Journalistiek en Philantropie. Arr. ResMUsifc MIRIAM HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 5 MEI 1922 DER3E BLAD BLOEMENDAG. Oei kwait vóór negen present in de gjoveiuaal van „De Kroon", waai de wijkpresidente ons, de bloempjes, bus en het lint om den arm, deed toekomen. Het goot, toen we „De Kroon" ver beten en om droog en frisch te begin nen in den ons aangewezen wijk, namen wij de tram tot daar. Meteen begon onze taak. Geen passagier was veilig voor onze bloemcnbestoiming en allen ■waren zoo welwillend er één van ons te koopen tegen het minimum bedrag of Ka de tram verlaten te hebben, be gon ons eigenlijke werk. We hadden dadelijk een goed succes en kregen bij het eerste huis, waar wij begonnen in te zamelen, een mooi bedrag. Daarna troffen we een alleraardigsten Bank directeur, die, na eerst een flink voor beeld gegeven tc hebben, ons zelf in al zijn kamers rondleidde zijn gehcele personeel kocht ons een bloempje af. Dit gaf moedl Op straat waren do wei nige menschen, die we in den plas- ircgen tegenkwamen, ook niet veilig voor onzen verkoop en do meesten stel den ons niet teleur, op een enkele snau werige juffrouw na, aan wie wij dan ook niet konden nalaten toe te voegen: „We vragen het niet voor ons zelf, het is voor een prachtig doel en algemeen belang!" Het spijt mij, dat ik dit van mijn eigen sekse zeggen moet (vroeger, toen het eens beweerd werd, sprak ik het juist altijd tegen), maar over 't alge meen, geven <lo lreeren guller en wel willender dan de dames, zelfs al dragen zij een bontmantel, van wie men zoo xou denken, dat cén dubbeltje baar nu toch niet armer zou maken. £en alleraardigst staaltje van de ■werkvrouwen in den groolen schouw burg. Nadat we eerst dc besprceksters en besprekers i)óg een, bloempje had den afgezet, gingen we, door do tocht deuren, naar binnen, waar een paar vrouwen de trappen aan 't schoonmaken waren. Niet alleen, dal zij geen oogen- bbk draalden een bloempje te koopen, maar een van hen leidde ons het ge bouw rond, daar wij geen weg wisten in dit groote, leege blok, en bracht ons bij al hare collega's, die ook allen cr één namen of indien zij geen geld bij zich hadden, dit van een der anderen leenden. Zóó gingen we, als zooveleo, (van huis lot huis, stoep op, stoep af; dan in plasregen, dan weer eens even met een zonnetje. Over 't algemeen werden we zeer vriendelijk ontvangen en na offering ons verder „goed succes" toe- gewenscht. Ook in een der ziekenhuizen werden we allervriendelijkst- ontvangen. Een der zusters ging voor ons alle zieken zalen en zusterkamers af, terwijl dc di rectrice ons toestond, zelf te gaan col lecteeren en verkoopen in de wachtka mer, waar wij weer aardig wat ophaal den. Dij sommige huizen dacht zeker het dienstmeisje, dat we niet veel goeds iu den zin hadden, tenminste, toen ze haar mevrouw ging vragen het bloempje te koopen, werd de deur eerst zorgvuldig vdor onze neus dichtgedaan en moch ten wij, in den regen, staan wachten, tot- de bijdrage kwam. Deze regen had ook alweer zijn goede zijde, daar menigeen nog wel eens dieper in zijn zak tastte, even ook, uit medelijden niet de natte verkoopsters. 's Middags ging ik er alleen op af,, daar mijn begeleidster wat moe was. Ik besloot toen, de buitenwijken te nemen, daar men, in het centrum, der stad, al bijna omver werd geloopcn door verkoopstertjes. Gelukkig, dat ik dit deed, want een der estafetten, dio mijn bloemenvoorraad wilde aanvullen, raad de mij het Schoterkwartiei aan, daar in dio buurt, zóó weinig bloempjes, op straat, te koop werden aangeboden en we moesten toch zooveel mogelijk alle Haarlemmers bereiken voor het mooie doel! Dus, daar nu heen. Geen mantel of jas was meer veilig voor mijn vraag en ook fietsters en fietsers moesten het ontgelden. Sommigen, die er nog al goe dig uitzagen, bood ik een tweede bloem pje aan en soms, met een grapje, lukte het mij ook, er nogpéén te slijten. Op een kade, gaande naar het Spaar- ne, ontmoette ik een klein meisko van 5 jaar, met een groote, rieten mand aan baar annpje. Ze keek erg begeerig naar mijn bloempjes! „Vraag maar aan Moeder of je één dubbeltje uit je spaarpot mag- voor zoo'n mooi bloempje," zei ik tot haar. „Moeder is ziek," antwoordde ze, met een meewarig gezichtje, „ik doe bood schappen voor haar." Inderdaad lag ei ,n de mand een groote, zwaro koolraap. Natuurlijk prijkte er aanstonds een mooi paars bloempje op haar groenen manteltje en met grooten trots keek ze er naar en werd de wollen das, extra, op zij geschoven. Een ander, aardig voorval maakte ik mee bij 't Prinsen Bolwerk. Twee kleu ters van omstreeks 6, speelden daar en mij ziende, kwam het meisje naar mij toe en zei, met een blij gezichtje „Ik heb ook een bloempje thuis; Aioeder heeft er een voor mij gekocht 1" ,Zoo," zeide ik togen het kleine ventje, den anderen kleuter, „heb jij al een bloempje?" „Neen," schudde hijj „Ga dan eens gauw naar je Moeder en vraag een dubbeltje uit je spaarpot voor zoo'n mooi bloempje; ik zal hier op je wachten Hij ging direct en liep zóó hard zijn kleine beentjes hem konden dragen. Ik wachte ongeveer een kwartier, maar het werd mij wel wat laat en ik dacht juist„Moeder zal zeker al genoeg bloempje-s gekocht hebben," en wendde my af om heen te gaan, toen opeens, het meisje mij hard achterna riep en het kleine kereltje hard kwam aanloo- pen met een dubbeltje, keurig ingepakt in papier, triomfantelijk in de hoogte. De kleine veilt hijgde van het hollen. Tweo bloempje:., inplaats van één, wa ren zijn belooning en den koning te rijk, liep hfj weg, de bloempjes in de hoogte houdend, niet meer op- of om ziende. Op 't Stationsplein beschaamde een klein baasje zijn Moeder, door steeds bij haar aan te dringen zoo'n mooi bloempje voor hem, op zijn jasje, te koopen, en toen ik, vtermunvd door het blozend, bolle snoetje, er maar vast één op zijn jasje stak, zette Moeder toch haar koffer neer, en gaf mij zijn (haar) dubbeltje. Toen een juffrouw mij van een kwartje terugvroeg, floepte, natuurlijk per onge luk, 't kwartje door de gleuf de bus in, en kon ik niet teruggeven, daar de busjes verzegeld zijn. Heel aardig, zeido zij dan ook „houdt u het maai, voor het goede doeL" Om kwart over vijf was mijn taak af- geloopen, na mijn paar laatste bloem pjes nog te hebben gesleten op den Kruisweg. Ik moet bekennen, dat deze bloemen verkoop een alleraardigst werk is, hee- leonaal niet zóó erg vermoeiend, als de meesten meencn en dat het zéér ani meert. Men wordt, al verkoopende, steeds brutaler. Ik zou alle Haarlemsche jonge- mcisjes en jongedames willen opwek ken hiervan het volgend jaar zélf ook eens een proefje te nemen. Tot mijn eigen voldoening kon ik een goed gevulden bus aan de Wijk-presi- dente afdragen. C, M. DE KRUIJFF.- Op verzoek van de schrijfster zonden wij de tien gulden voor dit artikel aan do Vereeniging ter Bestrijding der Tu berculose, alhier. Stadsnieuws Uitgaan. SNEEUWWITJE. Wegens het groote succes der uit voering van de even artistieke als sprookjesachtige insceneering van Sneeuwwitje door mevrouw Schee- pers-Geuer, met haar schaar van acteurtjes en grootere helpers, zal de uitvoering herhaald worden op Zondag 14 Mei, waarbij de baten ten goede zullen komen aan het Haar lemsche Lighulfondi. Ongetwijfeld zullen ook ditmaal vele ouders met hun grootere en kleine kinderen genieten van deze bijzonder mooie en aldus uitgevoerd ook voor alle leeftijden aantrekke lijk muzieksprookje. TEGEN DIERENMISHANDELING. Uittreksel van het verslag van April 1922 tan den Inspecteur der Vereeniging tegcji het mishandelen van dieren voor Haarlem en omstre ken. Een paard, gespannen voor een vrachtwagen, droeg oogkleppen, die bijzonder hinderlijk waren. Het geluk te, den eigenaar te bewegen, niet al leen die kleppen dadelijk te verwijde ren, maar ook ze voortaan geheel weg te laten. Hei tuig veroorzaakte hinder aan een paard, dat aan de borst licht ge schaafd was. Door het borsttuig wat op te halen werd bewerkt, dat het dier daar geen last meer vam had. Bij onderzoek van een paard, dat kreupel ging. bleak, dat zulks het volg was van slecht hoefbeslag. Hier in werd aanstonds voorzien. Meerma len moest worden opgetreden legen voerlieden, die blijkbaar hunne dieren to weinig rust gunden. De inspecteur was herhaal del ijlt aanwezig bij het lcescn van slachtvee, dat van elders per Boot werd aange voerd. Politietoezicht hierbij bleek zeer gewenscht, al was 't ailleen om de baldadige straatjeugd op een afstand te houden. Er werd voor gewaakt, dat dieren, die bezwaarlijk loopen konden per voertuig getransporteerd werden. Een koe, bestemd voor Zand voort, bleek onderweg te vermoeid om ver der te gaan. Op verlangen van den inspecteur werd dit dier per as ver voerd. Als gewoonlijk was gestadig toezicht noodig op Inert, bezigen van trekhon den en hunne besjianning Vele die ren konden uit gebrek aan ruimte onder de kar zich niet vrij bewegen. Veelal ondervonden zij hinder van de as of zijn de pooten van de kar te kort. Ook laat het tuig vaak alles te wonschen. Een hond, die kennelijk drachtig was, werd op verzoek van den inspecteur uitgespannen. Gedurende deze rnaa/nd werden in de Asphyxiatie-inrichting der veree niging pijnloos gedood 53 hemden en 49 katten, waarvan 29 kosteloos. Er waren 22 zwervers onder, die te vo- Ten op kosten van de vereeniging eenige dagen lang verpleegd waren, zonder dat de onbekende eigenaar ze opvorderde of iemand anders zich over dezen ontfermd had. BOUWONTWERPEN IN NOORD- HOLLAND. Verschenen is het verslag over het jaar 1921 van de adviescommissie voor Bouwontwerpen en Uitbreidings plannen in Noord-Hollend, dat over het geheel in niet zeer pessimistischen toon gesteld is, zoo lezan wij in de Tel. Het blijkt, dat de meeste gemeen ten niet bereid zijn tot steun in den vorm van tegemoetkoming in de ge maakte onkosten, en uat ook tal van particulieren aan wie advies verleend is, en die van dat advies gebruik heb ben gemaakt, eenige vergoeding wei geren. Een verzoek daartoe w;us ge- rich aan 105 personen, slechts 33 heb ben aan dat verzoek voldaan. Over 1922 zal dan ook weer subsidie van de provincie worden gevraagd. Mocht ook deze poging niet slagen, dan zal de werkzaamheid van de commissie verder slechts van korten duur kun- nien zijn. Ten opzichte der behandelde plan nen bracht het jaar 1921 eon z6ex be langrijke wijziging. In de vorige ja ren werden, hoofdzakelijk in verband met het feit, dat de particuliere bouw bijkans stilstond, zeer weinig plannen ingezonden. De Gpievande bouw, ten gevolge van de premieregeling bracht daarin verandering. De Regeer ing stelde na melijk bij de premieverleening den eisdht, dat dep lannen aan aesthetl- 6che eiscben zouden voldoen. De re geering maakte voor die plannen, welke naar hare meening daaraan niet voldeden, van de Advies-Commis sie gebruik. Ingekomen zijn in het geheel 228 plannen voor 491 woningen en andere gebouwen. De arbeid der Commissie had tot gevolg, dat: Voor 179 gevallen wer den door de Commissie gevelwijzigin gen gemaakt; '25 gevallen wenden goed gekeurd; in 9 gevallen werd na eeni- geringe wijziging een plan goedge keurd; in 3 gevallen werd een plan ongewijzigd teruggezonden, omdat het onbelangrijk was, diOfth niét in aanmerking kwam voor afkeuren; in 2 gevallen werd door de Commissie advies gegeven aan opdrachtgevers bij keuze uit onderscheidene plannen; in 6 gevallen werd door bemiddeling der Commissie een pi an aar. een architect opgedragen; in i gevallen kwam eeu plan niet in behandeling of werd niet in behandeling genomen. 1-Iet was de Commissie niet mogelijk van alle gevallen het resultaat hare bemoeiingen te vernemen. Vaiï de 179 plannen, waarvoor een gevel wijziging werd geleverd, is bekend dat: in 117 gevallen het advies gevolgd was of zou worden; in 18 gevallen het advies niet gevolgd is; in K gevallen de bouw niet doorging of zou door gaan, terwijl van 30 gevallen géén bericht inkwam, dat de voorgestelde wijziging gevolgd is ol zou worden. „ONZE VLOOT". De afdeelkng Haarlem en omstre ken van de Kon. Ned. Vereeniging „Onze Vloot'" hield Donderdagmiddag haar algomeene vergadering onuei leiding van den heer li. M. van Rom melen, Uit de rekening cu verantwoording van den penningmeester bleek dat in kus is een nadeeng sa-do van f 148.3b. -Nadat was meuegodeeld dat de re kening was nagezien en in orde be vonden werd den penningmeester dé charge verleend. Inmiddels cic-ad de 'voorzitter de ver blijdende medediaelijig dat van N. N. eon gift van f 200 is ingekomen, waar door het nadeelig saldo is gedekt. In het jaarverslag van den secreta ris word geconstateerd, dat liet aantal leden van de afdeeling is achteruitge gaan en gezegd dat het jaar 1922 gegaan met 805 leden. Feuilleton Wegens 'den minder 'gunstigen toe stand van do financiën kan het bc stuur voor 1922 geen lezingen toezeg gen. In 1921 hadden drie lezingen plaats. Onder dankzegging aan den secre taris Jhr. O. van Lennep .werd het jaarverslag goedgekeurd. De voorzitter deelde mede dat naar aanleiding van de ingekomen gift het bestuur tegen het najaar toch weder een lezing kan toezeggen. Als bestuursleden werden herkozen do periodiek aftredende leden J. F. Baron van Heeckeren van Waliëxi, Jhr. J. Til. van Spengler, L. P. de Stoppelaar, Jhr. F. Teding van Berk hout Jr. en P. Louis In dc- plaats van den heer C. Ko ning, die naar Assen is vertrokken werd als bestuurslid gekozen Jhr. J- II. Wichers. De heer H. M. van Bemmelen werd als voorzitter herbenoemd Benoemd werden als afgevaardig den naar de jaaiiijksche alge meen e vergadering, die 26 en 27 Mei ic Bus- sum plaats heeft Jhr. 0. van Lermep en als plaatsvervanger Jhr. E. H. E. Teding van Berkhout. Ds. \V RINGNA.LDA. Wij lezen in De Standaard: Ds. W. Ringnalda, die als em.-predikant van de Geref. Kerk van Haarlem de Geref. kerk te Amcrongen sedert een 3tal jaren dient ziet zich, wegens minder goeden ge zondheidstoestand, genoodzaakt, »et predikambt thans voor goed neer te leggen. Z.Eerw. is voornemens Zon dag 2 Juli a.s afscheid van zijn ge meente te nemen en daarna .té Rijs wijk bij D«n Jiaag te gaan wonen. Ds. Ringnalda heefti n die weinige jaren zeer veel voor het welzijn der Geref. Kerk te Amerongen mogen verrichten c-n haar onder zijn krachti ge leiding tot rijken bloei gebracht. Dat de noodzakelijkheid van dit heengaan den leden der Gedef. Kerk leed doet, valt te begrijpen. HAARLEMSCHE TENNISBOND De competitie der onlangs opge richte Haarlemsche Tennisbond wordt binnenkort in werking gesteld. Dit seizoen zal nog met één compe titie gewerkt woi-den, waarbij iichte partijen verspeeld zullen worden. Het voorloopige bestuur, bestaande uit de heeren: P. D. Margadant, Verb Jansteenstraat 95, H. C. van Oort Jr., Tiiohthuisstraat 12, A. Visser, Pieter Kiessbraat 54, wacht nog met het ne men van verdere doeltreffende maat regelen, teneinde vereeni gingen, welke zich alsnog bij deze bond wen- schen aan te sluiten, hierin te doen kennen. Door bovengenoemde heeren. wor den gaarne alle gewc-nschte jidifcth- tlingen verstrekt. Na 15 April a.s. zal een definitief bestuur samengesteld worden waarin de verschillende aangesloten clubs zoo veel mogelijk zitting zullen hebben. Do aanrijding op don Schoterweg. Dl de zaak van de aanrijding op den Schoterwcg waarvoor een Haarlein- sohe jonge dame zich had te verant woorden wij konden den eisoh nog in ons vorig nummer melden wer den op verzoek van den verdediger, mr. P. Tideman twee getuigen A dé charge gehoord. De eerste de heer Kimman, die aan bekl. les in het chauffeuren had gege ven had den indruk gehad, dat bek', kalm en vastberaden optrad, met zelf beheer? ehmg" van geest en overal op lette bij het rijden. De auto, die bekl. bestuurde was in een uitstekende con ditie. De heer W. J. H. Neliasen, de twee de getuige èt décharge had in de maand September een autorit met de bekl. ge daan en haar daarbii leeren kennen als oen kaiin chauffeuse. Bekl. reed goed, ook in de gemeente Amsterdam. Bi; het lezen van het bewuste «nge'.uk had snr. den indruk gehader moet iets gebeurd zijn, waaraan niemand iets kan doen. Het O. M. stelde in zijn requisitoir vóórop, dat is gebleken dïat bekl. nog niet lang chauffeur! en dat zij eon kalme persoonlijkheid is. Maar juist van een kaJme persoonlijkheid mag meer dan van een ander worden ver wacht. Het is te betreuren dat een meisje van 19 jaar van een gunstig verieden, op een dergelijke manier mot de rechtbank in aanraking moet komen en dab haar e?:i maand gevan genisstraf is opgelegd Doch de ernst van het feat ie groot en naar aanleiding daarvan kan naar den smaak van spr. in dozen geen voorwaardelijke sir.if worden opge legd. Naar de meening van spr. deed zich bij de tweede 1: .-handeling van de zaak geen nieuw gezichtspunt voor. Spr. repiiireerde dan bevestiging van het gewezen vonnis- vcroordeeling tot één maand gevangenisstraf. De verdediger mr. P. Tidoman, memoreert in zijn uitvoerig pleidooi, dat aan dc- familie van Schoo een groo te uitkeer-ing is gedaan. PJ. gaat dan in den bre ede na wat is gebeurd en voert daadbij aan, dat de weg ter Dingen die niet ledereen weet' wert,™ sebe oorsprong.. Op een vso hjb om zwervingen door ecu schitterend bosch, ontmoet Apollo dc nimf Daphne. Het licht ontvlambare hart van Apollo blaakt direct van liefde voor het schoo- nc meisje. Daphne echter, doodelijk be angst voor den vurigea minnaar, vlucht weg, achtervolgd door Apollo. Eindelijk bereikt zij uitgeput den oever van de ri vier vart haar vader, wien z:j om hulp roept. Juist toen Apollo zijn handen uitstrekte om Daphne te omvatten, had haar vader ingegrepen en haar ter be scherming veranderd in een boomstam, haar armen weiden takken, waaraan de handen, die met bladeren waren be dekt. Apollo, die in plaats van de schoo- ne nimf, een ruwe boomstam omvatte* begreep eerst niet, waar Daphne ge bleven was. Toen de waarheid tot hem doordrong, verklaarde hij den laurier boom als zijn lievelingsboom, voortaan zouden prijzen aan hen, die gehuldigd worden, bestaan uit kransen, gevloch- n uit dc bladeren van dezen boom. Als zonnegod moest Apollo den zonne wagen besturen. lederen morgen bij het krieken van den dag, besteeg hij zijn wagen om zijn tocht langs oen hemel te beginnen en af te leggen. Hij werd op zijn tocht voortdurend gadegeslagen door een schoone jonkvrouw, Clytia genaamd, die den schitterenden zonne god hartstochtelijk beminde, maar helaas geen wederliefde vond. De goden, inet haar lot begaan, veranderden haar in een heliotroop. Ook nu kon zij baar held nog nie: vergeten, en 2elfs nu nog volgt zij, als een prachtig zinnebeeld onwankelbare liefde, met het gezicht naar boven gekeerd, den zonnegod op zijn dagclijkschen tocht. Het verhaal van koniDg Midas met de ezelsooren is vrij algemeen bekend, niet ieder weet echter, dal Apollo er de hand in heeft gehad. Apollo, als god der muziek, was onge ëvenaard in deze kunst; Koning Midas noodigde hem uit rich op dit gebied te in met Pan den geliefden fluitspeler Midas. Koning Midas zou uitspraak doen in den wedstrijd. Hoewel ieder over tuigd was, dal Apollo's spel ver boven dat van Pan uitging, kende Midas toch den prijs toe aan Jan. In zijn veront waardiging over dien onrechtvaardigen uitsprak, besloot Apollo den koning te straffen, en liet lange ezelsooren aan zijn hoofd groeien. Midas was diep ramp zalig door d'ien straf, hij durfde zich aan niemand te vertooncn. Hij ontbood zijn barbier en liet hem een groote pruik ma ken, die de ooren geheel en al bedekte, maar niet alvorens hij den haarkunstenaar eed had laten doen, het geheim te bewaren, mocht deze vertrekken. Het geheim werd den barbier een vare, drukkende last, hij werd terugge trokken, norsch en barsch, wilde bijna niet pratenten slotte kreeg liij het ge voel, dat hij het, op welke manier dan ook, moest uitspreken. Buiten op het veld, groef hij een diepen kuil en schreeuwde naar beneden het geheim, dat hij, volgens zijn eed, aan geen ster veling mocht toevertrouwen. Heerlijk verlicht en voldaan keerde hij huiswaarts en werd weer de barbier van voorheen.- Maar het riet, dat over den kuil groeide, had hel geheim verstaan en hield het vast, tot dc wind er doorheen speelde, dan fluisterde het door de, door den wind bewogen stengels: „Koning Mi- des heeft ezelsooren! Koning Midas heeft ezelsooren!" Ieder voorbijganger hoor- APOLLO EN DE ZWARTE RAAF, DE KIKVORSCH, DE CYPRES, DE HYACIMTH E.A. De beioemdste en schoonste van alle goden is zonder twijfel Apollo, de god van de muzie*, de poczie, van al!e schoone kunsten, van de geneeskunde en last no: least van de zon. Deze gebeneili de onder dc Grieksche goden is de hoofdpersoon geworden van zeer veel mythrr. en sagen Apollo was de zoon van /'upitcr en van T.atona of Leta, de god.n der donkere nachten. Juno die zeer jaloersch was op haar mededingster Latona, verbande deze naar de aarde en op straffe van haar eeuwige haat verbood zij ieder, godheid zoowel als sterveling, om La:ona eeni ge hulp of medelijden te betoonen. Afgemat en uitgeput bereikt deze na lange omzwermingen eindelijk een kleine vijver. Aan den kant vlijt ze zich neer en wil zich laven aan het heerlijk frissche water. Eenige arbeiders gaven haar het bevel, daartoe aangespoord door Juno, om zich te verwijderen. Toen zij dat niet deed, sprongen zij, om haar te verhin deren, dat zij toch zou drinken, in het :atcr en joegen den modder naar bo- en, waardoor het water ondrinkbaar werd. Diep bedroefd bad zij Jupiter die mannen te straffen. Jupiter verhoorde haar gebed, en veranderde hen in groo- groene kikvorschcn. Sindsdien ver blijven deze dieren graag in moerasach tige vijvers. Na verder omzwervingen komt La tona eindelijk op het eiland Delos in de Aegeische Zee, daarheen gedragen door een dolfijn. Het is daar, dat Apollo en zijn tweelingzuster Diana, de godin der aan, geboren worden. Een zeer geliefde, sterfelijke vriend van Apollo was Hyacinthus. Zephvrus, die Hyacinthus ook zeer lief had, was jaioersch op Apollo. Teon zij aan het discuswerpen waren, sloeg Zephvrus den discus van Apollo uit de richting, juist in de zijde van Hyacinthus. Doodelijk getroffen valt deze ter aarde. Apollo's geneeskunst mocht niet baten, dc jongeling sterft, ondanks alle po gingen van Apollo. Om zijn gevallen, betreurden vriend tc eeren, verandert hij de bloeddrjppelen in bloemen, en noemt ze hyacinthen. Een tweede vriendschap mei een ster felijk wezen, eindigde even tragisch. Zijn vriend Cyparissus, een bekwaam ja ger. had op de jacht Apollo's lievelings- hert gedood. Cyparissus trok zich dat ongeluk zóó 6terk aan, dat hij geen le- veusmoed meer had, hij kwijnde weg en stierf. Na zijn dood veranderde Apollo zijn lichaam in een cipreszijn wensoh was, dal van stonde af aan cipressen zouden geplaatst worden op de graven de het geheim, dal alras geen geheim van hen, die innig bemind waren ge- meer was., worden tijdens hun leven. olnatse waar het ongeluk is gebéurd zóó is ingericht dal er geen behoor lijke ruimte voor de voetgangers is en dat de wee keel erg toirond ligt. De oorzaak van het ongeluk is naar de meen in g van pd. niet met zekerheid te zeggen. Onderscheidene mogelijk heden zijn er, die hij nagaat, die maak ten, dat het ongeluk geschiedde Het toestel was goed en nu dc- per soon van de bekl. Het oud-schoolhoofd de heer Brouwer, zeide in een brief, flat zit op school zeer plichtmatig in haar werk was weinig gesloten van aard, maar zeer ernstig, haar geheu gen was zeer marquantzij behoort tot het type auditief maar dc gakoors- voorsteliingtm zijn bliivend. Heeft men hier inderdaad met een De veiligheid van het publiek is daar meer mede gehaat dan alleen met 't opleggen van een maand ge vangenisstraf. Want de bekl. aan wien die straf wordt opgelegd kan dan, na een maand opnieiiw gaan rij den cai dan wedor de veiligheid in ge vaar brengen. Voor den bekl. is op legging van de genoemde- voorwaarde niet noodig. Zij is door het gebeurde zóó afgeschrikt, dat zij nooit meer zal gaan rijden. Men moet niet zeggen dat een voor waardelijke veroordeeling geen ver- oordeeling is. Dat is onjuist. Het is en blijft oen straf. PI. concludeert dan tot een vrijspraak omdat niet bekend is onder welke omstandigheden hes Jieeil men Jiier »wiioruo.uu iiicl coii volkom™ betrouwbaar persoon to onpluk plwlsbad eubsldüur tot - r het opleggen van een voorwaarde lijke straf. Met vertrouwen ziet pl. de uitspraak der rechtbank tc-gemoet. Het O. M. wenschte niet tc replieee- ren en bekl. had niets meer in te bren gen, zoodat daarna de behandeling der zaak voor gesloten werd ver klaard. doen? Naar de meening van pl. zeer zeker Zij verklaarue dat zij mdien ztj iets had gezien den man niet zou heb ben aangereden. En aan die v raiu- nng is, aannemende de betrouwbaar heul van bekl. waarde te hechten. Beid. was volkomen te goeder trouw. Alleen op het laatste oogenhlik zag zij den man. Aanwijsbaar is niet een hoogst onoplettend rijden waarvan in tie acte van dagvaarding sprake ls. Pl zegt verder dat indien de recht bank meent dat in dezen een stral moet volgen, dat dit zeker oen geval is waarin dan waardelijke straf moet UITSPRAKEN. P. K., boerenarbeider te Haarlem, thans ged. H. v. Bew. Haarlem, dief stal, 9 maanden gevangenisstraf met een voor-aftrek preventieve 1 rechten is. ordeat opga-E. W., groenten venter te Schoten, legd. In dezen is het helahg van de .thans ged. H. v. Bew. Haarlem, over- maatschappij zelfs meer gebaat bij treding art. 247 \V v. S., 5 weken ge- een voorwaardelijke straf dan bij een vungenisstraf met aftrek preventieve andere. Immers aan een voorwaarde- hechtenis. lijk© straf kan een voorwaarde wor M. N., arbeider te Beverwijk, we den opgelegd van eenige jaren niet derepannigbeid. geldboete van 10, meer te mogen rijden. subs. 10 dagen hechtenis. naar het Engelsch van MARIA ALBANESI. 89) „Ik heb al een paar maal een brief van Mary gehad," zei hij, „vol opgewon den verhalen over alles, wat u voor hen doet. Vooral de ochtenden op uw kamer «chijnen ze verrukkelijk tc vinden." Ellen glimlachte weer. »0 ja> 's morgens zetten we thee in mijn zitkamer en brengen, dan een kopje aan uw zuster. Dc kinderen klim men dan bij hun moeder in bed en halen allerlei grappen uit." „En nu wilt u ze in den steek laten." „Zoo mag u het niet noemen. Ik zou mets liever doen, dan hier altijd te Wijven, maar het is mijn plicht te gaan." Op dat oogenblik kwnn. Mevrouw Ma- ïuher den tuin in. Ze zag cr vermoeid uit en het zioh met een 'zucht in een der stoe len neervallen „Wel, Peg," zei haar broer, terwijl hij "aar kuste, „druk gehad?" „Dat gaat nog al. Je hebt toch wel «hee gehad, Ellen?" „O, ja, al uren geleder.; maar hebt u ai thee gedronken?" „Neen, daar is niets van gekomen, zijn maar dat komt er niet op aa: „Dat koint er wel op aan,' „Ik zal u gauw een kopje zij snelde naar binnen. „Het is toch zoo'n gezelligheid, haar hier tc hebben," zei Mevrouw Marillier glimlachend. „Ze heeft me juist verteld, dat ze van plan is weer weg te gaan." „Ja-, en misschien is het wel he en de M-rten zijn Ellen zette tibeo en praatte vroolijk „Daar ben ik blij an." I voordeelig. Ik zal echter eerst met over alles en nog wat; en ook Mar- zacht. Haar lippen beefden. een van de redenen, zei Ellen, meneer Blaydon sj>rcken en zien, of garet deed haar best, er de stemming „Meneer Framley begon ze even blij was, Engeland te halen," en alles is, zooals ik gehoord heb, voor «-at in te houden. .later, „ik zou zoo graag willen, dat j De hoofdreden durfde ik cr niet Ellen over begin i Dne dagen latex bracht Ellen Fram u meneer Blaydon eens ontmoette. 1' ram .tv antwoordde niet. Zijn ley weer een bezoek op zijn kantoor. Het is zoo'n e>cht aardige man, en zijn voorhoofd was oewolkt, en hij hield „Ik begrijp al, wat u mij vertel- dochter lijkt me een lief, zacht me if zijn lij>pen stijf opeen geklemd. Het k-n komtzei Richard. ,,U hebt zeker je Ze heeft oen snoezig gezichtje. Ik' zei El Ion haair terug zou komen. Dit was ook waarom Ellen zullen verlaten. o-'—b jjje nooiureaen durfde zij zich- zelfs Drie dagen latex bracht Ellen Fram u meneer Blaydon eens ontmoette.niet eens bekennen. Ziin ley weer een bezook op zijn kantoor. Het is zoo'n echt aardige man, on zijn ild „Ik begrijp al, wat u mij vertel- dochter lijkt me een lief, zacht me if HOOFDSTUK' XXMII. - tet len komt", zei Richard. „U'hebt zekar je Ze heeft een snoezig gezichtje. Ik Gedurende de weken, dio volgden, kostte hem moeite, niet iels scherps de betrekking bij de Blaydone aange- geloof, dat ik het zeer naar mijn zin grng Riohard Framley dikwijls naar tegen ztjn zuster tc zeggen. Manga- nomen". bij hen zal hebben. Ik zal u, nis u het Wynohe, voornamelijk ter wille van ret begreep ©r alles van en naim dus „Neen, ik kom integendeel u vra- goed vindt, dikwijls schrijven en ik I.ady Evelyn en haar moeder. Beiden Ze kan altijd, als luet haar niet geen notitie van zijn ontstemdheid, gen, wat u mij aanraadt". i hoop, dat u mij ook terug znlt schrij- j speet hot zeer, dat El ben er niet meer bevalt, hier weer terugkomen, maar maar begon over Hilda te praten. „Wat denkt u er zelf van?" 'ven. Mary zegt altijd. ..Oom Dick was. De oude Lady Norchester vertel- op den duur is het leven hier te een- „Denk je Dick", zei ze. „dat zij j „Ik zou dol graag met hen mee- schrijft de verrukkelijkste brieven, die'de Ru-hard in v<Ttrouwen, dat ze van tonig voor haar. Vandaag heb ik van werkelijk zoo dwaas zsl zijn, meneer gaan. Ik voel, dat .een afwèselhig men m 'ar denken kan". Maar u hebt plan was gewe st, liet meisje te vra- iets gehoord, dat me als geknipt voor.von Bergs aanzoek aan te nemen?" goed en noodig voor mij is mij neg niet gezegd, of u mij aan- gen. als lectrice bq haar te komen. Zij haar scheen, ,.Ik liocpvan beten-". „Bent u nog altijd aan het tob- raadt niet de Blaydong mee te gaanten Èvelyn zouden WyncJlc wol dra ver Mijn Ameri.kannsolie uitgever, met; „Ik ben er toch bang voor en ik ben?" of niet". (laten. 1-ady Evelyn zag er slecht uit wien ik vandaag lunchte, vertelde weet niet, of het niet verstandig zon „Ja, ik kan Miriam maar niet ver- „ik gc-loof, dat bet het beste voor. en scheen aWc plcizier in uitgaan var mij van een vriend vam hem, oen ze- zijn, als jij er eens ernstig met haar geten. Denkt u, diat zo het goed zou u zal zijn, hum aanbod aan te nemen, loren te hebben. Ze was een groot deel koren meneer Blaydon, die op het over sprak. Het zou me tooh spijten, opnemen, als ik haar schreef en haar Jk hoon echter, dat u w oude vricn- van dem dag in Miriams kamer cn dit oogenblik met zijn dochter in Lom- ate Hilda haar leven bedierf en dat vergiffenis vroeg voor wat ik index- Uvn niet voor de nieuwe vergeten deed baar geen' goed. Een volgenden den is. Meneer Blaydon heeft dezen zou ze zeker, als ze dien mam nam. tijd tegen haai- gezegd heb?'- zult Ik zal het erg prettig vin,-k-n,1 keer zei haar moeder' tot Richard: winter zijn vrouw verloren en is nu Je begrijpt, dat het hem alleen om „Ze had het dubbel en dwars ver- brieven van u te ontvangen co u na- „Lady Marbrookc heeft Evelyn te voor afleiding met zijn doohter op baar geld te doc-n is Esmé heeft me diend, dat u haar «ais de waarheid tuurliik terug te schrijven". logoeren gevraagd, Dick. Haar zoon reis gegaan. Ze zijn van plan een verteld, dat Hilda doodelijk verliefd zei". Toen F Ken weer thuis was. bedacht wordt eerstdaags meerderjarig en nu ■BPHi mÊÊftlÊIÊÊÊKÊÊ paar jaar in Europa te blijven. Ze op hem is, en dat is natuurlijk een hebben een oude gouvernante meege-: kwaad ding". nomen als chaperonne, maar voor ,,lk krijg er genoeg van, mij met de gezelligheid van de dochter zou- een andermans zaken te bemoeien", den ze graag een jonger iemand heb-zei Framley op knorrigen toon. ,lk hoop, dat dat niet op mij doell", „Je weet wel beter. Peg". HP Ellen kwam nu weer naar buiten, men, om hét een en ander te bespre- gevolgd door een dienstbode met het Harrv doet werkelijk allee, ken. Het moet een heel aardige man i theeblad. Ikan". ben. Je bgrijpt, dat ik dadelijk aan Ellen dacht. Ik heb algesproken, dat' mesteer Blaydon hier morgen zal ko-' „Misschien wel, maar toch zal ik zij opeens, dat zij geheel en al verge-zullen er allerlei feestelijkheden cr mijn hedte leven spijt van lieb- ten had met Richard over do Bar (plaats hebben. Het zal heel good ben, dat ik mij door mijn drift heb nciths te spreken. Zij luid van haarvoor Evelvn wezen, weer eens onder laten vervoeren". tante al een paar moal een brief <_>nt- jonge menschen te zijn. Ik ga eerst „Nu, schrijft u haar dan. Ik zal vangen, die haar van Wynche door-'nog een tijdje in Schotland bij mijn wel zorgen, dat zij den brief krijgt, gestuurd was, on zij vreesde, dat Mc- zuster Emily logeeren en daarna lieb Ze is op liet oogenblik heel kalm. vrouw Barneith liet haar nog eens las- ik mijn nicht, Gertrude di Liani be llet is te hopen, dat zij zoo büjfl. tig zon maken. Zij schreef op zulk een loofd den venteren winter bij haar in wat hij hoogen toon en drong en terlkens opFlorence te komen." 1 aan, dat Ellen zonder meer weer bij (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1922 | | pagina 7