Journalistiek en Philantropie.
Arr. ResMUsifc
MIRIAM
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 5 MEI 1922 DER3E BLAD
BLOEMENDAG.
Oei kwait vóór negen present in de
gjoveiuaal van „De Kroon", waai de
wijkpresidente ons, de bloempjes, bus
en het lint om den arm, deed toekomen.
Het goot, toen we „De Kroon" ver
beten en om droog en frisch te begin
nen in den ons aangewezen wijk, namen
wij de tram tot daar. Meteen begon
onze taak. Geen passagier was veilig
voor onze bloemcnbestoiming en allen
■waren zoo welwillend er één van ons te
koopen tegen het minimum bedrag of
Ka de tram verlaten te hebben, be
gon ons eigenlijke werk. We hadden
dadelijk een goed succes en kregen bij
het eerste huis, waar wij begonnen in
te zamelen, een mooi bedrag. Daarna
troffen we een alleraardigsten Bank
directeur, die, na eerst een flink voor
beeld gegeven tc hebben, ons zelf in al
zijn kamers rondleidde zijn gehcele
personeel kocht ons een bloempje af.
Dit gaf moedl Op straat waren do wei
nige menschen, die we in den plas-
ircgen tegenkwamen, ook niet veilig
voor onzen verkoop en do meesten stel
den ons niet teleur, op een enkele snau
werige juffrouw na, aan wie wij dan
ook niet konden nalaten toe te voegen:
„We vragen het niet voor ons zelf, het
is voor een prachtig doel en algemeen
belang!"
Het spijt mij, dat ik dit van mijn
eigen sekse zeggen moet (vroeger, toen
het eens beweerd werd, sprak ik het
juist altijd tegen), maar over 't alge
meen, geven <lo lreeren guller en wel
willender dan de dames, zelfs al dragen
zij een bontmantel, van wie men zoo
xou denken, dat cén dubbeltje baar nu
toch niet armer zou maken.
£en alleraardigst staaltje van de
■werkvrouwen in den groolen schouw
burg. Nadat we eerst dc besprceksters
en besprekers i)óg een, bloempje had
den afgezet, gingen we, door do tocht
deuren, naar binnen, waar een paar
vrouwen de trappen aan 't schoonmaken
waren. Niet alleen, dal zij geen oogen-
bbk draalden een bloempje te koopen,
maar een van hen leidde ons het ge
bouw rond, daar wij geen weg wisten
in dit groote, leege blok, en bracht ons
bij al hare collega's, die ook allen cr
één namen of indien zij geen geld bij
zich hadden, dit van een der anderen
leenden.
Zóó gingen we, als zooveleo, (van
huis lot huis, stoep op, stoep af; dan
in plasregen, dan weer eens even met
een zonnetje. Over 't algemeen werden
we zeer vriendelijk ontvangen en na
offering ons verder „goed succes" toe-
gewenscht.
Ook in een der ziekenhuizen werden
we allervriendelijkst- ontvangen. Een
der zusters ging voor ons alle zieken
zalen en zusterkamers af, terwijl dc di
rectrice ons toestond, zelf te gaan col
lecteeren en verkoopen in de wachtka
mer, waar wij weer aardig wat ophaal
den.
Dij sommige huizen dacht zeker het
dienstmeisje, dat we niet veel goeds iu
den zin hadden, tenminste, toen ze haar
mevrouw ging vragen het bloempje te
koopen, werd de deur eerst zorgvuldig
vdor onze neus dichtgedaan en moch
ten wij, in den regen, staan wachten, tot-
de bijdrage kwam. Deze regen had ook
alweer zijn goede zijde, daar menigeen
nog wel eens dieper in zijn zak tastte,
even ook, uit medelijden niet de natte
verkoopsters.
's Middags ging ik er alleen op af,,
daar mijn begeleidster wat moe was.
Ik besloot toen, de buitenwijken te
nemen, daar men, in het centrum, der
stad, al bijna omver werd geloopcn door
verkoopstertjes. Gelukkig, dat ik dit
deed, want een der estafetten, dio mijn
bloemenvoorraad wilde aanvullen, raad
de mij het Schoterkwartiei aan, daar in
dio buurt, zóó weinig bloempjes, op
straat, te koop werden aangeboden en
we moesten toch zooveel mogelijk alle
Haarlemmers bereiken voor het mooie
doel!
Dus, daar nu heen. Geen mantel of
jas was meer veilig voor mijn vraag en
ook fietsters en fietsers moesten het
ontgelden. Sommigen, die er nog al goe
dig uitzagen, bood ik een tweede bloem
pje aan en soms, met een grapje, lukte
het mij ook, er nogpéén te slijten.
Op een kade, gaande naar het Spaar-
ne, ontmoette ik een klein meisko van
5 jaar, met een groote, rieten mand aan
baar annpje. Ze keek erg begeerig naar
mijn bloempjes!
„Vraag maar aan Moeder of je één
dubbeltje uit je spaarpot mag- voor zoo'n
mooi bloempje," zei ik tot haar.
„Moeder is ziek," antwoordde ze, met
een meewarig gezichtje, „ik doe bood
schappen voor haar." Inderdaad lag ei
,n de mand een groote, zwaro koolraap.
Natuurlijk prijkte er aanstonds een
mooi paars bloempje op haar groenen
manteltje en met grooten trots keek ze
er naar en werd de wollen das, extra,
op zij geschoven.
Een ander, aardig voorval maakte ik
mee bij 't Prinsen Bolwerk. Twee kleu
ters van omstreeks 6, speelden daar en
mij ziende, kwam het meisje naar mij
toe en zei, met een blij gezichtje „Ik
heb ook een bloempje thuis; Aioeder
heeft er een voor mij gekocht 1"
,Zoo," zeide ik togen het kleine
ventje, den anderen kleuter, „heb jij al
een bloempje?"
„Neen," schudde hijj
„Ga dan eens gauw naar je Moeder
en vraag een dubbeltje uit je spaarpot
voor zoo'n mooi bloempje; ik zal hier
op je wachten
Hij ging direct en liep zóó hard zijn
kleine beentjes hem konden dragen.
Ik wachte ongeveer een kwartier, maar
het werd mij wel wat laat en ik dacht
juist„Moeder zal zeker al genoeg
bloempje-s gekocht hebben," en wendde
my af om heen te gaan, toen opeens,
het meisje mij hard achterna riep en
het kleine kereltje hard kwam aanloo-
pen met een dubbeltje, keurig ingepakt
in papier, triomfantelijk in de hoogte.
De kleine veilt hijgde van het hollen.
Tweo bloempje:., inplaats van één, wa
ren zijn belooning en den koning te
rijk, liep hfj weg, de bloempjes in de
hoogte houdend, niet meer op- of om
ziende.
Op 't Stationsplein beschaamde een
klein baasje zijn Moeder, door steeds
bij haar aan te dringen zoo'n mooi
bloempje voor hem, op zijn jasje, te
koopen, en toen ik, vtermunvd door het
blozend, bolle snoetje, er maar vast één
op zijn jasje stak, zette Moeder toch
haar koffer neer, en gaf mij zijn (haar)
dubbeltje.
Toen een juffrouw mij van een kwartje
terugvroeg, floepte, natuurlijk per onge
luk, 't kwartje door de gleuf de bus in,
en kon ik niet teruggeven, daar de
busjes verzegeld zijn. Heel aardig,
zeido zij dan ook „houdt u het maai,
voor het goede doeL"
Om kwart over vijf was mijn taak af-
geloopen, na mijn paar laatste bloem
pjes nog te hebben gesleten op den
Kruisweg.
Ik moet bekennen, dat deze bloemen
verkoop een alleraardigst werk is, hee-
leonaal niet zóó erg vermoeiend, als de
meesten meencn en dat het zéér ani
meert. Men wordt, al verkoopende, steeds
brutaler. Ik zou alle Haarlemsche jonge-
mcisjes en jongedames willen opwek
ken hiervan het volgend jaar zélf ook
eens een proefje te nemen.
Tot mijn eigen voldoening kon ik een
goed gevulden bus aan de Wijk-presi-
dente afdragen.
C, M. DE KRUIJFF.-
Op verzoek van de schrijfster zonden
wij de tien gulden voor dit artikel aan
do Vereeniging ter Bestrijding der Tu
berculose, alhier.
Stadsnieuws
Uitgaan.
SNEEUWWITJE.
Wegens het groote succes der uit
voering van de even artistieke als
sprookjesachtige insceneering van
Sneeuwwitje door mevrouw Schee-
pers-Geuer, met haar schaar van
acteurtjes en grootere helpers, zal
de uitvoering herhaald worden op
Zondag 14 Mei, waarbij de baten ten
goede zullen komen aan het Haar
lemsche Lighulfondi.
Ongetwijfeld zullen ook ditmaal
vele ouders met hun grootere en
kleine kinderen genieten van deze
bijzonder mooie en aldus uitgevoerd
ook voor alle leeftijden aantrekke
lijk muzieksprookje.
TEGEN DIERENMISHANDELING.
Uittreksel van het verslag van
April 1922 tan den Inspecteur der
Vereeniging tegcji het mishandelen
van dieren voor Haarlem en omstre
ken.
Een paard, gespannen voor een
vrachtwagen, droeg oogkleppen, die
bijzonder hinderlijk waren. Het geluk
te, den eigenaar te bewegen, niet al
leen die kleppen dadelijk te verwijde
ren, maar ook ze voortaan geheel weg
te laten.
Hei tuig veroorzaakte hinder aan
een paard, dat aan de borst licht ge
schaafd was. Door het borsttuig wat
op te halen werd bewerkt, dat het
dier daar geen last meer vam had.
Bij onderzoek van een paard, dat
kreupel ging. bleak, dat zulks het
volg was van slecht hoefbeslag. Hier
in werd aanstonds voorzien. Meerma
len moest worden opgetreden legen
voerlieden, die blijkbaar hunne dieren
to weinig rust gunden.
De inspecteur was herhaal del ijlt
aanwezig bij het lcescn van slachtvee,
dat van elders per Boot werd aange
voerd. Politietoezicht hierbij bleek
zeer gewenscht, al was 't ailleen om de
baldadige straatjeugd op een afstand
te houden. Er werd voor gewaakt, dat
dieren, die bezwaarlijk loopen konden
per voertuig getransporteerd werden.
Een koe, bestemd voor Zand voort,
bleek onderweg te vermoeid om ver
der te gaan. Op verlangen van den
inspecteur werd dit dier per as ver
voerd.
Als gewoonlijk was gestadig toezicht
noodig op Inert, bezigen van trekhon
den en hunne besjianning Vele die
ren konden uit gebrek aan ruimte
onder de kar zich niet vrij bewegen.
Veelal ondervonden zij hinder van de
as of zijn de pooten van de kar te
kort. Ook laat het tuig vaak alles te
wonschen. Een hond, die kennelijk
drachtig was, werd op verzoek van
den inspecteur uitgespannen.
Gedurende deze rnaa/nd werden in
de Asphyxiatie-inrichting der veree
niging pijnloos gedood 53 hemden en
49 katten, waarvan 29 kosteloos. Er
waren 22 zwervers onder, die te vo-
Ten op kosten van de vereeniging
eenige dagen lang verpleegd waren,
zonder dat de onbekende eigenaar ze
opvorderde of iemand anders zich
over dezen ontfermd had.
BOUWONTWERPEN IN NOORD-
HOLLAND.
Verschenen is het verslag over het
jaar 1921 van de adviescommissie
voor Bouwontwerpen en Uitbreidings
plannen in Noord-Hollend, dat over
het geheel in niet zeer pessimistischen
toon gesteld is, zoo lezan wij in de
Tel. Het blijkt, dat de meeste gemeen
ten niet bereid zijn tot steun in den
vorm van tegemoetkoming in de ge
maakte onkosten, en uat ook tal van
particulieren aan wie advies verleend
is, en die van dat advies gebruik heb
ben gemaakt, eenige vergoeding wei
geren. Een verzoek daartoe w;us ge-
rich aan 105 personen, slechts 33 heb
ben aan dat verzoek voldaan. Over
1922 zal dan ook weer subsidie van de
provincie worden gevraagd. Mocht
ook deze poging niet slagen, dan zal
de werkzaamheid van de commissie
verder slechts van korten duur kun-
nien zijn.
Ten opzichte der behandelde plan
nen bracht het jaar 1921 eon z6ex be
langrijke wijziging. In de vorige ja
ren werden, hoofdzakelijk in verband
met het feit, dat de particuliere bouw
bijkans stilstond, zeer weinig plannen
ingezonden.
De Gpievande bouw, ten gevolge
van de premieregeling bracht daarin
verandering. De Regeer ing stelde na
melijk bij de premieverleening den
eisdht, dat dep lannen aan aesthetl-
6che eiscben zouden voldoen. De re
geering maakte voor die plannen,
welke naar hare meening daaraan
niet voldeden, van de Advies-Commis
sie gebruik.
Ingekomen zijn in het geheel 228
plannen voor 491 woningen en andere
gebouwen.
De arbeid der Commissie had tot
gevolg, dat: Voor 179 gevallen wer
den door de Commissie gevelwijzigin
gen gemaakt; '25 gevallen wenden goed
gekeurd; in 9 gevallen werd na eeni-
geringe wijziging een plan goedge
keurd; in 3 gevallen werd een plan
ongewijzigd teruggezonden, omdat
het onbelangrijk was, diOfth niét in
aanmerking kwam voor afkeuren; in
2 gevallen werd door de Commissie
advies gegeven aan opdrachtgevers bij
keuze uit onderscheidene plannen; in
6 gevallen werd door bemiddeling der
Commissie een pi an aar. een architect
opgedragen; in i gevallen kwam eeu
plan niet in behandeling of werd niet
in behandeling genomen.
1-Iet was de Commissie niet mogelijk
van alle gevallen het resultaat
hare bemoeiingen te vernemen. Vaiï
de 179 plannen, waarvoor een gevel
wijziging werd geleverd, is bekend
dat:
in 117 gevallen het advies gevolgd
was of zou worden; in 18 gevallen het
advies niet gevolgd is; in K gevallen
de bouw niet doorging of zou door
gaan, terwijl van 30 gevallen géén
bericht inkwam, dat de voorgestelde
wijziging gevolgd is ol zou worden.
„ONZE VLOOT".
De afdeelkng Haarlem en omstre
ken van de Kon. Ned. Vereeniging
„Onze Vloot'" hield Donderdagmiddag
haar algomeene vergadering onuei
leiding van den heer li. M. van Rom
melen,
Uit de rekening cu verantwoording
van den penningmeester bleek dat in
kus is een nadeeng sa-do van f 148.3b.
-Nadat was meuegodeeld dat de re
kening was nagezien en in orde be
vonden werd den penningmeester dé
charge verleend.
Inmiddels cic-ad de 'voorzitter de ver
blijdende medediaelijig dat van N. N.
eon gift van f 200 is ingekomen, waar
door het nadeelig saldo is gedekt.
In het jaarverslag van den secreta
ris word geconstateerd, dat liet aantal
leden van de afdeeling is achteruitge
gaan en gezegd dat het jaar 1922
gegaan met 805 leden.
Feuilleton
Wegens 'den minder 'gunstigen toe
stand van do financiën kan het bc
stuur voor 1922 geen lezingen toezeg
gen. In 1921 hadden drie lezingen
plaats.
Onder dankzegging aan den secre
taris Jhr. O. van Lennep .werd het
jaarverslag goedgekeurd.
De voorzitter deelde mede dat naar
aanleiding van de ingekomen gift het
bestuur tegen het najaar toch weder
een lezing kan toezeggen.
Als bestuursleden werden herkozen
do periodiek aftredende leden J. F.
Baron van Heeckeren van Waliëxi,
Jhr. J. Til. van Spengler, L. P. de
Stoppelaar, Jhr. F. Teding van Berk
hout Jr. en P. Louis
In dc- plaats van den heer C. Ko
ning, die naar Assen is vertrokken
werd als bestuurslid gekozen Jhr. J-
II. Wichers.
De heer H. M. van Bemmelen werd
als voorzitter herbenoemd
Benoemd werden als afgevaardig
den naar de jaaiiijksche alge meen e
vergadering, die 26 en 27 Mei ic Bus-
sum plaats heeft Jhr. 0. van Lermep
en als plaatsvervanger Jhr. E. H. E.
Teding van Berkhout.
Ds. \V RINGNA.LDA. Wij lezen
in De Standaard: Ds. W. Ringnalda,
die als em.-predikant van de Geref.
Kerk van Haarlem de Geref. kerk te
Amcrongen sedert een 3tal jaren dient
ziet zich, wegens minder goeden ge
zondheidstoestand, genoodzaakt, »et
predikambt thans voor goed neer te
leggen. Z.Eerw. is voornemens Zon
dag 2 Juli a.s afscheid van zijn ge
meente te nemen en daarna .té Rijs
wijk bij D«n Jiaag te gaan wonen.
Ds. Ringnalda heefti n die weinige
jaren zeer veel voor het welzijn der
Geref. Kerk te Amerongen mogen
verrichten c-n haar onder zijn krachti
ge leiding tot rijken bloei gebracht.
Dat de noodzakelijkheid van dit
heengaan den leden der Gedef. Kerk
leed doet, valt te begrijpen.
HAARLEMSCHE TENNISBOND
De competitie der onlangs opge
richte Haarlemsche Tennisbond
wordt binnenkort in werking gesteld.
Dit seizoen zal nog met één compe
titie gewerkt woi-den, waarbij iichte
partijen verspeeld zullen worden.
Het voorloopige bestuur, bestaande
uit de heeren: P. D. Margadant, Verb
Jansteenstraat 95, H. C. van Oort Jr.,
Tiiohthuisstraat 12, A. Visser, Pieter
Kiessbraat 54, wacht nog met het ne
men van verdere doeltreffende maat
regelen, teneinde vereeni gingen,
welke zich alsnog bij deze bond wen-
schen aan te sluiten, hierin te doen
kennen.
Door bovengenoemde heeren. wor
den gaarne alle gewc-nschte jidifcth-
tlingen verstrekt.
Na 15 April a.s. zal een definitief
bestuur samengesteld worden waarin
de verschillende aangesloten clubs
zoo veel mogelijk zitting zullen
hebben.
Do aanrijding op don
Schoterweg.
Dl de zaak van de aanrijding op den
Schoterwcg waarvoor een Haarlein-
sohe jonge dame zich had te verant
woorden wij konden den eisoh nog
in ons vorig nummer melden wer
den op verzoek van den verdediger,
mr. P. Tideman twee getuigen A dé
charge gehoord.
De eerste de heer Kimman, die aan
bekl. les in het chauffeuren had gege
ven had den indruk gehad, dat bek',
kalm en vastberaden optrad, met zelf
beheer? ehmg" van geest en overal op
lette bij het rijden. De auto, die bekl.
bestuurde was in een uitstekende con
ditie.
De heer W. J. H. Neliasen, de twee
de getuige èt décharge had in de maand
September een autorit met de bekl. ge
daan en haar daarbii leeren kennen als
oen kaiin chauffeuse. Bekl. reed goed,
ook in de gemeente Amsterdam. Bi;
het lezen van het bewuste «nge'.uk had
snr. den indruk gehader moet iets
gebeurd zijn, waaraan niemand iets
kan doen.
Het O. M. stelde in zijn requisitoir
vóórop, dat is gebleken dïat bekl. nog
niet lang chauffeur! en dat zij eon
kalme persoonlijkheid is. Maar juist
van een kaJme persoonlijkheid mag
meer dan van een ander worden ver
wacht. Het is te betreuren dat een
meisje van 19 jaar van een gunstig
verieden, op een dergelijke manier
mot de rechtbank in aanraking moet
komen en dab haar e?:i maand gevan
genisstraf is opgelegd
Doch de ernst van het feat ie groot
en naar aanleiding daarvan kan naar
den smaak van spr. in dozen geen
voorwaardelijke sir.if worden opge
legd. Naar de meening van spr. deed
zich bij de tweede 1: .-handeling van de
zaak geen nieuw gezichtspunt voor.
Spr. repiiireerde dan bevestiging van
het gewezen vonnis- vcroordeeling tot
één maand gevangenisstraf.
De verdediger mr. P. Tidoman,
memoreert in zijn uitvoerig pleidooi,
dat aan dc- familie van Schoo een groo
te uitkeer-ing is gedaan. PJ. gaat dan
in den bre ede na wat is gebeurd en
voert daadbij aan, dat de weg ter
Dingen die niet ledereen weet' wert,™
sebe oorsprong.. Op een vso hjb om
zwervingen door ecu schitterend bosch,
ontmoet Apollo dc nimf Daphne. Het
licht ontvlambare hart van Apollo
blaakt direct van liefde voor het schoo-
nc meisje. Daphne echter, doodelijk be
angst voor den vurigea minnaar, vlucht
weg, achtervolgd door Apollo. Eindelijk
bereikt zij uitgeput den oever van de ri
vier vart haar vader, wien z:j om hulp
roept. Juist toen Apollo zijn handen
uitstrekte om Daphne te omvatten, had
haar vader ingegrepen en haar ter be
scherming veranderd in een boomstam,
haar armen weiden takken, waaraan de
handen, die met bladeren waren be
dekt. Apollo, die in plaats van de schoo-
ne nimf, een ruwe boomstam omvatte*
begreep eerst niet, waar Daphne ge
bleven was. Toen de waarheid tot hem
doordrong, verklaarde hij den laurier
boom als zijn lievelingsboom, voortaan
zouden prijzen aan hen, die gehuldigd
worden, bestaan uit kransen, gevloch-
n uit dc bladeren van dezen boom.
Als zonnegod moest Apollo den zonne
wagen besturen. lederen morgen bij het
krieken van den dag, besteeg hij zijn
wagen om zijn tocht langs oen hemel
te beginnen en af te leggen. Hij werd
op zijn tocht voortdurend gadegeslagen
door een schoone jonkvrouw, Clytia
genaamd, die den schitterenden zonne
god hartstochtelijk beminde, maar helaas
geen wederliefde vond. De goden, inet
haar lot begaan, veranderden haar in
een heliotroop. Ook nu kon zij baar
held nog nie: vergeten, en 2elfs nu nog
volgt zij, als een prachtig zinnebeeld
onwankelbare liefde, met het gezicht
naar boven gekeerd, den zonnegod op
zijn dagclijkschen tocht.
Het verhaal van koniDg Midas met de
ezelsooren is vrij algemeen bekend, niet
ieder weet echter, dal Apollo er de hand
in heeft gehad.
Apollo, als god der muziek, was onge
ëvenaard in deze kunst; Koning Midas
noodigde hem uit rich op dit gebied te
in met Pan den geliefden fluitspeler
Midas. Koning Midas zou uitspraak
doen in den wedstrijd. Hoewel ieder over
tuigd was, dal Apollo's spel ver boven
dat van Pan uitging, kende Midas toch
den prijs toe aan Jan. In zijn veront
waardiging over dien onrechtvaardigen
uitsprak, besloot Apollo den koning te
straffen, en liet lange ezelsooren aan zijn
hoofd groeien. Midas was diep ramp
zalig door d'ien straf, hij durfde zich aan
niemand te vertooncn. Hij ontbood zijn
barbier en liet hem een groote pruik ma
ken, die de ooren geheel en al bedekte,
maar niet alvorens hij den haarkunstenaar
eed had laten doen, het geheim te
bewaren, mocht deze vertrekken.
Het geheim werd den barbier een
vare, drukkende last, hij werd terugge
trokken, norsch en barsch, wilde bijna
niet pratenten slotte kreeg liij het ge
voel, dat hij het, op welke manier dan
ook, moest uitspreken. Buiten op het
veld, groef hij een diepen kuil en
schreeuwde naar beneden het geheim,
dat hij, volgens zijn eed, aan geen ster
veling mocht toevertrouwen.
Heerlijk verlicht en voldaan keerde hij
huiswaarts en werd weer de barbier van
voorheen.-
Maar het riet, dat over den kuil
groeide, had hel geheim verstaan en
hield het vast, tot dc wind er doorheen
speelde, dan fluisterde het door de, door
den wind bewogen stengels: „Koning Mi-
des heeft ezelsooren! Koning Midas heeft
ezelsooren!" Ieder voorbijganger hoor-
APOLLO EN DE ZWARTE RAAF, DE
KIKVORSCH, DE CYPRES, DE
HYACIMTH E.A.
De beioemdste en schoonste van alle
goden is zonder twijfel Apollo, de god
van de muzie*, de poczie, van al!e
schoone kunsten, van de geneeskunde
en last no: least van de zon.
Deze gebeneili de onder dc Grieksche
goden is de hoofdpersoon geworden van
zeer veel mythrr. en sagen Apollo was
de zoon van /'upitcr en van T.atona of
Leta, de god.n der donkere nachten.
Juno die zeer jaloersch was op haar
mededingster Latona, verbande deze
naar de aarde en op straffe van haar
eeuwige haat verbood zij ieder, godheid
zoowel als sterveling, om La:ona eeni
ge hulp of medelijden te betoonen.
Afgemat en uitgeput bereikt deze na
lange omzwermingen eindelijk een kleine
vijver. Aan den kant vlijt ze zich neer en
wil zich laven aan het heerlijk frissche
water. Eenige arbeiders gaven haar het
bevel, daartoe aangespoord door Juno,
om zich te verwijderen. Toen zij dat niet
deed, sprongen zij, om haar te verhin
deren, dat zij toch zou drinken, in het
:atcr en joegen den modder naar bo-
en, waardoor het water ondrinkbaar
werd. Diep bedroefd bad zij Jupiter die
mannen te straffen. Jupiter verhoorde
haar gebed, en veranderde hen in groo-
groene kikvorschcn. Sindsdien ver
blijven deze dieren graag in moerasach
tige vijvers.
Na verder omzwervingen komt La
tona eindelijk op het eiland Delos in de
Aegeische Zee, daarheen gedragen door
een dolfijn. Het is daar, dat Apollo en
zijn tweelingzuster Diana, de godin der
aan, geboren worden.
Een zeer geliefde, sterfelijke vriend
van Apollo was Hyacinthus. Zephvrus,
die Hyacinthus ook zeer lief had, was
jaioersch op Apollo. Teon zij aan het
discuswerpen waren, sloeg Zephvrus den
discus van Apollo uit de richting, juist
in de zijde van Hyacinthus. Doodelijk
getroffen valt deze ter aarde.
Apollo's geneeskunst mocht niet baten,
dc jongeling sterft, ondanks alle po
gingen van Apollo. Om zijn gevallen,
betreurden vriend tc eeren, verandert
hij de bloeddrjppelen in bloemen, en
noemt ze hyacinthen.
Een tweede vriendschap mei een ster
felijk wezen, eindigde even tragisch.
Zijn vriend Cyparissus, een bekwaam ja
ger. had op de jacht Apollo's lievelings-
hert gedood. Cyparissus trok zich dat
ongeluk zóó 6terk aan, dat hij geen le-
veusmoed meer had, hij kwijnde weg en
stierf. Na zijn dood veranderde Apollo
zijn lichaam in een cipreszijn wensoh
was, dal van stonde af aan cipressen
zouden geplaatst worden op de graven de het geheim, dal alras geen geheim
van hen, die innig bemind waren ge- meer was.,
worden tijdens hun leven.
olnatse waar het ongeluk is gebéurd
zóó is ingericht dal er geen behoor
lijke ruimte voor de voetgangers is en
dat de wee keel erg toirond ligt. De
oorzaak van het ongeluk is naar de
meen in g van pd. niet met zekerheid
te zeggen. Onderscheidene mogelijk
heden zijn er, die hij nagaat, die maak
ten, dat het ongeluk geschiedde
Het toestel was goed en nu dc- per
soon van de bekl. Het oud-schoolhoofd
de heer Brouwer, zeide in een brief,
flat zit op school zeer plichtmatig in
haar werk was weinig gesloten van
aard, maar zeer ernstig, haar geheu
gen was zeer marquantzij behoort
tot het type auditief maar dc gakoors-
voorsteliingtm zijn bliivend.
Heeft men hier inderdaad met een
De veiligheid van het publiek is
daar meer mede gehaat dan alleen
met 't opleggen van een maand ge
vangenisstraf. Want de bekl. aan
wien die straf wordt opgelegd kan
dan, na een maand opnieiiw gaan rij
den cai dan wedor de veiligheid in ge
vaar brengen. Voor den bekl. is op
legging van de genoemde- voorwaarde
niet noodig. Zij is door het gebeurde
zóó afgeschrikt, dat zij nooit meer zal
gaan rijden.
Men moet niet zeggen dat een voor
waardelijke veroordeeling geen ver-
oordeeling is. Dat is onjuist. Het is
en blijft oen straf. PI. concludeert dan
tot een vrijspraak omdat niet bekend
is onder welke omstandigheden hes
Jieeil men Jiier »wiioruo.uu iiicl coii
volkom™ betrouwbaar persoon to onpluk plwlsbad eubsldüur tot
- r het opleggen van een voorwaarde
lijke straf. Met vertrouwen ziet pl. de
uitspraak der rechtbank tc-gemoet.
Het O. M. wenschte niet tc replieee-
ren en bekl. had niets meer in te bren
gen, zoodat daarna de behandeling
der zaak voor gesloten werd ver
klaard.
doen? Naar de meening van pl. zeer
zeker Zij verklaarue dat zij mdien ztj
iets had gezien den man niet zou heb
ben aangereden. En aan die v raiu-
nng is, aannemende de betrouwbaar
heul van bekl. waarde te hechten.
Beid. was volkomen te goeder trouw.
Alleen op het laatste oogenhlik zag
zij den man. Aanwijsbaar is niet een
hoogst onoplettend rijden waarvan
in tie acte van dagvaarding sprake
ls. Pl zegt verder dat indien de recht
bank meent dat in dezen een stral
moet volgen, dat dit zeker oen
geval is waarin dan
waardelijke straf moet
UITSPRAKEN.
P. K., boerenarbeider te Haarlem,
thans ged. H. v. Bew. Haarlem, dief
stal, 9 maanden gevangenisstraf met
een voor-aftrek preventieve 1 rechten is.
ordeat opga-E. W., groenten venter te Schoten,
legd. In dezen is het helahg van de .thans ged. H. v. Bew. Haarlem, over-
maatschappij zelfs meer gebaat bij treding art. 247 \V v. S., 5 weken ge-
een voorwaardelijke straf dan bij een vungenisstraf met aftrek preventieve
andere. Immers aan een voorwaarde- hechtenis.
lijk© straf kan een voorwaarde wor M. N., arbeider te Beverwijk, we
den opgelegd van eenige jaren niet derepannigbeid. geldboete van 10,
meer te mogen rijden. subs. 10 dagen hechtenis.
naar het Engelsch van
MARIA ALBANESI.
89)
„Ik heb al een paar maal een brief
van Mary gehad," zei hij, „vol opgewon
den verhalen over alles, wat u voor hen
doet. Vooral de ochtenden op uw kamer
«chijnen ze verrukkelijk tc vinden."
Ellen glimlachte weer.
»0 ja> 's morgens zetten we thee in
mijn zitkamer en brengen, dan een
kopje aan uw zuster. Dc kinderen klim
men dan bij hun moeder in bed en halen
allerlei grappen uit."
„En nu wilt u ze in den steek laten."
„Zoo mag u het niet noemen. Ik zou
mets liever doen, dan hier altijd te
Wijven, maar het is mijn plicht te
gaan."
Op dat oogenblik kwnn. Mevrouw Ma-
ïuher den tuin in. Ze zag cr vermoeid uit
en het zioh met een 'zucht in een der stoe
len neervallen
„Wel, Peg," zei haar broer, terwijl hij
"aar kuste, „druk gehad?"
„Dat gaat nog al. Je hebt toch wel
«hee gehad, Ellen?"
„O, ja, al uren geleder.; maar hebt u
ai thee gedronken?"
„Neen, daar is niets van gekomen, zijn
maar dat komt er niet op aa:
„Dat koint er wel op aan,'
„Ik zal u gauw een kopje
zij snelde naar binnen.
„Het is toch zoo'n gezelligheid, haar
hier tc hebben," zei Mevrouw Marillier
glimlachend.
„Ze heeft me juist verteld, dat ze van
plan is weer weg te gaan."
„Ja-, en misschien is het wel he
en de
M-rten zijn
Ellen zette tibeo en praatte vroolijk „Daar ben ik blij
an." I voordeelig. Ik zal echter eerst met over alles en nog wat; en ook Mar- zacht. Haar lippen beefden. een van de redenen,
zei Ellen, meneer Blaydon sj>rcken en zien, of garet deed haar best, er de stemming „Meneer Framley begon ze even blij was, Engeland te
halen," en alles is, zooals ik gehoord heb, voor «-at in te houden. .later, „ik zou zoo graag willen, dat j De hoofdreden durfde
ik cr niet Ellen over begin i Dne dagen latex bracht Ellen Fram u meneer Blaydon eens ontmoette.
1' ram .tv antwoordde niet. Zijn ley weer een bezoek op zijn kantoor. Het is zoo'n e>cht aardige man, en zijn
voorhoofd was oewolkt, en hij hield „Ik begrijp al, wat u mij vertel- dochter lijkt me een lief, zacht me if
zijn lij>pen stijf opeen geklemd. Het k-n komtzei Richard. ,,U hebt zeker je Ze heeft oen snoezig gezichtje. Ik'
zei El Ion haair terug zou komen. Dit was ook
waarom Ellen
zullen verlaten.
o-'—b jjje nooiureaen durfde zij zich- zelfs
Drie dagen latex bracht Ellen Fram u meneer Blaydon eens ontmoette.niet eens bekennen.
Ziin ley weer een bezook op zijn kantoor. Het is zoo'n echt aardige man, on zijn
ild „Ik begrijp al, wat u mij vertel- dochter lijkt me een lief, zacht me if HOOFDSTUK' XXMII.
- tet len komt", zei Richard. „U'hebt zekar je Ze heeft een snoezig gezichtje. Ik Gedurende de weken, dio volgden,
kostte hem moeite, niet iels scherps de betrekking bij de Blaydone aange- geloof, dat ik het zeer naar mijn zin grng Riohard Framley dikwijls naar
tegen ztjn zuster tc zeggen. Manga- nomen". bij hen zal hebben. Ik zal u, nis u het Wynohe, voornamelijk ter wille van
ret begreep ©r alles van en naim dus „Neen, ik kom integendeel u vra- goed vindt, dikwijls schrijven en ik I.ady Evelyn en haar moeder. Beiden
Ze kan altijd, als luet haar niet geen notitie van zijn ontstemdheid, gen, wat u mij aanraadt". i hoop, dat u mij ook terug znlt schrij- j speet hot zeer, dat El ben er niet meer
bevalt, hier weer terugkomen, maar maar begon over Hilda te praten. „Wat denkt u er zelf van?" 'ven. Mary zegt altijd. ..Oom Dick was. De oude Lady Norchester vertel-
op den duur is het leven hier te een- „Denk je Dick", zei ze. „dat zij j „Ik zou dol graag met hen mee- schrijft de verrukkelijkste brieven, die'de Ru-hard in v<Ttrouwen, dat ze van
tonig voor haar. Vandaag heb ik van werkelijk zoo dwaas zsl zijn, meneer gaan. Ik voel, dat .een afwèselhig men m 'ar denken kan". Maar u hebt plan was gewe st, liet meisje te vra-
iets gehoord, dat me als geknipt voor.von Bergs aanzoek aan te nemen?" goed en noodig voor mij is mij neg niet gezegd, of u mij aan- gen. als lectrice bq haar te komen. Zij
haar scheen, ,.Ik liocpvan beten-". „Bent u nog altijd aan het tob- raadt niet de Blaydong mee te gaanten Èvelyn zouden WyncJlc wol dra ver
Mijn Ameri.kannsolie uitgever, met; „Ik ben er toch bang voor en ik ben?" of niet". (laten. 1-ady Evelyn zag er slecht uit
wien ik vandaag lunchte, vertelde weet niet, of het niet verstandig zon „Ja, ik kan Miriam maar niet ver- „ik gc-loof, dat bet het beste voor. en scheen aWc plcizier in uitgaan var
mij van een vriend vam hem, oen ze- zijn, als jij er eens ernstig met haar geten. Denkt u, diat zo het goed zou u zal zijn, hum aanbod aan te nemen, loren te hebben. Ze was een groot deel
koren meneer Blaydon, die op het over sprak. Het zou me tooh spijten, opnemen, als ik haar schreef en haar Jk hoon echter, dat u w oude vricn- van dem dag in Miriams kamer cn dit
oogenblik met zijn dochter in Lom- ate Hilda haar leven bedierf en dat vergiffenis vroeg voor wat ik index- Uvn niet voor de nieuwe vergeten deed baar geen' goed. Een volgenden
den is. Meneer Blaydon heeft dezen zou ze zeker, als ze dien mam nam. tijd tegen haai- gezegd heb?'- zult Ik zal het erg prettig vin,-k-n,1 keer zei haar moeder' tot Richard:
winter zijn vrouw verloren en is nu Je begrijpt, dat het hem alleen om „Ze had het dubbel en dwars ver- brieven van u te ontvangen co u na- „Lady Marbrookc heeft Evelyn te
voor afleiding met zijn doohter op baar geld te doc-n is Esmé heeft me diend, dat u haar «ais de waarheid tuurliik terug te schrijven". logoeren gevraagd, Dick. Haar zoon
reis gegaan. Ze zijn van plan een verteld, dat Hilda doodelijk verliefd zei". Toen F Ken weer thuis was. bedacht wordt eerstdaags meerderjarig en nu
■BPHi mÊÊftlÊIÊÊÊKÊÊ
paar jaar in Europa te blijven. Ze op hem is, en dat is natuurlijk een
hebben een oude gouvernante meege-: kwaad ding".
nomen als chaperonne, maar voor ,,lk krijg er genoeg van, mij met
de gezelligheid van de dochter zou- een andermans zaken te bemoeien",
den ze graag een jonger iemand heb-zei Framley op knorrigen toon.
,lk hoop, dat dat niet op mij doell",
„Je weet wel beter. Peg".
HP Ellen kwam nu weer naar buiten,
men, om hét een en ander te bespre- gevolgd door een dienstbode met het Harrv doet werkelijk allee,
ken. Het moet een heel aardige man i theeblad. Ikan".
ben. Je bgrijpt, dat ik dadelijk aan
Ellen dacht. Ik heb algesproken, dat'
mesteer Blaydon hier morgen zal ko-'
„Misschien wel, maar toch zal ik zij opeens, dat zij geheel en al verge-zullen er allerlei feestelijkheden
cr mijn hedte leven spijt van lieb- ten had met Richard over do Bar (plaats hebben. Het zal heel good
ben, dat ik mij door mijn drift heb nciths te spreken. Zij luid van haarvoor Evelvn wezen, weer eens onder
laten vervoeren". tante al een paar moal een brief <_>nt- jonge menschen te zijn. Ik ga eerst
„Nu, schrijft u haar dan. Ik zal vangen, die haar van Wynche door-'nog een tijdje in Schotland bij mijn
wel zorgen, dat zij den brief krijgt, gestuurd was, on zij vreesde, dat Mc- zuster Emily logeeren en daarna lieb
Ze is op liet oogenblik heel kalm. vrouw Barneith liet haar nog eens las- ik mijn nicht, Gertrude di Liani be
llet is te hopen, dat zij zoo büjfl. tig zon maken. Zij schreef op zulk een loofd den venteren winter bij haar in
wat hij hoogen toon en drong en terlkens opFlorence te komen."
1 aan, dat Ellen zonder meer weer bij (Wordt vervolgd).