HAARLEM'S DAGBLAD
Reisbrieven uit het Verre Oosten.
Buitenlandse!) Overzicht
MAAN DAG 12 JUNI 1938 - TWEEDE BLAD
i.
(Een van de medewerkers aan
onze Sportrubriek maait thans
op een nachtboot een reis
langs havenplaatóen in hst ver
re Oosten; hij heeft op zich ge
nomen, ons vandaar eenige Reis
brieven te zenden. De eerste
volgt hier. Redactie H.'s D.)
Ik zucht over mijn brief, waarde
lezer! Want, waarlijk, 't ifl moeilijk
voor een Weeterech brein om woor
den te bedenken, die ©enigszins een
beeld geven van 't Cosrnopolitiseh. le
ven dat sjouwt, krioelt en schreeuwt
in den modder of het stof van de
kleine slopjes en steegjes der Balkan-
steden. Ik zal probeeren en beginnen
met Salonika.
Salonika geeft dear vreemdeling,
die er voor het oerst den voet aan wal
zet, wel een erg verwaarloosden in
druk. Aan de haven, waar vroeger de
groote handelshuizen stonden en de
particulieren woonden, waar men
goed geplaveide straten had, in wel
ke trams en auto's reden, ziet men
nu niets anders dan ruines. Groote
steenklompen, half afgebrokkelde mu
ren, zelfs nog eenige, maar dan ook
zwaar verminkte huizen, ziedaar alles,
wat cr over is van wak vroeger de
mooie en nette buurt van deze stad
was. Do straten zijn onbegaanbaar.
Springend van steen tot steen kari
men do ontzaglijke gaten vermijden,
in liet zoogenaamde plaveisel en op do
trottoirs, die dan nog eenigszins be
gaanbaar zijn, hebben de enkelen
krachttoeren te verrichten, willen zo
niet verzwikken. De trams zijn vuil
en hobbelen over ongelijke rails .door
deze wanorde heen. Eenige jaren ge
leden. in den grooten oorlog, is die
verwoesting door granaten en brand:
veroorzaakt, maar opgeruimd is er
nog niets, zelfs de wegen, waarover
het nog tamelijk drukke havenverkeer
moet gaan, zijn in denzelfden misera-
beien staat gebleven. Daar maken wij
kennis met den karaktertrek, die,naar
wat ik gezien heb, algemeen is in het
Oosten: gebrek aan zindelijkheid, net
heid, aan zin tot opruiming. Wij,
Westerlingen, wilüen „den boel net
jes nnn kant hebben". Dat kent men
hier niet. „Het gaat zoo best, waar
om zullen wc ons dan moeite geven
om 't te veranderen?" luaenen. ze.
Maar al walgt 't Hollandseli rein-
heidsgevoel van deze smerigheid en
wanorde, voor de oogen geeft 't iets
buitengewoons ik zou haast zeggen
schilderachtigs. Men moet hier niet
meten met zijn eigen maatstaf en oor
delen met eigen begrippen, maar
*t volk in zijn eigen leven zien.
Tusschen de ruines en op de straten
ziet rncn mensehen uit alle hoeken
van deri Balkan: Turken. Grieken,
Albaneêzen, Montenegrijnen, Bulga
ren krioelen hier door elkaar,
drijven hun handel, schreeuwen, be
delen, sjouwen, zoodat het in de<ze
buurt een wonder mengelmoes is van
kleuren en geluiden. De Turk met zijn
roode fez, waaronder meestal de
vreemdsoortigste lappen combinatie
verborgen is de Albanees, in korte
broekrood vest, en zwart astrakan
mutsje op het hoofd, met een groot
mes in zijn gordel dan weer een
Griekech priester in lange zwarte to-
gu, met meestal een langen baard en
opgestoken harem, op 't hoofd een
cylindervormigen zwarten hoed zonder
rand, waarlijk een allervreemdst,
zeer vies, maar niettemin schilder
achtig mengelmoes!
In dit stadsgedeelte evenwel vindt
men nog te veel Europeanen of al
thans lieden die als zoodanig gekleed
gaan. Wie zich een denkbeeld van
het eigen leven der Oosterlingen wil
maken, trekt bagger]aarzeh of spij
kerschoenen aan en gaat in do Tuirlc-
sclio buurt. Daar ziet hij hen thuis
en leert ze kennen in hun gemoede
lijk- on verschil li go viesheid. De hui
zen, lage houten krotjes, staan schots
en scheef door elkaar. Daartusschen
door bewegen ze zich met hun muil
ezeltjes, waaróp meestal een heele
winkel geëtaleerd is. De vrouwen zit
ten met doeken op het hoofd, die op
de kin zijn toegeknoopt, om de pom
pen en dragen water weg in kruiken.
Kinderen zoeken hun vermaak in den
modder, als ze tenminste niet den
vreemdeling in het oog krijgen, op
wien ze dan bij tientallen, de hand
jes tot bedelen uitgestoken, afrennen.
In deze omgeving krijgt men een
klein begrip van het Oost ars oh be
staan.
Een nette buurt is er niet. Geen wajk
met groote huizen, goede straten, zin
delijke restaurants en hotels. De wei-
nigo grootere huizen liggen tusscthen
do smerigheid van steegjes en krot
jes, maar daar tellen ze niet mee. Eén
restaurant is er, waar men tenminste
!eten kan, zonder de kans te loopen,
onsmakelijk gedierte in zijn diner te
vinden, maar dit is dan ook het eenig
goede, wat men er van zeggen kan.
Het zou echter onrechtvaardig zijn,
om over Salonika te schrijven, zonder
zijn mooie tempels te noemen. Van
buiten zijn ze al even vies ais de om-
Jeving, maar de stille tuin, waarin
o hooge minarets staan, lokken toch
aan oan ook heit inwendige te be
zien. Ook is de „poort van Galüeï",
met inscriptie en beelden, een gedeelte
van den ouden stadsmuur, die in het
Noorden nog vrijwel geheel intact is,
een mooi antiek stuk. Jammer even-
-wel, dat men die mooie d'ingen zoo
verwaarloost en dat de omgeving zoo
veel van het 6choonc verloren doet
gaan.
Nu vaar ik weer op zee en het ge
zicht op een afstand, verfraait veel,
wat ik van dichtbij gezien hob. De
zon straalt over het legen de heuvelen
gelegen veelkleurige huizencomplex
en zóó geeft de stad. van ver af, een
mooien indruk. Maar wie als vreem
deling de stad wil zien en het leven
leeren kennen, laat lakschoenen en
j Westerscho begrippen thuis.
v. d. V.
DE BANKIERSCONFERENTIE TE PARIJS SPRAK DE VERWACHTING
UIT, DAT DE MOEILIJKHEDEN VOOR EEN CROOTE INTERNATIO-
NALE LEENINC BINNENKORT UIT DEN WEG GERUIMD ZULLEN
WORDEN.
EEN KLEINE LEENINC OM VERDERE DALING VAN DE MARK
TEGEN TE CAAN.
DE FRANSCHE CEDELEGEERDE OPPERDE BEZWAREN,
DE HAACSCHE CONFERENTIE EN DE KANSEN VOOR RUS-
LAND'S HERSTEL.
De werkzaamheden van
do bankiersconferentie
te Parijs
zijn voorloopig geëindigd.
De leden der commissie hebben een
rapport aan de Commissie van Herstel
geieekend, waarbij de Fxansche verte
genwoordiger onder het rapport de aan-
teekening plaatste, dat ky het stuk niet
kon oaderteekenen, omdat de bankiers-
coinnussie zien naar zijn meening .vol
strekt niet had mogen bezig houden met
den Londenschen betalingsstaat en an
dere scbadeloosstellingskwesties.
Volgens inlichtingen van den Tele-
giaai-coirespondent 'heeft de bankiers-
comimssie zonder een bepaalden termijn
te noemen, verklaard, dat zij niet ontbon
den is, maar -alleen haar zittingen ver
daagt, om op ondubbelzinnige wijze te
kennen te geTeu, dat zij beslist rekent
op hel tot stand komen van een inter
nationale leening na het uit den -weg rui-
De
•a, als
waarden, waarvan naar haar overtuiging
het succes der leening afhankelijk zal
zijn, de vermindering der Duitsche
schuld tot een bedrag, dat in overeen
stemming met de betaalkracht van
Duitschland is f 't tot stand komen van
één gemeenschappelijke opvatting bij de
geallieerden en het herstel van normaie
economische toestanden op de basis van
gelijkgerechtigheid. Duidelijk wordt ge
wezen op de noodzakelijkheid om de
kwestie der intergeallieerde schulden te
regelen, zoomede -op de noodzakelijkheid
om in de toekomst geen sancties toe te
passen en daarmede aan de voortduren
de onzekerheid een einde te maken. Aan
het slot van het rapport wordt nogmaals
uitdrukkelijk het niet opleggen van sanc
ties geëischt.
De commissie spreekt voorts van de
/mogelijkheid van een nieuwe ïneenstor-
Iting van de Mark en merkt in verband
I hiermede op, dat voor zulk een geval een
J kleine leening als tijdelijk hulpmiddel in
aanmerking kan komen. De commissie
is bereid op verlangen van de Commis
sie van Herstel te allen tijde de kwestie
van een kleine leening te .bestudeeren,
mits de voorwaarden voor een groote
leening in zooverre zijn vervuld, dat ten
minste in afzienbaren tijd op de totstand
koming or van kan worden gerekend.
Een bedrag wordt noch voor de groo-
noch voor do kleine leening ge
noemd
Uitdrukkelijk vermeldt ihet rapport,
dat de commissie van den aanvang af
van oordeel is geweest, dat een groot
gedeelte der leening ter -beschikking
van Frankrijk moet worden gesteld voor
het herstel der verwoeste gebieden. Het
rapport betoogt ten slotte de noodzake
lijkheid van een ernstige saneering der
Duitsche financiën en geef: uiting aan
do verwachting, dat de desbetreffende
toezeggingen der rijksregeering worden
vervuld*
Een van de voornaamste economisten
van Frankrijk, den heer André Liesse,
lid van het Instituut en hoofdredacteur
/an de „Economists Francais", is door
„De Telegraaf" geïnterviewd over
Rusland'a herstel.
Ondernemingen in Rusland aldus de
heer Liesse zijn op een economische
basis onmogelijk, voordat aan de bui-
tenlandsche ondernemers volledige vrij
heid en zekerheid gegarandeerd wordt.
Een voorwaarde voor deze vrijheid en ze
kerheid is de oprichting van ge
rechtshoven, die met betrekking tot de
geschillen tusschen de buitenlandsche
ondernemingen en Rusland een onpartij
dige jurisdictie zullen kunnen waarbor
gen. Voorts is het noodzakelijk, dat de
der betreffende -ondernemingen
niet door to groote belasLingen geabsor
beerd worden. Ten slotte behoeft aan de
buitenlandsche ondernemingen toege
staan te worden, dat zij hare producten
'n het buitenland vrij zullen kunnen
erkoopen.-
Zonder inachtneming van deze ele
mentaire voorwaarden zal het herstel van
de industrieele productie in Rusland
niet mogelijk blijken. Eveneens zouden
de bemoeiingen van de locale Sovjet
autoriteiten met de interne aangelegen
heden en met de organisatie der onder
nemingen in kwestie verhinderen, dat de
resultaten, die men zou verwachten wer
kelijk bereikt zouden kunnen worden.
Een bijzonder 'kenmerk van (het com
munistische stelsel is, dat het een toe
passing der theorieën van Karl Marx
vertegenwoordigt. Marx heeft in zijn
werk „Das Kapital", met de ovsiheer-
schende rol van de 'hoofden der onderne
mingen bij het moderne stelsel der pro
ductie geen rekening gehouden. De
moderne industrieele onderneming is
gebaseerd op de verantwoordelijkheid
van den leider der onderneming. In
Rusland wordt deze factor uitgescha
keld. De verantwoordelijkheid wordt ver
deeld- tusschen een enorm aantal ambte
naren en agenten der regeering, die er
geen rechtstreeksch belang bij hebben,
dat het werk niet goed geregeld wordt,
dat de uitgaven tot het noodzakelijke be
perkt blijven, dat de afzet verzekerd
wordt en liet crediet alsmede de winsten
der onderneming gehandhaafd blijven.
De verwachting van winsten is echter de
voornaamste drijvende kracht van iedere
economische productie. De communis
ten doen thans een beroep op het buiten
landsche kapitaal, omdat zij gelooven,
dat het feit, dat men over kapitaal be
schikt, voldoende is om nieuwe rijk
dommen te doen ontstaan. Zij zien ech
ter over het hoofd, dat het kapitaal
slechts een middel van de productie is.
De dictators te Moskou hebben de be
schikking verkregen over belangrijke
kapitalen in den vorm van onroerende
goederen, machines en werktuigen,
grondstoffen en. metalen, doch zij waren
niet in staat hiervan een economisch ge
bruik te maken. De eerste voorwaarde
voor de reconstructie der Russische in
dustrieën is dus de garandeering van
volledige vrijheid en zekerheid a'an de
leiders der ondernemingen. Een, zelfs
gedeeltelijke, toepassing der commu
nistische beginselen zou de reconstruc
tie verhinderen.
Waaraan schrijft u het toe aldus
vroeg de correspondent dat de En-
gelscho zienswijze van de Fransche op-,
vatting op verschillende punten een af
wijking vertoont?
Men kan de afwijkingen in kwestie
antwoordde de heer Liesse voorna
melijk uit het verschil tusschen de pos:-
der beide landen afleiden. De Brit-
sche belangen zijn eerder bij de her
vatting van een ruilverkeer, dan bij een
herstel der Russische industrieën be
trokken, terwijl de houding van Frank
rijk en van België voornamelijk door het
feit beïnvloed wordt, dat deze landen
voor den oorlog verscheidencn milliar-
den belegd hebben in de Russische in
dustrieele ondernemingen.
Op de vraag, wat hij
over do aanstaande
Haagsche Contercntio
denkt, antwoordde de heer Liesse, dat
Frankrijk en België hun standpunt ook
op deze conferentie zullen handhaven. De
voornaamste factor zal dc houding zijn,
die do Russen zullen aannemen. Tot
dusver hebben deze geen Jegemoetkc-
mende houding aan den dag gelegd. Zij
dienen echter te beseffen, cat Rus
land'» economische toekomst van de
medewerking van het buitenlandsche
kapitaal aan het xeconstructiewerk af
hangt cn dat zulks niet mogelijk zal
blijken, voordat de elementaire voor
waarden hieTvan vervuld zijn,
In zijn te Stuttgart gehouden rede zei
Rijkskanselier Wirth
nog het volgende
„In de buitenlandsche politiek onder-
indt heel het Duitsche volk het als een
onrecht, dat er nog geen einde is geko
men aan de bezetting der drie steden ia
Rijnland. Door een politiek van eer
lijk overleg is men evenwel reeds uit de
atmosfeer gekomen, waar do politiek
der sancties geboren werd. Genua heeft
getoond, dat Duitschland weer eigen bo
dem onder de voeten heeft, Het verdrag
van Rapallo beteekent een eerste
schrede.
Over de vraag van de schadevergoe
dingen is te Genua wel niet officieel ge
sproken, maar waar aldaar ernstige
nnenschcn bijeenkwamen, stond het pro
bleem niettemin bij de besprekingen
voorop.
De ponferentle fvan jfinancieele ex
perts te Parijs beteekent een economi
sche beschouwing van het schadevergoe-
dingsvraagstuk. De bankiers zullen tot
d e conclusie komen, dat de leening
aan Duitschland minstens even
noodzakelijk is voor Frankrijk als voor
de overige Ententelandec. Het oordeel,
door de Bank van Engeland in het eia-
do van het jaar uitgesproken, dat
Duitschland onder de betalingsvoor
waarden van een ultimatum niet crediet-
waardig is, kan men in Parijs niet in
den wind slaan.
Amerika, zei Wirth, moet voor mede
werking aan de Europeesche problemen
gewonnen worden, IDie problemen
eis Chen den zelfopofferenden steun van
alle richtingen en sociale lagen der be
volking, Het doel moet zün: een zelf
standig en onafhankelijk Duitschland,
dat in den vreedzamea wederopbouw
raa Europa zijn grootste politiek ziet,
Verspreid nieuws
DE CONFERENTIE IN DEN HAAC.
Naar Havas mei dl, is bet waar
schijnlijk, dat de Haagsche conferen
tie noch ©en politiek, noch een aiplo- j
matiek karakter zal hebben. Frank
rijk zal er slechts door experts verte
genwoordigd zijn, dia nog benoemd
moeten worden en die verantwoorde
lijkheid zullen hebben voor alle on
derhandelingen, ten esrsl wat betreft
do tueschen de geallieerden en neu
tralen onderling, en naderhand voor
die met de bolsjewistische vertegen
woordigers. Alphand, de directeur
van het Bureau voor particulic-re
eigendommen en belangen wordt als
vertegenwoordiger van het ministerie
van Buitenlandsche Zaken genoemd.
HET PROCES TE MOSKOU.
De eerste zittingsdag.
Volgens berichten uit -Moskou wa
ren op den eersten dag van het pro
ces tegen ue sociaai-revolutromiauen,
dat in de grootste zaai te Moskou m
het gebouw der vakvereemgiiiigeii, ue
voormalige dub van den adel, plaat»
had, ongeveer 2000 toehoorders aan
wezig. Het uiterlijk van dit ln de ge
schiedenis ©enige proces herinnerde
levendig aan de beschrijvingen uit de
Fransche revolutie. Talrijke bekenut,
persoonlijkheden van de meest uiteen-
loopende politieke richtingen, zooals
men in het bolsjewistische Rusland
nog nimmer had gezien, waren er ver
schenen. Bijna alle in Moskou ver
toevende leden der Sovjet-regeering
waren aanwezig.
Het verschijnen der verdedigers:
Vandervelde, Roeenfeld en Liebknecht
veroorzaakte levendige bclongsa-iling.
Ook Clara Zetkin en ue Franscne com
munisten Frossara en Sadoul waren
er tegenwoordig. De aangeklaagde
sociaal-revoluUonnairen droegen elk
een roode roos op de borst.
Onmiddellijk na den aanvang der
zitting protesteerde de beklaagae Son-
dolmann tegen de samenstelling van
de rechtbank. Hij wees er op, dut de
aanklager Krilenko gewoonlijk voor
zitter is van de revolutionnairc recht
bank. Deze en andere protestver kla
ringen gaven aanleiding tot een alge
meen debat, waaraan verschillende
beklaagden, hun verdedigers, de aan
klager Krilenko en de president deel
namen. De beklaagden en hun verde
digers vielen het systeem der commu
nistische rechtspraak scherp aan. Zij
konden de rechtbank niet als een on
partijdig lichaam beschouwen, daar
leden der communistische partij er
deel van uitmaakten.
Vandervelde verdedigde zicli tegen
het verwijt, dat hij da politiek van
het kapitalisme in België steunde en
merkto op, dat zulk een proces in Bel
gië onmogelijk zou zijn. De aankla
ger Krilenko verklaarde het eens te
zijn met deze bewering, maai' merkte
op, dat alleen wanneer de koning üet
Belgen en Vandervelde zelf een dag
op do beklaagdenbank zouden zitten
In België een" volksrechthcuik als in
Moskou mogelijk zou zijn.
Boechariji verweet Vandervelde hei
verdrag van Versailles te hebben on-
derteekend, niet behulp .waarvan de
Entento-mogendheaen Rusland reeds
vier jaar lang dood worgen. De presi
dent trachtte de 6prekers er toe te
brengen ter zake te blijven en weiger
de ten slotte het woord aan Liebknecht
en den volkscommissaris Loenats-
jarski.
Het publiek gaf tijdens de behande
ling verschillende malen blijk van
sympathie voor de communistische
sprekers.
De eerste zitting duurde ongeveer
8 uj^n. Het heele proces zal waar
schijnlijk meer dan drie weken in be
slag nemen.
Ook de tweede zittingsdag begon
stormachtig, daar de rechtbank zon
der rekenuig te houden met het be
wijsmateriaal der beklaagden en hun
verdedigers tot de behandeling over
ging. De verdediger Rosenfeld ver
klaarde, dat de beklaagden weliswaar
hun rechten geschonden achtten,
maar niet voornemens waren de voort
zetting van het proces te verhinderen.
De president las dan de acte van be
schuldiging voor, welke aan een aan
tal leiders en leden dei- sociual-revo-
lutionnaire partij het volgende ten
laste legt:
Dat zij gewapende opstanden tegen
de Sovjet-regeering hebben voorbe
reid en georganiseerd en daarvoor m
verbinding hebben gestaan me', ande
re contra-revolutionnaire vereenigin-
gen, voorts dat zij met de leiderc- van
het internationale kapitalisme en van
de Entc-nte-staien ln relatie hebben
gestaan, terwijl deze landen in oor
logstoestand verkeerden met de Sov
jet-regeering. Verder worden zij er
van beschuldigd terroristische daden
te hebben georganiseerd tegen de
hoogste dragers der Sovjet-macht en
zich gelden der Sovjet-regoering heb
ben toegeëigend.
De verdedigers verklaarden, dal het
proces slechts een daad van wraak
is dei- communistische partij.
Ze verklaarden, lo. dat liet proces
overbodig is geworden door de f oLtie-
ke amnestie van Februari 1S19; 2o.
dat het beschuldigingsmateriaal op
beweringen en provocaties berust en
80. dat de Sovjet-justitiC, c.ie z:cii
reeds heeft schuldig gemaakt aan een
aantal processueele schendingen, ab
soluut geen waarborg biedt voor een
onpartijdig vonnis.
DE IERSCHE QUAESTIE.
Griffith e.n zijn collega's hei ben een
bijeenkomst gehad met de Engelsclie
ouderteoleenaars van het lereeue ver
drag. onder wie zich ook Llo/d Geor
ge hevonu. Gemeld wordt, dat dc Ier-
eche grondwet, zooals zi.i thans luidt,
vereenigbaar is met bet verdrag en
aan de voorwaarden der Engelsche
regeoring ten opzichte van t'e contro
le dei buitenlandsche aangelegenhe
den, do constitulioneele autoriteit van
den Privy Council, den fed vin vouw
en de positie van den '/eriegeiiwoor-
dioer van de kroon in den vrijrtaat,
voldoet. Deze punten vorm!en ce tier
voornaamste hangende kwesties. Al
les wijst er thans op, dat een regeling
aanstaande is.
Naar de „Times" aielat, kunnen ae
vooruitzichten van de Engelscii-hr-
sche besprekingen gunstig v orden
r.0eind. De zes voornaamste moeilijk*
heden, die een goedkeuring \'au de
oorspronkelijke ontwerp-grondwefe
van jlen lerschen vrijstaat Lootten,
zijn overwonnen. Dit wil echter ï.eg
niet zeggen, dat de ooii itituiie tl ans
onmiddellijk openbaar zou vierden
gemaakt, daar nog een aantal min
der belangrijke kwesties behandeld
moeten worden. De hoofdkwesties ech
ter, die de gTootste moeilijkheden ver
oorzaakten, zijn geregeld.
LENIN CESTORVEN?
Naar aanleiding van geruchten, dat
Lenni gestorven zou zijn, woidt ge
meld, dat <ie Sovjet-missie te Berlijn
tot dusver nog geen Lm.vueti hier
over heeft ontvangen.
DE AANSLAC OP DE POSTSPAAR--
BANK TE BOEpAPESY.
Uit Boedapest wordt gemeld:
Tijdens de puiiiek, au- ontstond bij
de ontploiTïiig in bet gebouw van de
postspaarbank, zijn ue egei's van
den aanslag er in geslaagd zich vud
250.000 kronenmeester te maken.
DE AANSLAC OP SCHEiOEMANN.
Uit Cassel seint men ons:
Betreffende den aanslag op Sciieb
dein arm vvprdt gemeld, a-it men than?
een juist spoor aenkt na te gaan. De
veronderstelling, dat men met een erii-
siigen aanslag te doen heeft, woidt
dour het ingestelde ondetzoek Leus-
tigd.
EEN MEXICAANSCH OUD-MINIS
TER VERMOORD.
Uit San Aritonio \Mezico) v\o:dt ge
meld, dat de lijken van generaal Lu-
cio Blanco en van den oversta ture-
lius Martmez aan elkaar gebonden, in -
Rio Gjrando gevonden werden. Gene
raal Lucio B.aiioo was on Ier hot pre
sidentschap van Carranzas munster
van oorlog.
EEN BESCHULOICINC TEGEN
EX-KEiZER WILHELM.
Uit Borlijn wordt gemeld:
ln Duitschland duikt zoo nu cn dan
het verhaal op. Jat de ex-keizer cp
een buitenlandscne reis in Juni vau'
het jaar 1897 wraak zou hebben ge
nomen op den jongen luitenant-tci-zee
V011 Halinke, wegens door dezer, laat
ste gepleegde majesteitschennis. De
luitenant zou nl., toon de keizer licia
om een of andere reden een stomp
had gegeven, den keizer in hot gelaat
hebben geslagen.
De luitenant werd gearresteerd ei
door een krijgsraad ter dood ve roor
deeld. Men gaf h$m echter de gelogen
lieid zelfmoord te rieven door e,-n
fietsongeluk te cnsceceereii.
De ex-keizer heeft nu be-Joten, de
waarheid van deze geschiedenis U.x-gs
gerech'.elijken .weg te doc-n uitmak- 21
en heeft daarom een aanklacht in.-'--
dlend tegen de te Gofha vcj>- lemen
de „Volksfreund" en tcgej' de ..Ge
neral Anzeiger fur IJorlmund unn-
Westfalen", welke Maden on nngs
weer artikelen over deze kwestie heb
ben gepubliceerd.
SPORT EN WEDSTRIJDEN.
Cricket
Kederlanflscbe Cricketbond
Eerste klasse.
ROOD EN WIT—HERMES-D. V. 8.
De derde thuiswedstrijd van Rood en
Wit heeft een flinke overwinning voor de
Haarlemmers opgeleverd. Na 201 runs
gescoord te hebben, slaagden ze er in,
dc bezoekers tweemaal uit te krijgen,
respectievelijk voor 89 en 76 en zoo met
innings en 36 runs te winnen.
Rood cn Wit wint den toss cn kiest
batten.
Van Bueren en Wackwitz openen op
het bowlen van H. Offermau en J. En-
gering. Er komen vrij snel runs, daar
Van Bueren zeer goed speelt en eenige
boundaries slaat. Op 33 echter verdwijnen
beide batsmen, daar Wackwitz dooreen
goeden vang van Lindeman ia de slips
wordt ingepikt en Van Bueren voor 22
dubieus l.b.w. wordt uitgegeven.
Van Spengler maakt het slechts kort,
maar tusschen Faber en Swens komt
een flinke stand. De aanval is vrij zwak
en vindt bovendien weinig steun bij de
fielders, zoodat er vrij £Qei gescoord
wordt. Eerst vlak voor lunch, op 113,
gaat Faber l.b.w. voor 57.
Na de hervatting gaan Swens en Rev-
dgn nog harder slaan. Op 151 wordt
Swens gevangen voor 30- Van de volgen
de batsmen behaalt alleen Dc Waardt
met 15, w. o. een zes, de dubbele cijfers.
Poslhuma, Elias en Davidson gaan di
rect uit, terwijl met den laatsten taan in,
Reydon voor een goede 44 gevangen
.wordt.
Het totaal wordt met 12 extra's 201/
Van de Schiedamsche bowlers hadden
alleen Offerman en Tul met resp.
6S4 en 4—57 succes.
Hei batten der Schiedammers ia op
den toch zeker niet sterken Rood est
Wit-aanval niet fraai. Lindeman, v.d.
Wal en Vuyisleke scoren samen 11
runs en ook de freohitter Offentian
kan '1 sleohis tot 14 brengen (435).
Eu gering en Vïscher blijven samen tot
64, op welk totaal eerstgenoemde voor
30 door Reydon wordt gebowled.
Hiemee is vrijwel allo tegenstand,
göbroken. daax de vier volgende 'bats-
men saineiiM runs maken en alleen
Nolet met een paar vieren op den leg-
kant in de dubbele cijfers koint. Op 89
duit do Lnnings. Van Spengler met
6—30 en Reyribn met 3—G6 hadden dc
beste cijfers.
Hermes wordt nog eens naar de
wickets eestuurd, en begint niet zijn
freehitfers. om zoo snel mogelijk de
benoodigde runs te maken. Dit mis.'.ukt
echter geheel Vischer wordt direct
door Wackwitz gebowled, Offerman
zeer fraai door Adeiink aan de boun
dary gevangen en J. Engoring door
Van Bueren ingepikt (326). De twee
gebroeders Lindeman scoren 9 en 18
on brengen het totaal op 43, voor dat
P. Lindeman verdwijnt. Vuylstcke
wordt op 5S in de slips gevangen, ter
wijl op hot zelfde totaal dc andere
Lindeman verdwijnt. Dan is het zeer
spoedig gebeurd. AJieen Tuyl met 12
11.0. scoort nog een paar runs en op
76 is de innings afgeloopen.
Van de 4 Rx># en Wit-bowlers nam
Wackwitz 213, Van Spengler 322,
Reydon 121 en Faber 411.
Feuilleton
yuilSiOW
E. R. PUNSIION.
(Geautonseerdo vertaling).
Clara wus altijd zoo snibbig te
gen inij, zei liij kluger.d. Zij liecn
mij meer dan eens gezegd, dat zij wil
de, dat zij mij op een latsoonlijke ma
nier kwijt was. Als ze mij in ueze ge
raadpleegd had, zou dit alles iiT*. ge
beurd zijn. Ze was niet hanuig ge
noeg, om het zaakje alleen op to
knappen, maar 111 ieder geval ga ik
100 gauw mogelijk weer naar Lon
den terug.
Ga je gang, zei Harold, maar
wind je niet- zoo op.
En wat ben jij van plan te doen?
Wol. nu ik eenmaal hier ben, zei
Harold nadenkend, zal ik toch
maar naar Dunslow gaan.
Om Phyllis op tc zoeken?
Misschien wel, zei Harold stijf
jes, maar dat zal van omstandig
heden afhangen.
Fulton scheen over dit antwoord
geruimen tijd na to denken. Eindelijk
zei hij:
/Vis jij naar Dunslow gaat, ga ik
ook.
En ik dacht, dat je zei, dat je
weer naar Londen wilde vertrekken?
Ju, zie je, maar Clara was toch
mijn vrouw en
Was je vrouw? herhaalde Ha
rold. Is bedoel je.
Wie weet, of z© niet, evenals
Maurice, een wandeling op de heide
is guan makenl Wie zal het zeggen?
En na dit gemompeld te hebben, bleef
hij vordea- pertinent zwijgen, waar
door bij Harold de gedachte oprees,
of Fu.lton ook meer wist, dan hij wil-
do loslaten. 1-Iij besloot eindelijk het
den man ronduit te vragen,
Fulton verzekerde echter, dat hij
verder niets wist en Harold haalde
dc schouders op en Het de zaak voor
het oogeublik rusten. Er was geen
rechtstreeksche treinverbinding tus-
schen Muirton en Donslow. Om van
de ecne plaats naar de andere te ko
men, moest men over Gla-gow gaan,
en toen Harold het spoorboekje na
keek, zag hij, dat als zü met den vol
genden trein vertrokken, zij de aan
sluiting in Glasgow misten, zoodat. ke
daar ©enige uren zouden moeten wach
ten en pas laat in den avond te
Dunslow zouden aankomen. 1-Iij stelde
aan zün metgezel voor. liever te voel
to guan, daar zij het dan in zeven of
acht uur kondeii klaar spelen en zoo
doende twee uur op aen trein uitha
len. Fulton zei center,- dat hij zoover
met wanuelen kon t-n rouble aan,
een paai- fietsen i© huren, netgeen
llarold gelukte. Daarop venrokken
zij. Do weg was eenzaam en verlaten
on leidde over kale heiden en door
rotsachtige bergengten, doch voerde
rechtstreeks naar het doel hunner be
stemming. Eens of tweemaal kwa
men zij langs een boerenherberg, waar
zij iets konden gebruiken. Zij praat
ten onderweg niet veel samen, wanv
llarold was daarvoor te veel in zijn
eigen gedachten verdiept en Fulton
was ook niet erg spraakzaam. Het
was drukkend weer en de wolken in
het Westen wezen er op. dat er een
on weel- in aantocht was. Een lek in
een van hun fietsbanden gaf eenig
oponthoud, maar liet was toch nog
vroeg in den middag, toen zij den top
van den heuvel bereikten, vanwaar:
zii de kerk en het dorp Dunslow kon
den overzien en in de vert© liet land
goed der Macsar'.anes, dat uitzicht
op de zee had, konden zien liggen.
I Dicht bij hen op den heuvel bevond
i zich een schilderachtige ruïne, die zij
beiden reeds van fotografieën ken
den, ©n waarover Clara, die in d©
buurt was grootgebracht, dikwijls ge-
I sproken had. I11 vroegere t'idcai bad
1 de familie Macsarlane er gewoond.
ln bet laatst van de zeventiende eeuw
echter liad de toenmalige eigenaar het
nieuwe huis gebouwd aan do andere
zijd© van het dal met het uitzicht op
de zee.
Ik vermoed, merkt© Harold op,
terwijl lii.j over de uitgestrekte, vrucht
bare vlakte aan den voet van den
heuvel keek, dat dit alles tot de
bezitting der Dunslow's behoort.
Ja. zei Fulton. Clara heeft
me er altijd van verteld. Zij vond liet
hard, zoo arm te zijn, terwijl dit al
les haar rechtens toekwam- Ze was
daarom ook zoo overstuur, toen zij
hoorde, dat haar oom om Phyllis en
niet om haar geschreven had. Zij
meende, dat, nu het weer in liet bezit
der familie was, het haar eventueel
toekwam en niet Phyllis.
En daarom, zei Harold op min
achtenden toon, trachtte ^ii Phyl
lis beangit te maken, door haar dien
bespotte!ijken brief te zenden.
Ze deed dat, omdat jullie haar
eerst voor den gek hadden willen
houden, door haar te vertellen van
dien brief in de tea-room.
Maar dien had Phyllis werkelijk
gekregen. Kwam die dan niet van
Claro?
Neen, antwoordde Fulton, als j
Phyllis dien brief werkelijk ontvan
gen heeft, moet hij doov iemand an
ders gezonden zijn.
Maar van wie kwam hij dan in
vredesnaam? zei Harold wel wat on
gelovig. Wie anders had er voordeel
bij, of Phyllis naar haar oom toeging
of niet?
Ja, wie zal dat zeggen'' De dood
van Maurice bewijst, dunkt mij, dat
er hier in de buurt werkelijk gevaar
dreigt.
De regen, waarvoor zij al den ge
heel en dag gevreesd houden, begon
nu werkelijk in stroomen neer te ko
men en llarold stelde dus voor, in de
ruino te gaan schuilen. Fultpn stemde
hierin toe, en zij gingen ei- haastig
heen. Voor het grootste gedeelte wa
ren van het oude gebouw alleen nog
maar <1© buitenmuren overgebleven,
maar de middelste toren was in vrij
coedo conditie en daar zochten beide
mannen dus een beschutting tegen
den plasregen, dae nu vergezeld ging
van 'n dof gerommel in do verte. Er
was niemand anders. D© ruiiic werd
niet veel door menschep uit do buurt
bezocht, daar het er spookte, naar
men z«i. Do biimenp'ants was be
groeid rnet gras en onkruid cn was
aan drie zijden door muren ingeslo
ten. Slechts aan den kant van 'dc *©e
was zii open. De toren, waarin Ha
rold en Fulton een schuilplaats ge
vonden hadden, grensde aan den oos
telijke» muur van de corn-.
Opeens doorkliefde een hevige blik
semstraal de lucht, gevolgd door een
rato lenden donderslag.
Harold vreesde, dat een volgende
bliksemstraal' «mocht inslaan, op had
bijna spijt, dat hij niet liever bulten m
den regeii gelieven was, of zoo snel
mogeliik naar het dorp gereden was.
Het was op de plaats, waar zii sioiv
den ,zeer donker, maar nu en dan ver
lichtte een schelle bliksemstraal de
ruimte. Opeens riep Fulton uit, t<r-
wijl hij Harold bij den arm greep
Kijk eens, wat daar staat, cn hij
wees naar de met onkruid begroeide
cour.
Waar? Wat? vroeg llarold. ver
schrikt, en toen Fulton niet antwoord
de, doch maar steeds in dezelfde rich
ting bleef wijzen, herhaalde hij onge
duldig
Wat dan toch? Ik zie niets. Het
is hier aoo donker als de nacht."
Straks, toen een bliksemstraal de
eoar verlichtte, zag ik wat staan, Wacht
maar, tot het weer bliksemt, cn toen
de cour even later opnieuw voor een
oogenbük helder verlicht werd, snelde
Fu ton. zonder op den hevieen donder
slag en den s'roomonden regen acht ta
slaan, uit zijn schuilplaats te voor
schijn en haastte zich naar de plaats,
wear tusschen gras en onkruid iet»
donkers lag.
Wat is het? Wat heb jc daar
vroeg Harold.
Een robtaech, Clara'» tasdl, ant
woordde Fulton, terwijl liii deze aan
•Harold overreikte.
