HAARLEM'S DAGBLAD Een Stadssecretaris in de Jongenskiel Binnenland Onze LacfitoeK ZATERDAG 24 JUNI 1922 VIERDE BLAD Roemer Visscher's geestige dochter Anna, merkt ergens in de doox haar be zorgde uitgave van baars vaders „binnepoppen" op, dat „die beminders van her geaieenc beste scggen, dat men wei mach bidden, dat rijeke en hoogh- pebooien lieden wijse kinders krijgen, want sij raken op 't kussen, niettegen staande het altemet groote lantarens jondcr licht sijn." Vond deze „scherpe rechtstel", zooals Hooft haar noemt, in de toestanden v»n baar tijd al aanleiding tot zulk een vin gerwijzing, hoe zou zij zich dan wel uit gelaten hebben over de regentenheer schappij der achttiende eeuw, die tea slotte geheel het karakter eener familic- xegeering kreeg. Toen immers was 'le regeering dei steden en van het land geheel in het bezit der rijke en hoogge boren lieden met hun kinderen, die zien als dc uitsluitend rechthebbenden daar op beschouwden. Eu dit was wel zeker: wie niet tot de uitverkoren families be hoorde, zou op de voorgestoelten nooit zitten en een voordeelige post was voor hem niet weggelegd. „Alle ambten zijn bier reeds vijf jaar vooruit besteld," gaf zekere gunsteling van Willem V ten antwoord aan iemand, die hem vroeg of ei ook een betrekking voor hem open stond. Ambten waren zaken van handel geworden, ze werden bij onderlinge af spraak verdeeld."Wie zijn aandacht ziet bepaald bij den toenmaligen toestand der regeering, bedenkt zich aanstonds, boe het bederf naar alle kanten om zich heen gegrepen had, hij herinnert- zich, dat officiën wel eens bezet waren door „personen in de wieg", zooals een pamflet van 1715 hem teekenend inlicht, en ziet in het nepotisme en in de con tracten van correspondentie eenige der jorzaken, die den ondergang der Repu- blick hebben verhaast. Uit alles is overbekend en het zou uilen naar Athene dragen zijn er over uit te weiden. Ook Haarlem heeft „con tracten van correspondentie" van „got- de verslandhouding" gekend en met an dere steden gesloten, waarbij de regen ten zich verbonden alle macht en alle ambten onder zich te houden, geen an der daarin toe te latnn en bij beurten de vrij gekomen ambten te vergeven. Had- je-me-mar, men zal het mij toegeven, had bij een dergelijke regeling weinig kans op de vooraanzitting bij de maal tijden, maar dat was zoo erg niet. Er ger was, dat er heelemaal niet gevraagd werd of de functionaris ook allernet een groote lantaarn zonder licht was. Van- daat de talrijke „niemendallen", aan wie nochtans de hoogste aangelegenhe den waren toevertrouwd. Kon het an ders' Onze goede stad heeft zelfs een maal een kiud met het secretariaat ver eerd. Natuurlijk deed een ander het werk, zoolang de uitverkorene minder jarig was. Maar was het mogelijk voor uit te weten of de kleine jongen, man geworden, in staat zou zijn den hem, misschien als pillegift, geschonken post naar cisch te bekleedcn, al open den dichterlijke vernuften rondom zijn wieg aan zijn moeder een glansrijk ver schiet? Naar eisoh? Men stelde weinig eischen. Waren ambten niet bestemd ter verrijking van ktndeten en familie loden? En dan, was er niet altoos een gewillige te vinden, bereid om voor hem te deuken en te doen? Het ligt voor de hand, dat dit onder ling geknoei verborgen bleef, en dat bijzonderheden van dit cabaal niet ge makkelijk zijn te vinden. De contracten waren wettelijk ongeoorloofd en werden dus zóó geheim gehouden, dat gelijk tijdige schrijvers er niet van reppen. Aan den anderen kant waren de heeren minder geheimzinnig dan wij zoude q verwachten. Misschien achtten zij de aanstelling van een kind tot stadssecre taris even onschuldig en van even wei nig beteekenis als zijn eerste school- gang, een familie-aangelegenheid, die buiten het gezin geen belangstelling verdiende. Een onder-onsje, dat geen ergernis zou geven en dat zij dan ook met den mantel der geheimzinnig heid behoefden te bedekken. Het cu rieus geval, dat ons hier bezighoudt, althans in officieele stukken ver meld, en al lagen die niet ter inzage voor het publiek, de betrokken personen hebben dan toch maar niet geaarzeld hun dwaasheid aan het papier toe te ver trouwen. Reden te meer om aan te ne men, dat zij het geen dwaasheid vonden. Mattheus Willem, om u den jeugdigen waardigheidsbekleder voor te stellen, was de zoon van den veelvermogenden raad en oud-burgemeester Mr. Corneüs van Valkenburgh. Hij werd den dag vóór Kerstmis van het jaar 171S geboren, en s dus, toen hij den sden Februari 1725 de plaats van Mr. Gilles de Glarges, die tol vroedschap gekozen was, tot se cretaris van Haarlem werd aangesteld, juist zijn zevende jaar ingetreden. Het kind leefde dus nog in de zaligheid, die het deel is van hem „wien de jongens- kiel nog om de schouders glijdt", indien hij althans een kiel gedragen heeft. Ze ker is, dat hij met den bal speelde, dat hij in kinderspelen meer belang stelde dan in regeeringszaken. Daarom mochten zijn stadgenooten van geluk spreken, dat zijn vader in Mr. Jan de Rantre den man vond, die zich bereid verklaarde het kind als mede-s ecretaiis ter zijde te slaan, totdat het zelf de be trekking zou kunnen waarnemen, d. i. tot zijn Iwintigsten verjaardag. Deze plaatsvervanger werd denzelfden dag be noemd. De kleine Mattheus werd aangesteld op een „tractement en emolumenten als daaitoe staande sijn en de secre comen te genieten". Gebraden duiven mogen iemand in den mond vliegen, de achttiende eeuw lieten zij zich toch s door kinderhanden vangen, de vaders droegen wel zorg, dat de v vogels niet weer wegvlogen. Maar laat de stukken zelf spreken. Nadat de aan stelling van den secretaris in de resolu- tiën van burgemeesteren is vermeld, heet het verder „lastende een iegelijk den selven Heeri) Mattheus Willem van Valkenburgh daervoor en in die quali- teyt te erkennen. En vermits gemelte Heer maar heeft bereijkt den ouderdom van ruym ses jaren, en deselve ter occasie van die Jaren noch niet in staat is om den actueelen diensth van het risschap waar te nemen, hebben Haar Eidele Grootagtbaren wijders goed ge vonden endc verstaan, dat die actuelen dienst bij denselven Heer zal werd er waargenomen met de volle adhnpleti< van sijn twintigste jaar, zullende sijn den 24 december 1738. En dat inmiddels een bequaam persoon zal werden aan gesteld, omme geduyrende die tijd off tot desselfs voor overlijden toe, den ac tuelen dienst van secretaris voor den meergemelten Heer Mattheus Willem van Valkenburgh waar te nemen." De geschiedenis vermeldt niet, of het personeel van de secretaris, dat werd uitgenoodigd den heer Mattheus als se cretaris te erke25*», ook zijn opwach ting bij den nieuwen chef heeft ge maakt. Ik vermoed echter, u?' Mx. De Rantre de honneurs heeft waargenomen. In elk geval is bet medegedeelde vol doende om even den indruk te wekken, als speelden hier kinderen secretarisje. Wij weten intusschen wel beter, het was alles mannelijke ernst, en de oud- burgemeester maakte om den 'dood geen gekheid, toen hij als vader en voogd de voorwaarden stelde, waarop de plaatsvervanger het secretariaat voor zijn zoon zou waarnemen. Mr. De Rantre heeft den dienst gedurende zes jaar 'aargenomen hij overleed den 2500 December 1731 tegen een jaarlijksche uilkeering van negenhonderd gulden, hem door den vader toegezegd. De dooi beide heeren gesloten en door burge meesteren geapprobeerde „conventie" is in het resoluticnboek opgenomen, zoo dat wij de goed omschreven plichten kennen, waaraan do mede-secretaris zich te houden had. Alle voordeden, tractement, emolu- enten, met „alles wat daaraan depen- deert", zal de oud-burgemeester ont vangen, als vader en voogd van den jeugdigen secretaris. Daarentegen zal hij alle onkosten dragen, die aan de betrekking verbonden, en de gelden voorschieten, die tot de rabatten aoodig zijn. Elk kwartaal doet de heer Rantre rekening en verantwoording van de ont vangen emolumenten en voor het geld, dat hem van tijd tot tijd voor de ra batten zal ter hand gesteld worden, zoo wel als voor de geheele administratie, zal hij moeten stellen „behooriijeke ende gerequireerde cautie". Mij dunkt, dit is reeds genoeg om te doen zien, wie hier aan het kortste eind trok en tot welke zonderlinge verhoudingen zulk een re geling aanleiding gaf. Niemand kan twee heeren dienen, maar zoo'n pseudo- secrelaris stond in dienst van regeeren- de en oud-burgemeesteren. Mr .De Rantre kreeg een opvolger ie den beer Van Beukendorff, die den dienst waarnam tot den 24en December ;738, den dag waarop de wezenlijke secretaris van Haarlem dan éindelijk zijn betrekking zou aanvaarden, die gedu rende dertien jaren voor hem was waar genomen. Het was een ware komedie, die ik niet geloof, dat zich in onze stad her haald heeft. Met dat al mag Mr. Mat theus Willem van Valkenburgh, wan neer hij. in later jaren, op zijn hofstede „Veen en Duin" onder Bloemendaal, aan zijn jeugd terugdacht, zich zijn vroegtijdig secretariaat, zonder e zweem van lachlust herinnerd hebben, H. E. KNAPPERT. 13 September 1918 verplicht wan geregeld en vooral na zwaren reigenval of by hoo- gen waterstand in aaugrenreode watoren zicli op de hoogte te stellen van den vochtigheidstoestand van spoorwegdyken vau oenigazms beteekenende ophooging De Rechtbank heeft over de geheele lyn de slachtoffers in het gelyk gesteld, behalve dlo acties, waarbij niet gesteld is, dat eischer door den verslagene placht te worden onderhonden. Werden op deze en andere fonnee'.e gron-len sommige acties afgewezen, principieel kregen do slacht offers golyk. Do Rechtbank wees ook de vordering dor H. IJ. 8. M., wearby de Staat der Nederlanden in vrijwaring werd opge roepen, af. In haar breed gemotiveerde beslissing zegt de Rechtbank, dat het der spoorweg maatschappij niet gelukt is, aan te too- nen, dat zjj aan het spoorwegongeluk geen schuld draagt. In tegenstelling met de staatseommissio van onderzoek, die aan nam, dat de H. IJ. 8. M. niet schuldig was, is de rechtbank van oordeel, dat de schuld der spoor is komen vast te staan. Do algemeene grond, waarop de von nissen berusten, zijn gelegen in het feit, dat niet de atipte waakzaamheid door de spoorwegmaatschappij in aoht ie genomen het onderhoud van den dijk, hoewel zij wist, hoe do aanleg van den dyk was dat het Merwedekanaalwater er in kon doordringen. Verder haddon verschillende af ach ui- vingen van apoowogdyken in den loop der jaren en verschillende artikelen en voor drachten van ingenieurs de spoorweg maatschappij kunnen doen weten, dat de combinatie van zand en water zeer ge vaarlijk kan zyn. Juist met het oog op het feit, dat de ingenieurswetenschap een ervaringsweten schap is, had de spoorwegmaatschappij telkens een nieuw onderzoek moeten stellen of de djjk nog wel zoo goed was ale bij den aanlog. In elk geval bad zy de ervaringen der wetenschap op den dijk moeten toepassen, vooral omdat de sloote 11 erbij nooit dichtvieren. Wel ie waar de spoorwegmaatschappij niet alle dijken behoeven te controloeren, maar zeker den epoorwagdijk bij Weesp, die behoorde tot do dijken waarop de ingenieurs ia hun artikelen doelden. 1) Zoo staat e HET SPOORWEGONGELUK BIJ WEESP. Donderdag hooft do Eerste Kamer der Rechtbank te Amsterdam vonnis gewezen in de 36 procedures van slachtoffers der spoorwegramp, die op 13 September 1918 bij Woesp plaats had, tegen de Holl. IJze ren Spoorwegmaatschappij tot uitkecring van die schadevergoeding, waarop zy meenen recht te hebben. Eischers trachtten de aansprakelijkheid der Spoorwegmaatschappijen erkend zien op grond van: lo. art. 1 dor Spoor wegwet; 2o. art. 1401 B. W.; 3o. art. 400 J3. W.; 4o. wanpraostatio in do nakoming der contractueelo vorplichting tot veilig Het O. M., mr. Jorissen, had op 4 Ja nuari IJ. een uitvoerige conclusie geno men, strekkende dat een aantal vorderin gen niet-oativankelyk zullen worden klaard en dat ten aanzien va'n do vorde ringen, die wel ontvankelijk zijn, de Rechtbank zal bevelen bericht van des kundigen over doze vraag: „of Spoorwegmaatschappij met het oog op do1 veiligheid van het reizigersvervoer vóór ELECTRICITEIT UIT STROO MEN D WATER. Volgens een uitgebreide beschrij ving beeft de heer Max H. J. Tum- mers, to 's-Gravenhage, een inrich ting uitgevonden, waarmee het moge lijk zal zijn de ongebruikte kracht van s'roomend water practisch ie be nutten. Dit geschiedde tot heden in on?, land uitsluitend met schepraderen aan wa'er- en houtzaagmolens en zeer sporadisch met turbines, die echter slechts op eenige Btroomen in ons land met succes kunnen worden aange bracht. Een ander, eveneens onbelangrijk voorbeeld van uitbuiting vau kracht uit stroomend water levert de gier- pont. Bij de inrichting, die do heer Turn mars uitvond en waar octrooi op aan gevraagd is, zouden alle kosten die kleefden aan dergelijke stellages, be slist overwonnen zijl, zcodat nu in ons waterrijk .and de mogehjkneid open komt, olectrisohen i'room voor steden-ejectrificatie on voor gvoote be- drijfslaacht, tQ wir.uca ui' do goed koopste kracht, die er is, de water kracht. ilet systeem van den heer Tummers is niet nieuwreeds zijn aan diverse octrooi-bureaux, o.a. in Frank rijk en Duitschland, doch ook 111 ons land een 8-tal dergelijke inrichtingen ge octroieerd. Geen dezer inrichtingen is echter in uitvoering gesomec en wel door de onuitvoerbaarheid in de prac- tijk. De uitvinder heeft de Nederlandsehe en buitenlandsche autoriteiten op de Hoogte gesteld van zijn vinding en oe- komt reeds zeer veel belangstelling. Voorloopig kan meegedeeld worden, dat het systeem van den heer Tum mers berust op een in het water drij vend ponton-stelsel, waarin een of een serie kettingen ,,sans fin" draaieu, die door beweegbare schoepen worden voortgestuwd. De aldus verkregen kracht wordt op de pon'-ons dadelijk in electriciteit omgezetkan dus geaccu muleerd worden of rechtstreeks aan gewend naar verkiezing Zolfs in den kruiiijd, als een ijslaag de rivieren bedekt, zou deze machine kunnen blijven werken, volgens de meening van den uitvinder. Reeds bij een zeer geringe stroomsnelheid zou deze inrichting een belangrijke kracht uit het water kunnen trekken, zoodat zij bijna op al onze rivieren zou kun nen worden toegepast. NED. BOND VAN ACCOUNTANTS. De Ned. Bond van Accountants hield op Zaterdag 17 Juni j.l. de jaarlijksche algemeene vergadering. Het jaarverslag van den secretaris maakte gewag van ie-i grooten voor uitgang der vereeniging, blijkende on der meer uit de belangrijke toeneming van leden en aspirant leden, uit de thans ook in Ned. Oos'-Indië openge stelde gelegenheid tot deelneming aan de Bonds examens, alsmede het vele dat overigent, door den Bond op vakge bied in het afgeloopen vereenigings jaar is gedaan. Ëcne commissie werd benoemd to1 bestudeering van de wijze van oplei ding der aspirant-leden. De examen commissie werd en bloc herbenoem,., onder toevoeging van twee plaatsver vangende leden deze commissie be slaat thans uit de heeren: Magere, en Kramer, v. d. Have, Lokhorst, Horst huis, Bals, v. Akkerenpl.v. leden Paardekooper, Teeseling en Jacobs. Het bestuur is als volgt geformeerd De Kramer, voorzitter, Horsthuis, e s cretaris. Harmoniehof z0 huis, Am sterdam; Bals, penningmeester; Lok horst, v. d. Have, v. Akkeren, van Teeseling. Het aantal ledei. bedraagt thans 73, dat der aspirant leden bijna 150. Aan de a.s. examens nemen 72 candidaten deel, verdeeld over 159 vakken. GEPENSIONEERD SPOORWEG PERSONEEL. Oj) de vragen van den heer Ter Hall betreffende verhooging der pensioenen reeds gepensionueerd spoorwegper soneel antwoordde de Minister van Wa terstaat, dat hÜ bekend is met den inhoud van het verzoekschrift van het Bondsbe- stuur van gepeneioimeerden by de Ne derlandsehe Spoorwegen, d.<L 10 April 1922 aan de leden der Tweede Kamer toegezonden. By de overeenkomsten, dd. 11 Dec. 1920/29 Nov. 1920, tussehen den Staat en de vier spoorwegmaatschappijen (8. II. 8., N. C. 8. en N. B. D. S.) gesloten en bekrachtigd by do wet van U Juni 1921, werden ton aanzien van do verhoo ging van pensioenen van spoorwegperso neel en van zyn nagelaten betrekkingen overeenkomstige ver.hoogingspereenta<ges vastgesteld als op dit pnnt met betrek king tot Rijksambtenaren waren aange nomen. Bovendien werdon de pensioenen, toe gekend na 1 April 1919 (datum van invoe ring eener nieuwe loonregeling) verhoogd met 1/5 of 1/3 deel vaD hot percentage van 40 pet. voor elk jaar, voorafgaande aan genoemden datum, dat voor de vast- stelLing van je pensioensgrondslag in aan merking komt (berekend van 1/3 deel heeft slechts plaats als overgangsmaatre gel voor H. S.-personeel, dat vóór 1 Jan. 1912 uitzicht had op pensioen.). Aangezien daarna geen verhooging van het percentage voor rijksambtenaren beeft plaats gehad, kan, mede in verband met de lasten welke de Staat voor pen- sioenverhooging van spoorwegpersoneel KLEEREN KLOPPEN. Een vriendelijke, oude dame zag een kleinen jongen op een «.toep zit- »en, bitter huilende. Voorbijganger» trachtten hem te troosten, maar zon der resultaat. De dame wilde het ook eens probce- ren. Wat scheelt er aan, jongetje t vroeg zij. Mijn broek heeft vol stof geze ten! snikte de jongen. Maai- nu is het s!of er toch afl Ja, dat weet ik wel1 Waarom huil je dan «og? Omdat moeder met wou hebben dat ik de broek uJt'rok vóOr hc* Btof er uit ïloeg- ich nam. aan afzonderlijke verhooging het laatste pertoneel niet worden ge dacht. Overigens blijft bierby buiten be schouwing de vraag, of in verband met den toestand van 's lands financni-n ver hooging van de Staatslasten uit dezen hoofde thans zou kun nen worden over wogen. VEENARBEIDERS. De Minister van Binnenlandscbe Zak on heeft aan de Kamer doen toekomeD af schrift van een brief van den Minister van Arbeid en van een brief van den Rijksinspecteur voor steunverlening aan werklooze arbeiders in Drenthe, by welk< brieven worden verstrekt de gegevens bjj de behandeling van de ïnterpellatie-Hicin- stra in de vergadering der Kamer op 27 April j.L door den heeT Van Vunren ver zocht. By den brief van don Minister van Arbeid wordt gegeven een overzicht van de werken in Drenthe, welke met fman- cieelen steUD van zyn Departement wor den uitgevoerd, onder vermelding van het aantal veenarbeiders, dat in de week van 1420 Mei j.l. bjj deze werken v v ge plaatst (totaal 550). De Rijksinspecteur deelt mede, dat in de voormelde weck de volgende door het Departement van Binnenl&ndsohe Zaken gesubsidieerde werken in uitvoering wa ren; verbetering van het Uolslootdiep on van het Loodiep en de aanleg van wer ken in het waterschap Weyerswold, In gemelde week waren daarbij te werk ge steld 735 arbeiders. Het aantal werkloos» veenarbeiders, al dan niet gesteund, ii niet nauwkeurig op te geven, doch hun aantal zal voor de gemeenten Emm en en Sleen samen ongeveer 1000 bedragen. Op het einde der bovengenoemde week waren er nog pl. min. 300 steuntrekkende veen arbeiders, waaronder meer- dan 100 vrou wen, terwyl bet aantal werklooze, niel steuntrekkende en met te werk gestelde veenarbeiders wordt geraamd op pl.ni. 209 OUDE KANONNEN. De Scllev. 159 is binnen ge loo pen met twee Ka/ nonnen aan boord, dateerend uit 1040. Deze twee echeepskanonnen waren 111 de nabijheid van Lerwick opgevisclit en zijn afkomstig van 'n Oostiiijeviutr- der, die docr de Duinkerker-kapera toenmaals in Jen grond geboord, /tij zijn door het stadsbestuur van Ler wick ten geschenke aangeboden aan de burgemeesters van Amsterdam en Rotterdam. SPAAR- EN VOORSCHOTBANK TE WINSCHOTEN. Omtrent de Spa.tr- en Voorschotbank te Winschoten be richt men nader aan het „Ilbid.", „at het tekort van den vroegeren Loeit- houder, aanvankelijk geraamd op f SxOOO, blijkt f 30.000 te bedragen, voor welk bedrag de Spaar- en Voor schotbank in 't faillissement van diep boekhouder is betrokken, terwijl nofe niet is vast te stellen of te ramen ia 't bedrag, dat tekort zal komen op de bijdragen der spaarbank-debiteu ren. RUBRIEK VAM fcQEL DE «^KKBR. H li W ELI J KSCEREM ON IEEL. Hot huwelijksceremoniëel in de ver schillende landen loopt niet alleen naar de venschillen in godsdienst, maar ook naar de diverse landsgebrui ken zeer uiteen. Het onlangs te Bel grado ingewijde huwelijk van Koning Alexander van Yoego Slavië met Prin ses Marie van Roemenie, waarbij alle oud Servische gewoonten in acht wer den genomen, heeft ons doen kennis maken met eenige formaliteiten, die in West-Europeesche landen niet be staan. Er waren geen bruidsmeisjes, maax honderde jonge meisjes, in het wit ge ld eed, vormden een ©erewacht bij den kathedraal. De gasten werden ver eerd met halsdoeken van fijn linnen, die volgens het gebruik feitelijk be stemd waren cm do nekken hunner paarden te versieren. Bij hot verlaten der kerk moest de bruid over een band van goed heen stappen, die tussahen twee hekken was gespannen. Dit symboliseerde haar intrede in een nieuw leven. Daar op nam zij wat koren en suiker, die zij in de hoeken der binnenplaats strooide. liet oude gebruik schrijft voor, dat de zeef, waarin deze voe dingsmiddelen werden gedragen, over de miiur moet geworpen worden, maar de paleismuren waren biervoor te hoog De jonge koningin liep daar op het paleis binnen met brood en wijii en haar laatste plicht was het omhelzen van een kind, dat zij een kleeaingstuk gnf, door haar zelf ver vaardigd. EEc\' SCHILDERSOORDEEL. Een der meest bekende Engelsche schilders iieeft een bitter oordeel over onze moderne smaak uitgesproken. Hij zegt: Men vraagt slechts het af zichtelijke. Dit is ©en tijdperk waarin men de gramofoou verkiest boven de symphonic, de film boven het dra ma, momentopnamen boven portret ten,, hotels boven het eigen huis. De schoonheid wordt geduld m een nut teloos en beschaafd vermaak voor mensdien, die meer geld dan verstand hebben. Daar kan de wereld het mee doen. APPRECIATIE. Aan den leider van oen orkest is 'een prijs van 25000 gulden toegekend, omdat hij ,,do burger is, die de stad gedurende liet afgeloopen jaar- de be langrijkste publieke diensten heeft bewezen". Wij dienen erbij te vermelden, dat dit gebeurd is te Philadelphia. ROEL DE RAKKER: IDadly Sketch. Londen.) Papa, u bent voor den gek gehouden. Hoe zoo. jongen f Ziet u die goud- visschen Mi in Kiik 1 nieuwe goed, goudvisschen papa. Ze ziin Ja. papa. Nee, dood. chemische jonge jongen. zuren tasten goud niet aan. Ik heb er Hè 7 wat van in de kom gegooid, papa- GEZONKEN SCHATTEN. Als de wereld eens alle schatten terug kon krijgen, die in den Loop der tijden op den bodem der zee zijn te rechtgekomen, dan zou zij een aardig eind op wog raken naar het financieel herstel. Helaas, wij zullen het over- groote deel als kwade posten moeten afsclirijven. Dat wil niet zoggen, dat men bij de pakken neerzit. Integen deel. Men tracht te reddan, wat er te redder valt en :angs de geheele En- gelsche kust wordt bijv. ij-verig ge zocht naar de schepen, die gedurende den oorlog door Duitsche duikboot en tot zinken werden gebracht. Uit Now York is het stoomschip Blakly vertrokken, dat zal trachten de schatten, die met de Lusitania ver zonken, weer boven te brengen. Tot de lading van dit zeekasteel behoorde een groote hoeveelheid goud, zilver en edelgesteenten. Dat men eerst thans deze pogingen begint, wijst op de moeilijkheden, die te overwinnen waren, alvorens niet eenige redelijke kans op succes het werk ondernomen kon worden. Het stoomschip Egypt, dat in Mei j.!. door eene aanvaring bij de Fran- schc kust hi de diepte verdween, had niet minder dan 1229 zilveren staven, 140 kisten gemunt goud en 90 kisten iuweeleai aan boord, een gezamenlij ke waarde van 50 móllioen franken vertegenwoordigende. De schepen van de Peninsular Oriental S. N. Cy., waartoe de Egypt behoorde, hebben vrijwel een monopolie voor hst ver voer van specie cn kostbaarheden ten dienste van den Engeischen handel met het Verre Oosten. In het jaar 170C, toan de Spanjaiar-' den nog groote macht hadden in Weet, Indic vertrok een Spaansche vloot, met een waarde van ongeveer 300 mil li oen gulden uit Amerika. Te Vigo werd het convooi aangevallen door een Hollandsch-Engel&clic vioot on der bevel van Sir George Roock. De ersiagen Spanjaarden gaven er den voorkeur aan hun geheele kostbare vloot te doen zinken. Dit is wel het meest beroemde voorbeeld van ver zonken schatten, dat in de geschiede nis valt aan te wijzen. EEN VERZIEND PRESIDENT. Dat is president Mazarijk van Tsjo- clio Slowakije, die persoonlijk aan een aantal studenten van de Universiteit te Praag de fondsen verstrekt om een voetreis door de wereld te maken. Na een wandeling door Yoego Slavië en Bulgarije, zullen de stu denten Constanlinopeu bezoeken en zich naarna inschepen naar China en Japan, om vervolgens via San Francisco en een voetreis door: de Vereenigde Staten weer naar hun vaderland terug te keeren, voorzien 1 van eene ervaring en wereldkennis die hun land in de toekomst ongetwij feld ten goede zullen komen. EEN ORICIXEELE WEDSTRIJD. In vele landen is men de laatste ja ren begonnen de spoorwegen geleidc- I lijk te electrificeeren. De eleotrische locomotief heeft vele voordeelen boven haar zuster, die met stoomkracht wordt gedreven. De grootste snelheid die ooit met een locomotief bereikt is. werd in 1908 met een electrisch ge dreven locomotief gereden, n.l. 210 K.M. per uur. De condities waren toen ongetwijfeld buitengewoon gunstig, maar ook zonder deze voorbereidin gen kan een sterke «lectrische locomo tief oen snelheid van 100 K.M. per uur bereiken. In de Ve.reenigde Staten is onlangs een origineele wedstrijd gehouden tus- sclien een electrische locomotief, ge bouwd voor een Amerikaansche spoor wegmaatschappij en twee stoomloco motieven van het type, dat in Ameri ka de groote expresstreinun trekt. De beide laatste werden aaneengekop- peld en slaagdon er aanvankelijk in met volle stoom de o'ectrische locomo tief een eind achteruit te duwen. Toen deze echter allen stroom had inge schakeld werden de beide stoomloco motieven langzamerhand tot stilstand gebracht en tenslotte zelfs tot den terugtocht gedwongen. don van Robert William Thompson, uitvinder van vele zak-J-k o.a. den luchtband. Reeds in 1845 nam hij een patent op zijne uitvinding, die hem echter geen fortuin zou brengen. De caoutchouc was nog te duur, de uit vinding was prematuur, W'iUiam Thompson was te vroeg géboren. Het gebruik moet het orgaan schelpen. Wanneer het voorafgaat, blijft het onbenut. De groote uitvinding, die nu, te laat, den gestorven uitvinder de hul de brengt, die hem toekomt, had geen levenskracht, voor auto en fiets haar benutten konden. Toen deze vehikels verschenen, kwam Dunlop op het det kbeeld ze van luchtbanden te voor zien. Ook Dunlop komt eer toe, want hij meende, dat zijn ontdekking zon der precedent was. Maar de eerste uit vinder was 1 homp son. Afithans, ten zij een bericht uit China, dat men daar reeds 4000 jaar geleden luchtbandey gebruikte, ook zijn aanspraken weer teniet doet. Zooiets is meer gebeurd. DE UITVINDER DER LUCHT BANDEN. Vraag het aan lederen auto-, motor- fiets- of rijwielbezitter, wie de uitvin der der luchtbanden ia en bij zal u ant woorden: Dunlop! Nu komt F.xoeieior vertellen, dal dit niet geheel juist is. Binnenkort zal te Stonehaven in Schotland de hon derdjarig© geboortedag gevierd .wor- PANAMA. De Midden-Amerikaansche Staat Pa nama gaat binnenkort feestvieren, want het zal spoedig honderd jaar ge leden zijn, dat het land van het iSpaaaisehe juk (hoe goed kennen wij deze geijkte uitdrukking uit onze schooljaren, bevrijd werd. Het is 419 jaar gel-eden dat Columbus hiar land- de en de Spaaneche vlag plantte. Pa- j nama ts tegenwoordig in de eerste I plaats beroemd om het Panama Ka naal, dat na verscheidene vruchteloo- ze pogingen eindelijk eenige jaren ge lodm geopend werd. De eerste plan nen tot het graven van zulk een ka naai werden reeds In 1550 gemaakt door den Portugeeechen zeevaarder Antonio Galvao, maar de Spastische 1 regeering wüde er niets van h00ren en bedreigd© ieder die dit denkbeeld zou propage er en met den doodstraf. Twee eeuwen later veranderden de Spaansche autoriteiten van meening, maar ook daarna moest het nog an derhalve eeuw duren, voor de plannen tot uitvoering werden gebracht. PUSH-BALL. In Amerika maakt een nieuw spel veel opgang, waarbij automobielen een bai van ongeveer 2 Meter middel lijn over een doellijn moeten, duwen. Het spel wordt gespeeld door twee ploegen, ieder bestaande uit twee au tomobielen, e?k bemand met twee spo Iers. 1 Eigenlijk kennen wij een dergelijk spel hier reeds lang (moppert London Opinion- maar aangezien eer. derge lijke reusachtige bal voor de 1-onden- sche spelers te duur is. wordt het hier nog op de oude manier gespeeld met voetgangers. Hij keek met een treurig gezicht naar zijn oude schoenen en zei. Ik zal nu werkelijk nieuwe moeten koopen, want de zolen zijn zoo gesleten, dat ik, wanneer ik op een dubbeltje trap. kan zeggen of het kruis of munt is.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1922 | | pagina 13