3M NSD&RP'?
BOERENJONGENS
Korporaal Clancy van
de Bereden Politie.
WUlc, Maagdenborg en nog enkele Beleende
;n onbekende stations, dan kwamen ire
aiet een j-cholc overeind, keken elkaa, met
slaperige oogen aan en probeerden dafi
anjer onze zoete droonien voort te setton.
In Hannover liepen er kellners mot
bladen koffie langs de coupés. Tsvoo van
ons vlogen er op af, de andoren hadden
geen fut om pap te zeggeD, laaj staan
om kofiïo to drinkéa.
Vcrsehoidone reizigers verlieten nu
doo trein. Voor hen was hot eindpmnt
der reis beTeikt. Wq konden niet nala
ten to zeggen: „Stel je voor, om
nachts togen half 3 logés to krygen."
Ho conversatie was hiermee weer af-
geloopen. Wo dommelden weer in. Als
jo alleen wakker was en eens een blik
sloeg op jo slapende medepassagiers dan
moost je je best doen niet in lachen uit
to barsten. He een lag met een scheef
hoofd togen het zijkusaon. Be ander zat
met opgetrokken knieën, ineengedoken
als een kip mot het kopje in do voeren.
Sen derde Bad ?3Jn beonen zoo vër uit
gestrekt, dat zijn overbuur, öon vast sla
pend meisje, haar puntige hakjes schrap
zette tegen zyn knieën. De oen diep
met open lachenden mond, oen tweede
keek kwaad, oen dordo snurkte.
Bu terwijl ik zoo mijn alaapstudh
maakte, dommelde ik ook iu en i
droomde over Haarlem, over myn huis
on myn bezigheden en toon ik met een
schok doodvermoeid
wakker werd, was ©r maar één ding,
dat my troostte en dat was do gedachte,
dat ik den volgenden nach^ itt oen bed
Zou slapon.
Do morgen was aangebroken, Een
koude, mistige morgon. Nu eo^ lakker
kopje theel Een yersch kadotje!
(Wordt vervolgd.)
ER AU BfLOMBEBG—ZEEMAN,
Luison-Hölio,
Bad-Elater,
Deutschland.
NA DE LONOENSCHE CONFERENTIE,
HET STANDPUNT DER FRANSCHE DELECATIE.
POINCARé WIL CEEN BREUK IN DE ENTENTE.
EENIDE DUITSCHE EN ENCELSCHE PERSSTEMMEN.
In een telegram uit Londen wordt
Joor den vertegenwoordiger van Havas
de volgende uiteenzetting gegeven van
ihet
officleele standpunt der
Fransche delegatie
bij het einde der conferentie
De Fransche delegatie heeft sedert
het jgin der besprekingen voortdurend
blijk gegeven van geduld en gematigd
heid. Er dient herinnerd te worden aan
de bijzondere positie, waarin Frankrijk
verkeert, aan zijn tien verwoeste depar
tementen, aan zijn offers, welke 't aan
de zaak der geallieerden heeft ge
bracht, en welke grooter zijn dan die
der andere geallieerden.
Nadat de prioriteit voor de schade
loosstelling aan Frankrijk steeds was
ontzegd, mocht het hopen, dat de be
taling van zijn vordering op Duitsch-
land volgens den staat der betalingen
gewaarborgd zou zijn na i Mei 192:.
Duilschland heeft echter stelselmatig
den markkoers doen dalen door een
steeds toenemende uitgifte van papier
geld, welke een bedrag bereikte van
tien milliard per maand. Met hetzelfde
doel ging Duitschland voort met het
verkoopen van marken aan het buiten
land, zoodat de buitcnlandsche marken-
circulatie in Maart j.l, honderd milliard
'beliep.
Het Duitsche plan is zeer eenvoudig.
Duit.chland heeft geen buitenlandsclie
schuld, terwijl de Fransche, -Engelsche
en Italiaansche buitenlandsche schul
den ontzaglijk zijn. Duitschland streeft
er dus naar, het bedrag der schadeloos
stelling te verminderen, ten einde zich
verder te kunnen ontwikkelen. Daarna
«vervolgt jDuitschland (hardnekkig
politiek, welke het in staat stelt, in de
oogen van Europa failliet te gaan;
Dit is de reden, waarom het zijn geld
stelselmatig heeft doen deprecieeren.
Duitschland vernietigt zijn crediet, doch
het rekent er op, de geallieerden
kunnen dwingen tot het begunstigen
van een internationale leening. Duitsch
land hoopt, dat de eerste credietopera-
tic. welke men het zal toestaan, zal ge
schieden zonder dwang en zonder on
derpand, en het zal van meening zijn,
dat het voldoende betaald heeft, wan
neer deze operatie twintig milliard
mark voor de schadeloosstelling
brengt.-
De positie van Duitschland zal gun
stiger zijn dan die der overwinnaars,
omdat het slechts een kleine buiten
landsche schuld zal hebben met
volle kracht werkende industrie. Het zal
dan, ten koste van de geallieerden,
■Europa en de wereld de economische
hegemonie heroveren, welke gedurende
do vier oorlogsjaren aan Duitschland i:
ontglipt.
De Fransche delegatie heeft tegen
over dit plan een billijk en redelijk in-
tcrgeallieerd program willen stellen,
dat ten doel had. de obligaties C.- van
den betalingsslaat aan te wenden voor
de liquidatie van de oorlogsschulden,
doch de jongste Engelsche nota heeft
dit Fransche initiatief onmogelijk ge
maakt.
Uit de rede die Poincaré op de slot
zitting van de conferentie hield, ne
men wij nog het volgende over,
Poincaré weigerde, zich neer te leg
gen bij eenige beslissing der conferen
tie, zelfs niet bij de verwijzing van het
vraagstuk naar de Commissie Van;
Herstel, en verklaarde, dat de Fransche
regeering over den toestand zou be-1
raadslagen, en zich in ieder geval haar 1
vrijheid van handelen voorbehield.
Wat aangaat het gerucht omtrent
een breuk in de Entente,
stond Poincaré er op to verklaren dat
hij alles ,behalve dan de essentieele be
langen van Frankrijk, zou willen op
offeren, om een dergelijk onheil tc ver
mijden, daar hij oneer dan iemand an
ders gehecht was aan de Fransch-Brit-
sche vriendschap. Hij herinnerde
aan, dat hij in zijn geheele 33-jarige
politieke leven deze Entente steunde
er aanhanger van was. Hij geloofde
zelfs te kunnen zeggen, dat hjj per
soonlijk er toe meegewerkt had,
deze vriendschapsbanden te versterken,
zoowel in 1912 als minister-president,
toen de brieven tusschen Grey en Cam-
bon gewisseld werden als in den tijd,
dat I 'i president van de republiek was.
Een breuk tusschen Engeland en
Frankrijk, aldus besloot Poincaré, zou
een ramp zijn, maar wat veel erger
zou zijn, het zou bij beide volken eeD
gemis aan toegenegenheid jegens
elkaar te weeg kunnen brengen. Indien
Frankrijk voelde, dat in een levens
kwestie Engeland het geen vrijheid liet,
om zijn rechten te verdedigen, indien
Frankrijk zag- dat men het wilde ver-
oordcelcn tot een politiek van voortdu
rende concessies, zou dat een liaitgron-
dig verdriet en een wreede teleurstel
ling be teekenen.
Poincaré eindigde met te zeggen, dat
hij, hoewel alle hypotheses uitschake
lende, als zijn overtuiging te kennen
wilde geven, dat er, indien geen over
eenstemming wordt berejkt inzake deze
kwestie, waarin Frankrijk volgens zijn
goed recht een overwegende stem. moer
hebben, daar zijn vorderingen meer
dan de helft van het totaal der vorde
ringen bedragen, men het in ieder ge
val natuurlijk zal vinden, dat het zich
financieel tracht te beveiligen, 1
de ruïne dekken..
In een telegram uit Parijs aan het
Hbld.- wordt gememoreerd
de Franscho opinie over
het mislukken dor confe
rentie.
Men weigert hier aan te nemen
aldus het telegram dat het échec
der Londensche conferentie reeds eea
breuk in de Entente zou beduiden. Men
stemt in met de woorden van Poincaré,
die Lloyd George heeft verklaard al het
mogelijke te doen om een breuk te ver
mijden, doch men legt er vooral den na
druk op dat het échec der conferentie
niet Frankrjjks schuld is en dat alle
erantwoordelijkheid op Lloyd George
neerkomt.
De vraag 1 Wat nu te doen?, wordt
thans in verschillenden zin besproken.
Het denkbeeld in November een nieuwe
conferentie te Brusrel bijeen tc roepen,
aanvaard, doch de weigering om een
moratorium toe te slaan dient gehand
haafd te blijven, zelfs indien de Com
missie van Herstel zich met meerder
heid van stemmen er voor uitspreken
zou. In dat geval zouden de vechten
moeten worden (toegepast^ welke Ihet
Verdrag van Versailles aan Frankrijk
verschaft buiten de jiroceduxe van de
Commissie van Herstek
De Fransche openbare mcening is
natuurlijk tegen nieuwe concessies. Het
„Journal" en de „Oeuvre", die in den
regel Poincaré aanvallen, stellen vast
dat Frankrijk op het oogenblik eensge
zind is en slechts vraagt dat Frankrijk
daar geen misbruik van maakt. De ge
woonlijk steile „Echo de Paris" spreekt
de hoop uit, dat de besprekingen zul
len worden hervat, want zonder Frank
rijk is Engeland op het vasteland niets,
zoodat het Britsche volk dus nadenken
rW „Figaro" verklaart dat Lloyd
George een onverzettelijke vijand van
Frankrijk is. De ..Matin" beschuldig:
Lloyd George van de meest booze plan
nen tegenover Frankrijk. Het blad
schrijft„Dank zij de financieele
reldmacht, waarover Engeland
schikt, rekent Lloyd George er op de
meerderheid der geallieerden voor zich
te winnen, en hij ge ft uiting aan zijn
gestadigen wil om o:-s land te verklei
nen teneinde van het Europeesche con
tinent een Britsche kolonie te maken.'"
De „Petit Parisien" betreurt het, dat
Frankrijk en E;.geland niet tot een ac-
coord hebben kunnen komen over de
volgen methode, terwijl zij het klaar
blijkelijk volkomen eens zijn over het
doel en over talrijke essentieele dingen.
Het blad is echter van oordeel, dat hel.
thai s bestaande verschil van meening
geenszins de herinnering aan den (hel-
denstrijd tegen den gemeenschappelij-
ken vijand zal uitwisschen, en evenmin
een "schaduw zal werpen op de toekom
stige Fransch-Britsche betrekkingen.
Er vallen ook eenige
Duitsche persstemmen
vermelden;
De Londensche conferentie, schrijft
i „VorwSrs", heeft duidelijk bewe-
in, dat Frankrijk me', zijn politiek van
dwangmaatregelen alleen ,taa-; Zal het
nu gebruis maken van de vrijheid van
bancelen, die het zich heeft voorbehou
den? En wat zal het dan doen?
Economische dwangmaatregelen kan
het alleen niét doorzetten, daar bijv. een
tolgrens aan den Riju, om effect te heb
ben, ook de Belgische, Engelsche
Amerikaansche -bezettingszone zou
moeten omvatten. Met militairen dwang
zou het de schending van verdragen
top drijven.-
De Vorwarts is daarom van meening,
dat de Fransche tregeerïng zioh
tienmaal zal bedenken, voor zij over
gaat tot een actie die haar isolement
zou voltooien, zonder haar ook maar
eenigszins te baten.-
De D. A. Zlg. schrijft: Voor 't eerst
sedert 1919 is het Frankrijk mislukt
zijn streven naar de hegemonie cn zijn
in financieele hersenschimmen en haat
gedrenkten vernietigingswil tegen
groot volk met dreigementen tegen den
zin der andere Entcnte-staten door t
zetten.
Ten slotte nog een paar
Engelsche persstemmen.
De „Daily Telegraph" schrijft
Evenals wij Frankrijk hebben bijge
staan in de ure des gevaars in 1914, zoo
zijn wij ook thans verlangend
zijn zijde te staan. Wij zijn evenzeer
vastbesloten om Duitschland te laten
betalen tot de grenzen van zijn capa
citeit, als Frankrijk ook maar kan zijn
en de conferentie zal niet vruchteloos
zijn geweest, indien zij de lucht in dit
opzicht zuivert en het Fransche volk
doet zien, dat hot meeningsverschil
slechts de spoedige werking der ver
schillende methoden betreft.-
De „Wcstm. Gazette" zegt, dat En
geland wat positieve en wettige doel
einden betreft, even verlangend is als
ooit om met Frankrijk samen te wer-
keD, dat het zoowel veilig als welvarend
wenscht te zien.
De „Manchester Guardian" zet uit
een, dat de Entente niet afhankelijk is
van geschreven waarborgen of iets, dat
gemakkelijk kan worden vernield. Het
is een geestelijke overeenkomst, een
band van sympathie, die Brittannië en
Frankrijk nauwer heeft vereenigd dan
eenig geschreven document kan doen.-
Het blad meent, dat „de overeen
komst der conferentie om niet tot een
overeenkomst te geraken" de meest
eerlijke manier was om de meenings-
gescbillen onder de oogen te zien, die
voortvloeien uit de complicaties
den vrede, en wellicht kan leiden tot
onderling beter begrijpen tusschen
landen, van wier vriendschap en goe
de betrekkingen de toekomst van Eu
ropa in hoofdzaak afhangt;
Varsprald niauwe
CEEN OPENING VAN DE BELGI
SCHE ARCHIEVEN.
De Belgische regeering gaf op het
voorstel (van |een neutrale commissie
tot opening van haar archieven in ver
band met het onderzoek naar de schuld
van den fcorlog, een weigerend lant-
woordi
DE ARRESTATIES VAN SOCIAAL-
RE VOLUTIONNAIREN.
Uit Helsingfors meldt V. D-
Volgens een bericht uit Moskou wor
den de arrestaties van sociaal-revolu-
tionnairen voortgezet.
Niet slechts de partijleiders worden
ia hechtenis genomen, maar ook de fa
milies van personen, die reeds voor ja
ren uit de partij waren getreden. Ook
hebben er vele uitwijzingen plaats.
D'ANNTJNZIÖ. De Tempo, een te
Rome verschijnend blad meldt, dat de ge-
neesheeren, die d'Annuuzio behandelen,
ernstig ongerust zijn. Zy vreezen, dat de
dichter, als hy van zijn schedelbreuk en
hersenschudding mocht genezen, volslagen
blind zal blijven.
H AfiD ELSVERDRAC VAN ITALIè
MET POLEN.
Ilct handelsverdrag van Italic met Po
len is, onder voorbehoud van (latere
goedkeuring door het parlement,
werking ge trede
ZWARTE TROEPEN TE TRIER.
Uit Trier wordt het binnenrukken
van een Fransch-Amerikaansch cavale-
rie-regiment gemeld.
DE DOOD VAN NORTHCLIFFE.
Blijkens een. telegram v^n Reuter's
bijzonderen dienst heeft de weduwe van
Lord Northcliffe o.a.- betuigingen van
deelneming ontvangen van Harding,
Hughes en Millcrandv
WIJZIGINGEN IN HET
DEENSCHE KABINET.
Koning Oliristlaan heeft het ontslag
aangenomen van minister Clmsten-
sen voor het Kerk wezen met ingang
van heden en heeft in zijn plaats be
noemd den minister van Onderwijs
Jacob Appel.
Christensen neemt weer zitting in
den Rijksdag en is slechts om per
soonlijke redenen afgetreden, over
eenkomstig zijn voornemen daartoe,
dat hij reeds zes maanden geleden
heeft te kennen gegeven.
DB OORLOG IN KLEIN AZEE.
Volgens het laatste communiqué uit
Angora, hobben er in verschillende vak
ken van het front onbeteekenende scher
mutselingen plaats gevonden. De Grieken
gaan voort landbouwproducten te ver
branden in do streek van Aidin.
Raoc-f bei. do minister-president, heeft
zich tydelyk belast met de portefeuille
vatt binnenlandscho zaken, daar Joessoef
Kemal bei een operatie heeft ondergaan.
DE STAKING IN DE AMERIKAAN
SCHE MIJNEN.
Uit Cleveland wordj; gemeld: Do sta
king in do votkoolmijnen is geëindigd
door do oonstemmig door de patroons en
worklioden aanvaarde overeenkomst.
DE TOESTAND IN ITALIË.
Do Italiaansche ministerraad heeft be
sloten de zorg voor do openbare veilig
heid overal vroer in handen te stellen van
de burgerlijke overheid.
Binnenland
Door de vereenïging der gemeenten
Stad- en Ambt-Doctinchem op 1 Ja
nuari 1920, is een eigenaardige kwes
tie naar voren gekomen.
In de voormalige gemeente Stad-Doc-
tinchem bestond sinds eeuwen een
Gasthuisfonds, waarvan de stichtings
brief verloren is geraakt. Het fonds
stond steeds onder beheer van den ma
gistraat van Stad-Doetinchem, in casu
B. en W., die het fonds als administra
teuren beheerden.
Het lqatstc college van B.- en W.- van
Stad-Doetinchem, heeft in zijn laatste
regeermgsdagen de bepalingen van dit
Honds gewijzigd en het gerangschikt
onder fondsen, die overeenkomstig art.
2 o der Armenwet door bijzondere per
sonen worden bestuurd.
De drie lieeren hielden het beheer
van het fonds aan zich, onder bepaling,
dat bij een vacature de raad der nieuwe
gemeente Doetinchem daarin zou v
zien uit een door administrateuren op
te maken voordracht; Mocht de raad
weigeren dan zouden administrateuren
zich zelf aan vullen.-
Noch B. cn W., noch de raad
nieuwe gemeente Doetinchem namen
genoegen met dezen nieuw geschapen
toestand en er werd een raadscommis
sie benoemd, met opdracht een onder
zoek in te stellen naar oorsprong cn
geschiedenis van het fonds en alle
danige stappen voor to bereiden,
dit fonds weer onder beheer komt der
icuwe gemeente Doetinchem.
Deze commissie is bijna met haar
taak gereed. Haar rapport is gedeelte
lijk reeds verschenen, maar zij onder
vond groot© moeilijkheden, doordat ad
ministrateuren haar inzage van de ar
chieven weigerden.
Zij moest daarom andere bronnen
zoeken en vond deze in de provincialc-
en gemeentelijke archieven en andere
werken.
Bij het onderzoek van het gemeente
lijk archief is nu aan het licht geko
men, dat aldaar ontbraken de notulen
van B.> en W.- van 18461851, zoomede
alle ingekomen stukken betreffende
het jaar 1855, terwijl aan de verzondea
stukken betreffende dat jaar (d. i. het
jaar waarin de nieuwe Armenwet tot
stand kwam juist al de brieven ont
breken, die handelen over het Gast
huisfonds.
Nu bevinden zich in de kluis van hel
Gemeentehuik een Brandkast en een
koffer, die tocbehooren aan het Gast»
huisfonds.
Op vermoeden dat zich hierin de ver
miste archieven bevinden, hebben B.
W. thans besloten, de kluis op het
gemeentehuis te sluiten en te beletten,
dat iemand ook nog maar iets er uit
verwijdert. De brandkast en koffer zijn
op last van B. en W.- van een politie»
zegel voorzien. De toestand is dus -
mans zou, cat aganau u mi: ui eg
meer tot hun eigendommen zullen wor
den toegelaten.
Met belangstelling wordt afgewacht,
hoe deze meuwgescoapen toestand zich
thans yeidex zal ontwikkelen.
BEZUINIGING INVALIDITEITS
VERZEKERING.
De Kamer van Koophandel en Fa-
bi taker, voor Tilburg en onwtre-fcen
heolt aan den minister Tan arbeid ge
schreven:
liet zal niet onbekend zijn, dat de
ei gents van liandel en nijverheid over
het huidige stelsel van premiebeta
ling voor de invaliditeitsverzekering
door middel van liet plakken vttn ze-
geitjes algemeen is, en dat, mede ten-
govolge van de steeds ernstiger ma
laise, die bezuiging op elk gebtiad tot
oen dringenden eisch maakt, deze
ergernis tot een groote ontstemming
Is Begroeid, vooral waar tot nu too
ingrijpende maatregelen om tot be
zuiniging op dit deel der organisatie
vaji de suciale verzekering te geraken,
achterwege zijn gebleven.
Onze Kamer, wier leden uit don
aard hunner positie zeer vaak de
kluchten van handel en industrie over
de huidige organisatie van de invali
diteitsverzekering vernemen, nam dan
ook met bijzondere instemming kun
nis van de mededeeling van Uwe Bv-
cellentie in de memorie van antwoord
aan de Eerste Kamer op het vcorloo
pig verslag over de begroeting ■-au
uw departement voor 1922, dat bij u
jls sedert begin Mei jl. het denk-
Jd in overweging is, 0111 de Inva
liditeitswet zoodanig te wijzigen, dat
de rentekaarten en dc premiebetaling
door middel van het plakken van reit-
tezegels komen te vervallen.
Het zou onze Kamer bijzonder aan
genaam zijn, van Uwe Excellentie te
mogen vernemen, ofdeze overwegin
gen reods tot eenige conclusie geleid
hebben, en zoo ja, tot welke. Waar
handel en industrie thans zoo zwaar
door de malaise worden getroffen,
mag zij terecht verwachten, dat de
noodige spoed bij het ontwerpen
de dringend noodige Wijzigingen door
do overheid betracht won*.
In tusschen begrijpen wij volkomen,
dat het nog wel eenigen tüd zal du
ren, alvorens een nieuw stelsel van
premiebetaling zal zijn ingevoerd. An
derzijds mag naar de meening van
onze Kamer niet langer getalmd wor
den met hét totstii'ti-krengen van be
zuinigingen,die reeds thans binnen
het raam der thans vigeerende wet
mogelijk zijn. Op de eerste plaats
komt dan naar onze meening in aan-
morking beperking van het aantal
Raden \an Arbeid.
Het wil onze Kamer voorkomen,
dat in deze richting belangrijke ver
mindering van kosten te bereiken zou
zijn. Daarnaast stellen wij ons de
vraag, of opheffing van de functie
van secretaris en van bezoldigd plaat,
vervangend voorzitter van den Raad
van Arbeid niet mogelijk zou zijn,
terwijl naar onze meening verdere
beperking op personeelsuitgaven ern
stig onderzocht zou. dienen to t
den.
TENTOONSTELLING DiE
NATUURVRIEND.
Zaterdagmiddag had in het Aqua
rium van den Dierentuin te Den
Haacr, de opening plaats van dc ten
toonstelling van aquaria, terraria en
insect-aria, georganiseerd door dte ver-
oeniglnv ,,De Natuurvriend". In zijn
openingswoord huldigde de |lioer
Fock, voorzitter ran den Dierentuin,
het streven der vereeniginehet kwee
kon van liefde voor de natuur, waar
van deze expositie een sprekend bewijs
mocht heeten. Waar de natuur ook
zijn liefde had, had hij niet geaarzeld,
het aquarium van den tuin voor de
tentoonstelling beschikbaar te stellen.
Rij monde van den secretaris van
,,l>o Natuurvriend", werd don lieer
Fock liet beschermheerschap van deze
vereeiriging aangeboden, wat deze
onder applaus aanvaardde.
De jury Laid! een. zeer moeilijke taak,
uit de vele, welhaast gelijkwaardige
inzendingen, die te kiezen, weiko
voor een onderscheiding in aanmer
king kwamen. Verschillende med'ail-
waren voor de prijswinnaars be
schikbaar gesteld, w.o. een bronzen
medaille van de Koningin vood-3 van
het bestuur van den Dierentuin en
van eenige particuliere personen.
Een hcmderdital groot ere eu klei
nere bakken zijn ingezonden, niet al
leen uit de residentie, doch ook uit
Amsterdam en Rotterdam.
NOODLOTTIG ONGEVAL. De
54-jarigo expeditieknecht li. G. te
Rotterdam, -kreeg, terwijl hij werk
zaam was op het terrein van pand
St. Job een baal van 70 K.G. die, van
ruim 25 meier hoogte viel, op het
hoofd. De man zakte in elkaar en
bleef bewusteloos liggen. De genees
kundige dienst vervoerde hem naar
het ziekenhuis, waar bleek dat hij de
ruggestreng gebroken had. In hoogst
zorgwekkenden toestand werd hij op
genomen.
EEN
VERRUKKELIJKE
BONBON
BLOEDVERGIFTIGING. Een
gemeentearbeider te Tlol krabde de
vorige week een puistje op zijn neus
stuk. Tengevolge daarvan ontstond
bloedvergiftiging, waaraan hij giste
ren overleden ia.
HET COLLEGE VAN (B. EN Wv
VAN AMSTERDAM.
Ü9 Tel. meldt:
Het moet in de bedoeling van wet
houder VItegen liggen, om na de be
handeling fïl den Raad van do voor
dracht in zake de reorganisatie van
het L. O., als wethouder te bedanken
en zich geheel te wijden aan zijn Ka-
merlidma a tschap
Naar wij voorts vernemen, bestaat
er in den Raad een stroomiug om na
het bedanken van don heer Vliegen,
het aantal wethouders op 5 terug te
brengen.
DE MINISTER VAN FINANCIëN,
De minister van financiën, de heet
De Geer, is sedert het laatst van de
vorige week met verlof afwezig.
EEN BEZUINIGINGSMAATRE
GEL. Naar het „U. D." verneemt,
ligt het in de bedoeling van de di
rectie der Nederlandsclie Spoorwegen,
om lokaliteiten in het Centraal Sta-
tion te Amsterdam, die niet noodlg
zijn voor den dienst der spoorwegen,
te verhuren als kantoorruimten.
DOOR DEN TREIN GEGREPEN.
Dinsdagmorgen is nabij Varsseveld
een dorsclnnachine die de rails pas
seerde, door den trein uit Dinxperlo
gegrepen en totaal vernield. De be
stuurder Klein Hesselink werd zeer
ernstig aan hoofd en been gewond.
OVERREDEN EN GEDOOD. Op.
den weg van Dinteloord naar Steen
bergen is Maandagmiddag een 12-ja-
rig© jongen van S. uit Steenbergen
door een automobiel overreden en ge
dood.
HOE GOEDDOEN BELOOND WERD.
Te Barneveld had Je landbouwer;
B. aan een paar reizende stoeienmat-
ters eenige nachten onderdak ver
schaft en hen ook van voedsel voor
zien. Een van hen vroeg aan B. zijn
fiets ter leen om biezen te gaan koo-
pen. Hij kreeg de fiets en kwam na
eenige uren weder terug. Een dag
later vroeg hij weder de fiets ter leen,
wat ook weer werd toegestaan. Met
bleek echter dal de gastvrije landbou
wer te veel vertrouwen in hem ge
steld had, want de stoelenmatter
koerde nu niet terug en de landbou
wer werd op deze wijze beloond voor
zijn gastvrijheid en hulpvaardigheid.
DE STAATSBECROOTINC
VOOR 1923.
De ontwerpen voor de Staatsbed
erooting 1923 zijn naar den Raa i vap
State verzonden.
DRAADLOOZE INSTALLATIE IN
CESLAG GENOMEN. Den laatst en
tijd ondervonden de banken te Leiden
nogal hinder bij het opnemen van
draadlooze beursberichten. Dc politie
te Leiden is er thans in geslaagd, de
oorzaak Liervan op tc sporen; y.c heeft
in samenwerking met do rijlcstele-
raaf, beslag gelegd op een verzend
station voor draadlooze telefonie, dat
eenige jongens boven op een perceel
aan de Hooghmdsche Kerkgracht to
Leiden hadden ingericht.
DE CRISIS-ENQUéTE-COMMISSIE.
De „SI. Cut." van Dinsdag meldt,
dat de Crisis-Enquöte-Commissie on
der dankbetuiging voor de belangrijke
bewezen diensten, is ontbonden.
DE LOODSDIENST IN DE WIELINGEN
Dinsdag is een tweede, vaste en com
pleet uitgeruste stoomljootloods in da
Wielingen gestationneerd. Do tegenwoor
dig daar ageerendo zoogenaamde "Vlieger
(die geen aflosser heeft on dus na 14
dagen kruisen een week uaar biunea
moot) zal worden gehandhaafd cn wel
'oornainelyk ter versterking van den
r.eilpost by Dungeness. De ioestand zal
dus in en vóór do Wielingen voortaan
zéé zyn: Nederland en België beïdo tweo
vaste stoomposten bjj Wandelaar en'
West-Hinder: by Dungnnoss België één
stoompost, Noderlnnd gedurendo twee
derde van den tjjd één stoompost en één
reilpost, gedurende een uerde oen ,-e.lnostf
ONDBIt DEN TREIN. Te Stroe. go-
meeate Barneveld, is do 6-t-jarige W
Spoetetra door een trein cvór el-.-n en
onmiddellijk gedood.
Feuilleton
Naar het Engelsch van
OTTWELL BINNS.
S8)
Het meisje maakte zich blijkbaar,
en niet zonder reden, zeer ongerust
over liet lot van haar vader. Elking-
!ton was zonder twijfel ontvoerd door
de twee verachtelijke halfbloeden,
omdat hij bet geheim van de goud
mijn, die het doel van do expeditie
.was, in handen had en Qancy be
greep, dat hij zoo spoedig mogelijk
moeet zien, die schurken te volgen,
om zoodoende een nieuwe misdaad te
verhinderen. Maar wat hem op het
oogenblik het meest verbaasde, hielvl
meer verband met hemzelf dan met
Elkiugton. In de KogmoIIock iglo had
■hel meisje duidelijk getoond, dat ze
gemeend had, dat hij dood wob; hoe
had ze eenige grond voor dit vermoe
den kunnen hebben, tenzij zij op dc
(hoogte geweest was van wat e-r met
hem gebeurd was. Wist ze, wat er
voorgevallen was? Had haar vader
ook eenig aandeel gehad in het werk
van Montana Joe
Het verhaal van Dubosc en de ze
kerheid dat E [king ton de geschiede
nis van Clancy's vad'er leende, zoo
wel als 't zeer sterke vermoeden dat de
Amerikaan zoo goed als zéker op weg
was naar de goudmijn, die ontdekt
was en toen weer zoek geraakt door
liet verdwijnen van Sir Ference, dat
alles tezamen dlroeg ertoe bij, om den
korporaal een zeer ongunstige mee
ning over Elkington te doen krijgen.
Clancy was ervan overtuigd, dat de
ze oen zeer gewetenloos man was,
maar dat hij zijn gewetenloosheid zoo
var zou uitstrekken, dat hij een aan
deel zou gehad hebben in de iroging
om van hem af te komen, dat kon hij
toch niet goed gelooven. Toch wae
het heel goed mogelijk, want in de
uitoefening van z'n beroep wasClancy
in aanraking gekomen met heel wat
vriendelijke beschaafde menschen, die
later bleken de grootste schurken te
zijn en dit zou hem zeker nog dik
wijls overkomen. Elkington kon tot
dat soort behooren, maar zijn doch
ter
Hij keek naar het mooie meisje, dat
daar zoo nadenkend in het vuur zat
te staren en zijn hart verwierp elke
gedachte aan het vermoeden, dat in
hem opgekomen was. Hij kon niet ge
looven, dat zij deel had in een com
plot, waarvan zulke schurken als
Montana Joe, Anton cn Dubosc deel
uitmaakten, al wae het op nog zoo in
directe wijze. Daar was hij zeker van.
Plotseling vroeg hij, zonder eenige in
leiding:
Juffrouw Elkington, waarom ge
loofde U, dat ik dood was
Het medsje sdkrikte op uit haar
peinzende houding en beantwoordde
toen heel rustig zijn vraag: Toen
Montana Joe en Anton in het midden
van den nacht dien man Dubosc in
ons kamp meebrachten, hoorde ik hoe
Montana Dubosc het bevel gaf „het
geweer van dien politiespion" in het
meer to gooien, opdat bij mijn Vader
geen vermoedens op zouden komen,
wanneer hij het lo zien zou krijgen.
Ik wist, dat u Dubosc vervolgde en
natuurlijk kreeg ik toen, evenals mijn
vader zeer ernstige vermoedens.
Da korpoTaa! keek eenigen tijd aan
dachtig voor zich en vroeg toen: U
vertelde het uw vader em die deea
niets om ie<s meer te weten te ko
men of om erger to verhinderen T
Daar had hij geen gelegenheid
toe, antwoordde liet meisje haastig, de
beschuldSgende toon, waarop de
vraag gedaan werd, opmerkend. Dien
nacht ontdekten we, wat we al eeni
gen tijd vermoed hadden, n.l. dat
Montana Joe en Anton een paar schin
ken waren, die telrwij 1 ze in dienst
van mijn Vader stonden in het geheim
zijn ondergang trachtten te bewer
ken.Reeds den dnaropvolgenden mor-,
gen, toen mijn vader zijn toestemming
om Dubosc deel van het gezelschap
uit te laten jnaken, weigerde, kwiaman
ze openlijk in opstand en naaien ons
alle wapens af.
Dius, zeido do korporaal plotse
ling, dan had ik toch gelijk toen ik,
hoewel niets van do Kogmolloaks al
wetend, het vuren dat ik hoorde toe
schreef aan Montana Joe en zijn kor
nuiten, die u en uw vader aanvielen.
Montana kreeg naderhand weer
spijt van het heelo geval. Ik vermoed,
dat hij bang was geworden voor de
onverantwoordelijke daden van Anton
en Dubosc, speciaal wat de laatste be
treft. Hij begreep, dat, wat er ook met
u gebeterde, de Bereden Politie toen
den een, of anderen dag Jean Dubosc
weer zou gaan vervolgen, en dat ze
dan zeker achterdocht zou krij
gen over de mannen, die zich in zijn
gezelschap bevonden. Tenminste, hij
probeerde het gisteren met mijn Va
der op een accoordje te gooien en de
zen nacht zouden wij weggetrokken
zijn, zonderde halfbloeden; maar toen
kwamen de KogmöMocks ertuaschen
en bedierven alles, en nu is mijn Va
der in handen van die twee schurken.
O korporaal, ik maak me zoo ongerust
over hem.
Clancy wist lieel goed, d'at ze daar
alle reden toe had, maar zeide niets.
Er was nog een vraag die hij graag
wilde doen, niet omdat hij niet wist-,
>vat het antvyoorj erop zou zijn, maar
omdat hij wilde weten hoeveel het
meisje van zékere dingen afwist.
Maar waarom zouden Anton en
Dubosc voor de KogmoJlocks vluch
tend, do moeite gedaan hobben mijn
heer Elkington mee te nemen?
Omdat hij het geheim in handen
hield van een rijke goudmijn en die
wilden zo graag ontdekken en or zich
dan van meester maken.
Zooals uw vader er zich van moes
ter gemaald had. Die woorden kwa-
inon onmiddellijk bij Ciancy op, maar
hij sprak ze niet uit. Inplaats daar
van vroeg hij haastig: En in deze mijn
wilde uw vader mij een deelgenoot
schap aanbieden, als ik met hem mede
wilde gaan?
Ja, antwoordde het meisje kalm.
Clancy wist nu niet, wat hij ervan
denken moestWaarom had Elking
ton hem dat deelgenootschap in die
mijn aangeboden - Dat was iete, wat
hij niet kon begrijpen. Indien, zcoals
hij vermoedde, de Amerikaan degene
was, die tien jaar geleden zijn vader
vermoord of verlaten had, was er geen
enkele denkbare reden, waarom hij nu
den zoon een deel zou aanbieden,
van wat hij den vader ontstolen had,
tenzij ja tenzij hij bang was voor
de wraakneming van den zoon.
De korporaal herinnerde zich, dat
Elkington getracht had hem van zijn
wraakzuchtige plannen te doen afzien;
dat liij gewezen had op de nuttolooa-
heid van dc vervolging van dien man
t Benedict na ai die jaren. En daar,
zoo zeide hij tot zichzöM, hadden El-
kington's eigenbelang en zelfbehoud
gesproken. De Amerikaan, bang vooi
-.vat hij misschien zou kunnen ontdek-:
ken, had getracht hem van zijn ver»
volging af te brengen, en hem daarom
een niet onaardige afkoopsom aange
boden als liij ervan af wilde zien. Hij-
kon geen andere verklaring voor deze
wijze van handelen vinden en nu had
het toeval Elkington in vrijwel den
zelfden toestand gebracht, als ja-reD
geleden Sir Clancy.
Ook hij was in liet bezit van oeri
waardevol geheim cn bevond zich nu
in de macht van een paar moordda
dige schurken. Zoo beschouwd, geleek
de geheel© geschiedenis veel op een
hoewel eenigszins eigenaardig vonnis,
en hierover was Ciancy niet ongunstig
gestemd-, maar ate hij naar de gebo
gen gestalte van het meisje keek, dal
daar zoo droevig in het vuur zat te
storen, dan werd zijn hart weer ver
teederd. Zij was bevreesd voor het lot
van haa.r vader, do man, die, zooals
hij zelf geloofde, zijn eigen vader
tien jaar geleden verraden 'had.
(Wordt vervolgd).
