HAARLEM'S DAGBLAD
Heemsteedsche Brieven.
GoiteÉDilseli OrorziÉ
Onze LaGhboek
Feuilleton
VERITY Co.
DONDERDAG 17 AUGUSTUS 1922 - TWEEDE BLAD
NA DE LONDENSCHE CONFERENTIE.
EEN ZITTING VAN DEN FRA NSCHEN MINISTERRAAD.
POINOARé'a HOUDING GOEDGEKEURD.
GEEN ZITTING DER FRANSCHE KAMER.
BEIEREN EN HET DUITSCHE RIJK.
Er bestaat slechts één weg naar die
oplossing, en deze is door wijlen mi
nister Rathenau in de laatste door hem
te Genua uitgesproken rede aangewe
zen. de weg- namelijk tot een vriend
schappelijke en wedwiMendej toenade
ring van volk tot volk.
En tot een verdere kenschetsing van
den inhoud der verklaring, wat Dr.
Wirth zeide aangaande de
politieke gevolgen der
Fransche polltlok.
Deze, aldus Dr. Wirth, zijn niet red
ding-brengend, doch eer het tegenover
gestelde. Door die politiek wordt hei
herstel onmogelijk gemaakt. Ziet men
daar dan niet in, datgene wat voor
iederen objectieven beschouwer volko
men duidelijk is, nJ. dat Duitschland
niet met goud kan betalen? Nog één
maal hebben wij 10 nullioen gouden
marken opgebracht. Dit bedrag gaai af
van het goud, dat wij zoo dringend be
hoeven voor den invoer van graan. De
Duitsche regeering heeft den plicht
oor te zorgen, dat er brood aan
wezig is in het najaar en in den winter,
die weer welhaast voor de deur staat.
wijs bij deze gelegenheid ook op
de gevolgen, welke de daling van de
mark met zich medebrengt ten aanziet.
de korenleveringen. Zoo wankelt al
les, wat wij hebben geschapen. Hoe kan
het staatsgevoel wortel krijgen in de
harten van ons volk, wanneer het den
Staat niet meer mogelijk is, het dage-
lijksch brood tegen niet te hoogen pr'js
beschikbaar te stellen? Geheele klas
van de bevolking verzinken in el
lende en vertwijfeling. Ik hoor de stem-
van allen, die door de devalvatie
van de mark van hun bezit zijn be
roofd. l'k herinner hier allen maar aan
de Duitsche wetenschap om van de
kunst nog maar te zwijgen.
Onderzoekingen moeten worden stop
gezet, aangezien hel beschikbare kapi
taal zijn waarde verliest. Wij slaan voor
een groote catastrofe van de Europee-
sche cultuur, wanneer men haar levens
bronnen laat verdrogen. Wat wint
Frankrijk met zijn politiek? Niets, want
het maakt het Duitschland onmogelijk
zijn schadeloosstelling te betalen. Do
onmogelijkheid van betalingen in goud
moet gevolgd worden door de onmoge
lijkheid van het doen van betalingen in
a. Ik wil hier geen klaaglied aan
heffen. De taak van de binnenlaudsche
politiek van Duitschland is om de
staatsorde te verzekeren, eindigde de
rijkskanselier. Bij deze staatsorde van
een volk van 60 millioen zielen heeft
de geheele wereld belang.
Eon Duitsohe nota.
De Duitsohe gezanten te Londen, Pa
rijs, Rome en Brussel hebben aan de
regeeringen, waarbij zij geaccrediteeil
zijn, Dinsdag de volgende nota ter
hand gesteld „In een gelijkluidende
nota van 14 Juli had de Duitsche re
geering aan de regeeringen van België,
Frankrijk, Groot-Brittannië en Italië,
verwijzing naar het aan de herstel-
commissie gerichte voorstel^to uitstel
der herstelbetalingen, verzocht een
nieuwe regeling te treffen voor de ver
plichtingen van Duitschland, voortsprui
tend uit de vcreffeningsproc-*dure en
het vierde deel van het vredesverdrag
van Versailles.
Op dit voorstel heeft de Duitsche *e-
geering de door haar verwachte ge
meenschappelijke beslissing dec betrok
ken mogendheden tot nu toe niet ont
vangen. De Duitsche regeering be
vindt zich, met het oog op de i'.ekking
de deviezenbenoodigdheden voor
meest noodzakelijke levensbehoef
ten en in het bijzonder voor de door
haar aangegane privaatrechtelijke ver
plichtingen, in een zeer moeilijken toe
stand, welke de gezanlenconfeientie en
het garantiecomité zeker bekend is.
Sinds 14 Juli, den dag van haar verzoek
om een andere regeling voor de beta
ling der herstelschuld, is de mark va.n
een honderdste tot een tweehonderdste
van de vredeswaarde gedaald. Het ia
de Duitsche xegeering derhalve met
den besten wil niet mogelijk, de tot en
15 Augustus vervallen termijnen
te voldoen."
Gelijk intnsschen reeds gemeld werd,
heeft de Duitsche regeering, om een
blijk te geven van haar goeden wil, een
vierde deel van het Dinsdag verval
lende bedrag, d. i. 500.000 pond ster
ling, aan dc verrekeningsbureaux te
Parijs en Londen verzonden.
Het .blijkt met het bijleggen van het
geschil tusschen
Duitsche Rijk
inzake de bcschenningsweiien van de
republiek toch nog niet geheel in orde.
In coalitiekringen schijnt men het met
alle opzichten eens te zijn met do
houding van den premier, waardoor.
:n compromis mogelijk werd.
Naar de Munchensche correspondent
in de ,,Köln. Ztg." meldt, heeft wel
iswaar de ministerraad diens compi
iregeling in het algemeen goedge
keurd, maar dc Beiersohe Volkspartij
zoowel als de Middenpartij gaan er met
mede accoord, vooral niet waf. betreft
het staatsgerechtshof. De beslissing
over aanneming of verwerping van het
compromis zal spoedig vallen. Beide
coalitiepartijen zouden Woensdag
OOK EEN ONDERSCHEID INC.
Een Engelsch gezant kwam met ce*
belangrijke zending in een Oostersch©
stad. Hij werd met een auto van de*
trein gehaald, maar daar dc auto slechts
voor twee personen plaats bood, moe-.t
hij zich naast den chauffeur zetten. On
der het rijden passeerden ze een langs,
vervallen brug.
't Is een heelen tijd geleden, sinds
ik over deze brug reed, zei de chauf
feur. De minister heeft voor u een
speciale vergunning gegeven.
Mag het publiek dan niet over
deze brug? informeerde de gezant.
Neen, antwoordde de chauffeur,
de brug is al jaren gesloten, omdat z
veilig is.
partijvergaderingen een besluit nemen,
daar de leiders niet zelfstandig durven
besluiten. Reed9 wordt gesproken over
nieuwe onderhandelingen bij afwijzing
van het compromis.
Het orgaan van de Beiersche Volks
partij schrijft o.a., dat het de partijen
gemakkelijker zou vallen toe te stem
men, indien het al tot zulk een toe
slemming komt, indien de verklaring
van de regeering wat concreter gefor
muleerd was, cn indien zij zich wild»
verplichten geen souvereine rechten
van de landen zonder toestemming van
elk land te laten beperken, ook indien
de grondwet daartoe een mogelijkheid
mocht bieden, en indien zij op zich wil
de nemen, alles te doen om de be-
schermingswetten zoo spoedig mogelijk
in den huidigen vorm op zij te zetten.
Intusschen ziet het blad toch wel
iets in de instelling van een „Zuid-
Duitschen Senaat", welk denkbeeld
volgens het blad op het laatste oogen-
blik, toen de besprekingen dreigden
mis te loopen, nog door den rijkspresi
dent geopperd werd.
In aansluiting op hetgeen reeds ia
is vorig Overzicht is vermeld, laten
wij hier nog eenige
Engelsche persstemmen
volgen.
Njiar aanleiding van Poincaré's ver
klaringen aan Havas merkt de Daily
Chronicle op Engeland kon onmoge
lijk meegaan met Poincaré's bewering,
dat Frankrijk, omdat het 52 procent
van de schadevergoeding krijgt, nu ook
overwegende stem zou moeten hebben
bij het vaststellen van de wijze, waarop
de schadevergoeding geind moet wor
den. Hei geldt bier een geval, waarbij
de samenwerking van alle mogendhe
den vereischi is cn waarbij die samen
werking tot het hoogste punt moei wor
den opgevoerd, evenals dat bei geval
was in 1914. Dientengevolge beeft ieder
onzer volle stem bij dc beslissing.
Het is evenmin waar te zeggen, dat
hetgeen er gebeuren zal. Frankrijk
meer raakt dan Engeland, üp Enge
land is de grootste last gevallen van
den slechten toestand v,an den handel
en van de werkloosheid, welke het
gevolg zijn van den economischen
toestand. De Fransche politiek heeft al
heel weinig gedaan om dien toestand te
veibeteren.
De Daily News verklaart het vol
strekt oneens te zijn met Poincaré,
waar deze zegt, dat Duitschland zich
opzettelijk bankroet wil verklaren in do
oogen van Europa.
Omtrent hetzelfde punt zegt de West-
minster Gazette, dat de val van de
mark op geenerlei wijze te wijten is aaa
een truc van de Duitsche financiers of
staatslieden.
De wisselkoers wordt vastgesteld
door mannen met koel hoofd en helder
versland, die zich dagelijks bezie hou
den met den internationalen financiee-
len toestand. De koers, die zij voor de
Duitsche valuta stellen, geeft hun schat
ting weer van Duitschland's vermogen
om te betalen. Daarom geeft de be«
stendige daling van den Duitschen wis
selkoers sterken steun aan de Engel
sche opvatting, dat er van Duitschland
niets te halen is, voor het tijd heeft ge
had, op zijn verhaal te komen.
De Times verheugt zich over Poin
caré's verklaring dat de mislukking
der conferentie geen breuk van de En
tente insluit. Het is echter duidelijk,
zegt het blad, dat op Frankrijk thans
de volle verantwoordelijkheid rust voor
beslissingen, die van ernstigen invloed
op de toekomst van Europa zouden zijn.-
De Daily Telegraph verwerpt even
eens de veronderstelling dat de Entent»
in gevaar zou zijn.
V®rspr©ld nieuws
EEN DUITSCHE RE CE ERIN CS-
GOMMISSARIS ONTSLACEN.
Naar gemeld wordt is de regeerings-
president dr. Momm te Wiesbaden' op
bevel van de intergeallieerde Rijnland-
commissie op 16 Aug. uit zijn ambt
ontslagen.
Na een socialistische betoogiog op
4 Juli ontvingen de regeeringspresident
en de politiepresident te Wiesbaden een
scherp schrijven van de Rijniandcom-
mtssie, waarin zij verantwoordelijk wer
den gesteld voor de daarbij voorgcval-
De bemaling van onze wateren met
het dlappere kleine motortje bij de
Koedieflaan gaat, zooals we hooren,
naar wensch. Vroeger was bet om een
oud rijmpje te varieer en, daar111®6
lóó gesteld
Rn de Bibelebonsche mensahen,
Ruiken Rleekersvaartsehe pap,
Met hun Bibeleboneohe neuzen,
Bii hun Bibelebonschen Btap.
Maar nu zou dit dan uit wezen. Br
Js geen Bleekerevaartsche pap en hee-
lemaal geen Bibelebonsche pardonj
BI eelcersva arisch e geur meer.
De verdunning heeft ze beide over
wonnen. En de niets vermoedende
wandelaar in het dorp krijgt nieta in
dien neus, waarvan hij zou moeten
zeggen ,,'k ruik meruschenvleesch
van de Bleekersvaart."
Het zij zoo, Hendrik van Heemstede
zal het gelukkig vinden. Maar aan de
erkenning van ongelijk, die hij aan
gekondigd heeft bij welslagen van het
pompsvsteem, is hij nog niet toe. Wij
hebben namelijk, zoolang bet pompje
draait nog geen flinke zomerwarmte
gehad en dat kunnen Dr. Droo» de
pomp en de vaart met hun drieën
wel niet helpen, maar ik ook niet. En
totdat die er geweest zal zijn (mis
schien wel in September) schort ik
mijn oordeel nog op.
Een paar weken geleden hebben
vele bewoners van den Bronsteeweg,
naar Ik uit ™oede 'bron verneem,
heusoh gedacht, dat het oude, getrou
we brievenbusje op den hoek van de
E111a.ue.lnan verplaatst zou wordpn. In
den tuin van het café tegenover hel
eilandje werd een slaak opgericht,
mei -n bus er aan in fraaie, roode
ti^i^
ovlikkijk," zeiden de buren,
„daar komt een nieuwe brievenbus."
Maar ze werden al gauw uit den
droom geholpen, want het bleek, dat
een Haarlemsdie apotheker bezig was,
hier een vriendelijk fuikje voor recep
ten voor de bewoners van
Heemstede-Noord, open te zetten. Op
zichzelf is'dit wel te verdedigen, omdat
de weg naar de dichtst bi 1 zijnde
Heemsteedsche apotheek ook ver is.
Maar de bijzonderheid van hol, geval
bestaat hierin, dat in het tegenover
liggende tuintje al een apothekers-
busje staat. Nu kijken de collega's el
kaar over den Bronsteeweg heen in
het metalen aangezicht en wij passee-
ren er tenigsziiis schuchter tusschen
door, wel niet als tusschen Scylla en
Charybdis, maar dan toch tusschen
een dubbel memento inori, gedenk te
sterven, dat wel eens memento pliar-
macia, denk aan de artsemj'kunst, als
voorlooper heeft. Een van mijn ken
nissen krijgt bepaald oen on aan ge-
naam gevoel in zijn maag, wanneer
hij hier voorbij komt. Je hebt van die
gevoelige.... laet ik dan maar zeggen
zielen.
De practiseho waarde van deze re-
oeptenbusjes zal Hendrik van Heem
stede zeker niet loochenen. Maar lnj
vraagt dringend om matiging. Onze
gemeente krijgt in den oh vermij de-
lijken, rnnair toch altiid droevigen
strijd tusschen boom en huis niet al
tijd het beste deed We beboeren daar
in te berusten. Maar wanneer nu deze
feikieutige busjes uit den grond ko
men opschieten, hebben wij toch re
den om ons over dien wasdom van
Heemstede, vmohtbren grond te be-
lJc'traiu is immers ook ai zoo lang
en zoo onverbiddelijk bezig om ons
dorp in een stauje te veranderen! Nu
weer door haar verlenging naar de
Glip bij de zwemvijvers. Spotteis kun
ner. wel zeggen: „wanneer de Noord-
zuidhoilandsr.be in ditzelfde tempo
voortgaat den weg naar Leiden te
veroveren, zal zij daar zoo wat n hal
ve eeuw voor noodig hebben," maar
intusschen is zij bijna onze gemeente
al uil en kijkt Bennebroek in het lan
delijk gezicht. Alles wordt stad, ieder
een stedeling en het zal niet lang meer
duren of de inwoners van Lutjen in
hei worden voor curiositeit, a.s dor
pelingen, op de kermissen, voor zoo
ver uio er dan nog zijn zullen, ver
toond.
Langs de aldus verlengde tramlun
is naar hartelust bouwgrond te koop.
Wonder, dat er nog geen aanbiedin
gen van terreinen, vergezeld van de
even bekende namen der exploitan
ten zijn neergezet.
Villa P 1 0 k k i e van den dokter,
vroeger zoo eenzaam, zal nu wel niet
lang meer alleen blijven. Maar voor
de gemeente ligt een pririciuieele
moeilijkheid in deze buurt. Rakelings
moet dc tram langs een arbeiderswo
ning die dus noodzakelijk m vet ver
dwijnen. Niets gemakkelijker dan dat,
uit het Engelsch
van FRED. M. WHITE.
(Geautoriseerde vertaling).
44)
- Dat is hetzelfde groepje, dat ik
bij Billy Avory's papieren gevonden
heb, zei hij, en waarvan ik niet
wist, uit welk tijdschrift het geknipt
- Dat kunt u 1111 zien, zej Look.
En we weten daardoor meteen
Gilmours werkelijken naaml riep Ellis
verheugd pit. -- Zie maar, de per
soon, die in het midden zit en in wien
wij beiden Gilmour hebben herkend,
beet George Ray, en was toentertijd
officier-machinist aan boord van de
Sharkstooth.
Zoo is bet, zei Lock. Het heeft
heel wat moeite gekost, eer ik het
blad had, maar het is mii eindelijk
toch gelukt, het op te sporen, zooals
u ziet. Doordat die Gilmour officier-
machinist is geweest, heeft hij na
tuurlijk verstand van machines en
electriciteit. Vandnn u-. ook zijn la
boratorium in Greenoorn Street.
Ja. ia zei Rust, ongeduldig,
want de gemeente zeil is er eigenares
van en behoeft dus niemand hei huis
je uu de handen te breken. Maar dan
moeten ook de bewoners veruwijnen
en w aarheenV Er is op dit oogeimiik.
geen woning voor de mcnschen te vin
den, Vooruitstrevende lieden mee-
nen, dat de gemeente een woning
voor hen moet zetten of laten zetten
en dan meteen maar een stuk of tien,
twaalf er bij, die vlot genoeg bewo
ners zullen vinden. Anderen, angsti
ger van aard, opperen het bezwaar
van 't beginsel. „De neiging is juist,
dat de openbare besturen de handen
van woningbouw aftrekken", zeggen
zij, „en zou Heemstede dan opnieuw
beginnen?" De scherpzinnige lezer
begrijpt wel, dat die „handen" van 't
openbaar bestuur (taalkundig al een
hiel slecht beeld) maar ec-n voorwend-
eel zijn en dat bedoeld wordt de open
bare kas.
Ja, de Raad zal toch oein besluit
moeten nemen. Zoo blijven kan het
niet Misschien is de beste oplossing,
dat een particuliere bouwer de wo
ningen sticht (het schijnt dat er lief
hebbers ziin) met tegemoetkoming
van de gemeente in den eehen of an
deren vorm. Dat is de moeilijkheid
niet,. Maar wei om neen te zeggen te
gen andere liefhebbers, die laler op
'f gerucht afkomen
E11 dal lei1 wijl ue gemeente toch al
geid uioet teruggeven wegens te veel
geheven ;o, voiaomen wettig te veel
«■oneven jp.aatsehjke directe belas-
inig. Het zijn de forensen, die een
deel van hei betaalde terug krijgen,
unze gemeente-ontvanger moet er al
zuchtend aan gerekend hebben, hij is
in zijn qualiteit het innen betel ge
wend, dan het teruggeven, maar bin-
iieUKort zal 'l er dun tocli van KOmcn.
tioe zuilen ue lorensen nierop reu-
geeren? kuilen zaj dankbaar het fa
veurtje gebruiken tot bintaling van
een nieuw biljet, dal al weer kluar
ligt? Of zaJ net hun aanleiding gven
uui eens na te rekenen, no© liei mei
die wijziging van de forensenbeia-tuig
wei slaat? Als ze dat doen, zul.en ze
tol him verwondering bec.jleren,_üai
twee derde in de vverkgemeente on
'.wee derde in de woongemeente vrij
wel gelijk zijn aan drie derde in de
eerste, met andere woorden, dat een
forens bij tiet wonen m Ileem-tede
geen voordeel op het stuk van bolas-
tir gen rneer heeft, vergeleken bij het
wonen in de stad.
Dat daarvan een terugtocht naar
Haarlem of Amsterdam het gevolg zal
zijn, goloof Ik niet. Andere argumen
ten tellen bij de keus van een woon
plaats mee. Maar kan secretaris
Swolfs er misschien een nieuw motef
tegen de annexatie in vinden?
Dat op onzen tijd vele openbare be
sturen het 6tempel der zuinigheid
trachten te zetten; lees dezen detugen
volzin vooral nog eens goed ovei'j is
bekend. Trachten, zeg ik, want hot
lukt niet altijd. En af en toe krijg je
als eenvoudig burger de<n indruk o;f
er hier en daar niet eens naar ge
tracht wordt. Je hebt in de wereld
kunst en wetenschap, welnu bezuini
ging is kunst en wetenschap samen.
Maar mensclien, die ze beide beoefe
nen, zijn zeldzaam.
Het geval d.at ik dezen keer bedoel
is dit. Een milicien, die zich voor de
zeemilitie heeft opgegeven, wordt op
geroepen om te worden ingedeeld. Iiij
moet daarvoor verschijnen te Eind
hoven, zoo als iedereen weet een van
de moast vermaande zeeplaatsen in
Nederland. Daarvoor liaalt liij een
reisbiljet op 't Raadhuis.
Op don bestemden tijd komt hij te
Eindhoven aan, bewondert daar de
haven, de kaden en dokkengaat ver
volgens naar liet militaire bureau en
wordt ingedeeld bij de zeemilitie in
den Helder, met de grootetn aan den
commandant en de opdracht om da
delijk te vertrekken. Dienzelfden
avond, haalt hij den Helder nog en
heeft dus een groot 6tuk van zijn va
derland gezien.
Of hij inderdaad de complimenten
uit Eindhoven heeft gedaan zou ik
niet kunnen zeggen wel woot ik, dat
de Heemsteedsche secretarie een op-
giavo zendt naar Utrecht, ter verreke
ning van het reisbiljet. Het Rijk be
taalt dus voor het vervoer van mili
ciens aain de spoor. Hoeveel guldens
heeft dio reis HeemstedeEindho
ven, EindhovenHeldor wel gekost?
En kan dat niet eenvoudiger? Want;
daar schiet me op eens te binnen (hoe
kon ik zoo dom wezen) d'at Eindhoven
hieelemaa! geen havenplaats ir,
meer oen stad van sigaren en gloei
kousjes en textiel waren, die een zee-
miliciih zijn ltouwe kleen-en niet raken
Met spanning -was tegemoet gezien
de zitting van den
Franschen ministerraad
van Woensdag. Te meer nog daar was
aangekondigd dat de Fransche Kamer
ook zou worden bijeengeroepen. Alles
scheen er op te duiden dat de dag van
Woensdag een gewichtige zou worden.
Echter al was dan zeer zeker de
zitting van den ministerraad van ge
wicht toch is zij niet van die histo
rische waarde als was verwacht. Het
blijkt dat dc Fransche regeenng niet
van voornemen is, maar overijld krach
tige maatregelen te gaan nemen, doch
eerst eens kalm te willen beraden.
Een politiek van voorzichtigheid,
maar die er ook op zou kunnen duiden,
dat de toestand minder gespannen is,
dan na het uiteengaan der conferentie
ie Londen de eerste indruk wasj dat
er wellicht nog wat op te vinden is om
aan de meeningsgeschillen (jen oplos
sing te geven.
Van een bijeenroepen van de Kamer
is geen sprake, zoo deelde de minister
van Bmnenlandsche Zaken Mansuri ot-
ficieel aan de pers mede. Dit is zeer ze
ker een beslissing'van gewicht. Eeu
andere, die de Raad nam is deze, dat zij
de houding van Foincaré ter conferen
tie goedkeurde en zich met hein soli
dair verklaarde. Een homogeniteit, die
natuurlijk er toe bijdraagt 'tot verstei-
kntg van het Fransche standpunt.
Voor het overige erkende de minis
terraad de noodzakelijkheid van het
doen van pogingen om eensgezindheid
met Belgie te verzekeren en precies de
meening te vragen van de kleine geal
lieerden om goed te doen uitkomen,
dat Frankrijk geenszins geïsoleerd
staat. Hij onderzocht de instructies, die
aan den Franschen gedelegeerde in de
Commissie van Herstel zuilen worden
verleend en zag andere besluiten, die
zullen moeten worden genomen als uit
vloeisel van de conferentie van Londen
en de schending door Duitschland van
zijn verplichtingen, onder het oog.
De minisierraad was van meening,
dat dc periode der diplomatieke be
sprekingen over de door de conferen
tie bediscuteerde jmnien nog niet ge
sloten is cn dat nog andere oplossin
gen mogelijk zijn,' indien Duitschlana
met zocht te profiteeren van het provi
sorisch gebrek aan eensgezindheid tus
schen de Geallieerden, waardoor Irank-
rijk in de noodzakelijkheid zou komen
op eigen gelegenheid sancties tegen
Duitschland toe te passen.
De verwachting is nu dat heden de
Commissie van Herstel zal bijeenko
men om een antwoord te foxmuleeren
op het
Duiisch vo'. zoek om ecu
moratorium
Hoe dc beslissing zal vallen?
De commissie kan zoo meldt een
telegram uil Parijs aan De Tel. het
verzoek verwerpen, inwilligen of ook
gedeeltelijk inwilligen. Volgens het vre
desverdrag kan de beslissing met een
voudige meerderheid van stemmen wei
den genomen. Vier mogendheden zijn
geroepen aan de stemming deel te
nemen, n.l. Engeland, Frankrijk, Bel
gie en Italië.
Poincarc heeft aan den Frauschen ge
delegeerde in de commissie opgedra
gen, tegen het moratorium te stem
men, De Engelsche en Italiaansche ge
delegeerden hebben instructie ontvan
gen vóór het moratorium te stemmeu,
De houding welke door den Belgischen
gedelegeerde zal worden aangenomen,
is nog niet bepaald.
Als deze zich aan de zijde van den
Franschen gedelegeerde zal scharen,
zal het Duitsche verzoek om eeu mora
torium worden verworpen, daar ibij ge
lijkheid van stemmen volgens het huis
houdelijk reglement de stem van den
voorziticr, in dit geval namens Frank
rijk zal stemmen, den doorslag geeft.
Men neemt algemeen aan, dat België
zich in deze kwestie aan de zijde van
Frankrijk zal scharen.
Waarschijnlijk zal België zijn te Lon-
den mislukte bemiddelingspoging in dc
commissie gaan voortzetten en wel in
den geest vau het plan van Theunis.
Daar datgene, dat Duitschland nog in
het jaar W22 te betalen heeft, geheel
aan België toekomt uit hoofde van het
feit, dat nog 800 millioen ontbreken
aan het bedrag dat het krachtens zijn
prioriteitsrechten toekomt, stelt Theu-
nis voor, aan Duitschland geen formeel
moratorium toe te staan, dus de zaak
te laLen zooals zij was, dooh door een
directe overeenkomst tusschen Duitsch
land en België de nog resteerende be
talingen in dit jaar tot later op te
sohorlen.
In den tusschentijd heeft men dan
gelegenheid om tot een algemeene re-
geiing te komen.
Inmiddels verdient ook de aaudacht,
wat de Temps, een gezaghebbend
Fransch orgaan, schrijft over de quaes-
tie van
eon moratorium
of nlet7
In een artikel „Na Londen" getiteld
schrijft het blad, dat wat Duitschland
den i2den Juli gevraagd heeft, feitelijk
niet een moratorium is. Het is een ge
deeltelijke kwijtschelding van zijn
schuld. Wanneer, betoogt het blad, de
Duitsche regeering inderdaad slech-s
eenvoudig een uitstel van betaling be
doelde, na welk uitstel de vertraagde
aflossingen btj de andere annuïteiten
gevoegd zouden worden, dan zou zij
niet zich er toe bepaald hebben haat
huidige insolventie aan te voeren. Zii
zou een program van latere betalingen
overgelegd hebben, of wel, zij zou aan-
vullings-waarborgen 'aangeboden heb
ben.
Maar de Duitsche regeering verklaart
integendeel, dat zij nooit zal kunnen be
talen, wat er van haar gevraagd wordt.
De Britsche regeering, van haar kant,
begrijpt heel goed de gedachte van
Duitschland, Om zich daarvan te over
tuigen, behoeft men slechts paragraaf
10 van het program te lezen, dat zij aan
de conferentie van Londen had aange
boden. De maatregelen, die Engeland
daar aanbeveelt, voerden niet tot een
eenvoudig uitstel van sommige beialiu-
gen, maar wel tot een gedeeltelijke
kwijtschelding van de Duitsche schuld.
Daaruit vloeien in hoofdzaak twee
dingen voort. Vooreerst zou de com
missie van herstel tegen den wil vaD
Frankrijk in geen gedeelte van het zoo
genaamde moratorium, dat Duitschland
vraagt, kunnen verleencn. De Duitsche
regeewng is op kwijtschelding van
schuld ui£ en bij gevolg kan zij geen
voldoening verwerven, in welke ma:e
ook, dan met de instemming van alle
regeeringen, die er in de commissie
vertegenwoordigd zijn.
In de tweede plaats is het onmoge
lijk een beslissing te nemen ten op
zichte van het zoogenaamde, morato
rium, dat een vermindering van de
Duitsche schuld zou zijn, wanneei men
niet tegelijkertijd zich verstaat over do
schulden der bondgenooten onderling.
Wanneer Ll-oyd George zich bereid
had verklaard tol de regeling van die
schulden, in plaats van die regeling bij
voorbaat af te wijzen door de Engel
sche nota van 1 Augustus, dan zou de
conferentie te Londen ongetwijfeld een
overeenkomst bereikt hebben tot he!
grootste voordeel van geheel Europa.
Lloyd George heeft gemeend, dal het
belang van Engeland meebracht die
discussie te vermijden en alles op te
offeren aan de Engelsche schuldvorde
ring. Frankrijk heeft hem daarvan niei
kupnen afhouden. Maar het moet, be
toogt de Temps, niet de verantwoorde
lijkheid dragen voor de Engelsche po
litiek, noch daarvan de schade onder
gaan.
De Duische Rijkskanselier, Dr.
Wirth, heeft aan eenige vertegenwoor
digers van buitenlandsche bladen een
uiteenzetting gegeven van het vraag
stuk der schadeloosstellingen. Wij ont
kenen er aan dat de Rijkskanselier
o.m. verklaarde
Wanneer Londen tot het onontbeer
lijke moratorium had geleid, dan stond
de dollar thans niet oji 1050, dooh wel
licht weer op 400 of 500, en zou de
wereld weer vertrouwen hebben gekre
gen in Duitschland's crodietwaardig-
heid. Thans echter is ook voorloopig
de buitenlandsche leennig onmogelijk,
en deze alleen had Duitschland in staai
kunnen stellen, spoedig goote betalin
gen in contanten aan Frankrijk te doen.
Door een dergelijke politiek geraakt
Frankrijk steeds verder van het doel,
namelijk van Duitschland "betalingen in
contanten te verkrijgen. Na alle nega
tieve ervaringen der drie laatste jaren,
heeft de Fransche premier nogmaals
bewezen, dat het Europeesche probleem,
onder welks druk vooral Duitschland
en Oostenrijk, doch met deze landen
ook geheel Oostenrijk gebukt gaan, niet
kan worden opgelost door bedreigin
gen en door slavernij op economisch
gebied.
bohïen wel niet door u zelf gestolen
zijn, maar die u in bewaring hebt
genomen. Eigens in uw woning hebt
u op het oogenblik een kistje sigaren
verborgen, die uit Cuba verzonden
w©i den aan de heeren Johnson Co.
van Critched Friars.
Lock raadde er natuurlijk maar
naar, doch het schot trof doe), want
Pensum werd doodsbleek en liet de ci
garette, die hij, om zich een houding
te geven, had opgestoken, in zijn
theekopjo vallen. Hij sprak getn
woord meer en liet, zonder zich in
het minst te verzetten, zijn kamers
doorzoeken.
Lock slaakte een zucht van verlich
ting, toen hij een der agenten ©ven
later met het kistje sigaren zag bm-
nen komen, want hij wist nu, dat hij
op den ingeslagen weg kon voort
gaan.
Den volgenden morgen werd Pen
sum voorloopig gehoord. Joe Airey
was ©en uur tc voren ook In hechte
nis genomch, en zat nu eveneens In
voorarrest.
Nadat ©r een week verstreken was,
bracht Look Pensunj. op zekeren dog
een bezoek in zijn cel. De man zag cr
slecht uil ©n scheen zeer gedrukt. Hij
was gewend een stevlgen bonM te
drinken en gedurende de afgéïoopen
week had hij natuurlijk geen druppel
gehad, waardoor zijn zenuwen g©-
beel van streek waren.
Wat komt u hier doen? vroeg hij.
Ik laat me toch niet uithooren.
Dat moet je zelf weien, zei Lock,
maar desniettemin wilde ik je toen
wei net een en ander vTagen. Niemand
kun je natuurlijk dwingen mij tp ant-
wooruen, doch om je eigen bestwil
zou ik. je haast raden, mij te vriend
te houaen, lk weet meer van ju af,
aan je- wel denkt, George. Je nebi heel
wat op je kerfstok, vriendlief, liet
stelen of helen van ©en partijtje si
garen is zoo'n ernstige zaak niet,
vooral niet, als men het vergelijkt
met het bedrijven van een moord, of
het helpen uit den weg ruimen van
het lijk van het slachtoffer. Voor dat
laatste is al menigeen ge"hangcn, dat
weet je ook wel.
Pensum staarde Lock, vol ontzetting
aan. Zijn gelaat was vaalbleek ge
worden, en hijj beefde van het hoofd
tot de voeten. D© inspecteur ging in
dez© misschien niet bepaald diploma
tisch te werk, maaT hij kende zijn
man en wist, hoe hij hem het beste
tot bekentenis kon brengen.
Je behoeft niet te spreken, als je
geen zin hebt, George, maar ik beloof
je, dat ilt, als je mij op een paar vra
gen, die lk je stellen zal, een eerlijk
antwoord geeft, een goed woordje
voor je zal doen, als de zaait voor den
rechter komt. Ten eerste, wat weet Je
van het huis no. 17 in Greencorn
Street af?
Pensum snakte naar aaem.
Ik weet niet eens, dat er een
Greencorn Street beslaat, bracht hij
eindelijk stamelend uit.
Dat is vreemd. Ken je de wagen-
mak/?rij tegenover no. 17 ook niet?
Heeft de eigenaar er van je nooit om
dertig pond garage huur gemaand i
Waar ia je geheugen, George? Herin
ner je je ook niet meeat dlat je die re
kening niet een paar woorden van je
zelf er bij onder dc deur van het huis
110. 17 in Greencorn Street geschoven
liebt? En heeft die vrind van je niet
dè rekening- een paar dagen lakw voor
je betaald? Denk nog eens even goed
na. George.
Pensum zag hem bijna smeokend
aan, en zijn lippen trilden.
Beoordeelt u mij niet te hard, zoi
hij. er zijn wel mcnschen, _dlie voel
slechter zijn dan lk en die mij verleid'
hebben, door me wat te laten verdie
nen.
Door je aardig wat te laten ver
dienen, bedoel je. Hoor eens, George,
je weet zelf wel, dat je te lui bent, om
op eerli'k© wijze je brood te verdie
nen en dat je die taxi en dien vracht
auto voor werkjes gebruikt,, d'ie het
daglicht niet kunnen zien.
(Wordt vervolgd).
maar zeg ons nu, of je nog wat van
dien luitenant Ray bent te weten ge
komen? Dat wilde ik u juist ver
tellen, zei Lock. Ray werd uit den
zeedienst gejaagd, omdat hij betrapt
was op valsch spelen, en men daarna
nog tot cle ontdekking kwam, dat bij
valschheid in geschrifte gepleegd had.
Hij nant.de vlucht naar Canada. Daar
heeft hij ongetw- is gemaakt
inet onzen vriend Croot. En dan is
er nog iets, dat ik u wou vertellen. Ik
ben naar den eigenaar van de garage
gegaan, van wien die rekening was,
die George Pensum onder de deur van
het liui3 in Greencorn Street gescho
ven had. Ik vroeg hem. wie de reke
ning was komen betalen en hoorde
tot mijn verbazing, dat Gilmour dat
zelf gedaan had. Vrij onvoorzichtig
van hem, vind ik. Die eigenaar woont,
is dat niet toevallig, in Greencorn
Street en heeft daar een wagenmake
rij. Hij kende Gihnour van gezicht.
Het eerste, wat ik nu zal doen, is, d©
twee mannen, die wij vanavond ge
zien hebben, achter slot en grendel
te zotten. U kunt beiden nu wel een
paar dagen op uw lauweren gaan rus
ten.
Wacht eens oven, Lock, zei El-
lis. Denk er aan, dat van dit alles
niets gepubliceerd mag worden, want
dat de Daily Telephone de primeur
moet hebben.
O, maakt u zich hierover maar
niet ongerust, meneer Ellis, zei Lock
lachend. Die mannen komen eerst
in voorarrest, cn het zal wel veertien
dagen duren, voor zij moeten voor
komen. Om te beginnen beschuldigen
wij ze van wat anders, zoodat nie
mand begrijpen kan, dat we weten dat
zo iets met do diefstallen op do
Theems uitstaande hebben. Zij moeten
voorloopig buiten bet bereik van Gil
mour opgeborgen zijn. Ik zal u uw
triomf niet ontnemen, dat beloof lk
u, daarvoor heeft u mij te veel goede
diensten bewezen.
ileol goed, zei Ellis, dat blijft
dan afgesproken, maar nu moet ik
gaan. lk heb nog het een en ander
voor de courant in orde te brengen.
Den volgenden morgen begaf in
specteur Lock zich met twee agenten
evenals hij IQ burge-rkleeding naar de
garage van George Pensum. Zij von
den hem nog aan zijn ontbijt.
lk huu bevel u in hechtenis tu
nemen, zei Lock, met de deur in huis
vallend, en als ik u een goeden
raad mag geven, gaat u rustig met
mij mee, zoodat de buren er niets van
merken.
Dat kun je net denken. Eerst
moet ik weten, waarvan ik beschul
digd word en het bevel tot inhechte
nisneming zien.
Hier ls het, zei Lock kortaf.
U wordt beschuldigd, gestolen goede
ren jn uw bezit te hebben, die mis-
