Wederwaardigheden van zes „Cyclisten"
in België en Luxemburg.
Buitenlandsch Overzicht
Onze Lacbboek
VERITY Co.
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAQ 29 AUGUSTUS 1922 TWEEDE BLAD
Rubriek voor Vrouwen.
GESTREEPT. GOED.
Bloemen, strepen on ge
draalde figuren, Stropen
voor onze kamers, Een
vuurschermpjo.
Sedert eenigen tijd houdt de mode
iiah bezig mot strepen strepen in al
lerlei breedten en in allerlei kleuren.
Ben tijdje geleden wanen de bloemen
in trek, groote, kleine, soons een heele
weide vol op een meter goed, dan
weer een enkele in stijlvolle deftig
heid en over een tijdje bemoeit de
grillige modo zich misschien met al
lerlei gedraaide figuren. Ja, nu lijkt
ons dat, alsof het je voor de oogen zal
gaan schemeren, maar als het een
maal zoover is, woijdt het weer mooi
gevonden, omdlat de mode zioh met
kleur en model meestal aoo bij de tee-
kening van het goed aanpast, dat er
voor iemand met een goeden smaak
altijd wel wat moois te vinden is.
Dat blijkt nu ook weer met de stre
pen wat zijn er smaakvolle bij, maar
wat zijn er some Leelijbe, zoowel van
klem- als van makelij. Ook kan een
minder mooi patroon zooveel beter lij
ken wanneer het goed verwerkt is,
of een leelijk model kan vaak 200veei
ophalen door den aard der stof.
En niet alleen is dat met bet ge
streepte goed bij kleeren tegenwoor
dig, maar ook ettelijke andere dingen,
die er van gemaakt worden, zijn van
den smaak afhankelijk.
Sommige vrouwen hebben de ge
woonte om, wanneer ze iets moois
uien, er dadelijk groote lappen van te
koopen, can die dan op alle mogelijke
manieren to gaan verwerken. Zoo
krijgen van een aardig, gestreept
stofje de korte overgordijntjes voor de
ramen een beurt, een divankussen, een
divankleed en soms het tafelkleed ook
Dat is 'n gevaarlijke liefhebberij en
vooral met nogal opzichtige natronen
zooals bloeanen of strepen 't duizelt
je er tenslote van en van de mooie tee-
ïcening ia niets meer tc bekennen,
want het is alleen' maar onrustig en
hinderlijk. Veel beter is het dan, om,
als de huisvrouw graag gestreept goed
gebruikt, verschillende soorten te 11e
men, zoowel wat kleur als wat breedte
betreft, en dan natuurlijk in tamelijk
gedekto kleurendan kan het heel
wat lijden voordat het leelijk wordt.
Vierkante of rechthoekige kussens
leenen zioh prachtig voor zoo'n streep,
met de ronde gaat het natuurlijk niet,
behalve bij de oylindervoraiige, de
zoogenaamde „woreten", die er weer
heel goed voor zijn. Mooi-geborduur-
de zijden kussens zijn er den laatsten
tijd weer veel minderwel worden de
strepen er* soms nog op cewerkt,
maar dat gaat dan met die diuiine
kunstwol op een of andere fantasio-
fitofhet effect wordt heel anders. De
zijden kussens passen tegenwoordig
niet meer bij de eenvoudige, beknopte
inrichting van eeu modern huis. Veel
aardiger is het zwarte kussen met
strepen van hei-oranjedit liehoeft
niet met zooveel omzichtigheid behan
deld te worden, wat, nu er heel vaak
geen bepaalde salons meer worden in-
eericht, een niet te onderschatten
voordeel 13. De strepen van dit zwart-
met-or.mje-kussen zijn bedoeld in de
breedteriohting, maar ze kunnen ook
In de lengte loopenvooral voor een
zeer breede of een ongelijke streep is
dit laatste mooier.
Het ideaal voor zoo'n moderne ka
mer, waarin de ruimte Tn eea tal be
perkt is, is natuurlijk een electmch
verwarmingstoestel, maar zelfs al wo
ren de haardjes zelf billijk in prijs ge
noeg dat ieder er zich een zou kunnen
aanschaffen, dan zijn zij in het bran-*
den totih nog te duur en daardoor voor
de beurs van de moeeten nog ni et be
relkb&ar. Vulhaarden worden dan ook
veel gebruikt, maar bij menigeen
staat deze in de woonkamer en is er
in de eetkamer een gewone kachel, die
in den zomer naar den zolder ver
huist. De sohooTBteon-openiug is meest
al allesbehalve mooi,-en daarom moet
daar iets voor of in komen te staan,
dat die opening bedekt. De vuur-
eohermpjes van vroeger passen ook al
niet meer in de nieuwerwetsche omge
ving, en ai zijn er dan ook heel aar
dige te krijgen, veel voordeeliger ie
het voor menschen met een bescheiden
beurs om er zelf een te maken.
Daarvoor koopt men een paar ronde
withouten latjes, twee dikke zwarte
lampekap-kralen en een lapje breed
goed, liefst een donker patroon, voiie
of een ander dun weefsel. Voor de
meeste vuurschermpjes zal 1,25 Al.
wel voldoende zijn. Een meter wordt
voor het schermpje zelf gehouden, de
25 c.M. wordt aan reepen geknipt en
deze om de stokjes geiwonklen. Aan
lederen stok wordt aan het eindig een
kraal gemaakt door een spijker dooi
de kraalopening in de stok te drijven
natuurlijk moet er een flinke kop aan
zitten anders schuift de kraal die als
versiering voor een pootje dienst moet
doen, er weer af.
Van bordpapier worden nu „lat
ten", ieder van 4 c.M. breedte gesne
den. Het goed wordt er omheen ge
zoomd, liefst een beetje ruim, zoodat
de twee reepen bordpapier even ver
van elkaar liggen als de stokjes lang
zijn. Ook we! aardig staat het om
langs den bovenrand een klein hoofdje
te maken, als de hoeveelheid! stof het
tenminste toelaat.
Het goed wordt op de latjes ge
spannen, dus do houtjes zijn dan in
vertioale richt in» de reepon bordpa
pier in het goed in horizontale. Het
beste gaat dit met kleine spijkertjes, en
het goed zelf met punaises. De latjes,
die zoo aardig omwoeld zijn, komen
vooraan te staan en van het spannen
is niets te zien.
Op zichzelf staan kan dit Unvou-
dig schermpje uiet. Loopt het zolde-
ringetje van het achoorsteengat af,
dan kan het scherm tussahon dit en de
vloer geklemd worden is dit niet het
geval, dan slaat men twee kramme
tjes op zij van, voren in de openingen
en bevestigt het schermpje hieraan
met twee bandjes van de stof.
Wij willen niet zeggen, dat dit nu
zoo'n buitengewoon degelijk meubel
tje is, maar het beantwoordt aan het
doel, is gemakkeiij-.k te maken en
staat aardig.
Tenslotte moet men nog bedenken,
dat het streeniesgoed, dat hiervoor ge
bruikt ie, niet past voor het bekende
lampckanie van een vierkanten lap;
do strepen vallen niet mooi neer over
het rondo pendeltje.
E. E. PEEREBOOM.
IL
Vierde dag.
Den volgenden morgen probeerden
verschillende Clervansche mechanici hun
kracht en kunde op een fiets, die niet
meer mee wou, doch hun kracht was
grooter dan de kunde, want uit elkaar
ging vlug genoeg, doch het in elkaar
zetten leverde de zonderlingste moeilijk
heden op. Na veel dalen en klimmen
bereikten we ten slotte toch Wilwerwiltz
en daarna het tweelingdorpje Ober- en
Nïederwilz. Oberwilz was volgens eea
juffrouw mehr stattiscb, wat evenwel
nog niet stattisch genoeg bleek oin er
boter en melk te kunnen krijgen. Ook
de jamkeuze was beperkt tot appeljam
èf appeljam. Na een stevigen maaltijd
ging dc weg makkelijk af langs het dal
der Süre, waar vele gelegenheden to'.
zwemmen zouden zijn geweest, als wo
maar niet zoo'n haast hadden gehad om
er te komen. Bij een tunnel hielden we
vanwege een band halt ca reden eenige
dc nog resteerende 2 K.M. naar Esch
sur la Süre, voor velen slechts eeu naam,
voor degenen, die 't gezien hebben, een
onvergetelijk dorpje. Van de rotsen af
zegent het Bild der Mutter Gottes het
haast uitgestorven dorpje met z'n ar
moedige straatjes, vervallen huisjes,
waarin je haast geen levend wezen ziet
en dat als vergeten daar ligt in 't Luxem-
burgsche land. Om 8 uur eerst trokken
we op en de lucht, reeds lang- dreigend,
ontlastte zich in dikke druppels en een
gezegend buitje deed de laatste loodjes
zwaar en daardoor ook warm worden.
Tenslotte moesten de lantaarns op en
weldra reden we in 't donker Ettelbrück
door en zagen Luxemburg bij nacht. Om
ruim tien uur bereikten we eindelijk
Diekirch en rolden na veel gezoek het
Hotel des Ardennes binnen, waar niet
alleen een strijkje (wat ze in België
weinig schijnen te kennen) ons binnen-
nooddc, maar ook de familie van „daar
hei je ze", de man met 't ruiten pak, als
van dp G. G.-scrie en vele anderen.
Het hotel was keurig-Hollandsch inge
richt (je kon er thee krijgen), maar ont
zettend lastig om er den weg iu te
vinden.- Om van jc kamer op het terras
te komen, moest je na allerlei gangen
driemaal buiten om, dan nog eens i
binnen, dan nog eens vragen en dan
nog begrepen ze 't woord „terras" niet.
Diekirch als plaatsje valt erg tegen en
bezit zeldzaam vervelende schoenenjuf
frouwen. Het was de eerste plaats van
onze poste-restante, doch we waren in
dit opzicht niet fortuinlijk, met z'n zes
sen vingen we één, zegge één brief
kaart!
V ij f d e d a g.
Na den volgenden morgen Diekirch
bekeken te hebben en een lawine van
briefkaarten over de verschillende fam.-
lieleden te hebben uitgestort, reden we
om 11 uur naar 't Mullerthal. Onderweg
dineerden we in La Roche .te, een dorp
je, waarvan do naam de vele rotsen
al aanduidt. Het maal in Hotel de la
Poste viel niet mee en de te ijverige
hotellier rustte niet voor we toegegevcu
hadden om het park te bezoeken, wat per
slot nogal meeviel. In een vloeiend
Fransch, gelijk de explicateur in de
Haagschc Gevangenpoort, werden ons de
liefelijkheden van la Rochettc opgesomd,
benevens eenige zeker niet onverdien
stelijke aanwijzingen over 't Muller
thal. De weg hierheen was makkelijk
en vlug bereikt en de hotellier uit La
Rochette bleek gelijk te hebben gehad
met aan te raden er niet langs te fiet
sen, doch er even te blijven en te wan
delen. Het eenige wat je van den weg
af kunt zien, is de waterval en al is die
mooi, toch lang niet het mooist of be
paald typeerend voor de streek. Bij
het hotelletje zat ook weer de man met
het ruitenpak, die we maar niet kwijt
konden raken.
De wandeling door 't bosch naar den
Eulenburg gaf een voorproefje van wat
we den volgenden dag zouden te zien
krijgen. Boven op de heuvels stonden de
rotsen op elkaar gehoopt met nauwe
spleten of instortingen tot doorgang,
alsof in den oertijd de kracht van het
water de steengevaarten ha<l verplet
terd. Vreemd idee, dat zóó hoog vroeger
de zee is geweest en dat dit toch zoo
was bleek den volgenden dag uit de
versteende vormen van visschcn, die we
in de rotswanden zagen. Boven op den
Eulenburg dronken we koffie en vertel
den elkaar op ongelooflijk griezelige ma
nier het toch al dood-enge verhaal van
Berend den Zwerver en inbrekersverha-
lcn, waarbij ze „koekoek" riepen. De
avond bracht nog een verrassing, want
in de kamers, waar wij ons goed geïn
stalleerd hadden, lagen kleine kinderen
te slapen cn een kaars verlichtte een ge
zellig interieur van overal verspreide
kleeren en m den donkeren
gang rolden wij over de vele onzicht
bare voorwerpen, die per slot onze ba
gage bleek te zijnJa, 't logies was
veranderd" en nu gingen we met twee
dienstmeisjes op stap naar een andere
gelegenheid om te logeeren, die zich
eerst in een provisiekast ontpopte. Doch
dit bleek een vergissing. De bedoeling
was een zolder plus twee daaraan gren
zende kamers. Een praalbed met keu
rige kanten gordijnen cn zelfde kanten
dekbedden, was voor twee meisjes be
stemd en een dito kinderledikantje
het had veel van een wieg -voor '1
andere meisje, in casu mij, omdat ik de
kleinste was. Een waschtafel, buffet,
wandelstok cn strooien hoed voltooi
den de entourage. De juffrouw van 't
geval was dood-vriendelijk en hoewel
dan primitief, was 't er zeer schoon (voor
België een opmerkelijk iets), zoodat 't
voor iemand, „die aardig, netjes en niet
duur" van het Mullerthal wil genieten,
m zeker aan te bevelen gelegenheid is.
De Woensdagmorgen van den zes
den dag werd gewijd aan een wande-
van ruim drie uur door de bos-
schen. De natuur had zelf grootendeels
een pad aangewezen, slechts hier en
daar door menschenhanden geholpen en
zoo kon je uren loopen met 't idee door
oerwouden te dwalen en je phantasie de
meest onbegaanbare wegen te laten
gaan. Wo wandelden door het lichte
groen, waar de zon haar stralen spe
lend doorjoeg en over, dóór en in de rot
sen, die de meest verschillende namen
droegen. De Hólle bijvoorbeeld was een
nauwe spleet, waaruit vochtige dampen
opstegen, pikdonker en uitloopend op
een klein, laag gewelf, waar heel ver
vandaar een flauwe straal van het dag
licht doordrong.
Na den terugtocht een duur etentje in
't prieel van het hotel en we trokken
weer verder. De weg werd vlak en we
volgden de Süre, die de grens met
Dtntschlaad vorm: en wier oorsprong we
als een klein beekje bij Esch hadden
gezien en die hier als een flinke rivier
door de wijnbergen stioomdc. De hanen
renden over den weg met druiven iu
hun bek als toonbeeld van het Drui
venland. Even voorbij dc samensmelting
van Süre ca Moezel drinken we koffie
op een haverveldjc, cn kwamen om onge
veer 9 uur in Gtcvcnmacher aan, cca
dood-ongezcllig dorp met even onge
zellig hotel du Commerce. Dood-cngo
kerels zwierven over 't pleintje rond en
's nachts verbeeldde ik me, dat een dron
ken vent.onder ons venster behalve on
verstaanbare dingeD, JïoüXndisches
Vieh" riep.-
De morgen van den zevenden
dag bracht ons, niettegenstaande de
40 K.M. en niettegenstaande de spijkers
uit bergschoenen, die bij bosjes op den
weg liggen en bij even groote getale
in onze banden binnendrongen, in be
trekkelijk korten tijd in Luxemburg. De
stad is met Nijmegen te vergelijken; het
ligt alleen veel hooger en dat geeft
iie uitzichten op T dal beneden. De
binnenstad met nauwe straten, winkels,
die allen bazaars blijken en waar we
't Athenaeum de Lierfrauen Kïrche
en 't fiere ruiterstandbeeld van koning
Willem II zagen, konden we niet bewon
deren, doch de buitenstad is veel groo-
en ruimer gebouwd; hier uitsluitend
zijn dan ook de groote hotels, van welke
we in Hotel Staar als diner vleesch en
aardappelen zonder groente opgedischt
kregen. Het minder mooie stuk Luxem
burgLonglicr, zouden we met den trein
gaan en nu maakten we voor 't eerst
kennis met de moeilijkheid om in Bel
gië je fiets mee te krijgen. Om een half
uur van te voren aanwezig te zijn en
daarvóór kaartjes gekocht, bagage in
ontvangst genomen, inkoopen van bo
ter, brood en pruimen gedaan te heb
ben (terwijl één de kas houdt en de
koorden der beurs stevig dicht trekt) ca
om dan nog tijdig de fietsen in den
waggon en jezelf in een coupé tc
krijgen, is alles met elkaar een gewel-
dig-drukke bezigheid. In Arlon stapten
we over, kwamen om 8 uur in Longlier
aan, reden in 15 minuten naar Neuf-
chateau en installeerden ons daar in
het door de Belgische Touringclub op
gegeven, hoogst ongezellige hotel. Het
plaatsje is als uitgestorven, maar ziet
er naar uit beter en ook drukker dagen
gekend te hebben, want er zijn veel
groote huizen en eea geweldig groot
Kantongerecht, maar nergens een ster
veling to zien. Op eenige stoelen voor
een café'tje wenschten we een kop koffie
te drinken, „Mais non messieurs, pas de
chaud", veraontwaardigde zich de juf
frouw. „Wat dan?" vroegen de joa-
gens. „Kop chocolade", zeiden we, ver
getende dat dit ook „chaud" is cn een
nieuwe verontwaardiging barstte los.
Het was een mooie gelegenheid om de
woordenrijke juffrouw aan den praat te
houden en zij vertelde dan ook meer
van den strijd tusschen de Belgen en
Boches, die ook hier gewoed had.
„Daar was gevochten en dhèr, op
dien weg waren twintig menschen gefu
silleerd. Waarom? Wel, omdat de Duit-
schers beweerden, dat 't franc-tireurs
waren, maar dat was een leugen." We
zeiden niets, al waren 't franc-tireurs
geweest, wat dan nóg? Maar we keken
met eerbied het stille plaatsje aan, dat
in z'n straten en z'n huizen meer aan
historie en meer aan leed van den we
reldoorlog borg dan 't meest welvaren
de dorp in ons eigen land.
B. M, C. Nj
U1TSCHE DESKUNDIGEN ZULLEN VOOR DE COMMISSIE VAN
HERSTEL TE PARIJS DEN TOESTAND VAN DUITSCHLAND
UITEENZETTEN,
OPLOSSIN G VOORCESTELD.
De Commissie van
Herstel
vergaderde Maandagmorgen en zal ver
moedelijk niet voor Woensdag een be
sluit nemen over het verzoek van
Durtschland om een moratorium. Waa
neer Duitschland gehoord wenscht te
worden, kunnen zijn vertegenwoordigers
zich Woensdag aanmelden.
Uit Berlijn wordt geseind 1
De mededeeling der Commissie van
Herstel, dat zij bereid is, vóór haar be
slissing inzake een moratorium eerst nog
vertegenwoordigers van de Duitsche ic-
geering te hooren, heeft hier geen ver
wondering gebaard. Men verwachtte wel,
dat de Commissie van Herstel nog een
bespreking zou 'willen voeren over de
toegezegde leveringen van kolen en hout
door de Duitsche producenten. Men was
feitelijk slech's verrast door den spoedi-
gen datum, welke voor deze bespreking
is vastgesteld. De tijd, welxen men
voor de volledige uitwerking van het
plan inzake deze leveringen noodig had
gemaakt, is nog niet verstreken, en het
is de vraag, of het plan vóór het ver
trek der Duitsche gedelegeerden gereed
zal zijn. In ieder geval zullen zij echter
Woensdag in het bezir van dc plannen
zijn, voor zoover deze aan uitgewerkt
zijn, en kan dc aanvulling eventueel
naar Parijs geseind worden.
Nader wordt ons uit Berlijn geseind
Staatssecretaris Schroder zal als lei
der van de Duitsche delegatie naar Pa
rijs gaan om Woensdag door de Com
missie van Herstel tc worden gehoord.
Hij zal worden vergezeld van een aan.
tal deskundigen van het ministerie van
Financien en dat van Handel. Schroder
heeft tot dusverre de meeste onderhande
lingen inzake de kwestie der schadever
goeding bijgewoond, terwijl hij ook aan
wezig was op de conferenties te Cannes
te Genua. Staatssecretaris Bergmann
zal in-offlcieel tc Parijs aanwezig zijn.
Op dc departementen van Financiën
werd met koortsachtigen ijver gewerkt
aan de gedetailleerde uitwerking van
de nieuwe Duitsche voorstellen met be
trekking tot de leveringen van hout en
steenkool. De ontwerpen zullen heden,
Dinsdag, in den kabinetsraad definitief
hun beslag krijgen. Daarna zal Schroder
er zich mede naar Parijs begeven.
Een oplossing?
„De Temps" doet het volgende voor
stel
Men verleent voorloopig geen mora
torium doch komt overeen, de geheeie
kwestie der schadevergoeding en der
intergcallieerde schulden zoo spoedig
mogelijk, doch nadat de Amerikaanschc
verkiezingen hebben plaats gehad, in
een conferentie te behandelen. In den
tusschcuvijd zou dc Duitsche rijksbank
aan de Bank of England of een andere
buiteniandsche bank, door gemeenschap
pelijk overleg aan te wijzen, telkens zoo
veel goud overdragen, overeenkomende
met 50 millioeu goudmark voor Au
gustus, 50 millioen voor September, 50
millioen voor October en misschien Co
millioen voor November.
De bank, die dit goud zal ontvangen,
opent voor hetzelfde bedrag als dat van
de ontvangen goudstortingen een crediet
aan dc Belgische regeering, die krach
tens haar prioriteit op de Duitsche be
talingen van dit jaar recht heeft. De
Belgische regeering maakt van dit cre
diet naar eigen goeddunken gebruik.
Zoo komt men dan tot dc eerstvolgende
geallieerde conferentie. Als deze tot
overeenstemming zou geraken, zouden
de goudoverdraohten der rijksbank in
de oplossing begrepen zijn. Wordt er
geen oplossing bereikt, dan blijft het
gedeponeerde goud eigendom der bank,
die aan Belgic het crediet heeft ver
strekt.
De „Temps" meent, dat op deze wijze
geen der partijen te kort wordt gedaan,
ook Duitschland niet, daar de Duitsche
rijksbank blijkens haar bankstaat van 15
dezer reeds het initiatief heeft genomen
om ruim 50 millioen goudmark bij de
Bank of England te deponeeren.
Duitschland zou dan dc hoop kunnen
koesteren, dat de geheeie kwestie ia
November definitief geregeld zal wor
den. De Duitsche gedelegeerden zou
den zich Woensdag voor de Commissie
van Herstel over dit denkbeeld kunnen
uitspreken.
Qst voo -stel van Cox.
De belangstelling welke te Londen is
gewekt door het voorstel van gouverneur
Cox, om Hoover tot Amerikaansch ver
tegenwoordiger in de Commissie van
Herstel te benoemen, wordt nog ver
groot door een uit Parijs ontvangen be
richt, volgens hetwelk de Dnitsche re
geering- aan Sir John Bradbury tijdens
diens verblijf tc Berlijn zou hebben la
ten weten, dat Duitschland accoord zou
gaan met een financieel onderzoek ee
controle door Amerikaansche vertegen
woordigers optredend namens de Com
missie van Herstel.
Van den heer Vanderlip, die op het
oogenblik te Londen vertoeft, wordt ge
zegd, dat de rijkskanselier hem als een
„agreeable controller" zou hebben ge
noemd. Over deze kwestie ondervraagd,
verklaarde Vanderlip, dat het hem niet
mogelijk scheen om één persoon tot
ontvanger voor een bevolking van fo
millioen aan te stellen. Bovendien zijn
het gewoonlijk de crediteuren en niet de
debiteuren die den ontvanger benoemen.
Andere vooraanstaande Amerikaan
sche persoonlijkheden, die op het oogeu-
blik tc Londen vertoeven, leggen er
eveneens den nadruk op, dat indien de
•oorgestelde bemiddeling van Amerika
OjNOE WILDE ZELF C P. IÏTEK.
Iemand hield een' lezing ove,r „de
inenseh". Hy betoogde dat men het ver
schil tusscheu mensoh en dier niet beter
lean waarnemen dan aau bet feit, dat d«
mensoh stools volmaakter wordt, tc.-wjjl
de toestand van het dier altijd dezelfde
blijft. Dö ezel tot voorbeeld nomend ein
digde hy dit deel van zjjn betoog met de
volgende woorden: Dames cn heeron,
nooij, is er een ezel geweoet, die beter
was, en nooit zult u een betere waarao
men_ dan zooals u hom thans ziet.
Hot applaus was onbedaarlijk.
Wat, rook jij niet meer
Noen, ik heb het rooken opge»
geven.
Waarom?
Het begint zoo'n vrouwelijke
zwakheid te worden!
door de regeering der Ver. Staten zou
worden aanvaard, dit toch niet dc taak
jor één persoon zou zijn.
Iets in den geest van een financiccle
en economische controle-commissie die
in samenwerking me; de Commissie van
Herstel zou optreden, wordt genoemd als
zijnde het plan, dat het minst op verzst
de Vereenigde Staten -zou stuiten.
Met betrekking tot de vraag, of Frank-
rijk zijn goedkeuring aan hei bewusts
voorstel zou hechten, verklaren zekere
te Londen vertoevende Amerikanen, dat
bij besprekingen tusschen leden van net
Fransche kabinet en leidende Amerika
nen te Parijs gebleken is, dat talrijke
vooraanstaande Fransche persoonlijkhe
den er ongetwijfeld veel voor voelen dat
de geallieerden om de medewerking van
Amerika en de neutralen verzoeken.
Nitti over de
geweld-politiek-
De vroegere ItaJiaansche minister
president Nitti ochrijft in het „Berli
ner Tageblalt" dat de Fransahe zaken
wereld en vooral de Fransche metaal
nijverheid, de hoofdoorzaak is van den
ölechten vrede. Nu den oorlog moest
Duitschland meer dan vier-vijfden
van zijn ijzererts afstaan. Enkele be
palingen van liet vredesverdrag van
Versailles hadden sleohts de ondermij
ning van de Duitsche ijzerindustrie ten
doel, zooals bijvoorbeeld het afstaan
van do mijnen in het Saargebïed aan
Frankrijk, en dc voortdurende drei
ging van een bezetting van he: Ruhr-
ed, waardoor de s'.eenkoolnijver-
heid wordt bedreigd. Het afstaan van
een deel van Opper-Silezie aan Polen
kwam op hetzelfde neer-, als wanneer
d© naar New York gekomen Italianen,
Duitscliers en Ieren van do Amerika
nen de stad New York eischten.
Met de verbrokkeling van Opper-
Sileziê tegen het resultaat van de
volksstemming in, heeft de Entente
een ernstig© schending van het ver
drag begaan.
Men wilde nu aan Duitschland, be
halve liet ijzererts, ook nog zijn steen
kool ontnemen en het aldus van zijn
economisch evenwicht beroovcn.
In Mei van dit jaar moest Duitsch
land in Engeland 720.000 ton kolen
koopen en met ponden sterling beta
len, en 52.000 ton in het Duitsche Suaj
gebied, dat gedwongen is betaling in
Fransch geld aan te nemen.
Terwijl in Duitschland gebrek aan
steenkool is, komen er dagelijks aan
biedingen uit België van cokes, dit
uit Duitsche steenkool gewonnen i*.
Nadat men zich van het ijzererts
heeft meester gemaakt, komen de ko
lenmijnen aan de beurl.
Nitti besluit zijn artikel met to zeg
gen, dat de Amerikaansche democru-
ïn die van de heele wereld hun
moreel aanzien verliezen en hun eco
nomische welvaart, wanneer ze niet
een einde maken aan der© domme po
litiek van geweld.
Duitschland's economische
toestand.
Op een vergadering van spoorweg
personeel te Londen heeft de Engcl-
sche arbeidersleider Thomas gezegd, dat
ds leden der Britsche vakvereenigingea
gehoor moesten geven aan den oproep
der Duitsche vakverccnigingen, om een
Europeesche catastrophe te vermijden.
Fimmen over de hulp-actie
van het I. V. V.
De op het oogenblik te Berlijn ver
toevende secretaris van het Interna
tionaal Verbond van Vakvereenigin-
gen, Edo Fimmen heeft tegenover ver
tegenwoordig erg der socialistisch©
pers de volgende verklaringen gedaan:
Hij herinnerde er aan, dut op de
onlangs te Amsterdam gemeenschap
pelijk. met vertegenwoordigers der 2e
Internationale alsmede niet gedele
geerden der Weensche Arbeidsgemeen
schap gehouden conferentie een com
missie is ingesteld om den 'interna
tionalen economischen toestand to
onderzoeken, waarvan het resultaat
Feuilleton
uit het Engelsch
van FRED. M. WHITE.
(Geautoriseerde vertaling).
53)
„En dan ia e.- nog iets, ging Croot
voort.» Men heeft zich er over ver
wonderd, dat ik op zekeren avond
Gilmour te Kuip ben gekomen, hem
ongemerkt mijn huis heb binnenge
laten en hem in staat heb gesteld, an
dere kleeren aan te trekken. Ik moet
toegeven, dat dit niet in den haak was
maar, zie je, inspecteur, ik kende
hem nog van vroeger, toon hij officier
machinist was en zich in den dienst
onmogelijk gemaakt had. Later ont
moette ik hem inCanada en hielp
hem daar aan een baantje. Ik waa in
dio dagen telegrafist en wist daar
door iets van de Morse Code af. Gil-
iiii,ur was ook tijdelijk bij de telegra-
ph'e werkzaam en kende de Code dus
cok.
Od den avond van mijn dochters
Verjaardiner hooide tk plotseling
het bekende getik. Gilmour liet mij
weten, dat hij erg in do knoi zat
en smeekte mij, hem te hulp te ko-
Hten. Ik zocht een excuus, om de
eetkamer een oogenblik tc kunnen
verlaten en bracht Gilmour onge
merkt naar mijn slaapkamer. Dnarop
naaide ik uit de komer, die altijd in
nuiln Ihuis voor Btem in gereedheid
was. rijn smoking ©11 braoht hom die.
Er w» geen tijd, om aan Gilmour
te vragen, wat er toch aau de hand
was. cn later wilde ik, uit een ge
voel van kieechihcid, er iievor niet
weer over beginnenliet wae mis
schien wel wat onvoorzichtig van me,
maar ik denk ciat je in mijn geval
eveneens gehandeld zou hebben. Na
tuurlijk; heb ik daardoor eenigszins
dc verdenking op mij geladen, dat ik
iets met id'ie diefstallen op dc Theems
te maken had, maar als de politie
zich getroosten wil, de zaak gioncig
te onderzoeken, zai zij bemerken, dat
ik er nooit iets mee uitstaande heb
gehad."
Lock begreep, dat alles, wat Croot
zei een opeenvolging van leugens was,
maar tegelijkertijd bewonderde bij
hem om de handigheid en slimheid,
waarmee hij schijnbaar openhartig,
de hulp, die hij Gilmour verleend had,
bekende.
De inspecteur twijfelde er geen
oogenblik aan,.of Croot was minstens
even schuldig (jan de diefstallen als
Gilmour, maar als Croot zich bij een
mogelijk verhoor even handig zou we
ten vrij tc pleiten als nu, zou er geen
jury te vinden zijn, die hem zou wil
len vcroordcelon.
Ik dank u zeer, meneer Croot,
zei Lock, voor al de inlichtingen,
die u mij gegeven hebt. Het zal mij
heel wat moeite besparen. U zult wel
dra meer van de zaak hooren en waar
schijnlijk wel verzocht worden, de
identiteit van het lijk van meneer Gil
mour vast te stellen.
Daarop vertrok Lock bij zichzelf
overtuigd dat hij in zijn loopbaan nog
zelden zoo'n sliromen, brutalen mis
dadiger was tegengekomen, als Croot
was.
Ik vrees, zei hij, toen hij Rust
even later in het villatje van den Ma
joor ontmoette, dat Croot zich er
netjes zal weten uit te draaien, en
daarop vertelde hij, wat er tusschen
hem en Croot was voorgevallen,
Die man is een geboren acteur, ein
digde hij zijn verhaal, en laf is hij
zeker niet. Gelukkig, dat er tenminste
aan dio diefstallen een eind is geko
men. Gilmour is dood, en we zouden
er niet veel aan hebben, al kwam
Croot voor eenigeai tijd in de doos.
Ik zal blij zi]n, als dit niet ge
beurt, mengde Majoor Langley zich in
het gesprek. Het zou voor zijn aange
nomen dochter zoo vrecselijk„zijn, als
haar pleegvader in hechtenis werd ge
nomen.
Croot besprak ondertusschen met
Vera zijn voorgenomen vertrek naar
Canada. Hij wist, dat hij het aan Rust
te danken had, dat hij den inspecteur
zoo mooi had kunnen troeven en bij
was er niet weinig trotse h op, dat hij,
om zoo to zeggen, Lock het gras voor*
do voeten had weggemaaid.
Hooi- eens, kindlief, zei hij tot
Vera. Ik ben nu eindelijk besloten,
binnen oen maand naar Canada terug
te gaan. Mjjn longen hebben mij den
laatsten tijd erg geplaagd en de spe
cialist, dien ik er over geraadpleegd
heb, heeft mij geraden, naar een dro
ger klimaat te vertrekken. Tot nog toe
had ik er maar niets van tegen jo ge
zegd, omdat ik jc niet wou verontrus
ten, maar nu kan ik het niet langer
uitstellen. Dan is er nog iets, dat ik j
vertellen wou. Majoor Langley heeft
een fortuintje gehad Eemge aandee-
len, die hij bezat, en die tot nog toe
waardeloos schenen, zijn opeens heel
veel waard geworden. Hij is daardoor
in staat, het Moat House weer van aiii
terug te koopen.
O, hoe heerlijk! riep Vera-uit.
Ik vond het altijd zoo vreeselijk voo
Pat, dat zo in zoo 11 klein huisje moest
wonen, vooral omdat zij mij norit lie
merken, dat het haar hinderde, mij
hier in haar plaats te zien. Maur va
der, bent u van plan, mij met u nu.
naar Canada te nemen en denkt u er
altijd te blijven wonen?
Ik deuk er wel voor goed heen te
gaan, maar dikwijls een zomer in En
geland door te brengen. Jou neem i'«
niet mee, omdat ik weet, dat je veel
liever hier wil blijven. Ik heb de noo-
dlge informaties naar Jack Ellis inge
wonnen en van alle zijden gehoord,
dat hij als een degelijk, solied mensch
bekend staat. Hij schijnt reeds aardig
wat te verdienen en bovendien zeer
goede vooruitzichten te hebben. Jou
geluk gaat mij boven alles, en daar
om heb ik besloten, mijn toestemming
tot je huwelijk met Ellis te geven. Ik
denk er over, een aardig huis voor Je
in deze buurt te koopen en liet te laten
moubileereu. Dat is dan mijn trouw-
cadeau. Je kuftt, voor ik vertrek, op
een ochtend in alle stilte trouwen. Nu
hoe denk je daarover?
Vera zag hem aan met tranen van
dankbaarheid in de oogen. Wat was
hij toch goed! Zou er nog zoo'n tweede
pleegvader bestaan?
En zeker wa« het, dat, wat Croot
ook op zijn kerfstok mocht hebben hij
zich ten opzichte van Vera niets te
verwijten had. Hij had haar lief, als
of zij zün eigen dochter was en bij
had steeds haar welzijn op het oog
gehad.
Hoe zal Ik u ooit voor zooveel
goedheid kunnen danken? zei Vera
met bewogen slem.
Kom, koin, dank vraag ik niet,
zei Croot lachend. Ga maar gauw-
naar Patricia toe en vertel haar van
je plannen. Zoek maar met Jack Ellis
een huis uit, dat jullie lijkt, Iaat het
naar je smaak meubilceren en stuur
me de rekeningen. Ik ga vanmiddag
voor zaken naar Manchester. Waar
schijnlijk blijf ik een week of drie
weg. Maak in dien tijd alles maar jn
orde, want nu ik besloten ben, naar
Canada te gaan, zou ik liefst zoo
auw mogelijk vertrekken.
Vera begaf zich naur Patricia Lang
ley, nog heel «maal opgewonden door
wat zij gehoord had, terwijl Croot zich
in zijn bibliotheek opsloot, Om nog
eens goed te overleggen, hoe hij de
zaak het best zou opknappen. Al gaf
hij aan Majoor Langley de volle som,
die deze van hem verlangde, dan nog
hield hij genoeg over, oiu op goeden
voet in Canada te leven. Hu was met
van plan, ooit weer ia Engeland te
rug te kome». Hoe minder hij in de
toekomst met Majoor Langley en zijn
vrienden te maken zou hebben, hoe
liever het hem zou zijn. Natuurlijk zou
hij bij Vera's huwelijk tegenwoordig
moeten wezen, maar dat zou, ais, hij
het Vera verzocht, lieél eenvoudig en
zonder eenigo feestelijkheden kunnen
plaats hebben. Dadelijk daarna wilde
hij Engeland den rug toekecreu. Hij
l>ehoefde, dat wist hij, niet bang tc
zijn, dat de anderen ooit iets van zijn
wandaden aan Vera zouden vertellen.
Ik ben cr prachtig door heen ge
rold, zei hij tot zichzelf, terwijl hij
een sigaar op stak, en ik ziü wel
oppassen, dat ik mij ooit weer in zoo
iets begeef.
Vera vertelde Patricia Langley al
les, wat haai- pleegvader gezegd had,
en deze luisterde ademloos toe.
Hoe heerlijk voor je. Vera! riep
zij uit. lk ben toch zoo blij! Stuur
maar gauw eeo telegram aan Jack en
vraag, of hij nog vanavond komt. Ik
zal ter eere van jullie een lekker sou
peetje kluur maken. Jc hebt toch ze
ker wel gehoord, wat een fortuintje
vader te beurt is gevallen?
Ja, dat heeft vader mij al ver
teld, zei Vera onschuldig. Wat zal je
gelukkig zijn, als je weer m je oude
huis woont. Ik vond het altijd zoo'n
akelig idee, dat ik er eigenlijk jou
plaats innam, cn toch liet je mi] dat
nooit voelen en waa altijd even lief
voor mij. lk hoop, dat ik heel dicht
in de buurt een huis zal kunnen vin
den, want het zou mij spijten, als ik
je niet zoo dikwijls mi. i zou zien als
nu. Ik zal vader natuurlijk ook erg
missen, maar hij heeft mij beloofd,
dat hij vaak over zal komen.
Als je eenmaal met Ellip ge
trouwd bent, Vera, zei de Majour la
chend, zal je niet zoo'n behoefte
meer aan ons hebben, maar denk eens
hoe eenzaam ik mij zal gevoelen, als
Pat met Rust gaat trouwen.
Dat zal wel meevallen, rei Geof
frey vroolijk, want we zoeken na
tuurlijk lets in de buurt en komen u
misschien nog meer opzoeken dan o
lief zal zijn.
EINDE.
