LQOSJES' ADRESBOEK
HAARLEM'S DAGBLAD
Buitenlandsch Overzicht
De Journaliste
DINSDAG 12 SEPTEMBER 1922 - TWEEDE BLAD
REDEVOERINGEN VAN WIRTH EN POINCARÓ.
'ia Duitschland is men betrekkelijk
optimistisch gestemd ter zake van. de
ultsch-Belgische onder
handelingen.
Men verwacht, dat dc Belgische gedele
geerden ook in dc Commissie van Her
stel een voor Duitschland gunstig stand
punt zullen innemen. De Duitsche on
derhandelaar Bcrgmann zal waarschijn
lijk dezer dagen naar Parijs vertrekken
voor de verdere onderhandelingen;
Omtrent het einde van de besprekin
gen tusschen de Belgische gedelegeer
den en de Duitsche jegeerhijr laat de
Berlijnsche pers zich :n het algemeen
zonder pessimisme
uit. Het „Berliner Tageblatt" beschouwt
den toestand als ernstig, doch legt er
den nadruk op, dat een overdreven pes
simisme hier niet op zijn plaats is. De
^Vossische Zcitung'1 zegt o.m.:
„Duitschland heeft er in ieder geval
door den aard der onderhandelingen
door dc ernstige, op deskundige wijze
ontworpen voorstellen recht op, dat in
België thans geen overijlde beslissin
gen worden genomen.
De „Germania" zegt, dat bet van de
zijde van België slechts bezwaren van
formeelen cn juridischen aard zijn, die
tot het afbreken der onderhandelingen
hebben gevoerd. Het blad gelooft, dat
men wel op een bevredigend einde der
onderhandelingen kan rekenen. Thans
blijft nog de houding van de Commissie
van Herstel af te wachten, welke, naar
het blad hoopt, aan Belgic de gewensch-
te vrijheid van bandelen zal toestaan. De
.Germania" constateert, dat van beide
tijden een wil om tot overeenstemming
*e geraken merkbaar is.
De „Lokal Anzeiger" schrijft„De
Duitsche regcering kan niet verder gaan
lan tot. waar baar uiterste bereidwillig
heid om haar verplichtingen na te ko
men, kan reiken, co ook het Duitsche
economische leven is aan een beperkte
capaciteit gebonden. Het blad gelooft
derhalve niet juist, dat de onderhande
lingen ten slotte op overeenstemming
zullen uitloopcn.
Aan de „Tag" wordt uit parlemen
taire kringen geschreven, dat de Duit
sche regcering zich niet door de Com
missie van Herstel zal laten overhalen
tot aanvaarding van onvervulbare
eischen, terwijl do „Deutsche Tageszei-
tung" de afwijzing van de reeds zeer
vérstrekkende Duitsche voorstellen als
zeer ernstig beschouwt en van meening
is, dat eventucele nieuwe onderhande
lingen noodzakelijk op een minder gun
stige basis moeten beginnen.
- De „Dernifcre Heu.e" meldt, dat de
Belgische gedelegeerden, die Zondag
middag uit Berlijn zijn vertrokken.
Maandag te Brussel aankwamen. Ook
dit blad verneemt, dat de Belgische rc-
geëring het vertrek der delegatie
niet als een breuk beschouwt
doch slechts als een schorsing der on
derhandelingen. De reden van het ver
trek der delegatie is, volgens de „Der-
niëre Heure", tweeledig. Vooreerst was
daar het feit, dat de Duitsche regeering
de vervaltermijnen van dc schatkistbil
jetten, vastgesteld door de Commissie
van Herstel, wilde overschrijden en een
■deel dier biljetten eerst over iS maan
den wilde laten vervallen. En daar kwam
dan nog bij, dat dc Duitsche grootmdus-
trieelen aanboden, de schatkistbiljetten
te garandeeren,dook alleen op voor
waarde, dat Duitschland zijn kolenlevc-
ringen aanmerkelijk zou kunnen vermin
deren. De Belgische gedelegeerden heb
ben evenwel geweigerd over deze kwes
tie, die alle geallieerden zou aangaan,
te onderhandelen.
Verder verneemt he'. blad, dat bij de
aangeboden garanties geen sprake was
van waarborgen te geven door buiten-
landsche firma's.
Bcmelmans verklaatde aan de aan het
station aanwezige persvertegenwoordi
gers, dat hij bet zeer betreurde, zijn
missie naar Berlijn niet ten einde te
kunnen brengen en legde den nadruk
op de wil der Belgische delegatie tijdens
de onderhandelingen aan den dag ge
legd om tot overeenstemming te gera
ken. Op de vraag, of de Belgische de
legatie nadat zij te Brussel rapport z.tl
hebben uitgebracht, spoedig weer naar
Berlijn zou terugkeereD, antwoordde Bo-
•melmans, dat zulks zal afhangen van
het verloop der besprekingen te Brussel.
De Belgische gedelegeerden Delacroix
en Bemelmans hebben verslag uitge
bracht aan den premier Thcunis en den
minister van Buitenlandsche Zaken Jas-
par.
Ka dit onderhoud verklaarde minister
Jaspar tot vertegenwoordigers van de
pers, dat een ministerraad zal worden
belegd tot bet vaststellen van de hou
ding, die de regeering thans zal aanne
men. In regeeringskringen heeft men
de hoop nog niet opgegeven, dat
Duitschland alsnog aannemelijke voor
stellen zal doen, alvorens de Belgische
gedelegeerden genoodzaakt zullen zijn,
de Commissie van Herstel kennis te ge
ven van het mislukken der onderhande
lingen. Dit zou vóór den vervaldatum
op 15 September a.s. moeien geschieden.
In geen geval zal de Belgische iegee-
ring de Duitsche voorstellen welke voor
dien datum nog mochten worden ge
daan, a priori afwijzen.
Wc leven weer in een periode van
redevoeringen. Er is er allereerst een
van
den Duitschen Rijkskanselier.
Naar aanleiding van de ontvangst
van het Oper-Sileziech hulpcomité bij
den rijkspresident hield rijkskanselier
Wirth een politieke toespraak, waarin
hii op den buiten! andeoh-politiekeri
toestand van Duitschland, en in liet
bijzonder op het achadovergoedings-
prableem inging. De diepere beteete-
nis van het schadevergoedingsvraag-
stuk ligt hierin, zeide de kanselier,
de gedachte van den wederopbouw
van Europa en van de wereld uit de
handen der wraak- politici over te
brengen op een gebied, waar nuch
tere economische en practische over
wegingen op den voorgrond staan.
Niettegenstaande de reeds gemaakte
vorderingen wordt deze gedachte nu
en dan weer op den achtergrond ge
drongen. Zoo heeft de Belgische re
geering voorloopig een overeenkomst
over dc quaestie der verlenging van de
tjchaikistwissels onmogelijk gemaakt,
daar zij aan de letter van de beslissing
der Commissie van Herstel vasthoudt
en verklaart den termijn van zes
maanden niet te kunnen overschrij
den. Wat heeft Duitschland echter
aan schatkistwissels, die in Februari
het volgend jaar, waarschijnlijk
ln den mocilijkatcn tijd, dien Duitsch
land heeft door te maken, vervallen
Opnieuw hebben hier weer politieke
overwegingen de overhand gekregen
op de economische. Duitschland en de
Duitsche economie kunnen echter
slechts dragen wat in economisch op
zicht mogelijk is. Totdat deze opvat
ting in Europ#zal zijn doorgedron
gen moet Duiteohland alles doen wat
het kan om met inspanning vair alle
krachten van Noord en Zuid als een
eensgezinde natie de moeilijke taak
meester te worden. De eerste zorg van
Duitschland is het probleem vair het
behoud der Duitsche natie.
Een reda van Polncaré.
Te Maux is Zondag de achtste ver
jaardag van den fetag aan de Mame
gevierd.
Po in eer herinnerde in een rede
aan de opeenvolgende '«vasies in
Frankrijk om geen vreeand juk te
dulden. De Msrne is meer dan een
Fransche overwinning lret is een der
Drachtige daden waardoor de bedreig
de beschaving zich tegen den overval
der aanvallers met onoverwinlijke
kracht wiet te verzetten en den loop
van liet lot wist te wijzigen.
Frankrijk werd trouwens gesteund
door het heldüiaftivo leger van
French. Engeland' en Japan hielpen
ons het meesterschap ter- zee te be
houden. België bleef onwankelbaar
stand houden, de Bussen ondernamen
ren welkome afleidende beweging,
Servië klampte zich vast aan zijn
overweldigden bodem en weldra werd
do oorlog algemeen met Italië, Roe
menië, Polen ,de Tsjecho-Slowaken,
de Portugeezen, de Zuid-Amerikanen
en tenslotte Amerika. AJlen wilden
de naties bevrijden van het Gerinaun-
sche imperialismehet ia duidelijk,
dat zij dit niet deden om er oen
nieuw imperialisme voor in de plaats
te stellen.
..Nooit heeft Frankrijk er aan ge
docht onn misbruik te maken van het
prestige der overwinning om een ver
overingspolitiek te voeren. Het- weet,
dat ieder vaderland: verplichtingen
heeft, tegenover andere naties. Als
het deze verwaarloosde om zich te
verzetten tegen het algemeen voort
schrijden der menschheid, zou het
beslist het slachtoffer worden van deze
onzinnige poging. Neen. neen, er Ss
geen Fransch imperialisme en er za!
er geen zijn, maar laat ons wachten
tot de zoo duur gekochte vrede werke
lijkheid wordt. Wij hebben ons bij
anderen aangesloten om te beletten,
dai Duitschland andore volken neer
drukte. Wie zou kunnen beweren,
dot (19 vrede nieuwe oorlogskiemen
bevat of dm terugkeer bevordert van
een offensieve onrechtvaardigheid?
Duitschland heeft ons het in 1871 ge
stolen Elzas-Lotharingen teruggege
ven, maar het vernielde onze steden,
het verwoestte het platteland. Wij
willen niet uitwijden over een verge
lijking dor offers van de geallieerden
en wij stemmen er gaarne in toe onze
Verliezen aan menseheidevens niet te
laten gelden, die niettemin het zwaar
ste waren.
„Ieder geallieerde deed op zijn
plaats alles wat zijn plicht was. Dit is
voldoende om niemand het reoht te
geven zich in de eerste plaats aan te
matigen bij de overwinning, maar op
Franschen grond werden de eerste ge
vechten geleverd, hii diende vier
jaar tot slagveld. Sedert vier jaar
put Frankrijk zich uit om, alleen, de
schade in zijn noordelijke en ooste
lijke provincies fce herstellen. Is dit
billijk?
„Frankrijk gaf een nieuw bewijs
van zijn geduld en zijn gematigdheid
door zich er van te onthouden, de za
ken ie overhaasten ,na het besluit der
Commissie van Herstel, die overigens
het bedrag der aanstaande verval-ter-
mijnen op de vroeger vastgestelde cij
fers handhaafde. Anderzijds zou
Frankrijk onwelwillend gehandeld
hebben als het de combinatie had ver
worpen, door België voorgesteld, dat
er alleen belang bij heeft 'd'e waarbor
gen voor zijn betalingen to bepalen
ingevolge ziin recht van voorkeur. Bel
gië verzekerde, dat het niet zou iraeh
teu een verkapt moratorium >:i te stel
ion en aldus het heden te ontlasten ten
koste van de t>ekonist. Als Duitsch
land zich zou nitlrekken aan de r»cli
matige aanspraken van Rdfië, zou Vel
zich in een toestand brengen van in
gebreke zijn en dan zou ons slechts
overblijven gebruik te maken van de
vrijheid, die wij niet vervreemd heb
ben en niet zullen vervreemden.
„Maar het ernstige vraagstuk der
schadevergoedingen is slechte ver
daagd. daar het zich aan het eindie
van het jaar opnieuw zal voordoen.
Moge men het eindelijk ln zijn ge
heel ter hand nemen en in de alge-
meene regeling die intergeal lieerde
leeningen opnemen, waaraan men
ons voorbarig herinnerde. Laten wij
echter, om niemand op een dwaal-
te brenecn, scherp d'oen uitko
men, dat wij vóór alles voornemens
zijn onze schuldvordering op Duitach-
land te innen. Als men ons verwijt,
dat wij met teveel nadruk eischen
wat ons toekomt eu te uitdrukkelijk
onze rechten willen uitoefenen, dan
herhalen wij, dat wij niet van onze
aanspraken zouden kunnen afzien,
zender den ondtergang van Frankrijk
te weeg te brengen, die de ergste ramp
zou zijn voor heel Eluropa. Wij moe
ten uit den voorloopigen toestand
komen en Duitschland moet goed
schiks of kwaadschiks zijn verplich
tingen nakomen. Wij stellen er even
vee! prijs op als anderen owi de soli
dariteit van Europa te handhaven,
maar die solidariteit eisoht het heil
van Frankrijk. Als men ons niet
helpt ons te henstellen, dan zullen wij -
ons zeiven helpen. Laat ons elkaar bij
hel slagveld van de Mame zweren,
dat wij recht zullen krijgen."
Het gaat met de Grieken steeds
slechter.-
Smyrr.a Is nu in handen
der Turken.
Op verzoek der Grieksche xegeering
hebben de geallieerde Hooge Commissa
rissen dc geallieerde vertegenwoordigers
te Smyrna gemachtigd, bijstand te ver-
leenen bij de övergeving der stad aan de
Turken. Zij stemden hierin toe, ten
einde ecu ramp als een slag in de stra
ten van Smyrna zelf te voorkomen. Naar
men verneemt, heeft Moestafa Kemal
om een bijeenkomst verzocht met verte
genwoordigers der geallieerde consuls .e
Smyrna.
Blijkbaar was de militaire ontruiming
door de Grieken voltooid, alvorens de
Turken, voorafgegaan door afdeelingen
cavalerie, de stad binnentrokken. Naar
men gelooft, hebben de Grieken een
voldoende hoeveelheid eigen schepen be
schikbaar gehad, om al het mogelijke
te doen voor het vervoer der vluchtelin
gen. Van Britsche zijde zullen genees
middelen, tenten en kleedingstukken,
voor zoover voorhanden, ter beschik
king worden gesteld van Grieksche
vluchtelingen, die er behoefte aan heb
ben.
De „Sunday Times" betoogt nadruk
kelijk, dat, hoe trotsch de Turken ook
rpogen zijn op hun Klein-Aziaiische suc
cessen, hun overwinning hun niet het
recht geeft, nieuwe eischen te stellen.
„De kwestie van Constantinopcl, de zes
engten en T-hracic blijven zooals zij
waren, en het geeft bevrediging te ver
nemen, dat^het besluit der Britsche re
geering, de internationale regeling
verzekeren, ongeschokt blijft, ondanks
het gedonder der kanonnen in Anatolië.
I-Iet blad voegt er bij „Zelfs dc Turken
jgs-s.' u J'. iixs UW
van HAARLEM en OMSTREKEN
Bij de IV.V. Drukkerij voorheen DE ERVEN LOOSJE8,
Gedempte Oude Gracht 88, Haarlem, is in bewerking
LOOSJES' Adresboek van Haarlem en Omstreken
een met veel lorg samengestelde, soo volledig mogelijke HANDLEIDING voor ieder die
adressen zoekt in Haarlem en omliggende gemeenton, met aanwijsing van officieele lichamen,
instellingen, commission, eni. In deze Uitgave zal tevens de gelegenheid worden openge
steld tot het plaatsen van aankondigingen. Firma's en maatschappijen, die op speciale
plaatsan in dit boek reflecteeren, wordt beleefd verzocht hiervan too spoedig mogelijk
kennis te geven aan het „Burean van samenstelling van Loosjes' Adresboek", Gedempts
Oude Gracht 88. Telefoon 144.
De prijs van het Adresboek is Did INTEEKENING vastge
steld op 16.—, welke prijs bij de verschijning van het werk
zal worden verhoogd. Adv.
zullen de Britten meer respecteeren, om
dat zij geweigerd hebben, hunne begin
selen te verzaken en economische wan
orde te doen ontstaan, en omdat zij
standvastig blijven met betrekking tot
Constantinopel eu de zeeëngten. De
Britten dienen erkende internationale be
langen."
De geallieerden troffen maatregelen
tot bescherming der neutrale zones aan
den Bosporus en de Dardanellen.
De Kcmalistische (Turksche) regez-
ring heeft een nota aan de geallieerde*
doen toekomen, waarin geprotesteerd
wordt tegen de door de Grieken in
Anatolië aangerichte verwoestingen.
Volgens een Excbange-bericht heef:
een opgewonden Turksche menigte een
aanval gedaan op een vreemdelingen-
wijk te Constantinopel.
De vensters van Fransche en Enge"-
sche winkels werden verbrijzeld en vele
personen gedood. De politie scheen
machteloos te zijn.
Vredesonderhandelingen?
De Italiaansche zaakgelastigde te
Parijs heeft op de Quai d'Orsay een
nota zijner regeering overhandigd, waar
in de Fransche regeering wordt uitge-
noodigd met haar en de Britsche regee
ring in overleg te treden om vertegen
woordigers te zenden naar een bijeen
komst, waartoe eveneens vertegenwoor
digers van Griekenland en Turkije wor
den uitgenoodigd en die te Venetië zal
worden gehoud n, ter bespreking van
den toestand, door de jongste gebeur
tenissen in Griekenland in het leven
geroepen en van dc mogelijkheid om de
grondslagen te leggen voor vredespreli-
minairen tussohen Griekenland en Tur
kije.
De Fransche regeering zal het Italiaan
sche voorstel zorgvuidig overwegen
zoo wordt uit Parijs geseind.
We herinneren er aan, dat volgens dc
„Daily Telegraph" de wapenstilstands
voorwaarden der Kemalisten de volgen
de zijn
ic. Algeheele aanvaarding van het na-
tipnalistische pact (hetwelk de terugge
ving van Adrianopel inhoudt).
se. Schadevergoeding voor de in Ana
tolië aangerichte schade en bedreven
wreedheden.
3e. Onderhandelingen tusschen de
Grieken en Turken alleen met uitslui
ting van de geallieerden.
4e. Autonomie voor de Dodecanesus,
5e. Waarborgen voor de veiligheid der
Turksche minderheden in Macedonië.
Verspreid RISGWS
DE FINANCIEELE NOOD IN
u.MNA.
Het woord voerend in een bijeen
komst van notabelen, zeide Reiosch,
de vroegere Amerikaansohe gezant in
China, dat indien do ChineeBche fi
nanciers het initiatief wilden nemen
voor de uitwerking van een practische
politiek, zij ongetwijfeld konden re
kenen op internationalen steun. Men
was tot het besef gekomen, hoe zeer
China een financiecle ineenstorting
nabij was. lteinech telde een tus-
schentijdsche lecnmg van twee mii-
lioen goud-dollars per maand in het
vooruitzicht voor den duur van tien
maanden om do regeering in de pe
riode van het ontwerpen van een
grondwet een kans te geven. Intiw-
schen moest een financieele commis
sie een stelsel van hervorming der in
komsten uitwerken met medewerking
van binnenlandsehe en buitenlandsche
bankiers cn aan het consortium eci,
lecning voorstellen, terwijl de verte
genwoordiger van 't consortium met
de financieele commissie zou moeten
samenwerken. Thans diende China
bijstand to worden verleend om een
financieele ramp te ontgaan. De be
lastingbronnen van China zouden on-
der de nieuwe wetgeving, zoodra een
grondwet zou zijn ingevoerd, veelvul-
uiger zijn dan die van eenig ander
land, de Voreenigde Staten met mede-
gerekend.
DE MOORD OP DR. WALTER
RATHENAU.
Uit Berlijn wordt gemeld
De procureur-generaal heeft den be
klaagden inzake den moord op Rathenau
de aanklacht op sohrift doen toekomen.
Ernst Techow wordt beschuldigd van
moord. Hans Techow, Usemann, Stein
beck, Niedrig, Warnicke, Güather en Sa
lomon van medeplichtigheid aan moord.
Schütt en Dietel van begunstiging ea
Plaas en Voss van „het niet aangeven
van een dreigende misdaad".
De aanklacht is 50 pagina's groot. De
beklaagden zullen binnen een week moe-
verklaren of zij eventueele bezwa-
hebben. Als deze formaliteiten ver
vuld zijn, zal het tijdstip der behande
ling definitief worden vastgesteld.
□E VOLKENBOND.
De derde commissie van den Volken
bond heeft een begin gemaakt met de
bespreking van de kwestie det ontwape-
De Fransche gedelegeerde De
Jouvenel heeft daarbij een verklaring
namens de Fransche regeeriag afgelegd,
die vrijwel overeenkomt met de Fransche
die wij in ons vorig nummer heb
ben opgenomen.-
Bondskanselier Seipl hield in de Oos-
tenrijkschc Kamer eeu rede over de be
handeling der Oostenrijksche kwestie ter
Volkenbondsvergadering. Hij liet zich
hoopvol uit over de verwachting, dat de
Volkenbond Oostenrijk zal helpen.
Stadsnieuws
FLORALIA-TENTO ONSTEL LINC.
3e prijzen werden toegekend aan
J. Visser. Ella v. Dorp, B. v. d. Velót.
A. v. d. Wouw er, T. v. d. Putten, H.
Aapol. EJli Lichtenberg, L. Verdel,
Jo Schouten, S. W. Trost, H. Reusz
en Rathonv, A. v. Beek Vollehoven,
P. Andre, Nelly de Quasteniet. H. v.
Veen, Betsy Slot, N Roosje», L. v. d.
Weyden. J. Burggraaf, J. Beumer, M.
v. d. Aar, C. Neunink, B. v. d. Horst,
W. Bosnia, Hs^y Seyts, Mary van Ga
len, H. Vroom, G. Wilde, Aart v. d'.
Vlies, E. Loerakker, Piet Meuring,
Johan Vrouwings, Marie Kuipenaars,
Cor Meyland, P. Swaanswïjk, H.
Costers, G. Nachtegaal, W. Ooster-
veid, Marie Jansen, Jan Groeneveld,
W. Gigengaok, C. v*xl. Laan, Lena
Krouwel, Anna Perdon, Ada Nor
man, Sophia Bruyns, L. Silvis, M. v.
Son, J Duister, J'. Kolkman en Lden-
tje Kollerie.
Een bestuureprijs werd toegekend
aan A. Reedijk, H. v. Hofwegen, M.
C, Wijkhuizen, A. v. Zutjhen, C.
Hommers, I). Mij riders, v. Vredten,
W. Ncderkoorn, Molly Bouman,
Mathias Foeken. Jansje ter Maat,
Henk Kuipor, C. v. d. Klugt, J. A.
Nilant, C. v. Bourgondiën, Han van
Zuylen en Koes v. Driel.
Da cultuurprijs werd toegekend
aan M. Oosterhagen
DE TELEFOON.
Aan de „Amsterdammer" ontlec-
nen wij het volgende aardige Huize-
Rijm van Chartvarius:
O, telefoon, ik haat jel
Ik haat je als de heil
Rrrrring 1
Jij, die mijn kamerrust verstoort met
jouw vervloekt gebol 1
Rrrrring1
Je staat daar in een hoekje,
Maar eischt subiet gehoor,
Rrrrring 11
Want ren 'k niet dalijk op je toe, daa
bel je nijdig door.
Rrrrring 11
Bon 'k boven aan het scheren,
Waar 'k kin en wangen krab,
Rrrrring 1
Dan keep ik m'in mijn tronie, en ik
struikel op de trap.
Rrrrring 11
„Verkeerd (weer!) aangesloten!"
Dat 's aües wat ik hoor
Rrrrring1
Dan zeg ik. nee, dat zeg 'k je niet
daar ben 'k te netjes voor.
Rrrrring 11
Wie maar wat heeft te vragen,
Valt ruw in elk gesprek,
Rrrrring 1
En staat daar lomp, onaangediend in
mijn intiem vertrek
RrrrringI
De èferste beste kletskous,
d'Onmogelijkste vlerk,
Rrrrring 11
Die haalt je kalm per telefoon, floep!
midden uit je werk.
Rrrrring I
Hij 's veilig, dus waarom niet?
En, krijg ie 't in z'n kop,
Rrrrring
Dan belt ie op een gooien dag de
Koningin eens op.
Rrrrring 11
De telefoon verleert jo
Manieren en fatsoen.
Rrrrring
Want op zoo'n grooten afstand hoef
je niet beleefd te doen-
Rrrrring1
Ik noem maar niet meer grieven
Vanwege plaatsgebrek,
Rrrrring 1
Ik zwijg dus van het. eeuwigdurend
wachtwoord: „In gesprek!"?
Rrrrring
Ik zwijg ook van den toestand,
Dien j'elken dag doorleeft,
Rrrrring 11
- Gott strafe 't telefoongebroed
dat juf geen aassem geeft.
RrrringRrrringRrrring
Bah! 'k Smijt den horen neder
Op 't toestel met een kwak.
Maar 'k hou mijn telefoon toch maar,
want 'k vin 't een groot gemak.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Terug1 te bekomen bijM. Kuntze,
Camphuisstraat 8, broche met haar
Vcrzijlberg, Zuiderstraat 26, fantasie-
broche L. Hens&u, Kinderhuissungel
7 zw„ griiz© oeintuurA. Klaus, Brou
wersvaart 134, bruine ceintuur; I.
Kleeser, Leliestraat. 24, roode cein
tuur S. L. Hagen, Brecstraat 12 rood
gele ceintuur; C. Heibrink, Gasthuis
laan 38. postduifT. v. Eginoud,
Brouwersplein -19, glasenijder; M.
Wildschut, Allanstraat 72, gaspennin
tron A Donsen, Emostraat 17, haax-
sjwldC Baas, Fabriciusstraat 37, Do-
bermann met panning; H. Frembeck,
L Voorstraat 32, bruine jongensjas;
G. Pik, Hoofmanstraat 32, kinder-
iasie; P. Punt. Emostraat 7, kippen;
C. Wezelman Lange Margarethastraati
13. pennenlappen H. Barren, Drosse
s' raat 14 c., danieeportemonnale,
(bruin)P. Nieuwenliuis. Wagenweg
46. damesportemonnaie (zwart); EL
Ptrinsen, Bssenstraat 24 M„ porte-
rnonnaie met rozenkrans; Pijpers,
Gen. Joubertstraai 66. bruine porte-
monnaieZijlbergen, Zuiderstraat 26,
RiemP. v. Aalst, Morinnestceg 16
rood. ring met sleutels: B. Apetz,
Palmstraat 5 rood, kinderschoen en
Feuilleton
Naar liet Engelsch van
Mrs. C. N. WILLIAMSON.
Plotseling boog Joan Ames zich over
Lucille heen en zei, terwijl ze haar
beide handen greep:
„Meen je liet werkelijk? Houd je
mij niet voor den gek? O, met liefde
zou ik vijf jaar van mijn leven willen
geven, om, al was het maar voor een
korten tijd iemand van gewicht te
zijn!"
Lucille schrikte van de heftigheid,
waarmee Joan dit zei, en roor con
oogenbük kwam de gedachte bij haar
op. of ze er wel verstandig aan zou
doen, zulk een spul te spelen, maar
dadelijk daarop lachte zij om haar
eigen dwaashuid. Wat voor kwaad
kon zij er mee, en zou het niet wreed
zijn, nu nog Joans hoop dén bodem
in' te slaan? De grap zou immers
maar een paar weken of hoogstens
een paar maanden duren. En ky. om
er iemand achter dc waarheid, wel
nu, dan stak er immers nog geen
kwaad in.
i.Ilc meen het in ernst", "zei ze, ter
wijl zij Joan recht in het gelaat zug,
maar haar stem klonk niet zoo op
gewekt en zorgeloos mow. „Het :s nio-
gelijlc dat we er door in ongelegen
heid' zullen geraken, maar dat moe-
ten,wo er op wagen".
„Weet je, wat ik zou kunnen doen",
zei Joan haastig, „in mijn hut blij
ven, totdat ik zeker ben, dat er nie
mand aan boord is, die jou kent".
„Zoover ik weet, gaat er geen een
van mijn kennissen met die boot mee".
„Dat treft prachtig. Je behoeft na
tuurlijk niet bang te zijn, dat een van
je vrienden met de Monnehraska gaat
Daar is de boot te leelijk voor en wat
mijn kennissen betreft, die zijn alle
maal te arm en zouden zelfs in de
verste verte niet over een reis naar
Europa kunnen denken. Ja, ik geloof,
dat wo het wagen kunnen. En als
zich in Engeland complicaties moch
ten voordoen, wel. dat zou de zaak
nog slechts interessanter voor ons ma
ken. O, ik ben builen mezelf van
blijdschap over zulk een heerlijk voor-
uitzichtl"
„Ik zal je, dunkt mij, mijn erediet-
brief meegeven", zei Lucille pein
zend. „Ik ben meerderjarig, dus kan
ik aan net zooveel geld komen, als ik
wil, zonder er oom om te vragen. Dat
gedeelte van het programma zal dus
geen moeilijkheden opleveren".
„En jij dan?" vroeg Joan. „Ik heb
niet veel overgespaard, niet meer dan
honderdvijf tig dollar, maar ik meen
de, dat ik liet daarmee wel wagen
kon. In Europa is het leven veel goed
koop^ dan hier, en ik was vrni plan,
er met mijn pen wat l)ij te verdie
nen".
Lucille dacht eenigo oogenhlikkeni
na, toen snelde zij naar haar slaap
kamer en kwam even later met haar
beurs terug. Zij ging weer naast Joan
op den vloer zitten, schudde haar
portenioimaie in haar salioot leeg en
begon het geld te tellen.
Als ik de rekening hier betaald
heb en Thérése, mijn kamenier haar
loon gegeven heb (want natuurlijk
kunnen noch jij noch ik haar mee
nemen) zal ik ongeveer tv\ ee honderd
dollar over hebben. Ik weet, vrees ik,
met veel van de waaide van geld af,
maar mij dunkt, dat ik tot ik in Lon
den ben, hieraan wel genoeg zal heb
ben. Daar moeten we een plaats af
spreken, waar we elkaar kunnen ont
moeten en dan kun jij mij een deel
van den credietbrief govcn. Er zal
meer dan genoeg voor ons beiden
zijn, vooral omdat ik niet veel noodig
zal hebben. Ik verheug me er al op,
voor arm te zullen doorgaan. Na drie
of vier maanden (want langer zuilen
wij, vrees ik, de verwisseling niet
kunnen volhouden) zal ik precies we
ten, hoeveel van de complimenten,
die men mij als de rijke Lucille
.Chandler maakte op waarheid ge
grond waren, en ook hoe de men-
schen in werkelijkheid over mij den
ken".
„Ja", zei Joan met een zucht. „Over
clrie of vier maanden zal de droom
voor goed voorbij zijn, maai- daar wil
ik met over tobben. Al het heerlijke
moet nog beginnen".
„Dat is zoo", stemde Lucille toe,
HOOFDSTUK IL
Ikwangheterop,
Een eenvoudig gekleed meisje met
een aardig profieltje, lange donkere
wimpers en een overvloed van mooi,
rossig, krullend haar, stond bij een
loket van ecu Bankierskantoor haar
beurt af te wachten. Er stond nog
een heel rijtje mcnsclien voor hear,
maar zij had den tijden werd dus niet
ongeduldig van het lange wachten.
Niemand nam veel notitie van haar.
In Denver had zij bekend gsetaan als
een schitterende schoonheid, maar
hier scheen men niet bijzonder getrof
fen door haar uiterlijk.
Zij was den Torigen avond in Lon
den aangekomen en dadelijk op oen
pension uitgegaan. Dien morgen had
zij boven op autobussen gereden en
nu en dan in een taxi en had ouder
gewoonte heel wat geld uitgegeven.
Daar zij niet veel meer over had, be
sloot zij naar het Bankierskantoor te
gaan, waarhoen Joan, volgens af
spraak, een blief aan haar geadres
seerd, zou sturen, om daarin te mel
den, waar Lucille haar vinnen kon.
De St. Dunstau moest al eenige da
gen aan zij ii, dus zou er zeker een
brief op haar liggen wachten, meen
de Lucille. Zij was reeds geheel en al
gewend geraakt aan haar aangeno
men nauui en zonder de minste aar
zeling informeerde zij dus bij den
klerk, of er ook een brief voor juf
frouw Joan Ames was.
De jonge man haalde een stapeltje
brieven uit een loketkast eai keek het
op zijn doodegemak 11a, waaiop hij
juffrouw Ames meedeelde, dat cr niets
voor haar gekomen was.
Dit was zeer vreemd, want hoewel
de Monnebraska twee dagen eerder
dan de St. Dunstan vertrokken was,
moest de laatste, die een snelvarende
boot was, ongetwijfeld reeds eenige
dagen geleden zijn aangekomen.
Toen zij zich reeds gereed maakte,
het kantoor to verlaten, bedacht zij
zich eu keerde nog even terug.
„Ik hoopte hier een brief van een
vriendin te vinden", zeide zij, „maar
misschien heb ik haar niet cocd be
grepen en bedoelde zij, dat ik haar
hier persoonlijk zou ontmoeten. Weet
u ook, of juffrouw Lucille Chandler
van Denver hier al geweest is?" on
zij zag, terwijl zij het vroeg, den klerk
vriendelijk glimlachend aan,.
De jonge man scheen van ha ai-
vraag te schrikken en keek zijn chef
tttui, alsof hij van deze hulp ver
wachtte. Daarop wisselden de beide
mannen een voeizeggenden blik.
„Bedoelt u juffrouw Chandler, do
erfgename?" vroeg de. clief.
De werkelijke juffrouw Chandler
antwoordde, dat zij deze inderdaad
bedoelde.
De chef schraapte zijn keel en vroeg
toen voorzichtig; „Is u familie van
haar?"
„Neen", zei Lucille, wel wat ver
wonderd over dezo vraag. „Zij is maar
0011 kennis van nnj. Ze moet een paar
dagen geleden met de St, Dunstan
zijn aangekomen".
Het werd opeens doodstil in Let
kantoor. Iedereen hield op met pra
ten. Couranten werden uit de hand
gelegd en zelfs dp pennen hielden op
over het papier te krassen.
,,Dc St. Dunstan", begon de klerk,
op aarzelenden toon, „fs nog niet
aangekomen".
„Dan is ze töcli erg Iaat. Is er no®
geen bericht wanneer ze er zal we-.
Zp.n?"
„Tot mijn leedwezen moet ik 11
mcedeelen, 'dat zij verleden week}
Dinsdag, toen wij zoo'n ergesr storm
gehad hebben, vergaan is".
(Wordt vervolgd).
