Van onzen reizenden Redacteur
In het land van Goes.
De Journaliste
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG IS SEPTEMBER 1922 - TWEEDE BLAD
(Nieuwe raaks.)
No. 105
In het land van do mooie vrouwen. Mijn "blijde inkomst te Goes. Zeeland
en de Zoeuwsche dracht. Een" rmgrijderij in nationaal Zeeuwacho costuum.
Het verschil in kleederdracht van de Katholieken en de Protestanten in Zeeland.
Van Zceuwsche dansen on eon oudon speelman.
Laat ik het maar bekennen: mya hart
is opgesprongen van louter" vreugde, toen
jk een uitnoodiging ontving voor oen
yiugrydery te Goes Ben ik niet een mau
en dus ontvankelijk voor vrouwelijk
echoont En staai er niet te lezen in de
Gids voor Zuid Bevoland, dat de Zeeuw-
eche vrouwen „buitengewoon knap" zijn,
„bijna allen donker, mot prachtige flu
weel- zwarte oogen, lange, donkere wim
pers en oen zeer mooi teint!" Keulen
hccit zijn Dom, Chamonii zijn Mont
Blanc, Pisa zijn schooven toren, Berlijn
xyn SiegosalleêNapels zijn Vesuvius,
Haarlem zijn Lourcns Janszoon Coster,
maar Goes heeft meer, oneindig voel
meer! Goes heeft zie bl. 45 van de Gids
zijn mooie vrouwen, do vrouwen met
'de prachtige fluweel-zwarte oogen, lan
ge, donkere wimpers en het mooie teint!
Hoe is hot mogelijk, dat er in zoo'n. rijk
gezegend land nog oen „voreeniging ter
bevordering van vreemdelingenverkeer
en oen „roelamo-gida" noodig zijn! Heb
ben do Zcouwsclio vrouwen met zulk een
testimonium zich niet ovor ons, mannen,
te beklagen? Praohigo, fluweel-zwarte
oogen, lange, donkere wimpers, oen
mooie teintWat wil men eigenlijk
nog meer? Bn staat er niet op bl. 49 van
de Gids te lezen, dat het aan de bekoor
lijkheid van do Zeeuwscke vrouwen niets
schaadt, als zy zooals de vrouwen van
Wolf aartsdijk blond zyn? Allen dus
even bekoorlijk, dc blonden en de zwar
ten! Mogen da vrouwen van Zuid Beve
land niet verwachten, dat hun land door
vreemdelingen overstroomd wordt?
Ik beu een man en dus niet geheel on
gevoelig voor buitengewoon knappo
vrouwen met prachtige, fluweel-zwarte
oogen, lange, donkere wimpers en mooie
teint! Ik zon wel knnnen zeggen, dat hot
anders was, maar wie van mijn manne
lijke lezers zou mij geloovcn? Heuricnd
hou ik dien dag dan ook op reis gegaan.
Ik wist, dat ik de Zeeuwsohe deerakes
in nationaal costuum te zien zon krijgen
en mijn hart bousdo van louter vreugde.
Is hot te verwonderen, dat ik deze be-
beroepsbezigheia verkoos boven het be
zoek aan oen inrichting voor vuilver
branding of het interviewen van een
ernstigen, ouwen hoer. Och, ook een rei
zend redacteur is een menseli.
Op hot Stationsplein to Goes zaten zij
allen als op mij te wachten. Twintig ver
sierde tilbury's en in elke tilbury eon
Zeeuwsch meisite, blond, allerbekoorlijkst,
of het klopto precies met de beschrij
ving in de Gids met prachtige, flu
weel-zwarte oogen, lange, donkere wim
pers en mooi teint. En al dit liefelijks
omkuifd door de witte kanten kappen! O,
welk een aanblik! En die fluweel-zwarte
oogen zeiden: „Hebben ze te veel van
on* gezegd? K-omt hot niet alles uit- Zijn
wij niet allerbekoorlijkst? Zyn wij niet
mooier en het aanzien meer waard dan
een schoeve toren, een Siegosallee of jul
lie LouTens Janszoon Coster?" Haast
heu zaten de Zeeuwschc boerenjongens
met hun rondo gezichten en platte hoe
den, de versierde zweep in de hand. Zy
lachten glunder als wilden zij zeggen:
„Kijk er maar gerust naar! Bat meïske
-is \an inijt
Zoo ontving Goes my op alien zonnigen
morgen. "Was er een vriendelijker, blij der
inkomst denkbaaT?
Een reizend redacteur heeft dit met
■ecu vorst gemeen: dat hy de steden veel
al in vlaggentooi ziet. Ook Goes had op
dezen dag het feestkleed aangetrokken,
'de ringrydory en de vreemdelingen ter
eere! Want om vreemdelingen te trekken
had men to Goe.'i dit al-ondo feest, do
'Ti-ngrjjderij in Zeenvrach costuum geor-i
ganiscerd. De Zeeuwsohe drachtdat
geeft aan do dorpon en stadjes, ja aan
heel het landschap in Zeeland de grooto
bekoring. Hoe stoffeert het Zeeuwneihe
costuum onmiddellijk heel dit mooie
land Zijn het niet alle „schilderijtjes",
die "jo in Zuid Beveland en Walelieren
ziet van uit den trein? De struische boe
renmeid met haar rose, bloote armen en
haar breede, Zoeuwsche muts, die mid
den op de wei do zwart-bonte koe te
melken zit, do drie kleine meiskes, minia
tuur-vrouwtjes met de fijne, witte kan
ten mutsjes, samen stoeiend op een hek,
do jonge Zeeuws e3io deern, die veerkrach
tig (laar in hot avondlicht over het land
gaat, het melkjuk over de schouders, de
gozondo vrouw, dio daar achter de groene
heg voor de deor van haar hofstee staat,
je ky'kt er telkens naar in blijde verruk
king, omdat het zoo frisen, zoo mooi, zoo
echt Hollandsch is!
Het Zeeuwschc costuum geeft aan aat
land het eigene, het „nationale". Zonder
do Zeeuwsohe dracht zou Zeeland niet
meer Zeeland zijn. Nergens in ons land,
behalve op Urk en Marken, in Molendam
en in het Noorden van do Vel uwe, heeft
do oudo nationale kleederdraeht voor
mannen, vrouwen en kinderen zien beter
weten te handhaven dan op Zuid-Bovo-
land en Walcheren, en hot is dan ook
niet zonder spijt, dat de echte, oude
Zeeuwen zien, hoe ook op hun eilanden
langzamerhand de mode op de Zeeuwsohe
mannen en vrouwen vat begint te krij
gen. Vooral op de mannen. De vrouwen
weten heel goed, dat er voor hen geen
flatteereuder costuum dan het Zeeuw-
scho bestaat. Zij zonden geen vrouwen
zgn, als zü niet begrepen, waarom elke
man, ook buiten Zeeland, „een oogje aan
ben waagt". Maar de mannen voelen
zich met hun platte hoeden, hun zwarte
bnizon oil hun Zeeuwsehe knoopen bui
ten Zeeland niet meer op hun gemak. De
tijd, dat de Zeeuwsehe boer altijd op zijn
eiland bleef, is voorbij. Het is voor een
man nu niet bepaald een genot om overal
als „rariteit" te worden aangegaapt eu
het is tc bogrijpen, dat do jonge Zeeuw
zijn nationale dracht door een wel is waar
minder karakteristieken maar iriet zoo
opvallendon stroohoed en colbert heeft
vervangen. De eigenlijke ZoeawBöho
dracht ziet men in Zeeland dan ook byna
uitsluitend alleen nog maar door de
oudere boeren dragen. En het is wel op-
merkel ijl;, dat dat Zeeuwsehe costuum,
dat den jongen mannen met hun gladde,
bolle gezichten een boersch en bijna on-
noozcl aanzicht geeft, de ouderen van
dagen prachtig „kleedt". De oude
Zeeuwsehe boer is minstens even schil
derachtig als de Zeeuwsehe jonge vrouw.
Het is geen wonder, dat Jan Toorop op
dezo eilanden de modellen voor zijn apos
telen zocht. Welke prachtige koppen heb
ban bijna al deze oude boeren en welk een
„karakter" geeft de nationale dracht
hier anu deze markante gezichten.
De Vereeniging tot bevordering van
vreemdelingenverkeer in Zuid-Bevelnud
wist wel, wat zij deed, toen zij een ring-
rijdery in Zeeuwsch costuum tc Goes uit
schreef. Want de Zeeuwsehe dracht is de
grooto attractie voor den vreemdeling!
Eigenlijk is zoo'n Tingrijderij in Zeeland
niet anders dan één groot costuumfcest
in de open lucht! Als wedstrijd is er
moeilijk iets eentonigere to bodenken,
dan het telkens weer met een houten de
gen prikken naar een koperen ring. Er
is geen variatie in, geen spanning en
geen climax. Het is altijd door hetzelfde.
Maar het wordt voor den vreemdeling
oen zeldzaam festijn door de kleurrijke
omgeving. Het oog geniet voortdurend bij
het. zien van het Zeeuwsehe landschap
met zijn wol héél karakteristieke en heel
mooie stoffeering van al die Zeeuwen in
hun Zondagsöhe nationale dracht- Want
het waren niet alleen de versierde tilbu
ry's met. hun lieven "inhoud achter de
zware Zeeuwsehe paarden, waarnaar je
met genoegen keek! Het was heel dat
publiek, dat deelnam aan dat Zeeuwsehe
„openluchtspel". Welke man blijft er on
geroerd bij den aanblik van acht mooie
Zoeuwsche meiskes, die arm in arm, op
een. rijtje, laags een landweg kwamen
aanloop-en! Was het niet een lovend schil
derijtje, die acht frissehe, blozende meis
jeskopjes met hun breede, witte kappen
boven de groene haag, met als achter
grond die groote, Zeeuwsehe boerenhof
stede? En was niet elke oude Zeeuwsehe
boer oon vreugde voor het oog?
Natuurlijk lieb ik mij hot verschil in
kleeding der Katholieke en Protcstant-
sche Vrouwen laten uitleggen. Do Ka
tholieken zijn dadelijk te herkennen aan
do lichtblauwe vierkante kappen, aan de
kraaltjes op de doeken on do meer op
zichtige dracht. De Protestantsoho vrou
wen dragen ronde witte kappen en zijn
wat eenvoudiger in hun tooi. -Maar be
koorlijk zpn ze allen met hun gekleurde,
driehoekige zijden „beuken"-doeken
do zware bloedkoralen halskettingen
die nlleen in den rouw door zwarte git-
ton worden vervangen do vierkante
gouden „stikken" en de „kroenspelden
Ook in do kleeding der mannen komt
het verschil in godsdienst uit. Zoo heeft
de Katholieke boer zyn vilten hoed van
voren naar beneden omgeslagen en draagt
hjj in tegenstelling met den Protes-
tantschen boer een gekleurden hals
doek, waarin het rood domineert!
Eén groot costunmfeest is zoo'n ring-
rijderü in Goes. Toch zou men wil
mén op zulke dagen werkelijk vreemde
lingen naar Zuid-Beveland trekken
nog wat verder moeten gaan cn midden
op het grasveld na het ringrijden de
oude ZeeuWBèbe dansen moeten laten uit
voeren, waarmee de Zeeuweu bjj de fees
ten in het Goot te Hilversum zoo'n
groot succes hebben gohad.
Het is aan den heer G. Houtekainer,
hot hoofd dor school te Kloetingo te i
'danken, dat deze öude dansen, die bijna
door de Zeeuwen zelf vergeten waren,
hans weer worden uitgevoerd. De heer
Uoutekamer vertelde my by mijn bezoek
aan Goes, hoe hij die bijna to loor gegane
nationale dansen weer had ontdekt.
„Ik wist van myn vader, dat
vroeger, een 40 jaar terug, die dansen
op boerenbruiloften op Zuid-Bcvoland
nog wel danste. Maar niemand kon zich
dio dansen moer herinneren. Toen ben
ik naar een ouden, 78 jarigen speelman
in Goes gegaan 'n zekeren Monhcore, die
vrooger altijd op boereubrailoftou viool
had gespeeld. „Jij moet mij helpen!" hob
ik hem gezegd. Maar de man had in geon
jaren een viool in handen gehad! Toen
hob ik een viool voor hom gehaald en hij
'begon te strijken! Langzamerhand kwa
men al die oude danseu en liedjes hem
weer in het geheugen en met oeuige jon
gelui hob ik ze toen met den ouden speel
man ingestudeerd, den zevensprong, allo
zeven en de Schotsche drie! Het zyu dan
sen op oude, bekende wijsjes. Zoo is één
der motieven het bekende:
„Lou, Lou, lekkere Lou.
Heb je geen geld, verkoop je vrouw,
on een ander motief: Jan van Keulen.
Wy zijn er mee naar de Gooischc fees
ten gegaan en hebben er heel veel succes
mee gebad. Ook hebben wij daar oude
Zeeuwsehe, bijna vergeten liedjes gezon
gen met begeleiding van den rommelpot!
Al3 men ons in Haarlem bijvoorbeeld
op oen liefdadigheidsvoorstelling wil
hebben, dan heeft men ons maar te schrij
ven! Wij zijn altjjd bereid!"
Voordat ik uit Goes ging, heb ik nog
even den ouden Goeschen speelman op
gezocht. Hij zat in zijn tnintjo voor zijn
huis. Ik vroeg hem, of hij meo naar Haar
lem kwam, als de Zeeuwen eons hun oudo
Zeeuwsehe dansen bij ons kwamen
dansen.
„Wol ja, mieneer, da's bes tig!ant-
woorddo hy my. „Ze zeggen, dat ik vol
gend jaar mét meneer Houtekaaner en
het jonga goed naar Ostendo en Engeland
ook moet, Waarom dan niet naar Haar
lem?"
Hy vertelde my van do danslessen, die
hy op zyn ouden dag nog had gegeven.
„Het was 'n heel ding, want ik bon er
al lang uit. Ik moest spoalon, comman-
deere en leere tegelijk! Daar mot je niet
gering over denken, meneor, want het
benne allemaal dausen met comman-
daassies. Maar meester Houtcknmer is
geen suffert en de Klootingors zyn ook
geen dommeriken. En ik kou hot hun al
lemaal nog voordoen. Kjjk u uiaar!" cn
daar in het hoekje van zyn tuin dan3tc
hy" my de fignren van den zevensprong
voor.
Even later toen ik op wog was naar
het station, kwamen do Zeeuwsehe boe
ren eu boerinnetjes in hun versierde
tilbury's mij weer voorbij. En toen ik ze
daar zoo langs my zag gaan, kwam het
verlangen in mij op hen gezamenlijk op
oen dansvloer in de wei te zien. Ik zag
in myn verbeelding den ondon speelman
met zijn fiedel en ik dacht, hoo vroolijk
en levendig en karakteristiek dat zon
zyn.
Waarom zooals nu werd gedaan
naast het ringryden een moderne bo-
hendigheidswedstryd op motorfietsen te
doen houden, als men nog oon ouden
speelman, den zevensprong en tal van
meiskes met prachtige fluweol-zwarte,
oogen, lange donkere wimpers en een zeer
mooie teint op Zuid-Boveland heoftf De
oudo Zeeuwsohe dansen door Zeeuwsehe
boeren en boerinnekes midden in het
Zeeuwsehe land gedansthet moot een
vreugde zyn voor het oog en voor het
hart van alle vreemdelingen, die daar
komen in het land van Goes.
J. B. 80HUIL.
Sport en Weistrijden
Westelijke afdeeling.
Eerste klasse.
HaarlemSparta.
Quick—-B. C. H.
FeyenoordU. V. V.
AjaxBlauwWit.
Overgangsklasse
H. F. C.—Z. F. C.
O. D. 8.Hilversum.
8. V. V.—V. H. C.
't GooiStormvogels.
Spartaan—V. V. A.
Reserve isle klasse A i
Z. F. C. HAjax II.
Hilversum HH. F.v C. 1L
V. V. A. 11—Spartaan 1L
Blauw Wit IIHaarlem IL
Reserve i ste klasse B
D. F. C. II—-Feyenoord 11.
B. F. C. H—V. O. C. II.
H. B. S. 11—Steeds Hooger 11.
Sparta II—H. V. V. II.
Tweede klasse A*
Z. V. V.—E. D. O.
W. F. C.Alcmaria Victrix.
Holland iaZandvoort.
Tweede klasse B,
OlympiaD. E. _C.
ZeistVelox.
DonarR. F. C.
D. O. 8.—A. 8. C.
Tweede klasse C.
LugdunumD. H. C.
B. M. T.—C. V. V.
XerxeaForttin a.
Reserve tweede klasse C.
A. 8. O. n—H. B. S. IH.
R. C. H. H—A. D. O. II.
Derde klasse C.-
V. 8. V.—T. O. G.
E. D. W.Bloemcmdaal.
Oostelijke afdeeling.
Eerste klasse.
Go aheadlinsckedesehe Boys,
EnschedéQuick.
Z. A. C.Thcolo.
HengeloJleraclos.
Be Quickli. D.
Zuidelijke afdeeling.
Eerste klasse.
Willem HB. V. V.
N. A. C.—D. O. S. K. O.
M. V. V.—Wilhelmina.
Noordelijke afdesling.
Eerste klasse.
ForwardBe Quick.
UprightAleiaes.
VeendamFriesland.
Frisia—W. V. V.
VelocitasAchilles.
(Sportkr.)
LAWNTENNIS.
BELGIë—HOLLAND.
De Nederlandsohe ploeg welke Za
terdag en Zondag a.s. den jaarlijk-
eehen wedstrijd tegen België zal spe-
n is als volgt samen gesteld:
Enkelspelen: 1. jlir. C. van Lennep,
p. mr. M van der Feen, 3. H. Timmer,
4. G. Castendijk, 5. G. Leembruggen,
6. M. C. Sigmund, 7. A. Knappert, 8.
J. Pennink. Reserve G. Bryan.
Dubbelspelen: 1. Jhr. C. van Lennep
en G. Castendijk, 2. H. Timmer en C.
Bryan, 3. J. Pennink en A. Knap
pert, 4. mr. M .van der Feen en M.
Sigmund. Reserve G. Leembruggen.
Binnenland
DE SCHEIDENDE DIRECTEUR-
GENERAAL DER P, EN T.
Men schrijft uit postkringen aan De
Maasbode
Door de benoeming van den heer
Westerveld, Directeur-Generaal der P.
T, tot Minister van Marine, verliest
het Staatsbedrijf der P. en T. een
rst bekwaam Directeur-Generaa',
iemand die, dank zij zijn organisatori
sche talenten in betrekkelijk korten tijd
onder ongunstige omstandigheden
veel tot stand wist te brengen.
Bij zijn optreden in 1918 kwam de
heer Westerveld aan het hoofd van een
van staatsdienst, waarin zeer veel
om verbetering vroeg, vooral op het ge
bied der porsoneelorganisatie.
Opmerkelijk was hei binnen hoe kor
en tijd hij, dc buitenstaander, de zoo
ingewikkelde pers.oaeeJorganisatxe ca
haar gehcelc geschiedenis, grondig
kende, plannen tot verbetering ont
wierp en deze ten uitvoer bracht.
Met vaste hand streefde hij naar yer-
-betering der financieele uitkomsten
het bedrijf en reeds lang vóórdat
bezuiniging het wachtwoord was,
streefde hij naar een economisch be
heer van het Staatsbedrijf en voerde bij
velerlei wijzigingen in, die zoowel op
betere financieele uitkomsten als op
betere functionneering van den dienst
gericht waren. Wan; de telkens her-
haaide klachten in de pers over den
„gedesorganisecrdcn postdienst" wa
ren hem een voortdurende ergernis.
Man van hooge plicatsopvatting
werkte hij dag en nacht. En al moge hij,
doordien hy (misschien onbewust) zich
zelf als norm van plichtsopvauing
nam, de norm voor anderen te hoog
gesteld hebben, feit is dat zijn voor
beeld niet zonder- uitwerking geble
ven is.
De heer Westerveld is niet populair
onder het personeel. Hij streefde ook
niet naar populariteit. Velen ook zijn
het niet met hem eens wat betreft zijn
inzichten met betrekking tot het be
drijf.
Maar het groote deel van bet perso
neel erkent zijne meer dan gewone be
kwaamheden.
Inderdaad, zijn aftreden is een ver
lies voor den P. en T, dienst.
VEREENICIMC VAN NEDERL.
WERKCEVERS.
De Vereeniging van Nederlandsche
Werkgevers hield te Zaandam een a'.-
gemeene vergadering. Het jaarverslag
vermeldde dat de vereeniging op i Juli
1.L telde 309 leden. Als leden van het
bestuur werden gekozen de heeren J.
Muysken, directeur van Werkspoor; Jo-
han Laan, directeur van Wessanens
Fabrieken en ir. E. van Dijk, secreta
ris van de Ncdcrlandscbe Spoorwegen.
Ten slotte werd de afgetreden voor
zitter, de heer J. A. Vei kade, gehul
digd.
DE FRUITBOOMEY STERVEN.
Uit Maas en Waal meldt mea aim De
Tijd, dat daar veel fruitboo-ncn ster
ven—— als gevolg van de droogte in
den vorigen zomer.
EEN POCINC OM DEN EX-KEIZER
TE FILMEN.
Twee jeugdige operateurs van het
filmbureau Cinema, die later opgaven
te hecten Rodrigues en Greefke-s, heb
ben getracht te Doorn den ex-keizer
op zijn landgoed te filmen. Zij klom
men met hun toestel over het ijzeren
hek, dat „Huize Doorn" omgeeft,
Hun toeleg mislukte echter. Zij wor
den ontdekt in het boschje in de na
bijheid van het Huis, waar zij zich
verdekt, maar toch niet verdekt ge
noeg, hadden opgesteld en door twee
rijksveldwachters gearresteerd. Pro
ces-verbaal werd tegen hen opge
maakt en het filmtoestel in beslag
genomen.
DE PLATTELANDERSBOND.
In de te Utrecht gehouden algemecnc
vergadering van den Plattelandersbon-J
je voorgestelde statuten-wijziging
aangenomen.
Met algemeene stemmen werd be
sloten, dat links en rechts in den bond
blijven samengaan, doch dat bij vol
gende verkiezingen voor de Tweede
Kainer dc lijsten niet meer zullen wor
den verbonden. Besloten werd voorts,
t kracht deel tc nemen aan de ver
kiezingen voor de Provinciale Stater,
en de gemeenteraden.
SCUILüERS PATROONS.
Dc Bond van Ned. Sahüderspatroom
is te Amsterdam in algemeene verga
«lering (bijeengekomen. Uit 't jaarver-
;!<a« bleek, dat 't ledental on Sept.
■an 2071 een jaar geleden gedaald
was tot 1805. Do atredende leden van
de commissie van redactie van het
bondsorgaan ..De Schild ear", de her
ren H. v. d. Sluys en H. Wilmink
Men., werden herkozen. In het hoofd-
bestuur zijn gekozen de lie eren A.
Schotel, DordrechtA. Suiding, Gro
ningen, on B. L. van Elssen uit Apel
doorn.
VAN EEUWEN HER. Op een
kleine binnenplaats ten stadhuize van
Amsterdam waren eenige werklieden
bezig een put te gTaven, toen zij op
gedeeltelijk vermolmde planken stie
ten. Onder het hout vonden zij een
skelet dat dooi- het inzakken van de
eikenhouten .doodkist vermoedelijk
uit het verband was gerukt. De sche
del was verbrijzeld; een aantal kleine
beentjes., een stuk van den schedel,
benevens een aantal tanden zijn van
het doodshoofd teruggevonden.
De plek, waar de ontdekking ge
daan werd, ligt precies tegen den
muur van het Prinsenhof. De kist l>e-
vond zich ongeveer een meter onder
den harden grond. Uit de afmetingen
der beenderen zou op te maken zijn,
dat liet geraamte van een vrouw af
komstig ie.
Op de bewuste plek heeft, zegt de
jTel., in de vijftiende eeuw het St. Cc-
ciUën-klooster gestaan. Naar alle
waarschijnlijkheid is het geraamte
dus afkomstig van een non, die onge
veer vijfhonderd jaren geleden in do
iniabijfhieid van het klooster begraven
werd.
DAAR ONTBREEKT NOGAL WAT
AAN. Het verslag van den keu
ringsdienst in liet gebied 'e Hertogeii-
bosch, loopende van 15 Juli tot 31
Dec. 1931. zegt o.a.:
De melk was over het algemeen
slecht, niet alleen de toestand waar
in zij verkeerde, maar ook de samen
stelling liet veel te wensciien over. De
melk op het platteland was over het
algemeen vuil, niet alleen gevolg van
geen of onvoldoende filtratie, maar
bovenal van buitengewoon slechte
stalling en ondeskundige en onzinde
lijke behandeling van koeien cn
melk. In vele winkels (beter gezegd
verkoopplaatsen) op hei platteland,
is zindelijkheid een onbekend begrip.
Verschillende winkels dienen tevens
voor slaapgelegenheid of voor huis
kamer of keuken, soms lag allee dik
onder liet stof, allerlei vuiligheid en
spinwebben werden in win.kelbn.kken
aangetroffen, hier em daar heersch-
te een onaangename atmosfeer of
doordringende stank. Alleen de win
keltjes 111 het land van Heusden en
Altena malton hierop een zeer gun
stige uitzondering.
HET VOORZITTERSCHAP VAN DE
EERSTE KAMER.
Bij Kon. besluit is benoemd tot voor-
ziter van de Eeiste Kamer, gedurende
de zitting, welke zal beginnen den der
den Dinsdag in September 1922, de
heer J. J. G. baron van Voorst tot
Voorst, lid dier Kamer.
EER NED ER LAN OSCH'INOISCH
VISSC HE RSBE DRIJF?
l>e „Lubuan Mrak" is, zoo meldt dc
N. R. CL, uit Wilhelminahaven te
Vlaardingen vertrokken naar Java
om .11 do Noilerlandscih-Indiscne wa
teren de visscberij tegaan uitoefenen.
Slaagt de proef met dit schip, dan
mag deze onderneming beschouwd
worden als het begin van de vostigmg
van een modern Europeescli vissche
rijbedrijf in Indië.
•Het Koninklijk bezoek aan
Skandinarië
DE POLITIEKE BETEEKENIS-
Men meldt uit Christiania aan het N,
v. d. D. dat gezant Ridder van Rap.
pard z:ch heeft uitgelaten aangaande
de politieke beteekeais van de bezoe-
ken onzer Koningin aan Scandinavië
De gezaut zeide, dat cr ia Kopenha
gen besprekingen gehouden zijn ;us-
schen Minister Van Karnebeek en dei»
Dcenschen minister van Buitenland-
sche Zaken, Die besprekingen hadden
een economische basis. Het lag in de
bedoeling ze in Stockholm en nu in
Christiania met de ministers van Bui-
tcnlandsche Zaken aldaar voori te zet
ten.
Samenwerking op dit gebied is zeer
gcivcnschi en het bezoek der Koningin
zal et natuurlijk veel toe bijdragen om
de betrekkingen tusschen Nedeiland
en dc Scandinavische staten tc ver
sterken.
BELASTINGVERLAGING. Vol
gens de Nieuwe Arnh. Cn. zal het hef-
fingspercentagc van de gemeentelijke
inkomstenbelasting te Arnhem voor
1923 tot 2J4 worden verlaagd.
DOODELIJK ONGELUK. Een
i-jarige knaap, S„ te Hoeiisbrock,
viel, toen hij een auto achtemaliep, ia
een mes, dat hij in de hand dioeg. Het
mes drong in de borst cn na een paar
uur overleed de knaap.
DE NIEUWE KATHOLIEKE
PARTIJ.
Naar De Tijd verneemt, heeft hst
bestuur der Nieuwe Katholieke Party
zich eenigen tijd geleden gewend tot
het Doorluchtig Episcopaat iD verband
met het vooribestaan en de tockoiustl-
van genoemde partij, cn als
gevolg biervan zou de voorzitter vau
den Bond van R.-K. Kicsvexcenigingcs
opnieuw met de N. K. P. gaan onder
handelen..
NEDERLAND EN TURKIJE.
De heer Van Ravensteyn heeft, zoo
meldt de Tribune, den Munster v m
BuitenL Zaken de volgende i ragen
gesteld:
Wil de Minister nieedeeleu, welke
verhouding er thans bestaat tussciicu
de Nederlandeche regoering en dn* tc
Angora 1
Is het nog steeds zoo, dat de Neder-
landsehe regeering slechts betrekkin
gen onderhoudt met de Porte te Kon-
stautinopel?
Zoo ja. acht de Nederlandsohe re
geering het dan niet zeer noodtg ein
delijk betrekkingen met de werkelijk©
Turksche regeering, clie te Angora,
aart tc knoopen?
Zijn er van de zijde der regeering
van Kepetalisiten reedt: officieuze of
officieele stappen gedaan om deze be
trekkingen ic.doen ontstaan?
Welke overwegingen hebben de Ne-
derlandsche regeering aanleiding ge
geven zich ter bescherming vc.11 do
belangen der Nederlandsche onderda
nen te Smyrna tot de Britsche regee
ring te wenden, welke met die van
Angora op zeer gespannen voet staat?
VERKEER MET 1WARE MOTOR
RIJTUIGEN.
De besturen van de veroeniging van
Noord-Hollandsche Waterschappen
en van de afdeeling Noord-Holland
der Vereeniging van Ned. gemeenten
hebben aan Gedeputeerde Staten van
Noord-Holland een adres gezonden
betreffende het rapport der hoofdin
genieurs ran den provincialen water
staat in Nederland nopens regeling
van hei verkeer met zware motorrij
tuigen en motorrijtuigen met volg-
wagens op de wegen, geen rijléwve-
gen zijnde.
Adressanten hebben niet zonder be
vreemding gezien, dat aan de finan
cieele zijde van het in dat rapport
behandelde onderdeel van het wegen-
vraagstuk geen voldoende aandacht
is 'geschonken, en zelfs van kortzich
tigheid der wegbelieorders wordt ge
lsproken, waar gemis aan de noodigo
geldmiddelen op den voorgrond had
dienen te zijn gesteld.
Voor de leden hunner vereenicin-
gen, aia beheerders van verreweg de
moeste der in deze provincie gelegen
wogen, is van het allergrootste be
lang, dat de financieele zijde niet van
de technische worde losgemaakt, om
dat de geldmiddelen der waterschap
pen en gemeesiten ten nauwste sa
menhangen met de besluiten van dc
Gedeputeerde Staten ten aanzien van
de sluiting cn clnscificeering der
wegen.
De billijkheid eischt volgens adres
santen dat:
Ie. dergelijke besluiten door Gede
puteerd? Staten niet worden genomen
zonder dat vooraf met de beheerders
overleg is gepleegd en
2e. uit de provinciale geldmidde
len de noodige fondsen beschikbaar
worden godeld ter bestrijding der uit
gaven, die de webbeheerders zullen
moeten maken, opdat hun wegen door
de daarop door Gedeputeerde Staten
toe te laten motorrijtuigen 7."llnn kun
nen worden bereden.
Feuilleton
Naar het Engelse h van
Mrs. C. N. WILLIAMSON.
6)
Het was, of er een electrische schok
door het gelieele gezelschap ging. Sir
Griffith Knight was dus zeker een
persoon van nog meer gewicht dan
Lucille vermoed had. Iedereen word
op eens meer dan vriendelijk tegen
haar. Na het daner noodigde men
haai- uit in de zitkamer te komen
kaart spelen. Men ontving haar al
lervriendelijkst, toen zij den volgen
den dag voor het ontbijt beneden
kwam, en met de thee beijverde een
ieder zich, een praatje met haar te
maken. Slechts de corpulente dame
met den Roineinschen neus was af-
iWezig.
Dion Zaterdag verschenen noch Sir
Griffith Knight noch de heer Francis
Bland, maar Zaterdag was misschien
voor redacteurs geen geschikte dag,
om visites te maken. Zondag is in
Engeland geen dag voor bezoeken,
maar 's Maandags rekende Lucille
toch zeker een briefje van een van
beiden te ontvangen.
Dc Maandag ging voorbij. Al de
gasten van Blenheim House waren
op het theeuur thuis geweest en in
do prachtigste toiletten beneden ver
schenen, maar geen Sir Griffith
Knight had zich vertoond, zelfs de
lieer Francis Bland had geen leeken
van leven gegeven.
Dinsaags aan het diner werd Lu
cille met afkeurende blikkend rntvan
gen cn gevoelde zij zich als een aarts
bedriegster. Woensdag kwam de cor
pulente dame op het theeuur in de
zitkamer.
Toen Donderdagmiddag nog geen
der beide heeren zich had laten zien,
beschouwde iedereen juffrouw Artes
als de grootste leugenaarster, die cr
op do wereld bestond en had Lucille
den inoed niet beneden te gaan di
lleeren.
Tevergeefs trachtte zij zich te
twoostvn met de gedadhte. dat die
menschen haar allemaal niets aan
gingen en dat zij wel andere zouden
donken, als zij wisten, wie zij werke
lijk was en dat dit toch eigenlijk oen
der avonturen was, waarnaar zij zeo
zeer verlangd had. Het was haar vol
strekt onmogelijk, de slachtoffers
van liet bedrog,-dat zij onwillens ge
pleegd had, te ontmoeten. Eén ding
wist zij, ze zou nooit weer trachten,
wraak to nemen. Maar wat paf het
haar. of zij zich dit voornam, het
deed haar zich. voor het oogenblik
niet miuder ongelukkig gevoelen.
Voor het eeret in haar loven voelde
zij zich in haar eigenliefde gekwetst.
„Hot begon mij te vervelen, iemand
van gewicht te zijn", dticht zij, „maar
het omgekeerde is ook niet aange
naam, en bevalt mij evenmin. Wat
wil ik toch eigenlijk? Ik lijk wel
idioot. Maar wat een lomperds zijn
ctie redacteuren toch! Hoe B-han(lelijk
onbeleefd, om niet eei*> notitie van
mijn uitnoodiging te nemen. Zij kon
den haar toch hebben afg<6chreven.
Eeu mooi compliment aan hun vriend
meneer Cliauncey. En ik. die altijd
gemeend heb, dat redacteuren fat
soenlijke menscuen waren.
Het was in het pension bekedid go
worden, dat Lucille den volgenden
dag zou vertrekken, en zij at Jaar-
om in de eenzaamheid van haar ka-
mor haai- diner, voorgevende, dat zii
pakken moest en geen tijd had, om
naar beneden te gaan. Maar o, d it
pakken! Lucille had noodt geweten,
wat een vreeselijk ding dat was. Zij
had allee uit laden 011 kasten ge
haald en rondom haar koffers opge
stapeld en deed nu haar best, er eenl-
go orde in te brengen.
Haar handen stonden verkeerd,
maar dat kwam, zoo als zij zei, door
die akelige Engelsche redacteuren,
die haar heele zenuwgestel in de war
hadden gebracht.
„Wat moet ik toch doen?" dacht
zij, terwijl zij een paar Fronsche
laarsjes in een kanten japon rolde.
„Ik ken geen enkelen redacteur of
uitgever en aan deze twee zou ik voor
niets ter wereld nog eens willen
schrijven. Wat gooft het mij, of ik al
naar een goedkoop pension in
Bloomsbury vertrek, als ik too i mijn
broad niet a's journaliste kan verdie
nen!"
Zij zei dit allee hardop, juist toen
het kamermeisje me. oen blad ver
scheen, waarop hoar ómer stond.
Lucille hoopte van harte, da; z.j
haar ontboezeming niet gehoord bad.
Toen liet niebje weg was, nam zij
aan tafel plaats eu vouwde het ser
vet, dat op weg naar boven door de
soep bespat was, open en zag, dat
er onder liet stukje brood oen brief
lag. Zij opende hem. Het was een
enkel velletje papier, waarop boven
aan gedrukt stond: Woman's Ape.
Het briefje luidue:
Geachte Mejuffrouw,
Uw brief met in g«6loten een brief van
meneer Chauncey uit New-York ge
werd mij in goede orde. U zult, als u
hier eenigon tijd geweest bent, wel
begrijpen, dat redacteuren geen tijd
hebben, om bcfleeXdlbeidsviaitas bij
dames te maken. Het z«al mij echter
aangenaam zijn, 11 weldra op mijn'
kantoor te zien. Het schikt mij lede
ren dag tusschen elf en oon uur des
morgens, of van drie tot half vijf des-
middags.
I loogachtend,
Uw dw. dienaar
FRANCIS BLAND.
„Wat een lomperd, om mij zoo op
mijn plaats te zetten-" riep Lucille
uit. „Ja, dat kan hij denkan, dat. ik
naar hem toe zal gaan! Ik wil mijn
lieele leven geen uitgever of redac
teur meer zien!"
E11 toen, waarschijnlijk omdat zij
hoofdpijn had cn moe was van het
pakken, barer '- zij in tranen uit.
HOOFDSTUK V.
Het meisje metdevreemdc
oogen.
Lucille had de kamers in Montagu
Street no. 97a, Bloomsbury, voorna
melijk gehuurd, omdat het, to n zij
de voordeur was binnengekomen, in
de smalle gang minder naar kool cn
gebraden vet geroken liad, dan in
een der andere goedkoopte pensions,
die zij bezocht had. Zij kon er op d
tweede verdieping twee vrij gioote
kaniers krijgen tegen vijf en twint'g
shilling in de week, wat zeker niet
duur was met zooveel ohromolito-
grnphieëti aan den wand en legio
kleedjes en anti-macassare in het
rond.
Zij had de kamers dus genomen en
er haar koffers heen laten brengen.
Daarop was zii uitgegaan, 0111 wat
bloemen te koopen en bovendien wat
eetwaren, die door juffrouw Winck
voor haar lunch zouden klnnr ge
maakt worden.
De winkels in de buurt zagen er
vroolijk uit met de bosjes narcissen
en andere voorjaarsbYx-raen waar
mee de uitstalkasten versierd war ui.
Lucille kocht er in een bloemenwin
kel 0011 groote bos van en nain d; :.r-
of bij den poelier een kuiken, waarna
zij weer naar haar nieuwe woning te
rugketrde.
Terwijl zij met de handen vol in-
koopen in een allesbehalve rooskleu
rige stemming de trap oi>«ing. (want
ze had heimwee, hoewel ?.:j zich ge
schaamd zou hebben dit te beken
nen). bonsde er iemand tegen h->nr
aan. De narcissen vlogen haar uil de
hand en rolden langs de trap.
Zij slaakte een kreet van schrik cn
bukte zich. om de bloemen weer op
te rapen, toen zij bemerkte, dut
do persoon, die op zulk een ruwe wij.
ze langs haar heengedrongen was,
was blijven staan en haar met een
wozenloozen blik aanzag.
(Wordt vervolgd)
