UNITED TELEGRAPH
den Arbeid.
De journaliste
HAARLEM'S DAGBLAD.
QONDBRÜAG 21 SEPTEMBER 1922 DERDE BLAD
DIENST VAN DE
DE STAD ZONDER COURANTEN.
(Partiouilore oorrespondeBtla.)
Weenen. September.
'De atad zonder couranten.... Zal zij
het nos ziin. wanneer deze brief on
der de ooétoii van dien lezer komt? iLet
valt niet te zeggen, want de onder
Ihandelingen, die de ministers Krank
cn Schxnitz voeren over beemdiging
der typografoustaking. duren na her
haaldelijk onderbroken te eijn, om
dat -i toch niet tot gunstig resultaat
leidden, nog voort. Het is bet begin
Vau bet einde... De ondernemers zijn
xoomin als de staat zelf bij machte,
de loonen en salarissen in overeen-
etemming te brem*-" met bet booge
indexcijfer van 15 September. En de
ze staking ie 111 baar geheel feitelijk
niets andere dan sen beginselstrijd
'over de vraag of de loonen automa
tisch aan bet nog steeds stijgende in
dexcijfer moeten worden aangepast.
De zettersetaking iö dus een voorpos
tengevecht om dien index en zoo be-
sobouwd is bet nog steeds niet lutgo-
ulolen, dat de staking zich tot andere
bedrijven uitbreidt.
Weenen bezit echter een buitenge
woon aanpassingsvermogen en laat
Bieb graag van Praag uit met nieuws
bedienen. Poch de Tsjecho-kroon
blijkt in dc finaucieele wereld zóo in
aanzien te zijn. dat een Praagsche
courant slechts voor de zeer welge
stelde Oostenrijkere bereikbaar ïS- En
sinds er geen krant meer verschijnt,
is het alsof Weenen ra et toovertsiag de
meest veilige stad ter wereld is ge
worden. Van geen roof-aanvallen
boort men meer, geen inbraak komt
moer voor en er is gedurende den lan
gen tijd, dat wij zonder bladen zitten,
geen enkel bekend man gestorven. En
naieve zielen, die niet. bet dagelijkse.!
zwoegen dies journalisten niest van na
bij bekend ziin. beginnen weer te
gelooven. dat bet nieuws toch door do
kranten gemaakt wordt.
Onaangename gevolgen beeft de
Btaking allereerst voor ben, wien de
courant een onmisbaar reclame
medium is. de directie van de Ween-
sche Messe, de Sportorgaiiieators en
de theaters Do reclame ontbreekt; de
vreemdelingen zijn zonder leidinger
ziin geen affiches, geen strooibiljetten,
geen catalogi. Pogingen met omroe
pers, die een primitief soort reclame
In scène zetten, wekken vaak meer
lachlust dan belangstelling. Er zou
den belangrijke theatervoorstellingen
ziin. waarbij eonige premières, maar
geen krant, kan er melding van ma
ken. noch ze aan kondigen. De grooto
Moisei speelt 111 bet Volkstheater zon
der critiek, zonder reclame. Het thea
terbezoek lijdt daaronder en men weet
bijvoorbeeld in liet geheel niet, dat het
Burgtheater een filiaal geopend beeft
in het Konzerthaus. weet niet, dat
Max Remharit met oen prachtige be
zetting Goethe's „Clavigo" geeft
iWat is de grootste kunst zonder cou
rant? Do inlichting van het publiek
is in banden van callagrafen «1 ty
pisten. In de hotels, cafés en aan d;e
schouwburgen vindt men fraai ge
schreven briefjes, die de voornaam
st^ buitenlandsóhe berichten bevatten,
maar de onbetrouwbaarheid van diaz©
briefjes, die veelal door obscure beuns
beunhazen geredigeerd' schijnen te
worden is ongelooflijk. De dolste ge
ruchten vinden altijd nog geloof bij
een groot© menigte, die zich niet d©
weelde nermitteeren voor 20.000 kro
nen per dag zicli te abonneeren op het
getypte „blad", dat de Weensche ban
ken gezamenlijk en natuurlijk in de
eerste plaats ten behoeve van haar
clientèle uitgeven-
Wie iets mist., gaat het waardesren.
En juist wanneer, zooals thans, de
bladen ontbreken, bemerkt men, welk
een belangrijke rol het dagblad ver
vult. Hoe moeteen wij te weten komen,
(hoe liet met ons crediet gesteld is?
Hoe kan men weten, wat men moot
koopen en wat men van de hand moet
doen. En wat den volk© thans het
meest belang inboezemtwat 15 de
koers van Alpini en van Julsüd Men
voelt zich zonder courant als een pas-
geljoren kind. De huisvrouw wordt
door de prijzen verrast. Haar onuit
gesproken hoopf dat in den courant-
loozon tijd kooplieden en boeren
zouden vergeten, de prijzen te verlioo-
gen wordt niet bevestigd. De eierprij-
zon zijn, om een voorbeeld' te noemen
zoo geweldig gestegen, dat hel schijnt
'of de kipp&n tot een svmoathiestaking
voor db letterzetters hebben besloten.
He priis van een enkel ei nadert re ede
do 2000 kronen en ook de boter liet
zich door het niet-verschijuen der bla
den in de prijsstijging niet remmen.
Het meest mist men echter de beurs-
ïjst Ho© kan men thans in Weenen
en, zonder den stand van de
hours te Kennen? En zoo hokt den
ganschen dag een dichte menigte
voor de BaiiKgebouwen samen. Men
gesticuleert, tracht een geaeelle van
de fondseniijeten over te schrijven.
Het berichleaiblad, dat de vakbonden
gezamenlijk uitgeven, voornamelijk
den Weenor op de hoogtè te hou
den, van het verloop der onderhan-
idelingen, kun zells geen surrogaat
voor een werkelijke krant genoemd
worden. Om vier, vijf, zes 01' zeven
uur, wanneer aunders de avondbla
den door zwermen straatventers luid-
kehs aaxigepiezen werden, wanneer
rnunand m de tram zat zonder ijve
r.g he al'ei laatste nieuws te bestu-
deerep, is bet nu stil in de straten.
Met een zekere nieuwsgierige newon
de ring beschouwt men de weinige
menschen die in de tram zitten met
een courant voor zich. Het is een of
ander buitenlandeed blad en tien te
gen een dat zijn buurman het liem
nmjater ter inzage vraagt.
Lc dagbiadlooze tijd heeft een man
van afgetakeld uiterlijk, die blijkbaar
vroege: betere dagen gekend heeft,
op een origineel denkbeeld gebracht:
Hij is eiken dag tegen het middag
uur op de Schwarzenbergplatz le
vinden en verkondigt met bulderende
stem üe „laatste berichten", waar) j
hij de toehoordei's, door ze ;e irnc
toeren op een mengsel yan scherts en
er'isi, 111 volkomen onzekerheid 'aai.
De man deelt geruchten even apodic
tisch mee a's de koersen van de
meest bekende effecten: „Poldi 770.000
Kronen!" Keizer Wilhelm door de
S-acha-film geëngageerd! Haboah te
gen de Wiireburger Kickers 170!
Brazilië staat ertdieten toe! Groot©
overwinning van de Turken!"
De politie laa: den man, die aan
deze gesproken krant vele duizenden
(Kronen!) verdient, glimlachend zijn
gang gaan en ook het publiek neemt
deze krant der geruchten vroolijk op.
Velen vinden, dat zij wel zoo amu-
pant is, als (le voor den Oostenrijker
dikwijls pijnlijke dagelijksche lectuur.
Stadsnieuws
Uitgaan
KERKCONCERT. Tilly Koenen
geeft hier morgen Vrijdag vóór haar
vertrek naai' Engeland met den Or
ganist George Robert een uitvoering
van gewijd© muziek in de Groote
Kerk. In Engeland is zij voor een !ie-
derenavond tournee geëngageerd en
zal o.a. te Bristol, Birmingham, Li
verpool, Gla^row, Ediruburg enz. op
treden. Zij zul dan liederen ecner
Engelsclie componiste Miss Amy Ilare
zingen.
SCHOUWBURG JAINSWEG.
De Societaire Tooneelvereenigine,
admin. J. A. Kaart Sr., zal van Zater
dag af, vier voorstellingen geven in
den schouwburg Janaweg. van het be
kende Engelsohe sensatie-drama Mi-.
Barnes van New-York, de Corsikaan-
sohe vendetta.
Dit stuk werd t© Londen meer dan
1000 maal met groot succes in liet
Olympia Theater opgevoerd. Het zal
hier cok ongetwijfeld volle zalen trek
ken.
T. B. C.-PATIèNTEN. Op de le
denvergadering is gekozen tot secretaris
van de Vereeniging tot Bevordering der
Belangen van T. B. C.-patiënten in
Nederland, afdeeling Haarlem en Om
streken, de heer H. W. Rpijfrok in-
plaais van den heer H. de Jong. Het se
cretariaat is nu gevestigd Ten Kate-
Het Tooneel
DE COMEDIE DER LIEFDE door
Het Schouwtooneel.
„De liefde is leü idylle, de verlo
ving is een klucht, waaruit de stol
voor het huwelijksdrama wordt ge
sponnen!" zoo ongeveer spreekt Valk
tot Goudstad in het eerste bedrijf en
het zijn do idgfiën van Ibsen
den jongen Ibsen van 1862 .wel l© ver
staan die hij daar verkondigt. En
als bewijs geeft. Ibsen ons in zijn Co-
medie der Liefde de idylle, de klucht
©n het drama onmiddellijk naast el
kander. De idylle, dat is de jonge
Liefde lusschen Lind an Anna, a's
zij nog niet door de wereld beduimeld
j, dat is de liefde, die dc vrou ven
tot heldinnen, de mannen tot dich
ters maakt. Maar ziL duurt slechts
heel kort; de verloving en het huwe
lijk maken er een caricatuur van.
Gewoonte is liefdes grootste vijan
din.
Wat er van het ideaal overblijft,
zien wij bij Stuiver en Strooman,
Stuiver, den dorren, verdroogden
klerk en Strooman, den familievar
der, die alleen maar één zorg heeft:
de monden vnn zijn twaalf spruiten
open te houden. En toch hebben ook
deze mannen éénmaal het hoogste ge-
luk gekend, is Stuiver eens een dich
ter, Strooman een romanlis-he held.
geweest. Tegen de banaliteit van dc
verloving houdt, volgens Ibsen, geen
liefde het uit en het is één van ae
best geslaagde gedeelten van deze
„oomedie", als de satyrïcus Ibsen ons
laat zien, wat er overblijft van de
jonge liefde van Anna en Eind, van-
neer familie ©n kennissen er zich
mede bemoeien.
Naast den satyricus staat in dit
werk ook nog de lyricus Ibsen, dien
wij in de drama's uit zijn latere pe
riodes niet meer terug linden. Want
de Cpmedie der Liefde is een. opmer-
keliike mengeling van satire en ly
riek. In Valk cn Zwaanhi.'do geeft
Ibsen ons twee menschen, die den
moed hebben hun ideaal hoog te hou
den, die van elkander durven gaan
na het oogenblik van hoogBte zalig
heid.
Nu lieb ik je verloren voor dit le
ven
Maat voor de eeuwigheid heb 'k je
gewonnen!
roept Zwaanhilde in extase uit, als
zij Valk's ring in de zee heeft gewor
pen. Het is het offer, dat zij aan hun
liefde brengt, hun mooie, levensblije
liefde, die nooit verzwakken of ver
kwijnen zal. Op hun lente zal geen
herfst volgen en de lijkwit van den
winter zal niet eenmaal hun doode
droomen dekken, zooals bij mevrouw
Strooman, die zelfs vergeten heeft,
hoe eens de liefde was.
Tot hiertoe kunnen wij den dichter
volgen. Maar wij vallen toch ©enigs
zins uit de wolken, wanneer wij
Zwaanhilde aan het slot van het stuk
den rijken Goudstad zien volgen. Wat
blijft er dan over van deze tot op dat
oogenblik prachtig geteekende fi
guur? Waa al deze hooggestemd© ly
riek noodig om tot zoo nuchter slot
te komen? Ik kan mij de opmerking
begrijpen van een schouwburgbezoe
ker. die 11a afloop der voorstelling
zeide: „Het lijkt mij toch nog ver
standiger om een huwelijk niet lief
de dan er één zonder te probeeren!"
Ook Ibsen heeft dit zelf later ge
voeld. Dr. J. Walch wijst er terecht
op in zijn inleiding on de Comedie
der Liefde, in het eerste nummer van
het door Het Schouwtooneel uitgege
ven Tijdschrift. Heel zijn drama D e
vrouw vande zee gaat bijvoor
beeld recht tegen deze gedachte in.
Maar al bevredigt het slot ook niet
en al zijn er fragmenten, dip. door
do chargeering de parodie naderen,
er is in dit spel van felle satire en
dichterlijke lyriek zóóveel moois, dat
wij blijde zijn ook dit werk van Ibsen
op het toonvel te hebben gczirfi. En
wij zijn Het Schouwtooneel dank
baar voor deze nieuwe d h ad
Het is altijd zeer moeilijk over een
vertaling na één enkele opvoering te
oordeelen. Ik wil dus alleen zoggen,
dat de verzen van den heer J. K.
Rensburg zeer goed klonken en mij
een verbetering toeschijnt op de be
staande gewrongen vertaling van
mevr. J. Clant van dei- Mijll-Piepers.
De vertooniDg ik schreef het
reeds in ons blad jyan gisteren had
zeer veel goeds. De costuums van het
midden der vorige eeuw plaatsten de
personen 111 het tijdvak, waarin het
stuk is ontstaan. Hierdoor viel liet_op,
hoe modern Ibsen was 111 zijn tijd,
terwijl z:jn personen in nieuw-modi-
sclie kleeding ons zeker ouderwotsch
zouden hebben toegeschenen. Adr.
van der Horst had het werk met vaste
en artistieke hand geregisseerd, zoo-
dat ©en muoi sluitend geheel verkre
gen werd. Van de aankleeding was
ook nu weer veel weirk gemaakt en
het nieuwe décor van W. de Maare
was zeer gelukkig. Vooral bij bet
maanlicht, dat bij deze eerste voor
stelling nog wat „met horten en stoo-
ten" kwam was er stemming op
hét tooneeL
Van dc spelers heeft mij vooral
Picrr© Mols geboeid, die Valk met
vuur en overtuiging lieeft gespeeld.
Hij was jong en enthousiast, vol
scherpe ironie, wanneer hij tegen
over zijn tegenstanders, dichterlijk en
vol gloed, als hij tegenover Zwaan
hilde stond. In het vlugge tempo,
waarin de regie wijselijk dit werk
van Il)9cn liet spelen, was hij echter
vooral in het begin niet altijd
duidelijk le verstaan.
Stine van der Gaug leek mij naast
den enthousiasten Valk als Zwaan
hilde wel wat te kalm cn onbewo
gen. Speelde zij bewust op het eigen
aardige, nuchtere slot aan? Ik. zie
Zwaanhilde haar- naam zegt het
'reeds als een poëtisch, maar tege
lijk zéér actief, pittig figuurtje. Stine
van dor Gaag zag er in haar oudcr-
wetsche kleedij allerliefst uit „om
te stelen" hoorde ik naast me zeggen
maar er is van deze Zwaanhilde,
die met Valk ons de hoogheid der
liefde moet geven,' toch nog wel wat
meer te maken.
Overigens heb ik deze vertooning
met o. i. een heel goeden Lind van
Carel Rijken en een uitstekenden
Goudstad van Co Balfoort met
zeer veel genoegen gezien. Er waren
iooneeltjes, die mij troffen door
„stemming" en voortreffelijk samen
spel. Wat was bijvoorbeeld reeds da
delijk het begin met Tie vier hee-
ren in het prieel en de drie dames op
dc veranda aardig van sfeer cn
hoe fijn en geestig werd de „thee-
scène" in II door allen gespeeld!
Als geheel dus een voorstelling, die
1 om het stuk èn om de opvoering
belangstelling verdient.
- J. B. SCHUIL.
Kintengsresht.
UITSPRAKEN.
P. M. overtreding Motor- en Rij
wielreglement 3 subs. 3 dagen hech
tenis. W. d. N. id. ld. M. v. MX. id.
id. F. H. id. id. J. D. id. id. H. P.
id. id. H. P. id. id. W. G. het een
trekdier onbeheerd op den openbaren
weg laten staan 6 subs. 6 dagen
hechtenis. A. T. id. 3 subs. 3 da-
fen hechtenis. G. van A. het als op-
ooper niet doorloopend register hou
den (art. 437 Sr.) 30 subs. 10 da
gen hechtenis. P. D. het een dier-
noodeloos arbeid doen verrichten op
pijnlijke wijze 15 subs. 10 dagen
hechtenis.
J. M. v. A., het op verboden grond
loopen, f3 subs. 3 dagen hechtenis; 3. A.
2. E. v. d. K:, idem, ieder f3 sub
3 dagen hechtenis voor elke boete; i; E.
C., 2. M. V.. Idem, ieder f 3 subs. 3 d.
gen hechtenis voor elke boete; K. A.
E., idem, f3 subs. 3 dagen hechtenis
P. M. B., openbare dronkenschap, f
subs. 4 dagen hechtenis D. v. B., idem,
idem,, A. P. v. B., idem, idem; N. B.
v. B., idem, idem; N. P. v. B., idem,
idem; J. B. van B., idem, idem,
.S. K. overtreding Arboidcswet f 0 subs.
6 dagen hechtenis, B. A, P. (moncftliiig
vonnis van 13 Sept. 1922) overtreding
Trckhondenwet f 3 Bubs. 3 dagen hech
tenis, J. J. de Z. aidem) idem idem, D.
B. overtreding LJkwet f 2 snbs. 2 da
gen hechtenis, C. J. H. overtreding poli
tieverordening Beverwijk f 3 subs. 3 da
gen hechtenis J. K. (mondeling vonnis
van 13 Seuh 1922; het te Haarlem op
voetpaden met een rtfvriel rjjden t 3 eubs.
3 dagen hechtenis, C. B. (idem) het te
Haarlem buiten urinoir wateren f 1
subs. 1 dag hechtenis.
F. B. het met een voertuig een©
straat in de verkeerde richting inrij
den f 3 eubs. 3 dagen hechtenis. Th.
II. H. het te Velsen met eene kar met
koopwaar zonder vergunning op den
openbaren weg staan f 4 eubs. 4 da
gen hechtenis. H. R. idem, idem. J. v.
d II. overtreding Motor- en Rijwiel-
verordening, Haarlemmerliede en
Spaarnwoode f 5 subs. 5 dagen hech
tenis. J. 11. v .0. overtreding Drank
wet f 50 subs. 10 dagen hechtenis.
J. W. idem f 15 subs. 15 dagen
hechtenis. Al. S. idem f 4 subs. 4 da
gen hechtenis.
A. Z. het een minderjarig kind, zon
der dat deze begeleid wordt door een
moerderajrige toelaten in een verlofs
lokaliteit f 5 subs. 5 dagen hechlenis.
W. J. K. overtreding Drankwet 2
maal f 3 subs. 3 dagdn (hechtenis
voor elke boete.
A. v. D. overtreoTiu: Inv. wet f 4
sub. 4 dagen hechtenis.
W. J. v. G. id. id. J. K. id. id. W.„
R. id. id. L. S. id. id.
M. J. A overtred. Leerplichtwet f 3
eubs. 3 dagen hechtenis
Rubriek van
Van hier
en dsar.
In eem te Utrecht gehouden verga
dering van den Ned. Bond van Arbei
ders in het landbouw-, tuinbouw- en
zuivelbedrijf, beert de heer J. Hilgen-
ga gesproken over werkloosheid en
werkloozenzorg.
Na langdurige besprekingen dien
den do kieskringen Hoogeland, Oos
telij k-Groningen en Noordelijk-Fries
land de volgende motie in: Het con
gres besluit, onder wel protest, de
door do regeering geëi6chte verhoo
ging van de contributie voor de werk-
loozenkas te aanvaarden, maar
draagt het hoofdbestuur op, onmid
dellijk stappen bij de regeering te
doen, om door verhooging van de re-
geeringsbijdrage het mogelijk te ma
ken de contributie weer te verlagen.
Deze motie wend met groote meer
derheid aangenomen.
Men schrijft aan het Haag sche cor
respond ent i ebureau
Onder het opschrift „Nederlandsche
arbeidere in Brussel" gaat het bericht
door de pers, dat er in België voor
Nederlandsoh© bouwvakarbeiders nog
werk genoeg voorhanden is tegen een
loon van 3Vb franc per uur.
De directeur van den Rijksdienst der
Werkloosheidsverzekering en Arbeids
bemiddeling wijst nadrukkelijk op de
wenschelijkheid om, alvorens naar
België te gaan, inlichtingen in te win
nen bij het plaatselijk orgaan der ar
beidsbemiddeling (.arbeidsbeurs of
correspondent der arbeidsbemidde
ling).
Die organen zijn in staat volledig©
inlichtingen te verschaffen en staan
door zijn tusschenkomst met de Bel
gische arbeidsbeurzen in verbinding.
Dinsdag heeft te Utrecht, zoo meldt
Het Volk, een conferentie plaats ge
had tussclieu de orbeidersvertegen-
woordigers in de sigarenindnstrieIn
dc eerste plaats werd besproken het
door dc confeesioneele arbeidersorga
nisaties gedane voorstel het hangende
geschil aan arbitrage te onderwerpen.
De patroons hadden, zooals men
weet, voorgesteld den arbeidstijd voor
alle arbeiders van 45 op -18 uur per
week te brengen, voor de stukwerkers
een loonsverlaging van 6 in te voe-
ren en de desbetreffende overeenkomst
op 31 December 1922 te beëindigen.
Het arbitragevoorstel werd door beide
patroonsbonden afgewezen.
Hierna werd door de patroons voor
gesteld de overeenkomst te doen af-
loopen op een minder ongunstig tijd
stip en dit te bepalen op 31 Maart
1923. Hierover zullen de arbeidersor-
ganisaties voor 1 October beslissen, i
DE WERKVERSCHAFFING TE
VEENH UIZEN.
Door den beer Hiemstra zijn aan
den minister van Justitie de volgende
vragen gesteld:
Is het juist, dat op last van Uwe
Excellentie de werkverschaffing aan
de Rijkswerkinrichtingen te Veenkui-
zen uiterlijk 1 Januari 1823 moet wor
den stopgezet?
Zoo ja, beschikt Uw Excellentie
dan over gegevens, waaruit kan blij
ken, dat de in bedoelde werkverschaf
fing zijnde arbeiders op of vóór 1 Ja
nuari 1923 ander werk kunnen vin
den
Zoo niet, acht Uw Excellentie het
dan verantwoord, Indien door bedoel
de stopzetting ©enige honderden arbei
dere weer zonder werk komen?
Uit d» Pers
„De Tijd" sclirijft in een beschou
wing over de Millioenennota:
Gebruik zal gemaakt worden var.
de in de pensioenwet gegeven bevoegd
beid tot korting van 5ti pCt. der wed-
don tot een maximum van f 3000 voor
het weduwen en weezenpensioen en
van 3 pCt. der volle wedden voor het
eigen pensioen. Dit heteekent een ver
mindering der Staatsuitgaven met cir
ca 15 mil'lioen, waarbij dan nog moet
gerekend de besparing voor het. post
bedrijf, dat thans worstelt met een
aanzienlijk tekort. Hierbij wordt re
kening gehouden met de zoogenaam
de „alloopende kortingen", waardoor
de individueele salaris vermindering in
den regel een eindje heneden de 814
pi'.t. zal blijven.
Velen groepen zal het wel leed doen,
nu men tot deze bescheiden salaris-
vermindarrag moet overgaan. „Be
scheiden" in vergelijking met hetgeen
in het particuliere bedrijf geschiedt
en heel dikwijls, gezien de omstan
digheden, moet geschieden. Alaar,
zooals dc redactie van het Ghristelijk-
Sociaal Weekblad „Patrimonium" in
het jongste nummer terecht deed op
merken, „wij staan nu oenrnaal voor
groote financieel© moeilijkheden. Wij
leven te midden van een wereldcrisis,
waarvoor geen menscli in Nederland
aansprakelijk valt te stellen, maar
waarvan wij uiteraard de gevolgen
ondervinden. En d© te nemen maatre
gelen hebben de strekking, om ons.
vcik te behoeden voor de gevaren, die
uit doorloopend niet sluitende begroo-
tirigen kunnen voortvloeien. Zij zijn
dus ook In het belang van de arbei
ders.
Het is de Eegeering stellig niet te
dofa., om een aanslag te plegen p
het levenspeil barer ambtenaren en
werklieden. Zij weet natuurlijk zeer
wol, dat dit levenspeil, ondanks de se
dert 1920 te constatceren verlaging
der prijzen, nog altijd bescheiden Is.
Maar de nood dringt haar. En v
moet zoo handelen juist, om hot le-'
üiize LacÈÈook
OP 'SCHOOL.
Onderwijzer: Als je met
gezicht naar het Zinden staat, wal heb
je dan aan je rechterhand!1
Jantje keek even nadenkend, dan
antwoordde hij't Wee' 't niet,
meneer.
Nu dan, zei de onderwijzer, cn hij
zette hem op de plaats uiet z'n gezicht
naar het Zuiden, wat heb je nu aan
je rechterhand.
jantje keek eens naar die hand, tel
de z'n vingers en zei toen s „Niets meer
dan anders, meneer.
ILLUSIE!
Eene vriend: Zeg, kerel, ver
beeld je eens: 50 sigaren voor een gul
den
Andere vriend: Wat zeg je?,
50 voor een gulden? Waar krijg je die?
Eene vriend: Krijg je die? Dat
heb ik niet gezegd; ik zei verbeeld je
s!
venspeil ven ons volk voor een groo
te, schier niet ie stuiten daling tc be
hoeden".
Wij vertrouwen, dat men in dokrln-
gen van het Overheidspersoneel, alvo
rens piotestvergaderingen bijeen ta
roepen, een en ander eens zal over
wegen. Er zijn gelukkig ook daar nog
vele goedwi!lenden, die den huidigen
toestand begrijpen.
VAN HET SPOORWEGPERSONEEL,
In een artikel „Leg open de kaar
ten" zegt „Het Rechte Spoor", orgaan
von „St. Raphael":
Men spoort van alle kanten het per
soneel aan toch redelijk 1© zijn en ta
blijven. P-mchtig. Die aansporing on
dersteunen wij met al onze kracht,
maar dan ook redelijk blijven tegen-
over het personeel
Zooais 't nu gaat, gaat het niet
redelijk
Het personeel wordt nu voor en na
op het lijf gevallen met „bezuinigin
gen", zonder te weten, vaar die „be
zuinigingen" zullen ophouden! Stuk
voor stuk wordt iets aan zijn pas ver
worven poeiti© ontnomen, zonder dat
het kan vermoeden wat er na al de
jbezuigingingen" van zal overblij
ven Onder zulke omstandigheden
wordt het ons te eenenmale onmoge
lijk gemaakt te treden in beoordeeling
der elkander snel opvolgende ver
slechteringen.
Open kaart moet met het personeel
gespeeld worden! Wij bedoelen: le
men zal ons moeten aantoonen, dat
de voorgestelde bezuinigingen 0 11 a f-
wendbaar zijn ©n niet op andere
voor het personeel en den dienst on
schadelijke wijzo kunnen worden ver
kregen.
2e. men dient ons een overzicht te
geven van het geheele complex van
maatregelen, welke men voornemens
is ten aanzien van liet personeel voor;
te stellen en ons daarbij aan te geven-
welk© bezuiniging van iederen maat
regel verwacht wordt.
Eerst dan is het ons mogelijk een
juist oordeel t© vormen over hetgeen
wij te doen en te laten hebben. Dezo
verlangens zijn niet overdreven cn
niet onredelijk, maar geheel logisch!
Hoeft men het eerlijk voor, ie bet
streven naar bezuiniging oprecht,
doet men hef noodgedwongen door do
economisch© feiten, dan zal hei noch
Regeering noch Directie moeilijk val-
len het geheele personeel de overtui
ging te geven, dat bezuinigingen in
aller belang onafwendbaar zijn.
Men .make spoed met de instelling
der Bezuinigingscotnmi6sie!
PersO?ei'zislit
In aansluiting op het reeds in oris
vorig Pers-Overzicht medegedeelde,
volgen hier nog ecnige persstemmen.
Het Eindhovensch Dag
blad, orgaan der Nieuwe Katholieke
Partij, laat zich o.m. aldus uit:
„Natuurlijk, er wordt in de Troon
rede over bezuiniging gesproken,
maarzin de taal der sphinxen. Pre
cies weten, wat de regeering nu op dat
gebied wil, doen we volstrekt niet.
En dat is toch een eerste eisch voor
de regeering, die zich iu dozen tijd
aan het hoofd van het bewind Btelt.
Hetgeen echter thans in de troonrede
over het onderwerp „bezuiniging" to
lezen staat, zegt mets anf rs dan: we
willen óók bezuiging, aanvaarden de
ze als leuzehoe en in welke mate v
wensehen te bezuinigen, daaromtrent
hebben we zelve nog geen goede voor
stelling.
Omtrent eene andere belangrijke
aangelegenheid, het hergeven der vrij
heid aan onze industrie, is de regee
ring al even raadselachtig en wat w©
over dat onderwerp lezen, stemt nu
juist niet hoopvol.
„Overwogeu wordt eene regeling
van de Arbeidsovereenkomst welko
zoowel het burgerrechteljhe als liet
Eubliekrcchtclijkc element in zich
evat".
Wil de regeering daarmee zeggen,
dat zij van plan is de industrie aan
de Veraart-menschcn cit te leveren 1
Feuilleton
Naarhel Engolsch van
Mts. C. N. WILLIAMSON.
11)
Als ze haar maar niet volgden, den
kende, dat zij valscliheid in geschrif
te gepleegd had! Hoe eerder zij uit
de buurt was, hoe beter. Zij zou maar
een taxi nemen, al was dat ook wel
,wat kostbaar. Zij beval den chauf
feur haar eerst naar het Strand le
rijden, daar zou zij hem dan wel ver
dere orders géven. Even latei- keek
zij op haar horloge en zag. dat er nog
juist tijd was voor haar tweede pion-
Zij zei tegen den ohauffeur, dat hij
haar naar het kantoor van The
iWomans Age moest brengen. Terwil-
le van Marion Bridges mocht zij niet
aan haar trots toegeven. Den brief,
bestemd voor Joan Ames, hield zij
nog steeds in de hand. Zij wilde hem
juist in haar zak steken, toen haar
dos op de lang© staarten Tan de g's
en y's viel. Waar had zij wel eens
eerder dat schrift gezien? Natuurlijk
Was de brief voor Joan bestemd en
had zij het recht niet. hem te openen,
maar opeens wist zij van wien de
brief was en scheurde zij, zonder ver
der te aarzelen, de enveloppe open.
„Waarde juffrouw Ames", las zij.
„Het bedankbriefje, dat u raij, 11a
ontvangst van de introductiebrie
ven zondt, geeft mij don moed, u een
nieuwtje te melden, dat naai' ik hoop,
u wel interesseeren zai. Het speet
mij, dat u mij verzocht, geen afscheid
van u to komen nemen op do hoot.
Ik zou u zoo graag nog even gezien
hebben. Maar nu hoop ik u toch wel
dra weer te zullen ontmoeten. De vol
gende week of over veertien dagen
hoop ik naar Londen te vertrekken.
Ik heb namelijk ©en opdracht van de
Democrat Impressionist Ik weet dus
wel nog niet precies, wanneer ik af
reis, maar het zal in ieder geval toch
niet lang meer duren, voor ik u te
rug zie. Ik wist eerst niet, waarheen
ik dezen brief zenden zou, tot het mij
opeens inviel, dat u van de Bank van
Grey en Branchley gesproken had.
Ik hoop, dat do brief u in handen zal
komen. U zult geen tijd meer hebben
nog naar Amerika aan mij te schrij
ven, maar als u mij per adres de hoe
ren Grey en Branchley een paar woor
den zou willen sturen, zoudt u mij
zeer gelukkig maken. Ik zal, als ik
aankom, daar het eerst heengaan, in
de hoop er cenig bericht van u te
vinden.
Uw u zeer toegenegen vriend
Fred. N. Chauncey",
Lucille liet van schrik den brief op
haar schoot vallen. Wat een compli
caties! Als Joan nog in leven nas ge
weest en zich alleen maar voor Lu
cille Chandler uitgaf, zouden zij en
ae ware. Lucille er zeker samen piet
over gehad hebben, dat d© ontdek
king van het bedrog zoo nabij was,
maar nu was d© zaak veel ernstiger.
De arme Joan Jag op den bodem der
zee, tor wijl haar aanbidder op wcfi
naar Londen was.
„Fred. N. Chauncey", herhaalde
Lucille. „Zou zijn tweede voornaam
Nemesis zijn? Eén ding weet Ik en
dat is, dat ik zoo vrij zal wezen, geen
briefje aan hem te zenden. Of het voel
helpen zal, is echter de vraag. Ik
vrees, dut hij op een goeden dag mij
toch wel ergens ontmoeten zal, vooral
als ik meneer Bland een bezoek ca
brengen. Zou lk dat nu ook maar lie
ver niet doen?"
Doch do taxi hield al juist voor
©en reusachtig gebouw stil, waarop
in groote letters hoven de deur Wo
man's Ago te lezen 6tond.
„Ik hen niet van plan door dien
man al mijn plannen in de war te
laten sturen", dacht ze. „In het erg-
sta geval zou ik nog altijd verstop-
bertje met meneer Fred. N. Chaun
cey kunnen gaan spelen.
HOOFDSTUK VII.
Een man van beteekenls.
Eir was een marmeren hall In het
groote gebouw cn een mooie, eiken
houten trap. Het kantoor \an üe
Woman's Age was"echter gelijkvloers.
Op haar vraag, of zij meneer Blani
spreken kon, antwoordde de jongste
bediende, die haar te woord stond,
dat hij niet wist, of meneer Bland
nog op zijn kantoor was, maar dat hij
er naar in formeer en zou.
Even later kwam hij terug met de
mededeeling, dat meneer Bland juist
op het punt was. uit te gaan, maar
dat hij juffrouw Ames toch nog eerst
zou ontvangen. Toen Lucille het privé
kantoor van den uitgever binnentrad
was deze bezig ziin lessenaar te slui
ten. Toen hij de deur hoorde open
gaan, keek hij om en zag "Lucille
glimlachend aan.
Meneer Bland had een breed, wel
wat bol voorhoofd en uitpuilende don
kere oogen, waarvan de uitdrukking
deed vermoeden, dat de eigenaar er
van niet veel gevoel voor humor had.
Lucille stak werktuigelijk haar hand
uit, die door den uitgever even aan
geraakt werd.
„Wilt u niet plaats nemen?" vroeg
h!J.
I.ucllle zette zich in ©en der ge
makkelijke stoelen neer en bemerkte
toen, dat meneer Bland niet van plan
was, te gaan zitten, maar met ziin
rug naar den kouden haard gekeerd
bleef staan.
Lucille dacht bij zichzelf, dat het
Jammer was, dat zij peen schilde,es
was of een fotograaf, di© zijn portret
kwam maken. Hij had daar juist rtv
goede pose voor aangenomen en do
omgeving was er ook als geknipt
voor. De schoolsteen, dien bij als ach
tergrond gekozen had. stond vol cu
riositeiten. Naast den schoorsteen
waren boekenkasten vol mooi gebon
den boeken eu dé wanden waren r.la
orerdokt met portretten, alle van da
mes, de meesten er van in avotid-
costmun, anderen in sporlpakje*.
Lucille wist niet. da" meneer Biand
zo alle gekregen had voor zijn tijd
schrift, bestemd voor de bladzijd©
„Schoonheden uil de grooie wereld",
en dacht, dat het allemaal kennis
sen van meneer Bland waren.
„Het spijt mij", begon hij, „dat ik
aan uw verzoek, om bij u te komen
theedrinken, niet voldoen kon. maar"
„0, spreekt u daar toch niet ver-
dor over", zei Lucille. „Het was dom
van mij* u die invitatie te sturen,
inanr ik was toen nop niet goed op
de hoogte van En pel sche toestanden.
Ik hoop, dat ik vandaag niet ongelo
gen kom. De jongen zei. dat n op hot
punt was. uit te gaan".
„Ja, ja, dal is zoo. maar ik heb
toch nog wei eeniga ©ogenblikken
den tijd. Als ik het goed begrepen
heb, bent u een kennis van meneer
Chauncey, dien ik wel eens ontmoet
heb. Maar zegt u mij nu eens, wat ik
voor u doen kan".
..Ik zou graag voor uw tijdscbrttt
werken", zei Lucille. „Ik ben naar
Londen gekomen, om mijn brood to
verdienen".
„Dat doen veel dames tegenwoor
dig", zei de uitgever van de Wo
man's Ag© met. een diepen zucht,
„li hoopte misschien, dat we het een
of ander verhaal van u zouden kun
nen plaatsen, maar tot mijn spijt
moet ik u zeggen, dat wij peen kleine
verhalen in ons ti dschrïft opnemen,
doch elefihts lange vervolgverhalen en
die nog alleen van welbekende see-Gi
vers of schrijfsters. Onze aborinés
zouden anders niet te vrtden zijn".
„Dat was eigenlijk mijn bedoeling
niet", zei Lucille. „Ik dacht meer
nan tooneelcritiek of recensies van
romans".
„Voor de tooneelcritiek gébruiken
we iemand van ondervinding", zei
meneerr Bland. „We hebben er ccn
vririen medewerker voor. Met recen
sies van boeken 5s het niet ander?.
(Wordt vervolgd).
