Haarlems Siaw
BETTY
DERDE BLAD
Vrijdag 10 Kovemder iB22
Binnenlanu
De ramp vau Smyrna.
HET VERHAAL VAN DEN KAPI
TEIN VAN DE „DEUCALION".
Bet Nederlandsclie stoomschip „Deu
calion" van de Kon. Nederlaudsche
Stoomboot Maatschappij, dat tij
dens den grooten prand vóór Smyrna
Jag, is behouden in de Amsterdom-
scbe haven binneugeloopen. De kapi
tein, de heer Wijdckop, heeft een uit
voerig verslag van zijn bevindingen
gegeven aan. de directie der Maat
schappij, die het „Hbld." in de gele
genheid stelde, daar een en ander uit
aan te stippen.
Een eenvoudig, weinig opgesmukt
verhaal van een stoeren zeeman is
bet sobere relaas van de ellende en
(inart, welke in de eerote twee weken
van September te Smyrna zijn ge
leden.
A' sedert onze aankomst op 31
Augustus, aldus de kapitein, zagen
wij een wilde vlucht, zoowel van het
Grieksche leger als van burgers. De
icheepjes, welke de vluchtlingen vee-
voerden, werden bestormd; van een
coiitóle was geen sprake. Orde was
er nieL Validen redden zich 't eerst,
de gewonden moesten zich zelf maar
helpen. In den nacht van 8 op 9
September zouden de Grieksche auto
riteiten de stad verlaten. Van 6 Sep
tember af waren Hollandsche vluch
telingen aan boord van de „Dcuca-
lon" in veiligheid gebracht. Het groo-
te tusschencek werd ingericht tot
verblijf.
Vrijdag 8 September verlieten alle
BCiiepen de haven en gingn op de
reede ten anker. Alleen de „Deuca
lion bleef achter, wat niet bepaald
aangenaam was, daar op den wal
breede hagen van menschen wacht
ten om naar het eerste het beste schip
te gaan. Daar stonden burgers en
gewapende soldaten. Voor alle ze
kerheid liet de gezagvoerder in den
loop van den avond naar de reede
opstoomen.
Zaterdagochtend kwam de consu'
aan boord en de kapitein ging daar
na mee aan wal voor enkele zakelijke
besprekingen.
Toen de kapitein wilde terugkecren,
bleek het, dat de bootsman niet op
hem had gewacht, maar bezig was te
helpen met het bergen van een la
ding. De gezagvoerder moest dus
wachten en bevond zich plotseling fe'
midden van een troep turksche ruite
rij en een vluchtende bende, die in
doodsangst verkeerde en ontzettend
kermde. De menschen deinden als
etn korenveld, waar de wind over
gaat.
De Turksche ruiiters reden kalm
twee aan twee daarachter met ge
trokken sabels. De menigte vluchtte
door deuren en ruiten, de kapitein
werd een oogenblik meegesleurd.
L^-ngs de kade lagen rijen huisraad,
kleeren, daar stonden huisdieren, os
sen, ezels, koeien, schapen. Maar de
massa liet alles in den steek, dacht
slechts aan lijfsbehoud.
De Turksche charge bleek een ge
volg van hel feit, dal een Armeniër
een handgranaat had geworpen voor
een Turksch officier, en die gedood
bad.
Nadat de Turken waren gepasseerd,
is de kapitein met een motorboot van
een agent der maatschappij naar zijn
Bchio teruggekeerd.
Als wij alles, aldus de kapitein,
voorna' hadden geweten, hadden wij
meer kunnen redden, want op Zoter
dag 9 September was daar nog wel
gelegenheid voor geweest.
Op Zondag werd de positie geheel
anders. Langs de kade bevonden
zich Turksche posten, evenals op de
pier.
Zaterdag hadden nog eenig" dui
zenden een veilig heenkomen gezocht
op de lichters welke in de haven
lagen. Deze werden later door een
Engelsche barkas naar het breekwa
ter gesleept.
Deze menschen trachtten zwemmen
de of per roeibootje van de lichters
naar de schepen op de reede te ko
men. Maar ieder, die zich op deze
wijze trachtte te redden, werd dooi
de Turken beschoten. Uit een roei
boot met Turksche vlag, werden de
iwemmers zonder pardon neerge-
vuurd. De Turk droop echter af, toen
een Engelscii stoomschip verscheen.
De vuleliteiingen maakten van de ge
legenheid gebruik om een heenko
men te zoeken voor zoover dal
mogelijk was.
Vijf vol'e dagen hebben veel vlucli
telingen op lichtere gezeten in de
brandende zon. Alleen Zondags heb
ben zij, door tusschenkomst der En-
gelschen, nog eten gehad.
De kogels viogen over de „Deuca
Feuilleton
door
JEFFERY FAKNOL.
(Geautoriseerde vertaling uit het
Engeteoh.)
(Nadruk verboden.)
23)
„Wel, kolonell" riep Sir Benjamin
hit, tervvnl hij hem de hand schud
de. „Ik weet niet waaraan we liet te
danken hebben, dat George Cloeve
hier naar deze Arcadische eenzaam
heid is gekomen, maar nu u hier is,
hoodig ik u uit om vanavond de ge-
eerde gast te zijn van mij en mijn
vrienden van Bacchus en de Muzen,
zoodat u onze dichteilijke ontboeze
mingen luister kunt bijzetten en
ons gezelschap de eer kunt aan doen
van van ik zeg van uw
.Stil Ben!" zuchtte Lord Alvaston,
«ie zijn mooie beenen weer liet be
wonderen, „stil Ben kom jij eerst
even op adem, dan zal ik probceren
om het uit te leggen. Wat Ben pro
beerde n fe vertellen en wat hij u
han vertellen is dit, meneer
«at het ons zeer aangenaam zal zijn
lion", die, terwille van 'de veiligheid,
verder moest opstoomen. Op het dek
werd een kogel gevonden.
In de verte stonden eenige dorpen
in brand, uit Smyrna klonk eonig ge
weervuur, maar overigens was het
daakr rustig.
Maandag 11 Septombar trokken
Turksche ruiterbenden de stad in. De
Turken betrokken cie huizen van de
kade. Ben twintigtal gevangenen,
twee gebonden, waaronder ook een
Anneensch priester werd voortge-
zweept. Zii schreeuwden hartverscheu
rend.
Bn terzelfder tijd werd in een groot
restaurant de foxtrott gespeeld. De
muziek speelde, cbe gevangenen jam
merden, an hei. water dobberden doo-
de soldaten.
Het was, aldus de kapitein, een
groot gekkenhuis.
Dinsdag daaraanvolgende had de
cezagvoerder ten onderhoud met den
oonsul. Hij besloot zijn voorgenomen
vertrek uit te stellen, teneinde nog te
kunnen helpen
Woemdag was hii getuige van een
ommegang der overwinnaars door de
jtad. Veroverde kanonnen werden
meegevoerd, een Grieksche vlag over
den grond gesleurd.
Toen kwam de nacht der verschrik
kingen 1
De consul en nog eenige leden der
kolonie werden door barkassen in al
leriil aan boord gebracht. In de bin-
uenwijken van Smvrna brandde het
al. en zoo snel breidde het vuur rich
uit. dat het duidelijk was, da.t h.ier een
weloverlegd plan werd uitgevoerd. In
de Armenische en in de Duropeesche
wvken werden geheele blokken syste
matisch in brand- gestoken. Waren
de huizen hoog. de vlammen waren
nog driemaal hooger. Daar tusschen-
door klonk gowecr en mitrailleur-
vuur. De aanblik was afgrijselijk.
De oorlogsbodems lieten hun zoek
licht op de kade schijnenDaar ston
den hond erdduizend of m eer men -
achen. die jammerden op een wijze,
dat het mirlon ver was te hooren."
Voor hen was geen uitweg. Achter
hen waren de brandende huizen, vóór
hen do ree. links het Turksche kwar
tier. rechts de Turksche ruiterij.
..Ik heb gezien", zest de kapitein.
..dat rondom de huizenblokken op
verschillende afstanden vuren wer
den aangelegd. onverschillig welke
vlag er oo stand, zoodia.t het geheele
complex binnen korten tijd In vlam
men opging"
De Hollandsche kolonie had alles
verloren, de e'.lende was onbeschrij
felijk. De Engelsche. Italtaansche.
Amerikaansche en Franscbe marine
hebben in den naoht nog zooveel mo
gelijk gered met groote booten, ge
sleept door bask assen.
Donderdag traden de Turken zeer
aanmatigend op. Soldaten voeren in
roeibootjes tiiseeken de schepen en
sommeerden d<ezo en gene hen te vol
gen.
De kapitein 7/?at. dat voor de „Den-
ooi ion" dit optreden zeer onprettig
was. omdat wij de eanige natie waren
zonder beeohermïng der marine. De
kapitein zou echter onder geen voor
waarde een gewapend Turksch sol
daat aan boord hebben galaten.
Dienzelfden dag hoopje de kapi
tein. dat de „Deucalion" door de Re
georing wa sopgevorderd. Draadloos
werd van den gezant te Constantino-
oel order ontvangen, zoo spoedig mo
gelijk oo te stoomen naar Mitylene.
De ..Stella" zou ook meegaan.
Daar reeds een week tevoren was
bekend gemaakt, dat de „Deucalion"
een wijkplaats was voor de ••den van
de Hollandecho kolonie, mocht wor
den aangenomen, dat de meesten aan
boord waren. Om één uur weTd op-
gestoomd en onderweg werden nog
vele vluchte'ingen opgenomen.
Na het verlaten van het echio dkxtr
de vluchtelingen miste een lid der
komannir.g een jas met kleL
..Wij zouden andere niet bobben go-
weten Grieken tc hebben gered",
merltt de kapitein op.
Op 24 September werd Konstanti-
nooel behouden bereikt.
Op 5 October werd aan boord een
iongi-r. geboren. Het ventje werd ge
noemd Joseph Deucalion. On 14 Oc
tober zijn de vluchtelingen van boord
gegaan.
SEIN MIDDELEN CP DE TREINEN.
Bij K.B. is ten opzichte van de setn-
middelen op de tieinen bepaald:
In dc treinen moeten se intimi d: en
aanwezig zijn, waarmede zoowel des
daags als des nachts de wachters en
het personeel van andere treinen ge
waarschuwd worden, dat een trein,
die niet vooraf schriftelijk is aange>
kondigd, in aantocht is: in dezelfde
richting en in tegenovergestelde rich-
ting.
De bepalingen zijn niet van toepas
sing op rangeerende treinen.
Vertier is bepaald, dat elke locomo
tief, die dient voor het vervoer van
pereonen treinen, met eene grootere
snelheid dan van 50 K.M. in het uur,
moet voorzien zijn van inrichtingen,
die het mogelijk maken hare rem, te
gelijk met de remmen van de voertui
gen, van de standplaats van den ma
chinist in werking te brengen.
De Raad van Toezicht kan ten aan
zien van voertuigen, welke naar zijn'
als u met ons wilt eoupeeren. One
al.emaai
„Ja, ja!" voegde de Markies er
bij.
„da!" mompelde de kapittem
„dat zal het".
„Heeren!" zei de Kolonel „ik ben
zeer vereerd, het is verbazend be
loefd van u en ik neem de invitatie
aan!"
„.Neen, neen meneer!" riep Sir
Benjamin uit, „de eer is geheel aan
ons, uw veldtochten in Vlaanderen
en Brabant meneer, uw schitterende
verrichtingen op liet slagveld al
leen uw naam al, de naam van Ko
lonel Lord George Cleeve is overal be
roemd, schittert alsals als
een
„Ster", opperde de Kapitein. Daar
op boog Lord Cleeve, het gezelschap
boog, wuifde met kanten en zakdoe
ken en allen namen een enuif%e.
„Hm!" riep Sir Benjamin uit met
een zeer gewichtig gezicht „zooals
ik al zeido toen Lord Cleeve ons zoo
onverwacht verraste het is dus af
gesproken dat Alton en ik tien ma
joor bij het aanbreken van den dag
naar huis zullen brengen!" Hier
moest Sir Benjamin lachen, en leg-
do hijna zijn vinger tegen zijn neus.
maar bedacht zich nog bijtijds en
kuchte. „Het zal me een groote eer
zijn, want niettegenstaande zijn
eh hm ziin landelijkheid, is
oordeel niet onvoorwaardelijk geschikt'
zijn om in personen treinen met de
grootste toegelaten snelheid te worden
ververd, bepalen, dat zij van dit ver
voer zijn uitgesloten of kan voorschrif
ten geven omtrent de plaatsing Yan
die voertuigen in den trein.
0RANJEB9EK.
Verschenen is weder een Oranje-
boek. De daarin vervatte mededee-
lingen loopen van Mei 1921 tot Octo
ber 1922. Uit den aard der zaak is
reeds veel van de mededeelingen be
kend. Wij ontleenen er het volgende
aan.
In aansluiting aan de mededeeling
in het vorig Oranjeboek, kan worden
opgemerkt, dat de nadere princi-
pieele gedachtenwisseling met de
Duitsche regeering betreffende het
toekennen van schadevera oeding
aan de Nederlanders, die scha
de hebben geleden ten gevolge
van de handelingen der Duitsche
troepen en overheden in België
en Noord-Frankrijk, nog niet tol
een bevredigend resultaat heeft ge
leid.
De Britsche regeering heeft thans
alle vergoedingen van schade, ver
oorzaakt door het tijdens den oorlog
op Nederlandsch grondgebied werpen
van bommen ut vliegtugen, uitbe
taald.
Onderhandelingen over het sluiten
V8n nieuwe overeenkomsten zijn
gaande met Spanje, Tsjecho-Slowa
kije en Finland. Ook met Polen en
de Baltische Staten zijn besprekingen
geopend over de sluiting van han
delsovereenkomsten. Voorbereidingen
werden gefroffen om tot onderhande
lingen te geraken met Brazilië e
Venezuela.
De mogelijkheid bestaat, dat eers'
daags de handelsbetrekkingen met
Oostenrijk en Hongarije definitief
geregeld zullen kunnen worden.
Met Bulgarije werd reeds een over
eenkomst getroffen.
Wat betreft de handelsbetrekkingen
met Roemenië welk land alle han
delsverdragen met andere mogendhe
den gesloten, tegen 1 April 1922 had
opgezegd moge in dit verband wor
den medegedeeld, dat Hr. Ms. gezant
te Boekarest van bet Roemeen^che
Departement van Bttitenlandsche Za
ken de verklaring ontving, dat Roe
menië don Nederiandschen handel
niet zou achterstellen bij dien van an
dere landen.
DE LICHTING 1923.
Ten aanzien van de lichting 1923 is,
naar de „Avp." mededeelt, o m. be
paald:
Bij de infanterie en artillerie zal»
uit de lichting 1923 een door de be
trokken inspecteurs te bepalen aantal
dienstplichtigen worden opgeleid voor
den officiers- en den underofficiers-
rang. Dit aantal mag bedragen
voor de officiersopleiding niet meer
dan 2 1/2 van bet totaal aan elk
wapen toe te wijzen diensplichtigen,
verminderd met bet aantal kaderre
servisten. dat rekening houdend
met hun leeftijd geacht kan wor
den tot die lichting te behooren:
voor de onderofficiers-opleiding
die bij alle wapens zal plaals hebben
-- bedraagt dit aantal niet meer dan
7 1/2 van de totaal toegewezen lo-
telingen bij het betrokken wapen,
niet uatzondering bij hot lilde school
bataljon van liet regiment genietroe
pen, waarhij dit aantal niet meer dan
10 mag bedragen.
Dienstplichtigen, dae vóór hun inlij
ving aan hun toekomstigen korps
commandant kennis geven, (lat zij
in aanmerking wensclien te komen
voor de officiers-opleiding, worden
indien zij daarvoor worden, bestemd
door 'dien commandant immens
den Minister van Oorlog in het genot
van uitstel van eerste oefening ge
steld tot het tijdvak, waarin de op
leiding zal aanvangen
Ni et-voorgeoefend e dienstpl ïehtigen,
die tijdelijk ongeschikt worden ver
klaard, worden toegewezen aan de
infanterie en ingedeeld bij de tweede
pJoeg. Worden zii nader geschikt ver
klaard, dan kan op bun verzoek in
die toewijzing verandering worden
gebracht, indien zij voor een ander
wapen geschikt zijn.
Voorgeoefenden, die tijdelijk onge
schikt zijn, worden echter op de ge
wone wijze ingedeeld gelijk met do
geschikten.
FRANSCHE PLANNEN TEGEN
(NV OER VAN NEL» ER LAN DSC HE
ARTIKELEN.
Het Handelsblad dc Tuinbouw deelt
mede, dat nadat do Franscbe boom-
kweekers den Minister van Handel te
Parijs haaden verzoent 50 Ires, per
100 K.G. invoerrechten te hefien op
Nederlar.dscne roten en andere arti
kelen, omdat Nederland niet bereid
is den invoer van Duitsche rozen en
andere artikelen in Nederland onmo
gelijk te maken, het Centraal Bestuur
van den Ned-. Tuinbouwraad den heer
Turbat, secretaris van de F. H. P. I.,
er op heeft gewezen, dat alleen Ne-
derlandsche producten naar Frank-
rijk kunnen worden uitgevoerd, om
dat iedere zending planten vergezeld
moet zijn van een certificaat van oor
majoor d'Arcy een
„Ha!" riep de kolonel plotseling
uit, „bedoelt u Jack d'Arcy van het
3e d'Arcy van Churchill's regi
ment?" Sir Benjamin boog en glim
lachte.
„Kent u hem. Kolonel? Een eenvou
dige, rustige, vriendelijke ziel
De kolonel keek hem aan, lachte
een korte, heesche lach, werd onmid
dellijk weer ernstig en knikte:
„Ja, dat is Jack precies eenvou
dig, rustig en vreeselijk gevaar
lijk. Ik weet nog wel, dat hij er zoo
uitzag, toen hij den grootsten schurk
on duellist van de drie legers doodde.
Eenvoud en rustigl Ja zoo leek hij
ook toen hij ons aanvoerde bij de be
storming van Namen in '95 en toen
hii onze verspreide troepen verzamel
de bi» Blenheim en later toen wc de
Franschen versloegen bij Ondenaar
de. In die dagen was hij mijn meer
dere en ik volgde hem overal, en ze
noemden ihem d'Arcy de vechtersbaas
hoewel hii een eenvoudige ziel is, net
als u zegt, meneer. Ik was achter
hem toen bij In den linkervleu
gel van de Franschen bii Rnmillies
een doorbraak forceerde. Ik heb hem
bij Malplaauet weg zien dragen
een en al bied cn stof". Eindelijk is
voor hem het eindo gekomen, dacht
ik maar neen hoeren, d'Arcy de
Vedhtereh-'ics bad lo veel leven in
zich. al zag hij er nog zoo rn lig en
sprong. Het zon dus op rijn weg lig
gen de Franscbe regeering hierop at
tent te maxen en uc bedoe.de heffing
niet in te voeren.*
Onder de belanghebbende boom-
k weekans ontstond intuesohen do
vrees, dat de Fransehe organisatie
niet krachtig hierop zou ingaan, en
aat de helling toen wel zou kunnen
worden ingevoerd. Daarom wordt een
bepreking voorbereid inet de Fron-
sche regeering. Namens ue Neder-
landscbe regeering zou een hoofdamb
tenaar van Landbouw naar Parijs
vertrt. -en, vermoedelijk vergezeld
van een lid van den Bond van Plan-
tenhandelaren en een lid van de Ver-
eeniging van Plantenexporteure, om-
aldaar pogingen in het werk to stel
len de heffing te voorkomen. Het zou
voor de booinkweekerij van zeer groot
belang zijn, wanneer succes werd be
reikt, want een invoerrecht van 50
frs. per 1C0 K.G. zou den handel vrij
wel onmogelijk maken.
VERTRACING IN HET TREIN
VERKEER.
DUITSGK LAND—NEDERLAND.
Door de onlangs ingetreden varschei'
ping der grenscontrole, als gevolg
waarvan de bagage van de lnaar
Duitschland reizende passagiers zeer
nauwkeurig wordt doorzocht en velen
hunner ook aan den lijve worden ge
visiteerd, ondervinden de internatio
nale treinen uit Duitschland naar Ne
derland urenlange vertraging. Het on
aangenaamste is zulks voor de reizi
gers met de Duitsche avondtreinen,
die bijna geregeld de aansluiting op
de Holandsche treinen missen, in
welk geval de passagiers genoodzaakt
zijn in de grensplaatsen den nacht
door te brengen, soms zelfs ten ge
volge van den kamernood in de
primitieve wachtkamers der grens
plaatsen.
WOONWACENWET.
Tot dusverre zijn de eischen der woon
wagen wet nog niet toegepast op die
woonwagens en woonschepen, welk* zie»
bij hei inwerking treden der wet hier tc
lande bevonden en destijds een vergun
ning vroegen.
Deze ontheffing, aanvankelijk beperkt
tot i Febr. igzo, werd sindsdien ver
lengd tot i Febr. 1923.
Thans heeft de Minister van Justitie
aan dc Commissarissen der Koningin
gevraagd of het naar hun oordeei wel
noodig is den overgangstermijn nog
verder te verlengen. Daarbij wordt ecu
onderzoek ingesteld naar de mogelijk
heid, om bewoners van afgekeurde
woonwagens of schepen in niet te dure
woningen onder te brengen.
ERSATZ-POLITIE. Men schrijft
uit Zuid-Limburg aan Dc Maasbode
De pseudo-cnmuial is weer in functie.
Hij beeft reeds verscheidene slachtoffers
gemaakt. Gewone, eenvoudige menschen
kiezen -te tot hun slachtoffers. Vooral
in de tram op het traject Aken—Huizo
gen rath treden de heeren op. Een me
vrouw uit een Hollandsche grens-ge-
meenie werd door ersatz-politie me;gc-
nomeri. De pakjes en klecreu werden
baar ontnomen en ze moest meer dan
f30 boete betalen, die door derden thuis
gehaaid werden en daar afgedragen wer-
deo. Later kwam het bedrog uit. Een
anderen pscudo-rechercheur ging het
niet zoo gemakkelijk. Hij hield een Hol-
landsch persoon aan, om hem te onder
zoeken en zcide dat hij „criminal" was.
Toevallig kwam een groepje mijnwer
kers van de mijn en zeiden „Daar is
Van der Joep, die bij ons werkt." Dit
gaf den Hollander moed, en hij vertelde,
dat de mijnwerker zich als „criminal"
had voorgesteld. Pats, pats; het regende
klappen op rug en hoofd van den pseu-
do-politieman, die blij was, dat hij in <je
vlucht zijn heil kon zoeken,
HET NIET-UITVAREN VAN DE
FLOTTILLE NAAR INDIë.
Ojj^de vragen van den heer Van dei
Voort van Zijp betreffende het niet uit
varen naar Nederlandsch-Indic van het
moederschip „Pelikaan" en drie onder
zeebooten, antwoordde de Minister van
Marine
Erkend wordt dat het besluit op het
maiinepersoneel een ongunstigen indruk
moet hebben gemaakt. De minister ver
trouwt echter, dat die ongunstige in
druk, nu het personeel bekend kan zijn
met de redenen, die tot het aanhouden
der bedoelde schepen hebben geleid,
zal zijn weggenomen, terwijl hij zich ntet
kan voorstellen, dat in het genomen be
sluit ooit aanleiding gevonden zou kun
nen worden, om met minder opgewekt
heid zijn taak te vervullen.
De Regeering is van oordeel, dat aan
de maritieme defensie van Ned.-Indtii
door den maatregel geen schade wordt
toegebracht, dat daarin ter ontlasting
van het Indisch budget voor één jaar zou
kunnen worden berust.
Bezuiniging is oorzaak van het niet
uitvaren dezer schepen; deze bezuiniging
wordt geraamd op ongeveer f 450.000,
berekend als volgt verschil in trac.e-
menten bemanning (duurtetoeslag inbe
grepen) f 335.000, verschil in kosten
voeding r 60.000, verschil in kosten
voor onderhoud, dokken, herstellingen
enz., waarbij in aanmerking is' genomen
dat dc schepen nieuw zijn, doch voor
vertrek naar Indië nagezien zullen moe
ten worden, terwijl de kosten der wei-
licht aoodige voorzieningen na afloop
der uitreis tot 1924 worden verschoven
eenvoudig uit! Ja, ik ken Jack goed,
we waren als broeders samen en als
broeders hebben we samen gedron
ken, gebivaccoord, gekibbeld en ge-
vocuten hij was mijn secondant in
mijn eerste eerezaak.
„Neen maari" riep Sir Benjamin
uit. „unze landelijke wijsgeer blijkt
een ec-ite vechtersbaas te zijn een
Maïs, een Zeus een paladijn
„Een echte volbloed!" voegde de
Markies er bij.
„Daar komt hij", zei Marchda/e die
bij hut raam stond, „met Merwale".
„Oompje", zei de Viscount toen ze
de gastvrije Roode Leeuw binnen tra
den. „Ben en Alvaston zullen het er
op aanleggen om te maken, dat u
vanavond boven uw theewater raakt"
„Boven m n theewater, Tom? Dron
ken?"
„Juist 't i? goed he-doeld natuurlijk
maar ik vond Jiet toch maar beter om
u te waarschuwen
„Ik ben je heel dankbaaa-, Toni",
antwoordde dc mujoor, terwijl do Vis
count de deur open maakte, boog cn
opzij ging om hem voor te laten
gaan.
De verschijning van den majoor
werd met luid gejuich en geroep van
„d'Arcy de Vechtersbaas" begroet
«en met veel gestamp ven zware laar
zen en gerinkel van sporen, liep Kolo
nel George C'- r-vo op hem af en om
helsde hem bijna.
f 100.000. Totaal f495.000.
Afextia kosten voor overvoer pe-
particuliere gelegenheid naar Oost-Indië
voor personeel, dat audeis per „Peli
kaan" zou 2ijn overgebracht 45.000.
Blijft f 450.000.
Aangezien het bedoelde materiaal
slechts voor één jaar hier te lande wordt
aangehouden onder omstandigheden, die
niet ongunstiger zijn dan in Ned.-Indiu,
kan bij de berekening de levensduur dei
schepen buiten beschouwing gelaten
worden.
Het aantal in dienst zijnde torpedo
jagers is reeds tot het minimum van dr c
teruggebracht. Het lag in de bedoeling
de sterkte van het personeel in Indic u't
te breiden met de bemanning der vier
bedoelde schepen cn met één reserve-
bemanning voor een onderzeeboot.
De schepen zullen hier te lande ge
deeltelijk in dienst worden opgelegd en
gedeeltelijk in dienst gehouden w-ordea
voor oefeningen van hei personeel.
Indien daartoe gegronde aanleiding
blijkt te beslaan, zal het verleenen van
een redelijke schadeloosstelling aan de
opvarenden in ernstige overweging wor
den opgenomen.
Fers-ü?onic!it
DE DEFENSIEUITGAVEN
De Maasbode schrijft: Ten opzichte
van toekomstige defensie-uitgaven
wordt in de Memorie van Antwoord
op de Staatsbegrooting niet veel licht
verspreid- Op ae vraag of het juist
is, dat een uitgave van 107 millioen
wordt voorbereid voor de aauschaf-
fing vaoi geschut, luidt het antwoord
ontkennend.
Heeft deze ontkenning alleen be
trek'ing op het woord geschut? Men
zou het zegen. Van aanschaffing van
enkel geaohut is nooit sprake geweest
wel -van geschut, mitrailleurs, bom
menwerpers, mumtie en al wat noodig
is voor een meer moderne bewape
ning. Bij de behandeling van de
Dienstplichtwet werd hiervoor in
uitzicht gesteld een bewapeningsfouds
van ongeveer 107 millioen en (fit plan
bestaat volgens dezelfde Memorie van
Antwoord nog steeds.
Reeds op een van de eerste blad
zijden lezen we, dat in het in te stel
len bewapeningsfonds, uit financieele
overwegingen in de eerste jaren na de
instelling daarvan, niet meer gestort
zal ktmueri worden dan verwerkt zal
worden door de artilleriednrichtingen
en voorts hetgeen noodig is voor
proeven ter voorbereiding van aan
vulling en verbetering van de bewa
pening.
Hier is dus wel een uitgave in voor
bereiding al zal deze volgens de hier
gegeven beschrijving nu wel minder
zijn dan 107 millioen, daar er alleen
maar sprake is van proeven voor aan
vulling en verbetering van de bewape
ning en niet van de destijds door de
ministère Pop en yan Dijk fn uitzicht
gestelde aanschaffing van de reeds ge
kozen bewapening van houwitsers enz.,
waarop de organisatie is gebouwd.
Duidelijk is de hier door de regee
ring gegeven inlichtingen in geen geval.
Uit de Memorie van .vntwoord is met
geen mogelijkheid na te gaan weike
plannen voor bewapening in voorbe
reiding zijn. Het is een spelea met
woorden, waaruit niemand iets wijzer
wordt.
Het iB te hopen dat bij de algemee-
ne beschouwingen over dit belangrijk
onderdeel van de defensie meer licht
verspreid wordt-
VAN DEN EX-KEIZER. In een
artikel over den ex-keizer schrijft het
N. v. d. D.:
Nu moge de ex-Koizer zijn tegen
woordige posite beschouwen zooale
hij vei-kie&t; voorloopig heeft dat
geen belang, hoewel 't bij zeer wel
mogelijke binnenlandsche verwikke
lingen in Duitschland hoogst belang
rijk zou kunnen worden.
Aan alle overheidspersonen en tot
zekere hoogte zelfs aan particuliere
Nederlanders 'eggen intusschen, in
dien wij de zaak goed iDzien, de pu
blicatie der gedenkschriften en de
wel intieme, maar niet van Keizer
lijk-koninklijke praal ontbloote plech
tigheid te Doom, den plicht op, in
hun betrekkingen tot den ex-Keizer
en zijn Doornsdie hofhouding de
uiterste omzichtigheid in acht te ne
men.
Of dit zoo pas geschied is en op
den duur geschiedt, laten wij ter be
antwoording over aan de lezers der
bruilottsverslagen en der gemengde1
berichten die Doorn tot middelpunt
hebben, Het zou natuurlijk een ver
keerde gevolgtrekking zijn indien
men in 't buitenland, uit de amuva-
zigheid van de bloem van den Neder
iandschen adel, van den gouverneur
der provincie, van een secretaris-ge
neraal, van heel een stoet van veld
wachters (de geregelde en buitenge
wone diensten van deze ambtenaren
bij do Keizerlijke Duaische Kolonie
bezwaren foch het Nederlaudsche
budget); uit de geschenken door aan
zienlijke Nederlanders aan het bruide
paar gebracht; uit de maatregelen,
tegen de buiten- en binnenlandsche
peis, tot wering van alle onbeschei
denheid, gelijk slechte ten gunste
van werke'ijke vorsten uitgevaardigd
plegen te worden indien men, zeg- 1
„Warempel nos dezelfde Jack."
riep hij uit, „dezelfde kalme John.'
Kerel wat doet het me plezier je
weer eens te zien!"
'„Zoo George!" riep de majoor uit,
tc-rwijl hii met de ecno hand den ma
joor op zijn rug klopte cn met dc an
dere zijn vuist greep „Georgie, jon
gen, je wordt dik!"
„Wat ongemanierd van je om dat
te zeggen, Jack! Jack, weet jo nog
dien nacht in de loopgraven voor
Maastricht, toen we dien jongen Des-
pard cr in wilden laten vliegen en we
den kolonel er voor ln de plaats kre
gen? Den volgenden dag was de be
storming en -ü kreeg een bajonet door
je been
„En jij droeg me wee van hel slag
veld. George
„Terwul ik steeds heftig tegen je
raasde ik weet niet meer waarom,
maar je verdiende hrtl"
„George, het souper gaat ge-loof ik
bvginnen „laat ik jc even Viscount
Merivale voorstellen" toen hij dat
gedaan had begrootte hii ook dc rest
van het gezelschap en zij gingen da-
do'ijk aan tafel.
Rn nu niepten en knalden dc kur
ken, knechts en kellnere liepen af en
aan, glazen klonken, vorken en mes
sen rinkelden vrooliik en cr werd
druk jrepraat en gelachen.
„Tusrchen twee haakjes", zei de
majoor, terwijl hij zich tot den mar-
Onze LaiMoek
EEN GOEDE KLANT.
Meneer u wenscht?
Hoeveel is dat brood kcllnert
Brood wordt, niet in rekening go-
bracht, meneer. Wilt u biefstuk, kalf»,
oesters
Hoort daar jus bij I
Ja zeker, meneer.
Wat kost de jus!
Niets, meneer.
Dan wou ik wel wat brood met
jus hebben.
VREEMDE WOORDEN.
Een jongen had een bloem geplukt
in een park. Wat natuurlijk verboden
was. Zijn moeder greep hem bij den
arm, nam de biocm in de andere hand
en stapte naai- een parkwachter.
Hier is de delinquent, zei de moe
der, die een statige dame wac er
graag vreemde woorden gebruikte.
Nee mevrouw, zei de parkwach
ter, dat i6 een aster.
gen wij, daaruit opmaakte dat Neder-
landsche opertieidspersonen (om van
aanzienlijke Nederlanders niet te.
spreken) den ex-Keizer en Koning
beschouwen als méér dan een interes
sant particulier.
Maai- somtijds is het verstandig,
ook den schijn te vermijden, en het is
een v. ijs voorschrift daj. men zich van
hetgeen de menschen zeggen niet te
veoi maar ook niet te weinig moet
aantrekken.
fieclitszakea
DE UNIFORM AIS LEGITIMATIE
BEWIJS.
Voor bet Gerechtehof te 's-Gravenhage
is voortgezet de behandeling van de zaak
tegen G. K. A. van D., scheikundige to
Katwjjk, die door de Haagschc Recht
bank is veroordeeld tot f 23 boete subs.
25 dagen hechtenis, wegens het belemme
ren van ambtenaren in het uitoefenen
van bun functie. Bekl. had not onmid
dellijk twee marechaussees, die de nale
ving van de Arbeidswet kwamen contro
leeren, op hun vordering to'. zjjn fabriek
toegelaten.
Bekl. had tot zjjn verdediging aange
voerd, dat hij niet voldoende zekerheid
had, met marechaussees te doen te bob
ben en dat hij huiverig was vreemde per
sonen in zjjn fabriek te laten, met het
oog op de chemische geheimen c.d.
Dc wachtmeester der marechaussee H-,
deelde mede, dat, toen hjj in gezelschap
van een anderen marechaussee bjj dc fa
briek van den bekl. was gekomen, deze
gevraagd had nar.r legitimatiebewijzen.
Dezo had men echter niet vertoond. Of
de bekl. ook naar de namen gevraagd
had, herinnerde getuige zich niet meer
De procureur-generaal betoogde, dal
beklaagde absoluut r.ict waar heeft kun
nen maken, dot hij gerechtigd was den
marechaussees toegang te weigeren, Spr.
eischic dan ook bevestiging van het von
nis der Haagsehe Rechtbank.
Mr. Oppenheimer. bekl.'s raadsman,
weea er allereerst op, dat de bekl. toe
gang geweigerd heeft aan twee zrr.' *-
naren cn niet aan één, zooais hem ten
laste is gelegd. En van die twee ambte
naren was er één niet bevoogd, dus dien
behoefde bekl. niet toe to lateu.
Dc hoofdzaak is dit echter niet voor
pleiter. De vraag is, of dc bekl. redely-
kerwyze heeft kunnen vermoeden, dat
hjj met inarechauf:ees te doen had. In dit
geval was do uniform zeker niet „aia-z-
gebend", omdat er ook marechausst
ia uniform kunnen komen, die niet be
voegd zjjn, ouidut zjj niet tegelijkertjjf.
hulp-officier van Justitie zjjn. Hierbj
komt nog, dat de laatste jaren herhaal-
dcljjk misbruik is gemaakt van de uni
form. Speciaal wees spr. op hetgeen do
getuige i! décharge- verteld heeft. Door
dit geval is de bekl. zeer voorzichtig ge
worden. Met een daardoor ontstane be-
grjjpeljjke vrees voor oogen, heeft de
bekl. den marechaussees naar legitimatie
bewjjzen eu hun namen gevraagd. Voo:
de veronderstelling van den procureur-
generaal, dat bekl. in overtreding vau
dc Arbeidswet was, bestaat naar plot
ter's mecning, geen enkc-le grond.
Pleiter legde er nog den nadruk op, dat
chemische fabrieken toch zeer zeker ge
heime middelen hebben. Hieraan hoeft
men toch niet te twijfelen.
Pleiter conelndeerde ten slotte tot vrij
spraak of ontslag van rechtsvervolging.
Het Hof zal 15 November uitspraak
ONEERLIJK BRIEV ENDESTELLER.
Voor het gerechtshof te 's-Gravenhage
stond terecht een brievenbesteller, die
zich zeven brieven, welke hu als ambtc
naar onder zich had, had toegeëigend
en geopend, o.a. ook een brief gericht
aan een waarzegster, waarin zich een
groot aantal postzegels bevonden. Hte.-
voor was hy door ce rechtbank to
's-Gravenhage veroordeeld tot twee ja
ren gevangenisstraf. a>
Door den president ondervraagd en
er op gewezen, dat er in dien tud veel
brieven wegraakten, ontkende beklaag
de, dat hij meer brieven had weggeno
men dan de zeven, waarvoor hij was ver
oordeeld
De Officier van Justitie eischte be
vestiging van het vonnis, waarbij hij
kies wendde, die naast hein zat „k
eii ik zie meneer Dalroyd van
avond niet hier!"
„Neen, meneer, u heeft gelijk! En
de reden is afdoende hij is hier
vanavond niet. Dalroyd is een harts
tochtelijk jager op vrouwelijk wild!
Vanavond zal hij daar wel weer met
bezig zijn, denk ik zoo de een ol
andere iandeltjke schoon©
„Wie zou het zijn?" vroeg de Vis
count, met moeite een geeuw onder
drukkend.
„Dalroyd ts erg gesloten", ant
woordde Lord Alvaston, „van bent
hoor je nooit iets"
„Heeren", riep Sir Benjamin uit
„ik noodig u uit om te drinken op
Betty, onze betooverertde onze on
vergelijkelijke onze ruooic Betty!"
Allen stonden op en herhaalden:
„Onz© mooie Betty!"
Even was het stil en toen we:xl
ieder leee glas stuk gegooid tegen
groote sohouw aan. Maar terwijl h t
gepraat en gelach opnieuw bego:
keek de majoor met ©on bezorgd go-
zicht naar den Viscount en zag dat
deze ook niet ere vrooliik keek.
Het souper was nu ln vollen gong
en steeds werd het gepraat en ceJach
luider en vrooliiker, glazen werden
gevuld en ee'edigd. eindeloos veel
fle&srhen gingen de tafel rond. c>
aanzittenden dronken elk nar toe; mid
den in al die drukte voelde de ma-
