HAARLEM'S DAGBLAD
UNITED TELEGRAPH
.GEMENGD
NIEUWS
BETTY
Ladderpraatje.
Kerk on Mooi
RecMszakan
VRIJDAG 1 DECEMBER 1922 DERDE BLAD
DIENST VAN DE
MARCEL PROUST BATTLING SIKI. - DE
PARIJSCHE MODE.
(Partioullere •orreapondenila.)
ifMJifciMi
Een van de beste Fraaischc sohrij-
feis is gestorvenMarcel Proost.
Hii was bijna vijftig ja.- inaai hij
keelt de beroemdheid niet anders ge
kend dan in 1919, toen hii den Prix
pon court ontving voor zijn boek:
A l'onibre de jeunes fillee en fleure.
En had laat gedebuteerd Buiten en
kele opstellen dateert ziiu eerste boek
van 1913: hii was toen biina veertig
jaar. Dat boek was het beein van een
Jonge serieA la recherche du temps
perdu .die gesloten zou worden door
Le temps retröuvé. Slechts één deel
(van dit werk is verschenen, maar men
•verzekert, dat het voltooid ie en dat
deze erf en to zal worden gopubldoeeru.
.uaicei Proust was een merkwaar
dig schrijver, die een afzonderlijke
©laats innaan in dc hedendaagsoac
litteratuur. Hii schreef nobel, maar
met een zeker dedhin oneindig sub
tiele uiusou, oie geen aiulore waarde
foedordrica te hebben, dan iuist hun
oneindige veriiinine. Wanneer hij
een mensen of eon karakter toekende,
deen iiii bet met kleine trekjes, met
voonvaartsohe en remmende bowegm
gen. Hij drom» door tot in de kleinste
psychische of moieele 8chuUhoeki.es
en plotseling aan het eind van een
lange alinea of van ontelbare bladzij
den. eiond daar die figuur met eon
aangriinende waarheid en relief. Ty
pisch staal van zijn kunst is de be-
Bcnriivtiig van het diner bii een voor
name dame het beslaat bijna twee
honderd bladzijden en van dc ia-
louzje van een znner hoofdpersonen,
waarna bet scJiunt, of alles ïecht-
Btreeks tot het mensohei iik hart is
gezegd. Ziin naam wordt in een adem
Benoemd met oie van de grooteten uit
de Fransohe letteren en mot reden -.
Dioust was een van do grootste psy
chologen. waarop Frankrijk zich kan
beroemen.
Bii is heel mooi gestorven als een
he.u temidden van de litteratuur. Hij
werkte veel, corrigeerde onophoude
lijk mamifioripten en drukproeven.
Ai langen tiió was hii ziek en ook
voor dien tijd zijn leven lang zwak
van gestel. Sedert Juli hield hii het
bed. eiue desondanks vooit met ziin
werk. ondier voortdurend liiden. Men
vertelt, dat hii zich kort voor hii
stierf zdin boeken liet brengen
„Haat men nu de passages opzoeken,
waar ik over den dood heb gespro
ken ik geloof, dat ik zo au beter
zal kermen." En hii wilde de be-
BcitriivüiK van den doodstrijd van een
zijner figuren overmaken.
Is dat niet bewonderenswaard 1
De zo dood herinnert aaa het einde
van den musicus Deodoi dte Severac,
verleden jaar. Deze wildo, dat men
hem ziin werk op de piano vooiepeel
de. toen hii stervende was. „Dc mu-
eiek ie mooi", mompelde hii. „Ik hob
voor haar alleen geleefd." Dat waren
ziin laatste woorden.
Dergelijke menschep«He voor hun
kunst leven, en in die liefde hun l&a-t-
eten adeintoobt uitblazen zijn min
der zeldzaam dan men in otizo eeuw
van het ijzer zou kunnen vreezen.
Maai omdat de groote Waden zioh
nauwdiiks mol hen bezie houden,
gaan ze de gioote massa onopgemerkt
voorbii. De Bemiddelde men weet
niet, dial Proust dood is, of, aJs hij
hel in drie regels in zijn courant
heeft gelezen, dan weet hii niet wie
Proust is. Daarentegen ie hii tot in
kleine bijzonderheden on de hoogte
niet de heldendaden van Battling
fiiki. den negerbokser, d'ie Canientier
zoo mooi heeft algemaAkl. Garpentier
was zeei populair in Frankrijk, om
dat hii intelligent was en bovenal
groepeerden. Zekei. toen hii verslagen
wereldkampioen geworden. die nu
jongleerde met mill kien en. tot in het
oneindige verveelvoudigd door de
volksfantasie, sprak tot het hart van
de menigte door ziin glimlach, zijn
elegance en de alleraardigste anoc-
dofen. die zien allengs ora hem heen
groepeerden, ekoi, voon hii verslagen
was bleef de publieke gunst hem niet
trouw. Siki, a-le overwinnaar werd
even luid toegejuicht als „notre
Georges". Alleende warmte ont
brak ei- aan. Men hoeft goed -czien,
want de neger. dronken door ziin
over winning. is gemakkelijk iot
dwaasheoen overgegaan. Eerst, men
Feuilleton
JEFF BR FARNOL-
(Geautoriseerde vertaling uit het
Engelech.)
(Nadruk verboden.)
3d)
„Maar meneer, u verbaast mei"
zei de majoor, terwijl hij van den een
naar den ander keek. „Hoe komt dat
zoo?"
Sir BöAjamin schudde het hoofd on
zuchtte,
Sir Jaspor kreunde zachtjes, March
dale mompelde binnensmonds en de
Kapitein zei halfluid: „Hm" en Al-
Vaston floot somber.
„Meneer", zuchtte Sir Benjamin,
-,,u ziet hier een verzameling aanbid
ders, allen veroordeeld tot zuchten
maar met elkaar te zuchten en
deze omstandigheid kan one lot wel
eenigszins verzachten. Ieder van one
heeft haar liet hof gemaakt en van
allen was het tevergeefs onze droo-
men. onze visioenen moeten hm
1maar droomen en
„O Bon!" mompelde Alvaeton, „nu
raak je warempel al weer in den
knoop! Ben wil eigenlijk alleen maar
weet het. heeft de nieuwe kampioen
zich op straal laten aanhouden m oe
uniform van Senegaleesch tirailleur.
Die was het ongetwijfeld znn recht,
zeifs zuil plicht te dragen gedurende
den oorlog. Maai' thans is het een
onwettige dracm, waar strai op staat,
te meer, omdat deze vermomming
•niet zonder schandaal afliep. De
Fransenman houdt er niet van, dat
ziin favorieten, ai ziin het negexboK
sers. zich op straat aanstellen als
aangeschoten studenten, hu houdt er
niet vim. dat ziin afgoden hun voet
stuk bemorsen. De verontwaardiging
steeg ten top. toen Siki In het open
oaar een verfoeilijk schouwspel gaf.
Tijdens een bokswedstrijd, waarbij
de zwarte als verzorger van een der
rivalen optrad, werd ziin cliënt ver
slagen. De dappere verzorger, nog
moed'igci geworden door dronken
schap. wist niet beter te doen. dan
znn tegenstander aan te vaiien. On
danks ziin kracht kon men hein mees
ter worden en hem den ring uitwer
ken. De verontwaardiging kenae geen
grenzen en ae open Pare ineeiiujg ont
zag dezen bruut, dronken, zoowel van
zijn overwinning als van alcohol aller
minst. Men verlangde, dat de neger
streng gestraft zou worden .ging zelfs
zoo ver, levenslange diaqualificatie te
eiaohen. De bevoegde boksautoritei-
ten waren echter minder onveraoen-
liik en spraken ziin afzworing slechts
uit voor negen maanden. Gedurende
deze drfe kwartalen zal men niet
meer over dezen zon<ieriingen kam
pioen spreken, indien hii althans zijn
onbezonnen streken niet herhaalt.
Kunnen menechen als Marcel
Proust of Deodat <ie Severac ons «fooi-
hun woord over sommige k-vens niet
troosten?
Het Pariisohe seizoen in begonnen.
De theatere kondigen nieuwe stukken
aan, dc kleermakers en modistes lan-
ceeren nieuwe modellen. l>e heeren,
onder boschermi" - van een wat al te
tvraunieke mode. ziin genoodzaakt,
met bewondering to zien, hoe snel
hun vrouwen op goeden voet zijn met
de nieuwigheden. Na wat verrast
gebrom ziin zij vastbesloten, alles
mooi te vinden. Toen, drie jaar gele
den. de zeer korte japonnen versche
nen. hebben do heeren gemopperd. Zij
hebben die vrouwen, vermomd ais
meisjes. niet dikwijls weinig sierlijke
spillebeentjes, belachelijk gevondten.
Men had toen goed gelachen over
deze omkeering. die de bakvisschen
deed zeggen„Wanneer ik gioot zal
zijn, zal ik óók korte rokken diagen".
Maar ail en ga raakte men er aan ge
woon. De mopperaars stemden toe,
dut die mode verstandig was,
dat zii het silhouet mooier maakte.,
de bewegingen losser en dat er fei
telijk niets practiseher waa om de
straten over te steken en achter een
iuist vertrekkende tram aan te hol
len. Op een goeden dag waagden de
lainge japonnen een bescheiden po
ging om ter ug te keereu. Zij wekten
de lachlustdie aldus geikleede
vrouwen schenen op wieltjes te glij
den en liet was zoo ongemakkelijk.
Maar voet ie voor voetje doet de lange
japon nu weer haar intrede. men
vindt haar weer aanbiddcll ijk en be
schouwt de weinige korte lokken, die
men nog ziet, als overblijfselen uit ce
carnavalsdagen
Feitelijk is het nog niet <Le tango
rok van voor 1910. Hii veegt de we
reld niet aam, maar iaat de voeten
zien. In het theater en op de oonver-
ten ziet men de sleep weer te voor
schijn komen en de vrouwelijke ma
jesteit. die zij teweegbrengt. De sym
metrie is verbroken. De zijkanten
vaüen ongelijk, een opzetteliike ver
braking van het evenwicht weidt ver
kregen poot weelderige plooien. De
vrouw, die haar draagt, wordt daar
door weer kwijnend, zachter, weer
geschikt voor vertrouwelijkheid, wat
de korte japon seoheen te bebk-n ver
woest. De nieuwe mode io meer ge
ïnspireerd door adel. respect en be
leefdiheid.
Het is zeer gênant een grootmoe
der te hebben met een korte jurk.
MARCEL AZAIS.
Ik ben geen held op een ladder. In
de enkele gevallen, waarin ik mij in
mijn loopbaan gedwongen heb gezien
(uit pure liefhebuerij doe ik het nooit)
een ladder te beklimmen, deed ik dat,
ik ben er tot in het diepat van mijn
ziel van overtuigd, met zeer weinig
gratie- De eerste twee sporten ple
gen weinig moeilijkheden op te leve
ren, maar bij de derde begint de
kramp in die lic^amsdeeleu, die de
glorie van Mr. Pickwick waren, n.l.
dc kuiten al en met heel weinig wel
behagen zet ik dan den tocht naar
hoogere regionen langs dat langs tij-
ligo en veelsportige ding, dat ladder
heet. voortEnfinik ben er altijd
zonaer ongelukken gekomen, maar,
evenals de beroemde kapitein
„De Storm'1 van den Schoolmeester,
die „een ouwe stoffel" waa (de kapi
tein, niet de Schoolmeester!) „die
nooit een laara aantrok als hij kans
had op een pantoffel zal ik nooit een
ladder opgaan, als er kans is op een
trap met een behoorlijke leuning. Zoo
is het nu eenmaal op dit ondennaan-
schode een is voor held in de wieg
gelegd en de inder niet.
Gelukkig maar, dat er tal van n
schen zijn, die, in tegenstelling met
den schrijver dezer regelen, het be
klimmen van een ladder beschouwen
als kinderspel en die met de snelheid
waarmede een wekker tikt: een
een-twee, een-tv.ee langs zoo'n hoo-
ger-voerend werktuig naar boven....-
huppelen zou ik willen zeggen.
Gélukkig, want hoe zouden anders
glazenwasBchers, schilders, timmerlie
den, loodgieters, hun beroep naar be
lmoren kunnen uitoefenen? Zij heb
ben nu eenmaal ladders noodig om het
terrein hunner werkzaamheden te
bereiken. En als je, van jongs af, aan
ladders-klauteren gewoon beut, heb
ik mij laten vertellen, dan vind je
het ook niet zoo erg. Om laddei-B zon
der angst en beven, met een zekere
vrijmoedige gemakkelijkheid te be
klimmen, moet je, overdrachtelijk ge
zegd, op een ladder geboren zijn.
Is er dan in 't geheel geen ladder-
gevaar?
Ja en neen.
Er is voor den geroutineerden lad-
derldauteraar, die al zijn zintuigen
tot zijn dienst heeft en zijn handen en
voeten daarbij, geen gevaar in het
beklimmen van den ladder op zichzelf.
Maar en hiermede kom ik tot het
eigenlijke onderwerp van dit praatje
't gevaar kan van buiten komen. De
ladders, gewone of schnifladders, wor
den zoo maar los op straat neergezet
en nu bestaat natuurlijk de mogelijk
heid, dat een voorbijganger tegen zoo n
ladder aanloopt, of dat een tram of
ander voertuig er tegen aanrijdt, ter
wijl daar heel in de hoogte iemand
zijn werkzaamheden op den ladder
staat te verrichten Zóó kkn gevaai
ontstaan, in de eerste plaats voor den
man die op den ladder staat en in de
boven-gesenetste gevallen een Ieelijke,
misschien wel een noodlottige, tuime
ling maakt en in de tweede plaats voor
dingen, meDBchen of dieren die op
straat zijn en vernield, gewond of ge
dood kunnen worden. Zoo'n val kan
ruiten, wagens, rijwielen, armen en
boenen, mensehen- en dierenlevens
kosten. En geld.
Vooral in smallo straten met druk
verkeer kan dit laddergevaar ont
staan. Onze teekenaar, de heer Wes-
seling, heeft zoo'n gevaarlijk punt in
beeld gebracht: hoek Jansstraat en
Groote Markt, bij Hotel „Het Haas
je".
lem, verklaarde een glazen wassckers-
patroon. En hier heeft een gmeuwas-
Bcher dan ook eens een ongeluk ge
had, doordat de tram tegen zijn lad
der aan reed.
Maar andersinco l.idderougeluk-
ken schijnt het to-.h nog al te gaan.
Genoemde glazenwasscherspatroon
zeide, dat in de vele jaren, gedurende
ivelke hij het glazenwasschersbedrijf
te Haarlem uitoefent, alleen het on
geluk, waarvan hierboven sprake was.
is gebeurd, voor zoover zijn bedrijf
betreft-
Bonis", aldus deze patroon, „zet
ik wel eens een mannetje bij den lad
der om een oogje in 't zeil te hou
den, maar in de meeste gevallen is dit
toch niet noodigde mensclien zien
de ladders heusch welEn boven
dien daar afzonderlijk iemand voor
te houden zou mij ook veel te duur
komen 1"
Het gebruik van Magirusladdere
die natuurlijk veel vaster slaan en
waarbij bet gevaar van aanrijden dus
veel minder groot is stuit in de prac
tijk op verschillende bezwaren. Een
glazenwasscherspatroon hier ter stede
is in het bezit van zulk een ladder,
die op 7, 14 en 20 M. kan gesteld wor
den en hem, vóór den oorlog, 700
kostte. Thans kosten deze ladders
j 1200 a 1400. De brandweer heeft
er een van buitengewoon goede quali-
teit, (die ladder moet natuurlijk zeer
stabiel zijn), zij zou er niet meer bui
ten kunnen. De Magirusl&dder rukt
bij eiken brand, zelfs bij schoorsteen
branden mee uit. Maar de braudweer
„werkt" met een heel ander doel dan
een schilder of een glazenwasscher.
Hier volgt het „portret" van een
Magirusladder, op twee wielen. Zij
zijn er ook op vier wielen.
van een Magirusladder bq gewone
vakwerkzaamheden in hoofdzaak
stuit zijn (behalve dan de hooge aan-
scbaffingskosten) naar bij informatie
bleek, in hoofdzaak de volgende
Het benedengedeelte van den lad
der is te ver van de huizen af, zoodat
hij pas. op vrij aanzienlijke hoogte
dienst zou kunnen doen, Dan kost Het
„verrijden" veel te veel tijd. Een ge
wone ladder wordt verschoven, dat
kost maar een oogenblik tijd, maar
een Magirusladder kan niet even langs
het huis worden gereden, want de
wielen staan loodrecht op den
„werkmuur". In smalle straten en
op binnenplaatsen beeft men om
de grootte van het gevaarte aan
Magirusladders ook mets, maar kan
veel beter gebruik worden gemaakt
van haakladders, die met haken aan
de goot beveBtigd worden.
Dc glazenwasscherspatroon, die een
Magirusladder in zijn ezit heeft, ge
bruikt hem dan ook niet meer in zijn
bedrijf, na eenige mislukte proeven,
niftar verhuurt hem nog wel eens een
eukelen keer, ook buiten de stad aan
stucadoors of andere vaklieden, die
werkzaamheden in heel hooge zalen
moeten verrichten-
GEBREK AAN HEERKRACHTEN
De. afdeel! ne- der Bouwkunde van
de Tecbnisohe Hoogescliool te Delft
heeft medegedeeld. dat wepena ee-
brok aan 1 eerkrach ter. peer. college»
kunnen worden peeeven m architec
tonische compositie 6tadsaanl.ee en ge
schiedenis der Nederlandsche bouw
kunde.
VERVALÖCHING SPOORWEG-
ABONNEMENT.
De Alkmaareoho Rechtbank heeft
een thans gedetineerden inwoner wre-
eens vervalschins van een spooryvee-
abonne-ment veroordeeld lot 1 jaar ge
vangenisstraf. meldt het N.v.d.D. De
eisch was 2 inar.
IN STRIJD MET EEN GOEDE
OPVATTING DER KRIJGSTUCHT
Het Hoog Militair Gerechtshof te
Utrecht heeft arrest gewezen in de
zaak van «ien leider der aideeling
Niirnegen van de Onderofficieren
veireecuigine „Ons Belangt", gestraft
met 4 dagen arrest wegone het publi-
ceoren van een motie waarvan de iu
houd werd geoordeeld m strijd te zijn
met een goede opvatting der krijgs
tucht. Het Hof handhaafde de opge
legde straf van 4 dagen met verando
ring in «ien tekst dei strafredenen.
zullen mogen vernieuwen. En voor
wij weg gaan, zou het ons zeer aan
genaam zijn, als u en Lord Clecve ons
nog eens liet genoegen wilden doen
met. ons te soupeeren
„Ja dat zullen we zeker docnl"
knikte dé Kolonel. „Ik zal zelf hce-1
graag komen en wat Jack betreft,
die zal ook komen, al moet ik er hem
naar toe dragen".
„En nu uw toasf. Sir Benjamin",
zei de majoor.
Sir Benjamin stond op, met zijn
glas in de eene en een kanten 2ak-
rioekje in de andere hand.
„Wij allen, zooals we hier bij el
kaar zijn, hebben met uitzondering
van den Kolonel, naar ik meen, ons
geluk beproefd bij freule Betty, en
met hetzelfde ahem met even
weinig succes. Het eefhijnt dat zij vaet
besloten ia. ons geen van allen het
geluk te schenken waarvan we allen
gedroomd hebben. Maar ze jong en
wc kunnen niet anders verwachten
dan dat den een o fan deren dog n ge
lukkiger man slagen zal waar onze
jKigingen mislnkten. En nu heeren,
als baar aanbidders, allemaal, ver
zoek ik u het glas op te heffen ter
eere van dien gelukkigen onbekende,
wie hij ook zij, laien wo op ziin ge
zondheid drinken, hem geluk, succes
en een lang leven toewensdin, ter
wille van Onze Mooie Betty. Heeren
ik drink on „den Onbekeaidel"
VREESELDKE MISDAAD. Den
19den September jl.m. heeft te Djailo-
io fHaltnaheira) in het militaire kam
pement een verschrikkelijke moord
plaats gehad.
Het'oiachtoffer, zoo schrijft men na^
der aan het „Soer. Hbl." de sergeant
le klasse Tb. H. Dietrich, Stb. No.
81729, had n.l. de gewoonte, 's mor
gens tusschen licht en donker te gaan
Laden. Zoo was hij ook op den bewus-
ten dag 's morgens tegen half zee m
de badkamer. Een dwangarbeider, die
vroeger bij hem gewerkt had, wachtte
hem buiten achter de deur op en stak
hem bij het verlaten van de badka
mer do ode) ijk in de borst.
Do sergeant schreeuwde om hulp,
en liep weg, waarop een andere
dwangarbeider, die juist van de keu
ken kwam, toesnelde om hem te hel
pen, doch het mes van den moorde
naar ziende, liep ook hij weg.
De moordenaar viei opnieuw den
eergeant aan, die intusschen was ge-
vullen en bracht hem nog verscheide
ne messteken toe.
Op het geroep „toeleng, toelong"
van den helpenden dwangarbeider,
vlogen de soldaten naar de plaats van
hel onheil, zij konden slechte den
zwaargewonde naar zijn kamer dra
gen; de moordenaar wae verdwenen.
Na te zijn verbonden, werd Dietrich
om acht uur per prauw naar Ternate
overgebracht, waar men wegens den
-waren tegenstroom en wand oe-rst om
•i irur s middags aankwam. De gftr-
nizoens-dokter was onmiddellijk bij de
hand. Tijdens de behandeling m de
ziekenzaal sprak Dietrich nog niet den
dokter en den plaatselijken militairen
commandant, doch um zeven uur des
avonds, bij Eet hechten v&n dc elfde
en laatste wond, overfeed hij.
l>en 20st«n des namiddags heeft de
begrafenis onder groote belangBtelIing
p'aate gehad: de lijkwagen wae behan
gen met kransen en bloemen, geechon
ben door officieren, onderofficieren
en minderen; een bewijs, dat de over
ledene goed aangeschreven stond hij
zijn superieuren, collega's en minde-
Wijfen sergeant Dietrich had blijk
baar reeds een voorgevoel gehad van
zijn dood. In zijn koffer vond men con
verzegelden brief, gefrankeerd en al,
bestemd voor zijn zuster in Duitsch-
land, met een bandje er om, waarop
met rood elond geschreven: „Dit na
mijn overlijden dooi- de boedel-com
missie te verzenden", terwij 1 te Djaiio-
lo op zijn kamer en op zijn kantoor
.sergeant Dietrich was belast met de
administratie hij aMes netjes in or
de bad gebracht en klaar gelegd en
allou voorzien van een aanwijzing,
b.v. bij goederen van de oompagnie:
is ran de oompagnie", enz.
De moordenaar werd vier dagen na
he: gevaJ midden op zee gevut deer
het kamponghoofd van Djaiolo en
naar Ternate overgebracht. Hij had
drie messen bij zich.
EX-KONING MANUEL.
Ex-koning Manuel van Portugal zou,
naar hot ..Berl. Tageblatt" uit Stutt
gart wordt gemeld, onlangs een bezoek
hebben gebracht aan zjjn schoonvader,
den vors', van Hoheurollem, den bewoner
van Duitechlands eenige residentie, Sig
maringen. Een aantal Duitsch-nation.iic
patriotten, zoo heet het verder, zouden
daarin een goede gelegenheid hebben ge
zien van hun monarchistische gevoelens
bl(jk te geven. Zij teokenden in op ccn
ljjst het slot en worden daarop uitge-
noodigd tot een maaltijd. Het verbljjf
van den ex-mounrcli vond evenwel een
ontijdig einde. Verschillende uitnoodigiu-
gen gaven hem den indruk, dat het beter
was plotseling en in alle stilte vit Sig
maringen te verdwijnen.
DE HANDEL MET RUSLAND.
Uit Stockholm wordi gemeld: De
eerste belangrijke» scheepslading eind»
den oorlog is uit Rusland te Stock
holm aangekomen met het stoomschip
Aegir", dat naar Petrograd vertrok
ken was met locomotieven, transfor
matoren e.d. aan boord. De lading,
medegenomen uit Rusland, bestaat
uil 300 ton vlas, 100 ton hennep en
ccn kleine hoeveelheid machhic-olie.
Deze transactie wordt beschouwd a.s
het begin van een geregelde» hamlei
met Zweden. Een nieuwe lading wordt
midden December verwacht
De toestand van de haven van Pe-
t rograd fo zeer goed, volgens den ge
zagvoerder der „Aegir". Zij m! den
goiueelen winter door een drietal ijs-
brckcre opengehouden worden.
BEPERKING DER IMMIGRATIE
IN DU1TSCHLAND. ln den Prui-
sischen Landdag drongen cc Duitsch-
Nationalen er op aan dat de regee-
vi ng maatregelen zou nemen tegen
HOOFDSTUK XL-IV.
Over een struikroover.
Dulroyd was een man van vaste ge
woonten en den laats ten tijd had hij
zioh aangewend om 's nachts bijzon
der goed te letten op het slot en den
grendel van zijn kamerdeur, en iiij
sliep altijd niet een pistool onder zijn
kuisen.
llij had zich ook nog wat anders
aangewend namelijk een vreemd,
zonderling nnnwcndsel om plotseling
stil te si» an en met het hoofd een
heetje sc neef te luisteren naar verre
en zachte geluiden, maar zijn oogen
stonden even slaperig en zijn hou
ding wae even kwijnend als altijd.
Maar de trap die naar Dalroyd's
slaapkamer leidde, was nauw en vree
solijk steil en toen hij op een avond
in liet donker naar beneden liep, was
hij over het een of andere voorwerp
gevallen en alleen zijn lenigheid had
hem toen gered van een val naar be
neden. Hij was midden in den nacht
schijnbof'-r zonder eenigo oorzaak
wakker geworden, en toen hij in
die geduldig luisterende houding over
eind ging zitten, keek hii toevallig
naar de deur, waarop het maanlicht
viel, en hij had gezien dat de klink
bewoog, zachtjes omhoog ging en
even stil weer naar beneden gleed.
Hij wae ook voorzichtig geworden
de immigratie van de Joden uit Oost-
Kuropu. Ook de Duitsol»e Volkspartij
en dc democraten drongen aan op
een beperking van de immigratie.
De minister van Binnenlandsche
Zaken Severing, verklaarde, dat de
geringe sterkte der politie, welke
door de geallieerden aan Duitschland
is toegestaan het onmogelijk maakt,
het toezicht aan de grens te ver
scherpen, en dat bovendien een al te
krachtig optreden tegen oneewensch-
te vreemdelingen door het verdrag
van Versailles wordt verboden.
De minister deckle voorts mede, dat
Hongarije voornemens is een groot
aantal Joden uit te wijzen en kon
digde aan. dat de Duiteche regeerinir
zich betreffende deze aangelegenheid
tot den Volkenbond zal wenden, daar
Duiischland niet ln staat ie, nog
meer vreemdelingen te herbergen.
STERREN ?.ÏET GROOTE SNEL
HEDEN. Naar de astronomische
Tel.-medewerker verneemt, heeft de
Neder!andsche sterrenkundige- Luyten
op de Lick Sterrenwacht in California
onlangs een sterretje van de elfde
grootte gevonden, welks snelheid in de
gesichtslijn niet mulder dan 350 K.M.
per secunde bedraagt. Dit is dc groot
ste radiale snelheid tot nog toe voor
een ster gevonden, hoewel een paai
snelheden grooter dan 300 K.M. per
see." bekend zijn.
De plaats der ster aan den heinel
is aangegeven door Rechte Klimming
21 uur, 4] minuten, Declinatie plus
■43 graad 51 minuten. Eenige jaren ge
leden werd de ster door Funckjelm te
Helsingfors opgemerkt door haat
groote eigenbeweging in boocrnaal
aan den hemel.
Behalve deze ster werden door Luy-
ten nog 2 sterren van de negende
grootte gevonden met snelheden van
ongeveer 200 K.M. per sec. 't Merk.
waardige van deze drie sterren is nog
dit, dat zij alle drie zeer wit van
kieur zijn (hun spectrum behoort tot
klasse A.) terwij! de sterren slechts
zeor zelden snelheden grooter dan 20
of 30 K.M. per sec. hebben.
Bovendien zijn deze hardloopcrs
zeer lichtzwak, in tegenstelling niet
de meeste witte sterren, welke genud-
c.eld 30—40 maa lzoohelder als dc zon
zijn. Hoewel wij den afstand en daar
mede de absolute llchtfcracht dezer
drie sterren niet kennen .bedraagt de.
ze laatste vermoedelijk toch niet meer
dan een tiende of een veertigste van
di_ der zon.
HOE DE WERELD ER NA 50 JAAR
ZAI. UITZIEN. Marconi, die hel
groot»*1 e gemie ter wereld genoemd
wordt, heeft zich, omtrent de vraag
laten interviewen, boe de wereld eT
m 50 jaar zal uitzien. In dien tijd zal
alle vervoer door do lucht gaan, de
„draad)!ooze" zal natuurlijk overal re
volutie teweeg hebben gebracht en het
zal b.v. to Am-sterdam mogelijk zijn
om te Londen een voetbalwedstrijd bij
te wonen, daar levende beelden van
den strijd draadloos overgeseind zul
len worden, zoodat men iedere bewe
ging zal kunnen waarnemen.
Marconi vormt zich een voorsteliing
van den tijd na 59 jaar, welke den
mensch naar voren brengt, dat de tijd
nog wat sneller zal gaan. Hetgeen de
meeste aandacht trekt in de voorspel
ling van dezen profeet is, dat hij het
als vaststaande beschouwt, dat de we
tenschap in staat zal zijn om de zons-
energie te benutten, zoodat het licht
der zon in eleotriciteit omgezet zal
worden. Daarmede zou het sociale
vraagstuk ook opgelost zijn, meen.
Marconi en zullen wij alien gelukki
ger zijn dan thans.
WATERSTOF. De Berlijneelto
correspondent van het Hbtd. telefo
neert.
Naar iJ: verneem, neeit een mgo-
nieur to Munohen een uitvinding ge
daan, wo ii._- het mogelijk maakt door
elecirolytisehc ontleding van water
waterstof (hydrogenium) te winnen,
zon-cr uat uit eerst voor het prac-
tisch gebruik behoeft te worden sa-
mengejierst, hetgeen het gebruik van
de waterstof vlam steeds zoo duur
maakte. De voornaamste Duitschc
physici acnten de uitvinding van het.
hoogste belang. Nog dit jaar zal een
maatschappij worden opgerioht voor
de practische toepassing, waaraan
veel buiteniandfcch kapuuaJ aal deel
nemen. Men besclKiuwt de nieuwe
vinding als een groote concurrentie
van kolen en petroleum.
Naar ik verder verneem, ligt het
in het voornemen de uilvinding het
allereerst aan le vveixien ui uienrt
van den wederopbouw in Noord-
Frankrijk.
mot het aanpakken van zijn pistolen,
want meer dan eens was op dc een
oi andere geheimzinnige manier «i«j
haan gespannen. En zoo ging Dol-
roycl voort met 's nachts zijn deur op
slot te óosn cn 's morgens als hj
voor den spiegel zat, sloeg hij daar
in don onderdanige» Joseph gade. dit
deed hij ook nu".
„Meneer zei Joseph, die dc ooger»
neergeslagen hield, maar zich volko
men bewust was van den onderzo.-
kenden blik van zijn meesier, „uiles
is gepakt behalve uw borstels en uw
haarwater'"
„Nu, dan kun je die ook pakken".
„Ik zal het doen, meneer".
„Het is nu half elf, Joseph o:n
elf uur vertrekken vve'
„Naar Londen, meneer?"
„Zorg dut de paarden om 11 uur
klaar staan".
„Ja. meneer. En, meneer', zei hit
nederig, terwijl hii het hoofd po!
gen hield en zenuwachtig zijn boli
den bewoog, „wat uw !>olofte aan
gaat. dat u mij zoudt toestaan uw
dienst te verlaten wanneer zal dof
gebeuren?"
..Ik weel het niet. Joseph, ik kna
hel Je niet zeggen".
„Meneer meneer bedoelt u..."
„Ik bedoel, dat ik voel, dat ik je
nfct missen kan, Joseph".
„U bedoelt dat dat u me niet
wilt lafen gaan?"
zeggen dat
„Betty ons geen van allen hebben
wil" mopperde Marchdale, „maai*
als ik wat langer tijd gehad had. ..1'
„Geen van allen!" voegde de Ka--
pitéin er bij, „eh Juni Geen van
alien!" Sir Jasper probeerde al kreu
nende een slok wijn te drinken en
verslikte zich.
„En toch en tooh", zuchtte Sir
Benjamin terwijl hij zijn glas tus-
schen zijn oog en het licht hield,
„aangezien ons ahem!" ons onuit
sprekelijke verdriet door ons allen
gezamenlijk gedragen wordt, door
allemaal, zal het, dunkt mij, de
vriendschapsbanden nog nauwer en
inniger maken en wij moesten haar
met elkaar golukwenechen met met
wolken onbekenden sterveling ze ten
slotte uit zal kiezen. En ik meen dat
we hier eens op moeeten drinken
willen de heeren bun glazen vol
schenken en ik
Sir Benjamin zweeg en keerde zich
om toen de sergeant weer binnen
kwam.
„Majoor", zei hij, „hier zijn Lady
Belinda Damain en Lady Carlyon om
u op te zoeken".
De majoor schrok, ging toen recht
op zitten en zei heel rustig:
„Mijn respect aan de dames, be
dank hen voor de belangstelling en
zeg dat ik hon tot mijn spijt niet kan
ontvangen"
„Meneer!" zei de sergeant ver
baasd.
,,'t Is goed, sergeant!'
„Jack!" riep de Kolonel uit toen
de deur weer dicht was „maar
Jack!"
„George!" antwoordde de majoor
en zijn oogen schitterden.
„V-vrouwen! Twee nogal liefst
voorschrift van den doktor! O, ol"
riep de Kolonel uit
„Heeren", zei de majoor met een
vermoeiden glimlach, „vul als 't u
blieft uw glazen voor den toast van
Sir Benjamin".
„Majoor d'Arcy" aei Sir Benja
min buigend vanuit zijn stoel, „ver
gun mij u to mogen zeggen, dat ik
uw fijngevoeligheid zeer op prijs etel.
"Wij die lief gehad hebben en tever
geefs helaas! Het was heel vrien
delijk van o, mijnheer heel vriende
lijk!" en hij stak den majoor zijn
snuifdoos loc. „Meneer", vervolgde
hij, toen ze allebei gebogen en een
snuifje genomen hadden, de zomer is
haast voorbij en met den zomer zul
len wij. evenals de zwaluwen, deze
landelijke eenzaamheid verlaten.
Over een week znllen we, in plaats
van in Westerham te wandelen, weer
over de keien van London hobbelen
maar we zullen allen een zeer
aangename herinnering aan uw
vriendschap meenemen ooi wij ver
trouwen dat wij die van lijd tot tijd
