OM ONS HEEN Als Haarlem grooter wordt 40e Jaargang No. 12189 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen 'VRIJDAG 12 JANUARI 1923 HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN per 3 maanden: Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd II ADVERTENTIENVan 15 regels f 1.75iedere regel m*er 35 Cts. Reclames 60 Cts per regel. BIJ is (kom der gemeente) f3.57*A. Franco per post door Nederland f3.871/,. Afzonderlijke nummers f 15. Geil- abonnement aanzienlijk rabat. Twaalfstuivers-advertentièn van Vraag en aauboa van 1—4 regels 60 Lt» lusueerd Zondagsblad, voor Haarlem en omstreken f 0.571/,franco per post f0.65. Post Giro 30810. per plaatsing, elke regel meer 15 Cts. h contant; buiten het Arrondissement dubbele prijs. Uitgave der N.V. Louren» Coster, Directeur-Hoofdredacteur J. C. PEEREBOOM, Telefoon 3082 II Directie en Administratie i "Jrooto Houtstraat 83. Telefoonnr9. Redactie 600 en AdmlnUmatie 724 BIJKANTOOR voor Santpoort, Velsen, Velseroord, Wljkeroog, lJtnuiden, Beverwijk enz. DRiEHUIZERKERKWEG 2, VELSEH, TELEFMON 3521 DIT NUMMER BESTAAT UIT TOA AT .F BLADZIJDEN. EERSTE BLAD Heden. VRIJDAG 12 JANUARI. Stadsschouwburg, Wilsonsplein. Het Sciiouwtuoneel„De Comedie der Liefde' S uur. Schouwburg Jansweg: Voordracht avond Hanns Heinz Ewers, 8 uur. Gebouw van den Protestantenbond: Rede van Dr. J. C. A. Fetter, 8 uur. Tea-room Luxoi Theater, Groote Houtstraat: 's middags 3.30—5.30 en 's avonds 3n uui Concert. Cinema Palace Foyer: Midciag en Avondconcert 3.30- -5.30 en 811 uur. Bioscoopvoorstellingen. ZATERDAG 13 JANUARI. Stadsschouwburg, Wilsonsplein: Het Hofstad tooneel: „Het Ondeugen de Vrouwtje", 8 unr. Schouwburg Jansweg: Matinée met 0ud-Fran6che Chansons en muziek, 3 uur. Schouwburg Jansweg: „De Baja dère", Tooneelgezelschap Max Gabriel 8 uur. Tea-room Luxor Theater, Groote Houtstraat: 'b middags 3.30—5-30 en 's avonds 811 Concert; (Jinema Palace Foyer Middag- en Avondconcert 1.30—5.30 en S11 uur Luxor-Theator, Groote Houtstraat Bioscoopvoorstelling 's r.am. 2.30 en 's avonds 8 uur. Cmema-Palaco, Groote Houtstraat Bioscoopvoorstelling 's nam. 2.30 en 's avonds 8 uur. Scala Theater, KI. Houtstraat 77: Bioscoopvoorstelling 's nam. 2.30 en 's avonds 8 uur. Schouwburg De Kroon, Gr. Markt: Bioscoopvoorstelling 's nam. 2.30 en 's avonds 8 uur. No. 3133 Da da. ons land, die wel behoefte hebben aan ontwikkeling van kunstgevoel, niet aan zinneloozen spot. Als de hce- ren dio zich met deze Dada-vertoo ning hebben beziggehouden, binnen kort, weer eens een vrijen avond heb ben, laten zij dan lieve opbouwend werk trachten te maken. Aan 't groo te publiek is nog heelwat nuttige pro paganda te doen. Die van Donderdagavond is goed- bekeken toch wel doornig op Rosen- hagho geweest. Ex-koning Constants f Bijna drie jaar geleden werden mij uit Panjs hoe inij zoo het voorrecht te beurt viel, weet ik met uitgaven toegezonden van de- Dadaïsten, week bladen vol wonderlijke figuren en niet minder zotte artikeltjes. Destijds heb ik daar een en ander uit meegedeeld en het overigens voor een ..azieKte van den oorlog gehoudende schok was ook zoo groot geweest, geen wonder dat verschillende heraenkronkels van hun plaats waren geschoven. Ben tijd lang hoorden we er niet meer van. het scheen dus wel of do ongesteldheid voorbij was gegaan, als zoovele andere ziekelijke aandoeningen. Eu zie, daar barst op eens de kwaal uit in ons eigen land, het eerst in den Haag, dan reist ze per spoor (of doet Dada het anders i) naar Haarlem en vertoont ook luer haar droevigo symptomen. Id ons vorige nummer hebben wij een verslag uit de Telegraaf over de vertooning afgedrukt. Blijkt daaruit nu eindelijk, wat Dada is en wil? De Nederlandsche spreker van den avond, de schilder Theo van Doesburg, begon met te zeggen, dat sinds 1880 ons land ,voor iedere levensuiting hermetisch gesloten is. Men kan het er mee ecijs zijn of niet, dit is ten minste begrijpe lijke taal. Het vervolg is evenwel hel der .als koffiedik: „het Dadaïsme is de steAste negatie van alle cultureele waardebepalingendada is geen kunst beweging, integendeel, het gaat in te gen den verschimmelden schijncul tuur, het berust op reclame en sug gestie". Reclame waarvoor? Suggestie waar tóe Wij hooren het niet- Is Oada dan alleen maar ontkenning? „De Da daïst neemt geen enkele verantwoor delijkheid voor onze cultuur op zich- Hij weet precies hoo men geest fabri ceert- Dada is het phenomeen der Ïilieromenen, het heelt geen vader- and en nationaliteit en is te gelijker tijd overal geboren. Het is ontstaan als verzet tegen den geheelen denk- aard en den phannaceutischen le- yeDsaard." Deze laatste onzin is blijkbaar in Duitschlaud geboren, Deukart, Lc- bensart en door den redenaar nog slecht vertaald bovendien, omdat wij daarvoor immers de goed-Nederland- sche uitdrukkingen „wijze van den ken, wijze van loven" hebben. Intus- Bchen begrijpen wij wel, dat zoo'n kleinigheid er in het Dadaïsme niet op aankomt. Het eenige wat er van te begrijpen valt, is ditDadaïsme i#een protest tegen wat bestaat en, daar kunstenaars zich er mee bemoeien, dus blijkbaar een protest tegen toestan den in en om do kunst. Goed. Die pro testen zijn zoo oud als de kunst zelf. Absolute kunst bestaat niet. wel be staat er velerlei manier om kunst uit te drukken, dus verschillende kunst vorm. Iedere leek weet wel, dat de grootste kunstenaars altijd mcuschen zijn geweest, die protesteerden het zij tegen onware kunst, hetzij tegen verkeerde vormen, waarin zij gegeven werd. In dezen zin zijn allo groote kunstenaars omverwerpers, omwente- laars geweest. Revolutionairen, als men het omineuse woord gebruiken wil. Maar.... zij gaven op hun beurt iets, dat zij mooier en beter vonden en dat de menschen, die in hun tijd of daarna leefden, met hen als grooter kunst hebben loeren zien. De Dadaïs ten doen anders. Dio geven niets be ters. Alleen maar malle geluiden en kikkergekwaak. Bovendien waren de groote baanbrekers dikwijls vol eer bied voor wat vroegere kunsten wrs tot stand gebracht hadden. NiM: alzoo de Dadaïsten zij erkennen geen ver leden (na 1880) cn geven geen toe komst- Het gaat met vreemde dingen meestal zoo: als zo ver weg zijn, ver baast de meusch zich er alleen over, .wanneer ze dichterbij komen, geeft hij zich moeite, om ze tc begrij pen. Daarom hebben wij gisteren eens informatie genomen bij een van de Haarlcmsche ingezetenen, die do Da daïstische vergadering in Haarlem op touw gezet hebben. Wat deze er van zei, heeft men in ons vorige nummer gelezen, tot duidelijker begrip van de zaak drukken wij hieronder de hoofd zaak nog eens af. „Een aantal kunstenaars in Haarlem, die belang stellen in al le mogelijke verrichtingen in de kunst, hoe negatief, afbrekend ot anarchistisch deze ook mogen zijn, heeft gemeend, dat het toch aar dig zou zijn, als' bij het bezoek van den heer Kurt Schwitters aan Holland ook Haarlem niet verge ten wordt. Het gaat mot om eeni- gerlei ernstige demonstratie van een nieuwe kunstuiting, want het Dadaïsme is, zooals ook de heer Theo van Doesburg in zijn ope ningsrede verklaart.... niets. Met dat niets is alles gezegd. Het is slechts een ontkennen van alles wat geweest is en wat komen kan in do kunst. Het is een belachelijk maken van allen ernst cn zwaartil lendheid. Het ia een spel van geest en geestigheden onder het moni van diepste diepzinnigheid- Een samenspraak tussehen kun stenaars, wier heele leven gowijci is en gewend wordt aan wat schoon en leelijk iseen tegen alle regelen en gewoonten in- druischen intellectueel vernietigen en opzettelijk belachelijk maken van alle kunstpose- Tot zoover het oordeel van onzen zegsman. In hoever dat doel nu be reikt is, kan de lezer zelf nagaan in het verslag van de vergadering, die Donderdagavond in Haarlem gehou den is. Mogelijk was dat bijzonder grappig, (in elk geval is er veel ge lachen) maar met den besten wil van de wereld kan ik er het „spel van ;eest en geestigheden" niet in ontdek- jen. Ko üonckers schimmenspel, na melijk zijn goedige spot met de Bui nenhuisjes van Blaricum, lijkt mij heel wat vermakelijker toe. Zijn wij inderdaad zóó zwaartillend, dat er een paar heeron op bezoeu moeten nomen, die een scüop geven alles wat wij voor eerbied voor de kunst in ons oankweeken? Waarschijn lijk zal ook deze vraag weer veel te zwaarwichtig gevonden worden. Het is mogelijk, dat ons Hollandsche ka rakter, gevormd onder grauwe luchten en in triestig neersijpelende regen buien, niet geschikt is voor het beseffen van den geest en het vernuft, die er gelegen zijn in onmogelijke piano-composities en onzinnige toespraken, maar dan wil ik toch hot odium van zwaarwichtig heid maar op mij nemen en verkla ren, dat ik niet begrijp, waarom een gezelschap Ilaarlemsche kunstenaars net noodig gevonden heeft, de heeren van Doesburg, Schwitters etc. gele genheid gegeven heeft, hun onzin te komen vertellen. Onze zegsman tracht het wel to verklaren met de opmer king, dat zij belang stellen in allo mogelijke verrichtingen in de kunst, maar dan moeten, zou ik zeggen, die verrichtingen toch een redelijken basis of een aannemelijk doel hebben. Geen van beide was in deze Dadaïstische vertooning te vinden. Als men zegt, dat het gaat tegen de pose in de kunst, dan zou de vraag gesteld kunnen worden of dit protest ni.et veel meer pose was. Hoe is het mogelijk, dat een ernstig man zich opmaakt, om voor zulke dingen te gaan reizen? En welk belang kan er in stoken om de malle geluiden van den heer Schwit ters te colporteeren door Nederland? Als het dezen Duitsclien heer ora een aantal Nederlandsche guldens te doen was, dan is hem dat zeker niet kwa lijk te nemen, noch te misgunnen, maar dan behoeven onze Nederland sche kunstenaars daarbij toch niet voor eerewacht te spelen. Is het dan enkel en alleen bin clownerie to doen? Daarvoor gaan wij naar het circus en lachen hartelijk om do grollen van den clown. Op zijn tijd doe ik daar graag aan mee. Maar als dat door kunstenaars ge daan wordt over de kunst, dan gaat mij toch een onplezierige rilling over den rug. Het zijn zware tijden voor do kunst. Niet alleen in financieelen zin. Ook de waardeering van kunst is sedert den oorlog afgenomen, ze deinsdo terug voor allerlei ovenvegio gen van grof materieelen aard. Er zijn honderdduizende menschen in Toen koning Constantijn van Grie kenland na zijn afstand van den troon in eind© September j.l. te Palermo ais balling aankwam .verklaarde hij thans nooit meer een poging te zullen doen om in zijn vroegere waardigheid te worden hersteld. Men was hier niet overal gerust op, ook na deze uit spraak. maar die ongerustheid kan nu verdwijnen, koning Constantijn is Donderdagmorgen te 11 uur plotse ling te Palermo overleden. De Griek se hc troon is venlig voor hém. Deze Balkanvorot heeft een veelbe wogen leven gehad alvorens ecne bloeduitstorting in de hersenen hier aan een plotseling einde maakt. Op 2 Augustus 1868 op het slot nabij Athene geboren, trouwde hij op 21- iarigen leetfijd met een© zuster van den Duitschen ex-keizer ©n deze echt verbintenis kan in de geschiedenis van Griekenland als een mijlpaal worden beschouwd, want deze is de onvermoede aanleiding geweest tot de ellende die thans het Griekcche volk bedreigt. Hoewel Constantijn als kroonprins in de laatste jaren der vorige eeuw de Grieksche legers menigmaal ter overwinning voerde tegen de Turken cn zoodoende blijk gaf van de vrucht baarheid der militair© lessen uit Berlijn, kon dit hem niet aan popula riteit helpen en in 1909 kwam het zelfs tot een voornamelijk tegen hem gerichte crisis. Deze storm dreef even wel over en bij het begin van den Balkanoorlog van 1912 was hij weer Grieksch opnerbevelhebber. Ook in dezen oorlog bewees hij zijn militaire talenten on toen koning Geroge, zijn vader, door de hand van een sluip moord enaar viel,, besteeg Constantijn onder groot enthousiasme den troon. Toen kwam de wereldoorlog en daarmede de groote tweedracht in de Grieksche regeering. De Koning was door banden des bloeds steik Duitsch- gozuid. Venizelo© de minister-presi dent stond aan de zijde der Entente, Do zonderlinge neutraliteit van Griekenland, die leidde tot het schen den van lit Grieksoh-Servische ver drag. de overgave van ©en geheel Le gercorps aan de Duitschers, de weige ring van optreden tegon de Bulgaren, die het land binnenvielen, nam een aanvang. Tenslotte bezette de Entente een deel van Griekenland uit over wegingen van veiligheid, maar ook thans bleef de „neutraliteit" gehand haafd. Constantijn werd door de Franschen tot aftreden gedwongen en vertrok in Juni 1917 naar Zwit serland, zijn jongere zoon Alexander werd koning. Dit koningschap duurde zeer kort, de beet van een aap maakte er een einde aan. Gaandeweg taande de invloed van Yenizedos en de verkiezingen van. No vember 1920 veroorzaakten zijn val. Nu zijn groote tegenstander verdwe nen was. zag Constantijn zijn kans weer schoon. Hij keerde onder for meel protest der geallieerden terug en werd opnieuw met groot enthou siasme te Athene ontvangen. Toen volgde de roekelooze campagne tegen de Turken in Klein Azië. die leidde tot de volslagen nederlaag en een re volutie die den koning in September j.L ten tweeden male tot aftreden dwong. Een aftreden dat thans door den dood is bekrachtigd. Stadsnieuws ALLIANCE FRANgAISE. Do hoer Joseph Delpcch, Professor aan do Universiteit te Straatsburg, hield Don- dordngavond iu De Kroon voor da leden der afdeeling Haarlem van do Alliance Franjaise een lezing over „Francis Jam mes et le Béarn". Hot was, zooals do voorzitter der Haar lcmsche afdeeling, do heor J. H. Sauveur, aan het einde der conférence terecht zeide, een interessante en gedocumenteer de lezing, waarvan vooral zjj genoten zul len hebben, dio Jammes en zijn »«rlc ken. nen. Do spreker deed de aanwezigen, voor zooveel dit in dozen kring nog noodig was kennis maken, of hen anders de kennisma king hernieuwen, met verschillende van Jammes' gedichten, waarby het «enigs zins to betreuren viel, dat de conféren cier niet over voldoende steunmiddclen en dictie beschikt om mooie, fyno dings- kes als bijvoorbeeld „La fille nue" en „Je suis une bécasse" volkomen tot hnn recht to doen komen. Overigens dwong deze lezing eorbiod af door de uitgebreide littéraire kennis en fjjnen smaak, waarvan zij getuigde. Francis Jamaies is een dichter van de in tijd, wiens zangen aan die van oen uit >r verleden tijd doen denken: Virgilins die in zeker opzicht, n.l. door zijn lief- 5 tot de natu-ir, als volgeling V3n Jean Jacques Rousseau en Bernardin do St. Pierre mag beschouwd worden. •Jammes werd geboren in do PyTenoeën op de grens van de „Basses Pyrénées" en de „Hautes Pyrénées". In dezo landelijke omgeving gTocido hij op, leefde hij steeds cn wijdt hij zich „sans éloquenco" aan wat hij zelf zyr „art paisible" noemt. Z\jn verzen zpn van oen prachtigen een voud: hij voelt zich geboren om in z\jn gedichten herinneringen te voorschijn te roepen aan do schijnbaar onbetoekeneiide „kleine" dingen, die hij op zijn tochten door de wouden cn naar do Spaansche kust waarnam. Hij heeft ook oog voor het komische, voor „drólcrie" en geeft dan meer charge dan ironie, zooals blijkt nit het eerste deel van zijn in 1921 uitgege ven mémoires. Er ij een drieledige karakteristiek van dozen dichter te geven: hij is dichter en als zoodanig impressionist; do abstracte idéo trekt hem niet aan. Hij „lééft van de natuur", de vruchten, de bloemen, de vo gels, maar ook arme ongelukkige men schen cn dieren geven hem stof; vooral voelt hij zich aangetrokken tot den ezel. Zjjn verzen zijn kleine schilderijen van eenvoudige en melodieuso woorden en zyn beeldspraak is meer dan verrassend. Dan maakte de omgeving, waarin h\j opgroeide, hem tot „poéte bucolique"; men moet dc gevoelige natuur van een Jammes bezitten om „Le roman d'une lièvre" te dichten en in de derdo plaats was hij „poète du terroir". Zooals wijn „un goèc do terroir" kan hebben, zoo hebben dit ook in cenigszins anderen zin zyn gedichten. Jammes heeft zich als 't ware naar den grond gebakt, om stof voor zijn gödichten to vinden. De conférencier oogstte een vnendelijk .voord van dank van don heer Sauveur, die dens niet talrijken aanwezigen de le zing van Jammes' werk aanbeval als een bron van nieuw geluk en genoegen. BEPERKING VAN DRANKPRO DUCTIE. De Staatscommissie, welke ministei Ruys voor eenige jaren heef: ingesteld om te onderzoeken dc mogelijkheid om do drankproductio te beperken, heeft, zegt De Kruisbanier, in groote trekken een project goedgekeurd, waarin een samengaan nagestreefd wordt van drank bestrijders en drankhandelaars, ten ein de tot een zeer geleidelijke beperking van de gedistilleerd-productie te komen, bit project zal nader uitgewerkt wor den in een rapport met conceptwetsont werp en concept-memorie van toelich ting. DE P AL EST I NA-FILM. Woensdag 2-4 Januari zal de Pales- tina-film, waarover wij mededee- Imgen deden, vertoond worden in de gemeentelijke concertzaal. Er wordt hier ter stede een eere- comitó gevormd, waarvan de burge meester, de heer C. Maarschalk, voor zitter ia en waarin verder o.m. zitting hebben directeuren van onderwijsin richtingen alhier en predikanten van verschillende richting. In 1902 werd de grondslag voor het Joodsch Nationaalfonds gelegd. De geldon van dit fonds worden benut voor het aankoopen van grond in Pa lestina, het beloofde land, om deze gronden aan de Joden in erfpacht te geven en dit land tot hun onver vreemdbaar eigendom te maken. Vol gens de voormannen van de Zionisti sche beweging zou dan het Joden vraagstuk over de geheele wereld op gelost zijn. Tot 1921 werd er spontaan 890.000 bij-een gebracht, zoodat er in den loop der jaren heel wat grond in Pa lestina kon worden aangekocht. Door dit fonds en de p'-echtige be lofte van Engeland in 1917 dat de Joden een zelfstandig rijk zouden krij gen staat de Zionistische beweging op bet oogenblik sterk. Om nu aan alle volken der wereld zijn werk en resultaten te laten zien en tevens propaganda voor het fonds en de Zionistische beweging te ma ken heeft het Joodsch Nationaalfond? de Palestinafilm laten vervaardigen, welke film reeds in verschillende ste den van ons land is vertoond. Deze film, uit 5 dee'en bestaande, boeit door interessante tooneeltjes van het leven aldaar en de mooie natuur beelden tot het eind. Vanaf hun aankomst of wordt ons het werk van de pioniers getoond, zooals het aanleggen van wegen, tor rassen voor den wijnbouw, het be ploegen en het verder in cultuur brengen van het land. Al die pioniers zijn vroolijk en vol hoop en schijnen hun vroegeren naam als landbou wend volk geen oneer aan te doen. Dan volgt het loon na het harde wer- Plaatjes met praatjes, Er wordt ambtelijk gesproken aan de grenswijziging van Haarlem „gewerkt"; de kans is groot, dat wij „binnen betrekkelijk korten tijd" do grenspalen van onze siad zullen ver zetten. Daarom bUjkt liet onderwerp grenswijziging actueel. Nu wiHen wij het evenwel niet hebben over het pro of contra, maar ons bepalen om, ge holpen door den teekenaar, den lezer een kijkje te gunnen op typische pun ten die, als de heeren in den Haag1 de grensregeling zooas die nu ont worpen is goedkeuren, voortaan tot Haarlem zullen behooren. Wij beginnen met een wandeling langs het Zuider Buiten Spaarne. Daar krijgt Haarlem een stukje mooie natuur binnen de nieuwe grenzen. Nu eindigt de grens waar de Hout be gint, maar dan loopt die door tot het vaartje dat naar het Blauwbruggetje in Heemstede voert. Dit is juist hot allermooiste deel van het Spaarne, op do drukke stadsoevers, die afge- slotenworden door den leelijken boven houw van de Mariastichting, volgt hie1- het vrije landelijke Spaarne, be koorlijk versierd door do villa's en landhuizen. aan den Houtkant uitsluitend prach tige buitenplaatsen gelogen, „Uoster- hout", „Spaar en Hout" „Zorgvrij", „Ruhe Orih", „Vliedzorg", „Buiten rust"' <n „Klein Rustenburg". Eenigo van deze landgoederen bestaan thans nog, naar nu is een groot deel van den grond ingenomen door het Zui- derhoutpark en Haarlemmerhout park. De oude buitens zijn daar ver drongen door moderne villa's, waar van er vele* door den architect Ir. van Loghem gebouwd zijn, waaron der ook 't groote woningcomplex van „Tuinwijk". De weg langs het Zuider Buiten Spaarne is heel slecht. Op het oude go bied van Haarlem ligt de Dubbele Buurt, een gioep arbeiderswoningen die reeds lans onder den hamer van den slooper hadden moeten vaJlen, opdat <:en breede toegangsweg ge" maak-, kan worden. De gemeente Haarlem heeft reeds meermalen plan nen gehad om den weg naar Schaak wijk te verbeteren, maar de kosten daarvan zijn hoog en de woningnood, belet, dot een honderd gezinnen oit hun arns verdreven woroen. Nu zijn d>e rernreedingsplanncn voorloopig EEN GEZICHT OP HET ZUIDER- SUITENSPAARNE. Deze teekening is gemaakt op de nieuwe grenslijn bij Schalkwijk, waar de weg langs het Spaarne zich splitst. De grindweg loopt voor de huizen om. terwijl langs den Spaarnoever de ach terkant der woningen in dit buurtje to bereiken is. Wij staan bies op een historisch plekje. De hermnernigalaaraan wordt heel sobertjes levendig gehouden door den naam van het caie en speelplaats „Van ouds het Huis ter VVeeuwen". Ook eenige oude stukken mum- die later gerestaureerd en opgetrokken zijn, spreken nog van vroegere glorie. Eeuwen geleden stond hier de boer derij „Huis ter \Veeuwen" of „ter Wee", w.aarin niet alleen koeien maar ook liet gemeentebestuur van" Zuid-Schalkwijk een onderkomen hadden gevonden. Allan verzekert dat omtrent den naamsoorsprong niets met zekerheid te zeggen is, alleen weten we, dat aan de overzijde van liet Spaarne een weiland was, dat het Galgenveld genoemd werd, omdat daar misdadigers werden opgehan gen. Reeds in de 16e eeuw bestond het „Huis ter Weeuwen", in de historie bladen vanden Spaanschen oorlog en bij' het Beleg van Haarlem wordt het meermolen genoemd, toen de Span jaarden die Haarlem wilden innemen, zich ook in Schalkwijk begonnen tt nestelen. De verdedigers van Haar lem deden een uitval en hebben de Spanjaarden toen bij Schalkwijk op1 de vlucht gejaagd, zoodat velen van hen in het Spaarne liepen ©n verdron ken. Maar niet alle Spanjaarden ko zen een graf in het Spaarne, het was toen juist ook midden Januari en blijkbaar vonden ze het water voor zoo'n schuilplaats te koud. Daarom vluchtten ze verder het Spaarne langs om later met versterkingen terug te komen. De Haarlemmers hadden dit voorzien en daarom hebben ze liet toe vluchtsoord der Spanjaarden, liet „Huis ter Weeuwen" en een molen die ook in de nabijheid stond, In brand gestoken, „Met een heerlijken roof van twe© trommelen, vele har nassen, roers, spietzen en andere wa penen, benevens gevangenen keerden de verdedigers der stad terug" zoo meldt de historie. De aanblik van het Zuider Buiten (Spaarne ie nog mooi, maar.vroe ger was het nóg mooier. Toen waren beperkt gebleven tot de Anthonfe- straat. Toch zal ln de naaste toekomst iets gedaan moeien worden tei ver betering. Bij het Slachthuis worden steeds meer hulzen gebouwd, zoo-lat de weg door de Dubbele Buurt van dag tot dag aan beteekenis wint. Pet is nu een nauwe 9lop, die gevaar voor het verkeer oplevert. Onze teeko- naar maakte de volgende schels. DE VERKEERDE VERKEER» TOESTAND IN DE DUBBELE BUURT. Bovendien is de 9traat slecht ger plavieid. De kilnkers ziin hobbelig, een trottoir dat ontbreekt Is vervan- een door een modderig stukje grond. Voorbij de Dubbele Buurt ontbreekt de bestrating eelieel en eJ. De grind'-- weg was mooi toen alleen wande laars den weg betraden, maar nu la het in regendagen een ware modder poe'.. Als Haarlem het Zuider Buiten- Sjxiarne geannexeerd heeft, zal de bouw aau den SohaJkwïjkerweg ver moedelijk nog moor toenemen. De toekomst zal leeren of er aan het Snaarne een nieuw villapark zal ver rijzen of dat de fabriekswiik daar zal worden uitgebreid. Voor beide i6 de gelegenheid gunstig, mits.... spoedie een keus gedaan wordt. Combineer en gaat in dit geval niet! ken; de rijke oogst van voedingspro ducten, wijn en fruit Het leven op verschillendo flinke Joodsche farms, de tuinbouwscholen en proeffarms is zeer interessant Maar ook een groot gedeelte van de film i3 gewijd aan hot op een hcog peil van beschaving staande leven in de sleden. Het bezoek v%n verschil lendo autoriteiten en de daar aan ver bonden feestelijkheden laat ons zien wat er ook op onderwijsgebied te vin den is. Het is een film, die zeer zeker een grooter indruk op het publiek, inzon derheid het Joodsche publiek za' ach terlaten en ongetwijfeld aan haar doel zal beantwoorden. HAARLEMSCHE JEU CD KERK. Men deelt ons mede. dat a.s. Zondag io54 uur in de Wanlscho kerk (Begijn hof) zal spreken de heer A. Adriani, uit UtrcchL Deze samenkomst is bedoeld voor jongens en meisjes van 14—18 jaars

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1923 | | pagina 1