ncïl-
Svp
Ik dank u wol!" en toen, mot een Wikjgeklopt eri de kapelmeester trad bïn-
op Bob, „Vader, wi.t u nu ook niet nen.... „Hot concert gaat vanavond
vanavond mijn lufste, mijn innigste
wensch vervullen?"
De oude heer was ongewone inval
len van zijn dochter gewend, maar
dat zij, kr>r|.voor het concert de ver
vulling zou vragen vun haar „liefste,
innigste wenaoh", was hem toch wel
wat machtig.
Hij keek Bob aan en toen ging het
dooi ziju hoofd: „Nou ja, eenmaal
moet hti er toch van komen, ze heeft
hem al lang liof, ik kun haar toch niet
niet door, de violist heeft de aanslui
ting gemist".
Helrna kromp ineen. Toen snelde ze
naar do deur, die naar het podium
voerde en keek de zaal in. De grooie
zaaJ was zoo goed als leeg. Heele-
rnaal achterin zaten eeltige getrouwen.
Toen ze goed keek, zag ze dat het
haar naaister en diens oude moeder
waren, wien zij vrijkaarten had gege
ven. Do anderen hadden zich niet
moeite getroost om voor haar
altijd hij mij houden! Een villutje ïnigezang de paar treden naar de con-
D.oeinendual of Btissum ls voor mijeertzaul op to loopen
gemakke'lijk te bereiken". I Een sohaamrood kleurde.haar wan-
iiij hield ,,de innigste, liefste wensch" 1 gen. liaar ontgoocheling zou nog bit
voor een inleiding, da vraag moest terder geweest zijn, als ze de opmer-
vau Bob komen, dacht hij. j kingen nad bunnen hooren van de be
llaar lle.ma duwde he ineen papier i zcexers bij liet lezen van het bericht
in ae_ hand, waarop een contruct inet op hei bord in de vestimne.
een theaterbureaj stond. „Toe vader,
liefs:©, liefste vader, mag ik dat con
tract onderteekenen 1"
„Béu je dwaas, kind! Een contract
met een theaterbureau Geen kwestie
van
„0 vader, u mag het mij niet weige
ren Het is mijn grootste verlangen.
Wat zal ik niet honderden en honder
den met mijn stem doen genieten!"
De oude heer lachte hard.
„Lieve kind, ik weet te goed, wat er
aan vast zit, om in de kunst te
gen! Wat een werken, studeeren, ont-
goocheangen, zelfs ontberingen men
zich moet getroostenBovendien is je
stem te zwak om je ooit op het eerste
plan te brengen en ik wil je de ellende
sparen om tot de charlatans in de
kunst te pehooren! Ik moet nu weg!
Tot straks 1"
Hij ging naar de deur, keerde zich
daar om en zei:
„Bob, ik wil je even sprektu, ga je
ffiwi"
ma vierp haar hoofdje in de
nek. Reeds velen hadden de opvattin
gen van andersdenkende vaders moe
ien -feesttijden! En zij zij bon het
net zoo goed!"-,,Het is al.einaal jou
se-hulclzei de oude heer, toen hij
met Bob alleen was, geërgerd, „ja,
jou schuid, jou schuld!"
„Mijn scnuld, mijnheer!? Mijn
schuld
„Maar kerel, zfe je dan niets, merk
je dan nietst"
„Lk weet niet wat... wat..."
„Toen ik jong was,' hadden de jon
gelui meer moed!"
Wég was de geërgerde vader.
Bob liep peinzend voor de deur der
artistenkamer hoen en weer. De
woorden van den vader hadden hem
in vuur en vlam gezet, hij sloeg zich
tegen het voorhooid, en met een vlug
besluit opende hij de deur.
„Heirna, liefste Helms, ik moet je
een bekentenis doen!'
Zij stond rechtop, zij had juist het
vaste besluit genomen ten koste van
alles, de strijd om haat leven, zoo-
als zij hel zichzelf voorpraatte, aan
te binden. Zo wilde er alles voor op
offeren, zelfs haai' jeugdliefde. Ze
keek hem met groote strakko oogen
aan en haar lippen beefden, toen ze
zei:
„Bob, ga niet verder, spaar ons bei
den, mijn hart behoort mijn kunst en
het eerste offer, dat ik haar zal bren
gen, waardoor zij gewijd wordt is
„mijn jeugdliefde".
„Halma, Heima, wees niet dom!
Denk om ons beider geluk!" riep hij
bedroefd.
„Bob,, het i6 mijn vaste besluit
ga nu!"'
„Is dat je laatste woord?"
„Mijn laatste!"
Diep terneer geslagen' verliet hij de
kamer.
„Om alleen de dochter \an dien fa
brikant te hooren, ga ik niet naar het
concertzei een dame tegen haar
man. „Die kan men op elk vveldadig-
heidsconcert hooren", meende een
ander.
„Amico Werner", zei de eerste luite
nant, „mejuffrouw Helma is een aller
liefst foibri kantsdochtertje maar
stem! een beetje erg magertjes
Mevrouw Spoor, een vriendin van
de familie, zei: „het lieve kind moet
toch wel over het paard getild zijn,
dat ze zich durft laten hooren op het
zelfde concert, waar G. had moeten
spelen".
Gelukkig voor Hulma, dut ze al deze
opmerkingen niet hoorde, ze was al
ollendig genoeg. Voorover op de tafel
lag ze, met haar hoofdje op de mu
ziek, waarop biltere tranen vloeiden.
Het contract had ze vol woede al ver
scheurd.
Toen ze na eenigen tijd opkeek, zag
ze -Bob in de deuropening staan met
haar bontjas in de handen.
„Ga je mee, Heiina?"
Zij antwoordde niet.
Toen was het haar, alsof er plots
iets van haar afviel.
Ze werd zich klaar bewust van haar
liefde voor Bob. Ze aarzelde, bleef
even besluiteloos staan en sloeg
haar armen om zijn lials.
„Bob, ik houd van je ik wil je
vrouw worden".
Een innige kus sloot haar lippen.
Nog dienzelfden avond ging de op
dracht voor den bouw van een villa
naar een architect.
DAMHUBSIEK.
Alle correspondentie, deze rubriek
betreffende, gelieve men te zenden
aan den Damreóacteur
J. W. van Darte:en, Haarlem,
Roosveldstraat 70.
Oplossingen der vraagstukken uit
deze rubriek worden gaarne Inge
wacht tot uiterlijk Maandag 22 dezer.
„Wit speelt en wint" geldt voor
alle vraagstukken.
PROBLEEM No. 541.
Auteur: P. A. Nooy, Haarlem.
(Eerste publicatie.)
KWART
Toen hij in de vestibule kwam, zag
hij de heeren van net bestuur in druk
gesprek mot elkaar.
„Het concert inoet uitgesteld wor
den", zei een der heeren, terwijl hij.
hem een telegram voor hield. „Aan
sluiting gemist, kan vanavond niet op
.concert spelen".
Weken te voren hadden de dagbla
den al gemeld, dat de bexoemde
I IJ I I iTWCB,
O. Q O i i
WIT
Stand in cijfers:
list G. op het concert zou spelen. De :q °D
zaai \vss uitverkocht, tie auto's cn rn- ~"i\ cn o? ->i
Wét: 14 scaiiven op: 20. 27, 31,
zaal was uitverkocht, de auto's en rij
tuigen reden af en aan.
Een deel der bestuursleden wilde het
concert niet Jaten doorgaan, anderen
waren van meening, dat men het pu
bhek. moest ia,ten kiezen. Op een groot
bord in de vestibule werd de zaak
uiteengezet. Wie onder die omstandig
heden nel concert niet wilde bijwonen,
kon zijn geld terugkrijgen.
JJe kapelmeester was intusschen
naar Ilelma gegaan, om met haar
eenigo nog te zingen liederen te" be
spreken.
Toen hij weg was gegaan, deed ze
de deur op slot. Zij wilde alleen zijn,
wanneer het haar beurt was zou ile
kapelmeester of een ander haar wei
komen halen. Maar zij wachtte ver
geefs. Jn de zual sclieen ahes stil te
z:jn gewórden, niets hoorde zij meer.
„Eu is iedereen in de zaal' dacht
ze, haar iiait k.op'e haar wangen
gioeiaen, voor hoar oogen verscheen
een lauwerkrans en duizend stemmen
rie-ptn: „Bravo, bravo, bravissimo!"
Plotseling werd er hard op de deur
35. 36. 37. 39, 40. 44 t.m 43-
PROBLEEM No. 542.
AuteurP. A. Nooy, Haarlem.
(Eerste publicatie.)
ZW A 11 1
(IK. 1 1 1 II 1 1
1 r$ .£21 1
1 1 ,ESi ÖI
tS
Él 1
Mlllfc,
l 1
a s
M ga
i o i i ,ta
i i
-ELJQL.
1 1 1 Dl
i
I M I i I O O
1 Q 1 1 1 1 1 1 1
Stand in cijfers;"
Zwart 11 seViven opf 1. 7, 8, 10,
12, 13, 14. 19. 23. 24 en 29 en één
dam op 25.
Wit II schijven op: 21, 27, 31/34,
38. 40, 44. 45 en 42.
PROBLEEM No. 543.
Auteur: C. E Mögle, Rotterdam.
(Ontleend aan „De Damschool").
ZWART
i l
i
i
i
r
I
1
m
i
1
i
i
i
l
"ii
4
i
1
1
1
its
1
in
I
1
j i i
1 1
'iii'
47
WIT
Stand in cijfers:
Zwart1 schijm op 25 en één dam
op 37.
Wit: 4 schijven op: 9, 14, 24 en
40.
OPLOSSINGEN.
Oplossnng probleem no. 535 (V. d.
Geest).
Wit. 37—31, 28-23, 47—41, 34—
29, 39 23. 4132. 40-34, 444.
Zwart steeds gedwongen.
Een zeer natuurlijk© stand en een
fraaie afw ijjfceiing
Oplossing probleem no. 536 (Noovj
Wit30—24. 39—34, 29—23,
44:42, 31:22, 4233, 36:9.
Zwart steeds gedwongen.
In dit probleem sia-u Zwart erg
naar voren gedrongen. Maar „la cri
tique est facile, l'art est difficile".
Opl-osslaig probleem no. 531. ("VVie-
lenga.).
Wit: 37 -31. 40-34, 25:1, 1 :5.
Zwart steeds gedwongen.
Klein maar fijnMen zou zeer wel
kunnen aannemen, dat dit probleem
is ontstaan tijdens het spelen van een
partij, waarbij wit, o:n een schijf ver
lies ie voorkomen, 33—23 speelt, wat
door Zwart beantwoord wordt met
14—19. D:t „vragend" antwoord van
Zwart is ->:in dood. want nu volgt
wit3731 ,enz.
Deze vraagstukken werden correct
opgelost door de heerenW. van
Daa-len. W. J. A. Matla, W. C. Groe-
mngs. H. G. en W. J. Teunisee, J.
Otter, F. A. Berkemeier. P. A. Nooy,
Pb. F. Ame.ung, <2. J. van Wijk, P.
Moljetna. J- Sieeerist. S. M. Mons,
A. F. Hoogvelt en H. Boks, a'ien te
HaarlemP. f B\ pe en A. Slinger,
beide te SchotenJ. Wieleuga te
Zuid-Schalkwijk, A. H. v. d. Geest te
Liase en J. van Steenwijk te Baarn.
Biaaenlani
4» 49
Wli'
EEN V/ACH rUELüHEUELINC EU
DE SPOOR 17 ECEN.
In verband met noodzakelijke bezui
nigingsmaatregelen lieert, naar- ae
e.. verneemt, de dixecue der iseder-
landschè spoorwegen, een wacut&oid-
niiie \oor nti personeel ontwor
pen, Uvi mogolijK op ue een ot unuere
z ovciooinpreet geraaut. net is uiet
poaoe.in^, uai-i' ivgoung uu-ect me
paaoiijr. its .111 ue liiioJsiö nOod-
L.eiij.,„oiu sui er to© woiuv.ii over-
de wachtgeldregeling een
*- ue, lucuispOentie van net peiSo-
:i Vói^i, M. u-a lw.gicj.ient L/ieh-l-
llÈWuui-uvii nuiutü uiiocnreiu mei
eenigb aui&eicn ue wacuibéiuxegeiing
ifcneiienu».. iivit voornaamste uaar-
an is art. 4 ma, aat luiut:
1. Aan ucn amounaar of beambte,
viens dgnstnetfeasing dour opzeg
ging van ue z.iüj tier maatschap pi en
is geëindigd wegei.fi omsianuigiieosn,
a-aruOor zqn aicJisiverricatnig over
bodig geworden is, vvorat met ingang
an den dag van ontslag, voor jsoover
lui alsdan n.et rn oe termen vait om
pensioen oi' onderstand voor net le-
m te genieten, eon wachtgeld toege
kend.
Een zoodanig wachtgeld kan ook
orden toegekend aan den ambte
naar oï bcamote, die 'ontslag verzoekt
naaat hem net voornemen is medège-
deeio, om hem de 'dienstbetrekking op
zeggen wegens omstandigheden,
ardoor zjjn diemtverriciitin? over
bodig giworuen is oi zal worden.
Het wacntge d vvorat aan ainbte-
nai-en of beambten, die uit hoofde v an
den aard hunner werkzaamheden le-
dehjkerwijze geacht moeten worden
een gelijksoortige positie anders dan
in spoorwegdienst niet binnen een re
delijken termijn te kunnen verkrij
gen. toegekend gedurende een tijdvak,
gelijk aan den diensttijd, en bedraagt:
a. Indien do ambtenaar of beambte
ten tijde van het ontslag kostwinner
is van een gezin, gedurende de eerste
drie maanden de laatstelijk door hem
genoten bezoldiging, gedurende de
volgende drie maanden 85 ten hon
derd cn daarna 70 ten honderd van
'de laaïslelijk' "door hem geïïoTeri bezol
diging
b. In de overige gevallen, geduren
de de eerste drie maanden de laat
stelijk door hem genoten bezoldiging,
gedurende de volgende drie maanden
75 ten honderd en daarna 60 ten hon
derd van de laatstelijk door hem ge
noten bezoldiging.
4. Aan andere ambtenaren en be
ambten, dan genoemd in het vorig lid.
wordt het genot van het wachtgeld
toegekend gedurende drie maanden,
vermeerderd voor hen, die ten tijde
van het ontslag kostwinner van een
gezin was. met een maand voor elk
laar door hem volbrachten diensttijd,
tot een maximum van in totaal één
jaar. Het wachtgeld voor de hier be
doelde ambtenaren en beambten be
draagt gedurende de eerste drie maan
den het bedrag van de laatstelijk
door den b-trokkeno genoten bezoldi
ging en daarna 70 ten honderd daar
van
5. In buitengewone gevallen, ter
beslissing van do directie, kan het
wachtgeld tot een bedrag van ten
hoogste 70 ten honderd van het laat
stelijk genoten wachtgeld voor een
bepaalden tijd na het verstrijken der
voren omschreven termijnen worden
voortg-.zev.
6. under diensttijd wordt in dit ar
tikel verdaan de a.in bet ontslag voor
afgaonden tijd, welke de ambtenaar
oi beambte in dienst der Maatschap
pijen ot een barer, of van N. C. S. of
N. B. D. S. heelt doorgebracht, met
dien verstande echter, dat
i». diensttijd vóór het bei-eiken van
deiiachttiénjarigen leeftijd do'orgo-
D; acht, buiten aanmerking blijft;
b. muien de diensttijd onderbroken
L geweest, de tijd voor de onderbre
king slechts medeteh, indien de on-
aerprekmg minder dar. een jaar heeft
geuuutd.
7. Onder laatstelijk genoten bezof
digihg vvordi voor de toepassing van
dit cn de beid.e volgende artikelen ver
staan de bezoldiging, welke in de
verlaten betrekking op den dag vóói
het ontslag werd toegekend, niet in
begrip van:
a. vasie toelagen en premièn (over-
geid bij preiniewerk niet inbegrepen),
de laatste tot een door de directie te
bepalen bearag.
h. de toelage, bedoeld in art. 40,
welkt door den betrokkene zou zijn
genoten, indien hij op de evenbedoel-
de bezoldiging in dienst ware geble
ven.
o. de uitkeering, welke uit een der
in art. 9 bedoelue pensioenfondsen ge
noien wordt;
d. het bedrag, waarmede de gewo
ne bezoldiging verminderd is tart. üb
sub o).
b. mj de vaststelling van de oatste-
iijiV ÊviiOcCui bezoiivging, vvorui op ae
u^zoiuiguig in imnue.cu gemacjji ne.
ijeüiug, ut.i ut auioiAinaar ui lioamu-
te, vva.e h.i op uie bezoiui0ing m
uieust gebleven, aan ae maa^chaj)
pijen ïngovoigo liet bepaaiue bij art.
rid $4 pet. peneloenstorthig) zou
schuldig zijn of hetwelk ingevolge
eener wetteiijlio rege.ing van hem zou
zijn geheven
'J. indien in de regelingen der be
zoldigingen een wijziging komt, wel
kt in de bezoiaigiiür aer betrokkene,
ware hij in uienst der maatschap
pijen gebleven, wijziging bad ge
bracht, geldt van de inwerkingtre
ding dier wijziging af, het aldus ge
wijzigde bedrag uls laatsteliiü geno
den bezoldiging.
De volgende artikelen (110bllOh)
prtcloeere ndeze bepalingen voor bij
zondere eeval-en of omstandigheden.
VERONTREIHICING VAN HET
ZEEWATER.
De heer Ruys de Beer' nbrouck, mi
nister v-sn bmnenilandsohé zaken en
landbouw heeft het volgende ant
woord gegeven op de vraag van den
heer Mendels, lid van de Eerste Ko
rnet, betreffende verontreiniging van
het zeewater en van het strand der
.'jui--j.;cHano»ohe kust door Let uit
storten van het vuil van door de
Droogdokinaatxr-happii te Rotterdam
gereinigde met olie gestookte sche
ten. Duiten den Waterweg in zee.
t-it ten on-erzoek, in 19dl ingesteld
is gebleken', dat Inderdaad op enkele
plaatsen van onze kust, somwijlen in
vrij groot er. getale, doode zeevogels
zijn. aangespoeld, welke met olie en
teer overdekt cn vermoedelijk daar
door omgekomen waren. Ook in liet
voorjaar van 1922 is vun dergelijke
gevaiien mèlding gemaakt.
Het is iuist, dat de Droogdokmaat-
schappii te Rotterdam het vuil van
door haar gereinigde niet olie ge
stookte sc-hepen buiten den Waterweg
zee stort. Dientengevolge was
in den namidiag van 12 Ju i il»22 het
zeevv.itei e van als een gedeei'te van
het strand nij Hoek van Holland zoo
danig verontreinigd, uai dien dag het
zeebad gesloten moest worden. Ook
lagen daar esnigen tiid geieden vele
doode. zeevoge.s op liet strand ver
spreid. waarvan echter niet vastge
steld kon worden, aat hun dood ver
oorzaakt was door zeewatei, hetwelk
door olie of teer verontreinigd was.
Voorts schijnt de verontreiniging der
zee dodr olie en tear aan onze kust
naam is Ileweitt."
„Stéve ileweitt soms? Die kerel,
voor wien de politic een belooning
heeft uit gelooid g.ng Graniley
voort, zonder zich echter bijzonder
veroaasd te toonen.
„Dezelfde."
Toen begon Grantley luidkeels ie
jachen.
„Een boef met hooge aspiraties.
Waarachtig!" spotte hij.
„Stevc Heweitt ik wensch je geluk.
Wel, jij ellendige huichelaar
„VérspB maar geen krachten," viel
Ileweitt in de rede. „Je zult ze straks
allemaal wel noodig hebben. lik ben
van mooning veranderd. Je wilde, dat
ik met je vocht. Uitstekend, ik zal met
j'e vechten. En ik hoop de kracht ts
hebben jc een beetje schaamtegevoel
in te hmneren!"
„Nu pr i.;t je tenminste verstr.n..ig
zeice Grantley, en zijn gezidit werd
eensklaps vroolijk.
HOODFSTUK XVIII.
liet gevecht aan de beek.
'c 3i waren weinitr
p jedig verricht,
e' rakken en op de»i
troep'en hun mou
sed zijn riem af.
•r niet r.oOtJig, dal
wen op cn Ir
„Jc vind hef
we elkaar de hand schudden" zeide
I Grantley.
I Dit v.uid Heweitt best.
I Grantley had het voordeel dat hij
grooter was maar er was weinig ver
schil in gewacht." Heweitt echter was
in betere conditie. Hij had den laai-
s:en tijd een gezond, hoewel eemgs-
zine onrustig leven geleid. Bovendien
had hij een bedoeling met dit ge
vecht, uij wilde probeeren van Grant
ley een man te maken. De goede kern
was wel aanwezig, maar hij was al
tijd tc toegevend voor zichzelf ge
weest en te laks van geest. Indien hij
overwon on daar rekende Heweitt
vest op dan wilde hij zijn versla
gen tegenstander een gelofte af laten
leggen.
i Niet uit vechtlust of voor zijn eigen
plezier was hij d!t begonnen. Mis-
J schfen v. as het wel een onmogelijk-
i beid, maar hij had het vaste idee, dat
hii streed, om een menschenzie! te
redden.
Hij bemerkte reeds spoedig, dat de
overwinning r,ict zoo gemakkelijk te
behalen zou zijn. Grantley viel hem
I aan met een onstuimigheid en kennis,
die hem waarschuwden, dat hij een
gevaarlijken tegenstander had.
Na él-n minuut was Heweitt al ge-
heel wit het \e?d ges'agen, hij leg op
i don grond, half verdoofd door een
f!?i,'d'? I; j t«gen het "r.oofd had ge
kregen. De meeste menschen zouden
een dergelijken stug niet hebben kuu
nen doorstaan. Toen Heweitt opkrab
belde voelde hij zich erg duize.ig
daarom beperkte hij er zich voor-
loopig toe een verdedigende houding
aan te nemen.
GranLey deed er zijn voordeel meo
en spande al zijn krachten in. Maar
in de baast, om gebruik te maken
van de tijdelijke verslapping van zijn
tegenstander aeed hij gevaarlijke
dingen en een paar flinke nbbestootcn
waren voldoende hem er opmerkzaam
op te maken dat Heweitt's krachten
minder geleden hadden, dan hij ver
moed had.
Langzamerhand werd het doel,
waarmede Heweitt oorspronkelijk
het gevecht begonnen was op 1en
achtergrond gedrongen door pure
vechtlust. Hij vocht met toenemend
enthousiasme. Zijn slagen namen in
kracht toe. De oorspronkelijke reden
was geheel en al vergeten door de
vreugde, die het uitdeelen vo.n flinke
meppen en stompen hem verschafte.
Iedere keer, dat zijn vuist in aanra-
i king kwam met Grantley'! hoofd, had
hij kunnen opspringen von vreugde.
Hij ondervond de voldoening die het
j verrichten van iets dat we met hart
en ziel doen, ons geven kan toen hij
zijn tegenstanier met één slag ach-
terover deed tuimelen.
nTeï uïïsluïïeud aan Kef sforteiï van
vuil buiten den Waterwee dooi <üe
Rotterdamsclie Droo kdokmaateohap-
t>Lï te wijten tc zijn, doch draeen ver
moedelijk ook tankschepen, waarvan
op zee de ruimen schoongemaakt wo<r-
den en stoomschepen, welker machi
nes met vloeibare die worden ge
stookt en den dubbelen bodem behal
ve voor ballast ook als bergplaats van
vloeibare bi and stof gebruiken, daar
aan schuld.
Reeds eenigen tijd geleden heeft de
minister van landbouw, nijverheid en
handel a.i. de hier te lande gevestigde
maatschappijen, welke tankschepen
i.n de vaart hebben, verzocht, door
verbetering van de pomipiufstallatie
aan boord dezer schepen te w iden bij
dragen tot de besnijding der veront
reiniging van de zee door olie en teer,
met het resultaat .dat thans nagenoeg
al deze. maatschappijen zich uareid
hebben verklaard, daartoe haar zeer
gewaardeerde medewerking te venec-
Onderzocht wordt, welk© maatre
gelen veraer ter beteugeling van het
kwaad gtnomen kunnen worden.
TEGEN DE OPHEFFING VAN
„LANDBOUW".
Het Utreehtsciie Landbouw' Genoot
schap heeft in een motie ziin leedwe
zen uitgesproken over de opheffing
van het departement van Landbouw,
Nijverheid en Handel, daar het hierin
een achterstelling ziet van den land
bouw. De Rogeering geeft, volgens de
motie, blijk het zwaartepunt harer
bemoeiingen niet in de eerste plaats
té laten vallen op de bostaansbron-
nen van het Nederlalidsche volk,
doch op uitbreiding der sociale wetge
ving. waarvan genoemde bestaans-
bronnen steeds meer nadeolcn onder-
vimmen. Do indruk ontstaat dat het
regeoringsbe.eia er steeds meer op
ger ent i3 de georganiseerde arbeiders
ui de groote bevolginscentna ter wille
ie zijn ten koste en met terziideste.-
ung van de bé-angen der platte
landsbevolking; steens acnorper
wordt da tegenstelling tusochen de
georganiseerde arbeiders, op' wier be
langen alles gericht is, eenerzijds en
andeiiijds ai ie anaeie ingezetenen
des rijk;., wier bmangen onuorge-
scnikt worden gemaakt aan aie van
cersteenoemdeu.
KON. NED. BRANDWEERVER-
EEN1GING.
Te Utrecht is onder voorzitterschap
van den heer G. F. H. Tuckerman
een buitengewone algemeene vergade
ring genouueri van de Kon. Néd.
BraiidWeervereeinging.
De vergadering was uitgesclireven
in verband met ae oprichting van pro
vinciate bonden, waartoe onlangs pa
sloten was, en de (laardoor nooaig
geworden reoiganisatie der vereeni-
fc.ng. De president zette de voordee-
len van de provinciale organisatie
uiteen; verwerpt men deze organisa
tie dan iiijil ue vereeniging een suk
kelend bestaan voortslecpen zonder
toekomst. Het bestuur adviseerde dan
ook toi de nieuwe organisatie over ta
gaan. ha breedvoerige discussie weril
besloten over te gaan tot voorloopige
vaststelling van statuten cn huishou
delijk reglement van provinciale bon
den tn wijziging van statuten en
huishoudelijk reglement van de Kon.
Ned. Branweervèreeniging, onder
voorwaarde dat tot het in werking
ueden van de organisatie eerst zal
worden overgegaan zoodra een nade
re a'gemeene vergadering daartoe
zal hebben besloten.
Een bestuursvoorstel tot het in be
ginsel instelleu van önderscheldings
tc-ekens van ver dienste werd met al-
gtmeene stemmen aangenomen. Eene
commissie zal nagaan welke verdien
sten voor een onderscheiduigsteeken
n aanmerking kunnen komen. Het
bestuur, zal te zijner tijd met nadere
plannen hieromtrent komen.
HET STAATSBOSCHBEDRUF.
Blijkens de Memorie van Antwoord
nopens net wetsontwerp tot vaststel
ling van ae begrooting van Jiet btaats
bosenbedrijf voor 19só, wordt, met in
achtneming van ae bijzondere functie
van het bedriji, naar een goed econo
misch beheer gestreefd.
De beboischlngskosten houden
nauw verband met de arfeeidsloonon
en materialenprijzen; zij kunnen dus
nog niet normaal worden genoemd.
Uok op de eilanden Texel, Vlieland
en Terschelling, wordt tot bestrijding
der werkloosheid door het Staals-
boschbedrijf zooveel mogelijk medege
erkt. Maar hier is men, waar de
originning gelijk overal met het
aanleggen van botch op de ouineu
he; geval is bijzondere technische
nioeitijkheden oplevert, aan bepaalde
nzen gehouden.
'oor de bcbossching van Staatsda
me ingronden op Schouwen is een post
\:-u f 20.000 uitgetrokken, omdat Jut
in overeenstemming is met den tci
btden gevolgden regel, dat Ie Le-
feotsching van Staausdomeingronlen,
ijiciei. de wenschelijkheid da tr.oe e.
kond is, doordien, speciaal daaitoe
in 't leven geroepen diensttak ge
schiedt. Dit (klemt te meer bij de be-
bctsching van duingronden, waaraan
IN GEZOND EN MEDEDEELINCUN
k 60 cer.ts por regol.
Is'ihma'5 Bevrijdl
Uw borst van de
vastzittende slijm,
.verdrijf dat benauwde
gevoel op de borst met
de beproefde
gioolc technische moeilijkheden zijn
vei bonden.
De minister zal met zijn ambtgenoot
van Financien in overleg treden tot
afaoende regeling dezer aungelegen-
he"l.
DE „ZEELAND".
Op de vragen van den lieer Drosselhuys
betreffendo de nadoelen voor de maat
schappij „Zeeland1' verbonden aan verleg
ging van haar route van Folkestone naar
Harwich, de toewijzing van den nacht
dienst op Eugelnnd aan do IIolland-Hnr-
wichljjn, de propaganda voor deze maat
schappij en de maatschappij „Zeeland en
verbetering van den tjjd van vertrek der
booten, heeft do heer Van Swaay, minis
ter van Waterstaat, o.m. geantwoord:
Het contract tnsschen do „Zeeland" en
de South Easthern Railway Company was
een natuurlijk govolg van den vroegeron
toestand, toen tussehen do beide Nedor-
landschi Spoorwegmaatschappijen concur
rentie bestond en deze elk afzonderlijk
behoefte hadden aan een eigen Engelsche
relatie.
Aangezien do maatschappij „Zeeland"
haar dienst wel niet van Fo'* cstone naar
Harwich verleggen zai, zoolang zij die
verlegging niet in haar belang acht, zal
dus van het oogenblik af waarop dio
verlegging wel mocht geschieden, veilig
mogen worden aangenomen, dat bedoeld
contract voot do 'maatschappij „Zeeland"
niet meer de vroegere waarde had en was
komen achter te .staan bjj hetgeen zjj ia
geval van verlegging kon verkrijgen.
De inlichtingen, welko to voren wnrea
verstrekt, moesten doen aannemen, dat
een belangengemeenschap in den omvang,
als bedoeld in do rede van 30 November
1022 (üandeliDgon, blz. 771, tweede ko
lom) reeds haar beslag had verkregen. Se
dert ontvangen inlichtingen hebben ech
ter doen zien. dat do zaak zoover nog niet
was gevorderd. In allen gevalle is het
buiten twpel, dat een belangengemeen
schap tussehen do maatschappij „Zee
land" en de Great Eastern Spoorweg Mij
slechts zal bestaan voor zooverre de maat
schappij „Zeeland" dit in haar belang
acht. Inmiddels wordt omtrent vracht- en
passagetarieven bereids zooveel mogelijk
overleg gepleegd.
De uitkomst heeft geleerd, dat de maat
schappij „Zeeland", alles te zamen geno
men, juist heoft gezien door haar nacht
dienst in oen dagdienst to veranderen.
E-:n luxe trein Nederlaf IBerlijn, aan
sluitende op een dagdienst Engeland—
Yiissingen, rijdende dus in den nacht van
Vlissingen naaT Berlijn of omgekeerd, zou
hegrijpelijkerwyzo geon zin hebben. De
luxe trein, waarvan de helft der kosten
op het Noderlandsch traject door de Great
Eastern Spoorweg Mjj. wordt gedragen, is
ingelegd om een tegenwicht te vormen
tegen de steeds sterker wordende pogin
gen van Fransche en Belgische routes om
het betrokken verkeer to leiden buiten
Nederland om. Dio inlegging is dan ook
allerminst tegen do maatschappij „Zee
land;' gericht. Do Nedvriandscbe spoor
wegen, tot wier verheerstaak dit zeker
behoort, hebben met beide handen de ge
legenheid aangegrejion om nu een der
spoorwegmaatschappij van de Engelsche
Eastern Group hen steunen wil, ons tran-
sitverkaer te verdedigen.
"Ware deze luxe tre'n of het bedienen
van de dagverbinding inderdaad een be
dreiging van het bestaan dor maatschap
pij „Zeelanddan zou zij zelf wel do
eerste zyn om daarvan te (loon blijken.
Dat de reclame voor de route vla
Vlissingen Diet gelijk zou zijn aan die
voor de Hoek van Holland-lijn, is minder
juist.
In de dieiistregelingeonfercntio te Lu-
zern zjjn met medewerking van den ver
tegenwoordiger der maatschappij „Zee
land" door do Neder'.anclsche spoorwegen
ernstige pogingen gedaan om oen regeling
van don treinenloop to verkrijgen, die oen
later vertrek uit London via Folkostoua
mogelijk zon maken. In vorband mot do
overige internationale verbindingen met
het. feit, dat de Duitsehe spoorwegen ge
dwongen z(|U het doen rijden van nieuwe
tremen, zelfs over korte afstanden, tot
het uiterste te beperken, is dat ciot mo
gelijk gebleken.
Een vroegere aankomst in Londen,
waaraan de maatschappij „Zeeland" trou
wens veel minder hecht, was niet te ver
krijgen.
Bjj de van de maatschappij „Zeeland"
to verwachten houding, waarop hierbo
ven werd gedoeld, zullen moeilijkheden
over de kous van de Engelsche haven zich
wel niet voordoen.
Inderdaad mag zjj geacht worden zelf
in de eerste plaats by machto te zijn om
haar belangen to beoordecien en te ver
dedigen.
„Kom maar even op adem hijgde
hij en niet alleen voor het plezier
van Grantley.
„Je geeft iemand ook harde noten
te kraken", zeide deze.
„Laat het noten krallen maar aan
mij over", antwoordde Heweitt en dc
ander grijns'achte.
Zoo begonnen ze opnieuw. Van
„tijd" of ronden van een zekere tijds
ruimte wisten ze niets af. Zij vochten
tot ze geen van beiden meer kendin,
rustten dan even en begonnen toen
opnieuw.
I „Je hebt het boksen ook in een goe
de school geleerd hè?" zeide Grantley
in een van die rustperioden.
I Hij had nu den toon van neerbui
gendheid en verwaandheid goh eel la
ten varen.
„Ja in Rugby."
„Rugby", Grantley's eene oog, zijn
linkeroog zat dicht, ging wijd open.
I „Maar maar dan ben jc een En
gehchman!"
I Heweitt knikte.
„Groote hemel. Ilc dacht, dat alleen
I Amerikanen zich hier met dio struik- j
rooverij o©hielden".
,,Er zul'en nog wel meer dingen
zijn, waarover jc een andere mee-
ning gevormd zult hebben tegen den I
tijd dat we klaar zijn. Klaar?"
Grnnt'ey knikte cn weer begonnen
Het was eon eerlijke hokspartij,
geen van beiden deed een enkeie. po
ging om ook maar iets to doen dat
niet precies in den haak was. Aan
den anderen kant lieten ze ook geen
van beiden do golegenlioid voorbij
gaan om ^traf toe te dienen. Grant
ley kwam lot de ontdekking, dat Ile
weitt meer kracht en uithoudingsver
mogen had, dan hij ooit vermoed zou
kunnen hebben cn n.eer dan hij zelf
bezat. Heweitt had het voordeel, u:.t
hij een gezond loven geleid had. En
Grantley begon de gevolgen van zijn
uitspattingen te endervinden. Dit be
greep hij wel cn daarom wilde Lij,
toen het gevecht ongeveer een half
uur geduurd had, er oen einde don
maken.
Heweitt sloeg zijn aanval af zon
der ook maar een duimbreed ie wij
ken en ze stonden nu met de voelen
tegen elkaar, voortdurend slagen nit-
deelend. Eens ontging Heweitt slochts
met enkele centimeters een slag te
gen zijn slaap. Wanneer Grantley
hierin geslaagd was, zou hij zeker
een heel andere toekomst tegemoet gc-
traan z jn. Maar het hoofd van den
ander ging juist genoeg naar links
en Grantley kreeg een slag tegen den
arm die heip een halven cirkel deed
beschrijven. Voordat hij nog tot zich
ze'f gekomen was, was Ileweitt op
hem afgestormd en regende het vuist
slagen.
Dit was een kranig stukje werk en
hoewel Grantley al zijn krachten in
spande was zijn kans Op de overwin
ning toc,i voorbij. Ziju krachten be
gaven hem en steeds harder werden
ileweitt s slagen. Hij had de wils
kracht nog wel, hij wist nog wel, wat
hem te do:n stond, maar hii was er
lichamelijk tc zwak voor geworden.
Met een wanhopig dooiz.tiiuesvermo-
gen vocht hij door .terwijl hij heel
goed begreep hoe slecht ziin kansen
stonden, tot het oogenblik bereikt wss
dat nij werkelijk niet meer kon. Uit
geput viel hij neer en bleef stil liggen.
Hij was op, volkomen hulpeloos,
maar hij was nog genoeg hij bewust
zijn om ITcvveitt's bedoeling te begrij
pen, tevn deze bij hem neerknielde
cn zonder iets te zeggen de hand toe
stak. Iiij verzamelde al zijn krachten
en probeeide enkele ogenblikken hel
der te zijn, er was een vriendelijke
uitdrukking in zijn eene bruikbare
oog, toen hij een poging deed om 11e-
weilt's handdruk te beantwoorden.
Hij kon niet spreken, maar hii poog
de te knikken, alsof hij or alles van
begreep. Toon viel hij bewusteloos
neer.
