Een man over opvoeding.
de Mode"
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 2fl JANUARI 1923 VIERDE BLAD
Er is iets bijzonder liefelijks en t an
valligs in den aanblik van een op
groeiend kind, en het hart der ouders
is vervuld van verwondering over de
schoonheid, de belangrijkheid on Lel
eeuwige wonder dat zij hebben voort
gebracht. ilet muakel ontwikkelt zich
metden dag en «He omwikkeling Is
tien duizend maa! zoo 'interessant en
zoo vreemd als de kunsten van een
toovenaar.
De betickking tusschen de drie we
zens-.vader. moeder en kind wordt ge
karakteriseerd door een zeer bijzon
dere teederheia. De ouders geven,
zoowel gewetens-vol a's instinctief, zij
geven oneindig. Het kind gééft ook,
maar alleen instinctief. Het geeft al
les wat het heeft. Zijn vertrouwen,
zijn overtuiging van veiligheid, zijn
edelmoedigheid in het liefhebben, zijn
verrassende veranderlijkheid, zijn op
klimmen, stapje voor stapje, van de
ladder van het versland, zijn vinding
rijkheid, dat alles verrukt en bc-too-
vert de ouders cn do almachtige be
schermende liefde van de ouders, haar
onuitputtelijkheid en onbegrensdheid
verrukt en betoovert eht kind. Kan
er iets mooiere bestaan? Neen. Waar
om wil ik dan do logica in verband
brengen met deze zaak, waarom w eeg
ik de pro's en contra's van individuce-
le belangen en breng zoo op aarde wal
hemelsch is? De zaak is namelijk zóó:
het huiselijk tooneel waar het kind cp-
treedt is niet altijd zóó als ik het zoo
even beschreef. Te vaak is het juist
het tegenovergestelde. En dat con
trast nadert het tragische.
Het kind weet beter dan do twee
anderen wat vei koerd is maat net
kind kan niet duideliik zeggen wat
verkeerd is. noch kan het het verk'-cr-
de herstellen. Dut kunnen alleen de
ouders. En zij kunnen het alleen door
te ontdekken wat verkeerd is, on hier
voor is het voor lu>n noodzakelijk zich
op het standpunt van het kind te
plaatsun. Zij zullen hier alleen in sla
gen wanneer zij zichzelf in de plaats
van het kind stellen cn den toestand
van juist dat standpunt bezien. En
dat is niet gemakkelijk!
De ouders zijn er om het kind te
onderwijzen, maar zij moeten ook Ice
ren wat het lrird hen onderwijst. Voor
al moei hct kind hun in verbeeldings
kracht onderwijzen de bron van
rechtvaardigheid en de vijand van
wreedheid!
liet kind begint met het middelpunt
te zijn waarom het heelc huishouden
draait. Ilii is het belangrijkste per
soontje en iedereen wordt aan hem
opgeofferd. En dat is rechtvaardig en
goed en ook onvermijdelijk voor een
zekeren tijd. Maar er zijn ouders die
dit tijdperk verlengen, die het onein
dig verlengen en die hun geheels le
ven opofferen aan het kind: zij ont
zeggen zich alle gemak en genoegen,
zelfs de juist* ontwikkeling van hun
eigen individualiteit, opdat het kind
ailcs kan hebben wat aangenaam en
goed is. Gewoonlijk worden dezp
ouders zéér geprezen. Ik meen ten on
rechte. Want wanneer het eene leven
te loor gaat opdat het andere zich zal
ontplooien dan is de winst voor de
menschheid niet zeer groot zeker
niet wanneer het tweede leven in ge
breke bluft van zicii te ontplooien-
De oudei's moeten verstandig ge
noeg zijn om zoowel het welzijn van
het kind ais hun eigen welzijn in het
oog te houden. Wanneer zij hiertoe
niet ln staat zijn dan zijn zij onvolle
dig uitgerust voorjiet ouderschap e;
zij moeten niet geprezen worden, maar
veroordeeld voor hun bekrompenheid.
Waarom zou het kind méér waard
zijn dan de ouders?
Het kind moet langzamerhand af
dalen van zijn. goddelijke positie in
het huisgezin. Wanneer hij genoeg
verstand heeft om te bemerken dat
hij de hoofdpersoon Is dan moet hij
ophouden het te zijn.
Zoo komen wij tot de groote kwestie
van disciplinaire strengheid tegen
over ..bederven". Het is eon praatje
dat in de. iaatste vijf en twintig jaren
de strengheid in de opvoeding tot bc-
gelukkig is uit ondeugendheid of om
dat Ln ongelukkig zijn verkiest bo
ven gelukkig zijn? Geluk is geen
kwestio van „moeten". Wanneer een
kind niet gelukkig is. dan bewijst dit
dat zijn ouders niet verstandig ge
noeg of niet onzelfzuchtig genoeg zijn
om het beste to maken van het kin
derleven. Het kind moet pasklaar voor
de wereld worden gemaakt, en men
moet hiervoor volgons een bepaald
plan te werk gaan. Maar het plan is
er voor het kind en niet het kind
voor het plan. Een kind dat uitge
sproken ongelukkig is, is dag aan dag
ongeschikt voor de wereld hoe wijs en
verstandig hpt plan der ouders ook
mocht zijn.
M:•«-<! is va i -..;t t.in - a de a-rum
brachte rand is van zwart fluweel met
zwart, zijden steekjes.
WAT ARNOLD BENNETT OVER
KINDEREN ZECT.
II.
durven geleid zou hebben. In ieder
tijdperk zullen er ouders zijn geweest
uie beweerden dat zij nooit zoo be
dorven werden als zij net nu hun kin
deren doen en dat tegenwoordig ae
discipline ver te zoeken is, enz. enz.
Ik wil een woord 'an gunste van
het verwennen spreken cn wel daar
om omdut ik stellig meen dat het ue
plicht der ouders is om «Ie kiiufs
held gelukkig to maken. Zij hebben
andere plichten, maar geen. die Ivo
iangrijkor is. De jeugd is den tijd or,-.
gelukkig to zijn en eon ongelukkige
jeugd bc-invloedt het geheel e verdere
leven. Ik wil liever eet golukkig k i
zien, dan een kind dat nog nooit ge
jokt heelt En een ongelukkig kind
wordt er mijnsinzins niet minder tra
gisch om, omdat het zoo ijverig, zoo
nauwgezet, zoo beloofd of zoo zinne
lijk is.
Niet ieder verwend kind is geluk
kig dat geef ik toe. Maar dan is >r.
kind to véél en te lang verwend. Zoo
nu en dan een kind matig verwennen
doet meer goed dan kwaad.
Borduurwerk dat niet
veel m vraagt.
Het is niet a'.tüd ggmekkclijk cm
een japon, een blouse, een kin !er-
jurkio zóó tc versieren, d.t het effect
aardig en origineel is. cn dut hc-t ons
toch niet te veel van onzen kostbaren
tijd in beslag neemt. Het borduur
werk, waarvan ge hier de teckening
'i.r.ireft v»'.dcet z -k-'-r san se eiscli
"gincel "t, ..kak" en de tijd na
e&n half uur der ia c.I héél wat.
De manier om de i.iml l- o te p.vsscn
is deze: bet is een mengsel van ap-
plicatievverk cn borduurwerk. De
zwarte uitgesneden tand wordt _-cau-
pliqueard cn de versierings-lijntjes
tnsschen de punten worden met eer.
dikke draai wo'. die telkens d- -i een J
in kleur conslrasteerend draadje
wordt vastgezet, gevormd. Voor fij-
nere stof is het natuurlijk aardiger j
om de sierstoken in zïi uit v voeren, j
Deze manier om een rand op -eo>
.rpon of jakje te werken is daarom
zoo aan te bovcleri, omdat er voor het
applicatie-werk allerlei kleine snip
pers gobiuikt kunnen worden, die
nergens andera meer goed voor zijn.
Ik ben ?r zeke- van dat ge dit soort
van borduurwerk met pi-uier zult
uitvoeren en cat het effect a 11 ij d
aardig zal zijn.
Eenvoudige rc'fldagjapon
Het is verwonderlijk maar waar dat
de meest gewetensvolle ouders kun
nen vergeten dat hun kinderen even
menschel ijk zijn als zij zelf. Wat is er
tegen verwennen? Wat voor kwaad
doet het? Het kwaad verdwijnt wan
neer het kind volwassen is.-Er wordt
gezegd dat bedorven kinderen slechte
manieren hebben. Soms is het zoo.
Soms kunnen zij heel onaangenaam
zijn voor de vrienden van hun ouders.
Dat nadeol verdwijnt als het kind
groot is.
Bovendien men heeft verwennen én
verwennen: verwennen ter wille van
het kind en ter wille van do ouders.
De ouders kunnen 'n kind verwennen
uit luiheid of uit gebrek aan geloof,
ln hun eigen persoonlijke macht te
genover persoonlijke macht van het
kind. Fn zoo koopen zij vrede met
schande.
„Geef het kind toch in 's hemels
naam die chocolaadjos". roept de op
gewonden en wanhopige vader, de
moeder zucht en geeft. Het kind zingt
cn lacht, het lawaai is gedaan.
„Ik heb gewonnen", zegt het kind
in zichzelf al kan hij nog niet eens
praten. Over deze manier van beder
ven moot men zich schamen, het ver
galt het huiselijk leven, het stilt de
ellende maar, om méér ellende vooi
te bereiden.
Maar de leelijkste manier van he
den-en is die, waar*de ouders aan
toegeyen om hun eigen geweten t©\ re
dden te stellen. Nadat zij het kind ge
dwarsboomd hebben voor hun cigsn
gemak, worden ze door zelfverwijt Ge
kweld, niet genoeg zelfverwijt om het
dwarsboomen tc laten varen, maar
juist genoeg om een poging te doen
om het te verzachten voor het kind.
Zóó wordt het kwaad verdubbeld. Zij
verbieden het kind zich in een rich
ting te ontwikkelen die onaangenaam
of ongemakkelijk voor h o n persoon
lijk is. Zij houden het kind moreel ge
vangen. Dan kijken zij naar de kooi
en zeggen: „De kooi is wat saai. We
zullen de tralies vergulden".
Is dit een overdreven voorstelling?
In 't geheel niet. Het is eenvoudig een
beschrijving van het geval, waar ma-
ftia zegt: „Néén, lieve Annie, vader
cn ik kunnen niet toestaan dat je
medicijnen gaat studeeren (of gaat
zingen, of trouwt met een armen man
o' wat ook) maar we zullen je drie
nieuwe japonnen geven en meer zak
geld en we zullen alles doen on. je
gelukkig te maken". Wat zooveel wil
zeggen nis: Je mag gelukkig zijn, in
zooverre a's jouw geluk ons niet hin
dert!" Dit is de slechtste, de laagste
manier van verwennen. En het komt
veel voor, vooral in de allerbeste fa
milies.
„Het kind behóórt gelukkig te
zijn". Er is geen grootere „phrase"
dan deze. Denkt ge dat een kind on-
En niet alleen voor bleedings tuk
kon ook voor goió.incn, tafelkleedjes.
laniDckapies enz is deze rand heet
goed geschikt. De rand en de si erete
ken moeten van dezelfde teleur zijn,
daar de sfeukjes als het war© een
voortzetting van de rand zijn. Wan
neer men de rarm mt stof knipt die
weinig rafelt, zooals Inleen b.'v., dan
kan men volstaan door de rand met
cc-n klein riigsteekje op de tu f vr«J
te hechten. Voor rafelig© stof moet
men eon «nQöpsB&tensteok fitibruit-
i;c'i. Wr-imeer tie rami I evesiigd is
tokent men nr. t en krijtje los-
ies de zee-- eenvoudig? verbindings-
lijntjes. di5 n:c-n k.iïï bewerk:-: naar
eigen smaal:. De twee j-'~ .reven
twee tocps. irgm van de mi.cl. Hel
Deze eenvoudige japon kan men van
fluweel, crêpe marocain of fiine serge
maken. Dc mouw is een v"Ct^ue;ai-
r^mo .ei, eu de garnecrïng bestaat
un smalle zilveren kantjes. Hiervoor
kan men natuurlijk ook geplissiMwdc
lintjes nemen in een aardige kleur.
De ceintuur is van dezelfde stof als
de japon en op zij hangen t.?ee losse
j panden, een van stof een van met zil-
ver-doorwerkte stof: wanneer men
zilver kantjes heeft gebruikt. B* rn-
caruc is van zwarte ta fry-strook jee,
die gepüsseerd zijn en afgezet met dc
zihtren kantjes.
eerste toont een jakje van beige
du vet irifi met een rand- en mouw-ver
sie rine v-an donkerbruine duw tine en
een sieret. ekje in donkerbruine wol.
Mofierfliseorer.
japonnen.
van
De vorig© man! deed ik u een mid
dei aan de han:l om uw-tekwte japon
op ccn aardige manier t.e verlengen
'•li 'i -loofde toen nog c:n paar manie
ren te geven waarop we ome japon
nen van vêried en jaar met dikwijls
te korte en te nauw© rokken weer
naar de nieuwste mode kunnen „her
scheppen".
De mante'.japon die ge op ons
plaat ie zift is een flood-gewoon mo
del. dat wel iedere vrouw nog draagt
of heeft gec'ira/rcn. Gewoonlijk zijn
t'.ezo japonnen nog heel geschikt can
Ij de rok ntrar niet zoo
was. G-.v.o es «le zoom uit'eg
gen dat gaat niet -- het is gowoonlijk
zóó zichtbaar, dat de je,peet zich s?
van verre aankondigt om ter „opge-
frischte" van verleden aar. Immer©
de stof is vaak eenicszins verkleurd
©n aan den rokrand kaal geworden.
Laat ik u ton betere raad geven
Torn de rok van de blouse af en zet
er 'n breede band van se.rge, crêpe de
ohine of waar uw japon van mag zijn.
i. dat er zoo goed mogelijk bij
komt Neem nu dun zijden veterband
of soutache-band en nr.ai dit met de
hand op ge'.ijke afstanden op het
aangezette stuk. Er moet vooral niet
te veel van de ©tob te zien zijn tus-
schen de bandjes Twee geertjes zor
gen voor de verwildering van ae rok,
zooa.s de illustratie duide'ük aan
geeft. De manchetten zijn gemaakt van
•;.c die onder ae bandjes werd ge
brv'U en bestaan uit rondgekripte
strookjes
van uw mantelpakje een aar-
iaponnetie te maken is niet half
moeilijk als het lijkt. Om te be
ginnen moet de stof van het pakje er
zich voor leenen om als japon gedra
gen t: worden, velours de iaine.
_e, fijne wollen stof etc., voldoen
uitstekend, niet Ie groote ruiten in
oltige, losse s;<«? of de tweed-acht ig©
■eofsels. Bekijk eerst ons plaatje
maar eens goed dan zijl g© al een
eind op streek. Het manteltje wordt
,'va.p een evontuee'e voering ontdaan)
,tan de lia's bii elkaar gewtnen. De
stukken Waar de knoopsgat m gezeten
hebben cn waar eet mantclt'.' ©ver el
kaar ploeg kunnen dps vervruleil en
afgeknipt worden. Men laat het man
teltje ir. de t©vcrblousen on
draagt er een liif o r dr.t .;.n vo
ren van zwart satijn .s De rok is van
voren open en laat eveneens een
reap zwart satijn zien. De onderrok
kan natuurlijk verder van satinet
worden gemaakt. De rok wordt ver
engd ©.oor twe© reopen van de ir.an-
te'.voerine er tnsschen te zetten die
Mekt worden met bonden van ge-
i-'issedrde zwarte satijn.
Wanneer eon paar van uw kennis
sen wellicht gchispireerd door dez©
ingenieus» veranderingen, zelf aan
den slag wiilen gaan laat ik don een
goede ïaad geven. Verzeker u. met
uw vijven of zessen van de medewer
king van een bekwame costuumnaai-
ster die bij ccn van u één ciag aan
huis komt. Z ii zal in staat" zijn de
hulp te geven bij het veranderen van
lo japonnen die go noodig hebt, zij
helpt de een met knippen, de ander
met passen cn haar vakkennis zal u
van groot nut zijn. De kost014, van
zoo'n dag voor ieder van u, zijn na
tuurlijk heel laag en ge spaart u in
ieder ge\al be el wat gepieker cn ge-
ixins en ergernis uit, en dat is óók
wel wat waard
B3 vrouw on do veils.
zelf te beschermen. Zij had tot doel
Oorspronkelijk is de sluier, uitge
vonden door den man om den man
n.i. oin de schitterende schoonheid
der vrouw te verbergen en te 1 ©gren
zen. Maar d.t doel werd al heel spoe
dig voorbij gestreefd. Nauwelijks had
Mohammed het gebruik van de sluier
voor de Muzeimansche voorgeschre-
ven of zij zag er al heel gauw het
middel ln om haa» schoonheid tc ver
hoogen. Zij bemerkte dat haar 00gen
sprekender en schitterender uitkwa
men boven de flir.e sluier en dat geen
blanketsel haar kleine gebreken boter
kon verbergen dan de geheimzinnige,
halfdoorzichtige voile, die ieder
naar ziin eigen verbeelding het ge
zichtje deed fantaseeren. dat er achter
verborgen was.
De inval der kruisridders deel de
vrouwen van de Bosporus eoret alle
mogelijkheden kennen, die de sluier
in zijn plooien verborgen hield. Maar
flïndsüien werd de sluier door alle tijd
perken gedn.-cll! Hij viel in door-
schiine de plooien van de middel-
eeuwsclie „henntn" 'nur.tiv aoofd-
deksel der mtddefcwuiwtche -mouten)
af en omlijstte de 'üT'.s 'rekken <er
Spaansohen. die aan oe „mantilla"
een rroot deel van haar charme dan
ken. De madonna's van Botticelli
verhoogen haar maagdelijke reinheid
door de teedere aureolen en is de
„Donna Velata" van Raphael niet het
schoonste voorbeold van de charme,
die de -'uier aan ccn vrouwengelaat
k.-.n «-«rieenen?
Met dc mode van de vorige ""eeuw
en de keurig gekapte hoofdjes zag
men de voile verschijnen, stevig vast
gemaakt aan dén rand van de
hoed de stijve krullen van kapsel in
orde houdend on meer diepte aan den
oogopol.ag gevend. 41 te— ft de moder
ne vrouw geenszins afstand gedaan
van deze verleidelijke tooi. heeft zij
toch andere en sierlijke manleren
ontdekt om zich met de voile te
tooieu de cene al decor.*liever dan
de andere, zoodat het moeilijk is alle
wijzen waarop thans de vol!? geöra-
»on wordt op te te'len. De voile die
hot sportcostuum completeert heeft
z':n léooratiove charme op moeten
"rcren aan het rrnctisvhe verstand,
i werk is slechts de 'ossie baren
!i elk nar tc houden. Zij
vordt un de soep-I" hoed gebonden
ui zéér fit rak aan vet rokken om de ge-
rriseerde haren te beschermen. De
:'e die men b'.i liet middag-toilet
I ra act is v-n '11 gohitel ar.dcr ka-ak-
ter. Heel M -p wordt zii gbruikt
un liet gezicht te •sluieren, moestal
vrJt zii .achter van do hoed af, op den
rug. soms bedekt zij ce gohee'e hoed,
nis is z'.i -hts «--.ii een© zijde van
I.' h :o vastgo"-:.r.ki. Sam-
hangen pist meer dan een paar
oizn.timcter» ov.-r dfn hoe'rand Leen.
ndorc •icarenu-c.-v. zijn zóó lang, dat
zii soms tot aan dc taille vallen.
'Vee', vrouwen bed ten de vuslc ccn-
cut'ig oy den rami «Ter hoed
en - voren vallend en zonder
enige draperie, lang van achtte in
den r Dit is wel de elegants"'. ?a
tee©1' -rtijd de minst opvall-.-io
ijz© om de veile thans te dragen.
Veel cbantillv en z.g. „blonde"
kant die bezaaid is niet heel fijne
motiefjes ziet men dragen bii de mid
dag-toiletten, vooral voor de, kleine
voiles -. voor de groote voiles neemt
men liever de voile met groote mazen,
rondo teekenin<u en afgezet met een
rand van chenille. Maria Guy, de be
kende Pnrijsohe modiste, garneert
eon vilten steekje met een stroom van
gouden kant die over de linker schou-
d r valt tn een bijzondere chic aan
dit overigens zeer eenvoudige hoedje
geeft. De kleur van de voile :s ge
woonlijk in overeenr-temming met di©
van d'c hoede of met die van het bont.
Zwarte kant wordt soms bij een ge
kleurd costuum gedragen, maar de
meest gewilde combinatie i© toch de
bruine voile, gedragen op een brui
ne hoed, met schoentjes in dezelfde
tint en een zwart toilet.
SCHEEPS-AARDAPPELEN.
Waarom ze zoo heeten weet nio-
mand «misschien", veronderstelde Ni-
nette werden zo door een scheeps
kok uitgevonden. Nu, daa heeft hij
er alle eer vau? want het .s een heer
lijk gerecht. Kook zes groote aard-
appe.s en wrijf ze door de zeef. Hak
een kwart pond ontbijtspek cn roer
dit er doorheen, mét een kopjo witte
brood-kruim, geweekt 111 zooveel melk
als het kan verzwelgen. Doe er peper,
zout cn wat gehakte pieterselie bij en
één eidooier. Maal; cr een fraaie pyra-
mide van in ecu vuurvast schoteltje.
Klop het eiwit ecu beetje, strijk het
over de pyiamide cn, bestrooi hem dik
met broodkruimels of paneermeel cn
leg een flink stuk boter op de top.
Plaats de schotel in een goede ver
warmde oven en laat het flink bruin
worden.
Dit zijn nu Minette's recepten. Mij
voldeden ze uitstekend.
De iïiode in vroeger dagen
Hoe een edelvrouwe in de
middeleeuwen gekleed ging
In onze Femina-rubriek van de vo
rige week werd geschreven over de
neiging d!io de )i-mende mode toonen
zal naar de middeleeuwenwant
niet alleen in de snit en de dracht zal
dit zich openbaren, maar ook in de
keuze der o tof en en versieringen.
Door de kruistochten naar het Hei
lige Land was er meer bekendheid
gekomen in Europa op het gebied der
Oosterscbe stoffen eu zoo werd het
gebruik daarvan steeds grooterde
rijkste brocaatstoften ©n de soepelste
gekleurde zijde kwamen uit 't Oosten
en de edelvrouwen uit de twaalfde
en dertiende eeuw. droegen uitslui
tend de stoffen, die rechtstreeks uit de
Bvzantiinscho landen werden inge
voerd. Het spreekt vanzelf dat er in
die kleurenpracht ook werd nage
maakt. welke kleedir.g dan a.anmer-
keliik in.nlcr jmstrrar werd. die dan
door de minder rilko vrouwen werd
eedragen.
Toch was dit brocaatweefsel of het
veelkleurige O-etersohc niei het e eni
ge materiaal: ook de effen stoffen
werden gebruikt: Manr dan iva« de
pameering toch altijd kleurrijk en
had eon Oostersch effect.
l)e mo^u in dezen bloeitij der mid
deleeuwen schroef voor, dat het lijfje
van de japon, die eigenlijk over een
onderi.vxm gedragen werd, zeer
nauw v.-as. Het liep van tamelijk hoog
tegen den hals op. tot onder de taille
dus daarin zien wij ook dadelijk
weer de overeenkomst met dc hui
dige mode. Alleen is de halsopening
bii ons zoogenaamd bootvormiughet
lijkt ons toch ook niet waarschijnlijk,
dat wij de manier der vrouwen uit de
middeleeuwen waarbij alleen de ha s
vrijgelaten werd. zullen aannemen,
want voor de meesten is dit niet flat
teerend.
Bij sommige vrouwen uit dien tijd
was de halsuitsnijding met een pun
tje. en dan dus wat lager, maar in
de meeste goval.cn vulde dan do on-
derjapcin dit aan door een plooisel
van fijn soepel linnen.
Nog meer overeenkomst zien wij,
doordat de iapon ook over het hoofd
werd nungétrokktn, met een klein
sp'iti© op den rug a?6 dit noodig was.
De rok van dit costuum was zeer
ruim cn lang, vallend tot over den
voet en ter afwerking var« het ©ehecl
was laag om de heupen een ceintuur
geslagen. Dez© was van een soepele,
rijke stof. van voren vastgeknoopt
met een metalen gesp e:i van onde
ren versierd met zijden knoopen of
kostbare motalen ringen.
De onderjapon had mouwen, die
tamelijk nauw waren en om de pol
sen sloten maar aan het overkleed
droeg men wijde mouwen die naar
onderen steeds ruimer werden en zoo
onpractisc.h waren, dat de draagster
er niets mee zou kunnen doen. Maar
dit duidde dan ook juist op den hoo
gen stand van de vrouw, waarbij wer
ken een overbodigheid was, ja zelfs
voor haar als een minderwaardigheid
werd beschouwd.
De maniel. die hierbij hoorde, was
vierkant of van onderen rond en hing
los om d: schouders; over de borr-t.
alleen werd hii met een kostbaren
gesp of nv t mooie zijde bijeen gehou
den. Want waardig waren deze
vrouwen :n ?.i!e opzichten op haar
uiterlijk. Het gcr:l statig loepen
mot deze omvangrijke en kostbare
kleeding wrs zoo moeilijk, dat men
het eUren'iik van kind af aan eewer.d
moest zijn gewce-t eni de noodige ele-
gance aaa de st;U.gheid te paren.
De ruim; man'", die meest gevoerd
was met zijde, later weer met bont.
was kortedan de ianon tn de drie
kleuren, die voor dit kleedingsluk in
aanmerking kwamen, waren groen,
blauw o: rood.
Order dingc jaoon uit verscheen,
hei haar vaar voren af.
lief-l 7.00- ruim niogcliik zichtbaar
een zeer puntig, stoffen schoentje,
ook weer zeer rijk versierd, zonder
hak.
Hét haar werd n het midden v-m
!:.-t hoof 1 gemi D11. n ar tv.ee z 1-
den nan- voren go'i-le d. cn dan,
zonder het te vVehter. met kleurige,
soepele linten omwoeld en doorvve-
ven over iedoren schond-r hing dan
En nu de hoofdbedekking. Dr.ze
was een soort van klein kapje, ont
leend aan de toenmalige dracht in de
Pyreneeën, voor eenvoudige vrou
wen. Maar de gemalin van een edel
man versierdé het rijk met gouden
munten en Oostersche figuren. Beiden
droegen ook de sluier die midden op
het hoofd uit het kapje begon en, van
dun. soepel, zijden tricot gemaakt,
.ruim over den rug golfde. Naderhand
werd het meer mode orn de sluier
naar voren te halen en ze op de borst
vast te hechten; men noemde dit de
„euiinpe", dus ze'fs dit idee, dat
'eenige jaren gclc-den nogal wat in-
mm? vond, wc» niet nieuw, hoewol
het dan ook in een gewijzigden vorm
tot ons terugkeerde
Wij laten hieronder een afbeelding
vo'gcn van ec-11 edeivrouw uit den tijd
van Fruderik Barbarossa (1152
1100).
De japon van dez,? dame 1? van wit
tt- zij. het lijfje zeker van tricot, de
rok van een gewoon zijden weefsel,
zooals dat toentertijd veel voorkwam.
Dit lijfje is ender de armen met ges
pen dii-l.tv-haakt en lar.gs den hals
afgezet met munten 011 bon.lu-ara.-l in
read on blauw- De ceintuur met den
kostbaren gesp van voren, is geheel
van goudbrocaat vervaardigd, ter-
w ijl de breede geborduurde rand op
den rok weer evenals de lia'.sversie-
ringen van blauw en goud is ge
maakt.
De onmogelijk wijde mouwen over de
nauwe ondermouwen heen zijn met
hermelijn afgezet en ook rijk gebor
duurd.
Nog rneer statigheid dan dit alles
zerleent de roode nir.nl el. ook rijk
rersierd. die met de linkerhand ele-
rnnt wordt opgehouden, terwijl de
rechter van voren de e!uiting even
vast heeft
Deze edeivrouw draagt hut baar
ook loshangend, maar dan op den rug
en de sluier bedekt het daardoor bijna
geheel en al. Wanneer wij clan nog
bedenken dat de oorversiering uit vijf
munten bestaat en ook het kapje
hiermede rijkelijk versierd is. dan
komt toch het blee aan hoofdpijn en
een topzwaar hoofd wel eens in ons
op. Maar alles went, zegt men wél, en
misschien vond de druugstcr het dan
ook niet hinderlijk.
Tenslott: steekt neg een bescheiden
nuntie van b.-. «nn'lo sch> entje ei
der den rok uit. zoul.it wij eigc-ilijk
kunnen zegden, dat alleen het gezicht
Cvn stuk ie van den hals en de handen
vrii kwemen.
Het is v.atze'f sprekend, dat rok in
leze rrc V. even Is :n al e an "*--e. de
overdrijving r.iet uitbleef. E11 <1 ze
c.-tond dan 111 U«> Mz-mk uit het ver
wijden van de toch al wijde mouw,
zoodot dere teiis'ottf over den grond
sleepte. Tegen het einde der dertien
de eeuw were dc mode van den man,
die ook nogal ingewikkeld was ge
weest, si reds eenvoudiger en gemak
kelijker in 't dragen bij de vrouwen
da«.-ertegen werd de overdaad groot er
©n daardoor de kunst van liet dra-
v-n h't c'--'via -*k inecwikVcl-
<ler. En al gaan v.-jj dan o©k weer te
rug tot die mpde in dezen lijd, ce
eischen vr.n statigheid zullen wij
wel achterw-egp dienen te laten, want
waar b'iift die. wanneer wji twee
minuten v •••>- dat cc trein vertra kt
het station komen binnendraven
E. E. PEEREBOOM.
