Buitenlandsch Overzicht
BLOEMEND AAïi
Zangavond Lyceum. Za
terdagavond is in het Kennemer Ly
ceum onder leiding van don heer P.
de Nobel een gemeenschappelijke
zangavond gehouden voor leerlingen
en leeraren van het Lyceum.
M.U.L.O.. ouders en genoodipden.
Na een kort woord van welkom
van den rector Dr. A. d© Vletter, wer
den met veel animo versohiilende lie
doren gezongen uit den liederenbun
del uitgegeven door de Vereeniging
tot Verbetering van den Volkszang
o.a. ..Wilt heden nu treden". ..Geluk
kig is het land" terwijl tot slot het
..Wilhelmus", werd gezongen,
liet was een aardige avond.
HAARLEMMERMEER.
V er brand. Zaterdag zijn op
'de boerderij van v. K. te Vijfhuizen
alhier, alwaar zich een geval
miltvuur heeft voorgedaan, een koe,
een kalf en 4 jonge varkens door ver
branding vernietigd.
Moeilijke redding.
Maandagmorgen bevonden zich tweo
zoons van een Belgischen schipper, :n
de Ringvaart nabij Aalsmeer op z'n
schip. Een hunner sloeg plotseling
over boord. Daar hij niet zwemmen
kon, verkeerde hij dadelijk in een le
vensgevaarlijke positie. Zijn broeder
Jiet zich van 't vaartuig naar bene
den zakken, teneinde hem gelegen
heid te geven z'n boenen vast te grij
pen, hetgeen den drenkeling na lang
spartelen gelukte. Het was zijn bro;
der ©chter niet mogelijk zich met de
zware vracht aan z'n beenen
boven te werken, zoodat om hulp
moest worden geroepen. Gelukkig
kwam him vader, die zich even per
rijwiel verwijderd had, aanrijden en
kon met diens krachtige hulp zijn
zoon nog intijds worden gered.
Afscheid Ds. Lekke rlc ei
ker Zondagmiddag nam Ds. J
G. Lekkerkerker, die 't beroep naar
Bennebroek lieefi aangenomen, ii
de Ned. Hervormde Kerk te Nieuw
vennep afscheid van zijn gemeente.
Het kerkgebouw was stampvol. Onder
de aanwezigen wei-den opgemerkt de
burgemeester van deze gemeente Mr.
A. Slob, Ds. van Balen van 'de Kaag;
Ds. Bax van Hoofddorp; Ds. Berkel-
bach(?) van Haarlem en de heer A.
van der Spiegel van Abbenes.
Ds. Lekkerkerker liad tot tekst ge
kozen Handelingen 20 36, (biddend
afscheid) en richtte zich, aan het
einde van z'n rede gekomen zijnde,
tot den burgemeester en zijne ambts
broeders om hun dank te brengen
voor de betoonde belangstelling en
Gods onrmsbaren zegen toe te w
schen.
Den scheidenden ledraar weivf
daarna toegesproken door Ds. D.
Bax en door de gemeente toegezon
ken psalm 121 4.
Ds. Lekkerkerker zal Zondagmid
dag 11 Februari a.s. des namiddag*
te 2.30 uur te Bennebroek z'n intrée-
rede houden.
SANTPOORT. V e r h o g d.
Wegens schaarsdhto heeft de melk
handel besloten met ingang van 5
Februari den melkprijs met 1 cent per
Liter te verhongert.
RIJKSPOSTSPAARBANK.
'Van het postkantoor Santpoort
(station} en do daaronder ressorteer
rendo huloDOstk&ntoren werd gedu
rende de maand Januari 1923 inge
legd f 12270.52. Terugbetaald
f 12218.33.
Het laatste door dat kantoor uitge
geven boekje draagt bet nummer
3266.
VELSEN. Arbeidsbemid
deling. Als werkloos ingeschreven
3 Februari 1923.
1 meubelmaker, 19 timmerlieden, 3
metselaars, 3 schilders. 1 stratenma
ker, 9 kuipers, 2 mandenmakers, 2
zeilmakers. 1 kantoorbediende, 1 naai
ster, 1 kok-trawler. 16 zeevisschers, 3
loodgieters, 1 koperslager, 5 bank
werkers, 7 stokers. 1 plaatwerker, 1
ketelmaker, 1 smid vuurwerker, 1
monteur autom., 1 hulpmonteur cen
trale vctw., 208 diversen, samen 283
weridoozen.
Jubileum J. Kee. Zater
dag herdacht de heer J. Kee. den
dag. dat hij -10 jaar geleden in dienst
trad bij de firma "Van Gelder Zonen.
's Morgens werd de jubilaris <--- het
kantoor toegesproken door den direc
teur e'en beer J. H. A. Kruimel, die
in welgekozen woorden roemde, alles
wat door den lieer Kcc in het belang
der firma was gedaan. Namens de di
rectie overhandigde hij hem de ge-
brurke'iike envelctppo mei inhoud
waarbij was gevoegd een oorkonde in
lijst van de Maatschappij voor Han
del en Nijverheid.
Van bet kantoorpersoneel ontving
de heer Kee een e'cctriach» licht
kroon ea een rooktafel, waarbij zijn
kameraden een rookstel in faience
hadden gevoegd.
Het verdere van den dag werd in
den familiekring doorgebracht, waar
vele schriftelijke zoowel als monde-
Ilinge celukwenschen ontvangen wer
den.
Ook ontving de jubilaris vele bloe-
VELSEROORD.— Bazar. Op 12 Fe
bruari a.s. wordt in de Consistorie der
Ned. Herv. Gent. alhier een vierdaagsche
bazar geopend Een eventueel batig saldo
is bestemd voor het orgelfonds.
BEVERWIJK.
D e ,.S te mdlesVolk s"* Na
een gedwongen rust van eenige
maanden, is de arbsiderszangvereeni-
ging ..De Stem des Volks" weer op
gestaan. Op een. de vorige week ge
houden vergadering, is besloten op
nieuw met de repetities te beginnen.
Als directeur zal weer optreden de
hoor J. Post te Haarlem. Het leden
tal is thans 25. doch men beeft alle
hoop. dat dit spoedig grooter zal wor
den. Tot voorzitter is gekozen de
heer P. Miedema en als secretaris de
heer P. Schuit, Al km aarsoheweg 71.
Wijk aan Zee en Duin.
Voorloopig zullen de repetities wor
den gehouden in het geheed-onthou-
derscafé. des Woensdagsavonds.
IJMUIDEN. - J. SinjewcL Op
47-jarigen leeftijd is hier overleden de
heer J. Sin jewel, drukker-uitgever.
Personalia.
Met ingang van 1 Maart e.k. is den
heer D. Legut, onderwijzer aan school
B, eervol ontslag verleend.
Over het Roerconflict.
DE KANS OP feEMIDDELINC IS HEEL KLEIN. DE DUITSCHERS
WILLEN NIET ONDERHANDELENALS DE FRANSCHE LECERS AAN
DE ROER BLIJVEN.
EEN PESSIMISTISCHE REDE VAN DEN RIJKSDACPRESIDENT
LÖBE.
MILITAIRE STEUN VAN RUSLAND ZOU OOK GEEN UITREDDING
BRENGEN.
DE FRANSCNEN BREIDEN DE BEZETTINC NOC VERDER UIT.
HUCO STINNES IN HET HOL VAN DEN LEEUW.
Oe mislukking van Lausanne.
OVER EN WEER WORDEN VERWIJTEN CEDAAN OVER DE
OORZAAK VAN DE MISLUKKING.
NOC EEN KANSJE OP VOORTZETTING DER ONDERHANDELINCEN7
Omtrent
het Roergebied
is weinig nieuws. De Fransche minister
Le Trcequer gaat er weer heen om na
dere orders te geven voor den tremen
loop. Overigens wacht men af hoe de
toestand zich ontwikkelen zal.
Men is te Parijs teleurgesteld door
den tekst der Duitsche Nota aan de
Commissie van Herstel, waarvan men
Zaterdag meende, dat ze een bewijs van
beter begrip in Duitschland «as en d»
un blijkt slechts een formeel middel tt,
zijn geweest om het vervallen van de
moratorium-aanvraag te verhinderen,
maar volstrekt geen bewijs, dat Duilsch-
land zou willen toegeven. Daarom heeft
de Commissie van Herstel-haar dan ook
geen antwoord waardig gekeurd.
Overigens blijft ce stemming onver
anderd. Generaal De Castelnau schrijft
„Echo de Paris" een artikel, geti
teld „j'y suis j'y reste", om te betoogen,
dat als Duitschland tot bezinning komt,
het wol eens dit antwoord van de in het
Roergebied geïnstalleerde Franschen zou
kunnen krijgen.
De nleuwa uitbreiding
der bezetting.
De bezetting 2al worden uitgebreid,
het gcheele spoorwegverkeer tusschen
Karlsruhe en Bazel zal worden stopge
zet, indien het ophouden van internatio
nale treinen door de Duitschcrs niet
ordt nagelaten. Indien de Duitschcrs
iet binnen 24 uur toezeggen de inter
nationale treinen ongehinderd te zullen
doorlaten, wordt het geheele treinverkeer
tusschen Appcnweier en Offenburg
stopgezet.
He; Wolffbureau meldt, dat de Fran-
•che regeering twee nota's heeft gezon
den. In de eerste wordt opgemerkt, dat
de Duitsche regeering de internationale
treinverbinding ParijsBoecharest en
ParijsMiinchcnPraag sinds 30 Ja-
heeft verbroken en niet de noodl-
jelen heeft genomen om het
rijden door Duitschland van de aan deze
internationale treinen aangehaakte ge
allieerde waggons te verzekeren. Dit
feit beteekent een schending van art. 36?
an het vredesverdrag. Bovendien moet
de Fransche regeering eiken dag een
nieuw schending door Duitschland con-
tatecren. Zco kreeg de voorzitter van
de intergealliccrde schccpvaartcommissU
door den rijkscommissaris officiéél be
richt, dat alle leveringen aan Frankrijk
België waren gestaakt, incluis dege-
welke behooren tot de naleving van
het protocol van Scapa Flow, hetgeen
een schending beteekent van het op 10
Jan. 1920 door Duitschland geteekende
protocol. De Fransche regeenng protes-
teert tegen deze schendingen en be
sloot de grenzen van het bruggehoofd
van Kehl (Straatsburg) oostwaarts uit te
breiden tot Offenburg en Appenweier.
In de tweede nota wordt nog verklaard
da; het thans nieuwbezetie gebied door
de Rijnlandcommissie gesteld is onder
het regime, geldende voor het brugge
hoofd van Kehl. Aan do Rijnlandcom
missie. is medegedeeld, dat de uitbrei
ding der bezettinjr geschied is als ge-
volg van het stopzetten van het inter
nationale verkeer ouder voorwendsel van
kolengebrek.
In een commentaar van het Wolff
bureau wordt er o.a. op gewezen, dat de
Franschen den door hen zelf geschapen
toestand uitbuiten, teneinde andere, met
de herstclquaestie samenhangende,
reeds lang gekoesterde wenschen, waar-
onder uitbreiding van het bruggehoofd
van Kehl te vervullen.
De kans op bomiddeling
is heel, heel klein.
De Duitsehers willen daarvan in dit
stadium al heel weinig weten.
Rijkskanselier Cu no vertoefde Zon
dag, in gezelschap van staatssecretaris
Hamm en verschillende andere heeren
van het departement van buitenland-
sche raken te Essen, om zich persoon,
lijk van den toestand in het Roerge
bied op de hoogte te stellen. Hij sprak
in een conferentie met vertegenwoordi
gers van de stedelijke overheid, van po
litieke partijen, vakvereenigingen van
olie richtingen en eer industrie, o.w.
Hugo Stinnes, over de houding der re.
geering in het Roer-conflict. De rijks
kanselier verklaarde, dat de Duitsche re
geering slechts bereid was tot onderhan
delen, wanneer de wederrechtelijke be
zetting van het Roergebied ongedaan
werd gemaakt, volgens welke het Roer
gebied vijf jaar lang als pand door de
Fransche en Blgische troepen bezet zal
blijven. De houding der regeering werd
door alle vertegenwoordigers der be
volking eenstemmig goedgekeurd,
waarbij opnieuw bleek, dat de geheele
bevolking van het Roergebied stand-
•astig zou blijven in haar tegenstand
tegen de Fransche plannen. Van Essen
begaf de rijkskanselier zich naar Bo-
cbum cn Dortmund, vanwaar hij weer
naar Berlijn vertok.
Maandag vergaderde te Breslau het
congres der Midden-Silezische sociaal
democratische partij, waarop
de voorzitter van den Rijks
dag «-öbe,
die juist uit het Roergebied was geko
men, een referaat hield* over den po
litieker! toestand. Löbe verklaarde,
dat er tegen midden en eind Februari
nóg slechts weinig Duitsehers zou
den zijn. die redding zouden verwach
ten uit den tegenwoordigen catastrofa-
len toestand, terwijl de meesten in
vertwijfeling zouden raken, nu de
vervullingspolitiek door de „reehts-
schending" der Franschen overhoop is
worpen. Elke verwachting omtrent
hulp uit Amerika of op een actief in
grijpen van Engeland is illusoir. De
hoop op Rusland beteekent de wenscb
naar een oorlog zonder uitzicht in het
Oosten of het Westen van Duitsch-
1 and-
Het verzet in het Roergebied moet
worden voortgezet, zoolang de „ge-
weldpolitiek" der „schenners van het
reoht'' zulks eischt.
het congres aangenomen motie wör3t
gezegd„De Sifezische sociaal-demo
cratie gevoelt zich solidair met de
arbeiders, employé's en ambtenaren in
het Roergebied en aan den Rijn. Het
congres stelt met voldoening vast,
dat deze strijd niet wordt gevoerd ge
meenschappelijk met de Duitsche an-
nexionisten en nationalisten, maar dat
do socialistische Internationale hem
politiek en economisch met alle krach
ten steunt.
Dc Midden-Silezische sociaal-demo
cratie eischt van de rijksregeering,
dat zij gebruik maakt van elke moge
lijkheid, dio er nog bestaat, om de
bemiddeling van een neutraal scheids
gerecht in te roepen en alle stappen
doet om duidelijk te maken, dat het
Duitrche volk ook thans nog vrede en
verzoening wenscht en zijn vervulbare
verplichtingen wil nakomen.1'
Dc belangrijkste gebeurtenis, welke
Maandag to Essen heeft plaats gevon
den, is do verschijning van Hugo Stin-
in het Hotel Kaiserhof, den zetel
de intergeallieerde commissie. Na
het bezoek, Zondag door den rijks
kanselier, dr. Cuno, aan Essen ge
bracht, baarde de komst van
Stinnes in het hol van den
leeuw,
groot opzien, vooral onder de Fran
schen, van wie sommigen den ver
maarden industrieel en mhiiardair met
belangstelling gadesloegen.
Stinnes bleef echter slechts heel
kort. Hij nuttigde het middagmaal in
Hotel Kaiserhof en trok daarna per
auto naar zijn woonplaats te Mull.clin
aan den Roer. Een verzoek van een
aantal journalisten om een interview,
werd met beslistheid afgewezen.
Ondertus9chen verloor men zich in
allerlei combinaties. Wat beteekende
het bezoek van Stinnes in het Kaiser
hof? Zou het gerucht, dat de ronde
deed, als zouden de Fransche en Duit
sche industrieelen onderhandelingen
hebben aangeknoopt, ten einde te
trachten oen uitweg uit de tegenwoor
dige crisis te vinden, juist zijn?
De Telegraai-correspondent besloot
Stinnes naar Mulheim te volgen. Wel
licht zou hij zich op zijn bureau door
een of twee journalisten eerder laten
vermurwen tot een interview, dan te
Essen, te midden san de geheele ko
lonie buitenlandsch© persmenscben.
Deze veronderstelling bleek juist. Al
had Stinnes op het oogenblik niet den
tijd zich uitvoerig te laten intervie
wen, hij weigerde toch met, de jour
nalisten te woord te staan-
Stinnes ontving hen in zijn togen
alle verwachting in hoo§st eenvoudig
ingericht kantoor in de Schloss-strasse
Voor de deur stond een file auto's,
waaruit de journalisten reeds de con
clusie haddon getrokken, dat er bin
nen conferentie was. Dit deelde Stin
nes dan ook mede. Hij confereerde
met de industrieelen uit het district,
en zeide, niet meer dan één minuut te
kunnen toestaan. Doch die eene mi
nuut was voldoende om ons in te lich-
Ziehier de drie zinnen, die Stinnes
op afgemeten toon tot ons sprak en
dio aan duidelijkheid niets te wen
schen overlaten„Doet u mij het ge
noegen zoo stellig mogelijk alle om
trent mij in omloop zijnde geruchten
tegen te spreken. Mijn oponthoud al
hier dient n.l. alleen om besprekingen
te voeren met de industrieelen in deze
streek. Ik denk er niet aan onderhan
delingen met de Franschen aan te
knoopen".
Dat was alles. Het interview was
geëindigd en voordat wij gelegenheid
hadden gehad Stinnes dank le zeggen,
fas „de rijkste man van Duitschland''
erdwenen.
Uitwijzing van Fransche on
Belgische zieken.
De „Daily Mail" meldt, dat de Duit
sche autoriteiten 25 Fransche e
sche teringlijders, die werden verpleegd
in de Sankt Blasien, in het Zwarte Woud,
hebben uitgewezen*
De houding de.- rogeo-
rïng van Badon.
Nu do Fransche troepen ook in Ba
den zijn binnengedukt, heeft het Baden -
sche kabinet in een onder voorzitter
schap van staatspresident Remmel ge
houden zitting besloten, evenals de
rijks- en dc Pruisische regeering, aan de
ambtenaren op te dragen, aan geenertel
Fransche bevelen te gehoorzamen, doch
zich alleen aan dc voorschriften van hun
eigen regeering te houden.
Er wordt veel nagepleit over de vraag:
waardoor do conferentie
te Lausanne mislukt is.
Over en weer worden verwijten ge
daan.
De Turksche gedelegeerde Isniet ver
klaarde aan de persvertegenwoordigers
dat de onderhandelingen in wezen schip
breuk leden op de onverzoenlijke hou
ding- der geallieerden, met betrekking
tot de economische bepalingen. Turkije
kan onmogelijk, zonder zijn economische
onafhankelijkheid prijs te geven, der
gelijke bepalingen aanvaarden. Turkije
geweten overtuigd zich alle mo
gelijke opofferingen te hebben getroost,
om tot den vrede te geraken. Isme! ver
klaarde van de geallieerden een offi-
ccle mededeeling te zullen ontvangen,
dat de conferentie is geëindigd. Totdat
deze mededeling is ontvangen, zullen
de betrekkingen tusschen Turkije
geallieerden beheerscht worden door het
erdrag van Moudania.- Is de mededee-
ling eenmaal ontvangen, dan hernemen
beide partijen hun vrijheid van handelen.
Het Fransche persbureau Havas ver
klaart evenwel, dat het onjuist is zoo
als de Turken pogen te doen gelooven,
dat de conferentie hoofdzakelijk is ge
strand op de economische voorstellen
der geallieerden, daar te dien opzichte
heden juist in het geheel geen bespre
kingen werden gevoerd, wat trouwens
geen verbetering in den toestand
hebben gebracht, daar dc onmiddellijke
oorzaak van het afbreken der onder
handelingen is gelegen in het verschil
■swijze betreffende dc rechten der
vreemdelingen in Turkije.
De Fransche gedelegeerde Bompard
•erldaarde aan de vertegenwoordigers
der pers dat de conferentie was mislukt
dcor den kwaden wil van den Turkschen
vertegenwoordiger. Dit beteekent een
ramp, voor de geheele wereld,
vooral voor het Turksche volk.
hoofdoorzaak der mislukking is
gering der Turken, om eenige conces
sies te doen inzake de rechtspraak voor
vreemdelingen, daar zij te dien opzich
te geen enkelen waarborg wilden geven,
ondanks onze verregaande tegemoetko
ming. Ongetwijfeld zullen de Turken
binnen zeer korten lijd spijt gevoelen
over hun weigering, Bompard verklaar
de. thans niets meer te Lausanne te
kunnen uitrichten en dus zoo spoedig
mogelijk naar Parijs te zullen terugkee-
INCEZONDEN MED EDEELINCEH
a 60 Ct». afregel.
A.J.P.'s EIERPUDDING
NIET VRUCHTEN
DE FIJNE PAASCHPUDDING
De mislukking der conferentie van
Lausanne is
Lloyd Ceorge over de be
zetting van de Roer.
Een telegram heeft reeds melding ge
naakt van een uitlating van Lloyd
George bij zijn terugkomst van zijn va-
cantiereis in Engeland, over de bezet
ting van het Roergebied. Een nader te
legram meldt, dat Lloyd George heeft
erklaard dat de door Duitschland ver
richte steenkoollevcrlngen over het al
geméén bevredigend waren geweest cn
dat naar zijn meening Frankrijk een po
litieke fout had begaan met den weg,
bet was ingeslagen. Rekening hou
dend met het feit dat Duitschland de
steenkool van het Saargebied en een
groot deel van de steenkool van Silezic
had verloren, waren de leveringen uit
het Roergebied bevredigend geweest.
De verbetering, welke het optreden der
Franschen tot gevolg zou hebben (aan
nemende dat er verbetering zou plaats
hebben), zou zeer gering zijn en geheel
•anverhouding staan tot de kosten,
die er aan verbonden zijn. De positie
der Britsche regeering was in de gege
ven omstandigheden zeer moeilijk. De
Duitsehers boden voor het eerst sedert
den wapenstilstand verzet tegen den
dTuk, waarvoor zij tot nog toe waren ge-
Duitschlands nieuwe houding
n belangrijk en ernstig feit.
Frankrijk's tactische fout maakte het
voor Duitschland moeilijk om toe te ge
ven, Lloyd George was sterk gekant
tegen het denkbeeld om de Britsche troe-
voor Frankrijk eon
groote tegenvaller.
Tot het laatste oogenblik had men ver
wacht althans tot een regeling te kunnen
Komtn, waarbij sommige der moeilijkste
quaestics gereserveerd werden. Nog in
den namiddag van Zondag telefoneerde
Bompard in dien geest naar den Quai
d'Orsay. Nu het accoord afgesprongen
is op de onverzettelijkheid der Turken,
is dit voor de opvatting te Parijs nog
te erger, omdat de quaestie der capitula
ties meer speciaal een Franschen cisch
betrof.
Dat maakt dat er critiek loskomt op
het beleid der regeering in dezen. De
..Matin" doet een uitval tegen Bom
pard en verwijt hem, dat hij Curzon een
cndsel bezorgd heeft voor een
breuk, c.e deze sinds lang zocht. Zijn
instructies machtigden hem daartoe niet,
beweert het blad. Andere bladen richten
ten tot Poincaré zelt, van wien
Bompard tot het laatst de aanwijzingen
dociel, althans docieler dan Barrère,
schijnt te hebben opgevolgd. Zoo be
toogt Tardteu, dat dc oorzaak van de
islukking ligt in de politiek van
beid op instigatie van Franklin Bouil
lon tegenover de Turken gevolgd en die
heelemaal niet meer noodig was, om-
dat Lloyd George van het tconeel is
verdwenen, wiens dwaze „Grécomanie"
nog als excuus voor de Fransche „Tur-
comanie" strekken Son.Tardteu is ech
ter heel blij, dat de vrede niet op deze
aarden wordt geteekend, die hij
vernederend voor Frankrijk achtte en
betreurt alleen, dat du niet te danken
aan Fransche flinkheid, maar aan
dwaze arrogantie der Turken. Pertinax
dal de Fransche toegevend
heid er slechts toe geleid heeft, dat ds
Turkcu Engeland meer aanboden dan
Frankrijk. Volgens den correspondent
Curzon een afzonderlijken vrede
hebben aangeboden, hetgeen deze van
dc hand wees. In elk geval echte heeft
Frankrijk niet het minste voordeel ge
trokken uit de tegemoetkomendheid
den Turken betoond, hetgeen volgens
Pertinax g:cn definitieve veroordeeling is
van de politiek van Franklin, die Poin.
caré te veel gevolgd heeft. Gelukkig is
thans alleen, dat de eenheid tusschen de
voornaamste bondgenooten bewaard ge
bleven is.
Volgens berichten uit Londen zou de
Engelsche regeering thans van plan zijn
een afwachtende houding aan te nemen
en ïntusschen
de Engolscho troepen uit
Constantinopcl naar Calll-
pcli terug to trekken.
Men verwacht, dat Engeland voor
eerst wel trouw zal blijven aan de be
ginselen. die tot den wapenstilstand
van Moedania hebben geleid. Volgens de
„Petit Parisicn" zou er geen onmid
dellijk gevaar in het Oosten zijn, omdat
Ismet te kennen gegeven heeft, dat hij
het te Lausanne gebeurde
niet ais een breuk beschouwt
en het blad gelooft dus aan de moge
lijkheid dat de geallieerden een middel
zullen vinden om op een of andere
wijze de onderhandcingen te hervatten.
Over het algemeen heeft men daarin te
Parijs echter weinig vertrouwen.
De Britsche pers.
In een bespreking over de mislukking
van de conferentie zegt de „Times", dat
ze te bejammeren valt, doch dat ze niet
onverwacht komt. Er bestaat volgens het
blad niet veel twijfel aan, wat de voor
naamste reden is van de mislukking. De
Turken hadden nog tot voor kort afge
zanten in de voornaamste geallieerde
landen en men mag als vrij zeker aan
nemen, dat dezen rapporteerden dat de
geallieerde regeeringen cn volken be
reid waren te zwichten, indien Angora
maar volhield. Zij hebben de meening
in Engeland echter geheel verkeerd be
oordeeld. Het blad zegt verder dat de
Turken door hun hardnekkigheid uiterst
gunstige voorwaarden hebben opgeof
ferd. Zij hebben zich ernstige en duur
zame schade gedaan door het tentoon
spreiden van hun volkomen gebrek aan
begrip van de eerste beginselen der be
schaving.
De diplomatieke medewerker van de
„Daily Telegraph" 2egt dat de verkla-
ring van dc hardnekkigheid der Turken
kan worden gezocht in het hernieuwde
en versterkte verdrag tot een economisch
en militair bondgenootschap tusschen
Moskou en Angora
en in de zucht, die enkele geallieerden
den laatsten tijd zonder perk aan den
dag hebben gelegd naar concessies.
De „Morningpost" zegt dat het te be
jammeren valt dat Turkij© recalcitrant
blijkt, doch de Engelschen als practisch
•olk zijn vastbesloten den toestand on
er de oogen te zien. De mislukking vat*
Lausanne beteekent een succes voor de
Bolsjewisten ten gunste van hun cam
pagne, die ten doel heeft de onrust eeu-
te doen voortduren en oorlog uit te
lokken.
De „Daily News" gelooft dat overeen-
stemming slechts op het kantje is afge
sprongen cn dat het nog altijd moge
lijk is een gevaarlijke uitbarsting in het
Naburige Oosten te vermijden, indien d&
Geallieerden maar een gemeenschappe
lijke politieke gedragslijn volgen en de
goede trouw in elkander bewaren, wel
ke de vorige weck ernstig in gevaar ver
keerde.
De „Daily Chronicle" zegt dat de
Turken dc Geallieerden hebben getart in
de mecning dat de Franschen ten slotte
aan een nieuwe vriendschap met eerst-
genoemden de voorkeur zouden ge
ven boven de oude vriendschap met de
Britten.
De „Daily Mail" verklaart dat de con
ferentie mislukt is, juist omdat de ge
allieerde gedelegeerden de redelijke aan
spraken der Turken op hun rechten als
natie erkennen.
Is er nog kans op succes?
Havas seint uit Parijs, dat Bompard,
voor hij Lausanne verliet, een onder
houd had met Ismet Pacha. Bompard
telegrafeerde aan roincaré ecu kort ver
slag van dit onderhoud. Ismed vol
hardde niet bij zijn onverzoenlijke hou
ding en aanvaardde den vroeger voor-
gelcgdcn tekst voor de capitulaties.
Poincaré deelde het nieuws onmid-
I11 een met algemeene stemmen door pen uit het Rijnland terug te trekken. van de „Écho de Parts" zou Ismet zelfs delltjk aan Londen mede.
ongeveer vijf-en-dertig jaar, in burger
kleeren, kwam binnen.
„Ga zitten. Tyler. Ben je net uit
Dorset terug?"
„Vanochtend, meneer".
„Mooi, Williams nam <en krant op.
„Ik heb gezien", zei hij, „dat de lijk
schouwing van dien zwarten man gis
teren gehouden is en dat het oordeel
van de jury was: moord gepleegd
„oor een of meer onbc-Kéude personen.
Besteden ce Londensche kranten er
veel aandacht aan?"
„Neen, meneer. Er is natuurlijk
daar in de buurt veel belangstelling
voor, maar in overeen stein tiling met
uw instructies hebben wij de zaak
zooveel mogelijk op den achtergrond
gehouden. Tot nu toe is de algemeene
opinie dat hij met eon van zijn colle
ga's ruzie heeft gehad, maar er zijn
zeen bewijzen voor. Die Goldcroft-his-
torie beslaat veel meer plaats in de
ranten".
„Des lc beter. Ik heb je schriftelij-
rapport ontvangon en wil je eon
aar dingen vragen. In de eerste
laats, wat i - je petsoonlijke opinie?"
.Die heb ik niet, meneer. Ik znl liet
maar dadelijk zeggen. Iedereen die
den tiid, waarop do moord ee-
ssd moet zijn, in de buurt van de
allen was, heeft e:n volledig alibi.
Kr ziin geen verdachte individuen in
do buurt gezien De vermoorde man
had een aardig karakter, hiï was op
gewekt en had veel slag om het ver
trouwen van wilde dieren te winnen.
Neen meneer, ik heb miin best gedaan
cn de plaatselijke politie ook, en ik
hoop dat u mij goed genoeg kent om
mij te gelooven als ik u ze_g dat het
heelemaal geen gemakkelijke zaak is"
Williams knikte vriendelijk. „Ik zou
er jou niet naar toe geetuurd hebben,
als ik je niet volkomen vertrouwde.
Ik stel om buitengewone redenen erg
veel belang in die zaak. Had het
slachtoffer met niemand ruzie ge
had?"
„Ik heb er tenminste niets van ge
hoord, meneer. Hij kon uitstekend
klimmen en was een ooort van acro
baat, Toen hij er pas was, ging hij
er 's nachts op uit en klom in dc boo-
men om de broedende fasanten te ste
len. Een van de opzichters heeft hem
toen gepakt en hij zei dat de manier,
waarop de inlander het deed, schit
terend was. Maar daar is geen ruzie
over gemaakt. Billy, zooals zo hem
noemden, begreep, dat hii het niet
mocht doen, toen het hem gezegd
werd".
Williams keek naar een aanteeken-
boekjo dat voor hem lag. „Zijn eigen
lijk© naam was Maopoa". zei hij. ,,Je
hebt het lijk natuurlijk gezien?"
„Ik heb het heel nauwkeurig be
keken. meneer. Het was wonderlijk ge
tatoeëerd in spiralen over het heele
lichaam behalve hel gezicht. En hij
was heelemaal geen Afrkaan, meneer.
De huid was geelbruin en het gezicht
Aziatisch. Hij had wel van de Zuid-
zee-eilanden afkomstig kunnen zijn".
„Of uit Nieuw-Guinea", zei Wil
liams kalm.
Hij zag dat zijn ondergeschikte niet
precies wist waar Nieuw-Guinea was.
„Haal dat deel van do encyclopae-
die eens van de plank af zei hij. „en
sJa het boek open waar het papiertje
piertje bij ligt
Tyler deed wat hem gevraagd werd
en het boek open sloeg bij eon blad
zijde vol foto's. Hij schrok. „Dat is
hetzelfde type, meneerzei hij, ter
wijl liij op een van de illustraties wees
„Dezelfde vorm van neus, oogen, scha
del en alles".
L'it zijn zak haalde hij twee foto's
en overhandigde die aan zijn chef.
„Zoo zag hij er uit, toen hij dood was
meneer", zet hij. „Ik heb de opnamen
zelf gemaakt".
Williams bekeek de foto's aandach
tig en legde ze toen op tafel, met de
beeldzijde naar beneden.
,.Ik heb gehoord" zei hij. „dat
Maopoa ongeveer zc-s maanden gele
den bij Hagenrach, den erooten die
renhandelaar gebracht werd. Hij
kwam er met een langen, door de zon
erbranden man. Deze heeft zijn
naam wel genoemd, maar Hagenrach
was hem vergeten. De man zei dat
Maopoa zijn bediende was geweest,
terwijl hij een paar jaar lang een reis
om de wereld maakte en dat hij, nu
hij den inlander zelf niet meer noodig
had, dezen een betrekking wilde be
zorgen en dat hij erg goed met wilde
dieren kon omgaan. Hagenrach stel
de den man op do proef, merkte dat
het waar was en nam hem dadelijk in
dienst. Hij is naar Dorset pestuurd als
oppasser van de olifanten die ze daar
voor de films noodig hebben. Dat is
alles wat we van hem weten".
„Het is een heel vreemd geval, me
neer", zei Tyler ernstig. ,,Ik ben er
zeker van dat er nog wat achter zit.
Er past geen enkele gewone veronder
stelling b;i deze zacjc. En toch is er
niets waardoor we op een spoor kun
nen komen tenzij meneer Isaacson
en meneer Hunter den armen jongen
gedood hebben!" besloot hij met een
bitteren lach want hij was iemand
die niet graag bekende, dat hij niet
slaven kon.
Williams glimlachte. „Misschien
kunnen we er later wat meer over te
weten komen", zei hij. „Hoeft meneer
Hunter je gced geholpen?"
„Zooveel hij maar kon, meneer, en
meneer Tsartc«on ook. Ik moest u zog
en dat meneer Isaacson u op komt
Williams knikte. ..Dit weet ik,' nut
woordde hij. „Ik verwacht hem nnge-
eer om twaalf uur. Ilij komt per
auto. Je kunt nu wel gaan, Tyler. Be
gin voorloopig nog niet aan ander
werk en blijf in mijn buurt. Ik kan je
ieder oogenblik noodig hebben. Op het
oogenblik kan ik je niets anders meer
vertollen. Ik ben zelf niet zeker
ik er van denken moet, maar in één
ding heb je geloof ik gelijk. Er zit. veel
meer achter deze zaak dan de moord
van een inlander, zooals die bij de
haven zooveel voorkomen'
Toen hi) alleen was, nam Williams
de foto's van het lijk op, die zijn on
dergeschikte bi) hem had lak-n liggen.
Hij bekeek ze lang en ernstig van alle
kanten. Hij bekeek ze toen door een
seherjj vergrootglas. Zijn gezicht werd
steeds ernstiger toen lui ia gedachten
verzonken b.eef zitten en toen hem
0111 twaalf uur het kaartje van Job
Isaacson gebracht werd schrok bij,
alsof hij niet wist, dat de tijd zoo snel
mei voorbij gegaan wtts.
De twee mannen zalen samen in
een hoekje van een uitstekend klein
restaurant.
„Ik voor mij", zei Isaacson, „vind,
dat je na een goed maal en een flesch
wijn voel beter kunt denken. Bedient
11 zich no? eens van de visch".
Williams volgde zijn raad op.
„En nu", zei Isaacson, „zal ik u
rnaar vertellen dat ik niet alleen bij
u ben gekomen om o\cr dien geheim
ogen en vreeselijken moord li
ken die in mijn eta'len heeft
plaats gehad. Let goed op, ik zeg „niet
alleen'.
Williams legde zijn vork neer.
„Aha! zei hij.'
„Het is natuurlijk een deel van iels
anders", zei Isaacson, op een toon,
alsof ze het over pat punt volkomen
eens waren.
„Ik dacht er over.
„Daar ik precies weet wat u van de
verdwijning van Kolonel Mooie af
weet, en nog veel meer. dat u niet
weet, trachtte ik mezelf in uw positie
in te denken en ik heb mijn hersenen
laten werken zooals ik me verbeeldde
dat dc uwe zouden werken, meneer
Williams. liet resultaat was dat ik
me vanochtend op mijn vroegen tocht
naar Londen niet verveeld heb. Ik bon
tot de conclusie gekomen dat u er ook
al over gepiekerd had of er ook eenig
verband bestond tusschen den moord
op den kleinen Papoea en do geschie
denis met Kolonel Moore".
Williams keek met ©en poedkeuren-
den blik naar ztjtt gastheer. Hij wist
alles van Isaacson af. de meeste raen-
schen in Engeland kenden hem van
naam, maar Williams had niet ge
weten dat deze filmregisseur ook op
zijn gebied knap kon zijn.
„Hij was oen Papoea zei hij
een Inboorling van Nieuw-Guinea.
•aar was ik door foto's ook al ach-
:r gekomen".
(Wordt vervolgd.)
