.014;
Buitenlandsch Overzicht
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 29 MAART 1223 VIERDE BI/.D
DE BELANCSTELLING WAARME DE DE ENCELSCHE RECEERINC
DEN ROERSTRIJD VAN FRANSC HEN EN DUITSCHERS VOLCT.
OVER DE PUTSCHPLANNEN IN DUITSCHLAMD.
Do Roerstrijd is nafcuunijk niet be
perkt tot de lloer.
Ook de verhouding tusschen Enge
land en frankrijk wordt er meer en
meer door beheerscht.
Voor de Roer-quaesties be
staat bij Engeland groote be
langstelling.
In het Eugelsche Lagerhuis bracht
de nationaal-hberaal Sir Edward
Grigg de quaestie der bezetting van
het Roergebied ter sprake, ilij zeide,
dat deze een ernstige uitwerking had
op de Britsche nijverheid cn het was
z. i. te hopen dat de regeering maat
regelen zou nemen om een betere be
handeling van den Britschen uitvoer
te verkrijgen van de Fransche en
Belgische geallieerden- De Britsche
handel met het vasteland van Europa
kon nimmer worden hersteld voor cr
een eind kwam aan de Roerbezetting
cn er zorgvuldig een nieuwe politiek
was uitgewerkt.
Gngg verklaarde, dat Duitschland
gehandeld had in overeenstemming
met de bepalingen van het verdrag
van Versailles en thans volkomen onl
wapend was.
Ten aanzien van het vraagstuk der
schadevergoedingen was er geen ver
schil var meening tusschen Enge
land ee Frankrijk, maar hij geloofde,
dat ue schadevergoedingen met meer
het middenpunt uer Fransche politiek
vormden. Frankrijk was bezig een
nieuwe politiek te volgen, wélke een
vervreemding van Duitsch gebied
van Duitschland. Als Engeland die
politiek steunde, beteekende het, dat
Engeland de verplichting op zich
moest nemen zich te mengen in de
binuenlandschc aangelegenheden van
Duitschland en Duitschland souverei-
niteit voor goed te beperken, liet be
teekende een onvermijdelijke uitbar
sting in de komende jaren. Het was
in strijd met het verdrag van Ver
sailles. Spr. vroeg de regeering om
de overzeesche dominions te raadple
gen over het vraagstuk in zijn gehee-
len omvang.
Sir Laming Worthington Evans, lid van
de vroegere coalitie-regeeriug, die de Pa-
rijsche conferentie in. Januari bijwoonde,
wees op do noodzakelijkheid om de achter
docht van Frankrijk weg te nemen. Hij
zeide, dat er weinig of geen reden voor die
achterdocht was. Frankrijk verdenkt ons er
van (aldus spr.) dat wij het in den weg
stonden bij het verkrijgen van schadever
goeding. Dit was niet het geval; integen
deel. Britannié was bereid geweest ieder
practisch voorstel, dat gedaan was, te
„Frankrijk meende, dat vrij het hadden
beroofd van de veiLigheïd, waarop het
recht had. Dat had Engeland niet gedaan.
Alle Fransche voorstellen waren door de
geallieerde deskundigen beschouwd als
economische voorstellen en waren onder
zocht van het standpunt der inkomsten,
welke er door konden worden verkregen."
Spreker hoopte, dat er op den grondslag
der voorstellen van Augustus nog steeds
mogelijkheid was om tyt een regeling te
komen. Was, zoo vroeg liij, de regeenng
bereid de onderhandelingen op dien grond
slag te hervatten I
Asquith vestigde de aandacht, op wat
hij noemde een merkwaardige verklaring.
in don Duitschen Rijksdag afgelegd door
den minister van huitenlandsche zaken,
dr. von Rosenberg. Hij zou gaarne weten
of do meeniug van Von Rosenberg was
voorgelegd aan de Britsche regeering en
aan de regceringen van andere mogend
heden.
Sprekende over het denkbeeld van demi-
litarisatio van het Rijnland of van eenig
onbepaald gebied aldaar, wees de ex-pro-
mier er op, dat Frankrijk bij het verdrag
van Versailles een zeer voldoenden waar
borg tegen toekomstig gevaar van Duitsoh-
land had ontvangen. Het verdrag verbiedt
aan Duitschland om hetzij op den linker-,
hetzij op den reehter-Rijnoever verster-
kingswerken te handhaven of te bouwen
of er hetzij voorgoed, hetzij tijdelijk, ge
wapende troepen bijeen te brengen of er
militaire manoeuvres tc houden en voorts
bepaalt het verdrag, dat als Duitschland
op ecnigerlei wijze een dezer bepalingen
schcudt, het wordt beschouwd als hebben
de een vijandelijke daad geploegd, niet te
gen Frankrijk, maar tegen de onderteo-
kenaars van het verdrag.
De Labour-leider Ramsay Macdonald
veroordeelde het denkbeeld dat de regee
ring moest toelaten dat deze verwoede
slrijd voortduurde tot een van beide par
tijeu de nederlaag had geleden. Hij meen
de. dat de regeering heel beslist aan
Frankrijk moest vragen wat zijn politiek
was en wat het zich voorstelde te verkrij
gen door een voortgezette bezetting.
Baldwin, de kanselier van de schatkist,
antwoordde voor de regeenng bij afwo
zighcid, door ongesteldheid, van Bonar
Law. Hij zeide, dat de kern der moeilijk
heid de volgende was: Er had gedurende
de laatste twee maanden een diep en wer
kelijk meeningsverschil bestaan tusschen
onze geallieerden en ons ten aanzien van
de politiek welke aanvaard was. De Fran-
sehc-n voerden aan. dat door het doen van
den stap, dien zij gedaan hebben, zij
slechts den slap hadden gedaan dien wij
twee jaar geleden dreigden te doen. Dat
was oen heel moeilijke vraag om te be
antwoorden.
Op het oogenblik hadden de Tran-
schcn zich bijzonder ongeneigd betoond
ob welke tusschenkomst ook te aan
vaarden en het was die houding hunner
zijds en van de zijde der met hen han
delende geallieerden welke totdusver een
dichtgeslagen, gegrendelde en van een
bout voorziene deur had gvormd tegen
vele der gewone methoden van benade
ring, welke in gewone tijden konden lei
den tot een regeling.
De politiek van het voorleggen van
het geheele vraagstuk aan den Volken
bond is nagegaan, evenals iedere andere
politiek.
Sprekende over MacDonald's vrees, dat
dezo Roer-strijd niet zou ein
digen voor een van beide
partijen verslagen was,
zeide Baldwin, dat een dergelijk resuitaa-
noodlottig zou zijn voor Europa en de
wereld. Hij meende, dat de positie in
Europa heden ten dage schier geheel
overeen kwam met de positie van Enge
land bij het begin van een zeer ernstige
en uitgebreide staking. „Men heeft daar
bij precies dezelfde gemoedsstemming,
een gemoedsstemming, die geen inmen.
ging gedoogt. Bij zulk een staking leidt
voorbarige inmenging tot een ramp.
Slechts door voortdurend in nauw, vriend
schappelijk, rechtstreeksch en eerlijk
contact te blijven met de partijen heeft
de buitenstaander de macht om later te
helpen bij het tot een eind brengen et
van en een regeling te bereiken, terwijl,
indien zij zich er in mengt voor het psy
chologische moment is gekomen cn
voor de juiste gemoedsstemming bereikt
is, hij den strijd kan verlengen. Dit is
volkomen waar ten aanzien van den
huidigen toestand tusschen Frankrijk en
Duitschland.
Ik geloof, zoo vervolgde de heer Bald
win, dat het oogenblik zal komen, waar
op onze diensten tegenover onze gealli
eerden en Duitschland van onschatbare
waarde zullen zijn. Als wij onze bespre
kingen met onze geallieerden zoo zouden
voeren dat wij een kans zouden laten ver
loren gaan of dat w hen deden gevoelen
dat wij terecht of ten onrechte een hou
ding aannamen, die zij als vijandig zou
den beschrijven, dan zou onze geheele
macht, die naar ik geloof straks onme
telijk zal zijn, beperkt worden. De regec-
ring is in nauw contact met den toe
stand, zoowel ten aanzien van onze ge
allieerden als van Duitschland en als
het oogenblik komt, waarop zij door een
voorstel van een of anderen aard, tus
schenkomst of iets anders een stap voor
waarts kan doen, zal zij dit doen en al
dus jrachten den vrede nader te bren
gen, waarop Europa zoo lang gewacht
heeft alsmede een regeling van de schul
den en de schadevergoedigen, zonder
welke wij geen duurzame verbetering
kunnen zien van den internationalen toe
stand.
Wij hopen nog steeds, dat de tijd zaï
komen, waarop wij dit kunnen doen en
wij zijn vast overtuigd, dat wij tot dus
ver cn met name in de laatste vier we
ken de eenige gedragslijn hebben ge
volgd, welke dit lar.d dient te volgen.
Wij hebben het vertrouwen en de vriend
schap van onze aeallieerden behouden en
ik geloof, dat wij weer door Duitschland
zullen worden aanvaard als eerlijk on
derhandelaar, wanneer de tijd komt. Wij
hebben dit voorstel thans en ik zie op
dit oogenblik niets dat ons er toe zou
brengen af te ■wijken van het pad, dat
wij tot dusver hebben betreden.
Mac Neill, de onder-minister van hui
tenlandsche zaken, zeide naar aanleiding
van de verklaring van Von Rosenberg,
dat 't denkbeeld der benoeming van een
internationale commissie van zakenmen-
schen tot vaststelling der schadevergoe
dingen precies hetzelfde denkbeeld was
als dat, verscheiden maanden geleden
geopperd door den Amerikaanschen mi
nister van Buitenlandsche Zaken Hughes.
Er was echter iets, waardoor dit denk-
beeld in zeer belangrijke mate werd be
perkt en dat was, da' de Duitsche regee
ring duidelijk had gezegd, dat de onmid
dellijke ontruiming van het Roergebied
door Frankrijk als voorwaarde moest
voorafgaan aan iederen stap van dezen
aard. Iedereen wist, dat dc Franschen in
het minst niet voornemens waren het
Roergebied geheel te ontruimen als voor
afgaande voorwaarde voor eenig ondei-
zoek van het schadevergcedingsvraag-
stuk. Daarom was er in de rede van-Vos
Rosenberg in werkelijkheid geen stap tot
toenadering te zien.
Het was volkomen waar, zeide
McNeill, dat de Britsche regecring wis',
dat de Duitsche xegcering waarschijnlijk
een dergelijk denkbeeld zou opperen cn
laatstgenoemde was gewaarstnuwd, dat
tenzij het heel wat verder ging dan het
overgelegde résjimé, de Britsche regee
ring het niet waarschijnlijk achtte, dat
het denkbeeld op het huidige oogen
blik vruchtdragend of nuttig zou blijken
te zijn.
In dc „Matin" bespreekt Saucrwcin
het denkbeeld door de „Vorwarts" ge
opperd en dat naar het schijnt Lloyd
George nu ook in het Lagerhuis wil
gaan bepleiten, volgens hetwelk
do Rijnstreek zou wc. den
gedemilitariseerd onder toe
zicht van den Volkenbond
om tegemoet te komen aan den angst in
Frankrijk voor een eventueelen nieuwen
Duitschen aanval. Alle leden van den
Volkenbond zouden dan Frankrijk d®
verzekering moeten geven dat indien het
geneutraliseerde gebied ooit door Duit
sche troepen betreden werd, zij zich te-
gen den aanvaller zouden keeren. Een
zelfde waarborg zou anderzijds ook aan
Duitschland worden gegeven.
Sauerwein betoogt dat het 'J:dens de
vredesconferentie de bedoeling was, dat
Amerika en Engeland een dergelijken
waarborg op zich zouden nemen. Cle-
menceau erkende zelf dat zonder dezen
waarborg het vredesverdrag niet be
stond. Er is niets van gekomen, omdat
Amerika niet wilde, maar Amerika maakt
ook geen deel uit van den Volkenbond.
Deze heeft ongetwijfeld groot moreel ge
zag, maar aangezien hij zelfs het conflict
tusschen Lithauen en Polen niet heef',
kunnen verhinderen, zou het overdreven
zijn tc verwachten, dat hij een toekomsti
ge botsing tusschen Frankrijk en
Duitschland zou kunnen beletten. De
ontwapening van de Rijnstreek onder
garantie van den Volkenbond, heeft dus
als bescherming voor Frankrijk niet de
minste waarde. Daarvan, kan misschien
in de toekomst sprake zijn als Duitsch
land onder behoorlijke contro'e ontwa
pend heeft en zijn schulden betaalt, maai
op het oogenblik komt een dergelijk
voorstel tc vroeg of te laat; Men kan
er over vijftien, twintig jaar nog eens
over spreken.
De moord op de Fransche
officieren te Buer.
De „Temps" komt nog eei.s terug op
de voorstelling der Duitschers als zou
de moord op de beide Fransche officie
ren te Buer door Fransche soldaten zijn
gepleegd. Het bLid zegt. dat de vol
gende feiten met volstrekte zekerheid
ziia vastgesteld ie. de hulsen, welke bii
de slachtoffers zijn gevonden, droegen de
gewone kenteekenen, die aangaven dat
zij uit den voorraad munitie der Duitsche
politie afkomstig waren =e. de kogel,
die in het lichaam van een der officie
ren is aangetroffen was door een para
bellum-revolver afgeschoten geen enkel
Fransch soldaat kan in het bezit van een
dergelijk wapea zijn geweest; 2e. een der
officieren was zoo juist in Buer aange
komen en wandelde voor de eerste maal
door de stad. Bovendien rijn de oogge
tuigen, wier namen in de Duitsche rap
porten stonden vermeld, door de Fran
sche justitie verhoord. Zij hebben schrif
telijke verklaringen afgelegd, die de
Duitsche beweringen te niet hebben ge
daan.
Over de Putschplannen
is men nog niet uitgepraat.
De Pruisische minister van Binnen-
landsche Zaken, Severing, heeft in den
Pruisischon ministerraad een verklaring
afgelegd met betrekking tot het besluit
tot
entbinding der Deutsch-
Yölklsche Freiheitspartel.
De minister heeft daarbij het volledig ac-
tenmateriaal aan zijn collega's voorge
legd, op grond waarvan tot de ontbin-
ding dier partij is overgegaan. Het
kabinet oordeelde de genomen maatre
gelen noodzakelijk en overeenkomstig
het recht en verklaarde eenstemmig, zijn
goedkeuring te hechten aan de door mi
nister Severing gevolgde politiek op
grond van het voorgelegd actènmatcriaal
en mede op grond van den ernstigen
binnen- en buitenlandschen politieken
toestand.
De eenstemmigheid is van politieke
beteckenis, daar in het Pruisische kabi
net de sociaal-democraten en de burger
lijke partijen met inbegrip van de Duit
sche Volkspartij een coalitie vormen.
In verband met dc scherpe aanvallen
van de rechtsoke pers, zoowel die van de
Duitsch-nationale als die van de Duit
sche Volkspartij, op den Pruisischen mi
nister van Binnenlandsche Zaken, Seve
ring, wegens zijn actie tegen de Deutsch-
Völkischc Freiheitspartei, werd de
stemming in den ministerraad in Beie
ren met groote spanning tegemoetge-
zien. Men hoorde alom beweren, dat de
coalitie in Pruisen wel eens zon kunnen
ineenvallen, doordat de leden van de
Duitsche Volkspartij uit het kabinet zou
den treden. Na het in den ministerraad
gevallen besluit bestaat voor deze vrees
geen reden meer.
In den Thunngschen Landdag legde
de Thirringsche staatsregeering naar
aanleiding van een interpellatie van den
communistischen afgevaardigde dr. Neu-
baucr, een verklaring af ten aanzien van
haar houding ten opzichte van de prole
tarische zelfverdediging. Staatsminister
Frölich verklaarde, dat het juist was. dat
in het rijfceministcric van binnenland
sche zaken een discussie over de poli
tieke toestanden in Thliringtn is ge
werd, waarbij ook dc quaestie van de
zelfverdediging is aangeroerd. De be
sprekingen met den rijksminister van
binnenlandsche zaken waren in volkomen
collegiale vorm gevoerd, doch een over
eenstemming was niet bereik'. De Thtl-
ringsche ministers hadden verklaard.dat
zoolansr de tegenwoordige politieke toe
stand bestond en de rechtsradicale, de
republiek vijandige Strijdoiganisatics
zich weerden, aan de andere partijen niet
verboden kon worden, de bescherming
der republiek te waarborgen en op zich
te nemen. De laatste dagen hadden be.
wezen, dat de voorstanders van de repu
bliek niet mochten slapen. Het was de
Thtlringsche regecring duidelijk gewor
den, dat met de opheffing van het ver
bod van de „Jungdeutsche Orde" de
moordorganisaties verslerat moesten wor
den. Ten bewijze voor het acute ant!-
republikeinsche gevaar las dr. Frölich
uit het in beslag genomen documenten
materiaal van de nationalisten een afdee-
lingsbevel voor, dat bij een der Zater
dag te Gera gearresteerde koeriers wa»
gevonden en waarin bekend gemaakt
werd. dat zich bij elke „Hundcrtschaft"
een gediplomeerd ziekenverpleger en
twee ziekendragers moeten bevinden ea
dat gelet moet worden op de leden van
de „Hundertschaiten", die geregeld de
bijeenkomsten der partij verzuimen. D«e
moeten, wanneer ze driemaal tonder
geldige reden xi;n weggebleven, uit de
partij worden verwijderd.
In Beieren wordt de verdeeldheid in
de vaderiandsche bonden thans ook doos
de leiders openlijk toegegeven. Terwijl
de vaderiandsche bonden vroeger tame
lijk gematigde politieke doeleinden na
streefden, heeft een deel van deze boa
den in den laatsien lijd herhaaldelijk
deelgenomen aan demonstraties der na-
rionaal-socialisten en zich thans open
lijk voor een actief optreden in Groot-
Duttschen geest uitgesproken. Deze ver
deeldheid bieek ook bij gelegenheid van
hei bezoek van den rijkskanselier, toen
de strijdorganisaties der vaderiandsche
v-rreaigingcn oen eigen deputatie had
den gezonden. Zoo bewijst de laatste
elddienstoefening der nationaal-socia-
listen den afmarscn der activistische troe
pen naai het naiionaal-socialistjsohe
kamp. Aai» deze oefening namen volgens
de ..Völkiscaer Beobachtcr" deel de bond
„Oberland", de bond „Bayern und
Reich", de bond „Reicbsflaggc", deelen
der vroegere ■Bcicrsohe „Einwuhucrwehr"
cn -van de vroegere brigade-Ehrhardt, in
het geheel ongeveer 5000 man.
Maatregelen der Franschen.
In Essen en Weeel hebben de Fran
schen in de door hen bezette stads
wijken den 6taat van beleg afgekon
digd, evenals te Mettmann, omdat
daar op 24 Maart een Fransch officier
door een onbekenden dader door een
revolverschot In den voet is gewond.
Een koopman en c-on dokter werden
als gijzelaars gearresteerd.
De rijksdagafgevaardigde Sollmann
werd op zijn terugreis van Berlijn bij
do .pascontrole te Vohwinkel door
Fransoke soldaten uit den trein go-
haald; zijn portefeuille en rijksdag-
stukken werden aan een nauwkeurig
onderzoek onderworpen, dat vier uur
duurde. Eerst toen ambtenaren der
Fransche politieke afdeeling in Dus-
eeldorf, die per telefoon naar Voh
winkel waren geroepen, daar waren
aangekomen, werd den afgevaardig
de toegestaan verder te reizen, met
verontschuldigingen dat men hem zoo
lang had opgehouden.
Volgens de „Matin" is door de zor
gen der
Duitsche propaganda
de laatste groote rede van Cuno in een
Fransche brochure in vele honderddui
zenden exemplaren in Frankrijk ccr-
spreid. „Daar heeft men dan toch nog
.geld genoeg voor," oordeelt hc: blad.
INCEZONDEN MEDED EELINCEN
a 60 Cts. per regel.
Alle flauwe gerechten ïïCSï
eet ie ier rnet graagte met A.J.P's Fram
bozen-Saus er over. Een halve liter
geeft een pakje van 7' cts.
„maat zou Cuno werkelijk denken, dat
hij zuct dit samenraapsel van scheldwoor
den, laster en opsnijderij een Fxansch-
man kan overtuigen?"
Uit Sarrogucmines wordt aan de
„Echo de Pans" gemeld, dat aldaar een
huiszoeking heefi plaats gehad bij eea
zekeren Jacques Yaioqui, cie in het be
zit werd gevonden van 250 Duitsche bro
chures met betrekking iet stakingen, uit
Duitschland afkomstig, Yaroqui is ge
arresteerd.
Steenkool.
Van 1 tot 32 Maart hebben de Fran
schen ea Belgen langs de trajecten
AkenRoaheide, AkenMontzea. en
Euskirchen.Junkerath in 53 treinen
1570 waggons met kolen en cokes ver
voerd, d.w.z. nog minder dan :n De
cember 192: per dag werd vervoerd, ge
durende welke maand 39-925 waggons
met kolen ea cokes over dc Duitsche
grensstations naar Beigie en Frankrijk
zijn getransporteerd.
De politiek van dc Duitsche
Rijksbank
Do „Rote Faiine" publiceert ten
protocol over een vergadering van het
bestuur van het „Refchsverbamd der
deutsehen Industrie", dezer dagen ge
houden in aanwezigheid van den pre
sident van de Rijksbank, flavenstein,
Volgens dit protocol verklaarde Ha.
venstein, dat het goud van do Rijks
bank niet als onderpand van do Duit
sche binnenlandsche goudleenmg be
schouwd mag worden, dat eciiter do
Rijksbank door haar crediet de terug
betaling der leentng waarborgt. Ver
der zeide de president, dat bij van de
industneelen verlangde, dat zij
slechts-de deviezen, die zij de eersb
komende twee of drie maanden niet
noodig hebben, ter beschikking van
het Kijk stellen. Havcnstem kon den
Duitschen industrieelen niet verzeke
ren, dat de Rijksbank den koers ven
den dollar op een bepaald niveau zou
handhaven. Slechts wilde sprongen
der deviezen zou hij trachten te ver
hinderen. In 't behmg der Duitsche
productie zal bij in ieder geval weten
te voorkomen, dat de dollar nög aan
zienlijk zou dalen. Do Rijksbank zal
haar gedurende de laatste weken ge
volgde crediet-politiek niet voortzet
ten. Alle bijkantoren hebben de op
dracht gekregen, gerechtvaardigde
crediet aanvragen te bevredigen. Al
leen in de maanden Januari en Fe
bruari heeft de Rijksbank niet minder
dan 3.6 billioen inark crediet ge
geven.
Er is zoo seint de Telegraaf-cor
respondent gedurende de laatste
dagen in de Duitsche pers herhaalde
lijk sprake geweest van de -WO ml',
liocn mark aan metaalvoorraad, dio
de Rijksbank volgens een van liaar
.laatst® staten rijker is geworden. Men;
heeft hier te doen met 2 nullioen alu-
minium-munten van 200 mark, die
aan den metaalvoorraad van dc
Rijksbank zijn toegevoegd. Het merk
waardige is, dat liet Duitsche geld en
het goud in den metalen voorraad te*
gen vredeekoers berekend wordt, ter
wijl men voor de .nieuwe aluminium
munten de papiermark als waarde
meter aanneemt.
Frankrijk en de Vlootconven-
tie van Washington.
Wanneer de conventie van Washing
ton in zake de beperking der vlootbe
wapening in de lranschc Kamer ter
sprake komt in verband met de ratifi
catie dier conventie, zal door de Ka
mercommissie voor buitenlandsche
aangelegenheden een belangrijk amen
dement worden voorgesteld, en wel
op advies van Guerruer, den rappor-
CHARLIE CHAPLIN.
De vermaarde filmkomiek Charlie
Chanhn gaat door voor den nikste
ondc-r de Amerikaansche araste 11. Mij
heeft nu gelegenheid gekregen znn
bankconto nog wat te versterken
door de aanbieding van een Ameri
kaansche gr amniofoon ma atscha dd 11
van 2000 dollar per plaat en 10 pet-
op den verkoop. De stem van Chaplin
iu de grammofoon is weer iets geheel
nieuws. Het is te hopen, dat zijn
stem niet de buitensporige afmetin-
een van ziin schoenen heeft.
DE KONING VAN ZWEDEN.
Van den koning van Zweden wordt
een kersverschc anecdote verteld.
l)eze vorst is een groo. temüs-entliou-
siust en na zijn recent bezoek aan onze
Koningin, begaf hii zich naar het Zui
den van Frankrijk, waar tennissers
aller landen zich thans in krachten
meten. De koning .s niet alleen toe
schouwer. hii is ook een vrij eocd spe:
Ier. Maaf in een wedstrijd, dien hu
met -Mile Lenglen tegen een En-
gelsoh paar speelde, was de wereld
kampioene toch niet geheel tevreden
over hem. Hii sloeg de bal telkens te
ver naar rechts, wat MUe Lenglen de
opmerking ontlokte: „Uwe Maies-
teit moet wat meer op links let
ten."
antwoordde Gus-aaf, .."at
zegt mijn eerste minister Br anting
ook altijd tegen mii."
MERKWAARDIGHEDEN VAN
DEN ALMANAK.
Een Fransch blad heeft zioh ver
dient in de eigenaardigheden van
den almanak eu is tot de volgende
conclusie gekomen
Een eeuw kan nooit met een Vrij
dag of een Zondag beginnen.
De maand October begin: altijd met
denzelfden dag van de week als Ja
nuari. April met denzelfden dag
als Juli. December als Sep
tember. Februari als Maart en a's
November.
Mei. Juni en Augustus beginnen
daarentegen altiid met verschillende
dagen. Dezo regels zijn natuurlijk niet
van toepassing op schrikkeljaren.
Het gewone iaai begint en eindigt
steeds me. denzelfden dag.
En tenslotte, de kalender van ieder
jaar kan 2S iaar later opnieuw ge
bruikt worden.
LORD BALFOUR.
Het a.lnt«I anecdoten. urm den ver
maarden Enge'schcn staatsman I-ord
Balfour toegeschreven, is legio. Een
van dc aardigste is wel de volgende.
DE SCHRIJVER
(Daily Sketch. Londen.)
- Waarvan besta io eigenlijk?
- Ik schrijf.
O, wat
6ohriif ie?
interessant I Wat
Brieven aan mijn vader.
Bii ziin bezoek aan Amerika^ Werd
Lord Balfour, die als de mees',Euro
peanen èen niet al te grootebawoti-
dtering heeft voor de architect^nische
waarde van wolkenkrabbers, gewezen
op de buitengewoon hooge Metropoli
tan Toren.
Zei de Amerikaan vol trofsch „Die
is 270 Meter hoog I"
Lord Balfour: ..Werkelijk?" A
De Amerikaan „En hii is zdo ge
construeerd. dat hii nooit kan afbran
den."
Lord Balfour: „Zoo. zoo. Wat jam
mer. ho?"
Een Londeusche jongen van veertien
iaar heeft reeds een lengte van twee
meter. Wat een toekomst heeft dezo
jonge man als een toesohouwer bii
voetbalwe<lsrrijden en straatrelle
tjes.
HARING-PAARLEN.
De Japnnsche irnmitatie paarlen
hebben wii nu gehad, er moet weer
wat anders ziin in deze rustelooze we
reld. Dus wenden wii ons nu tot den
haring- <">niangs is e n Amerikaansch
eezc'sehap naar eenige visschereha-
vens n Schotland getrokken met het
doel hun geheime proces tot het ma
ken van naarlen uit haringschubben
111 de nractiik aan een proef te onder
werpen. Het idee is r.<et cm de paar
len uit de schubben ♦- vnrvaard:gen.
maar om goedkoope imitaties met een
schubbenpreparaat te bewerken, zoo
dat de paarlen dezelfde glans en flu
weelachtigheid in aanvoelen krijgen,
die het echte oesterproduct kenmer
ken. En wanneer dit procédé succes
oplevert, zulk een 9ucces dat deskun
digen -het verschil niet zullen kunnen
waarnemen, dan vragen wii ons voor
de zooveelsle maal af. wat er met de
echte paarlen gebeuren zal. Zullen die
mensohen notr gewclidge prijzen beta
len alleen voor het bewustzijn dat de
paarlen echt ziin. terwijl hun buren
met de imitatie hetzelfde effect naar
buiten bereiken?
De toestand is thans reeds zoo,
dat eigenaars var. kostbare pa ar I snoe
ren deze in een bankkluis deoojjeeren
en zelf een imitaticsnoer dragen. De
namaak is even fraai en het echte
snoer is in de bank veilig.
MUMMIES IN DEN MAAK.
De wereldbelangsteliing voor het
oude Egypte is door de vondsten te
Luxor opgewekt a's nooit te voren.
En mummies in het bijzonder decJen
hierin.
De ingewikkelde voorzorgen, tot het
reserveeren van de lichamen der ge-
s orver.en ziin slechts zeer langzaam
tot de volmaking gcgroei.1. Het begon
mei het dragen der luken in de zon.
waarus zii :n een grafkelder geplaatst
werden met eenige metalen voorwer
pen en een paar aarden potten met
voedsel, die de ziel van den overle
dene op den tocht moesten voeden.
Dit systeem bewaarde echter het
liohaam niet voor vergaan en zoo ont
stond het balsemen, dat in het bijzon
der ten doel had, de gelaatstrekken,
van den cloode te bewaren.
De grafkelder van een koning werd
reeds in orde "«maakt als hii nog In
de kracht van ziin leven was en wan
neer lui stierf, werd hii met eocès-
dienstplechtigheden gebalsemd.
Als een hooggeplaatst personage
stierf, werd met het balsemproces on
verwijld aangevangen. Een inkerving
werd eemaalc. met een steenen mes.
(metalen messen werden om onbeken
de redenen nooit voor dit doel ge
bezigd) en de ingewanden werden ver
wilderd. evenals de hersenen. Deze
organen werden bewaard in kruiken,
die bii de mummie in den grafkelder
worden geplaatst.
Hierop werd het lichaam gedrenkt
in sterke, speciaal daan-oor bestemde
vloeistoffen, ven-olgens in natron ge
doopt en dan 70 dagen met rust gel a
ten. Hierna werd het gewaeschen cn
«mwoaden nKt fiin doek. dat met een
k'eefstof werd bevestigd.
De mummie v.-erd eerst in een hou
ten kift gcp'a-.tft. welke omsloten
werd door een tweede, die op ziin
beurt weer in c:n derde kist lag, in
den vorm van een mensoholijk
lichaam.
Dc oude Ep-yptcnaren meenden, dat
de ziel vrijheid had zich in de dooden-
velden gedurende een periode van
10.000 iaar vrii te bewegen, waarna
zii terug zou komen om het aardsche
lichaam te zoeken.
BRIEVENBUSSEN.
Engelsch Indië is zulk een ontzag
gelijke uitgestrektheid dat er nog
eroote landstreken ziin. waar dc In
lander zich volkomen onbewust is van
het systeem, ia van het bestaan van
posterijen.
In zulk een afgelegen streek werden
onlangs voor het eerst enkele brieven
bussen geplaatst, die door ile bevol
king met on zag bekeken werden niet
alleen, maar die zelf9 wegens hun ver
meende geheimzinnige werking, aan
gebeden werden.
Zoo wordt verteld van een inlander,
olie ziin brief in de bus deed cn daar
na. denkende dat er een godheid in
opgesloten was. het adres door de
spleet riep. Ben ander trok ziin schen
nen uit, boo-T zich tot den erond cn
maakte godsdienstige ceremoniën,
zoowel voor als na het pos en van
ziin brief. Voor ziin vertrek legde hii
op een grond voor de bus eenige geld
stukken rcer als offer aan den God
van de brievenbus.
In een tijd van vliegmachines en
onderzeeërs, van drandlooze telegra
fie en telefonie kost het moeite zich in
een dergelijke primitieve levenskijk
m te denken.
WAT IS EEN BLAUWKOUS?
Onder een blauwkous verstaan wij
ia den regel een vrouw, die buiten
gewone intellec'uec-ie ontwikkeling
heeft. De uitdrukking is. door de
steeds meer uitgebreid® deelneming
der vrouwen aan het maai schappelijk
leven eenurszins in onbruik geraakt.
Dit is goed. want niet alleen s het
niet vleiend, hel is ook In zijn be'.ce-
kenis oniuiet gebezigd.
Een eeuw of 110c wat korter gele
den was het geen enkel man geoor
loofd een salon te betreden dan :n de
meest ceremonieele kieederdrachi met
d« meest glanzende zwart zijden kou
sen.
Twee Engelsche dames. Mevrouw
Montagu en Mevrouw Trimwer, die
"rotsch waren on hun onconvcntlo-
neele ideeën, besloten te trachten aan
deze «tiive ideeën een einde te ma
ken. In hun salon was het regci. dat
a. ie mannelijke gaaien In grove klee
ding kwamen, waartoe behoorde een
naar blauwe wo'lrn housen van 2eer
crovc so> rt. l>e blauwkousen waren
dua oorspronkelijk di mannen, die bii
deze dames op theevisite kwamen.
Eerst vee» la cr is de naam aan de
vrouwen zelf gegeven.
