De Voorganger
HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
DINSDAG 1 MEI 1923
TWEEDE BLAD
(Nieuwe reeks.)
No. 150
Losse reis-indrukken uit België.
I.
Do reizonde redacteur en ik". Ger.t en de Vlaamscho taal. De opschikkamers.
Gent en Haarlom. Do invloed van do Franscho universiteit te Gent. Het vorloo-
Ohenen van do oigen taal door do Hollandors op de bloomontontoonstelling te Gent.
Hot Vlaamscho Volkstooneol van Dr. J O. do Gruytor. - Herman Teirlinck cn
het Vlaamsohe tooncel.
Ik hob hot al oens moor gazogd: een rei
zend redacteur heeft altijd zich zelf op
sleeptouw, ook al is hij louter voor zijn ge
noegen op reis. Ik kan letterlijk nergens
heengaan, of de journalist reist niet mij
mee. Op do meest onverwachte oogenblik-
keu duwt hij mij een notitieboekje e:i een
potlood in de hand en Duistert mij in het
oor: „Schrijf op! Kopij!" Hij brengt mij
zelfs op plaatsen, waar ik zonder hem
misschien nooit heengegaan zou zijn. "Mijn
reizende helft dreef mij op mijn uitstapje
naar België naai de muren van Dinant, hij
was het, die mij op het slagveld van Wa
terloo bracht, hij laat mij te Brussel op
mijn vrijen Zondag meer dan een uur met
een optocht van demonstreerendo „dé-
portés" meesjouwen, hij gluurde onbe
scheiden :n al mijn hotelrekeningen en
mijn portemonnaie, hij was altijd mei zijn
«leus overal bij.
Haar daai staat togenover, dat ik ook altijd
(net hem meereis. Wanneer hij naar de
bloemententoonstelling te Gent wordt ge
zonden, haal ik hem over voor mijn piei-
zier wat verder te gaan en te overnachten
in het wonder-mooie stadje, dat Brugge
heet. Dan loop ik met mijn reizende helft
langs de stille grachtjes van deze oude
stad te droomen, dan luister ik met hem
naar do klokkctonen van het carillon van
de „Bexfrói" te Gent, dan bezoek ik mei
hem de prachtige kerken van deze Vlaam-
sche, steden cn zitten wij samen te kijken
naar „Het spel van den Gestrafte met den
Koorde" van Dr. Do Gruyter's Volkstoo-
neel in het theater tp Brugge. En ais wij
terug zijn, prosonteeren wij elkander onze
aaaateekeningen en ik zeg: „Schrijf op!"
Eenige losse indrukken van ons beider
reizen naar België volgen hier.
Toen ik naar Gent ging, meende ik naar
een Vlaamse li e stad te gaan. De stad
van Jacob en Philips van Artevelde en
het centrum van Oost-Vlaanderen
ik was nog zoo naief te veronderstellen,
dat ik daar als te Antwerpen bijna
uitsluitend Vlaamsch zou hooren. Had ik
bovendien niet gelezen, dat van de be
volking slechts 2 uitsluitend „Fransch"
spreekt
Op hel station zag ik overal als trou
wens in heel België den Nederlandsclien
tekst naast of onder den Franscheu. Dat
is „voorschrift" an verwonderde mij dus
niet. Men gaat met die „vervlaamsching"
zelf zóó ver, dat wij, Hollanders, nu en
dan even om die vertaalwoede moeten
glimlachen. Zoo was 't woord Opschik
kamer voor „Toilettes Dames" voor mij
geheol nieuw. Het bleek mij dus, dat er
zelfs voor een Hollander op een Belgisch
station nog altijd wat in zijn eigen taal te
leeren valt.
B.uiton het station gekomen, stond ik op
het Wilsonsplein. Was het wonder, dat uw
tooneelrccecscat zich tc Gent onmiddellijk
op zijn gemak gevoelde. Toen ik verder in
mijn „Gids" las, dat de hoofdkerk m deze
bloemenstad „St. Bavo" heette, mankeer
de er eigenlijk alleen nog maar een „Eén
manswagen" aan, en ik had mij geheel
„thuis" gewaand.
Maar stel u mijn verwondering voor,
toen ik in de tram ia de eerste klas uit
sluitend Fransch hoorde spreken. Het- was,
of men zich in de hoofdstad van Oost-
Vlaanderen schaamde om Vlaamsch te
spreken. Zelfs de conducteur deed, cf hij
geen Hollandsch verstond en beduidde
mij, dat ik tot het „Palais des Fèies jrente-
cinq centimes" had te betalen. Zoolang
ik Hollandsch sprak behandelde hij mij
als een minderwaardige. Pas, toen ik „une
correspandance" vroeg, werd ik door hem
blijkbaar voor vol aangezien.
Ieder, die zich in Gent eenigszins „res-
pectcen" spreekt er Fransch. Vlaamsen,
dat is er de taal van „Jan en
Alleman", en omdat niemand bij vcor-
keur tot „Jan en Alleman" gerekend wil
worden koeterwaalsen menier en mefrou
Beulomans te Gent in het openbaar uitslui
tend Fianseh met sterk Beulemans-ac-
cent. Het is mij opgevallen, dat je als Hol
lander te Gent door do familie Beuleinans
veel beleefder behandeld wordt, als jo or
in je school-Fransch parlevinkt, dan wan
neer jo er vloeiend, beschaafd Hollandsch
spreekt. Een „monsieur" is er 'n „mijn
heer", een „mieneer" dat isenfin,
dat is alles, wat geen „mijnheer" is.
Een Nederlander doet het eenigszins
pijnlijk aan to bemerken hoe de Vlamin
gen in Gent zich blijkbaar voor hun moe
dertaal schamen. Een typisch staaltje hier
van maakte ik mee op de bloemententoon
stelling te Gent. Ik stond met een verte
genwoordiger van de vereenigiug A1-
pina uit Wassenaar een Hollander
over de jotsplan'.en en Alpenflora van
deze prachtige inzending te pralen. Wij
spraken beiden Hollandsch, toen een Belg
in het Fransch aan den vertegenwoordiger
uit Wassenaar eenige inlichtingen vroeg.
Het gesprek vlotte niet al te goed, doordat
dg Hollander moeite had zich vlug en zui
ver in liet Fransch uit te drukken. Dat
duurde zoowat vijf minuten, tot de Belg
op eens in hel Nederlandseh overging. Hij
sprak geen Vlaamsch, doch vloeiend Hol
landsch. Alsof hij zich daarover geneerde
en om vooral maar niet voor een Vlaming
door te gaan, vertelde hij, dat hij15
jaar in Holland had gewoond 1 Toch was
het Hollandsch tegen den Hollander p3s
over zijn lippen kunnen komen, nadat hij
bemerkt had, dat hij in het Fransch niet
de inlichtingen kreeg, die hij verlangde.
Voor een groot deel komt deze „Franco
manie" zooals mij een Gentenaar ver
telde -- door den invloed van de Fransehe
universiteit te Gent. Wanneer men in de
boekwinkels in de hoofdstad van Oost-
Vlaanderen niet anders dan Fransehe lit
teratuur en Fransehe boeken ziet, dan be
grijpt men eenigszins, waarom de strijders
voor de Vlaamsche taal en vooral do
VJaamsche intci'ectueclen in de ver
vlaamsching van de Gc-ntsclie Hoogeacliool
een Vlaamsch cu'.tuurbelang zien.
Hel heeft de Vlamingen erg gegriefd
en in do Vlaamsche bladen is hieraan ook
op ondubbelzinnige wijze uiting gegeven
dat op de bloemententoonstelling de
Nederlandsche taal zelfs door de
H ollatiiler s stelselmatig is gene
geerd. En ook mij, als Hollander, trof liet
onaangenaam, op de Nederlandsche afdee-
ling in deze Vlaamsche stad louter Fran
sehe opschriften te lezen, terwijl de En-
gelselien evenals de Tsjeeho-Slowaken
op de internationale Invalicden-Tentoon-
etelling bun eigen taal hooghielden. In
do Engclselie afdeeling r.iets dan Engelsch
in de Hollandsehe afdeelinguitslui
tend Fransch! Hebben wij, Hollanders,
taal I
schamen? Dat de Hollandsehe
woordigers als mr. Dresselhuys en de lieer
Krclage op deze internationale tentoonstel
ling in hun officieele redevoeringen
Fianseh spraken, acht ik een beleefdheid
tegenover de buitenlanders, dio geen Hol
landsch verstaan. Dit is dan ook volko
men correct en zelfs als een beleefdheid
tegenover de vreemdelingen te beschou
wen cn het verontwaardigd geschreeuw
daarover in de Vlaamsche bladen lijkt mij
op zijn zachtst uitgedrukt daji ook sterk
overdreven. Maar zoolang Boskoop, Aals
meer, het Wcstland en Ha2rlein nog mid
den in Holland liggen, had men zich met
behoeven te geneeren om een bloembol.
een bloembol en een tuinbouwvereeni-
gingeen tuïnbouwvereeniging te
noerneu. In een stad als Gent had men de
beteckenis dezer woorden zeker even goed
begrepen als van „the Royal Horticultu
ral Society and the Chamber of Horticul
ture". De Hollandsehe afdeeling op du
bloemententoonstelling te Gent was een
glorie vóór ons land; da Fransehe op
schriften echter gaven een bewijs van „ne
derigheid", die regelrecht uit „Holland op
zijn smalst" stamde. Wanneer zullen wij,
Hollanders, ook eens als de Engelschen en
do Franschen toonen, dat wij een eigen
taal bezitten. Het was .geen bewijs
fiere zelfbewustheid, dat wij in die V!
sohe stad in onze Hollandsehe afdeeling
onze Nederlandsche taal verloochenden.
Later-heeft men, naar ik vernam, cpge-
sclmkt door de verontwaardiging der
Vlaamsche bladen wel getracht dit
göéd te maken, door er een bordje bij te
plaatsen, waarop te lezen stond: „Hol
landsehe Sectie", maar hiermee was de
fout allerminst goed gemaakt. Integen
deel! Deze correctie eenigê dagen later
aangebracht deed zeds rain'of mee
lacheüjk aan. Het was, of men nu:
bordje wilde zeggen: „Wij hebben
vergist met onze taal ie veriooclu
Neem ons niet kwalijk!" Het is te hopen,
dat deze onaangename ondervinding te
Gent ons, Hollanders, in de toekomst wij
zer zal maken en wij voortaan niet zoo in
het oogloopènd zullen aJficheeren, dat wij
maar een klein en o n b c t e e k e
n e n d volk z ij n.
Te Brugge wordt ook door het Intel-
lectueele publiek veel moer Vlaamsch
gesproken dan te» Gent. In do hoofdstad
van West-Vlaanderen schaamt men zich
zijn moedertaal tenminste niet. Dat men
er ook bc-'angstelling heeft voor „Vlaan
tooncel", bleek mij uit een opvoering
het gezelschap van Dr. J. O. de Gruyter
„liet Vlaamsche Yolkstooneel". Men
speelde er in het groote, maar leelijki
Stadstheater het mysterie-spel van Ünéon
„Van den Gestrafte met den Koorde'
„La farce du Pendu dépendu" da
het begin vari het seizoen door Ons
Schouwtooncel onder den titel „Van den
opgeknoopte, die werdafgeknoopt" is op
gevoerd geworden. Het vie1 mij op, hoe
stekend Nederlandseh zonder ec nig
Vlaamsch accent deze spelers spraken
cn welk een voortreffelijk regisseur Dr. de-
Gruyter is. D© Vlamingen speelden hes
stuk niet' 'als het Schouwloohecl ïn
"entrant" doch ia den stijl van
gewoon Middeneeuwsch mysteriespel.
Ook zóó gespeeld maakt© het werk cp een
groot dee' van het publick merkbaar in
druk, wat zeker te danken was aan het
goed© spel van enkelen der spelers.
VooTal de heer Staf Bruggen, die de rol
den „Vader" vervulde, bleek een voor
treffelijk acteur, die ook zeker op ons too-
neel een plaats van beteckenis zou inn©-
Toen ik in Brussel was, was juist den
'orïgen dag ïn de Vlaamsche Vo'ks-
sehouwburg de première gegaan van het
spel van Herman Teirlinck „Ik
dien". Tot mijn spijt hob ik d© opvoering
dat stuk, dat een zeer moderne bewer
king van de geschiedenis van Benirys moet
zijn, niet kunnen bijwonen. Dat het werk
zelfs in de Fransch- Brusselsohe b aden
oerig besproken en gedeeltelijk fel
bestreden werd, is wei een bewijs van
de belangrijkheid van den figuur van
Teirlinck voor het V'aamsch.0 tooncel.
(Wordt vervolgd.) J. B. SCHUIL.
Stadsnieuws
„JAN VAN BEERS".
„De Advocaat" door Eugene
Hel uitsluitend opvocringsrecht van
stuk voor Nederland is door den echrij-
«eend aan de KoninkL Rederijkers
kamer „Jan van Beers" te Utrecht en zoo
kwam deze Utrechtsche diletiar.'.entooneel-
•ereeniging er dan Maandagavond mee in
den Stadsschouwburg. De baten van de
opvoering zouden strekken ten voordeele
de afd. Haarlem en omstreken van de
•eenïging tot Verbetering van het lot
der BlindenEn een volle schouwburg,
•ele jonge dames die programma's en bloe-
uen verkochten, in de pauze in den feyer
thee, koffie en limonade aanboden en die
bovendien krach tig ©n steun verleend had
den bij het maken van propaganda voor
deze opvoering, zorgden er voor dat hier
ieder geval van een financieel succes
kan gesproken worden.
Bovendien verleende het orkest van de
Orkest- en Operettevereeuiging „Haarlem"
onder directie van E. baron van Heeeke-
Waliën zijn welwillendo mede
werking door het uitvoeren van Valerius'
Wilhelmus (waarmede do nvonil geopend
dat staande meegezongen werd), het
Album Blatt D-dur van R'ch Wagner en
fragmenten uit de balletmuziek „Coppe-
n Leo Délibes, daarmede ook de
pauzes tot zeer genietbare tijdsruimten
makende.
Aan l:et einde van de voorstelling bracht
Mr. G. Robbers namens do afd. „der Ver-
ecnigïng tot Verbetering van liet lot der
Blinden" dank aan de locneelvereeniging
het door haar in het belang der ver-
ecmgïng gepresteerd© én huldigde den
r van „Jan van Beers", den heer
IV. de Haan, die onlangs met dit stuk, in
de rol van Hr.'Martigny, zijn 35-jarig lid
maatschap en zijn 25 jarig voorzitterschap
■an „Jan van Beers" vierde, met oen krans
devr. Betsy Kiek-Wolffers (Louise) kreeg
bloemen.
De heer Robbers dankte voorts mevrouw
Maarschalk, beschermvrouwe der ..Vereeni
giug tot Verbetering van het lot der B!in-
or haar medewerking cn den bur
gemeestor, den heer C. Maarschalk, voor
zijn tegenwoordigheid en verder de jonge
dames, die - zich verdienstelijk hadden ge
naakt en de Orkest- en Operettevereeuiging
iHaarlom".
De heer De Haan dankte met een kcrl
woord voor d© hem en zijn verecniging ge
bracht© hulde.
Na afloop der voorstelling werd nog een
dansje gemaakt in den foyer.
Hiermede zouden wij gevoegelijk kun
nen eindigen als er ook nog niet een stuk
was geweest, in zéér verdienstelijk spel.
zóó verdienstelijk, dat het een betere zaak
(wij bedoelen natuürlijk een beter s:uk)
waardig was geweest.
Want waarlijk, dit geesteskind van
Brieux, dat heel aardige en juiste opmer
kingen bevat, die in een essay over het be
roep van den advocaat op haar plaats
den zijn maar waaraan overigens alle serie
en bijna alle intrigue vreemd is, is
een tooneelvereeniging maar een oadeauije
V3n twijfelachtige waarde. Goeie hemel -
,/jvelk een eindeloos geredeneer, drie bedrij
ven lang. Een klein beetje leven komt ei
in in II, als de twee vaders tegenover el
kaar staan. Dit lijkt op een „scène". En
het einde werd (vooral de-or liet uitsteken
de spel van mevr. Kiek—Wolffers) ook wel
genietbaar, maar overigens is dit stuk
criant vervelend. „Wie hier het schrïck-
lijekst swijght, heeft 't aldermocst gezcid."
D© heer De H3au heeft voor de rol van
don jongen, met voel succes pleitenden ad
vocaat zijn stem en zijn knieën niet mee;
de heer Speet maakte van don president
Martigny een heel goed type.
Wij hopen „Jan van Boers", dio vele
goede krachten telt, nog eens in ee
boeiender stuk (e zienl
ONTHEFFING WlNICELSLUITINC.
Burgemeester en Wethouders va
Haarlem maken bekend, dat door hen tea
aanzien van de winkels op <ie Luther-
sche Bazar in het gebouw „Het Blauwe
Kruis", Oude Groenmarkt no. 20,
hier, ingevolge het bepaalde bij art.
sub b der Verordening op dc Winkel
sluiting, ontheffing is verleend van dc
verbodsbepalingen van die -Verorde
ning in dier voege, dat die winkels op
1 en 2 Mei 1923 na S uur n.m. mogen
geopend blijven, daarin mag worden
verkocht en het verkochte medegeno
men.
STUKKEN VAN DEN RAAD.
De electrische huur-
installaUes.
en W. stellen voor om artikel 5 bis,
der verordening, regelende de. voorwaar
den voor de levering van electrischen
stroom dcor de gemeente Haarlem, met
eenige bepalingen aan te vullen.
~.m. met de bepaling dat de instal
latie zich bepaalt tot de vaste gelei
dingen met toebehooren, voor een
maximum van 6 aansluitingspunten
(een stopcontact wordt als aanslui-
tingspunt beschouwd);
De installatie is het eigendom der ge-
cente, totdat de huur gedurende 15
jaren is voldaan, waarna de installatie
stilzwijgend in eigendom overgaat aan
den eigenaar van het betrokken per
ceel.
Verder met de volgende bepalingen
„De gemeente is tot gcenerlei vergoe
ding of schadeloosstelling gehouden,
indien door dc installatie schade mocht
ontstaan.
Indien de eigenaar van een perceel
wegens brand, onbcwoonbaarvcrklaring
of dergelijke redenen geheele of ge
deeltelijke verwijdering van dc instal
latie wenscht, dan wordt daaraan op
zijn schriftelijk verzoek aan de Direc-
"e voldaan.
Wenscht hij, dat later de installatie
weer wordt aangebracht, dan heeft hij
de daaraan verbonden kosten bij voor
uitbetaling te voldoen.
In andere gevallen wordt de installa
tie niet weggenomen, dan na vergoe
ding door dengene die de wegneming
verzoekt (hetzij don eigenaar of des
huurder van het perceel), van dc waar
de, welke de installatie op kc: oogen-
blik der wegneming meet geacht wor
den te bevitten. Deze waarde wordt doos
de Directie vastgesteld.
B;j c verdracht van het perceel, waarin
de huurinstallatie is aangelegd, betaalt
de eigenaar (tenzij de opvolgende eige
naar zich door toezending van een door
em onderteekcijd huurleidingbiljet aan
je Directie van het genicente-electrici-
teitsbedrijf verplicht de huurinstallatie-
bepalingen eveneens te zullen naleven)
de gemeente een bedrag,,, gelijk aan
de waarde, welke de huurinstallatie op
het oogcnblik der overdracht moet ge
acht worden te bezitten. Deze w^rde
wordt door dc Directie vastgesteld.
EXCURSIE. Zondagmiddag
maakte de leden der Onderlinge Tnin-
liedenverecniging „Aerdenhout en Om
streken" een excursie naar de Stads
tuinen en kweekerii te Haarlem.
AFD. N. HOLLAND VAN EEN NED
BOND VAN GEMEENTE AMBTENAKEN
Tot bestuursleden van boven genoemde
afdeeling zijn gekozen ue boerenJ. Kam-
ian, secretaris van den Helder, voerzit-
r; C. Bergman, secretaris vaa Haarlem-
tnerliede c.a., Chr. Peters, Secretaris van
Laren; IV. P. Costerus, ontvanger van
Edam, en S. C. de Haas van Dorsser,
hoofdambtenaar ter secretarie van Schoten,
loden.
NUTS SPAARBANK TE HAARLEM. -
érge lijkend overzicht van April 1922—1923
Aantal behandelde posten 3514 (v.j. 3553),
aantal inlaeen 2011 (v.j. 2014) aantal terug
betalingen 1303 (v.j. 1349), ingelegd
f 184.633,23 1'2 (v. j. f 207092 46 1'2) terug
betaald f 229.139.87 (v. j. f 264.977.58), mïn-
ingelegd f 44506.631/2 (v. j. minder
f 57885.11 1/2), aantal nieuwe boekjes 119
(v.j. 125) aantal afbetaald© boekjes 59 (v.j.
53). Spnarbusjes op 30 April 1923 ia omloop
1181. Geledigd in April 1923 189 busjes met
taal 2393.13 1/2. Aantal in bewaring ge-
-men boekjes op 30 April 1923 304.
H. O. V.
Met medewerking van onze Haarlemsche
Orkestvereeniging zal op Donderdag 3 Mei
oen uitvoering gegeven worden «an
oratorium „De Schipbreuk" in het Con
certgebouw te Amsterdam door de R.-K.
Oratoriumvereeniging aldaar, directeu
heer Louis Tulder.
Was Het weder des ochtends al wat
druilig geweest, juist- toen do optocht
beginnen zou, tegen tweeen, begon
hei flink te regeuen cn dat duurde
den heeleu middag door.
Maar de kinderen waren er op ge
klocd en het bestuur dat steeds zoo
zijn besi doet om het feest te doen
slagen, hield den moed er ^n. liet
beste wat iemand doen kan, wanneer
het weer niet medevalt.
De leden van het bestuur hadden
ditmaal met het vaandel in eca rij
tuig plaats genomen, dat in den stoet
eed vlak achter het fanfarecorj!.-.
„Kunst na Arbeid" welks leden er lus
tig op losbliozen.
Op" het Teylerpleinwas liet verza
melpunt. Vandaar trok de kinderstoet,
de jongens cn meisjes alien met vlag
getjes in de hand, het geheelo kwar
tier door.
Zeker, dat gaf vertier, maar hoe an
ders was het geweest indien ecu vroo*
lijk zonnetje door do wolken was go-
broken-
Wol jammer voor al de moeite ook
aan dit nummer van het programma
besteed
In den vooravond ging het naar St,
Bavo. Daar werd om 6 uur het feest
oortgezet. Ook hier verleende
„Kunst na Arbeid'» zijn medewerking.
De heer Luttik, de voorzitter van
den Kindcr-Oranjebond opende liet
feest met een korte toespraak, waar
na het Wilhelmus werd ingezet.
Dan trad dc heer Kellenbaeh naar
voren, die met een enkel woord de
ertooning van het paedagogiseh pop
penspel inleidde. Vertoond zou wor
den do geschiedenis van Asschcpoct-
ster.
Bij
spel trof ons opnieuw hoeveel fijner
smaakvoller het is dan de vertoo-
niog van een gewone poppenkast cn
hoezeer de heer en mevrouw Kellen
baeh het contact met de kinderen
veten tc verkrijgen en te behouden.
Maar ook hoezeer de kinderen me
deleefden met de geschiedenis van
Asschcpoetster. Dat was alleraar
digst om te zien. Meer clan eens als
de kinderen den bediende van den
Prins ergens op attent moesten ma
ken was het een oorverdooveud la-
Tusschen dc bedrijven ïn werden dc
kinderen rijkelijk onthaald op eier-
koeken, ijswafels, krentenbroodjes en
reepen chocolp.de- Tenslotte kregen
allen nog een portret van de Koning-
1 mede naar huis.
Aan het feest namen een 370 tal kin
deren deel. liet wil heel wat zeggen
om onder zoovelen de. orde er in tc
houden. Maar het bestuur en de com
missieleden slaagden daarin uitne
mend.
In blijde en dankbare stemming
keerden allen huiswaarts. In dit op
zicht zagen het bestuur en die de
ïeden van het bestuur bijstonden, hun
moeite rijkelijk beloond.
Ook dit jaar werden weder ver
schillende eifter. ontvangen. Voor de
tractatïc schonk de heer Van der Lin
den 270 krentenbroodjes en de heer
Van Baaien 200 eierkoeken.
Uit ds Umstreken
GEVONDEN" VOORWERPEN. -
Terug te bekomen bij. A. Konings,
Baljuwslan 22, armband; J. v. Horst
Ged. Raamgracht 4, bril in étui; Poli
tiebureau, Smedestraat, bril iu étui;
Merens, Plein 34, badmuts; A. v. Roo-
def Rollandstraut 55. ceintuur; M.
Duim, Schoterweg 47 rood, bruine
ceintuur; W. Stevenhagen, K. Begij
nestraat 5. gewicht; L. Muller, Ko
ninginneweg 28, halsband m. pen
ning; P. Hutte, Prinsessekade 2, da
meshorloge met ketting; P. J. van
Doom, Rozenstraat 51e, herdershond;
II. 'Brink, Donkere Spaame 58, jas;
B. v. Ranlti, Dubbelebuurt 28, schii-
derskiel; M. Bout, Spaarmvouderstr.
87, medaillon met portretjes; G. de
Zwart, Papentorenvost 27, nummer
plaat; H. L. Spee, Kruist och tstraat 4,
bruine dam-esportemonnaie; J. Vesser,
Brederodestraat 2, bureausleuteltje;
D. Fabel, Helmbrekersteeg 2. spoor-
weg-scholierkdart (G. S.) J. Suerink,
Gort es teeg 13, eau de colosme-suitje;
J. v. Klaveren, Gen de Wetstraat 6
rood, linnenzak.
KINDERFEEST.
De Kinder-Oranjebond „Prinses
Juliana" in het Amsterdainsche kwar
tier heeft bet Maandagmiddag met
het eerste gedeelte van het kinder
feest: de gebruikelijke optocht, niet
best getroffen.
BLOEMENDAAL.
Feestavond 0. L. School. Zaterdag
boden dc leerlingen van de O. L. School
aan den De Genestetweg aan ouders,
verzorgers en genoodigdca een feest
avond aan.
De gymnastiekzaal was rijk versierd
met groen, vlaggen en tulpen cn was
geheel gevuld, toen om 7 uur met het
omvangrijke programma werd begonnen.
Allereerst werd hei Wilhelmus gezon
gen. Eén der kinderen dirigeerde, een
ander begeleidde op dc piano.
Vier meisjes brachten een Indisch
schcrmspel ten tooncc'.e cn hierop volg
de „Dc geleende koekepan", een num«
mcr dat geweldig insloeg. Voor dc pause
zengen de meisjes nog een aardig liedj-
„Het Vogelnestje".
Toen de pauze afgcloopen was, kw-.
men aliercerst de muzikanten op. Een
quintet bracht zeer verdienstelijk een 4-
tal nummers op de viool ten gehoore.
Hierop volgde het hoofdnummer vas
het programma, een revue de Leervak
ken voorstellende cn hoogst verdienste,
lijk vervaardigd door Dr. Boissevain
Grootvader is jarig. Hij woont met ech
huishoudster. Bij lien in woont een ou-
derwetscho schoolmeester. De kleinkin
deren, elk een leervak voorstellend*
konten grootvader felicitecren. Di
nummer viel al buitengewoon in dc;
smaak. Er werd vlot gespeeld en dc
pakjes toepasselijk beschilderd, waren
buitengewoon aardig. Bijzonder goed
waren ook de rhytntische dansen, die 1
hierbij werden vertoond. Toen nog een
Lentelied en hiermede was dc feestavond
afgcloopen.
Op aandringen van de ouders zal het
zelfde programma echter nog eens gege
ven worden cn wel op Maandagavond
50 Mei 0111 7 uur, nu voor alle kinderen
en familieleden, voor zoover de ruimte
het toelaat.
We willen dit korf verslag van dezen
uitstekend geslaagden feestavond niet
eindigen zonder een woord van dank aan
de beide heeren, die door hun goede
voorbereiding zooveel tot het succes er
- van hebben bijgedragen.
Onze LaEMoek
EEN REDEN OM TROTSCH TE ZIJN
ader: loei, Wim, wat gebruik
je toch een loelijko woorden! Leer Jo
die op school 1
Wim (trotsdi): Wel nee vader,
V k loer zo juist aan de jongeusl
DE GROOTE WAGNER
Toen aan den Engelschman Kid
Wagner, kampioen vedergewicht bok-
vverd gevraagd of hij familie
van dun grootcn Wugncr, ant
woordde bij:
„Familie t Ik ben hem zelf.'1
EEN RAADSEL
In een gezelschap kortte men zich
den tjjd met raadst'ls opgeven.
„Weet u liet verschil, meneer",
Toeg een lieer nan een dame, „tus-
schen een theepot en een vuilniscm-
mfVi"
De dame dacht eenlgon tijd na on
zei toen: „Ik moc-t het opgevenl Ik
weet- het verschil niet!"
„Nou, dan is het bij u ook eou
re boel!" was het antwoord.
SANTPOORT.
1 M c i-v i c -• i n g. De nfdeelin-
gen Bloemcndaal en Santpoort der S.
A. P., de S. D. Vrouw, iielub. de
afd. Bloemendaal van den Bond van
Werklieden en Openbare Diensten, de
afd. Santpoort van Spoor- en Tram-
cgp.rsoneel en de afd. Bloemendaal
u den Contr. Ned. Ambtenaarsbond
ierden het 1 Mei-feest in „Zomer-
lusl". De zaal was zoo goed als ge-
heel gevuld, toen tegen acht uur de
voorzitter der afd. Santpoort-Bloe-
rueudaal der S. D. A. P. dc bijeen
komst opende. Hij herinnerde er aan.
hoe in 1889 besloten was den 1 Mei
dag dienstbaar te maken aan propa
ganda voor den 8 urendag. Thans Ls
het niet meer nootli;. dezen dag te
krijgen, maar wel dezen dag te bo-
houdcu.
Als feesteredenaar trad op Ds. v.
d. Heijde van Iiiitswerd met het on
derwerp: „De beteckenis van den Ion
Meidag."
„In alle landen .waar de 1 Meidag
gevierd wordt' en waar wordt dat
Italië en Beieren uitgezonderd niet.
aldus de opr.heerscht en kan ook
niet heerschcn een geest van opso-
wekthcid, waar de tijden zoo ontzet
tend donker zijn. Een Duitsch gene
raal zei eens: „De oorlog fs een voort-
zetting van wat in vredestijd gebeurt,
maar met andere middelen". Wij kun
nen thans zeggen: „De vrede is een
voortzetting van wat in ooriog&tiid
gebeurten behoeven dan slechts tö
donken aan de bekende Roer-kwestie.
„Waar gaan wij heen", zoo vraagt
sp.\ zich of. Lord Robert Cecil, do
bekende propagandist van den Volken
bond heeft het zoo juist gezegd, dat
wo slechts to kiezen hebben lusschen
twee dingen: Ontwapening en Onder
gang. En then is, aldus spr., hard bo
zig het laatste te kiezen. En daarvan
Uhdvven we niet alleen Engeland.
Frankrijk, Belgïó enz, te beschuldig^
neen, daarbij'behoort ook ons land;
leest slechts het rapport der vlootwet-
commissie.
In 11114 zei men: „Het onweer is op
komst". Ook thans laten wij weer on
ze waarschuwende stem hooren. In-
plaats van den S urendag hebben wij
thans op onze 1 Mei dagen de ontwa-
pcningsletize. Maar die niet alleen.
Wij spreken ook over Socialisatie. Het
kapitalisme geeft geen welvaart aan
allen. In het Engelsche parlement
word onlangs medegedeelddat in 31
jaren tijd de bezittende klo»e haar
bezittingen 12 maal zag vergroott-n.
terwijl de loonen der arbeiders slechts
10 omhoog gingen. Lloyd Georgo
heeft voorspeld, dat in Engeland groo
te dingen staan te gebeuren, hoewel
men het nog niet wil gelooven. Slechts
dan voqrzag hij. dat men het socialis
me kon etuiten. wanneer men de rotto
plekken van het kapitaliamo aan
smeed.
Ten slotte wendde spr. zich tot do
aanwezig© S. D. A. P. ers, cm hen op
te wekken tot een krachtige propa
ganda.
De avond werd opgeluisterd door do
zangvereeniging „Morgenrood" en
het opvoeren van „Levensdwang" een
dramatlschea schets in één bedrijf.
Sl'AAHN'riAM. Gomsonldraadsvorkii»-
Door het Centraal Stembureau rijn do
enndidatcnlijsteu als volgt genummerd
No. 1 lijst A. -T. van Breda (R.-K.); No. 2
lijst J. Zvanu (Chr. Hist.) cn No. 3 lijst
M. Meijer* tS.D.A.I'.).
Maandagavond vrerd op do Kolk door
Crescendo con concert gegeven. Er m
'«cl belangstelling, janimcr dal liet weer
niet meewerkte.
BEN NEBROEK. Nummering Candida-
tenlijstcn. In d© Ma--.:; Dg gehouden sit
ting van bet stembureau heef*, do volgen
de nummering ran do candidstMltijaUn
voor de gemeente raadsverkiezing plaats
gehad. No. I Groep Pro:: tante kiezen,
No. 2 Roomsch Katholiek. No. 3a Christ.
Hist., No. 3b. Christ-Social© partij, aan-
tw-
zijn.
Feuilleton
5)
„Laat me cans even nadenken", zei
.Jimmy. „Wat is daar dus het gevolg
van".
„Kijk eens. Als ik den ring draag
na jou, krijg ik jouw eigenschappen,
maar wanneer ik den ring dan aan
Johnson treeft wordt hij op zijn beurt
niet als jij, maar zooals ik was, voor
dat ik den ring droeg. Ilij krijgt mijn
oorspronkelijk karakter en niet mijn
door den ring aangenomen karakter.
„Nog*wat anders. Jij draagt den
ring na mij, dus wordt je zoo als ik.
Je neemt hem 's avonds af en doet
hem den volgenden morgen weer aan.
Dan ben jij de laatste drager er van
en niet ik. Daarom moest jij weer je
zelf worden. Maar neen. De ring heeft
niet de kracht iemand zijn oorspron
kelijke eigenschappen terug te geven.
Daar vestigt Johnson ook de aan
dacht op, wanneer hit schrijft, dat het
absoluut geen invloed uitoefent, wan
neer men den ring eens voor korten
tijd niet draagt. Ik zal nu verder le
zen. Ik ben er van overtuigd, dat de
ze verklaringen niet geloofd zullen
worden. Maar ik zelf heb reeds door
een reeks van proefnemingen gezien,
dat eigenschappen van den eenen
mensch op den anderen overgebracht
kunnen worden op de meest wonder
baarlijke manier. Help ine er aan her
inneren, dat ik je later eens van dien
schoolmeester vertel, dat wou Johnson
niet in mijn boek zetten.) En liet is
heel goed mogelijk, dat ik later nog
eens daadwerkelijk kan bewijzen, dut
wnl ik hier geschreven heb, werke
lijk waar is, hoewel ik, door verschil
lende omstandigheden mijn .proefne
mingen heb moeten staken. Iutus-
seiien zal ik niet trachten er een ver
klaring van te geven. Iedere reiziger
in bet Oosten komt wel eens dingen
tegen, waarvoor onze veel geroemde
beschaving toch absoluut geen verkla
ring kan geven. Veel van de oude
schatten van liet Oosten zijn verloren
geraakt, maar zoo nu en dan komt er
toch 1102 wei eens iets voor den dag
O, dit laatste stuk is heelemaal
van Johnson, dat behoef ik je niet
voor tc lozen. Wat vind je er van?"
„Vreemd het vreemdste waarvan
ik nog ooit gehoord heb. En 11 gelooft
er werkelijk in, oom?"
„Dut kan ik niet nalaten. Ik heb liet
zco dikwijls genrobeerd en als ik mijn
eigen oogen niet meer zou kunnen ge
looven, dan zou ik niets meer voor
aar mogen houden. E11 ik was niet
de eenige, die de veranderingen op
merkte, die De Voorganger teweeg
bracht in degenen die «Ie kracht er
van probeerden. Vrienden en familie
leden zagen het ook en vonden het on
verklaarbaar, want toentertijd had ik
nog met niemand over de cJieimzin-
nige eigenschappen van den ring ge
sproken".
„En nu,wat de schoolmeester be
treft?"
„Ja, dpt trof al heel ongelukkig.
1-Iet was een schoolmeester uit de pro
vincie, <lie zijl) "vacantia in Londen
kwam doorbrengen. Hoe hij heette,
komt er natuurlijk niets op aan. Het
was geen kwade kere.!, maar een boot
je een deft'gheid. Hij pochte tegen
over mij, dat liij absoluut niet bijce-
loovig was. Hij had 1110 al dikwijls
verveeld, doordat hij twijfelde aan
de waarheid van mijn moest geloof
waardige verhal;n. Ik stelde "hem toen
voor, dat hij in dat geval misschien
wel genegen zou zijn voor een paar
dag?n een ring te drazen, waarvan ge
zegd werd, dat hij buitengewone
macht had. Hij lachte me uit en deed
den ring aan zijn ringer, zooals hij
7-i. om m'j eens een lesje te geven.
Op dat oogenblik was ik totaa? ver
geten, dat de laatste persoon, die den
ring gedragen had een onverbeter lijk
speler was geweckt. Hij was 111 heel
veel opzichten een goeie kerel en ik
had hoop, dat hij door middel van
den ring op den goeden weg gebracht
zou worden. Daar liad ik dan ook
wel succes me©, maar ik had natuur
lijk moeten bedenken, dat de volgen
de persoon, die den ring droeg, de
eigenschappen van den vroegoren spe
ler zou overnemen. Dat kwam echter
toen niet bij mij op. Een paar da
gen later ging ik naar de wedrennen;
ik zou per trein gaan. Op het perron
liep mijn vriend do schoolmeester
heen en weer. Hij droeg zijn gewone
kleeren, maar hij had een stapel
sporttijdschriften onder den arm en
een gloednieuwe kijker hing aan een
leeren riem over zijn schouder, hij
trok nogal de aandacht. Toen hij me
zag, kwam hij onmiddellijk op mij af.
Hij zei, dat we best samen konden rei
zen, hij wist, op welk paard hij wed
den zou en hij zou cr zijn laatste stui
ver on zetten. Het was wel een heelen
tijd geleden, dat hij iele dergelijks
gedaan had. maar hij zou er we! gauw
den slag van bert krijgen.Het was wer
kelijk li cel vervelend. Ik zei natuur
lijk, dat ik het prachtig vond en ol
hij mfj misschien dat Perzische ringe
tje terug zou willen geven, dat ik Item
geleend had. Ge n sprake van. l)ie
ring was een talisman en Irii liet zich
zijn geluk niet ontnemen. Het eenige.
wat ik on «lat oogcnblik doen kon.
was op zijn speelinstinct te werken, ik
zei hem, dat dc ring geen talisman
was en dat ik hem dat oogenblikke-
iijk zou kunnen bewijzen door met
hem tc wedden. „Dat neem ik uan",
zei hij.. Uitstekend, kom maar even
mee naar de restauratiezaal. Daar
as het vol en iedereen staarde hem
aan, zoo opvallend was ziin gedrag.
11ij bestelde een u bisky-sodn, lachte
mij uit, omdat ik er geen hebben wil
de en haaldo een gulden uit der. zak,
die liij dmir op wou gooien.
Ik legde hem uit, dat dit niet in het
openbaar kon gebeuren, want dut luj
dan kans had opgepakt le worden. Je
kan er om lachen Jimmy, maar het
as lieu sell eon van dc akeligste
oogenblikken van mijn icvep. Natuur
lijk won ik dc weddenschap, daar hnd
ik nieLs geen moeite mee. want hij
had er niet het minsto verstand van.
Hij gaf mij den ring en ik stopte hem
in mijn zak: maar de eerste oogenblik
ken veranderde cr niets. Ik was doods
bang, want Desormeaux had me ge
waarschuwd, dat, hoewel het mogelijk
was, dat de eigenschappen verdwenen
zoodra de ring afgedaan werd. het co';
mcgelijk was, «int de toestand nog
jaren zoo kon blijven en dat dat juist
vaak het geval was, wanneer de wer»
hing, zooals in «iit geval, heel snel
gewee.-t was. Maar, doordat ik hom
tot tweemaal toe on een verkeerd per
ron bracht, miste hij zijn trein. Hij
werd kwaad, zei dat ik er niets van
wist cn dat hij nu eindelijk zelf eens
zou in formeer en. Maar op hetzelfde
oogenblik, dat hij sprak, vond de ver
andering plaats- Onmiddellijk borg
hij zijn kijker weg en gooide jjjn tijd
schriften zoo maar ergens neer. Nu
zei ik, beken nu maar, dat die ring,
die ik je leende ecu vreemde en boven
natuurlijke kracht bezit?"
„En wat zei hij".
Hij ontkende-het. Zei, dat hij gehyp
notiseerd was en dat ik het gedmin
hnd. Ilij was woedend en beschuldig
de mij cr van zijn ondergang te wen-
schcn. Hij had dien dag een voor liem
uiterst 1 .langrijke afspraak. Ondank
bare kerel, na alle moeite die ik ge
daan had, om zijn figuur nog ecu
beetje te redden".
„En gaf 11 daarom de proefnemin
gen on?"
„Neen, «lat deed ik. omdat ik me
niet kon herinneren, wie de laatste
drager ervan geweest was. Ik weet het
trouwen© nog niet. Moar dat zal me
wel weer te binnen schieten, want
heelemaal vergeten «i-u: ik iets nooit,
maar 011 het oogenblik ben ik het ab
soluut kwijt. Ik heb een vaag ver
moeden, dat het een man of vrouw
was, die een eenigszins zonderling be-
ieL Maar
vriend
toec
ven, dat
Barb v piet heel veel slechter kan
worden dan hij is en ik geloof niet.
dat je een erg groot risico loopt, wan-
