HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
hi)
Stadsnieuws
Onze LacfiBoeR
De Voorganger
DONDERDAG 3 MEI 1923
TWEEDE BLAD
Begaafdheid, diploma's en karakter.
Het is misschien wat al te boud om
te zeeeen. dat een diploma op zichzelf
niets beteekent. "Wat? Terwijl tiendui
zenden en honderdduizenden in alle
beschaafde landen van de wereld zich
uds'oven voor examens, zou het diplo
ma dat zii er mee behalen, geen waar
de hebben? Laat ons elkander goed
'begrijpen. Een diploma is een stuk
papier waarop verklaard wordt, dat
de heer of mejuffrouv. Zoo en Zoo een
zekere hoeveelheid kennis verzameld
heeft. die hem of haar het recht
geeft, in de wereld iets te verrichten,
waartoe een ander niet bevoegd is.
Men zal zeggen..is dat dan met
veel 5" Zeker, maar niet alles. Op dat
zelfde stuk papier staat namellik niet
te lczon, dat de eigenaar nu ook de
gerchiktheid bezit om datgene uit te
oefenen, waarvoor hii het recht heeft.
Niets is gemakkelijker dan daarvan
staaltjes Ie geven. Als iemand de be
voegdheid bezit om als arts op te tre
den. dan zal hij dat toch niet naar den
zin van de. inenschen kunnen doen,
wanneer liet. hem ontbreekt aan ge
duld' on zelfbel-r e •■selling zoodra dit
bekend is (en het gaat in zün kring
rond met. de snelheid der -godaehte)
dan zal hij geen patiënten meer krij
gen en die, hii lvad ook nog verliezen.
Zulke dingen komen herhaaldelijk
voor. zii verbitteren het leven van
menigeen, die gevoelt dat. hii mislukt
is. terwijl '1 hem nroh aan ve-stand,
noch aan ontwikkel ine ontbrak.
Er zijn vrouwen, die de bevoegd
heid bezitten om les te geven in aller
lei. maar wanneer zii de eigenaardige
begaafdheid die daartoe noodig is,
niet bezitten, dan zaï hun onderwijs
nooit voldoenae resultaten opleveren
en hun werk zal hun tot last zijn.
Advocaten zonder practijk, leeraren
zonder orde in hun klasse, predikan
ten zonder vat op hun hoorders, zan
gers met mooie stemmen, maar zon
der gevoel en nog zooveel anderen,
zii zuilen in vertrouwelijke oogeubük-
keri er voor uitkomen, dat hun leven
m maatsch appel ijken zin mislukt
moet worden genoemd.
Hoe staat het met de anderen, met
de ongediplcmeerden Tn den regel
niet aütiid. i.- de basis van hun alge-
mec-ne ontwikkeling geringer, maar
daardoor hebben z'i ook meer tijd
overgehouden voor de practijk van
hun vale. Blijkt hot, dat zij daarin niet
kunnen slagen, dart hebben zii vaak
nog moed en durf genoeg over, om
het over een anderen boeg te gooien
en hun fortuin in. een ander vak te
beproeven. Zoo kwam men-'geen. 'dien
de eerste aanloop mislukte, bii den
tweeden over de s'oot. Het is duide
lijk. dat wie iaren lang in e-n be
paalde richting studeerde, naderhand
niet meer zoo gemakkelijk den steven
wendt: hii is al wat oucler "©worden
deinst er voor terlur de vervlogen r-
ren ails vrijwel nutteloos af te scbrij-
ven en zet dus liever door. in de vage
hoon. dat hii toch nog wel eenmr.al
slagen zai, door een wonder, dat zel
den kornt.
Daarom kan een diploma, wel verre
van eon voordeel een last zijn. Vooral
in on= land. Men geen die gevoelt, dat
hii het met iets anders moest
probeeren, ziet daar uit va'sche
schaamte tegenophii vreest
dat men hem voor oppervlak
kig en grillig houden zal. In dit op
zicht moesten wij wat van cie Ame
rikanen overnemen, die zenier be
zwaar liet andere probeeren, wanneer
zii in het eene niet geslaagd zijn. Na
tuurlijk overdrijven ook zii met hun
zinspreuk ..each man can da any jcb",
iedereen kan alle werk doen. Als dat
waar was, behoefde niemand meer
voor een of ander vak te stuaeeren.
Hii kon dan wel op avontuur de we
reld ingaan en aan het toevrl over
laten waar hii terecht zou komen.
Dezo minachting voor gezette studie,
voor vakstudie in het algemeen, zal
geen verstandie mfinsch onderschui
ven. Maar wel bestaat er in onz-n tijd
in de beschaafde landen veel te eel
eerbied voor het diploma, dat nooit
iets meer kan zijn. dan het testimo
nium voor een verkregen hoeveelheid
kennis. Noot de verzekering van de
geschiktheid van den bezitter, om die
kennis ook voor zichzelf en anderen
productief te maken.
Hoeveel ouders hebben met liun
kinderen bitter leed gehad van aldus,
na jaren van zwoegen eh financieels
opoffering, gebleken ongeschiktheid.
Maar ook, hoeveel schade ondervond
de samenleving ervan, dat zooveel ha-
rer lcdem niet kwamen tot ontplooiing
hunner krachten. Het is de moeite
waard, tc trachten dit probleem op te
lossen. In dc eerste plaats vragen we
ons af, of dc mislukking in de prac
tijk niet bij voorbaat te zien was. Ze
ker wordt door velen al te groote
waarde gehecht aan de bekwaamheid
tot opnemen alleen. „AJs mijn kind
dit ol dat onderwijs maar krijgen
kon, zeggen ze, „dan was alles in or
de". Neen, dan was alles nog niet in
orde. Men ziet dat in en sticht veree
lt i&iu.p3?n voor beroepskeuze, om jam
merlijke vergissingen zooveel moge
lijk te voorkomen. Het is loffelijk,
maar nog altijd niet genoeg. Ais ik
goed zie, dan blijft dc opleiding ook
in onze dagen, die toch zoo ernstig
zoekt naar het beste, nog altijd te
eenzijdig. Voor de ontwikkeling van
het verstand wordt veel gedaan. Te
veel hier en daar. Aan de onwikke-
ling van ket lichaam wordt groote
waarde gehecht. Te groote misschien.
Maar hoe staat het met .de ontwikke
ling van het karakter van den enke
ling, zijn verhouding tot dc menigte,
zijn plaals in de massa?
Aan de Amerikanen komt de eer
toe, daarop het eerst dc aandacht te
hebben gevestigd. Zij stichtten cur
sussen van allerlei aard, die er wel
op uit waren,-om aan de' leerlingen j
parate kennis in een bepaald vak bij j
ie brengen, maar hun ook leerden,
zichzelf te peilen, hun 'karakter te
onderzoeken naar gebreken en tekort
komingen, die verbeterd kunnen wor
den. Dit is, meen ik, het middelpunt
de cjuaestie. Wanneer een leeraar
bijvoorbeeld lijdt aan een schuchter
heid, een verlegenheid, die hem het
optreden in de klasee onmogelijk ma
ken, moet die eigeilschap hem dan
tot zijn dood toe li jven hinderen? Is
zij onoverwinnelijk Ik geloof zeker,
dat wanneer deze ongelukkige man.
nu dagelijks voor de lriass? onder
de spottende oogen van zijn leerlin
gen duizend dood en sterft, êv toe kon
komen, cm de bron van deze dwaze
verlegenheid op te sporen, uein blij
ken zou, dat die met verstandige trai
ling kan verdwijnen. De fout is dat
■ij maar al te veel geneigd zijn om
nze kleine tekort komt ingen, die toch
zulke groote nadoelen kunnen ver
laken, aan te zien voor dingen,
die even onverbreekbaar met ons zijn
samengegroeid, als onze neuspunt of
groote teen. „Zoo beri ik nu eenmaal",
is een vaste verzakéring. Maar zoo
behoeft gij toch niet te blijven.
Demosthenes, die een zwakke stem
had en redenaar wilde worden, kweek
te door methodiscfie en geduldige oefe
ning een donderend geluid. Er zijn
ihehsclien geweest, die hun gedachten
niet konden concentreeren en dus ver
geetachtig waren, maar die door trai
ning hun geheugen hebben sterk ge
maakt. Het is evenmin onmogelijk,
driftbuien te onderdrukken, alleen
door gezette oefening. Er zijn men-
schen, die nooit iels dadelijk kunnen
doen, maar er altijd een poos over
moeten suffen en er dan nog met
moeite toe kv.nnrn komen. Aarzelaars
van aanlog en nature. Maar zij be
hoeven toch zóó niet te blijven. Er is
immers niemand die hen verbiedt,
den wil te ontwikkelen, zooals zij hot
hun biceps doen. Is het niet wonder
lijk. Zeg tot iemand: „als gij léderen
dag oeii uur uw armspieren oefent,
dan zullen zij sterk worden", en hij
zal u geloovcn. Mair wanneer gij tot
denzelfi'en man zegt: „oefen uw wil
op verstandige manier en hij zal
krachtig worden", dan houdt hij u
voor oen fantast en zegt: „zoo ben
ik nu eenmaal".
Een van dc redenon van deze tegen
strijdigheid is natuurlijk ook, dat wij
geneigd zijn onze karakterfouten en
toutjes te vertroetelen. Vreemd, maar
waar. Ais we dat niet wilden, zouden
we het veel verder brengen. Ik geloof
zeker, dat menigeen die mislukte, het
hieraan te wijten heeft, dat hij niet
in zichzelf afdaalde, zooals men in
zijn kelder afdaalt om naar een lek
te zoeken en dat daarna te stoppen.
Deze soort van cursussen zijn uit
Amerika naar hie.- overgekomen. Ze
bestaan ook in Nederland. Ik wil niet
zeggen, dat ik het eens hen met elke
letter die er in staat, maag wel met
hun strekking en hun bewering dat zij
iets goeds voor do inenschen kunnen
doen. Onderwijs is heol mooi en als
basis onmisbaar, maar wanneer de
leerling met zijn diploma de school
deur uitgaat en op den stoep van de
maatschappij staat, vraagt hij zich
af: „wat nu?" Dan breekt'd£ tijd aan
voor gezet onderzoek naa." zijn karak
terfouten en tekortkomingen, die liem
beletten zich volledig te ontplooien.
'Ilij kan dat alleen niet doen, omdat
niets moeilijker dan zelfkennis 'is.
Maar practische, nuchtere mannen
hebben die zwarigheid voor hem op-
i gelost, ra liunno opmerkingen kan hij
zich spiegelen. Als hij dat niet wil,
moet hij dat zelf maar weten. Maar
als hij bereid is te ieeren, zal zijn kans
om t« slagon veel grooter worden en
het gevaar om te mislukken dus veel
geringer.
Misschien zal men zeggeji: laat die
algemeene karaktervorming dan met
een op school leeren. Het programma
zal er wel geen ruimte voor geven.
Het programma geeft voor dingon.
die niet rechtstreeks tot het bijbren
gen van kennis behooren, nooit ruim
te. Maar waarom zou de school daar
mee weer belast moeten worden? Een
paar avonduren thuis zijn voldoende.
Als de leerling maar niet eigenwijs is
en weigert, schijnbaar eenvoudige les
sen op zich te laten inwerken. Het
bezii van een diploma brengt het ge
vaar van pedanterie mee. Maar wie
bescheiden naar verstandige woorden
hooren wil, zal tot zijn verbazing op
merken. hoeveel meer hü van zijn le
ven mnk-=n kan. Als hij het karakter
maar evenzeer in het goede oefenen
wil als zijn spieren.
J. C. P-
Van het politieke tour-
nooiveld.
EERSTE KAMER.
2 Mei.
Minister Aalberse en dc so*
cia'e 'politiek.
In meer waardeerenden geest dan
gisteren werd vandaag minister Aal-
berse's sociale politiek besproken.
Mr. Slingcnberg bijv. bracht den be
windsman hulde, in het bijzonder voor
hetgeen hij gewrocht had ten behoeve
van de volkshuisvesting. Dat do mi
nister zich thans heeft teruggetrok
ken van den steun aan den bouw van
middenstandswoningen, had 's hoe
ren Slingenberg's instemming en on
ze Haarleraschc wethouder zou het
ook heel begrijpelijk vinden, indien
tevens de aroeiderswoningbouw meer
dan tot nu toe op eigen kracht zou
moeten voortgaan. Een scherpere
controle der woningbouwverenigin
gen zou daarbij den heer Slingenberg
zeer welkom zijn, daar deze vereni
gingen maar al te vaak bestuurd wor
den door mannen van beperkte ken-
is en woningbouwerraring.
Minder content dan de vorige spre
ker, was evenwel dc heer Haazcvoct
over 's ministers woningpoütiek, die
dc bouwverenigingen, wier paladijn
de heer Haazevoet nu eenmaal is, in
moeilijkheden brengt en niet het minst
de groote gezinnen, voor wie geen
voldoende ruime woningen beschik
baar zouden zijn.
Dat do werkverschaffing van Ar
beid naar Hinnenlaudsche Zaken was
overgegaan betreurde dc heer Haa
zevoet vooral omdat hierdoor op die
taak van overheidszorg nu z. i. een
stempel van armenzorg was gedrukt.
Dc heer de Gijsclaar tapte uit een
ander vaatje. Hij had het nL over de
tapverboden, een kwestie dfe vooral
zijn stad Leiden uc gemocdc-
___i heeft ontrust. Een wetswijziging
werd door hem aanbevolen in dien
dat het tapverbod alleen op dc
openbare or.de en niet op Gezond
heidsoverwegingen kan worden geba
seerd, daar het anders over allo
dagen der week en niet uitsluitend
over de Zon- en icestdagen zou moe
ten gelden
Minister Aalberse, aan het woord
gekomen, verloochende zijn gewoonte
niet. Hij gaf allen sprekers de volle
maat, zóó vol, dat zij overliep van
herhalingen van wat de minister reeds
in de Tweede Kamer bij de behande
ling zijner begrooting had gezegd-
Wat dc tapverboden betreft ant
woordde bij den heer de Gijselaar,
dat hij het niet eens was met de ju
risprudentie van den Iioogen Raad,
volgens welke deze verboden worden
erkend met een beroep op de volks
gezondheid. maar dat hij er zich ten
slotte bij had neergelegd, nadat dit
hooge college lot driemaal toe ecn-
zelfcie uitspraak van dien aard had
gedaan.
Intusschen is naar de minister
meedeelde een herziening onzer
drankwet in vergevorderden staat van
voorbereiding en daarin zal oók het
tapverboden" probleem worden opge
lost.
Verder vernamen we van den be
windsman dat de representant der
groote werkgevers, de heer Simon A.
Maas, binnenkort zal worden opgeno
men in den Iioogen Raad van Arbeid.
..Ik heb hem daar liever in, clan er
buiten", erkende dc minister eerlijk.
Tegenover den heer Wittert hield
de minister met klem van toon vol,
dat door hem aan afbrokkeling van
de. sociale wetgeving geen oogenblik
wordt gedacht 'en dat hij slechts met
weemoed ccnige stappen terug heeft
ondernomen, doch niet dan daartoe
door de omstandigheden te zijn ge
dwongen. Waarop de heer Wittert
met een kort woord antwoordde,
geenszirts bedoeld te hebben, den mi
nister persoonlijk te treffen.
Zonder stemming gaf de Senaat
daarop zijn sanctie aan de begroo-
ling van Arbeid.
INTIMUS.
i Avond vergadering. De ar
beidsgeschillen wet.
Bij hooge exceptie hielden de hee-
ren van den Senaat een avondverga
dering. De tachtigjarige vraarnemend-
praeses was opnieuw present en mi
nister Aalberse zat wederom achter
de regeeringstafel. Thans ging het om
do arheidsgeschillenwet, waartegen
zich in dit collego een krachtig© op
positie heeft geopenbaard.
Nadat des middags de heer Schön-
feld nog even gelegenheid had gehad,
het ontwerp aan te bevelen, trokken
in de avondvergadering achtereenvol
gens tie heeren Dobbelman en \v.
Frarissen er tegen van leer. Beiden
hadden ernstige bezwaren tegen het
boekenonderzoek, dat als uiterste mid
del maar naar hun meening niet
als exceptioneel middel in de ar-
beidsgcrehillenwet is opgenomen.
Naar de Opvulling van den heer Dob
belman zou dal lioekenonderzoek toch
niets dan teleurstelling wekken. Het
misbruik van die bevoegdheid, dat
gemaakt zou kunnen worden, de .be
lemmering van de vrijheid van den
werkgever, die er het gevolg van zou
kunnen zijn en nog enkele andere ar
gumenten deden den heer Dobbelman
concludeeren dat dit ontwerp noch in
het belang van de werkgevers of de
werknemers, noch in het algemeen
belang ware te achten, dat- het doel:'
vreedzame arbeidsgeschillen beVech-
ting, niet zal worden bereikt en dat
hot mitsdien behoort te worden ver
worpen. Bij welk oordeel de heer
Franssen zij hot ook wat minder
positief zich aansloot.
Als verdedigers van het ontwerp
hebben zich daarna een drietal sena
toren opgeworpen. Prof. Diepenhorst
achtte het boekenonderzoek voldoende
facultatief, exceptioneel en conditio
neel. om alle gevaar er van denkbeel
dig tc noemen. En wanneer hii dan,
sprekend naar het hart van het oppo
sitionele Jeruzalem, liet z.g. sociali-
satiegevaar van het ontwerp behan
delde, meende hii toch te moeten ver
klaren dat daarvoor geen enkel rede
lijk argument is aan te voeren. Een
uitspraak, die de luer Witbaut urn
volle overtuiging bevestigde. Er zit --
zei de heer Wibaut. aie het weten kan
niets socialistisch in dit ontweru.
maar toch beval hij liet met warmte
aan, omdat ook dc socialistische or
ganisaties liever langs Ijcmiddelenden
weg, dan langs den weg van strijd
arbeidsconflicten oplossen.
üs derde spreker, die het ontwerp
dezen avond in bescherming nam was
n© heer Wittert van Hoogland. Zijn
opvolger, de heer Smits, dacht er weer
tegenovergesteld over.
En 't was maar goed, dat toen de
kloK een uur aanwees, dat naar het
bed deed verlangen, anders waren
vermoedelijk nog enkele senatoren hii
afwisseling aan het verdedigen en aan
het brstrLden gegaan.
Donderdag komt minister Aalberse
aan bet woord.
Het zal een dubbelt,Jé op z'i\ kant
worden met dit ontwerp!
INTIMUS.
TWEEDE KAMER.
2 Mei.
Do hoor Brnnt en do zonior-
tijd. - - Wijziplng porsonocle
bolas'.ing.^ Do strijkgelden
Po lieer Braai, die don moed om tegen
den zomertijd ie vechten nog niet schijn',
te hebben opgéggvvi), beeft dezen middag
een intorpoiluuo aangevraagd over den
waarvan liot einde
'ligd lo beperkd
Enfin. fKindurdng 3
dei:
nijd -
11cl worstel van minister de Geer tot
wijziging der op de pvisoucele belas
ting tvrijMeilitis der kuurt ateliers, togo-
uii»etkoniins .'.an scD-oenkofftchiüzen c.d.
rn a»:i kuiuiveir-uiieUMgen» die voor het
publiek toegankelijk zijn) verleidde «enige
Kamerleden tot het aanbevelen van ver
der
ndd<
rctgenng
ingcr
buiten het ka.ler van hel ontwerp
Zoo werd dc heer M ichieïsen genoopt
zijn aiiKudcment t .t vertiooging van den
kinderaftrek met 2S :n te trekken en zag
de heer J. ter Laan zijn amendement tot
vermindering van de personeele belasting
voor gebruikers van perceelea met lage
huurwaarde met 57 tegen 11 stemmen ver
worpen worden. Ook faalde een poging van
den heer ter Laan om, met een beroep op
de hooge lasten, waaronder zij gebukt gaan
en op het verhaal hunner prijzen op rie
verbruikers dc huurwaarde ten aanzien van
de berekening der personeele belasting te
brengen, en wel met 54 tegen 19 stemmen.
Vóór stemden alleen do S. D. A. P. cn do
Vrijheidsbonden Staalman, ter Hall, Van
Hoppard eti Boon. Een hertaxatie van der
gelijke inrichtingen zal eobter in overwe
ging worden geiiomen.
En mevr, Bakker—Mort tenslotte moest
afzien van haar pleit voor do weduwen,
wie «ij een belastingvrije vrouwelijke
dienstbode wilde geven omdat ook de we
duwnaars dia ingevolge do bestaande wel
hebben. Maar dan moest - vond minister
do Geer zoo'n weduwe ter wille van de
door mevr. Hakker gebenedijde symmetrie
de weduwe or euü belastingvrijen m a n-
n e ij k e n dienstbode (m.a-w. 'n huis
knecht) op na fnógon houden. Niettemin:
hot amendement paste niet In het kader
van het ontwerp. To zijnor tijd eal de mi
nister eon nieuwe herziening op dit punt
voorstellen.
Het ontwerp word z. h. s, aanvaard,
evenals oen voorstel tot afschaffing der'
premies, drink- en strijkgelden bij ver
pachtingen cn verknopingen, dit laatste
riadat do heeren Bakker cn Weitkamp te
vergeefs getracht hadden de strijkgelden
eruit te redden.
intimus.
Opening van de nieuwe
Sociëteit „Vereeniging"
In aansluiting met hetgeen wij in
ons nummer van Woensdag over de
opening van het nieuw© gebouw van
ae Sociëteit „Vereeniging aan den
Zijl weg meldden geven wij thans na
dere uijzondcrheücn.
Bij de openingsplechtigheid was het
gemeentebestuur vertegenwoordigd
door den burgemeester, den heer O.
Maarschalk, Mr. J. B. Bomans, wet
houder en den gemeente-secretaris
Mr. Th, A. Wesstra. Voorts merk
ten wij op den commissaris van poli
tie, den heer E. H- TenckinckJhr.
F. ïeding van Berkhout cn den
heer N. Devonk&nip, directeuren van
do Huarlcmsehe Bunkvereeniging
den heer G. B. G'rommelin, voorzit
ter van do Haarlemsche Bachvër-
eenigingdon lieer J. C. T&dema,
voorzitter van do nfd. Haarlem der
Maatschappij van Toonkunst en de
putaties van het bestuur van de Ko
ninklijke Liedertafel „Zang en
Vriendschap", tic Sociëteit „Trou
moet Büjekcn" en van de st-af van de
brandweer.
Toen allen zich onder de opgewek
te tonen van een strijkje hadden ver
zameld 111 dc ruime, smaakvol inge
richte conversaticzasl, die door tal
van bloemstukken, (geschenken van
de Sociëteit „Trou inoet Blij eken",
de Haarlemsche Bachvcrecniging,
de directie der Haarlemsche Bank-
verceniging, de kaartclub „Imperial",
de kegelclub „flcreeniging de Bil
jartclub „Wilhclmina" en anderen)
een feestelijk aanzien had, nam de
voorzitter der -ocicteit. Dr. J. Tim
mer. het woord voor het uitspreken
van dc openingsrede.
Spreke.- heette do genoodigden, de
gecommitteerden der sociëteit en de
ieden welkom cn gaf daarna een be
knopt overzicht van de geschiedenis
der Sociëteit onder het motto: „de
tijden veranderen en wij met hen"-
Maar voor Dr. Timmer hiertoe
overging herdacht Lij het onlangs
overleden bestuurslid, den heer M.
H. Biriger cn sprak er zijn leedwezen
over uit, dat oen ander bestuurslid,
de. hoer \Y. J. Wijsmuller Jr.,
door ecu ernstige ziekte verhinderd
was, de opening bij te wonen- Spr.
wenschte het afwezige bestuurslid een
spoedig herstel toe.
„De Lijden veranderen en wij met
hen", ging Dr. Timmer daarna voort-
In 1550 werd do sociëteit opgericht.
Zij vos toen gevestigd in een eenvou
dige woning in do iiegijncstraat. Zij
groeide en bloeide en voldeed aan
een beboette. In 1872 werd dc groote
concertzaal gebouwd, die het middel
punt werd van het Haarlemsche mu
zikale leven, Hl' volgde een tijdperk
van bloeiende rust. In 1506 werd de
eenvoudige woning vervangen door
een ruim, meer aim do ciscncn des
lijils voldoend gebouw. Spoedig daar
op kwam een tijdperk van groote in
zinking. Men vreesde 2el/s voor het
leven der sociëteit. Maar zij kwam er
weer bovenop door toorziebtig beleid.
Toen kwam de 001 log en oannnede
kwamen geheel andere omstandighe
den. Vroeger was liet denkbeeld, een
nieuw gebouw te stichten, we! eens
schuchter geopperd maar onmiddel
lijk verworpen-
In dc veranderde rn nog steeds ver
anderende omstandigheden werd het
zelfde denkbeeld weer 11 hei bestuur
besproken en -- dc tijden veranderen
en wij met hen thans werd het
stichtten van een geheel nieuw, eigen
huis in het belang der sociëteit ge
acht. Het bestuur slaagde er in een
terrein te vinden en in den architect,
den heer J. van den Ban, vond het
een goed raadsman bij het stichten
van het nieuwe gebouw. Dank bracht
spr. aan den heer van den Ban voor
de uitstekende wijze waarop hij den
bouw geleid hoeft. Het resultaat is
zeer voldoende. Spr. heeft er niets
dan goedkeuring ovcr vernomen. De
lieer van den Ban heeft oen gebouw-
gesticht, dc stad Haarlem waardig!
(Applaus, fanfares).
Voorts huldigde Dr. Timmer den
aannemer, don heer Melz.elaar, die
altijd coulant was. -steeds op zijn
werk en over wiens arbeid het be
stuur hoogelijk tevreden is. (Applaus,
fanfares)-
Ook den heeren Wiprsma en Jager,
dio dc verwarming en hot cleelnsch
licht voor hun rekening hadden, komt
ccn woord van lof toe voor de w ijze,
waarop zij deze onderdeden hebben
verzorgd.
DAT MAAKT VERSCHIL
K 1 a n t.; Dio sigaren die u mij gis
teren verkocht hebt, zijn verbazend
slecht!
Winkelier: Voor u is het- zoo
erg niet. li bad er maar vijf. Maar
ik lut» er duizenden van!
EEN GOEDE BELOONING.
Schilder: Hoe vind jo dat mijn
portret van den rechter is geslaagd
Vriend: Hoeveel geeft hij je cr
voor I
Schilder: Wat vind ja dat hij
er mij voor geven moet
Vriend: Zes maanden!
Spr. eindigdo met don wenseh, dat,
wat er ook moge veranderen, de geest
van gezelligheid, vriendschap cn te
vredenheid, die steeds in «Ie .sociëteit
heeft gehceraeht, n i 0 zai verande
ren, maar zal groeien en bloeien, tot
heil der sociëteit, (luid appl tus en
fanfares).
Daarna bood dc heer D. L. Keur na
mens de leden het bestuur do ge
denkplaat aan, waarvan wij in ons
vorig nummer reed* melding mank
ten. Spr., bracht het bestuur huid©
voor zyn ijver en toewijding bij do
totstandkoming van het gebouw- ge
toond en deed zijn toespraak verge
zeld gaan van een fraai, door den
heer G A. Luitingli gocaUigrnfccrd
album, bevattende de namen der ge
vers en twee tevkcningönéén v,»n
het oude 011 één van liet nieuwe ge
bouw.
Jhr, J. C. MoUorus voordo daarna
het woord nis voorzitter der Biljart
club van de Sociëteit „Vereeuiging"
en bood namens die club dc gis'eren
door ons genoemde klokken aan. Mo
gen zij een herinnering zijn aan dc
aangename dagen, ginds doorgebracht
eu aan de prettige tijden die ons hier
nog wachten, zoo ongeveer zeide
spreker, die voorts dankte voor do
aangename samenwerking niet het
bestuur cn het mét dc biljartclub
gepleegde overleg, waardoor do bil
jartzaal nu aan i.ooge cischcn vol
doet zonder dat het er den leden .-i!
te gemakkelijk wordt gemaakt. D©
schenking van dc biljartclub zal nog
worden gevolgd door ecu bescheiden
oorkonde.
Dr. Timmer dankte voor de ge
schenken, die gaarne aanvaard wer
den en getuigen van do aangename
verhouding tusschen bestuur <-n leden.
Spr. richtte nog een speciaal woord
van dank tot B. eti \V. voor hun te
genwoordigheid cn voor dc welwil
lendheid tegenover het- bestuur der
sociëteit getoond.
Vervo gons werd de cerewyn rond
gediend- De aanwezigen bleven nog
©enigen tijd gezellig bijeen.
Vermelden wij nog Jat door de
eerste-steenlegstor van hot gebouw-,
de jongejuffrouw J. Ebens, een
nichtje van don penuingmeester, den
heer Van Dapperen, aan het bestuur
een Sociëteit ivlag werd ten geschen
ke gegeven.
HET FEEST VAN H. F. C.
Naar wij vernemen, heeft de heer J, B.
Schuil voor het focr-t van' li- F. C. op.
26 Mei cén nieuwe één-actergeschréven,
getiteld „Dc laat "to Ronde", dat in het
clubhuis van liet II. F. C.-tertcin tijdens
eer. match speelt.
LEZING. - - Voor de eersfe-Hulp-
Vereeniging „Snelverbond" t- lTattc-':
lom zal oi) Mapnddp 7 Md 1" bet'
Bron gebouw nis spreker optreden*
prof. Dr. G. C. van Wtibum, met het
onderwerp: Malaria.
JUBILé. Do optBchc industrie van
J. J. Wc'oor cn ZDcn zal =j Mei haar S5-
iarig jubileum herdenken.
EMMABLOEM-COLLECTE 1923.
Voor dm Bloemendag van iS April
I.!. ontving het br<f.inr van de Vereeni
ging tot bestrijding der Tuberculose
nog
den
Kaatoascrscnt
UITSPRAKEN.
H. J. W. v. L., het door misbruik
van gezag opzettelijk uitlokken: ecu
kreupel uier ai beid doen verrichten
op pijnlijke wijze subs- li dagen
hechtenis. A. 1'. J. do G. vrijspraak.
G. D. V. het tc Vclscu als bestuurder
van een rijwiel, daarmede rijden op
voetpaden niet tot wegen behooren-
de t 2 subs, 1 weok tuchtschool. L,
C. het rij don mot ccn rijwiel, hetwelk
niet is voorzien van cc 11 lantaarn ƒ2
subs, 1 week tuchtschool.
J. B„ overtreding arbeidswet, f li
subs. 0 dagen hechtenis J ld, -
maal f 3 suce. 3 dngcti hechtenis voor
elko boete. T, G-, overtreding Sche
penwet f IÜ subs, 10 <lag,>:: hechtenis,
J. A. v. E-, ecu hw lit runic vogel dou
den f 4 sul-s. 4 da-jon h chteni*J- K.
het rooken in een daarvoor niet In
stemde snoorwopcoupó f 3 subs. 3 do-
?en hechtenis: -I. K. overtreding alge
meen reglement vctvotr. f 5 su'as.
dagen hechtenis J. .1. II. het in
Feuilleton
Naar het Engelsch van
J3AKRY PAIN.
HOOFDSTUK IX.
Een paar dagen later stond het
huurrijtuig, dat hen naar een diner
bij dc Derrifords zou brengen, in dc
oprijlaan van „De Kastanjes" te
wachten. Het was tien minuten over
half acht en volgens mijnheer Barley
hoog tijd om weg te gaan. Ilij liep
ongeduldig in de gang op en neer.
Een wit zijden shawl was zorgvuldig
om zijn hals geslagen, in zijn e?nen
jaszak zat zijn huissleutel, ;n zijn an
deren een gulden, wanneer het geven
van een fooi absoluut onvermijdelijk
bleek te zijn. I-lij was klaar, hij was
al lang klaar eti Mary liet hem wach
ten. Het leek hem of er in den laat-
sten tijd een verandering met Mary
had plants gevonden, het werd nu
toch tijd eens streng op te treden. Ein
delijk kwam ze naar beneden.
Man.- zo haastte zich in het ce-heel
niet. Integendeel het scheen Barley
alsof ze extra langzaam liep om hem
te irrileeren. Hij hield zich nos kalm,
maar toen ze de oprijlaan uitreden
brak hij eindelijk los.
„Hoor eens Mary, dat gaat zoo niet"
„Ja, erg prettig is het niet. Maar
zco'n dorpseh huurrijtuigje ie altijd
afschuwelijk. Ik geloof niet dat het je
veel zal geven, wanneer je cr iets van
zegt. Ik heb het altijd jamme.- gevon
den. dat we ze f geen paard en rijtuig
hielden, we hebben toch een stal.
„Sta mij toe mijn woorden nader
toe te lichten en laat je niet zoo door
ie eigen gedachten meeslepen. Jij hebt
dit rijtuig acht minuten lang laten
wachten en daar moet ik natuurlijk
voor betalen. Ook heb je mü al dien
tijd in de gang laten wachten. Daar
heb ik op en neer geloopen, in dien
ellendigen tocht, gekeed en wel. Dat
gaat zoo niet langer".
„Nu, het behoeft ook niet langer te
gaan". Toen ik beneden kwam was
het uit. (Was dit dezelfde verlegen
Mary, die nog geen week geleden het
springtouw angstvallig hnd ongobor-
g-en, omdat ze buna was, dat dit haar
men zou hinderen?) „Wat kinderach
tig van je Ernst. A's het in de gang
tochtte, hadt je toch in een knmer
kunnen wachten flat is nu alleen
maar zoeken naar iels om een aan
merking over te maken. Als je denkl,
dat ik van plan ben on de sloep te
gaan zitten om op dit el'-endigo vehi
kel te wachten, dan heb je het mis.
Dat rijtuig kan wachten, zoolang ik
het verkies". Ze zei het glimlachend
en vriendelijk, maar het werd ge
zegd en met een bedoeling.
„Moet ik daaruit begrijpen, dat je
niet de minste notitie neemt van mijn
gezas hier in hub?"
„Maak je nu maar niet zoo druk
over je, gezag". Dat komt wel in or
de. Dat behoef je heusch niet bij de
el uit te meten. Ik ben immers altijd
bereid aan je wenschen, als z© ten
minste redelijk zijn, tegemoet tc ko
men. Maar Je moet je niet zoo opwin
den oyer een kleinigheid".
Barley merkte somber op. dat dat
zijn eigen zaak was. Hij zat nog zoo'n
beetje in zichzelf te mopperen, toen
ze het builen van de Berrifords a! in
reden.
Intusschen was aan -Jeanne en Lena
dc zorg voor „Dc Kastanjes" toever
trouwt!.
„Zeg. luister es", zei Jeanne, kort
nadat het rijtuig weggereden was. ik
ben niet van plan om in cl© keuken
te blijven zitten. Laten wc in de bi
bliotheek gaan. daar hebben we fijne
gemakkelijke stoelen. Dan kan ik met
een een briefje aan George schrijven,
dnt kun ik Lol er op hun postpapier
dan op he! mijne".
„Dat vind ik uitstekend" zei I.enn
onmiddellijk. „Binnen een maand
ben ik hier tocii dc deur uit".
„Pieker je daar nog over?"
„Ja. dat hindert me. En het is niet
alleen, dat ik raijyn baantje kwijt raak.
want ik krijg gauw genoeg ee^ ander.
Maar dat ik sets vergeten heb. Ik was
er altijd Lrotsch op, dat ik zoo'n goed
geheugen had".
„Och, kind, niemand zai er toch iets
van merken. Dat aangeteekende post
pakket dat voor meneer kwam was
van meneer Havern. hoewel hij het
adres niet geschreven had. Ik weet er
alles van, want ze hadden 't er den
volgenden dag onder het eten over.
Het was oen ring voor hem. maar zij
draagt hem nu. Dus die brief om op
de bus te doen was alleen om te be
danken. En liet zal er heusch niet or*
aankomen, dat die een paar dagen in
je werkmandje heeft gelegen. Het :s
geen brief, die beantwoord behoeft te
worden. Mijnheer Havern zal hem
vanavond of morgen wel krijgen en
dan zal hii waarschijnlijk alleen den
ken <int meneer hier. ook wel een
bee'j? gauwer had kunnen bedanken".
„Dal JiOOP ik. 't Kan anders best zijn
dat er andere dingen In dien brief
staan, Waar iü niets vanaf weet. Ik
weet nog niet hoe ik er zoo to© geko-
monrljo net op fn'ol stond en toen is
't me l'Mlemafil door m'n hoofd tre-
pnan. Ik was hem totaal veAeten lot
ik hem vanmorgen vond. Juffrouw
Dawcs vroeg me om een naald cn een
zwarten draad. Natuurlijk hielp ik
haar, dat doe ik altijd als d© inen
schen vriendelijk tegen mij zijn. Ik
deed mijn mandje open en daar was
de brief. Ik schrok ervan. Juffrouw
Dawcs zag- 't en vroeg, wat er nan 'L
handje «nj. \Vul er is, vroeg se. Die
brief Lad al drie dngen golCUen in de
bus moeten liggen. Ik zag zoo wit
als een dock en jU voelde m'n ha.t
kloppen. Maar juffrouw Danes gaf
niet wat te drinken en ging hem toen
zelf vliegensvlug op de bus doen. Juf
frouw Dnwes is toch eert vriendelijk
mensch. Die man van haar was gek.
dat ie van haar wegliep, maar de
meeste mannen zijn gok
l.enu nam haar werkmandje op.
„Ik zal de deur op een kier laten
dan kunnen wc altijd hooren, wan
neer er gebeld wordt".
Zij gingen de bibliotheek binnen,
staken het licht aan en maakten het
zich gemakkelijk. Lena In een ceniak-
kelijken stoel cn Jeanne languit op de
canapé.
„Op die manier zal'er voel van brie
ven schrijven komen, denk ik", zei
Leun.
„0, daar is nog tijd genoeg voor.
Voor elven zullen zo ZOkOr niet thuis
zijn. 't Is wat fijn om Je boenen ©ens
te h-.t n uitrusten, 't Is gok. rnnar
roms doen je schoenen Je pijn en soms
n:e» en j? weet nooit hoe het komt".
,,lk geloof niet, dat schoenen er veel
mee te maken hebben, 'l Kornl alleen
maar, omdat je zooveel moe', loopen.
Soins heb ik ©en spierpijn, nou, daar
is kiespijn nog niets bij. Over kiespijn
gesproken, waarom draagt hij zelf
dien ring niet?"
..Wie.' Ernst Sandt r? Dnt Leb ik 'rn
nog niet gevraagd. Sommige mannen
geven niet om elerndm. Gro.go bijv."
„Wat? Draagt Gcorg© ds familie-ju-
wceten niet?"
„Probeer jij non maar niet zou
grappig tc zijn. Keil dasspeld cn ©en
horloge, meer drhngt hij niet, zelfs
Zondags".
„Het is niet* voor dien Heven Ernst
om haar een ring te geven".
„Waarschijnlijk is liet meteen een
cadeautje voor haar verjaardag! Ec-n
mooie .-mg is bet anders riet Hij ziet
er niét ©en* uit als goud. En geen
steentje er In. Dnt verbaast ine. want
meneer Havern Is anders e.-g gul".
„En gaat «lat nog steeds door tus-
schcn Ernst en haat. jc wect wel, wat
Ik bedoel?"
„Natuurlijk. Ju, hoe langer hoe
meer. Let inaar eens op mijn woor
den, hij zal te vit gegaan ziin, dat zal
ze ook eindelijk gevoeld hebben. Als
hel zoo doorgaat is z-'i binnen ©en paar
weken hier bnas in huis, O ja. daar
moet ik je nog eens oven wal van ver
tellen. Gister;n aun het eten was het
vlrosch niet nnnr zijn gin. Hii mankte
or een drukte over on wilde haar ccn
