HAARLEM'S DAGBLAD
INSTANTANÉS
Rubriek voor onze Jeugd
De Voorganger
Zaterdag 12 Mei 1923
DERDE BLAD
DE KUS
(Nadruk verboden).
Met eenipo vrienden had ik Trilby
gezien. Op mijn kamer zaten wij des
avonds nog wat na te praten over
hypnose on suggestie, toen opeens
Van Glarum, de journalist, zei:
„Heb ik juilie wel eens verteld, wat
ik eenige jaren geleden op dat dinei
na het kunstenanrscongres te Brusse
heb gemaaktt Niet? Dan moet jullie
dat toch nog eons hooren.
Ik zat tegenover Van Reeben, een
schilder uit Brussel, die iu do Belgi
sche kunstwereld een zekere vermaard
heid had, minder om zijn schilderen,
dat maar heel middelmatig was, dan
wel om zijn „geheime", hypnotische
kracht. In den kring van zijn ken
nissen werd hij dan ook nooit nnderB
als Svengali genoemd.
Zelden in mijn leven heb ik zoo'n
onooglijk, miezerig manneke gezien:
heel klein, 'n hooge rug, een vieze,
rossige ringbaard en een gezicht, dat
geheel door de pokken geschonden
was. Maar, vreemd he? hoe leelijlo
ook, toch moest jo altijd naar den
man kijken! Er was iets in zijn kleine,
felle stcokoogjes. waarmee hij de men-
schen altijd als het ware naar zich toe
trok. Jo voelde het, wanneer de r
naar Je keek.
Van do hypnotische kracht van
Van Reebcn gingen cr de wonderlijk
ste verhalen rond. Hij had een con
frater op een snikheeten zoriierdag
met een zware pelsjas aan lnncrs
den Boulevard Anspach laten wande
len, hij had een ander een half uur
lang,in een plasregen voor. de Boui-
so to Brussel met een pennemes als
parapluis laten staan en ce» derde
had hij met limonade in zoo'n be
schonken toestand gebracht, dat die
bijna door de politie op de Place Ro
gier ingepikt was geworden.
Op een diner, dat na een kunste-
haarscongres te Brussel werd gehou
den, was hij schuin tegenover mij ge-
zelen. Naast hem zat mevrouw Riton-
det, 'n pracht van 'n vrouw, 'n be
kende Brusselsche schoonheid. Het
gesprek kwam natuurlijk a! heel
gauw op de hypnotische kracht van
Van Reeben.
„"Weet u wel, mevrouw, dat u naast
'n heel gevaarlijk man zit?"' zei een
jonge schilder, die doodelijk op me
vrouw' Ritondet was en daarom het
land had, dat Van Reeben en niet hij
naast haar aan tafel zat.
„Och kom lachte, mevrouw Riton
det, en zij keek ongeloovig naar haar
mieeerig, lcoli.ik buurmannetje.
„Ja, zeker! Monsieur Svengali!"
„Och neen
Mevrouw Ritondet heeon hartelijk
ie lachen. Dnarop zei ze spottend:
„Is u werkelijk zoo'n gevaarlijk
mensch, meneer Van Reeben?"
- Van Reeben haalde zijn schoude
'Op en antwoordde niets dan: „Hij
zegt het,- mevrouw. Dan zal het dus
wei waar wezen i"
Mevrouw Ritondet wilde er meer
van weten. Vol interesse ging zij er
op door. Hij echter 'draaide er wat
om heen. Het was niets dan 'n spelle
tje, waaraan hij in" zijn jongs jaren
wel eens luid gedaan! Nu hij ouder
was, moest hij er niets meer van heb
ben. Maar mc-vromv Ritondet liet hem
echter niet los. Zij was zoo gewoon
met de mannen te spelen, dat zij het
ook met den kleinen Van Rc-eben
meende te kunnen doen.Hij moest hier
aan tafel zijn proeven voor haar ver-
toonenAls z ij hem dat vroeg, kon
hij toch onmogelijk weigeren.
„Als u liet niet doet, geloof ik ook
niets van uw hypnotische kracht!"
De jonge aanbidder wilde zich ver
dienstelijk maken tegenover mevrouw
Ritondet en kwam haar te hulp. Hij
noemde Van Reebcn spottend Simson
en zijn tafeldame Dalila, die hem
zijn kracht had beroofd.
Toen opeens begonnen de oogjes
van Van Reeben te schitteren. Hij
lachte fijntjes en zei: „U wilt dus be
slist. een proef?"
„Ja zeker!" antwoordde het vrouw
tje overmoedig.
„En u ook?" vroeg Van Reeben aan
den jongen adorateur aan den over
kant.
„Wat mevrouw Ritondet wil, is vooi
mij wet!1' antwoordde de andere hy
pergalant.
„GoedDan zult u mevrouw heve
len mij hier een zoen te geven en me
vrouw zal natuurlijk doen, sval u
verlangt!"
Mevrouw Ritondet schaterde het uit
van pleizier.
„U wilt dus, dat ik u hier een zoen
fcal geven?"
„Pardon, mevrouw, ik niet! Mijn
jeugdige vriend daar wil het!"
„Nee, die is goed
Haar heldere lach klonk langs heel
fle tafel.
f.Dat z'ulleh wij dan eens zien!"
„Natuurlijk, mevrouwtje, wij rullen
het zien!"
Er heerschte heel den avond een
allergenoeglijkste stemming aan ta
fel. Mevrouw Ritondet. werd al uitge-
latener en uitgelatener en wendde zich
om de vijf minuten lachend tot Van
Reeben:
„Wanneer komt nu de zoen?" „V.'aar
blijft nu de zoen?" ,,lk dacht, dat ik
u een kus moest geven?" en telkens
antwoordde Van Reeben lakoniek:
„Zoodra mijn jongo confrater het wil,
mevrouw
De zoen begon langzamerhand de
stemming aan tafel te bcheerschen.
„Wanneer komt nu do kus?"
„Moet hij nog langer wachten, me
vrouw
„De zoen! De zoen! Do zoenl" rie
pen ze van alle kanten.
Van Reeben zat al door onverstoor
baar glimlachend te eten, alsof hij
niets hoorde.
Er waren er al eenlgen, die aan de
hypnotische kracht van Van Reeben
begonnen ta twijfelen, nu de zoen nil
bleef. En weer andere beweerden, 'dat
„Svengali" over mooie vrouwen gacn
macht had.
.Mevrouw Ritondet had de aandacht
van heel de tafel. Toen zij opstonu
en afscheid nam van Van Rceben,
waren aller oogen op haar gevestigd.
„Ziet u wel, dat u over de vrouwen
geen macht hebt?'» zei ze triomfante
lijk.
„U is loch nog niet wag, mevrouw
tje i" antwoordde Van Rceben.
„Dus de kus moet pog komen?"
„Als hij daar aan den overkant het
nu eenmaal wilen hij wees naar
den jongen aanbidder.
Mevrouw- Ritondet ging naar de
deur. Zij stond met de deurknop iu
de hand.
„En wanneer komt nu de kus?"
vroeg zij nog eenmaal en keek tege
lijk het pokdalige, kromme schiidei-
tje spottend uitdagend aan.
„Vraag het htm!" zei Van Rceben
cn hij wees naar den verliefden schil
der,
„Nooit!" riep de ander lachend.
Mevrouw Ritondet opende de dom
ou fier als een koningin staple zij
heen.
Wij dachten niet anders dan dat
Van Reeben het spel verloren had.
Maar op eens zagen wij hem naai
den jongen kunstenaar toe gaan.
Even tikte hij hem op den schoudci
en zag hij hem aan. Toen snelde de
jonge man naar de deur pn ging hij
mevrouw Ritondet achterna. Eén
oogsnblik van spanning en de deur
gaat weer ope.n. Mevrouw Ritondet
komt binnen en loopt regelrecht op
Van Reeben toe; zij slaat haar armen
cm zijn hal6 en zoent hem eerst op
zijn linker en daarna op zijn rechtei
wang. Van Reeben glimlacht bijna
onmerkbaar en zegt dan i°el beleefd
tot den jongen schilder, die in de
deur staat: „Merci, dat is 'zelfs één
racer dan u gevraagd hadt!"
Ik verzeker je, dat wij allen paf
stonden van dat onverwacht sterke
staaltje van hypnose.
J. B. SCHUIL.
Brieven uit de Hofstad
DLX.
Al sinds ve'e.-.jaren worden nllerlei
groote en erootsche plannen gekoes
terd ten opzichte van de residentie
a-'s woonstad. Die plannen leven neer
in de hoofden van vele residentlebe-
woners dan in die van liet, gemeente
bestuur. De trek van Rotterdammers
naar den IJ nap- als hun woonstad is
zeer groot geweest. Door de slechte
tijden is dit wel eenigermate geluwd
maar iuist daarom was liet zaak be
dacht te zijn op hetgeen ie wachten is
als do alecmeene toestand eens her
stellen mocht.
Het exootë plan van een directen
verkeerswee van Den Haae naar Rot
terdam is wel een der voornaamste
poaeelten van het algemeere plan.
Het ziin de niksten, die zich de weel
de kunnen veroorloven van het f>
rensschap en deze zullen aan het au o-
seizoen de voorkeur géven. De verbin
dingsweg naar Rotterdam is over het
algemeen zeer ongelukkig. Zelfs van
Den Haag naar Delft is het allesbe
halve bestvan Delft naar Overschie
is niet vee[ beter en het dorp
Overscliie is één en al inconvinie'nt
voor het verkeer. Koe het, nu staat
niet liet p'an van een enormen boule
vard rechtstreeks van Den Haas naar
Rotterdam, is ons niet bekend; waar
schijnlijk rust het bij de talloos vele
plannen, die door de bezuiniging in
liet archief ziin opgeborgen. Dit is
waarlijk jammer en wij kunnen deze
methode van bezuinigen maar niet
toejuichen. Over het algemeen weet
men geen bepaalde richting ;e geven
aan net zuinigheidshcginsel. Hot voor
naamste Instaat in het niets-doen en
het uitstellen van alles, wat in nor
male tijden gedaan z^u zijn. Daardoor
wordt in hooge mate de werkloosheid
in de hand gewerkt en de gc'den, die
ter bsiiriiding daarvan worden ran-
gewend moeten worden betrokken uit
de onbrengst van ce werken, die wel
zijn uitgevoerd, zoodat deze tenslotte
duurder worden, hetgeen an zichzelf
eer niet bevbrderiiik is voor de
uitbreiding van de werkgelegenheid.
Wanneer belangrijke werken, die in
de naaste toekomst noodig 7;in en die j
in normale t::-?en uitgevoerd zouden
ziin. thans worden uitgevoerd, dan
is dat in vele opzichten van gewicht.
De overheid, die het benodigde gdd
kan leenèn en over langoren termijn
aflossen, verkeert in een zenr bevoor
rechte positie en is niet door geld
nood in de onmogelijkheid om werken
uit te voeren.
Terugkeerenóe van deze uitweiding
zul en we concludeerer, dat do aan'eg
van den groot en verkeersweg Den
HaagRotterdam thans ze:r urgent
is en liet oogonb'-ik voor de tenuit
voerlegging zeer nabij.
Het gemeentebestuur van Den Haag
heeft rich nog nimmer over de be-
teekenis van dezen weg uitgesproken
on dat achten we c©d bedenkelijk ver
schil nsel.
Den Ttaag is een woonstad bij uit
nemendheid en merkwaardig is het,
dat hoe lancer hoe meer de trek van
Rotterdammers hierheen is. Op Zon
dagen krioelt bet in de duinen bil
Wa-eenaor op den strand bou'evard
van Scheveningea, zelfs in Kijkduin
van Ro'.ter-ammers. d e er hun vrijen
da? doorbrengen.
Kijkduin, dat een mislukt bad
plaatsje was. heeft kans heel wat in
beleekenis te stneen, wanneer rr een
verbinding tot stand is gebracht. De
eerste poging daartoe 's de motorbus,
een op de rai's van de Westlandsche
stoomtram rijdend© l us. die door 'n
motor wordt voortbewogen. Naar de
verha'en riidt deze lus zeer prettig
en zacht, het tecengcst-lde van de
West'andsche tram. die een van die
voorwereldlijke rammelkasten is. al
s.nds evenveel tiid uit de mode ais zij
in dienst ziin.
Het is met het isolement van het
Wéstland altijd droevig g steil ee-
wees'-.. De tram heeft slechts eodeel
teliik dit isolement opgeheven en veel
beter kon het niet, totdat de fiets ver
scheen die een veel verdere opheffing
van de eenzaamheid bracht, toen de
motorfiets en de auto on nu is er
geen punt meer dat niet heel snel ver
binding heeft met. Den Haag, Delft of
Rotterdam. Den Haag slokte I^oosdui-
nen op. Zal Loosduinen-aan-Zee een
nieuwe woonstad worden?
Het terrein in de duinen is er
uitstekend voer geschikt. Wat ont
breekt is een korte verbinding tus-
schen dit deel en het station van dg
Köüandsche Spoor. Indien er iets i1;
wat spoedig moet komen, dan is het
deze verbinding.
Zoo breidt den Haag zich met
grooie snelheid uit. Het bevolkings
cijfer stiigt in den laatst en tiid r.iet
bijzonder meer. maar dat komt de op
heffing van den woningnood ten
goede. In do maand Februari was het
aantal nieuw getouwde woningen
grooter dan het aantal zie'c-n waar
mede de bevolking toenam. Zeer groot
is het aantal woningen dat leeg staat
en'met verbazing vraagt men zich bij
de aanschouwing daarvan wel eens
af. wat er van worden moet. De
eenige oorzaak van dit zonderlinge
verschijnsel is hierin golegrn, dat de
huurprijzen te hooe. dikwijls belache
lijk veel te hoog ziin. Op een gooien
dag moet dat al'es in elkaar storten,
want de eigenaren zullen plotseling
ontdekken, dat er geen liefhebbers
ziin en dat er een overcompleet aan
woningen is waardoor het minder g--
wenechte type achteraan komt. En
het nieuwe type is minder begeerlijk
omdat. het niet knus-ITolln.ndscb.
maar nageaapt-buitenhuis-achtig is.
Men vergeet daarbii dat onze woon
huizen voor het overgroot* deel van
't jaar f.esen weer en wind geelden, en
verwarmd moeten worden. Al onze
huizen moeten op den win e b rekend
ziin en de zomer komt er vanzelf wel
in. Het lijkt in den zomer o zoo aar
dig. d:e kleine glaz-rn hulzen aan
al'e zijden vrijstaande, maar wan
neer de ijzig© winterwiad over de
vlakte gieit en ieder kiertje vindt en
doorjaagt. is het in die glazen kastjes
onhoudbaar koud en. ri!lerie-kll. Het
liikt zoo aardig, die tuinstadwijken.
inaar ce straten met e ntouigc rijen
ziin veel verkieslijker voor de gure
seizoenen. Er. hoeveel maanden is het
in ons land zomer? De kwakkel-win
ters die wij de laatste jaren nebben
gehad, ziin geen maatstaf. Het kan
altijd nog een» een repetitie van het
jaar 1S20 worden cn dan zullen de be
woners vau de zomerhuisjes er van
lusten
Den Haag woonstad is ook ons
ideaal en wij twijfelen cr niet aan
of al9 zoodanig zal het succes hebben,
mits de verbindingen niet Rotterdam
zoo goed mogelijk zijn. Als er één
stad is. die als woonstad cngcnkt.baar
liikt voor wie den Haag kent, dan is
het wel Rotterdam, waar de huizen
küein, en duur. do straten scheef en
vuil. de verbindingen lang en moeilijk
ziin.
Naar het WesUaïid oriënteert Den
Saag zich. Wassenaar lokt ons aan.
Rijswijk en Voorburg groeien ons te
gemoet en zoo gaat het snel cn z©ker
naar het ideaal van Groot-'sG raven-
hage. dat in de nabij toekomst ver
wezenlijkt zal worden.
HAGENAAR.
Raadsels
(Deze raadsels s:jn alle ingezonden door
agens en meisjes, die „Voor Onze
Jeugd", lezen.
Iedere maand worden onder de beste
oplossers drie boeken in prachtband ver
loot.)
1. (Ingez. door Gems.)'
Ik ben «eu mooi dorp bij Haarlem,
verander mijn eerst© 5 letters in. den.
naam van een kleur en ik word een mooi
bosch bij Haarlem.
2. (Ingez. door Johan d© Wit.)
Mijn 1st© ls een meisjes- of jongens
naam, mijn 2de evenzoo, mijn 3de is een
uitroep, mijn 4de is oen ander woord voor
moeder. Mijn geheel is eon st3d in Japan
3. (Ingez. door Eglantine.)
Ik ben een lekkernij van 15 letters.
2 3 zit aan een wagon,
7 S 9 krijgen we op school.
12 13 is een tweehoevig dier.
14 15 3 4 zit vaak in een stoof.
10 is de 4de letter van het alfabet,
3 4 12 IS 6 is een meubelstuk.
11 12 13 is een paard.
1 5 8 14 is ©cn jongensnaam.
4. (Ingez. door Verpleegstertje.)
Ik ben een nuttig gereedschap voor
werkman en huisvrouw en besta uit 6 let
ters. Doe mijn 1st© letter weg en ik ben
een vergiftig dier.
5. (Ingez. door Aardmannetje).
Ik ben voor vela Rubriekertjes een prei
tig tijdverdrijf geweest en besta uit IS
1 2 3 4 5 10 14 14 12 12 6 staat op on
huizen.
12 13 8 7 is een stadje in N. Holland.
10 9 15 is een huisdier.
In een 11 12 13 zwemmen paarden.
617 18 is een groots ondeugd.
6 Strikvragen.
a. (Ingec. door Meccano.)
Hoe kan men water in ©en zeef dragen?
b. (Ingez. door Buitenman.)
Wat leest ge hieruit?
W B r r r r
r r r r
e. "Wie l:3n 868 van dertig aftrekken
222 overhouden
d. (Ingez. door Zanglust.)
Als gij 2it te kleuren maakt gij het
paard zwart of bruin, den ijsbeer'wit, de
koe bont, maar welk beest maakt gij r
geel?
e. Wat loopt sneller dan de wind, st:
hcoger dan de adelaar, ja daalt tot in c
afgrond der zcecn en keert duizend j:
terug?
f. Wie kan de volste kerk ieeg maken f
Raadseloplossingen
De raadseloplossingen der vorige week
1. Stadsschouwburg.
2. Bezint eer gij begint.
3. Kassei of Keulen.
4. Schiermonnikoog.
6. Bordeaux.
Goede oplossingen ontvangen van:
Laatste kwartier 6 Wilgenroosje 5 Dc-
kleino Violist 6 Nimrod 6 Lentebode 6
Sneeuwballetje 6 Neerlahclia 6 Boschwach-
ter.6 Indramajoc 6 Freokcnslein 4.Volen-
dammer4 Meiklokje 4 Kees de Mopperaar
6 17 18 is eeu grooto ondeugd.
6 Lachebekje 5 Rappo 6 Juffertje Onrust
6 Frederik Hendrik 6 Bcliangertjo 5 Poes
je 5 Matroos 5 Pierrotte 6 Robinson 6 Wil
lem III 4 Denanpeltje 4 Autoped 4 Vo
geltje 4 Karei V 6 Karei Vermeer 6 Hei-
deprinsesje 6 Pierewiet 6 Juffertje in 't
Groen 3 Jacob Labeur 3 Kosmcs 3 Zon-
neprinsesje 3 Pinokkio 3 Moeders brei
stertje 6 Moeders weristertje 6 t f 5
Gems 6 Anemoon 5 Goudkopje 4 Line
Punt 4 Visscher 4 Voetballer 4 Piene 6.
Roel de Rakker 4.
Ruiirubriek
PITY, Jordensiraat 44. vraagt of iemand
soms een Rubriek met den schoonmaak-
wedstrijd voor baar heeft.
GILLE SAJtLKT, Xobletstraat 4 bij ce
Zomervaart wil 16 Mei ('s middags) 3
lieve poesjes weggeven.
Schoonmaak-wedstrijd
Inzendingen ontvangen van:
Meiklokje, oud 13 jaar, Kees do Mop
peraar, oud 14 jaar, Gladoor, cud 12 jaar,
Behar.gertje, oud 10 jaar, Poesje oud 9 jaar
Naaistertje, oud 11 jaar, Hoideprinsesje
oud 13 jaar, Pierewiet, oud 12 jaar, Willem
III, oud 14 jaar. Denappeltje, oud 12
jaar, Een tinamlooze, Joekie, oud 14 jaar,
Piene, oud 14 jaar.
Prijsraadsel
Oplossingen ontvangen van:
Kees d© Mopperaar, oud 14 jaar. Glad
oor, oud 12 jaar. Butterfly, oud 1© Jaar,
Hei-deprinsesj© oud 13 jaar. Pierewiet, oud
12 jaar. Een naamlooze, Anemoon oud 12
jaar, Lina Tunt oud 15 jaar, Tiekie.
IS jiST.
Brievenbus
Brieven aan de Redactie van d© Kinder-
Afdeeling moeten gezonden worden naa
Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN v. d. Vin-
nestraat 2irood-
(In d© bus gooien zonder aanbellen.)
MEIKLOKJE. Geen kiespijn meer ge
had? Ja, dat is ©en vreeseiijke pijn, daar
wordt jo echt kwaad van, hi? Je hebt heel
wat werk van den wedstrijd gemaakt.
VOLENDAMMER. Ja, veel mag ik jo
niet van dat prijsraadsel vertellen. De
woorden moeten een zin vormen. Jo
woorden van den wedstrijd zijn goed. Hoe
is hei r.u met moeder Is do operatio
naar wensch geslaagd Ik hoop zoo voor
jullie allemaal, dat do Pinksterdagen
feestdagen zullen oijn.
FREEKENSTEIX. Goed gcradon,
dat verhaal in Jong Nederland was van
mij. 'i Doet ine plezier, dat je bel mooi
vindt.
BUTTERFLY. Natuurlijk mocht jij
oc-k met hc-t Prijsraadsel meedoen. Jo
bent cn blijft oud-Rubritkertje. Wel jam-
r, dat je nog geen betrokking hebt ge
kregen. tijden zijn slechts voor kan
toormeisjes. Gelukkig, dat je moeder kunt
helpen, dan ben je tc-rh nut:iz werk
zaam. Vast wel gefelicieterd met den dag
van morgen. Wat zal het roor grootmoe
der ©en heerlijk dagje zijn. Is hei hand
werkje nog klaar gekomen
GLADOOR. Je was nog bes: op* tijd
met hei wedstrijdwerk. Was nog ©cn
meevallertje, da: de buren de courant
hadden. Ail© woordcD. die ja opnoem:
tijn goed. Ja hoor, dek is een goed woord
MOLLEBOON en STERRETJE. Wat
rollen die twe© grootvaders in hun schik
zijn met jullie brieven.
PIETJE W. Zijn de jongens in In
dië niet zoo ruw? Is wel fijn, dat jc
op school geen huiswerk hebt. Nu kun
ja mooi je schade in balen. Jo aanvraag
heb ik geplaatst. Geef jo Pity een goede
opvoeding? Is 't ©en gehoorzaam hondje?
't Hindert niets of je voor oen keertje 3
raadsels hebt.
KEES DE MOPPERAAR. - 'k Was
hoel blij weer een brief van jo zelf te
krijgen, 'k Had al eens bij mezelf ge
dacht: ,,'k Wou, dat Kees maar weer ging
mopperen." Arme stakkerd, dat je or nu
nog kiespijn bij moest krijgen. Wa: zul
j© toon gemopperd hebben en tot over-
mast van ramp nog d© schoonmaak, die
jou van 't kastje naar den muur sjouwde
Ik hoop nu maar, dat de kwelgeest eruit
is. Gelukkig jongen, dat de dokter tevre
den is. Alie dagen maar een poedertje ge
duld slikken. Mijn dank voor de aardige
kieken. Moeder wordt er echt bedreven
in. Misschien brengt Willem v. d. L. jc
spoedig hel gcleer.de boek De eerste paar
weken zit ik tot in mijn oorcu m 't werk,
maar over «en veertien dagen hoop ik Jo
weer eens t© bezoeken. Verder 't beste
hoor! Je raadsel is goed.
FREDKKIK HENDRIK. Zoo, kom
jij ook weer «ons opduiken. Ik begrijp
best, dat do voetbal zich meester maakte
van je vrijen tijd. J© ingezonden raadsel
is goed, maar moeilijk.
POESJE. Misschien behoor jij een
volgenden keer tot de gelukkigen. Jo mag
vast het boek van broer wel lezen. Een
gezellig werkjo hö zoo'-n kleedje maken.
Dat op zoompjo vordert nog al tij-i.
Wordt het voor moeder?
PIERRETTE. - Dnn mag je het mand
je zeker houden. Ik feliciteer jo wel mot
broertjes verjaardag. Ilij kan zekor 3l
goed lezen en schrijven. Dan mag hij ook
wel met <ht Rubriek mee gaan doen. Is
de vroege morgenwandeling nog door
gegaan'?
MATROOS. - Weineen, 't hindert niet?,
sis je eens «cn keertje overslaat. Mei ji
wedstrijdwerk heb j© nog tot 15 Mei den
tijd. Ja, ik heb gelezen, dat meneer B. zoo
plotseling is overleden. Ik -kan ine voor
stellen, dat het op jullie allen indruk ge
maakt heeft.
BEHANG ERTJE. - Is d© prijs r.aar jc
zin? Zet je Afrikaantjcs maar flink in 't
zonnetje, dat hebben se nu wel noodig.
Augustus en September zijn wel d© stok
maanden, maar ik heb toch al in April
met goed© resultaten geraniums en b<
gonia's gestekt. In een kamer of een 'serr
kun je zoo iets eerder doen dan in de
buitenlucht.
WILLEM III. Dat prijsraadsel heeft
d© vorige week Woensdag in do Rubriek
gestaan. Hieraan mochten ook oud-Ru-
briekertjes meedoen, dus jongens en
meisjes bovon de 16 jaar. Misschien hooft
een van je kennisjes do courant nog voor
jo. Tot 15 Mei mogen do oplossingen
aan mij gestuurd worden.
ROBINSON. - Jij hebt maar oen
dige zuster, di© jouw zaakjes zoo flink be
hartigt. Wnar heb je vader moe gehol
pen? Ben jo op Hemelvaartsdag rog aan
den wandel geweos*.
PIEREWIET. Je wedstrijdwerk was
in orde. D© volgend© week hoop ik beide
uitslagen t© vermelden. Wat den schoon-
raaakwedstrijd betreft, gaat het natuur
lijk om hel aantal voorwerpen. Bij do
prijsraadsels zal ik weer moeten loten.
HE1DEPRINSESJE. Prettig hoor,
dat bij jullie alles weer schoon cn frisch
i«. Zoo zachfjos aan zal het wel weer vo<
Zandvoon worden. Maar als we in de
stad puffen, is het juist goed aan
Zijn jullie Donderdag nog met com
tante uit geweest? Dat kan een gatellig
Iroepj© zijn gewerden. Er. d© bohd was
natuurlijk dolblij, dat hij pic© mocht.
Wim K. was zeker blij met j© wedstrijd-
JUFFERTJE IN 'T GROEN. - Julü©
zijn culie trouw© klantjes, dat Ik het
voor ditmaal niets erg vond, dat julii©
maar 3 raadsels fcaddoa.
EEN NAAMLOOZE stuurt me den
ffhoocmaakwedstrijd zonder naam. het
Prijsraadsel zonder naam. do raadsels
zonder r.aam. een nieuw raadrel vender
naam en zender oplossing. Hij (of zij)
schrijft me, dat hij ziek is geweest en nu
nog met potlood schrijft. Dat vind ik
niets erg, maar zooveel keer jo oaarn ver
geten. vind ik' wel erg.
JOEKIE. Leuke werkjes maken jul-
lio daar op school. Is die nachtzak voor
je zelf? Ik wil wel vaor je om liet Ge
lukskind van 2 Mei vragen, maar dan
moet je je adres bij da Ruil-aanvraag zet
ten. Groeien voor moeder, zua en broer.
"MOEDERS BREISTERTJE en MOE-
DERS WERKSTEUTJE. Prettig, dal
jullie wqfr samen meedoen. D© schoon
maak is seker achter den rug, dat moe
ders werks'.enje weer eens aan, wat ander»
kan denken. Gaan jullie Dinsdag «amen
naar d© zilveren bruiloft f Dan wensch lk
je heel veel genoegen.
PRINSES MARSEPIJNXIB. Als j©
dc kaar. van Frankrijk nog niet gehad
hebt, kun j© ook meeilijk ecu bepaald©
stad in Frankrijk vinden. 5 raadsel» i»
een inon-i aantaL Heb j« tnecdcr flink
meegeholpen met den schoonmaak? Vind
je het niet heerlijk zoo'n pcosj© naar
Zandvoon gaan? Misschien neomt
moeder do Rubriek wel eens voar je mee.
Als je tijd en lus: hebt, moet j© me toch
eens schrijven, hoe je het maakt. En wat
gezellig, dat er nog een paar kennisjes
meegaan. Als het zoncetj© nu maar vroo-
lijk wil schijnen.
ANEMOON. Wanneer zal de boot
tocht plaats hebben? lk kan me begrij
pen. dat jo er heel erg naar verlangt.
Waar is Kuikentje deze week gebleven
Toch niet ziek, hoop ik?
GEMS. Je vriendelijk aanbod heb lk
in de Ruil-Rubriek gezet. Groeien d©
poesjes flink? Nu zijn zo op zijn liefst,
vind je niet? 't ls maar prettig, dat jo
op school niet aehtor bent gekomen. Jo
bont maar een knappe rekenaar. Jij hoopt
natuurlijk, dat meneer gauw klaar is met
de provincies.
GOUDKOPJE. 'k Vind liet flink v.va
je, dat jo zoo goed op zusje hebt gepast,
toen moeder aan den schoonmaak was.
We! jammer, dat j© wedstrijd-courant toen
Is weggeraakt. De tijd is nu nog maar
zoo kort, om er opnieuw aan to begin
nen. Maar er komt wel weer gauw een
nieuw© wedstrijd. 4 Raadsels is altijd
voldoende. Dus daar behoef je jo niet bo-
zor.td over te maken.
LINA P. In je prijsraadsel-oplossing
zat een foutje. Vcor velen zal do Hemei-
V3.vtf.1ag een dag van teleurstellingen
zijn geweest. Hoe hebbe». d© jongens het
gehad op hun wandeltocht? Hoe is het
met j© verkoudheid Ik hoop voor j© dat
het spoedig weer uitgaansweer wordt.
\Y. BLOMBERG—ZEEMAN,
v. d. Vinnestraat 21r,
naariem. 12 Mei 1923.
Rechtszaken
VAN EEN GEMEENTEONTVANGER
EN EEN ARCHITECT.
In 1921 moesten te Heer Nabij Maas
tricht vanwege d© gemeente het bouwen
van 50 woningen worden aanhosteod. Een
architect t© Maastricht. A. D. genaamd,
kreeg van don gemeenteontvanger A. G.
do noodigc gegevens onder voorwaard©,
dat 3/5 van de winst voor den ontvanger
zouden zijn.
De architect irad hier in cn kreeg het
werk. Do winst werd op tijd cn in teroiij-
non aan A- G. uitbetaald. Do inspect!©
van d© rijksinkomstenbelasling wist edi
tor ook dat er woningen gelwuwd waren
en toen zij d© winst maar gcdeeltolijk in
iv-n aanslagbiljet uitgedrukt zag, steld©
*ij een nader onderzoek in cn zoo kwam
nan het licht, dat de gemeenteontvanger
>ijn aanslagbiljet vcor do rijkalnkoms'.en-
helasling had mceten aanvullen met f 7065
en met f 1490. De inspecteur zond den
ontvanger een nieuw aangiftebiljet cn
toen vulde deze f 2549.10 in. Toen word do
zaak vervolgd en de 55-jarige A. G., go-
moonte-ontvanger te lieer, had zich, zoo
moldt d© Tijd, voor d« rechtbank t©
Maastricht ie verantwoorden ter zake on
juiste aangifte.
Beklaagde erkend© fn 1921 een inko
men gehad te hebben van ongeveer f 7000
maar had dit bedrag niet ingevuld, om
dat hij meondo dat de architect A. D. d«
belasting rou betalen, waar deze gezegd
had: „wat ik te veel aan belaaiing betaal,
betaal je mo terug". Do architect had hot
evenwel niet betaald en meendo da&rtoo
niet verplicht to zijn.
Het O: M., waargenomen door nr.
Knoepkens, betoogde, dat do wijze schan
delijk ia, waarop beklaagde heeft ge-
knoeid. Zoo gaat het, als men knoeit,
nieuw© knoeierijen volgen om do oude t©
bolekken, beklaagde heeft niet aangege
ven, op-lal lijn knoeierijen niot aar. het
licht zouden kernen. Waar velen nooit ©cn
juiste aangifte doen. betalen anderen al
tijd te veel. Er moet hier een voorbeeld
gesteld worden en spreker vraagt een gé-
vangcaisr.raf voor den tijd van 3 maan
den.
Mr. dr. Ch. v. Oppen betoogde, da', be
klaagde den opzet nlc: gehad heeft een
valseh© asngifto le doen, vroeg daarom
vrijspraak, sub», een liehtci© a'.iaf.
Srceiïilletoiï
Naar het Engelsch vaa
BARRY PAIN.
H)
Nathan tenminste gaf zijn hped en
stok te bewaren bij den portier. Hij
ging inoens door naar dc leeszaal,
waar ue cenigc bezoeker een bleek uit
ziende jonge man was, die met groo-
le ernsi do Times zat te lezen. En hij
was niet de uitvinder van het nieuwe
gasfornuis. Nathan belde. Na een
paar minuten Werd hij ongeduldig en
belde nog cons Een kellner in eon
etnijsziji: kleurig costuum verscheen.
„Breng me do atlas'.', zei Nathan.
„liet spijt me meneer, maar die is
er niet".
„Goed, oen kaart van Engeland
don'
„Ik ben batig, dat die cr ook niet
„Ga dan maar we?, dan heb ik ;e
niet noodig".
Ilij trad werkelijk wel een beetje al
te ruw tegenover de kellncrs in dc
Sceptre Sociëteit op. Die mogen niet
voor de verkeerdheden van onderen
gestraft worden, hun eigen zonden
zijn al talrijk.
„Schandelijk, verschrikkelijk, het is
een schandaal. Geen atlas!"
I Nathan hield deze alleenspraak met
de duidelijke bedoeling de aandacht
van den onderen bezoeker te trekken.
Die ander was onze ijverige jonge
vriend mijnheer Johnson. De circulai
re ha«l hem bereikt op een tjjd dat hij'
veel geld in kas had. Die circulaire
van de Sceptre Sociëteit ziet er dan
ook wol zeer verlokkend uit. Johnson
vond, dat hij van die gelegenheid ge
bruik moest maken. Hc-t was waar,
dat hij cr geen kennissen had, maar
zijn vrienden buiten de .«tod zouden
een grooten indruk van hem krijgen
door het briefpapier dat hij daar ge
bruikte. Ilij werd aangenomen
en had zich sinds dien erg gevoeld.
Uier deed zich nu een goed© gelegen
heid voor met iemand kennis te ma
ken, ccn buitengewone gelegenheid.
„Neemt u mii niet kwalijk",, zei
hij. Tk we©t niet. mijnheer, of ik u
misschien van dienst zou kunnen
zijn. Ik hen nogal goed thuis in de
j aardrijkskunde".
..Heel vriendelijk vr.n u". zei Na-
I than. „Ik wilde weten, w.mr een
i pianlsV- lip?, rot She!;on lie-:;".
„Dot Let in Snrrev. niet zoo herd
ver van Guiltjford. I' cr heen van
het Wat.irlorstoUon ©f".
..Dank 11 rem;". *>.!".ion, frwiil
„Natuurlijk moest er hier ecu atlas
zijn. Oas bestuur is niet erg ijverig
in die soort van dingon".
„Zeker, in den haak is het Diet.
Maar had u het niet in een spoor
boekje kunnen vinden?"
„Ja, natuurlijk, do;n dat ik er niet
om gedacht heb. Wanneer ik niet te
onbescheiden ben, weet u de ligging
van iedere plaats in Engeland? Dat
lijkt me een benijdenswaardig geheu
gen.
„Uc weet er wel heel veel. Maar in
dit geval moet ik u toch bekennen,
dat ik juist den laatstcn tijd den
na3m Sha'ton nog al dikwijls ge
hoord heb in verband met een bui
tengewoon belangrijke quaestie".
„Mijn bclangste-lling in Shalton
gaat ook oin een eigenaardige quaes-
tie", zei Nathan.
„Dit was e?n geschiedenis waarin
duizenden guldens betrokken waren,
zelfs nog wel ernstiger belangen wa
ren er mee gemoeid. Ik ben particu
lier secretaris cn hen natuurlijk niet
vrij meer'te vertellen."
„Neen, natuurlijk niet. Juist. Uitste
kend. !k wilde vóór (Ie koffie ccn bit
tertje drinken, mag ik u wat aanbie
den?''
Johnson nam verheugd deze tiKnoo-
diging aan. De kellner bracht hei ge
vraagde. Nathan, die een nlotseiinze
j sympathie vcr.r Johnson scheen :r heb
brn cygv-nL. r~«tai:e opgewekt. 11 Ij
vertrouwde hem toe, dat hij als finan
cieel agent dikwijls zaken te beoor-
deelen had, waarin tonnen gouds be
trokken waren, maar hij ging niet
verder op Johnson'6 verhaal in. De na
men van zijn vroegere en tegenwoor
dige chefs kwamen Johnson meerma
len op de lippen. Ook zijn ambitie om
aan een Universiteit te gaan 6tudee-
ren. Nee, hij was nog niet naar de
groote tentoonstelling in Earl6 Court
?eweest, hij lmd het buitengewoon
druk gehad den laatsten tijd.
„Dat is ook ce-n bof", zei Nathan bij
zichzelf, terwijl hij naar den winkel
terugkeerde.
De onverklaarbare afwezigheid van
den man met het nieuwe gasfornuis
scheen hem niet in het minst te hin
deren.
„Zoo. ben jc daar", zei Rebecca.
..Wel, hoe staat het met he-t gasfor
nuis?"
„Niets is er nog vast. Do patenten
zijn nog niet hce-lemaal in orde. Maar
het komt alles wel terecht. Misschien
moet ik weer weg. Wanneer komt Ez
ra terug?"
„Ik óer.k vanavond of morgenoeh- j
tend".
Maar Ezra keerde den volgenden
dag nor niet terug. Er bestaat een j
groot verschil tusschen het vinden en
het bemachtigen van dc Sahib-i-di.i-
na.
HOOFDSTUK XVIII.
Carcow'a methode was eenvoudig ge
noeg geweest Hij nam een kleinen
voorraad Oostersehe tapijtjes, kleed-
ejs, shawls en versierselen me© naar
Shalton. Hij kreeg de noodigo ver
dunning en een jongen met een hand-
kov om zijn goederen te vervoeren.
Hij droeg zijn oudste pak kleeren cn
dat was heel oud, en een fez om hem
Oostersch aanzien te geven. Zoo ging
hij de groote huizen langs en den
tweedon dag kwam hij aan „De Kas
tanjes". Na het avondeten vertelde
Jeanne in ce keuken wat e.- voorge
vallen was.
„Ik ben vandaag een zilveren arm
band miagoloopen", zei ze.
„Zoo, zoo", zei Lena sarcastisch. En
ik een paar diamanten hnlssnoercn".
„Nou, nou, houdt jullie je nou maar
kalm", zei de vredelievende juffrouw
Dawes.
Lena komt w.el terecht, als ze zich
zelf maar niet snijd'., omdat haar ton?
te scherp W, zei Jeanne. „Maar het j
is werkelijk waar. dat zo mj dien
armband aangeboden hebben cn het j
was wat een mooie ook. Vanmo/cen
ging. Natuurlijk, lk raar bene 'en en
daar stond een vreemde oude vent.
Hij had een roode cn gele doek om
z'n hals cn zoo'n dincj on zijn hoofd,
ja, hoe fccei het ook weer?" 1
„Fez, bedoel ja", zei juffrouw Da
wes.
„Juist, ik had het op het puntje
van mijn tong. Achter hem aan kwam
Ccn jongen met een handkar vol. „Mor
gea, jonge dame", zc-gt hij.
„Zoo zeg ik", winkeliers en koop
lui hooren aan de achterdeur, dus ga
daar inaar naar toe ulj u iets noo-
dis heeft. Toen haalt io een hee'.e bos
zilveren armbanden uit z'n zak en er
waren er prachtige bij ook. lk heb
zaken to doen met mevrouw" .zegt hij.
lk kom uit Perziè cn heb een lieele-
boel mooie dingen meegebracht, alles
oven goedkoop. Nu, jongo dame, als u
nu zorgt, dal :k mevrouw te zien krijg
en ik verkoop wat, dan kom lk straks
aan de achterdeur en dan mag u een
van deze armbanden uitzoeken. Ik
bon een van mijn woord", zeg»
ie. Nou, dat kon geen kwaad. hé. Ik
zeg: <ian zal ik mevrouw Barley wel
roepen meer kan ik ook niet doen,
dan moet. En de rest maar opknap
pen. Ik cing naur binnen en vertelde
haar wat om haar nieuwsgierig te
maken. Ze zei, dat zc hem dan wel wil
de spreken in de hall maar dan moest
ik er b:j blijven. Nu, daar bracht Ik
hem cn hij fcogon zijn kleedjes en
zo op den vloer uit te spreiden. Toen
liij haar zag sprong hij ineens op.
alsof hij schrok. Mevrouw vond zijn
apullen, wel mooi en ze zagen er ook
wel fijn uit. Maar de prijzen! Hon-
