HAARLEM'S DAGBLAD
UIT DE WERELD
Rubriek voor onze Jeugd
De Ijskoningin
Het testament van
Elisasjbi iViarnock
12>
ZATERDAG 2 JUNI 1923
VIJFDE BLAD
LOTCEVALLEN DER EERSTE AARD-OMZEILERS NA MACEL-
HAENS DOOD.
(Uit het dagboek van eea der tochtgenooten.)
Het dagboek van Pigafotta. Zijn oordeel over Magelhaens. Geschied
bronnen voor den tocht. Op de Phiiippljnen. Het verraad. Een ontrouw
dionaar. Do Molukken bereikt. V oordeelige zaken. De huisreis.
Treurig let van de bemanning der Trinidad. Een zoekgcraakto dag.
lje kloeke aanvoerder was geval
len. De weinige getrouwen, die tot
iiot laatste oogenbiik aan zijn zijde
gestreden liaaden, waren allen ge
wond en hadden, toen de inboorlin
gen losstormden op den ter aarde
stortenden strijder, geen andere Keus
genad dan met het te sterven of zien
op de sloepen te redden. Zij hadden
het laatste gekozen, daar zij de on-
jnogeiijniieid inzagen hein te redden.
De ridder l'iguletta, die zoo lang mo
gelijk met hem den strijd had volge
houden, schreef in zijn dagboek:
„Magelhaens roem zal nem over
leven. Hij bezat vele deugden, lu de
grootste gevaren legde onwankel
bare stanuvastigueiu en groot© om
zichtigheid aan den dag. Gedurande
de reis verdroeg hij dezelfuc ontbe-
lingen en ellende als wij. Hij was
een groot zeevaarder en ontdekker,
«11e ons in gebieden en zeeën voerde,
waar nog ftec-u Europeaan vóór ens
gevveesi was. Zijn sterfdag, de 27ste
April 1521, een Zaterdag, dien hij
voor don strijd liad uitgekozen, daar
hij den Zaterdag voor een geluksdag
hield, was voor ons een ongeluksdag".
Het dagboek van Pigafetta is later
verloren gegaan, maar niet dan na
dat liet aan den geheimschrijver van
lvarel V, Maximiliaan van Zevenber
gen (Maximilianüs Franssylvanus) en
later aan den Spaanscheu geschied
schrijver Herrera de stof geleverd had
vcor hun betrouwbare verhalen om
trent den tocht. Nog een andere kost
bare bron stond liun ten dienste, nl.
bet logboek van den Spaanscheu stuur
man Francisco.Albo, die als stuur
man aan den geheelen tocht had deel
genomen. Het bevatte niet meer dan
de dagelijksche opgaven van den
lengte- en breedtegraad, waarop zich
hel schip bevond en van de richting
en sterkte van den wind, maai- was
voor de latere Spaansche zeevaarders
een kostbare gids op hun tochten
door de Straat van Magelhaens en
naar de Molukken. Kareis geheim
schrijver beschikte buitendien nog
aver de mondelinge mededeel!ngen,
die hem verstrekt werden door do
overlevenden, die met liet schip de
victoria in Spanje terugkeerden.
De Italiaansche dagboekschrijver
Was blijkbaar een man van een ijzer-
sterk gestel-: te midden van ontbe
ringen, gevechten, vermoeienissen van
allerlei aard, heeft hij gedurende den
tocht- geen enkelen dn<g laten voorbij
paan zonder zijn dagboek bij te hou
den. Dit kwam natuurlijk ten goede
nan de volledigheid van zijn reisver
haal, maar had ook, zooals we straks
zalian zien, ten gevolge, dat de bol-
v .'in der aarde, die in zijn tijd nog
tb"ei" velen betwijfeld werd, ten din
er ij leste bleek.
Hij alle betrouwbaarheid, waar liet
p<.iu gebeurtenissen o! toestanden, die
hij persoonlijk had waargenomen, be
vatte zijn dagboek af en toe onmoge
lijke verhalen, die door hem klakke
loos voor waar aangenomen werden
en hem kenmerkten als kind van zijn
t:jd, toen de meest dwaze opvattin
gen omtrent vreemdsoortige mensciieu-
lasson gangbaar waren. Zoo vertelde
hij o.a. in vollen ernst, dat er vol
gens hun Indisciien loods, op een ei
land in de nabijheid van Timor een
nensclienras woonde, niet grootcr
ti.;n een span, d.i. bijna 23 centimeter,
en mei or.ren zoo groot als hun geheo-
1 lichaam. Als deze Lilliputters zich
la siapen legden gebruikten zij hun
Ceue oor als rustbed en dekten zich
met hot andere toe. Of zijn Indische
zegsman met zijn ondoordringbare ge
zicht zich ten koste van den weet
gierige blanke schepelingen vermaakt
heeftl Wie zal bet z:-ur:.?ii Mis
schien geloofde de man het zeif. ,A\'J
konden", schre- i Pigafctta in zijn
dagboek, „het eiland ten gevolge van
ondiepten en ongunstige zeestroom in-
gen niet bezoeken."
Na Magelhaens dood zond het tot
het Christendom bekeerde hoofd van
liet eiland Zubu aan de bewoners van
Matan bevel om de lijken der geval
len Spanjaarden en vooral dat van
Magelhaen uit te leveren, maar de
Matanners weigerden: zij wilden voor
al dat van Magelhaen bewaren als
een aandenkeu aan de door hen be
haalde overwinning.
In den strijd op Matan was een uit
Sumatra afkomstige inlander, die den
opperbevelhebber als tolk diende,
licht gewond. Deze man lag nu den
geheelen dug op zijn gemak te rusten,
en weigerde aan land te gaan, waar
men echter zijn diensten niet. kon
missen. Nu luidden de tochtgenooten
in plaats van den gesneuvelden opper
bevelhebber twee aanvoerders geko
zen, den Portugees Burbosa en den
Spanjaard Serrano. De eerste, cue
wat driitig van aard was, maakte
den tolk duidelijk dat hij nog steeds
slaaf was en mee moest naar Spanje,
en dat, als hij dienst weigerde, de lot
ting hem wel tot anderen gedachten
zou brengen. De tolk gehoorzaamde
onmiddellijk en toonde zelfs grooten
dienstijver; maar weldra bleek, dat
luj het opperhoofd van Zubu (Cebu)
had weten te bewegen tot verraad.
Deze zond namelijk een uitnoodigiug
aan de twee bevelhebbers om aan een
maaltijd, dien hij hun ter ©are zou
geven, een geschenk van edelgesteen
ten voor den-koning van Spanje in
ontvangst te nemen. Dc niets kwaads
vermoedend© aanvoerders gingen aan
land, vergezeld van 22 man, maar
twee matrozen, die de zaak niet ver
trouwden keerden onmiddellijk naar
de schepen terug. Nauwelijks waren
zij aan boord of men hoorde van de
dandzijde geschreeuw en gejammer.
De schepen naderden nu het eiland
en losten verscheidene kanonschoten
op de huizen der inboorlingen. Maar
weldra zag men van de schepen, koe
Serrano, gewond en gevangen, door
de inlanders naar het strand gebracht
werd. De gevangene riep zijn mannen
toe het vuren te staken, daar de in
boorlingen liem anders zouden dooden,
hij deelde hun verder mee, dat allen,
die aan wal gegaan waren, door de
inlanders waren vermoord, dat de
tolk met hen gemeenc zaak gemaakt
had. Hij smeolcte zijn tochtgenooten,
te trachten hem vrij te koopen: maai
de stuurman, die onder hem diende en
loerdo op het opperbevel, verbood
den manschappen aan wal te gaan.
en onder de jammerkreten en verwen-
schingen van Serrano werden de zei
len geheschen. De ongelukkige werd
ann ziin lot overgelaten en Lopes cle
Carvalho ,de verradolijke stuurman,
tot opvolger gekozen.
up .iet ocgcnbiiK, dat zij wegzeilden
bestond do bemanning nog uit 10U
koppen. Daar dit aantal te gering
was \oor Üe drie nog overgebleven
schepen (één was gestrand op de Bru-
ziliaaasciie kust, één was aan den in
gang der Magelhaenstraat gedeser
teerd), besloot men liet meest geha
vende, de Concepcion, waarvan Serra
no de kapitein en Carvalho stuur
man was geweest, te verbranden, na
dat men alles wat nog bruikbaar was
op de twee overblijvende schepen, de
Victoria en de Trinidad had overge
bracht. Na lang zwerven tussciien de
lMnllippïjneu en de eilanden in de na
bijheid van Noord-Borneo, steeds op
zoek naar de onvindbare Molukken.
begonnen de schepelingen den moed te
verliezen en dachten er zelfs aan op
een of ander eiland te landen en den
dood al te wachten, toen liet hun gc-
iukte op een eiland een paar inlaml-
sche loodsen gevangen te nemen, die
hun den Weg wezen naar de Moluk
ken. Zij zeilden Zuidwaarts en einde
lijk, 27 maanden nadat zij Spanje
verlaten hadden, kregen zij, op
Woensdag 6 November 1521, de long-
gezochte Molukken in het gezicht en
landden een paar dagen later op Ta-
dore (Tidor).
Nadat zij een uiterst voordeeligen
handel gedreven hadden, die hun in
ruil voor stukken loken en linnen,
voor drinkbekers, messen, scharen,
bijlen, spiegels (voor zoover zij die
nog hadden), een schatrijke lading
kruidnagelen verschafte, benevens de
onontbeerlijke dagelijksche levensmid
delen: geiten, hoenders, kokosnoten,
bananen, enz. Voor een tiental rlh-n
laken kregen z'i. om een voorbeeld te
noemen, e»n bnhnr i-iiim 2V) lulo
kruidnagelen,, voor drie pauken ©en
ontzaglijke hoeveelheid van die Kost
bare waar.
Toen de beide vaartuigen volgela
den waren, werd de terugreis aan-
Viiaid, maar de '1 rinkhui was zoo
zw.iar beschadigd, dat er word beslo
ten dat de Victoria, alleen met -17
matrozen en 13 inlanders de reis zou
voortzetten, terwijl do Trinidad iret
haar bemanning van 5i zeelieden zou
achterblijven om het schip weer zoo-
vaardig te maken. De Victoria was
zoo zwaar geladen, dat men genood
zaakt was, 00 centenaars kruidnage
len te lossen en op te bergen in net
huis dat de bemanning van het ach
terblijvende vaartuig tot woning
diende. Met een lading van 600' cen
tenaars (ongeveer 30.000 kilo) aan
kruidnagelen, kaneel en muskaatno
ten werd nu ae terugreis aanvaard
(IS December 1521..
Nog gr&ote gevaren en ontberingen
wachtten de huiswuartskeerenden. Na
dat zij in de nabijheid van Kaap de
Goede Hoop ©en zwaren storm ver
duurt'. hadden, die liuu fokkeinast en
ra in stukken sloeg, kwamen zij den
Oen Mei om de Stormknap heen t-n
zetten nu met goed woer koers naar
het Noorden. Intuschen waren hun
levensmiddelen bijna ten einde: het
in Timor ingeladen vleescti was be-
dnivm, hun eenig «oedsel bestoud nog
maar uit wat rijst met water. Einde
lijk en ten laatste, bereikten zij na
een tocht van nog twee maanden, ge
durende welken nog 21 man, zoo Euro
peanen als inlanders bezweken, de
Kaap-Verdische eilanden.
Nog was hun ellende niet ten einde.
Terwijl zij bezig waren levensmidde
len iu te nemen, begonnen de bezit
ters van deze eilanden, de Portugce-
zeu, Spanjes mededingers in de Mo
lukken argwaan te koesteren. Toen
voor de derde maal een sloep naar
wal geroeid was hielden zij de be
manning (13 man) gevangen. De over
geblevenen gingen nu in aller ijl on
der zeil en bereikten eindelijk, den
16en September 1622, de Spaansche
haven San Lucar. Van de schitteren
de wijze, waarop zij door koning Ka-
rel geëerd en beloond werden hebben
wij reeds melding gemaakt.
Treurig was het lot der bemanning
van de Trinidad. Nadat het schip
weer zeewaardig was gemaakt.tracht
ten zij van uit de Molukken Midden-
Amerika te bereiken, zogen zich door
stormen en gebrek ann leeftocht ge
noodzaakt terug te zeilen naar de
Molukken. Onderweg stierven 27
man. Toen de Trinidad op Tidor aan
kwam, werd de bemanning door de
Portugeezen, die inmiddels op Ternn-
te een fort aangelegd hadden, gevan
gen genomen, het schip werd gesloopt,
de gevangenen slecht behandeld en
nog slechter gevoed. Zij werden ach
tereenvolgens vervoer*! naar Yoor-In-
diè, vun daar naar Lissabon. Slechts
drie man, de eenig© overlevenden,
bereikten den 2en Augutus 1527 het
koninklijk hof te Yalladolid.
Toen de Victoria de Xaap-Verdi-
sche ei'anden bereikte, vroeg l'igafet-
ta welken dag der week men schreef.
„Donderdag", luidde het antwoord.
Pat bevreemdde hemvolgens zijn
c igboek en volgens de logboeken
a is het Woensdag, en hij was ab
soluut zeker dat hij geen enkelen
dag had laten voorbijgaan zonder zijn
dagboek bij te houden. Eerst later
werd liet hem duidelijk, dat, daar zij
de aarde omzeild hadden van Oost
naar West, voor hen iedere doorgang
van do zon doör den meridiaan iets
later viel dan voor hen. die niet van
plaats veranderden. Als het bijvoor
beeld op een of andere plaats 12 uur
's middags is. is het voor een plaats
die een graad Westelijk daarvan ljgt,
4 minuten vroeger, daar de zon op
haar schijnbaren loop om de aarde
nog 4 minuten noodig heeft om den
afstand van een graad af te leggen.
Voor den geheelen aardomtrek be
draagt dus dit verschil .360 maal 4
minuten of 24 uur-
Laten we ten slotte een grappige
zetfout verbeteren uit het artikel van
Zaterdag 26 Mei, waar staat dat vol
gens m ij n (in plaats van z ij n) me
ting de zon op den langsten dag te
Alexandrië een 50ste dee! van den he-
mclonitrek verwijderd bleef van het
toppunt.
Raadsels
De raadsel prijzen voor de maand Mei
zijn bij loting ten deel gevallen aan:
BLOEMEN KONINGIN le Santpoort, MOL-
LEBOON cn NAAISTERTJE, die ze
Woensdag 6 Jnnï bij mij mogen afhalen.
(Deze raadsels zijn alle ingezonden door
jongens en meisjes, die „Voor Onze
Jeugd" lezen.
Iedere maand worden onder de beste
oplossers drie boeken in prachtband vor-
loot.)
1. (Tngez. door Lina Punt.)
Mijn lsto is een vloeistof, mijn 2do leeft
in 't water. En mijn geheel is de schuil
naam van een Rubriekertje.
Dagc'.ijksrh voedse
Limburg.
Zuid-Holland.
Noord-Holland.
i stad i
werkwoord,
i vierhandig dier.
i medeklinker.
5. (Ingez. door Molleboon.)
Met B ben ik timmermansgereedschap,
„ot n «en mpïsiesnaani. mei G een
et M heel zwart.
4. (Ingcz. door Pierewiet.)
Mijn geheel is een spreekwoord van 31
6 15 27 18 is een stad in België.
14 11 2 22 is een hoorennrlikel.
2S 2ö 9 vindt men op de hei.
5 29 12 31 is een lichaamsdeel-
10 4 5 is een waterdier.
In het 1 21 23 30 is het fijn.
25 15 23 24 25 8 19 vindt
Een 17 7 26 is iemand u
13
s 25.
>okje
De 3 4 S 6 7 S 9 10 11 12 13 kan zeer
schoon zijn.
14 IS 16 17 18 is een vorm van 't werk
woord hebben.
25 26 24 is ecu boom.
29 29 30 31 is oen lichanmdeel.
5. (Ingc-z. door Blcckmous.)
Pluk uit elk zinnetje een vrucht.
a. Jan Lap pelt garnalen.
b. Jk hoop, eer je komt, mijn huiswerk
.j hebben,
c. Kijk, er s
Kom, Joc
n op bet dak.
s gauw dc ta-
6. (Ligez. door Aviatour.)
Ik bon ecu plaatsje bij Amersfoort,
ander mijn 1ste loiter cn ik word
,iïaatsje iu Noord-Brabant.
Raadseloplossingen
1. Delft.
2. Eind goed, al goed.
3. Nicotine.
4. Marokko.
5. Amsterdam.
6a. Omdat de aarde rond is; b. Een kat,
e. 2 kwartieren, d. De domkerk te Utrecht,
o. Een soldaat ligt in don Haag on eon
dominó staat in den Iïnag. f. Straf. g.
Waterspiegel, h. Riviermond, i. Do wind.
Goode oplossingen ontvangen van:
Aitalanta 6 Boscl-.viooltje 6 Controleur
6 Kerstboompje 6 Blondkopje 6 Vc«jo 6
Zwaluw 5 Pieno 6 Laats:*.- Kwartier 6
Duinrooskc 6 Zeeroover 6 Volendamuier
6 Pierrette 6 Poesje 5 liehaaigertju 6 Gems
6 Mat roos 5 Kleine Zonucpït 5 Lachebekje
5 De kleine Majoor'a Lodewijk 5 Napoleon
5 Robinson 5 Willem IIt 6 Denapnoltje 6
Autoped 6 Vogeltje 6 Do kleine Muzikant
5 Karei de Groote 6 Indramajoc .6 Free-
kenstein 4 Molloboon 5 Sterretje 5 Naai
stertje 6 Ziuiglusl 6 Friso S Do kleine
Violist 6 Frits Fort gons 6 Blauwvinger! je
5 Bloemenkor.ingin 5 Moeders Breistertje
4 Wilgenkatje S.
AAN ALLEN. Namens Zuster Schou
ten kom ik nog eens bedelen bij de moe
ders van mijn Rubrickrrtjes. Van uit de
verschillende ziekenhuiaen worden veel
zwakke kinderen naar bosch en zee ge-
stuurd. Bijna allen ontbreekt het aan
kleuren, zoowel boven als ondergoed, voor
jongens en meisjes, van 2 tot 16 jaar.
Dan i» er ook een groot tekort «urn pak
ken voor volwassen mannen, die het
gasthuis verlaten.
Tenslotte wordt er nog vriendelijk ver-
moedertje met een zwak kindje.
Een en ander wordt gaarne ingewacht
bij Zuster Schouten. Maatschappelijk
werk, St. Elisabeths Gasthuis.
Het Gelukskind
door
W. B.—Z.
„U vroeg toch even met Gerdxatjc in
den tuin te gaan, terwij! IJ den brief van
dokter Boschboom las. U voelt zich toch
goed. hoop ikr
„Neen, ik voel me ziek."
„Wilt U naar bed»"
„U moet eerst naar me luisteren. Oer-
daatje mag deze hcele week ons hotel niet
verlaten. Er loopt liier een verdachte
man rond, die zich uitgeeft voor den va
der van Gerda. Je begrijpt, dat bet oen
oplichter is, een avonturier."
Juffrouw Stephenson begreep er niets
van. Wat praatte mevrouw toch» Was het
wartaal Niemand was bij haar geweest,
dus hoe kwam re aan dit alics f
„U beeft me goed begrepen, juffrouw
Stephenson I"
„Mevrouw.ik. ik begrijp.
mevrouw zal koorts hebben."
„Noen, ik ijl niet Ben jc dwaas 1 Dok
ter Boschboom waarschuwt mo hiervoor".
„Dokter Boschboom f I"
•f Werd voor juffronW Sfeptiehsttn
onbegrijpelijker. Toch kwam het
sed,
daar
het gevolg kon zijn. F.n d
over haar arm hoofd losbars:
„We sullen dan Ucrdaatjc
houden. Kijk, ze ©ens lief niet dr blokken
spelen, mevrouw."
lbs kleine, wilt© gedaante bouwde een
toren, die ondanks zijn solieefheid. toch
niet bezweek. Mevrouw Beerbrug»<-ji nam
het kind in baar armen en kuste Int on
ophoudelijk. Er werd geklopt cn jut f rouw
Stephenson haastte zich r.aar deur.
Hetzelfde kamermeisje kwam vericlleai,
dat er «en heer was, die mevrouw Beer
bruggen dadelijk wonsohte te sproken.
„Ik ben ziek, ik kan niemand ontvan
gen," riep mevrouw Becrbrüggen op ze
nuwachtige» toon.
Het meisje verwijderde «ich. terwijl me
vrouw Beerbruggen baar gezelschapsjuf
frouw beval dadelijk met het kind naar
de slaapkamer to gaan. Als do man toch
binnenkwam, was liet kind verdwenen.
In do grootste opwinding met ©en men
geling van angst en woede, liep mevrouw
Beerbruggen voor U« déur V3n baar zitka
mer op en neer.
Al weer werd er geklopt.
„Mevrouw, bier is zijn visitekaartje. Hij
is tevreden, als hij do kleine Gerda maar
even mag zien."
"t Kind ligt te bed. Ik heb nif'.s mot dien
man unsuaande, dus wil verder niet ge-
Wederom vertrok het meisje. Het co
quette mutsje ging weer been en weer.
Daar sat oen geschiedenis achter. Ze
brandde van nieuwsgierigheid oin er
meer van te weten.
Woordelijk bracht zo de boodschap aan
den bezoeker over. ,,'k Laat me niet af
schepen, 'k moet bet kWsd zien. En ik
ga bier niet vandaan, voor ik hel kind
gezien heb."
„Is u familie 1" waagde Emma, h«
kamermeisje te vragen.
(Wordt vervolgd.)
Brievenbus
FRITS FORTGENS, oud f 1st,, nieuwe
ling in do maand Juni. De lOdo nieuwe
ling in elke maand ontvangt con boek in
prachtband.
Brieven aan de Redactia van ds Kinder
Afdeoling moeten gezonden worden aan
BLOMBERG-ZEEMAN v. d. Vin
21 rood.
(In de bus gooien zonder aanbellen.)
DE KLEINE MUZIKANT. - Kr is een
fout in je spreekwoord, 't is niet in d e n
hand, ninnr in d o band. Verbeter jo dat
nog «ven Wat voor plantje licb jo van
Floralia gekregen
FRKKKENSTEIN. 't ls daar maar
i heerlijk oord bij die tante van jo. Ik
wed, dat je er iedere vacant ie w el naar
ie wilt. Hoe heet zusje nu Ida of Idjr
ROBINSON. Do zusjes mogen je wel
een beetje meebeljicii
NAPOLEON. Woensdag was liet t h
heerlijk wandelweer, ondanks «en enkel
rogenbuitje. Toen ben je zeker meer bui-
n dan binnen geweest.
KAREI, DE GROOTE. - Wanneer zal
a boottocht plaats bobben f llob jc
Woensdag je plant gebaald»
ZANGLUST. Ja, Butterfly mag cok
nog meedoen voor ditmaal, 'k Weet
heusch niet meer, wie verleden jaar den
grootst en ketting had en lioe groot of die
i f.ing was.
NAAISTERTJE. - Word jo nvt kou!
■an „De eeuwigo Stilte".' Heb jo de
ktioopjea netjes aangezet» Hoe hoog
sprong jo wel, toen jo je naam las bij
de Roadsclprijzon f
DENAraELTJE. - Is dc prijs al Inge
wijd»
MATROOS. Ik kan me voorstellen
dal je «11© dagen tnel p'czicr naar hui*
gaat nu het kleine xu*jc op je wacht, J--
mo«l haap maar loeren praten. Heb jc
een mooi plantje mee naar buts toe ge
nomen
GEMS. Neen, ik dacht wel, dat er
van het kampecren niets gekomen «as.
Daarvoor zijn droogte cn warmte noodig.
Dat is nog eens leuk hé. too met dc school
naar de bioscoop te gaan.- Zijn de ande
ren or nu ook geweest r
BKHANGEBTJB. - Ik hoop, dal de
(vvdstrijd don niet zal zijn voor regenach
tig© dagen (misschien bchooren dio voor-
loopig tot bel verleden) triaar n-jr vei-
lortrn oogenblikje*. Neen, vreemd© dieren-
»n plantennamen zijn n t geoorloofd.
POESJE. - Jouw naam verwarde ik
met Denappeltje. Nu ben ik er weer ach
ter. Hangt het lijxtjo bij jo bed of Ln
de huiskamer»
PIERRETTE. 't Was een prachtige
film, hèf Maar jo word er zeker wel koud
VOLEXDAMMKR. Was dat het laat
o velletje postpapier van Mtcrenboach f
Leuk, dnt je „nog nooit zoo'n fijnen wed-
rijd gezien bobt". Dan zal jo hem ze
er cx.k wel heel fijn maken. Waren ju!-
C niet een beetje too© op Wint, omdat
ij het kiektoes'cl omgooide» Of viel bet
og al mee f
ZEKROOVER. Allo dagen op de
-ets» Ik vond Jicl gezellig weer een*
at van je le hoorem.
i ef tomk!©W. karf rooü e©cfi kotnan. Soör«
ten van bondon ia geoorloofd, ook neus-
AATSTK KWARTIER. No kunnen
jullie over "t weer een v rooi ijker liedj©
ringen. Jullie waren natuurlijk allemao,
in jc schik met dal bezoek aan de Bios-
coop. Je kunt gemat vragen stellen ova
den wedstrijd. Beter vragen dan
vr.-,.'*rd doen.
PI ENK. 'l Doet me genoegen, daf
beide zusters bt! boek mooi vonden. Wat
knap, dat je Emma al heipon knak met
baar naaiwerk.
FRITS F. Hei spijl mo jongen, maas
er La al oen „Moeder* Jongste", je «uit
dus c©n anderen rchuilnaam moeten
DK KI.EINE VIOLIST. Heb je hel
aan de juffrouw gevraagd f F.n wil se het
bock voor'.exen
FRISO. Gohikkig, dat xu» weer op.
knapt. Het «achtere weer eal baar *eke>
ivik goeddoen. Hoe bevalt j© „Jong Ne
derland"! Wat voor plantje heb je van
Floralia gekregen» Wat zijn er toch vee»
Rubrickertjes naar „De eeuwige Stilte" g»
weestl
JOBK1E. Nu hoep rt maar voor je,
dat hel morgen weer cal zijn voor strand
en duin. '1 Zal toch wel eenmaal xomci
worden. Praat jo Hollaudach met jo
Duitachc vriendin' En kan ze jo al goer
verstaan» Waar woont ze m Duitschland»
Is 't gevolg van 't pootje baden geen
kramp geweest» Dat was nog «va meeval.
!cr, «lat jullie per auto thuis kwamen.
BLOEMKXKOXING1X. - K:jk niet
glunder, nu je don raadsclprija hebt' Je
raad- -waren prachtig op ttjd en je naam
stond ander jc werk. dus alle* was itt
orde. Kun je den prijs komen halen» Of
heb je soms een kennisje, dio den prijs
bij mij k.ui komen halen» in.-t. dan
stuur ik"hem wel rnet do pet. Wanneci
zal het bezoek naar Art ia nu plaats
hebbenf
AVONDKLOKJE. - Zoo. vindt jij den
wedstrijd reurc leuk. Groente cn fruit be
hoort tn het plantenrijk cn is dus ge
oorloofd. Ik kan onmogelijk r.-ggcn, hoe
lang de ketting kan worden. Vond je de
omgeving van Schoor! niet prachtig» lk
denk wel. dat het Gelukskind ren volgend
jaar in boekvorm verschijnt. Tarwe cn
rogge «ijn beide goed.
DL"IVK1.1NNKTJ E. Dal was nog een
heerlijk dagje op Sahcveningen. Vader
is maar goed op je geweest. Ik wil graag
geloovcn, dat jo moe thuis kwam en blij
waa in jc bedjo te kunnen kruipen.
BI.AUWV ING KUTJE. Jo waa neig
d. Wil jij van mij «en grooten
iff I
elf i
't Zal ti iel gaan. juf
fertje, Do brodnvi'ch was zeker te groot
- ui tree naar hui* te nemen. Heefl'Vader
van Santpoort naar Zwolle gefk-titDat
is nog mi een fietstocht.
WILGENKATJE. - "t I* tieatemaal niet
erg. :i!s jo «na cn keertjo overslaat. Ik
begrijp r. iet goed, wat Je met A oil B
bedoelt. Van harte hoop ik. dat jo met
dou ketting op den gocdon weg bent.
V». BLOMBERG—ZF, KMA.V,
v. d. Vinneslraal 2Jr„
Haarlem, 2 Juni 1923.
Naar liet Üuitsch.
Fm echte winterdag. Heerlijk vries»
vr. Dc sneeuw knarst ouder «1c vo»
:i cn legt xich oj> boom csj plant «a
huis o» straat, liet is prarhtig opwek
kend weer.
De beeldhouwer Fred Vermeer doet
i-'i mlddusw.iniiclingetjo. Nu (tegen
staande het prettig© weer i.s hij niet
bepaald in do stemming. Dc oorzaak
daarvan iu oen gesprek, dut hij zoo
■n mot zijn zuster, dio sedert dm
dood van haar man de huishouding
lor liem doet, gehad heeft. ZIJ is uit-
ekend en zorgzaam voor hem en al-
•s xoti gord gaan, wanneer ze hein
taar niet voortdurend het loven ruur
aak: door hem te willen uithuwe
lijken. Vanmiddag, aan dc koffietafel
gon ze wo r. Onlangs had ze op coo
tdadighcuN. az.tr Kennis gemaakt
met c* u meisje, dat in haar tentj©
schonk. Ze dieudo daarbij koek
jes rond, die ze zelf gebakken had eu
zoo verrukkelijk waren, dat <i«
fijnste bnnkotbakkcr z© niet boter »>u
kunnen leveren. En het meisje zelf,
zoo eenvoudig «tn li.-f cn bescheiden I
Een echle GrctcliennatuurDat vos
vrouwtje voor Fred, als voor hem
h pen' Hij moest stellig eens keu
nis met haar snaken.. Ken GreLlicn-
natuur! Al-of zou':i zacht, onbedui-
cl—tul gansje hém ,den gerijptcn man,
len kunstenaar, ooit zou kunnen blij-
.■en boeien' Neen, het ideaal, dat hij
zich van do vrouw gevormd hod, waa
■geheel anders. Ze moest interessant,
geheimzinnig, onucniiakhaar zijn, hij
iieai snoeten strijden om haar, maar
.-Jeblicft géén Grctchen!
Daar merkt It ij ln zijn gepeins plots^
dat «-r ver*.-hei l.-no jongelui met
rhaatscn voorbijgaan. Ja. sehaatsem
.len, daar zou hij ook wel zin i&
heb: i n, dat verjaagt misschien al dio
mulzenUscn tiit zijn hoofd.
)p do ijsclub koopt hij eon paar
schaatsen en al spoedig glijdt hij lu
d]»re!ivs:.-•('intning over de hansu
Feuilleton
Geautoriseerde vertaling naar hot
Engolsch van
E. A. ROWLANDS.
Door een plotselinge ingeving be
ga; iiij zich, na het verlaten der socië
teit naar het Conservatorium voor
Muziek. Hij aclitto het niet onwaar
schijnlijk, dat Enid hier weer terug
gekomen was of dat een van de leer
aren iets van haar af zou weten.
Maar de portier schudde het hoofd.
Hij herinnerde zich Luid nog wel als
ltruling, maar li j zei, dat hij haar
in ruim oen jaar niet gezien had en
dat hij zeker was, dat zc er niet was
geweest.
„Zij heeft bsloofd, dat z© schrijven
zou", zei Bryant bii zichzelf, terwjjl
hij naar huis wandelde. „Waarom
laat ze me niet weten, waar ze is. Wat
if er met haar gebeurd.' Waar is ze?
Oh, dat wanhopige zwijgen". Het was
moer dan haat- stilzwijgen, dat op
hem drukte. Het was zijn verantwoor
delijkheidsgevoel
'loeu hij thuis kwam, liet hij zijn
groote reis-auto in orde maken en gaf
uen chauffeur te leenneu, dat hij Zelf
zou rijden.
Tot Stephens, zei hij. terwijl hij in
stapte:
„Ik ga geruimen tijd weg. Ik weet
nog niet, wanneer ik terug zal komen.
Misschien vanavond, ln ieder geval
zal ik teleplioneereu.
„Ja, mijnheer. Ik begrijp het, mijn
heer. Wilt u Morten niet mee nemen,
mijnheer? Hij zou kunnen helpen als
er eens iets gebeurde, ziet u".
„Ik weit alles van automobielen af
wat er van af te weten vail" ,zei Ju
lian. „Ik lieh niemand noodig.
Het was b'jna net in vroeger dogen
toen hij dour de drukke straten naar
bu ten reed Het ieit alleen al, dat hij
7.-1 f iets deed, waar hij zijn hersens
bij noodig had, was al een afleiding.
Ook het. gevoel, vrij te zijn, want
hoewel hij zich uitstekend aan zijn
nieuwe omgeving kon aanpassen, vond
hij de voortdurende nabijheid van zoo
veel mensehen toch hinderlijk.
Mr. Tenderten maakte dien middag
juist een visite en was er blijkbaar
zeer ontstemd over dat Julian niet
thuis was.
Den rorlgrn avond hnd Juücn's op
treden hem nl geërgerd en het lag
zeker niet in zijn bedoeling zich op een
uergelijke manier te lateu behande
len; ook wilde Tenderten niet gruug,
dat Julian zich zoo onafhankelijk
voelde, maar toch kon hij op dit oogen
biik niet veel anders «ioeu, dan zijn
kaartje afgeven en weer weggaan.
Maar onderweg smeedde hij aller
lei plannen. Zijn onkostenrekeuiiig
zou aardig hoog zijn, hij had zoo zijn
volle aunoacht gewijd aan Julia»
Bryant, dat hij er aardig voor betaald
moest worden.
„Alles wel beschouwd, vat hij lifit
nogal kalm op", zei George Tender-
ten bij zichzelf, „en als ik er niet ge
weest was, waar zou iiij dan nu ge
weest zijn? Plevdell zou hem dat geld
nooit gegeven hebben! Als hij denkt
mij nu zoo maar te kunnen lateu loo-
pen. vergist hij zich deerlijk".
Julian Bryant was vier en twintig
uur weggebleven en toen hij terug
kwam zag hij er uit uls een ander
mensch.
Zijn huishondster had haar twijfel
geopperd, of hij wel in staat zou zijn
te chauffeuren: maar Stephens had
haar gernsHoeteld.
Hij wilde zijn meester niet aan de
kaak stol.- n, maar i«!j wist net ge-
noee van Jutmn s vroeger leven af, ora
t? weten, dat, wat mijnheer ook niet
mocht kennen, h j voor chauffeur dc
juiste man op dc jui.-te plaats was.
Er lagen verscheidene brieven op
hem t© wachten, waaronder er ©en
was, met een groote forsche hand jte-
sclu-oven, met een kroontje cn licht pe-
pnrfumeerd. Hij was van Lady Ellen
Crooper en bevatte ©cn uitnooiliging
dien middag bij haar tc komen dinee-
,,Ik hoop, dat u nog niet bezet is
schreef ze. „Het zal ine zoo spijten,
als u niet komen Jttmt. Ik belde van
morgen op, men zei mij toon, dat u
op een autotocht was. F.en uitstekend
idee! Iondcn is op het oogenbiik Ook
zoo somber".
Julian liet Lady F.llcn een briefje
bezorgen, waarin hij schreef, dat hij
met veel genoegen do uitnoodigiug
zou aannemen. Hij fronste <!e wenk
brauwen toen Jiij van George Tender-
ten's bezoek hoorde. Hij was niet zoo
dom, al« de ander vermoedde cn hij
was er vast van overtuigd, dat Tender-
ten in hom een gemakkelijk© prooi
zat;.
Een van de brieven gaf Julian hoe-
Icniaol ceen genoegen. Hij was van
zijn moeder, vol geheimzinnig© toespe
lingen op zijn veranderde omstandig
heden: zij schreef natuurlijk, om hem
geluk te uensrhen cn hem cr inc.. en
op te wijzen, dat er hoe! veel duigen
waren, die hij nu voor haar docu
kon.
Zij meldde dut zij over ©cn maand
of 70s weken naar Engeland zou to-
rugktwrcii cn zij schreef eenig© bui
tengewoon onaardige dingen over
Enid, van wie zc wist, dat ze geduren
de zijn ziekte* :ifw©xig was geweest.
..Ik heb altijd wel geweten, beste
jongen, dat jo huwelijk ecu groote,
groote fout was. Natuurlijk heb il-
daar nooit to veel den nadruk ot> w
len leggen, maar je vrouw hnd een I
heel ander soort Iemand moeten zijn;!
cn dou, je trouwde zoo overhaast.
K jk nu eens, hoe ze je neerhaalde ei*
wat Jo om harentwil al heb moeten
doorstaan."
Julian scheurde den brief van zijn
moeder in honderd stukjes en hoewel
hij het niet prettig vond, ondervroeg
hij Stephens
„Weet jc ook"', vroeg hij,
iemand gedurende mijn ziekte an
mijn moeder heeft geschreven 1"
Stephens p.Gzeldo even, toen x>
hij:
„Ja, mijnheer. Op een ©ogenblik w:
u zoo ziek, dat liet noodig was Me
vrouw Hcmbury te schrijven.
Mijnheer Tcndcrteu heeft gcschre-l
■•cn, mijnheer; hij wist mevrouw"»
adres van brieven, die vanuit uw vo
rige woning opgezonden waren".
„Dus mijn brieven werden g opctidi".
vroetr Bryant plotseling. ..Dat vutd ik l
al heel eigenaardig".
„Ja, mijnheer", zei Stephens op
©enigszins autoritniren loon. „Er w*a
niemand om handelend voor u op t©
lu-den ••halve uw zaakwaarnemer»
en zooals ik zooeven al zei, u was hcol
ernstig, mijnheer".
„En die brieven, waarom werd
daarmee niet gewacht, tot Ik zelf ia
B'.ant zou zijn om zo to lezen?"
„Dat weet ik u rkclijk niet, mijn-
her. Mis9chcn zou Mr. Tenderten u
dut kunnen vertellen".
Julian voehJv 7:-u pijnlijk getroffen.
Hij stuurde Stephens weg ging zich
kleedcn, terwijl hij een g -vool had of
hij George Tendertcn bij do eerstko-
mende -■ - a i m een* flink doo(
elkaar zou willen rammelen!"
heeft kt geschreven, en hij
heeft den -huu-i.-n". Kn
toen voelde i j zich diep terneergOHla-
B«n.
„Ja, ik kan hem nu wel een schurk
vinden, maar wat vind hij van mijt"»
Lady Ellen w alléén in haar sa*
Ion, toen Bryant aangediend werd.
„Ik ben zoo bi:; u te zien", zei hij.
Zij zag er jeugdiger uit dan ©oitv
aut j ha 1 haar haar op ©cn bijzon-
•r« m n: r ongemaakt en haar japon
J „ui v. i :us Z' s- of zeven en
vintlg moest ziiu. maar zc uf, ©f
