HAARLEM'S DAGBLAD
Rubriek van den Arbeid.
Stadsnieuws
Dit ile Omstreken
Het testament van
Elisabeth tViarnock
Donderdag 14 Juni 1923
TWEEDE BLAD
Lichamelijke Opvoeding
Een kijkjo in don ontwik
kelingsgang van do gym
nastiek.
£oen in de tweede helft van de 18e
eeuw in Duitschland het besef ontwaak
te, 'dat de gymnastiek van genoegzaam
jbelamg was om er do noodige aandacht
laan te schenken bij do opvoeding van den
jongen mensch, werd hel vrijwel als van
telf sprekend beschouwd, dat de inrichtin
gen, waar deze opvoeding werd verzorgd,
eich ook zouden belasten met het llcha-
Ixnclijlc onderricht. Er is ten minste in
'de geschiedenis niets te vinden, dat. zou
'/Wijzen op cenigen Btrijd onder de voor
standers over de wijze, waarop men het
'mieuwe onderwijsvak aan de jeugd zou
ijbrengen. Op versohillende particuliere
Opvoedingsinstituten en scholen werden
'de lichaamsoefeningen ingevoerd en on
derwezen door leeraren, die ook in we
'tenschappe'ijke vakken les gaven. Base-
[dow, Guts Muths en Vieth waren de
mannen, die in dit tijdvak den pioniers-
Arbeid verricht hebben. Vieth was aan
ivankelijk leeraar in wiskunde en later in-
Jepeeteur van het onderwijs, hij was van
ïneening, dat de invoering van lichaams-
jbefeningon op alle scholen een onafwijs
bare eiseh was, wilde men ae vorming
:van do leerlingen voor het leven volledig
doen zijn. Deze opvatting, naar de ver
wezenlijking waarvan hij zijn leven lang
beeft gestreefd, werd door hem nog eens
onderstreept in de redevoering, uitge
sproken ter gelegenheid van het 50 jarig
herdenkingsfeest van de stichting van de
opvoedingsinrichting te Dessau, welk
feest op 6 October 1835 werd gevierd;
Vieth was toen 72 jaar oud. Toch was do
invoering van de lichaamsoefeningen als
schoolvak in en voor dien tijd verre van
algemeen; zij bleef Ie veel beperkt lot en
kele onderwijsinrichtingen. Zij, die het
werk van Guts Muths en Vieth in de lae
eeuw hebben voortgezet, hebben aan de
verbreiding van de gymnastiek een geheel
andere richting gegeven. Geheel bewust
werd het idee „lichaamsoefeningen een
onderdeel van de schoolbemoeïenis" los
gelaten door Jalm met zijn helpers en na
volgers. Niet dot dezen geen voorstanders
waren van de gymnastiek in de scholen,
doch zij meenden ter bereiking van een
betere propaganda en een ongehinderden
groei een anderen weg te moeten bewan
delen. Zij vreesden in de sohool als in
dringers beschouwd ie zullen worden en
te veel tegenwerking te zullen ondervin
den om aan het turnen cn het lurnwezen
de uitbreiding te geven, welke zij noodig
vonden. De gedachte, dat de gymnastiek
in de school als quantité négligeable !>e-
schouwd zou worden, als zijnde een no
vum in het leerplan, deed hun het mid-
jdel der openbare tumpln-atsen aangrij-
jpen om een snellere en meer algemeenc
Iverbreidüig in het leven te roepen. Jahn
jging voor in 1811 en vele anderen volgden
|De vrees, dat de lichaamsoefeningen lil
de school stelselmatig op den achtergrond
gehouden' zouden worden, was natuurlijk
niet ongegrond. Om zich dit ten volle be
wust te worden, behoeft men slechts te
denken aan de zorgen en moeiten die het
ten onzent ongeveer honderd jaar later
Igekost heeft en wij mogen gerust zeggen
nog kost, om het leervak lichaamsoefe
ningen gelijkgerechtigd te doen zijn met
,de andere onderwijsvakken. Of is het niet
een stempel van minderwaardigheid, dat
officieel en van overheidswege op do
'gymnastiek wordt gedrukt, wanneer wij
lezen, dat bij het middelbaar onderwijs
aan de leeraar in dit vak een grooter aan
tal lesuren per week kan worden opge
dragen bij een lagere bezoldiging dan gel
dend vooi zijn eollega*3 in de weten
schappelijke vakken 1 Jahn wilde inder
tijd met de onderwijsau'.oriteiten niets te
maken hebben en dus ijverde hij voor
openbare turn inrichtingen, waar turners
van alle rang en stand en iederen leef
itijd elkaar ontmoetten. Zoo meende bij
de gymnastiek een eigen vrij werk- en
jontwikkelingsterreim te vorsohoffen. Hoe
begrijpelijk nu ook het standpunt van
3abn en zijn navolgers was, het was prin
cipieel fout, want de gymnastiek behoor'
logisch in de school. Bovendien is het
item slotte toch dien kant uitgegaan, zoo
dat de moeilijkheden om het vak in de
'school te schuiven eveneens moesten
worden overwonnen! Deze verschuiving
tnaar een later tijdperk heeft natuurlijk
de ontwikkeling van de gymnastiek als
'echoolvak vertraagd. Hoewel dan ook de
periode vam de openbare turnplaatson
voor do ontwikkeling van het turnen niet
lals verloren mag worden beschouwd,
,w.are het toch beter geweest, wanneer
Jahn zijn sterke schouders had gezet on-
ider de pogingen, zooals die, door Guts
Muths en zijn tijdgenooten te voren wa
zen gedaan. Jahn heeft in Duitsehland
het turnen tot een volkszaak gemaakt;
doch niet 3lleen het turnen werd door
hem aangewakkerd, hij bracht zijn.leer
lingen ook meer ideeele begrippen bij.'
Zijn 'denkbeelden 'omtrent de eenheid van,
Duitschland in de toekomst, vaderlands
liefde, een sobere levenswijze, vrijzinnige
gedachten, dat alles was met het turnbe-
grip één geworden. Het resultaat is even
wel geweest, dat allerlei politieke strijd
vragen in do turnzaak worden betrokken,
waarbij eenige heethoofden de stemming
bij de overheid ten nadeele -van de turners
deden omslaan. Van 1820—1342 was ln
Duitschland het lumen in het openbaar
verboden; in particuliere inrichtingen en
tuinen werden de oefeningen zooveel mo
gelijk voortgezet. De aandacht werd nu
meer geconcentreerd op do oefenstof zelve
on de politieke en andere bijkomstigheden
geraakten op den achtergrond. Na de op
heffing van het turnverbod komt, aan
vankelijk onduidelijk, doch allengs spre
kender, een scheiding lusschen het
schooltuinen cn de vereenigingsgymnas-
tiek, een onderscheid dat nu nog wordt
gemaakt. Aan Adolf Spiesz komt de ver
dienste toe, het volkstumen weer te heb
ben vervormd tot schoolgymnastiek. Van
nu af ontwikkelt de schoolgymnastiek
zich regelmatig, niet alleen in Duitsch
land,. doch eveneens in ons land. Ver
schillende factoren 'hebben er op inge
werkt, om uit de schoolgymnastiek, zoo
als die door Spiesz is-gegeven in zijn wer
ken „die Dell re der Turnkunst" en „das
Turbbuch für Sohuien", het vak lichaams
oefeningen, van den tegenwoordigen tijd
te doen groeien. Doch daarover wellicht
later nog eens.
H. L. WARNIER.
Van het politieke tour-
nooiveld.
TWEEDE KAMER,
Suriname, het kind van liefde
en van zorgen. Ue nood'
kéeet een „unnoodige - kreei?
De tongen kwamen vanmiddag pas
recht los, Dy de replieken over un.
Merchant's burinaamscuo interpel
latie.
Uver het algemeen werd door deze
diicmsie de positie vau den gouvci-
ueur, wiens „noodkreet" tot deze
interpellatie aanleiding had gegeven,
niet versterkt.
Zoo gai de heer H. Colijn als zijn
meening te kennen, dat by den heer
Van Heemstra het „maatgevoel" had
ontbroken, het gevoel tot hoever hij
met z n grieven en desiderata had
mogen gaan zonder de gouvernemen-
teeie senreef te overschrijden- Daar
bij vond do heer Colijn het ook wel
wat opmerkelijk, dat de heer Van
Heemstra eerst na z'n benoeming
zou hebben ontdekt hoe de ambtelij
ke verhouding tot den minister wel zou
zijn, doch aannemend dat die ontdek
king zoo laat pas kwam, kon de lieer
Cohjn het niet goedkeuren, dat dc
Gouverneur met binnenskamers het ge
schil had trachten op te lossen. Dat
Suriname, waarop de Nederlandsche
schatkist jaarlijks vier milhoen moet
bijleggen, eenigermate onder „cura-
teele van het moederland wordt ge
houden, achtte de heer Colijn selbst-
verstandlich, doch wil men dc auto
nomie vooropstellen, dan is cr maar
één middel aldus dc leider der
anti-revolutionnairen en dat isde
autonomie te beperken tot dat ter
rein, waarop zij reéel uitvoerbaar is.
In denzeliden geest liet zich ook de
heer I'eber, de katholieke koloniale
specialiteit, uit. En zelfs do heer Van
Boetzelaer, partijgnoot van den gou
verneur, achtte dezen minder stem in
diens „desiderata".
Meer dan één spreker, o.a. de heer
Van Gijn, bracht nog hulde aan de
nagedachtenis van dr. Bos, die des
tijds voorzitter was van een Staats
commissie tot onderzoek van de be-
stuursverhouding tot Suriname, wier
in 1911 verschenen rapport regelen
heeft aangegeven, welke thans nog
als zeer actueel zijn te beschouwen.
In zijn repliek werd minister de
Graaff ik hoop, dat Z.Lxc. er geen
spijt van gehad zal hebben humo
ristisch.
De „noodkreet" van den heer van
Heemstra aldus dc anders steeds
uitgestreken minister is een ,,on-
noodige" kreet geweest- De vrijheid
van beweging, die de gouverneur en de
koloniale staten verlangen, krijgen
ze.... voorzoover de staatkundige ver
houding die toelaat.
En nadat tenslotte een „misver
standje" tusschen mr. Marchant en
den heer Colijn was opgehelderd m
dien zin, dat mr. Marchaut de stelling
van den heer Colijn, dat financieeie
afhankelijkheid een soort van cura-
teele zou meebrengen, zóó wist ge-
èxegeerd te krijgen dat de poten-
tieele autonomie onaangetast blyït,
werd deze interpellatie als afgedaan
beschouwd.
Eenige kleine ontwerpjes^ vormden
het slot van de door mr. Kooien iet
wat onverwacht te 4.20 reeds beëin
digde vergadering.
INTIMUS-
Aandeel der arbeiders in leiding en winst der
onderneming.
Naar aanleiding van hetgeen over
deze kwestie ook in ons land te doen
is, wordt in „De Nederlandsche Han-
vermeld de inhoud van twee wets
voorstellen, die tc dezer zake zijn sa
mengesteld door de zgn. „Arbeids
commissie", welk© bij Kon. Besluit
n (j December 1918 voor Noorwegen
rd ingesteld. Deze Arbeidscommis
sie toch is in den loop van 1922 gereed
gekomen met een tweetal wetsontwer
pen, die eenerzijds regelen het aan
deel der arbeiders in de leiding eener
onderneming en anderzijds hun aan
deel in de winst der onderneming po
gen vast te leggen.
Aan de mededoelingen ontleenen
wij het-volgende:
liet eerste wetsvoorstel handelt over
ondernemingsraden in tal vnn bedrij
en en zegt dat een zoodanige onder
nemingsraad kan worden opgericht in
;]k© onderneming, waar geregeld ten
minste 20 arbeiders zijn te werk ge
steld.
Een ondernemingsraad bestaat uit
hoogstens 8 vertegenwoordigers van
den werkgever en 1 of meer naar
gelang van liet aantal vertegen
woordigers van het personeel, tot
maximum van 15.
De taak en de bevoegdheid der ar
beiders-vertegenwoordigers in de on
dernemingsraden heeft geenszins de
strekking, de leiding der onderneming
brengen m handen dc-r werkne-
rs, doch bepaalt zich enkel en al
leen tot het uiten van meeningen en
het doen vau voorstallen.
Bindende beslissingen met betrek
king tot de bedrijfsleiding ziin slechts
mogelijk na overeenstemming tus
schen werkgever en ondernemings
raad, zcodat feitelijk de leiding der
onderneming in laatste en hoogste
instantie blijft berusten bij den werk
gever.
Alleen de zgn. Districtscommissie is
bevoegd ter zake e:n bindende 'uit
opraak te doen.
Overigens hebben volgens het
ontwerp de ondernemingsraden tot
doel, toezicht tc' houden op de mie-
ving der geldende wetelijke bepalin
gen en voorschriften, arbeidsregle
menten, collectieve arbeidsovereen
komsten, verordeningen van de Dis
trictscommissie e. d., alsmede de con
trole op het leerlingwezen en de jeug
dige arbeiders.
Boven zeiden we, dat de onderne
mingsraden met betrekking tot de be
drijfsleiding enkel hun meening kun
nen uiten en voorstellen doen.
Doch zelfs deze bevoegdheid bezitten
zij slechts ten aanzien van zoodanige
wijzigingen in het bedrijf, welke in
onmiddellijk verband slaan lot de ar
beidsverhoudingen, zocals het aan
schaffen van nieuwe machines, invoe
ring van andere arbeidsraethoden e.d.,
of welk© leiden zouden tot verminde-
ring der productie, een minder vlotten
gang van zaken in de onderneming
enz.
Het tweede wetsvoorstel betreffende
deeling in dc winst, is in 't algemeen
toepasselijk op alle overheids- en par
ticuliere ondernemingen, welke
öers te werk stellen.
Nochtans zijn daarvan uitgezonderd
de ondernemingen, die krachtens ha
re statuten of ingevolge wettelijk voor
schrift ten hoogste 5 pCt. dividend uit-
keeren of die niet meer dan twee leer
lingen of loopjongens in dienst heb-
ben.
Evenzoo zijn uitgezonderd de Staats
bank, coopei'alies, boschwezen, land
bouw en visscheri).
Als basis voor de berekening der
winst geeft het wetsontwerp aan het
bedrag der bruto-ontvangsten. vermin
derd met de kosten, noodzakelijk voor
exploitatie, veiligheid en toekomstige
ontwikkeling der onderneming, met
inbegrip van ïoonen, kapitaalrente,
verzekeringspremien, belastingen enz.
De gemankte winst word verdeeld
tusschen de arbeiders en de eigenaars
van het kapitaal der onderneming,
met dien verstande evenwel, dat voor
af bepaalde bedragen moeten worden
afgezonderd voor een reserve- en een
compeDsaiie-fonds.
Dit laatste, ecu compensatie-fonds,
heeft ten doel, een zoo regelmatig mo
gelijke winst-uitkeering te verzekeren
en staat volgens liet ontwerp in
veibinding met een Algemeen Noorsch
Bedrijvenfonds, dat de economisdhe
bedrijvigheid in het gehoele land zal
omvatten.
Indien het dividend meer dan 10
bedraagt van het eigenlijke loon, zul
len nader te bepalen bedragen in ge
zegd Bedrijvenfonds worden gestort.
Bovendien zul dit Bedrijvenfonds
ook andere inkomsten hebben.
Met dit fonds wil men de bedrij
bevorderen o.m. door met subsidies
de invoering van moderne productie
methoden mogelijk te maken, alsme
de werkloosheid te verminderen of
voorkomen.
Van hier en daar.
V/AT TE DEVENTER CEBEURDE.
In den raed v an Deventer stelde het
raadslid EeKnuis eenig© vragen naar
aanleiding van de meaedeeiingen der
N. V. Deventer Ijzergieterij en machi
nefabriek v. n. J. L. Nering Bógel eu
Co. inzak© het bouwen van de brug
aldaar.
'w elhouder Kelderman deelde mede,
dat de firma Nering Bögel een con
tract gesloten had met de N.V. Kloos
Zonen's Werkplaatsen te Kinder
dijk, inhoudende, dat deze fabriek, in
geval haar het werk gegund werd,
aan de firma Nering Bögel voor ge
lijk bedrag gietwerk zou bestellen. Het
bleek echter, dat de firma Kloos onge-
•eer f 7200 hooger had ingeschreven,
dan ds firma Muller, die samenwerkt
met de firma Goudriaan te Delft.
Om de firma Nering Bögel en daar
mee, naar men hoopte, de Deventer
nijverheid zooveel mogelijk ter wille
te ziin, heeft liet gemeentebestuur
haar'gelegenheid gegeven, zich met
de firma Goudriaan in verbinding te
stellen, teneinde bij deze dezelfde con
dities te bedingen als bij de firma
Kloos. Dit is haar echter niet gelukt.
In een der laatste vergaderingen
van B. en W. kwam hierop een der
directeuren van de firma Nering Bö
gel. vergezeld van twee regeeringsver-
tegenw oordigers, zich over de houding
can gemeente beklagen.
In antwoord op een feilen aanval
door den fabrieksdirecteur heeft spre
ker gezegd, dut naar zijn meening de
rpeering toch wel geen onderscheid
zou maken tusschen uitvoering van
het werk te Delft of te Deventer. Hoofd
zaak was, dat het. werk MfiSeii de
landsgrenzen wérd uitgevoerd.
De heer Eekhuis betreurde het, dat
B. eu W. de regeeringsvertegeir.voor-
digers niet tevoren hadden ingelicht,
cn dat zij aan de firma Nering Bögel
gelegenheid hebben gegeven, zich met
de firma Goudriaan in verbinding te
stellen.
Besloten werd dat B. en \V. zich
met een uiteenzetting vau hun ge
dragslijn tot de Regeer: ;g zullen wen-
,den.
DE 48-U RICE WERKWEEK DER
AMSTE3DAMSCHE GEMEENTE
WERKLIEDEN.
Woensdagmiddag heeft de
sie voor georganiseerd overleg te Am
sterdam vergaderd Zij heeft de 48-
urige arbeidsweek voor gemeentewerk
lieden aangenomen met 12 tegen 11
slemmen. Voor stemden de vertegen
woordigers van de moderne organisa
tie met 6 stemmen, die van de katho
lieke met 3 en van de christelijke met
3 stemmen: tegen stemden do verteeon-
■woordigers van de federatie met 7 en
die van den nputralen bond Piet 4
stemmen.
Daarna heeft de commissie zich
dezelfde stemmenverhoudingen met
de concent verordening inzake de
werktijdregeling vereemgd.
Daarin is uifdrukkelnk gestinul.->erd
dat de t'^ans viacérende loonreaelin:
tot 31 Mei 1924 van kracht za! bliï-
ven. waardoor verschillende voor de
betrokken arbeiders gunstige heoalin-
™en danger onverkort blijven gehand-
ha- fd.
De verschijning dezer voordracht,
bet ..Gemeenteblad'' kan spoedig wor
den tegemoet gezien.
HET CONFLICT !N DE VERWAR
MINGSINDUSTRIE.
Van de z Me van het hoofdbestuur
van den Metaalbewerkershond wordt
aan Het. Volk medegedeeld, dat het
laatste voorstel van het bestuur van
den Bond van Werkgevers in de ver
warmingsindustrie, nl. 83, 68 en 53
oents,_ door dc leden met groot© meer
derheid is verworpen, zoodat, indien
van de zijde der patroonsvereeniging
de door de arbeiders gedane voorstel
len alsnog niet worden aanvaard.
Maandag a.s. de staking voor de be
trokken werkgevers zal ingaan.
OVER EEN ONTSLAC.
De afdeeling „.Amsterdam" van het
Nationaal Verbond van gemeente
ambtenaren in Nederland zond aan
den Raad van Amsterdam een adr
naar aanleiding van het voorstel van
B. en W., om den directeur der Gem.
Handelsinrichtingen ongevraagd ont
slag te verleenen eii van het protest
van den directeur tegen de verleening
van dit ontslag.
Adressant vestigt er de aandacht
van den Ilaad op, dat eene regeling
der rechtspositie voor de ambtenaren
in dienst der gemeente Amsterdam
dringend noodzakelijk is en verzoekt
den Raad, in afwachting van de spoe
dige tot stand koming van deze rechts
positieregeling, voor dit geval een on
partijdige Commissie van onderzoek
in te stellen, waardoor het rechtsge-
'oel der ambtenaren bevredigd wordt.
ZENOIN CSDAC.
De Zendingsdag van de Classis
Haarlem der Geref. Kerken ivordt ge
houden op Woensdag 27 Juni a.s., in
het park van het Brongebouw te Haar
lem.
Sprekers zijn de predikanten W.
Breukelaar, W. E. van Duin, J.- van
Herksen. J. L. Schouten, P. J. Esser en
de heer G. B. Wurth.
EXAMENS KRANKZINNIGEN
VERPLEGING. Deze examens zijn
voortgezet met de candidalen uit Be-
thesda Sarepta te Haarlem. De uit
slag is als volgteerste gedeelte, 4
candidaten geslaagd: B. Brink, K. W.
Ilitz, M. Oosterom en L. Orij.
Tweede gedeelte. 4 candidaten, ge
slaagd W. Gaastra, J. J. Krommen
hoek, E. Sluggers en E. van dér Steen.
EXAMENS P. B. N. A.
Bij de examens te Utrecht en Arn
hem. slaagde onze stadgenoot, de heer
C. A. Zwart, voor diploma Electro
Techuicus.
EEN ONHOUDBARE TOESTAND.
Eenigen tijd geleden is in dit blad
mededeeling gedaan van de verschil
lend© baldadigheden, door de straat
jeugd in de DubbcQe Buurt gepleegd.
Het wordt daar nu zóó erg,, aldus
schrijft men ons, dat een paar bewo
ners c-r al voor verhuisd zijn. De
nieuwe bewoners hebben er óók al
veel last van. Zool ar? er politie in die
straat is. gaat het wel. maar z;j heeft
haar hielen nauwelijks gelicht, of het
lieve leventje begint weer.
Eenige dagen geleden kreeg een
rijksveldwachter in civiel een jongen
te pakken en maakte meteen proces
verbaal tegen hem op.
Hoewel de bewoners van deze buurt
hier klacht op klacht laten hooren, ver
mindert het niet.
ONDERZOEK VAN DIALECTEN. - De
Maatschappij der Nederlandsche I.<
kunde, die ie Leiden ;n algtraecne v<
dering bijeenkwam, besloot een over eenige
jaren t© verace'.cn sent van f 6CO be
stemmen voor het door Dr. G. G. Kloeke
ondernomen onderzoek van ie drt'ecien
in het Oosten van ons land benoorden
den Rijn.
PERSONALIA.
Oekozeq is tot gewoon lid der maat
schappij der Nederlandsche Letterkunde
mevrouw D. Mollinger—Hooijer.
Voor den Indisch en dienst is liestc-md
de heer P. N. Bestelink, te IJmuidcn, a!=
SNEL V.E RB A UD.
In druk is verschenen het jaarver
slag over 1922 van de Eerste Hulp-
vereeniging „Snelverband" te Haar
lem- Daarin wordt geconstateerd dat
het met de vereeniging steeds in stij
gende lijn gaat. Hot aantal leden
steeg van 67 tot 130 en dat der dona
teurs tót 50. Behalve de 5 werkge
versorganisaties traden o.m. too, als
gevende bewijs van erkende verdien
sten de voetbalclubs „Haarlem" er
„H. I. C.'\ de „Haarlcmsche IJs
club" en de staf vr-ri het korps Brand-
biusschers.
In het eerste en laatste kwartaal
werden -2 cursussen gehouden,
door 120 dames en hoeren werden be
zocht. Een verblijdend verschijnsel
mag het genoemd worden, aldus het
verslag, dat het nut van eerste hulp
bij ongelukken ook door dc politieau
toriteiten meer en meer wordt begre
pen en erkend. Mochten eertijds de
politic-beambten op de cursussen
steeds schitteren door afwezigheid,
zoo zagen we nu, dat een groot aan
tal bc-ambten der Haarlemsche politie
en bijna het geheeie korps van Bloe-
mendaal de voor hen zoo nuttige les
sen volgden.
Van 242 gevallen, waarbij door de
leden hulp werd verleend, kwam bij
het bestuur bericht binnen- Dit cijfer
spreekt voor zichzelf en geeft ons de
overtuiging, dat het nut onze veree
niging niet denkbeeldig is. Het groot
ste aantal dezer gevallen werd inge
leverd door den heer L. Holzhaus, en
al wordt hem soms wat te veel ijver
aangerekend, wil ik niet nalaten,
merkt dc secretaris op, hem hier een
woord van hulde te brengen voor de
velo opofferingen en toewijding, die
hij zich in het belang der getroffenen
en tot hooghouding van den naam on-
zer_ vereeniging heeft getroost.
Nadat dan is gememoreerd dat de
vereeniging in do. maand September
haar 12 1/2-jarig bestaan herdacht,
besluit het verslagTypeerend is,
dat juist in dit jubileumjaar word be
reikt, wat het bestuur reeds zoo lang
had gedacht, namclyk de totstandko
ming van een goed georganiseerdsn
eerste-hulp-dienst.
Dank zij de groote medewerking
van het gemeentebestuur en van den
directeur van deu geneeskundigen
diëtist, Dr. J. van Konijnenburg, is
thans een geheel verkregen, dat
schier aan alle eischen, die aan een
vrij willigen eerste-hulp-dienst gesteld
mogen worden, voidoet. Behalve dc 5
hoofdposten Noord, Oost, Zuid, West
en Centrum zijn op onderscheiden©
hulpposten verbandkisteu geplaatst,
en is de oproepdienst bij dag en nacht
in alle opzichten geregeld. Ziekenau»
to, rijwieibrancard en zuurstofappa
raat zijn met daarbij volkomen ver
trouwd personeel steeds disponibel^
lerwyl ook verscheidene heeren me
dici zich beschikbaar stellen en allo
medewerking toezegden. De genoeg
zaam opvalleude platen aan de wonin
gen der leden wijzen het publiek den
sg, dat hioivar. reeds jierhaaideiijk
11 dankoaar gebruik maakte.
UITSPRAKEN.
J. Cb. RL, overtreding Motor- en
Rijwiel wet f 15 subs. 15 dagen hechte-
's.
C. G. II. overtreding Arbeidswet 1919
f 3 subs. 3 dagen hechtenis.
J. E., diereu noodeloos vervoeren
op pijnlijke wijze f 5 subs. 5 dagen
hechtenis.
E. J. N. het te Haarlem als bestuur*
der van een rij- of voertuig daarme
de over een trottoir rijden f 1 subs*
1 week tuchtschoolstra f.
C. J. N. het te Velsen op een rijwiel
rezeten, zich laten voorttrekken door
e?n voertuig f 2 subs. 1 week tucht
school.
H. A. straatschenderij f 2 subs. 1'
week tuchtschoolTh. v. B. ee-n
naard ©r> den ODenbaren weg onbe
heerd laten staan f 1. subs. 1 week
tuchtschool. C. J. N., overtreding Ar
beidswet 1919 2 maal f 3 subs. 3 da
gen hechtenis voor elke boeteP. de
W., id. f 5 sumbs. 5 dagen hechtenis;
•T. J. v. d. V., overtreding Vleeschkeu-
rinjrswet 1919 f 5 eubs. 5 dagen hech
tenis IT. de TV. id. f 30 suis. 10 d?.-
gen hechtenis P. B. niet aangifte
doen van verandering van woonplaats
f 3 subs. 3 dagen hechtenis. r
A. Th. D. in een voertuig gaan, terwijl
de trein in beweging is f 6 subs. 6 da
zen hechtenis, AI. B. overtreding veror
dening op de winkelsluiting van Velsen
f 4 subs. 4 dagen hechtenis J. S. idem
idem, W. J. W. het buiten een urinoir
wateren f 1 subs. 1 dag hechtenis, H. A.
het tc Velsen bij muziekuitvoeringen kin
deren beneden 16 jaar medevoeren f 3 subs.
3 dagen hechtenis, G. N. v. A. overtre
ding Motor- en Rijwielreglcment f 10 subs
10 dagen hechtenis.
I. v. d. S.. idem. f3 subs. 3 dagen
hechtenis; C. B.. iêcm, f6 subs. 6 da
gen hechtenis J. \V., vrijgesproken C,
B., openbare dronkenschap, f 4 subs. 4
dagen hechtenis\V. G. H., idem, bij.
herhaling, 3 dagen hechtenis K. S. J.,
openbare dronkenschap, f 4 subs. 4 da
gen hechtenis; L. L idem, f6 subs. 6
dagen hechtenisC. W., overtreding
Arbeidswet, z maal f 3 subs. 3 dagen
hechtenis voor elke boeteJ. H.. icn
C., idem, f 4 subs. 4 dagen hechtenis;
P. J. K., overtreding Arbeidswet, f 4
subs. 4 c.agen -hechtenis.
G. B. overtreding Bïnnen-aanva*
ringsreglement 5 subs. 5 dagen hech
tenis. E. v. V., overtreding verord. op
de Winkelsluiting 4 subs. 4 dagen
hechtenis. P. Z- overtreding pol.-ver
ordening Bloemendna! 3 subs. 3 da
gen hechtenis. G. II. idem., f 3 subs..
3 dagen hechtenis. J. C. V-, overtre
ding pol. verord Beverwijk f 2 subs..
2 uageii hechtenis. T. de V., idem,
f 2 subs. 2 dagen hechtenis. Gh- D.
K. overtrecL pol.-verord. f 3 subs. 3
dagn hechtenis.
BEVERWIJK.
Opening bazar Zieken
huis. nOder bijzonder groote be
langstelling, had Woensdagmiddag de
opening plaats van den bazar ten
oordeele van het op te richten zieken-
nuis. De groote zaal van „Maison
Stroucken' zag er schitterend uit.
Mevr. Zuidema-Stoutenbeek. Voor
zitster van de commissie hield de ope
ningsrede, waarbij zy in de eerst©
plaats het doei van den bazar memo
reerde. Dit doel is: een flink bedrag
bijeen te krijgen voor het bouwfonds
van het eiekenhuis. Door velen, ook
buiten de gemeente, zegt mevr. Z.,
zijn wij gesteund met flinke bijdragen,
wel een bewijs dat de vraag van een
ziekenhuis urgent is. Thans wachten
ons eenige'drukke dagen, hoe drukker
hoe liever. Ieder zal iels van zijn of
haar gading vinden, en afgescheiden
van het goede doel zijn de prijzen on
zer artikelen niet te hoog, dez© be
hoeven niet- af te schrikken. Met den
wensch dat allen er aan zouden mee
werken dat deze bazr zou slagen ver
klaarde mevr. Zuidema den hazaf
voor geopend.
Daax de Burgemeester wegens ziek
te was verhinderd en wethouder Zwa
ger buitenslands vertoeft, sprak na
mens het college van B. en W. wet
houder Gorter eenig© waardeerende
woorden, waarin hij opmerkte dat
buiten den Burgemeester, nog een der
leidende figuren van het ziekenhuis,
Ds. WestenLur?. in een ziekenhuis
wordt verpleegd. Deze beid© gevallen
spreken genoegzaam uit de noodzake»
Feuilleton
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch van
E. A. ROWLANDS.
22)
Lady Ellen deed haar best niet ja-
Joersch te schijnen, maar haar pogin
gen daartoe slaagden niet heelemaal.
„Maar ik vermoed, dat je toch wel
het een en under van haar afweet,
anders zou j© mij toch niet vragen
haar te helpen".
„Ik weet, dat ze in moeilijkheden
is. Dat kan men aan haar heele ge
zicht zien, dat behoefde ze niet eens
te zeggen".
„Waar is ze?" was Lady Ellen's
Tolgendö vraag.
Hij zuchtte.
„Ik weet het niet. Zij ging bij mé-
trouw Gresham vandaan den Maan
dag, nadat jij haar gezien had. En
mevrouw Gresham heeft niets verder
van haar gehoord, dan een brief die
aan een station op de bus was gedaan
en waar geen verder adres in stood".
Lady Ellen was stil. Haar handen
lagen in haar schoot- en ze zat zenuw-
achtig met haar ringen te spelen.
„Natuurlijk wil ik alles doen wat
ik kan", zei ze eindelijk.
„Ja, dat wist ik wel", antwoordde
Adrian Dawney.
„Maar het is moeilijk iemand te
helpen, die inen eigenlijk nooit ont
moet heeft".
„Ik hoop, dat jullie elkaar gauw eens
zullen ontmoeten", zei de man. „Uit
wat liaar vriendin ine Vertelde en uit
wat Hammond zei, maakte ik op, dat
juffrouw Sinclair heel ongelukkig
moet zijn. Zij heeft me zelf verteld,
dat z© heelemaal geen vrienden had.
Ik weet niet, hoe het komt Ellie,
maar ik heb een gevoel, alsof ham-
zorgen niet haar eigen schuld zijn en
dat er veel meer achter zit, dan wij
kunnen vermoeden".
„Het zou anders gemakkelijk ge
noeg zijn, haar te vinden".
Maar hij haalde de schouders op.
„Een man kan weinig voor een
vrouw doen, zelfs wanneer zijn gevoe
lens voor die 'bouw geheel platonisch
zijn".
Lady Ellen's gezicht klaarde op.
„Ja, het is eigenlijk mal, niet?" zei
ze, „en de wereld is zoo vol argwaan.
Natuurlijk zul ik alles doen wat ik
kan. Wel jammer, dat ik nu net weg
,Nu, misschien zou Je de belang
stelling van de hertogin in juffrouw
Sinclair op kunnen wekken. Mevrouw
Gresham vertelde me, dat ze werke
lijk buitengewoon muzikaal schijnt te
zijn en misschien zou je nicht haar
van den winter voort kunnen helpen.
Zij heelt er tenminste de. macht toe".
„Je behoeft het Poptfy maar te vra
gen en ze zal liet niet weigeren", zei
Lady Ellen. „Maar weet juffrouw
Laurie dan met, waar juffrouw Sin
clair is?"
„Neen, toen zij dien morgen ver
trok, is zij letterlijk verdwenen.
Juffrouw Laurie gelooft zoo hal? en
half dat 7,0 misschien al naar Canada
vertrokken is, maar ik heb een ge
voel, dat zc nog in Londen is. Zoowel
mevrouw Gresham als ik zijn erg ver
langend met haar in aanraking te ko
men en ik hoop binnen een paar da
gen in staat te zijn je te melden, waar
ze is". Toen praatte Kolonel Dawney
over Lady Ellen's eigen zaken en
drukte zijn goedkeuring uit met wat
ze gedaan had.
„Bemoei jc niet meer met dien Ten-
derten dan hoogst noodzakelijk is",
zei hij. Ik heb hem nooit mogen lijden,
ik heb nooit goed begrepen, lioo hij
door Pleydell in de firma is opgeno
men. I-lij is zoo'n heel ander soort
man, 7.00 indringerig".
„Ja", zei Lady Ellen berouwvol,
„maar ik zal toch nog wel moeite heb
ben me heelemaal van hem los te ma
ken, in ieder geval ga ik nu geruimen
tijd weg en zal hem vooreerst wel
met zien".
Kolonel Dawney bracht haar naar
huis en bleef toen nog eenigen tijd bij
haar zitten praten, loen hij weg was,
was Lady Ellen bedroefd.
„Hij kwam niet om mij", zei ze,
„hij wilde alleen maar over dat an
dere meisje praten. Ik hoop, dat ik
haar niet zal ieeren haten, maar het
zal er wel van komen als hij veel van
haar gaat houden".
Juist op dit oogenblik bracht het
dienstmeisje haar een groote doos, die
uit Amerika kwam. Toen ze haar
opende was zij tol met mooie rozen,
die, hoewel z© zoo'n verre reis ge
maakt hadden, er nog prachtig uitza
gen, zoo schitterend waren ze ver
pakt.
Julian Bryant's kaartje lag er bij
en Lady Ellen was door deze attentie
buitengewoon gevleid.
„Hij is aardig", zei ze bij zich zelf.
„Ik weetniet zeker, of ik hem wel zoo
aardig vind als Adrian, maar in ieder
geval is hij toch bijna even aardig!"
Zij nam de rozen mee naar Schot
land en ze verleenden ©en bijzonder
cachet aan de mooie oude kamers, die
speciaal voor haar in orde waren ge
maakt.
De hertogin glimlachte, toen za hoor
de, waar de rozen vandaan kwamen
en wie ze gezonden had.
„Dat vind ik een sympathiek jong-
mensch", zei ze. „Hij is tenminste
eens wat anders".
„Ja, hij is zeker heel iets anders
dan de doorsnee-jongelui", zei Lady
Ellen.
„Weet je, ik geloof, dat hij eigen
lijk schoon genoeg heeft van al dat
geld, en nu werkt hij aan een nieuwe
automobiel-uitvinding, gewoon wer
ken, Poppy, met zijn handen soms
uren achter elkaar in een gewone
werkplaats. Ik geloof dat hij in ver
band met die uitvinding ook naar'
Amerika gegaan is. Ik hen blij, dat je
hem aardig vindt. Wanneer hij terug
komt, moet je hem beslist eens te lo-
geeren vragen!"
„Natuurlijk", zei de hertogin.
„Sohrijf jij' maar naar Amorika en
noodig hem uit. Heb je Adrian in den
laatsten tijd nog gezien?"
„Ja, ik heb gisteren met hem koffie
gedronken. Ik was erg blij hem te zien,
maar hij heeft mijn heele plezier be
dorven door maar voortdurend te
praten over eon zangeresje in wie hij
plotseling belang stelt, en heel \reel
belang ook! Hij wilde, dat jij je er
voor interesseerde, Poppy".
„Als Adrian haar aanbeveelt zal ze
ook wel goed zijn", zei de hertogin
kalnu
Toen zij uit Lady Ellen s kamer
kwam, had ze het over haar met haar
man.
„Ellie ziet er liever uit dan ooit'*,-
zei ze, „en ik geloof üieusch, dat dia
Bryant ernstige bedoelingen beeft. Ik
hoop het maar. Het zou een uitsteken
de partij zijn!"
„Ellie moet geen overhaast besluit
nemen. Zij heeit zich één keer ver
gist, zei de hertog. „Daar moet ze
nu voor oppassen."
„Och, in Bryant zou ze zich niet
vergissen. Ik heb hem nauwkeurig
bestudeerd", zei de hertogin. 11 y is
een bijzonder aardige jongen. Ik wil
hem te logeeren vragen, terwijl Ellie
hier is, dan zijn ze beter in de gelegen
heid elkander te leeren kennen."
De hertogin zei maar niets over
Adrian Dawneyzij had al lang Lady
Ellen's geheim geraden, maar zij hield
teveel van haar nichtje om een derge*
lijke delicate zaak zélfs met haar man
te bespreken. Zij was heel oprecht in
haar bedoelingen om een huwelijk tot
stand te brengen tusschen Bryant en
Lady Ellen, want zij zag geen heil in
een toekomst met Dawney. Ze be
greep Adrian Dawney niet goed, waar;
't haar nichtje betrofhij hield zonder
twijfel heel veel van haar en stelde
groot belang in alles wat ze deed,
maar hij scheen in haar leven geen,
.grooter rol te .willen spelen dan dia
