DE ROBBEDOES
HAARLEM'S DAGBLAD
UNITED TELEGRAPH
Iv-
VRIJDAG 6 JULI 1923 TWEEDE BLAD
DIENST VAN DE
Per Vliegmachine naar Moskou
(Van onzen specia-len correspondent).
Russische luchtverkeerplannen. Do lijn MoskouTiflis. Uitbreiding
naar Teheran en Kaboel. Do Russl scho luchtvloot. Bete;e verbindingen
met de randstalen. Moskou—Kasan. MoskouBakoe. McskcuWla-
diwostok. De verdere plannon.
Moskou, Juni.
Voor ik mijn reis naar Rusland be
gon, 'bad ik reeds gedurende eenigen
lijd systematisch de vele corresponden
ties cn berichten, die over het Russi
sche vliegwezen de ronde hebben ge
daan in de dagbladen, verzameld. Het
onderzoek naar do juistheid van alles,
wat over dit onderwerp zoo al geschre
ven is, leek mij een dankbare taak, om-
dat het volkomen onmogelijk bleek uit
de telkens elkaar tegensprekende be
richten een juist beeld ie vormen van
het Russische vliegwezen. Op de meest
welwillende wijze zijn mij door de di
rectie van de Deruluft de wegen ge
baand voor dit onderzoek en de Rus
sische autoriteiten hebben mij even 'be-
reidwillig verder geholpen als de lucht
vaartmaatschappijen mij inzage gaven
van haar giganteske planoen.
Gigantisch cis dit land, van welks
uitgestrektheid ik reeds gedurende de
vlucht van Koningsbergen over Smo
lensk een duidelijk beeld had gekregen,
dat niet eindigt, waar onze schoolwijs
heid de grenslijn van Europa ploegt te
trekken. Dat zich verliest in onmete
lijke verten, welke het noodig zouden
maken, nog zes zulke dagelijksche
vliegtrajccten aan' elkander te rijgen,
om in Oostelijke richting" den Oceaan
■te bereiken. Maar juist deze ontzaglijke
afstanden-sluiten de toekomstmogelijk
heden van het Russische vliegverkeer
in zich. Dat hebben do tegenwoordige
machthebbers en hun technische advi
seurs ten volle ingezien.
De wil, dit inzicht ook in een daad
om te zetten, heelt reeds spoedig not
stichting van de DuitschRussische
Luchtvaartmaatschappij (Deruluft) ge
leid en tot uitbreiding van haar koerier-
lijn MoskouKoningsbergen, waarvan
de beteekenis reeds gedurende de con
ferentie van Genua is gebleken en wel
ke nog onlangs de snelle reis van Kras-
sin naar Londen mogelijk maakte. De
tweede stap was de toelating van een
Junkers-ooncessiemaatschappij, die en
kele dagen voor mijn aankomst haar
•dienst tweemaal per week tus-
s oh en MoskouCharko wR o s t o w—
NoworossicskBatoenTiflis en terug
had geopend.
Dit ongeveer 2100 K..M. lange traject
wordt in twee dagen gevlogen en stelt
aan de zenuwen van de aviateurs, in
het bijzonder in de streek ten Zuid-Oos
ten van Noworossicsk, buitengewone
eischeri. Het belang van de Russische
regeering is echter juist bij deze lucht
lijn .bijzonder groot, vooral omdat hei
plan bestaat, haar te verlengen tot Te
heran en een vetclere -uitbreiding
Kaboel niet tot de onmogelijkheden
wórdt gerekend: Voor groots reparatie:
aan de machines heeft deze maatschap
pij de beschikking gekregen over ecti
vroegere automobielfabriek in de nabij
heid van Moskou, waar Russische me
taalarbeiders onder leiding van Duit-
sche technici de behandeling v
aluminium leeren. In de stad,
Nikolskaja,. bevindt rich een speciaal
reisbureau en in de Petrogader Chaui
see een bijna vorstelijk ingericht huis
voor de aviatólirs*
Zoowel de hier verblijf houdende zes
vliegers, een zelfde aantal monteurs en
evenveel menschen van de Deruluft, die
echter te Koningsbergen wonen, zijn
Duitschers. Maar overigens schijnt het
praatje, dat het geheele Russische
vliegverkeer vrijwel een Duitsch vlieg
verkeer is, niet met de feiten in over
eenstemming te zijn. Weliswaar treft
men hier en daar in zeer ondergeschik
te functies nu en dan ee Dnuitscher
aan, maar in de leidcpde posities -ont
breken ze vrijwel geheel. Maar dat vroe
gere Duitsche vliegerofficieren te Smo
lensk en Moskou' in het roode legei
dienst zouden doen, of zelfs maar als
technische adviseurs optreden, dat is
volkomen onjuist. Daarvan heb ik mij
persoonlijk kunnen -overtuigen en het
werd mij nog eens met nadruk beves
tigd door Chripin, den plaatsvervan
ger van den naar Taschkent gevlogen
chef van de oorlogsluchtvloot, die zoo
vriendelijk was, mij in het •hoofclkvai-
tier van de Russische militaire vliegers
te ontvangen,
Chripin's jeugdig-slanke figuur, zijn
door energie 'beheerschte sterke trek
ken, vormen een eigenaardige tegen
stelling met de geestdriftige levendig
heid Peretersky, den chef-inspec
teur van het civiele luchtverkeer, een
bekend jurist; die, zooals mij verteld
werd, niet tot „de" partij behoort en
desondanks in deze belangrijke functie
de toekomstmogelijkheden van Ihet
Russische vliegverkeer uiteen. Over de
détails van de reeds -voorbereide en bin
nenkort tot uitvoering komende plan
nen werd ik nader ingelicht door Kras-
noschekoff, den president van de Do-
brolet, de Russische vrijwillige lucht
vloot, een maatschappij, die de organi
satie van zuiver-Russische luchtver-
keerslijnen_ beoogt.
Het initiatief tot stichting van deze
maatschappij is afkomstig uit de .Oe
kraïne, waar reeds vroeg het vormen
van een Russische luchtvloot levend-ig 1
is gepropageerd. Moskou heeft zeer
spoedig het initiatief overgenomen cn
giooie activiteit ten- gun
de luchtvloot over- geheel Rus
land ontwikkeld. Er is op het oogen
blik nauwelijks iels, dat meer populair
is dan het vliegwezen. De voornaamste
courani, de „Istwestje", biengt dage
lijks in twee kolommen op de eerste
pagina de laatste vlicg-berichten onder
een cliché, dat een symbolische voor
stelling geeft van den vooruitgang var.
■het Russische vliegverkeer, liet resul
taat van deze propaganda is niet uit
gebleven. Het kapitaal van de Dobrolei,
srspronkelijk op 500.000 goudroebcl
sfgestelcl, kon zeer spbedig tot 2 mil
ten goudroebcl verhoogd worden,
iarvan, zonder eenige staatssubsidie,
reeds 800.000 goudroebel is gedekt. Men
heeft thans besloten, een verdere "ver
hooging van het kapitaal tot 5 millioen
goudroebel voor te stellen. De voor-
aandeelhouders, van de De-
brolet zijn de randgebieden, die veel
belang hebben bij betere verbindingen
met de economische centra van heiland.
Zoo is bijv. de karoentrust in Turkestan
bij de uitbreiding van de Zuid-Ooste
lijke lijn ten sterkste- geïnteresseerd. In
verscheidene steden zijn reeds filialen
1 de Debrolet gesticht.
De technische voorbereiding hceifi
reeds plaats gehad van de lijn M
kouNishniKazan., (450 en 640 K.M.)
welke lijn in exploitatie zal worden ge
nomen bij het begin van deland-b'
tentoonstelling te Moskou en de grooie
jaarmarkt te Nishni Nowgóród.
Debrolet heeft daartoe een serie Junk
cendelckers in Duitschland gekocht.
Voorts is in voorbereiding een aan
bijtende lijn, waar de dieüst met water
vliegtuigen zal worden onderhouden
Kazan over Samara, Saratos, Zaro-
zyn naar Astrakan cn verder naar Ba
koe. Verder heeft de opperste raad
d-en civielen vliegdienst voorgesteld, de
Dobrolet -opdracht te geven voor de uil
werking van een plan voor een lucht
lijn Petersburg-Moskou—Wladlwos:s
tok. Men hoopt zoo snel met deze plan
nen te kunnen vorderen, dat nog dezen
herfst een proefvlucht ran Londen
over Moskou naar WladiwostoK 'kan
worden- gemaakt. In verband met dc
ervaringen, die daarbijzullen worden
opgedaan, zal dan het volgend voorjaar
een internationale prijsvraag voor dc
beste verkeersvliegtuigen worden uit
geschreven. Maar bij Russische termij?
nen doet men altijd goed, ze wat ruim
te nemen.... Wanneer deze prijs vraag
en de daaraan te verbinden vliegwed
strijd een half jaar later komen, dan
is aangegeven, dan nog zal het een go-
beurtenis van de grootste beteekenis
zijn en een krachtproef voor de moto-
ren- en vliegtuigindustrie.
Andere plannen hebben betrekking
op de vormig van luckiverkeerslijnen
tusschen Taschkent en Wjérny, een
weg, dien men met kamcelcn op het
oogenblik nauwelijks in S a 14 dagen,
met vliegtuigen echter in 7 uur zal 'kun
nen afleggen. Verdtr tusschen Boe-
chara en Chiwa, tusschen welke plaat-
in thans niet paarden en over het
ongeveer tien dagen reisthet
vliegtuig zal het in 5 uur klaarspelen.
Omj het beeld van de ontworpen lucbc-
verkeerslijnen te voltooier, diene nog,
dat de Oekrainsche luchtvaartmaat
schappij de luchtlijnen CharkowKièw,
CharkowOdessa -en CharkowSinfe-
ropol voorbereidt en daartoe een aantal
•-eendekkers heeft besteld.
BiimealaM
EEN BRIEF MET f 4000 VERDWE
NEN. Door een kassievsfirma to
's Hertogenbosch. is hij do politie al
daar aangifte gedaan, dat zij Maan
dag abusievelijk niet aa-ngetookend -oen
brief met f 4000 naar Amsterdam
heeft verzonden en dat deze brief zijn
werd benoemd. Enthousiast zette hij mij bestemming niet heelt bereikt.
ANGST VOOR' DE ZON. Prof.
Van.Leersum schrijft in het weekblad
Volksvoeding over „licht eu Engel-
sche ziekte". Schrijver wijst op de
goede resultaten van een lichtki
voor verschillende ziekten.
Alevel gaat prof. Van Leersum
voort niet alle zieken kunnen zich
de' weelde van een lichtkuur in de Al
pen veroorloven. Het meerendecl moet
zich "tevreden stellen met het zonlicht-,
zooals het hun in de. plaats hunner
inwoning ter beschikking staat, maar
dan spreekt het ook van zelf, dat men
er mede moet woekeren. Doch dit doet
men veelal niet. Vele mensehen koes
teren bepaald angst voor de zon. Een
sprekend voorbeeld zag ik in den Boe
renoorlog^ in Transvaal en den Ol
ie-Vrijstaat;. Dat de vrouwen daar met
groote, vooruitstekende kappen het
jelaat tegen de zgn trachten te be
schutten, is tot daaraan toe, doch ik
ontmoette ook herhaaldelijk, in het
schoonste weer, terwijl er geen Wolk,it
aan de lucht was, boeren te paard,
oude Takharen, met de parapluis op
Hier te lande brandt echter de zon
zelden zon fel, dat het noodig
:h tegen haar stralen te beschut
ten, en toch hebben velen de gewoon
te om haar angstvallig te mijden cn
sluiten zij het licht af met overgordij
nen, zonneblinden en iriartjuisen, op
dat het de kleur van de tapijten en
meubelstoffen niet- zal doen verschie
ten. Ouderwetsche huisvrouwen doen
dat met een lialssbai'igheid waartegen
geen hygiënisch betoog óver de gezon
de en lriemdoodende werking van zon
licht iets vermag. Zij zouden intus-
sciien, indien zij -op de hoogte van het
geval waren, den hygiënist van zijn
stuk kunnen brengen met een deug
delijk argument, en wel dit, dat bet
licht op zijn weg'door het vensterglas
alreeds een groot. deed van zijn ge
neeskracht verliest, zoodat er feitelijk
geen kwaad in het gebruik van over
gordijnen en wat dies meer z.j, zou-
steken.
Inderdaad is de lïcht-absorbeeren-
de werking van vensterglas belangrijk
en zij betreft ongelukkigerwijze- juist
dat deel van het spectrym, waarin de
aiiti-rhacbitische stralen, als ik die
zoo e-ens noemen mag, gelegen zijn.
Want stralen met een golflengte klei
ner don 384 rnu laat gewoon venster
glas. althans de soort welke Hess 111
New-York heeft onderzocht, niet door.
Ondanks dit welgec-onstateerde feit
blijft, een goede verlichting onzer
woonvertrekken een gezondheidsmaat
regel, welks wenschelijkheid de des
kundigen tegenover de meest „Hcht-
SC11UW6 huisvrouw moeten blij ven
bet-oog-ïii. va rit dat vensterglas de
speeiuek antiniacnithche licnt-stralen
tegenhoudt, wil nog met zeggen, d'ii
liet 'Vorig-e doel van het licht geen
nut vóór de gezonctne-id in het alge
meen zou hebben. Het tegendeel is
waar, zooals ae dagelijKseiie ervaring
leert. De zon is onze levensbron en
het zou y_an kort-zicutigheid gvtuigen,
die te willen afsluiten. Wij moeten
celeer onze levenswijze naar haar re
gelen. Van den dag gebruik maken
en geen nachtdieren worden. Daarom
is de invoering van den „zomertijd"
zulk een nuttige maatregel, omdat
daardoor de stedeling en ook menig
plattelandsbewoner de gezonde wer
king van zonlicht in ruimer mate deel
achtig. wordt, dan onze, zoo .moeilijk
le veranderen, onnatuurlijke leven
wij? toelaat. Us gezondheid, en d'na.
mede de-kracht .van het volle zijn 1
méde gebaat, en dat zijn zaken, welke
zoo al niet boven alles, dan toch vóór
alles beboeren te worden behartigd,
als men tenminste wil, dat er van de
natie iets terecht komt.
DE VERHOOCINC DER COLLECÊ-
CELOEN.
Blijkens het v-oorloopig verslag der
Eerste Kamer over het wetsontwerp
tót" wijziging van de Iloog-er-Onder-
w ijs web hadden verscheidene leden
ernstig bezwaar tegen de voorgestel-
do wijzigingen. Deze leden vreesden,
dat verhooging van de collegelden
achteruitgaan van het aantal studen
ten ten gevolge zal hebben. Nu is het
mogelijk gewcnscht, dat het aantal
studeerenden inkrimpt, gezien dat ve
len 11a gunstig volbrachte studiën
geen passenden werkkring kunnen
vinden. Beter ware het dan echter de
examens te verzwaren.
Het is zeer wel mogelijk", meenden
Voorts deze leden, dat alleen het col-
legebezoek zal achteruitgaan, maar
daartegenover het repetitorenste.lsel
tot nog grooteren bloei zal komen.
Eenige leden waren van oordeel,
dat het beter ware geweest, evenals
bij de evenredige schoclgeldheffing,
ook bi] de bepaling van ds collegelden
rekening te houden met de'financiee-
le draagkracht der betrokkenen.
Met dit denkbeeld konden andere
leden zich cvenw.el geenszins vereeni-
jen.
Onder de leden, die de voorgestelde
'erhooging wenschten te steunen, wa-
■eii er echter ook, die van oordeel wa-
•Gn, dat do regeêring veeleer moet
ti'even naar vermindering van de uit-
'Q'ven voor het hooger onderwijs. Het
tan tal professoren zou zonder be
zwaar kunnen'worden beperkt.
Er moet voorts volgens deze leden
onderscheid worden gemaakt tusschen
onderwijs en Wetenschap. Het onder-
moet worden toevertrouwd aan
lectoren, die niet zoo hoog behoeven te
rden gehonoreerd als de professo-
Naast deze lectoren kan met een
betrekkelijk gering aantal professoren
i' beoefening Van de «vetenschap
u-den. volstaan.
Andere Jeden kwamen tegen deze
beschouwingen op. Zij meenden te
moeten waarschuwen, dat een split
sing in het hooger ouderwijs, als hier
'oorgestaan, wel eens Verhoo-
eing van de kosten in stede van be
zuiniging ten gevolge zou kunnen heb
ben.
Dingen die niet iedereen wee,
r
EEN NEDERLANDSCHE DRAEUC-
BESTRIJÜER TERUG VAN EEN
ONDERZOEKINGSTOCHT IN
AMERIKA.
Men melclt uit New-York aan- 3e-
Nieuwe Ct:
•én verblijf van d,rie maanden
is met de V-oleudam naar Holland te
ruggekeerd de heer P. v au der Meu-
len, -president van het hoofdbestuur
der Vereeniging ter Bestrijding van
iholischö Dranken. De heer Van
Heulen die hier met den heer N.
A. de Vries in Maart gekomen was om
de uitwerking dor „Prohibition" te
bestudeeren, is over de resultaten van
reis buitengewoon tevreden. Hij
- vaste meening toegedaan, dat
met de anti-drankwetten, nu deze
'ier jaar in werking zijn geweest,-
reeds zeer belangrijke resultaten zi.iu
bereikt. Van de vele ervaringen en in
drukken die de heer Van der Meiden
zelf in artikelen en brochures hoopt,
to beschrijven, was het voornaamste
wat drankmisbruik als een volksvra,ag,
stuk betrekt, dat men nu al zeggen
kon, dat het niet opgehouden had een
probleem voor het volk te zijn. Dege
nen die nu nog misbruik maken van
sterkon drank zijn voornamelijk de
rijken en beter bedeelden. De heer
Van der Heulen, was er zeker van,
dat do wetten waarschijnlijk nog wei
vele veranderingen zouden ondergaan
toch nooit herroepen zouden
worden: daarvoor waren te velen van
de weldaden van het drankverbod 1
overtuigd.
UIT DEN JPARLEMENTAIREN
BIJENKORF.
De „hoefijzer '-redacteur van liet
111)1. .geeft een opsomming ivtrit het
geen het- Parlement in- hei afgeloopen
ziUingjaar heelt afgedaan.
Ds 'tweede Kamer zond, buiten de
begioo.ingswetien,. ongeveer 300 wets
ontwerpen haar de Eerste welke deze
reeds bijna alle afdeed. Voorts behan
delde z-e io interpellaties en'ecu vijf
tigtal inlichtingen op adressen, ver
slagen en moties. Onder do behandel
de wetsontwerpen waren: do Rijn-
vaa.ri,regeling van Versailles, de nieu
we Jachtwet, de Arbeidsgeschillen-
wet-, de pieustweigeriugswet, de wij
ziging der Erfopvolging, do wijziging
der Huurwettsn, de nieuwe wijze van
samenstellen der Eerste Kamer, het
Schoon ui we tje, do wijziging der L. O.
Wet, die der 11 O.-Wet, de Oostenrijk-
Rclie leening, het Hanzewetje, enz!
l.i' liggen dan ook, bij. de Tweede
Kamer, nog slechts 29 Wetsontwerpen
onafgedaan, die geheel voor openbare
behait "cling serer-l wci^n (p,a. de..oer
ouds Afhiumsfojtiaye' Rechtspraak, de
Onreohlmatige Daad, de,Zondagswet,
da Rechtstoestand.-en hel Psyrhopa.-
thenontwerp), terwijl trouwens van
een zestal daarvan (waaronder de
Vloot wet de behandeling reeds was
aangevangen, doc-h weder geschorst.
En nog niet 111 de afdeeling-m on
derzocht zijn nog slechts 16 wetsont
werpen.
INBREKERS. Toen de gemeente
veldwachter Van Riel een dezer nach
ten te Alpheu (N.-Br,) op surveillance
was, ont-dekte hij een onbeheerd rij
wiel, beladen met een znlc leder,
melclt do „Msb." Ilij bemerkte even
daarna drie verdachte personen, w,aar
van ér twee oen rijwiel bij zich had
den, eveneens zwaar beladen. Do drie
onbekende personen werden door den
veldwachter en te hulp geroepen bur
gers overvallen en gearresteerd. Een
wist zich los to rukken en op de
vlucht te gaa.11. Hij werd vervolgd
door een der burgers en cliens hond.
Bij zijn vlucht trok de dief een re
volver en schoot verscheidene malen
op zijn 'achtervolgers, echter zonder
iemand t-o treffen. Al heel spoedig
Word do bandiet djoot" den hond tot
staan gebracht. Ruim '150 K.G, le-'
der, dat- in een looierij ontvreemd was,
werd in beslaig genomen. De inbrekers
zijn uit Breda en Tilburg afkomstig
en allo drie beruchte lieden. Zo wor
den van meer inbraken en diefstallen,
gedurende den laa-tst-en l.ijd in de om
ring gepleegd,, verdacht.
DRIE VINGERS AFGESNEDEN.
De aannemer K. te N'ieuwer-Amst-el
,had hot ongeluk in zijn werkplaats to
struikelen en daardoor met zijn lin
kerhand steun willende zoeken, te
recht to komen op een nog niet stil
staande cirkelzaag, waardoor liem
drie vingers werden afgesneden, be-
nevens een stuk uit do hand.
EENIGE UITDRUKKINGEN WELKE
HAAR OORSPRONG -VINDEN IN
DE OUDE GESCHIEDENIS IEN DE
hV-: FABELLEER.
;w"' „Een panische schrik".
„Het vat der Danaïden".
„Van de scylla in de cha-
rcbdisV- „De Achilles
hiel"..
Onze taal is rijk aan uitdrukkin
gen ontleend aan de oude geschiede
nis en -aan de Falbellesr. Om er maar
eenige te noemen. Ieder heeft
eens gehoord of gesproken van „een
pauisctie schrik"; het vat der Danaï
den"; van d.e scylla in de charybdis":
„do Achilleshiel". Van deze veel ge
bruikte uitdrukkingen i3 zoo
beteekenis, toch misscbien niet altijd
do oorsprong bekend.
Onder een panisch en
s c Ji r i k verstaat men een plotse-
lingen schrik die groote menschen-
massa's aangrijpt en alle bezinning
doet verliezen.
Deze uitdrukking vindt haar ont
staan in den naam van Pan, een Ar-
kadische herdersgod, wiens i
etdende" beteekent. Volgens een
der legenden was hij de zoon van dq
nimf Penelope en Odysseus. Pau
kwam bijna volw'assen ter wereld.
Zijn afschuwelijke gestalte joeg zijn
moeder zoo'n schrik aan, dat zij vol
afschuw op de vlucht sloeg voor haar
leelijken zoön. Hij bad bokspooten,
geitenstaart, een met haar be
groeid lichaam, een krommen neus,
spitse ooren en hoorens op zijn hoofd.
Zijn va-der wikkelde hem in een die-»
en bracht hem naar den Olym
pus, waar alle goden-in eeu schate
rend gelach losbarstten, toen ziij den
jongen God zagen.
Spoedig keerde liij weer naar do
aarde terug, waar het vee, de bos-
sc-hen en de weide aan zijn zorgen
werden toevertrouwd. Verder ston
den onder zijn bescherming-de jacht
en de visscherij. Hij was een groot
liefhebber van zang en dans en ont
dekte door een -toeval de herders
fluit. Toen hij namelijk de nimf
Syrinx, wel Ivo hij beminde, achter
volgde en deze op haar'vlucht" voor
hem, bij de rivier de Ladon, uitge
put nederviel en - haar zusters cm
hulp smeekte, veranderden dezen
haar in riet. Pan sneed .eenige riet
halmen af om er kussen op te druk
ken. Toevallig blies hij er door en
daar deden zich de liefelijkste tonen
b-ooren. Om zijn verloren geliefde te
eeren; "üöemde. hij u-deze herdersfluit-
naair haar de „Syrinx". Pan wordt
Voorgesteld als ©en vroolijke, opge
wekte', dartele god, die bij landelijke
-feesten, altijd de leiding had. Hij had
vaarlij-k© stem, waarvan ilij
dikwijls gebruik maakt© om de arge-
looze woudbewoners een ontzetten-
den schrik aan te jagen. Als.hij zijn
omvangrijke stem verhief, die door de
echo's honderdvoudig weerkaatst
werd, dan werden degenen, die heb
hoorden door een „panisc.hen schrik"
vallen, en vluchtten vol ontzet
ting in - alle richtingen. Van de
kracht van zijn stem: maakte hij ook
gebruik om in de vijandelijke legers;
schrik to verspreiden en hen op de
lucht te jagen.
ITot v at der Danaïden
«uilen, wil zoggen', heb verrich
ten van eindeloozen arbeid, waarbij;
n nooit zijn doel bereikt- De Da
den waren dó vijftig dochters van
Dan cos, welko on verlangen van
Aegyptos 'do broeder van Danaos.
moesten huwen met diens vijftig zo-
1. Dana-os vluchtte met zijn vijftig
dochters, maar werd door de min- hem.
naars a-chtervolgd. Noodgedwongen
stem'dö Danaos eindelijk in liet vijf-
tigvoudig huwelijk toe.-Ilij ga-f elk
elk van zijn dochters een zwaard,
waarmede zij na het huwelijk htm
echtgenooten en den slaap moesten
doorsteken. Allen voldeden aan het
bevel, behalve Hypermnestra, die haar
echtgenoot Lynceus wekte en" deed)
vluchten.
Tot straf werden de verradelijke,
wreede vrouwen, veroordeeld om in
den Tartarus, de onderwereld, ten
eeuwigen dag9 water te scheppen in
een vat zonder bodem nadat zij eerst
evenals haar vader Danaos, door den
geredden zoon vtan Aegyptos, Lynceus,
gedood waren.
Van de Scylla in de Cha
ry b d i s beteekent, van den eeneri
slechten toestand in den anderen ko
men.
In oorsprong was Scylla een schoon
meisje, dat door de ijverzucht van de
toovernares Kirke, die liefde had op
gevat voor den zeeigod Glaukus, dia
Scylla beminde, was veranderd in een
wezen-met 't'bovenlijf veri een meisje
en het onderlijf, dat. omgord was
met vreeselijke hondekoppen. van
een risch. Later werd zij geheel en al
veranderd, in een monster, vastge
hecht aan een rotswand, in de zee
engte tusschen Italië en Sicilië en den
noordelijken ingang van de staat van
Messina. Loodrecht verheft zich deza
rots uit de zee 'op, door de kracht en
onstuimigheid van het water zijn er
vele holen in gevormd. Dichtbij de
Scylla verheft zich een tweede mon
ster de Charibdis. Als straf voor haar
roofzucht werd zij als meisje door
Zeus in zee geslingerd. Zij woonde
daar op een rots in eên hol, maar
haar roofzucht en vraatzucht vermin
derden niet in haar nieuwe gedaante.
Heele schepen met alles wat er op'
en er in is, worden door .haar ver
zwolgen. Driemaal per dag slurpt zij
het zeewater in en spuwt liet- daarna
weer uit. Alles wat zij overlaat, drijft
ze naar Scylla toe.
Het verhaal luidt, dat Odysseus op
zijn omzwervingen om zijn vader
land weer te bereiken, door de straat
van Messina voer. Hij trachtte de
gevaarlijke Charybdis, die hem en a-F
het scheepsvolk met schip en al zou
verzwelgen, te ontwijken, 'daardoor
kwam bij te dicht bij de Scylla, bet
vreesdijk monster met de zes koppen;
hij moest het ontzettende zien gebeu
ren, .dat zes van zijn maunen werden
verzwolgen. In dit gebeuren vindfc
de spreekwijze: .„de Charybdis ver
mijden orn door de Scylla gegrepen
te worden", zijn oorsprong.
D e A ch i 11 e s li i o 1 of -pees.
Daaronder verstaat men de zwakke
kwetsbare plek in iemands karakter,
gestel, of in een betoog.
Achilles was de zoon van de zeego
din Thetis en van den koning der,
Myrmidonen in Thessalië, Pe-leus. Zijn
moeder die hem innig liefhad, dom
pelde hem, spoedig na zijn geboorte in
de rivier der onderwereld, den. Styx,
ojii hem onkwetsbaar t-e maken tegen
alle'mogelijke menschelijke wapenen.
Alleen cle hiel, de plaats, 'waarbij,
zijn moeder hem had vastgehouden,
was kvvesbbaar. Achilles werd de Iteu-
e gelaten tusschen een lang, rustig
oemloos leven of een kort roemvol
léven. Tot diepe droefheid van zijn
moeder koos liij het laatste. In den
Trojaa.ns'chen oorlog heeft hij een be
langrijke rol gespeeld, zóólang hij in
de gelederen der Grieken streed,.,be-r
haalden" 'dézen overwinning óp Over-
winning op de Trojanen'. Door onge
noegen, dat hij met Agamemnon,'dén,
opperbevelhebber der Grieken kreeg,
'trok* Achilles zich- uit den strijd te
rug en weigerde verder de Grieken
te hulp t-e komen, ook toen zij in den
grootsten 'nood waren. Ton slotte»
mengde Achilles zich weer in den,
strijd om zijn dierbaren vriend en wa
penbroeder Pat-roklos te wreken. Al
len vluchtten voor hem, behalve
Hector, die na lievigen strijd door
Achilles gedood werd. Apollo was
hierover zoo vertoornd op Achilles,
dat hij besloot, dat ook deze moest'
sterven. 1-Iij bestuurde op een morgen,
dat Achilles te dicht de poorten van
Troje genaderd was, de hand van
Paris, den Trojaanschen koningszoon,
die, zools men weèt-, door bet rooveu
van Helena, den Troiaanscheu oor
log veroorzaakt hadDe p.ijl trof hem
in zijn hiel, de eenige kwetsbare
plaats van zijn lichaam en doo-ddo
BIJ HET BADEN VERDRONKEN.
B:j het baden in zee is te llarlingen
de 9-jarige B. Scii. verdronken. Met
èsnige vriendinnetjes had ze zich te
wat-er begeven, buiten het voor bad
plaats afgezette gedeelte..
GEEN GOiEDKOOPE TREINEN
NAAR LIMBURG. Uit een ant
ed van den minister van Water
staat op een vraag van heb Tweede
Kamerlid Hermans blijkt dat dit jaar
geen goedkoope treinen in de maan
den Juli en Augustus van de hoofd
steden van het land naar het,Zuiden
Limburg zullen rijden.
ONTSLAGEN. De agent van de
H-anzieibank te Laren A. \V„ die op
vermoeden van liet plegen van onre
gelmatigheden is geschorst, is ontsla
gen; zoo, meldt de N. R. Ct."
BRITSCHE POLITIEKRUISER.
De Britscue politiekruiser „Garry"
zal deze maand enkele onzer havens
aandoen en op l'l Juli te Hldr, 13 Juli
te Amsterdam, 17 Juli te Lliriuicter.,
18 Juli te Rotterdam en 19 Juli te
Middelburg verblijven, terwijl op 211
Juli naar Antwerpen zal worden ver
trokken.
Feuilleton
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsoh van
JEFFERY. FARNOL..
6)
Hoe deftig boog ik met mijn hand
op mijn hart! Toen scheen het plotse
ling alsof we alleen waren, zij bo-
■v enaan de trap, en ik op de onderste
irede. En terwijl ik daar stond strek
te ik met een smeekend gebaar de ar
men naar haar uit. Haar oogen ke
ken in de mijne, en aan weerszijden
van haar roode mondje zag ik een
kuiltje. Onder haar role uit kwam
haar voetje in een kleine roze satijnen
schoentje; ze kwam naar mij toe en
bleef toen weer staan.
Nauwelijks ademhalend sloeg ik
haar gade, want mijn lot scheen er
van af te- hangen. Zou ze naar mij en
de liefde toekomen, of
„Schip ahov!" riep een stem, en
op hetzelfde oogenblik verdween mijn
droom. Ik zuchtte en toen ik om keek
zag ik Ito ven de balustrade een hoofd
uitsteken een hoofd, gewikkeld in
een met bonte kleuren bedrukte zak
doek!
„Zoo, Robbedoes!'1' riep ik uit.
„Maar mijn verbazing steeg ten top
toen liiji heelemaal zichtbaar werd.
Om zij u middel droeg hij een riem
met een grooten gesp, waaraan een
houten zwaard hing, twee of drie hou
ten dolken en een paar kinderpisbool-
tjes; aan zijn voeten had hij. eeu paar
kaplaarzen die veel te groot voor hem
waren, zoodat hij maar met moeite
loopen kon. Het was duidelijk, dat
hij een bloeddorstige zeeroover was!
De Robbedoes is een ras-artist!
„Hallo, maat!" riep ik. „Hoe is ds
wind?'1
„O", riep hij uit, terwijl liij van
opwinding haast over zijn laarzen viel
„neem me inee in uw boot, dan spe
len we zeeroovers! Zullen we, opm
Dick?"
„Nou, dat. hangt er af. \Vaar 's
Tante Liesbeth?"
„Meneer Selwyn gaat met haar en
Dorothy roeien op de rivier".
„Zoo, zoo!"
„Ja, en ze willen mij niet meene
men".
„Waarom niet, Robbedoes?" -
„Omdat ze bang zijn dat ik de boot
zal laten 'omslaan. En toen heb ik be
dacht dat- ik u zou vragen om zee
roover te zijn, ziet n. Ik zal u mijn
beste dolk en een van mijn pistolen
leeren. Dost n mee, oom Dick?"
„Kom maar aan boord, maal, als
je naar Spanjo en Amerika wilt", zei
ik. Hij klom er haastig er ih én ver
loor een laars, die we pas na lang
hengelen met den boothaak '.weer te
rug vonden.
„Die zijn van Piet", legde hij uit,
terwijl Tiiji het water er uit liet loo
pen. „Ik heb ze uit de kamer geno
men in de stallen waar het tuig ligt;
een zeeroover moet toch laarzen heb
ben; maar ik ben bang, dat Piet er
wel iets van zeggen zal!"
„Dat zal hij zeker, als hjji ze ziet",
zei ik, toen we van wal staken"-.
„Ik wou", begon hij, toen we een
paar minuten onderweg war,en. „ik
wou dat we ergens een plank of een
mast konden krijgen".
Waarvoor, Robbedoes?"
„Nou, ti weet toch wel, dat zeeroo
vers altijd een plank hadden, waar ze
menschen opbonden om hen de voeten
te laten spoelen? En ze heeschen ze
altijd in den top ve,n de mast!"
„Je schijnt er veel van af te we
ten", zei ik, terwijl ik langzaam
stroomaf roeide.
„U ja, ik heb het allemaal, gelezen
in „Roode Sam, de Schrik der Zeeën".
Roode Sain was een fijne vent, Ilij
liep heen en weer op het achterdek en
zwaaide met zijn zwaard en rolde
met zijn oogen en het schuim stond
op zi.iu mond, en
„I-Tij hakte ze allemaal in de pan",
\lel ik hom 111 do rode.
Ja!" risp de Robbedoes met onge
veinsde verbazing uit, „Hoe wist u
dat, oom Dick?"
„Wel", zei ik,'terwijl ik langzaam
aan de riemen trok, „ik ben vroeger
zelf ook een kleine jongen geweest en
toen heb ik veel gelezen over iemand
die „Ben met de dikke wenkbrauwen"
heette. Dat was nog eens een kerel.
Robbedoes! Hij kon schuimen en stam
pen eu iederen ochtend gaf hij een
stuk of drie, vier menschen een pak
3laag, om honger te krijgen voor zijn
ontbijt" Do Robbedoes keek mij met
groote rónds oogen aan,
„En ook in andere opzichten was
liij een merkwaardige kerel. 1-1 ij' werd
altijd in zijn hoofd geschoten of hij
kreeg een zwaard dwars door zijn li
chaam maar „Ben met- de dikke
wenkbrauwen" 'trok er zich niets van
aan. Het deed hem niets geen kwaad,
„En liet hij de menschen „kielha
llen" mot een bitteren glimlach?"
„Een heele massa!" antwoördde ik.
„En spoelde hij hun de voeten met-
een grijnslach?"
„Bij honderden tegelijk!"
„En zette hij ze op een onbewoond
eiland aan wal?"
„Heel vaak", antwoordde ik „en
dan hoonde liij ze nog ook".
,,0, wat zou ik dal graag eens wil
len lezen!" zei de Robbedoes met; een
diepen zucht; „wilt u mij "dat boek
over hom niet eons lemen, 00111 Dick?"
Ik schttddo het hoofd. „I-Ielaas ben
-ik dat in den loop van den tijd kwijt
geraakt, zooa-ls zooveel van mijn kost
bare bezittingen", antwoordde ik
somber.
De Robbedges zat in gedachten ver
diept en stak peinzend zijn hand in
het water,
„En tante Liesbeth gaat dus roeien
met meneer Selwyn?" zei ik.
„Ja, en ik zei nog tegen 'r dat ze
wel mee zeefoovertj© mocht spelen,
maar ze wou niet".
„Vreemd!" mompelde ik.
„Oom Dick, denkt u dat Tante Lies
beth. verliefd is op meneer Selwyn?"
„Wat?" riep ik uit, en hield op
met roeien.
„Ik bedoel, denkt, u dat meneer
Selwyn verliefd is op Tante Lies
beth?"
„Ik vrees van wel, Robbedoes. Waar
om?"
„Omdat de keukenmeid het zegt en
Taue ook en zij weten alles van liefde
af ziet u. Ik heb ze er zoo dikwijls
over hooren voorlezen uit een boek.
Maar ik vind verliefd zijn vreeselijk
idioot, u ook niet, oom Dick?"
„Af en toe wel, ja!" zuchtte ik
„U zou toch nooit verliefd worden,
is het wel, oom Dick?"
„Als ik er wat tegen doen kon,
neen", 'antwoordde ik hoofdschud
dend, „maar ik hen al verliefd en er
ïiet-s meer aan tc doen".
,Och!" riep de Robbedoes uit, op
een toon waaruit meer medelijden
dan boosheid sprak.
„Je moet maar niet al te streng
over me oordeelep, Robbedoes", zei
ik, „jij krijgt ook je beurt nog wel
als je wat ouder bent, misschien wordt
je ook wel eens verliefd".
De Robbedoes fronste cle wenkbrau
wen en schudde het hoofd. „Neen
antwoordde hij op strengen toon, „als
ik groot ben ga ik fretten houden.
Ben, -de tuinmansjongen, heeft er een
met een klein, roze neusje".
„Een fret heeft natuurlijk zijn voor
deden", zei ik nadenkend. „Een fret
zal niet het eene oogenblik boos kij
ken eu liet volgende oogenblik kuil
tjes in zijn wangen hebben. En boven
dien hoef je bij een fret nooit bang
te zijn dat hij een tante 'heeft. Ik ge
loof dat dat idee vnn jou nog zoo
kwaad niet is, Robbedoes,
„Laten we nu zeeroovertje spelen,
oom Dick", zei hij vastberaden. „Ik
zal Roode Sam zijn, want ik weet al
les van hem af eu dan beiit u Teunis
Been, de bootsman".
t Is wel, heer antwoordde ik
onmiddellijk, „maar Robbedoes, rol
niet zoo vreeselijk met je -oogen, want
je zou wel esns overboord kunnen rol
len".
Hij verwaardigde ziel) niet, mü te
antwoorden, trok zijn zwaard, stak
het tusschen zijn tauden op de echte
zeerooversmanior, nam zijn pistool in
