HAARLEM'S BASILS
Rubriek van den Arbeid.
Binnenland
Van het niet verschijnen van'„De Dag':
Onze lasMioek
FeuïMeton
ROBBEDOES
Dinsdag 10 Juli 1923
TWEEDE BLAD
Brieven uit de Hofstad
DCLXVII,
Ziezoo, de gemeenteraad is weer voor
vier jaar bij ellcaar gebracht, Enkele da
mes en hoeren a'jJi verdwenen van het
iooneel en andere zijn er voor in de
plaats gekomen. Hot totaal zal wel niet
veranderd zijn wat de kwaliteit betreft. Er
zijn er een paar in gekomen waarvan .nie
mand ooit heeft gehoord en wier namein
volslagen oirbeken^l zijn. De zegeningen
van liet evenredige stelsel bestaan hierin
dat zij de aanvoerders- der partijen ze
ker een plaats galandeeren en dat zij vol
slagen onbekenden mogelijk maakt ook
gekozen te worden, als ze niaa
middellijk gevolg zijn van t
der. Zoo is liet mogelijk dat in een stad
■als den llaag waar bekwame en geschutte
figuren voor den gemeenteraad
opscheppen liggen,-er eenige leden zitting
hebben die nauwelijks voor bode 'in de
raadszaal of voor portier voldoende capa
citeit beezitten. 't Aantal voor 't raadslid
maatschap alleszins bekwamen is, uiterst
gering en ten slotte drijft het op een paar
personen, die ieder een bepaalde partij
vertegenwoordigen. Men kan met hetzelf
de succes in plaats van 45 raadsleden
tien aanstellen. Dan gebeurde er ni
anders dan nu hel geval is.
Wanneer het alles nog steeds op zijn
pootjes terecht komt, dan is het
stóm geluk dan wijs 'beleid.
Stom geluk is het bijvoorbeeld dat de
raad in zake het vraagstuk vau de Gevan
genpoort 'een goede beslissing heeft ge
nomen, vooral nu deze in gaat tegen het
voorstel van het dagelijkseli bestuur. Het
besluit is daarom goed omdat .het
alles mogelijk laat. Er zal niets veranderd
worden aan* dan toestand zooals die ge
worden is nadat de huizen langs den -
ver zij.n afgebroken. Do oude doorga
onder de poort door, wordt voetpad
het nieuwe gedeelte dat vrijgekomen
door de afbraak wordt rijweg. Er wordt
niets meer van den hofvijver gedempt en
het prachtige uitzicht op den vijver blijft
ongeschonden. Dit is dus eei
standig besluit, vooral ook omdat alles
ter plaatse mu nog mogelijk -blijft. Gelukt
het eens een bebouwin-gsplan te ontw
pen dat algemeene instemming heeft dan
kan het nog worden uitgevoerd. Moeilij
ker zou het zijn wanneer thans reeds een
uitvoering werd gemaaktomdat dan de
kosten weer geweldig hoog zouden zijn.
De deskundigen zijn het op het oogenblik
absoluut niet met elkaar eens en dus is
het verstandig niets te doen dat vooruit
loopt.
Het is nu alleen te hopen dat de
ring hec-1 snel zal plaats hebben
'de verkeersweg, die reeds eenige maanden
geopend- had kunnen zijn, binnen enkele
dagen gereed-is, zij het gedeeltelijk. Het
is opzettelijk door het gemeentebestuur
tegengehouden omdat men hel plan
bebouwing zeer veel in kans verminderde
wanneer men het publiek het genot
een goeden verkeersweg had gegeven,
de beslissing gevallen is, is deze opzette,
lijke dwingelandij nutteloos en het is
hopen dat men nu onmiddellijk tot ai
aanleg overgaat.
Zonderlinge beweringen zijn bij di
aangelegenheid weer eens ten besta
geven, beweringen die zoo duidelijk doen
zien dat het goed inzicht in een vraag
stuk als dit bij velen niet aanwezig is. Des
te meer verheugt het dat de eindbeslissing
ten minste goed is geweest.
Het wekt in de residentie algemeene er
gernis dal de Haagsche Tram thans haar
dienst op de erbarmelijkste wijze uitbuit.
Te onzaliger ure is toegestaan, dat meer
personen in de wagens werden toegela
ten dan het oorspronkelijk bedoelde ge
tal. En thans is het maar instappen en
volproppen. De maatschappij vertikt het
eenvoudig om meer materiaal in te leg
gen, terwijl zij dit heeft. Altijd heeft deze
maatschappij beweerd, dat zij door den
oorlogstoestand niet voldoende materiaal
kon krijgen. Maar voor den aanleg van de
electrisc'ho tram <naa.r Delft en maar Was
senaar, is wel materiaal te krijgen geweest
Om een eenógszins behoorlijken dienst op
de Haagsche lijnen to kunnen voeren
waren zeer vele motorwagens noodig. Dat
gebrek dateert niet van vandaag of gis
teren, maar reeds in 1902 wns er een aan
zienlijk tekort en altijd maar weer heeft
de maatschappij aanhamg-wagens aan
geschaft. Slechts eenmaal zijn eenige mo
torwagens ingevoerd, een aantal belache
lijk klein in verband met de noodzakelijk,
heid. Het stelsel j dat de tram. volgt is
zeer doorzichtigt aij is er op uit om zoo
min mogelijk trams te laten loopen maar
weer óp gang komen, het gaat alles even
lui. Wanneer uit een propvolle tram pas
sagiers gelost moeten worden dient een
puzizle te worden opgelost; langzaam wer-
gen de vertreJckenden zich door de dichte
rij aam d© lus-hangenden en scliuren zij
door de volle balcon-passagiers heen. De
lijd die daarmede verloren gaat is al
leen nadeel voor de, reizigers, en voordeel
Het is dringend noodig dat het gemeen
tebestuur eens met kracht gaat optreden
en 'dat het spoedig besluit' Tn 1925 de ex
ploitatie over te nemen. Hoe weinig wij
voor gemeentelijke exploitatie in het al
gemeen voelen, zien wij toch de .noodza
kelijkheid daarvan in. De tonnen gouds
die de aandeelhouders in den loop der
jaren in den zak hebben gestoken kunnen
dan voortaan opgeofferd worden voor een
beteren dienst.
Zooals het op het oogenblik is, is hei
meer dan treurig.
HAGENAAR.
Van hier en daar-
voeren door groote bijwagens.
Typisch was de opmerking van een
Amsterdnmsch kind dat in den Haag lo
geerde. Het was eenige malen met lijn A
meegegaan en altijd lia'd het heel lang
moéten wachten eer er een tram kwam.
Wat is dat een luie tram, zoo merkte het
kind op en typeerdé daarmede precies hot
karakter van de Haagsche tram. De tram
heeft heeïemaal iets lui's over zich. Het,
rijden gaat lui, het. stoppen, wachten en
VEREENICING VAN NEDER-
LANDSCHE ARBEIDSBEURZEN.
Aan het jaarverslag der Vereeniging
an Nederlandsche Arbeidsbeurzen
ever 1923 ontleenen wij het volgende
Het dagelij'ksch bestuur hield voort
durend voeling met en toezicht op de
verrichtingen van de arbeidsbeurs der
vereeniging te Oberhausen, en bracht
daaraan in Maart zijn jaarlijksch be
zoek. Hierbij bleek, dat gelijk trou
wens uit de rapporten van de directie
voortdurend duidelijk naar voren trad
de arbeidsbeurs voortdurend nog on
der zeer moeilijke omstandigheden
werkte, doch haar taak voorzoover zij
daartoe in staat was zeer goed ver
vulde en onophoudelijk hare aandacht
hield gevestigd op de mogelijkheid der
plaatsing van Nederlandsche arbeiders
in Duitschland en het behulpzaam zijn
van Nederlandsche werkgevers bij he'
irkrijgen van Duitsche arbeiders.
Ook bleek, dat zij in permanente be-
ckking staat tot vele Nederlandsche
arbeiders, welke in haar gebied (het in
dustriegebied) woonachtig zijn, en met
rkgevers aldaar. Het dagclijksck
bestuur is van oordeel, dat directeur
beambten hun arbeid op
tigende wijze verrichten,
en geopend houden voor elke ge
legenheid, om aan Nederlandsche
beiders plaats te verschaffen, hoe n
lijk het onder de bestaande
omstandigheden pok zij. Het -heeft
goedgevond-en, dat de arbeidsbeurs
bleef belasten met de controle inzake
Nederlandsche arbeiders ver
leenden xnarkenbijslag.
Het bestuur besloot, in igi2 den cur-
lus voor arbeidsbemiddeling en werk-
ooshéidsverzekering niet voort te zet-
:en op de wijze, als deze in igzi werd
gehouden vooral, omdat de financiën
der Vereeniging tot groote zuinigheid
maanden, en bovendien om aan de per
manente commisssie voor de opleiding
de gelegenheid te geven, de resultaten
■an den cursus te toetsen aan de ge-
•olgde methode. Het opnieuw houden
oner tentoonstelling op het gebied der^
arbeidsbemiddeling werd uitgesteld.
lgemeene vergadering der ver
eeniging heeft op 12 en 13 Juli te Mid
delburg plaats.
Des Donderdagsavonds worden .de
ivone vereenigingszaken afgehan
deld, des Vrijdagsmorgens worden be-
ïóiideld over psychotechniek en be-
oepskeuze, van de heeren dr. H. J.
Arumaus, lector aan de Universiteit te
jfoningen, directeur van het psycholo
gisch instituut der rijksuniversiteit te
Groningen, en dr. G. A. van AVayeh-
lector aan de Universiteit van
Amsterdam, directeur van het gemeen-
elijk psycho-technisch laboratorium
aldaar.
HET CONTRACT VOOR ELEC-
TR1CIENS.
Vij lezen in „De Metaalbewerker",
orgaan van den Chr. Metaalbewerkers-
bund in Nederland
Met het bestuur van de afdeeling
-Gravenhage. der Electrotechnische
Wer.kgeversvereeniging heeft er eeni-
gen tijd geleden een bespreking plaats
geheel over de vernieuwing van het
Collectief contract. De voorzitter deelde
r.ede, dat de werkgevers bereid
m het contract voor een half- j
verlengen, echter onder voorwaarde, dat
de loonen met jo cent per uur ver
laagd zouden, worden, daar de bedrijfs-
:and in 1922 ongunstiger was dan
gsi en ook ig23 het liet aanzien
nog ongunstiger beeld te vertoo-
1 eeniging van Werkgevers bereid was
het contract voor een jaar aan te gaan.
De leden konden in hoofdzaak er zich
wel bij neerleggen, doch hadden nog
enkele bemerkingen op het conlract,
welke alsnog aan de Patroonsvereeni-
ging zullen worden voorgehouden. Daai
deze slechts van geringe 'beteekenis
werden geacht en men ook wel ver
trouwde dat de werkgevers hiertegen
geen bezwaar zullen hebben, werd be
sloten opnieuw het contract voor een
jaar aan te gaan. De contraclueele loo
nen zullen, dan ook van 1 Juli af be
dragen 1/3 80 cent, 1/3 70 cent en
1/3 50 cent per uur.
Uit de Pers.
DE ZIEKTEWET IN GEVAAR?
verdere besprekingen,
plaats vonden, draaiden uil op
lenging van den arbeidstijd, e-e pa
tróóns achtten «het. noodzakelijk, dat,
Je concurrentie het hoofd te bie
den, dc werktijd van 45 op 4S uur werd
gebracht. Na langen tijd- over deze
gelegenheid te hebben geconfe
reerd, kwam men overeen dat de loo-
met s cent per uur verlaagd zou,
worden-, -doch dat in plaats van
45 uur 48 uur zou worden gewerkt.
.aidoor zal het eindloon voor de ie
groep met 13 cent omhoog gaan, tcr-
1 de 2de groep 15 cent en de jeug
dige arbeiders met 75 cent zullen te
ruggaan. Deze voorwaarden zouden
:or een half jaar gelden.- Wij hebben,
/hter er op aangedrongen, dat, indien
het contract voor cén jaar zou gelden,
dit aai} onze leden zou worden voor
gehouden. Wij ontvingen, voordat wij
loc ledenvergadering hadden, van de
patroons de mcdedeeling, dat de Ver-
In een artikel onder dit opschrift
net „De Vakstrijd" een beschouwing
-.n de behandeling van de interpella-
tic-Duys in de Tweede Kamer, Het blad
.vc-rmeldt dat de minister ten slotte
verklaarde
„dat hij half Juli (thans moet men
spreken van einde Juli, omdat de ver
gadering van den Hoogen Raad 14 da
gen later is bepaald geworden), het ad
vies van den Hoogen R"aad van Arbeid
verwacht. Men kon dan van hem
wachten dat hij zoo 'spoedig mogelijk
zal voortwerken.
De behandeling: van de ziekteverze
kering kon aldus niet langer duren,
Bij de uitvoering er van zullen uiter
aard de economische overwegingen
moeten meesprekende inwerkingtre-
d'eg zal dan zijn vast te stellen."
Deze verklaring aldus het blad
kan ons iets meer bevredigen dan wat
de minister in eerste instantie zcid'e.
Doch hierbij beeft men te bedenken
dat de Hooge Raad geen advies u
biengt over de ziekteverzekering a
zoodanig. Hij zal zich hebben uit
spreken -over de «hervormingsplanm
ten aanzien van (liet geheele sociale
«erzekexingsstelsel en niet over onder
deden,-
Daarom is het antwoord van den mi
ster geen voldoend antwoord. Dat
'npolitieke vrienden hem daar nu
>k een verwijt van hebben gemaakt,
niét erlijk,omdat zij hem eerst in
den hoek hebben gedrongen.
Zooals wij de zaak echter blijven zien
verkeert de invoering van de ziekie-
vet in "gevaar.
Zij wordt opgehangen .aan de algc-
icele herziening en juist,omdat zij af-
lankelijk wordt gesteld van het al óf
«iet aanvaarden dezer herziening
kans groot dat van invoering nie
komen.
Wij dienen nu af te wachten wat de-
inister zal doen, zoodra de Hooge
Raad van Arbeid zijn advies zal heb
ben uitgebracht. Is dat gunstig dan
ral de minister zijn woord getrouw
teji blijven en na korten tijd nr
vangst van het advies mededeeling
oeien doen van zijn plannen.-
Daarop 2al dus voorloopig het wach-
n zijn. Komt deze mededeeling niet
spoedig dan zal de vakbeweging haai
den minister hebben te vragen er
:ij onbevredigend, dan zal de gan-
sclie vakbeweging zich mobiel hebben
maken om spoedige invoering van
1 ziektewet te verkrijgen.
Gebeurt dit niet, dan zijn wij over-
-uigd dat van uitstel afstel komt.
De invoering van de ziektewet loopt
i. ernstig gevaar en daarom zal nauw
lettend worden toegezien, -opdat de vak-
eweging dit voorkomen kan.
De arbeiders hebben een goede
ziekteverzekering hard van noode, daar
rekening mede gehouden wor
den."
Varia.
Op de te Rotterdam gehouden alge-
eene vergadering van Nosokomos
kwamen aan de orde een bespreking
■411 de vei houding van de vereeniging
ot het Algemeen. Nederlandsch Vak
verbond, de vakcentrale, waarbij Noso-;
ramos is aangesloten, welk onderwerp
werd ingeleid door den heer Dekker,
voorzitter van het Algcm. Nederl. Vak-
Verbond. De tijd der aansluiting is nog
te kort om positieve resultaten te kun-
vaststellen, doch met bijna alge-
,e stemmen werd besloten, het ver
band niet te verbreken.
De directie van de Nederlapdsche
Spoorwegen heeft volgens De Res.-
bode bepaald, dat de hoogere amb
tenaren, die na 1 Juli rgs3 in dienst tref
den, en zij, die na dien datum in het
korps zullen worden opgenomen, niet
in aanmerking komen voor de toelage
van 7 pCt. 'sjaars.
In „De Arbeid" wordt medege
deeld- dat de afdeelingen Amsterdam,
Leiden en Zaandam besloten tot af
scheiding van de Federatie van Fa
brieksarbeiders en tot rechtslreckscKe
aansluiting bij het N. A. S.
De afdeeling Velgen van de lande
lijke federatie van Bouwvakarbeiders
spreekt tegen dat dc afdeeling zich van
hei N, A. S. heeft afgescheiden.
De drukkerij Laverman te Drach
ten heeft, zoo meldt Het Volk, aan'tper-
soneel bekend gemaakt, dat met de
varan tie het halve weekloon als vacan-
lie-toeslag- zal blijven uitbetaald.
WONDERLIJKE VERHALEN OMTRENT DEN HEER BROEKHUIJS.
DE FISCUS HEEFT EEN VORD ERING VAN 5 MILLIOEN AAN
BELAST1NC.
VAN EEN COM
CROOTE VERSLACENHEID ONDER DE LEDEN DER REDACTIE
DIE VOOR „DE DAC" WAREN CEëNCACEERD. VELEN VER
KLAARDEN, DAT ZIJ NU TOTAAL GERUÏNEERD ZIJN.
I-Iet Vaderland «schrijft:
Men lioorfc over de laatste onderive-
ing.vail den heer Broekhuys de won
derlijkste verhalen. Wat wij er van
oververtellen is uit den kring ,van -de
redactie van „de Dag" tot ons geko-
Dat de heer Broekhuys de onderne
ming in een commanditaire vennoot
schap liad ingebracht omdat, naar
hij schrijft in den brief aan de redac
tie, waaruit we in ons Zondagochtend-
blad een en ander overnamen, de Ko
ninklijke goedkeuring op de' statuten
der vennootschap te lang op z-icli liet.
wachten wist de hoofdredactie niet.
Aan het hoofd -van die_ commandiui
re vennootschap -staat 'de heer Bee
jepensioneerd kapitein, in den
Haag.
Evenmin wist de hoofdredactie en
wie niet liaar de zaken leidden, dat
de heer Broekhuys eenige mannen
dienst had, die- den laatsten tijd de
uitgave, van de Dag moesten beleinme
ven. Zoo was er een, die het sluit?:
van contracten met adverteerders te
genhield. Velen waren er, die zoo
contract wilden aangaan, maar nie
mand kreeg het gedaan. Een ander
werkte den aankoop van machines, de
pers o.a., tegen. Hieruit leidde mei
af, dat de lieer Broekhuys van de ón
derne-ming af wóu en daarom begon
haar zelf te dwarsboomen.
Van 'n faillissementsaanvrage tege
den heer Broekhuys verwachtte me
niets, aangezien de fiscus vooropga;
met een vordering van vijf millioeu
aan belasting-en. Bovendien, vermoedde
men ,dat' de heer Broekhuys zijn bezit
wel in veiligheid zou hebben gebracht.
Hel dubbele huis in de Sophialaan, in
de helft waarvan de redactie aanvan
kelijk, werkte, stond op naam van de
echtgenoote van den lieer Broekliuys.
Zij zelf woonde in de- andere helft.
De redactie kreeg den «laatsten tijd
van den heer Broekhuys vreemde brie
ven en telegrammen. Z-oó eindigde er
een met de woorden: „Behandel de
dieren met zachtheid, spaar de vo
gels", zonder eenig verband met de
zaak.
Aldus wat men ons uit den kring'
van de redactie van de Dag vertelde.
In de Piet Ileinstraat, 100 te den
I-laag, waar de heer Broekhuys naar
hij iii den bewusten brief schrijft, voor
zijn echtscheidingsprocedure woning
heeft gekozen, was gevestigd een kan
toor van zijn loterij. liet is nu geslo
ten „wegens vacantia" naai' men kan
lezen. Van builen gezien lijkt het
leeg. Op "bellen krijgt men geen ge
hoor.
Tot zoover Het Vaderland.
Het Haagsche Corr. Bureau meldt:
„Naar aanleiding 'van. een in het
Zondagochtendblad van het Vader
land opgenomen afschrift van een
schrijven van den heer Broekhuys
aan de redactie van de Dag, waarin
gezegd wordt, dat de adviseur, die 1
dezer ontslag heeft genomen, liad vei.
lclaard, misschien kans te zien een
combinatie onder leiding van prof.
Treub te vormen,1 verzoekt bedoelde
adviseur ons mede te deelen, dat de
juiste toedracht dezer zaak deze is,
dat hij, toen bleek, dat er finanoieele
moeilijkheden gerezen waren, in een
Vertrouwelijke bespreking heeft ge
zegd, dat. het z. i. beter was, de ci-e
belanghebbenden zich. terugtrokken en
liet misschien aanbeveling zou verdie-naiu. (Dit houdt hij trouwens thans
nên, to trachten steun te vinden bij zelf niet meer vol. Hij beweert thans
vrienden van den heer Treub. llij dat zijn heelo kapitaal bestaat uit
voegde daaraan toe, dat voorstel ge- slechts' 10.000 nominaal obligaties
heel te doen op-eigen initiatief en op der Hollandsche Credietbank, en dat
eigen verantwoordelijkheid. Aan. dit de verliezeq van de vennootschappen,
voorstel is nooit eenig gevolg gegeven waarbij hij betrokken is, zoo- groot zijn
er is nooit met prof. Treub een dat het. nieuwe blad (De Dag) er
woord gewisseld over relaties met de slechts met de grootst mogelijke bezui-
Dag", niging' had kunnen komen).
Het Volk meldt omtrent de Zater
dag gehouden vergadering van de le
den der Redactie die voor „De Dag"
waren geëngageerd, liet volgende:
Zooals te begrijpen is, heerschte er
groote verslagenheid, die nog steeg,
tóen men den preciesen stand van za
ken leerde kennen. Velen verklaarden,
dat zij nu totaal geruïneerd waren en
de t-oekomst met angst en zorg leg-i
rnoet zagen. Vooral zij, die, vertroi
wend op de liandteekeuing van den
heer Schróder, hun betrekking verla
ten hadden, verkeerden in uiterst ge
deprimeerde stemming. Met weinig
opgewektheid werd kennis genomen
van het p-lan van don lieer Schróder,
om „De nieuwe Dag" uit te geven.
Een opgewektheid, die niet steeg,
toen de heer Schróder moest erken
nen, dat voor het financieren vi
nieuwe onderneming slechts f
voorhanden waren. Voorts werden
eenige g-ou-den voorwerpen en brillian-
ten geloond, die aan het gering© be
drijfskapitaal zouden worden toege
voegd.
Langdurig werd gesproken
Clièq-ue, groot üO.ÖOO ,die
Broekhuys voor zijn Vertrek, ter hand
zou hebben gesteld aan een der leden
van de redactie. Het betrokken redac
tielid weigerde echter, na overleg
een advocaat,op dat oogenblik
chèque af te geven. Deze- chèquc
nnar verzekerd werd, gedeponeerd op
do Amsterdamselu- Bank
Het blad verneemt verder, dat het.
Hoofdbestuur van den Nederlandscnen
Journalistenkring in de zaak gemengd
is.
- Het Hbld. meldt:
„Het Da-gelLjksch Bestuur van den
Ned. Journalistenkring heeft de r
i'lactieleden -van „De Dag" opgeroepen
1,ot,.een.vergadering, te houden o-p he
den, Dinsdagmorgen te 10.30 uur, m
het gebouyv van liet Ned. Persmuseum
N.Z. Kolk, Amsterdam."
Gelijk gemeld was er sprak© van
dat „De Nieuwe Dag" zou verscliiji
De N. R. Gl'f. is op informatie uitge
weest.
„Toen wij, aldus het blad, Maandag
morgen om inlichtingen bij De Nieu
we Dag kwamen, vernamen wij, dai
verschillende niet onbelangrijke bij
dragen ontvangen zijn voor het bijeen
brengen van de benoodigde garantie
som: o.a., zoo "vertelde men ons, heeft
een dame voor een vrij groote waarde
aan ju weel en ter beschikking gesteld
om deze te gelde te maken
Overigens zitten wij, zoo zeide men
ons verder, -op betrekkelijk geringe
kosten, daar al de medewerksters en
medewerkers dit voorloopig geheel
belangeloos doen. Over salarissen is
nog niet gesproken, en dat komt pas
aan de orde, als de eerste aanloop ge
slaagd i»
Natuurlijk, zoo voegde men er aan
toe, is de staf van dè verschillende af
deelingen, wegens de veel bescheide
ner schaal, waarop de onderneming nu
wordt opgezet, veel te uitgebreid, en
daarom is dan ook aan een ieder, die
zich van een andere positie kan voor
zien, aangeraden dit te doen.
Op onze vraag, hoe men eigenlijk
het zich terugtrekken van den heer
Broekhuys verklaarde, antwoordde
men ons, dat de indruk was, (lat, liij
omdat- hij niet de mil-
lionair is, waarvan hij de allures aan-
EEN GOEDE KANS.
Een oude msn meldde zich bij een
verzekeringskantoor aan en deeVde
mede, dat hij een verzekering op zijn
leven wilde sluiten.
„Hoe oud bent u?" werd hem ge
vraagd.
„89 jaar!" was het antwoord,
„Iemand van dien hoogen leeftijd
kunnen wij tot onze spijt niet verze-
keren!"
„Maar als ik nu eens 50 was ge
weest
„Dan natuurlijk wel!"
„Maar weet n wel, dat er tweemaal
zooveel menschen van 50 jaar sterven
dan van 89 jaar!!"
L a n d 1 o o p e r. Mevrouw, uw hond
heeft zooeven een stuk uit mijn been
gebeten
Oude dame: O, 't is goed dat u
het. mij zegl! Ik had hem juist een
stuk vieesch willen geven!
Reeds eenïgen tijd geleden, zoo hoor
den wij voorts, was hij begonnen met
moeilijkheden te maken. Het begon
met een telegram, waarin stond, dat
„de vergadering van aandeelhouders"",
der Holl. Credietbank (een van zijn
scheppingen, Red.) op grond van het
feit, dat -de van de „Daily Mail" ge
kochte (en al weer afbestelde) Goss-
pers niet de in uitzicht gestelde capa
citeit liad, besloten had niet. verder de
oprichting van bet dagblad De Dag te
financieren, tenzij een voor den koop
van de pers bestemde cheque van. 500
pd-st., welke in het bezit was van den
lieer Goedemans, algemeen adviseur
van De Dag, en aan dezen in blanco
geëndosseerd, den volgenden dag in
het bezit der bankdirect.ie zoude zijn.
Werd die niet- teruggegeven, dan zo-u:
de Bank den minister van justitie ine-
deelen, dat zij niet wenschte mee <e
werken aan het verkrijgen van do Ko
ninklijke bewilliging op de statuien
van de N.V. dagblad de Dag. De
chèque schijnt nog altijd in het bezit
van den heer Goedemans te zijn. Zij
zou nu door den lieer Broekhuys be
stemd zijn om aan de redacteuren hun
salarissen te betalen, maar de lieer
Goedemans zou, op raad van zijn jnri-
dischén adviseur, weigeren haar af te
geven en de redacteuren stellen zich
op het standpunt, dat zij nie's met
dea heer Goedemans te maken heb
ben, maar alleen met den heer Broek
huys".
Ock De Nieuwe Dag
kwam niet uit.
De Nieuwe Dag is Maandagavond
toch niet verschenen en wel op raad
van den rechtskundigen adviseur, dat
hierop gegrond was, dat de heer Broek
huis tot dusverre alleen in gebreke was
gebleven tegenover de enkele redactie
leden die- per week hun salarissen zou
den ontvangen, en niet tegenover hep.
die op tnuandsalaris waren aangesteld.
Deze laatsten zouden nog niet geheel
vajij staan en door' hun medewerking
aan de uitgave alle verdere aanspraken
en rechten ten op.zichte van den he.er
B'oekhuys prijs geven. Hieruit s,chijnt
men dus te mogen afleiden, zegt dc
N. R. Crt., dat ook Dc Nieuwe. Dag
er: alt-hans voorloopig zeker niet konii.
De redactieleden van De Dag heb
ben ïich naar zij aan een persbureau
e Amsterdam melden gisterenoch-
tend naar hét bureau aan de Sofialaan
begeven. Daar werd hun de toegang
gewfeigérd door mevrouw iBroekhuys.
De redactieleden hebben dit door den
hen vergezelleuden deurwaarder laten
constateeren.
Zal „.De Dag" nu weder
wel verschijnen?
Draadloos wordt ons uit Amsterdam
gemeld
Dc lieer W. Broekhuys -heeft uit Rol-
lerdam het volgende telegram, gericht
tpl her persbureau- Va» Dias te Am
sterdam
Nu de Nieuwe Dag niet zal verschij
nen en ik evenmin jegens de redactie
veiplichtingen heb, deel ik mede, dat
liet geenszins mijn bedoeling is mij aan
mureele. verplichtingen te onttrekken.
Ik achi mij in dit opzicht niet ontsla
gen. Ik machtig daarom den heer J. M.
Goedemans de cheque van 5000 Pond
Sterling onder de redactieleden te ver
doelen naar verhouding' van hun sala-
Deze machtiging geldt niet alleen
voer mij in privé doch ook als direc-
luir der N.V. Hollandsche Credietbank.
Üezi vennootschap is bereid en in slaat
het dagblad zoodanig te finat
rstei.
gedaan, kan nakomen. Af gei
vïh zal ik in den loop van deze maand
nadere voorstellen doen indien dit voor-
Voor alles wil 'ik echter zekerheid
hel ben, dat de f 60.000 bestemd voor de
redacteuren, hun bestemming berei
den, Dit hangt af van den heer Goe-
Qfcmans. Ten overvloede deel ik nog
mede, cat de geschonken juweelen ter
waarde van f20.000, van mij zijn.
Geautoriseerde vertaling naar hot
Engelsch van
JEFFERY FARNOL.
9)
De maan kwam op, een mooie, volle
maan, die zilveren vlekken op liet wa
ter wierp; in de -verte boorde ik zach
te muziek v-au violen. Dit maakte mijn
ï/.elaucholib nog erger, eu herinnerde
er mij aan dat er dien avond een bul
gegeven werd, en dat Liesbeth daar
was en Selwyn natuurlijk, en ik ik
was hier alleen met de oude wa
pens en de hengels en hot haardstel;
rnet niemand om tegen te praten, be
halve de maan en de jasmijn die door
het open raam naai- binnen kwam.
- En toen ik zag. Welk oen mooie avond
liet was. voelde ik een soort -van pijn
lijke verbazing, omdat Liesbc-lh de
voorkeur gaf aan de Hitte van reir bal
zaal, boven ren Wandeling m'öt mij in
d - maneschijn.'
Het was werkelijk eon prachtige
avond! een van die stille, w
avonden, die vol schijnen te zijn
va.ge mogelijkheden! Er was iets too-
verachtigs in da licht, alsof er elfjes
en feeën dansten in bet gras of tus-
schen de bladen door gluurden.
Ja, bet was een wonderbaarlijke
avond. Ik wenschte half,- dat dè een
of andere toovenaar ons met ee.11 zwaai
van zijn staf in een vroeg eren tijd te
rug kon brengen, iu den goeden,
ouden, woes ten tijd, toen men zijn
aangebedene het hof maakte en haar
won door strijd en kracht en niet door
goud, zooas in onzen tijd zoovaak het
geval is. Dan zou ik op e6n vurig ros
zitten en de schaduwrijk© lanen van
het bosch inrijden, in de richting van
de muziek. Ik zou te midden der dan
sende paren Verschijnen als een don
derslag uit een helderen hemel, haar
iu het zaclel zetten en met haar in
mijn armen weer door hot bosch terug
voeren..
Zoover was ik in gedachten geko
men toen ik een kleine gedaante zag,
die van de eene schaduwrijke plek
naar de andere slocfo. Ik boog mij wat
verder uit het raam, en zag een klein,
slordig jongetje, dat op handen en
voeten naar mij toe kroop over het
gras on de groolst mogelijke voorzich-
ti'.'hp.irl' in acht nam.
„Hallo!" riep ik uit „Halt! AVer-
da1"
Het jongetje ging op de -hurken zit-'
ten en keek mij met een paar groote
ronde öogen aan.
„Bent u meneer oom Dick?."- yroeg
hij.
„O," zei ik, „je komt zeker van den
Robbedoes."
De jongen knikte en zocht naar iets
in zijn zakken.
„Eu wie ben jij dan?" vroeg ik.
„Ik hen Ben".
„De zoon van don tuinman?" Wéér
knikte het ronde hoofd toestemmend,
en na veel gewurm en gedraai slaag
de hij er in een wonderlijke collectie
voorwerpen uit zijn zak te halen. Hij
zocht er een vreeselijk vuil en ge
kreukt papiertje uit. -
„I-Iij mot een ladder hebben om
d'r uit te komrne, maai'"ilc ken 'm niet
tillc, en toen zee die as dat ik u dit
mos geve dan zou u wel komme om
'm te redde, meneer oom Dick". En
met deze duidelijke verklariug over
handigde Ben mij bet gekreukte brief-
je.
,11c spreidde het uit op de venster
bank en lus het volgende:
„Liefe oom Dick. Ik schrijf dit met
mijn hartcnbloed wont ik bon gevan
gen in een sombere kerker. liet is niet
egt m'jn hartcnbloed maar alleen roo-
jo inkt, dus wees niet bang. Tante
liesbed hoef mij naar bed gestuurt
omdat ze zei dat ik stout was cn toen
ze wég was dee de juf de deur op slot
en ilc kan er niet uit en ik wil geen
gevangene meer ziin. dus wil 11 de lad
der halen en mij laten ontsnappen,
asjeblieft, «om Dick. Getrou tot iu den
dood,
Reginald Augustus.
„Zit de zaalc zóó in elkaar?" zei
ik. „Nu, een dergelijk verzoek mag ik
niet ne-geeren. Wacht hier even, Ben
jamin, iic lcom dadelijk hij je". -Ik vul
de mijn tabakszak, zette mijn pet op
en liep naar buiten, langs de rivier,
met de trouwe Ben achter mij aan.
Ai spoedig liepen we langs bloem
perken en over mooie grasvelden, tot
we tenslotte bij een bepaalden vleu
gel van het huis aankwamen. Uit een
van de ramen hing een kussensloop
aan een touwtje.
„Dat is voor mondvoorraad", leg
de Ben uit. „AVo speelden dat ie ver
hongerde en dan laat hij het neer eu
ilc stop er uien in uit den moestuin
Op dat oogenblik verscheen de krul-
lgbol van den Robbedoes uit het raam,
gevolgd door het. grootste deel van zij n
lichaam.
„O, oom Dick!" riep hij, zooge
naamd fluisterend, „komt u me hel
pen?"
„Robbedoes!" zei ik, „hang niet zoo
uit het raam. Je zult je nek nog bre
ken".
GeUoorzaaarn wcvl-.te de Robbedoes
zich weer achteruit.
„D'e ladder staat in dc stuur, oom
Dick, Ben zal het u wel wiizon. AAM 11
u hein als 't u blieft lialeu?" smeekte
hij op vleierigen ,toon.
„Vertel me eerst eens. Robbedoes,
waarom tante Liesbeth je naar bed
heeft gestuurd, ben je erg ondeugend
geweest?"
„N-nee", antwoordde hij een beetje
aarzelend, „ilc geloof niet dat ik zoo
erg. ondeugend beu geweest, Ilc hel)
Dorothy geschilderd als een Indiaan-
sche opperhoofd, groen, met roode
stippels, cn ze zag er fijn uit!"
„Groen met roode .stippels!" her
haalde ik.
„Ja, maar Tante scheen het niet
mooi te vinden."
„Ilc wees dat tante Liesbeth geen
oog heeft voor kleuren".
„Ja, ik ben-er ook hang voor, ze
heeft er ma voor naar bed gestuurd,
w.eeto u".
„Maar toch lijkt het me onder deze
omstandigheden het boste. Robbedoes,
als ie je maar uitkleedde en .ging sla
pen".
„O, maar iqt kail ik niet, oom
Dick!"-
„AA'aaroni niet, Robbedoes®'
„Omdat de maan zoo mooi schijnt
en alias ziet er zoo mooi uit en ilc
weet zeker dat er elfen ronddansen,
ioaan-elföii, en ik voel me zoo onge
lukkig."
„Ongelukkig, 1', ohbedoes?'
„Ja, Tante Liesbeth is 1110 lieelemaal
geen nachtzoen komen brengen, en
nu kan ilc niet gaan slapen, oom
Dick!"
O, dat verandert de zaak natuur
de ladder staat
iijlc"»
„Ja, 1
schuur"
„O,, jij Robbedoes!" zei ik, terwijl
ilc mij omkeerde cn Benjamin volgde
„o, jii Robbedoes!
Er zijn we.n.g dingen op deze we
reld, die moeilijker le hanteeren zijn
dan een gewone ladder, net a.'s je
denkt dat alles goed gaat glijdt zoo'n
cjing soin? op eens uit. en dat is voor
iemand, die er nog nooit mee heeft
omgegaan, vrisesoli.ik hinderlijk. Maar
na eenige miadar plezierige ondervin
dingen had ik «ie ladder toch einde
lijk tegen liet raam aangezet, en even
later klom de Robbedoes -naar bene
den en ging, weer vrij ademhalcn-l,
naast mij staan.
Bij wijze van voorzorgsmaatregel
verstopten we nu de ladder in ecu' rho-
doderidröii-bos«thje vlak bij, en clat
hadden we, nog maai* net gedaan, toen
Benjamin een waarschuwenden kreet
uitstootte en her, op een kuipen sefcte,
terwijl Je Robbidin-'s en tic ens aohior
een boom verstopten. En het was geen
seconde te roëg; want we Hadden
het
a-daan
er lcw-
twee menschen rfu hoek van hei huis
om twee nmiiseheii, die heel lang
zaam. Jlopen en heel dicht ln'j elkaar.
„Zeg, liet is Betty, do keukenmeid,
en Pief', fluisterde de Robbedoes.
