ROBBEDOES
Stadsnieuws
Een Roeibeurt op het Maardermeer
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 17 JULI 1923
TWEEDE BLAD
(Van een Lijzonderen correspondent).
Juni 1923. 1
De golven slaan klots-klots tegen
don brceden steven van de punter
en het is koud. Welken voorai'gaau-
dea dag was het niet koud? De wa
terlelies zelfs schijnen ervan onder
den indruk, want hun hladen zien
rood alsof ze verkleumden onder den
zonloozen hemel. Er zijn weinig plan
ten, die bloeien. Andere jaren
Ja, andere jaren is altijd alles zooveel
heter. Maar toch is het hier mooi.
Alles is mooi, de molen aan den dijk;
het schilderachtige visschershuis met
zijn schuren en zijn drogende netten,
do buiige luchten;, die geen geheimen
kunnen verbergen in deze vrije ruim
te, waar jo elke dreigende wolk al
aan den horizon "ziet opkomen en je
kansen kunt berekenen: zal hij nog
net langsdiijven, of kunnen we den
Zuidwester opzetten? Op de Grooto
Megr, die prachtige watervlakte,
waarover Xaarden's statige kerktoren
hel toezicht houdt, gaan flinke gol
ven. De kiellooze punter draait nu en
dan zonderling in onze ongewende
handen. Het zal de Tol zijn, bekend
uit het Naarderniecralbum, die alleen
door „eminente deskundigen'' kon
worden geroeid. Als een edel paard,
'dat onmiddellijk de machteloosheid
van een slecht ruiter voelt, merkt ook
de Tol, dat wo niet deskundig en nog
veel minder eminent zijn, eu handelt
naai; bevind.
Van de Grooto Meer komen wc uit
op een veel kleineren plas, die van
uit den trein naar Hilversum zoo'n
mooi gezicht biedt: 's zomers ia hij
overdekt met waterleliebloemen eu al
le tijden van het jaar wemelt het er
van vogels: koeten, eenden en futen.
Wio erg gelukkig is, kan er wel eens
een fuut zien zwemmen met zijn jon
gen op den rug, maar dat is ben for
tuintje. Even vertoonde de fuut zich
en brulde ons heesch wat toe: een
mooie en vreemde vpgel met zijn
donkere bakkebaarden eu staartloos
lichaam, als gebouwd om te 'duiken.
Hij speelt steeds: zoo zie je me en zoo
zie je me niet, want vlug als de ge
dachte duikt hij onder, juist als je
hem in het gezicht kreeg eu ook nog
al eens vóór dien tijd.
Binnenbad
Ruigte en riet, en anders niet. Het
roo'tste gedeelte van hot Meer is
oeras, niet vaargeulen doorsneden.
Een paar oude dijken loopen er door
heen uit den lijd van de droogleg
ging, want een groot stuk is een zo
mer dienstbaar geweest aan de mate-
rieele belangen der menschen. De
wellen maakten het drooghouden te
duur en nu dient liet weer de ideëele.
De dijken staan nu vol heesters en
bramen. In de beschutting bloeit een
enkele iisch en een Geldetsche roos is
,ig, het eerste pad der jonge koeten
feestelijk to bestrooien met witte
bloemkroontjos. De fijne stemmetjes
der onbekenden tussciien do ruigte
.wijgen geelt-oogenblik; wie weet, hoc-
'eel scherpe oogjes op ons gevestigd
zijn en'hoeveel hartjes verruimd klop
pen als we voorbijgaan.
Do voornaamste glorie van het
Naardermeer is del lepelaarskolonie.
Bezoek bij de nesten maakte de vo
gels onrustig; daarom rnaj» ae broed
plaats niet meer bekeken worden;
hun huiselijk geluk gaat voor. Eeu
troepje van vier komt thuis van de
gaviialexivangst -in de Zuidorzee. Zo
zrn spierwit, op do kuif eu de borst
na, die geel zijn, en de kleine zwarte
punten der grootste slagpennen. Tot
schande der „beschaving" zijn ze
overal uitgeroeid in W.-Europa, be
halve in Nederland, maar ook hier
had het niet veel gescneeld. Een der
andere glories zijn de zwartgesnorde
baardmannetjes. Even vliegen er een
paar voorbij als we tussciien bleek
gele ratelaars en paarse orchideeën
auii land zijn gegaan: donzige bal
letjes met lange staarten. Het is aar
dig en troostvol om te weten, dat die
mooie meesjes vroeger tot de zekl-
ORDE-MAATRECELEN BIJ DE
CONCERTEN IN DEN HOUT.
Evenals de maatregelen die geno
men zijn tijdens het concert van de
Grenadiers en Jagers in de stadstent
iu den Hout, zal nu ook tijdens
de concerten van do Haarlemsclie or-
estvereeniging gezorgd worden, dat
dezelfde maatregelen voortaan toege
past zullen worden. Deze maatregelen
bestaan hierin, dat allo paden naar
de muziektent, behalve de Dreef, met
touwen afgezet worden, zoodat enkel
voetgangers door de politie doorgela
ten worden. Ook zullen de bezoekers
ijdena de muziek zooveel mogelijk
stil moeten blijven staan.
EEN FEEST VAN „ONS EIGEN
HUIS".
De Woningbouw vereeniging „Ons
Eigen Huis" welke aan de Klevcrpark-
weg, tegenover de Middelbare Tech
nische School, achtendertig huizen ge
zet heeft, die een sieraad zijn voor
dat stadsgedeelte, Jiesft Zaterdag
feest gevierd. Feest, naar aanleiding
van het feit, dat nu de woningen ge
reed zijn, welk fejt gevierd werd niet
het inmetselen voih een gedenksteen
door liet zoontje van den voorzitter,
den heer llabennehl.
Ineen feestelijke bijeenkomst dei-
leden, alle bewoners der huizen, werd
door den voorzitter een uiteenzetting
gegeven van de lotgevallen van den
bouw, die, vooral door heb faillisse
ment van de iianneernster, de Haar
lemsclie Douw Associatie, niet altijd
en vlot van stapel liep.
Hulde werd gebracht aan den ar
chitect, A. M. J. Sevenhuysen, dio
hier op liet gebied van vereemgiugs-
bouw werkelijk iets moois geleverd
heeft,-en.aan ziju helpers, waaronder
in de eerste pilaats genoemd mogen
worden de hoofdopzichter v. d. llaak
eu do opzichters Wegland en Goos-
maar ook aan den hoer van Üin-
en, die namens zijn firma als
aannemer het werk, na het faillisse
ment der eerste aanneomster
een goed einde hoeft gebracht
zoodat daar aan den Kleverparkweg,
aan de grens van Dloeinenöaai, een
rij huizen staat, die de stad waardig
opluistert.
De lieer Sevenhuysen dankte op
zijn beurt het bestuur voor de aan
gename medewerking, die hij gedu
rende den bouw Ure cis hegft moger
ondervinden.
BIJZONDER ONDERWIJS.
MOORDAANSLAG. Een oud
chauffeur, zekere v. d. B„ uit Woen-
sel, verzocht Vrijdagavond aan cea op
het Stationsplein gestationneerden
chauffeur Stijbos, om hem naar België
te tijden. Dit gebeurde, doch even over
de Belgische grens schoot v. d. B. oi
S. een revolver af. S. werd gelukkig
niet doodelijk getroffen en Daar het
ziekenhuis te Antwerpen overgebracht,
wijl v. d. B. onmiddellijk door de
Belgische gendarmen werd gearresteerd
it Brussel seint men aan De Tele
graaf de volgende lezing van het ge
val. Een laaghartige aanslag is vlak
bij de Nederlandsche grens gepleegd
ichen Arendonck en Reascl. De oor
zaken zijn' nog onbekend.
Twee inwoners van Eindhoven, J. v.
'd. B., chauffeur, 25 jaren oud en P.
V., opkoopcr, 20 jaren oud, en geboren
te Burgerhout, hadden den Nederland-
êchen chauffeur A. S. gevraagd hen
r.aar Antwerpen te vervoeren. J. v. d.
- :ou den rit en de cautie aan het
ine-kanloor betalen. Toen de 2
het Nederlandsche douanekantoor v<
bij was en dicht bij den Belgischen
douanepost was, sprong v. d. B.. die
alleen in de limousine zat, op. Gewa
pend met een revolver, gaf hij den
chauffeur het bevel om te stoppen.
oen S. zeide, dat de douanepost vlak
bij was, schoot v. d. B. op hem. De
kogel drong in de rechterwang van S.
onder de slaap. V. d. B. sprong van
den auto af cn keerde terug naar den
Nederlandschen douanepost. V. stapte
uit met S., die veel bloed verloor.
Invusschen waren er fietsers en com.
miezen gekomen, ook M. van der Plas,
van Arendonck, die d-en ongelukkige in
zun auto naar het ziekenhuis bracht.
Gendarmes stelden een voorloopig on
derzoek in. De procurcür-geueraal A.
Corou, de rechter-commissaxis Jansscns
en ae substituut-griffier Hannolet, ver
gezeld van dr. Goffin, medisch advi
seur, vertrokken naar de plaats waar de
aanslag gepleegd was. De commandant
van de gendarmes was er intusscaen
in geslaagd v. d. B. weer op Belgisch
•gebied te krijgen, zoodat v. tl. B. on V.
door het parket verhoord konden wor
den. De chauffeur S. verklaarde, dat hij
gelooide dat zijn aanvallers het gemunt
liaddep op zijn geld en op den auto. Ze
hebben zich van mij willen ontdoen,
meende S., en met den auto- naar Ant
werpen willen rijden. V. legde een der
gelijke verklaring af. Hij voegde er
aan toe, dat hij, toen hij naast S. was
gaan zitten, zijn regenjas achter in
den auto geworpen had.
In die regenjas had v. d. B. de re-
Het aanschaffen van rij
wielen door ambtenaren
Het Staatsbedrijf als tusschen-
persoon.
Naar aanleiding vaat de vragen van den
heer Staalman betreffende de door het
staatsbedrijf van de posterijen, de tele
grafie en telefonie voor zijn vast aange
stelde ambtenaren geopende mogelijkheid
zich op bepaalde voorwaarden rijwielen
schaffen, eegt do minister van Wa
dat het hem aangenaam is door
deze vragen in staat te zijn geEteld om
onderwerpelijke aangelegenheid,
waaromtrent in de vakbladen van de rij
wielhandelaren veel is geschreven, tot de
juiste afmetingen terug te kunnen bren-
gen.
Toen van uit de dienstcommissie voor
het staatsbedrijf der posterijen 'en telegra
fie het verzoek kwam, om bemiddelend
op to treden, om de ambtenaren van dat,
staatsbedrijf in het bezit te stellen van
een deugdelijk rijwiel, is daaraan vol
daan. Dit geschiedde te eerder, omdat
hierdoor, zonder dat cenig beroep op de
schatkist behoefde te worden gedaan, aan
het personeel een welwillendheid kon wor
den bewezen, zooals meermalen bij par
ticulieren geschiedt. Dat zulks door dil
personeel op prijs wordt gesteld, is o.m.
uit een vakblad van dat personeel geble-
Zonder in alle bijzonderheden te tre
den," moge ten aanzien van de gestelde
vragen het volgende dienen:
Zooals reeds uit de beantwoording
do vroeger gedane .vragen blijkt, treedt
genoemd staatsbedrijf slechts bemidde
lend op en mengt zich derhalve niet in
'erhoudïng tussciien rijwielfabrikant
Onze LacMiosk
EEN ANDERE OORZAAK.
A.: Ik eet maar heel weinig dezer da
len.
B.De warmte?
A.t Neen.
B.: Wat dan, geen eetlust?
A.Neen, geen crediet!
DIT DE SCHOOL,
Onderwijzeres: Wie van jullie t
kan mij zeggen, wat een rups is?
Kleine Piet: Ik juffrouwI
Onderwijzeres: Wel, wat is dan
ai rups
Piel: Een worm met een pels aan!
-lev.
De beantwoording van di
percentage van de opbrengst aan den tus-
schenhandel tea goede komt en hoe de
provisie wordt uitbetaald, ligt dan ook
iet op den weg van den minister.
Uit het voorgaande volgt tevens dat na
do aanschaffing geen controle wordt uit
geoefend ter voorkoming dat de geleverde
rijwielen door de ambtenaren aan anderen
worden overgedaan.
Do ervaring, wclko door bet staatsbe
drijf der post., tel. eu lel. is opgedaan niet
de vroeger door de Machine-, Rijwiel- en
Automobieleufabriek „Simplex" to Am
sterdam geleverde dienstrijwielen, is aan
leiding geweest om het personeel in de
gelgenhe-.d te stellen desgewenscht van
deze fabriek rijwielen te betrekken. Ten
einde in dezen aan de van veie zijden j
uile bezwaren tegemoet tc komen, is
bereid, te bevorderen, dat
ichenkomst van het staatsbedrijf zich
vervul? beDaalt lot riiwielfui. welke
Een ontploffing.
Een vrouw en haar kindje
ernstig verwond.
Men meldt uil Ierseke aan de Maas
bode:
Zondagvoormiddag maak ie een vrouw
het fornuis aan met behulp van petro
leum. Toen ze nog wat petroleum wilde
bijgieten er. het deksel van het fornuis
nam, ontploften de, zich in het fornuis
ontwikkelde gassen. Ook de inhoud der
kan ontplofte. Deze sprong uiteen cn
overgoot de vrouw met den brandenden,
inhoud. Een achter de moeder staand
kindje van ongeveer zeventien maanden
werd deerlijk verwond aan de beentjes.
De vrouw werd vooral aan beenen en
onderlijf levensgevaarlijk verwond. Een
paar ter hulp snellende buren wisten de
vlammen te doovcn. De toestand der vrouw
zorgwekkend.
PROF. VAN HAMEL'. Prof. J. A\
tn Hamel, directeur der rechtskundige
afdeeling van het secretariaat van deq
Volkenbond, is met zijn familie tot het
doorbrengen van een verlof van eenige
en uit Genëve in het Badhotel te
Baain aangekomen.-
NOODLOTTIGE AANRIJDING.
Zaterdagmiddag is op den hoek van
[■e Ilonthorststraat en de v. d. Venne-
tiaat te Den Haag een wielrijder aan
gereden door een auto. De 15-jarige
Beisy T., wonende aan de Gedempte
Sloot, die op den bagagedrager van 'het
viel zal. viel daar af, tengevolge
•van zij o.a. eenige ribben brak.
Door den Eerste Hulpdienst is zij naar
het Ziekenhuis aan den Zuidvval ge
bracht, alwaar zij Zondagmorgen aan
ce gevolgen van den val is overleden.
Den bestuurder van den auto zou geen
rht'ld treffen.
FUUT
Wanneer de biezen buigen ouder
den wind en de waterleliebladeren op
waaien uit het water, is bet nergens
meer beschut ddin achter het net; de
felle adem loopt dood tussciien do
duizenden stengels met liun breeds
bladen. Toch .wae het riet nog niet
eens hoog, lang zoo hoog niet als hoi
kan zijn, want de dorre stengels en
pluimen van verleden jaar steken als
vaantjes uit boven bet.golvende groen.
Fijne piepstemmetjes van onzichtbare
jonge vogels fluisteren uit den dichten
rietwat overal waar men even stil
ligt en de schrik voor den naderen
den vijand Is bedaard. Vol jong leven
zijn <ie plassen nu, jong leven, dai
het helaas zwaar te verantwoorden
had door regen en koude. Overal be
geleiden ons da zwarte sterns, sierlij
ke vogels, zwart van kop en built,
grijs van vleugels en staart. Ze moe
ten hier bij honderden nestelen, want
nauwelijks één oogenblik, dat er niet
een te zien is, wiekende boven het
water of het riet om vischjes en in
secten. Talloos zijn ook de somber
bruinzwarte gierzwaluwen, de inwo
ners van alle kerktorens iu den om
trek. Dan verschijnt de koning van
het rietland, de bruine kiekendief.
Geen mooier vcjgel om na te gaan met
de oogen: een sierlijke zweefvlucht
met opgerichte vleugels, de punten
der slagpennen' even opveerend; dan
meent hij een prooi le kunnen pak
ken, en de felle klauw is klaar voor
den greep neen, het was een ver
gissing; de vlucht gaat weer omhoog
en de grijpklauwen worden weer ou
der den staart uitgcstrekt.Prachivogeis
zijn het, eenvoudig van kleur, maar
krachtig en sierlijk iegelijk in al iiun
.bewegingen. De koningen van het
meer. Slechts een enkele maal moeten
ze hun waardigheid overdragen aan
een, die sterker is dan zij; er komt wel
eens een vischarend en ook hield hier
korten tijd een uit Artis ontsnapte ge
vangene zich. op, een schreeuwareud.
Ze zijn hier natuurlijk veilig voor
schieters, maar In den omtrek helaas
niet altijd.
Feuilleton
Gea-roiistxruo veriaiiug naar het
Engelsch an
JEFFKRY FAitNOL.
We waren nu aan Jasper 3 huisje ge
komen, dat een eindje buiten het dorp
iu etn 2 y laantje stond. Ltesbelh stak
haai hand uit naar de mand,
„Wacht vanavond maar niet op
me z.i ze. „Ik heb Piet gezegd dat
hij 111e met de dos-a-des moest komen
halen; het kan wel zijn dut het laat
wordt, zie je".
„Is de oude man zoo erg ziek?"
„Heel erg ziek, Dick".
„Anne Jaspet'l" nep ik uit.
„Arme Jasper!" herhaalde zo, met
tranen in do oogen.
„Hij is erg oud en zwak zei ik,
terwijl ik haar naar mij toetrok, zoo
genaamd om imar de mand to geven,
t-11 toch, met jouw zachte liaucl om
•mijn kussen glad 1.e strijken, cn jouw
oogen 0111 in do mijne te zien, zou ik
bijnn wenschen -
„Stil toch, Dick!"
„Piet of geen Piet, ik zal wel wach-
zaamheden behoorden; maar sedert
het Meer niet meer aan de hoede van
het publiek is toevertrouwd, werden
ze steeds talrijker en nu wedijveren ze
volgens deskundigen'met. de sterna
in algemeenheid, lntusschen ziet. eon
gewoon sterveling heel wat meer stern
tjes dan baardmannetjes.
Tn het Oosten, boven Naaiden, ziet
de lucht- teer*blauw; de avond is val
lende. Ziende naar dien kant, zou
men denken, do avond van een
moeien, helderen dag. Maar de wind
blaast fel en koud, en in het Westen
hangen onrustige brpkken van wol
ken, doorflitst door het gouden licht
van de dalenden zon. Eindeloos lijkt
daaronder de uitgestrektheid van riet
en elzen. Zoo moet éénmaal hij na
heel Noord-lTolland' zijn' geweesi:
meren en moerassen „waar eens de
zeemeeuw vloog, in d' eenzaamheid
verloren". Nu zijn er maar weinigen,
die ooit plassen en rietlanden zagen
met hun schoonheid van planten eu
vogels'. Zoo zullen er misschien over»
enkele geslachten nauwelijks meer
echte heidevelden te zien zijn, en
bossclien, die nog geen villapark
werden. Jammer? Zoo ge dat denkt,
sluit u dan aan bij de Ver. tot Be
houd van Natuurmonumenten, de
eigenares van het Naardermeer en
van nog meer mooie stukkeu natuur
(minste contributie f2:50, kantoor
Hoeren gr ac.ht 260, Amsterdam). Wan
neer die vereeniging maar voldoenden
steun kreeg, zou de sombere voorspel
ling van Thijsse, dat het. nageslacht
eenmaal zou vechten om oen roeibeurt
op het Naardermeer, omdat elke an
dere plas reeds was drooggelegd, zich
niet verwezenlijken.
We gaan weer scheep. Als we over
het Spookgat naar de horizon zien,
15 het gcuiten iicln verdiveuen. Even
1 later begint liet uit de grijze wolken
zachtjes te regenen. Maar nijna tege
lijkertijd kunnen we den voorsteven
van de Tol laten vastloopen op den
oever naast liet schuitjeniiuis. En nu
hóllen naar de tram. Gelukkig, dat de
machinist eeu menschlievend man
'ay R.
ten tenzij je werkelijk wilt dat ik
je nu goeJennacbt zeg?" Maar ze ont
vluchtte me op zeej handige wijze en
liep het tuinpad op, wuivend met de
hand.
Een of zelfs twee uur duurt niet zóo
erg lang als we zoo vervuld zijn van
gelukkige gedachten als ik was. Ik
stopte dus mijn pijp en keek om mij
heen naar een prettig plekje om te
gaan zitten wachten, toen ik op eens
vlak hij een geritsel hoorde en even
later verscheen er een klein figuurtje
uit de schaduw in het maanlicht.
„Zoo, 00111 Dick!" zei eon stem.
„Robbedoes!" riep ik uit. „Wat be-'
teekent dat'? Je liadt al meer dan een
uur geleden in bed moeten liggen!"
„Ik heb ook in bed gelegen!" ant
woordde hij, mét zijn oiischuldigcu
glimlach, „maar ik'ben weer opge
staan, ziel u".
„Dat zie ik", knikte ik.
„En ik heb den heelen weg achter
u en tante Liesbetk aan geloopen'U
,.0 ja?"
„Ja, en ik heb een van de pakjes
laten vallen en een worst verloren,
maar u heeft er niets van gehoord".
„Een worst verloren!" herhaalde ik
verbaasd.
„O, het was niet erg," stelde bij
me gerust, „ik heb hem weer gevon
den en hij is nog heel goed".
„Robbedoes", zei ik streng, „kom
liier. ik moet eens met je praten".
B. en W. brengen ter kennis, dat de
Rand der gemeente op 11 Juli j.l. heeft,
besloten de gevraagde medewerking tc
verloencn tot verbouwing van de school
lokalen der bijzondere lagere scholen
aan de Jacobijuêstraat nrs. 28—30 (Stoof
steeg 7) eu a au do Koningstraat nr. 20
aldaar.
In herinnering wordt gebracht, dat in
gevolge art. 78 2e lid van genoemde wet,
ieder ingezetene of het schoolbestuur bin
nen 30 vrije dagen van genoemd besluit
bij Gedeputeerde Staten dezer provincie
m beroep kan komc.n.
Gedurende dien termijn liggen alle be
scheiden. op deze beslissing betrekking
hebbende, kosteloos voor een ieder Ier
•inzage ter secretarie der gemeente (5e
afdeeling).'
HET RUSTHUIS.
Heden heeft men op het „Rusthuis"
staande achter en behooreude bij het
Luthersche Weeshuis aan den Wagen
weg, de vlag geplaatst. De bouw is
zoover gevorderd, dat de eerste spant
voor de kap geplaatst werd.
EEN UITSTAPJE.
Hedenmorgen zijn de leerlingen van
de' kweekschool- voor onderwijzers per
spoor vertokken tot het maken van
een uitstapje naar en door liet Gooi,
onder leiding van den directeur cn
de leeraren.
DE KAMERPLANTEN.
De Vereeniging van oud-leerlingen
der Tuinbouwcursussen deelt mede,
dat de „Tentoonstelling van Kamer
planten" niet kan doorgaan wegens
te weinig deelneming.
DE LUCHTPOST.
De Kamer van Koophandel en Fa
brieken voor Haarlem en omstreken
Weuacht zich op de hoogte te stellen
van dé behoefte, welke in haar dis
trict bestaat, voor zoover betreft de
verzending per luchtpost.
Belanghebbenden wordt verzocht
de Kamer hiervan mededeeling te
doen.
PERSONALIA.
Voor hel ie Utrecht gehouden
examen van de Maatschappij tot Be
vordering der Toonkunst zijn voor
het theoretisch gedeelte geslaagd me
juffrouw E. C. Nederkoorn en de heer
J. Rosenkranz en voor het examen
piano de heer R. H. Hofmeester. Allen
leerlingen der HaaiUèrasche muziek
school van Toonkunst.
„Een oogenblikje, oom Dick, dan
haal ik m'n pakjes. Ik wou graas dat-
u me hielp met dragen, als 't u blieft".
En dit zeggende dook bij onder de heg
en kwam eon oogenblik later terug
met zijn armen vol onhandige pakjes,
die hij op een rijtje voor mij op den
grond legde.
„Wat tieb je daar in 's hemelsnaam,
Robbedoes?"
„Dit", zei hij, terwijl hij op één
er van wees, „is jam eu ham en een
stuk brood; dit is koek en sardientjes
en dit zijn boterhammen die ik opge
spaard heb".
„Een heele verzameling!" knikte ik.
„En vertel me eens wat je er mee doen
wilt
„O, ze zijn voor mijn vogelvrij-ver
klaarde. Weet u nog wel dat ik laatst
spelen wou dat wij vogelvrij verklaard
waren? Nu, twee dagen geleden, toen
ik met mijn pijl eu boog door het
bosch liep, vond ik een echten balling
ia het oude schuitenhuis."
„O, en hoe ziet hij er uit?" vroeg ik.
„O, net als een balling, maar
vreemd, we,?.t u, en hij is vreeselijk
hongerig. Hebben vogelvrij-verklaar
den altijd zoo'n honger, oom Dick?
„Ik g:loof van wel, Robbedoes. En
hij zht er treemd uit. zog jé?"
„Ja ik bedoel, zijn klesren zijn zoo
vreemd, vol met raio teekens net als
kruisjes, maar hel ziju toch geen kruis
jcs".
volver gevonden waarmede hij den aan
slag gepleegd heeft. V. deed alsof hij
erg verbaasd was, dat de revolver in
v. d. B.'s handen was gekomen. Hij ver-
klaaide, dat v. d. B. zonder de minste
uitlokking had geschoten.
Toen v. d. B. deze verklaringen ver
nam, beweerde hij, dat V. de uillokker
was. Bij de confrontatie zouden v. d.
B. en V". gevochten hebben als de gen
darmes het niet verhinderd hadden.
„Het is V.", nep v. d. B. u:t, „die
voorgesteld heeft om S. te dooden he-
lijk .n de hei te gooien en met den
auto" naar Antwerpen te vluchten om
daar als taxiverhuurders op te treden.
V. zou spoedig trouwen en wilde zich
tc Antwerpen vestigen. Hij heeft me
zelfs een hamqr gegeven om S. mee dood
te- slaan, maar ik heb dat wapen ge
weigerd."
Men heeft inderdaad in de hei, op een
tiental meters van den straatweg, een
hamer gevonden. Het onderzoek zal
moeien uitwijzen wie den hamer daar
neergeworpen heeft.
De verklaringen van v. d. B. en van
V. zijn in vele opzichten tegenstrijdig.
Beiden zijn aangehouden en naar de
gevangenis te Turnhout overgebraent.
Het parket heeft een verhoor gelast van
het meisje van V., te Antwerpen. In
Y.'s zakken werd o.a. een rijbewijs ge
vonden, waarvan het nummer is mede
gedeeld aan de Nederlandsche politie,
orn bijzonderheden na te gaan over den
auto. Den kogel heeft men nog niet
kunnen verwijderen, maar men gelooft
niet dat de wond doodelijk is.
IN EEK PUT VERDRONKEN.-
In een onbewaakt oogenblik raakte een
s'-iijarig knaapje in de koelpul van
een melkslijterij aan de Zwanenburger-
wal te Amsterdam. Nadat- het daaruit
was opgehaald, werd vergeefs getracht
de levensgeesten op te wekken. Het
lijkje werd naar één der gasthuizen
overgebracht.
OVERREDEN EN GEDOOD.
Zondagmorgen is een 2-jarig knaapje
in de Mccuwenlaan te Amsterdam door
een waggon der Tweede Noórd-Hol-
landsche Tramwegmaatschappij over
reden en ged-ood. Het kind was op
slechts ongeveer 5 meter afstand van
de iramldcomotief den weg overgesto-
DOOR EEN DOLLEN HOND GE-
BETEN.- Uit Braomt gent. Bergh is
naar Utrecht overgebraent de dienst
bode van den heer B. die door een dol
len hond was gebeten. De hond is dood-
geschoten.
„Zóó?" vroeg ik, ik nam een stok
op en teekende een pijl in het zand.
„Ja, precies zoo!" riep de Robbe
does op verbaasden toon uit. „Hoo
weet u dat'? Wat bent u toch vreese-
lij'k knap, oom Dick!"
„En is hij in het oude schuiten
huis? zei ik, terwijl ik een arm vol
pakjes opnam. „Breng me er maar
oens heen!"
„Pas op dat pakje, als 't u blieft,
oohi Dick; dat is hetzelfde dat ik liet
vallen en waar ik de worst uit verloren
heb aer valt er nu bijna weer een
uit!"
Toen ik de oprperige worst weer tot-
do orde geroepen had, liepen we naar
het-onde schuitenhuis een leelijk,
vervallen ding.
„En wat voor een soort man is
die vogelvrije van jou. Robbedoes?"
„Nou, ik dacht dat ie vreeselijk ruw
zou zijn en me vast zou willen hou
den, om een losgeld voor me te krij
gen, maar dat deed hij niet, hij is.
vreeselijk kalm, en hij heeft grijs haar
en groote oogen, en eet een heelen
boel".
„En jij hebt dus je ontbijt en je
middageten voor hem gespaard?"
„Ja, eu wat ik bij de thee kreeg ook.
E11 tanto Liesbeth werd vreeselijk
boos, want ze zei dat ik te vlug ai, en
Dorothy was bang en wou niet bij me
zitten' omdat ze bang was dat ik bar
sten zou gewoon bespottelijk van
uitsluitend of mede voor den dienst be-
noodïgd zijn.
Aangezien het personeel tot dusveire
•niel heeft verzocht om voor andere arti
kelen dan rijwielen bemiddelend op te
treden, ligt liet vooralsnog niet in de be
doeling van den minister, een soortgelijke
regeling voor andere artikelen te bevor-
LEGER DES HEILS. Woensdagavond
S uur hoopt een gewezen leider van het
Leger des Heils in Nederland, Commis
sioner W. E. Olinhant een bijzondere sa
menkomst te leiden in de Congreszaal,
Overtoom 135137, te Amsterdam. Deze
Commissioner was met mevrouw CelesU-
ne Oliphant—Schoch, van 1802 tot 1893 in
bevel van het Leger des Heils in ons land.
ONDER EEN WAGEN GERAAKT.
Te Hoogebrug bii Winschoten is de
ongehuwde knecht H. bij het op hol
slaan van zijn paard onder den wagen
geraakt en aan de gevolgen overleden.
DOODGEVALLEN, Tè West-
dorpe is een gehuwd man en vader, v.
T., werkzaam bij den aanleg van het
electtisch kabelnet, uit een paal geval
len en kort daarop aan de gevolgen
overleden.
OVER BOORD GESLAGEN EN
VERDRONKEN. Van den zand-
lichtei van schipper K., die permanent
in het. Oosterdok te Amsterdam ge
meerd ligt, is Zaterdagmiddag om
streeks half zeven diens y-jarige zoon
over boord geslagen en verdronken.
Na een half uur dreggen werd het
hjkje op het droge gebracht. Een po
ging, om nog met zuurstofapparaten
de levensgeesten op te wekken, bleef
zonder succes.
BALDADIGHEID. Zondagmid
dag hebben tc Leiden eenige kinderen
door 'het werpen van een brandende lu
cifer in een brievenbus aan de Bilder-
dijksiraat brand veroorzaakt. Ver
schillende brieven zijn geheel of ge-
deelielijk verloren geraakt. De commis
saris van politie, die eenige huizen ver
der woont, heeft de brand gebluscht.
DOODELIJK ONGEVAL, Zon
dagmiddag is aan den Westdijk ie
Beeuister de 14-jarige Boots, uit De
Rijp, die naast de langs dien weg pas-
secrenden trein van de Tweede Noord-
Hoil. Tram fietste, vlak voor de ma
chine op de rails gevallen. Hij kreeg
de locomotief over het lichaam en was
onmiddellijk een lijk.
haart"
»2eg, je hebt me nog niet verteld
wat je hier hebt", zei ik, en wees op
éen groot onregelmatig pak in kran
ten, dat hij onder zijn arm droeg.
„O, dat is een overhemd en een jas
en een bioek van Piet-"
„Heeft Piet je die gegeven?"
„Tuurlijk niet. Ik heb ze weggeno
men. Het begon mijn balling te ver
velen om daar zoo te moeten blijven
en topn. heeft hij ine gevraagd om wat
„plunje" voor 'm te halen hij be
doelde kleeren, ziet 1.1; en toen ben ik
eens iu den stal gaan kijken en daar
heb ik deze gevonden".
„Je wilt toch niet zeggen dat je ze
gestolen hebt, Robbedoes?"
„Tuurlijk niet, antwoordde hij ver
wijtend. „Ik heb er een kwartje voor
Piet neergelegd, en een briefje, waar
in stond dat ik hem betalen zou als
ik m'n zakgeld kreeg"*
„01" zei ik.
We waren nu vlak bij het schuiten-
liuis gekpmen, en op verzoek van Rob
bedoes gaf ik hem mijn pakjes en ver
stopte 111e achter een boom, omdat,
zooals hij zeide. „zijn balling liet mis
schien niet prett:e zou vinden om mij
dadelijk te zien".
Nadat hij zorgvuldig alle pakjes
had open gemaakt en den inhoud op
een blok hout had uitgespreid, liep de
Robbedoes zeer omzichtig naar het
vervallen gebouw toe, en klopte er tot
ARME KLEINE!
In sommige scholen aldus schrijft
,,De Katholieke School" bestaat er
voor kinderen, die ver weg wonen, gele
genheid om over te blijven in liet mid
daguur. Zij brengen dan hun twaalf
uurtje mee en terwijl de anderen naar
huis gaan, eten zij gezamenlijk hun bo
terhammen op in een daartoe bestemd
lokaal. Op zekere school had de onder
wijzeres opgemerkt, dat een klein meisje,
dat ook ver van school woonde en daar
om overblijven moest, altijd met verlan
genden blik naar de andere kinderen
keek; - sis zij hel school vertrek verlieten,,
maar zelf niets meebracht en stilletjes zit
ten bleef.
Het kind was eenvoudig, maar netjes
gekleed cn een van do beste leerlinge.n
der school. Het vreemde gedrag van 't
kind duurde eenige dagen on toen be
merkte de onderwijzeres op zekeren
dag, dat het kleine ding oogenschijnlijk
ook haar twaalfuurtje had meegebracht.
Toen het middaguur kwam en de kinde
ren als gewoonlijk het schoollokaal ver
lieten bleef de kleine echter weer zitten,
met haar pakje boterhammen in een pa
pter voor haar op den lessenaar.
De onderwijzeres naderde haar, om
haar te vragen, waarom ze niet met de
anderen mee ging eten, en onwillekeurig
greep haar haind naar hat pakje.
Doolv vlug nis de wind bedekte de klei
ne het pakketje met haar beide handjes
en brak in luid snikken uit. „Ach als 't
u belieft, raak het niet aan!" riep ze uit,
..'en vertel het niet over. Het zijn maar
blokjes hout".
Eu zoo was het. Te arm om een bo
terham mee le krijgen «a te trotsch om
haar armoede te bekennen, had het kind
zorgvuldig een aantal blokjes hout bij
een gepakt in papier, om de anderen
doen gelooven, dat ook zij haar twaalf
uurtje meebracht.
Op zich zelf is dit niets, slechts een
klein voorvalletje uit, het schoolleven.
Maar het feit 15 toch voldoende om ou
dere en wijzere hoofden en harten dan
van dit kind tot medelijden en tot na
denken te stemmen.
DE HAAGSCHE WETHOUDERS
VERKIEZING.
In de Maandag gehouden vergadering
van den gemeenteraad van 's-Gxavenhage
zijrt de wethouders van Vuren (R.-K.J.
de Wilde (A.-R.) en Drees (S. D. A. P.)
herkozen, terwijl in de door het bedanken
van de wethouders Drooglever Fortuin
(Vrijh. Bond), en Alberda (S.D.A.P.) ont
stane vacatures voorzien werd door de
verkiezing van de heeren v. d. Meuten
(Vrijh. Bond) en Vrijenlioek (S. D. A. P.)
drie maal toe heel hard op. Ik keek
eens om mij heen, ontdekte een korte,
zwaren stok, die ik opraapte en .n
mijn hand hield, om op alle mogelijk
heden voorbereid te z:ju.
Ik vond het een onplezierigon toe
stand, dat moet ik'bekennen, want ik
verwachtte niets minder aan dal :k
over een paar minuten in eeu gevecht
van man tegen man gewikkeld zou
zijn, daarom wachtte ik in spanning,
tuurde naar het schuitenhuis en klem
de mijn vingers om mijn stok heen.
Toen zag ik plotseling een vage ge
daante uit de schaduw te voorschijn
komen en het vólgende Oogenblik
stond een lange, magere man in ge-
vangeniskléeren naast den Robbedoes.
Z.ju afschuwelijke kleeren, mei mod
der bevlekt hingen in lompen om hem
heen en ziju oogen, 'diep gezonken tn
zijn blecke gezicht, schitterden onna
tuurlijk, toen -hij vlug om zich heen
keek. Het was een zielig, opgejaagd
schepsel, uitgeput door vermoeienis,
en gebrek en leed.
„Heb je ze, jó?" vroeg hij met hee-
sche stem.
„Ja, kameraad", antwoordde Rob
bedoes. „Het is in orde".
„Dank je wel, hoor!" riep hij uit,
en viel op liet voedsel arm. Met ontzag
gelijke snelheid verslond hij alles wat
hem gegeven werd en al dien tijd keek
hij met zijn rustelooze. brandende
oogen om zich heen.
