ült de Omstreken
GEMENGD
Letteren ea Kaast
niet, liéélemaal hersteld ben-
kan nog l>esfc instorten."
„Daar hoeft u niet bang voor
zijn."
..Neen, ik boef niet. M
bèn het toch maar."
De vrees bleek ongegrond. Na nog
ruim een maand was de hooge lijder
zou gezond als een visch, als een dood
gewone, gezoude visch.
Dokter Doloriscausa was opge
den van blijdschap en rechtmatiger!
trots, toen h:j dnt bij zijn bezoek con
stateerde.
„U ziet er uitnemend uit. Uitne
mend, Hoogheid. Ik kan u gelukwen-
scheu met uw herstel. En ik mag de
weienschap geliikwenschen, dat ze u
heeft kunnen redden."
De regent keek met zijn door-en
door slimme ocgen den verheugden
dokter eens aan. Een ragfijn lachje
schoot om zijn mondhoeken. Lang
zaam schreed hij dan toe op een van
verguld krulwerk vervaardigde kast,
en schoof behoedz-'-ani. terwijl tij.
voortdurend glimlachte, een lade
open.
„Begrijp me goed. dokter", deed de
dunne vlijmscherpe stem, „u wenschte
mij geluk. En ik wensch u ook het
allerbeste. Maar te feiiciteeren heb ik
alleen mezelf, omdat ik zoo verstan
dig ben geweest, hier geen droppel
van in te nemen- Want als ik dat ge
daan had. Enfin, u begrijpt me."
De dokter naderde nieuwsgierig en
bevreemd tevens. En langzaam' het ge
laat voorover buigend, ontwaarden
zijn oogen, kogelrond van verbazing,
in die lade alle door hem voorge
schreven dranken ongeopend en in
tact met hun gouden papiermuisen op
den kop en hun lange labellen om den
hals alsof ze zóó van den apotheker
kwamen.
JOB. STEyNEN.
Ik sen, wit zeemlederen handschoen, ring
met twee sleutels en kurkentrekker,
zilveren armband, muts, verm.gouden
lorgnet-, ijzeren draag handvat, stroo
ik kinderboedje, Duitsche herdershond,
heeren rijwiel, geel kinderschoen!je,
hemdje en borstrokje, veldtasch, lede
ren kinderschoentje, schopje, schopje,
bankbiljet f 10, halsband niet pen
ning. alpaca beursje, damestasch met
inhoud, vulpotlood, pakje inh. eenig
goed. lorgnet, dames po rtemonnaie
met inhoud, dofcermann, ring met 5
sleutels., gouden langwerpige dames-
dasspeld het steentjes, pakje met in
houd. nikkelen heeren horloge, klei
ne. geborduurde reticule, toiletspiegel,
blauwe postduif, twee damesrijwielen,
1 paar gummi kinderschoentjes,
zwart hondje, leieren portewonriaio,
witte muts, bandafnemer, mantel,
ceintuur, blauwe werkjas met twee
brooden, gee: blauwe ceintuur, blauw
wit gestreept kousie; venn. gouden,
lorgnet met kettinkje..
BLOEMEND AAL-
Terug te bekomen bijMulders,
Noorderstationsweg 9 Bioemendaal,
een knijptangEsveld, Kleverlaan 53
Bioemendaal, een riem Langendonk,
Kleverlaan 33 Bioemendaal, een rok-
vlinder en een celluloid haarspeld
inendaai, 2 bloemenmanden: ,P. Ba-
reuds, Prov. Ziekenhuis te Bioemen-
Geb. Verduin, Korte Kïeverlaan Bloe-
deaal, een bruine schoen v. Nogge-
ren, Boschlaan 1T Bioemendaal, een
lederen ceiutuurE. Pouwer, Lage
Duin en Daalscheweg 1 Bioemendaal,
een zilveren vingerhoed en dito man
chetknoop; Cassee, Korte Zijlweg 25
Overveen, een duimstokG. Roosma,
v- Zeggelenstraat 2-1 Haarlem, een
bankbiljet van 10; J. Bakhuis, Zijl-
weg 30 Overveen, een dsmesportemon-
riaie Wesseling, Duin lust weg 42 Over
veen, een riemPlukker, Rollands
pad 1 Overveen, een kindermuts;
Ylegliert, v. Stolberglaan. 17 Aerden-
hout een vischtuigjeKroon, Zuider-
tuinclorplaan 9a Overveen, een pakje
waschgoed; aan het bureau van poli-
tio te Overveen, een hondenzweep,
een etui met inlioud, een badhand
doek, een zwembroek, een glacé hand
schoen, een rijwielpomp, een pet, qen
kous, een zwembroek, een badeos-
tuum, twee badmutsen, een dames
hoed, een zadeldek, een stalen veer,
een gymnastiekschoen, een ring met
2 sleutels, een bos sleutels.
Komen aanloopen bijJ. G. Ver
beek, Bloemendaalscheweg 9 Bioe
mendaal, een zwart poesje.
ZANDVOORT. Jeugdbeweging „Roo-
de Kruis". Hel bestuur der aid. Za.nd-
voori van de Jeugdbeweging „Roode
Krui3" pakt flink aan, Begrijpende, dat
de sympathie voor zijn werk, een sympa
tb ie, die bij de jongeren zich moet ui-
ien ïn meedoen, bij de ouderen In finan
cieel Eteunen. pas komt, sis werkelijk iets
tot stand gebracht is, heeft het eenige
clubs voor jongens en meisjes gevormd,
die op Woensdag- en Zaterdagmiddag, on
der leiding van volwassenen zullen wan
delen en spelen.
Leiders zullen zijn: op Woensdagmid
dag mevr. Zaayer (wandelen en diverse
spelen), op Zaterdagmiddag de heer Ster-
renberg (Korfbnlspel), de heer Hesterman
(balspelen), de heer Hofstra (diverse 'spe
len). de heer Toeset (wandelen ea
en spel), de heer Toeset (wandelen en
brtanisceren) en de heer Hevdenrijk, (voet
balspel). Aanvragen, om deel te mogen
nemen aan één der olubs moeien met op
gave van naam, voornaam, woonplaats
en leeftijd hedenavond tusschen 7 ea 8
uur persoonlijk afgegeven worden bij
den voorzitter, den heer G. J. de Bruïjn,
Biedeiodeslraat 31.
Gevonden voorwerpen,
bruin lederen portemonnaie, boven-
gedee'le kunstgrind, dames badcos-
lumm, gabardine regenjas, nikkel
heeren remontoir in armband, kinder-
zomerhoedje. kmJermanteltje, zwem
broekje. huissleutel, huissleutel, aan
elkaar bevestigde sleutels, korre wa
gen. gladde, gouden ring. fietsmandje,
jongenspe-", badimndoek, ceintuur
gabardine, blauw paarse ceintuur,
vale sleutel, bos sleutels, vulpen, ring
jne; sleutels, eau de cologne fleschje
met zilveren stop, bauzak en badmut-
,,0, tante!" riep Dorothy uit, „wilt
u ons niet meenemen?"
„Vandaag met, kindje'.
„Gaat u dan ver, oom Dick?"
„Ja, heel ver", antwoordde ik,
terwijl ik van den Kobbedoes naar
Liesbeth keek.
„Waarheen?"
„O de rivier af", stotterde ik,
niet wetend wat te zeggen.
„J a maar waarheen?" drong
Dorothy aan.
„O, naar eh naar.
„Naar het Land der liartewenschen"
viel Liesbeth in de rede „en jullie mo
gen toch wel meegaan, "als oom Dick
liet coed vindt".
„Natuurlijk1 vind ik het ?oed, als
tante w:!",'riep ik uit. „dus kom
ma ,r vlug m.n boord, kinderen!" Een
ooc iibi-:-: later hield ik het handje
van den Böl'bodons vast en glimlachte
hii tegen in-'i met vochtige ocgen.
wist wel dat Tennis Been nooit
een' „muitende scl-urk" kon zijn, zei
Ir.j, i-n hielp Dorothy met a*n boord
komen, Isof hij een admiraal op rjn
VEL-SEX. Gemeenteraad. Agenda
voor de raadsvergadering op Dinsdag 35
Juli 1925, des namiddags 7 uur.
1. Onderzoek van de geloofsbrieven der
ieuw-inkomende leden.
2. P-ae-advies op het verzoek van het
es;uu- der Yereeniging voor Ghr. Nat
Schoolonderwijs te Veisen om beschik
baarstelling van de benoodigde gelden
haffing en vernieuwing van
schoolraeubelem en leermiddelen.
3. Als voren op hei versoek van het be-
:uür der vereeniging „Wüste-von Gotsch
bewaarschool" ie Santpoort om subsidie
4. Als voren op het verzoek van J>
Wichmann te Driehuis om ontheffing v
al. 3. der bouw- en woningver
den mg en behoeve van dea bouw van e
tcgarage mei showroom en bovenv
u'.cg aldaar.
5. Crediet voor het aanbrengen van v
lichting in 7 lokalén der o. L school G
Nader prae-advies op het verzoek
H. de Vries te Velseroord tot het rio
Lee re a van dea z^g. Koekoeksweg aldaar.
7. Onbewoanbaarverklaring van diverse
pereeelen.
3. Overname en ruiling van grondstroo
ken.
9. Prae-advies op het -verzoek van J. T.
Cremer ie Santpoort om wijziging van het
:breidingsplan en inzake halfopen-be-
Uitbreiding der handelsavondschool
IJmusden tot eene inrichting
jarigen cursus en wijziging van de be-
grooiing. dezer school voor het dienst
jaar 1931.
H. Extra ersdiet voor bat aanschaffen
•on leermiddelen ten behoeve van do
iciiool voor buitengewoon lager onder
wijs te IJmuiden.
12. Aanvulling der verordening op
winkelsluiting, met betrekking tot
verkoop van melk- en melkproducten.
13. Tapverbod op de daeen der viering
m het 25-jarig Regeeringsjubileum van
H. M. de Koningin.
14. Machtiging tol verkoop van de nog
aanwezige goederen der voormalige cen
trale keuken.
Geheele aflossing van de geldlee
ming, oorspronkelijk groot 1.000.000, en
aan van eene leening ten bedrage van
800.000.
Teruggaaf der destijds gestorte .waar
borgsom ingevolge de
voor hei leggen e
trische geleidingen ii.
baren gemeentegrond t
hebben vgn elec-
er. over den open-
n het openbaar ge-
Voststelling eener verordening, hou
dende algemeens regelen betreffende" de
lubsidiecticg vain vereenigingen, instel-
ingen of commissiên.
18. Ingekomn stukken en mededeelin-
IJMUIDEN. De ijsvsarziening van
Amsterdam. Reeds geruimen tijd be
tonden er plannen om te Amsterdam een
root-ijsbedrijf te stichten. Deze plannen
hebben thans vasten vorm aangenomen en
grooie IJmuider ijsfabrieken hebben
besloten in Amsterdam een zoodanig ijs-
bedrijf op te zetten dat dit zelfs bij de
grootste ehoefte Amsterdam van ijs kan
:ien, terwijl deze fabrieken dit be
drijf steeds zullen kunnen aanvullen
it hun voorraden te IJmuiden.
De klaarblijkelijke ijsnood en de ijs-
speculaties tengevolge daarvan deden
bovengenoemde fabrieken besluiten
reeds dezen winter te Amsterdam
ijsfabriek te bouwen. Reeds werden
relaties aangeknoopt met grooie coöpera
ties van verbruikers.
BEYERWIJK.
VERGADERING „WITTE KRUIS"
Onder voorzitterschap van den
Heer C. Dingier, vergaderde Donder
dagavond de afdeeling Beverwijk van
het „Witte Kruis".
Spr. betreurde de kleine opkomst
doch hoopte dat dit geen invloed zou
hebben op de te voeren besprekingen.
Ingekomen waren mededeelingen
van net Ministerie van Arbeid en van
de X oord Hollandsche vereeniging tot
bestrijding der t.b.c., meldende dat
de subsidie voor het loopende jaar
aanmerkelijk i3 verhoogd.
Hierna werd door den Yoorz. een
schrijven voorgelezen van B- en W.,
waarin wordt gezegd dat de gemeen
teraad besloten beeft de rente te waar
borgen van de geleende gelden noodig
voor verbetering van het badhuis,
echter onder nader te noemen voor-
vaarden. Naar aanleiding hiervan zegt
de Yoorz. is een bestuursvergadering
gehouden om te bespreken wat ons in
dezen te doen stond. Spr. w
oordeel, dat de voorwaarden door den
raad gesteld, niet te aanvaarden zijn,
daar het bestuur dan zou optreden als
onbezoldigd gemeenteontvanger.
De heer Gorter zegt dat met hem
over deze zaak niet is gesproken, wel
met Wethouder Zwager. Deze deelde
mede, dat na het onderhoud met het
bestuur, de bezwaren voor een groot
gedeelte waren ondervangen. Thans
verneemt spr. echter dat er bij
Bestuur nog zeer veel bezwaren be
staan. Spr. meeat evenwel dat de
Voorzitter de bezwaren tc donker ziet,
ze zijn niet zoo erg. Indien een over
heidslichaam ecne_ instelling subsidi
eert, is het toch niet meer dan billijk
dat men eenige medezeggenschap
heeft- In geen geval is het cie bedoe
ling dat het Bestuur onder curateele
wordt gesteld.
De Yoorz. zegt dat na bespreking,
eerst met-den Burgemeester en later
met Wethouder Zwager, deze van
meening waren, dat de zaak van alle
kanten was bekeken en het niet noo
dig was er nog met Wethouder Gor-
:r over te praten.
Als wij op de voorwaarden ingaan,
zegt de Voorzitter, wordt het bestuur
aan handen en voeten gebonden. Het
bestuur meent ook geen publieke aan
besteding te kunnen houden, daar het
werk te gecompliceerd is, en een open
bare aanbesteding veel schade "kan
veroorzaken. Tegen eenige medezeg
genschap van liet- gemeentebestuur is
gen bezwaar maar zooals het nu wordt -
gesteld kan het niet. In het alleron
gunstigste geval legt de gemeente
f 1000 per jaar op tiet badhuis toe.
In den 30 jaar dat het badhuis be
staat en waarin het bewezen heeft it:
een groote behoefte te voorzien,
nog nooit om subsidie gevraagd, niet
eens :n de jaren dat de kolen abnor
maal hoog in prijs waren
Nadat de heer Gorter nogmaals zijn
leedwezen heeft uitgesproken over het
feit, dat niet een 'conferentie is aan
gevraagd met B. en W. waardoor wel
licht heel andere voorstellen zouden
zijn naar voren gekomen, kan de ver
gadering zich tenslotte veeenigen met
een voorstel om opnieuw een onder
houd met B. en W. aan te vragen, en
te trachten andere voorwaarden te
•krijgen, en mocht dit niet gelukken
zich dan opnieuw tot den raad te .wen
den.
Tot secretaris werd benoemd de
Heer J. v. d. Werf.
De rondvraag leverde niets op.
twee vuurspuwende bergen: de Sferapi en
de Merbaloe en een vervolg-artikel over
de ontwikkeling der aardolie nijverheid in
Nedcrlandsch-Indié.
„In „Avicultura" plaatjes met me
dedeelingen aangaande leghornhanen en
Duitsche schelpkap Meeuwtjes; bijzonder
heden over ijsduinen en een bijdrage over
het eendenbedrijf in Noord-Holland.
Van ,,F!oralia" verscheen een vier
de Speciaal Rozennuiumer, dat weder a!
het schoone van de „Koningin der Bloe
men" doet uitkomen. Èen fraai ge illus
treert! nummer met vele nuttige werken
voor de cultuur van de
geeft
1925, waarvan
bedoeling is de aandacht te vestigen op
vele mooie plekjes waaraan ons eigen 1;
In „den Galden Winckel" wijdt
Greshoff een in memoriim aan den
langs overleden Franschen schrijver P
re Loti. A. S. verhaalt van' een bezoek bij
den Franschen letterkundige Georges Du-
Nadat de uitgave eenigen tijd ge-
staak'. was is weder een nummer versche
nen van ,.De ïndusirïeele Gids", maand
blad der Handelmaatschappij R. S. Stok-
11.11
Een anti-huurbeweging
te Vera-üruz
Duizende huurders staken met
huuruetaiing
HAARLEMMERMEER.
e v o n d o nOp den Kruisweg
allhier ig gevonden een damestasch je,
waarin o.a. een portemonnaie met
eeld. Van deze vondst werd ten Raad-
huize kennis eetreven.
„DE ROTTERDAMMERS".
,'ij vernemen, dat de heer Louis
Chrispijn'Jr. is toegetreden tol het too-
neelgezelschap „De Rotterdammers".
Met den heer Louis Chrispijn Sr. zal hij
ie leiding hebben en verder medewer
ken als regisseur en acteur.
EÜTN NIEUW KLOKKENSPEL
VOOR ST. QUENïtN.
Gedurende den oorlog hadden de
Duitschers te Bint Qucntin de caril-
lonklokkeu, vyan/up de bevolking zeer
gesteld was, gerequireerd. De stad
Meohelen besloot onmiddellijk na den
apenstilstand, door middel van een
publieke inschrijving aan Sint Quen-
tin een nieuw carillo'n aan te bieden.
Dinsdag heeft, naar de corr- van de
Tel. meldt, te Leuven het gieten van
de vijf grootste klokken plaats gehad.
Alle Belgische earillonisten waren bij
deze ceremonie tegenwoordig: de bur
gemeester van Sint Quentin wierp in
het kokende brons eenige zilveren
munten en een gouden ringdaarna
offerde de 75-jange carillonnist van
Sin Quentin in de klokkenspijs de me
dailles die hij in de carillqnwedstrij-
den had gewonnen. Allo carillonnisten
knielden daarop neer en maakten het
teeken des kruises. De klokken wer
den gegoten en toep speelde de caril
lonnist van Sint Quentin de Marseil
laise op een klokkenspel, dat gereed
was voor de verzending naar 'n ande
re stad, waarna de carillonnist van
Oudenaerde de Braban^onne ten ge-
hoore gaf. De tachtig door de Duit
schers gerequireerde klokken uit Sint
Quentin dateerden van het jaar 1762-
INHOUD VAN TIJDSCHRIFTEN.
In „Caecilia1' een slotartikel van M. A.
Brandts Buys over klokspe'.en en klok
kenspelen ui Nederland. Schrijver doet
daarin opmerken dal het beiaardspel zeer
zeker een toekomst heeft. Maar, aldus
schrijver, dan zullen er klokkenisten
moeten komen, dae zich op één lijn kiui-
stelien met do grooie mannen van
ger. En deze beiaardiers zullen te-
moeten kunnen beschikken over be
hoorlijk onderhouden oii dus: bespeelbare
instrumenten.
Van „Het Masker" kwam uit liet
Blauwe Vogelnummer, dat geheel gewijd
ra de Russische Cabaretkunst en dat
opent met een portret van den directeur
artistiekea leider van het Russische Ca
baret-theater „De Blauwe Vogel". Ver
scheidene afbeeldingen verluchten dit
de
In „Indiê" beschrijvingen
De Amerikaansche bladen maken
met veel opiief melding van het feit,
uat op hel oogcnbiik te Vera Cruz in
Mexico een staking gaande is, welke
el tot uo rüeest moderne aller sta
kingen mag worden gerekend. Het
bctreit hier namelijk een staking-
huur-btitaling. De beweging is
gekomen op grond van het feit, dat
uo arbeidersbevolking een belangrijn:
te hooge huur moest betalen voor de
in verhouding slechte woningen.
Reeds vele jaren geleden werd deze
„nnti-huuibeweging" ingezet, door
een zekeren lleron Proal, een kleer
maker, die op het oogenblik aan het
hoofd der geheele beweging staat. Dat
deze staking een zeer ernstig karak
ter heeft, blijkt wel uit het feit. dat
45X)ö van de 75000 inwoners van Vera
Cruz zieli erbij hebben aangesloten
en dat de stakers er in zijn geslaagd
het stadsbestuur af te zetten en den
huiseigenaars eenvoudig de wetten
voor te schrijven. Reeds sedert ló
maanden wordt thans geen.liuur be
taald, 'zonder dat de huiseigenaren
cênig verhaal hebben. Zooals gezegd,
staat Proal aan de spits der l«we-
ging en ondanks het feit, dat hij tien
maanden in de gevangenis lieeft ge
zeten, is hij in de ocgen van de op
standige bevolking een martelaar,
een redder. Naast hem treedt in de
eerste plaats op den voorgrond de
door de iel.ellen nieuw-benoemde bur
gemeester Dun Rafael Garcia, een
roegeve stuwadoor van de Ward
.ine. Hij wordt beschreven als een
uiterst intelligent, innemend mensch,
niet vriendelijke gebaren en een
scherp doorzicht. Ook van Proal
wordt ongeveer hetzelfde gezegd. De
ze loeiden heheerschen den toestand
volkomen en genieten het absolute1
'ertrouwen van de opstandige me
nigte, op wier toewijding zij zich ge
ile:! kunnen verlaten.
In den aanvang van den strijd rie
pen de huiseigenaren do hulp der re
geering in, doch toen de regeering
jtusschenbeide wilde komen, kreeg
men plotseling last van „verdwaalde
kogels", waardoor vele personen ge-
docd.'werden. De regeering heeft daar
hare bemiddelingspogingen ge
staakt, inziende, dat zij de Zaak der
huiseigenaren 'op deze wijze niet be-
'orderde.
Een verslaggeefster van een der
Amerikaansdie bladen beschrijft zeer
uitvoerig haar indrukken, welke zij te
Vera Cruz heeft opgedaan. De stakers
- zegt zij verzamelen zich op de
„Plaza" in hel midden der stad,
waarheen zii door het afschieten van
■uurpiilen worden opgeroepen. Bij
luizènden en duizenden stroomen zij
daar tezamen, teneinde gemeenschap-
peüjko uiting te geven aan hun grieven
venschen. Er bevinden zich man
vrouwen en kinderen onder hen,
velen barrevoets en in slechte kleeren
gestoken. Zij voeren groote banieren
met zich mede, waarop te lezen staat:
Alles wat gii bezit is van ons. Gij
net eerlijk met on9 deelen.' Gij kunt
niet rijk zijn terwijl wij armoede lij- 1
den. Wij laten ons met langer exp'oi-
teoren. doch eischen onze rechten
op". Niettegenstaande deze leuze
komt het herhaaldelijk voor, dat
•hankbeambten, die groote bedragen
aan goud op hun schouders dragen op
hun weg. van de eene bank naar de
andere, stilstaan, midden tusschen
de dichtopeengedrongen menigte, zon
der dat hun een haar gekrenkt wordt
He volk let niet op hen en er is dan
ook nog geen enkele dief6tal voorge
vallen. Proal verklaarde zelf. dat het
voik voor zijn rechten strijdt, doch
op een zeer vreedzame wijze. „Het is
oen goed volk", zeide hij tot de ver
slaggeefster, „dat niemand kwaad
doet. doch alleen voor een rechtvaar
dige zaak vecht. Dit volk heeft jaren
lang in ellende en armoede, in krotten
en onder de ine-ist ongezonde toestan
den geleefd. Thans eiecht het zijn
menschelijk deed aan de genietingen
van het leven, in ruil voor zijnen ar
beid. Wees er van overtuigd dat het
geen „rooden" zijn, zooals mén ze in
u land noemt en dat de roode banie
ren. die zii dragen slechts symbool
zijn van het enthousiasme waarmedo
de strijd gestreden wordt, doch niet
van anarchie."
Desgevraagd zeiden de beide leiders,
dat de huis-eigenaren wel genoodzaakt
zijn toe te geven, daar /:i nog steeds
geen huur hebben ontvangen en die
ook niet zullen ontvangen, zoolang
zii niet tot overeenstemming uiet de
stakers zijn gekomen.
De verslaggeefster verkreeg van
Proal een toegangslïnef ;;t dé groote
vergadering, waarin Proal als spreker
optrad en waarin hij zijn laatste on
derhandelingen niet- de huis-eigenaren
uiteenzette. De zaal was stampvol en
honderden verdrongen zich nog voor
het. gebouw en in de wandelgangen^
De rede, welke Proal hield, werd her
haaldelijk dcor stormachtig applaus
en luide toejuichingen onderbroken
en verscheidene malen duurde liet en
kele minuten, voordat Proal verder,
kon spreken- Hij wercl bijgestaan
door een tweetal mannen, die op
groote schoolborden met krht, cijfers
en woorden schreven, welke beirek
king hadden op zijn redevoering.
Proal spreekt uitmuntend eu weet
de menigte niet alleen door zijn
enthousiasme, doch ook door zijn goad
geplaatste kwinkslagen, te boeien. Zoo
riepen vele toehoorders tijdens de ver
gadering, dat zij niet konden lezen,
wat er op de borden gerchreven
werd, waar op Proal leukweg ant
woordde Dan zullen wij u allen, zoo
dra wij ia het bezit zijn van alle fa
brieken van het land, ieder een bril
cadeau doen!"
In zijn verslag van zijn onderhoud
mot de huis-eigenaren zeide Proal
o.a...ft: heb den huiseigenaren me
degedeeld, dat wij niet meer dan (j pet.
van de waarde der huizen aan huur
per jaar wenschen te betalen dat de
ze huizen moeten worden voorzien
van waterleiding en elecbriscJi licht,
dat zii goed moeten w orden onderhou
den dal nitnfand hot recht heeft te
leven van den arbeid van anderen qn
dat niemand het recht heeft een hoo-
ere rente van zijn kapitaal te maken
an 6 pet. Voorts zeide ik hen, dat
ij spoedig onze eigen huizen zullen
bouwen en dat wij, Indien de -ui.i c oor
"e ï-egeering opgelegde lasten voor
aiervriorzieuing en licht-aanleg te
'hoog zijn. spoedig onze eigen water-
oorziening en electrischen aanleg zul
len maken."
afloop der vergadering zeide
Proal tot de verslaggeefster „Zeg den
Amerikanen, dat zii naar Mexico zul
len komen, daar wij zeer op ben ge-
steild zijn en hen noodig hebben."
HET TOENEMENDE' AANTAL
ECHTSCHEIDINGEN IN
FRANKRIJK.
In Frankrijk, evenals in bijkans
alle landen, is het aantal echtschei
dingen na den oorlog schrikbarend
toegenomen. Terwijl in 1913 ongeveer
19.0W) verzoeken tot echtscheiding wer»
den ingediend, bedroeg het aantal in
1920 reeds 35.000. Parijs spant de
kroon van alle Fransahe steden: m
1922 zijn er 5200 huwelijken onlbon
den, d.w.z. één echtscheiding op el
ke zeven huwelijken! In enkele depar
tementen daarentegen is de huwelijks
trouw hechter, o.a. in het departe
ment van Lozère, waar op dé 65.000
inwoners één echtscheiding is voorge
komen. Het klimaat schijnt ook van
invloed te zijn op de gemoedsgesteld
heid der echtparen. Iloe zou bet an
ders te verklaren zijn, dai in het roo-
'ge, industrieele Lyon twree maal
zooveel menschen als in het zonnige
Marseille scheiden?
Uit de statistieken is voorts geble
ken dat in gezinnen zonder kinderen
de echtscheidingen talrijker zijn. In
de tien millioen Fransche families
met kinderen hadden gemiddeld 12900
echtscheidingen per jaar plaats, ter
wijl van de 1.600.000 kinderlooze ge
zinnen 8000 ontbonden werden.
Wie de schuld van dit alles is? De:
statistieken wijzen onverbiddelijk op
schuld hij de vrornv. Bij elke acht ge-
allen hadden slechts drie mannen te-
;en vijf vrouwen zich misdragen.
DE EX-KEIZERIN VAN MEXICO
STERVENDE.
In de Parïjsche cdiiie van de „Chi
cago Tribune" komt het bericht voor,
d;.t de ex-lceizerin van Mexico, Ma.ie
Charlotte, de heldin van een der meest
aangrijpende gebeurtenissen van de
.ijde eeuw, stervende is. De ex-keizerin,
die gedurende langen lijd reeds zwak
zinnig is, bevindt z-.ch te Brussel in haar
kasteel Bouchont. Haar neef, dc ko
ning van Belgié, weid naar liet kas
teel geroepen.
De keizerin, die S3 jaar oud is, is de
laatste vijftig jaren van haar" leven lij
dende geweest. Zij verloor namelijk haar
verstand in de dagen van dc Mexicaan-
sche revolutie, toen de opstandelingen
•haar echtgenoot fusilleerden en zii ge
dwongen werd dit iviecde schouwspel bti
te wonen. Dat was op 19 Jun: 1867. Se
dert dien verschrikkelijker, dag woonde
zij nu eens in Oostenrijk, dan weer in
Duitschiand of Belgié, doch steeds :n
de overtuiging, dat haar echtgenoot
hulp behoefde ie. zijn strijd tegen de
„Mexicaansche opstandelingen". Men
beweert dat zij nimmer een zuiver besef
heeft gehad van den dood van Maximi-
liaan, van den val van haar vriend en,
beschermer Napoleon HI of zelfs van
bet echec van hei huis Habsburg, waar.
■cc ook zij behoorde.
Gedurende de Duitsche bezetting van
België warén de Belgen genoodzaakt
de lijdende keizerin achter te laten. Tij
dens de geheele bezetting werd zij, op
sreciale order van den Duitschcn kei
zer, met de meeste omzichtigheid en da
siiptstc zorgen behandeld en een net
werk van nieuwe legenden ontstond
rondom haar. Een hiervan is het ver
haal van een onderhoud, dat Hinden
burg met haai zou hebben gehad en
waarbij Maria Charlotte hem in de Duit.-
si he iaal haar moedertaal er van
beschuldigde oorlog tegen haar te wil
len voeren. Zij voorspelde hem echter
bij die gelegenheid, dat hij „door God
en den Keizer" zon worden verslagen,
lts: verhaal zegt, dat zij er in slaagde
zelfs Hindenburg te imponcercn, die
kaar beschouwde als een profetes.
EEN MAXIMUMPRIJS VCOR COU
RANTENPAPIER.
Het Hblfl.- verneemt uit Berlijn:
Het rijksministerie van economie heeft
een maximumprijs voor courantenpapier
vastgesteld van 7600 M. per K.G., omdat
anders steeds meer Duitsche couranten
gedwongen zouden worden hun bedrijf
stop te zetten. De papierindustrie is ech
ter met dezen maximumprijs met tevre
den. Naar de „VorwSrts" mededeelt, zijn
de papiermagnaten er toe overgegaan, hun
leveringen aan de binden stop te zetten,
•niet alleen aan de „Vorwürts", maar ook
aan de burgerlijke bladen. Hot blad geeft
in de eerste plaats Stinnes, die als cenu-
lose-fabrikant een groote stuwkracht van
de papierindustrie is, de schuld en
vraagt, wat het lijksmiulsterie van eco
nomie zal doen om zijn gezag te hand
haven. Het blad yc'nvaölit van den minis-
ier, dat hij zijn wil tegenover de papier-
kapitalisten zal doorzetten. De middelen
daartoe staan hem Ier beschikking: uit
voerverbod, inbeslagneming van papier,
stopzetting der lcolenleveriiigen en ten
slotte, wat ter ivoorkoming van willokeu.
•ige bedrijfsstoringen noodzakelijk zou
zijn, socialiseering van de papierindus
trie.
SAMENWERKING TUSSCHEN
SMEETS EN DORTEN?
■De correspondent van liet Hbld. te Ber
lijn seint;
„Rheinisehe Rundschau" ver
neemt; zal binnenkort een nauwere sa
menwerking tussch'en de beide separatis
tische organisaties Von Smeets en Dollen
tot stand komen.
Dorteu, die blijkbaar heeft ingezien, dat
jin naam te zeer gecompromitteerd is,
tracht thans door de oprichting van een
.Deutsche Friedengesellschaft" aanhan
gers voor zijn doeleinden te winnen.
INTERNATIONAAL FABRIEK SA RBEI-
DERSCONGRES.
Het intern, fabrieksnrbeiderscongres te
7e en en werd gesloten met de verkiezing
uitvoerend comité. Van de door
liet i
solutie
•ooral die vermeldenswaard, waarbij het
Congres zieli uitspreekt tegen de toe
lating als lid van die Russische organisa-
!ies, welke lid zijn der Roode Vakveree-
nigings-Internationale. Als voorwaarde
roor do toetreding in vereeniging moet
-Je aansluiting bij het 1. V. V. worden
MERIKAANSCHE VOORTVAREND-
HEID.
Een Amerikaansch reiziger moest
Woensdag j.l. met een zending juweelen
r New-York vc-itrekken. Toen liij ecli-
goed en wel in den trein zat. die hem
in vliegende vaart naar Cherbourg zou
brongen. schoot hem plotseling te bin-
dal zijn koffer met juweelen nog in
hciei :o Parijs s:ond. Onmiddellijk
oggde hij zich bij den conducteur, die
pertinent weigerde te stoppen.
en nood! De Yankee sprong nit liet
portier en deed een veilige landing op
den spoorweg. Weinige minuten later
snorde hij in een taxi naar het hotel,
aar de juweelen nog altijd kalm wacht-
Daarna begaf de Amerikaan zich in al-
riil naar de vliegbaven Bourget en
wam ondanks de „kleine belemmcrin-
sn" toch nog op tijd aan de boot, die
hem naar New-York brengen cal.
„heeft altijd een naam. Hoe zullen „dit is een kerk!"
we dit noemen? Den vorigen keer wa
ren we Zeeroovers en heette het „De
Zwarte Dood
„Maar nu niet, Robbedoes", viel ik
in, „nu heet het de Blijde Hoop."
„Dat klinkt niet erg „zeerooverig"
zei hij', en schudde ontevreden liet
hoofd, „maar het zal wel moeten".
En zoo zette- op dien zomerochtend
het schip de Blijde Hoop koers naar
het „Land der Hartewenschen" en
nooit heeft een dergelijk klein vaar
tuig zulk een grooten voorraad geluk
aan boord gehad.
eer stampte „Roode Sam'
„Ik geloof het ook. Robbed'oss".
„Maar het is landaag toch geen
Zondag!'' stribbelde hij tegen, toen
hij zag dat we aan land wilden gaan.
„Dat doet er niet toe, Robbedoes,
we gaan er toch heen".
En daar gingen we Dorothy en
Robbedoes oorop, terwijl Liesbcth en
ik er achter aan kwamen. Bij den in
gang ouuuoetten we een oude vrouw,
die druk bezig was met e.-n bezem en
een grooie stofdoek, en die, toen ze
ons zr.g, eerst de stofdoek en toen den
bezem iiet vallen en ons met open
mona bleef nakijken. En daar, in de
de commandobrug en gaf bevelen donkere oude kerk, waar de mor;
"zfs
Fn
alles
!nar was, maak-
r zooals hi' zeide,
en we gleden
1 de rivier.
hij pclnzc-ud,
ilen reeven" en over het stuur
terwijl hij met de oogen rolde en met
zijn wapen zwaaide, zooals hij ook
op een anderen gedenkwaardigen
dag had gedaan.
Vooj tenminste twee van ons zou
er nooit meer zulk een ochtend kun
nen komen.
We ringen verder, langs riet en
treurwilgen, ond-r sternen brucgïii
door en teen weer in de zonneschijn,
langs bosschen en groene weilanden,
tot we tenslotte „het. anker uitwier
pen' voor een trap die naar een ver-
rd steenen bek leidde.
„O",
1 Robbede!
zon dcor de vensters scheen en do
\ogels ons buiten toezongen, opraken
wij onze beloften uit en vertrouwde
Liesbeth zichzelf en hAar toekomst
aan mij toe; ik denk dat w© allebei wel
een dachten aau de twee figuur
tjes die achter ons z.iten in da groote
back en verbaasd rondkeken.
Toen de j apicren getcekend waren
j en alle formaliteiten waren afgelon-
ptn, li:pen we haar buiten en dc oude
vrouw keek ons weer stomverbaasd
aan. vooral toen ik haar wat in da
hand stoute en Robbedoes heel b?-
l-.-afd zijn muts met de vqcfen, afnam
Toen we eenmaal aan boord van tante Liesbeth?"
Verba
lit, j en
de Blijde Hoop terug waren, volgde
er een onbehagelijke stilte. Liesbeth
keek naar de kinderen, en ik keek
naar haar.
„We moeten hen weer thuis bren
gen', zei ze ten slotte.
„We zullen er onzen trein door
missen, Liesbeth".
„Maar" en ze bloosde schattig,, „er
is toch geen haast bij, we kunnen
wel een latereh nemen".
„Het zij zoo", antwoordde ik en
roeide weer terug.
Een tijd lang bleef het stil, en de
Robbedoes keek met dreigende blik
ken om zich heen, alsof hij ieder oogen
blik een aanval van bloeddorstige
vijanden verwachtte; hij stond met
zijn pistool in zijn hand terwijl Do
rothy peinzend van Liesbeth naar mij
en van mij naar Liesb:th staarde.
„Ik geloof heusch dat jullie met el
kaar bent gaan trouwen!" zei ze plot
seling. Robbedoes vergat op eens zijn
vijanden en keek ons verschrikt aan.
„Tuur ijk niet", riep hij ten slotte
„Oom Piek zou nooit zoo iets doen,
is "t wel. oom Dick?"
„Ik heb het grdaan, Robbedoes, ik
moet het eerlijk bekennen".
0" rep hij op somberen toon uit.
„Fn hebt u dat zoo maar toegelaten,
„Hij drong er zoo vreeselijk op aan,
RoDbedoes zei ze ea ze werd Yuur-
rocd onder zijn verwijtende blikken.
„Wees niet te streng voor ons,
Robbedoes smeekte ik.
„Er zal nou wel niks meer aan te
doen zijn", zei hij een beetje vriende
lijker maar toch nog heel streng.
„Neen", antwoordde ik, terwijl ik
naar Liesbeth s snoezige, blozende ge
zichtje keek, „er is nu zeker niets
meer aan te doen".
„En zult u het nooit weer' doen?"
„Nooit weer. Robbedoes".
„Dan zal- ik het u maar vergeven
maar waarom waarom heeft u
het ooit gedaan?
„Och, zie je. Robbedoes, ik heb een
huis buiten, een gezellig oud huis,
maar het is vreeselijk stil als je er al
leen moet wonen. Ik heb er al een
heelen' tijd naar verlangd dat er
iemand bij me zou komen wonen,
maar niemand wou het doen, zie je,
.Robbedoes. En eindelijk heeft tante
Liesbeth beloofd om cp mij en het
Luis te komen passen, en de eenzame
kamers te komen opvroolijken. Je
kunt nu nog niet goed hggrijnen wat
dat voor me beteekent, Robbedoes,
mrar dat zal misschien later nog eens
komen".
„Maar neemt u dan tante Liesbeth
van uns weg?" riep Dorothy uit.
,.Ja", antwoordde ik, „maar.
„O, dat vind ik heelemaal niet aar
dig:" riep Robbedoes.
„Maar jullie mogen bij ons komen
logeeren zoo vaak je maar wilt", zei
Liesbeth.
„Dat zou vreeselijk heerlijk zijn!"
zei Dorothy.
Ja, maar wanneer?" informeerde
Robbedoes in-.t sombere stem.
„Gauw", antwoordde ik.
„Heel gauw", zei Liesbeth.
„Wilt u mii beloven dat u Tennis
Been de bootsman en de Zwarte Bid
ders en „Kleine-Jan" zult spelen nis
ik het u vraag?"
„Ik belocf het je",
„En zult u een lang zwaard voor
me maken?"
„Ja", zei ik, „en ik zal je ook een
paar echte laten zien."
(Slot volgt).
