HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
Onze LacMoek
IFe&aillet O-iï
De man uit
DONDERDAG 26 JULI 1923 - TWEEDE BLAD
(Nieuwe reeks.)
No. 167
HOLLAND EN FRANKRIJK
Een Hcliandsche stad in Frankrijk. Waarom' het Hoilandsche stadje te
Lens. De stad der sintelbergon, De onbewoonbare stad. De needderpen.
Een werkliedenhotel. 1500 bcwo ners in la cité Hollandaise. De Hoi
landsche ingenieur Sangstor. Les Eparges. Het Hcliandsche monument
te. Verdun.
Wanneer je midden in Fran'krijl: plot
seling op een kruispunt van stralen staat
yan enkel nette houten huisjes, allo met
fleurig geschilderde randen in gele,
groene, bruine en blauwe kleuren en je
ziet op eens op ecu Ibord de woorden
Rue Zuiderzée en op een ander:
Rue Amsterdam, dan is het, of er
even een vleugje van een Ilollanclsclien
zeewind, die zoo over. de Zaanstreek en
Volendam komt gewaaid, langs je sla
pen strijkt. Je kijkt naar al die aardige,
kleurige huisjes mot een gevoel van wat-
jnc sympathie, je laat je blik mot liefde
rusten op dat bekende woord „Zuider
zee" en je zegt tot je zelf „Waar je
ook bent, jc blijft toch altijd diep in je
jiart een Hollander!" Isn jc doorwandelt
dit doip van Hoilandsche huisjes met
lichten, vroolijken tred, jc groet, een
vrouwtje, dat daar in.de dcui
winkeltje staat met een groet van her
kenning, enkel en alleen, omdat zij in
„La Cité Hollandaise", het Hollandse!»
stadje in Frankrijk, woont, jc blijft eer
ongenblik met welgevallen kijken naar
de groezelige kinderen, die daar spelen
voor ccn van.de vier scholen, daar dbor
de Hollanders gebouwd, jc hebt even nei
ging aan je hoed te tikken, 51= je op
ten bord leest „Square de la Reine",
omdat je weet, dat „la Reine" DE Ko
ningin is, onze Koningin naar wie dat
pleintje is genoemd en je gaat met wel
gevallen zitten op de steencn, niünumen.
tale bank, die daar midden op de Square
de la Reine is geplaatst en waarop je
mei zulk een voldoening leest
191O—1921.
„La cité Hollandaise fut crigée pour
les sinislic» de la grande guerre par le
Koyaumc des Pay=-Bas avec le concours^
du Gouveinements Francais".
(De Hoilandsche stad werd opgericht
voor de slachtoffers van den grootcn
ocrlog door het Koninkrijk Nederland
met de medewerking van de Franschc
Regecring.)
Ik was naar Lens gegaan enkel cn
alleen voor ,,la cité Hollandaise". Nu ik
voor onze lcrant door het verwoeste ge
bied reisde, achtte ik "het een plicht om
ook de H'.llandsche stad jc bezoeken.
Ik wilde -den, wat Nederland voor.de
oorlogsslachtoffers in Frankrijk had ge
daan. En nu ik er geweest ben, hen ik
blijde over dit Hoilandsche werk te mo
gen schrijven. Want al is bet in het
kolossale gebouw van herstel natuurlijk
slechts een heel klein en bescheiden
steentje beter misschien een „houtje"
dat wij hebben bijgedragen, de Hoi
landsche stad onderscheidt zich tusschen
de Fransche nooddorpen door haar fris-
schen, ruimen bouw, haar nette, ficus
rige woningen, goede afwerking en Hol*
landsche degelijkheid. Wanneer het
niet meer overal „Höllandsch zindelijk"
j=, dan komt dat, omdat er geen Hol
landers uit Broek in Waterland of de
Zaan in wonen maar Fransclien uit een
mijn- cn industriegebied. Fransche ar
beiders zijn nu eenmaal geen Zaansche
bootwerkers en nog minder Noord-JIol-
hndsche boertjes. Zeker is het, dat onze
ingenieur, de heer Sangster, alles heeft
gedaan om aan de huizen, zoowel in- als
uitwendig, een'frisc'n, vroolijk aanschijn
te geven. Elk huisje heeft, wel is waar
een klein, maar toch zijn eigen tuin
tje, door een laag, wit hokje afgeslo
ten elke bewoner van La cité Hol
landaise heeft dus de poczie van een
eigen „plekje grond".
De Hoilandsche regeering heeft na
overleg met het Fransche gouvernement
„La cité Hollandaise" te Lens laten
bouwen, omdat in die verwoeste streek
bulp het allereerst cn bet allerdringendst
noodig was. O, men behoeft cr werkelijk
niet voor zijn pleizier heen te gaan, al
voert ccn fietstocht van Arras over de
Yimy-hoogte naar deze kolenstad dan
cok over een zeer belangwekkend slag
veld. Een troostcloozer, lcelijkcr land
viüdt men in Noord-Fraqkrijk neigen?
er. toeristen zorgen dan ook uit de buurt
van Lens met zijn zwarte sintelbergen,
zijn rookende fabrioksschoorsteenen,
zijn gruis en zijn puin te blijven. Lens
is voor de Amerikanen cn de Engel-
schcn in het geheel niet interessant. Er
is geen geschonden kathedraal, cr zijn
geen beroemde in elkaar gescholen for
ten, er zijn geen Engelschc of Ameri
ka ansche monumenten, er is zelfs geen
mooie ruïne. De toeristen-auto's, die-
Arras, Saucliey en de vermaarde hoog
ten van Vimy bezoeken, wendèn voot
Lens vlug naar rechts om deze stad in
den dubbelen zin van hel woord „links"
ie laten liggen. Zij rijden naar de Hin
denburg-stelling, welke naam meer her
inneringen oproept dan Lens.
meer geleden dan Lens! Er zijn geen
ruïnes meer te bewonderen, omdat i
den oorlog zelfs geen ruïne meer
Heel Lens lag in puin, heel deze
hrieksstad was totaal verwoest. Erger
dan Yperen, erger dan Arras, Albert,
Reims of Verdun heeft Lens1 geleden!
In Lens had men in waarheid niet één
steen op den anderen gelaten Lens
was bij hel sluiten van den wapenstil
stand één vormlooze massa van puin,
gruis, tot pulver verschoten sL'cen en
'erspjiinterde balken. Niets verhief zich
■aar meer boven den grondalles, \yat
ens huis was geweest, was in deze
stad vernietigd. Geheel den oorlog c'-oftt
zelfs na den terugtocht op de Hinden
burg-stelling heeft deze stad midden
de Duitsche-linie gelegen en do En-
gelscheh hebben den vijand geen oogen-
blik rust gegund. Heel de stad is dooi
het Engelsche granaaivuur totaal ver
woest. En voor de vernieling van het
belangtijke Lens onder den grond,
van dc mijnen, zorg'den de Duitschcrs.
Zoo vonden de Fransohen Lens na den.
oorlog terug als één groot, verwoest cn
onbewoonbaar oord.
En toch was juist nergens een vlug
ger herstel noodig dan hierwant on
der Lens ligt het zwarte goud van
Noord-Frankrijk! In Lens moest dus de
bpvolkmg zoo spoedig mogelijk terug
komen! Haar hoe duizenden menschcn
ie huisvesten in een totaal verwoeste
stad? Er was zelfs geen geschikt vei-
bliif meer voor een varken, laat staan
roor een mensch! Daar te Lens waren
noodwoningen dus èn voor de bevolking
maar ook en bovenal voor héél Frank
rijk dringend noodig. Het Hoilandsche
gouvernement heeft daarom met hel bou.
wen van de „Hoilandsche stad?' bij Lens
aaneen weg naar Loison voor Frank
rijk eeu nuttig werk verricht.
Er is tè Lens met koortsachtigen ijver
gewerkt! .Model arbeiderswijken van
uissche, keuiig-nelte steenen huizen zijn
c r als uit den grond verrezen. Meer
:lan 5000 nieuwe huizen zijn er te Lens
in 3 jaar gebouwd. Nergens is boven
zoowel als ondergrondsch zoo ont-
-glijk gewerkt als daar in Lens. Wan
eer men nu in la cité Hollandaise
komt, valt dit dorp van houten nood-
_n wel wat tegen vergeleken bij
grootcre, permanente mijnwer-
kerskolonïes, die weer zijn gebouwd.
Maar men vergele niet, dat voor zulk
herstel, juist een nooddorp als
la cité Hollandaise noodig was. Daar
konden de arbeiders met hun families
die in, om en onder Lens ar
beiden. En ook nu nog is la cité Hol-
ndaise één der meest gewilde
0 r p e n uit heel die buurt. De frisschc,
goed gebouwde huizen in deze wijken
hebben onder de bevolking, een uitste
kende repuiatrc! Geen' uur zoó zei mij
de- concierge aan den hoofdingang
fceeft één der huizen nog leeggestaan.
La cité Hollandaise is ruim en friscl»
gebouwd.- Er zijn 342 houten woonhui-,
n, drie scholen elk voor 4 klassen
n arbeidcrshötel met 200 kamérs, een
•cóte feestzaal, een badhuis cn een
Hermolen. De straten zijn cr breed cn
im, evenals de pleinen. Heel het dorp
flink opgezpt. Het hotel L'Hotellerie
ivrièrc de la cité Hollandaise be
aat uit ceaige flinke houten gebouwen,
lar in 200 kamers vrijgezellen gelegen
heid vinden tot logies voor 2 a 3 francs
nacht. Nog geen enkelen nacht na
opening van het hotel was één var-,
e kamers ongebruikt en het hotel
zeker ook vol zijn, als het tweemaal
groot was geweest, zei mij de con-
"ge. Wel een bewijs dus in welk een
behoefte deze dcor Holland gestichte
inrichting voorziet. In het geheel wonen.,
er behalve in de „•hotellerie" in
het Holland-sche dorp 1500 menschenen
s mij als Hollander een voldoe-
hooren, dat deze bewoners van
Hollandaise benijd werden, doot
allen, die in en om Lens nog in nood-
iorpen wonen. Men weet au eenmaal tc
Lens, d-3t er geen beter, frisscher er»
er houten-woningen in den omtrek
dan de fleurig geschilderde huisjes
de Rue Amsterdam, Rue Zuiderzee,
Rue de la Haie, Rue Ministre Loudon,
e Mmistre Loucheur en om de Square
la Reine.
„a cité Hollandaise is een nooddorp
de houten huisjes zullen ze-leer niet
eeuwen trotseeren. Of de huizen het
25 jaar zullen uithouden, zooals dc con.
cierge dacht, zal de tijd mofeten Ieeren.
zeker is het, dat deze Hoilandsche
stad voor dit mijn- en industriegebied
groot nul en voor de 1500 bewoners
een zegen is. Ik ben blijde in de Rué
stichting van T-Iolandsche sympathie vóór
Frankrijk te zijn geweest en het is
ccn vreugde in dezen brief melding tc
Kunnen maken van dc uitingen van war
me sympathie voor het werk ea den
persoon van den bouwer, den Holland-
schen ingenieur Sangster. welke ik te
Lens mocht hooren. „Wij zullen mijn
heer en mevrouw Sangster hier niet ver
geten!" zei mij de concierge met een
warme trilling in zijn stem. En toen ik
hem bij het afscheid zeide, dal ik beiden,
den heer Sangster zoowel als mevrouw
SangsterWarnaars persoonlijk had
gekend, voelde ik in zijn handdruk, dat
van de sympathie voor deze t
Hollanders op dat oogenblik op den
landgenoot was overgegaan, enkel en
alleen, omdat hij een persoonlijke ken
nis was van den bouwer van la
Hollandaise en zijn vrouw.
INCÉZONDEN MEDEDEELINCEN 5 60 C(s. per rsge».
S A-3'P'S 0S-PUDDING
«s—v qevuld met heerlijke Gelei
Vergadering van den Haarlemschen Gemeenteraad
(Vervolgd
DAAR ER OPNIEUW uE STEMMEN OVER STAAKTEN, IS HET
VOORSTEL VAN B. EN W. TOT WIJZIGING VAN DE STEUNREGE
LING VERWORPEN. HET NADER VOORSTEL VAN B. EN W. INZAKE
HET TARIEF VOOR DE LEVERINC VAN ELECTRISCHEN STROOM
AANCENOMEN.
DE VERLICHTING VAN DE KLEINE HOUTST
VAN B. EN W. OM PRAE-ADVIES GESTELD EL
INZAKE EEN MI DDENSTRAATVER LiCHTING V<
STRATEN.
1 'ANDEN
J. KAMP
O Gr Q WINKEL-
MET 15—13 STEMMEN SPREEKT DE RAAD DE WENSCH E LIJKH El D
UIT VAN EEN TAPVERBOD NA D ES NAMIDDAGS VIER UUR OP DE
VIER DAGEN VAN HET JUBILEUM DER KONINGIN.
Het Hoilandsche monument
te Verdun.
Er is in Franktijk r.og een tweede
Höllandsch dorp cn wel le Les Epai-
ges in de vlakte van Wocvres. vlak bij
Verdun. Dit doip dat permanent is
'•a dus niet uit houlen noodwoningen
bestaat, is ccn particuiicte schenking
van een Amsterdammer, wijlen den keer
Anöries van Wezel, die onmiddellijk na
den wapenstilstand 500.000 fiancs ter
beschikking stelde tot opbouw van één
der meest geteisterde dorpen in het ver.
woeste gebied. Na overleg met den heer
Jcseph Asschcr tc Parijs, den voorzit
ter van het Hoilandsche comité van
„Retour au Foyer", werd besloten dezo
som voor het herstel van Les Eparges
te bestemmen, omdat bij dat dorp een
gemeenschappelijke vriend, luitenant
Robert Dreyfus, gesneuveld was. De
heer Andiies van Wezel heeft zijn dorp
niet meer gezien. Op zijn reis naar
Frankrijk voor de eeiste steenlegging is
hij aan boord gestorven; de leer As
schcr heeft bij dc plechtige overdracht
van Les' Eparges aan de ransche re
geering waarbij ook onze gezant
Loudon tegenwoordig was zijn vriend
Van Wezel moeten vervangen.
Ik zou ook dit tweede Hoilandsche
dorp hebben bezocht, als niet een wolk
breuk over. Verdun was losgekomen,
juist op het oogenblik, dat wij op onze
fiets wilden springen om naar Les
Eparges te rijden. Toen heb ik die jour
nalistieke .p,licht.verzaakt, en ben ik 111
een auto gestapt vo'or een rondtoer
langs dc forten om, Verduo. Eu als ik
aaD mijn.1 tocht naar Vaux en Douau-
mont terugdenk, geloof ik niel, dat wii
zoo heel veel hebben gemist met onzen
fietstocht naar een al is het dan ook
met Höllandsch geld opgebouwd dorp.
Met een ouden heer en dame, die hun
eenigen zoon in den oorlog hadden ver.
loren, hebben wij al die gewijde plaat
sen om Verdun bezocht, waarvan de
namen alleen dc Fransohen reeds heilig
zijn. Toen wij in de stad terugkwamen,
die 4 jaar lang -het bolwerk van Frank
rijk is geweest, gingen wij naar het
monument, dat door de vrienden in
Holland aan het glorievolle Frankrijk
i- geschonken en dal daar is geplaatst
op een kleine, groene grasvlakte voor
den citadel van Verdun. Het is een copy
van het beroemde beeld „Alarm!" van
Rolin. Op het voetstuk van dat monu
ment staan de woorden gegrift.
„A la gloire dc la France ctcrnelle a
Verdun, l'indomptable cité Lorraine,
les fidéle» amis de Hollande, qui n'onr
jamais uésespéré du triomphe du Droit
ei dc la Justice". (Aan den roem van
het onsterfelijke Frankrijk te Verdun,
de onoverwonnen Loiharingsohe stad, de
trouwe vrienden van Holland, die nooit
aan de overwinning van het Recht en
de Rechtvaardigheid hebben gewan
hoopt!)
Naar geen monument hebben wij me»
grooter sympathie opgezien, dan naar
het Holiandsche tc Veidun. Wij lazen en
herlazen dc woorden daar op het voet
stuk! In de verte zagen wij dc forten
van Vaux en Douaumont, dn twee
schildwachten van Frankrijk. Waar had
dit Hoilandsche monument beter kun
nen staan dan daar voor de citadel van
Verdun, het han van Frankrijk?
En toch heeft geen stad misschien Zuiderzee, in het midden
dez£
J. B. SCHUIL.
PUNT 3,
Mededeelingen en ingekomen stuk
ken:
Eervol ontslag op verzoek wordt
rloencl aan mej, J Dunuewold als
onderwijzeres aan school 2-i, aan me-
rou\v*M. H. Schaap—Saoys als on
derwijzeres in de nuttige en fraaie
handwerken aan (le u. 1. 0. sohooL
(hoofd de heer Popma);
aan mei. T. Heuvel als onderwijze
res aan school 25;
aan mej. S. Houtkooper nis onder
wijzeres aan den vervolgcursus no. -I.
Medegedeeld wordt dat bij den contro-
leur der gemeente-belastingen door N„
X. een bedrag van f 524.72!^ is gestort
ter voldoening van te weinig betaalde
gemeentelijke inkomstenbelasting.
Voorgesteld v.ordt te stellen in han-
c-iD van B. en W. ter afdoening
1. een verzoek van A. J. W. Denc-
kamp, te Enschedé, om nog enkele
maanden in gemeentedienst tc worden
gesteld ter verkrijging van pensioen:
2. een verzoek van L. Hijmensen om
2!» oud-n-.arkimeester der gemeente
Haarlem ir. het genot te worden gesteld
van pensioen;
3. een verzoek van A. G. Elfrink om
c-en tegemoetkoming van 200.voor
de afwerking van zijn woonschip;
4e. een verzoekschrift van W. Anten
om ongeldig te verklaren de gunning
van de standplaats voor rijwielen bi;
het Postkantoor.
Verschillende leden maken opmer
kingen naar aanleiding van het adres-
Anten en over de gunning van dc
standplaats aan Viel».
Dc heer Peper bespreekt mede de
verpachting van de standplaatsen aan
oloemenverkoopers. I-Iij meent dat ook
in dezen niet naar behooren is gehan
deld.
De heer Slingenberg antwoordt
dal voorgesteld is het adies-Anten in
handen-van B. cn W. ter afdoening te
stollen, omdat de gunning reeds is ge
schiedt. De raad kan geen verandering
111 den fcitelijken toestand meer aan
brengen. Aan iemand wien iets is ge
gund, kan men niet altijd dwingen daar
persoonlijk te gaan staan.
Aan Viets is de standplaats voor het
raadhuis en het postkantoor gegund,
omdat "bij voor beide standplaatsen te
zamen de hoogste inschrijver was, Bo
vendien zal de heer Viets de zaak beter
uitvoeren en was Anten niet in staat
een waarborgsom tc storten toen hem
dat is gevraagd.
De heer I'oppe spreekt het laatste
tegen.
De heer Slingenberg zegt verdei
dat de blocmenverkoopers eerst inschre
ven om te trachten dc pacht naar bee
neden te jagen voor f 12, maar dal zij
daarna contracteerden voor f 40.
Dc heer Van Liemt keurt het af
dat men toestemming geeft dat een an-
dei een standplaats inneemt dan dc in
schrijver. Op die manier kan een groot
handelaar (:oor alle plaatsen inschrijven
te trachten aan een goede plaats tc
kanten.
De heer Poppe kan het optreden
vac B. en W. niet goedkeuren. Hij
meent dat de inschrijving van den heer
Viets niet aan de voorwaarden vol
doet cn wel aan art. 10 daarvan.
heer Slingenberg merkt op
dat indten hem bekend was geweest vóór
de gunning de verschillende stroornin-
die in den raad heerschcn, zooal;
die zich nu uiten, hij voor zich aan dc
gunning zeker niet had medegewerkt.
toen spr. voor het eerst hoorde
dat aan de zaak ccn haakje was, had de
gunning reeds plaats gehad.
cn \V. zullen nader beraden hoe le
denken over de toepassing van art. 10
Ier voorwaarden.
Voor het overige worden dc adressen
ia' handen van B. en W. gesteld ter af
doening.
,,Je spant je te vee? in. Ik, zal iels
voor je halen, clan kunnen we later
weer praten".
„Dat dat is goed. Maar berg
eerst die papieren op. Ik ik wil liet
je zien doen".
De ander stopte de papieren zorg
vuldig in zijn binnenzak en toen hij
,naa.r den zieke keek glimlachte deze
zwakjes.
„Dab is goed. Ga nu maar de soep
^ïalon of wat het ook isMaar het
is eigenlijk tijd verknoeien.
Zijn redder sprak liom niet, tegen.
'Zonder te antwoorden liep hij weg en
„was de eerstvolgende twintig minuten
clrulc bezig me-t diet klaar maken van
voedsel voor dezen vreemdeling die
denzelfdcn naam had als hij. Toen hij
het hem bracht, kon hij cr nl niefs
moor mee beginnen. Do koorts had
hem weer te pakken, Het heldere
oogenblik was voorbij en van zijn lip
pen kwam een eindelooze stroom van
woorden, zonder eenige beteekenis.
Er kwam een teleurgestelde uit
drukking op bet gezicht 'v&ji den
tweeden Anthony Dartnell, toen hij
de soe.p op zij zette. Hij iit zelf heel
weinig, maar zat lang in gedachten
verdiept, en na oilgoveer een half uur
mompelde hij bij zichzelf. „Wc moe
ten verder gaan. Misschien zal hij
toch r.og
Hij zweeg en gaf bevel om op te
h-eken, De dragers namen huil vra,e li-
Gesteld worden in handen van B. en
\V. cm prae-advies
1een schrijven van C. Kossen c. a.
betreffende verlaging van den erfpachts
canon voor pcrceelen aan de Potgictcr-
2. een door het Burgerlijk Armbe
stuur ingezonden 2e süppletoire begroo-
tmg, alsmede een staat van af- en over
schrijving over 1922
5. een verzoekschrift van her. bestuu
der R.-K. parochiale M. U. L. O. School
vuor jongens, betreffende toekenning
vergoeding voor een vakonderwijzer
PUNT 4.
Herstemming over het voorstel van
B. en \V. tot wijziging van het raads
besluit, van 13Doc&mber 1922 inzak©
steu 11 v erleening.
Opntcuw staken de stemmen. Tegen
stemden de soc.-dem. en het lid Peper.
Hei voorstel is dus verworpen.
PUNT 5.
Goedgekeurd wordt de suppletoir©
Begrooïicg dienst 1923 van de bewaar
school in het voormalige Barbara-
Gasthuis.
PUNT 6,
Goedgekeurd wordt d& Begroeting
1923 van de woningbouwveresniging
Bloemenhof".
FUNT 7.
Nader voorstel van B. en W. tot
wijziging van liet tarief voor de le
vering van eleelrisclien stroom naar
aanleiding van de amendementen der
Jieeren G'astricum e.a. en Van Lieint
a.
De heer Van Liemt heeft met ger
noegen gezien de in zekeren zin tege
moetkomende houding die B. en W. aan
namen 1en.0Rzic.hte.van zijn amendement,
algemeen kan spr. medegaan mcf
voorgestelde wijziging. Maar wil
de' gemeente dan een- tweeden ♦meier
plaatsen?
De heer Castricum trekt zijn
mandement in.
De heer T o r k is er voor dat èn de
tegenwoordige èn de toekomstige ver
bruikers vrij zullen zijn in het door hen
te kiezen tarief. Om-die reden diende spr.
zijn amendement in, te meer daar liet
nieuwe tarief ten nadeele van de klciuc
erbruiker is.
De lieer FT eer kens Thijssen
is er tc-gen. dat de gemeente oen twee
den meter zal plaatsen. De gemeente
heeft nimmer den aanleg binnen een
huis betaald en hel geldt hier rle ver
andering in een leiding. Het gaat niet
alleen om het plaatsen van een meter.
Gemiddeld zal de verandering f 70
kosten en het gaat. niet aan dat de ge
meente dat betaalt. De winkeliers die
hun perceel gebruik willen ma
ken van het 'huishoudelijk tarief die
nen zich daar eeu kleine opoffering
voor te getroosten.
Den heer Tork antwoordt spr. dat
diegenen die nu tarief A gebruiken,
dat vo'eens de nieuwe verordening
zullen kunnen blijven cebruiken. De
heer Tork ontvangt dus de 100 pet.
door bent, zijn gevraagd.
De heer Ge r r i t s z oordeelt, dat-
als iemand oen tweeden meter vraagt,
die door de gemeente zal moeten wor
den geplaatst
De lieer Van Liemt wenscht
alleen het plaatsen van een tweeden
meter en aansluiting op cien meter
voor rekening der gemeente, maar
niet het maken van een tweede lei
ding of een verandering 5n de leiding.
Mevrouw Willekes Ma-cdo-
tiald Inaaktnaar aanleiding van het
voorgestelde huishoudtarief een op
merking. Het is onbillijk om bij do
Oppervlakte-borekening ook d&n zol
der te berekenen.
M (Jniieer (het huishoudboekje
doorziend): Maar hoe kom je cr toch
bij vloescn van vier slagers tc nemen-
M e v r 0 u w: Dan lijken de reke
ningen zooveel klcincrl
Bakker (tot kleinen jongen, die
een boodschap komt docnl: Won je do
krentebroodjes meenemeu of hier op
eten, ventje?
Hefcvenfcje: Allebei!
De heer Tork deelt mede naar
aanleiding van dc opmerkingen van
den wethouder zijn amendement te
zullen intrekken.
De heer Peper meent dat liet heli
beste is dat de raad dit voorstel vaii
B. en W. verwerpt en dat 13. en W.
dan 'binnenkort met een eenvoudiger
en voor de gemeentenaren voordeeli-
ger voorstel zullen 'komen,
De heer Heerlens Thijssen
zegt, dat indien 'b alleen gaat om het
plaatsen van een tweeden meter, dit
geschieden kan voor rekening van de
gemeente, maar kennelijk bedoelde de
heer Van Liemt wat anders.
Aan mevrouw Willekes Maodonald
antwoordt spr.. dat nu in deu regel
de zolderverdieping voor wat anders
dan voor zolder wordt gebruikt, en
meer voor bewoning. Laat men nu dit
tarief aannemen en dan eens zion boe
het werkt.
De heer Van Liemt neemt nu
zijn amendement terug, maar 'be
houdt zich het recht voor later op
de zaak terug te komen.
Het voorstel van B. ©n W. wordt
aangenomen-, alleen de lieer Peper
verklaart zich er legen.
PUNT S.
B. en W. stellen voor in hun han
delt ter afdoening tc stellen een
adr«^ van het best,uur der Janswegver-
eeniging inzake de betaling eeuer te
gemoetkoming door het bestuur der
Kleine Houtst',aatvereeniging in de
kosten eener middenstandsverlicJitiiig
in de Kleine Houtstraat en bestrating
en verlichting van den Jansweg.
De heer Poppe zeg^. dat de soc.-
dem. meenen, dat a!s regel een ver
lichting en bestrating voor rekening
der gemeente nxoc-t geschieden, maar
een extra verlichting en bestrating
dient te geschieden voor rekening der
aanvragers. In dit geval gaat spr.
mede met het vomstel van B. en W.
De heer V a 11 Lie 111 t kan er niet'
mee medegaan dat iemand die iets
aanvraagt en döarvoor wil betalen, cm
die reden dat most worden toege
staan. Die veel geld hebben, hebben 1
dan een pré boven anderen. Een ieder
gemeentenaar moet gelijke rechten
hebben. Spr. kun zien niét niet het
voorstel van B. en \V. vereenigeu.
De heer Gr oen endaal onder
steunt den aandrang tot een verbe
tering van de bestrating aan den
J answeg.
D© heer C. a s 11' i c u ni vindt- ook
dat de algemeen© verlichting iets is
dat de gemeenschap moet betalen.
Spr. zal dus stommen tegen het voor
stel van B. en W.
De beer Gevritsz merkt op,
dat, liet- niet is af te keuren indien
voor een bijzonder belang een bijdrage
wordt gevraagd. Maar indien 't geldt
algemeen© belangen dan meet de ge
meenschap daarin geheel cn al voor
zien. Voor den sluisbouw te Spaarn=
dam omdat dit in baar belang was
-droeg de Werf Conrad ook wel bij.
De heer v. d. K a 111 p zegt, dat van
een verlichting een ieder profiteert en
dat bet scheef is dat voor een ver
lichting iets extra's moet betaald wor
den. De gemeente moet 'toch ook iets
voor zijn toilet doen. Het is de vraag
of B. en W. in dezen een beslissing
hadden mogen nemen zonder daarin
den rnod te kennen.
Spr. dient dan de volgende motie
„De Raad, van oordeel: I. dat de
'o;pe,iibai'e verlichting zooveel >nvogi?t-
liik gelijken tred dient te honden met
'de veranderingen cn verbeteringen!
der licht techniek.
Tf. dat voor hoofd winkelstraten de
electrische mid denstraèfsverlichf ing
aanbeveling verdient,
noodigt B. en W uit met voorstel
len té komen welke tot verwerkelijking
van dit doel kunnen leiden.
gaat over fot de orde van den dag."
De heer IT eeVkotis T h ij s s e 11
deelt mede. dat B. en "W. na een on
derzoek in eenico straten een sterkere
verlichting hadden doen aanbrengen.
Maar de bewoners van do Kleine
Houtstraat waren daarmede niet te
vreden en vroegen ont een hooglanip-
verlichfing. B. en "W. oordeelden dat
dit te duur is.
Toen na c-r-n onderhoud met- spreker
kwamen de )>ewon?rs met hun denk
beeld van een bijdrage en wel een.
van f 500. Daardoor zal al
leen voor de Kleine Houtstraat deze
verlichting aan de gemeente f COC»
kosten.
B. en W. vonden dat. een algemeen
belang 011 tradon in dat aanbod. Deze
zaak dient niet eerst bij den raad te
komen.
Geautoriseerde vertaling naar
bel Engelsch van
OTTWELL BINNS.
3)
De ander glimlachte vaag: ,,ïk
geloof bet wel", zei bij. „Maar toch,.,
het is wél vreemd, dat er bvVee van ons
hier zijn die zooveel op elkaar lij
ken en hetzelfde etiket dragen. Vindt
je ook niet?
„Het .is zeker lioel toevallig ant
woordde zijn redder peinzend.
De zieke was een oogenblik stil en
vroeg toen plotseling: „UitnVelk deel
van Engeland kam je?'-'
„Dnt weet ik niet", antwoordde
de ander. „Ik ben uit Engelland weg
gebracht toen ik nog maar een kind
was en ben opgevoed op ecu katholie
ke kostschoo: inPortugal. '1 oen ik
oud genoeg was werd er over gepraat,
dat ik priester zou wordenmaar ik
had met 00 andere jongens vepibal cn
veel gelezen cn ik wilde de wsrold in.
Toen"werd 111e verteld dat er ecu erfe
nis van zeelui/end g.tlfen voor me op
ecji bank stond ik kreeg hier e:n
baantje en kwam hier zes jaar gele
den. Wie me dat baantje bezorgde, of
me dat geld na liet, heb ik nooit kum
lien ontdekken, en op school werd mij
altijd verteld, dat ik eeu wees wae.
Dat is in bet kc<rt mijn levensgeschie
denis."
„Er zijn nog wel leemten in", ant
woordde de zieke nadenkend.
,,Ja, dat weet ik", zei de ander.
„Ik hen altijd van plan geweest ont
naar Engeland te gaan 011 te prohoe-
rcu of ik er niet achter kon komen,
maar ik heb er eigenlijk nooit? tijd
voor gehad".
Een tijd lang antwoordde Anthony
Dartnell niet. Hij sloot de oogen en
lag een tijd stil, bijkbaa.r diep in ge
dachten verzonken. En toen hij weer
naar den man naast zich keek, vroeg
hij kortaf „Hoe oud ben je'"
„Negen en twintig"; antwoordde
zijn metgezel.
„Een jaar ouder dan ik", zei do
gewonde en voegde er een oogenblik
latter bij: ,,IIet zou je misschien van
veel nut kunnen zijn als je ,er achter
kon komen wie je vader was. Als je
naar Engeland ging zou je het mis
schien wel te weten kunnen komen.
De familie waartoe ik behoor woont
in Devonshire, op Dartnell Priory.
Door den docd van mijn vader heb ik
alles juist geërfd"' hij zwe:g. om
dat hij een plotselingen aanval van
pijn kreeg en ging toen voort: „maar
ik zal er nooit wonen". Hij wenkte
afwerend toen de ander wat- zeggen
wilde.
„Laat me alstjeblieft uitspreken. Je
weet, dat wat ik zeg. waar is, en het
kan van groot gewicht voor je zijn
om alles te hooren. Wij gelijken zoo
sprekend op elkaar en het is zoo merk
waardig dat we dezelfde namen heb
ben, dat, ik er zeker van ben dat we
nog familie van elkaar moeten zijn.
Ik heb een paar papieren in mijn zak,
die de familienotaris mij gezonden
heeft, en ook den laatsten brief van
mijn vader
Hij zweeg weer, s?jn lippen trilden
van aandoening, toen ging hij voort:
„Ik wil, dat je die papieren mee
neemt. Zo zitten in den rechter zak
van mijn jas. Noem ze er nu uit
Doe me een plezier stop ze in je
zak", zei Dartnell op eenigszins be
velenden toon. „Als je ooit de kails
krijgt, ga dan naar Engeland, en ga
den notaris bezoeken bij is een goe
de oude kerel! Vertel hem hoe lioe,
ik gestorven ben. Vertel hem je ge
schiedenis en zeg hem je naam, en
laat hom eens goed naar je kijken.
Toen ik een kleine jongen was, was er
een vreemd verhaal over een oom, re-
loof ik, maar ik ben bet 1111 vergeten.
Misschien..." Zijn gcz'.'ht vertrok
heclciiiaal \a:r pijn en de man, die
hom gered liad, boog zich»over hem
heen.
„Je praat te veel zei hij ernstig.
tje weer op. De twee mannen met de
draagbaar namen hem op hun schou
der en wachtten, tot het bevel cm on
derweg te gaan zou komeu. Hun
meester keek Qin zioli heen of er niets
vergeten was en hij bewoog zijn lip
pen 0111 liet bevel te geven, waarop
zij wachtten, toen er vanachter de
lianen, dio aan de hoornen hingen,
een vlammetje en liet geluid van een
geweerschot kwam. De zieke man op
den draagbaar kwam half overeind,
viel toen achterover en bleef stil lig
gen, Be dragers keken verschrikt 0111.
Hun móester keek even naar het ge
laat van den zieke, toen greep hij,
met een heesche schreeuw vol woede
zijn geweer, riep iets tegen zijn man
nen dn rende het bosch in. in de rich
ting waarvan het geluid' gekomen
Drie dagen later zag ie klochler
van den Porlugeesohen handelaar te
Mnloba tot haar groote verbazing een
man komen aanwandelen in de open
plek rondom den winkel van haar va
der. Zijn kleeren waren aan flarden
Op zijn ingevallen gezicht toekenden
zich schrammen van doorns af en hij
had een koortsblos op zijn wangen.
Zijn oogen schitterden vreemd en hij
leek org' veel op een krank zinnige.
Maar het meisje was niet bang. Zon
der aarzalou liep ze naar hem toe.
„Arme Fe-elzei ze. „wat is er
gebeurd?"
Toen hij haar stem hooi'de, stond
de man, die Anthony Dartueil de
tweede was, stil, en staarde haar aan.
I-lij wreef met zijn lland over zijn
oogon, en mompelde:
„Het is do koorts! 1 Het kan toch
niet. dat
„Neen!" riep hot meisje vol mede
lijden uit. „Het -is niet de koorts. Ik
hen heusch echt. li is veilig".
Toen ihiij voor de tweede maal haar
stem hoorde, kwam er een opgeluchte
uitdrukking op Dartnell's gezicht, Hij
trachtte te sproken, maar zijn stem
weigerde hom dep dienst, iiij stond
twee of drie seconden niet een vreem
den glimlach 0111 zijn lippen en viel
toen bewusteloos aan do voeten van
het meisje neer.
HOOFDSTUK III.
De erfgename van D ar t-
11 0 1 1.
De heer Lambert, notaris te Ply
mouth in Engeland, zat in zijn kan
toor in de Gtjorgo Straat met een peiu-
zcudp uitdrukking op zijn vriende
lijke oude gezicht. Van ii;d tot tijd
keek liij naar do twee stukjes papier,
die op den lessenaar voor hom latten.
Het eerst was eeu stukje postpajuer
waarop een uitknipsel uit een krant
geplakt was. Het was een advertentie
die luidde als volgt:
