HAARLEM'S DAGBLAD
Brieven uit
Berlijn
Rubriek voor onze Jeugd.
zijn kleine Aövertentiën,
in liet Alg. Handelsblad
Ie man oil Maloba
Woensdag 15 Augustus 1923
TWEEDE BLAD
(Van onzen corresp
l GESPANNEN TOESTANDEN.
B et] ij n, 12 Aug. 1923'.
Toen we dezer dagen een brief
naar den trein brachten, werden we
levendig herinnerd aan andere tijden
van spanning, die we hier al door heb
ben gemaakt. Het feit alleen al, dat
zoo'n brief niet op de bus kunnen
gooien, maar extra ngar 'het station
Friedrichstrasse moeten, om hem daar
op den trein te brengen, spreekt voos
de tegenwoordige toestanden in Duitsch-
land. Die brievenbussen worden name
lijk nog al eens geledigd door menschen.
die daartoe geen opdracht van de Pos
terijen hebben. Op een brief voor het
binnenlahdi zit 1000 mark, op een naa>
■het buitenland 3000 mark porto en
zoo'n volle brievenbus loont wel de
moeite van het afweeken der zegels, ter
wijl je bovendien nog kans hebt, dat i n
de brieven geld of geldswaarde zit.
Maar zelfs als de bus door den aange
wezen beambte wordt geledigd, heeft de.
afzender gecncrlei zekerheid, dat hij
met den^iosttrein,. die een uur of wat
later vertrekt, meekomt. Soms duurt het
twee of drie dagen, voor en aleer een
stadsbrief wordt bezorgd en talloos zijn
de klachten van za-kenmenschen, die
moesten constateeren, dat brieven naar
Hamburg of'München vier, vijf dagen
en langer onderweg zijn geweest. Ons
■kost een brief naar het vaderland', waar
van wij gaarne hebben, dat hij spoedig
zijn bestemming bereikt en dat is toch
met brieven aan dagbladen zeker het
geval dus niet de 3000 mark porto,
maar bovendien twee keer 20.000 mark
voor de omnibus en 5000 mark voor een
perronkaartje. De volgende week wordt
dat 50.000 en 10.000, dus tezamen
110.000 mark bij-onkosten.- Maar nu
hebben we ook de meeste zekerheid, da^
een heden afgezonden schrijven morgen
aankomt.
We werden erg aan Spartacus- en
Kapp-dagen herinnerd. Dat begon al
van te voren, want ons gas brandde
als een gloeienden spijker, De arbeiders
van de gasfabrieken hebben onder com
munistische leiding de gasvoorziening
gesaboteerd door lijntrekkerij, zoodat ei
geen druk was. De straten waren dan
ook in een ondoordringbaar duister ge
huld en we,waren blij, dat er nog auto
bussen reden, want-omdat de communis
ten in midden-Duitschlaud zoo'n groo-
ten invloed hebben, wordt door het
groote electricilcitswerk -bij Bitterfeld,
dat onze tram van stroom voorziet, Ber
lijn geblokkeerd. Maar de mannen vat!
de bus staken niet.
Ook heden loopt de bus, maar reeds
gisterenavond vertelde de conducteur»
dat alleen in de binnenstad werd gere
den. In de arbeiderswijken zouden de
ruiten worden ingegooid, als er al geen
persoonlijke aanvallen op personeel en
publiek plaats vinden.
Door duistere straten bereikten we
de Brandenburgsche Poort. En daar was
weer straatverlichting, want de stede
lijke éïèctriciteits werken funclionnecr-
den nog. Een paar halten en we stapten
aan de Friedrichstrasse uit. Ook deze
straat zag er uit, als in woelige dagen
van vroeger. Is dit de voorbode van wil
de tooneelen in.'de naaste toekomst?
Overal groepjes mensohen, die den toe
stand met elkaar bespraken, daartus-
schcn ongure gestalten, de langvingers
en obscure agitators, die op een gele
genheid wachtten. Maar gebeurt is ei
niets; gisteren is het 0$' een enkel
relletje in de Wilhelmstrasse na, dat in
minder dan geen tijd door de politie
was gekalmeerd, rustig gebleven cn wat
vandaag de Rote Fahne vertelt van aan.
vallen der bereden politie met de blan
ke sabel op de arbeiders bij den Rijks
dag, is van A tot Z uit den duim gezo
gen. We hebben de gebeurtenissen van
het begin tot het einde bijgewoond en
nergens wanorde kunnen waarnemen.
Er was zelfs iets onheilspellends in deze
volmaakte orde en een oud heertje had
gelijk, toen hij zeide, dat hij liever had.
dat de massa's hun „hoch" en „nieder"
brulden, dan dat ze zoo zwijgend rond
liepen.
Het eenige, wat gebeurd is,'was de. in
beslagneming van de Rote Faknè door
de politie. Opnieuw had" dit blad -op
onverantwoordelijke wijze de arbeiders
opgehitst en, al bereikt ze er niets mee,
de politie kan dit niet dulden. Vandaag
is1 het blad weer versohenen, met wittè
censuurplek'ken, voor den eersten keer.
Zelfs, gedurende aen oorlog hebben we
dat in Duitschland niet gekend.
Maar ondcrtusschen, al is er nog niets
gebeurd, is de toestand aanmerkelijk
verscherpt. En het is eenigszins merk
waardig, dat de verschijnselen niet wij
zen in de richting van een strijd, zooais
we dien sedert eenige tijd verwachten,
een gevecht tiiSsch'én uiterst linies en
uiterst rechts, doch dat alles wijst op
een aanstaande, zelfs reeds begonnen
krachtproef tussclien de sociaal-demo
craten en communisten. Erg verwon
derlijk is dit niet, nadat er een soort
tijdelijk bondgenootschap tussclien Re-
venilow en Raü'ek schijnt te zijn geslo
ten. Voorloopig schijnen de sociaal-de
mocraten nog. aan het langste eind, te
trekken. Maar de gebeurtenissen wer
ken voor de communisten.
Op 't oogenblik is de toestand aldus,
dat de communisten het parool van de
algemeene staking hébben uitgegeven
en de sociaal-democraten en vakvereem-
gingen zich daartegen hebben ver
klaard. Hier en daar wordt gevolg ge
geven aan het parool, maar van een al
gemeene staking is nog geen sprake. Er
wordt gestaakt of passieve resistentie
geboden in de gasfabrieken' te Berlijn,
het electricitejtswerk van Golpa, in
de Leunawerken te Iiallc, aan de werven
te Kiel, Hamburg en andere havenste
den, onder de bouwvakarbeiders te Bre
men en de boerenarbeiders in Oost-
Friesland, opstootjes met bloedigen af
loop worden gemeld uit het Roergebied;
Hannover, Breslau, Stettin en andere
plaatsen. Men moet vreezen, dat als cr
meer arbeidersbloed vloeit, ook de vol
gelingen van de sociaal-democratenen
'akvereenigingen zich tegen de autori
teiten zullen wenden uit solidariteits-
gevoel en nog meer, 3at 'de comtnilmsfen
door het uitoefenen van terreur zullen
bereiken, dat weliswaar de arbeiders
bereid zijn te werken, doch uit vrees voo;
molest niet naar fabriek of werkplaat:
liet is volkomen nutteloos, om in dit
stadium reeds voorspellingen te wagen;
zeker eohter is, dat de toestanden
uiterst critiek zijn.
En het wordt er niet beter op., nu het
ministerie-Cuno gaat en de langverwach,
te groote coalitie onder een kabinet-
Stresemann op het punt staat, het lot
van Duitschland in haar handen te ne
men. Want nu dreigt scheuring in de
sociaal-democratische partij. Giste
•heeft de fractie van 170 tegen een rr
derheid van 40 man besloten, mede te
werken aan de totstandkoming van
regeering op breede basis cn hoezeer
men voor de mogelijkheid, om hier tot
gezonde politieke toestanden te komen,
dit besluit moet begroeten, de kans is
niet gering, dat er onder die veertig'
zullen zijn, die liever met dc communis
ten tegen de burgerlijke partijen optrek
ken, dan met deze tegen de communis-
De volgende dagen zouden zeer wel
voor het lot van djt land in de eerst
volgende maanden beslissend kunnen
H. BL. KOELENSMID.
Raadseloplossingen
Raadsels ontvangen van
Gems 4 Piene G Buitenman 6 Vriendin
netje 6 MoTifcbretia 6 Moederplant,ja 6
Bloemenvriendin netje 5 De kleine Violist
G Do kleine Vogelvriend 6 Altnla-nla 6
Behangerlje 6 Poesje 6.
Be wedstrijd
Vanwedstrijd IV ontving ik een iin
ending van Heidcplantje oud 13 jaar.
Gei Gelukskind
door
Hoe kon mevTouw nu toc-h zoo iets
gen? Op do heele wereld bestond er
ïers geen beter, liever, mooier kind dan
onze Gerdaaije".
Toen alien aan de gezellige koffie-ta-
fel gezeten waren, kwam dokter Bosch-
boom binnen. Opnieuw begroeting, een
spel van vragen en antwoorden.
Na koffietijd gingen de jongens samen
deu tuin in.
„Zullen wij Elzeke maar bedje bren-
n?" vroeg Maria aan Greet.
„Slaapt Gerdaatje ook nog?" vroeg
Groet aan Mevrouw Boschboom.
„Ja kinderen, wel twee uur lang."
„Dan nemen we ieder een kind voor
onze rekening," besloot Maria, die al zoo
irdig Hollandsch sprak, dat mevrouw
Boschbóom er zich over verwonderde.
„Goed z
ders eens
Huyser.
op den
r kunnen de
l babbelen," zei mevrouw
ijderdo zich met Gerdaatje
en Greet liep bard met El
zeke de l;3mer uit.
„Wat is Maria flink geworden," begon
levrouw Boschboom.
„Ze is nog steeds bij moeder, maar als
reet een vrijen middag' heeft haalt ze
haar en brengt haar bij ons. We hebben
't kind gehecht, 't spijt ons, dal
ze de volgende maand weer vertrekt,"
„Eii Greet leert goed
„Greet leert uitstekend. Haaf rappor-
in zijin zonder een enkel vlekje. Maar
wat in-mijn oogen nog veel 'liooger staat,
Greet groeit zeker op lot een goed
meösoh." Mevrouw Boschboom bespeurde
eenige ontroering op 't gelaat van me-
Huyser. Zij had er wei eens van
gehoord, hoe moeilijk Greta Huyser vaak
ir haar tweede moeder was geweest. En
kon het zich zoo indenken, welk een
groote reden tot dankbaarheid 'het was,
dat Greet moeders zorgen had leoren
waavdecren.
„Met de jongens heeft U zeker nooit
moeite gehad?"
,'t Zijn een paar robbedoezen, vooral
Frans, nmar ze houden evenveel van mij,
als ik van hen."
,Ze kunnen het nu met elkaar gezellig
hebben. En als cmzo Joost erbij is be
hoef ik ook nooit bang te zijn voor ru-
„Is .Toost de vredestichter?"
„Iedere moeder zie't haar kinderen mis
schien in mooier licht dan buitenstaan,
'der's. Maar Joost is toch een heel bij
zonders jongen."
Het kleine doktersvrouwtje zag er zoo
uiig gelukkig uit, inu ze het liad over
haar oudste.
„Wit hij nog steeds dokter worden?"
„.Ta, hij zal zijn vaders voetstappen vol"
gen. Over een jaar doet hij eind-examen
1 dan vliegt hij weg ,uit 't oude nést."
„Gaat hij in Amsterdam studeeren?"
„Ik denk van wel. We hopen zoo, dat
hij 's Zondags nog eens jullie gast mag
„Als 't zoover Is, dan kan hij ons huis
3 't zijne besoliouweu."
„Hartelijk dank. Joost heeft zooveel
beho'cfte aan gezelligheid en hartelijk-
Plotseling werd de deur geopend. Ger
da's vader trad binnen.
Mevrouw Huyser en meneer Dobreski,"
stelde mevrouw Bosehhoom voor.
„Gerrla's vader!" riep mevrouw Huy
ser en drukte hartelijk de toegestoken
haud. Zo wist reeds zijn treurige geschie
denis en ze had zioli zoo van harte ver
heugd, toon ze vernam, dat vader en kind
weder veroenigd waren.
Zoo goed en zoo kwaad als 't ging, ont
spon zioh nu een gesprek waarin Cerda
'en Maria do hoofdpersonen waren.
„Over een maand keert Maria weer te
rug," vertelde mevrouw Huyser.
„Weer terug," herhaalde de Hon.gna'
op eon toon van groot verlangen. Zeker
hij had het hier goed, ze waren vriende
lijk voor ligm en zijn kind, er bleef man:
één ding voor hem te wenschen over er
dat was terugkeeren naar zijn land ei
zijn familie. Terug naar het vaderland
Zou dat ooit mogelij zij-u? Hij moest
nu niét alleen in eigen onderhoud voor
zien, hij moest zijn kind kunnen geven,
vya-t liet toekwam. De dames begonnen
over andere dingen te Bpreken. Ze voel
den, dat ze ouwi'i'ékeurig een tc-ere snaar
hadden aangeraakt.
Spoedig kwamen de dokter en de nota
ris ook binnen en meu besloot ,eeu wan
deling te doen in de omgeving. De jeugd
sloot zich weldra bij de ouderen aan en
de dorpelingen keken met glundere ver
bazing naar die groote, vroohjke fami
lie, die bij dokter Boschboom logeerde.
-' HOOFDSTUK 15.
1 gelukskind.
Op 24 December had de Ke->tboom al
gebrand, maar allen' waren bet er over
eens, dat men pas Kerstfeest kon vieren"
op Kerst-avond.
Dien boelen Zondag hing er een ge
heimzinnig waas in en om het dokters
huis. Alsof liet Si.nt-"Nicol;ias was werden
een anntal groote en kleine pakjes
weggemoffeld. En er werd gesmoesd met
en er werd gesmoesd met Sien. Er
een partij-Bosekbooin en een partij-
Huyser. Groot en klein was in Tiet com
plot. Men- epralc in raadselen en deed ge
wichtig; 'Teder verlangde naar den .avond
Dien dag mócht de salon niet betreden
worden, want daar stond do Kerstboom
en Sien verdwenen af en toe heel stil
letjes haar de verboden kamer om een
pas ontvangen pakje op te hangen.
Er werd wat vroeger gegeten. Dain kon
den de kleintjes ook nog een uurtje
opblijven. Zoodra de maaltijd was afge-
loopen, ging het zusterpaar do kaarsen
ontsteken. Mevrouw Huyser zette zich
aan do piano.
'(Wordt vervolgd.)
Brievenbus
Brieven aaa ae Redactie van de Kin
derafdeelmg moeten gezonden worden
an Mevrouw BLOMBERG—ZEEMAN,
MOEDERPLANTJE, .Te bent nu ze
er meer in het boseh dan in huis, Uit
iüie briefjes heb ik gelukkig kunnen
lezen, dat het ook in en om Haarlem
MONTBRETIA. Heerlijk, dat het
goed blijft gaan met je. Ja,i ik geniet
hier volop. Maar nu zijn mijn vacantia
géield. Ik kau me wel voorstellen,
dat het je eenigszins moeilijk valt om
opstel te ma kou. Maar misschien is
III wel iels voor je.
VRIENDINNETJE. Prettige dagen
gaa-n altijd te vlug voorbij. Dat is altijd
geweest en zal wel immer zoo blij-
1. Straks nemen we toch maar weer
moedig het werk op.
BUITENMAN. - T Zal zus 'ook wel spij
ten, als jullie weer naar sohool moeten.
Ik zou het heel leuk vinden, uls je een
opstel maakte over dat sohoplreieje.
MOLLEBÓON. Wel bedankt voor je
mooie Zandvoortsche kaart, 't Deed me
genoegen te vernemen, dat jullie ook zoo
echt genieten van de vrijheid. Die fiets
nu maar een kostelijk ding, hè? Ik vind
het heelemaa! niet erg, dat de raadsels
erbij ingeschoten zijn. Heel veel groeten
voor vader en moeder.
STERRETJE. Ook aan jou mijn dank
voor je kaart. Nog heel veel genoegen 1
LINA P. Ja, 't is in de Steeg eigen
lijk overal mooi. Vanmiddag ben ik op
een hoogen top geweest van 110 M,
hoogte. Wat aardig, dat je een kaart van
Mevr. M. uit Duitschland gekregen hebt.
Dat is een heele vriendelijke dame, die
ai jaren met- onze Rubriek meeleeft- en
ons met den Sint-Nicolaaswedstrijd wel
a'an doozen en kistjes helpt. Als je haar
een kaart wil zenden, kun je dat wel doen
want ze blijft de heele Augustusmaand-
nog in Duitschland; W-at knap, dat Wout
liet mooiste opstel heeft gemaakt op
school. I-Iij moet vast meedoen aan wed
strijd No. 4. Ze zwemmen er zeker dage
lijks lustig op los. Ik wenseh ze veel ge
noegen in Gorcum. Nu Lionjte van harte
't- beste hoor!
JUFFERTJE ONRUST. Wel bedankt
voor je beeldig strandpanorama van
MEVR. M. K. Wel bedankt-voor uw
vriendelijk schrijven. Zit u nog in Fries
land of is u weer thuis? Niet zeeziek ge
weest? Dit is zeker uw verste reis met
de boot geweest'. Ik feliciteer Kees mei
zijn overgang. W.r. jammer, dat Pirn weer
is blijven zitten. Kam hij niet of wil hij
niet? Fijn, dat ook nog eons een auto-
iochtje gemaaki hebt. Veel groeten voor
allen en nog heel vee_l genoegen.
PIENE. Gingen jullie met de tram
aar den Haag? 't Was in Scheveningen
•el erg druk. 't Is hier- ook volop zomer,
soms zijn we zelfs wel een beetje bang,
at- er weer een hittegolf op komst is.
GEMS. -Kranig, dal jij met alle vier
de wedstrijdon meedoet. Dat kaartje was
uitstekend geschikt voor wedstrijd no. 2.
Ilet gouden randje staat zelfs r'erlijk. Ik
hoop toch maar niet, dat je 011 weg bent
om een aapje te worden. Dan tou ik je
schuilnaam ook nog moeten wranderen.
Is vader met zus nog naar Vlaardingèn
geweest? Waar hen jij Zondag mee moe
dor en Nelhe naar tos gegaau?
HEIDEBLOEMPJE. I-Ieb je nog een
prettig dagje in Noordwijk gehad? F.n
heef'. Heideplrimtje al haar goede aan
komst in Fi: aland gemeld. Knap, dat je
aan 2 wedstrijden meedoet, 't Is nu heer
lijk zwemweertje. Je profileert er zeker
alle dagen van.
MEJ. F. Ja, ik denk wel. dat U bij
Bureau van Haarlem's Dagblad de onl-
brekejide nummers kunt krijgen. Zoo
't, dom wil ik er wel in^ de Ruil-Ru
briek om vragen. Ook U cu den jongens
weruscli ik nog genoeglijke vaeanliedagen
DE KLEINE VIOLIST. 't Is. hier
nog steeds prachtig weeT en ik zie tot
1 spijt mij,11 vacantia korten. Wat
hebben jullie ook veel genoten. Wanneer
noet.cn jullie weer schoolwaaris?
ANNIE v. d. S. Hartelijk dank voor
je mooie kaart uit Maaim.
BLONDKOPJE. Ook aan jou mijn
riendclijken dank voor je kaart uit Am
sterdam. Ilt geloof, dat jij .ook maar een
heerlijke vacanlie hebt.
ME.I. G. R. Gelukkig maar. dat
.Guurtje in goeden., welstand, hebt aange
troffen. Dat geeft een moeder weer rust.
Kinderen voelen zioh in den zegel in éen
we omgeving vré' gjuwéc ihuis,-ri.-iri
we! denken. Ze treft liet zon schitte
rend met hot weer, dat ze straks zeker
flinker zal thuis komen daar ze gegaan
is. Ik Iran me begrijpen, dat liet Amster
dam sche nichtje bij u geniet. Ik hoop nu
maar, dat U in uw zorgen voor anderen,
'00I1 ook nog dagen van rust en ontspan
ning heeft.
BLOEMENVRIENDINNETJE. - Ik
ïnd het wat aardig van je 0111 me in de
acantie toch nog zulke groote brieven te
schrijven.. Ben je ook al ee.ns bij zus ge
weest Koe is hen met het drogen van
je lathyrus afgeloopon? Wat je verder
doen? Nu kun je ze heel voorzich
tig op een vel papier leggen en' je knipl
smalle strookje vim dat gegomde postze
gel-papier Bij' den steel en bij een en-
uitstekend puntje plak je zoo'ar
strookje ter - bevestiging. Gesnapt? Blijft
je nichtje nog een poosjj?
Mevrouw BLOMBERG—ZEEMAN,
p/a.- Mejuffrouw VOERMAN,
Rijksstraatweg 5,
- Dc Steeg.
•15 Aug. 1023.
Rsifcrsek van den Arbeid
Van hier en daar.
DE STAKING AAN DE COÖPERA
TIEVE AARDAPPELMEEL
FABRIEKEN.
en schrijft aan „Het Volk" uit de
Veenkoloniën
_ln verband met een voorstel van de
Neef. Ver- van Fabrieksarbeiders ge
richt tot bet N-V-V. inzake bovenge
noemde -staking welke reeds vanaf
Ajpfcil jj-.l. aan de coöperatieve aardap
pelmeelfabrieken voortduurt, was de
'voörzittor van dat. verbond, 'dë beer
R. Stenhuis, dezer dagen in de veen
koloniën teneinde zich op de hoogte
te stellen van den stand van bet con-
flict.
Naar zijn meening gevraagd deelde
Stenhuis mede, den indruk te hebben
gekregen, dat de landbouwers hunne
eischen stellen, niet in verband met
de industrie, doch met bet kennelijk
doelbet loonpeil voor fabrieksarbeid
zoodanig neer te drukken, 'dat dit zich
nie't verheft boven bet loonpeil in den
landbouw.
liet bezwaar tegen onderhandelen,
blijkt hieruit voort te vloeien, dat men
in de kringen dezer werkgevers nog
op bet standpunt staat, dat men met
de vakvereenigingen niet te maken
heeft. Bij handhaving echter van dat
standpunt, rest de valcvcreeniging geen
anderen weg dan te zorgen, dat het
conflict verscherpt wordt, door over
eenige weken ook de campagnearbei
ders in den strijd te betrekken en
voor dezen Jooneischen te stellen-
Hij ontveinsde zich geenszins dat
daardoor het gevaar kan ontstaan,
dat in de actie een anarchistische in
val komt doch gegeven het ongehoorde
standpunt van de coöp- fabrieksbestu
ren, kan de vakbeweging niet anders
dan liet conflict verscherpen. In dezen
;in zal Stenhuis het bestuur van het
•akvorbond, d.e hoofdbesturen van de
Vcreeniging van Fabrieks- en Land-
arbeidersbond adviseeren.
De oorspronkelijke bedoeling van
de vakvereenigingen om te ,pogen door
onderhandelingen tot overeenstem
ming to komen, achtte Stenhuis met
het oog op de halsstarrigheid der werk
gevers onuitvoerbaar.
Het is te meer uitgesloten, dat de
vakvereenigingen zich zullen buigen,
omdat de staking 600 man van
zoo geringen omvang is, dat financi-
eele overwegingen geenerlei invloed
op do tactiek der vakbeweging zullen
kunnen uitoefenen.
DE SCHEURING IN HET N.A.S-
De Federatieve Bond in de Kleeding
industrie en aanverwante vakken,
heeft per referendum stemming met bij
na algemeene stemmen besloten, in
gaande 15 Aug_ .1923 zich af te schei
den van het N.A-S. en aan te sluiten
bij het Ned. Synd. Vakverbond.
LOONAGTIE LANDARBEIDERS.
Uit Emmen wordt aan „Het Volk"
geschreven, dat do landbouwers te
Erica en omstreken aan de gezamenlij
ke Landarbeidersbonden, een bespre
king over het vaststellen der loonen
hebben geweigerd. De arbeiders zijn
over dit antwoord, in het algemeen
zeer ontstemd. Êr zal op een nieuwe
bespreking worden aangedrongen.
BimenlaM
Ds plannen van Minister
Coiijn.
Tegenspraak?
Wij lezen in Het Volk:
De mecledeelingen van de „Tel."
omtrent de bezuinigingsplannen van
den nieuwen minister van. financiën,
speciaal de salarisvermindering
15 werdén aan de „Residentie
bode" bij informatie „ter_ bevoegder
plaatse" als „krankzinnig", een „be
lachelijk verzinsel'aangeduid'. Tege
lijkertijd ecliter deeifc 'het blad mede,
dat de heer Coiijn reeds de machtiging
van 'den ministerraad beeft, „om op
de- salarissen van het rijkspersoneel
eenige millioenen te vinden". Zoo erg
„krankzinnig" was liet „Telegraaf"-
'berielit dus blijkbaar niet,.
MINISTER AALBERSE.
Naar de -Haagsche redacteur van de
Tijd uit de. beste bron verneemt, is
de gezondheidstoestand van Minister
Aalberso weer in zooverre hersteld,
dat hij binnen enkele dagen
werkzaamheden aan zijn departement
hoopt te hervatten.
CEEN DAGBLAD „DE HAACSCH
POST".
Volgens een bericht van I-Iet Volk
zouden er geruchten loopen, dat de
hc-er Van Oss, directeur-hoofdredac
teur van het bekende weekblad „de
Haagsche Post" ernstige plannen had,
een nieuw dagblad te stichten.
Bij informatie is aan de N. Crt.
echter gebleken, dat dergelijke plan
nen hij den heer Van Oss niet be
staan.
AUTO-ONCEVAL.
Op den ïiaagweg bij Delft had ccn
auto-ongeluk plaats, dat betrekkelijk
goed is afgeloopen, Doord-at één der
achterbanden uil de velg liep, raakte dc
chauffeur zijn stuur kwijt en botste de
auto in volle vaart tegen een -boom. Den
bestuurder van het voertuig averd de
boistkas ingedrukt, terwijl de eenige in
zittende een'hoofdwonde-opliep. Beiden
zijn naar het ziekenhuis „Bethel" ie
Delft vervoerd. Bij infoimatie bleek dat
de toestand van -beide gewonden vrij
gunstig is.
Onze lachlock
VERRADEN.
Mevrouw: Anna kijk eens in de tim-
merkist, of daar geen oude sleutel in ligt
die past op m'n lessenaaT.
Anna: Neen mevrouw, ik weet 't zeker.
Ik h«i> zo 'n tijd geledem allemaal ge
probeerd.
DE WEDDENSCHAP.
Dokter: Wel van Feuteren, waf zie jij
v. P.: Ja dokter. Ik wedde met Klaas,
dat bij mij niet op 'n tas steenen de stel
ling op kon sjouwen en ik hob gewonnen.
INGEZONDEN M ED ED EELIN GEN
h 60 Cts. per regel. j
DE BADGASTEN AAN HET STRAND
en zij die fiets- of wandeltochten ma-
ken, hebben vaak last van zonnebrand ia
het gelaat, doorzitten, stukloopen en
smetten der huid, alsmede stukgaan en
pijnlijk worden der voeten. Gebruik
tegen al deze huidongemakken tenge
volge van de warmte-de heerlijk verzach
tende en snelgenezende huidzalf Purol.
In doozen van 30, 60 en go cts. Pharm.
fabr. A. Mijnbardt, Zeist. Bij Apothekers
en Drogisten.
Men koopt een Trefferbiljet hij
de advert.bur., boekhandel, de
kiosken' of onze agenten a 2
waardoor de advertentie is be
taald. Op het biljet wordt de
adv. geschreven en aan ons op
gezonden.
Agent voor Haarlem:
Fa. 4.
GOEDEREN UIT EEN FAILLIETEN
BOEDEL.
Wegens onttrek,ken van goederen aan
een faillieten boedel iheeft de recherche
te Tilburg proces-verbaal opgemaakt
tegen den voortvluchtigen expediteur
Govers aldaar, die de vorige week Dins
dag failliet werd verklaard. Hij is met
vier paarden en 12 karren en wagens tcc
waarde van f 10.000 naar België uitge
weken. Een paard en and-er vervoer-
materiaal werd alhier door hem ver
kocht.- Dit laatste is reeds in beslag
genomen. Tegen zijn vrouw is wegens
medeplichtigheid proces-verbaal opge
haakt. ,.L. t,
INVAL IN EEN NACHTCAFe,
Het was de Delftsche politie ter oore
gekomen, dat in een pand aan den
Geerweg- te Delft sedert ecnigen tijd
een z.g. „nachtcafé" werd gehouden.
Maandagnacht hebben eenige agenten
onder leiding van een inspecteur in het
bewuste perceel een inval gedaan, al
waar een aantal personen, waronder min
derjarigen, „onder gelag" werden aan
getroffen. Bij het doorzoeken der woning
bleek dat cdn der meisjes -zich in een
bedstede had verstopt, terwijl een an
der den kelder tot schuilplaats had ge-
Het gcheele gezelschap werd op hef
'politiebureau voorloopig in bewaring
gesteld, en voorts werd een groote
voorraad bier en sterkedrank in beslag
genomen. ,(1
HAFNIUM. "V
Blijkens een Vaz Diaz-berïcbt uit Ko
penhagen neemt professor 'Bohr nog
voortdurend proeven jnet het nieuwe
element hafnium.
Verwacht wordt, dat het mogelijk zal
zijn hafnium te gebruiken voor de ver
vaardiging van radio-lampen. Een Ne-
derlandscke firma is thans (bezig do
mogelijkheid daarvan te onderzoeken.
Ook in Noorwegen en Groenland zijn
delfstoffen ontdekt, welke hafnium be
vatten. Men hoopt dat grootere hoe
veelheden zullen worden gevonden. Een
expeditie zal waarschijnlijk naar Groen
land worden gezonden om er den geo-
logischen toestand të onderzoeken,.
EEN JONGEN VERDRONKEN.
Zondagmiddag omstreeks vijf uur wa
ren eenige jongens in den Rijn te Arn
hem aan het baden. Toen ccn stoomboot
voorbij voer, wilde de 14-jarige Gerard
U. de golven, die deze boot maakte, tc-
gemoetgaaa. Zijn kameraden, die eerst
aan een grap dachten, zagen hem plot- -
seling in de d-iepte verdwijnen. De po
litie heeft tot nu toe vergeefs naar het
lijk van den jongen gedregd.
Jr'euMietOïï
Geautoriseerde vertaling naar
het Engelsch van
OTTWELL BINNS.
19) l
Ze zou hem eerlijk zeggen, dat
ze hem niet liefhad en hij zou hefc
wel begrijpen. Ze keek om zich heen
en op de hel achter de rotsen zag ze
twee mannen die elkaar tegemoet lie
pen. Ze waren zoo ver wee dat ze de
gezichten niet onderscheiden kou,
rnaar de-houding en gestalte van een'
van hen kwam haar bekend voor. Het
was Anthony Dartnell. Toen zo hem
herkende hlöosde ze, en juist op dat
oogenblik hoorde ze hst gestamp van
paardenhoeven -op het gras achter
haar, en toen de stem van haar neef.
„Precies op tijd:, Helen. En wil je
het riie nu vertellen?"
Hij kon het antwoord wel op haar
gezicht lezen toen ze hem a-inkeek
maar Lij wachtte tot ?.o wat zei.
„Het spijl me erg, JohnV, begon ze
langzaam. „Jk'hen erg vereerd met
je aanzoek, maar
„Xeen. neon!" viel hij haar heftig
in de redo, „je moet hot niet zeggen.
Ik zal wachten net zoo lang wach-
ten' als jij wilt. Misschien hen ik te
vlug geweest. 11c <heb je teveel gehaast
maar
„Dat is het niet", viel zo hem in
de rede. „Dat heeft niets met mijn
besluit te ra aken".
„Maar wat is het dan wel? Waar
om
„Omdat ik niet van je houd zooals
een vrouw van een man behoort te
houd,on, als ze met hem trouwt!"
„Maar dat zal wol komen", zei hij.
„En ik zal er geduldig op wachten".
„Neen", zei ze, en schudde het
hoofd. „Ilc geloof niet, dat het komen
zal".
„Maar waarom denk je dat?" vroeg
hij.
Bijna onwillekeurig keek zij naai
de plek waar de twee mannen naar
elkaar toeliepen. De een was nu on
zichtbaar door hooge struiken, maai
de ander, Anthony Dartnell, was nu
veel dichterbij. Pennington volgde de
'richting, van haar blik en herkende
den voetganger onmiddellijk.
„Zoo!" zei hij. „Zoo! Dus je houdt
niet van mij 0111 dien bedrieger?"
Ze protesteerde niet tegen zijn ver-,
0--Heeling van Anthony. Z? was vrou
we! ik genoeg cm medelijden te voe
len met hem, nu ze hem had afgewe
zen, en ze zweecr. Hij wachtte en keek
van den man in de hei naar Ilelon,
en toen ze geen antwoord gaf sprak
hij weer.
J „Mijn liefde heteekent dus niets
ivoor je. Die verafschuw je
I „Neen, neen!" riep ze uit. „Dat is
het niet, dat is het niet! Het is alleen
maar, omdat ik je niet lief héb".
Hij dacht een oogenblik na, en
vroeg toen: „Als die man niet op Dart
nell gekomen was, als je hem niet uit
.de zee had gered, zou je dan van mij
'gehouden hebben en met mij'getrouwd
zijn?
„Ik weet het niet", -antwoordde He
ien, „Misschien wel. Wie zal het zeg
gen?"
„En als het nu eens bleek dat hij
een bedrieger was, een geirfbene avon
turier, a.ls hij gedwongen wérd het
land te ontvluchten, zou je dan weer
over mij willen denken, en na- verloop
van tijd .met mij willen trouwen?"
Het hinderde Helen dat hij zoo san-
drong. Ze wist niet wat ze doen of
'zeggen moest.
I „Ilc weet het heusch niet", zei ze.
„Ik mag je graag als vriend en als
neef, maar maarZe zweeg
en voegde er even later bii: „We be
hoeven er nu toch niet verder over Ie
praten. Ilc vind het heel pijnlijk".
„Die man daar begon hij. zon
der op haar verzoek te letten cn
ïj en even later flnlstcr-
gezicht dat rood -van woede was ge
weest, was nu erg bleek géworden en
ör lag Geil angstige uitdrukking in de
starende oogen. Het meisje volgde de
richting van zijn blik en zag wat bij
zag. De tweede wandelaar dien zo ge
zien had,'was nu van achter de strui
ken te voorschijn gekomen en was
voor den eersteii keer voor Pennington
zichtbaar geworden. Hij liep lang
zaam en kwam steeds dichter bij An
thony Dartnell, en toen ze naar Pen-
"nington lceelc, voelde zo als bij in
stinct, dat hij niet wilde dat de twee
mannen elkaar zouden ontmoeten.
Pennington bleer naar de twee man
nen kijken, die steeds dichter bij el
kaar kwamen, terwijl Helen vol be
langstelling op hen alle drie lette.- Ze
zag dat de vreemde vlugger ging loe
pen en toen hij Anthony Dartnell be
reikt had en dezo stilstond, keek zo
naar Pennington. Zijn knappe gezicht
drukte groote woede uit' en nog steeds
zag ze de angst in zijn oogen. Dat er
iets gebeurde wat zij niet begreep, was
Helen heel duidelijk en door nieuws
gierigheid bewogen, vroeg ze:
„Ken je dien man, John?"
„Hem kennen!" Pennington lachte-
loesrli. „Ik weet dat hij ecu self uric
de Jii.i
I „Mijn hemel, Salnovo!"
Helen lcselc hem verhaas
Hij maakte zijn ri», niet af. Blijk
baar kwam er een nieuwe 'gedachte
bii hem cp en plotseling veranderde
erbaasd aan. Zijn'zijn optreden. „Ik ken hem opperriik-
kig, en laDg niet zoo goed als die
avonturier. Hij komt uit hetzelfde
doel van Afrika, waar die man, die je
maar steeds tuis je neef blijft beschou
wen, vaudaan komt uit, Portu-
geesch West-Afrika, waar mijn neef
Anthony vermoord is. Ik 'noop dat je
de beteekenis hiervan en van de ge
heime ontmoeting tussclien die twee
begrijpt".
Helen lceelc naar de twee mannen
die nu samen wandelden, in de rich
ting van de zee, en er lcwam een zor-
■gelnke uitdrukking op haar gezicht.
Plotseling kwam er een gedachte hij
haar op.
„Hoe zei je dat de man heette? Ik
dacht, dnt je zooeven zijn naam
noemde. SalSal-
„Salnovo!" zei Pennington kortaf.
„O! heeft hij een dochter? E11 die
is erg mooi, is 't niet?"
„Je schijnt meer van hem te weten
dan ilc", antwoordde Pennington vlug
Hoe weet je dat hij een dochter heeft?
„Dat weet ik niet. Ik raad er al
leen maar naar, Anthouy zelf heeft
me verteld wan een Marie Salnovo
die hem-vei-pleegd heeft toen hij koorts
had, na den moorcl op je neef. De
.naam is ongewoon, .cn ik bracht r.n-
itiuirlij-: den e:n met deii onder :n
verhand".
I „O, je zult hot wel bij 't rechte eind
hebben", antwoordde Pennington li-t'
ter. „Het laat mij koud of -hij een
mooie dochter heeft of niet, maar dat
die )bwee imannen samen onder een
hoed spelen beteekent heel veel. Wat
doet Salnovo, die uit de Gongo komt.
in Dartnell? Waarom is hij hier? Stel
je zelf die vragen eens. Helen, en pro
beer ze dan te beantwoorden!"
„Ilc begrijp niet waar je naar too
wilt", antwoordde het meisje haastig.
„O ja, dat doe je wel. Een kind, dat
de feiten kent zooals wij, kan .ie er
hot antwoord op geven. Die twee heb
ben elkaar in Afrika geleend. Ze wer
ken samen wat zou Salnovo andevs
hier iu Dartnell doen? Dit is heuscn
niet de plaats die een Portugees uit de
Congo zou kiezen 0111 er zijn vacantia
door te brengen. Salnovo is hier om
dat de ander hier is. Ilij is gekomen
om den buit te deeleu. Die twee wer
ken samen
„Neen!" viel Helen hem plotseling
in de rede. „Dat is niet waar. Zag je
dat?"-
Ze had voortdurend naar de beide
mannen gekeken, en gezien dat An
thony Dartnell zijn wandelstok op
hief alsof hij den ander wilde slaan,
die op zij sprong. Pennington had het
ook gezien, en dadelijk verdween'de
booze uitdrukking van zijn gteieht.
„Het schijnt dat ook boeven af en
toe inzie hebben", zei hij.
„Maar Anthony Dartnell is geen
boef!" antwoordde Helen met nadruk.
„Hij is een eerlijk man. Hij maakt
