HAARLEM'S DAGBLAD Weensche Brief. Brieven uit de Hofstad, Op de Vischvangst ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1923 - ZESDE BLAD (Van onzen correspondent.) OOK IN WE EN EN EEN VIJFENTW INTIGJARICE HERDENKINGSDAG, DOCH DROEVIGER DAN DIE IN H OLLAND. DE MIS IN DE KAPUZi- N ERKER K. DE GEARRESTEERDE M O MARCH ISTEN L EI D ER, DE MOORD OP KEIZERIN ELISABETH. VOORT. EEKENEN VAN DE DAAD OF TOE VAL? DE KEIZERIN EN DE REPUS LIEK. EEN OOGGETUIGE OVER DE POLITIE VAN .GENèVE. WAS DE DAAD WIET TE VERMIJDEN GE WEEST? WBENEN, 15 Aug. Teihvijl in Holland allerweg© least gevierd wordt en het geheel© volk met vreugde den dag herdenkt, waarop voor vijfentwintig jaren do zoo gelief de Koningin den troon besteeg, wordt fce Weenen een andere dag herdacht, j een dag, die eveneens een onuitvvisch- baren indruk gemaakt heeft op heel' do bevolking van de indertijd zoo machtige dubbelmonarchie, liet is (le dag, waarop keizerin Elisaibeth, die wellicht de meest geliefde vorstin is geweest, die de Weeners ooit binnen hunne muren en in den Hof burg ge zien hebben, te Genéve door den ver raderlijken dolk van den Italiaan set) en anarchist' Lucchoni viel. Héél het groote keizerrijk treurde en voor den ouden Krans Joseph, die reeds zijn eenigen zoon, kroonprins Rudulf had moeten verliezen, 'die den dood van zijn broeder keizer Max van Mexico nog immer niet had kunnen vergeten, wien eveneens reeds zijn broeder Karl Ludwig en zijn zuster Maria Anna Iva- rolina door den dood waren ontrukt én die later nog zooveel andere droe vige verliezen zou moeten leiden, was deze moord een geweldige slag. Nooit had een moord zóó onverwacht plaan gehad en nóóit was een slachtoffei onschuldiger dan de ongelukkige kei zerin Elisabeth, die nooit iemand haa leed gedaan. Zij leefde steeds cenigs- zins teruggetrokken, en was geen enthousiaste vriendin van het volk, welks psyche zij niet begreep. Zij wa« in allé opzichten oen echte Wittels- bach, zeer fijngevoelig en buitenge woon kunstlievend. Haar eigen villa in den Tiergarten bij Weenen was een opeenstapeling van de fraaiste eh kost baarste voorwerpen en nooit heeft de bijeenbrengster van al deze schatten kunnen vermoeden, dat oen groot ge deelte daarvan eens door het bestour van een oorlogsinvalidenTonds geveild zou worden voor belachelijk,lage prij zen. Wie had kunnen denken, dat een Perzisch tapijt, dat een geschenk was van sultan Abdul Hamid, een halven cent zou opbrengen? In de Kapuzinerkerlc aan de Nc-ue Markt in welker kelders haast alle Habsburgera begravon liggen en waar zich ook het stoffelijk overschot van de vermoorde keizerin bevindt, waai het in de nieuwe, door electvisohe lam pen verlichte zijgewelven naast dat van haar gedurende den groeten we reldoorlog gestorven ouden gemaal ligt,-is dezer dagen een plechtige liei- denkingsmis gelezen, welke op last van ex-keizerin Zita plaats had en door tal van monarchisten, vroegere officieren en aristocraten werd bijge woond: Onder do aanwezigen werd o.m. ook opgemerkt de .vroegere mi nister van -onderwijs cn godsdienst Max Bitter I-Iussarek von Heinlein, die zelfs gedurende eenigen tijd minis ter-president was en die voor enkele maanden nog van zich spreken deed, toen de bekende Amerikaansche schrij ver Upton Sinclair een aanklacht té gen hem had ingedieud wegens beleo- dïging in een der vele critickeu, wel ke de gewezen minister, die tevens hoogleeraar arm de universiteit is, in een Weensch, dagblad pleegt te schi„- Zonder incident is do godsdienstoefe ning in de Kapuzlnerkerk niet verlou- pen. I-let is bekend, dat to Weenen grooto verdeeldheid onder de monar chisten heerscht,. en dat men niet min der dan drie organisaties telt, waarbij voor enkele weken nog een vierde kwam, welke zoogenaamd boven" de andere wil staan. Een zekere meneer K0110 Heynigg, een voormalige officier die steeds een groote rol in de monar- chisfenbewegmg in de republiek heeft willen spelen en wiens naam steeds op aller lippen was, wordt tegenwoor dig zoovéél mogelijk door do andere gemeden. Financieele verschillen.schij nen de oorzaak daarvan te zijn. Zeer zonderling was het nu, toen tijdens liet lezen van de mis een poli tiebeambte op Heynigg Loetrad met het verzoek, of meneer maar zoo goed zou willen zijn hem te volgen. Op de politiedirectie werd aan Haynigg mee gedeeld, dat tegen hem een anonieme aanklacht was ingediend, dat hij van plan zou zijn -op den president vau 'dé „partij der Oostenrijkscho monar chisten" een aanslag te plegen. De vele oneenigheden vun den laalsten tijd tusschen I-Ieynigg en Söhager— Eckarbrau aldus de naam van den met het leven bedreigde hadden aan de politie de aanklacht niet ongeloof waardig doen voorkomen cn zoo was men tot een verhoor van den betich ten gekomen. Heynigg verklaarde, dat het anonieme schrijven alleen op kwaadaardigheid kon berusten en 'dat absoluut geen waarheidsgrond aan wezig was. Daarop werd hij weder vrij gelaten en kon hij dus gaan. Voor een terugkeer naar do godsdienstoefening v/as het inmiddels te laat geworden. Het spreekt vanzelf, dat men aller wegen- zich den bewusten lOden Sep tember van het jaar 1S9S weer in her innering brengt. I-let is nog geen twee maanden ge leden, dat de politiecommissaris Paoli, die zoo vaak de keizerin op ha re rei zen te begeleiden had, in een W:eensch blad zijn heinnueringen publiceerde1 en ook het verhaal van haar plotse linge dood weder in gedachten riep-. De vorstin vertoefde in Caux aan het meer van Geneve, in de nabijheid van Monfreux. Zij wilde de barones Rotli- schild, voor welk© zij immers een groote genegenheid gevoeld had, in haar slot van Pregnv opzoeken. Daar dit geheel aan den anderen kant van het meer gelogen is, besloot zij oen tweetal dagen te Geneve door te bren gen. Alleen mat de gravin Sznray on dernam zij den tocht,, tegen den raad van de anderen uit haar gevolg. Na Pregnv bezocht te hebben, kwam zij tegen den avond van den tien Septem ber te Genêve aan, waar kamers ia ho tel Bea'urivage besteld waren. Na het souper ging zij nog uit en den volgen den morgen reeds om vijf uur da keizerin was altijd zeer matineus stond zij op. Na het grootste deel van den voormiddag aan haar toilet be steed te hebben, deed zij een wande ling langs de Rlióne. Om één uur in het hotel terug, nam zij in haast een glas melk, waarna zij zich met haasti gen tred met gravin Sztaray naar do landingsplaats van de stoomboot naar Teribet "begaf. Op tweehonderd nieter van de landingsbrug stortte Lucohoni zich op haar en bracht ka.ar een steek met een driesnijdigen dolk in de lin kerborst toe". De. keizerin had nog de kracht zich naar heb schip te sleepen, waar zij uitgeput van bloedverlies in- cenzonik. Toen. zij het «chip betrad speelden o wreede speling van het. noodlot de zigeuners een czafdas- rouziek. De gravin Sztaray, die meavi- de, dab de keizerin slechts door een vuistslag getroffen was niemand had toch oen wapen in do hand van den dader gezien traohtte haar ge biedster door middel van een reukzout weer tot het "bewustzijn te brengen. Inderdaad kwam zij bij, zij sprak nog enkele woorden en viel toen plotseling dood achterover. Men kan zich de op winding aan boord voorstellen. Het schip was reeds van den landingsstei ger weggevaren, onmiddellijk werd te- ruggestoomcl en daar men geen draag baar had, werd het lichaam der kei- i zeildoek gewikkeld cn op ge kruiste roeispanen naar het hotel ge dragen. Eerst des avonds kwam Paoli, die door de keizerin gevraagd was naar Zwitserland, te komen. Hij kwa-m re gelrecht -uit Parijs en wist van het 'hesle voorval niets af. Hij had verno men, dat de keizerin in hotel.. Beau la vage af zon stappen en gaf den koet sier van het rijtuig, dat hij aan hex sv.ation vond staan, opdracht hem naar dit hotel te rijden. Nauwelijks had het rijtuig twintig meter gereden, of de koetsier draaide zich op dsn bok om en zeide: „Wat een verschrikke lijke misdaad!'1 „Wat voor mis daad vroeg Paoli. „Wat. weet n dat niet?" aldus de koetsier; „de keizerin van Oostenrijk is yernioord gewor den!" Verstard van ontzetting zat Paoli daar in den wagen, rende, in het ho tel aangekomen, de trap op en liet ich onmiddellijk naar gravin Sztaray brengen, die hem heel het verhaal van den afsOliuwelijken moord deed. Ook werd hij naar de haar geleid, waar de gestorven vorstin als in een gelukki gen sluimer lag, de handen over een ivoren crucifix gekruist, violette scha duwen onder de oogen. Aan haar voe ten lagen de rozen, die zij dén zelfden dag geplukt had cn die zij in haar ar men droeg, toen zij den doodelijlken stoot ontving. „Tranen kwamen mij de oogen", aldus Paoli, „en ik 'be gon te weenen als een kind". Zou het mogelijk zijn, dat de kei- '.rin eeii voorgevoel gehad heeft van dit tragische' einde, dat een zigeunei- vrouw te .Wiesbaden en een waarzeg ster te Korfu haar eens voorspeld had den? Twee zeldzame voorvallen doen dit haast vermoeden. Zoo verzocht zij op den avond vóór haar vertrek uit Caux den Griekselien lector Barker, die haar op haar reizen vergezelde, haar eenige hoofdstukken uit Marion Crawfords boek „Corleone" voor te le zen. Terwijl de keizerin naar déze ver- schrikkingsverQialen luisterde, vloog een zwarte raaf, aangelokt door de vruchten in de kamer, naar binnen. In cirkels bewoog hij zicli om de kei zerin heen en wat men ook probeerde om .het dier te verjagen, telkenmale keerde de vogel terug, het vertrek vul lende met een onheilspellend gekras. De keizerin zou daardoor zeer veront rust geweest zijn en er een voorteeken van een naderenden dood in gezien hebben. Ook in den op dezen avond volgenden nacht heeft de keizerin schrikbeelden voor den geest gehad. Toen de morgen gekomen was, vertel de zij gravin Sztaray, dat zij midden in den nacht door heb in de kamer binnen vallende maanlicht wakker was geworden en over haar ibed teen menschelijke gestalte had nieenen te zien, welke weende- Paoli 'heeft ook den moordenaar in zijn gevangenis opgezocht en hem .ge- ■aagd, waarom bij zich als offer een •oU'w had uitgekozen, die toch zoo ver mogelijk van alle politiek en van den troon leefde en die steeds zooveel me delijden met alle amen en ongelitkki- gen getoond had. Lucoheni antwoord de, half' pralend, dat hij het eerste heb beste gekroonde hoofd genomen had, dat hem onder de handen geko men was. Ilij beschouwde' het geheel als een demonstratie,, welke hem volko men gelukt was. Zonder praal en vertoon is het stof felijk overschot naar het station ge voerd. De Z witeersche regeering had geen tijd gehad een regiment op te roepen, om de laatste eer .te bewijzen, doek een zwijgende menigte begeleidde de stoet naar het station, terwijl alle klokken in de stad luidden. Zoo ver trok de droeve stoet naar Weeuen, waar het stoffelijk overschot der ge- liefdé vorstin in de Kapuzinergruft werd bijgezet. Keizerin Elisabeth was .een tragische figuur, 'die zich altijd eenzaam voelde, maar wier nagedachtenis steeds m hooge eere wordt gehouden, door heel het Oostenrijksclie volk, ook door het niet monarchistisch voelende gedeelte. Thane, een kwarteeuw na haar dood komt een Budapesler blad, de „Pester Lloyd", een interessante episode uit het leven der vorstin verhalen. Max j F alk, de geestelijke publicist, was de Hongaarsche taalleeranr van de kei zerin. Zéér gaarne onderhield zij zich met hem o\er allerlei onderwerpen en op zekeren dag zeide de vorstin tot hem', 'dat zij gehoord had, dat de meest doelmatige regeo rings vorm voor een staat de republiek'was; Falk meende heb in Keulen te hooreu donderen, 1 toen hij 'deza wóórderi 'door 'dé Keizerin van Oostenrijk en de koningin van Hongarije koorde uitspreken. Hij kon dan ook niét nalaten te vragen, van' wie of de keizerin dit gehoord kad. Waarop het antwoord luidde: "Van mijn jeugdleeraar, van 'den graaf Jo- hann Majlath". Tot dusverre heeft men Majlath, den schrijver van de geschiedenis der Hongaren, altijd voor een reactioiinair van het zuiverste wa ter gehouden. Een zeer bekend Weensch journalist dr. E. M. Kronfeld, die zich in den tïjd van de monarchie met het predi- caat „keizerlijke raad" mocht sieren, en wiens voorkomen mij steeds de her innering aan onzen gi'ooten, voor en kele maanden gestorven Louis Coupe rus voor den geest roept, heeft als verslaggever zéér vele reizen van de keizerin meegemaakt, doch was niet in hare omgeving, toen zij in Septem ber 1898 in Zwitserland vertoefde. Tpc-n het bericht van den moord op den avond van den noodlotbigen dag in Weenen bekend werd, moest hij zich onmiddellijk naar Genêvo begeven en in een klein artikel in het Weensche S-ühr-Blatt brengt hij dit dn de her innering. Thans publiceert li ij ver schillende aanteekeningen, die hij in dertïjd gemaakt heeft en wijst er in de eerste plaats op, dat hetgeen men als van zelf sprekend zou moeten vin den, hier niet geschied was: men had liet hotel niet afgesloten, en het ging druk toe in het huis, waarin het stof felijk overblijfsel van de keizerin was. Jonge bruidsparen kwamen en gingen en er was een leven van belang. Het sluiten van het hotel was wel een eer ste taak van de stad Genêve geweest. Zoo weinig eerbied had men voor de majesteit van den dood gehad, dat. overal in de stad doorgegaan werd met het maken van muziek en vroolijk werd gezongen. Gok aan de politie van de stad wijdt dr. Kronfeld enkele woorden,daarbij opmerkend- dat deze veel te zwak wao om voor de veiligheid in liet interna tionale Babel aan het meer van Genê ve to'zorgen. Want de stad met tneer dan honderdduizend inwoners beschikt over niet meer dan honderdvijftig gendarmen. I-Iun uniform is onberis pelijk, ja zelfs zeer mooi. Hun willen mocht goed zijn, buu kunnen eohtc-r in een verkeerscentrum als Genêve, vas absoluut niet toereikend. Schrij- 'er is dan ook van meenlng dat in een ndero stad een man als Luceheni, die zich reeds op den dag, voorafgaande aan .dien van do misdaad, o-p ziilk een verdachte wijze voor de beide naast elkander gelegen hotels Beaurivage en Hotel do la Paix ophield, tersloud op gepikt zou zijn. De omstandigheid, c'.ax de keizerin alle. bijzondere voorzorgs maatregelen afgeslagen liad, kan nooit een verontschuldiging zijn, want ook al is Zwitserland een land d8r vrije geesten, toch behoort oc.k de meesx vrije staat de garantie te geven voor de persoonlijke veiligheid van al zijn gasten. Of zich daaronder nu de kei zerin van Oostenrijk bevindt, of u-it- s.uitc-nd gewone passagiers en reizi gers de vreemdelingen zijn, dat veran dert aan de zaak niets. Vermoedelijk, neen hopelijk is veel veranderd sinds dien in Genêve. Maar was het wel noodig geweest, dat de keizerin ver moord werd, wanneer tie noodige vom- zorgsmaa(.regelen; getroffen waren? Dit is een vraag, die wel nooit beantwoord zal worden. 'W. M. BEKAAR. In weinige jaren tijds is geheel on verwacht een der oudste en béste ecorten van sport tot groote ontwil;- koling gekomen. En liet is juist een sport die past bij ons land, ons water rijk land. Uit a'ez-e aanduiding van een bijzondere eigenschap van ons land valt reeds te concludeeren, dat vvii de watersport op het oog hebben. In de eerste plaats behoort daartoe de zvvemsporb. Hoe liet gekomen is, dat deze zoozeer werd verwaarloosd, is haast niet te begrijpen. Men zou kunnen zeggeu dat in de steden de ge legenheid tot zwemmen gering vss, doch dan is heb wel zonderling dat de twee zweminrichtingen die den Ha.ag vroeger bezat zijn verdwenen. l>e twee opc-n inrichtingen wel te ver staan. Wie nu mocht vennoeden dab de zee duizenden trok tot. baden on zwemmen vergist zioli al zeer. Het of ficieel© bad nabij het Kurilaus lïes'b altijd wel aftrek gehad bij de zwem en 'baadlustigen, maar dat was te duur met groote kracht heeft men liet mimen buiten dit officieele bad te gengegaan. Totdat een tiental jaren geleden dit cordon om de zee is ver broken en tienduizenden naar liet ...ie strand zijn getrokken. Sinds dien is de lust tot zw-emuien on baden plotseling zeer opgeleefd. De overdekte zweminrichting die in 1S13 aan do Mauiitskade werd ge opend heeft goede jaren gehad, is daarna eenigszins in verval geraakt en floreert, weer sedert zij sinds eon tweetal jaren een concurrent kreeg in do beleende groote badinrichting De Regentes, die de grootste overdekte au heb vasteland van Eluropa i.s. Dat jkt vreemd, maar door de oprichting an het tweede bad is de lust tot zwemmen zeer toegenomen. Thans gaat de gemeente een z.g. open bad bouwen, dat in grootte al thans, vele overtreft. De breedte zal 25 Meter zijn, hetgeen bijna het dub bele is van wat gewoonlijk het geval is. Do totale lengte zal 163 Meier be dragen, een afstand die voor wed strijden zelfs voldoende is. De groot- ete diepte zal 3 Meter zijn, hetgeen •oddoende is voor de dnik-sport. Het bad kan in tweeën gescheiden wor den, zoodat afzonderlijk© baden voor mannen en vrouwen mogelijk zijn, maar het bad tooh ook als geheel kan dienst, doen. De soheiding tusschen deze afdeelingen kan worden wegge nomen, zoodat de volle lengte be schikbaar is o.a. voor wedstrijden. Het is vooral de bedoeling 0111 de zwemsport te bevorderen en dit kan op deze wijze heel best. Ook is het bad geschikt 'voor massale kinderba den. Er zijn voor de jongens en de meisjes k'eod-zalen. Daarenboven zijn er 300 kleedkamertjes, een aantal dat bii uitbreiding op wel zeven honderd is te brengen, waardoor het gcliik wordt, dab zevenhonderd personen tegelijk gaan zwemmen. Dat voorlijk een enorm 'getal en liet zich aunzien. dat de zwémspört daardoor zeer zal worden aange wakkerd. In navolging van de Amerikaan sche zWehi-inrichtingeri zullen gym- nasbiektoeetellen worden geplaatst, zoodab de lichaamsoefeningen in bad- (pfiLnum er door zal worden bevor derd. Het water wordt betrokken uit Norton-pompen en het belooft heel zuiver" te zijn. Met groote kracht wordt aan den bouw van deze in richting begonnen en inien hoopt dat ze Mei van het volgend jaar gereed zal zijn. Met opzet geven we hier een meer uitvoerig© beschrijving van deze in richting. omclat hot voorbeeld navol ging ten volle verdient. Er verdrin ken jaarlijks nog duizend personen in ons land wat voor het grootste deel is tc wijten aan het niet verstaan van de zwemkunst. Het is een zeer zonder ling verschijnsel, dat men hier te lande zoo weinig aan liet zwemmen heeft gedaan en nog doet. Inrichtin gen als deze zullen daaraan zeer veel :o°.l? doen. Het voorbeeld viude navolging. Weliswaar zullen de leesten niet ge ring zijn maar hot hygiënisch nut is zeer groot, grooter dan von eeuige an dere sport. In een stad als Den Haag is hygiëne van veel belang en daarom is liet zoo'n gelukkig verschijnsel, dat de zwemsport zooveel hulp krijgt. He laas is de roeisport hier niet te beoefe nen. Daarvoor is geen gelegenheid, omdat het water ontbreekt. Wel wordt hier de zeilsport veel beoefend maar dat is alleen voor de rijkere wegge legd 'dié öo .cle Kagerptaeseh huh boot kunnen stationneeren en de gelden voor de aanschaffing daarvan mitsga ders de liooge belasting beschikbaar hebben. Dwaas, die belasting op een gezónde sport. Hoevelen van hen zijn niet het grootste deel van dep tijd in de steden opgesloten en voor hoeve len is deze sport niet de eenige ge zonde ontspanning. Bovendien brengt die sport bij zeer velen geld in de lade. De scheepsbouw wordt er door be vorderd, er is personeel noodig voor bemanning en voor bewaking, er is geld noodig voor den aanleg van sbij- gere en haventjes. Maar juist de Staat werkt dit alles tegen. Men zou haast eerder verwachten dat de Staat deze watersport trachtte te bevorderen. Het wordt hoe langer hoe moeilijker jongelui voor functies bij de zeevaart te krijgen en zou het beoefenen van watersport, juist in de steden den lust tot het kiezen van 'n dergelijke loop baan niet bevorderen. Met ophef maakt men altiid gewag van ons zee varend volk. Men zingt het niet bra- vernr dat een Hollandsphe" jongen in zee zijn element vindt, maar de Staat tracht uit het aanwakkeren van den lust daartoe geld te slaan. Niets is voor de steden meer noodig dan be vorderen van den trek naar de natuur en daartoe zijn zwemmen en water sport van veel belang. Mocht men het eindelijk inzien! HAGENAAR. Een week aan boord van een trawler Zij die mij op een Woensdagmorgen, tegen tienen, bij de Vissciiershaven te IJ muiden Uebnen. zien zwoegen on der een last, en mij> voor een wereld reiziger hebben aangezien, kan ik ge ruststellen. Met leege handen naar de store gegaan een van die wonder lijke inrichtingen in een havenplaats, waar je boter, pruimtabak, brood en waterlaarzen kan krijgen had ik deze verlaten met een vijftal brooden, scheepsbeschuit, boter kaas, suil;*»-, snijkoek enz., bovendien last net least cigaretten, 0111 daarna niiju schreden te richten usar den stoomtrawler Dorothea", waarmee ik esn reisje ,:ou maken, om eon week te profitee red.''van do versterkende zeelucht, maar ook om kennis te maken met •iet leven en bedrijf aan boord van esn trawler. Wel waren de verschrikkin gen van de zeeziekte mij met de schril ste 'kleuren voorgeschilderd, maar ik versaagde niet. „Weet goed wat je dost", waren de laatste woorden, die ik van den wal kant hoerde, toen ik al aan boord ail do „Dorothea" stond, „als je in het schuitje zit, moet je meevaren en kan je niet 7.00 maar terug". •Ik waardeerde de menschlievende bedoelingen van den spreker,- does bleef waar ik was. Gelukkig ook, wan' ik ben niet zeeziek geweest. Enkele oogen blikken later. De tros wordt losgegooid, een stoot op d? fluit, even manoeuvreeren en dan sloomen we de haven uit. de zee tege moet. Er staat een flinke bries, zoo om en nab,j uit heb zuiden. We gaan er dwars tegen in en zijn de pieren nog niet goed en wel uit, of de schuit begint al'stevig te schommelen. Het water loopt de spuigaten in en uit en om niet direct met een paar natte 'oelou' te beginnen, zoek ik me een /erboven standplaats en wel op een groote bas carbid. Dan wordt de ste ven naar liet Noorden gewend. Thijs Vis, onze schipper, een der beste va;» clc IJmuidensehe vloot, heeft besloten om de Oost te gaan vissollen, 111 de buurt van Helgoland, 161) muleu stoo- men. De machine draait vol-an en we loopen 9 mijl. Langzaam verdwijnt Holland's kust uit het gezicht. We passeerea Hank's 'iiurschip. De avond begint te vallen en onze lichten worden aangestoken, het witte toplicht en de roode cn groe ne zij vuren.Ik blijf nog een paar uurtjes op- de brug, babbel wat niet den schipper, rock cigaretten, zie het licht van het •vuurschip Terscliellin- ,'erbank en ga daa m'n kcoi opzoo- :en. Den volgenden morgen vroeg rijn we bij ons vischwater, de log wijst 155 mijl. liet visschen in deze buurt is vrij riskant door de bodemgesteldheid. De zee ligt hier vol steenen, terwijl er ook meer wrakken worden aange troffen. Komt men met het net hier- tussclien, dan zal dit in de meeste ge vallen meer of minder vernield wor den, soms wel geheel afknappen. „Waarom hier dan gevischt?" zal men vragen. De reden is dat juist op de7.a plaatsen de fjjnste en duurste visch wordt gevangen, namelijk tong en barbot. ÏIet vissollen zal beginnen, de ma chine wordt gestopt. De twee zware houten, mejii ij ..er beslagen borden die bevestigd zijn. aan de twee uiteinden van liet neb en op het voor- en achter schip hangen in ijzeren galgen, wor den ibuiten boord gezet. Het net wordt in zee geworpen en ds etaal- trossen aan de nomen verbonaen, wor den gevierd. De machine draait weer niet volle kracht en de borden slee- liet nee over den zeebodem, meer dan 100 meter achter ons. Ondanks liet. ieit- dat de mach.no het 'ootst mogelijk aantal slagen maakt, bedraagt onze snelheid nn door het zware net niet meer clan 2) A 3 mijl. Hoe grooter de snelheid gedurende het viaschen, hoe beter er gevangen wordt. Alles wub in den weg komt van hot zakvormige net wordt meegesleept, de visch verzamelt zich in bet nauwe achtereinde van liet ne.^ de kuil ge naamd. Zoo wordt het net gedurende onge veer vier uur voortgesleept. Dan geeft de schipper het signaal „halen". De telegraaf geeft naar de machinekamer het commando „stop", de steurman staat hij de winch, de trossen wikke len zich 0111 de cylinders tot de bor den weer in liun galgen aan voor- en achtersteven hangen. De geheele be manning is nu in actie om bet net, dat met de kuil naar beneden hangt, in te balen. Elke ruk brengt het ver der binnen boord, terwijl de stuur man met z'11 „Een, twee, haal op die tarbot"' of iets dergelijks de mannen nieuwe krachten inblaast, llesft men heb net zoover binnen, dat alleen de kuil met de visch nog m het water liangt, dan wordt om de kuil een strop geslagen en de winch lueiigc deze dan boven het voorden. Hei louw waarmee de kuil van ouderen is dïciit; geregen, wordt losgemaakt en de vangst, van dezen trek plenst op heE dek neer. Een gozicht dat men met licnt vergeet. Eenige honderden kilo's visch groot en klem, allerlei soorten, zeesterren, groote krabben liggen aan dek. Het eerste werk is dan het dicht binden van de kuil, het net wordt over boord gezet, de macl)ine_draait weer, de trossen worden gevierd, het net sleept weer over den zeebodem. Dan wordt d© visch gesorteeid. Een man schept de visch op, een tweede gooit ze soort hii soort in mandon. het kleine waardeluoze goed gaat met krabben en zeesterren weer in zes te rug.- Het „strippon" van de visch, d.i. het uithalen van do ingewanden is nu aan de beurt. Ik beproef er m'n krachten op, na veel moeite gelukt het me een gladde schol fatsoenlijk \ast te houden en te opereeren. De aldus be handelde visch wordt uitgespoeld in zeewater en gaat vervolgens naar be neden in bet ruim, waar z© soort bij soort met ijs bedekt in hokken wor den gestuwd. I-Iierna is er voor hen. die geen wacht hebben, eenige uren rust totdat het net weer moet worden opgenaaid, indien alles meeloopt. Is het slecht weer, moet een kapot net hersteld worden, dan blijft er van die rust weinig- over. Nacht en dag gaat het bedrijf zoo door. De mand die over dag vooruit is geheschen als teeken dat men aan het visscheu is, wordt 's nachts vervangen door drie lichten in de mast, een wit, een naar bak boord uitstralend rood en een naar stuurboord uitstralend groen vuur, terwijIvevder 's nachts als er gehaald moet worden en gestript-, groote car bidlampen voor licht zorgen. Bij kalme ze© en in den zomer gaat alles betrekkelijk gemakkelijk, doch als men bedenkt, dat ditzelfde werk ook in den "winter gedaan moet wor den, niet sneeuw of regen, narden wind en overkomend© zeetjes, als het ijskoude water de handen verkleumt, dan krijg jo waardeering -voor die' stoer© kerels. Als passagier heb ik het gemakke lijk, kom even voor zevenen uit 111'u kooi en begin met m'n ontbijt. Alle-s went, dus ook op 't laatst van de reis brood van een week oud. Ik drink daarbij een „niokkiekoffie, waar van de inhoud zoo ten naastebij over eenkomt met die van de koffiepot voor de geheele familie thuis. Ik scharrel dan wat aan dok rond, maak een praatje met Corrie, lange Siern, dikke Engel of Klaas, kruip eejis in kombuis of machinekamer en beland dan ge woonlijk op de brug. Tuur met deu kijker naar de steil uit de zee oprij zende rotsen van Helgoland, or r.aar de verschillende trawlers om ons lieen, de meeste uit IJmuiden. een enkele Engelschman of Duitscher. 's Middags twaalf uur is het schaf ten. Ik logeer achterin met den schip- por, den stuurman, den meester (ma chinist) en den stoker. Met z'n vijven deden we ons te goed aan hetgeen do kok opdischte en ik moet zeggen, ge zelliger maaltijden heb ik weinig mee gemaakt. De schipper zorgt voor de bediening, hii schuift een groote moot gekookte griet in jo schaal 1 je, de stuur man met z'n zware basstem moedigt je aan nog een stukje te nemen, ter wijl de meester je eten kruidt met zee mansverhalen, vertellingen van avon turen en Jan, z'n trouwe assistent elk boeiend verhaal steevast besluit met z'n „Nou, ouwe jongens, hoor!" 's Middags om 4 uur weer reünie voor „theewater Een flinke bak tliee wordt _ons deel en de schipper goochelt uit z'n kast een zak met k'oékjes, Drie uur later is het weer brood eten met gebakken visch, die eenige uren te voren nog op den zeebodem zwom. Nadat vier dagen met mooi weer geviscli is. heeft menige tong tarbot en schol zijn weg naar liet vischruim gevonden. Toon begon net to waaien en het resultaat hiervan was direct merkbaar er werd minder gevangen en de schipper besloot dé terugreis te aanvaarden, ook al om te maken dat wij voor de anderen die hier vischten te IJmuiden binnen kwamen. Zoo wij gelijk waren met de anderen, dan zou de aanvoer van tong en tarbot veel grooter ziin en bijgevolg de prijzen waarschijnlijk eea stuk lager. 's Morgens om elf uur beginnen we te «toornen. Eenige mijlen voor ons uit ligt ook een thuisstoomer. die we om 2 uur „te pakken hebben". Wij moeten dan vuren schoonmaken en beide booten blijven eenigo uren on geveer gelijk'. Met' schoone vu ren gaan' we echter spoedig aan den kop. Des avonds half negen passeeren We aan stuurboord het lichtschip Terscheilin- gerbank, aan bakboord zien we de vuren van de Waddeneilanden. Ik ga nog een paar uurtjes slapen, doch ben om 3 uur weer present. De koers is Zuid-kwart Oost. We turen vooruit in de duisternis, waarin plotseling heel in de verte het licht- van IJmui den opblinkt. Het begint to regenen, IJmuiden wordt helderder ©11 helder der, tot we ook het groene licht op het uiteinde van de Noordpiej kunnen 'zien. dm half zes liggen wo vast aan de visclihat, do reis is volbracht. De vischlosseis komen nan boord. Ir. puk m'11 boeltje en wandel dan in den vroegen ochtend met een zoodje schol in m il handdoek geknoopt naar bet station 111 de hoop spoedig een trein te vinden, die me weer naar liet goeie oude Haarlem terugbrengt. J. J. Jr< Rubriek voor Vragen. VRAAG: Kunt U mij mwlodeelvn hoe 1!: geraniums over kon houden en wan neer on lioe ik ce stekken moet? ANTWOORDGernniums (Pelargo nium) behooren geslokt te worden in Augustus in kleine potje?. In don winter moeten ze op een vorstvrijé en droge plants volop in 't licht worden bewaard r-n kas of serre is bet begielon gedurende den winter u£ te iaden. Oudo printen, weike reeds in polten slaan, moeten van de onderste bladeren worden ontdaan, ai eveneens op bovengenoemde wijze worden behandeld. In Maart, April wor den ze verpot in voedzame aarde. VRAAG: Hoe moet men meloenen in zoogenaamd zoet-züur inloggen? ANTWOORD: De meioólieii worden in stukken gesneden en de zadc-n ei' uisge- hnalö; het rijpe vruchtvleescli me: een lepel er afgeschopt, de schil blijft dus dan met liet onrijpe of liardo vruelit- vleeseh over. 1. K.G. mc-loein, 3 d.L. in maak azijn, 300 gram suiker, 10 gram pijp kaneel en 10 gram kruidnagel. Dit Wordt gokookt. De stukken meloen er dan in gedaan toldat deze eenigszins glazig zïen, en vervolgens in flessclien gedaan, welke met perkamentpapicr worden aie- geslotïii. VRAAG: Hoe kan ik spekvet-vlekken uit eon oocosloopcr verwijderen? ANTWOORD: Maal: een dikke pap van pijpaarde on koud water en leg een dikke' iaag op de vlekken. Hanl er den volgen den dag de hard geworden pijpaarde af eii schuier- mc-t sclioone schuier ma. VRAAG: Koe hoog is voor do perso- meele beristicg de aanslag naar do huur waarde (zender opcenten) als de jaar- huur van een perceel f 450 bedraagt?' ANTWOORDf 53. VRAAG: Voor 2 kinderen moet ik f 134. 20 schoolgeld betalen voor de open bare school.Naar welk inkomen ïs dat berekend? ANTWOORD: Naar een inkomen van f 6C00 tot ber.oden f 7CC0, VRAAG: Mijn dochtertje is met Paaseli- vacanrie van school gegaan. Nu krijg ik een schoolgeld kwitantie thuis, van f 10.30 moet ik dal betalen of kan ik B. en VA daarover schrijven Zoo ja, moet dat ge beuren op gezegeld papier? Ik verdien- 33.30 per wc-ek plus 1' 1 toeslag. Mijn kind volgde bij den heer ten Broeke (school 31) het onderwijs. ANTWOORD: Ja moet aan B. en W. schriftelijk ontheffing vragen. VRAAG: Over 1921/22 betaalde ik voor gewoon laser onderwijs voor een kind van 3 jaar f 33. Over 1922/25 knig ik een aanslag voor "*t zelfde kind groot f 51. Houdt du verband met liet salaris I Hos groot is dit inkomen over beide jaren Indien de aanslag onjuist is, waar kan men dau reclomcercn, dit slaat niet op 't blije:. ANTWOORD. Ja, dit houdt verband met het inkomen. Voor 1921 .'22 f 2509— 3900, voor 1022/23 f 400ó-f 5000. Men kan reclameeren bij B. en W. VRAAG: Mijn haan kraait niet meer; hij heeft een blecken kam on grauwe kin- lellen. Hij oet goed, maar zit soms ge- heel in elkaar gedoken. Wat kan ik hier tegen do on, en wat kan de oorzaak zijn ANTWOORD: Zonder uw haan af en geeft hem voorloopig alleen Jicht verteer baar en krachtig voedsel. Een goed och- iendvoeder, gekookte rijst met vleeschaf val, oud brood in melk geweekt en wat groen voer. VRAAGMijn hond heeft schurft. ICur.t u daarvoor een middel opgeven? ANTWOORD1>j diagnose schurft kuni D zeil ni.it maken. Tientallen huid ziekten lijken op sohurft en zijn liet niet eu omgekeerd. Schurft is besmettelijk voor den menseli. VRAAG: Hoo kan men een katje van vlooien afhelpen ANTWOORD: Afzoeken met de fijne kaan en 2 maal in de week behandelen met „Voiimox" gebruiksaanwijzing op h'sl busje. Vermex is verkrijgbaar bij een der grootste ijzerwinkels liier ter stede. VRAAG: Ik heb een jongen hond die goed gezond en ongeveer 1 '1/2 jaar oud is maar vreeselijk verhaart. Wat is daar tegon te doen ANTWOORD: Trimmen", d.i. mei een speciale kam: de ,,irimiJiiag"-kam met de haarrichling mede kammen. Daarna hond afwrijven niet een doek bevochtigd in een oplossing vim 1 deel glycerine op 10 dcelen water. De kinn is verkrijgbaar bij den vertegcnwooidigcr der Spraiï's Honden Artikelen en IIondenc3kes. VRAAG: Van een Ooslenrijkschc firma wensch ik een muziekinstrument ie ha (rekken. Op welke wijze moet ik die fir ma betalen en op welke waarde moet ik da kroon ste'lcn? ANTWOORD: Als u met deze firma in connectie treedt, zal zij u wel zeggen, op welke wijze zij betaald wensoht !o VRAAG: Bij wien moet ik mij verroe gen, om in aanmerking te komen voor de betrekking van concierge uan het nieuwe Badhuis in do AmsterdamsChe buurt f ANTWOORD: Wond u tot den heer H. van den Berg, aris, Spaarno C. VRAAG: 1. Bestaat er in ons rind con bond van Aannemers in 't Bouwbedrijf 2. Geeft deze bond, zoo hij bestaat een courant uil? Bestaat er althans een der gelijk blad? Zuo hij beslaat kunt U mij het adres der Redactie opgeven 'I ANTWOORDJ. Ja. 2. ~,De Bouwvak- patroon", adres Martelaarsgracht 15, Amsterdam. VRAAG: 1. Is 3an de Kunstnijverheids school esn avond-tcekenschool verbon deer? Zoo ja, waaneer kan ik mij voor do :e houden besprekingen aanmelden2. Waar is de avoudteckenschool dor S;. Jo- «efsgezelicnvcreeniging gevestigd Wie is daar do directeur van?

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1923 | | pagina 19