iNCEZ0N5-=rJ McfjEOcEUNCfcN CO Cl;.
mesmiik die nk/tfiiinJ
\ei£iciitin<j ^eücn CtijiUin fpi&iciten
Ömjicft \>o>twcMKiWingte (>eJwcii:«,Eet©|i tie etentje Getid!
De chaos bij den Post
cheque- en girodienst
Vragen van hei Tweede Kamer
lid Me]. Van Dorp
Mej. Van Dorp, lid van de Tweede
Kamor, heeft aan aen minister va:
Waterstaat de volgende vragen 0-«
stcld:
1. Kan de minister mededeel en e
het juist is, dat de mogelijkheid be
staat van een sluiting van den -post
cheque-eu girodienst gedurende zet
maanden, of hoelang die sluiting an
ders uiterlijk duren zal?
2. Is het den minister behead, dat
ecu rekeninghouder bij dien d:«ust oen
rechtsactie tot opvordering van een g©
deelto van zijn saldo liAfl ingeleid?
3. Is de minister niet van mccliiog,
dat rle sluiting van dien dienst on
rechtmatig is en derhalve, afgezien
van de rechtskosten, waarop zij het
Rijk te staan zou kunnen komen, wan
neer meerdere rekeninghouders hei
bovengenoemde voorbeeld volgden,
moet worden opgeheven'?
4. Is de minister niet van meening,
dat in ieder geval hel onttrokken van
meerdere, müfioouen kasgelden aan dc
beschikking van duizenden ingezete
nen gedurende meerdere maanden een
onhondburetf toestand schept?
3. Is do raïniste niet van nieeniug,
dat Let onderzoek van de vele aan vra
gen, die waarschijnlijk zullen inko
men tot het uitbetalen van saldi, cm
naar verhouding onevenredig groote
liocvvelhcid werfkracht in h-slug zal
neuten, en de g-.trofien maatregelen
eensdeels maar zeer onvolledig üo be
zwaren zullen ondervangen, ande.-
deels tot onoverzienbare consequentir-s
leiden?
fi. Is de minister niet van rneouing,
dat thans de hooidzaak is da vri.e be
schikking der rekeninghouders «avoi
iie saldi zoo spoedig mogelijk te her
steilen en dat ait binnen enkele dazen
zou kunnen geschieden, wanneer alle
rekening met do bijbehoorend© stuk
ken naar de postkantoren, waar zij
vandaan zijn gekomen, werden terug
gezonden, terwijl alsdan de gelegen
heid zou bestaan om door ie noodigo
oefening een behoorlijke functioned*
ring der cenlralisatie voor te berei
den?
7. Meent de minister niet, dat te ze-
centraliseerde dienst niet moet wor
den heropend vóór en aleer een be
hoorlijke functioneering gewaarborgd
is; dat het te vreezen staat, dat hei.
vertrouwen in dien dienst geheel ver
loren zul*zijn gegaan, wanneer men
zoowel de uitbetaling van saldi als de
reconstructie van den gecentraliseer-
den d:enst noodelcos -vertrapt door
deze beide zaken vereenigd te houden,
en dat het verlies van dit vertrouwen
een groot financieel verlies voor heb
Rijk zal kunnen ten gevolge hebben?
EEN DWAAS GEVAL.
Eén dwaas gevolg van de annexatie
wet 28 December 11120. zoOols die van
kracht is betreffende de geannexeerd©
gebieden van Amsterdam, kwam ons
ter oore. schrijft de Tijd'.
Een iongmeuscli in gemeentedienst
moest in Mei opkomen vx>r5 maanden
cm voor het eer-t zijn militie-plicht
te vervullen. Als regel geldt, dan, dat
de gemeente aan zulke jongelieden
ontslag geeft, maar hen later veer
in gemeentedienst terug neemt. Bijge
volg woro't gedurende dien tijd geea
loon uïtbetaa'd. Dit had ook hier
plaats. Maar do betrokkene nam er
geen genoegen mede, ging bij Gedepu
teerde Statc-u in beroep, met gevolg;
dat hij door dezen in het gelijk ge
steld werd. De gemeente heeft nu den
betrokkene, omdat hij toevallig be
hoort tot het overgenomen personeel
uit Soten, waar nota-bene nog wel de-
zelfdê recel ais te Amsterdam gold,
1200 gulden uit laten betaieu,
terwijl het eigen personeel in zoo'n
geval niets krijgt!
Wij konden liet moeilijk gc-loovcn
en zijn ten sfcadhuize ons lioht bij deu
wethouder voor arbeidszaken, den
heer Wierdels. gann opsteken. En ja,
't was zóó...
"De zaak is als volgt
De annexatie v.-.n 23 Dec. 1920
zoo vertelde de wethouder ons onge
veer waarborgt voor 10 jaar amb
tenaren en werklieden een bezoldi
ging. zooals zii hadden in bijgevoegde
gemeenten, óók indien zij geen ar
beid leveren. Amsterdam had dus ge-
lijkbeaoldigde betrekkingen voor hen
in gemeentedienst te vinden en anders
het verschil bij te passen. Bovendien
Oioester:die betrekkingen „gelijk
waardig" rijn aan de vroegere.
Nu is ov een niilrtiepliektige, oio
van Sloten was overgenomen, en iu
Mei moest opkomen. Zijn arbeid bij
cIo G. E. W. moest dus worden onder
broken. Tijdens de uitoefening van den
militieplicht. zorgt het Rijk voor den
miHÜephchtige. Daarom bestaat te
Amsterdam de regel, dat bij hot eerste
opkomen de mihtieplichtige wordt
ontslagen. Loon wordt hem du6 niet
meer uitbetaald. Hij weet echter, dat
hii na diensttijd weer in gemeente-
c'ienst wordt aangenomen. Bij herha
lingsoefeningen wordt een ontslag ge
geven, doch het Joon uitbetaald, om
dat de jongelieden dan vaak al kost
winners zijn geworden.
Ofschoon nu te Sloten eenzelfde re
pel van ontelag gold als bij ons. en het
jongemenseh dus in niets er op achter
uit. ging, nam de betrokkene met zijn
loonderving geen genoegen. En nu
hebben (fedep. Staten uitspraak ge
daan en on grond' der annexatiewet
den jonkman in het gelijk gesteld,
overwegende, dat. wat ook de geest
der wet mocht zijn, do letter der wet
duidelijk.is en dan niet naar den geest
wordt gezocht.
Op grend dezer uitspraak heeft de
gemeente nu het jorgmcnscli van nog
geen twintig, dat inmiddels terug is
in gemeentedienst f '-200 moe-ten uit
betalen. En dat in deze® tiid, nu het
op al'es tracht te bs-
De v
gen.
verheeft bi? latere anneja-
getrokken van de c2v8p«-
heid der wet voor Vi-terduni. Doen
Amsterdam zit er n i snaar mede en
iviizigin? is cn-.uw'/iik.
De wet heeft reëel ijk het personeel
wit geannexeerde gebieden willen
rborgeu niet zonder mindere in
komsten te geraken, maar het kan toch
niet de bedoeling zijn geweest, het
persome' der geannexeerde gebieden
een extraatje te geven en dit. heter af
te doen zijn dan eigene lieden onzer
gemeente, c'-ie het eced hebben.
E?n dwaas preval.
LstiffSïl E!t Imsl
MAATS. DER NED. LETTERKUN
DE. Iu de Vrijrlag te Leiden ge
houden vergadering van deMaatcchap
pij der Nederland sehe Letterkunde is,
naar Rel Vad. verneemt in de plaats
van dr. G. J. Boekeiioogsn gekozen tot
voorzitter dr. J. L. Walcb, die hot
presidium heeft aanvaard met een
woord van dank aan z.'.jn voorganger.
JUBILEUM MEVROUW DE BOEG
VAN RUK.
Te Amsterdam is op haar.jubileam-
-oorsteUing de gevierde actrice van
•ele kanten gehuldigd. Re heer Wi-
baut sprak namens het gemeentebe
stuur en namens rle feestcommissie.
Namens het gemeentebestuur over
handigde hij mevrouw De Boer de zil
veren medaille van verdienste der stad
Amsterdam en vermeldde daarbij, dat
zii de derde persoon was. die voor ar
tistiek© praestaties deze onderschei
ding verkreeg. Namens de feestcom
missie -bood' hii de enveloppe met al
bum aan.
Mr. Polenaar, als afgevaardigde der
commissie van uitvoering, «prak een
onkel woord en schonk mevrouw De
Boer een reistsseh. waarna de heer
Polhuis die de S.R A.P. vertegenwoor
digde er op vees. wat dc- feestvierende
actrice voor het volk heeft gedaan en
hoeveel echoone oogcnb'ikken zii aan
't volk heeft gegeven. Tn denzelidsn
o-eest sprak ook de keor Jan vau Zut-
phen.
Vele anderen voerden daarna nog 't
woord.
FaiailieJierlGMea
UIT ANDERE DAGBLADEN.
BevallenOctoberMevr.
YonckPoorthuis, d., Scheveningen.
8 OctoberMevr. Nabarro-Huïs-
man, z., Amsterdam.
Overleden: 7 October: "Wede. L.
B. Paèrl, geb. Son, G4 j., Amster
dam. A. van Buren, '72 j., Amster
dam.
e t r o u v d H. Wijsman met A,
SLgting, McdanZandvoort. B. Hén-
met R. Lopes Cardozo, Amsterdam,
e vallen: Mevr. F ruinYaa den
Bok, z.. Medan. Mevr. Kaufmann^
Spier, d., 's-Gravenhage. Mevr. Boh-
landerKlophaus, d., Amsterdam.
Mevr. Van WeerenKan, Medan.
Overleden: A. Geraerds Thesing-1
I'crsyn, Scmarang,
E jiiëiii^ntiócii OVÖI,
DE ARBEIDSCRiSIS IN HET ROERCEBIED.*
VERLENCINC VAN DEN ARBEIDSDAC?
DE RECEERINC CREEP IN.
HET DUI7SCHE MUNTVRAACSTUK.
De toestand in het Roer-
Bekken,
is nog uiterst gespannen.
Do „Times" jpeidt uit Dusseldorf:
De aankondigiug,die door de mijn
eigenaars werd uitgevaardigd, betref
fende een verlenging van den arbeids
duur Leeft groote verontwaardiging
verwekt or.der de vakverenigingen
van alle gezindheid.
In hun vcreonigde proclamaties lca-
rakteriseereu de arbeiders dit nis een
brutale en ongehoord© aanslag op do
loonovereeukomsten en op de arbeids
wetten van het Rijk, dio op onbe
schaamde wijze zouden worden ge
schonden.
Allo arbeiders werden aangezegd
door hun vakbonden als gewoon af te
dalen,» doch zich te houden aan de.
oudo voorwaarden en de mijnen weor
to verlaten bij do komst van de nieu
we ploegen.
Alle arbeiders, werkzaam bij de ga
lerijen en bij de machines werden be
volen de ploegen op den gewonen tijd
naar boven te brengen-
Men geloofde, dat de mijneigenaars
do arbeiders, die oppositie zouden voe
len. zouden uitsluiten.
I.atcr ontwikkelde de toestand zich
op dramatisch© wijze.
Toen de eerste ploeg unar beneden
zou worden gebracht, werd een twee
de proclamatie van de mijneigenaren
uitee- nardigd, waarin de eerste pro-
clan. ie werd ingetrokken en waarin
verklaard werd, dat er geen verande
ring gebracht zou worden in den ar
beidsduur. De reden van deze zwen
king was de ontvangst van een tele
gram van den hoer Branns, minister
van Arbeid in Berlijn, waarin ver
zocht werd de oorspronkelijke procla
matie te vernietigen op grond van be
sprekingen, di© thans te Berlijn ge
roerd worden over den arbeidsduur.
Voordat hier e?n berluit genomen
erd, mocht er geen verandering in
©n arbeidstijd door de mijneigena
ren aangebracht worden.
Hoswel d© crisis voor het oogenhlik
is opgelost en met oen nederlaag voor
d© eigenaren, is het gevaar toch niet
geweken. R© Christelijke Mijnwerkers-
bondon hdbbcu een resolutie aangeno
men, waarin de regeering verzocht
vordt, over te gaan tot d© onmiddel
lijke arrestatie van de mijneigenaren,
die de ©arste proclamatie hebben nit-
lardigd, omdat zij een ernstigen
aanval op de constitutie hebben on
dernemen on '11 peging hebben gedaan
zich aan do wetten van dê Republiek
onttrekken. De Franschen hebben
een simi-officicele tegenspraak uitze
geven, dat zij volgens 'n Duitsche ver
klaring verzocht had den arbeidsduur
te verlengen. Men kan zich wel inden
ken, dat deze kwestie van den ar
beidsdag niet tussohen do groot-ia-
dustrieslen en generaal Degoutte be
sproken is, doch liet vermoeden bo
sraat, dat het de bedoeling der Fran
schen was, do verantwoordelijkheid
op de schouders der eigenaren te
laden.
Nader wordt nog gemeld,
dat cl© eiscll der m.jndirecties om bui
ten de wettelijke bepalingen om den
arbeidstijd to verlengen
onder de mijnwerkora
greote opwinding
heeft veroorzaakt, die met name in de
soc.a al-democr atiscka arbeid erspe rs
tot uiting komt. Het scciaal-democra-
tische orgaan van hot regeeringsJis-
trict Dusseldorf zegt naar aanleiding
hiervan, dat de arbeiders en beamb
ten vanzelf tot de conclusie moeten
komen, dat zij voor liet behoud van
den achterendap niet alleen op de re
geering en op d© wet, maar ook op
zichzelf moeten vertrouwen, en dat
dus hun organisaties de uitbuitende
kapitalisten voor onoverkomelijke
moeilijkheden moeten plaatsen. Wel
de organisaties van hoofd- en
handarbeiders door ojiderliugen strijd
•erzwakt, maar nu moet men alles or
opzetten, deze organisaties weer striicl
aardig te maken. Van arhCïderszijde
zelf is er op gewezen, dat" de afschaf
fing van den achturendnp ïu cultu-
d en ook productief-technisch op
zicht een achteruitgang vau tientallen Du-tsche c
jaren zou beteekenen. Daarom is voor
het proletariaat ovor dezo quaestic
geen discussie mogelijk. Nog geheel
afgezien vau het feit, dat liet waan
zin zou zijn den arbeidstijd te paan
verlengen, zoolang nog millioenen ar
beiden; werkloos zijn.
De Ünksradieale pers is nog scher
per in haar uitingen.
Na do mijnwerkers hebben ook de
organisaties der metaalbewerkers en
arbeiders in de gieterijen de verlen
ging verworpen. Overal wordt duide
lijk de meening te kennen gegeven,
dat in geval de werkgevers volhouden
de olggmeene staking binnen enkele
dagen zal Uitbreken.
De loonen voor de gieterij-arbeiders
metaalbewerkers, transportarbeiders
cn bouwvakarbeiders zijn wen o'
nieuw geregeld. TTet gemiddeld mi
loon bedraagt 50-55 milliocn mark.
De Riinsoli-Westfaakclie industrie
is begonnen met haar personeel op
groote schaal op te zeggen. Gemiddeld
zijn, met inachtneming van den
lel ij keu opzeggingstermijn 50
de arbeiders ontslagen. In enkele be
drijven is dit aantal nog grooter. Zoo
heeft b.v. do „Rbeïnische Metallvva-
reu- und Maachinefabrik" in Dussel
dorf, die vroeger naast Krupp de
grootste munitie- en wapenfabriek
was, ongeveer 2 3 van het gdieele per
soneel opgezegd. Het ontslag wordt
gemotiveerd met. het ophouden van de
„Ruhrhilfe" en met Let feit, dat het
gebrek aan opdrachten en de fiuan
cieele toestand der verschillende on
dernemingen niet. toelaten, het tot dus
ver gevolgde systeem van ondersteu
ning der arbeiders voort te zetten.
Hef, massa-ontslag heeft reeds tot de
monstraties vau arbeiders in verschil
lende steden aanleiding gegeven.
Op de mijnen in het Roergebied is
bij aanplakbiljet bekend gemaakt, dat
de referring en de takvej-e^nigingen
tegen dc uitvoering van liet besluit
van do Rijnsch-Westfaalsche mijndi-
rectics tot verlenging tan den arbeids
tijd hebben geprotesteerd en dat or
titans onderliandelingan worden gc-
vo-.rd. „Wij moeten aldus wordt ge-
z:gd, „de verantwoordelijkheid vo >r
de gevolgen, door deze vertraging ont
staan, afwijzen cn laten voorteopig
den tegemvoordigen werktijd b.slaan"
De veel besproken tien vragen, die
do Roerindustric-eleii öan de rijksre-
geering hebben gesteld, zijn tot dusver
slechts in de verschillende! ressorts te
Berlijn bespreken.
liet is echter mogelijk, dat het on
derzoek van 't groote matertaai thans
er gevorderd is, dat het rijfeska-
binet zich met deze belangrijke aan
gelegenheid kat. bezighouden. Het
gaat (zooals van welingelichte zijde
wordt medegedeeld), niet om ultimatief
gestelde eischen, maar alleen orn be
schouwingen der Roerindustriccleu
over de liervalting van den arbeid.
De I'ranscho bericih'en, dat Hugo
Stinnes bij de besprekingen met gene
raal Degoutte geeischt liceft, dat de
bezettingsautoriteiten een verlenging
in den arbeidstijd in den Duitschen
lijnbouw zouden decreteeren,
thans onjuist genoemd. Hot gebeurde
heeft zich zoo afgespeeld, dat- de
iroot-industrieel Klöskner, toen hij de
qunestie vau den arbeidstijd wilde'aan
door generaal Degoutte met
een afwijzende opmerking in de rede
.erd gevallen. Klöckner heeft daarop
•eze-gd: Ik verzoek u mij te laten uit
spreken. Hij bad willen betoogen, dat
'e regeling van den arbeidstijd een
uiver Duitsche aangelegenheid was.
,-oarop hij bij de besprekingen met
c-neraal Degoutte niet kon ingaan.
Een proteststaking.
Na de kleine stakingen van de laat
ste dagen zijn alle arbeiders van de
OberScblezische mijnen cn ook de
arbeiders van eeniee fabrieken in een
24-urign proteststaking gegaan, in het
bijzonder tegen het feit, dat in plaats
van de geëisebte 50%, slechts een
loonsverbooging van 20% toegestaan
is. De algemeen© staking zal gepro
clameerd worden als de onderhande
lingen geen resultaat opleveren,
"r is reeds- geméld, dat de Duiti'he
akgOiostigde aan de Fiansche regeerinz
;te!!en om een Fransch-Be giseb
Tvmoaaien
de
-•••• vw. den h t
K-.xi'.zoo is al verzekerd, dat Vn.nearO
dit verzoek za' weigeren. De Duiteche
rijkskanselier wil de onderhandelingen
niet overlaten aan do ruacliliga groepen
werkgevers, die hem Ja.ubi.i bun voor
waarden zouden óplêfjgm. Hij wil zijn
gezag in liet btninentend verdedigen en
bevestigen, maar velen te Parijs zoeken
nog moer achter zijn poging om tot onder
handelingen met Franïr;jk en België te
komen. Ze meeiien, da; liet «tn laatste
middel is om toch nog beoaalde voordee
'en te ha'en uii de oplieffiag van het lij
delijk verzet en to kunnen marchamlee-
reu, aangezien te verwayli'en vas dat,
kwam liet tot onderhandelen, Bfigil...Ml
erbij zou willen zijn.
Ten bewijze, dat zij geen afzon Ie tl ijk
voordeel uit het Roergebied willen trek.
ken, doch daar en elders werken in het
belang van alle bondgenooten, hebben de
Franscho en Be'gtsche regecringen or,
middellijk den tekst v.-.n de niet de Wc.ft
groep gssloien overeenkomst aan de com
missie van herstel doorgezonden. Jleil
acht dit te Parijs een afdoend antv.'jor.l
op do insinuaties, waarbij deze overeen
komst word voorgesteld a!s een '.milieu-
lier ccatract van de Fransch-Belgische
met de Duitsche Industrieën cu betoogt
oog eens, dat aile voordeden, die 'n«t
Roer optreden vroeger of laser mocht op-
'everen, den gezaitieniijken bondgenooten
ten goede zullen komen. Daarom zegt men
te Parijs ook: Laat de regeerimg to Berlijn
zich voorloopig nu maar bepalen tot dé
invoering van de hoogst urgente hervor
ming van hef muntwezen en de financiën
want zoolang dat niet gebeurd is, heeft
toch olies wat zs mocht aanbieden niet
de minste waarde.
Uit Parijs wordt nog geseind
Wanneer de opheffing van het lijdelijk
verzet volkomen zal zijn, heeft de Duit
sche regeering; niets anders te doen. dan
hare voorstellen inf te dienen bij dc Com
missie van Herstel of wel bij 6? gealli
eerde regeeringen, die deze voorstellen
zullen voorleggen aan de C. v. H-„ welke
betesc is met dc uitvoering tan het ver-
dreg van Versatile*.
F- Leeft een Belgische ministerraad
plaa.s gehad, welke zich bezighield mei
den toestand in het Roergebied. De mi
nisterraad kwam in overeenstemming met
de Fransche regeering, tot de conclusie,,
dat er geen aanleiding bestaat, dc door
de Duitsche regt iring gevraagde
Fransch-BeJgisch-Dui'.sche commissie in
te stellen, welke zich zou bezighouden
met h:: vergemakkelijken van de her
vatting \at het economisch leven in het
Roergebied;
De Fransche cn Belgische regeerin
gen zijn van oordeel, dat het instellen
zulk een commissie geen nut heeft,
aangezien de Fransch-lïelgische autori
teiten in het Roergebied volledige vol
machten hebben en bovendien in ver
binding staan met hun regeerintfSn en
alles, wat in hun macht is, zullen doen
om de hervatting van den arbeid te be-
Aan den anderen kant is alleen dc
Commissie van Herstel gequalificecrd
om zich bezig te houden met de door
Dui'.scnland to verrichten leveringen.
De weg voor latere ondar-
handeiingen geenszins afge
sloten.
De „Temps'" zet het standpunt van de
Fiansche regeering ten opzichte van den
eisch der Duitsche regeering uiteen cn
constateert, dat het antwoord, dal dooi
Parijs en Brussel is gegeven „in geen
enkel opzicht een bindernis vormt voor
de onderhandelingen, die later zouden
kunnen worden geopend tusschcn de ge.
zamenlijke geallieerden en Duitschland,
als het lijdelijk verzet geëindigd zal zijn
en de Duitsche regecring voorstellen,
betreffende de betaling zal hebben ge
daan. Verre van den weg tot een over
eenkomst te versperren, brengt dc Fran
sche regcering Duitschland juist weer
op dien weg terug.
De financieel sanserlng
van Duitscliinnd.
Naar vernomen wordt zal de re;
ring heden, terstond na de aannen:
van de machtigingswet, de navolgende
vijf, reeds gereed liggende, verordenin
gen uitvaardigen
ie. -oprichting van een valuta-bank;
se. stopzetting van de bankbiljetten-
pers
3e. beperking van de Rijksuitgaven
4e. beperking van den invoer
5e. intrekking van verschillende de
mobilisatie-verordeningen. (Dit laatste
beicekcnt o.a. de annujecring van de
•erpl-.chte tewerkstelling van oorlogs-in-
•aliden.)
Hulp voor Duitschland
uit Amerika?
Te Berlijn verluidt, dat bekende
Amerikaansche Bankiers wier namen
nog niet bekend gemaakt'worden, op
veg zijn naar Beriijn, ier bespreking
au de mogelijkheid van een leening
oor Duitscüiand. Er loopen gerueii-
ten, dat Amerikaa-nsc.he kapitalisten
zouden willen deelnemen aan de uit
gifte van de nieuwe munt op goud
basis.
D© Amerikaansche ambassade ver
klaarde, mets te weten van oriderhan-
.p r>.;;- '.alp ui; de Ycreenigde
■óUiten. Zij acht het evenwel mogelijk,
dat na de regeling vao de Roerkwestie,
het mogelijk zal zijn voor Duiisch.and
een leening te verkrijgen. De reis van
Guno wordt met een en ander in ver
band gebracht.
Uit Montreal wordt geseind
Sprekend over Coolidge's verklaring
dat het nog niet to laat was om heb
herstel-plan van Ilughes in beschou.-
wing te nemen, zeide Lloyd George
Ik vind dit uiterst belangrijk. Dit
plan is absoluut het beste plan voor
een regeling der'schadevergoedingen,
doch natuurlijk sedert het voor het
eerst ter sprake werd gebracht is de
capaciteit van Duitschland om to be
talen, geringer geworden. Ik leg er
don nadruk op, dat Hughes' plan e,n
goede hoop geeft op een succesvolle
oplossing."
Do gespannen toestand
in Duitschland.
uec orgaan der Vcrccnigdc Coramu.
nistischc partij van Duitschland dc „Rote
Fahns" is tot nader order door deu
Rijksweerminister verboden.
De ..Reichsflaggc". een onderdeel
van den „Kampfbund" 1 an Hitler, hcefr
verklaard zich achter Von Kahr, deu
dictator van Beieren, te scharen. In ver
band biermede is Hitier als leider af
getreden.
Verspreid nieuws
AANSLUITING VAN JEMEN BIJ
TURKIJE.
Da provincie Jemen in Zuid-Arabië
beeft blijkens een draadloos Y.D. bericht
haar -aansluiting bij Turkije geprocla
meerd.
Bit de üasireken
HEEMSTEDE.
VERCADERINU GEMEENTE-
AMBTENAREN.
D© afdeeling Heemstede van het Na
tionaal Verbond van Gemeenteambte
naren belegd© Woensdagavond iu het
Lokaal voor Christelijke Belangen een.
propaganda-vergadering. die o.a. ook
door ceuig© raadsleden bezocht werd-
D© voorzitter, de heer P. Dekker,
sprak een kort openingswoord en uitte»
er zijn genoegdoening over, dat cok
©enige raadsleden aanwezig waren.
Hij verleende hierop het woord aan
den heer F. W. Goedhart, uit Haar
lem, die een rede hield over het on
derwerp „Rechtspositie en Scheids
gerecht. voor ambtenaren en werklie
den". Da heer Goed hurt herinnerd©
er aan, cïiit de positie van de gen- 'en-
teanibtennren twintig jaar ge', m.
nog geheel rechteloos was. Om dt
eau e-n eind- to maken werd een
„Boud van Rechtstoestand" die zijn.
werkkring over het geheel© land had,,
opgericht. Twintig jaar lang liceft het
overheidspersoneel in ons land om esn
wet regelend© de rechtspositie, ge
vraagd. Ons land was te dien opzich
te bij Duitschland ver ten achter
want in dat land bestoud zulk een
wet reeds in 1875. De heer Goedhart
schetste in het kort het werk van de
ren bond cn bracht een woord van
lof aan het bestuur van dezen bond.
voor alles, wat het reeds in hei be
lang van het overheidspersoneel ge
daan heeft.
In Januari j.l. van dit. jaar is cin-,
delijkhet bedoeld© wetsontwerp inge
diend, maar veel vorder is men no.<r
niet gekomen. Daarom acht spreker
het dringend noodig, dat alle afdee-
lingen actie blijven voeren, want- do
dorst naar recht is bij het Neder-
Lmdsche volk zeer groot- Dc overheid
houdt wel degelijk rekening met de
inzinking van L-?t ledental der vak.
centrale?: moeten de leden dus bezui
nigen, laten ze dit dan niet in de al
lereerste plaats doen ten-koste van d©
vakcentrales. Slechts wanneer de. or
ganisatie van het overheidspersoneel
zeer sterk is, kan men eischen, waar
dit personeel recht op heeft, name
lijk een goede wachtgeldregeling, ge-
organiscerd overleg en een scheidsge
recht. Eerst wanneer deze eischen in
gewilligd zijn, kan men van eert
rechtspositie voor ambtenaren en.
werklieden spreken. Gelukkig bestaak
er in verschillende gemeenten ,-efds
esn georganiseerd overleg, zooals bij
voorbeeld in Haarlem, dat zeer nut
tig en vruchtbaar werk verricht. In
negen van dê tien gevallen wordt het
advies van de Commissie voer geor
ganiseerd overleg in Haarlem door
B. en W. opgevolgd.
Komende tot het scheidsgerecht!,
noemde de heer Goedhart eenige
plaatsen in ons land, waar reeds een
scheidsgerecht- bestaat, zcoals Maas
tricht, Arnhem, Dordrecht, Zaandam,
Den Haag, Enschedé enz. In Den
Haag nog alleen voor de werklieden.
In Haarlem bestaat een commissie
van adties. Dit is slechts een advisee-
rend lichaam; B. en \V. hebben de
bevoegdheid, liet advies van deze coin
missie over een eventueel conflict
naast zich neer te loggen.Een scheids
gerecht is dus beter, wanneer dit eén
rechtscollege is met bindende uit
spraak. Wanneer B. en W. en de
Baad over esn eventueel© schorsing
of ontslag van een ambtenaar moeten
te vert-.llen, op ccn manier, die aan
Jell do meeste eer gaf. doch waarbij
het jonge meiiie heul toch bijzonder
vriendelijk aasiteck.
„Die goede mijnbeer Jell", zeide zij,
„zijn huis afgebrand, en u bijna ge
dood, cn dat alles voor mij! Hoe moet
ik u betden daarvoor bedanken?"
„Voor Jell zullen wij wel zorgen
zeide dc iteer l'reok. „Hij schijnt een
flinke kerel ie zijn, als hij zoo bijde
hand is als hij er uit ziet, dan komt
hij juist van pos voor mijn plannen.
Je behoeft mii niet te bedanken, kind
je, ik ben er tro'sch op, dat ik je dat
Chippendale meubelstuk kan ten ge
schenke geven, dat nu wel hier zal
zijn. Later praten wij wel over de
sc'hetseD, en hoe je mijn zoou zult be
danken, liic-ct jullie sacien moar uit
maken. En begin er nu maar dade
lijk me©, want <k moet naar de City.
Ik moet neg wat meer houren van dia
turbine \au je vader, kindje, en von
uien Palzer, die trachtte, mij van
mijn zoon to berooven. Do tunn die het
jong aanraakt, neme zich in acht voor
den ouden heer".
„Wees maar voorzichtig, vader",
zeide Charles, „denk er aan. het is
..L.'.at :ur Joni» Freck maar voor
zorgen", zvide zijn vader glimlachend,
cu ine: ce:i vriendelijk knikj3 trgen cl©
tweo jongelieden verliet hij het ver
trek,
Toen hij weg was, zwegen Charles
en Edith eenige oogeublitcken.
„Hel speet mij zoo verschrikkelijk
toen ik den dood van uw broeder ver
nam", zeide Charles eindelijk.
Edith Byron's oogen stonden vol
tranen..
„Hij stierf zoo plotseling", zeide zij.
„Het was zoo liarcl. Hij was zoo eer
zuchtig, zoo hoopvol, zoo levenslustig,
liet leven komt mij soms zoo wanho
pig voor, alsof alles reeds voorbij is".
„Het leven begint eerst", zeide
Charles zacht.
Juffrouw Byron keek op, begreep
wat hij bedoelde, en weer zwegen bei
den een wijle.
„Was ik maar een man!" zeide ze
„U weet niet, hoe hard de wereld
soms voor ons. vrouwen, is. Wij schij
nen niets te kunnen doen om ens zelf
en anderen t3 helpen. En ieder is niet
zooals u en uw vader en die goede
mijnheer Jell".
„Maar nu wordt uw leven mooi",
zeide Charles opgeruimd. „Maar ver
tel 111 d toch ©ens, hoe heeft u toch het
hart van m'.jn vader gestolen? Hij '"s
heolemaal veranderd. Ik ken Hem bij
na niet' racer."
„Hij houd» heel veel van u", zeide
Edith Byron. „Hij sprak voortdurend
over u. Maar hij vvildo u niet gaan oji-
zoiken, hc© ik hom col; annspoerde.
Hij dacht -- hij méciKte, dat 11 nist
Jiicld van z'ju we k, cn dat-sprot hem
geducht. En hij schijn) zoo knap en
zoo machtig, en liij werkt zoo hard!"
„Machtig is hij zride Charles.
„Hoe machtig hij is, heb ik eerst
recht begrepen, toen ik hem vandaag
op straat ontmoette en lrem meesleep
te naar dat; verkooplokaal, en zag, hoe
Palzer vernietigd werd. liet was een
roemrijke overwinning. Maar hoe
vreemd, dat u mijn vader het. eerst
ontmeettef En dat die arme Jell nu
nog overal naar u zoekt! En nu be
denk ik meteen, dat ik hem wel e.n
loopjongen met een briefje mocht stu
ren om hem gerust le stellen. Ik ge
loof dat ik den goeden man niet moot
behandel".
„Naast u is oen bel, als u daarop
drukt komt er een boodschappenjon
gen", zeido juffrouw Byron glimla
chend „En uu moet ik weer aan mijn
werk. itv vader heeft u zeker wel ver
teld, dat ik tijdelijk, door voorspraak
vau een vriendin, opzichtcres van de-
Z3 verdieping bsu. Vreemd, nietwaar
Een dame, mol wie ik in Florence be
kend was, is met een van de direc
teuren nier getrouwd. Toetaliig ont
moette ik haar laatst, en zij hielp m j
1 deze betrekking, v.vuir ik naar ik
33, n.et tooi 1>:teelten. Je mo'.t zoo-
I weten 011 k-'imeii
I schijnt 11: ;r toch zeer in d«it
smaak te vallen," althans bij den le
aner van do Koningssuite",' zeide
Charles lachend, „Marr vergeet mot.
dat u nu rijk is, want ik ben over
tuigd, dat Jeil gelijk heeft, en dat de
uitvinding van uw vader, waarvan die
schetsen de teekeningen zijn, een groo
te verbetering is van Palzer's gestolen
patent. En ik weet zeker, dat mijn
vader alles in orde zal brengen, en dat
u heel rijk zult worden. En dan
„En dan?" vroeg juffrouw Byron
glimlachend.
,,En dan gaat u hier vandaan, juist
als ik bier kom. En dan krijgt ia-
der geon anjelieren meer, en ik kr.jg
ze heelemaal niet. E11 dan zal ik. ver
langen, weer in de oude blauwe taxi
le zitten, of nog J ie ver in Dean Street,
waar ik u op de trap ontmoette. Weet
11 dat nog wel?"
Juffrouw Byron stond op.
„Ik moet aan wjn'work", zeide
zij.
Doch Charles griep haar hand.
„Weet u het nog weet je het nog,
Edith?1'
Edith had het gelaat afgewend, doen
ham- handje lag rustig iu Charies
groote hand.
„Weet je liet 1102?" drong hii aan.
„IU weet hel nog heel goed", was
I131. jaciite antwoord.
..En weet je ook neg iets ande s?"
vroeg Charles. „Iets wat gebeurde
veer «i :t je wegliep? Herinner je ie
J-og ons laatste gesprek den laat-
eten keer dot, ik ]3 zag? Toen zeide ik,
dat, dat ik j© iets zou vragen, zooJra
ik Palzer had verslagen en iu liet be
zit was van die schetsen. Ik heb niet
veel gedaan- Vader en Jell deden het
meeste. Maar je kunt toch niet trou
wen trok je hand nu niet weg
jawel, trouwen je kunt toch niet
trouwen met vader of met Jell
„Jell is ©en beste, knappe man, en
je vader, 0, dat is een machtige per
soonlijkheid!"
„Ja. maar geen van beiden is zoo
goed cf zoo knap of zoo machtig als
ik, wanneer je mij in het rechte licht
bekijkt. Eu dan, Jell heeft zijn moe
der, en vader heeft zijn geld, en ik
heb geen moeder
„Arme jongen!"
„Ja, cn geld heb ik ook niet, en
dus
„Ik zal je wat leenen, als er iets
van dc schetsen teiechc komt".
„Dat kan niet, hel zou niet wettig
zijn, tenzij O, Edith, mijn hoofd
heeft zooveel geleden, en is zoo zwak
geworden. Ik kan het niet in zulke
mooie woorden zeggen als ik wel zou
willen, maar wil je met mij trou
wen?"
..Cch, doetje hoofd werkelijk pijn?"
vroag juffrouw Byron, haastig en on
schuldig opkijkend m:t cc.i lLk \u!
svmpalhie.
Citaties knikte.
„Zeker, maar de ergste pijn zit in
mij-i hartzeide hij. „Rat is \re:se-
1 ijR Maar er is genezing voer. Neen,
loop niet weg. Dan wordt bet nog er
ger. Niet doen".
„Daar is oe boodschappenjongen",
zeide juffrouw Byron, en zij nam de
vlucht.
XXXIII.
Charles wist niet recht, of hij den
boodschappenjongen zou doodslaan,
omdat hij op zoo n ougevveuscht ocgeu
blik gekomen was, zoodat Edith By
ron had kunnen ontsnappen, of dat
hij hem in het leven zou laten als
een herinnering aan een heerlijke ge
beurtenis, toen hij die lieve vingertjes
had mogen vasthouden.
Hij kwam echter tot het.besluit,
den knaap een shilling te geven, hein
weg te sturen, en zelf Jell te gaan
opzoeken. II:j begreep duidelijk, dot
Ldith zich niet meer binnen zou wa
gen, eer zijn vader was teruggekomen,
en hij gevoelde zijn geweten veront
rust hij de gedachte aan Jell, die in
Chancery Lane of thuis op hem wacht
te.
Hij nam dus zijn hoed cn slok, ver
liet het hotel en wenkte esn t;s\i, met
eenige spijt, dat hij 01 zelf waarschijn
lijk nooit m r een zcu besturen.
Hij liet zich naar Cbanccrv I.ano
brengen, en was zoo gelukkig, "dal. hij
juist Jell de stoep bij den heer Sloerie
zrg afkomen.
(Wordt vervolgd.)
