PLAMTA
JURCEMS'
De Kabinetscrisis.
„VOOR
- ALLE
«STAMDEN
Volgens <Io doening' >7aai 'l b&séuur sou
liét "zelfs mogelijk sijn, dot allo biljart-
Spel, zoodra dit om geldprijzen gaat, ha
zard is.
's Maandagsmiddaga kwam echter <!e
politie boeken én ge'd terugbrengen met
de boodschap, dat de Officier Tan Justi-
t:o bij do Heli tb ank te Leeuwarden geen
termen aanwezig achtte Toor de inbeslag
neming en do partij dus voortgang kon
hebben.
Het gevolg-WW, dat men er
rr.o::l op lofl speelde en ruim 5500 partijen
werden gespeeld, Bij do prijsuitdeeling
ontving do eersto prijswinnaar een kleine
honderd daalders voor zija bekwaam epe
Welk karakter draagt de op
dracht aan den heer Kooien?
Vorming van een kabinet ad hoe?
Medewerkers ook van de linkerzijde?
-De hoe® Van Viiuren, het lid der
Tweede Kamer maakt in „Ons Noor
den" do volgende gissing aangaande
de "opdracht den heer Kooien gegeven;
„M.L kan deze geen andere zijn
dan de vorming van oen Kabinet ad
hoe, een ministerie met een beperkte
taak: bot horstel van- 't financieel
evenwicht en do voorziening in de ver.
dediging van ^ndiö. Zijn Kabinet, zal
vermoedelijk zijn geen parlementair
kabinet, steunende op een meerderheid
maar wel een rechtsch of rechtscS ge
tint Kabinet, rekenende op den wel-
willenden steun der drie rechtscbe
partijen, zonder dat.deze onderling
verbonden zijn. Ilij zal daartoe al
licht zijn medowerkers zoeken onder
de leden dor drie rechtsche groepen ii_
en buiten de Kamer, maar niet onmo
gelijk voor een deel ook ter linkerzij-
dei. .Zijn program zal dus zóó zijn sa
men te stellen, dat hij in redelijkheid
op grond van den inhoud van dat pro
gram, mag rekenen bij de uitvoering
geen tegenwerking te ondervinden
van de rechterzijde en tevens zóó, dat
'steun van een deel der linkerzijde voor
zijn flnanoioelo evenwichtspolitiek niet
is uitgesloten".
Het Handeisverdag met
Tsjecho-Siowakije
De meel-invoer
Da Tol. Gchrijft:
Ea behandeling van het met Nederland
Sfgea'otea handelsverdrag is van het pro-
gracuua van den Senaat geschrapt omdat
dér» "iiimenviel niet do bespreking van een
wet, waarbij de re geering gemachtigd werd
voorloopigo handelsverdragen met de
daarvoor in aanmerking komende- landen
af to eluiien en in werking to doen treden
zonder dat eerst de toestemming Tan
parlement en Senaat verkregen behoeft te
worden.
Deie machtigingswet werd aangenomen
ën maakte daarom een behandeling van 't
ran€t Nederland afgesloten handelsverdrag
'geheel overbodig, daar van Tsjechische
,cïj<Jo .niets fiiecr den weg etaat de ge-
e'otèa óverceakoiii-st ia werking te doen
treden.
Daar echter vap Nederlamdsche zijde be
swaren 6chijnen te bestaan en het hoogst-
waarschijnlijk tot madera besprekingen
zitf komen vóór een 'definitieve overeen
komst aan- do. Nederlandsehe Staten-Ge-
neranl ter '^óèdkeiiriiig'' voorgelegd wordt,
is het miét'uitgesloten dat ook van Tsje-
ohisohe zijlij eenige veranderingen voor
gesteld zulfeai worden.
Zooals wij reeds 'mededeelden ia hét
niet cm moge'ijk, dat onder de veranderde
omstandigheden ook aan Nederland niet
meer een ongelimiteerd vrije import van
meel zal worden toegestaan, evenals dit
hot geval is in do handelsverdragen met
pndere landen, bijv. Frankrijk.
Over de oersto helft van het loopende
jaar werd door ons land in Tsjecho-Slo-
wakije ingevoerd 8.162.142 K.G. ter waar
de van 19.426.5W Tsjechische kronen. Ho'-
land staat tusschen dc meelimporteerende
landen op de vijfde plaats, na Duitsch-
land, Amerika, Hongarije, Hamburg en
Frankrijk, waarbij in aanmerking geno
men' moet worden dat ons land ook deel
neemt aan den invoer uit Duitschland of
Hamburg.
De Invoer uit Holland neemt nog 6teeds
toe: over het eerste halfjaar van 1922 werd
6.Z22.4CO K.G. ingevoerd, over het afge-
loopen jaar in totaal 19.254.700 K.G.
Het zou dus zeer te betreuren zija in
dien Tsjecho-Slowakijo onzen meelinvoer
zou beperken doelt voorshands behoeft het
hierloe niet to komen daar immers een
rui'mo limiteering in do practijk precies
op hetzelfde neerkomt als ongelimiteerde
Het schijnt echter dringend noodzake
lijk dat ook ons land tot een handelsover
eenkomst mot Tsjccho-Blowakije komt en
maar verluidt zu'lcn no aankomst van den
mieuw-bcnocmden Nederlandschen gezant
te Praag in December a.s. onmiddellijk de
onderhandelingen geopend worden.
EEN VECETAniüR-WI EL RENNER.
Een inzender schrijft in de Vegetari
sche Bode:
Tot mijn 14do jaar was mijn gezondheid
minder dan middelmatig; vooral waar 't
aankwam op lang volhouden van inspaa-
ÏNCEZONDEN MEDEOEELINCENf k 60 Cts. per régel.
rr>L
OP HET BROOD
VOOR BAKKEN
EN BRADEN
SCHUIMT IN DE
PAN
>V£H
nend epel bijv. stond ik bij vrienden ach
ter. i
Sinds mijn 14de jaar ben ik vegetariër
en ma een korten tijd van minder goede
gezondheid, die wellicht veroorzaakt werd
door do plotselinge overgang tot plantaar
dig voedsel, is mijn lichamelijke gesteld
heid er zeer op vooruitgegaan.
In 1923 begon ik in de maand Januari
mijn training voor een der zwaarste
sporten: wielrennen; kwam reeds met
Paschen in een opcm baamwedslrijd uit in
do categorie nieuwelingen. In do 5 open
races, die ik als zoodanig reed, won ik 4
eerste prijzen. Door dit cueces aangemoe
digd, ben ik overgegaan tot da klasse
amateurs ia Juni en heb ik deze afdecliag
15 wedstrijden gereden. Hierin behaalde
ik 1 eerste, S tweede, u derde en 2 vier
de prijzen.
In het kampioenschap van Nederland
rer langen afstand op de Stadion te Am-
lerdare. werd ik vijfde.
Daar ik au 18 jaar ben en dug een van
de jongste renners, meende ik dat deze
feiten do Redactie der Vege'.. Bode wel
licht r.ouden interesseeren. Ook nog om
de volgende reden: alle vijf do Isto prij-
ik in hot «igeloopen seizoen won,
behaalde ik op den korten afstand (pl.m.
1 K.M.). Dit is wellicht van belang in
•erbamd met do gangbare meening, dak
vegetariërs alleen kans op suöées zouden
hebben wanneer het gaat om langdurige
uithouding.
De débacle van de Chr.
„Amsterdammer"
Vergadering van obligatiehouders
Wij lezen in de Tel.:
In liet veroenigingsgebouw „Excel
sior" in da Utrechtschedwarsstraat to
Amsterdam is een vergadering gehou
den van obligatieliouders van het vroe
gere Chr. dagblad „De Amsterdam
mer". Deze door een honderdtal per
sonen bezochte vergadering was bijeen
geroepen door het comité-Van Leeu
wen en stond onder leiding van den
heer J. van Leeuwen. De voorzitter
herinnerde er aan, dat. de obligatie-
houdere nu reeds 14 maanden trach
ten hun geld terug te krijgen, ter
wijl nog geen oplossing werd verkre
gen. Van heden af zal ook getracht
worden de te vorderen gelden van de
commissarissen der N. V. „De Amster
dammer" los te krijgen.
Do juridische ad/iseur van liet co
mité-Van Leeuwen,mr. J. A. Roscn-
•eldt van Utrecht, stelde ter opening
van do besprekingen voorop, dat er
geen sprake is van een persoonlijk
element in de actie van heb comité:
bet karakter der commissarissen blij-1
ve dan ook buiten het debat, zij heb
ben nooit getracht zich te verrijken
en beoogden slechts geld te krijgen
voor wat hen liet hoogste belang voor
kwam. Het comité probeert thans
slechts het geld der obligatiehouders
van de commissarissen terug te krij
gen, omdat de obligatieliouders daar
recht op me enen te hebben.
Mr. Rosenveldt deelde mede, dat
reeds jaren geleden de N.V. „De Am
sterdammer" feitelijk niet meer be
stond omdat meer dau 75 pCt. van het
aandeelenkapitaal verloren was ge
gaan. De commissarissen ziju persoon
lijk aansprakelijk voor alle geleden
verliezen indien bewezen wordt, dat
ze geacht konden worden tot het1
bestuur deï N.V. te behooren. Voorts
hebben de commissarissen niet vol
doende toezicht op den directeur uit
geoefend, ook deswege zijn zo aan-;
sprakelijk voor de dooi den directeur
aangegane verbintenissen. Gebleken
is voorts dab de directeur gelden op
genomen heef:, waarvan, hij wist, dat
zo nooit konden worden'terugbetaald,
terwijl do commissarissen persoon
lijk tot die betalingen (stortingen)
hebben opgewekt.
Spr. noemde de kans van slagen
van verhaal der obligatieliouders op
de commissarissen zeer groot, do inge
zette gerechtelijke actie geldt dan ook
een rechtvaardige zaak. Die actie
kan bestaan in een reeks van procéj
du res.
De heer K. van Leeuwen kreeg hier
na nog gelegenheid om mede te doe
len, dat het san do actie van het co
mité te dan ken-; was,, dat ec-n justitieele
vervolging tegen 'den gewezen direc
teur van „De Amst." werd ingesteld.
Er bleek n.1, onwil.tot redelijk over
leg hij de commissarissen te 'beslaan;
er bleek een geest te hec'rschen als
hij wijze van spreken tusschen dief
en diefjesmaat. Om dien band te bre
ken was er geen machtiger middel
dan de justitie. Bovendieu liggen de
op de zaak betrekking hebbende be
scheiden thans rustig en veilig bij de
justitie.
Een der aanwezigen merkte hierna
op. dat velen, als ze geweten had
den dat deze vergadering door het
comité-Van Leeuwen- uitgesproken
was, niet gekomen zouden zijn. Waar
om wordt er niet met het andere
comité samengewerkt?
Op 14 Mei heeft de heer K. van
Leeuwen nog tot spr. gezegd dat het
beter was geld bij de „Amst." te
brengen dan bij de spaarbank. Wist de
boekhouder daar niet méér van?
Tot besluit van de besprekingen ver-
eenigde de vergadering zich met op één
na algemeene stemmen met'de volgen
de motie:
De vergadering van slachtoffers
der debacle van het Christ. Dagbl.
„De Amsterdammer" enz.,
vol vertrouwen in, den goeden af
loop eoner procedure tegen de oud-
commissarissen van dat blad.
gehoord de gegeven toelichting,
hernieuwt liaar besluit om zoo 1100-
dig langs gerechtelijken weg en met
alle middelen volledig sohadeherstel
to zoeken,
betreurt het oprecht, dat tot op he
den geen weg tot minnelijke schikking
Icon worden gevonden, waardoor veel
spot en smaad ware voorkomen,
spreekt hare levendige hoop uit, dat
zulle een weg zelfs nu nog moge ge
vonden worden-
RecMszaken
Een berucht inbreker
year de rechtbank
Van inbraken en poging tot doodslag
op een politieagent beschuldigd
Geëischte straffen van 5 en 9 jaren
Voor de Haagsche Rechtbank heeft te
recht gestaan de 33 jarige meubelmaker
J. L. J., uit den Haag, recidivist en ge
detineerd, wien een geheele serie diefstal
len in vereeniging met een of meer an
dere personen, gepleegd in de jaren 1919
ea 1920, in verschillen Je wijken van Den
Haag, was tea 'asto gelegd. De verschil
lende feiten zouden bovendien onder ver
zwarende omstandigheden, als braak,
verbreking, iaklimming, enz. zijn ge
pleegd.
De dagvaarding vermeldde de navol
gende diefstallen:
in don nacht van'19 op 20 6ept. 1919 uit
een schuur in den tuin bij het perceel
Juliana van Stolberglaan 10, drie rijwie
len, en uit het 'perceel zelf verschillende
zilveren voorwerpen, eenige jassen en een
-p-nar schoenen;
in den fiacht van 24 op 25 Oct. 1919' uit
'het perceel Beeklaan 349; een rijwiel,
eeuig geld, 41 obligation N. V. Het Witte
Kruis, een en 'ander ter waarde van f 1400;
in den nacht van 5 op 6 Dec, 1919 uit
hei perceel Laan van Meerdervoort 66:'zi'-
veren voorwerpen, een beurs met f 50, jas
sen, handschoenen en kleedjes;
in den macht van 13 op 19 Dec. nifc de
perceelen (Laan van Meerdervoort Ka en
52b onderscheidene goederen, als huis
houdelijke artikelen e.d.;
in dén nacht van 21 op 22 Dec. uit hei
perceel Surinamestraat 6 eveneens tal van
voorwerpen;
in den nacht van 26 op 27 Dec. uit het
perceel Groot Hertoginm.elaan 10: sieraden
kleedingstukken, een rijwiel enz.;
in den nacht van 12 op 13 Januari 1920
uit het perceel 3e v. d. Boschstraat 3:
geldstukken en eenige vaasjes;
in den nacht van 19 op 20 Januaurt 1920
uit bet perceel 'Koningskade 1: eenige
lepeltjes.
Dero laats!e dicfs'.al was gevolgd door
geweld en bedreiging met geweld tegen
den agent van politie J. A. Bevers. De
bekl. zou op dezen agent, toen die hem op
heeterdaad had bclrapt en aangehouden,
schoten hehben gelost, waardoor do agent
werd getroffen en gewond. Tegelijkertijd
zou bekl. den agent hebben toegeroepen:
„Ik ga kapot, maar gij zult sterven". Een
en ander eou door bekl. gedaan zijm met
het oogmerk om een vlucht mogelijk te
maken of om de gestolen goederen in
veiligheid te kunnen brengen.
Aan het verslag in het Hbld. ontleenen
wij het volgende;
De eerste getuige, een gedetineerds, ver
klaarde meermalen met den bekl. in de
jaren 1919 en 1920 inbraken te hebben ge
pleegd. Op een vraag van den voorzitter
erkende get., dat de bekl. meermalen met
iemand van don nachtveiligiicidsdienat
stond te praten. Get, erkent tevens, dat
*t hun manier was om in de perceelen te
komen, door gaten te horen hij de span
joletten van een raam, en ook, tegenwoor
dig te zijn geweest bij de inbraken in do
perceelen (Laan van Meerdervoort 52a en
52b, bij de inbraken in het perceel Suri
namestraat 6, in het perceel Groot Herto-
ginmelaan 10 en in het perceel 2e v, d.
Bosch straat 3.
Beklaagde ontkende al deze feiten.
Getuige deelde bijzonderheden mede
over de aanhouding, waarbij de agenten
hen wilden fouillecfen. Bij de Baschbrug
zijn getuige en bekl. op de vlucht gesla
gen; getuige ging de Koningskade op. En
kele oogeublikken later hoorde hij schie
ten; wie er geschoten heeft, weet getuige
niet. Getuige is later aangehouden.
Beklaagde erkent de inbraak aan den
Benoordenhoutsehen weg en bevestigt de
verklaringen -van den getuige.
Hij deelt vervolgens mede, dat hij bij
de vlucht in de richting van Wassenaar
is gegaan. Een agent kwam hem achterop
ett schoot vijf malen op den bekl. Toen hij
achterhaald was, heeft da agent aldus
de bekl. de revolver op mijn'borst ge
zet en geschoten, -De kogel smoorde ech
ter in de kleeren. Hierna richtte de agent
op mijn hoofd, maar de revolver bevatte
geen kogel meer. Ik was overtuigd zoide
bekl, dat de agent mij wilde doodschie
ten. Vandaar dat ik ten slotte mijn revol
ver heb gegrepen, omdat ik meende.' dat
de agent Zijn leven tegenover mij hai
verbeurd. Ik heb toen mijn revolver leeg
geschoten en ben wcggeloopen.
Het O. M. eisclite tegen bekl. negen ja
ren gevangenisstraf.
Dezelfde beklaagde staat vervolgens te
recht terzake dat hij ter uitvoering van
zijn voornemen om den agent van politie
Bevers van het leven te berooven, op kor
ten afstand op. dezen agent uit een met
kogels geladen vuurwapen schot-en heeft
gelost- Do uitvoering va- zija misdadig
voornemen mislukte echter tengevolge van
de van den' wil van bekL onafhankelijke
omstandigheid, dat de agent B. wel ge
raakt werd, doch niet doodelijk-getrof-
De bekl. en de, verschillende getuigen
blijven volharden bij de door hen in de
vorige zaak afgelegde -verklaringen.
Het O. M. meent, dat men uit de feiten,
die thans aan het licht zijn gekomen,
weer leert, hoe men komt van kwaad tot
erger. Deze bekl. die bekend stond als een
berucht inbreker, had op een kwaden dag
revolver in zijn bezit en heeft gemeend
dit wapen ta moeten richten op een van
hen, die geroepen zijn om de orde te hand
haven.
Eisch wegens poging tot doodslag vijf
jaren gevangenisstraf.
Bekl. zegt uit zelfverdediging gehandeld
te hebben. De agent heeft hem genood
zaakt te schieten.
De president wijst den bekl. er op, dat
hier geen sprake ie van zelfverdediging,-
omdat hij (bekl.) zelf zegt, dat hij eerst
geschoten heeft, toen de revolver van den
agent leeg was en deze dus niet meer kon
schieten.
Bekl.: De agent heeft twee keer getracht
mij te dooden. Ik was daarom gerechtigd
den agent neer te schieten.
Voort6 betoogt bekl. dat de agenten hier
veel te gauw gebruik maken van de re-
Sprtjraalje
Da oefenwedstrijd
Ned. ElftalStormvogels.
Voor de IJmuider Stormvogels breekt
morgen een historische dag aan. Op het
veld van Ajax zullen zij den strijd tegen
niemand anders aanbinden, dan tegen
het Nederlandsch Elftal, dat Zondag
25 November tegen de elf Zwitsersche
uitverkorenen moet spelen.
Zooals onze lezers weten, heeft de
Nedcrlandsch-Elftal-Commissie er dc
aandacht op gevestigd, dat het hier voor
de Oranje-truien slechts een proefwed-
strijd geldt en dat het niet in dc eerste
plaats om dc overwinning gaat.
Dat klinkt niet onaardig, maar het
Nederlandsch Elftal kan er verzekerd
van wezen, dat d-e Stormvogels hun bes
te beentje zullen voorzetten. Dezen zul
len cr de grootste eer in stellen, om
van die tegenpartij te winnen; zij ko
men daarom met hun sterkste elftal uit.
Ongetwijfeld zullen ze onze catioaalea
wel tot een flinke krachtsinspanning
weten tc prikkelen, want het moet voor
dezen toch verre van prettig wezen, met
grootc cijfers te verliezen. Dat wil geen
enkel elftal, dus ook ons vertegenwoor
digend tcatn niet. Vooral De Boer zal
ervaren, dat hij morgenmiddag niet
voor niets tusschen. de palen staat,
want „Witte Jan" en Sint zullen vele
gloeiende kogels oP hem afzendèn.
Het elftal van (Stormvogels is als
volgt samengesteld
Doel: Van der Wint.
Achter: Koster (aanvj en Blink-
heff Jr.
Midden; Bakker, Snoeks en Struys.
Voor: Oldenburg, Visser, Sint,
Blinkhoff Sr. en Sprokkreeff.
Scheidsrechter is de heer J. Mutters
dit waarborgt dus een ordelijk verloop.
De rest.
Dat is niet veel!
Van onze Ilaarlemsche eerste-klassers
speelt alleen H. F. C. een wedstrijd cn
nog wel uit, namelijk tegen S. V. V. in
Schiedam. Voor onze blauw-witten cea
prachtige gelegenheid, om op den Zon
dag ingeslagen weg voort te gaan. Als
de H. F. C.'ers het niet gemakkelijk
opnemen, kunnen zijde oyerwinaing
behalen.
Aan den Sehoterwcg wórdt een vrij
wel onbelangrijke wedstrijd gespeeld
tusschen Haarlem en R. C. -H. Velen
zullen zich voor deze vxiendschappelij.
ke ontmoeting niet interessecren.
Met E. D. O. is c!at eenigszins an
ders. Die heeft-vpor de competitie een
thuiswedstrijd tegen Q. S. C. uit Wor-
merveer. Nu dit de eenige competitie
wedstrijd in onze stad is, zal de groote
drom ditmaal wel naar het veld aan de
Kleverlaan gaan, zoodat E. D. O., die
nu al 26 jaar lang met een magere kas
sukkelt, thans een mooie gelegenheid
heeft, een flinke recette te ontvangen.
De toeschouwers zullen zich hun gang
naar dit veld niet beklagen, want E.
D. O. zal er alles op zetten, om liet
publiek op een raooien wedstrijd tc ont
halen. De twee punten zullen dan ook
wel in onze stad blijven.
verstopte zich, uit angst dat hij open
zou barsteu van trots, en van liefde
voor haar.
Het meisje ging oi> liet tentlinnen
zitten en vertelde Mc Lean over den
ahorn. De Baas was erg verrukt. Hij
nam Sproetnous mee. om den boom
te gaan onderzoeken. Het meisje in
teresseerde zich sterk voor het maken
van het kamp en bleef liever bii de
mannen. Mot haar scherpe oogeh zag
ze precies hoe het werd opgebouwd,
maar toen liet linnen van de eettent
opgezet werd nnm zij het commando
op zich. De mannen sloegen de pen
nen voor do touwen in den grond,
toen het inoisjo opstond op den wa
gen eh tegen Duncan, die het toezlcii»
hield, zei;
„Ik gelooT dat het boter zal zijn
als je hem oen meter vorder weg zet,
Duncan. Op deze manier schijnt do
hecte middagzon er net in, on de zij-
kanten houden den wind tegen".
„Dat is waar", zei Duncau, toen hij
het goed bekeek.
En door do pennen een klein eindje
te verzotten kregen ze een koeler*
etenstent, waarvoor zo het meisje da
gelijks dankbaar waren. Toen ze aan
de slaaptent toekwamen, vroegen zo
haar om raad. Zo legde uit hoe de
nachtwind gewoonlijk was en wees
aan hoe de tont het "boste staan kon.
Voor iemand precies wist hoe het
kwant, stond het ineisjo boven op den
wagen, en wees hoe en waar zo de
keuken moesten bouwen, en de voor
raadschuurZe hield er toezicht op
dat de vloer van de slaaptent in de
lengte gelogd werd zoodat hij gemak
kelijker te vegen zou zijn, en stelde
een nieuwe plaatsing van do bedden
voor, zooda# de mannen allemaal
evenveel van den nachtwind konden
profitcoren. Ze ging van den wagen
af, klom op de pas opgestelde eteus-
tafel en gaf den kok raad over de
plaats van zfijn kncliel, tafel en keu
kengereedschap.
Toen Sproetnous terug kwam van
den boom en mee ging helpen aan het
Wérk In het kamp, zag hij haar op
oen kist zeep zitten, bezig ir.et heb af
halen van boontjes. Ze riep hem too
dat ze in liet. kamp te eten was ge
vraagd cn do invitatie had aangeno
men.
Toen de boouen in den pot waren
gedaan, gaf het meisje den kok den
raad 0111 zo den volgenden keer des
nachts te weeken, zoodat ze vlugger
gaar zouden zfjn, en niet barsten. Zo
was er zeker van dat het bij haar
thuis precies spo gedaan werd en do
kok van do ploeg vond het een prach
tig idee. Even later zag Sproet-neus
haar aardappelen schillen, cn daar
na maakte z"- <lo tafel in orde.
Ze veegde licjn schoon met een be
zem, in plaats van er een tafellaken
op to leggen; zo sloeg de ergste deu
ken uit de tinnen borden, en ontvelde
bijna haar ringers bij het schuren
van het tin- Ze zette do borden op ge
in ke afstanden en legde er de lepels en
vorken naast. Toen de kok een stuk
of zes blikken weggooide, raapte zij
zo op. en smolt er den bovenkant af,
hoewel ze er bijna blaren van in haar
gezicht kreeg en zeker in haar han
den. Toen bekleedde ze die primitieve
vuzen met stukken dun papier en bond
die vast met moerosgras. Ze zette er
gentianen, asters en varens in cn zet
te ze op da tafel. Aan het eeno uiter
ste zette 20 haar roodo bladeren en
aan hot andere einde het gras. Twee
mannen, die haar gadesloegen sloegen
elkaar op hun schouders en zeiden dat
ze een eohto dame was, „Lachend nam
20 een grooten papieren zale, en zette
die op haar hoofd bij wijze van koks
muts. Toen maalde zo do koffie en
klopte een paar eieren om er door te
doen: „omdat er visite ia zooals ze
den kok uitlegde. Ze vroeg hen: of hij
het zoo ook niet het lekkerste vond,
en hij zei, dat hij het niet wist, want
dat hij het nooit geproefd had; Het
meisje zei, dat het inct haar precies
zoo was; ze mocht niets drinken wat
stérker was dan melk. Toen lachten zo
samen.
Zo vertelde den kok dat zo wel een3
gekampeerd had me', haar vader en
dat hij ziin koffi© cp die manier klaar
maakte. Toen do a'oom uit den tuit
van d« groote koffiekan begon te ko
men, stopte ze hem dicht met schoon
mcerasgras, om do gour or In to hou
den en legde hem uit waarom ze dat
deed. De kok vergat- het bezoek van
het meisje zijn leven lang niet meor,
en de mannen hoopten dat ze gauw
nog eens terug zou komen.
Ze amuseerde zich kostelijk, toen
Mc Lenn verrukt terug kwam van
zijn tocht naar den boom. Hoe ver
rukt hij wel was, vertelde hij alleen
aan liet meisje, wast hij was den laat-
stën tijd teleurgesteld door mannen,
dio hij vroeger vertrouwd had, en had
geleerd voorzichtig te zijn. Hij' wilde
dieüzclfden middag nog een pad naar
den boom vriji laten maken en er ei
ken nacht twee wakers bij zetten,
want het was een zeldzaam mooie
boom.
„Ik kom kijken als hij goveld
wordt", riep het meisje. „Ik voel een
soort van moederlijke belangstelling
voor dien boom".
Mc Lean vond het vermakelijk. Ilij
vertrouwde volkomen op de eerlijk
heid van Sproetnous en van het meis
je maar hun verhalen over het vin
den van den boom liepen hemelsbreed
uit elkaar.
„Vertol me eens", zcl de Baas la
chend. „Ik heb liet recht dat te
weten dunkt me. W'io heeft eigenlijk
dien boom gevonden?"
„Sproetacus", antwoordde zé da
delijk met nadruk.
„Maar hij zegt beslist dat jij het
was. Ik begrijp het niet".
Het gezicht van het jmeisje stond
heel ernstig. Ze keek om zich heen en
toen ze geen kom of handdoek zag,
stak ze haar handen uit en liet er de
kok water overheen gooien. Toen
droogde zo ze aan den rok van haat-
jurk en klom op den wagen.
„Ik zal u precies vertellen, v.cord
voor woord, hoe het gebeurd is", zei
ze, „en dan moet u beslissen en
Sproetnous en ik zullen er ons bij neer
leggen".
Toen ze klaar was-met vertellen,
zei ze lachend: „2eg ons nu, o hoog
geleerde rechter, wie van ons dien
boom gevonden heeft!"
„Ik weet het heusch niet", riep Mc
Lean uit. „Maar ik heb een sterk ver
moeden, wie er heb blauwe lint aan
vastgemaakt heeft".
De Baas glimlochto veelbeteekenemi
tegen Sproetnous, die juist terug ge
komen was, want ze hadden een plan
netje gemaakt om genoeg fineer van
dien mooien boom te laten reservee
ren voor een toilettafel voor het meis
je, als belooning voor haar aandeel
in de ontdekking.
„En wat wil jij voor jouw aandeel
hebben?' vroeg Mc Lean aan Sproet-
neus.
„Als het u niet schelen kan, wil ik
mijn aandeel graag hebben in muziek
lessen o neem me niet kwalijk
stemvorming bedoel ik', grinnikte
Sproetneus.
Mc Loan lachte.
Het meisje vroeg Mc Lean om aan
liet hoofd van de t3fel te gaan zitten
en zelf nam ze onderaan plaats, met
Sproetneus aan haar rechterhand,
aan do zijkanten zaten de mannen
van de ploeg, zoo gewasschen ge
borsteld tot ze zich zelf niet meor ken
den. Dat maakte do stemming ccn
beetje gedrukt. En do mannen waren
ook bang van do bloemen, do ge
schuierde borden, en dc goede manie
ren van liet meisje. Bij eten komt het
gebrek aan beschaving en opvoeding
het meeste uit. 'Ze hadden zelf niet ge
merkt dat ze met hun mes alen, hoor
baar kauwden, over de tafel been la
gen en bij iederen hap liun hoofdnaar
hun bord toe brachten, voor dat het
meisjo keurig rechtop bij hen aan ta
fel zat en er hen aan herinnerde dat
ze zelf ook een rug hadden. Onwille
keurig gingen alle mannen aan tafel
rechtop zitten.
(Wordt vervolgd.)
