HAARLEM'S DAGBLAD
Kijkjes in het Nieuwe Rusland
De Kabinets-crisis
DE VONDELING
WOENSDAG 21 NOVEMBER 1923 - TWEEDE BLAD
DIEREN IN RUSLAND.
[(Van onzen correspondent.)
Moskou, 4 November.
O, nu is alles weer in orde, mis
schien ziet men minder dronken mea-
schen op straat. Maar drooggelegd zijn"
wij nog: niet. Bovendien.... er zijn weer
parfumerieën van Coty en Toutes les
i'Ieurs en onze dames
Och, tenslotte moet men ecn oogje
dicht doen. Met de volkscommissaris
sen is immers ook madame Parvcnue
de paleizen en hotels binnengedrongen
en men vertelt elkaar haar kleine
„gaffes"' in de kringen van de an-
cienne nobilité met spottenden glim
lach.
Wij raken zoo licht aan het praten,
wanneer wij rondom, de ccnstuirkl/p
wat met het buitenland mogen spre
ken. Odeze draadversperring, die
onze censuur (Nicolaas II zou er plci-
zier in hebben gehad, wanneer hij d.ie
had beleefd) om Rusland heeft getrok
ken. En, buitenlanders.... weet u hoe
ver het is van Petersburg tot de grens?
Op de landkaart een paar kilometer,
maar voor ons was het eens tien mar-
schén in heldere nachten. Politie achter
iederen boom. Wij- weten, hoeveel ro
mantiek, hoeveel moeite en verte er in
dit woord „buitenlander" ligt.... ja,
maar ik wilde u een kleinigheid vertel
len, een kleinigheid maar....
In 1919, midden in den grooten chaos
van terreurs en burgeroorlogen, begon
het smokkelen. Dat was in de dagen
van den Pajok, dc staatsrantsoenëering.
Iedere Rus, althans in de steden, kreeg
zijn levensonderhoud in natura. Icdetc
Rus loopt het nu nog koud over den
rug, wanneer hij aan den Pajoktijd
terugdenkt. Nu, het was als een won
der. Rusland was hermetisch afgesloten
naar het Noorden, en Zuiden, Oosten
en Westen. Rusland's grens het
front, zeide Trotzki. En desondanks
werd er gesmokkeld. 'Wat de Europce-
sche oorlog niet gepresteerd had, da',
presteerden de Russen in de burger
oorlogen, Overdag schoten de troepen
op den vijand en des nachls gaven zij
hem (peu a peu) xendez-vous, om wa
ren te ruilen. De economische wetten,
volgens Marx sterker zijn dan de
denkbeelden
hadden minachting voor hun profeten,
Een geestig publicist zeide destijds: het
front is als perkament„relatief
ond-oordringbaar'1'.
Eerst brachten de soldaten en smok
kelaars waren. Later, na 1921, werd
zelfs officieel geïmporteerd. Alles kwam
weer. Lampekappen, pyama's, zeep,
„mechanische waa/eis", kleine zakwind-
molentjes, die door op een veertje te
drukken aan het draaien werden ge
bracht. De bazar „Europa" maakte zich
op, zijn filiaal Rusland te heropenen.
En, wat had men niet allemaal noo-
digl Nergens was porselein, dat niet
gebroken was. Dat hadden de boeren op
de vliegende markten, de beurzen van
den stervenden middenstand bijeenge
gaard. Nu staat, ergens in het dorp,
de gramaphoon, die Parijscbe chan
sons speelt, naast dc vaas vanSévres.
Ja, de boer was de Russische parvenu.
Misschien zelfs iets sympathieker, dan
de West-Europeesdie oorlogswinstma-
kcr.... Zonderling, alles was er weer.
De kappers waschten den van tcerzcep
glimmenden schedel weer met Eau dc
Chinine en in de café's kon men naast
de gerenommeerde cognac-citroenmeng
sels „Nicolaschsca", een stevige., ab-
synth, krijgen. De decadenten lieten
zich door Parijs de cocaïnemode souf-
fleeren en maakten school.. Parvenu's,
begrijpt u, zijn altijd enthousiaste vol
gelingen van iedere onredelijkheid.
Merkwaardig, zooals Moskou, nauwe
lijks aan de scheurbuik van de Pajok-
dagen ontgroeid, verviel tot het raffi
nement van toiletten en vergiften: nog
hadden nauwelijks geredden niet vol
doende gegeten, of zij grepen reeds naar
het geraffineerdedessert. Ach.... de
mensch is zwak. Men zegt. dat bij ons
niet zonder te glimlachen. De echte Rus
is de profeet van deze glimlachende
wijsheid....
En alles is er weer. Maar Rusland ia
toph Rusland nog niet. Och, ik sprees
niet van de politiek. Wij doen allen zeer
ongaarne aan poliLiekWij hebben
er voorloopig genoeg van (en de gevan
genissen hebben wijd-geopende deu
ren..., voor ben, die er niet in zijn).
Overigens, in de politiek is er niet veel
nieuws. Het leger gaat op manoeuvre
en de 'pasformaliteiten zijn scherper
dan ooit. De politie van Dscherschinsky,
de Tsjeka, snuffelt in alle hoeken es
is een goed koopster van het artikel
verklikkerij. Zooals vroeger. Alles is er,
zooals u ziet.
En toch ontbrak er iets, een nuance,
wij wisten ternauwernood wat. De
popen ontbraken niet, noch de Sibc-
riërs. Maar er ontbrak iets.
Ik herinner het mij duidelijk'. Het is
nog geen jaar geleden. Destijds be
greep ik het plotseling. Ik was op de
thee genoodigd, bij vrienden. De heer
des huizes was reeds in 1920 „binnen"',
Niemand wist, wat voor zaken hij eigen,
lijk bad gedaan. Er zijn zulke wonder
lijke bronnen van inkomsten in bet
nieuwe Rusland. En alles is in mystie
ke duisternis gehuld. Maar er was
nu, er was niet alleen thee bij mijn
vrienden. En cr waren veel menscben..
men kleedt zich thans weer goed
voor zoover men er geld voor beeft.
Er was een tijd, dat ook zij zich slecht
kleedden, die genoeg bezaten,
niet do belangstelling van dc Bolsje-
wiki gaande te maken. Nu is alles om
gekeerd men houdt zelfs van bui
tenissigheden. Misschien om het ge
brek aan goed materiaal te verbergen.
Eerlijk gezegd, ik was niet bijzonder
blij. met deze uitnoodiging. De bron
van de blijdschap is bij ons uitge
droogd, het beetje luxe wekt eer* ont-
Er waren in -elk geval twee dozijn
menschen.jNu wil ik tot de zaak zelf
komen. Er was daar een jongedame,
uit Petersburg, wanneer ik mij nic:
vergis. En deze waarlijk rijke jonge
dame had iets, een schat, iets, dat
zeldzaam wasen wij begrepen al
len dat daar, d/it heefl ons ontbroken.
Dat daar; die kleine, och, zoo onbetce-
kenendc luxe.... dat was de nuance.
Dc jongedame had een hond! Een
kleine nerveus bibberende hond, een
verschrikkelijk levendige hond!
Hoe zal ik u dat verklaren? De Rus
sische steden hadden in tijd van nood
haar honden opgegeten. Alles hadden
wij opgegeten. Wanneer men zijn hondje
niet wilde dooden. stierf het van hon
ger. Of het werd gestolen. Wie had
ook van zijn Pajok nog een hond kun
nen laten mc-eten Niemand.
Pajo'k! Pajok! De tijd van je heer
schappij is voorbij! Niet met Eau de
Chinine, niet met poudre de Coty, noch
met absynth, noch met caviar hebben
we je verdreven. Het Russische meisje,
het meest Russische meisje, heeft je ban
verbroken. Uit Finland had het dit
hondje laten komen. Welk een idee, een
hondje tp importeeren! Een heerlijk
denkbeeld!
Wij lijden geen honger meer!
11: wilde u ee.n kleinigheid vertellen.
Van dieren in Raskind.
O, u weet riu alles. Plet martelaar-
cbap van het Russische dieronze
nooden dat er thans (peu a peu)
wéér honden zijn in Moskou!
Dr. ELIAS HURWICZ.
Binnenland
WERKVERSCHAFFING IN DE
VEENKOLONIËN.
Daar heb schijnt dat er den komen
den winter weer veel werkloosheid
7a 1 zijn, hebben de gemeentebesturen
reeds vergaderd me', den Rijksinspec
teur voor werkloosheid, den lieer
Buiskool van Delfzijlzoo wordt uit
Hoosezand aan de Tel. gemeld.
Overwogen ris het plan om voor ge-
meensrha.ppelpke rekening to Jipsing-
liuizen (gem. Vlagt wedde) een groot
stuk heidegrond aan te koopen voor
ontginning. Daarop zullen dia,11 kee
t-en worden gebouwd, waarin den
werkloozen van de gewoonten T-fooge-
zand, Sappemeer, Veen dam. Vilder-
var. k, Oude- en Nieuwe Pekela en
Muntendam onderdak zal worden
verschaft.
Het loon zal bii een acht-urigen ar
beidsdag pl.m. f 13.50 zijn, daar re
gendagen worden uitbetaald. Voor
huisvesting en voeding zal pl.m. f i
per week noodig zijn. zoocïat slechts
f 9 voor het gezin overschiet. Echter
a's de omstandigbeden in het gezin
dit eewenscht doen zijn, kunnen
meerdere volwassen leden uit heb
zelfde gezin te werk worden gesteld.
Het Rijk zal deze onderneming
steunen 11a,ar verhouding van cüe be
hoefte van de gemeenten.
Is de grond'eenmaal in cultuur ge
bracht. dan zal hij moeten worden
ve'-kocht
De gemeenten zullen de leiding en
regeling overlaten aan één gemeente
bestuurder. Men heeft heb oog laten
vallen cp den lieer U. D. Reinders.
wethouder van Hoogezand-
HET OUD TWEEDE KAMERLID
BICHON VAN IJSELMONDE.
Te Den Haag is overleden 111 den
ouderdom vaft 138 jaar de heer mr. C.
J. A. Biehon van IJsselmonde, oud-lid
van de Tweede Kamer der StateivGe-
neraal.
Het optreden der gezan
ten en het vertrek van
den ex-kroonprins
Was man aan beide zijden van
te voren op de hoogte?
De Haagsche Ct. schrijft
Wij vernemen van een zijde, welke
gewoonlijk goed ingelicht is, nog ecni
ge aaruigo bijzonderheden over'don
stap der geallieerde mogendheden bij
onze Itegeering, .waaruit zou kunnen
blijkeiii dat zoowel de Fransche ge
zant als onz.e minister van Buitenlaiid-
sche Zaken, voordat de officieoio stap
plaats had. op do hoogte waren van
het vertrok van den ex-kroonprins.
De geschiedenis moet zich als volgt
hebben afgespeeld. Oorspronkelijk was
het de bedoeling, dat de vijf gezanten
om kwart over tren des morgens door
minister van Ivarnebeek zouden wor
den ontvangen.
Op het laatste oogenblik bleek het
echter, dat de Frnnsche gezant op dit
onmogelijk zou kunnen, omdat hij
belangrijxe zaak persoonlijk moest
afwikkelen en hij stelde zich dus in
■binding met zijn collega's om de
ontvangst een uur later te doen plaats
vinden. Toen de collega's daartegen
geen bezwaren hadden, wendde de heer
Benoist zich telefonisch tot minister
van Ivarnebeek en in overleg met hem
?n overeenkomstig zijn wensehen werd
toen do ontvangst een uur later ge
steld.
Behalve aan den minister en zijn
taste omgeving was deze verandering
in uur echter niet op alle afdeelingen
in het departement bekend gewor
den. Zoo was het dan ook mogelijk,
dat ecn der ambtenaren van het de
partement van Buitenlandsclie ZakeD,
bevriend was met een der leden
van de Fransche legatie, dezen vriend
kon opbellen en hem belangstellend
ragen hoe zijn indruk was van het
ertrek van den ex-kroonprins
Hierbij dient men goed in het oog
te houden, dat de ambtenaar van Bui-
tenl. Zaken natuurlijk niet op de
hoogte was van het veranderde uur der
demarche en dus to goeder trouw in de
meening verkeerde, dat deze reeds had
plaats gehad en alles al lang op de
Fransche legatie bekend zou ziin.
De vriend van den ambtenaar was
echter ten hoogste verbaasd over de
mededeeling en bracht hanr direct aan
dan gezant over, die natuurlijk niet
minder verbaasd was.
VAN SCHOOLBANKEN ZONDER
INKTPOTJES. Men meldt aan de
Tel.'' uit Arnhem
Het hoofd van een school hier ter
stede had voor zijn leerlingen een
aantal nieuwe banken gekregen. Het
waren mooie, degelijke banken, waar-
liet schoolmeesterlijk hoofd z'n
tevredenheid te kennen gaf. Toch ont
brak iets aan die banken n.l. de voor
dergelijke meubelstukken zoo noodza
kelijke inktpotten,
,,Geen nood"> oordeelde het hoofd:
,'en een briefje ar.u het edelachtbare
college, dat met de dagelijksche lei
ding der gemeente is belast, en... de
zaak is gezond.
Maar B. en W. waren een andere
meening toegedaan. „We zullen eerst
iemand sturen om die inktpotten te
begrooten", redeneerden zij, vermoe
delijk uit zuinigheidsoverweging.
Aldus geschiedde.
Het bewuste hoofd kreeg bezoek van
een opzichter. Of deze opzichter nu in
z'n taak om deze inktpotjes, ter waar
de van pl.m. f 50 te begrooten, is te
kort geschoten, is het betrokken hoofd
onbekend gebleven. Een feit evenwel is
het, dat na den eersten opzichter een
tweede kwam en vervolgens een inspec
teur en daarna een.... schoolopziener
Met dat al kreeg het hoofd geen inkt
potjes. Intusschen wa3 een jaar
verstreken en had het schoolhoofd
andermaal heil en troost gezocht bij
velletjes papier pen en veel inkt. Me
nig schrijven werd aan de vroede vade
ren verzonden evenwel zonder resul
taat. Dezer dagen echter werd het
hoofd van school no. 17 alhier, die,
met zijn leerlingen de dupe werd van
deze ambtelijke sleur, aangenaam ver
rast door de ontvangst van z'n lang
-erbeide inktpotjes.
EEN ACTIE TECEN DEN WETTE-
LIJKEN ZOMERTIJD.
In een Zaterdag: te Amsterdam ge
houden vergadering van de dagelijk
sche besturen der drie centrale land
bouworganisaties de Ncderlandsche
Boerenbond, het Kon. Nederlandsch
andbouw-Comilé en dc Christ. Boc-
ïn- en Tuindersbond in Nederland, is
besloten, opnieuw te trachten tot af
schaffing van den wettelijkcn zomertijd
geraken. Aan den eventueel nieuw
optredenden minister van landbouw en
zoo noodig aan het nieuwe kabinet zal
verzocht worden, ecn wetsvoorstel in
dien zin in te dienen. Mocht van die
zijde op het verzoek afwijzend beschikt
orden, dan zal aan Kamerleden van
verschillende politieke partijen verzocht
worden een desbetreffend ontwerp van
aanhangig te maken.
Een onderhoud met mr, Treuh
over de Economische Vraag-
Positie van den gulden
Nederland en de Ouitsche crisis
Dö toekomst van onze handelspolitiek
Een Ilandelsbladmedcwerker heeft een
onderhoud geli-id inct den oud-Minister
mr. M. W. F. Treub omtrent de meest «c-
tuceie liedendaagsche economische en fi
rn ancioele vraagstukken. De eerste kwes
tie, welke hierbij behandeld werd, had
betrekking op een onderwerp, dat t
door de zakenkringen zoo druk bespr
wordt, t.w. op de positie van onzen gr
„Het gevaar van een depreciatie van den
gulden" aldus n>r. Treub „werd di
laatston tijd m.i. belangrijk overdrove
De belangrijke verkoop van guldenw.v
den en de vraag naar dollarwaarden hield
l«n dee'.e niet psychologische factoren tc
hand. Men dien! echter in het oog te hoi
den, dat de dollar gedurende dc laaist
twee weken niet nl'.een in verhouding tc
den. gulden, doch tovens in verhoudin
tot dc meeste Europeesclje valuta's gesti
gen is. v
Deze stijging was tot op zekere hoogt
te voorzien, niet alleen in verband met
hei seizoen, doch ook
feit, dat Amerika de
groote crediteur van Europa geworden is
en dat het aam den anderen kant dooi
middel van het bijna prohibitieve Ford-
ney-Mc. Curabertarief tot op zekere hoogU
verhindert, dat Europa zijn schulden dooi
ile levering van goederen terugbetaalt. Het
effect van de gewijzigde frnaneieele posi
tie en van de handelspolitiek der Ver.
citaten werd tot dusver ten deele tijde
lijk is niet gedaivn uoor liet verstrekken
van nieuwe credieten door Amerika aan
Europa en aan andere landen. Dit was ech
ter een zuiver lijdelijke verschuiving vsn
de moeilijkheden, welke dam op een la
ter tijdstip in verband met de rentebeta
ling en aflossing nog scherper naar voren
moesten treden, zoodra. zoor.is thans reeds
bet geval begint te worden, de nieuwe
erodietverleening op groote schaal door dc
Stoten geleidelijk ophoudt. Amerika
jor het alternatief gesteld, óf zijn eeo-
isoh'e-en handelspolitiek belangrijk te
wijzigen, óf wel ie begrijpen, dat het zijn
'orderingen op Europa grootendecls zal
,j\Vot'de intrinsieke positie van den
gulden betreft" verklaarde vervolgens
t. Treub „ben ik van meerling, dat men
eenige factoren 1
t laatst
tijd c
l gewiar
0115 laind veel te veel heeft ge
praat .en geschreven en hierdoor het. pu
bliek bivrig gemaakt liceft, hetgeen dan als
het psychologischs element van de recen-
den gulden, beschouwd mag
worden. Het herstel van het evenwicht van
te. Staatsfinanciën is echter geenszins
onoplosbaar probleem en ik zou dc
ics voor de ontwikkeling van onze
atsfinamciën slechts kunnen begrijpen,
tien wij met do waarschijnlijkheid van
1 ministerie Troeislrn rekening zouden
eten houden. Deze mogelijkheid acht
echter uitgesloten. Men heeft van liet
•aar van een inflatie veel meer. gespro
ken, dan m.i; noodig is geweest en dit was
•rVoorzichtig, aangezien het ongunstige
isyehologi5che effect van onrustbarende
erklaringcn over inflatie zich ten opzichte
nn de in oils land bolegdo belangrijke
luitonlandsche kapitalen bijzonder sterk
k'am doen gelden. Ongetwijfeld heeft cch-
daling vaai den guldon ook
hare gunstige zijde, omdat hierdoor voor
egeering geheel duidelijk ge
maakt werd, dat de toestand ernstig be-
fint te worden en liet nemen van krachti-
je ni-aairegelen eischt.
Wat de vooruitzichten in Duitschland
jetreft, antwoordde de heer Treub op een
desbetreffende vraag vam onzen mede
werker, dat deze thans uitermate ingewik
keld en onzeker zijn. De meest cxiaange-
ie gevolgen -voor ons land zou het tot
id komen van een communistisch re
gime in Duitsokland hebben, want de be
waking van de grenzen tegen da toestroo-
mi-ng van ongewensclue elementen zou in
dit geval op moeilijkheden kunnen etui-
1. Voor Duitscliknd zouden echter,
!fs zonder het tot stand komen van een
bolsjewistisch stelsel, de gevolgen van
eventueolen burgeroorlog fataal kun-
worden. De politieke zijde van het
Duitscbe vraagstuk buiten1 beschouwing
latende, kan echter geconstateerd worden,
de economische ineenstorting be
treft, deze nauwelijks veel erger zal knn-
len worden, dan thans reeds het geval is.
Dyerigens werd het verlies van ons Hm-
:erland in ons economisch leven reeds
nagenoeg geheel verdisconteerd. Asm den
anderen kant doel zich de Duitsche con-
llèt bijzonder wat de Ne-
derlandsc-he scheepvaart betreft, sedert de
latastrophe van de mark minder sterk
;olden.
„Het meest belangrijke Europeesche
economische vraagstuk," aldus mr. Treub,
,is tlians de strijd welke in Engeland
-ussc-lien vrijhandel en protectie gevoerd
wordt. Het optreden van Baldwin is het
rechtstreeksch gevolg .van de houding vaat
Ue Dominions, welke op de Rijksconfe-
Tc.nlie 6Jï J»rt>Ucl?öhlr!i=eïÏ9 nin.vk.-g
hebben aangedrongen. liet doel var
Rijkseonferentie zou eigenlijk het tot
stand brengen van een soort Zollverein
geweest zijn. Dit plan zou eoliter slechts
uitgevoerd kunnen worden, indien het ook
beschermende invoerrechten, resp. t
keursrechtem voor de voornaamste le
vensmiddelen en grondstoffen zou om
vatten, welke door de Dominions geëx
porteerd worden, waarin echter reke
ning houdende êiel het nagenoeg alge
meen verzet in Groot-Britannió do plan
nen van Baldwin niet voorzien. Het be
langrijke verzot, dat desniettemin tegen
de proteetie-planmen van do regeericg
waar te nemen valt, is een .verheugend
verschijnsel, te meer daar een eventueele
overwinning van liet Brïtsche protectio
nisme een ernstig gevaar zou opleveren
voor de West-Europeesohe industrieën.
De afzet van do producten van deze in
dustrieën zou dan, behalve op de- belang
rijke markt van de Ver. Stalen, ook op
een verder groot gedeelte van do wereld
markt belemmerd worden,
„Wat de protectionistische eiroomia-
gen in ons land betref!" aldus de heer
Treub „dergelijke tondenzen doen zich
slechts bij een gering gedeelte van or.ze
industrieelen gelden, en hot is zeer on
waarschijnlijk, dat do meerderheid van
ons volk voor protcctionistischo plannen
eventueel hierin gelogen kunuVn zijn, dat
een Kamer-meerderheid, welke niet op de
basis van een proleolionistisoh program
gekozen wordt, later tot protectionistische
politiek zou kunnen overgaan. Ons volk
voelt echter om zoo te zeggen instinctief,
dat onze geheel^ economische ontwikke
ling sedert de 17e eeuw met den vrijhan
del verbonden is en de protoctionisten,
welke te Tühurg hun centrum hebben,
vormen ecn kleine minderheid. Men dient
in ons land in het bijzonder in het oog te
houden, dat een protectionistische han
delspolitiek zeer in strijd 7.011 zijn me!
onze koloniale en scheepvaarlbelanger.."
DE STAAT ALS CELDCEVER.
Ten einde voorhanden kasmiddelen
rentegevend te maken, worden, naar Dc
Telegraaf verneemt, reeds sedert ccni-
gen lijd door den minister va:i Finan-
n tegen onderpand van sHiatfcist-
papicr en tegen den rentekoers van den
dag aan daarvoor in aanmerking ko
mende financieels instellingen leenia-
gen op korten termijn, z.g. dagleemngen
verstrekt.
EEN RAADSLID OMGEKOCHT?
Het Hbkl schrijft:
Naar aanleidin? van geruchten, die
de pers de ronde doen omtrent ecu
_.-val van omkooping van een raads
lid te Kedichem dcor ecn caiulidaat
voor liet- hoofdschap der openbare
school .aldaar, meldt men ons dat de
Inspecteur van lieOnderwijs ver
den had dat een benoeming, (de
b op de voordracht was benoemd)
niK 1 ui ver in zijn werk was geen a ti
ll ij stelde dtórop een onderzoek in,
„arbii bleek, dat een raadslid aan
meer dan een sollicitant, zijn stem had
aangeboden, on dat een der aoUieitair
bem daarop was ingegaan, en volgens
zijn verklaring aan gemeld raadslid
bedrag van honderd gulden had
ter hand gesteld. Daarop was de solli
citant benoemd. Het schijnt dat het
raadslid tot de ignobele transactie het
nitiatief hoeft genomen: hii was
daartoe den sollicitant in zijn woon
plaat? kennen opzoeken. F>cn andere
sollicitant had geweigerd op de zaak
le gaan. doch do nu bencomdo was
7,wak gebleken om aan de verlei
ding weerstand t-e bieden. De zaak zal
.oor de "s-Herbogenbosschc rechtbank
worden behandeld.
EEN NIEUWE STOOMER VAN DEN
ROTTERDAMSCHEN LLOYD.
Naar De Tel. verneemt, denkt de di
rectie van den Rotterdamschen Lloyd 't
volgende voorjaar den nieuwen stoomèr
„Slamat", ecn .schip, grooier en fraaier
dan de „Fatria", van diezelfde maa'.-
ichappii, in de vaart te brengen. De
mogelijkheid bestaat, dat de „Rindjani"'
de vaart zal worden genomen en dat
e met meer oudere schepen van den
Rotterdaaisclien Lloyd zal worden ver
kocht.
DE RIJKSVELDWACNT.
In tegenstelling met een bericht dat
dezer dagen in het Hbld. voorkwam,
neemt Het Vad. dat cr van een re
organisatie van de Rijksvcldwacht
geen sprake is en dat de vermindering
van het corps (dat niet 1600. maar ruim
1300 man telt) slechts hierop neer
komt. dat ter wille van de bezuiniging
en daar, waar het mogelijk is. een
enkele kleine post wordt opgeheven.
NIEUWE POSTZEGELS.
Ter gelegenheid van de internatio
nale postzegel-tentoonstelling te 's-Gra-
nliage, van 6 tot 17 Septemb/T 19:4,
zal met medewerking van het hoofdbe
stuur der posterijen en telegrafie, een
stel postzegels van 10, 13 Cn 33 cents
worden uitgegeven. Deze zullen uitslui
tend beschikbaar worden gesteld voor
dc bezoekers van de tentoonstelling en
dc deelnemers aan het waarborgfonds.
De drie zegels zullen ook tc zanien
aangeschaft kunnen worden.
-u over: Ik bob gehoord, dat je de
(wee huizen diö aan weerskanten van
jouw huis staan, voor een prikjo hebt
gekocht. Hoe is da! zoo gegaan T
Muller: O, heel gemakkelijk.
Mijn vrouw geeft spreeklessen, mijn
dochter speelt piano, mijn eeue zoon
viool cü t(e andere mandoline
TOCH EEN AFSPRAAK,
Patroon: Heb je mij gisterdn
niet gevraagd wat vroeger weg te
mogen omdat je een afspraak met je
tandarts had?
Bediende: Ja meneer.
Patroon: En ik zog je even later
inot oen heer -in een café zitten!
Bediende: .luist menodr, dat
was mijn tandartsI
EDELMOEDIG.
„Waarom betaalt u uw schulden
toch niet-" vroce de incasseerder
na zijn tiende vergcefsclie bezoek bij
den student Meyer.
„Man", zei de student, „denk ja
dat ik menscheu als jullie van je
broodwinning zou willen beroovenf'*
TE BELEEFD.
Op een partij kwam een hoer zijn
vrouw halen.
„Waarom komt u zoo laat?" vroeg
do vriendelijke gastvrouw.
„O, mevrouw", was hot ant
woord, ,ik kom alleen maar mijn
vrouw halen".
„Maar wat jammer, dat u dan
niet vroeger gekomen bent!"-
Onze Lachhoek.
INCEZONDEN M E D E D EE LI N CIN
A 60 Cts. per rogel.
Gramofoons en Platen
3 Aneg3ng 8 - Telefoon 2264
Firma F.J.VAN LUIJKEN
Specialiteit In Pathé. Odéon,
Jumbo, Columbia en Polijphoon.
Reparatie-Inrichting.
VOOR DE PLAATSELIJKE KEUZE,
Nu dc hernieuwde openbare behan
deling in da Tweede Kamer van het
etsontwcrp-Rutgers, beoogende de
ocring van plaatselijke keuze, in het
voorjaar verwacht wordt, is uit den Na-
:ionalon Bond voor Plaatselijke Keuze
ïn de Blauwe u eek-commissie een co
mité van actie benoemd, dat met de
bereiding van een betooging in
De.i llaag in Februari is belast. Dit
ité bestaat uit de hceren P, van
der Meulcn, te Utrecht, voorzitter; If.
Fir. Jr., tc Utrecht, secretaris; ds.
J. 11, Ledeboer, te Amsterdam', penning.
sterG. L. de Haas en ds. A.
Montijn, beiden te Utrccb*-
DE- KONINKLIJKE FAMILIE.
De leden der Koninklijk© Famili©
zijn Dinsdagavond in de residentie
ngekomen.
In de richting van een rechtsch
kabinet?
In het Hbld. van Dinsdagavond het
volgende bericht van een buitengewo.
nen medewerker van dat blad 1
Wij mcenen te mogen niedcdeelen. dat
de Kabinetsformateur, mr. dr. D. A. P,
N. Kooien, nadat bij de opdracht der
Koningin in overweging bad genomen,
begonnen is een grondslag te zoeken,
waarop de vorming van een rechtsch
kabinet mogelijk zou wezen. Zijn wij
wel ingelicht, dan was hij heden nog
niet tot het inzicht gekomen, dat een
dergelijk kabinet geheel en al onmo
gelijk is.
De Keuze van den Minis
ter van Arbeid.
De. Algcmeene Bond van Meubelfa
brikanten in Nederland, gevestigd te
Utrecht, heeft het volgend telegram
aan mr. Kooien gezonden
„Dc Algemecne Bond van Meubelfa
brikanten. gevestigd te Utrecht, secre»
tariaat Haarlem, verzoekt u bij aan-
vaarding opdracht der Koningin tot for
matie van een Kabinet bij keuze Minis
ter van Arbeid in het bijzonder reke
ning te houden roet den eisch, welke
door de zorgvolle omstandigheden,
rin dc geheele industrie thans ver
keert, te dringender gesteld moet wor-
den, dat deze hooge functionaris geheel
de hoogte is, van dc practijk van het
bedrijfsleven.
Ket Departement van
Onderwijs,
Het Hoofdbestuur van de Algcmeene
ereeniging van leeraren hij het M. O.
>nd den heer Kooien een telegram
>t behoud van een afzonderlijk ministe.
ie van onderwijs.
Feuilleton
Vertaling nuar het Engelsch van
GENE STRATTON PORTER.
32)
Mc "Lean greep zijn arm.
„Hoort u eens!" riep hij radeloos
uit. „Dat zegt u alsof ik iets zou kun
nen doen, als ik het wou. Ik zeg u clat
de jongen mij liever is dan ik u kan.
zeggen. Ik zou er alles voor over heli-
ben alles. U heeft dikwijls met mij
over liet meisje gesproken. En'het is
dat kind, (lat hij hebben wil! Hij aan
bidt haar en omdat hij weet dat hij
nooit iets voor haar' zijn kan, wil hij
liever steiven. Wot kan ik er in 's he
melsnaam aan doen?"
Behalve dat hij een hand mist, heb
ik nooit van m'11 leven een flinkeren
korel onderzochtzei de dokter, ,,en
zij schijnt dol op hem te zijn; waar
om kan hij haar niet krijgen'/'
„Waarom?" herhaalde Mc Lean.
„Waarom? Om een heelebocl redenen.
Ik heb u verteld dat hij mijn zoon
was. U wist waarschijnlijk wel dat
dat niet zoo was. Iets meer dag een
jaar geleden had ik hem nog nooit ge
zien. Hij kwam toevallig bij de ploeg
aaiiloopen. Ilij is een vondeling, in
een van de tehuizen hier in Chicago
opgegroeid. Toen hij er niet langer
blijven kon, bezorgde het hoofd van
de inrichting hem werk hij een ruwen
kerel. Daar liep hij weg en kwam zoo
bij mij terecht. Hij heeft geen naam
en weet niet wiens kind hij is. Over
het meisje hebben we al meer gespro
ken. U weet wat ze is. geestelijk en
lichamelijk. Haar familie is oud en
gaat' geslachten en geslachten terug,
tot lang' voor ze naar Amerika toe
kwamen. Ze is een verwend eenig
kind en erg rijk. Het loven heeft haar
alles gogeven en hem niets. En hij
voelt dat duidelijker dan iemand an
ders. Er blijft niets anders over voor
den jongen dan de dood, als hij alleen
door haar gered kan worden''.
Het meisje sprong tusschen hen In.
„Geen sprake van!" riep ze uit.
„Als Sproetneus mij noodig heeft,
moet hij het mij maar zeggen, dan
kan hij mij krijgen".
Do verbaasde mannen keken haar
aan.
„Dat zal liii nooit zeggen", zei Mc
Lean tenslotte, „en jij begrijpt.hot
met kindje. Ik weet niet hoe je hier
gekomen bent. Ik bad liever niet dat
je het gehoord had, maar nu het een
maal zoover is. moet ik je ook vertel
len clat licfc niet je vriendschap tf je
hartelijkheid is waar naar Sproetneus
verlangt maar je liefde".
Het meisje keek eerst den dokter
vast aan met haar blauwe oogen en
toen iMc Lean.
„Ik houd van hem", zei ze rustig.
Mc Lean haalde hulpeloos de schou
ders op.
„Je begrijpt het niet", antwoordde
hij geduldig. „Hij wil niet dat je als
een kameraad of als een zuster van
hem houdt maar als zijn meisje, als
zijn toekomstige vrouw. En als jij in
jeedelmoedigheid wil probeeren zijn
loven te redden, en bereid bent om
hem je toekomst, te geven, en1 je vader
is er niet bij, dan is liet mijn plicht
om je daarvan terug te hóuden. Wat
je zegt, en de manier waarop jo Hot
zegt, bewijst dat je nog maar een
kind bent en er niet over gedroomd
hebt wat liefde eigenlijk is".
Toen kwam er een blos op de wan
gen van het meisje, dat bjeck zag van
angst. Haar oogen werden grootor en
begonnen to schitteren. Voor hun
verwonderde oogen groeide ze in dat
oogenblik van meisje tot vrouw.
„Ik heb nooit over liefde behoeven
te droom en", zei ze trotsch. „Ik heb
in m'n leven nooit iets anders ge
kend, dan dat ik van iedereen hield,
en iedereen van mij. En van niemand
heb ik ooit zooveel gehouden als van
Sproetneus. Wc zijn veel samen ge
weest en kennen elkaar goed. Ik houd
vair Sproetneus, net als ik zeg. Ik
heb hem lief met heel mijn hart en
heel mijn ziel en daar zal hij wel
tevreden mee zijn".
„Dat mo'et wel!" mompelde de dok
ter.
Mc I-eau wilde'het meisje naar zich
toetrokken, maar zij zag zijn bewe
ging en ging vlug achteruit.
„En wat mijn Vader betreft, die
heeft til:ij dadelijk alles verteld wat
hij van u over Sproetneus gehoord
had. Ik weet al weken lang net zoo
veel als u. En u houdt daarom toch
niet minder van hem. Ik geloot dat
het vogel vrouwtje nog méér van hem
ging houden. En waarom mag ik dat
dan ook niet? Denkt u dat ik niet zie
hoe dapper, betrouwbaar en flink hij
is? Dat ik niet begrijp dat 2ijn ziel
vol miiziek is, vol liefde voor mooie
dingen, en ook eenzaam en vol ver
langen naar liefde? Waarom zouden
zij en u van hem mogen houden, en
ik hem niets mogen geven? Miin va
der is nooit onredelijk. Hij zal niet
van mij verwachten dat ik niet van
Sproetneus houd, of dat ik het hem
niet zeg, als ik daarmee zijn leven
kan redden".
Zo vloog langs Mc Lean do kamer
van Sproetneus in, deed de deur dicht
en draaide den sleutel om.
HOOFDSTUK XVIII.
Waarin Sproetneus haar
liefde weigert als h ij
niets van z Ijr n a f k 0 m s t
weet, en hetmeisje er
,op uit gaat.
Sproetneus lag plat op zijn rug, zijn
lichaam onbewegelijk In een gipsver
band, zij.ii verminkte arm verborgen
als altijd. Hij keek dadelijk naar haar
gezichtje. Zachtjes liep zo naar hem
Toe en boog zich vol teedéi'lltid over
hem heen. Het deed haar hart pijn
toen zo zag hoe hij veranderd was. Hij
zag er zoo zwak, zoo totaal zonder
hoop en zoo eenzaam uit. Ze zag, dat
de nacht vreeselijk voor hem geweest
in oost zijn.
Voor het eerst probeerde ze zich in
den toestand van den jongen in te
denken. Hoe zou het zijn om geen
ouders, geen thuis, geen naam te heb
ben? Geen naam! Dat was nog het,
ergste van allemaal. Dan was je wel
org alleen en anders dan andoren.
Het meisje greep Ju et baar handen
naar haar hoofd en ze duizelde, toen
ze zich daar in probeerde te verdie
pen. Z-3 viel op haar knieën naast het
bed lieer, legde haar arm onder het
kussen, boog zich over Sproetneus heen
en drukte haar lippen op zijn voor
hoofd. Hij glimlachte zachtjes, maar
hij zag er nog veel zieliger door uit
liet deed haar pijn het te zien.
„Sprootneus", zei -ze. „Jo ziet er
vandaag uit of je me iets te vertellen
hebt, wat is het?"
Sproetneus haalde heel diep adem.
„Och toe", smeekte bij, „denk eens
over ine; ik ben zoo moe en zoo een
zaam! Lieve iboschongel, ontsla me
van-mijn belofte. Laat uie gaan!"
„Maar Sproetneus!" stamelde het
meisje. „Je weet niet, wat je xraagt.
„Jo laten gaan! Dat kan ik niet'. Ik
houd van jou meer dan van iemand
anders, Sproetneus. Nooit, heb ik
iemand gekend die zoo flink was. Ik
heb zooveel plannen voor de toekomst.
Zoo gauw je weer heter bent moet je
veel gaan loeren, en alles wat je
mftar kunt over zingen. Als daar
mee klaar bent, is mijn schooltijd ook
om en dan", -- ze slikte oven, „dan
moet je echt mijn .ridder worden,
Sproetneus, en bij me komen en 1110
vertellen dat jo een beetje van
me houdt. Ik heb er dadeliik Tiaar
verlangd om je moiüjjo te worden,
Sprootfneus. Ik kan je niet loten
gaan, brholve nis je niet van mi!
houdt. Maar j'e houdt, wel een boetjo
van me, is 't nut Sproetuoiu?'"
Sproetneus zag img witter dan het
laken: hij staarde naar het plafond
en zijn adem kwam moeilijk door ziin
droge lippen. Het meisje wachtte oven
of hij wat ZOU zeggen, en toen er niets
gebeurde legde ze haar hoofdje naast
