HAARLEM'S DAGBLAD
Parijsche Brieven
Binnenland
Vrijdag 30 November 1923
VIERDE BLAD
.(Van onzen correspondent.)
WINTER,
De winter heeft rijn intrede gedaan.
Weinig of geen regen, maar fél-koud.
Op de café-terrassen branden de ka
chels en men vecht om de plaatsjes, 't
dichtst bij het vuur, steunt de voeten
op do ijzeren omrastering, duikt diep-
weg in z'n overjas en doet zich te goed
aan keete dranken. De kastanje-koop
lieden vóór de bureaux-de tabac poi-
ren het vuur op en menigeen houdt
even voor z'n stalletje stil om de roode
handen naai het vuurtje uit te steken.
De openbare leeszalen en de gehoor
zalen van gramofoon-huizen zit
ten van 's morgens vroeg tot het late
sluitingsuur propvol, niemand denkt er
aan om, als hij eenmaal een plaatsje
heeft veroverd, ruimte le maken voor
andere koukleumen. En dan de metro!
Men schreeuwt altijd dat het er slecht
ruikt in de gangen, dat men cr beestjes
opdoet, dat 't er tocht, dat 't je een
paar nieuwe schoenen kost.... maar
al die klagers en mopperaars vluchten
toch maar in de ondergrondsckc tram
omdat 't er zoo weldadig warm is. Dit
is eigenlijk het aardigste oogenblik van
Parijs. Parijs is thans werkelijk „thuis".
Lang duurt het niet, want in Januari
begint de groote vlucht naar de Rivièra
of naar de sneeuwlanden. Nu, in de
maanden November en December kan
men tenminste alt men weet waar
het te vinden écht Parijs zien. Zoo
wel het deftige, aristocratische Parijs
als de demi-monde, zoo goed als de
burgerklasse en de ïolkskringen van
de wereldstad.
De Opéra is en blijft nog altijd wat
het sedert menschenheugcnis is ge
weest de verzamelplaats voor de fa
milies, die ver weg blijven van elk
ander niet gesubsidieerd, maar mis
schien op hooger kunstpeil staand
theater. Men ontmoet elkaar in loge
no. zooveel. Oh. verrukkelijke Opéra
avondenherinnering aan dat oude
oude Parijs, Parijs van vóór den oor
log, zoo geheel verschillend van dat'
van thans..—
En dan die wandelingen, 's morgens,
in het bosck! Vergezeld van de gouver
nante of de dame-van-gezelschap. Zich
in het coupc-tje naar den ingang van
het Bois laten rijden. Als dan eerst be
hoedzaam het puckhondje op z'n wag
gelende pootjes is gezet door den koeït
sier (u kent dat gladgeschoren, inter
nationale type!) en mevrouw uit hst
lijtuigje is geholpen en het rijtuig stap
voets moet volgen. En als dan de oude
baron die zich nog kranig houdt op
z'n peerd langs draaft cn met een ele
gante zwaai z'n bruine bolhoedje af
neemt. Maar hier, op de Avenue des
Acacias, komt ook die zonderlinge we
reld die schittertschittert.... en
ineens uitdooft. Die typen die je dan
nergens meer ziet, of eeris bij toeval
ergens in een mode-plaats, als chauf
feur, als portier-, gids, - ouvreuse of
chanteuse in een cabaret. Maar nu -la
ten ze zich nog door gegalonneerde
chatuffeurs rondrijden.... ze lachen
onwelluidend hard en ze schreeuwen..
en weten zich nog niet behoorlijk te
gedragen tegenover hun kapitaal, noch
tegenover hun personeel. Doch.... te
genover ach zelf en hun gelijken.. Won
derlijk wereldjeniet buitengewoon
sympathiekmaar wèl karakteris
tiek. Marcel Prévost heeft hen zoo aar
dig geschetst in z'n roman „Les demi-
Vierges"j
Dan de stillere wijken waar, nu de
winter er is, de menschcn stilletjes ge
brek lijden, maar 't niet voor elkaar
willen weten. Wat *n droefgeestige tafe-
reclen zou men zien wanneer men eeo3
al die voor-gevels van die oude., donkere
huizen kon afrukken. Vroeg naar bed:
dat spaart licht en verwarming uitl
Gebrek, zwaar gebrek wordt hier gele
den!
Mijn bcrigheden brengen me dikwijls
in die kringen en altijd valt me weer
het verschil op lusschen die huishou
dens van z.g. intellectueelen em
ployés aan de ministeries, of banken,
bedrijfschcfs, officieren, leeraren enz.
en do echte arbeiderskringen. De
Iaat sten die geen stand boeven op te
houden (en nergens is het standverschil
zoo scherp afgeteekend als hier) trek
ken zich van de benarde tijdsomstan
digheden betrekkelijk weinig aan. Kotn
er binnen, onverschillig op welk uur
van den dag en de kachel staat rood en
de koffie trekt. Maar dan de miscre bij
die intellectueelen, wanneer men met
een triest lachje zegt: houdt u uw hoed
maar opde schoorsteenvegers moe
ten straks komen, daarom s'.oken we
niet.. ..of: de antbraciet wordt straks
gebracht!or men zeg; met een
heroïek gebaar 't is niets koud van
daag. Voor die menschen is de winter
een zware beproeving. En nu denken
we weer aan die dagen van vóór '14,
toen iedereen tevreden kon zijn, want
in letterlijken zin overal trok de
schoorsteen. De levensduurte welke we
meer dan eens hier hebben gesigna
leerd, heeft deze heele klasse verlamd.
En geen dag gaat voorbij of er worden
nieuwe slachtoffers gemankt. Ondanks
de Roer-bezetting zijn de brandstoffen
eens zoo duur geworden. Men ziet de
menschen met een handzakje een paar
kilogram cokes halen of een bosje
houtkasten en kisten worden nage-
bezocht of er nog niet een stukje hout
is om te verbranden.
Het is bekend dat iD geen land ter
wereld het kapitaal zoo gelijkmatig
was verdeeld als in Frankrijk, d.w.z. in
Frankrijk van vóór den oorlog. We
willen niet de oorzaken gaan nazoeken
van de kapitaals verplaatsingde
oorlogen nog eens de oorlog.
Struggle for life kende men er eigen
lijk vóór 1914 nieten nu, tien jaar
later, zijn reeds duizenden bezweken in
deze worsteling. Wie heeft dat ooit kun
nen denken dat men nog eens tot zulke
noodmaatregelen moest over gaan een
dagblad biedt z'n lezers de gelegenheid
aan om brandstoffen te koopen tegen
prijzen, enkele sous lager dan die van
de handelaren! Een courant als turf-
boer! 't Wijst er wel op hoe alles is
veranderd. En 't treurige van dat alles
is, dat die waanzinnige priisverheogin-
gen van de brandstoffen absoluut onge
motiveerd zijn en onnoodig wanneer de
regeering krachtiger stond tegenover
de défaitisten. Het heet dat men dc
kolen zoo duur moet betalen ten gevol
ge van het koersverschil cn de regee
ring stelt dan de maximum-prijzen
vast. Maar de verklaringen van een
groothandelaar in brandstoffen zijn wel
typeerend de regeering stelt maximum
prijzen vast, maarceel te hoog. Dat
wij onze Engelsche kolen zoo duur
moeten betalen is een leugen. Al onze
voorraden zijn in Maart besteld en be
taald. Voor t oogenblik 'dus d'.c,
prijsverhooging absoluut ongemoti
veerd.-.. maar ik mag, als Ed van het
kolen-syndicaat nu eenmaal niet bene
den vastgestelde minimumprijzen ver-
koopen.
Als straks de eerste sneeuw
Patschl M'n kleine stamhouder depo
neert een knuistje vol kletsnatte sneeuw
op m'n bureau—.. De eerste sneeuw!!
Wintert
HENRY A. TH, LESTURGEON.
Parijs, 20 November,
De electrificatie der
spoorwegen
Het traject Leiden-Den Haag
Naar de Tel. verneemt, zal de in-
dienststelling van het traject Leiden-
Den Haag, wat de electrische beweeg
kracht betreft, eenige vertraging on
dervinden.
Oorspronkelijk lag het in het voor
nemen, in den loop der maand Janu
ari e.k. een proefrit te honden. Ge
bleken js echter, dat de wijzigingen,
welke het stations-emplacement te Lei
den moet ondergaan, van grooter
omvang zijn, dan aanvankelijk ver
ondersteld werd. Ten behoeve van 't
goederenvervoer 2aillen eenige nieu
we sporen moeten worden gelegd,
daar anders ten behoeve van het
goederenvervoer te lang van de
hoofdbaan gebruik moet gemaakt
worden.
Voorts zullen verhoogde perrons
worden aangebracht, ten einde heb in-
en uitstappen uit de electrische trei
nen te bespoedigen.
Op de bnan zelf wordt eiken nacht
met bekwamen spoed gewerkt, waar
door voor bet goederenverkeer, des
nachts op het baanvak LeidenDen
Haag, slechts van één spoor gebruik
gemaakt kan worden.
Ditzelfde was, ook wat de personen
treinen betreft, gisteravond in het. sta
tion Den Haag het geval. Daar op
het emplacement, even buiten het
station, werkzaamheden moesten ver
richt worden ten behoeve van het
plaatsen der masten voor de gelei
dingsdraden, werden alle treinen, wel
ke na 10 uur des avonds van de rich
ting Amsterdam kwamen, over het
„afgaande" spoor geleid.
Voorl'oopig zal de electrische be
weegkracht op het traject Leiden
Den Haag uitsluitend voor de locaal-
treinen gebezigd worden, totda' ook
de trajecten Amsterdam—Leiden en
Den IlaagRotterdam ge-electrifi
ceevd zullen zijn.
Wanneer dc route Amsterdam-
Rotterdam geheel voor gébruik gereed
zal zijn. zullen do volgende baan
vakken voor electrische beweegkracht
in gereedheid worden gebrachtAm
sterdam—Utrecht (via" Hilversum).
AmsterdamUitgeest (via Yclsen).
Vclsen—IJmuiden.
WIJZ1CING WETBOEK VAN
STRAFRECHT.
Verschenen ie het Voorloopi2 Ver
slag der Tweede Kamer, over het
wetsontwerp tot wijziging en aanvn'-
ling van liet Wetboek van Strafrecht
met betrekking tot de uitlokking. Het
volgende wordt er aan ontleend
Volgens sommige leden gaat een
herziening, geliik thans ten aanzien
van de uitlokking aan de orde words
gesteld, feitelijk ia tegen de meer en
meer veld winnende overtuiging, dal
vermeerdering en verscherping van
strafbepalingen wel het meest ondoel
treffende middel is om de criminali
teit te bestrijden, en zij leidt de aan-
ci'acht af van de noodzakelijkheid van
die oudere maatregelen en hervormin
gen, welke bovenal de strekking heb
ben de oorzaken der misdadigheid op
te heffen of te verminderen.
Vele andere leden, die dit gevoelen
geenszins konden deolen, juichten het
niet slechts toe, dat voorgesteld wordt
een leemte In art. 47, 2e wetboek van
Strafrecht aan te vullen, maar ook
dat de minister door dit wetsontwerp
tot oplossing tracht te brengen do
rechtsvraag, of naar ons recht straf
baar is hij. die een ander tracht te
bewegen tot het begaan van een mis
drijf, indien het misdrijf of een straf
bare poging daartoe niet is gevolgd.
Vrij algemeen kon men zich met
art-. 1 van het ontwerp vereenigen.
Vele leden -hadden tegen cc bij
art 2. voorgestelde aanvulling van het
Wetboek van Strafrecht ernstig he
zwaar. Zij konden niet inzien, dat het
gewenscht is, daden van uitlokking tot
misdrijf in het algemeen als een zelf
standig delict strafbaar te stellen,
naast de bijzondere gevallen, voorzien
in de ari(. 131. 132. 133. 134. 177 en
178 van hel Wetboek van Strafrecht
Deze leden betwistten geenszins, dat
de in het nieuw voorgestelde artikel
134 bis. Wetboek van Strafrecht ge
noemde handelingen op zich zelf af
keurenswaardig. :a strafbaar zijn.
maar een strafbaarstelling achtten zij
slechts dan gerechtvaardigd, indien
de rechfsveiligheid in ernstige mate
wordt aangerand, en daarv.su kan in
dezen geen sprake zijn.
Voorts achtten deze leden het be
dreigde maximum te hoog.
Vele andere loden achtten het nieuw
voorgestelde artikel 134 bis in begin
sel zeer wel verdedigbaar.
ROTTERDAM ALS HAVENSTAD.
B. on W. van Rotterdam herinne
ren in eon brief aan den Raad aan de
opmerkingen van het lid J.Brautignni
in de zitting van 3 Mei over de be
voorrechte positie, welke door maat
regelen der Fransche regeering aan
de haven van Antwerpen is verleend.
De Kamer van Koophandel te Rot
terdam heeft reeds 26 Februari tot
den minister van Buitenlandscho Za
ken een rapport gericht, waarin een
uiteenzelling wordt gegeven van de
gevolgen voor Rotterdam, voortge
vloeid uit dé opheffing van de Fran
sche surtax© d'entrepót el d'origine
voor de Antwerpsche haven De daarin
verstrekte gegevens toonen aan, dat
Rotterdam als o-evolg van de maatre
gelen van Fransche zijde aanmerke
lijke nadeelen lijdt.
De gevolgen spiegelen zich in de
vervoercijfers duidelijk af. Het verkeer
over Antwerpen en Rotterdam naar
het Fransche Rijnland, verschilde in
1919 niet veel, doch in 1920. nadat de
opheffing van de surtaxe van Antwer
pen was tot stand gekomen. is liet
verkor-r over Antwerpen stork toege
nomen .terwijl dat over Rotterdam
bijna zijn bc-teekenis verloor. R. en
W. meenori, dnfc hof hjor een zaak be
treft. welk© voor het bestaan en de
toekomst van Rotterdam van zeor
groot belang is.
Moet reeds de thans geconstateerde
vermindéring van het verkeer mot hot
Fransche Rijnland tot bezorgdheid ro
den geven, daarnevens ligt liet vooi
de hand, dat. indien ook andere ge
deelten van den Run blijvend tot hei
Fransche douanegebied mochten ko
men te behooren, de aan Antwornen
Dingen die niet iedereen weet
HOE WERKT DE TELECRAAF.
De telegraaf-ver-schrijver berust op
het beginsel, dat een staaf week ijzer,
dat is uitgegloeid ©n langzaam afge
koeld smeedijzer, magnetisch wordt,
wanneer een eioctrische stroom rond
om het staafje geleid wordt cn zijn
eleciriciteit weer verliest, als de elec
trische stroom ophoudt.
Bij de telegraaftoestellen is het stuk
je week ijzer in hoefvorm omgebogen
en daaromheen is geïsoleerd koper
draad gewonden. In dien vorm heet
het een elcctromagneet Die electro-
magneet maakt deel uit van een keten
d.w.z. de electrische draad, die om het
week ijzeien staafje is gewonden.
verlengd en vormt op sommige tijden
een geheel gesloten ring.
De keten wordt gesloten en geopend
door ecu z.g. Morsesleutel. Die sleutel
bestaat uit een staafje met een knop
er cp, otn hei naar beneden 1e kun
nen drukktr. Dat staafje maakt deel
uit van den keten. Aan de eene zijde
is het bevestigd aan den koperdraad
en aan de andere zijde ligt liet andere
uiteinde van den draad er vink onder.
Drukt men nu op het knopje, dan
duwt men dus hel staafje op liet uit
einde van den draad. Nu is de kelen
gesloten.
De electrische stroom, die namelijk
in den draad gebracht is, gaat nu
door hf' staafje van den sfeutel en
vandaar in het andere einde van den
draad. Do' strocm gaat nu in den
draad verder en komt in de windingen
rondom "t weeke ijzeren staafje. Naar
we hoven al zagen maakt de stroom
hef ijzeren staafje magnetisch. Ken
gevolg is, dat het magnetisch gewor
den ijzeren staafje een ander stuk
ijzer, dat. er boven bevestigd is, aan
trekt. Dit ijzeren 6taafje, anker gehec-
feii. wordt nu naar beneden getrok
ken. Maar daar dit staafje draaibaar
gemaakt is, gaat het tegenoverge-
verleendo bevoorrechting voor de Rot
te rdamsche haven zeer ernstige gevol
gen zou kunnen hebben.
Ze achten het dan ook dringend
noodig, dat zoowel van de zijde van
het Gemeentebestuur als vooral ook
van die der landsregeering, al het mo
gelijke worde gedaan, om deze gevo-
gen af te wenden en te bereiken, dat
Rotterdam op gelijken voet als Ant
werpen zal worden behandeld. Een
maatregel, waarvan ook in de laatst
gemeld© stad zelf dc rechtvaardigheid
wel wordt ingezien.
Om deze redenen stellen B. en W.
namens den Raad voor, aan den
minister van Buitenlandsche Zaken
een adres te richten, waarin op do
feiten wordt gewezen en hem wordt
verzocht, voor de Rotterdamoebe be
langen ten krachtigste bii de Fransche
regeering op te komen
stelde deel van 'dit staafje omhoog, ter
wijl het. aangetrokken deel omlaag
gaat naar de magneet.
Aan dit omboog gaande deel heeft]
men een potlood bevestigd.
Wanneer nu bijv. een telegrafist to
Haarlem op den knop drukt, van den
Morse-sleutel, dan kan de electrische
stroom doorgaan e.u loopt bijv. door
de telegraafdraden naar Amsterdam.
Daar komt hij in het toestel, waar hij
't hoefvormige w.:eke ijzer mr..:ii--tis-. h
maakt. Dit trekt nu de draaibare staaf
met het potloodje aan en de stift van
het potlood drukt tegen een smallo
papierstrook aan.
Deze papierstrook draait voortdu
rend. Houdt men nu in Haarlem den
sleutel heel even ia de laagte, dan
komt in Amsterdam het potlood odk
maar even tegen het papier aan en
maakt daarop een punt. Wordt do
Morse-sleutel lang naar beneden ge
drukt, dan komt er een streep op den
papierstrook, daar deze zich onder
het potlood voortbeweegt.
Wanneer inen waf langer op den
knop van der. sleutel drukt, wordt
deze weer door een veer in de boogie
geduwd. De sleutel is dus niet meer
in aanraking met het eind van den
koperdraad waardoor de keten niet
een geheel meei vormt en de stroom
ook niet meer door kan gaan. Een gé-
volg daarvan is, dat het week ijzeren:
staafje niet meer magnetisch is on
daardoor -Je draaibare staaf niét
meer aantrekt. Ook hier brengt een
veer dit rlnafjo weer op zijn plaats.
Mei do punten en strepen kan men"
01» deze manier de letters, die dc woor
den votincn, overbrengen. Voor liet
geheel© alphabet heeft men een lic-
paal-1 stol punten cn strepen vastge
steld. De telegraaf van dit svsteem is
de Morse-telcyraaf, die sedert 1S15 in
gebruik la
Voor hem was het stelsel van Stein-
heil in zwang. Ook bij dit systeem,
evenals nij de-, van Morse, het men
den tweeden koperdraad weg. omdat
de aarde zeil als stroomgeleide.r kon
dienen. Men verbir.d'. nu de"uiteinden
vnn den tweeden li and aan een mo
to len plaat, die in den grond wordt
gestoken
Gauss en W. hor nt Go'.iingér. dié
in 1S33 de eei-sl© telegrafische gemeen-
schap tot stand bi achten, hadden
dn ar voer twee draden noodig. Voor
hen had Van Sommering uil Miln-
clien een systeem bedacht, waarvoor
2> draden noodig waren. Hij was de
eerste, die vau electrische stroomen
gebruik mankte, maar op een andere
manier, dan bij do latere telegraaf
lij net eind der I80 eeuw gebruikte
men geluid- en lichtsignalen om tijdin
gen tusschen twee plaatsen over te
brengen,
DE UITVOER VAN GOUD,
Naar wij van bevoegde zijde verne
men, heeft er geregeld uitvoer van
goud. zoowel in baren als in munt-
vorm plaats.
De uitvoer van goud. die nog f-tefds
verboden is. kan alleen geschieden,
nadat voor dc partijen behoortnk con
sent door de N'ederlandsche Uitvocr-
maatschappii i.s verleend.
In tusschen probeeren, zooale ook
gedurende don oorlog steeds eeochied-
de. verscheidene handelaren in dit
metaal het goud ook zonder consent
de grens over t© brengen. Een dezer
dagen is een exporteur, dj© eeu hoe
veelheid van ongeveer 40 K G. goud
over de grens wilde brengen, zondof
dat hii daarvoor oen concent kon too
nen. door de c-mtroleorende douane
ambtenaren betrapt. De gehee'e zen
ding werd in booing genomen.
JACKIE COOGAN.
Filmsterren hebben hun eigen mode-
Vormen. Een daarvan schijnt te zijn,
dat ja geen
goede filmster
kunt -wezen,
wanneer
1 niet tenminste
een reis
Europa hebt
gemaakt. Voor
de reclame na
tuurlijk en ver
der om voor
je amusement de te snel verdiende
dollars op te maken. Zelfs een jeugdi
ge filmheld als Jaökio Coogan moet
hieraan meedoen. Binnenkort zal de
„millioen-dollar"-jongen eon kijkje in
de Oude Wereld nemen. Of het aan
hem besleed zal zijn? Er zullen hier
genoeg dwazen gevonden worden, die
klaar staan, het knaapje voorgoed hot
hoofd op hol te brengen.
Dan maakt hij geen kinderlijke grap
jes meer als onlangs, toen hij aan zijn
moeder vroeg, of het nog geen tijd was
om te gaan eten.
„Nog niet'1 zei Mama Coogan.
„Maar de klok heeft toch al zes ge
slagen
„Wolneen, nog niet".
„O", besloot Jackie „dan gaat mijn
maag voor".
ALMANAC DE GQTHA.
Gij kent het gewichtige werk, dat
Almanac de Gotha gdbeeten is, wel
licht niet lezer. In dit, uit eenige vo
lumen bestaande ©ncyclopaedisohe
boekwerk worden alle beroemde per
sonen van den tijd van het Congres te
Woenen <1815) tot den hui dagen dag
vermeld. Als gij verder weet, dat vorst
Bismarck eens een jong diplomaat den
raad gaf om dit rood-met-goud ge-
bande werk van buiten te loeren, dan
begrijpt gij, dat het van belang is.
Inderdaad is de Almanac de Gotha
een historische mijn van de bovenste
plonk. Het eerste deel is volgens tra
ditie altijd gewijd geweest a.an_regee-
rende vorstenhuizen sinds 1815. Ook
al volgons traditie warren hierin van
buiten Europa slechts de keizers van
Mexico en Brazilië (zaliger nagedach
tenis) vertegenwoordigd Japan bijv.
kwam er niet in voor, evenmin als
de vroegere keizers van Korea en Chi
na, do koning van Siam, de ex-koning
in van Madagascar, de Shah van Per-
zië enz. Dezen moesten zich allen met
het schellinkje vergenoegen, i.e. het
derde deel van het boek. Japan heeft
deze achteruitzetting nooit goed kun
nen verdragen en de verhouding tus
schen het Land van de Rijzende Zon
en den uitgever waren gedurende een
periode van meer dan een halve eeuw
gespannen. Eindelijk werd deze stüle
strijd in 1921 bijgelegd, maar nu is
behalve aan Japan ook toegang tol het
eerste deel verleend aan de keizerin
van Abessynië. den koning van Siam,
den Shaih van Perzit, den Sultan var
Marokko en zelfs aan koning Fonad
(Daily Sketch, Londen).
Die ellendige losse centen moe
ten nu maar eens weg.
r Wat mankeert je nou, man.
Waarom gooi je al dat geld weg!
Ik wou alleen maar zekerheid
hebben, of het ijs sterk genoeg was
vóór mij.
Egypte. Zou '3it misschien ko
men, doordat Europa langzamerhand
te arm aan vorsten komt en zelfs de
Almanac de Gotha wat frisch blauw
bloed kon gebruiken?
REGENMAKERS.
Na onze ondervinding van de laat
ste maanden kunnen wij ons bezwaar,
lijk voorstellen, dat er nog menschen
op aarde zijn. di© naar middelen zou
den zoeken om kunstmatig regen te
verwekken. Maar niet overal heeft
men in den Iaatsleu tijd zulk een
overvloed van hemelwater gehad. In
Dayton (Ohio) hebben een aantal
aviateurs nu daadwerkelijke proeven
genomen met wat een optimistisch uit
vinder op zijn stofrige kamer als pro
baat middel had uitgewerkt. Zij strooi
den, na boven de wolkenlaag te zijn
gestegen, hierop een hoeveelheid ge-
electriseerd zand. Deze proefneming,
genomen op wolken van verscheidene
Kilometers lengte en wisselend in dik
te van 150 tot 500 Meter, zou uitste
kend geslaagd zijn. Die Amerikanen
jchMaar laten wij liever nog even
achten, tot het bewijs wat dichter
bij komt.
DORSTIGE SCHEPEN
Reeds meerder© malen hebben wij ge
legenheid gehad, in het licht te stel
len, welke reusachtige hoeveelheden
van alle dagelijkscho benoodigdheden
er voor iedere reis van een dor ge
weldige moderne oceaanstoomers moe
ten worden ingescheept. Over het wa
ter hadden wij het nog niet. Een dier
schepen neem! geregeld van South
ampton naar New York, een reis van
zes dagen, 3'JOO ton water mede, welke
geheele hoeveelheid keurig in tanks,
die langs de wanden van het schip
zijn aangebracht, wordt geborgen.
Niet alleen de passagiers hebben dit
water noodig, de grootste verbruikers
zijn de soheepsketels. De ketels van do
Berengaria bijv. gebruiken op een
reis meer dan 3000 ton water.
EERBIED VOOR DE GESNEUVEL
DEN.
Eonige dagen geleden hebben eenige
inbrekers (zooals de geijkte term luidt)
zich met geweld toegang weten te ver
schaffen tot het huis van een advo
caat te Londen. Zoolang zij binnen
waren, grepen zij alles wat onder hun
bereik was, geld, juweelen. snuiste
rijen.
Wat den advocaat en zijn vrouw
echter het meest bedroefde was de dief
stal van een medaillon, bevattend© een
geschilderd miniat-uurportret en een
regiraentsinsigne, dat toebehoord had
aan hun eenigen zoon, dio in den groo-
ten oorlog was gesneuveld.
De kranten publiceerden o.a. ook dit
detail en reeds twee dagen 11a 'den
diefstal ontving de vrouw van den ad
vocaat het volgende hoffelijke briefje
van de boosdoeners:
„Wij hebben door de couranten ken
nis genomen van de vergissing, die
wij begaan hebben,, door ons meester
te maken van souvenirs, dte aan uw
kind hebben -toebehoord. Wij zendon
u deze hierbij terug, waar wij voor
niets ter wereld u van deze herinne
ring aan een held zouden willen beroo-
ven".
Inderdaad was de brief vergezeld
vnn een pukje, waarin de ouders to'
hun vreugde terugvonden, wat zij
voor immer verloren waar.de:..
De menschelijke natuur is vol tegen
strijdigheden.
GOED VOOR KWAAD.
Nog een merkwaardig gevolg van
een diefstal. Een advocaat to Berlijn
wien een gouden horloge was ontsto
len, heeft in do bladen een adverten
tie geplaatst, waarjn hij den dief het
aanbod doet. dezen, wanneer hij het
horloge eerlijk terugbrengt gratis -
voor de rechtbank te verdedigen. Als
de dief niet zeer door zijn geweten
achtervolgd wordt, vreezen wij, dat
deze advertentie weinig succes za!
hebben. En mocht hij erop ingaan,
wat zal dan die verdediging beteeke-
nen. Zal do advocaat dan. m zijn rol
van bestolene een roerend pleidooi kun
nen voeren om de onschuld van den
boosdoener aannemelijk te maken?
OUDE STRAATLANTAARNS.
De lantaarnpalen van St. James
Square, te Londen, worden afgebro
ken en 'door nieuwe vervangen. Dtt
zou op zichzelf niet erg belangrijk zijn
wanneer deze speciale palen niet eene
geschiedenis hadden. Zij zijn namelijk
in het midden der ISe eeuw vervaar
digd van het metaal der kanonnen
van het op de Franschen veroverde
fiegat Bonnventure en daarmede de
oudste lantaarnpalen vau Londen.
KORTE HAREN,
Toen de eerste vrouwen, eenigfc ja
ren geleden hun haar afknipten, tot
pagecoiffures, deden hun wijzere zus
ters niet mee Zij verwachtten niet,
dal deze mode lang stand zou houden
en dnn kwam de ellende. Maar niet
alleen bestaan de page-hoofden nog.
het is van oen mode tot een ware race
geworden. Het is zooveel gemakkelij
ker nietwaar en wij willen het tegen
woordig gaarne zoo gemakkelijk mo
gelijk hebben. Bovendien is het bui
tengewoon practisch bij sportbeoefe
ning. De dameskappers t© Parijs blij
ven echter nog sceptisch en hopen te
vens, dat het niet te lang moer zal
duren. Want zij bewaren de afgesne
den tressen zorgvuldig, voorzien zo
van naam en adres van do eigenares
en wanneer straks de mode weer lang
haar voorschijft, kunnen de dames
hun haar terugkrijgen. Krijgen? Koo
pen natuurlijk. Zoo snijdt het kappere
mes in den meest letterlijken zin aan
twee kanton.
EEN GILBERT-ANECDOTE.
De bekende, inmiddels overleden. En
gelsche opera-librettist W. S. Gilbert,
die o.a met den componist Sullivan
samenwerkte in do productie van „The
Geisha", was een grappenmaker van
zekere vermaardheid. De volgende
brief aan zijn verloofde is hier een ty
pisch staaltje vnn:
Lieve Dorothy. Ik ben op zoek ge
weest naar een hond voor je en ik ge
loof, 'dat ik er een zal kunnen krijgen.
Woensdag weet ik het zekerJe
zult hem niet slaan <tenzij hij liet ver
dient) of hem naar je moeder gooien
(tenzii zij het verdient), want je bent
een lief en vriendelijk meisje en weet
dat het slecht is. om dieren ruw te
behandelen (tenzij zij bet verdienen).
Groet- je moeder fals zij het verdient)
en je vader (als hij het verdient).
Je liefhebbende (als ie het verdient)
W. S. GILBERT.
SLACHTOFFERS
F.r is een zekere klasse slachtoffers
vau den wereldoorlog en den daarop
gevolgdeu „vrede", die laag niet het
medelijden ontvangen, dat zij vordio-
nen. Wij bedoelen de kartografen. do
makers van atlassen.
Toen de wapenstilstand geteókond
•was, .wisten zij wat hlin te doen stond
Zij zetten zich aan het werk om uit; do
ontstane geografische wanorde nieu
we atlassen te scheppen. Het was een
zware taak, maar zij werd volbracht.
Sindsdien echter is al hun werk weer
waardeloos geworden. Turkije heeft
nieuwe grenzen gekregen. Ierland en
Siiezië zijn verdeeld. Rijnland dreigt
nog steeds, zich van het overige
Duitschland af te scheiden. Men kan
toch niet dadelijks nieuwe atlassen
maken En hoe gaat het tegenwoordig
>net het aardrijkskunde-onderwijt» op
de scholen? Wij stellen ons voor. dat
de leeraar d« s Maandags zijn klasse
meedeelt, d;it Rijnland een onafhan
kelijke republiek is. Jan Jansen loopt
daardoor een nul op, omdat hij dacht
dat het een deel van Duitschland was.
Woensdags wordt dezelfde vraag
aan Piet Pietcrsen voorgelegd, dio
triomfantelijk zegt,: Rijnland is een
onafhankelijke republiek. Nul, zegt d<>
leeraar streng. In-!- je dan niet in do
courant gelezen dat do Putsch mis
lukt is?
Dergelijke moeilijkheden hadden wij
toch vroeger op school niet Maar om
op de atlasoen tenjg te komen. Het
lijkt ons het eenige, da: deze voortaan
in den vorm vnn kleurleien worden
verstrekt, zoodat dc leerlingen vnn
t:jd tot tijd. onder leiding van hunno
leeraren de wereldkaart naar do
eiscben des ti.ids- kunnen bijwciken.
