Haarlem's Dagblad | 1923 | 8 december 1923 | pagina 9

Stadsnieuws

Correspondentie

Onze LacfiBoek

Binnenland

deTgmanvan een

prinses

HAARLEM'S DAGBLAD j

pnAfi Q ncrciuiDCD moo nconc di An

ZATERDAG 8 DECEMBER 1923 -

DERDE BLAD

JQPIE

'Als huisgenootje hadden we zoo'n
klein, aardis Indisch kereltje gekre
gen. Met zijn mooie bruine oogen en
bruine gelaatskleur, het donkere,
eenigszins golvende haar en de volle
roede lippen, waarbusschen de blanke
tanden zoo prettig blikkerden, maakte
hii een alO-erliefslen indruk, Over het
algemeen zijn onze Hollandscbe kin
deren dol op hun Indische vriendjes.
Ze zijn grappig, vlug en lenig en
prettig in het spelen. Onze Jopie was
dan ook al gauw de lieveling van de
kinderen en. hun vriendjes. Zoo onge
merkt was het baasje, zoo klein als
hij was, het middelpunt van het
clubje geworden. En hij zou geen
menscheliik wezen geweest zijn, als hij
niet eon dankbaar gebruik van de voor
dcelen, die zoo'n positie biedt, ge
maakt had.

Het lag niet aan hem dat jongens,
die bii zoo achteloos behandeld had,
dat zij bij zichzelf besloten hadden,
niet meer met hem om te gaan, bij
het eerste vriendelijke woord van liem
zich weer direct tot zijn .trouwe tra-
.wanten opwierpen.

Het zijn sterke beenen, dóe de weel
de kunnen dragen het is dan ook
niet meer dan natuurlijk, dat ons
bruintje zijn vriendjes ging tiranni-
seeren. Bij het voetbalspel deelde hij
de lakens uat, hii bepaalde wie kee
per, wie back, wie half-back en wie
in de voorhoede zouden zijn. Ook
word hèm altijd gevraagd', of een jon
gen mee mocht spelen, waren andere
jongens er voor en hij er tegen, dik
wijls alleen uit zucht tot tegenspre
ken, of om nog eens zijn macht te
probeeren. dan w erd de jongen niet
toegelaten. Hii ontbood de jongens om
twee uur in de straat, (bellen mochten
ze niet, dat was te lastig voor het
meisje),- als hij dan eindelijk om
half drie versoheen, ging er een blij
hoera op, niemand die-morde, dat hij
eoo lang had laten wachten en ook
niemand, die er aan gedacht had, om
weg te gaan, zonder Jopie. Kréég
mijnheer het echter in zijn hoofd om
eens wel op tijd te verschijnen, dan
ging hot troepje direct op weg. de te-
laatkomer kwam dan voor niets.
Jopie wacht niet!

In de huiskamer een allerliefst
nacht kereltje, met teere-moederlijke
beweginkjes tegen de baby yan de fa
milie, was hij in de speelkamer bn de
groobere kinderen de heer en meester.
Daar deed liii ook de grooteren vol
ontizac tegen hem opzien, als lui nun
vertelde van zijn jachtavonturen (de
jager was elf jaarof de gevechten
met inlanders, of de ontvoering door
inlanders van een jongetje, dat hij en
twee van zijn vriendjes weer tot de
verukte ouder3 hadden teruggebracht.
Door het succes met zijn verhalen,
werden zijn avonturen hoe langer hoe
overmoediger en onwaarschijnlijker.
Zijn fantastische hoofdje dichtte ten
slótte zulke onwaarschijnlijkheden cn
zulke Münchhausen-aclitig© heldenda
den. dat de kinderen, hoe ongaarne
ook, hem niet meer kónden gelooven.

Lang, heel lang lukte het
hun nog óm te doen alsóf, maar
zoo nu en dan werd het. huu wel eens
wat te machtig. Er werd dan over het.
feit geredeneerd en meestal eindigde
het daarmee, dat .Topic wat van het
verhaal afdeed en de twee andere iets
meer próboerden te gelooven, dan ze
eigenlijk konden. Zoo werden beide
partijen bevredigd.

Jopie wierp zich ook op als _doks-
ïnstTUcteur. Hier in Holland kunnen
de jongens niet boksen, moet je bn ons
in Indië komenMet de gebalde
vuist werden eenre- stooten geplaatst
in de maagstreek van Gor.

„Hè, toe, Jo, leer liet cms dan ook
eens hoe het moet!"

„Vooruit dan maar! We moeten
eerst de ring maken. Lous haal jij
even ie springtouwen

'Lous. verrukt over het aanstaande
Teeuuirtje, geeft hem gauw do tou
wen.

Tafel en stoelen worden verschoven,
aan de pooteu de touwen vastgemaakt
en de ring is klaar. De instructeur
zet zich in een klein stoeltje en begint.
7iju onderricht. Berst worden de vuis
ten van de beide kampioenen omwon
den met wat lappen.

„Zie zoo, nu kan het beginnen.
Eerst elkaar de hand geven... o,
wacht... dat kan niet door de lappen..
nou, dat denken we cr maar bii. Zoo
ie voeten, vooruit Gor... mik op
Bonsjes hoofdLous. weer af en geeft
hem een stcot in zijn ribben, m PI
weer Cor... nee, dat is niet goed, je
mag elkaar niet zoo om de. hals pak
ken.... De twee boksers, stooten en
mikken en weren af en rollen tenslot
te samen over den grond.. Hoe wilder
en woester de kampioenen, hoe rusti
ger de le era ar blijft. Hij zit niet meer
op zijn stoeltje, maar is voortdurend
vlak bij het tweetal, om zijn aanwij
zingen te geven, zijn goed- of afkeu
ring uit te spreken.

i Eindelijk staan Lous en Cor hijgend
en put'fend en stoomeud weer vriend
schappelijk naast elkaar. Zonder
kleerscheuren zijn ze er niet afgeko
men. Ze hebben elkaar verschillende
moppen toegediend, die in het vuur
van de ontmoeting harder zijn aan
gekomen dan de bedoeling is. Maar hot
laten merken dat heb hun pijn heeft
gedaan? Dat nooit! Lous is innig ge
lukkig, dat ze door de twee jongens
zoo geheel als kameraad is opgeno
men. Van de jongens van de klas hoo-
ren de meisjes maar al te vaak
„nee, jullie kunnen met dat spel van
ons niet mee doen, jullie zijn maar
meisjes". Hier in den ring, voelt ze
zich tot jongen „verheven", aan de
stompen en meppen van Cor heeft ze
duidelijk gevoeld, dat hij gcon oogen-
blik gedacht heeft „maar" met een
meisje te doen te höbben. Ze kwamen
allemaal met flinke kracht aan, net of
hij gewoon met een jongen uit de klas
vocht. Het was gewoon verrukkelijk
En Cor dacht er natuurlijk ook niet
aan. iels van pijn te laten merken.
Dat dééd je eenvoudig niet

Niet alle latere ontmoetingen der
twee bokskampioenen hadden echter
steeds zoo'n vriendschappelijk ver
loop. Het kon wel eens voorkomen,
dab Cor in een beetje geprikkelde
stemming kwam, omdat hij vond, dat
Jo meer aanmoedigingen aan Lous,
dan aan hem gaf, dan was de geringste
fout van Lous tegen de regelen van de
edele bokssport al genoeg om hem in
woede te doen ontsteken en dan ont
aardde het gemoedelijke partijtje in
een formeele vechtpartij, waarbij Cor
zijn zus ongenadig op het hoofd tim
merde. Bedarend en sussend trad .To
dan tusschenbeide en scheidde de
vechtenden. Cor vond hr'fi dan gemeen
dat Jo Lous voortrok en ging nijdig
naar beneden, met de belofte nooit
meer met een meisje te willen boksen,
een meisje blééf toch maar een meisje
en leerde het dus nooit

Lous, die er maar al te zeer van
overtuigd was, dat een meisje maar
een meisje bleef, probeerde zich over
dat onaangenaam, maar niet te ver
anderen feit, heen te zetten, door Jo
een robbertje boksen voor te stellen.

Al de lessen, die Jo gaf, wierpen
toch wel hun nut af. Het bruine, le
nige, kleine jongetje was voor de
straatjongens een verleidelijk ding om
te plagen en uit te schelden. Vriend©
lijkheden als „Zoo neger blijf liever
in je apenland"of ..Hier bruine
aap. heb ie een kokosnoot, eet maar
lekker op", of „T-eelijke sausneger",
kreeg onze vriend geregeld te liooren.
De kleine driftkop liet zich dergelijke
dingen niet zeggen en deed de
praatjesmakers al gauw met zijn vuis
ten kennis maken, waarbij Cor hem
dapper bijstond Bijna geen dag ging
voorbij of ons tweetal had slag gele
verd. Óp den duur ging 't vechten .lo
vervelen. Wat kon bet hem tenslotte
schelen, dat gescheld van die jongens!
Alles went en over 'n paar maanden,
ben ik weer terug in Indië, dus, laat
maar praten 1

Cor dacht, er evenwel anders over.
„Ik laat. mijn vriendje niet uitschel
den door die lui. Als ze het wagen, dan
sla ik ze op hun kop

Jo vond waarschijnlijk dat ieder
dat voor zichzelf moest weten of bij
wilde vechten of niet.

Het gevolg was, dat voortaan Cor
alleen vocht, wanneer Jopie n&icc-
clïgd werd. Jopie hield don heel goe
dig do tasch van Cor vast en wachtte
kalm tot het gevecht was afgeloopen,
soms zelfs liep hij al vast een eindje
door, wanneer het hem wat lang duur
de.

Wanneer Cor dan, nu eens-met een
bebloede knie, dan weer met een
blauw oog of een gescheurde broek
uit heb gevecht kwam en verder met
Jo naar huis wandelde, kwam het
niet zelden voor, dat Jo hem zijn mis
noegen te kennen gaf, omdat hij zoo
slecht de bolcslessen in praktijk had
gebracht. „Ach jó ik heb je toch al
zoo dikwijls gezegd, dat je zoo'n vent
eerst een stomp iu zijn ribben moet
geven, dan op zijn kop en dan te
gen zijn neus! maar iij hebt er maar
op los geslagen zonder daar aan te
denkeu. Vergeet nou den volgenden
keer vooral niet, hoe ik het je geleerd
heb. anders doe ik verder niks meer

tri je."

Eindelijk, na lancr praten, ben ik er
gelukkig in geslaagd Cor bij te bren
gen, dat als Jo zich door het schelden
niet voldoende beledigd acht om dat
in een gevecht uit te drukken, hij
(Cor) het zich ook niet behoeft aan te
trekken.

Jo neemt zich voor, om den laat-
sten dag, dat hij hier in Holland is,
met al zijn vijanden af te rekenen, hij
verwacht natuurlijk dat Cor hem
daarbij helpt. Jo gaat dan weg, naar
Indië, de wraak van zijn v-anaen
kan hem dan niet meer deren, maar
Cor blijft hier en gaat eiken dag den-
zelfden weg naar school als die jon
gens. Die zal zich dus nog menigmaal
moeten verdedigen.

Kamer van Koophandel en Fabrieken

ER ZAL NIET WORDEN OVERGEGAAN TOT SLUITINC VAN HET
RIJKSTELECRAAFKANTOOR DES AVONDS OM 10 UUR.

DE KAMER ZAL STAPPEN DOEN TOT BEHOUD VAN HET HULP-
POSTKANTOOR IN OUD-SCHOTEN.

BESLOTEN AAN DE ALCEMEENE VEREENICIN C VOOR BLOEM
BOLLENCULTUUR VOOR DE BLOEMENTENTOONSTELLING EEN
SUBSIDIE VAN f 2500 TE GEVEN EN EEN AANDEEL VAN ƒ2500 IN
HET CARANTIEFONDS TE NEMEN.

DE KAMER BESLUIT ZELF GEEN ENQUëTE IN TE STELLEN
ZAKE HET VRAACSTUK DER WIN KELSLUITINC,

IN-

Vrijdagavond kwam de Kamer
Koophandel en Fabrieken voor Haar
lem en Omstreken bijeen onder voor-
:itcrschap ran den heer E, II. Krelage.

Ingokomon stukkon en
mododeellngen.

PUNT ?.- Ingekomen stukken en
mededeelingen.

Verschillende mededeelingen worden
voor kennisgeving aangenomen.

Een schrijven van de Haarlemsche
Bankvereeniging inzake de Zegelwet,
ordt gesteld ih handen van het Bu-
:au der Kamer.

I-Iet schrijven van de Noord-Zuid-Hol-
landsche Tramweg Maatschappij, in
zake doorvoeren rijtuigen, wordt in han
den gesteld van het Bureau.

Een schrijven van de Kamer van
Koophandel te Meppel, inzake het
marktwezen, wordt in handen gesteld
de Commissie voor het markt
vraagstuk.

Een schrijven van de Kamer van
Koophandel te Zwolle en de Vereeni-
ging van handelaren in bouwmateria
len, inzake borgstelling door aanne
mers en cessie op termijnen, wordt in
handen gesteld van de commissie ad
hoe, bestaande uit de heeren H. van
Hardenbroek van Ammerstol, II. J.
Klein Schiphorst cn F. H. Meijer.

Een schrijven van het Gemeentebe-
besluur van Heemstede, inzake 'net
adres der Kamer, betreffende den ge
meente-verkoop, wordt in handen ge
steld van het Bureau.

Een schrijven van de Kamer van
Koophandel te Leiden inzake forensen-
belasting, wordt in handen gesteld van
het Bureau.

Medegedeeld wordt dat nader bericht
ontvangen dat niet zal worden over
gegaan tot een sluiting van het Rijks-
telegraafkantoor des avonds ara io
uur; zoodat het voorgestelde schrijven
aan den directeur van het telegraaf
kantoor kan komen te vervallen.

Verder geschiedt mcdedeeling van
het antwoord op de vraag van den heer
-. d. Burg inzake het openstellen van
het telegraafkantoor op Zondag.

De heer v. d. Burg informeert of de
Kamer er niets aan' kan doen dat in
dezen een verandering komt.-

De Voorzitter merkt op, dat, in
dezen het geen handelsbelang geldt. De
Kamer heeft zich alleen met de belan
gen van handel en nijverheid
moeien.

De heer v. d. Burg oordeelt dat de
Kamer zich wel degelijk met aangele
genheden als deze moet bemoeien. Het
geldt hier een zaak waarbij een ieder
belang heeft.

De heer Burgersdijk is 'het er
wel mede eens dat het postkantoor een
object is waarmede de Kamer zïoh kan
bemoeien, maar vindt het van weinig
belang of de eene Haarlemmer op Zon
dag aan den anderen een telegram kan
zenden.

Hiermede eindigt deze discussie, daar
geen voorstel is gedaan.

Naar aanleiding van de mededeelïng
inzake het sluiten van het hulppostkan
toor in Oud-Schoten, betoogt de heer
I-Iooy de wenschelijkheid er van dat
dit hulppostkantoor cr blijft.

Bij den heer We ij burg vindt die
gedachte instemming.-

Besloten wordt dat de Kamer alsnog
stappen zal doen tot behoud van het
hulppostkantoor te Oud-Schoten.

De heer II o o ij doet een voorstel
„.a in de openbare zitting aan
de orde te stellen de goedkeuring van
liet gedeelte van de resultaten
Van de geheime zitting in zake bot
adres aan den raad aangaande loon-
on arbeidsvoorwaarden van gemeente
personeel.

Dé Voorzitter heeft daar
eenig bezwaar tegen; maar de heer
II o o ij zegt dat eenige leden van de
Kamer in courantenartikelen op do
zaak reageerden en dus 'hun meening
kenbaar maakten. Andere leden wil
den nu ook liun meaning kenbaar
maken. Opdat zij dat kunnen doen is
het voorstel gedaan.

De Voorzitter merkt op dat
dan het beste is dat de Kamer in een
geheime zitting besluit wat met dat
voorstel te doen. Daarna wordt be
sloten het voorstel aan te houden tot
de zitting met- gesloten deuren.

PUNT 2. Verschillende verzonden
adressen goed te keuren', t-w.

1) aan den Raad der Gemeente
Haarlem in aansluiting op het adres
der Kamer van Koophandel van 25
October 1923;

2) aan de Raden der Gemeenten in
het district der Kamer, inzake ver
koop van gemeentewege.

Ten aanzien van 2e merkt de heer
v. d. B u r g op dat de Kamer alleen
besloot een adres aan den raad van
Haarlem te zenden; waarop de heer
Van Liemt zegt, dat de heer v. d.
Burg zioh vergist; maar dat in de no
tulen hét besluit niet juist is gemeld.

Een Incident.
Een paar leden maken nog esn
enkele opmerking over het adres en
naar aanleiding van 't geen daarover
in den raad van Heemstede en in
andere gemeenten is gezegd en be
roepen zich daarbij op de persver
slagen.

De heer Van Hardenbroek;
nu ja, die verslagen in de pers. In do
pers wordt wel eeus meer wat mals
gezegd.

Onmiddellijk een hamerslag van
den voorzitter die daarna tot den
heer Van Hardenbroek zegt: Het gaat
iet aan dat u zich richt tot men-
schen, die zich hier niet kunnen ver
dedigen.

De adressen worden goedgekeurd.

Subsldiën.

Punt 3. Subsidieaanvragen.

Hei Bureau ste't voor, de volgende sub
sidies te verleenen:

a. Museum van Kunstnijverheid te Haar
lem f 250;

b. Algemeens Vereeniging v. Bloembol
lencultuur te Haarlem, f SOOO, te verdeden
os volgt: begrooting '1923 f 1000, begrooting
:'°A i 2000 en begrooting 1925 f 2000.

e. Bureau voor uitvinders te 's-Gravea-
liage: geen subsidie.

d. Centraal NonnalisatieBureau te Delft
f 250; -

e. Algemeene Nederlandsche Vereent
ging voor Vreemdelingenverkeer te 'e-Gra
venhage: f 100.

f. Vereeniging Binnenéeheepvaartcon-
gres te Amsterdam: geen subsidie.

g. Vereeniging „Nederland in den
Vreemde" te Amsterdam: geen subsidie.

Wal aangaat b stellen de heeren v. d.
B u i' g en II o o ij voor te iezenf 2500
te verdeden als volgt: begrooting 3925
f 1000, begrooting 1924 f 1500, en bovendien
oen aandeel te nemen groot f 2500 in het
to stichten garantiefonds groot f 50.000.
echter met dien verstaalde, dat indien het
garantiefonds moet worden aangesproken
do deelnemers, dus ook de K. v. K„ ponds-
jliohds gewijae moet bijdragen (de K, v. K.
jiiooit hooger dan f 2500).

In de naar aanleiding van dit voorstel
gedane discussie stelt de heer Burg ers-
d ij k voor te besluiten alleen f 2500 eub-
oidie te geven.

De heeren Mensing en Hooij be-
toogen dat bij deze tentoonstellingen een
groot middenstandsbclang is betrokken,
daar ze zoo glorieus zijn, dat ze niet al
leen nationaal, maar ook internationaal
bezoek trekken.

Nadat de secretaris nadere inlichtingen
aangaande den financieelen toestand der
Kamer heeft gegeven, trekt de heer Bui-
g e r s d ij k zijn voorstel in ten gunste
van dat der heeren Van den Burg en
Hooij, dat door het Bureau der Kamer is
overgenomen.

rnmiddeis dient de heer Meijer een
nieuw voorstel in om to besluiten f 2500
subsidie te geven, dat met 4 stommen voor,
die der heeren Klerk, Meijer, Deddens en
Slis wordt verworpen.

Daarna wordt goedgekeurd het door het
Bureau der 'Kamer overgenomen voorstel
Ilooij-v. d. Burg, aldus gewijzigd, dat
daarin wordt gelezen: begrooting 1925
f 1800, begrooting 1924 f 700.

Bij punt d wordt op voorstel van den
lieer ijeddens besloten f 100 subsidie te
geven; bij f. na een lange discussie op
voorstel van den heer Meijer met 9—8
f.temmèu om voor f 25 lid ie worden.

Bij g diende de heer Treur een voor
stel in om voor f 25 lid to worden. Daar
over staken de stemmen. Het is daardoor
verworpen.

De overige eubsidión worden vastge
steld tot de voorgestelde bedragen.

Punt 4. Het Bureau der Kamer stelt
voor een oommissie van toezicht voor het
Bureau van adviezen voor den midden
stand te benoemen, bestaande uit de hee
ren J, H. Wej-burg, J. v. d. Burg en J. C.
Mollerus.

Goedgekeurd.

Punt 6. Benoemd worden in de commis
sie tot oaidenzoek van de geloofsbrieven

der nieuw gekozen leden van 3e Kamer,1
de heeren Burgersdijk, Weberen Miezérus
cn ais plaatsvervangers de heeren Meijer,
Slis en Weijburg.

De commissie zal afzonderlijk vergadereu
lot het onderzoek der geloofsbrieven.

Stopplaatsen voor autobussa".

Punt 6, Rapport Commissie voor Ver
keer en Vervoer, inzake eehrijven van
Burgemeester en Wethouders van Benne-
broek, betreffende «topp'antsen voor
autobuseen.

Do Commissie voor Verkeer en Vervoer
stelt voor aan B. en W. van Haarlem mede
te deelen, dat zij overtuigd is van de bil
lijkheid van hc-t verzoek, neergelegd in
het adres van Btugerneester en Wcthou-
dors van Bennebroek, en daaraan uitvoe
ring te ge-ven voor zoover het verkeer in
de 6tad daarvan geen ernstige belemme
ring ondervindt."

Opgemerkt wordt dat de bedoeling is
dat er meer stopplaatsen zullen komen.
Het rapport der comijiigsie word: daarna
goedgekeurd.

Punt 7. Rapport Commissie voor Ver
keer en Vervoer, inzake nieuwe verorde
ning op het sluiten van allo niet-Rijkswe-
gen in Noord-Holland.

De Commissie ï-oor Verkeer en Vervoer ad-
vlseort afwijzend te beschikken op het ver-
700.: van den Bond van Bedrijfsautohou
ders o Nederland en dit schrijven voor
kennisgeving aan te nemen.

Punt 8. Concept-schrijven Commissie
Verkeer en Vervoer aan de Staatscommis
sie voor het Vervoervaagstuk.

De Commissie voor Vorkeer en Vervoer
adviseert, krachtig aan te dringen bij de
Staatscommissie, voor 't Ver voer vraagstuk
op verlaging der tarieven.

Goedgekeurd.

Punt 10. Ccaicept-sohrijven Commissie
Winkelbedrijf aan den Minister van Ar
beid, Handel en Nijverheid, inzake ar
beidstijd bakkerijen.

De Commissie voor het Winkelbedrijf
adviseert, den Minister van Arbeid, Han
del en Nijverheid te verzoeken, een wijzi
ging te brengen in art. 37 der Arbeidswet
welke wijziging beoogt aan de bakke
rijen ruimeren arbeidstijd te geven.

Goedgekeurd.

Punt 10. Advies Commissie Winkelbe
drijf inzake rapport Middenstandsraad,
betreffende handel drijvende ambtenaren,

De Commissie voor het Winkelbedrijf
adviseert, het rapport van den Midden-
standsraad inzake concurrentie door Rijks
ambtenaren, te aanvaarden.

Aldus besloten.

Winkelsluiting.

Punt 11. Voorstel der Commissie voor
het Winkelbedrijf, inzake een adres der
Haarlemsche Winkel iersvereeniging, be
treffende de winkelsluiting.

Do Commissie voor het Winkelbedrijf
adviseert, een enquête in te stellen, inzake
het vraagstuk der winkelsluiting.

De heer van Liemt deelt mede, dat
het de bedoeling is, de enquête alleen
te stellen bij winkeliers in consumptie
artikelen; de heer v. d. Burg 6telt
de enquête niet alleen uit te strekken tot
de in he Handelsregister ingeschrevenen,
maar ook tot de niet ingeschrevenen en
ook to informeeren over de Zondagsslui-
ting.

Een lange discussie ontslaat naar aan
leiding van een opmerking

i Ha

e k, die c

aan verbonden onkosten
het personeel der Kamer dat net mede
brengt er bezwaar tegen heeft, dat de en
quête van de Kamer zal uitgaan. Volgens
hom dient de Middonstandsraad en do
Winkelicrsvereeniging de enquête te hou
den en de Kamer daarmede dan 3an stu
diemateriaal te helpen. De Kamer kan
dan zien waf haar te doen staat.

De heer van Liemt eegt dat de com
missie in haar voorstel oen middel zag
een goed advies aan de Kamer te kunnen
uitbrengen. Ten elotto wordt het
stel der commissie met 8—9 stemmen
verworpen. Vóór stemden de heeren v. d.
Burg, Ten Boom, Weijburg, Deddens,
Klein Schiphorst, Lamp, Van Liemt en Slis
Do voorzitter zegt dat nu de enquête
door den Middenstandsraad en de Win
koliorsvereeniging zal moeten wnrden ge.
houden en dat als van dien kant inlich-
tingen zijn verkregen de zaak in de Kamei
aan de orde zal moeten komen.

Do heer Van Liemt verwacht mlel
dat do Middenstandsraad bereid zal zijn
een enquête te houden, omdat de loden
van do Haarlemsche WinkcliersveTeenjging
juist om de quaeslie van dc winkelsluiting
uit de Middenstandsvereeniging traden.

Na rondvraag waarbij niemand ïc-ts had
op te merken, ging do Kamer om
in een zitting niet gesloten deuren

NOOD IN DUITSCHLAND.
Thans is in totaal ontvangen hij
de afdeeling Haarlem vmt Het Ne-
derlandsche Roode Kruis f liOS.93.

LEGER DES HEILS.

Tn do afgeloopen week werden in de
Tehuizen voor Dakloozen aan het Sp.aatne
92 en 102 (Telef. 1435) verstrekt: 1372 por
ties voedsel en 343 nachtverblijven.

Den lieer A. J. S. Uw ingezon
den stuk is ni6t geschikt voor plaat
sing. Wend u tot een vakvereeniging.

RED.

OM TE HOUDEN
Marietje (die ecu boodschap
•oor "naar moeder mag doen;: Moe
der wou een stuk lint hebben.

W i nice 1 i e r: Hoe lang wou ja
moeder het hebben?

Marietje; Moeder wil het hou
den, natuurlijk.

INT. VER. VOOR DE RUBBER
CULTUUR.

In de te 's-Gravenhage gehouden le
denvergadering van de ..Internationale
Vereeniging voor de Rubber-cultuur ia
Ned.-IadiiS'' heeft de voorzitter, mr, A,
G. N. Swart, in verband met het jo-
jarig bestaan der vereeniging een rede
gehouden, waarin hij o.a. mededeelde*
dat het ledental van de vereeniging 344
bedraagt, waarvan 185 lcden-vcnnoot*
schappen of verccnigingen en 59 indi-
vidueele leden. De met rubber beplante
ippcrvlafete van de aangesloten maat
schappijen, ter grootte van 241.200 ILAj,
is S2 pCu dc-r totale rubber-areaal dcc
cultuurmaatschappijen in Ncd.-Indie'.

Spr. bracht voorts in herinnering, dat
de vereeniging vele vraagstukken tot
oplossing bracht, al waren er ook tal
rijke, waarover men het niet eens kon"
worden. Dit laatste was o.a. het geval
bij de kwestie der productiebeperking,
sprak woorden van waardcerende her
innering aan de nagedachtenis van de
leden van het bestuur, die daaraan door
den dood ontvallen zijn, n.l. Jac. Musly,
W. Geuken, F. Koch Jr., Joost van Vol
lenhoven, Arthur Lampard en William
O. Burt.

Daarnevens bracht de voorzitter ec*
woord van appreciatie aan den secreta
ris, den heer Knappen, wiens onver
droten, opgewekte toewijding van zijn
taak door zijn bescheidenheid wordt
geëvenaard.

De bijzondere verhoudingen op Java
en met name ook dc toestand van het
proefstaiionswezen maken noodig een
ingrijpende verandering van het verecni-
gingswezen betreffende de cultuur al
daar. Indien de voorstellen betreffende
de oprichting van den Java Rubber
Planiers Bond worden aanvaard, zal er
een belangrijke slap hebben plaats ge
had op den weg der consolidatie der
rubbcrbelangea op Java.

De heer Swart stelde in het licht 'de
grootc beteekenis, die de rubbercultuur
direct cn indirect voor dc inlandsche be
volking heeft gekregen. Naast de uit
breiding van deze cultuur staan de
aanzienlijke wijzigingen, die de wijze
van planten, dc winningen, dc bereiding
van het product in de laatste 10 jaren'
hebben doorgemaakt.-

De voorzitter eindigde met een be
schouwing over het belastingstelsel
waarbij hij de meening uitsprak, dat
ook in fiscale kringen in Nedcrlandsch-
Indië een Juister inzicht in de eischcn;
der realiteit begiet door te dringen.

NIJVERHEIDSRAAO.

De Nijverhcidsraad heeft Ia rijn
laatste vergadering dc inleidende be
sprekingen over het onderwerp wer
king van de Nederlandsche belasting
wetten ten aanzien van de industrie,
beëindigd. Aan een uit zijn midden be
noemde süb-cominissie, bestaande uit
de heeren ir. W. H. van Leeuwen, mr,
L. G. Kortenhorst en mr; A. N. Mole
naar, heeft de raad opgedragen om.
naar aanleiding van dc gehouden be
raadslagingen, een rapport samen te
stellen, hetwelk bij dc verdere behan
deling van dit onderwerp, als leiddraad
2al kunnen dienen. Prof. Th. Limperg
Jr., die reeds bij dc voorloopige be
sprekingen den raad over dit onder
werp heeft voorgelicht, heeft toege
zegd, ook bij de verdere behandeling
daarvan zijn medewerking te willen ver.
leenen.

Naar aanleiding van een verzoek va«
dc commissie voor het vervoervraag-
stuk, heeft de raad talrijke feitelijke ge
gevens, die bij de bcoordceling van bet
vervoervraagstuk, speciaal wat be
treft de tarieven der spoorwegen, van'
belang kunnen zijn, verzameld en deze
ter beschikking van die commissie ge
steld.

In verband met een van industrieele
zijde ter zake geuit verlangen heeft de
raad zich tot den minister van Water
staat gewend met het verzoek, de rege
ling voor brieftelegrammen, waarbij dc
gelegenheid werd gegeven, van 7 tot 12
uur 's avonds tusschcn Amsterdam,
's-Gravcnhage en Rotterdam eenerzijds
cn Groningen anderzijds tegen verlaagd
tarief (e telcgrafcercn, weer in tc
voeren, doch uitgebreid tot het tele
gramverkeer tusschcn alle plaatsen,
waar de telegraafkantoren in de avond
uren geopend zijn.

Na kennisneming van het in de dag-
bladen opgenomen aan dc minister van
Binnenlandsche Zaken en Landbouw ge
richte adres van dc Kamer van Koop
handel en Fabrieken voor Rotterdam
be.reffende publicatie van de handels
statistiek, heeft de raad bij brief van
10 November j.l. ar krachtig bij ge
noemden minister op aangedrongen*
zijn invloed aan te wenden, dat de sia-

F* e aa 111 e ton

Naar het Engel S: c. h
van

C. N. en A. M. WILLIAMSON.

f.Laat u hem die dingen als 't u
blieft naar binnen dragen, Hrau ^or-
vah", drong Virginia aan. terwijl de
1 ance man midden tnssclien do dm
vrouwen in stond, bewegingloos, blijk
baar aan tegenstrijdige emoties ton
prooi. /Vis de Groothertogin niet ver
vuld was geweest van eeu bepaald
idee. dat net bij haar was opgeko
men. zou ze gezien hebben dat de uit
drukking op zijn donkere gezicht, een
mengsel van spot, erger, ongeduld eu
jongensachtige ondeugd was. Hij zag
er uit als een man, die op de een of
andere manter in een verkeerde posi
tie te land was gekomen, waaruit bij
mcoilük zou kunnen ontsnappen zon
der zijn waardigheid te verhezen,
maar waar hij toch wel een beetje
plezier in had. Half geneigd te la
chen, of ook 0111 woedend te worden
op do herbergiersier, fronste hij waar

schuwend de wenkbrauwen tegen Fr au
Yorvan, glimlachte tegen do Prinses,
en verdeelde zijn aandacht tusschen
vlugge, geheime teekens, alleen voor
de Rhaeliannscbe vrouw bestemd en
pogingen om zichzelf te bevrijden van
den last dien hij droeg.

De onrust van do Groothertogiu
werd steeds grooter. Waarom zei de
man niet ronduit wat hii te zeggen
had? Waarom probeerde Fra.u Yorvan
ec-rst om hem die bagage af te nemen
en liet ze hem daarna aan zijn lot over
alsof 7.0 bang voor hem was? O, wat
keek bij haar nu verschrikkelijk drei-
eend aan die arme, goede vrouw!
Misschien was hii wel een roover! F.n
de Groothertogin herinnerde zich din
gen, die ze -gelezen had, verhalen over
Vreeselijke wandaden, zelfs iu dezo.11
modernen tijd, in de bergen en in af
gelegen dorpen zooals Alleheiligcn.
Misschien niet in Rhaetia; maar er
was toch ook geen roden waarop zo
niet even goed in Rhaetia zouden voor
komen. En als er niet iets slechts, iets
.angstigs met dich grooten. bruinen ka
rei wns, waarom had Frau Yorvan
dan dien kreet geslaakt toeu ze hom
•zag en waarom was zo als een krank
zinnige bel huis uitgevlogen?

De Groothertogin dacht, dot de man
de een of andere bekende misdadiger
uit de bergen moest zijn. die het ver
trouwen van haar dochter had ge
wonnen, of haar on juffrouw Portman

in zijn macht had gekregen. Maar,
dacht ze, gelukkig waren allo of ten
minste een paar van de geheimzinnige
heeren, die in de herberg logeerden,
dien ochtend terug gekome-n en zaten
op dit oogenblik met elkaa.r in de ka
mer naast" haar. De Groothertogin bij
sloot dat ze, zoodra de bagagedrager
brutaal of dreigend werd, deze heeren
onmiddellijk te hulp zou roepen, om
haar dochter te beschermen.

Haar onrust verminderde zelfs, toen
ze zoo ver in haar gepeins gekomen
was. hij de ge.dcchte aan de mogelijkl
heid (want ze was dol op romantische
dingen), dat de keizer z)olf Virginia
te hulp'zou kunnen komen. Ziin vrien
den waren iu de kamer naast, haar; ze
waren ongeveer om twaalf uur uit do
bergen teruggekeerd en het was hoogst
waarschijnlijk dat hij bij hen was. Als
hij nog iniet .aangetrokken door de
opgewonden stem van de herbergier-
sier, uit het raam had gekeken, b«
sloot de Hertogin dat het als moeder
haar plicht was, om te zorgen, dat hij
naar huiten keek. Ze bad beloofd om
Virginia te heipen en ze zou haar hel
pen, door een romantische eerste ont
moeting in elkaar te zetten.

Met een doordringende stein, die de
mannen naast haar eu de mensrlmn
daar beneden wel moesten hooren,
riep zé haar dochter in liet Engelseh
toe.

Die taal was het veiligst om te ge

bruiken, besloot ze, want de roover
met do rugzakken kon haar niet ver
staan en de bloem van do Rhaetiaan-
sche ridderschap iu de kamer naast
haar kenden ongetwijfeld alle moder
ne talen.

„Helen!" riep ze uit, terwijl ze zioh
gelukkig, niettegenstaande haar op
winding, nog dc rol herinnerde, c'.io
zc moest spelen. „Helen, waar heb je
dien woesten schurk ontmoet? Begrijp
je dan niet dat lhj je rugzakken wil
stelen, of je geld af wil persen, of zoo
iets? Is er geen knecht hier, die Frau
Yorvan kan roepen, om haar te hel
pen?"

Alle vier de spelers op het kleine
tiooneel keken op, eu beseften nu pas,
dat ze toeschouwei's hadden: en ais de
00een vau de Groothertogin jonger
wareu geweest, zou ze zich nog meer
verbaasd hebben over do verschillende
en sprekende uitdrukkingen van hun
gezichten. Maar nu zag ze alleen dat
de donkere man. dio Frau Yorvan zoo
dreigend had aangekeken, haastig en
ruw zijn vrachtje neer gooide.

„Ik hoop, dat hij nog niefs gestolen
heeft dat waardo heeft", riep de
Groothertogin uit- „Laat hem niet.
weggaan vóór jullie je eigendommen
hebt nagezien. Denk aan dien zilveren
drinkbeker, dien jo met alle geweld
moe wilde nemen".

Zo zweeg, niet- zoo zeer ten gevolge
van Virginia's antwoord, dan wel vnn

verbazing over de heu-nieuwde gebaren
van Frau Yorvan. Was het mogelijk
dat deze meer Engelseh verstond dan
haar gasten veronderstelden en hang
waren dat de roover die misschien
even knap was probeeren zou om
zich onmiddellijk te wreken? Alleen al
zijn bloote. knieën waren voor de
Groothertogin een bewijs van zijn
slechte karakter. Zo gaven hern een
brutaal, onverschillig aanzien en een
jongmensch dat zulk oen groote open
ruimte liet tusschen broek en kousen,
was tot iedere misdaad in staat.

„O moeder, u vergist u hcelemanl",
protesteerde Virginia. „Deze man is
oen groot mend van me, en heeft mijn
leven gered. U moet hem bedanken.
Als hij er niet geweest was, zou ik
misschien nooit bij u teruggekomen
zijn".

Eindelijk drong do beteekenis van
haar woorden tot de Hertogin door.

„Heeft hij je leven gered?" herhaal
de ze. „O, dan ben je toch in gevaar
geweest! De hemel zij gedankt dat je
in veiligheid bent en ook, dat die
man waarschijnlijk geen Engelseh
kent, anders zou ik mezelf nooit ver
geven wat ik gezegd heb. Hier is mijn
beurs, iievoiing. Vang hem op, en geef
hem zoo aan dien man. Er zit min
stens tweehonderd gulden in. r-n ik
wou dat ik nog meer kon missen.
Maar kind, wat scheelt er aan? Je
ziet er uit, of j"e flauw zal vallen'

Terwijl ze sprak greep ze van een
bureaii, waaraan zo had zitten schrij
ven, een zilveren beursje. Maar ter
wijl zo wachtte tot Virginia haar han-
don zou ophouden, verbood het meisje
haar' met een smeekend gebaai om
haar edelmoedige daad ten uitvoer te
brengen.

Hij wil geen beloouing hebben, voor
wat hij gedaan heeft, behalve onzen
dank; eu dien geef ik hem bij dezc-n
nog eens", antwoordde bet meisje.
Toen wendde ze zich tot den gemzen
jager, en gaf hem haar hand, waar
over hij zich heen boog, meer als een
hoveling, dan als ee-n ruwe bergbewo
ner. F.11 de Groothertogin hoopte weer
dat do keizer nog aan het raam zou
staan, want het wns heusch een aller
aardigst tooneeltjo eu naar hot haar
schoen, bracht 't een allerliefste zijde
van Virginia's karakter naar Véren.

Vol spanning wachtte ze op de
komst van haar dochter, en toen ze
vol ongeduld aan het raam het af-
schoid had gadegeslagen, haastte ze
zich naar de deur van do zitkamer,
om dc borgbeklimsiers welkom te hee-
te-n, nu ze terug kwamen van hun
avonturen.

„Lieveling, wie denk jc dat er aan'
het raam naast hel onze stond to luiste
ren en to kijken?" vroeg ze, buiten
adem, toen zc haar dochter had om
helsd want het geheim van de aan
grenzende kamer was le mooi om hot!