Voor Schoenen: Presburg
Goed. Chic. Goedkoop.
0 u rg H
coop. J
Koloniën
Ingezonden
bebijter en van oom Nopomuk von B1a-
sewitz waren in handen van De Blauw
en Hunsohe. Men begrijpt wat deze ge
routineerde „tooneelrotten" er van
maakten. Vooral Hunschc ala de vroo
lijke, goedhartige en toch op zijn ma
nier slimme oom Nopomuk, Was onbe
taalbaar. Hoo aanstekelijk werkte zijn
vroolijkheid I
I)e overige rollen hadden een bevre
digende bezetting. Anton Burgdorffer
look misschien wat t© jong voor een
advocaat dio al zooveel relaties liec-ft,
dat hij zijn vrienden aan betrokkingen
kan helpen, maar gaf overigens pittig,
beschaafd spel en Gortrudo en YVillv
vonden in Betty en Theo Vink een
goedo vertolkster en vertolker Karei
Baars deed aan de onnoozelo dom
heid van August Schimmelmann allo
recht wedervaren. Ook Alida Crok als
Clara voldeed zeer, meer in het twee
de en derde dan in het eerste bedrijf.
Het was een goede, vloiloopoudc voor
stelling, die, al is dit blijspel dan niet
nieuw meer, toch waarlijk grooterc
belangstelling van liet Haarlem echo
pchouwburgbezoekend publiek ver
diend had.
VB1JZ INNIG-DEMOCRATISCH E
JONGEREN ORGANISATIE
Be onlangs opgerichte afdeeüng
Haarlem der Vrijzinnig-Democratische
Jongeren-Organisatie zal op Zaterdag
15 December in de boven-achterzaal
van café Brinkmnnn, Groote Markt,
een propaganda-avond houden. De be
doeling is hierdoor den naam der ver
eeniging in ruimer kring hekend te
maken en den leden gelegenheid te
geven tot nadere onderlinge kennis
making. Muziek, zang, voordrachten,
dons, vormen het hoofddeel van het
programma, een vijftal leden zal een
tooneclstukje opvoeren. Verder zal
het doel der organisatie kort worden
uiteengezet.
Introducties op naam zijn kosteloos
verkrijgbaar bij den heer D. Hgginb,
jur, cond., Kleverparkweg 105.
GEVONDEN VOORWERPEN EN
BIEREN. Terug te bekomen bij:
Scheffcr, Kamperzijstraat 11. auto-
voetpomp. Silvis, Krom 18 roo<l, auto
mobielband. Vreeken. J. Nieuwenhuy-
zenstraat 13 rd., gummi hal. J. de
Bruin, P. Kiesstraat 58, grijze dames
bont. J. Paap, Tuinstraat lb, Eng.
hoek. Pijl. Amsterdamschevnart 20 rd.
kinderbontje. Harkema. Jan Steenstr.
6. blauwe ceintuur, v. Rakel, Leidsche
vaart. 28 rd., schakelceintuur. II. I-Iof-
fies, Joh de Breuk stront 24, klein
geld, I'\ Snijder, Amstordaimschevaart
30, griffeldoos. .T. NieuwveCn, Delft-
kade 10 rd., grijze kinderhandschoen.
Buis, Saenredamstraat 37 rd. motor-
liandsdhoen. Nijhuis, Gr. Willemstr.
19, grijs wollen handschoen. Kroon,
Wagenmakerslaan 5, paar manchet
ten. Everhardt. Westerhoutnark 5,
Heemstede, badhanddoek. L, Heugen»,
Nagtzaamstraat 22. groene kinder-
handschoen. v. Buffelen, I- Raamstr.
27 rd., dameshorloge. Do Groot. Gast
huisstraat l zw., wollen damesband-
Bchoen. T. Poelman. Brouwersvaart 4.
bruin-zwarte hond. Bon. Potgieter-,
Pt raat 55, dameshorloge. Kennel Haer-
lem, Terspijtstraat. wit-griize kat. ge
bracht door Tuzie, Gen Bofhastraat
33. wit-grijze kat. Foxhondgebracht
door II. Krijndere. Nassauploin 4. Ken
nel Fauna, Parklaan: zwart-witte hond
gebracht door do politie, J. Spiering,
I,iP schotenst.r a at 17, loterijbriefje.
Hendriks, v. Mar urm straat 42 rood, oor
ring. Everhardt, "Wes terhout park 5,
Heemstede, kinderportemonnaio. J. v.
d. Hoek, Tulpenstraat 24 rd., porte-
Dionnale. Schreurs, Zijlweg 123, jon
genspet. .T. Burggraaf, Gortesbeeg 18,
portefeuille. Kan, O. I. Kade 22, pan
talon. v. Klaveren. I.eidschoplein 8,
poes. J. de Jager, SchalIcburyergracht
72, rozenkrans. J II. v. Balen,
Spaarnwouderstraat 15. rijwiel.
Steen-kist, Klerksteeg 10. sehooltasoh.
Roemer. Graaf Willemetraai 4. kinder-
nchoentje. J. IIesferman, Kloppersingel
121, vulpenhouder.
MODERN. De dich ter-zanger-
teekenaar Speenhoff werkt nu met
zijn kameraden-in-ernst-en-luim
gebouw „Modern".
Dit trio, „wij gedrieèn" zegt. vader
Speenhoff. weet in zijn eenvoud ieder
een 1e treffen, want zijn kunst is
hoogstaand, zuiver en uit ons leven
grepen. Wat èen charme gaat er
van de Fronsche liedjes bijvoorbeeld,
door het drietal gezongen en hoo vie
len naast de voordracht, die technisch
af is, en het keurige samenspel, de
etemmen van Mevrouw Speenhoff en
haar zoon Koos op. De eerste door in
nemende bekoorlijkheid, de laatste
door het warme volle, sympathieke
geluld, dat dadelijk boeit, door het
aporie en lang niet. alledaageche er
van Waarom hooren we Koos niet
meer in soli?
Het is onnoodig te wijzen op den
diopgevoehUn humot. een mengeling
van een lach en een traan, in Speen-
hoff's liedjes; humor die wel dikwijls
in een snik, maar nooit in schater
lach overgaat
Speenhoff's conférence is bovendien
van een heel bijzonder genre; openhar
tig. fel en buitengewoon „Up to date".
Om hoogstaande eenvoudige en toch
zoo tot het publiek naderende kunst
genieten, moet men do familie'
Speenhoff g. an hooren. E n jong con
férencier, onze stadgenoot J. de Haa-s
debuteerde, foitelijk officieus, maar
met succes. Zijn eerste optreden ken
merkt rich door zelfvertrouwen en
daar hij over eigenechappen beschikt,
die een conférencier noodig heeft zal
hij er zeker wel komen. Het feit. dat
hij in het begin van zijn conférence
iets te vlug 6prak, kan in dit geval
als een goed voorteeken beschouwd
worden. Vrijdag debuteert hij officieel
met een uitgebreid repertoire, waaron
der eigen werk. Een critiek zal eerst
dan gerechtvaardigd zijn.
Het programma wordt tenslotte ver
dienstelijk aangevuld, door een chan-
sonnière een Frangaise, die met
veel entrain linar repertoire afwerkt,
en een Duifache soubrette, die eeti
pluimpje voor haar voordracht en voor
de uitstekende uitspraak van haar
Hollandsch, Duitsch en Engelsch ver
dient.
Arr. Rechtbank
Van een inbraak.
Weder een inbraak-historie, maar nu
ras een van romantischen aard
Het gebeurde op een avond in dc
maand November dat het stil in Aer-
denhout was. In de stilte zwierven er
rond een paar personen, belust op
buit, die plannen beraamden om zich
eens flink te verrijken.
Do aandacht trok een tijdelijk onbe
woonde villa. Daar werd vermoed,'was
wel eens ongehinderd een flinken slag
te slaan.
Maar hoe in de villa binnen te Ru
en?
Och, dat probleem was spoedig op
gelost. Do 20-jarige H. ,T. W. do
V., een lenig jongmensch, klom langs
den bliksemafleider naar het dak,
maakte een dakraampje open en zou
kwam hij de villa binnen.
Hii ging nu een trapje afmaakte
een balcondeur open, hing een bedde
laken uit, waarlangs daarna zijn ka
meraad, de 30-jarige F. F. B., zich
naar boven heesch.
In hun verwachting dat zij in de
villa ongehinderd konden „werken"
werd het tweetal niet teleurgesteld.
Want wel had een particuliere nacht
wacht de politie er opmerkzaam opge
maakt, dat er in de villa vermoede
lijk iets gaande was, doch dc politic
had daar geen acht op geslagen,
want, aldus een politie-ngent uit Bloc-
mendaal, die Donderdagmiddag als ge
tuige werd gehoord, „dc nachtwacnts
fantaseeren we] eens wat."
Buit werden gemaakt een aantal
gouden en zilveren voorwerpen, die
in Amsterdam voor 50 werden ver
kocht.
Het was goed gegaan. En daarom
trok het tweetal weder dc stoute
schoenen aan; een dag later. Weder
ging het naar de villa, die van mevr.
de wed. Zimmermandezen keer ver
gezeld van den 19-jarigen M. J. D.
Nu werd een pak linnen goederen
ontvreemd. Doch thans liep het niet
zoo goed als den eersten keer af. Het
drietal lien in do armen van een sur-
veilleerenden politieagent. die het
verdacht vond, dat, zoo laat drie perso
nen met een groot pak liepen TTij
hield hen aan en de zaak kwam uit.
Het O. M. vorderde wegens de eer
ste inbraak tegen H. J. W. de V. en
F. F. D. ieder 1 jaar en 6 maanden ge
vangenisstraf.
De verdediger mr. Van Sprang zei-
de dat do eerste bekl. een jongen
met een goed karakter is, die echter
omgang met verkeerde kameraden
had gehad. Hij pleitte den bekl. een
•rwaardelijke gevangenisstraf op te
leggen.
Cl ntrent den tweeden bekl. deelde
pl. mede, dat deze in Indïë Ï3 ge
woest, maar dat hij naar Europa was
gegaan om zijn moeder op te zoe
ken. Hij vond zijn moeder niet meer
levend en slaagde er niet in hier werk
te krijgen.
Hij heeft nu het plan opgevat naar
Port. Said te gaan loopen, om daar te
trachten onder de bemanning van een
boot te komen, om zoo naar Indie te
kunr-m gaan. I'-ij is reeds eenmaal
naar Straatsburg geloop .naar kon
toen niet. verder, omda' bij ee<- pas
meer had.
Deze man, aldus pl., is dus iemand
vol energie- maar wanneer die energie
in een verkeerde richting gaat. dan
leidt dat, tot, ongelukken. Tndien nu
de rechtbank hem niet meer dan 1/2
jaar gevangenisstraf onlegt, dan is hp
van den zomer vrij. Hij kan dan on
middellijk naar Port Said trekken en
wïi zijn hem kwijt.
M. J- D. die zich wegens de tweede
inbraak bad te verantwoorden, zeidc.
dat. hij dit misdriif niet had behoeven
to plocen, dnar bij f 2n tier week ver-
dinnt. en bij zijn moeder thuis is.
Tegen hem rcouircerde het O. M-
i jaar gevangenisstraf:
DE ZEEUWSCHE VEREEN1CINC
„ZEELAND".
In het gebouw „Olyrcpia" hield de
vereeniging .Zeeland" ie Haarlem
Maandagavond een gezellige bijeen
komst. De voorzitter, de heer J. C.
lieybloin, sprak een openingswoord en
deelde o.a. mede, dat Mr. Dr. 1'. S.
INGEZONDEN MED ED EELINCEN 60 Cts. per regel.
Groote Houtstraat 88
Witteveen, te Haarlem, half Januari een
lezing voor de verceniging zal houden^
Woorden van welkom werden gespro-
in het bijzonder tot die aanwezi
gen, die nog geen lid zijn van de ver
ceniging. De heer Hcybl-om uitte den
wensch dat dc kennismaking met dt
vereeniging, hen er toe mocht doen
besluiten, lid te worden. Verder werd
svclkom gcheeten de heer P. Broersma,
•oorzitter van de Fricsche vereeniging
te Haarlem.
Staande zongen de aanwezigen hier
na het Zeeuwsche Volkslied.
Mevrouw, J. M. li. van LoonVan
den Berge, uit Rotterdam, hield een
rede over Walcheren cn den schrijver
der Wakhersche novellen. H. E. Beunke.
Ja, dat moest wel een Walchersche zijn,
die dit mooie eiland zóó duidelijk en
zóó prettig wist te beschrijven. We za
gen als het ware de vele schilderachtige
plekjes. De stoere koppen der Zeeuw
sche boeren, de kleurige en kleurrijke
klecderdrachten der vrouwen. We leer
den door enkele woorden van de spreek
ster de hoofdtrekken kennen van de
karaktereigenschappen der eilandbe-
oners. Mevi. Van Loon besprak daar
op den hrijver der novellen en ze
zcide dit t* doen, om hem meer be
kend en mv.r bemind t, maken. Ze
kende T ranke als een schrijver mei
een groot; opmerkingsgave, een fijnen
gce-st. Zij prees zijn warm hart en zijn
groot medegevoel.
Daarop droeg spreekster op voorbeel
dige wijze een paar schetsen van Heins
oor, of, zooalf het programma stond
aangegeven '"'keniengetjes mit de
penuc". De erste, Aobram, is een tra
gische scène, vol fijnheid van woorden
en waarin de schrijver zich geheel moet
hebben ingeleefd. „Mooi wcêrsdaegen"
daarentegen is één jubel, één lach, maar
ook hier voelen we een groote zacht
heid. Een bijzondere tcederheid, die
door al dat vroolijke als het ware is
heengeweven. We voelen dadelijk dat
deze stukken zijn van den gevoels-
mensch. Hierna werd voorgedragen
„Gevonden en Verloren'' van Beunke.
In dit kleine, eenvoudige verhal legt
Beunke al ziin gaven. En toen we dij
verhaal hoorden, waren we het eens
met de spreekster, die reeds in haar
;erie de hoofddeugden van den
schrijver aanhaalde.
Na de pauze werd het Zceuwsch-
Vlaamsche volkslied gezongen, waarna
spreekster nog een werkje van Beunke
voordroeg, n.l.„Oe Piet an z'n twee
de vrouwe kwam''. Een hartelijk ap
plaus beloonde de spreekster. Haar
voordracht was onberispelijk. Ze leefde
mee in hetgeen ze voordroeg en we
hoorden niet alleen wat ze vertelde,
maar in gedachten zagen we de zich
afspelende tooneeltjes. En dhl te berei
ken is hcusch niet gemakkelijk.
voorzitter sprak na afloop woorden
dank tot Mevr. Van Loon en de aar
zigen cn sloot daarop dezen welge
slaagden avond. De Zeeuwen hebben
zich weer een avond „Zeeuw" gevoeld.
De Malariabestrijding.
De campagne tot verdelging van
Malariamuggen wordt voortgezet
Eukoie maanden geladen hoeft de
inspecteur van tie voiksgezonaheid dr.
.Udcrsiiof aan <ie besturen der ge
meenten in de Noord-HoJlanosche ma
lariastreken medegedeeld, dat de se
dert een paar jaar rageroerde cam
pagne tot verdelging vap d© malaria
muggen dezen winter niet wederom
zou kunnen worden gevoerd, omdat
het rink uit beztiinigiugsovorwt
daarvoor geen gelden meer wenschte
beschikbaar te stellen. De provincie
Noord-Holland en de groote meerder
heid der gemeentebesturen hadden tot
nog toe zich wel tot financieelen steun
voor dit doel bereid verklaard.
Dr. Aldershof heeft toen aan de ge
meentebesturen in overweging gege
ven bij verordening do gemeentebestu
ren to verplichten do verzamelplaatsen
van muggen met gebruikmaking van
de opgedane ervaringen Te reinigen.
Reeds hebben vele gemeentebesturen
ongeveer een 20-tal hieraan ge
volg gegeven. Mees'.al bovat de veror
dening geen strafbepaling bij nalatig
heid zal geschieden ton koste van den
ualatige door het gemeentebestuur.
..'acht <m in vele Noord-Holland-
sche gemeenten nu eens meer en dan
weer minder de gevreesde ziekte zeer
den lijve werd gevoeld. Thans is
meldt liet IIbid., van dr. Aldershof als
nog bij de betreffende gemeenlebestu
ren de imededeelmg ingekomen, dat
de beschikbar^ gelden no? zullen toe
laten de campagne ook dezen winter,
vermoedelijk tot 1 Maart 1924 voort
te zetten. Het is zeker te hopen, dat
de noodige middelen nu ook «n paar
volgende winters nog weder gevonden
zullen kunnen worden, opdat do win-
tercampngne gedurende 5 jaren, zoo
als aanvankelijk in de bedoeling lag,
volledig tot- haar recht moge komen.
ARBEIDERSONTWIKKELING.
De centrale commissie voor arbei
dersontwikkeling voor Haarlem en
Omstreken zal gedurende dezen win
ter nog de volgende ontwikkelings
avonden organiseeren, alle in het ge
bouw, ,,De Centrale" nan hot
Spaarne.
1. Woensdag 12 Dec. Sam de Wolf
uit Amsterdam over „De huidige
Economische crisis".
Donderdag 27 December, G. A.
Smit Jr. te Amsterdam over „Ver
houding tusschen hoofd- en handar
beiders".
Woensdag 9 Januari, J. W.
IJzerman, lid van de Tweede Kamer
S.-G. over „Charles Fournier, de
krankzinnige socialist".
i. Donderdag 17 Januari, ingenieur
d. Weerden, lid van de Tweede
Kamer S.-G. over „Bedrijfsraden-
stelsel".
Op Donderdag 24 Jan., 7 en 21
Febr. ingenieur Cramer te Heem
stede, lid van de Eerste Kamer S.-G.
oud-lid Indische Volksraad over:
„Indiê en ziin bevolking".
6. Donderdag 6 Maart, R. Sten-
huis, voorzitter N.V.V. ove.r „Positie
van de vakbeweging in den tegen-
oordigen tijd".
7. Donderdag 2'0 Maart W. Drap,
penningmeester S.D.A.P. over „Gees
telijke stroom in gen".
8. Donderdag 3 April een slot-kunst
avond.
Haarlem's Dagblad zich verheugen in
zijn succes. Toch heb ik mij de hou
ding vaai Haarlem's Dagblad in deze
nooit goed kunnen begrijpen
Allereerst, omdat dit blad toch
eigenlijk van nature een afschuw
moest hebben van al dat „gemass-
regel".
Maar óók ben ik er zeker van, wan
neer er eens een verordening zou ko
men, welke onder bedreiging van pro
cessen-verbaal den Hoofdredacteur en
zijn Redacteuren zon verbieden ook
maar een enkel artikel na 's avonds
acht uur te 6chrijvon, do heele Redac
tiestaf uit gerechte verontwaardiging
de handen in de lucht zou slaan.
En met recht!
En tooh is het schrijven van een
artikel en het verkoopen van een stuk
je visch of fruit, uit een zakenoogpunt
beschouwd, precies hetzelfde. Beide
handelingen geschieden om geld
verdienen en is dus handelen.
Het eene moge intellectueel hooger
staan dan het andore, het motief voor
beide handelingen, commercieel be
schouwd, is in den grond hetzelfde:
11 voor zich en de zijnen verdienen.
Welke omhaal van woorden er ook
bijgesleept moge worden, eerlijk te
gengesproken kan het. niet.
En nu kan het er bij mij maar niet
waarom bet ééne wel en
dere niet getolereerd wordt.
Ook acht ik onjuist in deze kwestie
de inmenging der vakbonden van de
winkelbedienden.
Dat de leiders derzelvo toch, in Gods
naam, zich van hun verantwoordelijk-
heid bewust zijn en dot ze toch mee
werken een beetje ruggesteun te ge-
aan onze Haarl. winkeliers, opdat
van hun bondsleden nog nie^ meer
op de keien komen te staan.
Het lijkt alles zoo aardig en opper
vlakkig is het zoo mooi te pleiten en
op de bres te r' aan voor de vrije uren.
doch is m—>ok present, als er boter
hammetjes Itge-.leeld moeten worden'
En nu geef ik dodelijk toe, dat de
zaak heel anders zou worden, wan
neer door opheffing van de verplichte
winkelsluiting de belangen van h-r'
personeel in het gedrang zouden ko
men, inderdaad zouden dan de bon
den recht van mede-zeggingschap kun
nen doen gelden, doch we hebben het
uitdrukkelijk van de verzoekers ge
hoord, dat bij inwilliging aan ds vrije
uren van het personeel niet getornd
zal worden.
Wat dan ook de leiders der vakbon
den met de interne aangelegenheden
van den winkelier te maken hebben,
ook dat kan ik me niet recht begrij
pen.
DE FINANCIEELE TOESTAND.
Naar Aneta vernam werd op de be-
zuinigingsoonferentie met den land
voogd op 8 Nov. besloten den duurte-
toeslag voor het eerste halfjaar van
1924 op denzelfden voet als thans
uit te keeren. verminderd met 30
liet tekort op de begrooting—1925
bedraagt 30 raillioen. De chefs van
dc departementen zijn uitgenoodigd
in samenwerking met den bezuini-
gingsdienst voorstellen in te dienen
tot wegwerkte? van het tekort. Ver
schillende maatregelen werden over
wogen; niets is vastgesteld.
WE.ER EIEN SCHORSING.
Uit Bandoeng vernam het „Bat.
Nbl.":
De commies Brookman, werkzaam
bij het inkoopkantoor van do S.S., is
eenige dagen geleden geschorst in
verband met ontdekte onregelmatig
heden. welke tot in de duizenden gul
dens loopen. Het bedrag kan nog
niet vastgesteld worden. De S.S.-
autoriteiten stelden de zaak in han
den van de justitie. De substituut
officier van justitie van Batavia v
toeft in verband met een en ander
hier ter stede.
Van Ingezonden stnkken, geplaatst of
niet gejilaatst, wordt de kopie don inzender
niet teruggogeven
Voor den inhoud dezer rnbriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
Geachte Redactie!
Op den avond, waarop, naar aanlei
ding van het verzoek der Vrije Win-
Uenersvereeniging, in de Kamer van
Koophandel de beslissing zou vallen
over een door de Kamer te houden en
quête, groepsgewijze, en alléén onder
de coneumpiifzakcn, over de al of niet
wensehelijKheid der handnaving van
Het stopz.tten van de maat.egelen de verplichte winkelsluiting, bevatte
door het staatstoezicht op de volksge- Haarlem's Dagblad ec-n pleidooi voor
zondheid werd door velen zeer be- handhaving der gedwongen sluiting,
treurd, omdat op den duur van de op- j Wanneer dit pleidooi in de kamer
g zette campagne tegen de malaria- 'die ééne stem bewerkt heeft (de en-
mug wel een gunstig resultaat werd quéte viel met één stem), dan mag Monaco afgeloopen, de
Ik wil met dit alles maar zegg<
dat de zaak uitgemaakt en bedisseld
moet worden door de winkeliers zei
ven.
Daarom was, naar mijn bescheiden
meening, de kwestie óók niet op haar
plaats in de Kamer van Koophandel
zoolang daar nog den Middenstand
vijandige elementen in ritten als van
het slag des hoeren Baron van Har-
denbroek, van die groot-ïndustrieelen,
welke net zooveel Middenstands aan-
oelen als de laars van een cavalerist.
Ik hoor. dat de Vrije Winkeliersver-
eeniging het verzoek thans zal over
dragen naar den Middenstandsraad.
Daar is het op zijn plaats en ik
hoop hartelijk, dat het daar in goede
aarde zal vallen en dat de groot
winkeliers er een breed standpunt zul
len innemen.
Van een e.v. opheffing zou ik voor
m ij z e 1 f geen gebruik maken en tooh
ben ik tegen verplichte winkelslui
ting. Nog altijd ben ik van meening,
dat een winkelier, huisvader dikwerf
van een groot gezin, die vlijtig en
ijverig is en die hard voor de zijnen
en zich werken moet, de volle eigen
beschikking dient te hebben over de
24 uren, die God hem per etmaal ge
geven heeft.
F.n, waar nu bovendien Gemeente
Provincie en Staat telkens den han
delaar zwaardere lasten opleggen,
daar behooren diezelfden hem niet pin-
gerig te handicappen in het opbren
gen dier lasten.
Er zijn er evenwel onder onze mid
denstanders, die er anders over den
ken en ook diens meeningen behooren
gerespecteerd te worden.
Daarom vraag ik: Wat is er tegen
een enquête 1
Is de groote meerderheid voor
plicht© sluiting, welnu dan is de zaak
uit. Besluit de Middenstandsraad hope
lijk tot het houden dezer enquête, dan
zal allereerst eisch zijn, dat vastge
steld worde het minimum percentage,
dat van de verzonden vragenlijsten
zal moeten inkomen en verder zal
noch bij het uitreiken, noch bij het op
halen eenige propaganda „voor" of
„tegen" gemaakt mogen worden.
Een geheel en al vrije, niet-gefor-
ceerde enquête dus
Hoe die zal uitvallen?
Ik weet het niet.
D i t durf ik wol te voorspellen: an
ders dan de enquête, die gehouden i6
in de z.g. „vette jaren".
Voor de meesten is het autotje- en
zijspannetje rijden, het Grand Hotel
letje spelen, het spelevaren op de
Zwitsersche meren, liet dobbelen in
©sten wil
len wel weer werken en wanneer nu
nog niet, dan zeker wel over een of
twee jaartjes.
Oók is liet goed, dat de werkgevers
het eerst het voorbeeld geven in ar
beidzaamheid, vlijt en sobere levens
wijze.
En nu tot slot: ik geef toe, dat een
gedeeltelijke opheffing het. meest ten
goede zal komen aan don kleinen mid
denstand, aan onze economisch het
meest zwakke broeders.
Docli de grooteren mogen toch niet
irgoton, dat juist die kleinen den
ruggesteun vormen van onzen stand.
Want bij eiken kleinen winkelier, die
opdoekt, wordt de middenstand ver
zwakt. Hoe talrijker deze is, des te
sterker zal hij zijn. Zouden ten slotte
alléén de grooteren overblijven, dan
zal hot aau den een en kant voor man
nen als baron van Hardenbroek en
aan den auderen kant voor de vooretan
■an de socialisatie en het commu-
gemakkelijk vallen het overge
bleven restantje op te ruimen.
Dankend voor de plaatsruimte,
P. J. M. VAN TETERING.
Wanneer de geachte inzender niet
zelf journalist was geweest, zouden
wij ons over zijn vergelijking niet ver
wonderen. Ilij weet toch evengoed als
wij. dat niemand van een avondverga
dering op den voorafgaanden middag
verslag maken kan, noch vóór twaal
ven een brand bijwonen, die na zessen
uitbreekt. Zijn vergelijking is totaal
scheef; om de eenvoudige reden, dat
journalistiek werk voor een groot deel
van buiten af wordt aangebracht, ter
wijl visch of fruit niet den géheelen
dag, avond (en nacht?) behoeft te
worden verkocht.
Dat het een zoowel als het ander
om gold geschiedt is ec-n uitspraak, die
inzender in zijn vorigen werkkring
niet geduld zou hebben: wij willen er
alleen dit van zeggen, dat het artikel
in quaestie geschreven is in het be
lang van de verplichte winkelsluiting,
die wij nuttig en noodig vinden, om de
reeds genoemde redenen en bovendien
om de zelfzucht van 't publiek te brei
delen, als het op elk uur dat het in
zijn hoofd krijgt, uit- koopen wil gaan.
Dat zaken van 's morgens 8 tot des
avonds 8 open zijn, is in gewone tij
den toch zeker lang genoeg. Ei' wordt
immers niet méér verkocht als zij
nog langer openhlijven.
De heer van Tetering verliest het
laatste geheel uit het oog. Maar de
winkelbedienden letten er wel op en
houden daarom terecht een oog op
hun vrije uren.
Ziedaar, wait ilc te antwoorden heb
op het bovenstaande. Een enquête zon
der propaganda vóór of tegen is ecu
bovenmenschelijke vensoh. wapt als
niemand er achter heen zit, komt er
geen tien procent van de vragenlijsten
terug en als er wel iemand achter heen
zit, propageert deze zijn denkbeelden.
Dat is onvermijdelijk.
E?n sterke Middenstand is noodig.
Dat hij verzwakt wordt door gedwon
gen winkelsluiting gelooven wij in het
geheel niet; wel wordt hij in zijn ont
wikkeling en ontspanning door het
ontbreken van een voorgeschreven
winkelsluiting gehinderd.
De geachte- inzerider doet heel pathe
tisch over den winkelier-patroon, die
de vrije beschikking over de volle. 24
uur (kom, kom, neemt de heer Van
Tetering er zelfs geen tijd voor sla
pen meer af?) moPt hebben, Maar wie
belet dezen winkelier, na sluiting nog
zno hard en zoolang te werken als
hij wil aan administratie, vaklectuur
en zoo meer?
Immers niemand!
REDACTIE H.'s D.
Geachte Redactie!
Drukke werkzaamheden verhinderden
mij u eerder onderstaande regelen te-
doen toekomen
Velen hebben zeker met genoegen
gelezen, dat ook dit jaar weer de Zie
kenhuizen bedacht zijn door de kinde-
ren der „Rubriek voor onze jeugd" en
zeker zal er in veler hart dankbaar
heid leven tegenover uwe Redactie
voor alles wat gij onzen jongens en
meisjes in die afdeeling van uwe cou
rant biedt en thans wel in 't bijzon
der ook jegens mevrouw Blomberg
Zeeman, die steeds opnieuw weer den
weg weet te vinden naar het kinder-
hnrb,
Dit jaar was'ik belanghebbend toe
schouwer bij hetgeen tot stand werd
gebracht. Onze jongen, die al weken
in het Diaconessenhuis wordt ver
pleegd is heel dankbaar voor de Sint-
Nioolans-verrassingen welke hij ont-
vincr door de „Rubriekerijes" van
Haarlem's Dagblad en namens hem
verzoek ik u deze reeelen in uw blad
te willen opnemen. Ze reoresenteeren
eene poging tot het uiten van waar-
deering en dankbaarheid voor het
vele. dat gerlaan is door mevrouw
BlombergZeeman en uwe Redactie,
voor vele kinderen en in 't bijzonder
voer onzen bov.
Met de meeste hoogachting.
Uw dw. dr.
G. VAN BASTEN.
hij zichzelf buitengewoon eewichtig
vond, wat misschien te icrkluren was
door zijn gr.js met roude uniform, die
misschien van de oen of andeie offi-
cioolo orde was. Op zijn sluiko zwtute
J.r.n: stond een groote oteek, virs.tiü
niet <en arendsveer, dio vastgemaakt
wua met een schitterenden edelsteen.
De hoed stond vrij diep in zijn oogen.
„Misschien weet hij, dat ze hem
door zullen laten", zei juffrouw Port
man. „Het schijnt de een of andere
hoogwaardigh&jdsbekleeder te zijn.
Al? u vastbesloten is om door te gaan
kunnen we niet beter doen. dan vlak
achter hem blijven".
Hii ziel er uit. of hil bereid la te
sterven", fluisterde Virginia, want ze
waren nu vlak bij hem Kekomen.
„Hoe weet u dat? We hebben zijn
gericht niet gezien", antwoordde de
ander oven voorzichtig.
„N«-en. Maar k ;k o ns achter in
zijn hals en naar zijn ooren"
Juffrouw Portman keek en rilde
even. Zo zou het nooit zelf hebben op
gemerkt nis de prinses er haar aan
dacht niet op ge-vcHigd had. Maar
hot wns wanr. De hals en de ooren
vjui den miin zagen griezelig ge 1 wit.
Vrees-lijk!'' riep zo uil „Hii is
wniirsoliiluljk stervende nan do een of
am'ero besinrtt -Dike ziekte. Laten we
uit ziin buurt blijven".
„Neen, neen', zri Virginia. ..Hii
0PZ" r"P'go hoop. Ze la ton hem door.
Luister maar".
Juffrouw Portman luisterde, muar
aangezien ze alleen de laatste weken
oen paar woorden Rhaetiaansch luid
geleerd, kon ze alleen maar gisson dat
hij den inenschen beval om uit den
weg te gaan, omdat hij een -speciale
I boodschap van den Rijkskanselier
voor den burgemeester had.
De menschin maakten ruimte; dc
I man drong er door heen en juffrouw
Portman werd door de Prinses ineevc-
sleurd. Zo waren zite dicht bij hem dat
net leek. alaif ze bij hem hoorden; In
ieder geval drongen ze door de me-
nigte heen, voordat iemand gelegen
heid had om hen den weg te vorsper-
ren.
„Het zc.l do secretaris van meneer
Koffinau, den nieuwen brugomeestcr
rijn, hoorde Virginia een man zeg-
gen. „Een die dames hooren bij hem
1 Steeds verder drong de man door de
1 menigte heen. zonder te merken, dat
do twee vrouwen achter hem liejien.
Hij scheen iemand te zijn, die maar
aan één ding tegelijk kon denken. Vink
bij do eerste ri' toeschouwers worden
zo tegengehouden. De menleken wer-
den boos om de brutaliteit van hel
meisje on do oud 're dame cn wildon
hen terug finwon; maar juist op dat
j kritieke moment, begon het muziek-
I korps van het Rkaftinansche konriv-
riinonb, stielen, ten t-eken dat d
keizer in aantocht was. Onmiddellijk
gat het publick zijn ergernis, en Virginia, die nu schouder aan schou meer; een soort van ideale Galahad of
drong zoo opgewonden naar elkaar I der stond met den man in hot grijs eeu St. Joris, sterk en dapper genoeg
en rood, had neg net tiijd om een ge- om alle draken to verslaan die
1 voel van afschuw, en misschien nieuws
gierigheid te krijgen, toen uit duizen-
don kelen hoera geroepen werd. Hot
plein daverde van al dis stemmen;
mannen zwaaiden met hun hoeden -
hoogs hoeden, deukhoeden en groene
boerenhoeden met voeren. Prachtig
gekleede vrouwen die op de horige ver
sierde balcons stonden, wuifden met
hun zakdoeken of strooiden rozen uit
vergulde mandjes, vrouwen in de
kleurige kleederdrachten van veraf
gelegen provincies hielden half ang
stige, half lachende kinderen
toe, dat Virginia naar voren geduwd
werd, en alleen juffrouw Portman
meedoogeuloos naar den achtergrond
'verd gewerkt.
Het urne mensch liet een zwak pro
test hooren in het Engelsch, waar nie
mand op lette, behalve misschien de
man, achter wien ze waren aangeloo-
pon. Bij het hooren van haar kreet
keerde hij zich vlug om, alsof hij
schrok, en Virginia was zoo dicht bij
hom dat haar kin bijna zijn schouder
aanraakte. Voor het eerst zag ze zijn
ge-zicht, fiat een even bleek-gele was-
kleur had als ziin nek.
Onwillekeurig deinsde het meisje
achteruit: „Wat een akelig gezicht!"
dacht ze. „Een listig, slecht gezicht,
en vreeselijke oogen. Hij ziet er uit of
hii bang is. Waarvoor zou hij bang
oprijden, onder de eerepoort van vlag
gen en bloemen door.
Andere gestalten volgden; mannen
in groens, gouden en roode UJlifoimen,
Overtuigd dat do kreet niets met op pikzwarte paarden, maar Virginia
hem te maken had, keerde de man zag alleen maar de witte gedaante.
zich meer om en toen hij zijn doel had
bereikt een plants in dc eerste rij,
en zonder het te willen ook een voor
j dc Prinses haalde hij uit ziin zak
een dunne rol perkament, met. een
i mal lint samengebonden on verzegeld
met een roo i z- g.-l. 'i'Oen hii liet ding
to voorschijn hna'd» en zijn jas weer
recht trok. beefde ziin hand. Die was
enk r>l geelwit. De man se1'rem geen
Moed moor in zich to hchbru.
Zij was vergeten, hoe zij deze mooie
laats had bereikt, zij dacht niet meer
rijn aan den blieken man in grijs en rood,
land kwamen bedreigen. I wien zu dit fortuintje te danken had.
„Maar als hij mij nu eens heele maar plotseling, terwijl haar hart tor
maal niet lief heeft?" berstens klopte, werd zij zich van zijn
Dit was de pijnlijke gedachte die; bostilun bewust, besefte zii zijn aan
haar telkens hinderde. svcziglieij op schérps w ,ze. Hij stond
Zijn volk toonde zich trotsch op 'zoo dicht bij haar, dat een vlugge bn-
hem, zooals hij daar zijn wit paard weging, een spannen van zijn spieren
met het gouden en zilveren tuig in tot een znrong, haar eigen tii-haara
bedwang hield, terwijl de juwerien j als ©en ejectrische vonk do rküefde
van talrijke orders op zijn borst schit- j Do mist wns iiu van haar oogen we?
terdon en hij op militaire wijze zijn - getrokken en had plants cemankfc
onderdanen groette. voor e.ïn helderheid van vi§i die haar
Een oogenblik was er stilte, die loonde, niet alleen den held vn den
echter qnmiddellijk weer verbroken dn? -V menivte en de b'eeke man
hoogte, en toen kwam er een witte werd door herhaalde toejuichingen; naast haar mna> rj -t in dc zie'
gedaante op een wit paard het plein toen stapte hij van z'-n nanrd. terw va;» din man marine.
waardige heeren met linten on decora- .IIP is g komen un oen keizer te
ties bedekt, buigend voorw ,s kva- I donder.".
n.ec om den keizer te ontvang>n. iV. Het was rdsof een stom haar die
plechtigheid van de onthulling v-n i woord on had invefluislerd. Zii wist
het monument voor Rhaeiia stond te nu, \v >arto© zij om doze nlnat* had
beginnen. gevechten, waarom zii geslaagd was,
Teneinde het groot net ro^J fin- wat haar (e doen stond on ho.- rij
wee! bekleede platform te bereiken, i moest sterven ris het hmr mislukte
moest de keizer op eenige passen af-i Leopold was ge n rijf meter van
stand langs Virginia loopen. Zijn blik Ihaor rf on kwam nog rli.teterbii Nie-
zwierf over do vroolijke menigte. Wat man-l behalve Virginia ducht ann mis
zou cr"gebeuren, als hij haar in hol daad. Zij alleen had instinctief don
oog kreeg. Het hart van het meisje moei'tennar gezien in den h1eek<m toe
klopte haar in de keel. Zii voelde het- schouwer. Slechts z'i had l>-grer>en,
daar slaan en een oogenblik ging do j wat de rol perkament bevatte.
Onder den ghnsterenden stalen
helm mot den gouden adelaar was het-
donkore gezicht fijn uitgesneden al»
een Camée en do oogen schitterden vol
trots. Voor de menigte was hii de kei-
zer; e n knappe, populaire jonge man,
die ziin land beter regeerde dan het
tevoren door anderen van ziin ge
slacht was geregeerd en die,
aardig schouwspel bood aan het i lang.?, witte figuur teloor in een mist, 1
olk. Maar voor Virginia was hij veel die haar oogen omfloerste.
'Wordt vervolgd.)
