HAARLEM'S DAGBLAD
BEURSOVERZICHT
NSTANTANES
ZATERDAG 12 JANUARI 1924 - TWEEDE BLAD
PRIJSHOUDENDE M ARKTSTEM MIN C.
RIJZINC IN KONINKLIJKE OLIE.
VRAAC VOOR AMERIKAAN SCHE SP O O RWEC A AN D E E LEN.
4—11 Januari 1924.
Het vertrouwen in een geleidelijk
herstel der economische toestanden
blijft ondanks enkele tegenwerkende
factoren, den boventoon voeren bij de
transacties ter beurze. Tot. deze tegen
werkende factoren moot in de eerste
plaats eerekeld worden de daling van
den Fransche» franc, welke den laat-
sten tijd zulke ongunstige verhoudin
gen heginfc aan te nemen, dal gevreesd
wordt dat het economisch leven met de
ongunstige gevolgen die een verdere
daling na zich kunnen sloepen, ter
dege rekening zal moeten houden. De
ze daling heeft nu al reeds lot gevolg
gehad dat 't- bouwen van een nieuw
passagiersschip van de Mij Nederland
aan een Fransche Maatschappij moest
worden gegund, daar deze door d'en
lagen franc-koers in de gelegenheid is
he'iangriik lager Ie leveren d'an onze
Hollandsche scheepswerven, ook a!
wordt rekening gehouden met een niet
aanzienlijke lvüdran-© der regeer ine in
de Iconen. Ook in andere bedrijven
wordt de concurrentie van B?l°ie en
Frankrijk sterk gevoeld, zoodnt, nu
de Duitsche concurrentie tot het verle
den behoort, de industrie hier te lan
de weder door deze nieuwe concurren
tie wordt bemoeilijkt. Weliswaar
wordt de waardevermindering van
den Franc, in Lecenstelling met de
houding die deDuifcsche vegeering vroe
per ten opzichte van de Mark
aannam, niet door de Fva.usche resec
ting aangemoedigd ©n stelt zij zelfs
pogingen in het werk om een verde
ren teruggang Legen te gaan, doch het
staat te vreezen dat de middelen, wel
ke zij hiertoe in het werk weuscht te
stellen, niet toereikend zullen ziin,
om een verderen val te voorkomen,
daar alleen een sluitend© begroo
ting en een vermindering der biljet
ten-circulatie afdoend' kunnen helpen.
Nu wordt door den minister van fi
nanciën wel steeds gewézen op een
sluitende gewone begrooting, doch de
buitengewone begrooting. waarvan de
tekorten moeten worden aangezuiverd
uit de schadeloosstelling, geven zulke
angstwekkende cijfers te zien, dat te
vreezen is, dat deze tekorten niet
steeds door nieuwe leeningem zullen
kunnen worden gedekt, daar het
Fransche publiek reeds meer dan ver
zadigd is met Staatsschuld en schat-
kislpapier. Het financieel herstel van
Frankriik zal dan ook a'-le'en kunnen
plaats hebben indien de betalingen
van Duitschland spoedig en 111 vol
doende bedingen binnenkomen. Daar
aan is het zeer waarschijnlijk toe te
schrijven dat <iFransche regeering
tegenover Du.itschla.ud den iaatsten
tiid een meer tegemoetkomt-mie hou
ding aanneemt en zal widen l-'.-stem
men in oc-n geringere schadeloosstel
ling dan oorspronkelijk geêischl werd.
Pe verklaring van Millerand, dat het
veroorloofd s.'-hünfc te zijn. de dage
raad va-u de verzoening en va» den ce-
finitieven vrede te begroeten, geeft,
naast hetgeen <leu laatste» tijd ver
nomen werd over besprekingen die
gevoerd zijn 0111 tot-eon Franseh-Di
soke belangengemeenschap te kom
waarbij ook met de veiligheid van
Frankrijk rekening gehouden zou
worden, reden te verwachten dat, bij
den beiderzijdseh bestaanden goeden
wil, wel een oplossing gevonden zal
k tuin en worden, die- beide partijen
zal kunnen bevredigen en waardoor
dan ortk aan d;e daling van den Franc
paal en perk gesteld zal kunnen wor
den. hoewel natuurlijk dit laatste
sterk verband zal houden met den om
vang en het tijdstip der betalingen
door Duitsc-lvland. De besprekingen
welke achter de coulissen tusschen de
de teleurstelling welke het gCvolg was
van de algemeen heerschende ver
wachting dat de verkoop, der aand.
Anglo-Perslan van de Engelsche re-
peering waarschijnlijk niet zal door
gaan. Aand. Geconsolideerde notecren
176è na 177 tegen 171A, Deze ftandoa-
len hadden aanvankelijk te lijden on
der verkoopen voor Fransche rekening,
terwijl bovendien aangenomen wo'd.'-
dat de betere vooruitzichten bij liet
plaafs ge!i ad hebbende belangrijk,
koersherstel, ruimschoots ziin verdis
conteerd. Dsn laatste» dag bracht
goede vraag den koers weder op hoo-
ger niveau.
eenïge vraag Te consfa-
teeren naar Russische olie-waarden
op liet bericht dat een groot© pe'ro-
loum-eoncessie werd toegestaan aan
do Sinclair-oil Cj*. t© New-Vork, op
voorwaarde dat deze Mji. aan do
Sovjet-regeering 250 miljoen dollars
leent. De Mij. heeft tot nu toe deze
'oorwaarde niet ingewilligd, hetgeen
bij de weinige zekerheid die omtrent
de terugbetaling bestaat, geen ver
oudering behoeft te verwekken. Niet
teniin blijkt hieruit opnieuw dat de
Sovjet-regeering een herstel van den
handel rnet het buitenland wenschfc
aan te moedigen, hetgeen weder tot
een bespoediging tot den terugkeer
van meer normale toestanden kan
bijdragen.
418i\ moet worden toegeschreven aan'zakten de koersen ten slotte weder in.
Duitsehe regeering en de Commissie
van Vijftien worden gevoerd, schijnen
voornamelijk ten «pzictiie van de aan
te bieden garantie moeilijkheden op
t© leveren.
De Fransche regeoring en ook da
Duitsclie industrie schijnen een par
ticipatie in de Duitsoho nijverheid te
prefereeren boven de door de Duitsche
regeering aangeboden 5Ü van al het
onroerend bezit. Behalve de weinige
aantrekkelijkheid welke voor de Fran
sclie restoring gelegen is in het on
derpand van het onroerend bezit, dat
bij wanbetaling niet is te realiseeren,
moet nog reken in* gehouden worden,
met het door billijkheidsoverwegingen
igegeven vonnis van het Hoogge
rechtshof te Leipzig, waarbij werd be
paald dat de oude hypothecaire sehul
den niet. in papiermerk mogen wor
den afgelost. Daarentegen verwerpt;
de Duitsche regeering list plan san do
deelneming in do Duitsche industrie,
zeer waarschijnlijk omdat Engeland
zich tegen een Euvoueesche steenko
len- en kali-trust, welke van de belan
gengemeenschap liet gevolg zou zijn,
verzet
Hét is ongetwijfeld zot moeilh'k al
le belanghebbenden te bevredigen,
doch bij den wensch dis bij alle par
tijen voorzit om tot overeenstemming
te komen, zal ongetwijfeld wel een uit
weg gevonden kunneji worden.
Behalve deze overwegingen «zeven
de cijfers die omtrent do handelsbe
weging in de verschillende landen ge
publiceerd worden en welke nagenoei
overal een toe-neming doen zien, grond
aan de verwachting dat het keerpunt
van de crisis in handel en industrie
reeds voorbij is. !n bijna alio artikelen
worden bevredigende omzrtten in bet
binnenland en herlevende uitvoer naar
het buitenland gemeld, in welke ver-
jnselen de beurs, zoowel hier als
in het buitenland, aanleidinz vindt
;e>i me r optimistische houding aan
:e namen, al kan natuiirlük het krv»ra-
herstél in verband met de langzaam
verbstorende toestanden slechts gelei
delijk gaan en worden de rijzingen nu
en dan door reacties, verband houden
de met bijzondere oorzaken onderbro
ken
Aan onze beurs werd deze week de
belangstelling voor Koninklijk© ol ie
weder opgewekt, op grond van oen
ve. hooging van den benzine-priis t©
A -3 ork van 11 tot. 1IJ' dollar cents,
en een nieuwe verstoring van don
ruw-ol:eprijs van 3 dollar iO op 3 dol
lar GO, waarin wener een uanw.jzing
wordt gezien van de verbeterde ver
houding ttisschên productie en ge
bruik. Tegenover de overproductie
welke nog eenige maanden geleden
oorzaak was van een scherpen val der
olie-prijzen is. door de gestadig afne
mende productie in Amerika de toe
stand zoodanig gewijzigd, dat-zelfs de
verwachting wordt uitgesproken dat
de productie in dit jaar niet toerei
keud zal zijn om aan de vraag te vol
doen. Deze verwachting welke reed:
eenigen tijd geleden door Amerikaan-
sche experts werd uitgesproken, wordt
thans bevestigd door een rapport van
de Mining and Metallurgical Societv
of America.
Al'zal zeer waarschijnlijk de olie-
sol marsch te wel niet. zulk© onrust!™/-'1313 Deli Batavia 3-25',4 tegen 323,
Suikerwaarden waren in den loop
week ongcanimeerd. ojj een geringe
teruggang van den Cuba-suikerprijs,
welke een gevolg is van de afleverin-
in suiker uit de pas aangevangen
campagne. Spoedig zal blijken of de
productie overeenkomstig dc verwach
tingen zal zijn of deze zal overtreffen.
het feit t'ai mgen het einde der
week dc prijzen weder een geringe ver
betering ondergingen, mag worden af.
geleid dat de productie zeer waarschijn-
'iik de taxatie niet zal overtreffen, ir>
volk geval, in verband met dc tegen-
aliende Europeesclio bietsuikér-produc-
ie, de vooruitzichten voor Javu-suiker
funstig blijven.
Na aanvankelijk iets te zijn lerug-
geloopen, konden de koersen tegen het
einde der weck weder herstellen. Aand.
itenlanclcn notecren ten slotte 1S1 3,S
legen 182 1/8. H. V. A. 4SÓ3/4 tegen
4S0, Java Cultuur 3/SJd tegen 372/4,
lerwcredjo lit 3'S tegen 1101/16.
De rijzing in Scheepvaauaandcelen
kwam tot staan, eensdeels op v.instnc-
mingen en anderzijds op de overweging
•oorloopig met de ongetw ijfeld be-
.■ooruitzienten reeds voldoeudc in
de koersen is rekening gehouden, daar
veliswaar dc vrachtprijzen een verbete
ring hebben ondergaan, docli deze nog
niet zoodanig zijn dat, na betaling der
exploitatie-kosten en na het verrichten
der noodzakelijke, afschrijving, een tiit-
keering van bcteekenis op de aandeelen
tullen toelaten. Ifct indexcijfer der
.rachten is nog riechts weinig hooger
'an in 1013. terwijl de exploitatiekosten
:.p circa 175 van die van 1013 te
ichattcn zijn. Aand. Holl. Am. Lijn no
tecren tor tegen 100. Holl. Stoomboot
323 8 tegen 32/4. Holl. Lloyd 13 tegen
15Non. Boot 76'A tegen 77. de Maas
92L' tegen 93, Nievejt Goudriaan 104'A
tegen 1061/2, Ncd. Schcepvart Unie 124
tegen T22/I
Tabaksaandcelen konden nog iets in
koers verbeteren, op berichten van een
gunstig uitvallende oogst, terwijl men er
in is geslaagd den kostprijs met circa
f 0.30 a 0.40 te verminderen. Behalve
de verwachting dat Amerika dit jaar
weder zeer grootc kooplust aan den dag
zal leggen. zal zeer waarschijnlijk
Duitschland. in verband met de gesta
biliseerde Mark e» de daarmede ver-
groote koopkracht, meer dan de laa'ste
jaren het geval was. kunnen koopen.
Aand. Deli Mij. notecren 323 tegen
'end© verhoudingen aannemen mogen
toch de vooruitzichten igunsbig ge
noemd worden, daar ongetwijfeld ver
dere prijsvetiioogingen zullen plaats
hebben, die de olie-nijverheid weder
belangrijke whisten zuilen doen toe
vloeien Dat op deze berichten hot
koersherstel van Koninklijke niet proo
ter was, (de koers liep van 389i op tot
aardoor de koersverschillen slechts
onbeduidend waren. Aand. Banjoewang:
notecren 12S tegen 127, Goalpara 333/4
tegen 3:8, Rongga 177 :egcni75, Sc-
dep 369'3 tegen 368Vi.
Ook voor Rubbcrwaardcu zijn dc
prijsverschillen gering. Weliswaar bleef
de rubberprijs prijshoudend, doch dc
pogingen die den laatstcn tijd door de
Engelsche rubberplanters worden aan
gewend om ook dc Ncd.-Ind. produc
tie te beperken, hebben dc vrees doen
post vatten dat bij een weigering om
dc restrictie snede t© doen, ook de
Engelsche beperking zal worden opge
heven. waarvan <cn belangrijke daling
het gevolg zou zijn. Het wordt aan de
Indische rubberplanters als een grief
aangerekend, dat zij van de Jioogeie
rubberprijzen, die het gevolg ziin van
restrictie-bepalingen in de Engelsche
bc-zi Ittiii gen, door hoogere producie
profiteeren, terwijl indien ook in Indic
de opbrengst zou worden ingekrompen,
oor allen zeer löonende prijzen te be
dingen zonden zijn. Zeer waarschijnlijk
an dezen ongezonden toestand op
dc een of andere manier een einde wel
gemaakt ea daar grooTe onzeker
heid bestaat over de te verwachten op-
ig in verband met de tegenwer
king der Indische plantages, is de
kooplust voor dc aandeden momenteel
groot. Aand. Amsterdam Rubber
notecren 151K tegen 149';, Kennang
Lomboe 1S2 tegen 1S5 3.'4. Oost-Java
Rubber 227 legen 2203/4. Siiou Sum.v
|/5 tegen 11434-
Mijnbpuw-aandcelen valt een Hi
ring in aand. Singkep tin te vermelden
i33loti;iop de beduidende verne
ig van den linprijs.
aandeden van Handrisóndernëmin-
spcciaal die met Indic zaken
doen, valt, m verband met de gunstige
toestanden in ïndië. meerdere levendig
heid te constateeren. Aand. Linde Tevcs
erbeterden van 793 4 tot Ss, Fels
Co. van 31 tot 44.
Holl. Industriccle aandeelen valt
een rijzing in aand. Jargons van 66 tot
ernielden. Aand. Centrale
Suiker nolceren 115 tegen 113, Philips
lampen 269 tegen 269Ü, JTeemaf 42
togen 45.
Dc berichten over de toenemende in-
dunrieclc bedrijvigheid in Amerika,
hadden niet veel invloed op de nntee
ringen van Amerikaansche industrials.
Voor het eerst sinds April 1923 toon: <ic
uitgevoerde orders der Steel
Corp. weder een verbetering aan cn wel
4.369.000 ton tot 4.445.000 toa.
Comm. Steels notecren, na zeer beperk;-
fluctuaties, ten slotte 1,053'4, Sttide-
baker 11354 tegen 114. Am. Smelting
o|j£ tegen 649/16, Anaconda 83/5
egen 82 3/4.
Van meer bcteekenis was deze weel;
dc rijzing in Spoorweg-auudeelen, die
op gtónd van de steeds toenemende on,-
angstcijfers sterk getocht waren, waar
door Comm. South Rails van 41 '8
Pacific van 95 7.8 rot
Comm. Erie van 22 tot 26 3'S. Con
Wabash van u'/< iet 153/S konden op
komen.
Xederlandsche Staatsfondsen konden
■eis in koers verbeteren, daarbij gehol
pen door de lagere prolongacicrente.
welke lot 4 V: terugliep.
Scnembah 2S6>l! tegen 272 1/2.
Voor Thee-aandeden was voorbij
gaand ecnige meerdere belangstelling
op te merken, op de verwachting dal op
de jo dezer gehouden veiling weder
gunstige priizen en zouden worden be
steed. Di; was inderdaad net geval,
doch daar het publiek hieroj» geen
meerdere kooplust aan den dag legde.
ONZE SCHUTTER-
MAJOOR
(Nadruk verboden.)
llii was een kranig schutter-majoor
Zes dagen van de week was hij hande
laar in hout, den zevenden dag was
hij schutter-majoor! Ik zie hem nog
met zijn kleine beentjes in rijlaarzen,
waaraan de sporen met de gepunte
wieltjes schitterden, als waren ze van
zilver. lederen Maandag om 4 uur liep
Ilij sabel-rinkelend langs ons hui; en
eiken keer. als hij trotsch en martiaal
passeerde, vloag ik naar bet raam om
hom jongcnsachtig-nieuw-sgierig na te
gluren, den commandant van onze
schutterij.
In ons kleine stadie lag geen gar- d(
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Een van mijn vrienden, hoofd van
een onderneming, kreeg onlangs in zijn
kamer bericht uit het voorkantoor dat
meneer Zus cn Zoo hem wenschte te
spreken
Hij had- den naam nooit igehoord,
vroeg daarom, door ondervinding wan
trouwig geworden, waarvoor meneer
kwam.
„Een particuliere aangelegenheid,"
zei de jonge man op het kantoor door
de huistelefoon.
De directeur aarzelde. Men kan niet
iederen onbekende wegsturen. Evenmin
iederen onbekende toelaten.
„Laat meneer binnen," zei hij. Een
©ogenblik later staat op den drempel een
jonge man, die in het Fransch vraagt,
of hij de eer heeft, den directeur te
spreken.
„U heeft die eer," antwoordt mijn
vriend me: grimmige humor. Want hij
voelde, dat hij verloren was.
De bezoeker was een reiziger in
wijnen.
Overigens een aangename persoon
lijkheid. Hij kwam 0111 wijn tc verkoo
pen. ^ëkev. Maar hij deed dat met al dc
delicatesse, die deze boodschap vcreischt.
Om groote hoeveelheden was het niet
te doen. Met een kleine bestelling was
hij tevreden. Bovendien was zijn wijn
niet duur. En hij had een pracht-
Bourgogne
„Heeft dc dokter mij verboden," zei
de directeur, „ik ben jichtlijder."
Dit schot trof den bezoeker in de
volle borst. Maar hij was nog niet ge
sneuveld. Lang niet. Dus offreerde hij
Bordeaux, die vooral niet minder prach
tig was en bood daarbij een lange lijst
aan van Haarlemsche klanten van zijn
huis.
Mijn vriend gaf dus een bescheiden
bestelling, maar informeerde meteen
naar iets, dat hem op de klantenlijst
getroffen had. „Vertel mij eenshoe
komt het, dat er zooveel doctoren op
Staan?"
De bezoeker aarzelde ccn oogenblik,
toen zei lui openhartig„ze ziin
gcmakkelvk toegankelijk."
En ze lachten vroolïjk samen.
Niets is gemakkelijker. Je helt bij
een dokter op zijn spreekuur aan. het
gchellemeisjc of de jongen in het rood
en wit gestreepte buisje wijst jc, zonder peloosheid leed. besloot ik dus hem
nifcen. Maar dénmaal in de weck klonk
toch trora-gcroffel door onze straten,
schetterde militaire muziek tegen d-e
huizen van onze anders zoo stille stad.
Dat was op den dag. dat onze schutterij
ter exercitie uittrok naar het land van
den „ICoegelbult". Nooit ontbrak ik
op het appèl, wanneer 'de schutterij op
dc „Grootc Brecdc Plaats" verzamelde
en mijn klein romantisch jong'ensliart
klopte vlugger, wanneer het bevel
„Geeft acht!" over liet Pleintje dave
rend weerklonk. Ach, lieve, goede, oude
tijd. hoe ver ligt gij al achter onsl
De schutterijwat al herinnerin-
•n ui: mijn jeugd! Was er grootcr ge-
>l denkbaar, dan naast ccn schutter te
stappen met een groot, „echt" geweer
over zijn schouder? Ik weet nog. dat het
mij parelde op miin voorhoofd,
dat ik bijna bezweek ouder den last
•aa geweer, patroontasch en bajonet,
maar al viel ik er ook bijna bij neer,
ik droeg ze trotsch en fier tot aan de
stoep van des schurtcr's deur.
""elk wonderlijk -Destijn'den melk-
tr. den timmerman, den kruidenier,
zelfs dc» meester van onze klas in
het militaire pak te zich Hoe andera
dan midden in dc week zag onze slager
er Maandagmiddags uit in uniform en
met sjako! En als zij door de straten
onze dappere schutterij, dan liep
lab voor den tamboer-majoor, onze
buurman, die. behalve Maandags-mid
dags, petten en hoeden verkocht aan de
burgerij.
O. heel de wereld leek mij anders,
als ik daar ging met mijn kornuiten,
vóóraan, aan het hoofd der schutterij!
Als de man van de Tjrksche trom
boemde op he- zware kalfsvel, dan
iiin hart op va" ple.jzier. om
dat ik wist. dat de muziek dan dadelijk
ilen met een marsch. en op
de maat van de muziek, die tetterend
ver onze hoofden klonk, marcheerde ik
mee en dioómdc mii dan groot cn
forsch soldaat, miin-ideaal
Onze schutter-majoor ging met den
„luitenant-kwartiermeester" altiid af
zonderlijk naar het schuttersveld. Even
vóór de schutterij keerde hij terug en
als tie schutters voorbij ziin huis mar
cheerden, stond l'ii voor de deur van
zijn woning, kranig in de houding, als
ecu generaal, die ziin troepen de revue
liet passeeren. 111 miin iongctisoogen
was onze schutter-majoor dan een twee
de Napoleon!
Een? op een Maandagmiddag ging
door de siad het gerucht ..De majoor
ril te paard!" Het klonk bijna onge
looflijk, her was als een sprookje de
majoor te paard! Wij, jongens, holden
uit school de straat op om dn: wonder
te zien. Was een ruiter te paard in onze
stad niet een nooit geziene curiositeit?
Nu ia. cn vuilnisman bij dc nschbelt
op een dik paard van dc reiniging, dc
gioenteboer op zijn hit, een voerman
op een sleepeiskriol, maar die reken
den niet pioe. De majoor op een geza
deld paard, aan het hoofd van de
schutterij achter de muziek, dat betee-
kendc voor ons oen fce:;' Wij holden
nnnr dc ..Groote Breede Plaats" om he:
wonder te zien onze schuuefsmajoor
ie paard I
En ja, het -.va? waar; hij. zat :c paard?
[Midden op het Pleintje zat hij om-
ituvvd door schutters en politie, die het
nieuwsgierig opdringende publick op
een afstand hield hoog en fier op ccn
bruinen vos. Heel de stad \vas uitgcloo-
pen om er geiuigc van ie zijn. om den
commandnni van onze schutterij
hoog verheten op zijn ros. Trappelend
draaide de> bruine vos al maar zenuw
achtig in de rondte met onzen dikken
meioor op zijn rug! De majoor deed
niets dan ai maar kloppen met ziin
linker hand op den hals van zijn steeds
in de rondte draaiend ros.
Voor de schutters was dc verschij
ning van den majoor te paard blijkbaar
eon even groot evenement als voor ons.
Zij stonden in groepjes er om heen en
giechelden, alsof daar op dat paard een
clown inplaats van hun commandant cn
chef gezeten was. Onze nuchtere schut
ters beschouwden het meer als een grap
dan als hoogen ernst, dat hun majoor
daar te paard voor hen verschenen was.
De schutters stelden zich in rïi en
gelid cn daverend klonk het commando
..Geeft achtvan den kaj>i;cin over
„Grootc Breede Piaats". Onze schut
van inspect se-r jer
rced de majoor op rijn vos vóór Langs
den troep, op een eerbiedigen afstand
gevolgd door den kapitein, die blijk
baar meer respect had voor het zenuw
achtige trappelende j>aard dan ^ojede
schutters omringende burgerij;
„Sta vast, bok!" ><Jr
„Hüup, knol!"
„Vooruit, Blanus!'
Dat waren eenige van de oneerbie
dige uitroepen, waarmee liet nieuwe
militaire clement, het paard, door dc
burgers van onze stad ontvangen werd!
litaire natie" waren wij 40 jaar
geleden ook al niet
Nieuwe commando's weerklonken
onze schutterij stond met „verdubbelde
rotten" voor den afmarsch gereed. Tus
schén de muziek cn het voorste rot
trappelde zenuwachtig het pódrd!
„Nou zal "t wezen, jongens!"
„Hoera
„Janus Blanus!" v
klonk het weer uit dc menigte. Som
mige schutters "lachten hard op en de
luitenants riepen, zwaaiend met de sa
bel ..Niet lachen caar! Stilte in het
gelid!" Ach ja, het was een gemoede
lijke boel bij onze schutterij.
De kapitein stond aan het hoofd van
den troep naast het paard van den ma
joor. Hij commandeerde met stentor-
cm „Voorwaarts, marsch!"
De «tok van den tamboer-majoor
ng met een ruk naar beneden, de
trommels werden geslagen. Op hetzelf
de oogenblik zag ik het paard van den
majoor op zijn achterste, beenen staan.
Onze majoor sloeg beide armen om
den hals van het schichtig geworden
been en zat scheef vóór op zijn zadel,
hangend aan den hals van zijn paard.
„Pai opPas op! Hij valt d'er af!"
riepen eenige stemmen in het publiek.
de kapitein, angstlig geworden door
de capriolen van zijn chef. schreeuwde
luid: „Ophoudc me: trommelen! Op
houden met trommelen!" Maar de tam-
boers, hoorden het niet cn roffelden
door. alsof liet kalfsvel in stukken
moest. Toen daalden de voorbeenen van
het paard naar beneden en onze ma
joor schoot door deze onverwachte be
weging over '-et zadel cn zat boven op
dan hals van rïin vos.
Boem! Boem! Boem! Tsjing! Tsjing!
klonk op da: oogenblik de Turksche
Fataler had het niet gekund, want
tegelijk sprong bet paard vooruit, mid
den tnsschen de muzikanten, d-.e ver
schrikt uit elkander stoven. Op den
grond, vlak naar: de Turksche trom.
lag op zijn mg. onze kleine schuticr-
maioor
Heel dc schutterij ;iond zonder ver
der commando stil. Ecnige schutters
uit dc voorste sectie trachtten naar vo
ren te komen om te zien, wat er ge
beurd was en allen -» burgers, muzi
kanten en schutters drongen om den
majoor heen. die daar nog altijd naast
de Turksche trom op den grond lag.-
Voor dc tamboers draaide het paard,
door een politic-agent nu vastgehoudeo,
al trappelend in dc rondte.
Eindelijk was onze majoor weer op
de been. Ilij wreef zich langs zijn Tug
en stond, gebogen als een oud man
neke, met een pijnlijk verwrongen ge.
zicht, raast den kapitein. Toen nadenlo
eerbiedig de politie-ngent met het paard.
Driftig schudde de. majoor zijn hoofd
cn wij hoorden hem nijdig zeggen i
„Nee, nee. breng weg dat beest!"
Toen ging hij. een gevallen groot
heid. aan den arm van een schutter-
luitenant door de dichte menschcnme-
nigte naar huis.- het paard liep, aan
de hand van een ageat, achter zyn
meester aan.
Opeens riep een slagersjongen „Dc
voorstelling gaat niet door! Blanus is
van 't paard gevallen!" Ja, men was niet
bijster fijngevoelig in mijn kleine
Daar roffelden weer dc trommen.
Boem! Boem! Boem! Tsjing! Tsjing 1
de muziek viel in cn alsof er niets
gebeurd was. marcheerde onze schut
terij ouder de opwekkende tonen van
ccn marsch door onze stad. Op cea
stoep van een winkel stond, gebogen cn
met somber gezicht, de majoor cn staar
de zijn schutters na.
Nooit is onze majoor weer te paard
voor ziin schutters verschenen
J. SCHUIL".
•ragen of te zeggen dc wacht
kamer en daar wacht je je beurt af.
Het kan ccn kwartier, ccn half uur,
sschicn een uur duren, maar vast cn
zeker komt liet moment, dat jc voor den
dokter staat cn gelegenheid hebt je
nieuw model voetenzak, je beste bron
water, je puikste instrumenten of jc
lekkersten wijn aan tc bieden.
Het is waar, dat de dokter een beetje
barsch kijkt, mogelijk is zelfs, dat lui
antwoordt „voor zulke dingen kan ik
op mijn spreekuur niemand ontvangen."
Maar van die wenk trek jc je niets aan.
:"r zijn dingen, die. een goede rcizigt r
niet begrijpt dat ziin dc dingen, waar-
chade zou hebben. En daar er
nog meer paiiëntcn in de wachtkamer
zitten op de dokter je dus gauw weg
vil hebben, ga ie. na een paar minuten
•an onverzettelijkheid,' met een bestel
ling de deur uit.
Dc directeur keek zijn bezoeker dus
in en zei glimlachend „ja, ik be
grijp het. Bij mij is het zeker niet zoo
lakkeliik gegaan."
e reiziger antwoordde met heldhaf
tige» eenvoud ..Sinds twee jaar pio-
becr ik u te spreken tc krijgen."
„Mijnheer." zei mijn vriend, „het was
mii aangenaam u te ontmoeten."
blaar al was hij vol bewondering,
daarom verhoogde hij toch de bestelling
Er moest ook voor het volgende
bezoek nog wat overblijven. Want dat
drie maanden ccn nieuw be
zoek volgt, is zeker.
Mijn vriend heeft ccn nieuwe relatie
gemaakt, die duren zal lot den dood.
dienzelfden middag kreeg de
nieuwe jongste bediende, die den be
zoeker had doorgelaten, van den boek
houder ccn standje.
Toen ik dat verhaal hoorde, dacht
ik onwillekeurig aan a! de wachtka
mers, waar ik van mijn leven in ge
zetcn heb, al was 't niet om wijn tc
verkoopen en waar mijn vrienden en
kennissen in gezeten hadden Hier en
daar heb ik zoo eens rondgevraagd
naar opgedane ervaringen en wat
hier volgt is een bloemlezing uit dc
antwoorden die ik kreeg.
Laat. ik dan beginnen m;-t een ver
haal, dat- waardig aansluit bij de ou
dervinding van mijn vriend don di
roeten® en den reiziger in wijn.
..In onze buurt was een jonge dok
ter komen wonen, iemand di© er be
trouwbaar uitzag. Toen ik aan sla-
eens op tc zoeken.
Wij waren met- ons vieren in de
wachtkamer. Drie jonge mannen, die
met een zeker zelfvertrouwen op
traden, ofsohoon zij geen woord tot
elkaar zeiden en dus blijkbaar niet
bij elkander hoorden. Of iemand op
zijn gema-k js of niet-, kun je zien aan
de manier waarop hij gaat zitten, niet
op een puntje, maar vierkant bovenop
den heelen stoel, -Tc hoort het ook
aan de manier waarop hij zijn neus
snuit en wanneer hij eens opstaat en
de gravures aan den wand gaat bekij
ken, die in den regel niet veel zaaks
zijn. dan is hij we! een Toonbeeld van
Vrijmoedigheid.
Een voor een werden zij binnen ge
roepen. Ik zag ze niet. terug, blijk
baar had dc jonge dokter een afzon
derlijke deur voor vertrekkend©».
Eindelijk, was het m ij n beurt.
„Dag dokter", zei ik.
Hij_ antwoordde eerst niet. veel.
„Wat is het doel van uw komst?"
vroeg hij toen. bits.
„Als ik soms ongelegen kom...."
zei ik.
..Meneer," zei hij, „dat nangt er
an af. Komt u voor uw eigen heil
of voor het mijne. Wil u mij goeddoen
of verwacht u, dat ik u zal kunnen
goed doen? Kortom: wil u mijn leven
'erzekeren V'
Ik antwoordde, dat ik er niet aa-n
dacht. Onmiddellijk nam hij do hou
ding van den luisterenden geneesheer
aan en vroeg: „Welke klachten heeft
u?"
Van slapeloosheid sprak ik, bij
vroeg nadere inlichtingen, schreef mij
toen wat voor, gaf mij een leefregel,
alles flink en energiek als iemand,
die zelfvertrouwen heeft.
Toen wc afscheid zouden nemen,
maakte hij een soort van excuus. „Dc
menschen", zei hij, „die u voorgin
gen, waren alle drie agenten van ver
zekeringsmaatschappijen. De eerste
wou mijn leven verzekeren. „Best©
heer", zei ik, „dat js op dit oogen
blik nog niets waard". Dc ander
wou mij ver-zekeren tegen ongeluk;
ken: „bet grootste ongeluk, dat mij
overkómen kan", zei ik, „is dat- ik als
iong medicus ;,een patiënten krijg".
Nu ja. daar kon hij niets aan doen.
maar voor al.e andere onheilen kon
hij me verzekeren, van A. a p e n-
h e e t. ai tot Z. onheil bij hei
Zwemmen toe. De derde won mij
1 assureeren tegen waterleidingschadc
cn brand en in mijn wanhoop zei ik
„als nu de waterleiding maar juist
springt, op het oogenblik, dat er brand
uitbreekt, dan komt. dat. allemaal best
orde". Toen kwam u en ik dacht:
ir komt iemand me verzekeren lo
gon de schadelijke gevolgen van een
reis naar de Noordpool. Maar geluk
kig was u oneesteld"
„Gelukkig?"
,.Nu ja, bij wijze van spreken.
Goeie» dag, neem maar rouw in cn
houd u aan den leefregel. Ik geloof,
dat. er nog meer patiënten zijn".
En hij bonjourde mij de deur uit.
Maar toen ik mij oven omkeerde, zag
ik zijn dienstmeisje binnenkomen
met een quitnntie".
„En is de slapeloosheid verbeterd?"
„Dat kan ik niet zeggen. Twee da
gen later verplaatste dé hoofdredac
teur van de krant mij in den nacht-'
dienst."
Dc ergste oogenblikken bracht ik
zelf door in de wachtkamer van den
tandarts. Hoeveel zijn er vóór je
Zes. Dan komt n.a zes personen je
beurt. Moet je daarnaar verlangen
of niet! Er was een zenuwachtigo da
me. Toen het beiletje ging, i iken al
do_ anderen die wachtten haar aan.
Uw beurt, mevrouw", zei iemand.
„O", zei ze en wrong haar handen
in elkaar van zenuwachtigheid, „Ik
laat liever mijn beurt even voorbij
gaan, ik wacht hier.... op een -vrien
din, ziet it..."
Dus verdween heb volgnummer in
do richting van de Kamer der Ver
schrikking. Toen de bel weer ging,
keek liet heelc gezelschap opnieuw
naar de dame. De vriendin was nog
niet gekomen. ,.Als u soms haast
heeft", zei ze tot de juffrouw, die op
haar volgde. „Hoelemaal niet", zei
deze. een gezonde zns. „Ja. ik ge
loof het toch wel", zei de zenuwaêh
tigc, terwijl haar knoken kraakten
van het ingespannen wringen, „ik
heb zoo verschrikkelijk veel tijd, gaat
u maar...." De gezonde zus begreep
en ging.
Dit tooneeltje herhaalde zich vijf
maal. Telkens wist de zenuwachtige
een ander tc laten voorgaan. Toen
kwam de beurt aan mij en pro torma
prevelde ook ik -.wanneer u nu
misschien gaan wilt..." „O, neen",
zei ze, ..nu heb ik zoolang gewacht,
ik kan best nog ccn kwartier langer
wachten".
Ik ging dus en keerde n3 het door
staan vim dc jn der beschaving te
rug. Juist ging de dear van do wacht
kamer open. 13e zenuwachtige dame
vluchtte, Dc voordeur uit. Ik denk,
0111 haar vriendin te zoeken.
.-Of ik herinnering heb aan een
wachtkamer vroeg een van mijn
kennissen, aan uien ik dc vraag stel
de. „Natuurlijk heb ik dat. ?n mijn
jeugd kwam ik aan huis bij een dok
tersfumilie. Twee zoons, die mijn
vrienden waren, drie dochters...."
„Die je viicndinnen waren
-Zonder uitzondering, maar een
van do drie had ik gevraagd. Die zou
mijn vrouw worden. Natuurlijk als de
ouders het goed vonden. Met de
moeder was het, al gauw in orde,
maar met, den vader ging dat zoo een
voudig niet."
„Lastige oude heer?"
„Och nee. maar eenvoudig niet te
spreken te krijgen. Een jachtende
pracüjk. 's morgens beginnen, den
heelen dag doorwerken, een «ogen
blik thuis «111 te eten. daarna weer
naar patiënten, naar een consult of
een vergadering, dan t-ec" T-ridde-
nacht thuis. Anna's moeder had er 0!
een woord van gezegd, toen had hij
geantwoord: ..laat de jonge man mij
maar eens komen opzoeken."
„Maar man", zei mevrouw wanhopig,
„je bent er nooit!" Maar hij gaf geen
antwoord meer, snurkte al, van ver
moeidheid."
„Kom. jc overdrijft toch 1"
„Op mijn woord niet. Er zijn vnn
die practijken, die geen oogenblik
rust- laten. Anna en ik werden wan
hopig. Alles was in orde, maar wc
konden toch zonder dc vaderlijke too-
stemming de verloving niet publicee-
ren. Eindelijk kwam cr redding van
den kant van mijn schoonmoeder.
„Hoor eens zei ze. „als ik of een
van do kinderen ongesteld 2iin. gaan
we onder de patiënten in dc wacht
kamer zitten en .vachten onze beurt
af. Anders heeft tie dokter geen
aandacht, voor ons."
„Nu hou jc mij toch voor de ma!".
..Ik zeg je. dat meer dan een dok
tersfamilie (lat middel toepast, ook
wnnnccv de man en vader niet eens
zoo'11 bijzonder drukke practijk heeft.
Enfin. miin aanstaande schoon
moeder raadde mij aan, in dc wacht
kamer te gaan zitten en miin aanzoek
te doen in dc spreekkamer. Ik cr
heen, zoo vroeg mogelijk, om gauw
ontvangen te worden Maar zóó vroeg
kon jc nooit wezen, of anderen waren
nóg eerder. Toen ik. binnenkwam, za
ten er al vijf. Ik wachtte. liet duur
de lang t-n ik word voortdurend ze
nuwachtiger. Verbeeld je. dat je mid
den jn een drukke dokterspractijk als
een bom komt binnenvallen, om te
vragen„mag ik uw dochter heb
ben i"
Wel driemaal was ik warm cn kou.l
geworden, vóórdat mijn belletje ging.
Ik stapte dc spreekkamer bune.t. l)e-
dokter zat scheef vj.c zijn sohrijtt.i-
fci, waarop hü in papieren zocht cn
zei verstrooid, zonder zich om te
keeren„gaat u zitten, wat echeelt
er aan V'
Ik wachtte tot- hij zich omdraaide.
.,0 bon jij het.? Wab scheelt er aan
Beduusd omdat hij niets scheen to
weten, stotterde ik ..Mevrouw heeft
it zeker wel verteld, dat ik... dat uw
dochter.... dat wij..."
.Ja. ik herinner mewie was het
ook weer, Marie, Betsy
Anna", zei ik bescheiden.
„Juist, het was Anna. Ja, beste
jongen, tniju vrouw is er voor. geloof
ik. ik hen er dus niet tegen. Natuur
lijk moet ik informaties nemen, maar
als die goed zijn is mijnentwege do
zaak in orde. Gegroet".
Ilij stak mij verstrooid een hand
toe. ..Neem me niet kwalijk, het, is
heel druk in dc praxis". Het heclo
gesprek had geen vijf minuten ge
duurd. Tk stond op en ging verlegen
naar de deur. mncn keek hij op en zei
onverwachts„ik dacht dat er ccn
patient kwam. maar voor dez© soort
van hartziekte is geen remedie, ge
loof ik?" En zijn zware lach dreun
de over mijn verlegen giohelcn heen.
Toen ging zijn hand naar do
schrijftafel cn drukte op de bei voor
den volgenden patient.
Ik ping dc particuliere gaig van
het huis in. waar Anna a! stond to
wachten. „Maar nooit van mijn leven
heb ik zóó gezond in een dokters-
wachtkamer gezeten.
FIDELIO.
