TTAARLEM'S DAGBLAD
Zandvoortsche Brieven
Rubriek van den Arbeid.
De laatste Avonturen
van den Rooden
Pimpernel
VRIJDAG 15 FEBRUARI 1924
TWEEDE BLAD
PASCHEN EN
Het is r. tegen te spieken, dat,il© mij nu reeds in gedachten naar den
toen de Hotel, en Pensionhouders-Ver-1 aanstaanden zomer te begeven. Maar
cëiiiiging zich th nog te elfder ure het is toch eon feit. dat gebourteni6-
aanslooi bij do Vereeniging tot Bnvoi-.sen van belang, tijd van voorberei-
dering van het Vreemdelingenverkeer ding eteaheu. Zon zijn do groote Ho-
voor hot gemeenschappelijk behe. ren-tels al bezig met het aanstellen
van één woning, en informatie-hu.personeel, Paschen en Pinksteren
rem cn hot ge omburwrd uitgeven van len dit Jaar bijzonder laut, doch een
één vreemdelingengids, zij zich eigen-1 voordeel hiervan is. dat deze foest-
lijk meer in die laatste vereenigiüg cii.gen niet al te ver verwijderd zullen
beter lakend onder den naam „Zona- zijn van liet zoogenaamde voorseizoen
voort'» Bioei oploste dan er zich me- en dit inderdaad zullen vervroegen,
de vereonigde. Het was, tot zekere.Van vroege Pinksterdagen is he; nl-
i -;r>;ut:o dan vn a»©- tijd een nadeel geweest, da*, de daar-
iatie. Dit
hoogte
B, dat
de zelfstandigheid
'der vakvereeniging i» bjijven bestaan,
zoodat hel misschien nog maar het
best war© om van een amalgama te
spreken.
Van dit restant zelfstandigheid is een
tchouden led<
nied« gepaard gaande drukte gevolgd
werd door een lange periode van rust.
waarin het nu eenmaal geëngageer
de personeel kostte wat de drukke da
gen in het landje- hadden opgeleverd.
Dit euvel zal dit seizoen minder sterk
geyoeld worden en bij de kortstondig-]
- la-id van het penttionbedrijf op hoogen
dering genomen besluit «-en gelukkige druk. is liet ecu factor van groote r»e-
tiiling ie noemen. Besloten word ti l. tockenis. Wil het weer medewerken.
<>:-i t« pogen het <>udo wamh-lpurk aati idnu zul de opening van het seizoen
Kostverloren te rccoiistrurcren. Men i nog vóór de Pinksterdagen kunnen
zal daarbij ongetwijfeld de hulp van worden geproclameerd en zal 1924 a!
n van thans gelegenheid krijgen om vee
edierf.
geheel Zand
het gemeentebestuur al* van <].- btirge-
ij. maar bet initiatief is te gelukkig,
dan dat niet op aller medewerking z<»u
longen worden gerekend.
Het wandelpark aan de Kostverlo-
ten was een door gemeenschappelij
ke krachten tot stand gebrachte stich
ting. die reed» hard op weg was zich
groote populariteit te verwerven, to©n
de oorlog uitbrak en. met zoo veel an-
der mooi» en nuttigs, ook dit publie
ke sieraad ten ondergang doemde. De
barre kolennooil deed naar andere
brandstof omzien en toon al hot pak-
kistenhout en alle door de zee aange
brachte planken 011 balken verstookt
w aren. legden de Zundvoorlers, in
duin en aan strand opgevoed in do
leer dat wat zich op den openbaren
weg bevindt publiek eigendom ie. do
bijl nan de ranke stammetjes van het
nog In eersten groei vertederende wan
delpark. Kr bleef letterlijk geen
sprietje of twijgje van over en al vond
menigeen het zond© en jammer, dat
de eenige schaduw belovende jilek van
Zaadvoort op d-ze wijze verdween,
men begreep den no<*l der sprokko-
laars en nnin het hun in zijn hart met
©dl» kwalijk. De politie kostte destijds
nog geen tach'ig<lpizend gulden |>er
jaar (ii kon dus ni.-t overal tegen
woordig ziin. Geroepen tot allerlei
plichten, die in den Liznrren tijd, wel
ken de oorlog geschapen had, hnre
dagelijks groeiende taak verzwaarden,
kon zij de ook voor hot uitlijn en dijn*'
meer onverschillige oorlogmnentali-
ttit niet voldoende bestrijden.
Als met oen ach eermoe was do heele
parkbcgroeiing weggevaagd en het
terrein bovatte zelfs geen stronkje
meer.
Nu heeft men ingeelen, dat het tijd
wordt Znndvoort andermaal mot oen
bosschage te verrijken ori aan de hotel-
en pensionhouder» komt de eer van
bet initiatief toe om voor do gasten,
voor wie ook de zee wel eens „dos Git
ten zu viel" kan zijn, eon tuintje of
parkje in te richten, waar liet loof
der bladeren herschutten zal wie de al
te blakerende zanneutralen ontvluch.
t'n; waar kleuren te genieten zijn.
die hot palet dor golven ontbeert, en
waar de voet zich op anderen grond
vertreden knn dun op zand, helm
echel pen.
Ken ander plan van do Vcroeniging
van Hotel- en Pensionhouders is do
inrichting van een natal tennisbanen,
Men rekent in de naartc toekomst
weer op het bezoek van buitenlanders,
hoopt althans er op te mogen rekenen.
En nu is het ecu feit, dat de aantrek
kelijkheid van elk rustoord verhoogd
wordt door de aanwezigheid van
bedrijvigheid en beweeglijkheid
leiding gevende ge|rgeniie<icn. D
toe zijn tennisbanen stellig te r«iic-
nea. lx vermoed, dot men, in die rich-
ting voortgaande, ook wel zal beslui
ten tot den aanleg van golfvelden, waf
heel zeker door Knffolsche bezoeken
zou worden op prijs gestild Engel-
ja-he staafolloden plegen, al* men de
Dritedhe couratiten cn tijdschriften
mag goiooven, hun vacanties op do
links door te brengen en hoewel
golf in den tegenwoordigen tijd aan
de overzijde van den prooien plas
waarschijnlijk mirtder tot dc mints-
terieele uitspanningen behoort, daar
de Lnbour-cxcollentue voor het groot
ste dc-1 in htm icu«d minder tijd voor
Aport hebben gehad dan de klamcn,
waaruit vóór dezen de regeerders wer
den gerccruteerd, er zijn nog altijd
lords en ladies te o-'cr om de tennis
banen en do g&lf volden te bevolken.
En waarom zouden dit dan de Zand
voortsche teir.iiien niet zijn?
Met de bevroren ruiten van mijn
INGEZONDEN MEDEDEEUNCEN A 60 Cis. per regel.
Dingen die niet ledereen weet
tnbeid krijg*
d te maken van wat t'&J b
Zon wellicht als voorteeken v;
laonde verlevendiging '-uk mogen he
rbouwd worden het Adresboek, waar
na dc verschijning binnen enkele
cn to verwachten is Ik heb het
mi al in ear dan vijf jaren moeten stel
len met het oude adresboek van Saai
en daar t-r wellicht geen andere ge
meente i» van meer bevolkingsverau-
di rüjkheid dan Zand voort, kan men
dat liet op dit
kompas slecht varen was geworden.
Zoo good als het comité van de uuto-
mohidentcntooneteiling vriendelijk en
•cnetandig genoeg m geweest oni dc
?ers nog vóór hot Publiek toegang te
erkeuen, zbo goed heeft de uitge-
er van het nieuwe Adresboek voor
Zandvooit bereidwillig aan mijn ver
zoek voldaan 0111 er oen» vóór de ver
schijning in 1o mogen neuzen. Het
Lock, dal ruim honderd papina's zal
beslaan, belooft een betrouwbaren
gids to worden, blijk als het duidelijk
geeft van zeer zorgvuldige bewerking.
officieel cachet voorzien, geeft
het do eereplaats aan de regecrings-
ollepiën en het frappeert al aan»
itonds, dat de hoogste autoriteit hier
log in het laatste jaar zijner functie
zich ziet vermeld.
Onder „Onderwijs" vinden wij 5
openbare «oholen vermeld, waaronder
«•11e bewaarschool, on 2 bijzondere,
en Christelijke on een R.K., beide
oor lager onderwijs met uitgebreid
leerplan.
Kerken zijn er 4: do Nod. Hervormde
met hor» na het vertrok van ds.
Posthumus Moijje.s nog niat vervulde
predikantenvacaturo, de Orofonneer-
de. do It. K. cn do Israëlitische.
Dat hoi vereenigiugsleven te Zand-
oit sterk ontwikkeld is, blijkt wel
uit de lijst der vorecnipingen en com-
miwicen. waarvan ik or in het geheel
33 tel. Hieronder vallen 4 kiesveree-
gingen. dio het polit:1
de houden, eon forenoonvereeniping,
d« pas gestichte ufdeeling der Veree-
-an Huisvrouwen, een vereeni.
ging van etrandpachtcrs mol een go-
meent-araadslid nis voorzitter, de ver
e.-niptnp „Zandvoorts Bloei", do Ztind-
voorischo Hotel- en Pcnsionhoudere-
niging, doReddingsbrigade, hot
Witte Kruis, drie afdeelinpen van dc
zot ledeiirijko werklieden veroenigiug
„Onderling Hulpbetoon", 2 voetbal
verenigingen, 2 zangvereeniicintren,
'«"•11 mandolineclub, een accordeon-
club. Zand voorts Muziekkapel
Euterpe wordt dus wol gediend
de looneelveroeniging „Plioenix",
ons nu zoo goed helpt 0111 den winter
door te kotnon. doch wellicht ook de?
zomers wel wat zou kunnen doeu ter
vermeerdering van het jolijt.
Do naamlijst zou. in het adresboek
van een and- re gemeente verdwaald?
toch aanstonds haar specifiek Zond-
voorlach karakter verraden. Alleen
reeds door huren voorzaat Ferdinand
ts de familie Rol beroemd geworden,
maar waarschijnlijk komt men in geen
andere gemeente van 7000 zielen 10
gezinshoofden van dien naatn tegen.
Evenveel gezinnen luisteren naar den
naam D r 11 ij e r. en er ziju er niet
veel minder, die Drommel liecten.
Onder dc letter D. is de nnam I) r i e-
huizen niet de meeat genoemde,
maar stellig ook niet de m'
kende.
Zou het 16 maal voorkomen van den
mam V a 11 D u ij n iets hebben uit te
staan met do geaardheid van onzen
bodem J a n 6 e n s en J an
vindt men ltier bij de vleet zoo goed
als elders, maar de nnam Keesman
0 maal in hot adresboek voorkomend,
"tijut van dez»n dorpschen huize
□aam op een twintiftal repels besloc. der, ecu stuurman ter koopvaardij,
Dit is nog uiets, vergeleken bij een rijwielhandelaar, e. 1 landbouwer,
Iveur, welke naam 53 keer voor-j een burgemeester, een ctectricien,
komt, al doet ook mede de familie eon huisknecht, een boekhouder, een
K o n i 11 p. wier naam we hier 30 stal-dito. een brievenbesteller, een
snaai vermeld zien. Doch naar het scheepsbouwmeester, oei» varensgezel,
naam-reoord dingt de familie K op e r'ec-n journalist, een viachhandehutr. -»en
■.vier metalen klank oiw 02 maal in de bouwkundige, een aardappclenliandc-
ooren klinkt. Loos is ook een vecj Inar. een schoenmaker, ren potroleum-
voorkomende familienaam en liet 33. venter, een behanger, ecu makelaar,
maal voorkomen van don naam M o-1 een diamantslijper, <:en zilversmid,
Unaar doet ook wel van deszelfs een hakker een sigarenmaker, een
inheerascliheid blijken: M maal treft- naaister, een postzegel handelaar, een
men d- n naam Van der M ij e aan. j veemarbeider, een strandfitoelenver-
Maar dan komt de naam Paap, 77j huurder, een exporteur, een bloemist,
maal herhaald, het record opeUchen een spoorbeambte, een wegwerker, een
hoewel .Schaap hier een geens- visscher een slager, een aannemer,
5 onbekende familienaam is. tegen een verificateur, een schoolhoofd, een
zoo groote veelvuldigheid legt hij het j commissionair in effecten, con koll
et zijn 10 vertegenwoordigers at. ner, een monteur, een landtechniker,
Intereeseeren u ook de beroepen der c-en arte. een loodgieter, een muzikant,
Zand voortel» J Ze ziju van alle mark- een agent van politie een liorlogoma-
ten thuis. ker, een bankier, een kunstschilder,
Ik vind de lijst geopend door een een graveur, een fotograaf, een opper-
.'htruffëur, kom dan een koopman te-man. een s-tucadoor
gen, een jachtopziener, een reiziger, le uw beroep cr niet hij?
schilder, een kantoorbediende, een' N11 Droost u. Noch onder do 11 n.im-
Cheniiker, ecu majoor in ruste, een lijs! noch onder do beroepen vind ik
kapper, een museum-directeur (fo-, melding gemaakt van
reus blijkbaar), een kruidenier, ecri ,1 UTTER.
proenteiihandelaar, een nielk-dito.
n arbeider, een] Rij do Boek en Handelsdrukkerij
eon pensionhou-lvan J. G. G. Feikema.
sbiapkamer heb ik we! e- ni-v moei- familie K e r k m a 11 legt met haar
DE STAND VAN ZAKEN AANGAANDE HET CONTRACT IN HET STU-
CAOOORSBEORIJF. HET C E O R C A NISE E R D OVERLEG INZAKE AMB
TENAARSZAKEN. EEN VERZOEK OM SPOED MET DE INDIENINC
VAN DE NIEUWE PENSIOENWET VOOR HET SPOORWEGPERSONEEL.
Van hier en daar.
HET CONTRACT IN HET
STUCAD 00 RSBE DRIJF.
Dc stucadoorspairoonsbond heeft liet
op 30 April afloopcndc collectieve ar-
beidsconiract opgezegd met mededee-
ling aan' dc gezellen-bonden, dat een
nieuw contract van patroonszijde alleen
zal worden aanvaard, indien dc 48-urige
•erkweck daarin wordt vastgelegd, be
paald wordt, dat dc Christelijke feestda
gen niet meer zullen worden doorbe
taald, het uurloon voor den stucadoor,
thans 88 cent bedragende, wordt ge
bracht op 78 een*, in de eerste klasse-
plaatsen cn dat voor den opperman 0,1
73 cent, en het tarief voor aangenomen
'c 10 pCt. naar beneden gaai. Op
c.ezo voorwaarden is men bereid een con-
raci aan ie gaan tot Februari ïo'j.
De moderne en confessioneelc gezel-
lenbonden hebben daartegenover als
cischen gesteld handhaving van de 45-
urigc werkweek, doorbetaling van de
Christelijke feestdagen, uitbetaling van
'erletdagen vooï vriezend weer en mee
betaling van dc patroons aan den werk
loosheidssteun. een niet nader a an ge
reven verhooging van het uurloon, hand-
inving van het bestaande tarief voor
langcnomen werk, het toestaan van 8
•acantiedagen per jaar met behoud van
loon en vacan ticbij slag en aanwijzing
op elk bouwwerk van een gedelegeerde
de gezcllenorganisaties. die toe-
houdt op het nakomen van de ar-
beid .-voorwaarden. Bovendien wcnschen
d-; confessioneclen nog bijslag voor
groote gezinnen.
"nu patroonszijde deelt men aan dc
R. Crt. mede, dat er niet aan ge
dacht wordt, over deze eischen zelfs maar
te onderhandelen.
CEORCANISEERO OVERLEC
RIJKSAMBTENAREN.
Aan het perscommuniqué van de ver
gadering van de Centrale Commissie
voor Georganiseerd Overleg in ambte
naars zaken ontlecnen wij nog ter aan
vulling van de mededeclingen gedaan in
deze rubriek in ons vorig nummer het
volgende
Na langdurige discussies staakten dc
stemmen over het door dc vertegenwoor
digers van 5 ambtenaren-organisaties ge
dane voorstel om der Regeering mede
dcelcn. dat de Centrale Commissie h
nutteloos acht nadere besprekingen
onderhandelingen terzake met dc Re
geering te voeren, met het doel tot
overeenstemming omtrent daze salaris-
vermindering te geraken, tenzij de Re
geering vooraf schriftelijk cenigc mede
declingen verstrekte, o.a. omtrent dc
zerderc maatregelen, die dc Regeering
nog ten opzichte van het Overheidsper
soneel denkt te nemen en omtrent den
tijd. gedurende welken dc ambtenaren
an verdere bezuinigingsmaatregelen
erschoond zullen blijven.
Voorts verwachtte men van dc Re-
gccring dc toezegging, dat zij een zoo
nauwkeurig mogelijke opgave zou ver
strekken van het bedrag, dat sedert 1921
reeds op de ambtenaarssalarissen was
bezuinigd door dc heffing van pensioen
premie, verlenging van werktijd, intrek
king van het garantie-loon voor ge
huwden enz.
Ook behielden de vertegenwoordigers
der organisaties zich het recht voor om,
na kennisneming van het standpunt der'
Regeering en de daaraan ten grondslag
liggende gegevens, deze aangelegenheid
in hun besturen te bespreken.
DE PENSIONNEERINC VAN HET
SPOORWEGPERSONEEL.
Het hoofdbestuur van den Bond van
Ambtenaren bij de Ncderl. Spoorwegen
heeft zich tol dc ministers van Water
staat en van Financiën gewend met het
dringende verzoek, thans den grootst
mogelijken spoed te zetten achter de
indiening van de nieuwe pensioenwe
voor het spoorwegpersoneel.
Het hoofdbestuur schrijft, dat reed:
meer dan 5 jaar geleden werd beloofd,
dat de oude, ten ecnenmalc onvoldoend 1
pensioenregeling zou worden verbeterd
dat een onmiddellijke behandeling door
de directie der Ncderlandschc Spooi
gen reeds in December 1920 werd toe
gezegd als tegenvoorwaarde, waarop dc
personcelorganisaties toea de loonrege
ling van r Januari 1921 aanvaardden
dat eerst in Juni 1922 een ontwerp-wet
aan de organisaties werd voorgelegd,
waarover in September 1922 reeds o
eenstemming werd verkregen, dóch dat
niettemin thans weer tó maanden zijn
verloopen zonder dat dit ontwerp bij de
Tweede Kamer is ingediend, zoodat nog
steeds dagelijks slachtoffers vallen van
de hoogst onvoldoende en zeer verouder
de regeling voor het pensioengercchtig-
DE SPECHT.
Langzamerhand oaafc het leven in -'e
natuur weer ontwaken. De boomen en
planten krijgen meer kleur, de vo
gels. worden levendiger en drukker
en de reizigers onder de vogels, die
onze gure maanden ontvlucht zijn, e.n
in gemal.igfer luchtstreken dien lijd
hebben doorgebracht, komen ook weer
terug. Maar met het ontwaken van de
natuur gaat helaas, ««v gepaard het
mtrwaken van tallooze insecten, die
bijna nooit anders dan schadelijk zijn.
Gelukkig echter staat het leger vogels
klaar, om deze weer te verdelgen.
"an de vogels, die ons 's winters
niet verlaten, kondigt één ons al de
komst van de lente aan. niettegen
staande sneeuwbuien, vriesweer en
ïonkere luchten.
De specht namelijk gaat zich zoo
langzamerhand gereed maken een
huishouden op te zetten. Poëtisch als
vogel is. gebruikt hij als een der
vele lokmiddelen, om een vrouwtje te
ragen, muziek. Tegen een afgebroken
bakje waarvan het overgebleven dec-1
nog veerkracht heeft, slaat liij met
ziju harden snavel een.snellen roffel.
Het telkens terugspringen van liet
takje .verdubbelt bet aantal tikken,
waardoor een snorrend geluid ontstaat
dat men dikwijls vroeg in het voor
jaar in liet bOBCh al hoort. Men heeft
ook wel eens geducht, «lat de zooge
naamd© speclitenlach. die het lteele
jaar door zoo nu en dan in het woud
te hooren is, oak dienst doet als lok-
rnaal. Zeker is dit echter niet.
De specht verorbert in zijn leven
een onnoemeliik aantal schors-insec
ten. in den winter en als hij jongen
heeft te verzorgen, moeten de mierer.
het ontgelden.
Onze vaderlandsche vogels hebben
over het algemeen een eenvoudig pak
je. de specht daarentegen gaat zoo op
zichtig gekleed, alsof hij midden in het
zonneland leefde. Zij.1) kleurig pakje
doet hem. als hij began de boomen zit,
al van verre in het oog vallen. Be
trekkelijk weinig vijanden, als hij
heeft, veroorlooft hem die weelde. De
bouw van den specht maakt hom b
uitebek geschikt voor zijn werk. Daar
hij zich, zooals hierboven gezegd,
'oornameliik voedt met schors-insec
ten, moet hii beginnen met zijn voed
sel „op Ie klopiixjn". Met r.iin harden,
goed voorzienen snavel klopt hij
voortdurend tegen den bast der boo
men. Het, daaronder levende onge
dierte wordt daardoor opgeschrikt en
wil op zii van hot aangetikte stuk
vluchten, om dadelijk weer een goed
heenkomen te zoeken in eon anderen
spleet. Direct is de specht er echter bij
ze te pakken en waar er nog aan
zijn vlugheid ontsnapt zijn,
daar helpt iLem zijn lange tong de
vluchtelingen nog te vatten. De
pechtentong is aan het uiteinde in
den kop verbondon aan twee lange
buigzame „horens" welke zic.h in den
hals eerst naar beneden buigen en dan
achter den schedel omhoog, waar ze
aan de bovenzijde van den kop zijn
vastgehecht. Wanneer dc tong in rust
is. staan de horens in een bocht van
den schedel af, inaar wanneer de
specht zijn jachtwapen gebruikt.
worden stijf tegen den sci.e-.ei aan
gedrukt en kriigt de tong een verba
zende lengte. Bekiiken we. dat voor
deit specht zoo nuitige onontbeerlijke
instrument eens nader, dan zieri we,
dat het heel spits c-n scherp tcoloopt,
waardoor de grootere insecten, als het
ware gespietst kunnen worden. Aan
beide zijden bevinden zich weerhaak-
ies, waaraan de kleinere slachtoffers
zelden of nooit kunnen ontkomen, ter
wijl het kleverig© speeksel waarmee de
toog geheel en al bedekt is. den dier
tjes het ontvluchten bijna onmogelijk
maakt. D© lengte en liet spits toeloo-
pen der tong stellen dgn specht iu
staat 011 tot diep in de kloven eh
spleten der bast ziin prooi te achter
volgen.
Wie wel eens eeu specht aan het
werk heeft gezien, weet, dat het dier
stijf tegen den stam aangedrukt, steeds
c-n voortdurend rechtsta 11 hg met
kleine, vlugge sprongetjes op den stam
heen cn weer springt. .Aan elke poot
heeft hij drie groote en een kleinere
teen. met scherpe nagels, waarvan er
twee naar voren en twee naar achteren
den stam omknellen. Door de kort©
poot zit het dier dicht tegen den boom.
aan. De pennen van zijn krachtige
staart zijn kort en stevig en liergen iu
twee rijen boven elkaar. Is ce specht
aan het werk dan vindt elke staartpen
tegen den schors een eigen steunpunt
Zonder die staartpenneii zou deze
wijze van voortbewegen voor het dier
vrijwel niet mogeliik zijn. Voor liet
zware werk. dat van kop en snavel
van den vogel geëischt wordt, is een
extra voorziening van beide nood ie.
Hoewel hii meestal "t eenigszmsvei-
molmde hout „aanklopt", is het gave
hout geen bezwaar voor Item. De k
is iu verhouding van de grootte bij
zonder zwa"- -ebouwd en de snavel ia
bedekt met ecu dikke hoornlaiw. Ier
wijl do bovensnavel nog drie hoornen
wallen in de lengte beeft en eindigt in
een beitelvormige snede.
Als de tiid daar is. wordt er een'
nest gemaakt. In den stam van een
boom. altijd dicht in liet bóut. wordt -
ec-u holte gehakt Eerst wordt een nau
we gang gemaakt, dj© net breed g -
noea- is om bet eobtnaar dcor ie laten
aan het einde van de gang wordt een
flinke verwijding gemankt. zocdaii
daar een ruime kamer komt, waarin
het nestje wordt gevormd. Later wor
den daar de witte eieren door man en
vrouw beurtelings uiigebroed. Zoo hee-
lemaal verstopt kunnen ze. rustig en
ongestoord broeden. Zijn d© kleintjes
uitgebroed dan eerst breekt er een
drukke tijd aan voor de ouden. de
grage mondjes zijn niet gauw voldaan,
het opkloppen van de schorsinsecien
neemt dan wel eens wat teveel t"d in
beslag en dan moeten de mieren het'
ontgelden als gemakkelijker b-it. Bij
bonderden worden de nijvere werker-
tje-a opgelikt, ook al bespuiten zij
hun belagers met hun eiftig mieren-
zuur. zij ontkomen niet aan hun nood
lot. dat is. het rnéitinstandl 1 ouden van
een 6pechte.nleven. een aanstaande
zelfstandige verdel-»~-r van huil kinde
ren. Ook 's winters, in dien schralen!
tijd verschaffen de mierennesten den
specht voedsel. D© mieren houden dan
haar winterslaap, diep onder den
grond, maar de roover weet ze uit den
half bevroren grond op te sporen en zo
bieden hem dan ©en lekker maal. Hij
eet er zooveel dat er altijd een luclit
van mierenzuur om hem heen hangt.
Bii wijze van afwisseling 111 zijn
eeuwigdurend insecten verzwelg en, eet
hij het dennenzaad. De schubben van
de dennenappels stoot hii eerst af.
daarna worden de zaden verorberd.
De specht verdient onze volle be-
scherrning om de vele schorsinsecien,
die hii verslindt, waardoor tallooze
boomen voor kwijnen behoed worden.
Men zegt wel eens. dat hij in ziju
werk ook het gave hout aanboort c-n
vernielt, dat is echter niet juist,
waarom zou hij het veel zwaardere
werk doen als hij met het lichtere ("het
aanboren van vermolmd hout en afge
weken of aangevreten bast), hetzelfde
resultaat bereikt?
dc personeel van de Nederlandsche
Spoorwegen of de nagelaten betrekkin
gen daarvan, terwijl dc verbeterde rege
ling voor bet overheidspersoneel, waar
na die voor het spoorwegpersoneel on
middellijk zou worden ingevoerd-, reeds
met 1 Juli 1922 van kracht werd.
QE LOONEN VAN HET SPOORWEG
PERSONEEL.
Naar aanleiding van de laatste bespre
kingen met dc Directie die den nden
dezer plaats hadden, lezen wij nog in
..Het Rechte Spoor"
De Directie zal nog vóór Zaterdag
a.s. de juiste formulccriog der voorstel
len aan de organisaties doen toekomen.
Deze voorstellen moeten geacht worden
te zijn het slot der bespre-
kingen. De organisaties moeten nu
aan de Directie definitief berichten, welk
standpunt zij innemen.
Varia.
Te Hilversum i; aan de machinefabriek
der firma Verhoop en Zonen door een
honderd man het werk neergelegd. Zij
kunnen zich niet vereenigen met de voor
de in December verleende rijks- en
gemeentelijke subsidie vereischte 54-
urige werkweek. Meer uren aan 4S per
week willen zij als overwerk beschouwd
zien.
Tusschen arbeidersorganisaties en
patroonsorganisaties in de steen-indus.
trie in Oost-Gelderland worden onder
handelingen gevoerd om te koipen lot
een collectieve arbeidsovereenkomst voor
één jaar.
De jaarvergadering van den Ne*
derlandschen Sigarenmakers- en Tabaks-
bewerkersbond zal gehouden worden op
S en q juni a.s.
Thans heeft de firma Stork te Hen.
gelo bepaald dat met ingang van 13
Maart het loon met 10 zal worden
verlaagd.
Naar aanleiding van nieuwe voor
stellen van de Directie der Haagsche
framwegmaats. hebben de aföeelingcn
der Ned. Vereeniging en van St. Raphael
zich andermaal tegen een werktijdver
lenging verklaard.
De raad van Schnierland heeft met
tien tegen vijf stemmen afgewezen het
verzoek om uitkeering aan uitgetrokken,
georganiseerde werkloozen.
Feuilleton
Uit het Engelse h van
BARONES ORCZY.
(Nadruk verboden).
31)
..In Frankrijk haten zu hem na
tuurlijk. Hij is de vijand van de Re
volutie. Hij is gekant tecen al die
bloedbad die \ervolging van on
schuldige lieden. Hij redt zo en helpt
zo. '.va u- hij kan. Daarom is hij na-
tutti-tijk zoo gehaat".
„Natuu.Jijk!"
„Maar ik heb hem altijd bewon
derd," ging de vrouw voort, met
oosren. die van geestdrift gloeiden.
„Van het oozenblik nf dat ik san
zijn bewonder" nssvaardig? dndcu ho t
de. on I102 hij Comte do Teiljmai j
en Juli *tti Mn rny 011 F.-ther \:n< ?nt
en en tallooze anderen bet les©» j
gered luid! O. ik svoet er alles v.m.
Want ik kende Chausclin en enkel;
der leden van het Comité du Saint
public en ik placht alles omtrent den
Rooden Pimpernel van hen te hoo
ren. Verbaast het u. dat ik hem mot
mijn gansche ziel bewonderde? Ik
vereerde hem! IU had mijn leven wil
len geven, om hem te helpen. Ifij is
liet lenige lichtpunt iu mijn overi
gens somber bestaan geweest mijn
he'd, mijn Koning!"
Ze xwee? en haar groote. donker»
oog.vi staarden voor zich. uit, alsof
/V' iu wcrkelijMitid den held harer
droomen nanscltóuwden. Haar wan
gen gloeiden thans. Haar prnrhitic
haar viel al* or-n donkere mantel om
haar heen. waardoor het zuivere
ovaal van haar gezichtje en de blank
heid van haar huid de? te meer uit
kwamen. Het was inderdaad een heel
mooi schepseltje, ©n M.crguérite. zelf
een der schoonste vrouwen van haar
tijd. keek met oprechte bewondering
naar haar.
„Nu b»crijpt u misschien", besloot
de vrouw met een rilling, terwijl te
gelijkertijd al bet- licht in haar oogen
doofde en haar wangen opnieuw ver
bleekten. „nu berijpt 11 missr-hi
..F
z' 0 baai
vut onvoorzichtig in
V, CU", merkt»- Mar-
eüml-Jcli op.
zoo wraakgierig. Hij haat den Roo
den Pimpernel. Naar aanleiding van
enkele woorden, dio ik mij heb laten
ontvallen, heeft hij een aanklacht te
gen mij ingediend. Een vriend
heeft mij gewaarschuwd. Mijn naam
was reed? aan Roucquier-Tinville op
gegeven. U weet. wnt dat zeggen
wil: Ken onderzoek! Een arrestatie!
Hen vonnis! Dan de guillotine! En ik
had niets gedaan! Niets! Ik vluchtte
uit Parijs. Een invloedrijk vri.
hielp mij hierbij. Ken trouwe dienaar
vergezelde mij. We bereikten Bou
logne. Hoe weet ik nog niet. Ik voelde
ine zoo ziek. zoo ellendig! Ik volgde
Francois zoo heette mijn dienaar
zoo gedwee als een lam- Maar we
hadden eeen paspoorten, geen papie
ren niets! En Chauvelin was ons
op het spoor. Wij kochten een vis
scher om. om ons ziju boot te leenen-
Stel u voor het was een roeiboot.
En daar zouden Francois en ik alleen
den tocht in aanvaarden! Als we niet
gingen, was ons leven er niee ge
moeid: als we wel gingen misschien
ook! Een roeiboot op dc groote zee!
„Gelukkig was het mooi weer. en
Francois zei. dat we stellig wel een
Kngelsch schip gouden ontmoeten,
dat 011? n: 11 wovu Z0r. neni'ii. was
mre- flood aan levend. Francois tilde
me 11» dc boot. Ik herinner me al
leen no? iiruir. dal ik de kust van
Frankrijk al verder en ve der van me
af zag gaan. Ik was zoo moe. Hot is
mogelijk, dat ik in slaap viel. Eens
klaps werd tk klaar wakker. Ik had
een kreet gehoord. Ik wist zeker, dat
ik ©en kreet gehoord had en daarna
een plons. Ik was doornat. De een©
roeispaan was weg en Francois was
cr niet meer. Ik was heclernan! al
k-en'".
Ze sprak in korte, afgebroken zin
nen, alsof ieder woord, dat zij uitte,
haar pijn deed. Ze keu'; bijna aldoor
naar haar eigen handen, die het voeh
tige zakdoekje tot een hal rolden. Bij
wijlen echter keek zc op, niet altijd
naar Marguérite. meer nog naar Sir
Percy. Haar vochtige ongau staarden
hem nu eens smeekend clan weer uit
dagend aau. Terwijl zij sprak, rustte
zijn blik voortdurend on haar, met een
uitdrukking van weliswaar vriende
lijke belangstelling, maar toch, ulsof
hij niet goed alles begreep, wat zij
zei. Marguérite wus, ais gewoonlijk,
een en al medelijdon.
„Wat moet u vreesol ijk geleden heb
ben!" zei ze. „Maar wnt gebeurde er
daarna?"
„O. ik weet liet niet! Ik weel liet
niet!" kreunde de arme vrouw. Ik
was buiten mezelf van nnast. De boot
dreef voort, clcnk ik. Hei wns een
prachtige nacht met een schift-rende
iniiaii. Maar ik herinner ine niets na
dien vrcosïlijken kreet en die plons!
Ik denk, dat de arme Francois in
slaap was gevallen en toen overboord
is geslagen. Ik heb hem niet weerge
zien. En ik herinner me niets lot ik
me aan boord van een schip bevond
met ruw scheepsvolk om me heen,
dat, echter heel vriendelijk scheen. Ze
brachten me aan land en naar een
verwarmd© kamer iu con herberg,
waar eenige .Ensrelsche lieerc-n zich
mijn lot aantrokken. En en dc- rest
her» ik u al verteld".
Ze leunde achterover in de kussens,
alsof ze uitgeput van de inspanning
van liet vertejleni was. Haai' handen
schenen heel koud en zugen bijna
blauw. Marguérite stond op en deed
het raam achter haar dicht.
„Wat ;s u zorgzaam en vriendelijk!'
riep de v ieemdelingp uit, om er na
een oogenblik zuchtend non toe te
voegen: „Maar ik mag niet langer
misbruik van uw (gastvrijheid ma
ken. liet is ai laat, ik ik moet
gean".
Ze kwam met blijkbaren tegenzin
overeind.
„Die herberg is. geloof ik. niet ver
nier vandaan"', zei ze.
„Mnar 11 kunt nirt alleen terug
gaan". zei M:>'giiérite. „U weet niet
eens dei weg!"
..Neen. dat is waar' Moor misschien
zon ecu van uw bedienden tot aan de
stad met me mee willen gaan. Dan
zou ik niet meer bang zijn en den
weg verder kunnen vragen".
..Spreekt u dan Engelsch, Mada-
,,.Ia! Mijn vader was diplomaat en
heeft vier jaar in Engeland gewoond.
Zoodoende leerde ik een beet ie En
gelsch. en dat ben ik noo- niet ver
geren".
„Zeker kan een van de bedienden
mefc u meegaan. Die herberg waar
van u soreek?, is stellig The Fisher
man's Rest".
„Ai? Madame mij wii toestaan, haar
'<e geleiden?" verbrak Sir Per.-v thans
voor he; ©ersi ziin sLilzwiioen.
7 vreemdelinge keek met een half
verlegen glimlach naar hem op.
„I milor!" riep ze uir. .,0 neen! Ik
zoiï niet durven
Ze zweeg, en haar wangen werden
'ïurrpod, tof"-n ze doodelijk verlegen
den blik op haar eisgenaardige kle>e-
aiug liet rusten.
„Ik was het vergeten", zei'ze met-
tranen m haar stem. ..Francois liet
bij ons vertrek uit Parijs me deze
vreeselijke kleeren aantrekken".
Wordt vervolgd).
