HAARLEM'S DAGBLAD
TIEN JAAR JONGENSLEVEN.
UNITED TELEGRAPH
D? laatste Avonturen
van den Rooden
Pimpernel
Zaterdag 16 februari 1924
- derde blad
T>sn lMen S<ï*«frrtx>r 1744
a«c uurcn verevhcca hier eoi
de lus* bij z
Hocli donkere maan, gevende zoveel ligt
ven xig, da', hel zo ja ligtcr was dan
wanneer de maan he Wee schijr.vl". Die
vuurfltrnal had vtte. w^g van een vuurpijl
r.i verloop van enkele in tuiten bare tie
lij uiteen, waarbij een gerommel werd ge
hoord ais reed een zwaar geladen wagen
over oen hobbeUgei» weg. Zelfs dreunde de
groc'l en raa»:u>->-!ïn do ruilen, ge kunt u
»r>nn' «ei«uoVigische gewaarwording voor-
etrilen, wanneer ge demkt aan de vracht-
:i»n *n met de muren van onze huizen. Er
gabcordo bij deze gelegenheid aan het
lel
Mrkoent dat de
f ljrijfl hij. „maar hel ligt zag ik dooi
g'awn, weshaSve ik aauaeon-ts opa toni
ris «Je phuta ging, maar daar komende
Een andere t
Tlij liet een i
gun „wel zo groot sis een
een lange straal Aglrr tig 1
"deCijk een irorschievudo «:,»r
ka Augtieti!». In den tuin
van Pcsch of op de Keek v
uiteen sor*J« echade aan
geen fk haset irtet geJooven
reelijkeT klinkt, dat ipitet
ariiter de maszi, dat Mars
W zijn weg kien. Ik i{ide
hrme'.üehanien in dit Jon;
groene rol «pelen. G«*-n ir>
r ng ontgaat hem. al i« de
is Jacob gelukkiger
want het
vast Jaeobt
in Jan Mal
ook j
i promotie zijn waarnemingen
irkundigc. Een onweersbui
n«i. Hij volgt hot verecbija-
tsutat), voortgamg en einde.
,.lk observeerde," aldue vangt hij oen uit-
bceeli rij ving aan, ,,'lnt een vrij
luwde donderslag volkomen twee minuten
do woertigt kvatn, zodat die slag (als
i erndtretold, dn', bel go'.uld iat ec*i se
do 1142 voelen voortgaat) 137WO voeten
C uren van «ore moet a( geweest lijn.
gak lik besluit, dat do bui, daur iiii
gevallen ie, t«r zwaar geweest is." Een
andere mnal is het een hovigo storm, dit
hem bespiegelingen ontlokt. Hij «ceken'
nut alleen op, dat a:un 't Spaanne, voor
bet huis van J. Hoofd, <«n wouw g
noodcaakt was ziel» aan wn daar etnn.ni
bank «o houden. Hoofd noodsgde
iiattf uit binnen te tonen, ruaar de o
ltatklge durfde het moulxd ni« leo'.o
sopilat haar redder lutar bij «en arm greep
en .:i zijn voorbuis treft- Bij zulk* rn
dodingen iaat Barnatrt het niet. nij
tent de kans van
a lekdijk.
ir g. En
„heb ik dm b
maatregelen gen-*
kt oreral wart op.
larók vwi Sikkel
l rank t
rJ Sopp
a Jac
j volgde samen
:ik ei.berg. Here
ir.gsn
ter, seJi*t dao d'ie van M ge«vy-,« ster-
verslag van het gebeunlo. ma dc namen
der bcWc heewn genoemd lo hebben, met
d» opmerk ir ..welker observaties >1;
♦n ojk aodeten staan hom hun waartoe-
mir.jirn af. Strak* outdokt Klinkenberg
een komeet tuwol.eu den kop van den
grootcn beo- en dm staart van den drank,
«•it Jacob licht lijn kijker op de etaartster.
7." ver....: akh „zo klein cn flanttw. dat
zij van d« rn-:- s'.e iiH'Usch?», zelf op ïorn-
intgo arad«ni«t niet ««left tv: ik heb
iri ster x/wlar
chter de kern
ng verborgen.
dat rij. ,.ni
e liefhebbers"
jde menschen
helderheid
r. want het weer werkte
ditmaal heMm Er vet,
■•'.li: I. S^awiige fceerm
arfdejo do r «en "..New.
rre kijker", wcor andere
.-riavr.r-tho". Maar uiljn
'-"an wilde hebben, »vg
,A"K alle deezs kijKers"
tm hvl. tekende hij op.
her 1:r«vn, <iit hij „van
Ar.-.d'fnie 1 «vordert «r-
i'aaleche kezft dta „lof dec
«Ingt. don achten wij de
r.demwerp i:i overeenstem.
jn zelen voor; 't was in
tezten tegenover het „pro"
had do geleerds niet veel op wet dit «e-
missch:
gelveurde. Aan de
r had het hani pc-
i Prir
it ook in zijn tijd de voerlui,
eedc helft van Fsheuari, wel ee
op den bok konden blijven ril*en,
ind eterk
1740.
llM
b:en
outliouden van vleesch en alcohol
geon nadoel heeft. Voor het goede
belhoer ©u de taaie volharding die
het echtpaar Valk heeft getoond,
'ordienen zij hulde ook van de zijde
an hen. die geen medestanders zijn.
Zij hebben den Haag altijd een hotel
gegeven, dat in allo opzichten prij
zenswaardig was. De goede reputa
tie die net Haagscho hotel Pomona
in geheel Nederland bezit., is ten vol
le verdiend. Wie in den Haag wil lo-
zal 'hier altijd ecu goed en
billijk tehuis vinden De hulde die
bij gel.-genheid van het -ö-jarig Le
st aan is gebracht .onderschrijven wij
gaarne en als goed kroniekschrijver
mochten we niet nalaten even het
zilveren feest van dexo inrichting, dio
den Ilaai siert, aan te stippen.
on ander© jubilaris zij evenmin ver
geten. Mot is hot llnagschö Door
gangshuis dat dezer dagen zijn veer
tigjarig bestaan vierde. Dit huis stelt
zich ten doel meisjes die dreigen het
brtede pad der ondeugd op te gaan
te (loipen en zoo te sterken dat zij
voor de verleiding bewaard blijven.
Twaalfhonderd meisjes zijn in den
loop van veert ig je ren geholpen, «-cn
aantal dat eerbied afdwingt- Het
huis draagt een positief christelijke
kleur maar aan partij-zaken deed
het niet. Uit de gegevor* dio over de
werking van deze instelling ziin ver-
•kb blijkt dat het een zeer belang-
werk heoft vervuld. Uiteraard
geseliicd*, dit werk in stilte en ver-
borgenhe'd maar do resultaten er
van zullen openbaar zijn. In cijfers
zal 'net succes van het werk niet zijn
uit ta drukken, maar dat er succes
veel succes is geweest, etant wel
vast
Een instelling nl^ deze is in eer.
grooU- stad onmisbaar. Zonder nu
den zedame>sler te willen spelen, mo
gen wij wel zeggen dat er voor oen
bepaald slag meisjes in den Haas
1 verleiding bestaat. De zucht
i.- oprrhik is wel de eerste en
voornaamste, die leidt naar bet
1-rtodc pad.
Wal in een etad zoo gemakkelijk
volt te ontgaan, is het ouderlijk toe
zicht. Gewoonlijk komt. de Hagenaar
die in "n buitenwijk woont, 's avonds
niet dikwijls in het centrum der
stndv maar u's hij daar kom', staat
hii verstomd over het groot aantal
opgeschoten mei-cjcs dat den 'gar.
M-hon avond door do winkel serai
s' ijpt- Kinderen van veerti- n tot acht
tien jaar zijn <-r bij brecdc scharen
groot is het aantal vertegenwoor
digers van het mannelijk geslacht, zullen.
Jat daar ronddwaalt met minder goc
de voornemens. In Iedere stad is wel1
een straat v aar het 's avonds huwe
lijksmarkt is. Dat kan nu eenmaal
niet anders, maar lioe grooter de
stad is hoe grooter het gevaar cp
dezo markt. Men kan er zien over
verbazen dat de ouders zoo weinig
notitie neilien van hun kinderen.
Het is zoo merkwaardig dat men
zich uitslooft voor de kinderen, van
zes tot dertien jaar om die goed
ouderwijs en goede opvoeding te ge
ven, maar daarnaast bat men de
jeugd op den gevaarlijken leeftijd
n veertien tot achttien Jaar aan
hoar lot over. Juist deze leeftijd be
slist bij zeer velen over het verdere
leveusbeloop.
We stappen van dezo bespiegeling
af om nog even over te gaan tot een
enkel woord over de toenemende
spanning die er heer&cht tegenover
do llaagsche train. De maatschappij
epeolb boog spel, want, zij krijgt
langzamerhand het geheels public*
tegen zich. De dienst wordt steeds
slechter, liet aantal ongevallen neemt
loo, het personeel wordt ontevreden
t-n het publiek is het al lang. Te
begrijpen valt dat het op die manier
tot een uitbarsting moet komen.
Itoods gaan er 6temmen daarover
op. Uit het publiek is reeds geadvi-
soord om ec-n week lang de train te
vermijden, zoodat de maatschappij
cons nan den lijve zou gevoelen dat
niot almachtig is.
Ilct droevigst is het gesteld met
het materieel. Dot begint hoe langer
boe meer te rammelen. De motorwa
gens zijn niet gebouwd voor het trek
ken van groot© aanhangwagens.
Toch geschiedt dit dagelijks en wat
dat voor uitwerking heeft bespeurt
me.n als men eens in een enkelen mo
torwagen zit. Dan rammelt me dat
dine van je welste.
Indien war spoedig een ernstig
conflict, rijst in den Haag met de
train dan behoeft men niet vreemd
op te zien. De stemming >s rijp voor
«ai uitbarsting. lin als die komt zal
hot publiek vrijwel in zijn rehc-c-1 te
genover de tram-dire*tie tdaan. Voor
de overneming door de gemeente in
19JG zon :-n algemeen© ontevreden-
heidslK-tuigir.g we! een prachtige ran
beveling zijn. Niet dat ner. er zoo
naar verlangt dat de gemeente do
exploit-.fin ter hand .zal rtmCn,
wi-jit dat brengt ook r.eel wat jimig-
heid met. zien, maar de tirannie van
dcz<» maatschappij verdraagt men
niet langer.
Wij zijn benieuwd naar wat de
eerstvolgend© weken ons btengen
hvl hij «Ju
liefho:
Hoe
KttnwHjlc mod mon ni«i paard en
u-.virh««n men wou.
Gaandeweg rijn w« in stant gesteld,
een boeüd van dexvn aeliKiewl'eeuwechen 1
•orgen vormen. Maar ei'n dagboek ver.
oorlor.fl or« er neg vori»aties<if-iic trekje?,
aan toe t« voegen. Ik wr<f dim ook nog
geen afscheid van hem nemen, er is nc--
to vee', dn', oiaandach* waard i». Jaco-
lus Bsma.in fceef'. zoo gtecd rand gxfce-
ken, e:i «ulko aardige ojmierktngcn ge
rnaitor, dat ik nog eenmaal van üem ver-
II. E. KNAPPERT,
Brieven uit de Hofstad
DCXCIX.
Wc mogen ditmaal onzen brief be
ginnen niet. f-cn woord van hulde aan
oen zeer bijzotideron Jubilaris- één
die buiten do stad wellicht exen
goed zoo niet mei-r bekend in dan iu
«1© sfad. We bedoelen het vegetarisch
hotel en roet tui rant Pomona. Talloos
velen willen dit bij uitetck goode
hotel kennen en menige lezer of ie-
jteres zal er dc hcrinnnering aan b«v
'Kudert hctlien na cr eens oen keertje
""lcge^rd te bebbm. Aanvankelijk
stond dit hotel In ein minder oanxion
b.ltc straat, waar het. was gesticht
dcor het cditpnar Valk. dat gedu
rende ©"n kwart-rouw or de leiding
aan gegeven heeft, fiok in die min
der lunxsctrlih.e l>ehuizing wi-t het
betel-restnoront do -junst van het
publiek te trokken en opmerkelijk i*
het hoe velen die allerminst dc vogc-
U.rieche ricliting zijn toegedaan,
juist hier wilden logee ren.
We weten, eerlij'; gezegd, niet hoe
het staat met d" doorwerking «'er
vegetarische denkbeelden- teel
bespeuren wij in het dagelijkse!» le
ven daarvan niet Onze ig«m e
ring loort dat sioohi* n heel klein
percentage deze beginselen is t
daan, maar des te meer pleit
voor l»ot organiseorend talent
kaderi» van dit hotel dat liet, te allen
tijde als hotel zoo'n goeden naam
heeft, gehad. De billijke prijzen en do
<roM<j bediening bobben daartoe bïj-
ffcdrncon en indirect zal dit ten goe
de.zijn gekomen aan do geduchte
verspreiding die toch hoofddoel
trewc-: -t van dézo instelling Men
heeft in elk geval ervaren dat. bot,
prnctisch zeer goe<l mogelijk is vcge-
zijn leerling zei'.e tnriör to zijn en dab prnctisch het
DIENST VAN DE
De erkenning van de Sovjetregeering
DOOR Dr. ELI AS HURWICZ.
Dc bijna gelijktijdige erkenning van
da sovjetregeering door twee machti
ge Ëntentcstaten, Engeland en itaiie.
waarbij zich naar allo waarschijn
lijkheid nog een reeks andere landen
zal aansluiten, heeft zoowel in de Kus.
sische als in do Europccscho pers lo-
endigu belangstelling ontmoet. Men
mderzoekt de draagwijdte van dit bc
sluit, zijn economische gevolgen, zijn
resultaten ten opzichte van binnen cn
buiteniandeehe politiek. Maar de mee-
ninpea ten opzichte van al deze vraag
stukken loopen zeer ver uiteen. En dat
is niet alleen het gevolg van de sub
jectiviteit. van de partijdigheid der
beoordeeling, maar voornamelijk hier
van. dat de sovjetstaat ook op het oo-
genbük nog een eigenaardig, in de ge-
schledenis ran de staten ongehoord
itaatsgebouw is,waarvan dc diagnose,
>m nog maar te zwijgen v.ao do prog
nose. steeds nog buitengewoon unze
kor is.
..In hef zevende jaar van ons be
staan wil-cn zij erkennen, dat wij cr
zijn zoo ironiseerde Sinowjew oyer
de erkenning door Engeland en Italië.
Maar dat daar zulk een lang tijdsver
loop toe noodig was, is juist een zeer
merkwaardig symptoom.Men moet de
ze erkenning zien in het historisch
perspectief, liet is zeer natuurlijk,
dat de Entente langen tijd noodig had
urn van de blokkade en ile gewapende
interventie in Russische aangelegen
heden. waarmede zij haar politiek je
gens. Rusland na den wereldoorlog be
gon, te komen tot de volkenrechterlij-
ke erkenning van de sovjetregeering.
Maar ook de laatste ontwikkeling van
dit proces kent twee stadia. Wij al
len hcrinnerc-n ons nog de belangrijke
verklaring van Hughes, dat de sovjet
regeering door de Vcrcenigdc staten
eerst erkend zou worden, wanneer zij
in Rusland een_ democratischen regec-
ringsvorm zon hebben ingevoerd. Dat
was om zoo te zeggen het standpunt
van c-en morecle interventie of pres
sie. Tenslotte echter scheen ook Ame
rika zijn erkenning van dc sovjetre
geering hoofdzakelijk te weigeren om
dat aldaar communistische complot
ten. geprovoceerd door sovjetagenteD
ontdekt waren, En dit dus de ge
bruikelijke volkenrcchtcrlijke voor
waarde van het zich ontr.ouden van
politieke propaganda vormt ook de
eenjgc voorwaarde voor de erkenning
van de sovjetregeering door Macdo
nald.
Met dezo erkenning houdt Rusland
op, zooals Lord Grey het uidrukte
..een paria onder do volken te zijn."
Het wil ons toeschijnen, dat hierin het
diepere motief ligt opgesloten, waar
door MacdoDftld bij de erkenning van
Rusland werd geleid. Erennls Duitscb
land zal, naar ziin meeninn. ook sov
j-t Rusland van net concert der groo
te mogendheden, in het bijzonder ech
ter van den Volkenbond deel uitraa
ken. aan welk instituut Macdonald
blijkbaar voor de toekomst van Euro
pa de grootste beteekenis toekent.
iVij hebben, bier voor reeds opge
merkt. dat zich hij het optreden van
Engeland en Italië waarschijnlijk ook
andere landen, die tot dusver de sov
jefiegeering nog niet hehhen erkend,
zullen aansluiten. Sovjet-Rusland,'dit
enfant terrible onder de staten, zsl
dus vredig in den schoot, van Moeder
Europa tcrugkeerpn. Velen verwach
ten daarvan onmiddellijk een ..ver
edelenden" invloed op dc sovjetregee
ring. Velen denken thans reeds aan
een herziening van de groepeering
van de landen van Europa. Zoowel het
een nis het ander schijnt ons voorba
rig. Niet alleen de houding van de
sovjetregeering ten opzichte van de
binnenlnndsclie. maar ook ten opzichte
van do buitenlandschc politiek blijft
voorloopig, evenals tot dusver in de
eerste plaats bepaald door motieven,
die aan dn partijpolitiek zijn ontleend,
derhalve door de verhoudingen in den
boezem van de communistische partij
in Rusland. De laatste gebeurtenis
sen op het "ebied van de zoogenaam
de N.E.P. (nieuwe economische poli
tiek) zijn daarvoor oen treffend voor
beeld. Wat ligt moor voor de hand
dan do veronderstelling, dat de invoe
ring van deze nieuw© economische
politiek door Lenin ten doel had, te
gelijkertijd in het binnenland econo
mische betrekkingen aan te knoopen
en in het land zelf do economische
rijheid zooveel mogelijk te bevorde
ren? Wat zien wij echter thans, na
dat dezo nieuwe economische politiek
meer dan twee jaar is gevolgd? In
December 1023, toen in de Moskou
scbe organisatie van de Russische
communistische partij dc vermaarde
discussie begon, zette de oppositie
uiteen, dat de' NEP de „revolutie had
opgegeten". Nu weten wij, dat men
tenslotte op het laatste partijcongres
tot eenstemmigheid kwam, do tegen
stellingen overbrugde, maar oin de op
positie te temperen ging men over
nadat de nieuwe economische politiek
twee jaar gevolgd was, herhalen wij
tot een'buitengcwoon wreede ver
volging van de zoogenaamde Nepo
mannen. Men begon weliswaar met
het ergste soort, met opium- en meis
jeshandelaars e.d.. manr reeds in
Januari 19-24 breidde men do actie ver
der uit en begon duizenden andere
kooplieden in hechtenis te nemen cn
naar verrp oorden te verbannen, hun
families uit Moskou te verwijderen!
hun vermogen met inbegrip van bun
inventaris te confiskeeren. ofschoon
geen enkele van de Sovjetwetten een
dergelijk optreden rechtvaardigt. De
verklaring ligt juist hierin, dat dit
optreden door partijpolitiek werd in
gegeven. Niet anders staan de zaken
op het gebied van de economische po
litiek ten aanzien van het buitenland.
Tussc-hen het verwijt van Kamenew
aan hc-t adres van Kras sin, dat deze
nog geen enkel gunstig concessieeon-
tract heeft afgesloten cn de uitslui
ting van het lid van het concessieco-
mitc Bikner wegens onthullingen oxer
den ..uitverkoop van Rusland" gaapt
een tegenstelling, die echter tocb niet
minder duidelijk bewijst, dat de Rus
sische concessie en eontractpolitiek
ondanks haar driejarig bestaan
'het desbetreffende besluit is door
Lcnin op 23 November 1&20 gelee-
kend) nog altijd een twijfelachtig, een
onzeker nouv.se! is.
Van groote beteekenis is ook de
vraag, of de erkenning van de Sovjet
regeering versterking van haar positie
in het binnenland beteekent. Het ligt
voor de hand, dat deze vraag bijzon
der uitvoerig in de Russische opposi
tippers van het buitenland wordt ge
ventileerd en het is niet alleen van
psychologisch, manr wel degelijk ook
van zake'ijk belang, deze polemiek te
volgen. J>e meening schijnt hier over
wegend. dat. de erkenning een verster
king van de Sovjetregeering beteekent
Anders zouden dc veelal gehoorde
protesten tegen deze erkenning niet.
zoo hartstochtelijk ziin. De daarbij
voorgestelde oplossing van een Rus
sisch volksreferendnm over d.> erken
nitig is natuurlijk een utopie en inct
zichzelf in tegenspraak, zoolang men
het gewelddadig karakter vnn de Sov-
ietreeeering handhaaft. Iets raeer to
begrijpen is 't verlangen, de erkenning
slechts te doen plaats hebben onder
bepaalde voorwaarden- namelijk be
treffende de persoonlijke onftantast
baarheid en de economische vrijheid.
Maar zoo min MncDonald noch Mus
soiini hebben dezen weg teteeden
Buitengewoon moeilijk kan nen zieli
echter voorstellen, hoe bijvoorbeeld
de Tsjecho-Slowaaksohe president en
"roote kenner van Rusland, Thomas
Masaryk, die steeds als aposfbl van
de democratie pleegt op te treden, een
dergelijke erkenning zou voltrekken...
Van groote beteekenis bij deze Rus-
üsche polemiek is het argument van
den „aanstaanden uilverkoop van
Sovjet Rusland". Maar wij hebben er
reeds op gewezen, dat de vruchten
van dc Russische cbneessiepolitiek nog
steeds niet rijp zijn. Het verschijn
=cl evenwel, dat in Moskou door bui
tenlander; gcheele straten gekocht
orden, is analoog aan hetgeen in
io menig ander land vnn Europa is
gebeurd De oorzaken liggen niet in
de concessiepolitiek. mnar in de wan
verhouding vnn de valuta.
Ile{ eei.ïge steekhoudende argument
schijnt ons" te zjjn. dat bij voortzet
line van bet sr-. ietregime yn bij rij -
keliiken toevloed van buitenlandse!»
kapifaa) en schreeuwende wanver
houding zal ontstaar tusseben de
rechtspositie van buitenlanders cn
die van de Russen zelf. een systeem
van capitulaties. d3t het thans vol-
kcnrerhterlïjk erkende Rusland zou
degradeeren tot dc trap van het vroe
gere Turkije. Het is echter duidelijk,
dat onder de gegeven omstandigheden
het- overwinnen van deze wanverhou
ding enkel en alleen van het optre
den der Sovjetregeering zelf nfhanke
lijk zal zijn. Zoo leiden, gelijk wij
zien, alle problemen van de toekom-
stiee ontwikkeling van den Sovjetstaat
tc'kcns weer terug naar het centrale
probleemde krachtsverhouding in
den boezem van de partij, die deze
staat nog steeds onvoorwaardelijk be-
heerscht. tot dc vraag: of tenslotte
het verstand dan wel ook verder dc
partijpolitiek dc overhand verkrijgt.
IMCEZOjJoEN MEDEDEELINCEM
a CO Cts. por regel.
Door de koude
worden Uw handen ruw engesprongen;
Uw gezicht en lippen pijnlijk schraal.
PU ROL maakt ze spoedig beter. In
doozetn van EO, 60 en 90 cts. Bij
apothekers en drogisten.
Wekeiijkschc Postzegel
rubriek
Ouzen Poolsohen vrienden gaat het
met hun valuta niet naar d-en vleeze
en zonder de dagelijksche beuranotee-
riiigen t© volgen, kan de philatelitb
uit «Ie verschijning van voortdurend
hooeere postwaarden afleiden, dat hefc
land van Poniafcowski ©u Copernicus
druk bezig is, hefc voorbeeld van ziin
Duifcschen buur te volgen. Op hefc
oogenhlik koet eou buitenlandschc
brief liet sommetje vin zeshonderd
duizend Poohche mark en vermoede-
Eik is dit nog niet de toppriis. Ho
lioogsle pc-stwaarde is tofc op heden
het derië deel van dit Ledrae; «ie
frankeerin? van een buitenlandschen
brief vraagt derhalve thans minstens
drie zegels. Hit gevolg is, dat er een
pijpend tekort aan poslwaard© is ont
staan cn dat men than© brieven uit
Polen onlvsngsfc, waarop gc-en zegels
zijn geplakt, doch die den stempelaf
druk ..taxe percue" dragen. De ge-
sellide-.':is herhaalt zich dus ook hier
wat Duitsehiand achter den rug heen,
moeten do Polen klaarblijkelijk, nog
doormaken.
Behalve die waarde van zes ton, di©
verscheen iu het adelaars-typ©
groot, langwerpig formaat kwamen
nr-7 «enige opdrukken uit. te weten
de 25.000 Mark en 20 Mark xese, de
ÜO.OOO Mark op 10 Mark blauw-groen
en de 100.000 Mark op 5 Mark. Ook
verscheen een portzegel van 100.000
Mark in de gebruikelijke leekening.
Over dien stempel ..tax© percue"
nog een enkel woord. Het gebruik
van een dergelijk tempel is in het in
ternationaal postverkeer toegelaten ©n
daaraan is door de postambtenaren
dezelfde waarde ie hechten als aan
frankeerzegel?. In eten Iaateten tijd
zullen er dan oook wel verschei
dene onter mijn lezers zijn, die brie
ven ui: Duitschiand ontvingen, waar
op geen zegels, doch wel die stempel,
ia zelfs de simpele gesclireven aan
duiding „taxe percue" voorkwamen.
E enige „handige" heerschappen, al of
niet van ambtelijke zijde gesteund
kwamen nu od het denkbeeld ©enige
frankeerzegels te voorzien van de
aanwijzing „Gebühr b zahlfc. Taxe
percue", gevolgd door de nieuwe
vaarde. Men had daardoor zegels met
een opdruk geschapen ©n verwachtte,
dat de verzamelaars zouden toebiiten*
Deze opdrukzegels zijn zuivere ma
kelij -. ze hebben geen waarde als fran
keerzegels en wat het doodvonnis
-ooi' ben beteekentde Duitsehe post
administratie verklaard© ze voor niet-
nmbtelijk. Het goedje stamt uit de
Duitsehe grensplaats Vredentot op
heden zijn mij bekend de opdrukken
15 Milliard op 2 M. 90. 200, "500. 400,
500. 3000 en 100.000 Mark. Men zij
dus tegen aankoop gewaarschuwd!
Een nieuw albumblad is thans in
onze verzameling te openen door do
•erschijning van zegels voor de Ver
enigde. Ivaukasisohe republieken orn-
uttc-nde het grondgebied van de vroe
gere republieken Georgië, Armenië e-n
Azerbeidsiau. Ze dragen het- opschrift
in bet. RussïseS „Vc-reenigde Sovjetre
publieken. terwijl de heil-aanbrehgcu-
d© 5-stralige Sovjet-ster haar schijnsel
over li cl geheel uitgiet. De zegels ziin
verschenen in Roebels en wel in de
waarden fiu duizendtallen) 75. 100.
150. 200. 300. 350 en 500. Deze serie
weid onmiddellijk gevolgd door een
nieuwe met waarde in goud-kopeken,
waarbij de teekeningen dezelfde ble
ven. In deze laatste munt kwamen
ui! 1. 2. 3. 4, 5. 9 en 18 kopeken.
De bekend© publicist op ons terrein,
de Franscïnnan Georges Brunei, dio
m?t pronte nauwkeurigheid aanteeke-
niug houdt van de nieuw uitgekomen
zepeK deelt mede. dat het jaar 1923
ons ee-» vermeerderin- gaf van 1953
stuks. Er is dus een klein© achteruit
gang te arnststeeren "r.-i verleden
V'.r. in-ri de aanwinst 2304 stuks be-
drneg. Naar de werelddeelen onder-
vf-rk-eld komt Brunei iot de volgende
eiifers:
1922
1923 Verschil
Europa
S99
924 Plus 25
Azië
437
385 52
Afrika
523
294 —229
Amerika
371
311 60
Australië
74
39 35
2304
192? —351
Van Europa gaven de Duit?ciiS" re
kende landen. 79 stuks meer uit dan
het vorige jaar; Italië 57 stuks.
Gelukkig dat.de storm wat luwt. In
elk geval is het aantal' 1953, dat het
afgeloopen jaar opleverde, nog min
stens 'n duizend stuks te hoog.
Feuilleton
U if. het Engelse h van
BARONES ORCZY.
(Nadruk verboden).
„U kunt voor vanavond wM een
mant >Ijas >nn ons lecnen", viel Mar
guerite glimlachend in. ,,U behoeft
7ii anders van die klceren niet3 aan
ts tr kkc-a. Madame. Hier aan de
kust zij-.i d? menschen cr welaan ge-
w.-nd, om ongelukkige vluchtelingen
op allerlei manieren uitgedost te zion
landen. Morgen zullen wo kite: en
voor u uitzo-ken, waarin u naar Lon
den kunt gaan!"
Naar Londen:" zei d© vreemdc-
linvo. „Ja. ii; zou «raap naar Lon
den gaan".
„Dat kan heel goed. Madame de
S'crval gnat er n>"rg:u per di)»g°nre
heen met haar zoon. twee dochters
cn nog een vriond. U zou met hen
mee kunnen reizen. U heeft, toch wel
peld bij ti, Madame?" besloot Mar-
guérite.
.,0 ja!" antwoordde do vluchtelin
ge, „voor voorloopig genoeg; ik
drang hot in oen zakjo onder mijn
klceren. In dól opzicht heb ik geluk
kig geen hulp. noodig". voegde zij er
m«t een dankbaren glimlach aan toe.
„En zoodra ik inijn echtgenoot ge
vonden heb
„Uw echtgenoot?'1 riep Marguérile
uit.
„Monsieur 1© Marquis dc Fontc-
nis", luiddo het antwoord. „Mis-
schi-n kent u hem wol? Hoeft n hem
nooit in Londen ontrnoe.t?"
Mnrguërito schudde liet hoofd.
„Niet voor zoover ik weet.
„Hij is twee jaar gatedm
naar Engeland uitgeweken cn heeft
mij aan mijn lot overgelaten. Ik
ik kon op dat oogénblik niet mee
gaan en on
Ze scheen" op het punt. opnieuw in
tranen uit to borsten. Ze herstelde
zich echter cn vervolgde wat kal-
„Ik wilde tracht mi mijn echtge
noot te vinden. Toen he! wn-ede lot
mij noodzaakte uit Frankrijk te vluch
(en. was ik van.plan naar fyir.dna t«*
r«ann, wacr men rnlj mi sriii-n wel
naar Monsieur de Fontenay zou wil
len helpen zoeken. Ik ben hom steeds
blijven liefhebben, ofschoon hij zoo
wreed jegens mij gehandeld heeft. En
misschien is hij mij ook nog
niet heclomaal vergeten".
„Dat zou onmogelijk zijn", hernam
Margnérite. „Maar ik heb vrienden
in Londen, die daar met het mocron-
decl der émigrés voeling houden. We
zullen zien, teat we voor u docp kun
nen. Het zal niet zoo mocltlik zijn,
denk ik. om Monsieur do Fontenay
te vinden".
„JU is een engel, milady!" riep de
vreemdelinge uit: zij nam Margué-
rito's hand en bracht die aan haar
lippen. To;n wischte zij zich nog
maals do oogen af, raapte haar zeil
doeken hoed op en stopt© haastig
heur haar er onder weg. Daarop
wendde zij zich tot Sir Percy.
„Ik ben klaar, milor". zei zo. „Ik
heb u reeds veel te lang opgehouden,
maar ik ben niet dapper genoeg, om
uw geleide af te Slaan. Milndv, ver
geef me'. Ik zal zor, vlug mogeüiK loo
pen, opdat milor spoedig weer bij
u terug kan zijn!"
Ze trek i)e manteljas aan. d:e. op
bevel an T.ndy BlaliCnex. een der
dions'Loden haar gebracht had en
een oogcnblik later hadden dc vreem
delinge en Sir Perry hei" huis verla
ten. MarguSrite bleef in de portiek
staan, tot het geluid hunner voetstap
pen geheel weggestorven was.
ITofc korte verblijf van de mooie
vreemdelinge had haar ziel vervuld
inel eCn vaag gevoel van \iees, waar
tegen ze vergeefs kampte. Ze kocs-
terde geen werkelijke achterdocht te
gen dezo vrouw, maar zij, die als re
gel zoo vol medegevoel was voor de
genen, wier ongelukkig lot Sir Percy
trachtte to verzachten voelde in
dit speciale geval geen oprecht me
delijden. Hot verhaal, door mevrouw
do Fontenay gedaan, verschild©
slechts weinig van do duizenden ver
halen, dio zij in «lo laatste drie jaar
to hooren had gekregen. Ze had al
tijd medelijden met do menschen ge
had. was altijd bereid geweest, om
te helpen en 'e '.roesten. Thans had
ze cc-n gevoel, alsof deze vrouw,
schoen zwak cn hulpeloos, haar me
delijden ten slotto niet waard was.
Mnrguérite Blakeney was echter
niet gewoon, om aan zulke gevoelens
loe te geven. De ddpperc Roode Pim
pernel placht zich er nooit het hoofd
over Ie breken of degenen, voor wie
hij zoo onbaatzuchtig in tie bres
sprong, zijn opofferende hulp wel
waard waren. Ziin vrouw, eedachtig
nar, zijn nobel voorbeeld, deelde zich
zelf dus een berisping toe over haar
wantrouwen, droogde haar tranen en
ging naar binnen.
HOOFDSTUK XVT.
Sir Percy amuseert zich.
Gedurende de eerste vijf minuten
liepen Sir Percy Blakeney en Mada
me do Fontenay zwijgend naast el
kander voort.
Toen sprak ze in ui (stekend En-
gelsch:
„Wat is u stil, milor".
„Ik denk na", antwoordse hij kort
af.
„Waarover?"
O-ver het feit, dat er in Theresia
Cabarrus een buitengewoon goede ac
trice verloren is gegaan".
„Madame cle Fonlaney, wat ik u
bidden mae, milor", hernam ze.
„En tevens Theresia Cabarrus. Mor
gen mogelijk Madame Taliioo; want
Madame liet zioh immers vnn den
markies scheiden, zoodra de wet con
tra les óraigrés haar toestond, haai
vrijheid terug te krijgen".
„U schijnt goed op de hoogte te z-in
van mijn doen en laten, milor".
„Bijkans even goed als Madame
zelf, zei hij met een vergenoegd lach
je.
„Dus u gelooft mijn \erhaal niet?'
„Geen enkel woord ervan!" ant-
oordde hij.
„Vreemd!" peinsde zii. „Want ieder
woord er van is waar".
„Buitengewoon vreemd!" gaf hij
toe.
„Natuurlijk heb ik niet alles ver
teld", ging zij voort. „Dat ging niet.
Mevrouw zou het niet begrepen heb
ben. Zo is erg hoe zal ik hefc noe
men? erg Engelse!» geworden. Mar
guérile St. Just zou het begrepen heb
ben Lady Blaken.ey niet".
„Wat zou Lady Blakeney niet kun
nen begrijpen?"
„Eh bien! Alles wat betrekking
heeft op Bertrand Moncrif'.
„O zoo?"
„U is van oordeel, dat ik den jon
gen man kwaad heb gedaan dat
weet ik daarom heeft u hem uit
mijn huis ontvoerd. UI Do Roode
Pimpernel. U ziet, dat ik er achter
beu gekomen, wie u bent! Ik weet al
les! Chauvelin heeft het mij verteld
„En hij heeft u daarop den weg
naar mijn huis gewezen", vervolgde
Sir Percy, „om daar voor de deur een
comedio in elkaar te zetten vat» een
geweldenaar en diens armzalig slacht
offer. liet was mooi bedacht en uit
stekend ten uitvoer gebraelii! Sta mij
toe. dat ik u mijn oprechte bewonde
ring betuig!"
Ze zei een oogeublik niets, toen
vroeg zo in eens;
„Meent u soms, dat ik hierheen ce«
komen ben, om u te bespionnreren".
Wordt vervolgd).
