OM ONS HEEN 41e Jaargang No. 12476 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Dinsdag 13 Februari 1924 HAARLEM S DAGBLAD f 0.15. Geïllustreerd ABONNEMENTEN per 3 maanden: Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente) f 3.57V». Franco per post door Nederland f 3.87l/>. Afzonderlijke Zondagsblad, voor Haarlem en omstreken f 0.571franco per post f 0.65. Directie, Redactie en Administratie Gr. Houtstraat 93, Post-Giro 38810 Telefoonnummers: Directie 3082, Redactie 600 en Administratie 724 ADVERTENTIEN: Van 1 tot 5 regels f 1.75; iedere regel meer 35 cents. Reclames 60 cents per rege'. Bij abonnement aanzienlijk rabat. Twaalfstuivers-advertentiën van Vraag en Aanbod van 1 tol 4 regels 60 Cents per plaatsing, elke regel meer 15 Cents k contant; buiten het Arrondissement dubbelen prijs. UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER Directeuren: J.C. PEEREBOOM en P. W. PEEREBOOM Hoofdredacteur J. C. PEEREBOOM Bijkantoor voor Santpoort, Velsen, Velseroord, Wijkeroog, IJmuiden, Beverwijk, enz., enz. Driehuizerkerkweg 2, Velsen, Telefoon 3521 DIT NO MM ER BEÜTAAT UIT ACHT BLADZIJDEN. EERSTE BLAD Agenda DINSDAG 19 FEBRUARI. Stadsschouwburg, Wilaonsple-.n: *t Schouwtooneel TKrokodilletje. 8 u. Gemeentelijke Concertzaal, ...Zang en Vriendschap", Vocaalconcert, 8 u. Toonialen l'-.dderaors Kruisweg 66 Expositie van moderne meubelen. Concertecbouw „Modern", Rnaks, optreden vau verschillende artisten. Chr. Ger .Jonge!. Ver. „Ebwi Ilac- zer". Otxnbure Lezing. Chr. Gen.-' Kerk. Kas ka. S uur. Ned. Prot. Bond. Lezing Prof. Roes- eiTigh. 8 uur. Bioscoopvoorstellingen. Bennebroek: Vergadering van den gemeenteraad, 8 uur. WOENSDAG 20 FEBRUARI. Statenzaal, Prinsenhof. Gemeente raadsvergadering te 1 L 2 uur en 8 uur. m Schouwburg J.msweg. „De Kribhe- bijter". N. V. Holl. Tooneelvereeni- gi»7. 8 uur. Blauwe Krui* N'olkszangavónd 8 u. ToorzKen Peddemors. Kruisweg 66. Expoeltie van moderne meubelen. Concertgebouw „Modern", Raaks, optreden v.u verschillende artisten. Cinema Palace. Groot® Houtstraat Bioscoopvoorstelling 2.30 en S uur. Theater „De Kroon" GrooVo Markt Bioscoop* corstelline 2.30 en uur. Luxor-Th eater. Groote Houtstraat: Bioscoopvoorstelling 2.30 co 8 nut. Scala-Theater. Kleine Houtstraat- Bioscoopvoorstelling 2.30 en 8 uur. No. 3287 Onze oudste Amateur-biljartspeler De heer N. Verkleij, onze stadge noot, vierde Vrijdag 15 Februari zijn zeventigste!! verjaardag en hem bedoel ik met den naam „onze oudste ama teur biljarter". Natuurlijk Ï6 liet best mogelijk, dat ergens in ons vaderland Iemand van nog hooger leeftijd wel eens een partijtje speelt, maar (zoo als tedere biljarter wel weet) biljarten en biljarten is twetj en de bedoeling is te spreken van mannen, die op dit gebied vermaardheid hebben verkre gen. Onder hen is de lieer Verkleij zeker de oudste on nu nog, terwijl hij zeven tientallen jaren mocht tel len, een van do belangrijkste. Jong gewend, oud gedaan. Hij stelt al belang in net edele «pol, wanneer hij op den leeftijd van 12 jaar door zijn ouders naar een kostschool te Bodegraven wordt gezonden, omdat in hun woonplaats Rijpwetering niet meer <I.uj lager onderwijs wo*> te ha len. Er m» in die Bodcgravensche m. u. I. o. natuurlijk gelegenheid voor spelen buiten, maar voor het geval van slecht weer was ook gezorgd door twee biljarts binnenskamers. Denkt niet. veeleischendo *pelers van dezen tijd. dat zij ook maar in de verte de vergelijking met het geperfection- neerde materiaal van nu konden door staan. ..Het waren eigenlijk geen biljarts", zegt de heer Verkleij zelf. als hij zich die jaren van zijn jeugd herinnert, „ze Iceken meer op mangels Dc ballen, die zuiver rond hadden moeten zijn, leken meer zes- of acht kantig. door vee! gebruik waren ze gebarsten ca in die barsten was vuil opgezamelddc banden beston den uit veeren. die wanneer ze defect raakten, een allervreemdst effect ga ven aan den speelbal, «lat dc Speler in het geheel, niet wenschte. Dc la kens werden een menschenleeftijd gc bruikt en naar dc zaKken (het caram bole biljart zonder zakken bestond nog niet) liepen Kleine gootjes, ont staan door het vele gebruik. Raakte de bal van de tegenpartij in een van die gootjes, dan liep hij wel in den zak". Zoo was het materiaal niet alleen i dc kostschool te Bodegraven, zoo was het overal. Maar op do school kwam er nog bij, dat er door j' dige spelers geen queue werd bruikt, met een pommerans aan het einde, maar een schopje, waarmee de speelbal werd weggestootcn. Op deze manier en «net deze mid delen 'oegon dc jonge Verkleij zijn biljart-oefeningen, spelende met een van de onderwijzers en eCO paar oude re leerlingen. Het heeft hém in zijn spel, verzekert hij. geen goed ge daan. Op deze tafels moest hard ge speeld worden, zou de bal in de goede richting blijven en daarvan is het ge volg. dat het kleine spel van den heer Verkleij nooit geheel tot zijn recht is gekomen, al heeft hij dan op do sne Iers, die dit beoefenen, voor «lab hij beter is in liet zoogonanmdo breede spel, namelijk nis de ballen ver uit elkander zijn komen te liggen. Ik bon het niet die dat zegt, hij is het. zelf en het is een bewijs van zijn bescheidenheid. Hij vertrekt op zijn l6do jaar uit Bodegraven, ietwat overhaast, want dc school wordt mee vernietigd in den grooten brand, die geheel Bodegraven in de asch legde. Op dat moment speelt hij een redelijke partij. Als hij in vaders zaken te Amsterdam komt, schiet er niet veel tijd voor biljarten over, maar naderhand weet hij toch weer voor zijn liefhebberij tijd tc vin den. Hij komt onder de leiding van den „professeur" Henry Wilde, die uit het buitenland de verbeterinaen in het materiaal meebrengt. De jon ge Verkleij gaat spelen in Café Kras napolski, in de biljartzaal waar nu de keuken ishij ontmoet daar oudere Amsterdamsche liefhebbers. Biseho- for. Wamsteekor. Content. Bekker. Jtirardo en ontwikkelt er zijn spel, zoodat hij in 1SS3. 'op zijn 31ste jaar. besluit, om met een paar Amsterdam sehe vrienden deel te nemen aan een •wedstrijd tc Gouda. Weliswaar zonder cenigc hoop op Bueecs. Want er doen twee vermaarde Friesche spelers mee, Bijlsma en Bier Üiig. wier reputatie geweldig is. „Die willen we zien", zeggen de Amster dammers „al krijgen wij dan ook vast op onze huid Maar zie het koint an ders uit. Verkleij komt in de laatste ronden, weel Bijisma en Bierling tc verslaan en behaalt den eersten nrijs vnn honderd gulden, terwijl Bierling zich met den tweeden moet vergenoe gen en Bijlsma zelfs niet in aaiuner king komt. ,.'k Heb er geen cent viui thuis ge- bracht", zegt de heer Verkleij en legl uit, hoe het zoo kwam, dut, in amateur wedstrijden geldprijzen wcr- don uitgeloofd. Er was toon nog geen onderscheid beroepsspelers en lief hebbers spreiden samen, er was nog geen Biljartbond, die de wedstrijden organiseerde. Dat gebeurde door com- missies, ook wel door koffiebuishou «Iers. die er een voordeel iu zagen voor hun zaak. „Als ik een geldprijs won", vertelt de heer Verkleij. „dan presenteerde ik er liever een glas champagne voor". En wanneer hij later, in 1802- op een internationaal concours tc Scheveningen den tweeden prijs wint, slechU twee punten achterblijvend bij den Belg Robert Glorieux voor den eersten prijs, dan verkiest hij bo ven den geldprijs een bronzen beeld, voorstellende een hond. dat hij mij met rechtvaardigen trots (want het is een mooi voorwerp) laat zien. Heeft de wedstrijd te Gouda aan leiding gegeven tot nauwer relatie van de hoofdstad met het Noorden 1 Ik weet bet niet. maar dit is zeker, dat er na dien heclwat wedstrijden tiisseben een Ainaterdamsch zestal en een Friosch Groningschc ploeg te Am sterdam of te Groningen zijn ge speeld. Onder nnderen om een zil veren lauwerkrans, die tc» slotte in het Noorden is gebleven Maar altijd heeft Verkleij. on één jaar na toen hij ziek was, deel uitgemaakt van het Amsterdamsche zestal en behalve eenmaal heeft hij er altijd winstpun ten gemaakt. Hij behaalt in 1SS5 te Groningen «len 2den prijs, met Terpstra als «rste. in 11101 den eersten prijs, met Tmele als tweede. Als «le Amsterdammers thuis komen, worden zij met een hul deblijk vereerd. Intussrhcn is dc Nederlandsche Bil jartbond opgericht, die orde en regel brengt in het wedstrijdwezen. Dat Verkleii in het bestuur zit, spreekt van /«-'.f. Als hij tijdens «len oorlog evenwel door dc Begeering tot. keur meester benoemd wordt» treedt hij uit het bestuur. Goed doen ot niet doen is zijn leus en voor goed doem laat de nieuwe taak hem geen tijd. TIoo. hij zijn functie i" het, bestuur heeft opgevat, blijkt uit oen zilveren tabakspot, een kostbaar stuk werk. dat. de Noordelijke biljarters hem met hun namen er op gegraveerd ver- eeren cn dat zij vergezeld doe.n gaan van een brief vol dank voor wat hu in het belang van dén Biljartbond heeft gedaan, Toon hij zich in Haarlem vestigde, heeft hi? in de sociëteit Vereenigine een pnn*r wedstrijden georganiseerd, die uitstekend slaagden. Meermalen hooft liii Rohiins naar liet buitenland vergezeld, vnak is hij als scheidsrech ter op wedstrijden «/pgétreden, kortom, in de bilittltwcreld kent iedereen den hoer Verklei! en waardeert hem voor zijn Tustige. kalme manier van opt.-ï- den en zijn groote sportiviteit. Is het wonder, dat hij hii ^cn mijl paal in zijn leven, zooals nu door zijn zevemizsten verjaardag wordt gezet, trranc spreekt over het. verier! ene en vooral over de groote verbeteringen in het biljartspel De tafels van eikenbout werden ver vangen eerst door een opnervDk va:, -las. later door een van lei. do oube trouwbare veeren banden door enk le. naderhand i'nr dubbele rubbV.'tn- d'-u aan de lc-llen werjen de hoogrta eischen g«-?t JTct wedstrijdwrzen niet meer in handen van enféhon- d -j Het spel zelf is grondig verou derd. De kunst van „stoppen" ver dween mc-t de zakken zelf, liet breech; spel over bund veranderde iu de kunst van het kleine spel, met de verzwa rende bepalingen van groot en klein kaderlangzamerhand heeft liet bix;1 (ik spreek natuurlijk van hét goede spel), aan de spelers liooge eischen ge steld. EisChen van zelfDebeerSching. van concentratie, die de betichting ais zou biljarten een kroegspel zijn. be lachelijk maken. Wie het in de bil- jirtA.-nsi ver wil brengén, moet «ine is ile aileieérsto eisch, den borrei laten staan. Thee zal ziju drank zijn. Een biljart wedstrijd van dezeu Ujd ziet cr dun ook uit als een propaganda voor gcuu el-onthouding, „Ik \oel socli wel, dat ik oud wonl". zucht de lieer Verkleij. „Het lukt mij niet meer zoo goed, mijn g.dachten op het 8]<el to concentreeren. Ik word to veel afgeleid, niét alleen door wat er om het biljart gebeurt, maar ook door mijn eigen gedachten. En dat moet nietl I)at neemt niet weg, dat hij in d"n namiddag, zoo omstreeks een uur of drict als het «enigszins kan in de bil jartzaal \an de Sociëteit Vereeniginz present is om zijn iniddngpartijlje te spelorn met. andere eerste klosseopelers en van hen allen nog de beste is. Se- cuur, piet bang voor een zwaren stoot, vertrouwd met al dc eischen vnn de kunst. En wat dan dat kleine spel betreft, het is mogelijk dat jongeren hem daarin voorbij ziln gegaan, mnnr de score-lijstjes in de Sociëteit liewij- zm toch, dat hij de kunst niet ver- j leerde. In 1922 maakte hij 23 maal een serie van 50 caramboles en hon ger, in 1923 zien wij een rwk= van 31 manl. Op aftakeling duidt dit nog niet. En op dit oogenblik is Verkleij" zeker nog de sterkste amateurspeler in Haarlem, h'-tgeen iets zeggen wil oor oen zeventigjarige. Moge hij de queue nog langen tijd hnntecrcn tot zijn eigen genoegen en tot bewondering vnn do toeschouwers, dio om het biljart komen zitten, wan néér hij speelt! J. C. P. Stadsnieuws De geweigerde rijkssub sidie voor M. 0. en Gymnasium Het rijk geeft slechts 15% subsidie en eischt alle zeggingschap Een pleidooi voor een andere regeling lil verband met het communiqué an ons gemeentebestuur over de on derhandelingen met den minister van Onderwijs over do mogelijkheid de rijkssubsidie alsnog, maar dan onder andere voorwaarden, aau de gemeen te uit to betalen, is van belang wat de hoer C. de Liefde in het Weekblad voor Gymnasiaal en Middelbaar un der wijs schreef. Wij ontleeneu d:uti- De Nota van Wijziging iu do Staats- begi-ootuiK voor het dienstjaar 1924, Hoofdstuk VA, ingezondcu op 17 Oct. 1923, geeft een totaal-vermindering van de begrooting van Onderwijs, Kunsten en .Wetenschappen van f 1.590.686, waardoor liet eindbedrag nader kan worden bepauld op f 155.330.350. Unuar de verminderde j>osten vin den we verminderingen op do art.. 84 en 95, respectievelijk met f 107.000 en f 143.UOO, welke verhand houden „met de omstandigheid, dat eenige groote gemeenten, welke in de kosten barer gymnasia en lioogtre burgerscholen tot dusver uit 's Rijksschatkist subsi die genoten, dc saJarisregcling dos Rijks voor de leeraren bij het Middel baar onderwijs niet wonschlen over te nemen en besloten liever het It- kssub- sidle prijs te geven". Hier is dus vastgesteld, dat. de Re- geering aan de Gemeenten 's-Graven- hnge on Haarlem (Arnhem was nog niet bekend) het subsidie voor 1924 wenscht 10 onthouden: althans, dal. ze dit aan de Tweede Kamer der Sta»- ten-Generaal wenscht voor te stellen. „Men veroorlove ons een fusschen-op- met-king. Het heeft ons bijzonder ge troffen, dat bij do motiveering van de subsidie-onthouding de Minister en kel spreekt van het feit, dat de recal citrante gemeenten 's-Gravenhage en Haarlem „de salarisregeling des Itijks voor de leeraren bij liet Middelbaar Onderwijs niet wenschen over te ne men". Met nadruk willen we hier de Regeering er aan herinneren, dut die zelfde gemeenten zich nog andere en wel onderwijskundige vrijheden heb ben veroorloofd. Ze hebben geweigerd, de klassen te vergrooten tot dertig leerlingen: ze hebben gewe gerd den leeraren méér uren te geven dan voor een behoorlijke verzorging van hup taak toelaatbaar is. De Gemeentebe sturen van Den Haag, Haarlem en Arnhem hebben geweigerd het peil van het Middelbaar Onderwiis. waar op ze frofscli waren, te veringen, ook ,al moest daardoor het rijkssubsidie van eon vijftiental percenten der to taal kosten verloren gaan In Staatsstukken wordt meestal met angstige nauwkeurigheid gemotiveerj als het zaken van luttelo beteekenis geldt. In deze belangrijke zaak wordt do voornaamste reden dei Gemeente besturen verzwegen! „En bi-sloten liever het R::kssubsi- ,die prijs te geven", besluit de Miuist in de Nota van Wijziging. Alsof de prijsgcving van liet subsidie eigenlijk do wilsdaad ware van de Gemeente besturen! Alsof er een noodzakelijk causaal verband zou bestaan tuaschen 'le weigering het peil van hel onder wijs te verlagen en heL verliezen van de regew ingsbijtiruge! Alsof de M: te-r, die hel onderwijs te behartigen hééft, en dus de daad en do offervaai digiieid der Gemeentebesiu en eer toe juichen rnoc-st. vergeet, dat de straf dio hij voor dergelijke Gemeeniebe sturen uitdacht: «Ie I oe-te der subsidie- derving. geheel willekeurig is, daar gooo enkele wet noch gebod hem «laar toe verplicht. We kennen do teg -nwerping. ..Maar zou liet dan toelaatbaar ziju. dat een GeniOH-ntebcstuur met rijks?eld bétere toestanden kon scheppen dan aan de Rijksscholen bestaan daardoor o.a. Ie leorarem daar weg zou halen?" We gevoelen niet veel voor dit ar gument. In de eerste plaats niet. om dat do bedrogen zoo gering ziin. Men e.gelijke even de bijdragen van het Rijk in do kosten van diverse vakken an onderwijs. Aan de Gemeentelijke scholen be taalt do Slaat dus ongeveer één mil- lioen, aan do Rijks en de B zondere scholen acht mlllioeii, terwijl de Ge meentescholen naar wij rneenen toch wel de helft der leerlingen hebben. Daarvoor eischt hij in de Gemeente scholen de absolute macht, ook op on- (h-iwijs'-'êbicd. Ilct lijkt ons toe, dat de Staal hier te ver gaat. En niet alleen, omdat hij te veel aan zich zolven denkt. Ook omdat h;: zich, blijkbaar niet in dc billijke opvatting dei gemeenten heeft ingedacht. Want ieder onbevooroordeelde za' liet toch absurd vinden, dat gemeentebesturen dio ongeveer 85 in do kosten hunne II. B. S.cn bijdragen, daarvoor geen enkele niedczegglngsschap hebben zelfs niet bij de regeling van het on derwijs an dal de Staat aan de be- taltng van pi.m. 15 at zijn rechten wenscht to ontleeneu. Het is werkelijk zoover gekomen, dat wethouders van onderwijs van gesubsidieerde gemeen ten zich af moeien vragen, waarin hun macht nu eigenlijk bestaat. Op welk gebied kunnen slj initiatief t-oo- nen? Op welke wijze idealen of plan nen verwezenlijken? De wethouder m onderwijs «amer gesubsidieerde mieente is aan handen en voeten gebonden: is uitvoerder van besluiten t van den Raad. doch van Den Haag; doet geen voorstellen, doch wacht af wat hem uit Den Haag zal worden verordineer-i. Geen wonder, dat van deze zijde wel klachten wor den gehoord over «Ie waarde, die men n dc residentie aan het wethouder schap eencr Gemeente schijnt toe te kennen! Doch ook principieel is de inhouding nn het subsidie een onjuiste maatre gel, fro-gere ministers on ook deze eer ste minister van ouderwijs in do eer ste jaren van zijn bewind, hebben het nooit nOOdig gevonden, aan Gemeen ten, die boven d-.- Biiksregeline uit gingen en hoe talrijk waren ze toen: en hoe gemakkelijk konden ze er toen boven uit grinn! daarom het subsidie te onthouden Toen plotse ling lut bevriezingsproc.es begon op onderwijsgebied; toen var. uil Den Haag gegeneraliseerd en gecentrali seerd werd: toen het cehe«-le onderwijs financieel en onderwijskundig aan bandon werd gelegd, was niet verbe tering van onderw ijsgehalte de over weging. die tot deze maatregelen gé. biedend leiden meest, doch veeleer de ie zeer geforceerde poging om de „g-: lijksteiling" tot in uiterste consequen ties door te voeren. Toen heeft ook Minister Dc Visser een dwangmiddel noodig gehad om salarissen en onder wijsinrichting der Gemeeiitolïiko en Bijzondere II. B. S.eu uniform te ma liën en bogon liii zijn goedkeuring te onthouden aan regelingen, die van de Rijksregeling afweken. Een wille keurige daad dus, geenszins bepaald door gehalte of peil van heb afgekeur de alleen nis dwangmiddel lot ge M'olizeering. Hot is \«erro van ons te beweren, dat een Regocring geen voorwaarden zou iriogen stollen bij hot verleenen van subsidie. Doch het lijkt ons onaan vechtbaar. dat deze logisch moet6ii 'oortvloeien uit. den nlgcmeenen eisch. dat het toegestane reld ten goede komt aan zaken, die het vobeeren van subsidie waard zijn; in casii lijkt het ons de eenige juiste opvattine, dat al leen subsidie wordt gegeven aan ge meenten en schoolbesturen, die hun iderwijs op peil weten te honden. Welk minimumneil de Staat hier moet eischen behoeft geen vraagpunt te zijn. Natuurlijkerwijs hetzelfde, waarop hii zelve zijn onderwijs meent te moeten nonden om verantwoord te tegenover no gem--"«ehnn. Voni' kan onthouding van subs, door den S'a->t vvrd-flign' v.-o-'Gi als een straf op de meerdere volmaaktheid van hef •hoMipord" onderwijs, p zoUden dus eenice vrijheid wil len voor Gem-énio- en ?olinolhestu- ren. Wé zonden wille. i verdedigen. GtincentebcslUfcn. dio slechts ge middeld pl.m. 15 der onkosten aan subsidie ontvangen, méér vrijheid kunnen eischen, dan schoolbesturen, die pl.m. 80 uit de Staatskas ont- vangeci. Doch voor beide groepen eenige vrijheid binnen grenzen in ver band met subsidie, maar vooral in ver band met het doel van het onderw s, te trekken! De verplegers in inrich tingen. Onderzoek naar de personeels formatie der verplegings- inrichtingen. De opleiding stopzetten Het Hoofdbestuur van den Cenl.ro- len Nederlandse-hen Ambtenaarsbond te Amsterdam heeft aan de direc ties der verschillende inrichtingen cp vcrplegingsgebied hier te lande een vragenlijst, betreffende grootte en personeelsformatie, toegezonden. Het doel dezer enquête is gegevens te verzamelen omtrent de bestaande verhoudingen tueachen gediplomeer de en ongediplomeerde verplegenden, die in genoemde inrichtingen werk zaam zijn. Gebleken is. dat. het tweeledig ka rakter der inrichtingen (opleidings school en verplegingsinstituut) lot moeilijkheden aanleiding geeft. Daar eenerziids het belang der verpleegstersopleiding vordert, dat in de inrichtingen voortdurend nieuwe krachten kunnen worden gekweekt, (zonder twijfel een maatechappeliik belang) dring zich onzerzijds dn vraag op- of door invloeden van an deren aard (financieele lasten enz..) hei aantal leerkrachten niet te groot geworden is, om nog langer een goe de verpleging te kunnen waarbor gen. Nog meer urgent wordt deze vraag, nu. tengevolge van bezuini- gingsdrang, overal wordt gestreefd naar een economisch beheer, dat. ver wijdering van gediplomeerden met zich mee schijmt te moeien brengen en één van de oorzaken K die "de werkloosheid onder de gediplomeerde verplegenden doet toenemen Het conflict in de kledingindustrie Wij vernemen, dat bijna het gehee- le personeel van den heer J. Goosens in de Groote Houtstraat, vijf man. aan het werk zijn gebleven onder de nieu we voorwaarden van de Hnarlemsche Keemi akersp a txoons ereen igi n g. Bij de andere firma's duurt de sta king voort. Het aantal stakers bedraagt onge veer honderd. De Film-avond van Dick Laan Maandagavond zijn in hei Cinema Palace voor leden der Keuringscommis sie, een inspecteur van politie en ver tegenwoordigers der plaatselijke pers da verschillende nummers op het program ma voor dc filmvoorstelling icn voor- declc van het Ncdcrlandsch Olympisch Comité op Donderdagavond vertoond. De heer Laan was zelf tegenwoordig en gaf herhaaldelijk toelichtingen. Reeds bij voorbaat kunnen wij ver zekeren. dat zij, die Donderdagavond naar het Cinema Palace gaan. daar geen spijt van zullen hebben. Eik num mer is geschikt, om de aandacht tot hé- laatst toe gespannen te houden. Vooral de echte Hollandscbe humor speelt er een hofdrol. En wat speciaal voor het Haarlcmsch publiek een aantrekkelijke attractie zal wezen is het feit, dat vele op sportge bied bekende ingezelpnen er in optre den, zooals Ben Yenvey, Nico Bouvy, Adê Verwey, Lecndert en Piet Rcydon. Broese van Groenou Jr., Ben Daim ever. Kees Jonker, enz. Vooral Ben Verwey blijkt een uitnemend film-artist tc we zen. Dit kwam speciaal naar voren in de film „De- kampioenswedstrijd", waarin ccnige booswichten Ben Verwey een paar uur vóór een belangrijken wed strijd van H. F. C. een sigaret presen teeren. Verwey steekt die op, maar raakt reeds spoedig bewusteloos, omdat er opium lusschen de tabak was gevoegd. Hem binden en wegvoeren is nu voor de aanranders het werk van een oogen- bli'k. De toeschouwers zullen ten zeer- genieten en lachen om de pogingen, die worden aangewend om Verwey op :c zoeken, te bevrijden en nog juist op tijd naar de Spanjaardslaan tc bren gen. Ook „De droom van een H. F. C.'er- :je" is voor lieFhebbers om van te :mullen. Deze film i? in Haarlem ovêr- rekendvelen weten, hoe Ben D.il- mcijer aan het droomen slaat, om in een hoogst gewichiigen wedstrijd Ar e Beekum,- die ziek geworden is, -c' anngen. Er wordt aan het slot ge schaterd van het lachen, al? men i\ci. hoe de jeugdige film-artist den bal bla zende in bei doel van den tegenstander weet t« krijgen. Een groot gedeelte van film :s gemaakt in de daartoe zeer geschikte showroom in cie meubelfa-1 briek „Onder den Sint Maarten" in d-* Maarten van Heemskerkstraat. Tot welke onrinnigc dingen jonge- mensehen, die de Nick Carter-romans „verslinden", kunnen komen," wordt duidelijk aan het licht gebracht in de film „Het waterrad des doods". Deze rolprent is uitstekend geslaagd. Wie veel van natuur-tafereelen houdt, vindt in elk opzicht bevrediging bij de vertooning van de film „Een oefenreis met de „Jacob van Heemskerk" naar de mooie fjorden van Noorwegen". De propaganda-z wem film „Wie had gelijk?" is er op gericht, «Jat iedere Hollander het zwemmen gaat leeren deze film zal het gestelde doel zeer veel helpen bereiken. Aardige films zijn voorts „Het nieu we meisje van de tennis", „Eet. nacht op het Duvelsveld", .Sleeën op het Kopje te Blocraendaal" en „Jubileum feesten :e Bloemendaal". Dit Filmprogramma, waaraan de heer Laan twee jaar heeft gearbeid, is reeds in Nijmegen en Dordrecht vertoond en had daar zeer veel succes. Dit ral ook Donderdagavond in het Cinema Palace we schreven het reeds het geval ALLIANCE FRANVAISE. Op Vrijdag 22 dezer treedt voor ilo Allliance Franc-aise aDifer op Madame Luoie DalanieMardrus met als onderwerp „1' Orient". De conférencier© zal in Egyptisch cos- tunm Arabische liederen voordragen. Wij lezen over haar in een artikel an den heer Aibert-Emile Sorel o.a. dc navolgende bijzonderheden. Mevrouw Delarue-Mardrus werd geboren te Honflettr en in haar ziel cn in haar werk vindt men dezelfde eigenschappen terug die het land schap in do streek van Honflettr ken mei-ken,«Je streek waar zij altijd nog zes maanden van het jaar door brengt. Zij hoaffc de karaktereigenschap pen van het Norroandische ras die van ouder op kind overgaan: stout moedigheid, geslotenheid en lust om nieuwe werelden te veroveren en nieuwo stoutmoedige gedachten in zich op te nemen. Van haar moeder, die een Pari- sienne was, erfde zij den smaak voor verschillende kunsten en in de vrije oogenhlikken, die haar letterkundi ge arbeid haar laat, beoefent zij de beeldhouw- en schilderkunst en de ttziek. Verleden jaar werden te Parijs eenige van haar schilderijen ten toon gesteld. Dat de Normandis-che natuur een grooten invloed heeft gehad op haar vorming als kunstenares, is ook ge voeld door Henri de Régnier, die eenige schoone dichtregelen aan haar wijdde, waarop zij met de haar eigen welsprekendheid antwoordde. Als echte Normandische lieeft me vrouw Delarue den lust iot verove ren, dien de Normandiërs van hun voorouders nebben geërfd en ook hun groote vatbaarheid voor indrukken van schoonheid, waardoor zij zich echter niet lag.t overheerscnen. Uit de een en twintig romans die inevro\*\v Delame hoeft geschreven geeft de heer Albert-Emiele Sorel de voorkeur aan 1' Ex-Vpto, een tref- fc-nd, eenvoudig verhaal vol symbo liek. dat door iedereen kan gelezen orden en dat niemand zal kwetsen. VOLKSZANC. Men schrijft ons: „Waar de stemmen zich vereeneri kloppen ook tie harten saam". Dit ie het doel en streven van de .ereeniglng tot verbetering van den volkszang alhier. En dat zij daarmee op den goeden weg is. bewijzen de Volks7angavonden 's Woensdags van 8 tot 10 uur in het gezellige zaaltje van het Rlauwe Kruis op de Oude GroenmaiU. Er wordt onder de be kwame leiding van den lieer Sixma uit Amsterdam uit volle borst gezon gen mot groote toewijding voor de veie mooie liederen die de A'olkszang- bundel beyaf. Steeds is het bestuur en zijn energieke leider er op uit om voor een verrassing ie zorgen, waarvan de trouwe bezoekers!sters) veel zouden kunnen vertellen. Mooie avonden zijn er dezen winter geweest, daar wij hebben kunnen genieten van prachti ge zang en muziek. En daar alle me dewerkenden ons steeds geheel belan geloos vaat hun kunst laten geniet-en, moeten wij dan ook steeds zorgen voor een volle zaal. De toegang bedraagt slechts tien cent. Zoo is ei voor a.s. Woensdag een Vlaamsohe avond in voorbereiding, waar als gast zich zal laten hooren d9 heer Leo Magits uit België. Het be looft een mooie avond te worden van uitsluitend Vlaamsche liederen en de clamatie. Laat, dus a.s. Woensdagavond het lied vnn den Volkszang hier- boven aangehaald, luid schallen door de zaal. dan brengt gij het bestuur, den leider en de gasten in een montere stemming en bezorgt uzelf een prettigeu avond. Een trouwe bezoekster van Volkszang. DE FRANSCHE LETTERKUNDE IN ZWITSERLAND. Men schrijft ons: Hollanders houden veel van reizen, dit is een van hun kenmerken. Zeer velen hebben Zwitserland bezocht, maar zouden deze reizigers terwijl ze door ons land trokken en onze steden bezochten, er wel eens aan gedacht- hebben, dat dit volk een geschiedenis heeft, een letterkunde! j Men weet. dat in Zwitserland hotels 7-i.üi en bergen en men heeft wel eens van ..Guillaume Teli" gehoord, maar over het algemeen en op eenige uit-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1924 | | pagina 1