OM ONS HEEN
41e Jaargang No. 12476
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Dinsdag 13 Februari 1924
HAARLEM S DAGBLAD
f 0.15. Geïllustreerd
ABONNEMENTEN per 3 maanden: Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd
is (kom der gemeente) f 3.57V». Franco per post door Nederland f 3.87l/>. Afzonderlijke
Zondagsblad, voor Haarlem en omstreken f 0.571franco per post f 0.65.
Directie, Redactie en Administratie Gr. Houtstraat 93, Post-Giro 38810
Telefoonnummers: Directie 3082, Redactie 600 en Administratie 724
ADVERTENTIEN: Van 1 tot 5 regels f 1.75; iedere regel meer 35 cents. Reclames 60 cents per rege'. Bij
abonnement aanzienlijk rabat. Twaalfstuivers-advertentiën van Vraag en Aanbod van 1 tol 4 regels 60 Cents
per plaatsing, elke regel meer 15 Cents k contant; buiten het Arrondissement dubbelen prijs.
UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER
Directeuren: J.C. PEEREBOOM en P. W. PEEREBOOM
Hoofdredacteur J. C. PEEREBOOM
Bijkantoor voor Santpoort, Velsen, Velseroord, Wijkeroog, IJmuiden,
Beverwijk, enz., enz. Driehuizerkerkweg 2, Velsen, Telefoon 3521
DIT NO MM ER BEÜTAAT UIT
ACHT BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD
Agenda
DINSDAG 19 FEBRUARI.
Stadsschouwburg, Wilaonsple-.n:
*t Schouwtooneel TKrokodilletje. 8 u.
Gemeentelijke Concertzaal, ...Zang
en Vriendschap", Vocaalconcert, 8 u.
Toonialen l'-.dderaors Kruisweg 66
Expositie van moderne meubelen.
Concertecbouw „Modern", Rnaks,
optreden vau verschillende artisten.
Chr. Ger .Jonge!. Ver. „Ebwi Ilac-
zer". Otxnbure Lezing. Chr. Gen.-'
Kerk. Kas ka. S uur.
Ned. Prot. Bond. Lezing Prof. Roes-
eiTigh. 8 uur.
Bioscoopvoorstellingen.
Bennebroek: Vergadering van den
gemeenteraad, 8 uur.
WOENSDAG 20 FEBRUARI.
Statenzaal, Prinsenhof. Gemeente
raadsvergadering te 1 L 2 uur en 8
uur. m
Schouwburg J.msweg. „De Kribhe-
bijter". N. V. Holl. Tooneelvereeni-
gi»7. 8 uur.
Blauwe Krui* N'olkszangavónd 8 u.
ToorzKen Peddemors. Kruisweg 66.
Expoeltie van moderne meubelen.
Concertgebouw „Modern", Raaks,
optreden v.u verschillende artisten.
Cinema Palace. Groot® Houtstraat
Bioscoopvoorstelling 2.30 en S uur.
Theater „De Kroon" GrooVo Markt
Bioscoop* corstelline 2.30 en uur.
Luxor-Th eater. Groote Houtstraat:
Bioscoopvoorstelling 2.30 co 8 nut.
Scala-Theater. Kleine Houtstraat-
Bioscoopvoorstelling 2.30 en 8 uur.
No. 3287
Onze oudste Amateur-biljartspeler
De heer N. Verkleij, onze stadge
noot, vierde Vrijdag 15 Februari zijn
zeventigste!! verjaardag en hem bedoel
ik met den naam „onze oudste ama
teur biljarter". Natuurlijk Ï6 liet best
mogelijk, dat ergens in ons vaderland
Iemand van nog hooger leeftijd wel
eens een partijtje speelt, maar (zoo
als tedere biljarter wel weet) biljarten
en biljarten is twetj en de bedoeling
is te spreken van mannen, die op dit
gebied vermaardheid hebben verkre
gen. Onder hen is de lieer Verkleij
zeker de oudste on nu nog, terwijl
hij zeven tientallen jaren mocht tel
len, een van do belangrijkste.
Jong gewend, oud gedaan. Hij stelt
al belang in net edele «pol, wanneer
hij op den leeftijd van 12 jaar door
zijn ouders naar een kostschool te
Bodegraven wordt gezonden, omdat
in hun woonplaats Rijpwetering niet
meer <I.uj lager onderwijs wo*> te ha
len. Er m» in die Bodcgravensche m.
u. I. o. natuurlijk gelegenheid voor
spelen buiten, maar voor het geval
van slecht weer was ook gezorgd door
twee biljarts binnenskamers. Denkt
niet. veeleischendo *pelers van dezen
tijd. dat zij ook maar in de verte de
vergelijking met het geperfection-
neerde materiaal van nu konden door
staan. ..Het waren eigenlijk geen
biljarts", zegt de heer Verkleij zelf.
als hij zich die jaren van zijn jeugd
herinnert, „ze Iceken meer op mangels
Dc ballen, die zuiver rond hadden
moeten zijn, leken meer zes- of acht
kantig. door vee! gebruik waren ze
gebarsten ca in die barsten was
vuil opgezamelddc banden beston
den uit veeren. die wanneer ze defect
raakten, een allervreemdst effect ga
ven aan den speelbal, «lat dc Speler
in het geheel, niet wenschte. Dc la
kens werden een menschenleeftijd gc
bruikt en naar dc zaKken (het caram
bole biljart zonder zakken bestond
nog niet) liepen Kleine gootjes, ont
staan door het vele gebruik. Raakte
de bal van de tegenpartij in een van
die gootjes, dan liep hij wel in den
zak".
Zoo was het materiaal niet alleen
i dc kostschool te Bodegraven, zoo
was het overal. Maar op do school
kwam er nog bij, dat er door j'
dige spelers geen queue werd
bruikt, met een pommerans aan het
einde, maar een schopje, waarmee de
speelbal werd weggestootcn.
Op deze manier en «net deze mid
delen 'oegon dc jonge Verkleij zijn
biljart-oefeningen, spelende met een
van de onderwijzers en eCO paar oude
re leerlingen. Het heeft hém in zijn
spel, verzekert hij. geen goed ge
daan. Op deze tafels moest hard ge
speeld worden, zou de bal in de goede
richting blijven en daarvan is het ge
volg. dat het kleine spel van den heer
Verkleij nooit geheel tot zijn recht is
gekomen, al heeft hij dan op do sne
Iers, die dit beoefenen, voor «lab hij
beter is in liet zoogonanmdo breede
spel, namelijk nis de ballen ver uit
elkander zijn komen te liggen.
Ik bon het niet die dat zegt, hij is
het. zelf en het is een bewijs van zijn
bescheidenheid.
Hij vertrekt op zijn l6do jaar uit
Bodegraven, ietwat overhaast, want
dc school wordt mee vernietigd in den
grooten brand, die geheel Bodegraven
in de asch legde. Op dat moment
speelt hij een redelijke partij. Als hij
in vaders zaken te Amsterdam komt,
schiet er niet veel tijd voor biljarten
over, maar naderhand weet hij toch
weer voor zijn liefhebberij tijd tc vin
den. Hij komt onder de leiding van
den „professeur" Henry Wilde, die
uit het buitenland de verbeterinaen in
het materiaal meebrengt. De jon
ge Verkleij gaat spelen in Café Kras
napolski, in de biljartzaal waar nu de
keuken ishij ontmoet daar oudere
Amsterdamsche liefhebbers. Biseho-
for. Wamsteekor. Content. Bekker.
Jtirardo en ontwikkelt er zijn spel,
zoodat hij in 1SS3. 'op zijn 31ste jaar.
besluit, om met een paar Amsterdam
sehe vrienden deel te nemen aan een
•wedstrijd tc Gouda.
Weliswaar zonder cenigc hoop op
Bueecs. Want er doen twee vermaarde
Friesche spelers mee, Bijlsma en Bier
Üiig. wier reputatie geweldig is. „Die
willen we zien", zeggen de Amster
dammers „al krijgen wij dan ook vast
op onze huid Maar zie het koint an
ders uit. Verkleij komt in de laatste
ronden, weel Bijisma en Bierling tc
verslaan en behaalt den eersten nrijs
vnn honderd gulden, terwijl Bierling
zich met den tweeden moet vergenoe
gen en Bijlsma zelfs niet in aaiuner
king komt.
,.'k Heb er geen cent viui thuis ge-
bracht", zegt de heer Verkleij en
legl uit, hoe het zoo kwam, dut, in
amateur wedstrijden geldprijzen wcr-
don uitgeloofd. Er was toon nog geen
onderscheid beroepsspelers en lief
hebbers spreiden samen, er was nog
geen Biljartbond, die de wedstrijden
organiseerde. Dat gebeurde door com-
missies, ook wel door koffiebuishou
«Iers. die er een voordeel iu zagen
voor hun zaak.
„Als ik een geldprijs won", vertelt
de heer Verkleij. „dan presenteerde
ik er liever een glas champagne
voor". En wanneer hij later, in 1802-
op een internationaal concours tc
Scheveningen den tweeden prijs wint,
slechU twee punten achterblijvend
bij den Belg Robert Glorieux voor
den eersten prijs, dan verkiest hij bo
ven den geldprijs een bronzen beeld,
voorstellende een hond. dat hij mij
met rechtvaardigen trots (want het is
een mooi voorwerp) laat zien.
Heeft de wedstrijd te Gouda aan
leiding gegeven tot nauwer relatie
van de hoofdstad met het Noorden 1
Ik weet bet niet. maar dit is zeker,
dat er na dien heclwat wedstrijden
tiisseben een Ainaterdamsch zestal en
een Friosch Groningschc ploeg te Am
sterdam of te Groningen zijn ge
speeld. Onder nnderen om een zil
veren lauwerkrans, die tc» slotte in
het Noorden is gebleven Maar altijd
heeft Verkleij. on één jaar na toen
hij ziek was, deel uitgemaakt van het
Amsterdamsche zestal en behalve
eenmaal heeft hij er altijd winstpun
ten gemaakt. Hij behaalt in
1SS5 te Groningen «len 2den
prijs, met Terpstra als «rste. in
11101 den eersten prijs, met Tmele
als tweede. Als «le Amsterdammers
thuis komen, worden zij met een hul
deblijk vereerd.
Intussrhcn is dc Nederlandsche Bil
jartbond opgericht, die orde en regel
brengt in het wedstrijdwezen. Dat
Verkleii in het bestuur zit, spreekt
van /«-'.f. Als hij tijdens «len oorlog
evenwel door dc Begeering tot. keur
meester benoemd wordt» treedt hij
uit het bestuur. Goed doen ot niet
doen is zijn leus en voor goed doem
laat de nieuwe taak hem geen tijd.
TIoo. hij zijn functie i" het, bestuur
heeft opgevat, blijkt uit oen zilveren
tabakspot, een kostbaar stuk werk.
dat. de Noordelijke biljarters hem
met hun namen er op gegraveerd ver-
eeren cn dat zij vergezeld doe.n gaan
van een brief vol dank voor wat hu
in het belang van dén Biljartbond
heeft gedaan,
Toon hij zich in Haarlem vestigde,
heeft hi? in de sociëteit Vereenigine
een pnn*r wedstrijden georganiseerd,
die uitstekend slaagden. Meermalen
hooft liii Rohiins naar liet buitenland
vergezeld, vnak is hij als scheidsrech
ter op wedstrijden «/pgétreden, kortom,
in de bilittltwcreld kent iedereen den
hoer Verklei! en waardeert hem voor
zijn Tustige. kalme manier van opt.-ï-
den en zijn groote sportiviteit.
Is het wonder, dat hij hii ^cn mijl
paal in zijn leven, zooals nu door zijn
zevemizsten verjaardag wordt gezet,
trranc spreekt over het. verier! ene en
vooral over de groote verbeteringen
in het biljartspel
De tafels van eikenbout werden ver
vangen eerst door een opnervDk va:,
-las. later door een van lei. do oube
trouwbare veeren banden door enk le.
naderhand i'nr dubbele rubbV.'tn-
d'-u aan de lc-llen werjen de hoogrta
eischen g«-?t JTct wedstrijdwrzen
niet meer in handen van enféhon-
d -j Het spel zelf is grondig verou
derd. De kunst van „stoppen" ver
dween mc-t de zakken zelf, liet breech;
spel over bund veranderde iu de kunst
van het kleine spel, met de verzwa
rende bepalingen van groot en klein
kaderlangzamerhand heeft liet bix;1
(ik spreek natuurlijk van hét goede
spel), aan de spelers liooge eischen ge
steld. EisChen van zelfDebeerSching.
van concentratie, die de betichting ais
zou biljarten een kroegspel zijn. be
lachelijk maken. Wie het in de bil-
jirtA.-nsi ver wil brengén, moet «ine is
ile aileieérsto eisch, den borrei laten
staan. Thee zal ziju drank zijn. Een
biljart wedstrijd van dezeu Ujd ziet cr
dun ook uit als een propaganda voor
gcuu el-onthouding,
„Ik \oel socli wel, dat ik oud wonl".
zucht de lieer Verkleij. „Het lukt mij
niet meer zoo goed, mijn g.dachten
op het 8]<el to concentreeren. Ik word
to veel afgeleid, niét alleen door wat
er om het biljart gebeurt, maar ook
door mijn eigen gedachten. En dat
moet nietl
I)at neemt niet weg, dat hij in d"n
namiddag, zoo omstreeks een uur of
drict als het «enigszins kan in de bil
jartzaal \an de Sociëteit Vereeniginz
present is om zijn iniddngpartijlje te
spelorn met. andere eerste klosseopelers
en van hen allen nog de beste is. Se-
cuur, piet bang voor een zwaren stoot,
vertrouwd met al dc eischen vnn de
kunst. En wat dan dat kleine spel
betreft, het is mogelijk dat jongeren
hem daarin voorbij ziln gegaan, mnnr
de score-lijstjes in de Sociëteit liewij-
zm toch, dat hij de kunst niet ver-
j leerde. In 1922 maakte hij 23 maal
een serie van 50 caramboles en hon
ger, in 1923 zien wij een rwk= van 31
manl. Op aftakeling duidt dit nog
niet. En op dit oogenblik is Verkleij"
zeker nog de sterkste amateurspeler
in Haarlem, h'-tgeen iets zeggen wil
oor oen zeventigjarige.
Moge hij de queue nog langen tijd
hnntecrcn tot zijn eigen genoegen en
tot bewondering vnn do toeschouwers,
dio om het biljart komen zitten, wan
néér hij speelt!
J. C. P.
Stadsnieuws
De geweigerde rijkssub
sidie voor M. 0. en
Gymnasium
Het rijk geeft slechts 15%
subsidie en eischt alle
zeggingschap
Een pleidooi voor een andere regeling
lil verband met het communiqué
an ons gemeentebestuur over de on
derhandelingen met den minister van
Onderwijs over do mogelijkheid de
rijkssubsidie alsnog, maar dan onder
andere voorwaarden, aau de gemeen
te uit to betalen, is van belang wat
de hoer C. de Liefde in het Weekblad
voor Gymnasiaal en Middelbaar un
der wijs schreef. Wij ontleeneu d:uti-
De Nota van Wijziging iu do Staats-
begi-ootuiK voor het dienstjaar 1924,
Hoofdstuk VA, ingezondcu op 17 Oct.
1923, geeft een totaal-vermindering
van de begrooting van Onderwijs,
Kunsten en .Wetenschappen van
f 1.590.686, waardoor liet eindbedrag
nader kan worden bepauld op
f 155.330.350.
Unuar de verminderde j>osten vin
den we verminderingen op do art.. 84
en 95, respectievelijk met f 107.000 en
f 143.UOO, welke verhand houden „met
de omstandigheid, dat eenige groote
gemeenten, welke in de kosten barer
gymnasia en lioogtre burgerscholen
tot dusver uit 's Rijksschatkist subsi
die genoten, dc saJarisregcling dos
Rijks voor de leeraren bij het Middel
baar onderwijs niet wonschlen over te
nemen en besloten liever het It- kssub-
sidle prijs te geven".
Hier is dus vastgesteld, dat. de Re-
geering aan de Gemeenten 's-Graven-
hnge on Haarlem (Arnhem was nog
niet bekend) het subsidie voor 1924
wenscht 10 onthouden: althans, dal. ze
dit aan de Tweede Kamer der Sta»-
ten-Generaal wenscht voor te stellen.
„Men veroorlove ons een fusschen-op-
met-king. Het heeft ons bijzonder ge
troffen, dat bij do motiveering van de
subsidie-onthouding de Minister en
kel spreekt van het feit, dat de recal
citrante gemeenten 's-Gravenhage en
Haarlem „de salarisregeling des Itijks
voor de leeraren bij liet Middelbaar
Onderwijs niet wenschen over te ne
men". Met nadruk willen we hier de
Regeering er aan herinneren, dut die
zelfde gemeenten zich nog andere en
wel onderwijskundige vrijheden heb
ben veroorloofd. Ze hebben geweigerd,
de klassen te vergrooten tot dertig
leerlingen: ze hebben gewe gerd den
leeraren méér uren te geven dan voor
een behoorlijke verzorging van hup
taak toelaatbaar is. De Gemeentebe
sturen van Den Haag, Haarlem en
Arnhem hebben geweigerd het peil
van het Middelbaar Onderwiis. waar
op ze frofscli waren, te veringen, ook
,al moest daardoor het rijkssubsidie
van eon vijftiental percenten der to
taal kosten verloren gaan
In Staatsstukken wordt meestal met
angstige nauwkeurigheid gemotiveerj
als het zaken van luttelo beteekenis
geldt. In deze belangrijke zaak wordt
do voornaamste reden dei Gemeente
besturen verzwegen!
„En bi-sloten liever het R::kssubsi-
,die prijs te geven", besluit de Miuist
in de Nota van Wijziging. Alsof de
prijsgcving van liet subsidie eigenlijk
do wilsdaad ware van de Gemeente
besturen! Alsof er een noodzakelijk
causaal verband zou bestaan tuaschen
'le weigering het peil van hel onder
wijs te verlagen en heL verliezen van
de regew ingsbijtiruge! Alsof de M:
te-r, die hel onderwijs te behartigen
hééft, en dus de daad en do offervaai
digiieid der Gemeentebesiu en eer toe
juichen rnoc-st. vergeet, dat de straf
dio hij voor dergelijke Gemeeniebe
sturen uitdacht: «Ie I oe-te der subsidie-
derving. geheel willekeurig is, daar
gooo enkele wet noch gebod hem «laar
toe verplicht.
We kennen do teg -nwerping. ..Maar
zou liet dan toelaatbaar ziju. dat een
GeniOH-ntebcstuur met rijks?eld bétere
toestanden kon scheppen dan aan de
Rijksscholen bestaan daardoor o.a.
Ie leorarem daar weg zou halen?"
We gevoelen niet veel voor dit ar
gument. In de eerste plaats niet. om
dat do bedrogen zoo gering ziin. Men
e.gelijke even de bijdragen van het
Rijk in do kosten van diverse vakken
an onderwijs.
Aan de Gemeentelijke scholen be
taalt do Slaat dus ongeveer één mil-
lioen, aan do Rijks en de B zondere
scholen acht mlllioeii, terwijl de Ge
meentescholen naar wij rneenen toch
wel de helft der leerlingen hebben.
Daarvoor eischt hij in de Gemeente
scholen de absolute macht, ook op on-
(h-iwijs'-'êbicd. Ilct lijkt ons toe, dat de
Staal hier te ver gaat.
En niet alleen, omdat hij te veel aan
zich zolven denkt. Ook omdat h;: zich,
blijkbaar niet in dc billijke opvatting
dei gemeenten heeft ingedacht. Want
ieder onbevooroordeelde za' liet toch
absurd vinden, dat gemeentebesturen
dio ongeveer 85 in do kosten hunne
II. B. S.cn bijdragen, daarvoor geen
enkele niedczegglngsschap hebben
zelfs niet bij de regeling van het on
derwijs an dal de Staat aan de be-
taltng van pi.m. 15 at zijn rechten
wenscht to ontleeneu. Het is werkelijk
zoover gekomen, dat wethouders van
onderwijs van gesubsidieerde gemeen
ten zich af moeien vragen, waarin
hun macht nu eigenlijk bestaat. Op
welk gebied kunnen slj initiatief t-oo-
nen? Op welke wijze idealen of plan
nen verwezenlijken? De wethouder
m onderwijs «amer gesubsidieerde
mieente is aan handen en voeten
gebonden: is uitvoerder van besluiten
t van den Raad. doch van Den
Haag; doet geen voorstellen, doch
wacht af wat hem uit Den Haag zal
worden verordineer-i. Geen wonder,
dat van deze zijde wel klachten wor
den gehoord over «Ie waarde, die men
n dc residentie aan het wethouder
schap eencr Gemeente schijnt toe te
kennen!
Doch ook principieel is de inhouding
nn het subsidie een onjuiste maatre
gel,
fro-gere ministers on ook deze eer
ste minister van ouderwijs in do eer
ste jaren van zijn bewind, hebben het
nooit nOOdig gevonden, aan Gemeen
ten, die boven d-.- Biiksregeline uit
gingen en hoe talrijk waren ze
toen: en hoe gemakkelijk konden ze er
toen boven uit grinn! daarom het
subsidie te onthouden Toen plotse
ling lut bevriezingsproc.es begon op
onderwijsgebied; toen var. uil Den
Haag gegeneraliseerd en gecentrali
seerd werd: toen het cehe«-le onderwijs
financieel en onderwijskundig aan
bandon werd gelegd, was niet verbe
tering van onderw ijsgehalte de over
weging. die tot deze maatregelen gé.
biedend leiden meest, doch veeleer de
ie zeer geforceerde poging om de „g-:
lijksteiling" tot in uiterste consequen
ties door te voeren. Toen heeft ook
Minister Dc Visser een dwangmiddel
noodig gehad om salarissen en onder
wijsinrichting der Gemeeiitolïiko en
Bijzondere II. B. S.eu uniform te ma
liën en bogon liii zijn goedkeuring te
onthouden aan regelingen, die van
de Rijksregeling afweken. Een wille
keurige daad dus, geenszins bepaald
door gehalte of peil van heb afgekeur
de alleen nis dwangmiddel lot ge
M'olizeering.
Hot is \«erro van ons te beweren, dat
een Regocring geen voorwaarden zou
iriogen stollen bij hot verleenen van
subsidie. Doch het lijkt ons onaan
vechtbaar. dat deze logisch moet6ii
'oortvloeien uit. den nlgcmeenen eisch.
dat het toegestane reld ten goede
komt aan zaken, die het vobeeren van
subsidie waard zijn; in casii lijkt het
ons de eenige juiste opvattine, dat al
leen subsidie wordt gegeven aan ge
meenten en schoolbesturen, die hun
iderwijs op peil weten te honden.
Welk minimumneil de Staat hier
moet eischen behoeft geen vraagpunt
te zijn. Natuurlijkerwijs hetzelfde,
waarop hii zelve zijn onderwijs meent
te moeten nonden om verantwoord te
tegenover no gem--"«ehnn. Voni'
kan onthouding van subs, door den
S'a->t vvrd-flign' v.-o-'Gi als een straf
op de meerdere volmaaktheid van hef
•hoMipord" onderwijs,
p zoUden dus eenice vrijheid wil
len voor Gem-énio- en ?olinolhestu-
ren. Wé zonden wille. i verdedigen.
GtincentebcslUfcn. dio slechts ge
middeld pl.m. 15 der onkosten aan
subsidie ontvangen, méér vrijheid
kunnen eischen, dan schoolbesturen,
die pl.m. 80 uit de Staatskas ont-
vangeci. Doch voor beide groepen
eenige vrijheid binnen grenzen in ver
band met subsidie, maar vooral in ver
band met het doel van het onderw s,
te trekken!
De verplegers in inrich
tingen.
Onderzoek naar de personeels
formatie der verplegings-
inrichtingen.
De opleiding stopzetten
Het Hoofdbestuur van den Cenl.ro-
len Nederlandse-hen Ambtenaarsbond
te Amsterdam heeft aan de direc
ties der verschillende inrichtingen cp
vcrplegingsgebied hier te lande een
vragenlijst, betreffende grootte en
personeelsformatie, toegezonden.
Het doel dezer enquête is gegevens
te verzamelen omtrent de bestaande
verhoudingen tueachen gediplomeer
de en ongediplomeerde verplegenden,
die in genoemde inrichtingen werk
zaam zijn.
Gebleken is. dat. het tweeledig ka
rakter der inrichtingen (opleidings
school en verplegingsinstituut) lot
moeilijkheden aanleiding geeft.
Daar eenerziids het belang der
verpleegstersopleiding vordert, dat in
de inrichtingen voortdurend nieuwe
krachten kunnen worden gekweekt,
(zonder twijfel een maatechappeliik
belang) dring zich onzerzijds dn
vraag op- of door invloeden van an
deren aard (financieele lasten enz..)
hei aantal leerkrachten niet te groot
geworden is, om nog langer een goe
de verpleging te kunnen waarbor
gen. Nog meer urgent wordt deze
vraag, nu. tengevolge van bezuini-
gingsdrang, overal wordt gestreefd
naar een economisch beheer, dat. ver
wijdering van gediplomeerden met
zich mee schijmt te moeien brengen
en één van de oorzaken K die "de
werkloosheid onder de gediplomeerde
verplegenden doet toenemen
Het conflict in de
kledingindustrie
Wij vernemen, dat bijna het gehee-
le personeel van den heer J. Goosens
in de Groote Houtstraat, vijf man. aan
het werk zijn gebleven onder de nieu
we voorwaarden van de Hnarlemsche
Keemi akersp a txoons ereen igi n g.
Bij de andere firma's duurt de sta
king voort.
Het aantal stakers bedraagt onge
veer honderd.
De Film-avond van
Dick Laan
Maandagavond zijn in hei Cinema
Palace voor leden der Keuringscommis
sie, een inspecteur van politie en ver
tegenwoordigers der plaatselijke pers da
verschillende nummers op het program
ma voor dc filmvoorstelling icn voor-
declc van het Ncdcrlandsch Olympisch
Comité op Donderdagavond vertoond.
De heer Laan was zelf tegenwoordig
en gaf herhaaldelijk toelichtingen.
Reeds bij voorbaat kunnen wij ver
zekeren. dat zij, die Donderdagavond
naar het Cinema Palace gaan. daar
geen spijt van zullen hebben. Eik num
mer is geschikt, om de aandacht tot hé-
laatst toe gespannen te houden. Vooral
de echte Hollandscbe humor speelt er
een hofdrol.
En wat speciaal voor het Haarlcmsch
publiek een aantrekkelijke attractie zal
wezen is het feit, dat vele op sportge
bied bekende ingezelpnen er in optre
den, zooals Ben Yenvey, Nico Bouvy,
Adê Verwey, Lecndert en Piet Rcydon.
Broese van Groenou Jr., Ben Daim ever.
Kees Jonker, enz. Vooral Ben Verwey
blijkt een uitnemend film-artist tc we
zen. Dit kwam speciaal naar voren in de
film „De- kampioenswedstrijd", waarin
ccnige booswichten Ben Verwey een
paar uur vóór een belangrijken wed
strijd van H. F. C. een sigaret presen
teeren. Verwey steekt die op, maar raakt
reeds spoedig bewusteloos, omdat er
opium lusschen de tabak was gevoegd.
Hem binden en wegvoeren is nu voor
de aanranders het werk van een oogen-
bli'k. De toeschouwers zullen ten zeer-
genieten en lachen om de pogingen,
die worden aangewend om Verwey op :c
zoeken, te bevrijden en nog juist op
tijd naar de Spanjaardslaan tc bren
gen.
Ook „De droom van een H. F. C.'er-
:je" is voor lieFhebbers om van te
:mullen. Deze film i? in Haarlem ovêr-
rekendvelen weten, hoe Ben D.il-
mcijer aan het droomen slaat, om in
een hoogst gewichiigen wedstrijd Ar e
Beekum,- die ziek geworden is, -c'
anngen. Er wordt aan het slot ge
schaterd van het lachen, al? men i\ci.
hoe de jeugdige film-artist den bal bla
zende in bei doel van den tegenstander
weet t« krijgen. Een groot gedeelte van
film :s gemaakt in de daartoe zeer
geschikte showroom in cie meubelfa-1
briek „Onder den Sint Maarten" in d-*
Maarten van Heemskerkstraat.
Tot welke onrinnigc dingen jonge-
mensehen, die de Nick Carter-romans
„verslinden", kunnen komen," wordt
duidelijk aan het licht gebracht in de
film „Het waterrad des doods". Deze
rolprent is uitstekend geslaagd.
Wie veel van natuur-tafereelen houdt,
vindt in elk opzicht bevrediging bij de
vertooning van de film „Een oefenreis
met de „Jacob van Heemskerk" naar de
mooie fjorden van Noorwegen".
De propaganda-z wem film „Wie had
gelijk?" is er op gericht, «Jat iedere
Hollander het zwemmen gaat leeren
deze film zal het gestelde doel zeer veel
helpen bereiken.
Aardige films zijn voorts „Het nieu
we meisje van de tennis", „Eet. nacht
op het Duvelsveld", .Sleeën op het
Kopje te Blocraendaal" en „Jubileum
feesten :e Bloemendaal".
Dit Filmprogramma, waaraan de heer
Laan twee jaar heeft gearbeid, is reeds
in Nijmegen en Dordrecht vertoond en
had daar zeer veel succes. Dit ral ook
Donderdagavond in het Cinema Palace
we schreven het reeds het geval
ALLIANCE FRANVAISE.
Op Vrijdag 22 dezer treedt voor
ilo Allliance Franc-aise aDifer op
Madame Luoie DalanieMardrus
met als onderwerp „1' Orient". De
conférencier© zal in Egyptisch cos-
tunm Arabische liederen voordragen.
Wij lezen over haar in een artikel
an den heer Aibert-Emile Sorel o.a.
dc navolgende bijzonderheden.
Mevrouw Delarue-Mardrus werd
geboren te Honflettr en in haar ziel
cn in haar werk vindt men dezelfde
eigenschappen terug die het land
schap in do streek van Honflettr ken
mei-ken,«Je streek waar zij altijd nog
zes maanden van het jaar door
brengt.
Zij hoaffc de karaktereigenschap
pen van het Norroandische ras die
van ouder op kind overgaan: stout
moedigheid, geslotenheid en lust om
nieuwe werelden te veroveren en
nieuwo stoutmoedige gedachten in
zich op te nemen.
Van haar moeder, die een Pari-
sienne was, erfde zij den smaak voor
verschillende kunsten en in de vrije
oogenhlikken, die haar letterkundi
ge arbeid haar laat, beoefent zij de
beeldhouw- en schilderkunst en de
ttziek. Verleden jaar werden te
Parijs eenige van haar schilderijen
ten toon gesteld.
Dat de Normandis-che natuur een
grooten invloed heeft gehad op haar
vorming als kunstenares, is ook ge
voeld door Henri de Régnier, die
eenige schoone dichtregelen aan haar
wijdde, waarop zij met de haar
eigen welsprekendheid antwoordde.
Als echte Normandische lieeft me
vrouw Delarue den lust iot verove
ren, dien de Normandiërs van hun
voorouders nebben geërfd en ook hun
groote vatbaarheid voor indrukken
van schoonheid, waardoor zij zich
echter niet lag.t overheerscnen.
Uit de een en twintig romans die
inevro\*\v Delame hoeft geschreven
geeft de heer Albert-Emiele Sorel de
voorkeur aan 1' Ex-Vpto, een tref-
fc-nd, eenvoudig verhaal vol symbo
liek. dat door iedereen kan gelezen
orden en dat niemand zal kwetsen.
VOLKSZANC.
Men schrijft ons:
„Waar de stemmen zich vereeneri
kloppen ook tie harten saam".
Dit ie het doel en streven van de
.ereeniglng tot verbetering van den
volkszang alhier. En dat zij daarmee
op den goeden weg is. bewijzen de
Volks7angavonden 's Woensdags van
8 tot 10 uur in het gezellige zaaltje
van het Rlauwe Kruis op de Oude
GroenmaiU. Er wordt onder de be
kwame leiding van den lieer Sixma
uit Amsterdam uit volle borst gezon
gen mot groote toewijding voor de
veie mooie liederen die de A'olkszang-
bundel beyaf. Steeds is het bestuur en
zijn energieke leider er op uit om voor
een verrassing ie zorgen, waarvan de
trouwe bezoekers!sters) veel zouden
kunnen vertellen. Mooie avonden zijn
er dezen winter geweest, daar wij
hebben kunnen genieten van prachti
ge zang en muziek. En daar alle me
dewerkenden ons steeds geheel belan
geloos vaat hun kunst laten geniet-en,
moeten wij dan ook steeds zorgen voor
een volle zaal. De toegang bedraagt
slechts tien cent.
Zoo is ei voor a.s. Woensdag een
Vlaamsohe avond in voorbereiding,
waar als gast zich zal laten hooren d9
heer Leo Magits uit België. Het be
looft een mooie avond te worden van
uitsluitend Vlaamsche liederen en de
clamatie.
Laat, dus a.s. Woensdagavond het
lied vnn den Volkszang hier- boven
aangehaald, luid schallen door de zaal.
dan brengt gij het bestuur, den leider
en de gasten in een montere stemming
en bezorgt uzelf een prettigeu avond.
Een trouwe bezoekster van
Volkszang.
DE FRANSCHE LETTERKUNDE
IN ZWITSERLAND.
Men schrijft ons:
Hollanders houden veel van reizen,
dit is een van hun kenmerken. Zeer
velen hebben Zwitserland bezocht,
maar zouden deze reizigers terwijl ze
door ons land trokken en onze steden
bezochten, er wel eens aan gedacht-
hebben, dat dit volk een geschiedenis
heeft, een letterkunde!
j Men weet. dat in Zwitserland hotels
7-i.üi en bergen en men heeft wel eens
van ..Guillaume Teli" gehoord, maar
over het algemeen en op eenige uit-