HAARLEM'S DAGBLAD
Weensche Brief.
Stadsuieuws
Oezb Lacliliock
Feuil leton
De laatste Avonturen
van den Rooden
Pimpernel
bONDERDAG 28 FEBRUARI 1924 TWEEDE BLAD
(Van onzen correspondent),.
EE>! NIEUWE SNEEUWVAL OVER DE STAD. DE WIJZE, WAAROP DE
WEENER LEEFT. HET KOFFIEHUISLEVEN. DE NAC H T L 0 K AL EN. DE
SLAPTE AAN DE BEURS, DE REDOUTES 5M DE NIEUWSTE MODE-
DEUNEN. DE VAL VAN DEN HON CAAASC*4F,N KROON. DE ALGE-
MEENE BANKSTAKING. DE STAGNATIE IN HET ZAKENLEVEN EN
HET CONCORDIA BAL,
WEEN-EN, 21 Februari.
Do natuur schijnt het dit jaar
goed vóór te hebben met de kolen-
handelaars, de kooplieden, in yjver-
schoenen en slobkousen en met «Ie
bezitters, (respectievelijk bestuurde I'S
xan taxis en huurrijtuigen.. Want etn
tweede sneeuwval is over Woenen
rear komen dalen en afwisselend zijn
do straten wit, grijs en bruin, al
naar da temperatuur boven of bene
den het hulpunt is en dooi ingetre
den is of niet. Vaak ia liet dagen
lang (baggeren door de vieze modder
poelen, vooral in de voorstad en men
kan blij zijn, wanneer men daar
niets te zoeken heeft en rusüg in do
city kan blijven.
Terwijl het. moe rondeel van do be-
Konora der stad niet zeer te spreken
i I over den snesuw ca over do bruine
suiker, diedeze in de straten vormj-,
is er bdialve de bovengenoemde per
sonen nóg een categorie, die zeer in
genomen is met den sneeuwval; het
zijn de werkloczen. dio nu door het
wegruimen van de sneeuw, liet
schoffelen van de wegen en het vrij
maken der tramrails in eiaat ziju
oen klein dagloontje te verdienen. In
Ihntrchland zijn de wei-kloozen, die
op «taatek asten onderhouden wor
den, verplicht hij sneeuwval de stra
len schoon to houden, zij krijgen
daar géén betaling voor en wanneer
zij dienst zouden weigeren, wordt
eenvoudig hun finnncieelo onder-
steuning ingetrokken. Hier in Wee-
non is dat. anders, v.il verdienen een
extra duitje, een i wijs alweer hoe
veel beter het den Oostenrijkers dan
den Duibe-chers gnat, en oen bewijs
tew.' s, hoe vc?l ruoarzamer d> luat-
sten zijn, Want dat D. iets, dat do
Wtwr heel moeilijk kan: sparen,
dat gaat hem niet af. en icd'-ro
vreemdeling, die <lo etad Iiezoekt,
plaat dan ook steeds versteld over
de bijzonder lichtzinnige wijze. wanr
op men in deze srlioone Donaustad
het leven opvat. Ook zij, die uiig
ssulk© kleine inkomembje© hebben,
gaan hruist dagelijks in het koffie
huis; tehuis zitten doet de Weencr
lieol oneaarnf en als het maar
éónigszina gaat, maakt hij zijn slip-
portjo.
Het koffiehtilsleven -is hier dan
ook heel andera dan in do mcistc
endero kinden, inca kan uren laug
•p één enkele vertering zitten, velen
nemen docht© een enkel klein kopjo
zwarte koffie, zonder melk en ok
vaak zonder suiker. Wanneer ze dat
dan gedronken hebben, brengt do
kelim-r twee glazen water op tafel
en later wéér twee. Buitenlanders,
dio vaak hii ine op bezoek zijn, wc-
ten nooit wat ze met dat vele water
zullen aanvangen on Velen inc nen,
dat dit een zachte wenk is weer ie to
andere te bestellen. Doch neen, men
kun genist drie a vier uur op dat
één® kopje koffie blijven zitten, nie
mand zal dat kwalijk nemen en geen
kellnor zul cr don gast leolijk op aan
zien. Het koffiehuis is dan ook de
eigenlijke woonplaat-- van den W<
tioj-, vaak weten zijn be-d® vrienden
nog maar ternauwernood in welke
Straat hij woont of in welke hiinr-
•kazerne, het is alleyn bekend, waar
men elkander dagelijks troffen kan.
A. is van zes tot acht. in café Gen-
•tral, B. van drie tot half zeven in
afé Atlantis. C. den geheel en avond
in ca'u Rebhun, enz. Ook de damt®
hccoökon do café'», yank geheel al
leen» vaak met vriendinnen, met
welk® ze geweldig® boom en opzetten,
elkaar al do jiieuwsto nieuwtjes ver
tellend.
D® fijne lux® lokalen zijn in do
laatste weken niet rneer zoo vol als
voorheen, do eetugo oorzaak daar
van is to zoeken in de beur®. Do
beurs is de poisdag van allo laven,
want ioder epeculeert, ieder heeft pa
pieren. De kroon was toch al lang
gestabiliseerd en de goudparileit, was
icch roods overal heerschend, toen
de effi-cten nog steeds diep onder do
eigenlijk® rcöelo waarde waren ge-,
bléven. Ze moesten stijgen en ieder
wildo dus meeprofitoeren. Ook het
buitenland interesseerde zich kolo©
saai. opmerkzaam gemaakt door mr.
Zimmerman, die in zijn rapport-n
op do gunstig© koerwn we«, die de
Weonscho beurs aanbood. Inderdaad
stegen do papieren on wel sprongs
gewijs. teikonmaio wanneer een
haupio Juni plaat® gehad, leefde men
weer van den hoogen boom. Dan
j was hot fuiven en pret maken dan,
was het uitgaan en dansen. Als de
beu re dan weer wat slapper wordt
en er niets te verdienen valt, leeft
men ook weer wat kalmer, stelt
zich tevreden met het koffiéhuis-
Daarbij komt. dat men op het
oogenblik nog altijd in den oarna-
valstiid leeft en dat do groot® gecos-
turn eerde feesten 1 «zocht móéten
worden. Zoodoende blijft' er Weinig
geld meer voor do andere lokaliteiten
over, want de bare en nachtlokalen
zijn niet goedkoop. Avond uan
avond hebben do schitterendste foes-
•jtcu plaats, do hoeren verschijnen
moviendccl iu rok, enkelen slechts
gekostumeerd, do dames voor een
groo doel met do zoo flatteus© witte
pruik,
,.Im blaucn Bock,., bilt® wie, lit-
to wo?... ist 'neut, ein MaskenbalL
At fivo'o clock... bitte wie, bilt®
wo?... grad hinter'm igchweinen-
stali!"
Dat is één van dó vele nieuwe
Schflagei's", de nieuwe inslaande)
inelodién. Het wereldberoemde bana
nenlicd heeft ook reeds lang zijn weg
naar Woenen gevonden en wordt
met do woorden ,,Aus.gereohnet
Banaai®n..." door allo jazz-baiids.
door alle strijkjes en door alle pi no
spelers-alleen voortdurend ten g faoo-
re gebracht. ,-Wo Ihast du doch die
schonen blauen Augen hor.. „Heut
hab ich etwas vor, heut fang ic'a mir
ein Verhaltnis an..., „Mus» cn deun,
muss ee dean grad dio grosse Li eb©
sein... allemaal nieuwe liederen»
die overal tot in de trcurc toe ge-
<q>:vld worden on die een waar beeld
yrv.-n van do heerechende stemming.
Daar tuesclien door wordt dan ook
nog steeds do Iveroemde Wiener YVal-
zer gespeeld, muziek von Strauss,
Hon .voor ide Woouere onvc-rgetolij
ken balkoniug.
Diepen indruk maakte in lie stad
de plotseling© diepe val van de Hon-
gaare.'he kroon, duizenden Hongaren
wonen toch voortdurend te Weenen
en haast geen enkel handelshuis
heeft geen verbindingen mot Boeda
pest. In enkoio weken tijds viol bet
Hongaarecho geld, dat méér da» het
dubbele waard was van do Qoston-
rijk.T.ih® kroon tob op ongeveer drie
vierden van dc-7.o en t© begrijpen is
bet dus hoe groot® verliezen dat voor
velen beteekont. l it Boedapest ko
men de ongelooflijkst® berichten over
wild® koopwoede van het publiek cn
bestormingen van winkels. Vlucht
voor de kroon, 1' histoiro se répéi:!
En dat allen, terwijl zelfs de groot
st® financieel® deskundigen en staats
huishoudkundigen niet de minste re
den voor het plotseling® diepe da'en
Mm hol Hongao rache gold kunnen
vinden. Do crodieton zijn zoo goud
als absoluut zeker te noemen en van
een crisis* in het eono of ander® bin-
ncnland»iio bedrijf is geen sprak®
pcv.'-.Ft. 't .Spreekt vanzelf, dat men
in WeCncn ook do consequenties van
dezo catastrophe gevoelt en dat tal
van lieden naar Peet reizen om daar
goedkoop inkoop®» te doen.
Een ongeluk komt zelden alleen,
de in Wecium verblijvend® Honga
ren moeten dat maar ul Ic bitter on
dervinden» want niH alleen is hun
geld nu maar een klein gedeelte van
wat het vroeger kostte waard, zo
hebben ook niet eens d® gelegenheid
het aan den man te brengen en te
verkoopen. Want Wecncn is voor
het oogenblik gezegend mót een al-
gemeeno bankerisl&king. Overbodig
te vermelden, dat dezo haar ont
staan dunkt aan loonsgescliillen. De
bankbeambten meenden, dat zij te
weinig verdienden, eerst bceloien die
van de vier grootst® bankinstellin
gen er het bijltje bij neer te leggen,
weldra volgde de nationale bank en
nu zijn allo bankinstituten herme
tisch dicht. Buitenlandse» geld kan
mon nu alleen maar particulier ver-
koopen, doorgaans onder de laatst®
koerswaarde, en do bezitters van
IfongUarecho kronen, zoomede van
l'rönsch® francs komen daar het
slechte to bij uit, omdat niemand'
meer vertrouwen in dez.o tweo gelds
waarden iiecft on mon algemeen ver
wachten kan- dat zij nog dieper zul
len vallen. Zij krijgen dus hij om
wisseling in Oostenrijkfioh grid lang
niet do laatst® koers uitbetaald en
verbcze» op deze wijze enorm veel.
Niet alleen <io vreemdelingen, doch
ook do kooplui ondervinden groot®
schade on nadeel door do banksta-
king, voor hen Is het toch onmoge
lijk hun buitenlandscue deviezen op
to nemen en evenmin kunnen zij
geld van hun credit opnemen. Der
halveontstaat een etagoatde in het
commercieele leven on zelf» iu de
kleinste en meest eenvoudige zaken'
heerschb vaak gebrek aan geld.
'Wanneer men met een briefje van
10.000 kronen komt, wordt gevraagd»
of men geen kleingeld heeft, daar
men niet kan wisselen, alsof 10.000
kronen al niet klein genoeg is (on
geveer veertig Hollandscli® centen,)/!
Cheques en goldaanwijzingen kunnen
niet ingewisseld worden en zoo zijn
tal van lieden op de ergste wijze ge
dupeerd. .'d
De regeering 'tracht nu als bemid
delaar tussohen bankdirecteuren bn
anngestelden op te treden en op deze
wijze liet geschil uit de wereld te
'nelpon.
Wat het uitgaande leven betreft,
dezer dagen heeft het voornaamste
bal van liet jaar plaats gehad, name
lijk het feest van de journalisten- en
auteursvoreenigring .Concordia". Als
altijd waren ook dit jaar do meest
vooraanstaande personen uit de di
plomatie, uit do society, uit weten
schappelijke, juristisclie- financieel®,
indiis'.rieelo en artistiek® kringenaan
wezig, kortom de bloem van alles
wat in Weeneu maar eenigszins van
beteckoriir. is. Vroeger versdlieen
(Skcxl^ de k"izer in Ihoogsten persoon
op dit Conroi'diabal, sedert Oosten
rijk c hier een republiek is, moet
m'-u zien mot de aanwezigheid van
den president tevreden stellen: Hein-
rich Ilainisch' witte Iraard versclieen
oj) tie estrade. Doch ook do man, dio
machtiger is dam hij, Oostenrijks
grooto curator, mr. Zimmerman vus
aanwezig, voorts eenige ministers en
haast heel liet diplomatiek® corps.
Een gewemel van kleuren in de
vele zalen Van liet groote Konzert-
hnua, veel goud en zilver bij do da
mes weer, bijzonder veel werk v as
gemaakt van de kapsels, „Knpf-
putz" komt lio® langer no® meer
weer in zwang, ook op de red mt;s
kon men dit opmerken: bonte weren
cn aigrettes, schitterende banden
langs het vooriioofd, spelden cn
kammen met kolossale steeiienl Even
als het vorige jaar verschenen de
dochters van den Chineeschen gezant
in nationale dracht, in nojg gef'o-
ton. fraai geborduurde kimonos en
wcdei'om trokken zij daardoor veel
belangstelling.
Het Concordiabal is een van de
weinig® gelegenheden van liet iunr,
waarop alle grooteu van de moest
v, c.-ollillende kringen van Wefcnen
tozai
i komen;
weinig®
bals, waar mr-n hoen moc-t gaan,
to zien en gezien t® worden, voor
192-1 ligt het nu weer achter den
rug. liet volgend jaar zal hot voer
dc vijf-on-vijftigst® maal worden ge
houden.
W. M. BEKA AR.
Van het politieke tour-
nooiveld.
TWEEDE KAMER,.
27 Februari 1924.
Justitie" voortgezet. De
Goudschc strafzaak. Ver
hooging der maximale geld
boeten. Depositie dor deur
waarders.
D® Kamer he®ft gisteren twaalf
woordvoerders ovor do Justitie-be-
gi'uoting aangehoord. Doch daarmede
was hot pleit nog niet beslist. Do 12
zijn er al 14 geworden, vandaag.
De heer Schaper klaagde nog over
den burgemeester van Meppel, die
naar do infoimatics van den afge
vaardigd® verechillende strafbare f< i-
teri niet zou Lobben vermeld iu -.rijn
functie van hulpofficier van Justitie
en do heer van dor Bilt vroeg over
weging van den wensch, het die groep
va» menschcu, dewelke uit buitonlnuj-
sch® ouders hier t® Lande geboren z»',u,
doch door verzuim der oudere hunne
nationaliteit verloren li ebben, gemak
kelijker te maken b:i het verkrijgen
van passen. Wat sterker spreekt,
zcido tl® heer Van der Bilt wan
neer men weet. dat velen dier men-
ojiien liier t® lande hun dienstplicht
hebben vervuld.
Dan was hot woord aan den nr-
nisfcer, die ook min of mce-r versteld
was over de veelheid van onderwer
pen ongeveer een dertigtal die
hem waren voorgelegd. Tk-nige orde
daarin t® brengen, was zeker niet ge
makkelijk voor den minister.
Ook uit des ministers rede worde het
voornaamste hier vastgelegd.
D® minister gevoelt veel voor een
wetsontwerp inzake de positie van de
handelsreizigers. Het onderwerp is bij
de Commissie-Limburg in studie.
Voorts gelooft de heer Heemskerk
uit cc ij oogpunt van reehtspractijk
dat liei niet zoo dom was toen de nieu
we redactie van het wetboek van
Burgerlijke Rechtsvordering nog
eens aan een revisie t® onderwerpen.
Doch spoed zal hii betrachten, al is hij
ei* mleè zoó zeker van, dat he£ niet
meer geld koeten zal, dan de heer
Van Schaick wel gelooft.
Wanneer het huwelijksrecht tot
herziening zal gebracht worden? Het
is niet zeker, want de commissie-Lim
burg vindt hei-vorming van het hu
welijksrecht uitermate moeilijk.
Bezwaren heeft de minister wel te
gen uitbreiding van de competentie der
kantongerechten, want heb is de
vraag of daarna op de rechtbanken zou
worden bezuinigd, omdat het aantal
appollen tbelaiigrijk zou toenemen.
I'ntussoheude minister zal de ge-
dacht®-óverwegen.
Ten opzichte van de benoembaar
heid der vrouw als rechter hand
haafde de minister zijn oude bezwa
ren en voegde daaraan nieuwe toe.
Wat het gratie-solienken betreft,
stonden de hoeren Van Ravcsteijn en
Beumer tegenover elkaar. De heer
van Ravestc-ijn wilde do gratie uitge
breid zien tot de dienstweigeraars (de
minister moest des hoeren van Rave-
steijn's geheugen opfnisechen met do
medeieeling, dat de dienstweigeraars
wel degelijk gratie ontvingen). Maar
ook wilde hij gratie aan de bommen
werpers in Den Haag toegekend zien.
Daaraan wilde de minister niet mede
werken en dat was niet verwon
derlijk. De heer Beumer daarentegen
meende dat gratie iniet bijwijze van
gunst mocht worden toegepast. Maai
hier stond de minister a-1 even scherp
tegenover als tegenover d-en heer Van
Raveebeijnt liij stelde vast, dat bij
strafoplegging ook een korreltje lief
de aanwezig moest zijn. En d'-at bij
nationale feecten ©r geenerlei bezwaar
tegen is. aan personen.
wien dat zon
der cel La de kan worden geschonken,
gratie te vejleenen.
Goedkeuring der statuten van den
bond dor actualisten had zeide de
minister plaat® gehad, omdat die
statuten geen aanleiding gaven de
goedkeuring te weigeren. Toen de
heer Schaper interrumpeerde, dat do
actualisten wel ©ens metterdaad heel
wat erger zouden kunnen zijn dan
hunne statuten doen vermoeden, re
pliceerde de immer geestige minister
van Justitie met eeu lachje, dat er
nog meerdere personen in ons laud
zijn, die wel eens tot erger dingen
zouden kunnen overgaan, dan waar
naar zij op het huidig moment uit
zien. En voegde de minister daar-
aau toe de revolutionrmircn worden
hier to lande met een zekere welwil
lendheid beschouwd, zij hebben liet
hier te lande niet zoo kwaad.....
De koekverlotingen wil de minister
van Justiiie niet toelaten.
De Goudech® strafzaak de hoeren
KI eerekoper en Duijs konden het met
met den minister eens worden trok
natuurlijk de aandacht van ae Ka
mer. En nu zette do minister uiteen,
dat zijn® opponenten, die thans van
hem zoo scherpe afkeuring vroegen
over heb gebeurde bij do Goudsche
strafzaak, in het voorloopige verslag
andere punten hadden Ier sprake ge
bracht. Zij vroegen hem ingrijpen,
dat tot ontslag van den Goudschen
noüfie-commissaris zou leiden om
diens voor de sociaal-democraten niet
te weerspreken dronkenschap en ten
tweede, vervolging van dien commis
saris wegens meineed, Do minister
wilde zijnen opponenten onder het,
oog brengen, dat voorzichtigheid voor
hem als minister van Justitie bovenal
gelioden is. En nu kon do minister on
mogelijk tot ingrijpen wegens mein
eed overgaan, na rustige en degelijke
studio der stukken vau de onderha-
vjgo zaak, waarmede hij reeds in het
begin der behandeling, had kennis
gemaakt. Hij wees dus af en gaf
den heer Duijs een reprimande voor
zijn zeer harde woorden de aantij
ging, dat hij zich niets gelegen liet
liggen aan liet -verloop van verschil
lende processen.
Minder aangenaam voor den heer
Scheurer was dc. weieens geprikkeld®
minister toen hij diens cischen inzake
de doodstraf riposteerde. Eischen
moest do heer Scheur cr van den mi
nister de doodstraf niet, alsof deze die
straf niet wilde, want reeds als Ka
merlid had hij daarop aangedrongen.
Én ging de minister voort heeft
het niet wat van zelotïsnie, wanneer
men thans van de regeering de instel
ling van de doodstraf vraagt, terwijl
er geen meerderheid voor te vinden
is. En ware er wellicht een meerder
heid, dan zou die zijn samengesteld
kunnen zijn uit twee groepen, de een,
die do doodstraf wil 07) grond der ge
rechtigheid, de andere, die de dood
straf wil uit uliliieitsovorwegingen.
En dio laatste overwegingen wil de
minister ten eencnmale niet als grond
voor de doodstraf.
Dp, celstraf achtte de minister als
ooraprong te nemen in nationalistische
gedachten: zij stamt niet van ortho
doxen huize. Om dit te onderstreepen
noemde hij do namen van de oud-
professoren Modderman cn de Pinto.
En den minister behoefden de hee-
ren van Ravesfcoijn, van Rappard,
Kleerekopcr geen afkeer in te boeze
men voor de celstraf, want ieder, die
langer dan de genoemde heeren lid
van do Kamer geweest is, weet dat
hij geen bewonderaar van de Celsfcraï
is eu do minister voegde daaraan toe.
dat hij reeds heel wat ter verbetering
had gedaan. En dat hij op dien .weg
zal voortgaan.
Verruiming van de mogelijkheid
om hoogere geldboeten op te leggen,
zal de minister gaarne bevorderen:
spoedig zal hij met een wetsontwerp
komen. Dit betrof een wensch van den
heer van Rappard.
De celstraf is ook het onderwerp van
een motie geworden. Een motie van
den heer van Ravesteijn, waarin als
uitspraak van de Kamer gewaagd
wordt allereerst de celstraf te boschou
wen als niet meer in overeenstemming
met het tegenwoordig rechtsbewust
zijn, daii vervanging der celstraf door
een systeem van vrijheidsbarooving
wenschelijk te achten om ten slotte
te verklaren dat een' Staatscommissie
die ter zake met voorstellen komen
moet, noodig is.
Dez© motie zal, in het belang der
motie-zelve, tot aparte bespreking
later in discussie worden gebracht.
Uit de replieken zij do aandacht
alleen nog gevestigd op het volgende:
De heer Kleerekoper verklaarde,
slechts van den minister de uit
spraak te willen, dat de justitieel©
ambtenaar, die de commissaris van
politie to Gouda is- zijn ambt niet
waardig is.Hiertegen merkt© de lieer
Heemskerk op, dab het heel, iieel
moeilijk is om tot volkomen zeker
heid t© komen over de werkelijke
waarheid omtrent het den Goudschen
politiecommissaris ten laste gelegde.
Een antwoord aan den heer Duijs
gaf de minister niet de wijze
waarop deze afgevaardigd© den be
windsman voor Justitie van repliek
diende, ontsloeg dezen van antwoord,
merkte "hij op. Eerder op den mid
dag reeds zoide de heer Heemskerk
dat hij den spreektrant van den heer
Duijis niet anders dan sportieve pro
paganda politiek noemen kon.
De vraag van den heer v. d. Bilt
over het schenken van passen aan
hier geboren u iet-Nederlanders zal
de minister onderzoeken.
Ter zake van den door den lieer
Schaper in debat gebrachten burge
meester van Meppol, erkende de mi
nister wat dien burgemeester werd
toegedacht. Doch 'het parket had
reeds ingegrepen en dien burgemees
ter een waarschuwing doen toe-
ltoraen-
De lieer Snoeck Henkemans was in
het gelieel niet tevreden met het ter
sprake brengen van Meppel's cftr.
lust. burgemeester, zocht daarin po
litiële. Doch de heer Schaper diende
van antwoord, had liever gewild dat
do dhr.-hist- fractie, waarvan hij
gaarne aannam, dat zij mot de zaak
niet op de hoogt© was, cok afkeu
ring over Moppol's burgemeester had
ui (gesproken.
Ten slotte zij nog opgemerkt dat
de minister niet all© vragen beant
woordde.
Daarna 'do artikelen.
De heer Dresselhuïjs vroeg rege
ling ven de positie der deurwaar
ders. Een wetsontwerp antwoord
de de minister zal spoedig worden in
gediend.
Do heer Tilanus wilde van den mi
nister overleg met gemeentebesturen
of Gedeputeerde Sü.iton om tob in
grijpende bezuiniging te komen, door
reorganisatie van heb politiewezen.
Met den spreker die zeide een
zeer moeilijk terrein te hebben be
lleden was de minister het eens,
dat ook in de gemeenteraden zelve
invloed moet geoefend word ei) om
tot bezuiniging to geraken. Overleg
met den minister van Binnenlandsche
Zaken zeide do heer Heemskerk toe-
De lieer Iileerekoper mengde zich
nog in het debat, om te zeggen, dat
hij zicïi bij- voorbaat verzette tegen
llte inperking' van de invloedsfeer
der gemeentelijke politie. Ten slotte
betoogde de a.r. heer van den Heuvel
dot de bedrijven te Veenhuizen al
lerminst economisch werken. Reor
ganisatie acht hij ge wensch b, waar
door d© minister de 250.000 gulden
sporen kam, die hij 'thans uit de op
heffing van kantongerechten wil ver-
kri'igem.
Morgen praat de Kamer over dit
onderwerp verder voort.
INTIMUS.
ARBEIDSREGELINGEN VOOR
HET BAKKERSBEDRIJF.
De hoofdbesturen van R.K., Christ,
en Neutr. Bonden van arbeiders in
het bakkersbedrijf, hebben in ver
band met de van patroonszijde aan
geboden wijzigingsvoorstellen in do
arbeidsvoorwaarden, zich telegra
fisch in verbinding gesteld met het
hoofdbestuur van den Algemeenen
Bond van arbeiders in het bakkersbe
drijf tot een bespreking op Zaterdag
1 Maart a.s. teneinde zoo 'mogelijk te
komen tot het vaststellen van een ge
meenschappelijke gedragslijn.
EEN BEDANKJE WAARD.
ouw: De modiste schrijft toe juist,
dat zij mij ciet-s meer wil leveren, als jij
haar de rekening niet betaalt.
Man: Dat is zeer verstandig van haar.
Ik zal (haar een hartelij'ken damibrief
schrijven.
EEN EENVOUDIG MIDDEL.
Jansen: Ik -ben nu vijftien jaar getrouwd
1 mijn vrouw en ik hel/oen oog (nooit
woorden gehad.
Smit: Hoe heb je dat aangelegd?
Jansen: Mijn vrouw gaat haar eigen
gang en ik laat haar d'r gang gaan.
INCEZONDEN lYIEOEDEELINCEN
a eo-Cts. por regel.
i in roei,, u 1
Mi S J uwtLica mi o
-3küOHT5TlMAJ 165
-iFotaicm 1050 IL»
■nsvsr. 2106
TENTOONSTELLING CHRISTE
LIJKE VEREEUICING TOT
KRAAMHULP.
Woensdagmiddag om half drie is in
hotel „Lion d"Or" de tentoonstelling
geopend door Ds. G. YV. C. Vunde-
nnk. Hij zeide dat de Christelijke
vrouwenbond een goed werk verricht,
door zwakken te steunen m te helpen!
Er 19 wel eens gezegd door enkelen,
aat alleen de sterken moeten overblij
ven eu dat de zwakken maar moeten
afstez-ven. Maar de mensehheid is er
"Uiet alleen om de quaestie op te lossen
op welke wijze de sterken naar voren
kunnen komen. De menschen hebben
tot-taak elkanders lasten te dragen.
Daarom doet de Christelijke Vrouwen
bond ook zoo'n mooi werk. Het is wel
een klein deel van di© taak, maar ook
een belangrijk en een mooi deel.
Y\ ant dat is de k-raamverzorging, de
hulp, bij het geboren worden van een
nieuw leven. Daaraan toch zijn vele
zorgen en -gevaren verbonden. In ge
goede kringen is heb anders dan bij
de armen. Daar kan de moeder met
alle zorgen worden -omgeven. Maar op
het platteland bijv. kom het zoo dik
wijls voor. dat de jonge: moeder viel.
De baak, die. de Christelijke Yrrouwea-
bond op zich heeft genomen is een
vrome, een Cliristelijke. Bij deze taak
is niet alleen geld noodig, maar vooral
liefde.
Dat. dit nu' gebeurt ia prachtig in
een tijd, waarin ieder denkt aan zich
zelf. Schep dan zeide spreker lief
de en zelfverloochening, zooals Chris
tus dat wilde. Opdat de menschen
door uw liefdie in aanraking komen
door Hem. Na de beste wenschen ge
uit te hebben voor de tentoonstelling,
besloot Ds. Y'underink zijn toespraak
1 verklaarde deze voor geonend.
Hierna had een gemeenschappelijk
gebed plaats.
Er was reeds bij <Jen aanvang een
groote belangstelling, een bedrijvige
drukte. Af en toe werd er eezoneen
door het dameskoor onder leiding van
mevrouw Sybrandi—Halberstadt,
mei. Dien Dnudey en mevrouw Prays
-Boszhari
„DE M1DDACH00GTE",
Men schrijft ons
In de in een der zalen van den Pro
testantenbond gehouden ledenvergade
ring van bovengenoemde vereeniging,
kwamen belangrijke punten, het leven
van den Bond en der Haarlemsche af-
deeling betreffende, ter sprake. Het
bestuur overwoog en bracht deze over
weging bij monde van den voorzitter
onderlinge bespreking, of de tijd niet
was gekomen dat dc Middaghoogte,
naast haar hoofddoelaan te toonen
dat Godsdienst door Wetenschap wordt
gehandhaafd zich ook op ander ge
bied zou gaan begevenwaardoor haat
invloedssfeer op breeder .terrein zich
zou doen kunnen gelden. Besloten
werd om voorloopige besprekingen in
deze richting met het Bondsbestuur
aan te vangen De verder aan de orde
zijnde bestuursverkiezing had- tot re
sultaat dat het thans zittend bestuur bij
acclamatie werd herkozen.
Getracht zal worden de in dit jaar le
Haarlem plaats vindende Bondsverga
dering te doen volgen door een open
bare avondvergadering, waarop tevens
het 10-jarig bestaan van den Bond zal
-orden herdacht. Eén of meer sprekers
zullen worden uitgenoodigd om dien
avond het woord te voeren.
DOOR INSPANNING UITSPAN
NING. Bovengenoemde tooaeelver-
ceniging geeft Zaterdag a.s. haar jaar-
lij ksch gemaskerd bal'in den schouwburg
Jansweg. Een 20-tal zeer mooie prijzen
ziin daarvoor beschikbaar gesteld. Een
publieksprijs, een fraaie schemerlamp
op piëdestal, is geschonken door de
werkende leden der vereeniging.
Uit het Engelsch van
BARONES ORCZY.
(Nadruk verboden).
42)
HOOFDSTUK XXI.
XjarFrankrijkterug.
Toen MarguéritC Blakoney weer tot
bewustzijn kwam, was de zon al bijna
onder. Zij bevond zich iu een rijtuig,
dat evenwel n'.ei het Hare was, eu dat
met groote enaliieid voortreed. Zij was
alleen t-n had een prop in den mond.
Niet slechts haar handen maar ook
haar vceten waren gebonden, en zij
kon dus noch om hulp roepen, noch
zich bewegen. Waarheen bracht men
haar on waarom had men haar ont
voerd?
Bertrnnd was er niet. Door het voor
raam van do koets kon zij de flauwe
omtrekken zien van de twee mannen,
die op deu bok zaten. Er waren vier
paarden voor do koels g-spannen, en
een ervan had oen berijder. Zij ro
den in zuidoostelijke» richting. Het
werd steeds duisterder. Margnéritobe-
Erreep, dat men, 0111 wraak to nemen
op haar man, zich van lianr meester
had gemaakt maar wie was de aanleg
gei? Iets in do ges'al ie van dei man,
die naast den koelsier zat, cn in den
zwarten strik, die zijn haar bü elkaar
hield, kwam haar Lekend voor. Mon
had haar niet ontvoerd, om een los
prijs <0 kunnen bedingen. Neen, haar
ijanden hoopten, door middel van
haar den Rooden Pimpernel in hun
macht 1® krijgen. Portland Moncrif
was slechts '11111 werktuig geweest,
maar wat kon hem er toe gebracht
hebben, den man to wiilen treffen,
die voor lieni zijn leven gewaagd had?
Zii zou dat misschien wel nooit ie we
len komen, want hoog't waarschijn
lijk was Moncrif achter gebleven. Wat
Marguéritc de meesio zorg haarde,
was de gedochte aan haar man en de
verraderlijke planum, 'tic men smeed
de, om hom of zijn leven of ziin ec-r to
deen verliezen, Zii hadden haar inder
tijd. nog niet zoo lang geleden, in
Boulogne gevangen gehouden, en toon
had hij én haar én z'diz-df er prach
tig uitered. Z:j whs er dien keer in
Boulogne minstens cl en org aan too
geweest als nu. Zij w:.s (oen ook in
de macht geweest van hou,, wier le
vensdoel op dat oogenbhk _w_as. den
Rooden Pimpernel omaliodól'nrto ma
ken. Men Tio-l daar ah losprijs voor
haar leven dat mn i.iüuoze or.schul-i
digen geëischt, en ook nien keer was
h.'inr man zijn vijanden to elim af ge
weest. De gedaeUo daaraan schonk
haar weer moed.
De inscheping had plaats ergens in
do buurt van Bi -vhingiou.
Toen in het. holst van den nacht .de
koets eindelijk stilhield, eu do vochtige
zeewind Marguerite's gloeiende wan
gen en droge lippen verkoelde, was
zij van plan. zich nauwkeurig te oriën-
toeren, maar dit gelukte haar niet
Zij werd uit de koets getild en een
doek werd haar over nel hoo'd gewor
pen, opdat zij mets zou kunnen zien.
Het was -fut vrijwel hij intuiiie, dut
zij wist, waar zij was. Reeds in h«t
rijtuig had zij, hoewel half versuft, rrt-
eemerkt, in -eik© richting zii reden.
Do geheels !an'l?toeek was haar tot !n
do kleinste bijzonderheden bekend. Zij
was er zoo dikwijls mot Sir Percy ge
wet at. als hij ie Dover ci' aan het ccn
01 cnclero meer afgelegen, sedéelio van
de kust scheep ging, Toen de koets
stilhield, bemerkte Mai-gudrito, dut
het motregende, en dit deed ham- zich
nog zieker en onbehoaghjiier voelen
'/ij werd naar een bootje, gedragen er.
bleef daar eenige ooeenh"'kken onbe
weeglijk op den bodem hgsron. Haar
oogc-'i» waren gesloten, haar ledematen
'.or.-lijfd. Zij was uitgeput van honger
en vermoeienis, on hoewel haai Hfcof.l
n handen koortsachtig gloeiden, was
ij verder ijskoud. Zii hoorde als in
een droom het eentonig geplas van de
roeispanen in het water, en het klet
sen van do golven tegeu do zijden van
het, bootje. Eindelijk lagen ze stil. en
werd zij door twee mounen aan boord
van een schip gedragen ue kampanje-
ladder op, toen een trapje af, waarna
men haar op 'u hardo bank neerlegde
en den doek van haar hoofd nam. Het
was volslagen duister om haar heen.
slechts een enkel lichtstraaltje viel
door een kier op den vloei', Een sterke
geur van teer eu visch maakte haar
onpaslijk, hoewel zij bijna te ellendig
en uitgeput was, om nog iets te voelen
Even later hoorde zij het anker lich
ten en verloor zij het laatste sprankje
hoop. Zij begreep, dat al was zij niet
gekneveld geweest, verzet haar toch
niet :v>u gebaat hebben. YYat vermocht
zij midden op liet Kanaal tegon een
troep misdadigers? Neen, liet eenige
was, zich kalm te houden en groote
vrees eu onderworpenheid te veinzen.
Bij het aanbreken van den dag land-
do men niet ver von Boulogne. Men
behoefde nu niet meer bang te zijn, dat
Marguérite om hulp zon roepen. De
prop werd baar uit den mond ge
en de koorden, waarmee zij ccboadeu
was, werden losgemaakt. Hoewel zij
stijf en pijnlijk was, klom zij zonder
hulp uit het bootje.
De mannen, die haar over de rotsen
en klippen en daarna over liet strand
geleidden, waren haar geheel vreemd.
Dicht hij liet dorpjo YVimereux, dat
Lady Blakcuey bekend was, gaf men I
haar wat te eten. Hoewel het voedsel
allesbehalve aanlokkelijk was, deed
het haar toch goed .en schonk haar
nieuwe kracht en moed. Zij begreep,
dat men met haar op weg naar Parijs
was en op den derden dag bereikte
zij eindelijk de hoofdstad. Drie dagen
en drie nachten waren pas voorbij ce-
gaau, sedert zii in pc-zelschan van deu
verrader Moncrif, haar mooie huis te
Richmond verlaten had, en wat had
zij in dien tijd niet doorgemaakt? AI
haar lichamelijk lijden was echter
niets, in vergelijking met. de vreeselii-
ke gedachte, welke gevolgen haar ge
vangenneming voor haar man zou
kunnou hebben.
HOOFDSTUK XXII.
Wachten.
Het huis, waarheen Marguérite ein
delijk gebracht werd, lag in een van
de buitenwijken van Parijs. De étage,
die men haar'iu gebruik gaf, bestond
uit een zitkamer, een slaapkamer era'
een kleedkamer, alle drie eenvoudig,
doch uetjes gemeubeld. Een oude
vrouw met eeu hard, onverschillig ge
zicht bediende haar. Zij bracht Mar
guérite wat wanne melk en eigen ge
bakken brood. Boter was bijna niet
te bekomen, legde zij uit, en suiker
hadden zij i:n geen weken in huis
gehad.
Marguérite, die flauw van den hon-
gér was, at gretig vau het voedsel, I
maar daarna begon zij naar haar bed
te verlangen. De oude vrouw hielp
baar bij het uitkleeden, eu weldra
lag zij tusschen de helder "witte la
kens. Een gevoel van welbehagen
maakte zich van haar meester. Angst
en zorgen waren voor het oogenblik
vergeten, en met den naam van haar
geliefden man op de lippen sliep zij
weldra in.
Toen zij wakker werd, was het reeds
laat in deu middag. Op een stoel bij
haar bed lag schoon linnengoed, en
over do leuning hing e?n japon. Mar
guérite stond op en Jilee 'de zich. Het
goed was blijkbaar hot eigendom van
een vrouw van beschaving cm de toilet,
artikelen in de kleedkamer duidden er
eveneens op. dat een dame ze had uit
gekozen. Toen zij klaar was. bracht de
oude vrouw haar een bord soep en
een schaaltje groente. Marguérite was
de gehcele zaak een raadsel. Wat
had meu mei haar voor? Zij opende
het raam en keek naar buiten. De ka
mers waren aan de achtera -'dë van
het. huis en zagen uit op een stuk
braakland met hier en daar een werk
plaats en een houtloods. Het huis,
waarvan deze kaniers de bovenste ver
dieping uitmaakten, stoud afzonder
lijk en scheen haar toe niet ver af te
liggen van de Bastille en hef Arse
naal,
Wordt vervolgd).
