Het Pagekopje
WAARSCHUWING
Binnenland
door SIMON MOS.
Nu loopt het toch werkelijk de
bpuigaten uit! zei de heer Beekheu
vel. bij het binnenkomen tegen zijn
echtgenoot®, nu heeft mevrouw Van
ïïumme ook al beur haren kort laten
knip pen.
Het aldus toegesproken vrouwtje,
dat no« niet aan de nieuwe mode had
meegedaan, en heur weelderige blond
haar in een dikke wrong had opgesto
ken. vroeg even van haar werk op
ziende
Mevrouw ran Huinme van de
Weetersrracht, beice! jet
Ja! werd geantwoord. Hoe vin
je zoo iets?
Het zal haar wel wat vreemd
■taan.
Vreemd?... AUerbeepcaeliikst,
wP. je zeggen.... Ik begrijp niet, hoe
iemand op dien leeftijd aan rulke
modegrillen meedcer..
Och. zóó oud ie ze toch nog niet.
Nu goed... Maar haar figuur
dan... dat leent rich toch allerminst
voor xoo'n jongensachtige coiffure.
Ze kort en eenigszins te dik,
ja. maarre....
Eenigszins te dik!.... Een rel-
raops ia nog eleganter! waa de min
der vleiende opmerking van mijnheer.
Ik heb het reeds lang bemerkt.
Evert, lachte mevrouwtje, je bent
ietwat afkeerig van kort haar... je
houdt blijkbaar niet van pagekop-
jes.
Ik vind het een bespottelijke
mode, Pauline, 't Mooiste bezit van
een vrouw is zeker heur haar.... bij
enkelen ia bet een weelde voor het
oog....
Pauline gevoelde zich gestreeld en
keek haar tcan glimlachend aan.
Is het dan geen zonde en jam
mer, wanneer zulke Drachtige lokken
moeten afvallen door een kappers
schaar
Er ziin toch heel veel dames, die
het heusch goed staat, beweerde
mevrouw.
Ho! ho! Héél wat,... Dat is
overdreven.... Er rijn er. dat wil ik
torgeven.... en voor jonge meisjes kan
ik tne er mee vereenigen.... En een
dame met een aardig snuitje, nou ja.
diesbuit aüas goed... die daarmee
gunstied is. kan zich vele afwijkingen
veroorloven.... en zcools ik zei voor
he»*5 ;onge meisjes, als ze 't dan wer
kelijk A la page dragen er zijn er.
die z o uit ce opera schijnen gestapt
dan kan het er mee coor,... Maar
dat de camee vrij algemeen, zelfs de
oudere, die pagedracht volgen, omdat
het nu eenmaal mode is. terwijl het
slechte een enkele flatteert, vind ik
afschuwelijk!
Diss zou ie denken, dat het m ij
ook niet zou slaan vroeg mevrouwtje
argeloos, hiermede hs.tr man eens-
hl ipr een nieuw probleem yoorleg-
gend.
De heer Beeshcuvel zag even ver
wonderd op naar zijn wederhelft.
Deze wending aan het gesprek stond
hein minder aan, en hij scheen ook
nier zoo dadelijk bereH zich op dat
glibberige zijpad te laten lokken.
Hoor eens wijfje, voegde hii zijn
echtvriendin lachend tr«, nu hengel
je naar een compliment je... Je wal
trachten mij uit re hnoren over iets.
dar. je reeds lanc bekend is.... en mij
noodzaken dit thans nog eens te her
halen.
Och nee. ik vraag slechts ie oor
deel ever een zaak. door je zelf opge
worpen.... je algemeen oordeel is me
echter veel to vaag... daarom verzoek
ik ie nu een speciaal geval te defi-
nieerer....
Jawel! Precies!... Ik bcgrvrp je
best... m3ar daartegenover ben ik nu
eens zoo vri< me n;el in bijzonderhe
den uit te laten. Je bent me het aller
liefst zooals je nu bent.... Je coiffure
behoeft absoluut geen verandering...
Je lokken zijn mooi. heusch!... Dat
weet ie trouwens wel.... Maar ie
dacht, dat ik je dat gaarne nog wel
eens onomwonden zou zeggen, is t
niet?
Dus dan maaT geen pagekopje
laten f rifveren? vroeg mevrouwtje noc
eens plagerig.
Nee, r.ee! onnoodig hoor!
En om deze causerie te besluiten,
nam Evert Pauline in aim armen,
drukte haar aan z::a hart en kuste
haar Drachtige goud-blonde lokken.
De heer en mevrouw Beekheuvel
w aren nog niet lang getrouwdwel
waren de wittebroodsweken al enkele
jaren voorhij. doch aangezien het hu
welijk tot nog toe kinderloos waa ge
bleven. konden zii hun liefde voor el
kaar nog onverdeeld handhaven.
K weefries of onaangenaamheden kwa
men niet veelvuldiger voor, dan sn
elk ander jone huishouden. Zii hiel
den nog altijd dol veel van elkaar en
een kibbelariitje werd al spoedig door
een verzoenende kuspartii gevolgd.
En mocht het al een» gebeuren, dat
Paulino ieia had misdreven, dat voor
Evert- onaangenaam was. dan nam
deze dat nooit al te zwaar op. In te
gendeel, Evert vergoelijkte elke fout
die ziin vrouwtje uit onwetendheid of
weinige zorg voor een en andeT,
■oma maakte. Hij was het ideaal voor
elke vrouw, een wat je noemt, door
en door goede man. zoodat ernstige
conflicten niet konden plaats hebben
en don ook eenvoudig nooit voorkwa
men. Daarom was ben in huis altijd
rustig en die rust werd op den duur
feitelijk eenigszins vervelend. Evert
«af werkelijk te veel toe. Ook wae hij
in zijn gedragingen in en buiten huis
te correct.
Elke vrouw heeft wel eens behoefte
zich nu en dan eens boos te kunnen
maken over een vermeend onrecht, of
een misdraging van den héér cee
huizes. Als er nooit eens iets voorvalt,
waarover een vrouw pruilen of mok
ken, of uit haar humeur kan zijn,
wordt elk samenzijn tenslotte gruwe
lijk eentonig en saai. Evert gaf altiid
maar weer toe en dat hinderde Pauli
ne dikwijls.
Ecnige weken nadat bovenvermeld
«esprok over de pagekopjes had Blaar»
gehad, gebeurde het evenwel, dat
iui't even voordat E ert weer naar het
kantoor zou vertrekken, na de koffie,
een klein meeningsverschil tusschen de
echtgenooten plaat® «reet». Een kwes
tie over een onbeduidende zaak,
maar waarover Evert toch meende,
dat het gelijk ditmaal aan zijn zijde
was. hetgeen Pauline gftJeeideerd
bleef ontkennen. Deze verdeelde mee
ningen hadden eelefe} tot een klein
spiegelgevecht met woorden waarvan
het slot was. dat Evert werkelijk
•enigszins ontstemd naar het kan
toor w/v» ge eraan.
Ook Pauline was pruilende achter-
gebleven, en ze nam zich voor zich
nu eens bepaald verongelijkt te ge
voeten, en bij terugkomst van Evert
van 't kantoor, nog terdege nit haar
humeur te »::r. Hii zou. poeiert als
hij was. dadelijk wel weer alle» verge
ten hebben, haar a)s altiid omhel/re
en kn*«en en desnoods riin ongeliik
bekenten warneer zij tnsar weer
lachte en vroolijk keek. Mnr dat
moest nu eens uit zijn. 7;i zon
hem loten merken, dat zii thans ers.
erg kward was. Zii wilde hem tref
fen on dc meest kwetsbar» olek. zin.
dat de indruk diep en bijna onher
stoknar *ou zijn.
Maar hoe... Als ze zelf kookte en
met opzet het zout m de aardappelen
vergat, of een ingewikkelde pudding
uit het kookboek totaal verknoeide,
lacht® hij haar uit om haar onge
oefend lieid. maar prees haar daarop
onmiddellijk weer om haar goeden
wiL Dat had ze al meermalen beleefd
en het succes was reeds hii voorbaat
tot nu? gereduceerd Neon, om een
vergalden maaltijd werd Evert nooit
boe*, en dat mo*st h-ï nu werkelijk
worden D-.n moest zii evenwel ie'j
anders bedenken Te's van hem br<
ken oer onetluk zijn lievelinge :p
voorbeeld. gaf enk al niet®- ht>
schonk zelfs het meisje vergiffenis,
toen ze laatst een prachtig® vaas van
•nd-Delftvh in e-berven liet vallen.
Neen. om werkelük iets te vinden,
waarover hij danig uit z'n humeur
zou zijn. was rjet gemakkelijk.
Maar terwijl ze nnc eenitren tod
peinzende bleef over dit. onderwerp,
helderde plots haar ""ziohtie op.
had het gevonden, Hoe was het mo
gelijk. dat ze daaraan niet eerder had
gedacht? Wat heeft-ie te keer gegaan
over die page-kopjes... Hoe heftig
bleek ie daartegen gekant. Vrijwel
voor alle d antes vond-i® dat schuw-lce
liik.
En ww ziin vrouwtje achtte hii het
schier ecu miid.aad. die prachtige lok-
ken onder een kapperen baar te doen
vallen, zoo ongeveer zeide hij Wan
neer hii du» straks terug kwam. en
haar zou aantreffen met kort haar
zou hii zeker gruwelijk het land heb
ben. Or «He manier zon re zich een»
heerü'k kunner wreken don zouden
geen kuesen of lieve woordjes haten
dan was het feit geschied het zoo
vooralsnog onveranderd moeten blij
ven. en eiken dag zou het hem weer
herinneren aan de straf voor zi;n on
gelijk. dat hij niet had willen beken
nen. Precies! Zoo zou het «eschieden.
Zii vertrok onmiddellijk en was
weldra bij den kapper. Toen zii hem
meedeelde hetgeen verlangd werd, wiis
deze haarkunetenaar, die al menig
vrouwtje had geholpen om de mode
gril te verwezenlijken, wel zoo vrien
delijk en beleefd, met negeering van
eigen zakenbelang. mevrouwtje er op
te wijzen welk een kcetbaar bezit zii
ten offer bracht. Zeker! Dat wist ze,
en daarvan was ook Evert blijkbaar
overtuigd, maar daarom juist zon se
hem ces te meer in het harnas Jagen,
wanneer hij straks moest ervaren, dat
al dat moois verdwenen was. 't Was
immers de eenige manier om hem
haar ontstemming te toonen.
Ja. dat weet ik welantwoord
de ze. letswai in haar wiek geschoten,
maar u knipt het er maar kort af.
Zooels u beveelt, mevrouw, be
rustte de kapper, gewillig zijn plicht
volbrengend.
In betrekkelijk korten tijd was het
eigenlijke knippen afgeloopen en la
gen de prachtige goua-blonde lokken
zielig over het witte kapkleed en den
vloer verspreid. Doch toen kwam het
ondulecrcn, bijwerken en fatsoenee
ren, totdat het korte baar boven en
van achteren overal kroezelde en bij
INCEXOnDEM MEDED EELIN OEM li #0 Cts. per tegel.
Teneinde VOLKOMEN ZEKERHEID te hebben tegen bederf der
FOSTER'S RUGPIJN NIEREN PILLEN
GLAZEN FLACONS met GEEL ETIKET - Wacht U voor namaak
Londen, 18 Januari 1824 FOSTER-Mo CLELLAN Co
de ooren op de wangen krullerig langs
(1e oorschelpen tuilde, waardoor het
poppen-snuitje nog smaller leek en
heel het aardige kopje in een omlijs
ting van kroezeleudo goud-vlokjes ge
vat scheen.
Da kamper glimlachte vergenoegd,
as klaarblijkelijk over zijn werk boo-
gelijk tevreden.
Mevrouw keek ternauwernood in den
spiegel, het kon haar minder schelen
wat er van heur haar was overgeble
ven haar man zou ze er mee ergeren
en dat was haar voorshands voldoende
Bij het terugkomen in haar eigen
huis. plaatste ze zich zoo, dat haar
coiffure, Evert bij het binnenkomen,
imiJdeüijk goed moest opvallen.
Toen hij van het kantoor kwam,
scheen de verandering hem wel bijzon
der te treffen aanvankelijk stond hij
pai en dacht hij aan een andere dame,
die wellicht op visite, en op de plaats
van Pauline gezeten was. Doch ook
slechts maar een oogenblik er daar
herkende hij subiet zijn eigen vrouw
tje. Hartelijk lachend en met uitge
strekte armen, kwam hij op haar toe.
Lieve schat riep hij opgetogen, ter
wijl hij haar in zijn nmirn wilde slui
ten. ben j ij het Wat staat je ddt
leukAlleraardigst
Pauline duwde hem terug en keek
zeer verwonderd, of zij hpt ergens
plotseling hoorde onweeren.
Maar Evert trachtte haar te omhel-
ren en ging in groote vervoerine
voort
O. wat een allerliefst kopje. zoo!..
Doddig, toet
fïa toch weg akeligheid
Fa terwijl ze onder de meeste op
winding stampvoetend opstond, ver
volgde ze vinnig
-Je zult me niet langer voor den
'-*•'< houden., versta je?
Je vond het kor'o haar voor een
■rouw afschuwelijk, heb je gezegd, en
nu
Och kindje, dat heb ik maar ge
zegd om jou niet in verzoeking te
brengen, voor mij je prachtige lokken
te laten afknippen.
Dus je hoot altiid gevonden, dat
het pagekopje mij wel goed zou staan?
Zéker, zeker, toetic En daar-
ben ik nu zoo in mijn schik, dat
t'e zonder mijn aansporing er toch toe
>eiit overgegaan Want ik kan niet
anders zegven als: het staat je aller
liefst!je ziet er zoo snoezig uit,
dat ik de verzoeking niet kan weer
staan ie telkens weer te omhelzen.
Hou je opl siste Pauline Je heat
•en naarling, snauwde ze. hem kwaad
den rug toekeerend
En ofschoon het p!an om haar man
nu een.» ernstig boos te doen worden,
schitterend mislukt waa, gevoelde ze
zich toeb gestreeld door zijn herhaal
de loftuitingen over haar nieuw-modi-
se he pagekopje.
Zoo zijn de vrouwen nu eenmaal.
Mr. M. W. F. TREUB NAAR
MILAAN.
Naar de Tel. verneemt zal oud-mi
nister Treub binnenkort te Milaan
een voordracht houden over Neder
land en koloniën zulks ter gelegenheid
van de Internationale Jaarbeurs, die
aldaar op 12 April wordt geopend.
DOOR EEN BOOM GF.TROFFEN.
In de buurtschap Veldwijk is de 80-
jarige landbouwer J. Tennissen, die
naar het vellen van een boom stond
te kijken, door den neervallenden
hoorn getroffen en onmiddellijk ge
dood.
GEVEL SPUITEN. Sinds eenigen
tijd kan men in .Amsterdam aanschou
wen het schoonspuiten van gevels vol
gens een, voor Amsterdam, nieuw sys
teem. Zand, gedoon droog rivierzand,
wordt aldus het Hbld. met groo
te kracht door tusschenkomst van een
motor, op het steen gespoten en al het
vuil verdwijnt in korten tijd. Eén man
kan op die wijze in enkele dagen eon
huis een verjongingskuur doen onder
gaan. Het trekt de aandacht hoe spoe
dig groezelige gevels een frissche tint
terug krijgen.
Gedood door electrischen
stroom
Een waarschuwing
De secretaris der Mij. tot Redding
van Drenkelingen schrijft:
liet droevig ongeluk, aam den neer
Ir. vau Swaay overkomen, zal niet
nalaten, in breede kringen ontroe-
ring te wekken. Niet alleen omdat het
rieu zoon van een onzer Ministers
betrolt, znaar ook oindat net een
man van het vak geldt en tevens orn
aat de oorzaaak van het treurig
sterfgeval van oogenschtjnlijk zoo
uiterst geringe beieekenis waa. Iin-
mers, mogen wil het courantenbe
richt gelooven. aan gebeurde er niets
anders aan dat de heer van Swaay
mc; een potlood, dat hij in de hand
hield, even ten voorwerp aanraakte,
nat onder itroom stond.
Het gobeurde moge het onderstaan
de rechtvaardigen als eeen poging om
nog eens weer grooter aandacht te
vragen voor de gevaren, welke de
elect riaohe stroom voor dun mensch
oplevert. Hei gotal ongelukken van
duten aard is zeer groot. Meende men
vroeger en meeoen oko sommigen
thans nog, dat alleen stroom van
hooge spanning schadelijk werkt, de
ervaring heeft reeds lang aangetoond,
dat ook ae betrekkelijk zv akke stroom
zooals door de stedelijke centralen ge
leverd wordt, van 200 Volt en zelfs
nog minder, or.der bepaalde omstan
digheden den dcod kan veroorzaken.
Mcu kan daarom niet voorzichtig ge
noeg zijn en behoort elke aanraking,
hetzij direct of indirect, met een
onder stroom staand voorwerp t«
vermijden.
Maar ook moge er de aandacht
nog eens op gevestigd worden, dat
nog geen volkomen zekerheid bestaat
omtrent de wijze, waarop de duod
door electriciteit tot stand komt. Vol
geus sommig'i onderzoekers Van den
Uatston tijd. waartoe bijv. Prof. Jel-
linek te Wennen behoort, veroorzaakt
«te electrische stroom nooit onmiddel
lijk den dood. doch steeds een toe
stand van «ahlindood, die echter
spoedig in werkelijker, dood overgaat,
indien niet onmiddellijk do vernachte
nulp, waaronder de kunstmatige
ademhaling in de eerste plaat.» in aan
merking komt. wondt verleend Fr
aangezien do leek nimracc. en in de
meeste gevallen ook de arte niet
staat is. om aan»ronds uit te maken
Welke der beide toestanden bestaat,
ligt de conclusie voor de hand.
Men beschouw» ieder. die. door elre-
t risee, en stroom getroffen, zonder
eenig treken van leven daarheen ligt.
als schijndood en passé zonder ver
wijl op hem de kunstmatige ademha
ling tee. in afw-achting van den ter
hulp geroepen arts. die dan do ver
dere behandeling op zich kan nemen.
Verschijnt de arts niet spoedig, dan
geve men den moed niet op en zet
de kunstbewerking minstens gedu
rende eon uur voort, ook al bespeurt
roon geen duidelijk resultaat van zijn
werk.
Aan wie zich over do toe to nawen
methode van kunstmatige ademhaling
nauwkeurig op de hoogte wil stel
len, wordt op aanvrage aan het bu
reau der Maatschappij tot Redding
van Drenkelingen. Rokin 114 te Am
sterdam. de daarop betrekking hebben
de brochure gratis toegezonden.
OPLICHTING EN DIEFSTAL VAN
EEN CHiQUE.
Do Haagsche recherche heeft eer.
man aangehouden, die op de meest
brutale en geslepen manier geld wist
les te krijgen bij verscheidene firma's
te den Haag, schrijft de Nieuwe Ct.
In opdracht van een onderneming
werd verleden Jaar door een particu
lier rechercho-bureau hier ter stede
een ondorzoek ingesteld naar de
wijze, waarop handelsgeheimen dezer
firma zouden zijn verklapt aan parti
culieren, die daarvan gebruik maak
ten Dit onderzoek bleef zonder re
sultaat. Echter vervoegde zich oonige
maanden geleden de man, die deze
handelsspionnage toenmaals bij dat
bureau m handen had, bij do op-
drachtgevendo firftia. Hij zeide, een
^<oor in 'deze zaak gevonden le heS-
nen an legde nadere gegevens over,
die zijn bewering aannemelijk maak
ten. Hij had namelijk een brief on-
dereohept, gericht aan een lid van
het personeel der betreffende firma.
Dezen brief toonde de rechercheur.
De inhoud daarvan was een chèque
van 500 gulden op naam van den
beschuldigden bediende. Verder stond
er in geschreven, dat deze 500 gulden
strekten tot belooning voor de dien
sten, door hem in de afgeloopen twee
maanden bewezen. Er moesten echter
betere berichten inkomen, anders zou
men een dergelijk bedrag niet kun-
m blijven betalen.
Voor de directie stond nu vast. dat
de employé, aan wien deze cJteque
gericht was. de schuldige was. Alvo
rens hem echter te ontslaan, werd de
politie van deze zaak in kennis ge
steld. Haar konden tevens foto's wor
den overgelegd van brief, adres en
chéque. D'-zo foto's waren op aan
dringen der directie gemaakt, hoe
wel de rechercheur dit sterk had af
geraden. Echter gaf hij te kennen,
dat hij den brief terug moest hebben,
want deze werd d"orgezonden aan
den geadresseerde. Daarom stond do
directie er op, dot do foto's werden
vervaardigd.
De politie, die de zaak eens nader
bekeek. opp»rdo direct dc mogelijk-
heid, dat alle» wel eons kon zijn in
scène gezet. Men kreeg hiervan ze
kerheid. toen bij verhoor bleek, dat
de employé zich aan handelsspionnage
niet kon hebben schuldig gemaakt
Dit was volmaakt uitgefloten. Do
hand tee kening van den dièque klopte
ook niet met die van dengeen. die
werkelijk zou onderteekend hebben.
Vaag was op de foto het stempel t«j
zien van een andere firma, die bij
onderzoek bleek, o^k gebruik te heb-
ben gemaakt van de diensten van de
zen rechercheur. De laatste had een
Jaar geleden een blanco chèque ont
vreemd bij iemand, voor wien h')
diensten had verricht en ann wien h j
gekomen w-as door het schrijven van
een anoniem» n brief- Hij vergelijking
van dezen brief met het handschrift
op de chèque bleek, dat deze hand-
schriften van één en denzelfden per-
soon waren. Zoo kon, toen het
bureau werd opgegeven, waarbij de
rechercheur werkzaam waa. door de
firma te wier nadeel® gesnionneerd
was en den naam van den rechrocheur
door dengen® in wiens dienst hij la-
ter stond, den betrokkene worden
gearresteerd.
DE INVALIDITEITSWET.
Aan het Voorloowg Verslag der
Tweede Kamer oj» het weteoniwerp
tot tiideliikc afwijking van art 20.
eerste «n tweed® |-d der Invaliditeit»
wet is het volgende ontleend
Verscheidene leden gaven als htm
meening te kennen, dat in den voor-
gostelden maatregel niet» ander» te
zien is. dan ron o:igewen^:ht.> wijze
om het tekort op het Staatsbudget
kleiner t«- doen schijnc-n dan het in
werkeliikheid is.
De lasten tot dekking van hetgeen
de rlians levenden genieten worden
voor rep eroot duel naar een zeer ver
ft foekomrt verschoven. \W1 zal door
zulk een maatregel het tekort op de
begrooting verminderen, d'ch van
«en eirenldk» dekking van een even
groot de®l van dat tekort ce-n
»*>rek« Er is »!«v-hta een e-hijnbare
dekkirvr. wlke niets verandert aan d*
werkeliikheid.
Weer andere I*d*n rtonden niet zoo
afwijzend tegeco-.-er >«-• ontwerp en
mrondeti dat de hier bedoelde stortin?
zeer gevoeg'.ijfc tijdelijk tot ïs«t voor-
geotelde bedrag kan worden terug
gebracht. Intueschen maakten zii de
opmerking, dat tot dusver f l.fi mil-
l:oen van de storting was bestemd
voor teg«»moetkomine in de admi
nistratiekosten, terwijl deze 5 a 6 mil-
üoen per iaar WdlBWM. Van een vol-
lediee dekking dier koeten uit de
riiksbijdraro is dt» gron sprake «•-•
wroet Maar waarom wordt in Hezen
tijd van bezuiniging der® bijdrage
met f 1.2 mHlioen verhoogd, als het
niet in de bedoeling Jigt om cite kosten
volledig uit d»« rijksbijdrage te dekken
De vraag werd gentekl waaruit het
verschil tti*ro?ien He administratiekos
ten en de riiksbifcjnigw in die koeten
wordt betaald «n zal worden betaald
Verschillende van deze leden ver
klaarden a!!e«?n dan hun etem aan den
voorgestelden maatregel te kunnen
geven wanneer on'wij'elhaar komt
vast te staar dat het. hter een tijdelij-
k®n maatregel betreft, waardoor aar
het stelwl van do Invaliditeitswet
niet wordt t«-kort gedaan.
.Aan de Memorie van Antwoord op
het Voorloopig Verslag der Twee*!®
Kamer aangaande de Bcgrooting van
Arbeid is noz het volgende ontleend
DE BECR0OTINC VAN ARBEID.
Zoodra do minister gereed ie mot
do uitwerking, ook in de voornaam
ste onderdooien van do voorgenomen
herziening dor socialo verzekering, zal
hij bereid worden gevonden daarvan
mededeeling to d'»cn. al zal een discus
Bie hierover eerst op hare plant3 zijn,
wanneer concrete wetsontwerpen aan
de Staten-Coneraal ter fcoh&ndofing
zijn voorgelegd.
Zoolang de uitvoering der eooialo
verzekering mede blijft opgedragen
aan zelfstandige organen ale de Ra
den van Arbeid kan do Verzekerings
raad niet worden e^mist. De minister
aoht het inbusechem crewenacht, dat de
dienst van den Verzekeringsraad op
zoo imn kostbaar mogelijke wijze
wordt ingericht.
Met betrekking tot de door de de
centralisatie der ongevallenverzeke
ring verkregen bezuiniging kan het
volgende worden medegedeeld. He-
halve de 213 ambtenaren dor Rijks
verzekeringsbank, <ke in verband rnet
de decentralisatie naar de Raden van
Arbeid riin overeegaan. werden ab
rechtstreeksen gevolg der decentrali
satie 46 ambtenaren der Bank, met
ren bezoldiging van te zamen rond
131 000 gulden, uit den dienst ontsla
gen. terwijl in den loop van dit jaar
nog eenige ambtenaren voor onulag
in aanmerking rullen kornen, wier
werkzaamheden langzamerhand af-
loopen. Al deze anibten«aren zouden,
ingeval do decentralise*ie niet had
plaat» eehad, in dienst zijn gebleven.
Voor zoover de sociale verzekering
zal kunnen medewerken ton behoeve
van mo«1dersi'hapszorg is de minister
gaarne bereid bij do herziening dier
verzekering met dat belang rekening
te houden.
Het maakt bij den minister «en
punt vnn overweging uit of ter ver
mindering van kroten t««oerking van
het aantal raden van arbeid «onder
gevaar van nadeel voor de goede uite
voering der veftekerlng mogelijk i».
Worlngbouw.
Door steun aan den particulieren
woningbouw is de woningproductie
sterk toeg.'noraen en ziin «ie bou\ «v
ten gedaald op 'n dc:1 dat 00 rert oo-
per ia aan de kosten van 1914. 'n peil,
dat vrijwel over ren komt met bet
indexcijfer.
Voor 1924 mag een productie
boven de 40.000 verwacht word'-n.
Volgen» de cijfens, welke ter beschik
king staan, ia de woningproductie ook
tegenover de geraamde behoefte bevre
digend en mag van de ontspanning in
'len woningnood, die reed* verkregen
werd. verwacht worden, dat hot te
kort verder zal worden Ingehaald in
dien de productie op het tegenwoor
dige P«il blijft.
De stand van de houwkroten maakt
het rrv>g<-liik, dut de steiumrlroning
voor de particulte?.- bouwerij ge
dankt wordt. In 192» zulten reen
nieuwe premies verteend worden.
Flet particulire bou»".!<*!riif moet
echter Over credi<d:r.enijkhrden wor
den heer.geholiKn. D;i.-rn*nst zal wro-
dbü'-.on. dat b«t riik de heltwide
hand biedt aan die gemeenten, waar
gebouwd moet worden, msar parti
culier bouwbedrijf ontbreekt en die
oiet hii machte zijn. zolf bouwkapl-
taal te Ironcn. Bii dit alle» m^-t wor
den overw<re«n. dat de steil reeds
voor niitn 700 milliifn vnn zijn cre-
dict gebruikt heeft om de won in g-
prodij.-tie te financieren.
Voor afschrijving van «en deel vnn
■te bouwkosten als cririsoibgave is de
t-d geV.re nog ntet gekomen, zoo'-ng
niel rm meer «tehlele eron«irni«i-he
toestand is verkreg«*n Teren vraten-
ving van d® nnnotteifetj tot 75 ïear,
die re®-!» hwrtwl'te,::k i* <*.-qrwogen«
>-ret\-t o-'-.-wegend beswaar.
Verstrek'rn tis gel«l t.-^en lege
rer.'e voor den bonw van volkswonin
gen zou een verkapte juriijbth* bij
drage van hef rijk Itedtiidendaarte
gen bestaat bezwaar. zoowel cg»
rond van Hen toestand Hro schatkist
op «rond van den vnl«chen schijn,
die met betrekking tot de exploitatie-
komen van de woningen zou wwdeo
gewekt.
OE CBISlSSTEUNVERI. EENIMO TE
AMSTERDAM.
Naar de Tel. v«mremt. «uilen k» era
Maandag a.«. te houd-n eonfrreiwU van
vrrtegenwoordl^er» van de vakhoo«l«n, d»
erl»liremml»»i« en het gemeente*»—tour.
Amsterdam <1« volgende Ingrijpende
voorstellen van TL en W. In sale* ren be-
Ungri.Tc» wijxtgln* van de eteunverlee-
ninjr aan crisis trerVloozcn, hrsproVea
worden:
1. Afvoering van of niet opneming tri
de crisis steunregeling van v»VVen. waarm
wekilg of geen werkloosheid voorkomt.
2. Afvoering van werklieden tn d!e vak
ken aartn ai» gev-.lg van d» verer-derde
e on Junctuur «en permanent overcomplerA
van arbebler* is ontstaan en te begfaw.eh
met allen, die reeda 1 Jaar of langer In
steun lijn geweeet, van crUI—tenn nlt te
sluiten.
5. Afvoering van ouden van dagen «1
«validen.
4. Niet-opneming h» den erisisteon van
hen, die minder dan een jaar ka de ge
meente wegen.
6. Vermindering van het steun maxi
mum vin f 3L50 tot f 21.
fi R-paling van het steun max km» m op
15 Inplta'e v*n 70 U van h"t gr-widloon.
7. Vermindering van den huurtoeslag tot
2/3 van de htmr boten f 3.S0. mot een
mnxirmimbijslag van f 3 per wrek.
8. Vermmdering van het steunbedrag
met f 1 voor leden dier organisatie#, dia
«een werkloo«enfcas oprichten.
pitein hooreu zeggen. „Misschien dat
ik 'tan wel niet zal kunnen komen".
„En als de Engelschman er om ze
ven uur nog niet ia", had de kapitein
gevra&c-d. „blijft het er dan bij.
dat 7'
En met spottender, lach had Chau-
velin geantwoord:
„Mijn barden zijn nog onveran
derd, Citoyen, maar ik twijfel er niet
aan. of de Eagelschman zal vóór dien
tijd komen".
U'at dit alles zeegen wilde, wist
Marguérite maar al te goed. Het be-
teekende, dat of zij of haar echtge
noot of misschien wel beiden dien
avond het leven zouden verliezen en
rcods den geheelen dae had zij voor
het venster gezeten, haar handen als
in 'c gebed gevouwen, naar oogen op
den horizon gericht.
„O, als zij haar geliefde toch nog
maar eenmaal zien mocht!"
Soms werd zij een o«jgenblik door
wanhoop overweldigd, rnaar steeds
zei haar hart haar weer. dat Percy
no? wel een middel zou vinden, om
haar te red«Ien.
Dier. middag was het middelpunt
van ieders belangstelling het plein,
waarop het Ho*el de Ville stond waar
Robesoierre en zijn vrienden zich be
vonden. Alle gevangenissen hadden
geweigerd den Uitverkoren® van het
Volk op te nemen. Het scheen zoowel
den directeuren als den cipiers bijna
heiiigschenni» toe. zulks te doen. Wel
licht vreesden zii ook. lat Robespier
re zijn vijanden nog wel eens de baas
zou kunnen worden, en het einde was
geweest, dat de gendarmes den groo-
feu man en zijn vrienden naar het
Hotel de VUe hadden gevoerd.
De Conventie ging daarop opnieuw
vergaderen. Tallien drong er weer op
aan. de verraders achter slot en gren
del te zetten, maar zijn woorden von
den geen algemeenen bijval.
Robespierre en ziin vrienden waren
onderwijl druk bozig, proclamaties op
te stellen en er boden in alle richtin
gen mee weg te zenden. Henriot had
met. zijn gendarmes het plein rondom
het Stadhui; afgezet, na vooraf over
al in de stad angst en schrik verspreid
te hebben. Daarop had hii Robespier
re als Dictator van Frankrijk uitge
roepen
Er heerschte alom een groote on
rust en opwinding. Wat zou het ein
de wezenWie zouden ten slotte blij
ken de sterksten te zijn. Robespierre
en zijn vrienden, of Tallien en diens
aanhangers?
De rnen^chen schoolden bijeen, om
het vevnl te bespreken, maar stoven
uit elkaar, zoodra zi» gendarmen za
gen. Door alle deelen van de stad re
den dezen in woeste vaart, luidkeels
uitroepende: „Dood aan de ver rad om I
Lans leve Robespierre!"
Zoodra zij echter voorbfj waren,
verzamelden de menschen zich weer
en vroegen elkaar met doodsbleek ee-
laat af. wat er toch gebeurd kon zijn.
Robespierre was Dictator van Frank
rijk geworden, vertelde de een.
Hij had alle leden van de Conventie
gevaagen laten nemen, zei een ander.
Ja, beweerde een derde, en de ge
vangenen allen laten doodschieten.
Sapristi, dat was nog zoo dom niet.
Die zondaarskarren en de guillotine
gingen langzamerhand iedereen de
keel uithangen, beter er maar op eens
een eind aan te maken. En zoo ging
men voort.
De opportunisten zwegen. Zii hiel
den zich echter gereed, om, al naar
dat de omstandigheden zonden zijn,
rnet de bende van Henriot „Leve
Robespierrel" te roepen of „Leve Tal
lien!" met diens volgelingen.
De Conventie was nog steeds bijeen
maar werd door Henriot en zün artil
lerie bestookt. Toch bleven de leden
op hun post, hiertoe a-angemoedigd
door den president.
„Citoyens afgevaardigden!" had
hij gezegd, „hot oogenblik is gekomen
om zoo noodig op onze post te ster-
En rustig wachtten zij Henriofs
ksnonnade af, terwijl zii intusschen
alle opstandelingen schuldig verklaar
den.
Tallien ging telfe nnar buiten, ge
volgd door eenigen zijner aanhangers
en sprak de kanonnier» aldus toe:
„Soldaten, xijt ge. na a! do lauwe
ren, die ge voor uw land behaald hebt
van plan, dat land te onteeren?" En
terwijl hij minachtend naar Henriot
wee», die met gezwollen, rood gelaat
in liet zadel zat te waggelen, ging
hij voort:
„Ziet uw aanvoerder eens aan? IliJ
is dronken en half versuft, en zoo
iemand durft gelasten, op do Afge
vaardigden van het volk te schieten!"
Do kanonniers geraakten bllikbaar
onder den indruk dezer woorden, en
Henriot. die muiterij vreesde, gelastte
do troepen terug te trekken en weer
bij het Hotel de Ville post te vatten.
Sommigen deden het, anderen bleven,
waren zij waren, en Tallien ging weer
naar binnen, met roem overdekt.
Citoyen Barras werd aangesteld tot
hoofd van de Nationale Garde en van
de verdere troepen, dio tot beschik
king van de Conventie stonden Men
gaf hem bevel, nr? meer soldaten 'e
\verven, die hereid zonden ziin. Hen
riot on zijn ruwe aendarmes te weer
staan. Het zou Barras stellis niet
moeilijk vallen, met ren honderdtal
patriotten do opstandelingen, die te
gen do Conventie in verzot waren ge
komen, door middel van hun geweren
tot rede te brengen.
Om vijf uur dus, toen Henriot met
rijn gendarmes en een gedeelte van
de artillerie voor het Hotel de Villo
had post gevat, ging Citoyen Barras
er met twee aides-dc-c mp op uit. om
soldaten te werven. Hij begaf zich
eerst naar do poorten der stad, om te
zien, op hoeveel loyale manschappen
van de Nationale Garde hij rekenen
kon.
Chauvelin, op weg naar de Rue de
Ia Planchette, ontmoette Barras bij
de Porte St. Antoine.
Barras begon dadelijk over datgene,
waar zijn hart vol van was.
„Waarom bent u vandaag niet. op
de Vergadering eowecst, Citoyen
Chauvcliu?" vroeg hii aan zijn colle
ga. „Het was bepaald indrukwek
kend, zooals Tallien optrad, Robes
pierre was bang, letterlijk bang. Als
het ons gelukken mocht, dat bloed
dorstige monster den kop in te druk
ken, zou het met alle tirannie voor
goed gednnn zijn, en zou er werkelijk
een tijdperk van vrijheid en bescha
ving aanbrek'n". Hier zweeg hii ev n
en ging teen op ietwat knorrigen toon
voort: „Maar we hebben soldaten noo-
dig, soldaten, die trouw zijn aan Je
Conventie, zooveel als wo er maar
krijgen kunnen. Henriot heeft de ze-
heele Gendarmerie tot zijn beschik
king met snaphanen en geweren. Dat
gespuis ziet nog in Robe-spierre e n
held, maar wij hebben mannen noo-
diy. flinke mannen, die
Chauvelin was echter niet in do
stemming, om nog verder to luisteren.
Wat kon hem op dat oogenblik Ho-
bespierre's val of triomf schelen, nu
het uur bijna was aangebroken, «lat
zich wreken kon over alle betee-
diginren. die de vervloekt® Ungcl«ch-
man hem had aangedaan? Wat er ook
gebeuren mocht, wie er ook aan liet
hoofd van den Staat kwam. z in
wraak zou hij zich niet laten ontne
men. Het hoofd van deri F.ngelsehr-n
spion moest en zou onder de guillo
tine vallen. Dez«; was niet do vijand
vnn eon bepaalde partij maar van
het Fransche volk. Wat. raakte hot
hem, Chauvelin, dan, of ze in de Con
ventie elkaar te lijf gingen of niet?
Hij luisterde duj nauwelijks naar rte
hartstochtelijke woordeu van Barras,
en toen deze, wel waf verbaasd over
de weinige belangstelling, die ziin
collega aan den dag legde, met ge
fronst voorhoofd verder «rin?: ..'fc
rnoct al de troepen bcb?«cn. 'die er
maar te krijgen zi;n. rn u. Citoyen
Chauvelin. hebt elti:d flinke mannen
tot. itw hesehïkkinr. zen mij «lus. want
ik die - inden Ver." antwoordde Chaul
vclin droogjes:
(Wordt vervolgdJ
