HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
De Scarabée
DONDERDAG 27 MAART 1924 TWEEDE BLAD
No. 3298
Het aftreden van Poincaré
lid politiek is een onzeker bedrijf.
Op het onverwachtst heeft de Fran
sehe Kamer hot pensioen-ontwerp
voor de ambtenaren naar de commis
sie teruggezonden, ofschoon door Mi
nister de Lasteyrie de vertrouwens-
qunestie as gesteld. In verband hier
mee heeft Poincaré bij den presi
dent van de Republiek het ontslag
van het kabinet ingediend, dat door
Millor&nd is aanvaard.
Zoo komt men vandaag in de poli
tiek over een berg heen en struikelt
morgen over een strootje. De tegen-
stemmers waren maar zeven man bij
de voorstemmers voor. Maar het is
waarzeven of zeventien of zeventig
te kort. men kan niet regeeren met
een nudeclig saldo op de balans van
zijn vrienden.
Tenzij mocht blijken, dat in de be
st iiinue omstandigheden niemand an
ders t in slaagt, een nieuw kabinet
ramen te «tellen. Wie zou dat zijn?
Briandl Hij is al lang als de vermoe
delijke opvolger van Poincaré ge
noemd een bekwaam, welsprekend,
bovenal een handig man. Maar als po
litieke figuur beneden Poincaré.
I.ukt he' hem of een ander niet. dan is
tic mogelijkheid van een vernieuwd
optreden van Poincaré volstrek* niet
«Jitgcsloten. zij het dan ook met an
dere medewerkers. Het is niet zoo
gemakkelijk. iemand te vinden die
kabinetsformateur kan zijn en de al-
«croccuc opinie in Frankrijk gunt on
getwijfeld den sterken Raymond,, dat
hij zijn taak voleindigt. Die taak was,
dat hij de Duitschers in den vrede
zou verslaan, gelijk Focb heeft gedaan
in den oorlog.
Ik geloof, d.it een groot gedeelte
Van de Earopeeschc wereld, een groot
gedeelte van het Nederlandsche volk
zeker. aan Poincaré heeft verweten,
«lat de vrede niet gebracht beeft wat
daarvan vrij algemeen werd verwacht.
Natuurlijk was de verwachting veel
te hoog gespannen. Men had niet
mogen «lonken, «lat na een vierjarigen
rhaos alles onmiddellijk op zijn oude
plaats zou staan en <le wereld voort-
vaan met draaien, alsof er niets ge
beurd was. Zulke schokken liquideert
niemand in veertien dagen, noch in
reeriien maanden. Kr was tijd voor
noodig. dus geduld en van geduld
«as niemand bovenmatig voorzien.
Kr was in vier jaar al zoovéél geduld
geoefend.
Met de conferentie» vlotte het even
wel niet. lie diplomaten reisden naar
allerlei pluatMTi, waarvan men wel
en naar andere waarvan men niet ge
hoord had en kwa'.nen niet tot een be
sluit. Ten slotte, ziend,. dat het niet
vorderde, beeft Frankrijk, onder de
leiding san Poincaré de streken van
Rijn en Roer bezet. Hoe kwalijk is
hem dat genomen Onder het gejam
mer Van Duitschland was dit de bijna
aigemcene opinii-Poincaré hield,
alleen in Frankrijk» belang, het her
stel van de wereld tegen. Bitter wa
ren de verwijten, die naar l'ar.js wa
ren gericht. Ook uit ons land he-
iaav Zelf» mt-nvhen die tijdens den
oorlog doodsbang zijn geweest voor
het schrikkelijk gevaar van een Duit-
«che overheersehing in de wereld, ver
gaten een naar dozijn maanden later,
dst Frankrijk vooral dit had afgewend
en verbeeldden zich den toestand al-
Duitschland het rampzalige
slachtoffer, zieltogend op de» grond
en Frankrijk het booze «lier. op zijn
horst gezeten, trachtend hem te ver
stikken.
De werkelijke positie wsa wel heel
ander- Aan den ernen kant het Fran-
»ohe land. dat anderhalf millioen
krachtige mannen verloren had, waar
aan groote provinciën deel» door den
oorlog, deels totaal onnoo lig 'ciwoest
«aren en geruineer<leen bijn.a hope-
looze «laat van financiën, waarin
a'leen de oorlogsvergoeding verbete
ring brengen kon.
Maar die bleef uit. Onder allerlei
voorwendsels en uitvluchten onttrok
Duitschland zich aan zijn verplichtin
gen. erger nog. liet toe dat onbekwa
me en kortzichtige regeerders in Ber
lijn de bewoners van de bezette stre
ken noodzaakten tot een lijdelijk ver
zet. waarvan dezen alleen, maar
nV de Berliinsche machthebbers de.
nadoelen ondervonden. Zóó sterk
werden deze arme lieden gesueizc-
«ecriJ. dat zij niet konden inzien boe
hun viimden niet de Fran«-hen wa
ren. die kwamen om het hun ver
schuldigde. maar hun eigen landgc-
nooten. die hen de ksitacies uit het
vr«r lieten halen.
Fn dat zonder baat. Het doelde
hezeitingstrocpen tot den aftoelu te
«1 «ineen, werd niet bereikt. Voor dc
zoo-.echte maal in de laatste jaren
toonden do Duitschers hun nationale
foutgebrek nan inzicht van het
karakter van anderen. Hot Franscbo
volk, gepijnigd door den oorlog, ge
kweld in den zoogenaainden vrede,
klaagde niet over zijn regeerders,
maar hield met lien vol: het bleet
staan op den ivoren toren van zijn
recht. Alles, wat het lijdelijk verzet
bereikte, was een ongehoorde geldver
spilling: er werden sommen verloren,
die de overwinnaars, had men hun die
als schadevergoeding alvast uitbetaald,
tot zachtheid zouden hebben ge
stemd. Ellende voor den kleinen man in
Duitschland zelf, machteloosheid van
opvolgemle regeeririgen, verwarring
in de politieke partijen en daartegen
over een vastberadenheid in Frank
rijk, waarvan de erfvijand opnieuw
niet» begreep. Opnieuw want men
had toch al eenmaal, bij de taaie ver
dediging van het Fransehe land, kun
nen opmerken, hoe valseh de gedachte
was geweest, dat men te maken had
met een wuft en moreel uitgeput volk.
Heldhaftig h.vl het z'u-h verdedigd te
gen de invaller», even taai verweer
de het zich tegen hun kwade trouw in
den vrede.
Als wij op dit «ogenblik de balan»
opmaken van do overwinnaars en van
de overwonnenen, dan zien wij bij de
«men weliswaar een f<erooid«ï schat
kist. tnnnr ren volk, dat zich jtWt®
financieels offer» getroosten wil. Bij
de anderen een politieke onzekerheid,
die tot haar toppunt is gestegen. Alles
wat aan democratie na den val van
het keizerrijk gewonnen is in groot
ftevanr gebracht. De Duitsclio justitie
in het beruchte proces tegen Hitier,
I.udendorff en de rest onsterfelijk ge
blameerd. Duitschland rijp voor een
monarchalen staatsgreep, die waarlijk
de Hohenzollern» weer tot het gezag
zou kunnen brengen. Wie nu nóg ré
gelooft, dat dc Duitschers zelf hun
mark hebben gedeprecieerd. is waar
lijk ongeneeselijk. Nauwelijks hobbw
zij als goochelaars de papieren'
mark ter zijde geschoven en de ..goud-
mark" aanvaard, of deze blijft on
peil. ia «tijgt nu en 'dan boven de
waarde van de mark van vóór den
oorlog, het l»e»te bewijs, dat het ver
haal der Puitsebe armoede een
sprookje is. Hoe zou het c>ok anders
zijn! De Duitacbo staatsschuld is met
de débicle van de papieren mark ver
dvvenen, de binnenlondsche schulden
zijn afbetaald: hypotheekneinci's heb-
t bijna niets het zilveren dak
nno juinden kunnen lichten. In
middels staan il«- Franseho financiën
slecht voor. Ken oogenblik zells
>ft het l'iunsclio betaalmiddel in
gevaar verkeerd. Dour Poincaré's
gio is ook «leze aanval gekeerd en
zijn de aanvaller» met bob lood e koppen
afgedeinad. Dezer dagen heeft ecu tcc
kenaar dat feit in beeld gebracht
een i-toet van zj>eculeer«ind« Duitsclio
bankiers met hangende hoofden terug-
koerend naar huis, terwij! op den ach-
tergrond het vaandel met het embleem
„Nach Pu ris" achtergelaten wordt.
Menschcn a!s Poincaré ktijgen in
de wereld nooit dadelijk de sympa
thie, die zij verdienen. Orn de eenvou
dige reden, dat zij zieh niet aan
haar storen. Zij hebben eenmaal een
duel, dat i j rechtvaardig achten, daar
op gaan zij af. zonder te malen
om het geklaag van dc toeschouwers
langs hun weg. Hoe zou een regeer
der kunnen zijn als een windvaan, die
gehoorzaam draait wanneer de lucht
stroom hem her- of derwaarts blaast
„Oververzadigd als men was van
handige lieden", zei Hugucs le Roux
in 1019 in een artikel over Poincaré
dc „Revue Mondiale", erlangde
n naar een president, die ja en
:n zou kunocn zeggen en zijn mee-
ning zou weten te doen eerbiedigen."
De men*chen die zich verbeelden, dat
hij het herstel van de zioke wereld
tegenhoudt, daar hij Ilijn- c-n Roer
streken liet bezetten, om de Duit-
iicrs tot betaling van hun schulden
te noodzaken, zullen naderhand pas
inzien, dat z ij zich vergist hebben en
dat Poincaré gelijk had, toen hij
krachtig optrad. Niet omdat hij de
Duitschers beletten wil tot bloei te ko
men. tnaar omdat Duitschland lijdt
aan twee ernstige kwalenonbekwa
me bestuurder* en reactionairen als
Ludendorff en zijn aanhang, dien het
tc doen is om den terugkeer van een
erouderd en vermolmd imperialisme.
Wie dit in het oog houdt, kt n met
een verklaren boe hot mogelijk i*. «lat
«le beste Duitschers ronduit erkennen,
dat 7ij betalen moeten en betalen
willen, terwijl het land zijn verplich
tingen niet nakomt, liet is hun nood
lot, «lat zij geen betere bestuurders
hebben, althans dat dezen niet lot de
regeering worden geroepen. Kr zijn
vele menschen in en buiten Duitsch
land, die er vast van overtuigd zijn,
dat een referendum betreffende op
rechten, rechtvaardigen omgang met
Frankrijk in financieele en andere za
ken een geweldige meerderheid zou
vinden in Duitschland.
Om terug te komen op Poincaréde
eerste mededeeling na hot, bericht
van den vat van zijn kabinet is, dat
de president van de republiek hem
verzocht heeft, aan te blijven. Geen
wonder. De hevigste bestrijders van
dezen man (en men weet, dat, er hef
tige strijd kan zijn in het Fransehe po
litieke leven) kunnen hem niets verwij
ten, omdat hij zich niets te verwijten
heeft. Poincaré is een eerlijk man.
Hij verbergt dc waarheid dus niet voor
de Kamer, al zou dat voor zijn ka
binet voordeeliger kunnen zijn. „Uit
spraken als „geen financieele kunst
grepen, geen ontveinzing, geen ver
momming, geen fantastische voorstel
lingen", volgen zijn uiteenzettingen
als een refrein", zegt Hugues le Roux
in bovenbediield artikel. Zulk oen
man is noodig in een land, dat in
moeilijkheden verkeert, llij is noodig
op de hoogste plaats. Daarom hopen
allen, (lie dc toekomst van Frankrijk,
ook die van Duitschland pn het. overi
ge Europa goed inzien pn zich niet
door het tegenwoordige laten afleiden,
dat Poincaré dc rcgcering niet ver
laten zal.
J. C. P.
Van het politieke tour-
nooiveld.
TWEEDE KAMER.
2G Maar'.
Oorlog. Vele atuer
dementen.
Gisteren deelden wij 't mede: dc
minister heeft om en bij middernacht
zijn antwoord rede aangevangen. Om
half één toen wij onze ïncdcdce-
lingen sluiten moesten, «wilden wij
nog tijdig in Haarlem aanwezig zijn
- was dc minister nog aan het woord
om één uur ook, half twee. twee
uur eerst om bij half drie eindig
de de uitvoerige minister \an oorlog,
wiens rode op dat uur nog sleohta
door een tic-nial afgematte hamer'le
den werd bijgewoond.
Van wat. na half één kwam thans
nog het een en ander.
Uitvoerig bestreed de minister de
gedachte van den beer Oud, die een
jiolitie-leger voldoende noemde voor
ons land. De minister daarentegen,
achtte zoodanig leger onvoldoende
voor neutraliteit -handhaving, en een
ernstigen 'aanslag op de preventieve
werking van het leger.
Naar aanleiding van wat de heer
Oud en andere Kamerleden, met Jicm,
b.v. de lieer van Roveetcyn. aanvoer
den als bezuiniging op oorlog kunnen
de aanbrengen da gedachten, of
wat men daarvoor houdt, van den
heer Col ij n in November 1922. (over
de werkelijke beteokenis waarvan men
nog niet nllcs weet) stolde «le mi
nister nog eens z ij n e gedachten over
het veslingstejsel vast: dat het, vos-
ngsteisel er is oin het veldleger, het-
elk een versterkte basis noodig heeft.
Niet is het veldleger er. om het vcs-
tingstclse'.
I Punt voor punt heeft de minister
do critiok van den Vrijheidsbond op
zijn stelsel nagegaan, tómt voor punt
wees hij de critiek van den lieor Dres-
selhuys terug. Daar was allereerst de
lcficrsferkte. Tot vermindering is de
minister niet bereid. Opheffing van
één divisie zou d«s preventieve wer
king van het leger met 25 vermin
deren. Dat een roede artillerist ische
uitrusting niet mogelijk is voor het
huidige leger, ontkende minister van
I)ljk ten eenenmale. Voor de eerste
jaren meent „Oorlog" 00 millioen te
zullen noodig hebben. Voorloopig. De
ze millioencn wil «Ie minister !o« ma
ken uit de 10G millioen. die hij in het
geheel wenschelijk vindt. En zoekt
naar een ander,, wijze van financie
ring, voor korteren tijd. Met den
minister van Financiën.
De oefeningen zijn nog niet zoo als
zij wezen moeten, maar hier is
zegt dc minister evenals ten aan
zien van dc uitrusting alles nog in
wording, het etelsel-van Diik nog in
ontwikkeling. De oefeningen worden
echter steed* uitgebouwd, waardoor
het beroepskader van thans dringend
noodig is Een overcompleet is er niet
meer op het oogenblik. stelde de mi
nister vast.
Wat het capitulanten-stelsel en de
nieuwe ordening van het vooroefe
ningsinstituut aangaat, over beide
onderwerpen zullen de Kamer nog
wettelijke wijzigingen worden voor
gelegd, zoodat zij haar oordcol zich
nog voorbehouden kan, dat nog na
der zal kunnc-n uitspreken.
De combinatie van opleiding voor
beroepsofficieren en van verlofsofficic-
ren schijnt in do practijk niet die na-j
doelen te zullen medebrengen, welke
men er van verwacht. Een definitief,
in onderdeelen uitgewerkt besluit
lieeft de minister nog niet genomen.
Wijziging van de verouderde krin-
genwet overweegt de minister, bezui
niging zal iliij aanbrengen waar hij
kan.
Hedenmiddag heeft de Kamer gere
pliceerd op dc algemeene beschouwin
gen bij „Oorlog". De heer Dresselhuys
poogde den repliek-tijd, bij Regle
ment van Ordo op tien minuten be
paald, met vijf minuten verlengd te
krijgen. Maar het lnkte hem niet: de
meerderheid verklaarde zich tegen de
verlenging voor vandaag, incidenteel.
Alle standpunten werden bij de re
pliek onveranderd en onverzwakt ge
handhaafd, gelijk zij in eersten ter
mijn waren verdedigd.
Daarna de artikelen!
Bij het eerste in bespreking geno
men artikel kwam de heer Ter Laan
met een motie, die van do Kamer de
uitspraak vroeg, dat met het stolsel
van toelagen voor verschillende groe
pen van officieren moet worden ge
broken voor de toekomst: de huidige
salarissen wil de heer Tor Laan niet
aantasten. Zijn motie zal op nader te
bepalen dag in behandeling worden
genomen.
Intussehen sprak de heer Duijtnaer
van Twist zich toch over oen inhoud
dor motie n-edsui': «>ok hii wensehte
de toelagen afgeschaft te zien, achtte
di«» zelfs verderfelijk.
De heer Deckers mede, gevoelde
veel voor de afschaffing, maar wilde
wachten tot de eerstkomende salaris
herziening. De minister zal de kwes
tie ««eatudeeren hij ziet voor- en
naderle» - dan komt hij welbeslaeen
ten ijs. als «ie- motie aan de orde ge
komen znl zijn.
Een achttal amendementen was
door den heer K. ter Laan ingediend,
die aan het Joger gelijk de heer
Ter Laan zeide zijn «x.rlogskarak-
ter zouden ontnemen. Dij «je algemee-
ne i«©schouwingen had do heer ter
Laan bij „Oorlog" altijd in zijn
kracht. zijne amendementen reeds
verdedigd, zoodat hij thans met en
kele opmerkingen volstond.
Hei eerste amendement wilde de
opheffing dor plaatselijke staven. De
minister zeide, zonder die staven, liet
leger niet, te kunnen leaden. Stem
ming. Ifet amendement viel met 58—
21 stommen. „Leve de bezuiniging"
riep de heer Duijs.
Mei zijn tweede amendement pro
beerde do heer K. ter Laan. door één
millioen af te nemen van de totaal
som di'r jaarwedden, schadeloosstel
ling etc.. der officieren, tot een krach
tige verminderiiie te. komen van de
legerfterkl". Verdediging van ons
Iqnd aldus dp heer ter Laan is
toch niet mogelijk....
De heer rmeseelhuijs noemde de
groep van amendementen-ter Laan
destructief en zeide esr niet mede ie
kunnen mediaan, omdat «je heer ter
I.ann tegenover vermindering niets
anders stelt, bijv. gelden voor nieuwe
oefeningen etc. De lieer Oud ver
klaarde zich voor de amendementen,
omdat zii in de richting des herren
Ouds gcdnchtengaiig gaan. Maar
voor het in behandeling zijnde amen
dement (heb tweede") voelde de heer
Oud in lier bijzonder, omdat ook toe
lagen voorde dienstnaarden erbij aan-
gevraagd- worde u. En daartegen had
hij overwegend bezwaar. Zoodanig,
dat hij met een motie kwam. waar
bij de toelagen voor dienstpaarden
voor officieren, die niet tot de bere
den wapen» behooren, onwenschelïjk
werden verklaard. Dienstpaarden be
staan nog all«en uit conservatisme
ze"de de motie-voorst ei Ier.
F Je minister verklaarde de amende
menten voor onaannemelijk, noemde
deze met. den lieer Dresselhuiis
destructief. D» dienstpaarden achtte
do beer Vnn Diik juist voor de
ooi'locrswerkzaamheid noodzakelijk.
randde de motie dus af. En de heer
Duvmaer vnn Twist mededeelenóe
dat de kwestie van het dienstpaard
door dc I^gercommissie wordt onder
zocht. noemde een motie-uitspraak
praematuur. De lieer Dressclhuijs
echter, za? in de motie slechte een
afkeuring van een systeemnatuur
lijk zen lie; kunnen voorkomen, dat
c n officier van een niet bereden
dien«twaprn oen dienstpaard perse
noodig heef!Doch daartegen ging
de motie niet in.
Do motie-Oud werd verworpen met
1^—28 Memmen, rechts teen links.
Het tweede amendement-ter Laan
aanvaardde de Kamer mede niet.
•Stemmen verhouding 5221.
Deze uitslag deed de t heer
ter Laan zijn amendement tot ophef
fing van de artillerie en tot bespa
ring op de luchtvaartafdeeling intrek
ken. H:j handhaafde daarente
gen zijn amendement tot afschaffing
van de cavalerie, dat al spoedig, na
korte toelichting en afwijzing door de
regeering in stemming kwam. En ver
worpen werd met 51 tegen 19 stem
men.
liet volgend amendement des hee-
ren ter Laan bedoelde dc opheffing
vnn dc Stelling van Amsterdam, De
heer ter Laan, in Ujn verdediging,
geloofde dat. was de heer Colijn nog
lid van de Kamer, b ij het voorstel
tot afschaffing zou gedaan hebben.
Met een beroep op een aflevering van
„Mavors", op uitspraken van den
heer Thomson, stelde de heer ter
Laan vast, dat de stolling „Amster
dam" niet t verdedigen is. De heer
Oud stemde daarmede ten volle in.
Niet, de heer Duymaer van Twist.
Zoo'n „luk raak" amendement nam
hij niet aan. Ook de minister noem
de het amendement, luk raak, want
liet geamendeerde artikel voteerde wat
dP Stelling Amsterdam aangaat alleen
een bedrag (naast andere voor fortifi
caties etc. i het algemeen) /oer de
drinkwatervoorziening
van dc Stelling Amsterdam. Deze stel
ling overigens wilde dc minister niet
missen, onverdedigbaar is zij, evenmin
als andere stellingen, niet. ,pe_hcer
ter Laan meende, dat zijn principieel
amendement zeer geschikt bij het
door hem gekozen artikel thuis hoor
de. maar toch trok hij zijn amende
ment in (zeide het bij de „Kustyerde-
diging" opnieuw te zullen indienen)
toen de heer Oud bleek, bij het on
derhavige artikel het amendement,
hoewel het principe waardeerende,
niet te kunnen aanvaarden en dn»
zijn stem daaraan te zullen onthou
den.
Het hield niet op met amendemen
ten ter Laan. Tn art 20 wilde dezelf
de amendementvoorsteller een wijzi-
cing brengen, met de bedoeling de
'-erhalingsoefenintren voor dit jaar
-«et te doen plaats hebben, omdat pn
die onnoodie noemde en geldverslin
dend. Van dit amendement, deelde de
minister niets meer mede, dan dat het
onaannemelijk was voor bent.
Naar goede regeling van kostwin
nersvergoedingen, billijke bel andehng
van wachtgelders, goede regeling voor
«le bestuurslede» van „Ons Behang
voor de mogelijkheid van bijwonen
van vergaderingen dier verecnigmg
allo desiderata van den heer ter
Laan il de minister heensturen.
Over liet amendement wordt mor
gen gestemd.
Met die stemming begint de verdere
behandeling der Oorlogsbegrooting.
Vandaag werd het toch weer zes uur.
INTIMUS.
Binnenland
de duitsche concurrentie.
Het Tweede Kamerlid, mevrouw Bak
ker-Neut heeft aan de ministers van Jus'i-
lic en van Arbeid de volgende schrift*
lijke vragen gesteld:
„Is het den ministers bekend, «lat vol
gens bet Ned. Toomkums'.enaars-B'.ad van
1 Maart 1924 door e^n Nederlandsehen
vice consul m Duitsdhland op aanvraag
telegrafisch een collectief pasvisum !s
verstrekt aan een Duitsch ensemble van
musici, en dat dit pasvieum voor 12 per
sonen. «lot geldig was vam 1 December
1923 tol 7 Maart 1924, slechts f 6 heeft ge
kost
Zijn de ministers iniet van» meening, dat
in «leze tijden van malaise, nu zooveel Ne
derlandsche musici broodeloos zijn, aan
vreemde orkesten of ensembles geen faci
liteiten voor het pasvisurn behooren te
worden verleend, en dat bij toelating
rekening diunt «e worden gehouden met de
belangen der Nederlandsche musici?"
VALSCH HEID IN GESCHRIFTE.
Een arbeider-ondorbaas te Bergereom-
pascuum wordt verdacht in Februari 1923
»3n de Centrale Commissie voor Steun-
verleoning te Etnmen een brief te hebben
geschreven, waarin hij mededeelt, dat een
aantal te Bargercompaseuum wonende ar
beiders weigerden te arbeiden en daarom
ten onrechte een eteunbedrag krachtens de
door dc gemeente getroffen steunregeling
wegens loonderving ontvingen, en dit
schrijven valachelijk met den naam van
den secretaris van den Vervenersboeid te
Bargercompaseuum te hebben ondertee
kend.
Tegen dezen onderbaas heeft het bestuur
van den Vcrvencrsbond «en aanklacht we
gens valfchheid in geschrifte bij de justi
tie ingediend. Daar do aangeklaagde ar
beider» door dit schrijven gedupeerd zijn,
zu'.icn zij bij civiele procedure een vorde
ring tot schadeloosstelling tegen den on
derhaas instellen.
BOTSING VAN TWEE AUTO'S.
Op den Nieuwen Vlissingschen we?
heeft wederom een auto-ongeluk
plaats gehad. Een van Vliasingen ko
mende autobus is in botsing gekomen
met een particuliere auto, die van
Middelburg kwam. Beide wagens
werden beschadigd, terwijl een der
inzittenden van de gewone auto door
glasscherven werd verwond. Naar
Het Va«l. verneemt was de chauffeur
van de bus verblind door het ver
blindend licht van de gewone auto.
ALLEENWERKENDE BAKKERS
PATROONS.
Op de vragen van den heer Staalman
beireffende het verrichten van arbeid door
alleenw«!rk«ifle bakkerspatroons vóór 6
des morgens en vcroordeeling van deze
patroons deswege, antwoordde de Minister
DONDERDAG, 27 MAART,
Londen 2 L.O. 365 M. (Nedorl, tijd).
1.20—2.20 a.m. Draadloos Concert.
4.20—4.50 ri.m. Draadloos Concert Davld
Rarleliffe (bariton).
5.50 kindemurtje.
7.20 n.m. Percy Scholes. .WelelïjkscH
muziekpraai j e.
8 m.m. Draadloos concert van „Thfl
Greys".
8.50 m.m. Een avemd van Britsche Conn
ponisien. Te geven door een kwartet etf
verschillende solisten.
10.06 n-m. Causerie van Dr. W. IT. Ste
venson over verschillende sterren.
10.20 njn. „Savoy Orpneaas" en „Savoy
Bands"
Birmingham 5 I. T. 475 M. (Nederl. tijdj,
3.50 —4.50 m.m. Piamo«iuLntet.
5.CO n.m. Dameshoekje.
5.50 n.m. Kinderboekje.
7.20 n.m. Percy Scholes. VTekelijkscfi
mnziokpraaije.
8 n.m. Klassieke muziekavond. Piaso«
quintet en zang.
9.50 zi.m. De heer Vernon Brook ovet
machines.
10.20 n.m. .Savoy Bands",
Bournemouth 6 B. M. 385 M. (Ned. tijd),
4.0s n.m. Ethel Bowland, piano.
4.20 n.m. Draadlooze dansmuzidk.
5.05 n.m. Damesuurtje.
5.35 n.m. Kinderuurtje.
7.20 n.m. Percy Scholes. Wekclijkscü
muzielcpraatje.
8.20 n.m. Populaire muziekavond. Or
kest en Solisten.
10.20 n.m. „Savoy Bands",
Cardiff 5 W. A. 353 M. (Nederl. tijd).
5.20 n.m. „5 W. A's" „Five O'Clocks",
6.05 n.m. Kinderuurtje.
7.20 n.m. Percy Scholes. Wekelijksett
muziekpraatje.
8 n.m. Draadloos concert Orkest en So-
10.05 n.m. Dr. T. J. Simpson over „R<i«
man Te s uit de Engelsche Geschiedenis",
10.20 n.m. „Savoy Bands'
Manchester 2 Z. IJ. 375 M. (Ned. tijd).
5.20 n.m. Damesuurtje.
5.50n.m. Kinderuurije.
7 m.m. Francis Stafford. Fransehe Cau-
7.20 m.m. Percy Scholes. WekelijkscK
muziekpraatje.
8.05 n.m. Sjmphonie-Concert.
10.50 n.m. „Savoy Bands".
Newcastle 5 N. O. 400 M. (Ned. fijd).
4.055.05 n.rn. Draadloos Conoert doot
„The Clny Page Trio".
5.05 in.m. Damesuurtje.
5.35 m.m. Kinderuurije.
7.20 oi.rn. Percy Scholes. Wekelijkscü
tnuziekpraalje.
3 n.ra. Opera-avond. Orkest en solisten.
10.20 n.m. „Savoy Bands".
Parijs (Radiola) S. F. R. 1780 M. (Neu'ert.
tijd).
■1.05 n.m. Draadloos Concert door heé
Radiola-Zigeumerorkesl.
5.05 n.m. Radioconcert.
9.20 m.m. Radioconcert. (Le Roman, D'Ar,
lequin. Revue de la Quinzaine. enr..).
10.20 n.m. C-auserie over het dansen dooï
den heer Jean Schwartz.
Brussel S. B. R. 410 M. (Nederl. tijd).
5.20 n.m. Een uur muziek van een
plaatselijk orkest.
8.50 n.m. (Lichte- en dansmuziek.
Ned. Vereen, voor Radiotelegrafie.
Mei den zender P. C. G. G. zal door da
Sederlandsche Vereeniging voor Radiote-
iegrafie. den Ilaag, een concert worden uit
gezonden. aldus Radio Expres. De golf-
isngie is 1070 M. en het Tm eert begint om
£.30 uur m.m. Medewerking van Mevrouw
ïhecla BruckwïlderRockstroh (sopraan),
mevrouw Julie de Stuers <uiez2o-bopraan),
1e heer Jaap Stalijn (hobo). A3n de-i
v.'eugel Mevrouw Dina Appeldoorn*.
Feuilleton
Geautoriseerde vertaling, naar het
Eugelsch van
P. G. WODEHOUSE.
Ije muzikale lacli klonk nog sfeeda
in zijn ooren en hij wensehte fiat hij
manr nooit aan Gridley Quayle ge-
«laclit had, dat een zeker deel van het
I-'.iicrelürhe Wende publiek hem nooit
f.r, haar held had gemaakt, en dat.
Jiü zelf dood was.
Hij was er nu al meer dan twee
jaar mee bezig en liet scheen Ashe
ine. dat Gridley iedere maand min
der menschel ijk werd. Hij was zoo
kalm en zoo volkomen blind voor de
feiten, dat het puur geluk was dat
hij nog iets ontdekte. Om voor zijn le
vensonderhoud van Gridley Quayle af
te hangen, was even erg als aan een
r.' ander vreeseüjk monster gebonden
te zijn.
Terwijl hij zoo op zijn penhouder
zat kauwen, scheen ziin afkeer van
Gridley zijn hoogtepunt bereikt te
hebben. Als hij deze verhalen schreef.
bedacht hii gewoonlijk eerst een titel,
en schreef dan het „avontuur".
En in een grinspinierd oogenblik
's nachts, had hij op een enveloppe
deze. woorden neergeschreven:
HET AVONTUUR VAN DEN
STAF DES DOODS.
En mot denzelfden afschuw, waar
mee een vegetariër naar een rups in
zijn sla kijkt, keek hij nu naar deze
woorden.
Nachts had de titel hem zoo veel
belovend toe geschenen, zoo vol van
onverwachte mogelijkheden. Het was
nog wel een sant rekkelijke titel, maar
nu het oogenblik was eekomen, om
het verhaal te schrijven, kwamen er
nocr vele gebreken te voorschijn.
Wat was een „Staf dos Doods"*"
Het klonk goed, maar wat was hel op
den keper beschouwd, eigenlijk? Men
kan geen verhaal schrijven over den
staf des «loods, zonder te weten wat
een staf des doods is; en aan den an
deren kant, als je zoo'n mooien titel
gevonden hebt, kun je er toch maar
niet weer dadelijk afstand van doen.
Ashe streek door zijn haar en kauw-
de op zijn pen.
Er werd op de deur geklopt.
Ashe draaide zich woedend om. Daf
ontbrak er nog maar aan. Hii had
juffrouw Bell al minstens twintig
keer verteld, dat "hij onder geen voor
waarde 's morgens gestoord wilde wor
den. liet was niet te doen, als hij tel
kens op moest, houden met werken.
Hij bedacht vlug een paar dingen, die
hij tegen haar zoggen zou.
„Binnen!" riep hij, en bereidde zich
voor op het gevecht.
Ei' kwam een meisje binnen, het
meisje van de voorkamer op dc eerste
verdieping, het meisje mei de blauwe
oogen, dat hem had uitgelachen om
zijn Larsen-oefeningon.
II.
Verschillende omstandigheden wa
ren oorzaak, dat Ashe bij het, begin
van dit gesprek een armzalig figuur
sloeg. Ten eerste verwachtte hii ziin
hospita, die klein van stuk was en de
plotselinge verschijning van een vrij
lang meisje was verwarrend. Ten
tweede had hij in afwachting van
juffrouw Bell een woedend gezicht se-
zet, en het was lang niet eenvoudig
om dat zoo plotseling te veranderen
in een vriendelijken glimlach. Ten
slotte kan men van een man die al een
half uur voor een papier zit met dc
woorden:
HET AVONTUUR VAN DEN
STAF DES DOODS,
en die er achter probeert te komen,
wat- een star des 'doods kan zün. niet
verwachten, dat hij zichzelf volkomen
onder bedwang heeft.
van A.. II. en N.Een aanwijzing, als ïri
bet eerste lid van art. 38 der Arbeidswet
1919 bedoeld, hec-f: tot heden niet p'.a&ts
geliad.
In alle gemeenten mogen dus alleenwer-
Icende bakkerspalroons. indien *ij in het
bezit zijn van een daartoe «trekkende ver
gunning van den burgemeester, bakkers-
arbeid verrichten vóór 6 uur des voor
middags.
Volgens de bij de Arbeidsinspectie inge
komen opgaven zijn in totaal 61 alleenwer-
kende bakkeispatroons sedert de inwer
kingtreding van de Arbeidswet 1919 ver
oordeeld wegens het vroeger aanvangen
met den arbeid, hij of krachtens die wet
toegestaan, doch in geen enkel dier geval
len is principale hechtenis opgelegd.
Het resultaat van dit alles was, dat
Ashe zich misschien wel een minuut
lang, idioot gedroeg. Hij knipt© hefti»
met zijn oogen, en hij stootte klan
ken uit. Als er een zenuwarts bij ge
weest was, zou hij onmiddellijk zijn
diagnose klaar geliad hebben. Pas na
een heolen tijd dacht hij er aan om
op te staan. Toen hij Jiet- eindelijk
deed, gebeurde liet met zulk een ra-
ren draai en sprong, dat liet; wel een
J.arson-oefening leek,
Het meisje voelde zich ook niet op
hnnr gemak. Als Ashe wat kalmer
was geweest, zou hij aan den blos op
haar wangen hebben kunnen zien,
dat. zij de situatie moeilijk vond.
Maar aangezien een vrotnv in zulke
gevallen nu eenmaal gauwer haar
evenwicht terug vindt dan een man,
nam zij het eerst het woord.
,.lk vrees dat ik u stoor".
„Neen, neen", zei Ashe. ..0 neen.
heelemaal nier, lieelemaal niet. neen.
o neen, heelemaal niet, neen". Eu hij
zou non een heelen tijd zoo doorge
gaan zijn, als het meisje hem niet in
de rede was gevallen.
„Ik wou u mijn verontschuldigin
gen aanbieden", zei ze, omdat ik
daar straks zoo onbeleefd ben geweest
ani ii uit. te lachen. Het was i.lioot
ran me. en ik weef heus'-h niet. wa.tr-
')in ik bef deed. Het spijt nre erg".
Nog steeds heeft de wetenschap niet
het juiste antwoord ontdekt, dat een
jongmensch moet geven, als een knap
meisje verontschuldigingen teeen hem
maakt. Als hii niets zegt, maakt hij
ecu indruk, alsof hij naar niet wil
vergeven. -En alles wat bij zoggen
kan, maakt een dwazen indruk. Ashe
aarzelde nog wat hij doen zou, toen
llij plotseling het papier waarop hii
zoo lang had zitten staren in het- oog
kreeg.
.,Wat is een staf des doods?" vroeg
hij.
„Wat zegt u?"
„Ken staf des dootls".
„Ik begrijp u niet".
Dit onzinnige gesprek was te veel
voor Ashe. Hij barstte in lachen uit.
Even later deed het meisje dit ook.
En op hetzelfde oogenbiik schenen ze
allebei hun verlegenheid kwijt te
zijn.
„U denkt zeker dat ik gek ben"
zei Ashe.
„Zeker", zei het meisje.
„Ik zou het zeker geworden zijn,
als u niet binnengekomen was
.Waarom!",
,Ik probeerde een celective-ver-
hnnl re schrijven".
.Ik had er al zoo'n i«Iee ian. dat u
ichreef".
„Schrijft u ook?"
„Ja. leest u wel eens: „Dc Huis-
'iouw?"
„Nooit!"
„Ik feliciteer u. Het is een ver
schrikkelijk krantje met niets dan
knippatronen en raadgevingen aan
verliefden. Ik schrijf er elke week
een korf, verhaaltje voor, onder ver
schillende namen. In ieder verhaal
een hertog of een graaf. Jk heb er een
geweldigen hekel aan".
„Ik vind het ©rg jammer voor u'\
zei Ashe. Maar we dwalen heelemaal
van ons onderwerp af. Wat is een staf
des doods?"
„Een staf des dooris?"
„Een staf des doods".
Het meisje fronste de wenkbratl*
wen en dacht na.
,,M el, dat is natuurlijk de heilige
ebonieten staf. die uit den Tndischen
tempel gestolen is, en waarvan het
lieer, dal luj iedereen die hem bezit,
den dood brengt. De held krijgt hem
in handen en de priesters zitten hem
achterna, en sturen hem dreigbrie
ven. Wat zou het anders kunnen
zijn?"
Ashe kon zijn bewondering niet ver*
bergen.
„Dat is gewoonweg schitterend!''
„Wel neen!"
(Wordt vervolgd.v
