HET TOONEEL
HULSHOF'S LONG LIFE SCHOENEN
De Scarabée
De Biiitenlandsche Gasten in dit
Seizoen
'.aa! *.KJTc, ■waaneer buitealand-
icb toneelspelers ia ons L>a<i rijn,
boe. wij ce klacht, dat de kritiek en
het A bliek de gasten bon-ra verhouding
pri „omdat het vreemdelingen rija".
De -. icht is een uit mg van chaavi-
e:s ,_-:e wij als tegenwicht mogen Vs-
sch ea vaa de verafgoding van alles,
wa: - .c het buitenland komt, bij een
arn deel raa het publiek.
F i vocrsteliiagca vaa buitenlander*
is I.-.-t mij meermal'a gebeurd, dat per
ser. - i uit het publick ia de pauze naar
mij toekwamen en ruin of meer geïrri
teerd aan mij vroegen, or ik dat nu
wet telijk „zoo bijzonder" vond. Wij
hadden in Holland acteurs, die minstens
ev. goed, ja beter waren dan de
tenrinders. Bij de voorstelling van To
ten ma kwam iemand mij zeilf vertellen,
dat ons kleine landje we! tien Wegener*
bezat en toen ik ren die bewering be
gon te lachen, zei hjj verontwaardigd
„Och, jullie vindt het natuurlijk mooi,
omdat die man nu eenmaal een gro»
ten naam heefr in het buitenland"" Toen
i> dat eenige dagen later aan •tén >itzef
meest bekende acteurs vertelde, nchte
hr hartelijk en rei..Wat een gcbcne-
diia land ziin wij toch.' Tien Wegeners
JXn snat Nederland op eens aan den
fop van de tooneelspeelkunst
Uk deel dit hier mede als bewijs, dat
men zelfs in de tooncelwereld met dit
te ver gedreven chauvinisme spot. Wie
als ik herhaaldelijk over da hunst
der buitenlanders met toaneelspeJers
heeft gesproken, weet ook, dn
juist in de tooneelkrlngea voor bet spel
vac acteurs als Molssi, 3asseraann en
W-gener groote bewondering koestert,
nog niet wil zeggen, dat _:en daar
alt', van deze kunstenaars mooi vindt.
Overdreven chauvinisme h even
tiwsas als kritiekloozo bewondering voor
fce: uit het buitenland geimpor,eerde.
Wanneer ik zooals onlangs -- over
«n.- zeer middelmatige Fransche voor
stelling van MeUe Josette, .Ma Femme,
ie een van onze groote bladen lees,
da- men zulke blijspelletjes toch eigen
lijk alleen door Fransehen moet zien
ïj-- 'en. dan kan ik mij begrijpen, dat
Nc-ierlandsche acteurs de schouders
ophalen bij het lezen van zulk ver
slag. Wij maken om. lichtelijk belache
lijk. wanneer wij het eerste n« beste
ge r.porteerde troepje maar dadelijk als
vo rbeeld voor cc Hollanders stellen.
M „r wij doen daarentegen ocae eigen
kc stenaars niets te kort. wanneer wij
m- bewonderend enthousiasme ave: het
sp--l van vermaarde gasten als Molssi,
Ba sermaan en Wegener schrijven.
j kritiek over buitenlanders moeten
vr. altijd zeer voorrichtig rijn met ver-
ge- kiagert te maken met onze land ge
ur en. De buitenlanders hebben het
vc - deel, cat zij vreemd voor ons rijn.
Vl' i zien ze meestal voor het eerst, ken-
ne-. ze dus niet ruet al hun fouten en
hei belijkheidjes. De HoHandsche acteurs
e- actrices hebben wij reeds zoo dik-
rgezien, dat wij hen bijna altijd
m. i of meez; achter de door hen ge-
sr-.' ida figuren herkennen. Alleen d-e
h- cl g-TOoten, als een La Roche, een
Mn-ch, een Bouwmeester, een mevrouw
IX Boer, een Greet Lobo, vermogen het
so: 'S zich zelf geheel en al „weg te spe
ler om de anderen blijft bijna altijd
ie- van hen zelf hangen. Wanneer ik
een Kollandsch gezelschap zie, voel ik
m altijd min of meer „en familie". Ik
v precies, hoe mijn familieleden
spieken, lachen en loopen, zitten en
staan, ik ken al hun maniertjes in de
kleinste finesses. Het is altijd dezelfde
familie, waarin ik verkeer, een familie,
■waarin rich vandaag vrocüjke, morgen
heel treurige dingen afspelen.
Buitenlanders hebbes op onze land
genoot en roor, dat rij voor ons nieuw
ri. Wij herkennen in de spelers en
s.,- sisters niet onmiddellijk hun eigen
p. soonlijkheid, we zijn voor één avond
tenminste eens uit den familiekring
weg. Om deze zelfde reden kan er van
e goede voorstelling vaa dilettan
ten, dio wij voor het eers: zien spelen,
zelfs een zekere bekoring uitgaan. Maar
dat nieuwe moet ons ook juist ia ons
oordeel tot voorzichtigheid manen,
vooral bij middelmatige krachten. Een
vel;trekt niet buitengewone troep zal
on i al spoedig beter loc s oh ij n e n
da- een Hollandsch gezelschap van het
zelfde gehalte, omda- wij de fouten en
hebbelijkheidjes der artistes nog niet
kennen 2h van onze eigen landgenoo-
tcn.
Bij spelers als Moissi, Bassenr.ann
en Wegener is dit natuurlijk iets anders.
Zij beboeren tot de grooten en hun
talent is zoo breed, dat men hea juist
méér moet zien om hen naar volle
waarde te kannen schatten. Het zou
ongelooflijk lichtvaardig zün over een
acteur van de kwaliteit van Basser-
rr.ann een diepgaand oordeel te willen
uitspreken na hem enkel in twee Ibseh-
stukken Baumeiste- Soiuesz er. Nor»
en d® I één-acters van Salten te
hebhea gezien. Evenmin kan men dat
over Wegener, als men hem alleen ia
Der God anke. Totentanz en Der Vater
zax --pelen. Van acteurs geldt meet
rog dan van andera uitvoerende kun»
jsteuaars da: men ben eerst naar
volte waarde kan beoordcelen, wanneer
men ben meermalen, in vele en ce
mees: verscheiden rollen heeft gezien.
ij kunnen hoogstens zeggen, welke in
drukken het spel van de buitenland-
sche gasten op ons in de verschillende
door hen gespeelde rollen heeft ge
maakt.
Als tooneelspeler heeft Wegener om
zijn kunnen bij mij de sterkste her
innering achtergelaten maar de grootste
ontroering beeft Moissi mij geschort-
ken. Moissi heeft eenige malen mijn
zie! beroerd als geen ander. Wanneer
:k aan bet spel vat, Wegener en Moissi
terugdenk, dan zie ik Wegener voor mij
als krachtig tooneehpelsr met een on
feilbare techniek, Moissi als een zeer
fi;n acteur met een warms kunstenaars
ziel.
lts een gesprek over zijn kunst, dat
ik met Moissi mocht hebben, zeide bij
m:.i ..Ik wil in het werk vaa een kun.
stenaar betzij bij schilder, muskus
of tocneelspeler is altijd tets van hem
zelf zien. Een waarachtig kunstenaar
zal zijn persoonlijkheid altijd ia zijn
werk leggen. Waar riet ge dit sterker
dan ia uw eigen laad bij de schilde
rijen van Rembrandt; rijn schilderijen
onderscheiden zich van alle anderen,
omdat bij steeds iets van zijn eigen
persoonlijkheid, zijn genie, er ia gelegd
heeft. Hoort gij in een simfonie ran
Beethoven ook niet altijd Beethoven?
Bij een tooneelspeler. dit- werkelijk kun
stenaar is, zult gij altijd die kunstenaar
moeten herkennen. Een tooneelspeler
niet alleen reproduceerend, neen hij
ook scheppend kunstenaar. Een rol
moet voor hem slechts middel zijn de
rol is het uiterlijk omhulsel, waardoor
het innerlijk van een kunstenaar naar
buiten kan treden. Als dat niet z
dan zoudt gij een drama niet behoeven
te zien, dan zou immers de lezing u
even veel, misschien nog meer genot
schenken. Een kunstenaar plaatst de rol
zijn eigen licht, hij zal door de rol
tot ^..•Preken ea ho« grooter en per
soonlijker de kunstenaar is, hoe ster
ker de indruk zal zijn. dien hij op de
mcnschea maakt. Zijn spel kan in waar
heid voor het publiek een opeoba-
ing zijn. Een acteur .die met lichaam
ra zie! in de huid van een ander kruipt,
is geen waarachtig kunstenaar; hij zou
immers slechts napraten niet schep
pen. Een tooneelspeler. die zelf niets
roggen heeft, is voor mij absoluut
onbelangrijk!"
Toen ik hem reide, dat zeker heel
weinig toOMelspelers het hierin met
hem eens zouden riir., antwoordde
Moissi .Omdat ook slecht; heel wei
nig toonoelspelers kunstenaars ziin, die
it rich zelve iets te zeggen hebben!"
MoTssi's iheorié'n geheel voor ziin
verantwoording latend, vind ik ze tor.h
belangrijk genoeg haar biet .te vermel
den, omdat zij zulk een merkwaardig
licht werpen op zijn -pel. 'M] verklaren
volkomen, waarom Molssi'; opvatting
van sommige rollen als Oedipus cn
Hamlet als al te persoonlijk
zoo'n bestrijding heeft gevonden, niet
alleen in ons land zooals hjj mij wil-
1 gelooven doch overaL Maar
wij vinden er tegelijk de verklaring in.
waarom hij in andere rollen, die rich
geceel aan zija persoonlijkheid aanpas
sen, ruik een diepen indruk op het
publiek heeft gemaakt. Ia Fedja ea ook
ia Jedermann was het de ziel van
den kunstenaar Moissi, die onze ziel
beroerde ea dat gaf eea emotie, ontroe
render en schooner dan het meest vol
maakte spel. Een bekend acteur zei
mij, nacac hij Moissi had gezien, in
extase „Jloissi is met geen enkelen
tooncclspeVr te vergelijken. Bij hem
denk ik niet meer aan komedie spelen.
Hii draagt mij regelrecht den hemel
Ook zóó heb ik het bij Motssi's spel
herhaaldelijk gevoeld! Ik denk aan het
Unser Vatcr in Jedermann en aan het
sterven van Fcdja, aan zijn bekeering
vooral als bedelaar ia Da; grosze Welt-
theater. Op zulke oogcnblikkcn voerde
Moissi mij tot een hoogte, waar geen
ander tooneelspeler mij ooit vermocht
te brengen.
Maar dit zeer persoonlijke in
Moissi verklaart ook onze teleurstel
ling. wanneer wij hem in stukken zien,
de kunstenaar Moissi met ziin
rol in conflict komt. Ik ben er biina
zeker van. dat Moissi mi', ais ik hern
herhaaldelijk zag spelen, veie en groote
deceptie; zou geven en ons op den
duur misschien zelfs zou irriteeren. zoo
niet vervelen, al zou hii op aadcro
oogenblikken ons plotseling weer mee-
ccren in zijn hooge vlucht naar rijn
eigen rijk. Ik kreeg hiervan zeer sterk
den inrtnsi. toe» ik hem eens e«n avond
heb haarea declameeren, wat voor
een bijna roortdurendo teleurstelling be~
teekend e.
Paul Wegener is als tooneelspeler wel
geheel de antipode van Moissi. We
gener kruipt geheel in do huid van den
persoon, dien hij speelt. Hij is de all
round tooneelspeler, machtig in zijn
kunnen en geniaal in den opbouwende
uitwerking van zijn rollen. In zijn spel
doet hij het mees: aan eea acteur als
onze Bouwmeester denken, al lijkt We
gener n»ij. moderner, wat reeds uitkomt
in xijn repertoire cn zijn voorliefde
een schiijver als Stricdbexg. Wegener
grijpt door zijn spel d« toeschouwers ii
de ziel, uiaar anders dan eea Molssi.
Hij doet het geheel als tusschenpersoon
van den schrijver en het publiek, hij
is forsch, krachtig en robust en is met
'n Mongoolsch uiterlijk ook als measch
geheel tegenovergesteld aan den teeren
Molssi. Bij een speler als Wegener
hcudt men herhaaldelijk den adem in.
Hij imponeert geweldig, overdondert
soms zelfs zijn publiek. De tooncelsne-
lers <m dit aan het adres van hen,
die mccnc.\ dat wij ook in Holland eeni-
ge Wegeners bezitten hebben bijaa
llen een onverdeelde bewondering voor
Wegener. Wel voelt men, dat Wegener
eel voor dc film speeltzijn spel
over het algemeea wat sterk aangezet,
is wat grof van contour. Ea toch
weet deze reus soms ook zeer teere
nuances aan te brengen. Nooit zal ik
het tooneel vergeten tusschen fceni en
Maria Eis in het tweede bedrijf van
Der Va1 er. Jammer was her, dat
Paul Wegener voor zijn HoHandsche
tournee zulk e-r. somber repertoire bad
uitgekozen. Zijn rollen te Haarlem
vormden steeds pathologische grensge-
vallen, die den acteur wel gelegenheid
gaven tot sterk expressie:, beeldend
spel. maar het publiek terugschrikten.
Dat was des te meer te betreuren, om
dat Wegener verreweg het sterk'te en:
semble had meegebracht. !n welk Hol
landsch gezelschap zien wij .irtistcn als
Wegener, Maria Ei;, Fran Richard
de onvergetelijke „min" in Der Vater
en Lothar Müthel te zamen.
Basscrmann heeft den naam ook
Top Naeff wees er onlangs op
Duitschlacd's grootste tooneelspeler te
zijn. Ik moet bekennen, dat ik van
zijn gastvoorstellingcn te Haarlem niet
dien indruk heb meegenomen,
herinnering aar. Wegener en Moissi zal
mij sterker bijblijven dan van Ba ser-
mann. al had ik onverdeelde bewonde
ring vo«r zijn Baumeister Solnc-r. Het
lijkt mij toe, dat Basscrmann als kun
stenaar tusschen Wegener en Moissi
ia staat, fijner en intelligenter dan We
gener, sterker in uitdrukkingsvermogen
grooter van technisch kunnen dan
Mofssi. Wat mij bij Basscrmann «:crk
trof. was rijn eenvoudige, natuurlijke
manier van spelen, zijn fijne toets van
spel maar in zijn opvatting in Nota
en Der Ernst ces Lebens stond hij
soms 100 ver van mij af, dat dit mij
belette hem volkomen te appreeleeren.
Ik heb echter een sterk vermoeden, dat
ik over Bastermann heel anders zou
oordeelen, wanneer ik hem in meer
rollen zag.
Bij de vele teleurstellingen, welke dit
sci/oen ons heeft gebracht, i, het op-
•cden van beroemdheden als Mond,
Basscrmann cn Wegener te Haarlem li:
een tijdsverloop van enkele maanden een.
winst .geweest, waarvoor wij niet dank-,
baar genoeg kunnen zijn. En met vreug
de rullen wij ons ook blijven herinne
ren het hooge genot, dat de Vlaming
Dr. O. J. de Gruyter ons in Warenar
schonk en het zeldzame genoegen, dat
de oer-komische, fijne Eugen Burg ons
het blijspel verschafte.
J. B. SCHUIL.
Stadsnlenws
CREMATIE J. P. Th. J BROND-
CEEST.
In het crematorium op de begraaf
plaats West e weid is Donderdagmid
dag goerotnerd het stoffelijk over
schot van den heer J. P. Tb. .7.
Br _v!-
Verschcidenen kwamen den overV-
dene de laatste oer bewijzen. Onder
de aanwezigen merkten wjj op de her
ren Jhr. nir. A. van Jcr Goes van
Natars Jr., A. II. Weijburg en dr. F.
P. Keyser, die het bestuur der ver-
ccniging tegen het mishandelen van
dieren voor Haarlem en Omstreken
en de hoeren II. F. Wagenaar Reiziger
en D. J. A. Vrijdag, bestuursleden
der afd. Hnnrlem van cr Vereeniging
..Oost en West'' die met den heer
P. H. A. van der Brugh, secretaris-
van het Hoofdbestuur, deze ver-
eenitring vertegenwoordigde.
Van de andoren noemen wij
den heer M. Merens. in qualiteit van
voorzitter van de nfd. Haarlem van
het Ned. Tooneelverbond, mef. Marv
Fleisehmann en vele vrienden van den
overledene.
Voor dat de kist 'laaide .prak na
mens de vereeniging tegen het mis
handelen van dieren voor Haarlem en
omstreken Jhr. rar. A. van der
Goes van h' ster s -Tr. Een ▼an
INGEZONDEN M E O E D E EI IN CEM a 80 Cts. per rogel.
c
MET RUBBER ONDERWERK ZIJN ONOVERTREFBAAR.
IN GROOTE VERSCHEIDENHEID VOORRADIG
Schosnenmag. Noord-Brabant, i/ti L F. Keijser,L
de eigenschappen, die den overledene
sierde, aldus *pr.. de hoogate der ei
genschappen, was groote liefde voor
zijn medeschepselen. Het is een zegen
voor hem, die dezen karaktertrek be
zit. Het moge dan voor de familie
een troost zijn, dat de overledene eea
gezegend oiensoh is geweest.
Namens de vereeniging „Oost cn
esc" 0n mede namens de afd. Haar
lem der vereeniging. sprak de heer
P. H. A. v a n tl e r B r u g h. Dc tij
ding van het onverwacht heengaan
van den heer Brondgeest is door ons
allen, zeide spr., met diep leedwezeu
vernomen. Brondgeest waS iemand,
dio immer op zijn post was en steeds
met zijn adviezen klaar. Hij was een
man met groote liefde voor Indiê,
waar hij e^n schitterende carrière
beeft doorloopen.
Figuren als hij kunnen wij noode
,„i;sen. maar wij zullen voor het on
vermijdelijke moeten zwichten. Hij
laat een lichtend spoor achter
aan allen, wien het v en wee van
ïudió ter harte gaat. En daarmede
breng ik een laatsten groet aan hem.
Namens de famihe dankte de gchoon-
roan van den overledene, voor de be
toonde belangstelling: waarna de gist
daalde onder orgelspel er dc plechtig
heid was geëindigd.
OVERWERKVERCUNNINC VOOR
BANKETBAKKERIJEN.
>i> Minister van AAeid heef:
vonden aan hoofden of be»'.uurders van
Xvr.kcth .IVerijen in alle g-meenien <i"
Rijks :e vergunnen, dot in de wrten vaa
14 !o: en me: 19 April en van 2 to: cix m
Juni a.»., in bun onderneming door ar
bciders van 15 jaren ou-ler. in afwij
king van de artikelen 23 en 2W der Arbeids
wet 1319, arbeid wordt verricht, en zu";-
oudor nader bepaalde voorwaarden.
OE NEDERLANDSCH E KINDER-
BOND.
'oen.'dagavood hield in „de Nijver
heid'' in d® Jansstraat «ie heer K Diliin;.
lioofdbe-xuursUd van do vereenigirg voor
ichoot- en werktuteeti «u> lezir.? toet
,-Wd--n. Ir. 5.1.-lulling aan. «n
part zetting vn het werken *00 luidt
|e nff-.c.ccie uitnoodSging in de Kinder-
tuintjes in den Gemeentelijken eca-Ukvreek
tuin. door een 70 tal kinderen rsn den
Neder! audsehen. Kir.derb.ind. ra! jge
trocli', worden, een afdeeloii van dw Ver-
eetiging voor school- ea wrktoian op te
richter.
De preaidev::® van den Ned. Kinder
hand. afd. Haarlem, m«j. C. Westendorp,
bsef.e de aanweti^en waaronder de heer
L. Bouwer, directeur v»n den Hou*, ca
PUn'* *aeo ee de dames G. II. rxn laar
J. V.'-.tekes Macdor.ald en J Ber-!cni» van
Beriekoin hartelijk welkom. Zij
in haar openingsrede do ontwikkeling van
Kindcrboisd in Haarlem welke nu In
stadium gekomen l®. dat aansluiting
bij de Ver. voor echoo! en werkiu'men
WCZMcht e.e noodzakelijk, is gCWOrdW- l'e
lieer K. Dtllhig begon 'Irurop met ttljn 1®
ing. Hij deed «Jit 111 Haarl'.-in r«e.|» vo-ir
l«> derd® maal. Dc uitbroldh-j dio li«t
hier Ie besproken opvoedingssysteem van
cu en teeren in tuinen echter onder
ging heeft er voor gezorgd, dat er ook nu
genoog besprekingsstof overgebleven
De lieer üiüing begon met U Tertel
len vsn sijn jeugu; van sijn vader, sijn
•fdondeiwijser. eva. mannen die in hem
do liefde voor de natuur wakker maakten,
lie bij hem do grondslagen legden van
tin ontwikkeling, die xich in dienst zou
«tellen van de natuur, welk etreven zich
oornsrnelijk u:*«i zou in bet bestudeeren
za «Ut opvoedagssjrsteetawerken en le'-
ran in tuinen en he: verbreiden en verwe
zenlijken vat» de.t.lee daarvan. Spreker X*
daarvoor vele landen, waar van he:
•1 reeds met vrucht gebruik gemaakt
Ta 1913. hi«!d d' heer Püürg daa-
ij.o eerrte lezir; 1* Arnhe-u. -be to*
had. Hut dc echoolwerk'nioen er
orden, - aar nu reeds 500 kinderen
werken «n leemt.
n.dit oogenblik af. won de methode
sympathie van reer velen tn Holland. De
Centra!» Verecnig'tyg voor school- en werk
tuinen ontstond, zeer vee! vtreenigingon
■loten zich sam en steunden wij noe-
nen bijvoorbeeld den Bond van Ned. On
lerwijzers, de Maatjcbappij voo; hot nut
iart 't Algemeen, do „Vereeniging tot be
houd van natuurmonumenten, d® Tucht,
nie wit. In het jaar 1921 begon de reeeo
rig h«rt werk te subaidieeren. De toelage
werd later verminderd doch een Jaar geil
en weer me*, f 500 verhoogd, wel een b«-
'ijs. dat in alle kringen gesympathi
:*rd wordt met het werk vooral ook
',i men nog in aanmerking neemt da< hij
voorbeeld de raad van de gemeon'e 's-Gra
venhtge, alle vooratellen tot subsidieering
met algemeen e «temmen ajur.niasen- T-;r
loops 2ij opgemerkt dat in don Haag
reeds 1300 kinderen in de tuinen werken.
D- heer Dillicg 7side vervolgens, dat'
dit tuinieren voor de jeugd feitelijk a!s
hoofddoel heeft het gelukkiger tnaken var.
den mense-b, vooral van den jongen
mensch uit «le stad, die de natuur, de
.rijkste, mooiste leerschool niet kent. Niet
groot genoeg kan de ernst, en niet krach
»:g g-flheg het streven sijn, waarmede de
kinderen gewezen worden op de schoon
heid van de natuur, het groeien, het voort
brengen, het scheppen. „Dit la Alles
het kind", aldos spreker.
„Thomas Moore zeide. dat elk mensch
di® wat wil beteekenen. eerst twee jaar op
het land tnoet werken, opdat hij krijgt liet
verantwoordelijkheidsgevoel vso be'.
von, het besef da! hij op de wereld is om
■r!« ta scheppen."
Spreker ging den dieper op het vraag
«tuk in. en wee» er op. boa do verwezen
lijking van zijn Wee.a! ook preventie!
werkt, hoe bet khrdervn hefJr en gemeen
schapesin bijbrengt, hoe het hem van de
♦traat houdt, we!k e-n Vitriidlawmiddc1
het is tegen verichillend® ziekten,
sis bijTOorfcee'-l de tuhercu!oe.
„Wil her systeem werkelijk vruchten af
werper., dan moei her op paedagogisohec
voet geschoeid zijr.; ho'. moet werkosi ea
leeren zijn, onder leiding fo d® ink-en, bij
het aansrezige planten materiaal. D.Vn
!--r. de kinderen tutbsed. oniz.'g «n liefde
voor h« leren g.ton gcvoeksc."
Ssrekcr voitigde cr d« «aadaah*. op. dat
slechts dao fc-t menschdem gelukkige:
ksn worden, wanneer onze jeugd rein eu
me', goed® idealen hsai®ld bei leren k.-
gaar. In dezen zin kucmen vrij ouderen
onzs Vtnderer. weldaden bewij/en do-*b
!aa*. d.cn al» f«ri van -!® fiandementen de:
.--rtnrikelajg en opvoeding, het aanbreo
g-u van liefde voor natuur „n het wijzen
op de schoonheid van het voortbrengen
gelden.
Teuslotte zeide spreker dank voor debar
teiijka ontvangst m Haarlem. Hij hoop'.i
-l it spoodig een afdeeling Haarlem van de
Vereniging voor Bohoo 1- en NVerktuhasu
tot .stand mocht komeet en vestigde er de
aandacht op dat de heer Bouwer cii grot
driftig voorstander eri medewerker voor
de aMeeling zal zijn.
I-n de paure weriVn nog eenige vragen
beantwoord. Daarna werd <vn vrrzameüni
I.-»taaznp!aat<M geprojecteerd betreVkiiig
liMn.ende op de lnji.-ig. Na afloop, ds'i
de presidente, tncj. C. VTeetesdorp om
mede, dat men tor de oprichting van een
*fdt«-Xig over zou kunr.en gaan. omdat
reed» een 35-tal van de aansttcigen zich
aU lid opgegeven bed.
PERSONALIA.
Geslaagd zijn voor Stenografie Di
?'oma A: Koba Brusciao. Haarlem;
Uenur Osieck. O verveen; \'oor inachi-
nesgbrijyeu: Mien van Dijk, Heemste
de; Annie Wjllems en Henri van Mar-
sciis llartsinck. HaarUrn.
VAN KERKBOUW EN EEN BAZAR.
M- n «ehrijft on*:
W'i* Je VelMrstraat' van hot K!ev«Tjiar'
ei in kornr, ziet op da srfmltlng van h.-t
b-nrvwerk der Ni»)i«doKk.*k een reclame
plaat geschilderd in 41: g®val geen r«
clame p!s.st om koopcr* t«» tr»kW«n, mv>
een om gevera te wekken. Tegen een
gouden, rijzende z<«i «taat de ailhourt
die kerk «n op die silhouet cijo de
•dm gctcekend: ..Werkt al'en tr.'o aan
d**n bar ar vcor d» Noorderkerk. half Oc
tober s.s. Inlili-.ingéu I'ark laan I."
Wat wi! men daarmee T Ben !"!cr «sp
i*ekk«m 0:0 r.u «Iran aan *t wsvk te gaar..
ii!c;!-g ;o taakeu. dat op d.-.-u laiar
zat kuzrneo verkocht worden» Wan: die bv
■r moet duizenden opbrengen, omdat, at
eea gr dc«' van bet geld voor
•uw der kerk voorfcai>!«n. er ook
r»*n groot deel d-.or hypc-J-.eelc verkregen
moet word oei. En natuurlijk is '1 wee v-he
lijk. dat die hypothecaire «ehuld zoo klein
iigeiijk word'.
Daarom hoopt het Comid voor den ba-
■r. d»t vcio vrouwenbaodan in de ko-
ntenda m-iarnhv. nuttige fraaie twd
werken zulten maken dat jong. ni voor
werpen zullen vervaardigen, die op de
s'ajdlee geleerd xijn dat timmerlieden
meubeiinaker» tn een vrij uur «-nj
messenbakken of poppenmeubels willen
maken. En dat er dus zddveel in komt, dn:
liet gemakkelijker zal zijn op to noemen
cr niet, -dan wat cr we! i». Ook hoopt
d-ot tegen dien tijd vele winkeliers
iet« van hun voorraad zuilen eturen. het
Seen hun door een «peclal» commissie ral
worden verzocht.
Van nu af wordt alle* aangenomen, bij
-oorkenr aan het adres: Volksbelang,
isnsweg co. Haarlem.
Vaa dezen bazar is bewhermvroaw
Mevrouw Róeil -Rironmso de Voo van
iwijk. Rt ls een eere-comité gevormd,
waarvan mevrouw Maarschalk—-v.ui Cop
penaal eene-preeidente i«. Pre.i,lent® van
het üitvoerwd Comité is mej. N. A. M.
Baiha».
RADIO-PROGRAMMA
VRIJDAG. 4 APRIL.
London 2 L O. 355 M (Nadtrl. tijd).
4.£0 n.m. Sir Henry Waïford Davics. spe
ciaal schoolprogranim
5.20—6.50 ri.tn. Natniddagconcert enz.
6.50 n.m. Kinderverhalen.
3£0 n-m. O. A. Atkinson, filcncauserie,
3.50 n.m. Draadloos Concert Orkr;: en
lOAö n.m. Eric Moclugan over hc'. Vic
toria- en Albertmuseum.
11.05 n.m. Vervolg Ccmoerl.
Birmingham 5 I. T. 475 M. (Nsdsrl. tijd*
4.^-5.50 n.m. Draadloos caricett.
6.20 n.m. D.'irncvdiockjc.
6^0 ei.ra. Eindertioekje.
8£0 r..m. G. A. Atkinson, fllmcauserie.
8-50 n.m. Avond van oude muziek.
9.20 j».w. Causerie van Gordon Barntiey
over padvinderij.
10.05 n.m. Vervolg muziek.
Bournemouth t B. M. Jtó M. <N«d. Ilid).
5.CS n.m. ,.Ot«r alltr'.ei dingen".
5.20 n.m. Concert. „Trio Royal Ita:h Ho-
Dance Orrhestra
6.CÓ n.m. Dacnesuurtja.
6-ió n.m Kinderuortje.
8iO o-ïi». O. A. Atkinaan. fü»«i3us<r».
9.30 n.m. Klassieke muziekavond. (Schu
mann).
11.35 r-rn. ..Eigenaardige verwikV'ün-
«*n". Een verba®', vertaald uit h«t San»
fait.
Cardiff 5 W. A JS3 M. (Ntdsrl. tijd).
6.20 n.m. „5 W. A.'a" ..F'.ro O'nscks"*.
en Dsmmnrtja
7/6 n-m. Kinderuurtje.
810 e-m. O. A. Atkinson. f-Iaicaue-. -
8.50 n.m. ConeeTt. Populaire arond. Or-
Vest en Solwten-
I.15 n.m. Dansmualok.
Manchester I Z. IJ. 375 M. (Nsd tijd).
4ZO—6.50 o.n). Droadl.v.» Conner*.
640 a.m. DameruuTtJa.
6.-43 n.m. Kirederuurtje.
810 n.m. G. A. Atkinson, filmcsueerl».
9.t6 n-m. Volk* concert.
10 n.m. T. A. Coward, causerie cn-»r
ogel". Daarna v-ortretilng <or.c«TL
li.50 n.m. w. F. Blfrlier, fp-.anwh.®
"ïu serie.
N«weittl® 5 N. O. (00 M. (Nsd. Il]d).
5.C6 O-m Draad'.ori® Coceert.
6.05 n-m. Dameeuurtj®.
6_35 on. Kiaderuur.j®.
B£0 n.m. G. A. Atk.csoe. fllmcauaerfe.
8.50 a.m. ra-a*osd.
10-35 n.m. Erie Mac'.agaa ev«r hei Vle
er, a- ea AlbTUnussum.
10.50 n-m. VcorisattJag Opera avocd.
Ahenfesn 1 8. D. W M. (Nsderl. tijd.)
4.50—5.50 n.m. Kwartet en Nel!!® 5u'h»r«
land (sopraan).
6.20 n.m. Dszaeeuurtja.
640 n.m. KinderuurtJ®.
8£0 n.m. G. A. Atkinson, fflmo-Tuaerf®.
8.50 n.m. Concert. Draadloos Orkest.
9.05 n,m. Literaire avond. OpYoerieg
an Oliver Goldsmith's teojteelttrik „Fl:*
,-.rc,>s *.-. Conquer".
II.05 n.m. Vervolg draadloos orkest.
Clugow 8 S. C. 420 M. (Nsdsrl. tijd).
4.201.50 n.m. Draad'.on® Concert.
4 50—650 n.m. Dan Campbell (baritonT.
6.05 n.m. Datr»*uur'-Jr.
lü n.m. Kinderuurtjs.
"SO n.m. G. A. AUcinano, fUmcaoserio.
9.06 a.m. Literair» a*o«d. „Sie stoops to
C .Kjuer.'*
11.06 n-m. Draadloos Cooeert. K*wt*A
Shsffltld 6 F. L. MS M. (Ned. tijd).
4.5D-660 a ra Programma alt te Mad-
eiiMter.
7.76—406 r.m. Sheffield's kri feruurtje.
'Si c.m. O. A. Atkinson, filrncaoaerl».
8.50 n.m. Draadloos Concert. (Solisten).
Pariji (Radlols) S. F. R. 1780 M. (Nedtrl.
lijd.)
5.(6 n.m. Draadloos Concert. (Btetho-
en. St. Saen« enz.f
840 n.m. „Chranii)ue Théitra'.o".
9-20 r.m. Drsa«llo»Concert, me*, mod»
working van Julietzo Autrso van Cover'.
Garden (Londen) en van la Mom «ie uit
Bruttel.
Brustel S. B. R. 410 M. (Nedtrl. tijd).
5.20 n.m. Een uurtje muziek door een
plaat lelijk orkest.
3.35 n.m. Caueorie over het Belgische
Rood® Kruis.
8.50 n.m. Draadloos Concert met med®-
cricrig van Camia Flori.
Nederlandsohs SelntoMtallsnfabrlsk ts
Hilversum (1050 M.).
Hc: eerstvolgend radioconcert zal plaata
vinden «ïp Vrijdag 4 April 192» dc» avonds
te 3 uur mot medewerking van den heer
Joh. dc Htcr, Redacteur van „Hel Zoek
licht", die een voordracht zal houden over
het onderwerp: „Hoe wij door de draad-
looreile geestelijks d rigen verstaan".
Door he*, echtpaar dc Heer zullen eenlg .-
liedsren ten gehoor® worden gebracht.
Feuilleton
GtB'jt-t- ;.::--da vertaiinr, naar het
En^elsch vaa
P. G. WODEHOUSE.
10)
„A'erduiveld a.ialrekkdijk, Adams,
en verduiveld rijk. Meneer Peters 13
miJJionair, Adams".
„Dat heb ik in de krant gelezen,
zoiJord".
„Het schijnt, wel of in Amerika
iedereen miJiionair is. Ik wou, dat ik
wist, hoe ze het aanleggen, hoop,
da: '-e' eerlijk toegaai. Meneer Pe
ters is een eerlijk man. waai hij suk
kelt ecz met zijn maag. Hij slokte z'n
eten 1 Aug op. .roeger. Dat doe jij
toch niet, hoop ik, Adams?"
„Neen, milord, ik ben erg voorzich-
ti?"-
..Wijlen Gladstone kauwde iedere
hap crie-en-dertig ma-,!. Reu<achrij(
potA idée. als je geen haast hebt. Wat
voor ka-as zou je me aanraden,
Adams?"
..De hoeren zijn erg tevreden ovc
'de go*gonzola".
„Giied, breng me daar maar wat
van. Zie je Adaius, wat ik zoo bewon
der in de Amerikanen is hnn handig-
1 iieid. Meneer Peter» heeft me verteld
dat hij. als Jonjen van elf jaar. twin-
fiz gulden verdiende met het verkoo-
r«en van kruizemunt, aan caféhou
ders. Waarvoor ze dat noodiz hebben,
weet ik niet meer. Meneer Peters heeft
er me wel een oorzaak voor opge
noemd en die leek me toen heel lo
gisch, maar ik ben het vergeten. Mis
schien voor de een of andere saus. Het
maakte diepen indruk op ine, Adams.
Ik heb nooit twintig gulden per week
verdiend toen ik een jongen van elf
Jaar was. Ik geloof zelfs niet dat ik
ooit twintig gulden verdiend heb.
Z'n verhaal maakte diepen in
druk op me. Adams. Iedereen moest
in slaat zijn oin geld te verdienen....
Vertel me eens, Adams, heb ik m'n
kaas al op?"
„Nog niet. mylord. Ik wou ze juist
door een kellner laten Dalen".
„Laat maar. Geef me liever de re-
ken;ng. Ik herinner me opeens dat ik
een afspraak heb. Ik mag vooral niet
te laat komen".
..Zal ik de vork meenemen, mi-
lord?"
„De vork?'
„Milord hoeft per ongel ;k een vork
in zijn jaszak gestopt".
Lord Emsvorth voelde in den zak
en haalde een zilveren vork te voor
schijn. op do manier van een oohan-
digen tooveno-ir. wiens kunstje gelukt
is, in tegenstelling met zijn verwach
tingen. Hii keek er verbaasd naar en
toen verwonderd naar Adams.
Adams, ik word ventrooid. Heb
je ai eens meer gemerkt, dat ik ver
strooid was?"
,.0 neen. milord".
„Het is hc<*l vreemd. Ik herinner
ino absoluut nie', dat ik dién vork in
mijn zak heb gestoptAdams, ik
moet ren taxi hebben".
(lij keel; dc zaal rond, alsof .hij ver-
wacin'e dat or een Lij den schoorsteen
zou stann.
„Do portier zal er we! voor u om
fluiten, milord".
„O jn, natuurlijk, natuurlijk. Goe
den dag, Adama".
„Goeden dag milord".
De Graaf van Emswovth liep naar
de deur en liet Adams achter met een
besteed was. Bijna eerhiediq keek de
besteed was. Bijna eerboidig keek de
ober de langzsam-gaande gestalte na.
„Wat een vent!" zei Adams tegen
z'n cn; erfelijke ziel.
Terwijl hij in zijn taxi door dc zon
nige straieu reed glimlachte dc Gmnf
van Emsworth vriendeltegeu de
mïJlioonen londenaars. Hij was zoo
volkonr-n gelukkig als alleen een ver
strooide oude man, met een uitsteken
de gezondheid cn e*»n groot inkomen
zijn kan. Andere menschen tobden
over allerlei dingen oorlogen, vrou
wenkiesrecht. het groeiende materia
lisme san den tijd en nog 'n heele boel
andere dingen. Tobbon scheeu wel een
speciaal iets van de twintigste eeuw
*e zijn. Lord Emsworth tobde nooit.
De natuur had hem zoo bewonderens
waardig gewapend legen do onaange
naamheden van het leven, dat een
akelige gedachte, 'dio hii hem op
kwam. heb volgende oogenblik weer
verdwenen was. Behalve een panr
hoogstbelangrijke zaken, b.v. dat ziin
chëque-boek in de rechterbovenla van
zijn bureau lag. dat Freddie Thrcep.
wood een jonge dwaas was, die voort
durend in toom gehouden moeit wor
den en dat hij, al; hii ergens over in
twijfel was, zich alleen maar behoef
de te wenden to» z:ri secretaris. Ru-
port Baxter behalve deze grond-
■tellingen onthield hü nooit iets lan
ger dan een paar minuten.
Toen hij in de zestieer Jaren op kost
school was in Eton, noemden zc hem
Dikhoofd.
Mis-chien miste hij in zijn leven de
fijnere emoties, die den mensch lot
de hooi'** «Ier goden verheffen, manr
hij voelde onaretwii'eld buiienge-
woori gelu' kicr. IFii had ne? nooit d;
gewaarwording van ccn bevredigd'1
eerzucht gekend, maar aan den ando
ren kant. ook nooit dc wanhoop van
vernietigde eerzucht. Als hii n'ierf zou
ziju naam niet voor eeuwig voortle
ven in de geschiedboeken; het tobben
hierover werd hem bespaard omdat
het hem ni®.*s kon schelen oin oor
alriid te blijven voortleven in de ee-
Bchiedboeken van Engeland. Ilij was
waarschijnlijk zóó volkomen tevreden
als een mensch maar kan n in do/®
eeuw vol ellende en zorgen En terwijl
j liij voort, reed in zijn taxi cn er aan
j dacht dat- een werkelijk alleraardigst
meisje, ecu meisio niet. veel geld. «lat
een goede opvoeding had genoten, ge
ëngageerd was geraakt niet Freddie,
ongetwijfeld op con oogenblik van
geestelijke afdwaling zei hij teecn
zichzelf dat nu toch werk Mi ik alles
ter wereld volmaakt was.
De taxi stond *>til voor ccn huis
met vroolijke bloembakkeu in do ko
zijnen. Lord Emsworth betaalde den
chauffeur en stond op bet trottoir
naar dif vroolijke huis to k ken. ter
wijl hij zich trachtte te h-rir.neren.
waarom hij dien man in vredesnaam
I hierheen had laten rijden,
j Toon hii een paar minuien kalm
had nagedacht, vond hii de onlossinz
I van het raadsel. Dit was hc? Londen-
-"lie huis van meueer Peter#, en iii;
was hier. omdat lii» iiifgeunodigd mis
om ean verzameling scarabeén i be
zichtigen.
O ju. Nu wist hij het weer. Zijn
zenrabeëa verzameling.
Of wa» her. je?* van Arabieren?
li ij glimlach'». Scarabt-on natuur
lijk. Arabieren kon men nw verza
melen. Hij dacht er even oier na.
.terwijl hij belde, wat Karnbecn eigen
lijk zouden zi'n. Maar op cn soort,
verstrooide manier stelde h" belang
in allerlei soorten van verzamelingen
en hij vond het nrCtiig duf hij nu do
gelegenheid kien? om die voorworpen,
wnt ze ook waren, te I u!.ijken,
llij geloofde eigenlijk, dat het een
soort visschen waren.
II.
Er zijn mensehen in deze wereld,
die niet kunnen nisten. die zoo ge
mankt z;ïn. dat zo alleen kunnen uit
rusten door een anderen vorm van
werk te zoeken Tot deze vrij talriike
klasse behoorde do lieer J Proton
P?ter3. de vader van F-eddie s Alire.
En ain deze verdienste of "ebrok-
moot zijo b::n» krankzinnige 'or-
di*Mn«r ann die onaftnlckkelijke 'Pu-
Ren. F.avpti»che sr~-1, "ivorden
foev-schrovon.
Vijf j.-inr geleden moe--' "li i-eer Pe
ters na::r een zeiiuwspecialist. in New®
Vorjj, omdat hij overspannen was.
(W'ordt rerrolgd).
