OM ONS HEEN
Het Tooncel
Muziek
I «G
De Scarabée
No. 3303
Het Rapport over den postchèque- en
girodienst Ce politie motorbrigade
Ergens, waar weet ik niet meer, heb
de opmerking gelezen, dat de toon
van dit rapport te kras is en dat meer
naar verzachtende omstandigheden
had moeten worden gezocht. Ging
deze beschouwing van ambtelijke
kringen uit? Zou niet, dan «ian er al
leen dit op worden e.antwoord, dat
zachte heelmeesters nog altijd stin
kende wonden maken r J;.c do bo-
teekenis van deze zaak veel grooter
is, dan de belangen zijn van eenige
daarbij betrokken ambtenaren, ^roo
ter zelfs dan die v.itt de tienduizen
den deelnemers in dit zco deerlijk mis
lukte Staatsbedrijf het hoofdmo
ment is dit, dat de Staat en zijn amb
tenaren de geschiktheid en de be
kwaamheid missen, ?m een in de sa
menleving concurreerend bedrijf te
leiden.
liet is niet nóódig hier nog vele de
tails uit het rapport ter sprake ie
brengen: wij weten nu aller wel. dat
het een rampzalige chaos is geweest.
Aan den eersten directeur van het be
drijf, den heer de Bloeine, schijnt zij
delings te-worden verweten.dat hij aan
een ge decentraliseerden, dienst de
voo. keur gaf. Evenwel was het pu
bliek daarmee gebaat, hetgeen wij nog
altijd zoo vrij zijn sis de hoofdzaak te
beschouwen. Toen co lichtvaardige
wijs. zonder behoorlijke voorberei
ding, tot centralisatie werd besloten
is de ellende begonnen. Was de
dienst gedecentraliseerd voortgezet,
dan zou hij allicht wat geld hebben
geboster zou hier of daar iets heb
ben gehaperd, dat kon worden bijge
werkt, maar de schrikkelijke verwar
ring die wij nu hebben beleefd, zou
zeker niet zijn ontstaan.
Toen de heer de Bloeme aftrad, werd
het directeurschap toevertrouwd aan
den heer Kymmell van wien de heer
de Bloeme zei..dat hij niet vrij zou
zijn geweest van de vrees, of de heer
Kymmell bij het zich steeds uitbrei
dend aantal ambtenaren altijd tegen
over het personeel de noodige kracht
zon henben gehad". De commissie
noemt het een fout van den heer K.
..dat hij noo.it genoeg van zich afge
beten heeft én nimmer de Regeering
«■rnstiz heeft laten weten, dat het met
her, girobedrijf mis zou gaan. indien
jn personeelsaanvragen niet ten volle
werden bevredigd.''
Een zwakke figuur derhalve, die
niet tot dezen DOst had moeten wor
den benoemd. Hoe is men daar dan
roe gekomen? Waarschijnlijk omdat
.ie heer Kymmell onderdirecteur was
a dus een logische promotie maakte,
toen hij stapte in de schoenen van
den directeur. In particuliere bedrij-
"ïq gebeurt dat anders- Daar wordt
riet gevraagd'; „wie is aan de beurt
i .aar: „Wie is de rechte man;" Waar
vinden wij de bekwame, krachtige
persoonlijkheid, aan wie wij de leiding
durven toevertrouwen?" De commis
sie van onderzoek, een eenigszins sinis
tere woordspeling makende, schrijft:
..Juist deze lijdzaamheid" (van den
directeur) „is het. die den leider van
La ia dien leider, den postcheque- en
irodienst zelf, kwade parten heeft
gespeeld". En later, alsof dit nog met
inooi genoeg was, voegt de Commis
sie daaraan toe: „(zij) is inderdaad
onder den indruk gekomen, dat de
heer Kymmell. ondanks de beteekems
van zijn ambt. iedere uitspraak van
hiërarchisch boven hem «taanden,
zonder m«er als een vaststaand feit
aanvaardt".
Tk zal nu maar niet vragen, or deze
eigcnschr.p in dc atmosfeer der regee-
ringgbureanx niet als de hoogs? moge
lijke loftuiting gelden moet. Evenwel
is zii zeker, uit het particulier bedr-.p
bekeken, voor den directeur van een
groote onderneming totaal ongeschikt.
Laat ons nu nagaan, hoe de com
missie zich de straffen heeft gedacht,
die de schuldigen rillen moeten
ondergaan. „Eet moeiihksi en pijn
lijkst gedeelte barer taak", zegt zij.
Voordat wij zoover komen vinden
wij in het rapport ee:» woord van ver
goelijken?. Is 't in die vergevensgezin
de stemming, dat de commissie tot
haar rechterlijke taak gekomen is?
Wij zouden het_ bijna zeggen, want
ofschoon natuurlijk deze beoordeeling
voor de betrokkenen niet aangenaam
ziin moet. schijnt de straf die de com
missie wil toepassen veel minder pijn
lijk. dan zij die zelf gevoeld heeft.
In net particulier bedrijf zonden de
hoofdpersonen eenvoudig zijn ontsla
gen. Dit tot overkomt hier niemand.
De een moet. krijgt de Commissie
haar zin. in zijn vroegeren rang wor
den teruggeplaatst, ean ander ergens
gezet waar „weinig of niets te beder
ven ia". Niemand gaat er uit.
Als de indruk, indertijd door de
debiele veroorzaakt, niet door den
tijd verflauwd was, dan zou er over
deze onbenullige „straffen" een roep
van verontwaardiging door Neder
land gaan.
Nog een andere opmerking.
„Iloogerhand liet ben maar be
gaan", zegt het rapport. „Zij zija niet
geremd, toen zij DokkcsprongCn gin
gen maken".
Heeft de commissie geen andere
straf dan deze critiek voor „hooger-
hand" voor te stellen?
Er zouden over dit rapport en over
zijn details wel tien artikelen te schrij
ven zijn ik heb mij alleen willen
bepalen tot enkele punten, waaruit
blijkt, hoe buitengewoon onbekwaam
de citaat is tot het drijven van een
onderneming, die midden in het za
kenleven staat en dus moet concur-
reeren.
Allereerst de benoeming van den di
recteur. „de practische toepassing tfer
erfopvolgingstheorie van den heer
Pottzooals de commissie schrijft,
welke hij der Commissie mededeel
de ..dat de heer Kvmmel] was aan
gewezen in den stoei te gaan zitten
van den heer de Bloeme en hij in dien
van den heer Kjrmmell, heeft veel
kwaad gedaan. Een andere plaats
bad beiden beter gepast".
En in de tweede plaats de apoth0^»»*
al deze drenkelingen weer op het dro
ge gebracht.
Wanneer nu maar deze e-varirtg ten
gevolge heeft, dat de Staat zijn lomre
vingers uit het particulier bedrijf
houdt, dan is het drama van dezen
oost-cheque- en girodienst niet te duur
betaald. Jammer, dat de commissie
die zooveel conclusies wist te trek
ken. ook niet tot deze uitspraak kwam
zij het dan misschien in wat meer
parlementaire woorden.
Toen :n het vorige j'aar het voorstel
gedaan werd tot instelling van een
motorbrigade voor de politic, is daar
op nog al critiek uitgeoefend. In en
buiten den Baad is altijd de vrees
groot, da- de politie te weelderig zal
ga^n worden. Wat moest dat nu_weer
met die zijspanwagen?1 Er sprak ait
de bezwaren een achterdocht, alsof
de politie nu eens voor haar plezier
uit "toeren zou gaan. bij zonneschijn
en mooi weer bet kin zijn. dat ie
mand die op fraaie lente- en zomer
dagen, dit zijspan voorbij ziet snellen,
er jaloersch van wordt wanneer hij
zelf zwaar tegen den wind in fietst 'of.
erger nog. zich m-'t den beenenw*-
gen behelnen moet. Maar wie even
verder denkt, moet toch wel inzien
dat het genoegen daar gauw _v.au af
is: regen, wind en 'navel slaan iemand
te feller in het gezicht, naarmate hij
rich onbeschut sneller voortbeweegt^
De tweede tegenwerping tmld de ai-
-netincren van onze stad. Voor een
motorbrigade is Haarlem niet groot
genoeg Precies hetzelfde werd in
dertijd aangevoerd tegen dc verkeers
regeling. Wonderlijke grief. Wanneer
zou onze stad dan wel groot- genoeg
zijn? Bij honderdduizend, hondardviji
tig- of tweehonderdduizend zielen? D-
maatstaf is natuurlijk heel anders, l'ij
kan niet liggen in het aantal zielen
dat stil thuisbleef, maar in het getal,
dat op s'raat kwam met fiets, motor-
nets, auto, handkar oi vrachtwagen
en dat was in de laatste jaren groot
genoeg geworden. Vooral het gewo
ne fietlverkeer bracht langzamer
hand in het midden van do stad een
ordeloosheid en onveiligheid te weeg.
die niet langer geduld konden worden,
de keus werd f straten voor het rij-
wielverfceer sluiten of herijden nan
één kant voorschrijven. Ik geloof, dat
de politie aan de wielrijders een RTOO-
ten dienst bewees, toen zij het laatste
koos en ook. dat nu ieder al lang aan
de maatregelen gewend is. Behalve
dan misschien een paar dozijn prutte
laars, die beter de oogen in hun ach
terhoofd kónden hebben, omdat zij,
wat de nooden ia Haarlem betreft,
altijd achter en nooit voor zich uit
zien. Ik heb Haarlem ook gekend met
een paardentram, een paar honderd
fietsen en geen enkelen motorwagen
on twee en vier wielen maar die
tijd is lang voorbij.
Dit wat de verkeersmaatregelen aan
gaat, Voor de motorbrigade gold iets
andere. Wanneer hèt verkeer versneld
wordt, moeten zij die het controleeren,
eveneens op snelle vervoermiddelen
gezet worden. Anders blijven zij ach
ter en worden uitgelachen. Het is nit
een oogpnnt van algemeene veilig
heid niet goed, dat men ora de_ politie
lacht. Daarom was het zeer juist, dat
rennende motorwielrijders en autobe
stuurders door de politie_ konden wor
den achterhaald. En zie nu, hoe de
ervaring van de prnctijk geworden is,
nadat de motorbrigade eenige maan
den haar taak heeft vervuld. In het
begin zijn overtreders weerbarstig. Ze
zouden zich niet laten gezeggen; Een
meneer rijdt links, hem wordt er op
ÏBwozen dat hij rechts behoort te hou-
en, met deze simpele waarschuwing
loopt het at Maar dadelijk daarna
maakt de motorbrigade rechtsomkeert
en weet van haar snelheid zoo te pro-
fiteeren, dat zij hem in een andere
straat weer tegenkomt.... waar hij op
nieuw links rijdt. Nu is hij er h;j.
Proces-verbaal wordt opgemaakt. Me
neer is wat faardleersch, maar het zal
wel tot hem doordringen, dat er met
de motorbrigade- niet te spotten valt.
Dat is het groote voordeeloen over
treder weet nooit, of hy de motorcon-
tróle plotseling op zijn weg zal ont
moeten. Ze kan tien minuten geleden
in het verre noorden gesignaleerd
zijn en plotseling opduiken in het zuid
westen. Het publiek wordt opgevoed,
intercommunaal. Als een Haagsche
automobilist in Haarlem ook a] de
mannen in uniform in de zïjspanwa-
gens ziet, weet hij er .alles van: op
passen is de boodschap. Het wil toch
ook wel wat zeggen, dat een moeder,
naar aanleiding van het ophouden van
't gejakker iri Wilhelminastraat en
andere schoolstraten verzekert „na
durf ik met een gerust hart mijn kin
deren naar school sturen". En dat in
buitenwijken de mensehen zeggen :.,wij
rien op deze manier ook nog eens po
litie. vroeger ontbrak hier alle surwil
lanee".
Gelukkig maar. dat ons alle ait-
snraken vai vroeger niet worden na
gehouden. Verba voluit, het woo -d
vervliegt. Anders iraikren yre een al
►o vreemd fieuur, als duidt lijk bleek
:1.»' de ervaring zoo 'relemaa' nról
kloDte met onze vrees-* domheden. De
motorhriende is e»n nuttige maatre
gel gebleken te riin: hi: straft, mis
schien maar enkele overtredingen,
doch voorkomt er nonderde het-
'•een voor con tróle en eecnntroWr-
den immers verreweg het beste is!
J. C. P.
MOLIèRE S SCHOOL VOOR
VROLWEN.
ROTTERDAMSCU-HOFSTAD
TOON EEL.
Moliero's „L Ecoie les Fem
me s wxs iu het llollandsch voor
zoover ik weet noe nooi: gespeeld
Het behoort evenals hot mdertij
door do Ilaarknisch® Tounoel Club OF-
go-.ocrde ea tkor den heer P. Lugt
uitstekend vertaalde L'Ecole des
M a r i s tot de hier imnder bekend"
stukkeu van Molière. Daarom hebban
wij den Rotterdammers dankbaar te
zijn, dnr zij dit klassiek® blijspel op
hun repertoire hebben gebracht en ia
het zoor begrijpelijk, dat d« Haar
lemse he afdeeling van Het Tooaeoiver-
botul juist dit stuk voor haar laatst®
voorstelling in dit seizoen uitkoos.
Wanneer men L'Ecole de; Femiues
thans ziet. kan men zich nauwelijks
begrijpen, dat dit stuk et-na zoo voel
aanvallen van -Ie kritiek had te door
staan, dat Molière, om zich fe verde-
digen, er toe kwam een ccmedio ..La
Critique de I'Ecol® des Femme*" to
schrijven.
Molière blijft altijd Molière en ook
in ziin School voor Vrouwen hebben
wij herhaaldelijk genoten van den
•roest van dezen genialen Franschen
blijspeldichter. Evenals bij .Meeste in
„De Misonthroop" onderkennen wij
ook in Arnolphe, den hoofdpersoon
van L'Ecole des Femme.» een tragi-
schen ondergrond, die ie sterker treft
omdat he: ons soms toeschijnt, alsof
Molière zijn eigen verdriet in den per
soon van Arnolphe bespot. Wanneer
ooit iemand het leed van den „man
van vijftig Jaar" heeft iecren kennen,
dan is he'. wel Molière! Hij wist bef.er
dan één ander mensch ter wereld,
toen hij L'Ecole des Femmes schreef,
wat her bezit van een jong® vrouw
voor een mnn op leeftijd beteekende!
Welk em tragiek ligt er- niet verscho
len in den geestige:: dialoog tnsschen
Arnolphe en 2:"n vriend Cbrysalde 'n
het -rerste tccneal. waarin Molière hef
lot van de bedrogen, getrouwde man
nen schildert, voor welk lot Arnolphe
zich ze! ver. wil vrijwaren door ziin
aanstaand vrouwtje in onwetendheid
en afzondering op te vroden! Ts het
niet. of Molière mer zija galgenhu
mor den volk® zelve, trek voo- trek.
:ün elzen nieuwe Tevenservaringen op-
d..I! fuut rïre oour na pas en
pleiiror!" Och ja. Molière wist het el*
zeen ander' Je meet er maar om Ift-
etvn, als er r.;®t om hni'^n wilt'
f.iar in d* tranen. rp-» larMc. on
het toerieri rie a!*::d weer tra-
n»n. die hij zelf TP's»ohien Mi h®f
icbrp-.-en h<roft gporbre'd.
Fr ia veel in T,'Er'_'l" r'p« Fornrne*.
waarin wii den grooten h'"gnehlicht®r
bert-ennen Ifn« meeste-V1'-- 13 re*da
dadelijk de vondri om den jongen Ho
race als tegenpartij te pTa-rfs*n tegen
over den ouderen Arnolphe. zonder
dat Horace zelfs maar in de verste
verte vermoedt, dat Arnolphe de man -
Iis, die Agnes bewaakt. En hoe knap
zonder re groote opzettelijkheid
heeft Molière die verwarring tot het
laatst toe volgehouden, met een cli-
1 max in dat tooneeltje. waarin Horace
in het donker aan Arnolphe zijn
je toevertrouwt. Een tragrioh-komisch
effect van dtn eersten rang bereikte
Molière met de zelf-pijniging van Ar
nolphe. Wanneer do oude man Agnes
en Horace om beurten verhoort en
hun liefde uit hun beider mond ver
neemt. Welke kostelijke toone»°liies
vol fi-nen geest zijn er ook in dit blij
spel! Ik denk aan do beschrijving van
Agnes' p-rst" ontmoeting ni"t Horace
en dc gelijktijdige ontgo ch»li"g van
Arnolnhe. wanneer hij heel zijn prin
cipe verniet Md z:et en win dat gran-
pi?e tafere'lfje, wannoer Acnes de
grondregels van het huwelijk voor
leest..
Toch staat L'Ecole des Femmes
naar mijn meening niet op eenzelfde
hoogte als vele van Molière'» andere,
hier meer bekende en gespeelde stuk
ken. Voor vii' be''riiveu i* iH inhoud
wat mager. EigenlTt had Molière in
zijn School voo r Vrouwe
maar stof voor 1 hoogstens 2 bedrij
ven en hij heeft er vijf artes mee ge
vuld. Wij missen in dit stuk ook de
aardige bijfiguren, die aan ziin an
dere stukken zooveel kleur gcrven. Als
geheel is L'Ecc.le des Femmes t® wei
ni" gevarieerd; wij krijgen in elk be
drijf telkens hetzelfde thema, zonder
veel afwisseling terug en her slot is
bepaald onbeholpen, zoodat het «tuk
vrij wel als eau nachtkaars uitgaat.
Naast werken als Ie Misanthrope.
L'Avnre, Tartuffe, Les l'emnica Sa-
vantea en ander® houdt het zich dan
ook moeilijk staande, wat niet belet,
dat wij den Rotterdammers voo.- de
kennismaking op he: tooncel van Mo
llires School voor Vrouwen zeer dank
baar zijn.
L>® opvoering, waarin Jules Ver-
strnefe als Asnolphe cn l.ily Bouw-
meester als Agnes den toon aanga1, en.
valt zeer to loven. De regio liet h®.
siu.^ terecht geheel in den stijl van
het hoogert blijspel sjiclen. Vcrstraete
maakt® van Arnolpltc geen carrtca-
tuur. Integendeel, hij gaf licm eeheol
als «en tragt-komisch® liguur. Nu en
dail roes bij mii d® vraag, «f door
minder soberheid Vcrstrnte niet wat
rae«r kleur aan hot toch reeds vrij
kleurlooze blijspel h;id kunnen geven.
Uitstekend bepaald vond ik Lily
Bouwmeester. Zij was een „print" ge
lijk, noords z j al handwerkend op
kwam als hef, onichuldig begijntje!
Hm» knap ..Ved zi) het verhaal van dc
ontmoeting met Horace. hoe kornis h
was haar £CCeol> toen zjj de grond
regelen van hst huwelijk las en hoe
goed lir-t zij den groot voelen in dit
I-ersoontj® van onwetend meisje tot
vrouw! Ju.ip van de Poll wai zeer
aannemelijk nis Horace en Theo- Eren-
kei en Jo Fclten-Stoenbergen da
eerste vooral gaven nan het bcdien-
denpaar komisch reliëf.
En laten wij vcoral nok niei ver
poten liet zeer vlugge ..Fransche"
tenmo te roemen, waarin dit stak van
Molière in 'n uitstekend Hinken'e.
vloeiende vertaling van A. D. F. van
Leeuwen werd gesnoeid Al« ge.
heel een verfooning. die hij her gced-
opgekomen ptthliek veel bilvnl vond
Een succes dus voor de Rotterdam
mers en voor het Toonee'verhnnd!
J- B. SCHUIL.
Muziokvcreeniging „Laurena
Janszoon Costcr." Cem. Con
certzaal.
Ditmaal hrd het bestuur dezer har-
monioverecniging maatregcl. n geno
men om dc orde in de zaal te band-
haven. 't Uns hoogst uoodig, rn de
aanbeveling op nog strenger toezicht
blijft van kracht. In ieder gevn] kon.
den ditmaal dc nummers van het pro
gramme zonder onderbreking uitge
roerd worde
De heer J. A.'Meng had als hoofd
nummers inct zijne muzikanten voor
bereid de ouverture „Uno Fete Cham-
pëtro van Labory cn een groote fan-
tatsic op „La Bohémienne" van Balie.
fa het eeratgenoemde stuk duurde
het eenigen tijd eer het diapason der
verschillende instrumentengroepen on
derling in evenwicht kwam. Zoo kloas
de passage voor altsaxophoon. alt cn
banton eerst twijfelachtig, doch bij-
latere herhaling zuiver.
In „Ijs Bohémienne" kregen wij
gaaf solospel van den tuba J-; hoo-
ren. Ook de piston deed zich als solist
voortreffelijk voor, en veel waardee
ring verdiende dc zuivere toon van
do es-klarinet.
Een geschikt nummertje voor de
concertzaal was de inleiding van het
tweede bedrijf uit „Die Zauberflóte"
van Mozart.
De nriestermarsch werd mooi van
klank weergegeven, en do tuba-solist
zong op zij a instrument met goede
frazeerin$ dc aria „O Isis und Osiris".
Gelukkig was men ook met den
wals „Alpenrosen" van L.- Andrë.
Het nummer wat wel het meest in
den smaak viel, was de „Fantaisie-
Folka" van Marsal, voor twe® klari
netten. L. Th. Zeuel cn J. Hoevens,
die de solopartijen speelden, gaven
't bewjjs dat zij de tecant'a van hun
instrument goed in hun macht hebben.
liet programma werd aangevuld
door een vijftal nummers, gespeeld
door het mandolinegezelschap „C<>n
Amore", dat welwillend meewerkte.
De directeur van dit ensemble, do heer
Joh. B- C. Court slaagde er in een
inori klinkend geheel te verkrijzen
waar met belangstelling naar geluis
terd werd.
JOS. DE KLERK.
CULTUUR-TI ISTORISCH E
CURSUS.
De 9de lezing van den heer D. Ful-
clauer, op Woensdag 9 dozer in café
Brinkmann, zal gevrijd zijn aan
Israël.
Na de Paaschvacantie volgen nog
een O-tul lezingen met lichtbeelden
over: Assyrié, Babylonië, Perzie. Toe
gang voor belangstellenden.
KIN O ER-ORANJEBO N „PRINSES
JULIANA".
In de beètuursvergadering van den
Kinder Oranje-hond „Prinses J uit ana"
in liet Amsterdams-'he kwartier, werd
besloten, dat ook dit jaar de verjaar-
dag van Prinses Juliana, op 30 April
a.e. feestelijk inet de kinderen dor
bon.slcden zsl worden herdacht.
Vastgesteld werd dut de fecstolijk-
tve^Ien zullen bestaan in het houden
van eem optocht te 1 L"2 uu" van het
Teijlorplein, door hot kwartier, mot
muziek en vaandel, waarbii versivplc
voertuigen, door ougovcer 370 k:nde-
rt-n.
Te 5 uur wordt in oploclit. met
vaandel en muziek van het Teijler-
plein naar h*i gebouw St.-Bavo ge
marcheerd aldaar zal, oriA-r leidins
van den heer J. II. Portgerts Dr.-
tfiarrivoorstelliugentableaux en x-oor-
drachten ïatgrwjerd. en <ie kinderen
op verschillend® versnaperingen ont
haald worden
UITVOER! MG KINOEP1ANCCLUBJES.
Zat<r<U<5 12 April gt«ft «rejufsrou* NV.
t-o d; Vrie® m«t hur kinder :»njclwbJ««
een uitvoerins in de zaal Roj«h»«he een
de HoofmecjiraeL
DE NIEUWE CEOACHTE.
Men schrijft on«
Zomiagarond sprak in het gebouw
van den Protestantenbond Raden Mas
Noliu -Soefoto, over Indreelt® kuust
D® Lijecnk-Hiict was druk tWOttchlvol
belansstelhng luisterden d® aanwezi
gen n.uar de interessante lezing
De heer Nobo Soeroto verte!-:-' van
de Wajane-dansen en poppet» en toon
de deze poppcu aau do aanwex'.?cn,
waarbij liii uitvoer!» de e«chied,nis
uiteenzette. Ook zong hij «enige Indi
sche liedjes in de taal v*u het lar.d.
Mei. Biersnia zone. uhêtoitcn I bege
leid do-.r den heer Ftuvo. op zeer ver
dienstelijk® wijze eenitt door de» her
Nobo Soeroto gemaakte liederen. wc„
kc eecomponeerd ziin door den heer
Listenhoref-Meijer. Het j.iubltek toon-
do door luiden bijvul zijn dankbaar-
hcbl voor het 2«bed«ne.
Zondaeznidda? 13 ApmL 3 uur
draagt de heer Gerard Arlim» voor
uit Q?cxr Wilde's Salomo".
DE BOEKERIJ VAN HET
MUSEUM VAN KUNSTNIJVERHEID.
Deze boekerij i* tc Haarlem geves
tigd in de School voor Kunstnijver
heid, Dreef 2. en eiken werkdag kos-
teloo' van O12 1 '2 uur toeganke
lijk. Boek- en plaatwerken kunnen
daar in de leeszaal worden ingezien
en worden behoudens sommige kost
bare werken'; op aanvrage uitgeleend.
Transportkosten been en terug «:t
onkosten ontstaan door corresponden
tie en frankeertnzr komen op rekening
van don aanvrager. Op verzoek wordt
betreffende nader, liefst vju te voren,
aan te duiden endorwerpen (ook op
schriftelijke aanvrage) opgegeven,
welke werken dc bibliotheek daarover
bezit.
De Boekerij, waarvan d« gedrukte
catalogus fO-OO kos*.. omvat: boeken
"u plaatwerken over architectuur,
schilder- en Leeldaouwkunst, kunst
nijverheid: enz. en o.m. in 't bijzonder
over textiel, kant cn borduren; cos-
tnumkundo; ceramiek; houtbewer
king: primitieve kunst en volkskun
sten: vers--hillende landbouworabach-
t»n; over <1« sameuwerkinr van kunst
eu :ndu.:trie; over kunstnijverheids
onderwijs, enz.
Verder een verzameling oude- on
nieuwe reclame-biljetten; verscheidene
oud® Jaargai-ror. san: Onze Kunst,
Wendingen, Het huis oud en nieuw.
Studio. Kunst en Handwerk.. Zeifc-
schrift, für Bildemlo Kunst, Dekoro-
tive Kunst, enz.
Op de leestafel liggen ter inzage:
Wendingen: Archirectum; De Recla
me; La Renaissance de l'ari francais;
L'Amour de l'art; Nederlandse!» Indic
oud en nieuw; Klei; Focus; Dekorati-
ve Kunat; enz.
iRADIO-PROORAMMA
.-.a»-.
Feuilleton
Geautoriseerde vertaling, naar het
Engelsch van
P. G. WODEHOUSE-
13)
Nog eenige oogenblikken bleef hij
staan waar hij stond een weinig
levendige figuur. Maar de heer Pe
ters kwam niet onmiddellijk terug.
Vaag hoorde hij in de verte zijn zwa
re stem. Lord Emsworth liep naar het
raam en keek naar buiten.
De zon scheen nog vroolijk in de
rustige straat. Aan den overkant ston
den hoornen. Lord Emsworth hield
veel van hoornen en keek deze goedkeu
rend aan. Toen kwam er een man een
hoek om, met een kruiwagen \ol bloe
men.
Bloemen! Lorrd Em=worth dacht on-
middellijk weer aan Blandings. Bloe
men!' Had hij den tuinman Thorne
eigenlijk wel voldoende instructies ge
geven wat hii met de hortensia's deen
moes'..' Eu al3 hij het niet had ge
daan. kon hij er dan wel van op aan
dat Thorne doeu zou wat er mee ge
beuren moest?
Hij merkte opeens dat hij een
vreemd voorwerp in zijn hand had;
een oogenblik keek hij er naar. II®:
zei hem niets. Het was waarschijnlijk
wel iets, maar hij kon zich niet her
inneren wat.
Hij stopte het in zijn zak en ver
viel weer in zijn gepeins.
III.
Ongeveer op hetzelfde oogenblik dat.
de Graaf van Emsworth "n een taxi
naar den heer toe reed zaten e.r twee
menschen aan een hoektafeltje in
Simpson's Restaurant. Een van do
twee was een klein, knap aardi - meis
je van ongeveer twintig, de ander een
stevig jongmensch met een klein
snorretje, een weelderige, roodbruin®
haardos en uitdrukking op zijn ge
zicht van vastberadenheid en aanbid
ding. Het. meisje was Aline Peters, de
naarn van het jongemen3ch George
Emerson. Hij was. zooals Freddie ge
zegd had. politieagent of zooiets in
Hong-Kong. Dat is te zeggen, hii wa»
in dat afgelegen oord op een na d®
hoogste chef van h-t politiecorps. Op
het oogenblik was hij mee verlof in En-
j zeiand. Hij had een sterk, vierkant
i gezicht en een vierkante kin.
Er zijn allerlei soorten van restau
rants in Londen restaurants die
iemand doen denken dat hij in Parijs
is, en restaurants, die er ons naar
doen verlangen, ora in Pariïs te zijn.
F.r zijn paleizen in Piccadilly, won
derlijke kamers in Soho ®n vreemde
voedsel-fabrieken in Oxford Straat en
omgerinz. Er zijn restaurant® waar
men bedorvon vleesch krijgt, en res
taurants die allerlei groenlenafval
verwerken. Maar er is maar één Simp
son.
Simpson is uniek. Hier kan de En-
gelschman zich voor een daalder vol-
stoopefl met eten. Dit eethuis staat
onder de bescherming van den zod
rl°3 overvloed*. Ifefc is er royaal cn de
gelijk. Menschen' van hef platteland
die voor het. janrlijksché congres in
Londen komen igaan ïiier (heen om
eens zooveel te eten dat ze het zich nog
herinneren zullen tot het volgende
congres. Vaders en oom3 met zoon3 of
neven gaan naar Simpson en zegenen
het geni® dat rleza inrichtinz stichtte,
want alleen hier kan de jonge boa-
conatrictor voer een gematigd bedrag
genoeg eten. En vroeger gingen de
suffragettes er heen om na hun laatste
hongerkuur weer op hun verhaal te
komen. Een pretfiz, kalmeerend. g®-
'/■(lliz restaurant. Een nietige Temp"!
de- Voeding. Er is eeea orke-,: dat
den eter dwingt zijn vleesch op de
maat van een ..rag-time" naar bin
nen te werken- Zijn aandacht wor:".'.
niet afgeleid dóór een voortdurenden
stroom van men-'-nen langs hot brec-
de middenpad. Hij zit er alleen met
zijn eten en functionarissen iu witte
gewaden rijden liun dampend® kar
retjes rond, met steeds nieuw® voor
raden.
En door de heel® zaal. aan kleine
en fuia groote tafels zitten do men
schen, met een vaatb-raden, gecon
centreerde uitdrukking in hun oogen.
die men alleen vindt bij etende Envel-
schert.
Bij Simpson wordt niet veel ge
praat. Er waren in 't geheel maar
twe® menschen dl® geneigd schenen te
ziin om gezellig f„> babbelen Dat wa
ren -Min® Pofers en haar geleide
„Weet je met wie jij moest trou
wen?" zei Alia®. „Met Joan Valen
tine".
j „Weet je met. wie ik ga trouwen?"
zei George Emerson „met Aline
Peters".
j Als antwoord raapte Aline van den
j grond naast zich een geïllustreerd
blad op sloeg het open op een van de
laatst® negina's. en gif het hem.
I George Emerson keek er minach
tend naar. Er stonden twe® photo's op
e bladz-'de. De eene was van .Min»,
dc ander van een dik. lomp Jonc-
menaeli. die er min of meer droevig
stareud uitzag, zooals meer jonge
mannen doen als ze een camera tegen
over zich zien.
Onder de eene photo Rtond: Mejuf
frouw Aline Peters, dio in Juni met
Frederich Threepwood gaat trouwen"
en onder de andere: Frederich
Threepwood, die in Juni met mejuf
frouw Aline Peters gaat trouwen".
Boven de portretten stond nog een
heel verhaal: „Aanstaand internatio
naal hu wél ijk. De zoon van den Graaf
van Emsworth zal met een Amerikaan-
sche erfgename trouwen". In don
oenen hoek een cupido met d Amc-
rikaansche vlag om, die zijn hoog en
pijl richtte op den jongen rnan; in den
anderen hoek ook «en cupido, gekleed
in de Engelsche vlag. die het op de
dame voorzien had.
De krantenman had .hel: netjes ge
daan. Hij was zeker niet dubbelzinnig
geweest. Hij wilde zijn lezers bijbren
gen dat mejuffrouw Aline Petets uit
Amerika zou gaan trouwen met Fre
derick Threepwood. den zoon van d-n
Graaf van Emswo-th; en d- gemiddel
de lezer begreep dit ook volkomen.
Maar George Emerson w: geen
gemiddeld® lezer. Het work vod den
Journalist maakt® niet® geen indruk
op hem.
„■Te moet niet alles gelooven wat *r
in de krant staat". ?.»i h N ..Wat
doen die dikke kind-rren in die zwem
pakjes er bij?"
..Dat zijn cupido's. George, die hun
pijlen op ons afschieten een heel
aardig, origineel idee".
DINSDAC, S APRIL.
Londen 2 L.O. 3SS M (Nederl tijd).
;.2D—S.óü ji.iu. Conceit cn dmneeuuriie.
6.50 n.m. Kindeniurtje.
7.i5 o.m. Caused® van Mevrouw 6e!by—
3.20 n.m. Fransche Causerie.
8.53 n.m. jiraad'.-w -«neen. Russisch
j'r;;grouuna. t« geren door het muziek-
L-ucys van -Ie Koninklijke garde grenadiers
„Th® Novelty Trio" en Olga Atexeeva (so
praan).
11.06 n.m. Causerie van Steward Dick
over Uc. Nationaal schilderijen museum.
11.20 o.m. Oude dansmuziek.
Birmingham 6 I. T. 475 M. (Nederl. tijd).
•1.50- S.50 n.m. Concert vaa een plaatse
lijk Piano Quintet.
6.20 «xn. Dameshoekje. Lily Conzens
(sopraan).
6.50 n.m. Kinderuurtje.
8.20 n.m. FreQJChe C»u«rle.
8.50 n.m. Draadloos Concert. Gemengd
programma. Behalve «o! 1st en o.a. «ea mo
dern blijspel voor de draadlooee bewerkt
n.l. „The Quarrel".
11.06 o.cn. Wenken voor beginnelingen
op ra-liogebied door Colut Gardir.er.
11.20 n.m. „Savoy Orpheans" «n „Svtoy
Bands".
Bournemouth C B. M. JU M. (Nsd. tijd).
5-OS n.m. Ethel Rowland solo piano).
5.33 r.,:n. „The Royal Bath Hotel Dsr.ee
C.Q6 n.m. Damesuurtje.
6A5 n.m. Klndenturtje.
8.0fi n.m. Fransehe Causerie.
9.30 n.m. Lichte rouriekavond te geven
11.0$ n.m. Cturlea Rid-Jle orer Boume-
mouUi.
1150 n.m. ..Savoy OrphMr.s" en „Saroy
Band»".
Cardtll S W. A Mi M. (Nsderl. tijd).
«.20 -..rn. „3 W. A.'a" .,F.*o CCl-.ccs'*.
Dus
mrtje.
Kloderuurtje.
Ï.20 n-ni. Kransehe Causerie.
3.50 n.m. ..Weet Ccun«ry"-Avocd. 0®
:er{ nrk»»'. Jar. Sewer in «ijn repertoi
George Parker (harnon..
1105 n.m. Richard Treseder over tui
1151
Manchester Z. IJ. 375 M. (Ned. tijd).
4.5Ó -5.50 Draadloos Concert te geven
6.45 ii.ro. Kmderuuitje.
6.50 n.m. Kinderboekje.
8.20 n.m. Franacbe Causerie.
9.C6 n.m. Draadloos Concert te geren
door<«n orker. en Doris Harrow (eopraan)
10C.5 n.m. Prof. F. E. JVeiia over voor-
jitrv'üoeiaen.
1020 cxn. Vervolg «oneert.
U B) n.m. Savoy Orpheans" en Savoy
Binds".
Ht wc Mile 5 N. 0. 403 M. (Ned. tijd).
5.06 r.m. Draadloos Coacet: d- t. Wal
ler 3. Barry'e Trio.
6.G5 n.m. Damesuurtje.
6.35 n.m. Kinderuurtje.
3.20 n.m. Franaéb® Causerie.
8.10 n.m. Convert, t» geven d-:or plaai»®.
lijk r.rkert. K-iiie: en «lu«i.
11.06 n.m. Savoy Orphean»" en ..BaVoy
Bacd»".
Aberdeen 2 B- D. 495 M. (Nederl. Ujd.)
4.50 ii.m. '"„neert -! -.r kwartel.
560 n.m. CiUberfoe Duncan.
6 20 n.a». D.imevuurlje.
6.WI n.m. Kinderverhalen.
'i n.m. Ken avond met don eompon!*t
C. V. Flanford. Orkest en solisten.
11.06 n.m. Mr. Steward Dick.
11.20 n.m. Vervolg fkanfotd-avorid.
11.50 n.m. „S.iviy Orpliean»" en ..Savoy
Bind.".
Glaicow 6 S. C. (20 M. (Nedtrl. tijd).
450 r
Draaii
Dameauortj».
6.56 n.m. Kinderuurtje.
850 n.m. Fraesch® CauKri».
8.50 n.rc. Scboteche avond. Concert en
11.50 n.m. ..5amy Orphean*" en ..Savoy
Bar; .V'.
Sheffield F. L. 303 M. (Ned. tijd).
450—5.50 n.m. Pr grammi vac Birming
ham.
"■06—3.06 n.m. SbcffUld'a kinderuurtjo.
8 20-1250 a.m. jra.rr.m* a'.r te B-ir-
mgham.
Parijs (Radlola) S. F. R. t7M M. (Nederl.
tijd).
5.06 n.m. Draad! us Concert. Onmeria
van M. Jacobean over de economische ex
ploitatie van het Roergebied.
$50 a.m. Literair* kroniek. Mevrouw Pe
tit Dutsiüia over de hygiëne op de lagere
school,
950 n.m. Literaire avond; Concert.
Brunei S. B. R. 410 M. (Nederl. tijd).
55) n.m. Boa u-af:* nraMc van e*-n
plaatselijk orkest.
8.50 n.m. Draadloos Concert. Klassieke
mnxickavond. (Beethcvcn, Schoaiaa»,
Wagner, Schubert, enx.)
„Waarom cupido's?"
„Cupido is do god van de LIsfd®.
Weet jo dat niet eens".
„Wat hoeft d* i-n<l van dc Liefde er
mee uit to staan?"
Alino at kalm «cn gebakken aard
appel op.
„Jo probeert alleen maar ora m»
boos te maken", zei z®. „en ik vind
het gemeen van Je. Je vreet heel
goed hoo verkeerd hot is cm Je kwaad
ta maken, als jo zit te eten. Vader
heoft ook z'n maag bodor\©n door t®
eten als hij uit z'n humeur was. Geor
ge, die aardige dikke man komt net
met z'n 'karretje dezen kant. uit.
„Wenk hem eens en laat. hij ma
nog wat van dat schapeuvleesch ge
ven".
Georg® kook somber om zich heen.
„Ho® komt het toch", zo hij, „dat
ail® menschen iri Londen op elkaar
lijken? Vroeger hebban zo mii verteld,
da; tl He Chineczen er precies eender
uit zien. Er is geen Ghine s in Hong
kong. dien 'k niet onmiddellijk zou
herkennen. Mam- deze kerels Hij
keek de zaal rond en toen weer naar
een dik Jongmensch aan »en tafelt.?®
hii hen in do huurt dio de oorzaak
was van dez® tirade, omdat hii hem
herinnerde aan Freddio Threepwood.
(Wordt vervolgd).
