DE TOESTAND INJjET WINKELBEDRIJF
DE KLINIEK VOOR
TANDHEELKUNDE
PARK-HOTEL
OM ONS HEEN
Een interview met den heer
P. J. M. van Tetering
OVER 'T ALGEMEEN „GEEN KLAGEN"
DES AVONDS LICHT IN DE ETALAGES GEWENSCHT
*t Is maar een zeer vluchtige en- per dan vóór den oorlog. Gebrek
quête betreffende den toestand in de artikelen is er niet. integendeel: over-
Haaalemsche winkelbedrijven, waar-1 vloed. Er zijn tal van nieuwe fir-
"atr biemnder wordt me- mn'n nrurwi'W.An
uitslag bieronder wordt me-
degedeekl. Voor een grondig onder-1
zoek zou heel wat meer tijd en plaais-
ma's opgedoken in dit vak.
Een muziokhandetear
tivwavie iivu
«Sta* Eo
£k« ««f ^ïJSSa a -*« Sli, tet ahfid gwe«xi.. j«.
Er is een tijd geweest, dat de kunst
handelaar zonder veel moeite uitste-
sende zaken maakte, dat is voorbij,
wat hij nu verdient, moet hij werke
lijk v e r d i e n e n, door juch geheel
aan ziju schoone taak te wijden.
Ik ben van meeoiug, dat wij do
allerzwaarste en magerste jaren zoo
langzamerhand te boven zijn- De
koopkracht, vooral van hen die zaken
doen vermeerdert en de kooplust te
vens. Dat wil niet zeggen, dat de vet
te jaren nu aanstaande zijn, maar de
lust naar schoonheid herleeft, er be
gint weer een weinig meer eenheid
te kpmen en ik zie de tijd naderen,
dat volk en kunstenaar nader tot el
kaar zullen staan."
INGEZONDEN MEDEOEEUNCEN
k 60 Cts. per regel.
84 GED. OUDE GRACHT 84
Eerste Tandheelkundige
Inrichting welke op een
Tentoonstelling exposeert.
Stand No. 5 toont U wat ar In
deze Kliniek vervaardigd wordt.
Leest het boekje dat U gratis
ontvangt met aandacht.
INCEZOnoEN MEDEOEELINCEN k 60 Cts. per regel:
94 PARKLAAN 94
TELEFOON 1410-433
DIR. EIG. W. VAN EYKERN
No. 3322
Naar de H. A. M. I. T.
Ik heb geen klagen.
Dat ia voorzichtig uitgedrukt, zoo
als aan een goed koopman betaamt.
Het is bekend, dat een goed koop
man niet zeer spoedig voldaan is over]
de financieels resultaten die zijn zaak
oplevert. Eer hij zegt: ,.lk ben te
vreden", moet er heel wat gebeuren.
Ja, wij mogen misschien wel beweren,
dat een goed koopman nooit
tevreden is. „Excelsior!" is ook zijn
devies.
Wanneer wij dus mogen boeksta
ven in dit aan den winkelstand ge
wijd nummer onzer courant, dat de
Haartemacbe winkeliers ..geen kla-|
gen" hebben, dan is er wel neg geen
réden voor uitbundige vreugde, maar
de nog altijd moeilijke tijdsomstan
digheden in aanmerking genomen, 'ie
zaken zoo tamelijk marcheeren (laten
wij ons ook eens voorzichtig uitdruk
ken') en dat er, vergeleken bij ver
leden jaar, zonder eercigen twijfel
vooruitgang (een der door ons ge-
interviewden sprak van 10 voor
uitgang) te conatateeren valt.
De Haarlemsche winkelstand mag
hiermede gelukgewenecht worden.
En dan is er nog iets waarop wij
vóórdat wij in nadere bijzonderheden
treden, in 't algemeen de aandacht
meenen ie mogen vestigen, n.l op de
snelheid waarmede de meeste Haar-i
lemsche winkeliers de lichten in lvun|
étalages uitdraaien, zoodra het slui
tingsuur geslagen heeft. Eén der wei
nige winkeliers,
niet volgen,
ger met betalen zijn!'
Er worden tegenwoordig weer veel
Fransche en Arnerikaansche „mop
pen" verkocht, de Duit9Cthe zijn thans
te duur geworden. Ja. wij leveren nu
zelfs wel naar Duitechlar.dMando
lines vormen een zeer gewild artikel
m den laatsten tijd. Jammer
dat de handel met Indié
als geheel stilstaat'
zoo goed
De eigenaar van een bloemenwin
kel meende eenigen vooruitgang bij
verleden jaar j.> kunnen constatee-
ren: 10 vooruitgang, zoo drukte
mj het uit. Er \v.n deze dan
ook éen man moer re werk gesteld
dan verleden Jai:r. Maar het bloemen-
nednj1 !S e„>u aanlig bedrijf:
gS" '"Jc" r,Ien gevolgd door
ptotom'nge oplevingen.
Moeilijkheden worden thans onder
bonden met het doen van inkoopen
Bergtie, welk land ons van palmen
pi orchideeën voorziet. Duitachland
koopt die nu tegen fabelachtige prij
zen. zoodat de Hollandsche bloemis
ten m België thans niet durven koo-
moeten het hier te Haarlem voorna-;
melijk hebben van onze étalages. Daar
mede moeten wij kijkers trekken. En
kijkers dit staat bij mij vast
worden, zoo niet vandaag oi morgen,
dan toch over een week. over een
maand, koopers. Waarom zouden wij
dan zoo dom zijr, alleen over dag kij
ker» te lokken door onze mooie éta
lages de étalages mogen te Haarlem
waarlijk 'over 't algemeen gezien wor
den.) en niet des avond óók. door ze
helder te blijven verlichten, ook al
zijn onze zaken gesloten?"
Wij geven deze opmerkingen hier
bij aan de Haarlemsche winkeliers
ter overweging. Ons dunkt, zij zijn
het overdenken waard. Een feit is
het, dat een winkelstraat met donke
re étalages des avonds een buitenge
woon döodschen en vervelenden
druk maakt. Wanneer het waar u>.
wat onze zegsman, iemand van veel
ondervinding van het winkelbedrijf,
in verschillende plaatsen van ons
land opgedaan, zeide: dat kijkers al
tijd vroeg of laat, koopers worden,
welnu, dan haalt de winkelier, die
des avonds ook na her sluitingsuur
zijn étalages blijft verlichten, hef.
geld dat hem deze verlichting méér
Kost. er immers dubbel en dwars
weer uit!
Tot zoover deze opmerkingen var
algemeenen aard.
Wij laten mi volgen, wat verschil
lende winkeliers in onze stad ons over
den stand van hun bedrijf mededeel
den:
„De zaken géén", zoo zeide ons een
banketbakker. „Jammer, dat de
grondstoffen nu weer geregeld duur
der worden. Boter ia pas 1.80 ge
weest. daarna f 2.TÖ. nu weer iels
minder; 2.Daardoor kunnen wij
eigenlijk niet den prijs maken dien wij
moeten hebben. Dan ondervinden wij
faaer ook altijd den terugslag van
een slecht seizoen in Zandvoort, waar
het op het oogenblik weer allesbehal
ve schitterend is.
Van de Arbeidswet ondervinden wij
veel moeilijkheden. Des Zondags bij
voorbeeld mag ik in mijn eigen zaak
niet werken, dan moet ik alles
mijn chef overlaten.
Een dan zou ik het zeer gewenecht
vinden, dat wij des Zaterdags des
avonds tot 11 uur in plaats van tot
10 uur mochten open blijven, ten
minste in den zomer. De sluiting om
8 uur op de andere vijf werkdagen
vind ik uitstekend, maar 'a Zater
dags zouden wij in dat ééne avond
uur van 10 tot 11 nog heel wat
kunnen verdienen. Het publiek is dan
altijd nog laat op straat, vooral nu
me den zomertijd.
Waar wel eens de aandadht op ge
vestigd mag worden is dat de men-
schen dikwijls zoo verbazend lang
wachten met d« betaling van kleine
bedragen als 80 cent of 1.25. Daar
moeten wij soms drie. vier keer voor
loopen. Natuurlijk geeft ons dat veel
toch waarlijk onnoodige moeite
tijdverlies"*
,.Te klagen heb ik niet", zei
een Sigarenwinkelier, ,,'t spijt
ai leen maar. dat ik in plaats vai
garenhandelaar sigareu&utomaat
worden ben. Er zit geen handel meer
m ons vak. Vroeger kocht je een tien
duizend sigaren, je aorteerde ze zelf
en bepaalde zelf de prijzen. Daar zat
die deze gewoonte wat in. Maar tegenwoordig wx>rd je
daarover: Wij J door de banderolle geregeerd Ik
blijf het dan ook altijd jammer vin
den dat de tabaksbelasting nog steeds
niet wordt geheven van de ruwe
grondstof. Dat zou de handel weer
zuiverder maken ook. want nu wordt
er heel wat geknoeid".
.Ook deze winkelier, hoezeer hij ove-
ngens ook ingenomen met de
acht-uur-Juiting, zou op Zaterdag,
avond graag tot 11 uur open blijven.
Ons volgend bezoek eold een winke
lier ra speelgoed.
..I» reylijJUK mat vorüre Jaren
ben lk wel tevreden zoo zeide hij.
-.Ik zou zeggen: ik zie een rijgende
tan in ons vak. of laat ik liever zeg-
gen: een op- en neergaande lijn maar
met een stijgende tendenz. De valuta-
concurreo:., m, afgeW,,,. wij
.m.tschland en daar is alles nu weer
Het JMbliek kijkt nog erg ™.r
oreSoope prijzen. Reclameprijzen
Nu zijn wij dan genaderd tot het
>genblik, waarop de tentooostelhug
met haar Turkachen naam zal worden
geopend maar die naam is dan ook
alle Turkach. wat er aan is. De rest ia
zuiver Xederlandsch, ondernemings
geest, durf, energie.
Wat al commentaren op dien naam 1
Onze redactie heeft zich er voor ge
zet eu er een aantal geleverd, waar
van ik er hier laat volgen, in proza
en poëzie. De welwillende lezer moge
zelf uitmaken, of hij het proza mooier
indt, dan de poëzie. Of omgekeerd.
H is de Handelsgeest, die onzen mid
denstand eert,
A de Arbeid, door d'industrieel ge
presteerd.
M is de Moed om de zaken te drijven,
I de Inspanning om op de hoogte
te blijven.
T de Tevredenheid voor wie goede
balansen mag schrijven, j
ulde, Haarlem, aan die krachten,
an de werkers in deez' stad.
ensclen. die nieuw :rven brachte/-.
n een tijd van bange klachten),
ot de oude Spaarnesfad.
H un beleid zal stellig slagen,
lies werd goed voorb -reid.
M iddenstanders nooit Tertsagen
I s er nu nog tijd van klagen
T sawerpt mee u in den strijd
Niemand zal dralen.
Zelfs Nurks zal
niemand zal
niMtnj
nu geen oogeubiik
twijfelen
o r d t e t e 1 1 i
uzensucces!
man van de kruik en
re. - do flcsch
toont zich een kraan ia het organi-
eeeren,
au opzicht nog wat va
hem leeren.
overtuigend nu, dat hij het
Maar ja, hij wae vroeger dan "ook
Op echt Brahantsche wijze roert'hij
Dacht: Haarlem moet *k hebben"1 als
eén groote drom
a 1 f II a a r 1 e
De llamit
een r
Van Tetering -
Elk kan
HIJ benoemde
Maar ik en de
Tot nu toe zijn
doen nog wonderen.
l„i5^e?lWhed?1 ?^n *r genoeg", roo
luidde hst oordeel van het hoofd van
nuïiiSS jm. heere»m«'e-aPtikelcn.
yDuitsahland levert veel moeUijker
iSïn Jaar Zn nn ziin or weer
rnoeilijkheden met de franken. Maar
Uaa5 raaar niet; ik klaag nooit.
werken met wat minder pereo-
e" moeffQ wat harder voort.
Maar het gaat."
«*oenenw!rftelier vestigde onze
aandacht op het feit, dat zijn vak te
genwoordig zeer moeilijk uit te oefe-
df 6,kaa/ sne' opvolgende
wassehngen der mode vooral van da
messchoenen. „Heel veel dames
vooral jonge dames", zeid^^l'
IOT te«enwoord»g geen schoenen meer
Pet»ben, maar kever rare dingen aan
d« voeren draven en die noemen re,
a°z: snoesjes. Er. vrij zijn nog
met aan t eind van de uitvindin-
~?Vendjen 111'1 de sohoenenprij-
's een
omissie!
overigen, di<
zijn vergeten.
Wij koest'ren geen wraak en wij wil
len 't weten,
•Wij hebben aan de voorbereiding ook
1 niets gedaan,
aan den kant
blijven staan.
Maar nu kamen wij toch en als wel
kome -gasten,
Koopen passepartouts, ter verlichting
der lasten,
Gelukkig, wij kunnen 't elkaar wel
vertellen:
Zonder ons. Jan Publiek, kan de
Hamit 't niet stellen
Heel H a a r l'e m viert feest,
want de Hamit gaat open!
Heel Haarlro verdringt zich om
kaarten te koopen!
KEES DE MOPPERAAR.
Maar nu iets anders. j
Natuurlijk zijn er menschen, die
zonder daarvoor een vaste aanstel- j
liug te hebben zooals Kea» de Mop-
peruar, allerlei aanmerkingen hebben'
en vragen: „waar dient toch die
A. M. I. T. voor? kunnen wij
T iederën "dag allfs wat in winkels
magazijnen voorhanden is. gaan
Sn Ito open V'
Jawel. neven van R abortus
Nurks, dat kunt gij. Maar wat de
Haarlemsche Middenstand heeft wil
len geven, dat is een gezamenlijke
demonstratie. Van zijn recht van be
staan, van zijn waarde en betoeke-
nis. Ba hij deed dat in dubbelen ziry
door een tentoonstelling in de groote
zaal van ons gemeentelijk Concert
gebouw en door het houden van
Winkelweek. F.en week lang zal rle
Haarlemsnhe Middenstand aldus too-
nen wat hij is en wat hij kan. Wat
hij is: namelijk een onmisbare scha^
kei tusschen fabrikant en koepor,
af hij kan: liet -beste leveren, dat
er op ieder gebied te krijgen is.
Natuurlijk was écn van onze meue- ja> men wooti dat de Middenstand
t-rkers niet heelemaal in zijn .8CI\,K; er is. Hij wil nu nog weer eens, in
RoWf ik u nog te zeggen, wie uac een opzettelijke demonstratie, toonen
wil Wie andera, dan Kees de Mop- dat hij er wezen mag. Verbeeld u
neraari Zoo in 't dagelijksch leven is eena dat hij er niet waal Dat een
R re'.tëkl gre^ pretrela^r, l»ore - - -
Dif is van onzen dichterlijken vriend
de redactie.
Zijn buurman, de ironicus, maakte
van
H A jakkes, M oet I k T en
toonstellen 1
Dat was namelijk de opmerking van
een middenstander, die wat uit zijn
humeur was toen hij de circulaire
kreeg waarbij het hoofdcomité hem
uitnoodigde om mee te doen. Maar
toen zijn sotnbe bui was voorbijge
dreven en zijn buurman, lid van het
cpmité, hein eens ernstig toegrspro
Ven'h*d- ioea maakte hij fc*n ander
,-o^rmfntnar cf den.naam ee zei vast
beraden 'toftnchzelf:
H et A llerbeate M oef I k
T entoonstellen. En ten slotte, os-
dat hij aan 't werk is gegaan en ken
nis gemaakt heeft met wat het bestuur
voor de goede*zaak gedaan heeft, riep
hij oit:
,,H andig. A chtenswLardig, M ce-
dig, I ngenicus, T entoonstclling*-
coroité
Hij merkte niet eens, dat de begin
letter» van die woorden ook al weer
samen Hamit vormcen. Zoo lieren
Haarlemmer. Hamittiaansch spreken,
zonder dat zij 't zelf weten.
Onze Zalen en Salons leenen zich bij uitstek voor
Uwe intieme feestpartijen. Onze keukens vol-
llll doen aan de hoogste eischen llll
deel em semjidelijk mcnsch'die_iedot |in 5S23"«
sprookjes van Grimm
ren gedurende de laatste paar maan-
den .aan t^oploopen; naar mijn over-
De enger aar van een zaak in par
fumerieën en toiletartikelen vond den
toestand in zijn vak nu niet bepaald
bijzonder maar dan toch v r ii
slecht. De dames brachten heel wat
parfumerieën uit Parijs mede, toen de
franc nog 10 of 11 stond. Ik heb
dan wel eens gezegd, aldus onze
ze-srsman: „Als het u niet gelukt was,
de belasting te ontduiken, zoudt u,
met het invoerrecht mee. nog duur
der zijn uit geweest dan wanneer u
de artikelen bij mij hadt gekocht".
Maar dat is nu weer uit. De arti
kelen worden in de parfumerie-bran
che over 't al trem een goedkooper.
Sommige zijn zelf3 weer iets goedkoo-i
tuiging zullen alle genres van schoe
nen weer duimder worden.
Deze winkelier klaagde ook over de
veeleisohendheid van 't publiek.
De eigenaar van een zaak in kunst-
nij'verfaeadsartöcelen was zeer tevre
den, vooral over het feit, dat tegen
woordig de kleine man zich veel meerl
voor kunstvoorwerpen interesseert
dan vroeger. Dit achtte hij
verheugend feit.
Over 't algemeen blijft de vraag
naar mooie voorwerpen van nut en
gebruik groot, al blijft wel aan den
anderen kant de bezuiniging een voel
baren invloed oefenen. De mooiste
voorwerpen worden gevraagd tegen
den laagst mogelijken prijs en deze
neiging levert natuurlijk geen voor
deel op voor de kunstenaars.
Moeilijkheden ondervinden de han
delaren in gouden en z: he ren voor
werpen (dus ook de juweliers) met
het keuren. Dat kan alleen maar ge
schieden in drie hoofdplaatsen van
ons land en gaat op deze wijze na
tuurlijk met veel kosten en moeite
voor de handelaren gepaard. Het zou
dan ook zeer gewenscht zijn, dat hior
te Haarlem een filiaal van de Keur-
kamer kwam.
Ziehier tenslotte wat een kunsthan
delaar ons zeide
,,De kunsthandel heeft zeer zware
tijden achter de rug, eensdeels door
den economiscben toestand, die vele
.lasten bracht en anderdeels door de
groote verwarring die er op kunstge
bied geweest 13 en nóg bestaat, zij bet
dan ook in minderen omvang.
het beste gunt en dan ook alleen uit
mopperen gaat, wanneer hij daarmee
iets goeds voor de burgerij denkt te
kunnen bereiken. Ik geloof eigenlijk,
dat hij een beetje in zijn wiek gescho
ten was omdat hii, heel in zijn een
tje, naast al de andere commissies, de
M oppercommies ie had willen vormen.
,Maar Cornelia", hebben wij gezegd, JJ
.,cr zal op de II. A. M. I. T. niets te 'zouden mogen rui'lenT rv
mopperen vallen. Wat doe jij daar het 01 »"*kn
den gèheelen middenstand harie,^l|
g-renjgd vra d. iwd. - h« „S
W|| jrem dim volRenden daR mi-en
BrKff 1 .koop-n. direct van den
minkant, die ver is en ons zenden
dZ' Z ?'er' Vooraf bad-
Luil ni€t' voldeed, niet
ii' ^nftenaam vinden, te koonen in
dan in je qualite.t van mopperaar? gemeentelijke winkels, onder de lé,P
Het bestuur en zijn commissies zul- .ding van ambtenaren die ons nie» »l.
lcn overal sympathy ,.n medewerking [welkome klanten ronden hesoHo»l«ré
vinden, bij de autoriteiten, bij de be
zoekers, overal. Je zoudt als mop
percommissie dus niets te doen heb
ben 'Want je wil toch zeker niet over
de H. A. M- I. T. gaan mopperen?''
„Dat nooit", zei hij. „Maar vóór
rekening van de H. A. M. I. T. Over
zakelijke belasting op het bedrijf,
straatbelnstiug, heffing op publieke
vermakelijkheden, kortom alle door
nen, die zoo gewoon zijn, te prikken
in het oog van den middenstand".
„Kees", zeiden wij, „stop dat. Er
is nu tentoonstelling en zoolang die
duurt moppert niemand. Als dit weer
achter den rug is ha, dan is 't wat an
ders. Zie eens naar den heer Jacob-
son, aftijd hoofd van de agitatie tegen
de zakelijke belasting in Haarlem en
de rest van 't land geweest en wat
doet hij nu? Hij is voorzitter van de
commissie van ontvangst bij de ope
ning en ik verzekir je, dat bij ze al
len zonder onderscheid met beleefd
heid welkom heeten zal. de boozen en
de jjoeden tegenover d0 zakelijke be
lasting op het bedrijf. Aan hem zul
len ze niet merken, of ze voor of te
gen de afschaffing gestemd hebben.
Maar wacht maar straks tegen
den tijd van de nieuwe begrooting
komt bij weerom...."
„Goed dan", zei Kees de Moppe
raar. „Maar wil u mijn rijmelarij nog
plaatsen?' En daar hij in den grond
van de zaak een goedhartig man is,
al mag zijn vak bij onze krant dan
ook Mopperaar wezen, gaven wri hem
zijn zin. Hier is het gedicht.
Heel Haarlem viert feest, want de
Hamit gaat open
Heel Haarlem verdringt, zich om
- kaarten te koopen! i
klanten ronden beschouwen,
maar als lieden, die nergens anders
Wecht konden)
Als ons het ecne of het andere over-
kwam, dan waren wij om een solda^
tenterm te gebruiken, „nog lang niet
gelukkig".
Het eenige, dat wij zouden kunnen
doen, wanneer de Middenstand ver
dwenen was, zou zijn dien onmiddel
lijk weer op te richten.
En daarom. Iaat ons gelukkig zijn
met het óezit, van een flinken. welva
rende^ krachtigen, goed onderlegden
middenstand, dïe in de samenleving
een onmisbare rol vervult.
Laat ons, nu hij besloten heeft tot
een algemeene demonstratie, in den
vorm van Tentoonstelling en Winkel
week. dat streven eteunen, niet alleen
in zijn, maar bovendien ook in ons
eigen belanc. Door kijken en door
koopen. Natuurlijk, de Haarlemsche
Middenstand zit hier niet. om vliegen
vangen- maar om zelf to bestaan
en.... door aan ons, publiek, te
leveren wat, wij noodig hebben, niet
kunnen missen en dat wel (daarvoor
zorgt do onderlinge wedijver) tegen
redelijke prijzen.
Om die redenen roep ik de belang
stelling van stad en streek voor de
A. M. I. T. In.
En bij voorbaat ben ik er zeker van
dat die niet zal ontbreken.
Zij komen
Bij stroomen,
Uit dorp en uit stad.
En koopen
Bij hoopen
Van dit en van dat,
•Tn woelig verkeer.
Do H. A. M. I. T. ter eer.
T. C. P.
Het was bijna een onmogelijkheid
at wo aan den algemeen-secretaris
er hoofdcommissie voor de Hamit,
den heer Van Tetering, vroeg» i, toen
hem om een paar oogenbiikken
r ecu kort onderhoud verzochten,
want de Hamit neemt al zijn gedach
ten en al zijn werkkracht in Deslag.
Behalve het heen en weer holle», van
het „Wynhuys de Guide Druyf" naar
de Gemeentelijke Concertzaal, wordt
hij eik oogenblik telefonisch opge
beld. Probeert h«:t maar eens, om
No. 134 op te schellet/: honderd tegen
één, dat de telefoonjuffrouw u teleur-
.telt inct de woorden: „In ge-
Prek!"
Maar als oud-journalist begreep
hij, dat er toch een paar oogenbiikken
an zijn kostbaren tijd voor nzen ver-
ilaggever moesten overschieten!
Toen hij ons dan ook in zijn oud-
Hollandsch-- kamer ontving, zei bij
„Laten we eerst eena een Hamit-
sigaar opsteken!"
Alios aus Hamit wat de klok slaat
„Hoe bent u eigenlijk op de ge
duchte gtkomen, om deze tentoonstel-
ing to organiseerenl", vroegen we
hem.
hdt stellen van deze vraag, bc-
oefden wij niets meer te zegg'1" of
te vragen, want als de heer Van Te
tering eenmaal ovet de Hamit gaat
preken, raakt hij er niet over uitge-
„Het bestuur van de R.K. Mid-
denstandsvereeniging de Hanze be
greep, dat de Haarlemsche midden
standers niet meer verdeeld m te
genover elkander moesten staan, doch
in ut elkaar samenwerken, rot heil van
den ganschen middenstand. Zonder
elkanders beginselen - prijs te geven,
meenden wij. dat samenwerking tot
het behartigen dor materieele belan
gen h„l «Old moirelyk konzvji»,
Daarom richtten wij een desbetreffend
schrijven tot de Christelijke Middcn-
st andave reen iging „Boaï" en de Haar
lemsche H an.de! svc reen iging. Na eeni
ge besprekingen is de samenwerking
heel spoedig tot stand gekomen en
'ermede was tevens de grondslag
gelegd voor de Hamit, want bij de
Haarlemsche Handelsver» .-inging be
stond reeds lang het voornemen, om
een middenStandstentoonsteUing te or-
ganiseeren. Ree»ls in de eerste verga
dering van den Middenstrvndsraad
werd er over gesproken en in de twee
de vergadering werd in beginsel aan
vaard, dat de voorgenomen tentoon
stelling van den MiddenstandsranU
moest uitgaan. Daarvoor moeiten na
tuurlijk eenige moeilykneden woroen
overwonnen, maar die zijn er immers
altijd om overwonnen te worden Zoo-
als u weet hebben de besturen der
middetistandsvereeingingen besloten
om het lot voor de eerste drie jaren
den voorzitter aan te 1*?^" wijzen.
Het lot wees den heer Ten Boom aan.
Welnu, ik kan u zeggen, dat zoowel
de Middenstnndsraad als de Hamit
een praehtigen voorzitter aan hem
hebben hij is een zeer bekwaam man.
die geheel in zijn werk opgaat. Om
dat ik algemeen secretaris van den
Middenstandaraad was, werd ik aan
gezocht. om ook als secretaris voor
de Hamit op tc treden. Ik heb dit
aangenomen, maar onder de voorwaar
den. dat ik een hulp zou krijgen, want
ik begreep natuurlijk, dat er een berg
werk aan verbonden zou zijn. De neer
Laèschuit is daar op een prachtige
manier aan tegemoet gekomen. Hij
zorgde er namelijk voor, dat ik de
hulp kreeg van den heer De 1$nun,
den bezoldigden ambtenaar van den
Bond van Loodgieter»- en Fitte «pa
troon» in Nederland, een man met een
grooto werkkracht, voor wien ni.te te
feel was en die liefde voor dit werk
heeft gekregen. Ik heb hem in zijn
werk dan ook oprecht bewonderd.
Maar om weer op de plannen voor de
Hamrt terug te komen die hebben we
na <li- Sint-Nicolaaedrukte goed aan
gepakt. Ik bad nog eenige ervaring
van de tentoonstellingen van 1910 en
1914 en hoewel de Hamit veel grooter
van opzet was, is ook deze tentoon
stelling op ongercer dezelfde leest ge
schoeid. Uit den Middenstandaraad
werden de leden voor de hoofdcom
missie benoemd. Aan mij werd ge
vraagd, om het heelc organisatieplan
op papier te zetten. Dit aanvaardde
ik, want ik heb het genoegen mogen
smaken, dat de tentoonstellingen van
1909 en van 1914. die ik ook zelfstan
dig heb georganiseerd, beide een ba
tig saldo hebben opgeleverd: uni
cum op tentoonstelhngsgebiedToen
de grooto hoofdpunten waren vnstge-
•ld, moesten de leden voor de sub
commissies en van het eerc-comité
worden benoemd. Dftt ging oo.. niet
gemakkelijk, want ervaren er m den
Middenstnndsraad, die de znak bcel
rimpeltjes en al tc eenvoudig wilden
opzetten. Daar heb ik mij met kracht
tegen verzet, want ik wist immers nij
ervaring, dat een onderneming alleen
dan interesse bij de groote massa ver
krijgt, wanneer alles breed wordt op
gezet. Het was en is nog mijn vaste
overtuiging, dat een tentoonstelling
alleen succes heeft, als men haar van
het begin af aan breed opzet. Ook heb
ik de verschillende commissieleden er
van kunnen overtuigen, dat do mede-
wrking van de pers voor het welsla
gen van een tentoonstelling noodig K
Er waren personen, die vreesden, dat
de Hoofdcommissie te weinig zou te
vertellen hebben, nis er te veel sub
commissies werden benoemd. Dnt was
natuurlijk ook onjuist, als men er maar
voor zorgt., dat elke commissie een af
gebakend arbeidsveld krijgt en de
hoófdcorrfmissie bet groote raam vast
houdt. Zoo wordt bet als het ware een
schoon stuk wozaick, een geheel. Als
hoofdcommissieleden zijn we gecu
hecrschers over, maar dc dienaren
van de subcommissirsen toch hoüdea
we Je touwtjes in banden! Wo mou
ten ook andere moeilijkheden overw in
nen, want sommigen wilden alleen
uniforme stands op de tentoonstel
ling. Wat een saaie en dorre vertoo-
niug zou dat geworden zijn! Alles
wat uniform gemaakt wordt, moet
mislukken, dat heb ik op do Neder-
laudsehe tentoonstelling te Brussel
gezien. Gelukkig werden deze plan
nen gauw opgegeven. Alleen een va
r-at-e der stads is bekorend. Ik
vestig er evenwel met nadruk de aan
dacht op, dat de onderlinge goede
harmonie geen oogenblik verbroken
werd. Het parool wasw e 1 cri-
tiek, maar geen pessimismelk kan
dan ook bij voorbant reeds do verze
kering geven, dat uit deze samenwer
king een hechte vriendschapsband is
ontstaan. Maar toen kwam nog do
moeilijkheid betreffende hel kiezen
van den naam. Gedacht werd eerst
aan de letters H. M. T. (Haarlemsche
Middenstands Tentoonstelling), maar
de meeste commissieleden vonden een
woord méér respectabel, dan letters,
die je niet naast elkaar als een ge
heel kunt uitspreken. De keus viel
ten slotte op het woord „Hamit"
het klonk ons wel eerst wat to veel
Turkach in de ooren doch ten slotte
wonde het welEnfin, we zijn druk
an het werk gegaan. We hebben zeer
eel succes gehad met onze tentoon-
ateUingscircufaire. Het aantal in
schrijvingen werd groot; dc grooto
zaal- was dan ook al dodelijk ver
huurd, zoodat we wat eerst ons
plan niet was ook den tuin en de
bovenzaal e' hij moesten nemen, liet
was gewoonweg enorm En zoo ging
het ook met de Huisvlijt-tentoonstcl-
ling hier overtrof eveneens hot aan
tal inzendingen de stout «te verwach
tingen. Dat kornt natuurlijk ook voor
en belangrijk deel door de rncdcwcr-
;ing van do dames uit verschillenden
«tand. die zich daarvoor met groot
enthousiasme beschikbaar hebben g|>-
,teld. En dan de medewerking, aio
jrc van de gemeentebesturen van
Haarlem en de omliggende gemeenten
hebben mogen genietennou maar,
die liet nu letterlijk niets te wenschcn
oyer! We vinden het teupdndé pret
tig, dat »n d„' tentoonstelling ook
voor de winkeliers uit dc oni'treken
hebben opengesteld. Hier is dus ge
lijke appreciatie voor allen! We ziin
ook niet in het minste teleurgesteld
de 55 grschonken eere medaille* spre
ken. dunkt mij, voor zichzelfDc me
dewerking van de Zandvoorttche
Hnndelsvereenigipg ondervonden, is
buitengewoon prijzenswaardig. Alles
ging dan ook van een leien dakje. U
kunt echter wel begrijpen, da*, we
een zucht van verlichting hebben ge-
«laakt. toen het programmaboek ver
scheen. Hiermee waren immers do
groote lijnen afgewerkt. Het gaat nu
nog alleen maar om het uitwerken der
verschillende details. Ons programma
boek is het resultaat van goedgeleido
organisatie. Wil ccn onderneming
succes hebben, dan moet het fundi-
rnent, dat ia dc organisatie, stevig
staan. Daardoor lubben de tentoon
stellingen van 1909 en 1914 zulk een-
groot succes gehad. Men moet alles
van te voren kunnen overzien, anders
mislukt do beweging".
De beer Van Tetering had veel
woorden van lof voor het werk der
verschillende subcommissies. Hij heeft
allo vergaderingen van die commissies
bijgewoond en hulp en steun ver
leend, telkens als hem rlio gevraagd
werden. Hij heeft het dan ook ontzet
tend druk. maar hij vindt dat niets
erg, als de tentoonstelling maar
slaagt.
Wie de werkkracht en het organisa
tievermogen van den heer Van Tete
ring kent, twijfelt daar natuurlijk niet
aan.
In ons nummer van Dinsdag 21
April 192-t stond een uitvoerig, ge
ïllustreerd artikel over do tentoon
stelling tc Haarlem ter gelegenheid
van het -25-jarig bestaan van den R.-
K. Volksbond. Over den heer Van
Tetering werd daarin oa. geschreven
,,Do heer Van Tetering heeft reeds
in den allcreorsten opzet nlles over
zien. Met de geestdrift, die hij be
steedt aan alle zaken, waar hij zich
voorspant, heeft hij het gedaan we
ten te krijgen, dat alles precies uitge
voerd is, als hij zich dacht. Plannen
maken en die uitvoeren is twee en
bij hot verwezenlijken van de plannen
rijzen altijd moeii:.khcden. Stellig zijn
die nu ook gerezen, maar de Heer Van
Tetering heeft die weten te overwin-
Zoo werd in April 1914 geschreven.
Die woorden zijn nu. tien jaar latei*
dus nog steeds van toepassing.
ingezonden meoedeelincem
60 Ct». psr regel.
De Kliniek voor
Tandheelkunde
Qed., Oude Gracht 84 Tel. 1387
verstrekt kun.tt.nden, gebitten en
moderne tandteehniek aan mlnder-
gegoeden en nan den middenstand
tegen uiterst lage tarieven
Spreekuren roor mindergegoeden nn
leden van zlekenfendeen eiken morgen
van 9—U Maand, en Donderd.avorids
van 7—9. Spreekuren voor den Midden
stand 's Middags van 1-8. behalve
zaterdags, verder volgens afspraak.
