HAARLEM'S DAGBLAD
ENGELSCH ALLERLEI
FLITSEN
Van het Politieke Tournooiveld!
PARK-HOTEL
De Scarabée
WOENSDAG 28 MEI 1924
DERDE BLAD
Er was zeker wat meed voor noo
dig van de zijde van den premier Mac
Donald om zoo ver van liet precedent
at te wijken ala liii heeft gedaan met
de benoeming van James Brown tot
..Lord High Commissioner" van do
Kerk van Schotland. James Brown is
een werkman-parlementslid en oud-
mijnwerker. De positie van Lord-IIoo
ft-Commissaris van de Schotsoho
etaatskerk is zeer verheven. Het ambt
omstond twee en een halve eeu\v go-
leden. toen Willem van Oranje (onzo
atadhonder Willem 111) tot overeen
stemming kwam met de kerk van
Schotland. na een hevig bestreden
kwestie lussdien kerk en staat. Hot
ambt is a! dien tijd jaarlijks vervuld
door een lid van een aristocratische
Rohotsche familie. De huidige be-
k leed er. Jarnea Brown, is een zeer
eenvoudig man en woont met zijn
echtgenoot© in een cottage" van
twee vertrekken in een dorp in Ayr
shire.
Deze week echter zijn Mr. en Mrs.
Brown in overeenstemming met
liet gebruik in het kasteel Holy-
rovvl gaan wonen. Dat is een van de
schitterendste oude paL-izen van Brit-
tani?. En gedurende de kerk-vergade-
ring van Schotland door Brown
met een troonrede geopend namens
d©n Koning ontvangt Zijne Emi
nentie (zooa's de oud-mijnwerker
wordt aangesproken) voor Zijne Ma
jesteit ..de eerbiedige eer van de
hoogsten des landa".
Zoo ieta maakt een diepen indruk
op het Briteclu- volk. Dat een eenvou
dig man. iemand uit den werkman*,
stand, optreedt ale 's Konings verte
genwoordiger en het middelpunt
wordt van de pracht en den praal van
majesteitelijk© functies, lieeft veel van
do romantiek, waarnaar liet gemoed
van bet Brrtsche volk uitgaat. Wat
James Brotvp overkomt denkt men
kan ieder ander lid der Britscho ge
meenschap overkomen. In breed* la-
een der bevolking vindt men dit ge
val Brown prachtig. Ea alleen de klei
ne categorie van goed gesitueerd© bur
gers in Edinburg heeft wanklank e©-
bracht in het knor vun goedkeuring
dat de benoeming van James Brown
Jie«ft begroet. Zij vonden het eon on-
r©pae-t vert-«>n van te ver doorgedre
ven democratie. Maar voor het ove-
riye heeft de llooge Commissar ie met
zijn echtgenoot© van alle kanten vrien
delijke modewerking en sympathie
ontvangen.
De aide-de-camp van Zijne Emi
nentie is do jjpige markies van Cly
dcedale; terwijl Mrs. Brown hof- tr
kamerdaraes heeft, onder wie do mar.
kierin van Ai Isa.
Dinsdag was er con levee in het
paleis van ITolyrood en onder de lei
dende vertegenwoordiger© van het pu-
bliek, die hun reverentieelo Imigmg
kwamen maken voor den Koning, jn
den persoon van den mijnwerker,
waren Adamjoxi. de minister voor
Schotland, do hertog variAÜKdl en do
markies van Ailra. Deze namen zejj-
gen den lezer, die Britaohen adel en ti
tulatuur mot kent wellicht weinig.
Maar hij zal zich niettemin kunnen
voorstellen dat men hier te doen had
met <©n z©©r ongewoon en zoo op het
oog zeer democratisch geval. Heel
Edinburg w.ie op d« been, toen de
Eminenties later in staatsiekoetsen
uitreden en zich omgeven door een
stoet van gevolg en cavalerie naar de
kathedraal van St. Bile© begaven. Bij
het verlaten van de kathedraal ont
vingen Brown en ziin vrouw het
koninklijk saluut van 21 «o-lioten.
Het is een belangwekkend voor
beeld van de verdemocratiseering van
«taats-ceremonieel.
Kon staatspartij in dit land. welke
zichzelve respecteert, heeft een club,
bii voorkeur in een royaal gebouw.
Eenige jaren geleden had Engeland
elechré twee staatspartijen, die den
naam verdienden. «i© Conservatieven
en do Liberalen. Z» hadden cn hrb-
brn geschikte clubs in indrukwek
kende gebouwen. Do club der Conser
vatieven (<>f Unionisten) i© de Con
stitutional Club"; die der Liberalen
is do National Liboral Club". En nu
is een van de vele problemen, waar
voor de ..Labour Party" zich door
haar groei ziet gesteld, dat van do
inrichting van een bclioorlijke club in
de omgeving van Westminster, waar
do landsvergadering bijeenkomt. »n
paar iaar geleden scheen de ambitie
van ..Labour" op dit gebied in vervul
ling te gaan. daar het met de Libera
len in vergevorderde ondtrhandchn-
een was over den aankoop van het
Westminster Pahv-e Hotel, waar de
liberalen gedurende en enigen tijd
na den oorlog een onderdak hadden
gevonden, toen hun eigen clubgebouw
voor oorlogsdoeleinden in gebruik was
Een mijnwerker vertegenwoordigt den
koning.
De partijen zonder huls.
„Whlto Cargo".
Generaal Townehend.
Aantcekenlngen van Wembley,
genomen door het landsbeetuur. Maar
•ie liberalen hadden goede zakenlie
den in hun gelederen. Zij hadden dit
Westminster Palace Hotel voor
175 000 pond sterling gekocht. En nu
zii het niet mggr noodig luidden, waa
de waarde van gebouwen in Londen
juist hoog opgeloopen. ..Labour" kon
niet genoeg „opdokkon' En zij
verkochten hel gebouw met een winst
van meer dan 100.000 pond sterling.
De ..Labour"-mannen kenden klagen;
maar er was niete aan te doen.
De eerste minister heeft nu onlangs
in Tufton Strget. Westminster, een
kleine club geopendmaar die instel
ling is in het geheel niet in overeen
stemming mei de voorname plaats,
welke ..Labour" thane als staatspartij
inneemt Dit is dus maar een nood
hulp]©: men heeft bovendien maar
drie iaar op liet gebouw beslag kun
nen leggen. H'-t probleem is uiter
aard voornamelijk financieel. ..La
bour" heeft niet zooals de genoem
de oude partijen zeer welgestelde
leden in zijn gelederen, inenschen. die
bereid en in sréat zijn het partij-fonds
met aanzienlijke bedragen te spekken,
hetgeen vaak geschiedt in de ver
wachting dat de milde gever zijn b©-
looning zal kriigen. wanneer de partij
aan het bewind komt. Do moeilijkhe
den verbonden aan het vinden
een geschikt onderdak wanneer
parlement bijeen is zijn echter v
de ,.I.abour"-ledeu zoo groot, dat
men mag verwachten, dat spoedig
ten of ander coöperatief plan zal wor
den gelanceerd, dut Labour" in het
bezit moet ©tellen van een clubge
bouw. der partij waardig.
Het tooneel van Londen eenige
jaren geleden door zwartkijkers ten
doodo opgeschreven bloeit thans
on blijft steeds moor gro ikracht too-
nen. Er is veel tooncolschrijf-talent
in het land; en acteurs cn actrices too-
nen begaafdheid genoeg om ook zwak
werk dramatisch loven in to blazen.
Het tooneel *>an Londen behoeft niet
naar het buitenland te gaan voor le
vensvatbare of levenskrachtige stuk
ken. De hersens van het land leveren
drama en blijspel genoeg. Het is een
heugelijk verschijnsel, het land van
Shakea|>earc waardig. In vorige brie-
ven heb ik al eens gelegenheid g°-
hsd te wijzen op do verscheidenheid
van dramatische vormen, welk© het
tooneel van Engeland te zien geeft.
Hot drama van do wildernis werd
toen niet genoemd. John Galsworthy,
do ook bij u wel bekende schrijver
van o.a. de Forsyte Sngn, een roman
cyclus in vorm ni-1 ongelijk nnn Cou
perus' Hoeken dor Kleine Zielen, maar
behandelend de wederwaardigheden
van een typische F.ngeDche ..upper
middle class"-famili© lieeft in „The
Forest een tooneel werk gegeven,
dat dc kritiek in de war heeft go-
bracht. Het stuk, dat de doodende
avonturen geeft van --enige mannen,
dio vooreen firma in de City van loon
den Afrikaansche oerwouden exnlo-
reeren, is maar kort gegaan. Maar
het is de vorige weck gevolgd door
ander wildornis-sttik, AVhlte
ro", dal d-; gemoederen hier nogal
in beweging hoeft gebracht.
Do reactie van temperament op
omgeving is altijd belangwekkend. Eu
met dit proces al# hoofdthema heeft
Leon Gordon in ..White Largo" een
■tuk gegeven dat merkwaardig is om
zijn levendige voorstelling van den
menschelijken aard in o x t r o m i s.
Het werk wordt beschreven als een po
ging om d©n strijd voor ontwikkeling
uit te beelden in een land, dat allo
eschaving tart en dat onder den in-
loed van een nimmer versagende zon
(..de koperen ploert", waar onze In
dische menschen soma van spreken}
degeneratie, of om het duidelijker te
zeggen. verrotting brengt, zoowel in
de lovenlooze dingen als in de harten
de geesten van de blanke mannen
beproeven lands- en zonsinvloed
te overwinnen. Er is maar een scene,
waarin do nc»i© van het spel voort-
•hrijdt. Het is het interieur van een
hut aan de westkust van Afrika. Er
woi fii slechte vier blanken in het cre-
hied: en allen hebben hun bijzondere
reden voor hun aanwezigheid in dat
invriondelijke oord. Er i» ook een
rouw in het spel, ren halfbloed. Eens
n het kwartaal brengt de rivier-
stoomboot de menschen een bezoek
levert post en levensbehoeften af.
Soms zeer zelden brengt het
■chip een passagier, een nieuweling
wiens levenskracht geleid©!ijk zal wor
den afgetapt en vernietigd door den
sinisteren invloed van do zon. Op oen
Pooden dag verschijnt Langford, oen
Jongen nog, vol energie en ambitie i
maar met een karakter dat blijkbaar
te fijn is voor een bestaan, waar het
leven alleen mogelijk is indien men
het met hart en verstand op een ac-
coordje gooit. Hij doet 2ijn best zijn
beginselen te handhaven; maar dat
ia alleen mogelijk ten koste
rampzalig huwelijk met de balf-wiide
vrouw, die hem dreigt te vergiftigen
wanneer zij genoeg van hem heeft.
Tenslotte wordt hij verscheept, huls
toe, een geestelijk en lichamelijk wrak
„White Cargo" en een nieuweling
neemt zijn plaats in. De schrijver
laat aan onze verbeelding over dat de
vicieuze cirkel blijft werken. De kri
tiek heeft er den schrijver e©n verwijt
van gemaakt dat hij overdrijft en dat
hij typen van Engelschen heeft ge
geven, die niet in osereenstemraing
zijn met de werkelijkheid. Rritsche
eigenwaarde wordt in het stuk ge
kwetst. Maar het mankt het stuk en
het behandelde gegeven niet minder
belangwekkend. De conceptie is
spronkelijk en een zweem van tenden
tie is waarneembaar. Het wordt v
treffelijk geepeeld.
De verdediging van Kut-el-Amara
zal zeker nog jaren lang onderwerp
blijven van dispuut en tneeningsver-
sohil. Maar de persoonlijke moed van
den verdediger, den pas gestorven
neratd Townsliend wordt niet
twijfel getrokken door hen, die onder
hem dienden noch door hen, die ziin
vijanden waren.Een beroemd Turksch
soldaat, die tegen Townsliend in Me-
eopotainië had gevochten en hem
goed had gekend, zeido van hem: Als
soldaat was hij een dapper man en
als ecu guerilla-generaal in het ach
terland van Anatoüè zou hij ziin
lijke niet hebben gehad; maar als po
liticus deugde hij niet.
De Turken moeten generaal Towne
hend in zijn langdurige gevangen
schap goed hebben b< liandeld: en d<
generaal moet in dien ri-d sympathie
voor zijn vijanden hebben opgevat.
Toen hij, een goed iaar geleden en pc-
durende den (iriekseh-Turkschen
strijd lid van het Britscho parlement
was, liet hij zich als een kracht!
kampioen van do Turksche zaak ken
nen. Hij was een man van karakter
en zeer onafhankelijk in zijn oordcel
Daaraan zal zijn toe t© schrijven dat
li ij niet steeds goed met zijn superieu
ren In liet leger kon opschieten. Maar
zijn soldaten en zijn suhalternen had
den hem lief. Den avond van zijn dood
zaten drie officieren in een ..service
club" te dineeren. Twee hunner wa
ren met Townshend in het b i g van
Kut-el-Amara geweest. De derde had
met den generaal in Turksche krijgs
gevangenschap doorgebracht. Zii eer
den den gestorvene op hun gebruike
lijke wijze, bestelden de beste cham
pagne van het hui? cn wijdden een
stillen dronk aan de nagedachtenis
van hun vroegeren kameraad en chef.
Het Paleis van Industrie on de Brit
scho Rijkstentoonslelling doet ziin
naam groote eer aan. De symphonic
nijverheid klinkt er machtig en
bezielend. In do katoen-afdeeling en
lio van wol cn zijde werken de
meest ingenieuze en meest moderne
weefstoelen. En men ziet er het ruwe
product door de maohines gaan en ge
reinigd, geschoren, gekamd, geklopt
en gesponnen te voorschijn komen.
Die productie voor uw oogen is ook
oor den niet deskundigen bezoeker
•»n verheffend en in 1-oOge mate
loeiend schouwspel. Dit is d© groot©
industrie van Engeland, de oude. de
machtige, die meer dan eenige andere
het land welvarend heeft gemaakt.
n do nieuwst© industrie, die der
chemie, verfstoffen en geneeskundige
praej.araten, vormt er een merkwaar
dig contrast mee. Hier geen machines,
die c©n levend© tentoonstelling z.iin,
maar de producten van het laborato-
i als still© getuigen van naarstig
onderzoek en uiteindelijk succes, Toch
mijn oog viel op een ..levende" inzen
ding, vreemd, misschien niet verhef
fend maar t© merkwaardig om ze
oorbii te gaan. In oen afdcoling van
verfstoffen 7.:it een oude dam©, met
grijs haar. Zij was uiterst modieus
gekleed, met o©n ©loohe-hced. veel te
jong voor haar. En hnar gezicht was
e©n kleurengamma roze on de wangen
blauwig onder d© wenkbrauwen, een
waar antiek schilderij. Het wes geen
aantrekkelijk schouwspel, maar mïs-
chien was het doel alleen de kleuren-
vastheid, de verscheidenheid en de
di»pt© d©r Britscho verfstoffen te la-
zien.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD
EEN MINUUT, DIE EEN EEUW LIJKT
Het wachten op het vonnis van het gerechtshof. Schuur, i
i deasert, of alleen een flink standje*
(Nadruk verboden.)
TWEEDE KAMER
27 MEI
De kasvoorschotten aan de Kon. Holl. Lloyd
Groote tegenstand Een voorstel tot
schorsing verworpen Hoe zal de stemming
uitvallen?
De Kanier is vandaag aangevangen
inct de bespreking van hei ontwerp,
dat bedoelde aan de Kon. Holland-
eche Lloyd kat voorschot ten te geven,
waardoor het de Lloyd mogelijk zou
eernaakt worden er weer bovenop te
komen naar gehoopt word alge
heel hoven op. Als z-x» dikwijs was
ook dit ontwerp een veel omstreden
ontwerp. In en huiten de Kamer.
Buiten de Kamer uitto zich het mee-
ningsvenschil in menig krantenartikel.
In de Kamer kwam het verechil in liet
voorloopie verslag re-vis sterk tot
uiting, in welk verslag velen tegen liet
ontwerp zich uiUr«-prokeu hebben.
Men vreesde voor liet «tarten van
geld in ceu bodemIooze put. Blijkbaar
was dio vrees ook onder de sociaal
democratische kamerleden gegroeid.
En toch gevoelde dc heer Brautigam
wel ict6 voor het ontwerp, groote
landsbelangen gevoelde ook hij er
(Dodo gemoeid, óók de belangen van
een 3000 transportarbeiders. Deswege
zocht de heer Brautigam een oplossing
"in verwerping te voorkomen. Hij
meende die gevonden te hebben in een
motie, welke aldus luidde,,De
Kamer van oordeel, dat het wensche-
liik is. alsnog door experts voorge
licht te worden over den tegenwoordi-
gen toesiand van de Hollandsche
Lloyd. on over de vraag of en zoo ja,
od welke wijze voortzetting van liet.
bedrijf mogelijk ia te achten door aan-
g van het ontwerp tot toeken
ning van kaevoorschatten, noodigt de
regeering uii hierover rapport t© doen
uitbrengen, door experts, besluit de
behandeling van het wetsontwerp te
schorsen on gaat over tot dc orde van
den dag."
De lie- ren van Vuurcn en Boon
later ook oog de minister, verklaar
den zich gedrieën tegen do motie.
Vooreerst omdat de cijfers die gege-
zijn, alleszins voldoende werden
geacht tot liet vellen van oordeelal
lo mogelijke gegeven* waren verza
gen aangaat de heer van Vuuren
meld. meer zouden niet te kriigen
ziin. En wat de toekomst-vooimpellin-
Londen, 22 Mei 1921. wilde maar liever afwachten, wat de
INCEZONOEN MEDEDEELINCEN 4 60 ets. per rogel.
94 PARKLAAN 94
TELEFOON 1410-433
DIR. EIG. W. VAN EYKERN
Onze Zalen en Salons leenen zich bij uitstek voor
Uwe intieme feestpartijen. Onze keukens vol-
llll doen aan de hoogste eischen llll
toc-komet brengen zal. Op voor
spellingen ging hij liever niet af.
Daarenboven deelde de minister mede,
hebben de rijksaccountants alle cij
fers. de winst- en verliesrekeningen
van de laatste jaren gecontroleerd.
Z©lf6 kon de verdedigende minister,
de heer Aalberse, i-hans nog mededce-
len. dat ook de winst- en verliesreke
ning van het laatste jaar goedge
keurd i«. Tenslotte het ging om
ka 6 voorschotten, en die construc
tie van de dingen, waarom het ging,
gaf duidelijk genoeg aan, dat het
noodig _was te beslissen. Nu.
Hetzij in toeetemmenden, hetzij in
afwijzenden zin. Want lang blijven in
afwachtende houding zou al te scha
delijk zijn voor de onderneming.
De minister stelde nog vast. dat,
wanneer het ontwerp piet werd aan
genomen of wanneer liet uitstel
werd geaccepteerd, het faillissement
onvermijdelijk isaanvaarding van
uitstel zou verwerping van het ont
werp bc-teekenen. Voorts wilde de
Lew Aslhcnte nog mededeelen, dat
voor de eerste 112 jaar de Staat geen
risico heeft, want het geheele effecten-
lx.-7.il en de vorderingen, die de IIoll.
Lloyd heeft orn de Tul)antia, zijn bij
den Staat in onderpand gegeven. Ten
slotte w ilde dc minister ook nog laten
wegen het oordeel van de commissa
rissen der Kon. Holl. Lloyd. met een
..gekleurd" oordeel, want die lieeren
verliezen meer, wanneer over eenigen
tii-I tot faillissement wordt besloten
dan thans: zii ziften met millioenen
in liet bedrijf. Ook is de minister
steeds in staat, bliikens de geprojec
teerde Contracten, de kasvoorscholten,
die over vijf jaren, in samenwerking
met de gemeente Amsterdam worden
verleend, op elk oogenblik, in te
houden.
D© motie-B ra utigam werd verwor
pen met 5218 stemmen.
De heer Braat was de eerste man
van de phalanx der tegenstanders.
Hii opende het vuur.
De heer Braat zou niet gaarne alle
ycreenigingen, alle maatschappijen,
die gebrek aan kasgeld hebben, uit
's Riikfi kas steunen, gelijk ter zake
wordt voorgesteld. Evenals nu bij de i
Lloyd, wilde de Plattelander vast
niet. medewerken aan het in-de-waag-
echaal stollen van de golden der klei
ne luijden. De leiding van de Lloyd in
de afgeloopeu jaren was niet zoo
schitterend. Hoe is het nu mogelijk
dat aan de eene zijde er alles, alles op
gezet moet worden om de begrooting
sluitend te maken en aan de andere
zijde eooit men het weer weg. Bij
deze woorden des heeren Braat trok
de minisier een proiefteerend gezicht
hii dacht waarschijnlijk aan het zoo
even door liem gezegde over het on
derpand. Het bijbelwoord: ..Wie
heeft dien zal gegeven worden, van
j wien niet heeft zal genomen worden"
achtte de lieer Braat geheel toepasse
lijk op de huidige regeering, die ,,de
Ibeia-ting betalers uitmergelt."
Nu ziet de heer Braat, dat heeft
hii tegen er niet bepaald als uit
gemergeld uit. Laat de regeering lie
ver de Zuiderzee droog leggen wag
des plattelanders elottirade.
Des heeren v. d. Waerden's be
schouwingen stonden begrijpelijk op
iets hooper plan dan dio van den heer
Braat. Doch ook de Eöciaal-democraat
noemden steun beden kei ijle. Hij had
groote!ijk bezwaar er tegen een con
crete onderneming voor faillissement
te vrijwaren, geleid door heeren die
oor den arbeider niet vee! gevoelen.
Maar toch zou de heer van der Waer-
den wel willen heenstappen over zijn
tegenkanting, indien hij maar over
tuigd was tan toekomstmogelijkhe
den Die zag hii echter niet want een
kerngezond bedrijf is de Lloyd naar
zijn inzien niet. En moet nu zeide
de lieer v. d. Waerden de toekomst
in handen gelegd worden van de hui
dige commissarissen, waarop de mi
nister zoo vertrouwt, de commissaris
sen, die toch ook hebben medege
werkt, door onvoldoende toezicht, om
de maatschappij in de ellende te bren
gen. Thans meet de regeering 5 mil-
lioen helpen! Waarom helpt de Ne-
derl. Handelmaatschappij niet aan
de enkele millioentjes, die de Staat
thans moet storten?
Voor den heer van der Waerden
staat liet vast, dat de kapitaalvorming
niet aan de particulieren moet wor
den overgelaten. Tor. die stelling
kwam hij vandaag, omdat hij zicli nog
eens herinnerde, hoe ondanks schijn-
conjunctuur maar aangebouwd was
bij den Lloyd, maar uitgegeven. Heb
ben die „uitgevers", die onbezonnen
uitgevers, uw hulp verdiend, 't nu
veidiend. dat hun „faillissement ge
socialiseerd" wordt? vroeg de heer
v. d. Waerden. Zwaar woog bij hem
het vopniilzicht, dat 270!) menschen
werkloos zullen worden. Maar steun
thans befeekent slechts uitstel van
excutie. De heer van der Waerden zou
tegen moeten stemmen.
Evenals de heer Oud. Ook deze vrij
zinnig-democraat had principieele be
zwaren. Hij zag niets dan protectie
in het voorstel die de reeeering al
ii id verdedigt met een beroep op het
„bijzondere" geval, maar zoo lang
zamerhand komen er heel wat van die
bijzondere gevallen. Ook de heer Oud
wilde het vcyledene, kon de oorzaken
van de ellende niet verzeten. Dat ver-
ledene moest medegeteld worden, bij
het bepalen van de houding.
Zal zoo wenschte de heer Oud te
vragen de vaart op Zuid-Amerika
verloren gaan hij de liquidatie van de
maatschappij? Zeker niet do vracht
vaart, ant woordde hij op eigen vraa-r:
er zijn andere maatschappijen, die de
vrachtvaart kunnen overnemen. Moe
ten nu gelden ter beschikking worden
gesteld om den passagiersdienst alleen
in stand te houden. Een passagiers-
dienst, die alleen vcor landverhuizers
van beteekenis is?
En de bankiers ging de vrijzinnig
democraat voort met vragen zou
den zij, die nu reeds 13i millioen in
den Lloyd gestoken hebben, dus groo
te belangen in den Lloyd hebben, wan
neer er werkelijk levenskracht is, geen
geld beschikbaar hebben gesteld.
Feuilleton
Geautoriseerde vertaling, naar het
Engelsch van
P. G. WODEHOUSE.
54)
Aalie was vlak bij geweest toen de
«ecretaris ontdekt had dat er "s nachts
in het museum gestolen was. Hij had
het zelfs een paar minuten eerder
ontdekt dan Baxter. Hij had een
poosje staan wachten achter de groe
ne deur, in de hoop dat hfj gelegen
heid zou vinden om te kijken of Joan
haar bedreiging om de scarabee te
stelen, ten uitvoer had gebracht en
hij was er in geslaagd om even het
museum in en uit to wippen toen do
hal leóg was. Pas toen hij Baxter
hoorde schreeuwen van schrik besef
te hij hoe weinig het had gescheeld of
hij was ontdekt. Hij bleef in zijn
schuilplaats wachten gedurende het
gesprek van Lord Emsworth en den
secretaris en was, evenals zij, naar de
trap toegeloopen toen hij Freddie
hoorde vallen. Hij wilde het slacht-
offor overeind trekken, maar Freddie
ging met een schreeuw van pijn weer
zit ton. Hij zat nog toen do anderen
kwamen. Droef zwijgend keek hij
naar hen op.
„Mijn hemel, Frederick", zei Lord
Emsworth verontwaardigd „wat
verbeeld je je nu eigenlijk dat je
doet?"
„Het kwam door die lamme kat
van tante Ann, vader. Dat beest
kwam de trap op. Ik grioof dat ik
mijn enkel gebroken heb".
,.Jo hebt zeker de rest gebro
ken". zei zijn vader mfedoog nloos.
..Het verbaast ine dat Jij en Baxter
nog een stuk heel gelaten hebben hier
in huls.
..Dank je wel", zei Freddie dank
baar, toen Aahe hem nog eens over
eind hielp. ..Wil jo mij naar mijn
kamer brengen?"
„En Baxter", zei Cord Emsworth,
telefoneer jij eens even tiaar dokter
Vogel in Market Blandings en vraag
of hij hier wil komen. Het spijt me,
Freddie", voesrde hij er bij, ..dat jo
dit ongeluk hebt gehad, maar
maar alles is zoo in de war legenwoor
dig. dat ik dat ik heelcmaal in
de war ben".
Ashe en Freddie gingen door de
hal. Freddie hinkte en Ashe bewoog
zich voort met een soort van polka
pas.
Baxter keek hem treurig na. Toen
hij, zoo vlak na het ontdekken van
den diefstal der scarabee, Ashe zag,
voelde hij meer dan ooit dat ze hein
to slim af waren geweest. Hij was er
van overtuigd dat Aslio de dief was
en hij was bitter gestemd omdat het
onmogelijk was om hem te ontmaske
ren.
Buiten hoorde hij het geratel van
wielen en de rest van het gezelschap,
terug uit de kerk, kwam het huis
binnen
Het is allemaal erg mooi om rond
te vertellen dat Freddie de trap af
i3 gevallen en zijn enkel verzwikt
heeft", zei Kolonel Mant, toen hij
later op den dag do zoak besjirak met
zijn zwager, „maar ik geloof zeker
dat die Baxter precies deed wat ik
voorspeld heb amok maken en
toen Freddie vreeselijke wonden heeft
toegebracht. Toen ik het huis in
kwam, werd Freddie net, de trap op
geholpen, on Baxter keek hem met
een boosaardige uitdrukking op zijn
ge7.icht na. Het: heele geval is grieze
lig en geheimzinnig en hoe gauwer
Mildred en ik hier veilig en wel van
daan zijn. beo liever. Die kerel is vol
slagen gek.
IV.
Toen Lord Emsworth den heer Pe
ters met. de andere kerkgangers zag
binnen komen ging hij naar hem toe
en verteld© hem dat, de kostbare sca
rabee, dio hij aan het piuseum ten ge
schenk© had gegeven, 's nachts door
een onbekende was gestolen; hij vond
dat de millionnair het erg rustig op
nam. Hoewel het gestolen voorwerp
hem niet meer toebehoorde, stelde do
lieer Peters er ongetwijfeld nog veel
belang in en het zou hem niet kwa
lijk te nemen zijn als hij boos was ge
weest omdat zijn geschenk zoo slecht
bewaakt werd.
Maar hij behandelde het heele ge
val erg grootmoedig. Hij dacht er
heelcmaal niet aan dat, de graaf dit
ongeluk had kunnen verhinderen. Hij
begreep het volkomen. Hij was heele-
maal niet beleedigd. Niemand had
zoo iets kunnen voorzien. Zulke din
gen gebeurden en men moest ze ac-
copteeren, Ilij had zelf ook eens zoo
iets gehad, toen hot mooiste exem
plaar uit zijn collectie om zoo te zeg
gen onder zijn oogen kalm was weg
gehaald, Hij luchtte Lord Emsworth
aanmerkelijk op; en toen hij daarmee
klaar was, ging hij vlug naar zijn
kamer en helde om Ashe.
Toen Ashe hij hem kwam liep hii
er van enthousiasme. Hij was vol
lof. Hij m'ng 7©lfs zoover dat hii Ashe
vriendschappelijk or> den rug klopte.
Pas toen deze zeide dat hij het niet
gedaan had hield hij op.
„Heb jij het niet gedaan? Wie
dan?"
„De kamenier van juffrouw Peters,
Dat is een heele geschiedenis, maar
we werkten samen. Ik heb het ge
probeerd en het is mij mislukt, maar
zij slaagde".
Ash© luisterde met gemengde ge
voelens terwijl de heer Peters zijn en
thousiasme overbracht op Joan. Hii
bewonderde haar moed en was blij
dat haar avontuur zonder ongeluk
ken was afgeloopen, en hii wist dat
ze all® lof verdiende om haar onder
neming----eest; maar hoewel hii het
probeerde te onderdrukken vond hij
het toch een vervelend idee dat een
meisje geslaagd was waar hij, hoe
wel hij de eeerste kans had,
niets had kunnen bereiken. De
voorwaarden van zijn compagnon
schap met Joan hadden hem al van
het begin af gehinderd. Een man kan
veel voelen voor de moderne emanci-
cipatie van De Vrouw, ©n toch belee
digd zijn als het blijkt dat een meisje
een handiger dief blijkt t© ziin dan hij
zelf. Do vrouwen werken zich iederen
dag verder en beter in op mannelijk
terrein, maar er zijn nog dingen waar
de Man vindt dat hij het monopoli©
van moet hebben en een van die
dingen i9 het gappen van scarabeën
midden in den naclit. Volgens Ashe
had Joati een kalmere en minder ac
tieve rol moeten spelen.
Deze hem onwaardige gevoelens
duurden niet lang. Wat zijn tekort
komingen ook mochten ziin. Ashe
was wel rechtvaardig. Toen hij Joan
had gevonden, nadat meneer Peters
uitgesproken was en hem tiaar beue
den had gestuurd, was hij bereid al
zijn kleine bezwaren opzij te zetten
cn haar van harte te feüciteeren.
Maar hij was vastbesloten d? beloo
ning niet met haar te deelen. Op dat
punt zou hij onvermurwbaar zijn.
„Ik kom net van meneer Peters
vandaan", begon hii. „Het is in orde.
Zijn clu-queboek ligt voor hem op ta
fel en hij is bezig zijn vulpen in orde
ré maken om een chèque te schrijven.
Maar ik wou nog één ding zeggen".
Ze viel hem in de rede. Tot zijn
verbazing keek ze hem koel en afkeu
rend aan.
„En ik wou ook nog iets zeggen",
zei ze. „En dat is, als u zich verbeeldt
dat ik oolc maar een cent van die be
looning
„Dat wou ik ook juist zeggen. Ik
kan cr natuurlijk niet aan denken
om het aan te nemen".
