HAARLEM'S DAGBLAD
IN HET BARBARA HOFJE
Buitenlandsch Overzicht
Onze tacMoefc
Uit de Omstreken
De-Scarabée
ZATERDAG 31 MEI 1924-DERDE BLAD
III.
Ik zeido reeds, dat de heer Hey-
raüys aan aijn legaat de voorwaarde
liao verbonden, dat het nooit mocht
gebruikt Worden voor verbouwing of
Herstelling van dat hofje. Lu dal,
voegde ik er i>ij, doze beperkte bepa
ling wéinig strookte met den wensch
der regenten.
Dit lag voor de hand. Het onder
houd der meestal oude gebouwen was
kostbaar, noodzakelijke herstellingen
^1© omvangrijker naar mate ze langer
waren uitgeteld, eischten haar deel
der beschikbare gelden, on wanueer
die te kort schoten, zagen rogenten
zich wel eens genoodzaakt de fondsen'
aan te spreken. Dan wendden ze zich
tot de stedelijke regcering met het
verzoek om ecu stuk land te raogen
verkoopen of een obligatie; soms
moesten ze zich het offer getroosten
van een schilderij of Vau è-,-u ander
kunstprouuct, en dit moot voor de
heeren een pijnlijk offer zijn geweest.
Wat het zwaarst was inoest echter
ook destijds hel zwaarste wegen, en
een dak dal overal begint te lekken
kan het gemoed meer bezwaren dan
het doek eens meesters. Ik zie hier
collisie van plichten en dat dergolijko
moeilijkheden zich nog altijd voor
doen, bewijst liet bericht van receu-
Icn datum, volgens hetwelk hot goud-
leeren behangsel van de regen u-iika-
jner van zeker hofjo iu vreemde han
den dreigt over te gaan. Als de nood
nijpt, ontdoet men zich liet eerst
van zijn sieraden. Maar hierdoor is
het voortbestaan van een godshuis
zonder voldoend? inkomsten nog niet
verzekerd.
Ook het Darbara hofje had geld
noodig om te kunnen vo harden in
zijn strijd togen den beruchten tand
des tijd», maar hiervoor had Hey-
rouys het zijne niet gcgovcn. Dit is
«iet bedoeld als een verwijt mljner-
zijdn; het doel waarvoor de man zijn
penningen bestemde, heeft mijn volle
©yuipathie. Wie de omstandigheden
Kent. zal iutusachen toegeven, dat
er reden was om zijn beschikking te
betreuren. In don zomer van 1768 za
gen regenten zich genoodzaakt enke
le herstellingen te doen verrichten,
„eenige melioration, die geen langer
uyrstel konden lijden". Inderdaad was
hier verbetering hoog noodig, do
heeren waren uit hun kamer \cdro-
ven, ze koude» er niet langer hihoor-
li>k vergaderen „uyüiaoJde van do
rook, tocht en andere gebreken".
Deze korte samenvatting van allo
narigheden, die een vergaderplaats
onbruikbaar maken, doet het <*rgsto
vermoeden aangaande den toestand
der regentenkamer daar in do Janv
straat; en ik begrijp dan ook beet,
dat burgomeeetereu het verzoek om
do benoodigde som te mogen besteden
inwilligden ..mids in allee zo veel
mogeü k do menage betrachtende"
Dergelijke karweitjes vallen door
gaans tegen, ze brengen allerlei ve
rassingen. Zoo ging het ook hier. Eu
de uiterste menage" kon niet ver
hinderen, dat het gesfirhi, nog ge-
mimen tijd later, „speciaal door
extra reparntif-n". met schulden be
zwaard was. Men nnin zijn toevlucht
tot den verkoop van ©en obligatie,
groot duizend gulden om in de geld
verlegenheid to voorzien.
Jleymuya was toen al zestien Jaar
geleden gestorven. Maar zijn geld,
ook al hadden regenten daarover reeds
de beschikking gekregen. zon het
hofje niet kunnen helpen. Want de
erflater had gewild, dat de rente
der besproken som Jaarlijks onder de
bewoonsters van het hofjo zou ver
deeld worden. En wel in drie termij
nen. De corsto termijn moest don
29sten Maart verschijnen, op den ge
boortedag van hem testateur. De
tweede uitdceliug zou plaats hebben
pp den 2-lsien Juli. den vet jaardag
van wijion zijn tweede huisvrouw. De
rest zouden de oudjes genieten den
29iten October, drsi do#f waarop
's mans eerste wederhelft hof levens
licht had aanschouwd. Inderdaad he-
Ungriiko data. waard om herdacht
te worden herdacht met een toe
spraakje, tot in eeuwigheid. Immers
regenten zouden gehouden zijn bij
iedere uitdceliug te vermelden „ter
gedachtenixse van wiens geboortedag
zulks geschied". Ik ontken niet,
in deze dingen iets aandoenlijks ligt,
al kan ik niet ontkomen aan den in
druk, dat deze weldoener eeu herin-
neringsmedailjo heeft willen hechten
aan zijn rijen weldadigheidszin.
Waarom ander? de bedreiging, dio
hij volgen laat I Mochten rogenten in
gebreke blijven de drie feestdagen op
do voorgeschreven wijze te vieren,
dan zullen ze een en andermaal ge
waarschuwd Word on; door wie is mij
niet duidelijk. Blijven zo nalatig,
dan vervalt hun portie voor de oone
helft aan de Gereformeerde Diaconie
voor de andere aan de armon der
Doopsgezinden, vergadering houdende
in de Peuzelaarsteeg. Met de toestem
ming „om daarmee-te handelen naar
welgevallen". Eindelijk, zucht ge, is
deze orxmaking dan toch van alle
lakten vrij! Was het geen tocht met
hindernissen, deze testamentaire wan
deling
In zijn wensch om op zijn geboorte
dag een uitdeeliug aan arme men
sdien to doen houden, stond Heymuys
niet alleen: ook ïeyler, die vier jaar
voor hom gestorven was. had tij
uitersten wu zoo'n uitdeeliug bevolen.
Maar zonderling was, dat liij aan de
bewoonsters van ons hofje haar prove
ontnam, zoodra regenten liun plicht
zoudeu verwaarloozen. Ik weet niet
of het ooit tot uitdeelen gekomen is;
indien wel, dan hebben ze dc nage
dachtenis van den weldoener onget wij
feld in eere gehouden op de door hem
aangegeven wijze. Waarom zouden ze
dit hebben verzuimd? Als trouwe ver
zorgers waren ze er altoos od uit. do
belangen van het hofje te bevorderen
zonder die van de bewoonsters te
schaden. Het ontging hun dan ook
niet, dat ,.de gelden, welke de oude
vrouwen hij haar opcomen bezaaien,
in corten jaren vrierde verteert off
groolelijks vermindert". Niets was na
tuurlijker. !n de wetenschap, daf ze
voor haar léven bezorgd waren, wer
den de vrouwtjes wat losser van haar
geld, sparen was minder noodig, en
dit besef mankte haar vrijgevig. Zoo
kwam het, dat ze „ook wel haar voor
naamste bezitting© aan anderen, het
zij vrienden off goede bekenden buy-
len het godshuys quaamen weg te ge
ven off «tilowljgendo van heteelve weg
te brengen". Geld en goed ging dus
de deur uit, ongemerkt, totdat, na
het overlijden van zoo'n verkwistster,
bleek, dat alles weg was. En dit ge
beurde maar niet een enkele maal,
neen, tal van voorbeelden konden re
genten geven, „te veel" zoo schre
ven ze aan Lmrgcraeesteren „om
dcsolvu aan U Edele Gr. Ag tb. heeren
bij relaas te vermelden, vreeeend©,
dat het do aandacht van UEdele Groot
Agtb. zoude komen te vorveelen". Ik
deel die vrcos, ben overtuigd, dat een
opsomming der verdwenen havo den
lezer xou gaan vervelen. Ook zonder
die op*>mming begrijpt hi| wel, dat
dit allee tot grooto schade van het
huis strekte.
Nil wilde het toeval, dat er juist in
deze dagen in het hofje enkelo stok
oude vrouwtjes werden verpleegd, die
oen „tamelijke bezitting" hadden.
Dit bracht regenten op het gezonde
denkbeeld aan de stedelijke regeoring
verlof te vragen om „van dorselver
gelden bij form van lijfrente tot ons
te mogen neemen. voor rekening van
hot godshuya". Natuurlijk tegen een
behoorlijke intrest, in overeenstem
ming met haar hoogen ouderdom, zoo-
dat „de oude lieden meerder incomen
zullen hebben bij haar ordinaire prcu-
ve' en liet gesticht meteen in het
bézit kwam van geld, dat tot nu too
door de vingers ging. Men ziet. dat ro
genten de belangen van het hui» en
die van zijn bewoonsters od gelukki
ge wijze met elkander in overeen
stemming wisten te brengen. Sedert
ontvingen zij op lijfrente zooveel geld
als de verpleegden wilden afstaan,
maar nooit meer dan driehonderd
gulden en tegen een interest van
hoogstens 8 percent. Een uitstekende
maatregel, die stellig nuttig gewerkt
heeft, maar die de geldmiddelen van
het gesticht niet belangrijk versterk
te.
Toch deden de oudjes haar best. Ik
reide reeds, dat zij er" zeer op gesteld
waren in do kerk begraven te worden,
zc hadden er wat voor over. en koch
ten zich wel eens een rustplaats on
der de zerken, toen het hofje nog geen
graven in de kerk bezat. Groots som
men konden ze niet bestoden. maar al
le beetjes hielpen. Juffrouw Davids
bespreekt in tegenwoordigheid der re-
gi-iiten haar „pendanten of te strik
ken aan haar hoofd, mits zo lang sy
leeft dosclve sal dragen ofte gebruij-
ken" en zij legt het. hoofd neer in de
zekerheid, dat ze in do Grooto Kerk
zal rusten. Ranneke geeft er f 34.—
voor, maar Steyntje do Kuiero kan
het niet verder brengen dan een „gou
den ring en een silver beugel". Zoo
eenvoudig ging liet too in het Bnrba-
rahofje. maar wien het aanging was
het heilige ernst. Petronella Momaal
was de laatste verpleegde, maar zij
overleed niet in het huis. Ze was 83
jaar oud en omdat „zij zi~ zalven niet
meer helpen kon en volstrekt imand
ter haren oppassing nodig had", werd
ze uitbesteed. Dit was in September
1830. Het hofje was geen hofje meer.
Kinderen, die bewaard moesten wor
den, trokken erin.
Als de Barbambewaarschool weer
hofje kon worden, zou het spoedig op
nieuw bewoond zijn. In het onlangs
verschenen rapport, uitgebracht door
commissie, benoemd door het Da- hoeftigen vee! 'te'geïïzin heerecht tégen
gelijksch Bestuur van de Vereeniging
voor Armenzorg en Weldadigheid, om
een onderzoek in te stellen naar den
toestand van de zorg voor ouden van
dagen iu Nederland, lees ik althans
dat hier in Haarlem onder de be
de opneming in gestichten. Maar dat
de hofjes groote sympathie genieten.
Haar stroomt dus nog altijd Ihofjes-
Woed door.de aderen.
H. E. KNAPPERT.
EEN ACTIE OM PRE8IDENT MILLERAND WEG TE KIJKEN.
D£ POLITIEKE VERWIKKELINGEN IN FRANKRIJK.
OVER OE OPLOSSING VAN DE DUITSCHE MINISTERCRISIS.
Om binnenkort, als Poincaré officieel
niilag zal hebben verkregen,
zoo gauw mogelijk op te lossen, worden
nu de politieke voelnorens al uitgesto
ken!
Nu de datum van de bijeenkomst der
Ftansche Kamer nadert, komt er meer
leven in de jrolitieke brouwerij. Herriot
is te Parijs teruggekeerd en heeft al
overleg gepleegd -met de voornaamste
politieke voormannen, met name Pain-
levé en Blum. Vrijdagavond presideerde
hij een bijeenkomst van het bureau van
net Uitvoerend Comité der radicaal-so
cialistische partii, na afloop waarvan
men verwacht dat hij een brief zal rich-
ten tot de socialisten om te vragen of
deze meedoen a~an de regeering, indien
hij geroepen mocht worden om die te
•ormen.
'Het antwoord, dat daarop komen zal,
zal vermoedelijk afwijzdnd zijn.
Zondag komt het socialistisch con
gres .bijeen, maar intusschen is alweer
de uitspraak gekom-n van het congres
van de I-'édéraiion van de Seine, waar
bij het beginsel van deelneming der
socialisten aan de xegeering met een
overweldigende meerderheid van 1784
tegen 666 stemmen werd verworpen. Lr
is dus niet veel kans peer, dat de socia
listen zullen meedoen en voorloopig zul
len de radicalen en radicaal-socialisten
het alleen moeten doen. Men zegt
zoo seint de Pa'rijsche correspondent
van 't Alg. Handelsblad dat Bnand
meent, dat deze proefneming niet lang
zal kunnen duren en dat, zoodra zich
een botsing tusschen de regcering en
1de socialisten voordoet, zijn beurt weer
komen zou aan het hoofd van een meer
naar het Centrum genchte repubhkem-
sche concentratie.
Intusschen is in het hnksche kamp
grooto verontwaardiging ontstaan over
het feit, dat Poincaré zich na «en uit
slag der verkiezingen niet beperkt heelt
tot zuiver passieve afdoening van de
loopenöe zaken, maar voortgewerkt
heeft aan zijn bezuinigingsdecreten.
Zooals rncn weet waren die tot een be
drag van ruim 400 miUioen aan bezui
nigingen uitgewerkt, maar nog niet
bekrachtigd. Poincaré heeft die decre
ten thans onderworpen aan den Conseil
d'Etat ter fine van afkondiging- In dit
lichaam is geprotesteerd tegen een dér-
gelijk binden van de nieuwe xegeering,
dat tol gevolg hebben kan dat als het
nieuwe Kabinet er op terugkomt (en oe
radicalen zijn het met verschillende dier
bexuinigingen niet eens, de franc -aar
onder te lijden heeft. vJ[f
ccnigdc dc meerderheid m den Conseil,
die zich ten slotte met deze overwegin
gen niet heeft op te houden, zien met
do decreten. Zoodra du bekend '"•"d,
heeft een bijeenkomst plaats gehad tus-
«chea Herriot, Painlevé en Blum, die
verklaarden een dergelijk optreden on
toelaatbaar te achten, en de hoop uit
spraken dat Poincaré niettemin de af
kondiging nog achterwege laten ral om
ziin opvolgers niet op een dergelijke
wij po de handen ie hinden of in cpn
moeilijk parket te brengen.
De campagne logen
Mlllornnd
wordt kraebtig voortgezet. Velen oor
dcelen links dat als hij niet vrijwillig
heengaat, dezelfde procedure toegepast
zou moeten worden als indertijd tegen
Grévy, n.1. ccn weigering van de op
eenvolgende personen, wien hij op
dracht tot Kabinetsformatie mocht wil
len geven, om die u.it zijn handen te
aanvaarden. Door hoonend te beweren,
dat Herriot daarvoor toch niet flink
genoeg is, trachten de communisten on
der Cachin blijkbaar daartoe te drijven,
maar ook vele socialisten en radicalen
achten, na hetgeen er gebeurd is, dit
den aangewezen weg.
De verdediging van Millerand Hoor de
rcchtsche pers is (zoo vervolgt de Han
delsblad-correspondent) vrij zwak en be
staat vrijwel alleen daarin door zijn
comprometiante verklaring van eind
Maart gewoonweg te ncgeeren.
Men verwacht, dal de presidents-vraag
besproken zal worden in de bijeen
komst, die do députés c^ln het cartel
Zondag vóór de Kamerzitting zullen
houden en waarin ze een candidaat
voor het presidentschap der Kamer
zullen aanwijzen. Daarbij zal dan waar
schijnlijk een voorstel worden ingc-
diend, waarin gezegd wordt, dat onder
de tegenwoordige omstandigheden geen
ünksche regeering met Millerand zou
kunnen samenwerken. Een dergelijke
uitspraak, schoon zonder constitutio-
neele beteekenis, zou niettemin zeker
groolen invloed hebben als evcntueclen
ruggesteun voor Herriot om inderdaad
uit Millerand» handen geen opdracht
te aanvaarden, hoewel dit voor beu
toch wel een moeilijke beslissing lijkt.
Terwijl wij dit schrijven, is ook nog
met bekend hoe
de Dultsohe minister-
crisis
zal worden opgelost.
De Duitsche pers weet nog tal van
bijzonderheden omtrent de besprekin
gen tusschen Mant en Hergt mede te
deelen.
Volgens het „Berl. Tagebl." zouden
de Duitsch-nationalen zich bereid heb
ben verklaard het program der midden
partijen nis punt'van uitgang voor de
onderhandelingen met de geallieerden
over de rapporten te aanvaarden.
De „Voss. Ztg." weet te berichten,
dat de rechtervleugel der Duitsch-natio
nalen uit de partij dreigt te" treden, in
dien de fractie zich vóór de aanvaar
ding der rapporten mocht uitspreken.
Opmerkelijk is ook de mededeeling
van het „Berl. Tageblatt", dat in de de
mocratische fractie wel cenige leden
voor een samengaan met dc Duitsch-na
tionalen zijn te vinden, maar dat de
meerderheid daarvan niets wil weten om
redenen van binnen- en buitcnlandschcn
politieleen aard. De democraten zondes
een regeering, waarin ook Duitsch-na
tionalen zitting hebben, slechts willen
steunen, als zij de rapporten der des
kundigen willen aanvaarden. Voor
het overige zouden zij hun houding te
genover zulk een regcering afhankelijk
stellen van den binnenlandschen politie-
ken koers dezer regeering.
Het bestuur der dem. partij ver
gaderde Vrijdag om als hoogste partij-
instantie over het al of niet toetreden
lot een regeering van het burgerlijk
blok te beslissen. liet „Berl. Tag."
twijfelt niet, of het zal zich tegen een
dergelijke medewerking uitspreken.
De „Frankf. Z." schaart zich aan
de zijde der tegenstanders van zulk
een toetreden en waarschuwt nog
eens, dat de democratische partii aan
z.ulk een reactionnairo politiek, wel
ke gevolgd moet. worden door een re
geering waarin D.-nationalen zetelen,
niet kan meedoen zonder haar ceheelo
karakter to verloochenen en zichzelf
den doodsteek te geven (waartoe trou
wens zoo heel veel niet, meer noodig
ach lint, de fraelio telt thans nog
sleehls 28 leden).
Mochten Marx, Hergt en Seholz
werkelijk een rogeering tot stand we
ten te brengen, die do buitenlandscho
politiek van dit kabinet voortzet (be
krachtiging dus van het gereven
woord tot aanvaarding van het rap-
port-Dawes), dan betwijfelt het Frank
forlor blad niet. dat de democratische
fractie op buitenlandsch politiek ge
bied tot parlr-meijiaire ondersteuning
bereid zou zijn. Maar niet kan het
blad zich voorstellen, dat zij aan zulk
een rogeering van het burgerblok zou
willen deelnemen. Te nadrukkelijk
en te plechtig is hef herhaaldelijk
door do kopstukken van do partij ont
raden en afgewezen. Laat men niet
vergeten (aldus de „F. Z.") dal. al
mogen Hergt en Tirnitz thans ook af
zien van het kanseliersambt. zii dit
toch slechts doen om des te zekerder
binnen het regeoringsblok do eigen
lijke heerschers le worden. Hun even
tueel© beloften de huidige vervullinors-
politiek af fe zien van reaclfonnaire
compensaties (op sociaal goMed be
doelt het. blad) voor concessies op bui
tenlandsch politiek gebied. Ilergt mo
ge (hans het air aannemen, alsof hij
zelfs in Pruisen de grooto coalitie
(het blad denkt hier wellicht aan den
soc. minister Severing, don onver-
vaarden bestrijder 'van alle rechts-
radicale organisaties!) wel zou wil
len tolereeron, maar al to spoedig zou
do aap uit de mouw komen en zoU de
grootste regeerintrspartij van het rijk
het veel bestreden hoofddoel van
haar politiek, het bestuur van Pruisen
weer in eigen hand te nemen, verwe
zenlijken!
De democratische partij, aldus con
stateert de „F. Z." tenslotte, mag de
verdediging van de republiek niet
overlaten aari 3e Socialisten'. „De op-
positie tegen een burgerilft&T regie
ring mag niet, afgezien dan van
rechte- en links-bolsjewisten, overge
laten worden aan de soc.-democraten"
De karakteristieke presiden'lskeuze
voor den Rijkedag. die_ wijst op den
grooten invloed der Duitsche nationa
listen. wekt in Frankrijk 'begrijpelij
kerwijze ongerustheid de recht' dio
partijen oordeelen dat ze eer recht
vaardiging inhoudt van hun aanhou
dende waarschuwingen. De „Ere Nou
velle" echter is van meen ing, dat men
niet overdrijven moet. De keuze van
Marx als kanselier is een waarborg
dat de nationalisten nog niet heele-
maal de baas in Duitschland zijn. De
toestand, zooals déze zich daar heeft
ontwikkeld, is gj'ootendeels het ga-
volg van de Pnincari6tische politiek,
speciaal het separatistische drijven.
Indien do nieuwe Fransche regeering
duidelijk te kennen geeft, dat die po
litiek heeft afgedaan, kan de Fr.au-
scho politiek van 11 Mei de Duitsche
van 4 Mei wel onschadelijk maken.
Verspreid nieuws
UIT BELGIS.
Het proo33-Coppée.
Het verhoor van baron Coppée
wordt regelmatig voortgezet. Het, ver
hoor gaat over technische quaee-ties
en over punten van niet-essen-
tiec-le beteekenis, zooals de quaestie
der uit de archieven der onderneming-
Coppéo verdwenen briefwisseling tus
schen de directie en -de Duitsche be
zettingsautoriteiten de hervatting van
den arbeid in de fabrieken van Cop
pée, do verhoogde productiviteit en
de notulen van de besprekingen tus
schen de directie en de Duitsche'rs in
September 1915. Aangaande de laatste
quaestio ontstond een heftig incident.
De verdedigers van Coppée beweerden,
dat het door de justitie in beslag ge
nomen proces-verbaal slechts een ont
werp was, en dat zij alleen in het be
zit is van den authtieken door Cop
pée herzienen tekst. De procureur-
generaal verklaarde echter, dat, den
door hem voorgelegden tekst alle
waarborgen van authenticiteit biedt
en dat de jury zich daarop een oor
deel moet vormen.
Baron Coppée, hóe wel zeker van
zich zelf, toont nochtans nu en dan
eenige nervositeit-. De enkele maal dat
zijn memorie hem in de 6teek laat,
wijt hij aan zijn hoogen ouderdom.
Soms maakt hij-een nijdige beweging
van te willen heengaan. Telkens weer
wijst hij er op, dat de voormalige mi
nister-president de Broquoville hem
steeds heeft aangeraden zijn fabrieken
onder de bezetting niet stop te zet
ten, maar te laten doorwerken en te
trachten er zich door te slaan. „Dat
is alles. Daarop berust de beschuldi
ging. Wat zou er van het land zijn
geworden als de Duitschers de kolen
mijnen vernietigd hadden? Wij zou
den een woestenij hebben gekregen.
Men heeft de heels zaak van de klei
nen kant opgevat, en haar sociale zij
de over bet hoofd gezien"..
UIT RUSLAND.
In Rusland worden thans op bevel
van hoogerhand alleen zoons van ar
beiders en boeren als student inge
schreven, terwijl de in'tellectueelcn het
zonder hooger onderwijs moeten stel
len Wie c-r ©enigszins toe in staat
was. Het daarom zijn kinderen in het
buitenland sludeeren. Maar nu heeft
Kroepskaja (de weduwe van Lenin)
het voorstel ingediend een speciale
belasting op dergelijke personen te
heffen en het op de-z© wijze verkre
gen geld te gebruiken voor ondersteu
ning van studenten van den huize. De
belasting zal moeten betaald worden
telkc-ns bij het in ontvangst nemen
van den pas. Van deze belasting zul
len alleen zij vrijgesteld zijn, die door
de Russische hoogescholen naar het
buitenland worden gestuurd ©n alleen
dan als deze persone% leden van de
communistische partij zijn. Het
volkscommissariaat van volks-onder-
wiis beeft 't pl«j goedeekeurd en 'n
desbetreffend decreet opgesteld.
DE BANDIETEN IN CHINA.
Uit, Foochow wordt gemeld. dat
een motorboot van de plaatselijk© zen-
dingsvereeniging naar Kweiling was
gezonden, ora 20 zendelingen te red
den, die in de stad zijn opgesloten
wegens den strijd tusschen twee Chi-
neesche generaals gevoerd.
Op de rivier de Foe werdl de motor
boot overvallen door Chineesche zee-
roovens, die vier zendelingen ontvoer
den. Twee hunner zijn Amerikanen,
de derde is het hoofd van den Cana-
deeschen Zendjngsdienst en de vierde
is een Australiër.
De pest in Engeisch-lndië
De ziekte breidt 2ich nog steeds uit. De
laat-sie twee weken kwamen weer 22.000 ge
vallen van pest voor.
Niet minder dan 17.000 gevallen hadden
een doodelijken afloop. Sinds het begin
van het jaar zijn tnu reeds 64.073 toenschen
aan de pest overleden.
Mevrouw: Ik begrijp niet vap
wie onze jongen al zijn gebreken
heeft. Van mij heeft hij ze niet!
M ij hh eer: Neen, van jou heeft
hij ze zeker niet, want jij hebt nog
geen enkel gebrek verloren 1
IJMUIDEN
DRANKBESTRIJDING.-
Vrijdagavond werd in het gebouw;
voor Christ. Belangen de propaganda-
feestvergadering van het Centraal
Drankweer Comité in de Gemeente
Veisen gehouden.
De vergadering werd geopend door
den heer Voet, voorzitter van het
comité, die do gering© opkomst be
treurde. Daarna brachten de heer en
mej. A. Theilen te Velseroord eenige'
.Duitsche liederen ten gehoore, die
zeer in den smaak vielen, waarna de
spreker Ds. P. L. Kielil van Hoorn,
optrad met liet onderwerp: „Liefheb
berij of Noodzaak?"
In een -gloedvolle rede zette spre
ker uiteen, dat voor den geheelont
houder de strijd tegen den drank
geen liefhebberij, doch noodzaak is.
Nadat nog eenige liederen ten beste
waren gegeven, 6lo'ot de voorzitter de
vergadering met een woord van dank
aan den spreker en de zangers.
HILLEGOM
EEN BUS IN DE SLOOT.
Een autobus van den heer Rikkerink
is Vrijdag in de sloot voor de R.-K. kerk
gereden. Behalve de chauffeur zaten er
2 passagiers inallen kwamen er onge
deerd af. De bus passeerde een vracht
auto en week tevens voor een fietsrijder
uit, maar zóó dat vrachtauto en bus
elkaar raakten de bus maakte een hal
ve slag naar links en kwam met de#
kop in de sloot terecht.'
OPBRENGST BLOEMPJES-
VERKOOP.
De verkoop van bloempjes voor de
drankbestrijding heeft hier ruim 82.—
opgebracht.
HAARLEMMERMEER
GYMNASTIEK.
De gymnastiekvereniging „Hoofd
dorp" was Donderdag zoo gelukkig
bij gelegenheid van de te Aalsmeer
gehouden Tuinfeesten, 2 eerste prij
zen te behalen (2 verguld zilveren me
dailles) in de afdeelingen Estafette
loop voor heeren en voor dames.;
BRAND.
Bij den arbeider G- aan den Spaai"n-<
wouderweg nabij Halfweg alhier ont
stond Woensdag in de woning een- be
gin van brand, die zich aanvankelijk
ernstig deed aanzien, omdat de meu
belen en gordijnen reeds hadden
vlamgevat. De bewoners vingen zelf
direct, m'efc emmers water liet blus-
schingswerk aan en slaagden er met
vereenide krachten in het vuur
meester te worden. De oorzaak moet
vermoedelijk aan kortsluiting worden
toegeschreven,
MOTORONGELUK,
Do bestuurder van een motorrij
wiel had Donderdagavond op den
Hoofdweg alhier het ongeluk over een
toeschietenden hond te rijden, met
het gevolg dat den motor over den
kop sloeg en de berijder eenige me
ters verder tegen den grond werd ge
slingerd. Hoewel zijn gelaat en zijn
handen op verschillende plaatsen
bloedden, is hij. er overigens nogal
goed afgekomen. - Hij kon na verbon
den te zijn, op het nog bereidbare
motorrijwiel nog den zelfden avond,
zijn reis naar Amsterdam vervolgen,
GEVONDEN,
In 'deze gemeente zijn gevonden een
reservewiel met band van een auto eri
een losse kap van een auto. Van een
en ander werd ten Raadhuize alhier
kennisgegeven.
INGEZONDEN MEOEDEELINCEN
a 60 Cts. per regel.
Feuilleton
Geautoriseerde vertaling, naar het
Engolsch van
P. G. W0DEH0USE.
58)
Maar vandaag was dat allemaal
veranderd. Ze had het aan de lunch
al vermoed en nu besefte ze het vol
komen. Toen ze van achter het gor
dijn naar hem keek jin zag. hoe som
ber hij er uit zag, kon ze hel zich niet
langer verhelen.
George was in moeilijkheden en ze
wilde hem troosten.
Freddie was cr ook leelijk aan toe.
Maar verlangde zo er naar om Fred
die te troosten? Neen. Integendeel, ze
had al berouw van haar belofte, die
ze zoo luchthartig voor de lunch ge
daan had, dat ze dien middag bij-
hem zou komen zitten. Ze was eigen
lijk verontwaardigd op Freddie, om
dat hij zoo dom was geweest, om do
trap af te vallen en zijn enkel te ver-
fefcuiten.
George Emerson bleef heen en weer
loopen en Aline bleef naar'hem kij
ken. Eindelijk kon ze het niet langer
uithouden. Zo nam haar brieven in,
legde ze op een hoekje van haar toilet
tafel lieer en ging de kamer uit.
George was aan het einde van- het
terras gekomen en keerde zich om,
toon zij de treden bij de voordeur af
kwam. Toen hij haar zag, kwam hij
vlug naar haar toe. Hli bleef vlak
voor haar slaan en keek haar som
her aan.
„Ik heb naar Je gezocht", zei hij.
„En hier ben ik. Kop llieps, Geor
ge. Vat is er aan de hand? Ik heb
in mijn kamer naar je zitten kijken
en Je ziet er. zoo somber uit. Wat
scheplt ©r aan?"
„Alles".
„Wat bedoel je. alles?"
„Precies wat. ik zeg. Het is afge-
loopen voor me. Lees dit maar eens".
Alino nam ©en papier van hem aan.
,Een telegram", zei George. „Van
morgen kreeg ik het doorgestuurd
van mijn kamers in Londen. Lees het
maar".
„Dat. probeer ik al. Maar het be-
teekent niets".
George lachte bitter.
„Het beteekent wel degelijk iets".
„Hoe kun je dat nu zeggen. „Me
redith. olifant, kangaroe
„Code-woorden. Dat vergat ik.
„Olifant", beteekent: ernstig ziek,
kan zijn werk niet doen". Meredith
is de man die mijn werk deed terwijl
ik met verlof was."
,,0, wat jammer. Zou het heel erg
roet hem zijn? Ben jo erg op meneer
Meredith gesteld?"
„Meredith is een goede haas en ik
mag hem graag, maar als het alleen
maar om zijn ziekte ging -vrees ik, dat
ik het niet zoo somber op zou nemen.
Maar „kangaroe" beteekent helaas:
„Kom in ieder geval met de eerstvol
gende boot terug".
„Moet jo met do eerstvolgende boot.
terne?"
Alino keek naar hem en begon de
situatie langzamerhand te begrijpen.
„0", zei ze ten slotte.
„Ik heb er sterkere woorden voor
gebruikt,", zei Georee.
„Maar do volgende boot
wanneer is die?"
„Woensdagochtend. Ik zal morgen
weg moeten gaan".
Aline staarde naar de heuvels aan
den anderen kant van het dal. maar
zc zag ze niet. Er was een waas tus
schen. Ze had een gevoel of ze ver
drukt en misfiandeld en eenzaam was.
Hot was alsof George al weg was en
zij alleen in een vreemd land achter
bleef. o
„Maar Ueorge", zei ze.
Ze kon geen andere woorden vin
den voor haar protest tegen het on
vermijdelijke.
„Het jis jammer"» zei Emerson -
rustig. „Maar ik geloof dat het toch
misschien wel hel, beste is. wat mij
had kunnen gebeuren. Het is nu met
een uit -voor me, en ik kan niet eeuwig
blijven doorzaniken enofts allebei
wanhopig maken. Als dit telegram
niet gekomen was zou ik je tot je
trouwdag toe achtervolgd hebben. Ik
zou me tot het laatste oogenblik ver
beeld hebben dat, ik oen kans had.-
Maar nu is het uit. Zelfs ik ben niet
brutaal genoeg om te denken dat ik,
in die paar uur voor ile trein mor
gen weg gaat, een wonder kan doen.
Ik moet. het maar nemen zooals het
valt. Als we elkaar ooit, weer ont
moeten en ik zie niet in waarom dat
zou gebeuren, ben jij getrouwd. Op
een afstand kan ik niets beginnen; ik
kan jo niet door telepathie beïnvloe
den".
Hij hing naast haar over 'de balus
trade en sprak zacht en kalm.
„Dit bericht is als een donderslag
uit een helderen hemel", zei hij.
Meredith is de laatste man ter wereld
vyaarvan je zou verwachten dat hij
ziek werd; hij zag er schitterend uit
den Inatsten keer dat ik hem zag. En
door de schok heb ik plotseling oen
zekere mate van verstand gekregen.
Vreemd dat. het nooit eerder tot mo
is doorgedrongen, maar Ik geloof dat-
ik de verwaandste gek ben geweest dio
er ooit op twee beenen heeft rondge-
loopon. Ik kan me niet voorstellen
waarom ik me verbeeldde dat er een
soort van onweerstaanbare bekoring
van mij uit ging, die je zou dwingen
je verloving te verbreken en de heele
zaak in de war te sturen, alleen maar
om tot belooning met mij te trouwen!
Ik denk dat een mensch zoefn schok
noodig heeft om er achter te komen
wat hij eigenlijk beteekent. Ik vind
het wonderbaarlijk dat je al dien tijd
mijn gezanik en ophakkerij en opper-
menscb pose hebt verdragen".
Aliüe kon niets zeggen. Ze had een
gevoel of de heele wereld iu een kwar-
tiertijds veranderd was. Dit. was een
nieuw© George Emerson, waarom ze
onmogelijk kon lachen, een buitenge
woon aantrekkelijk© George. Haar
hart klopte speller. Ze kon niet goed
denken, maar ze besefte vaag dat hij
haar voornaamst© punc \au verdedi
ging-had omver gehaald en dat ze nu
meer dan ooit aangevallen kon wor
den: Zoolang hij ptobeerde haar wil
te overwinnen was ze obstinaat ge
weest en daardoor koel en rustig ge
bleven. Tegen zijn verwaandheid" kon
ze op. Maar nederigheid was weer
heel iets anders.
Mine's zwakheid was 'dat ze te goed
hartig was. Ze had het nooit goed be
grepen maar het was gedeeltelijk uit
medelijden dat ze Freddie had aange
nomen. Toen ze hem in den.herfst
ontmoette,-maakte hij zoo'n zieligen
indruk en hjj had zoo'n medelijden
met zichzelf. Een stem in haar binnen
ste waarschuwde haar, dat er vreem
de dingen zouden kunnen gebeuren,
als ze nu ook medelijden met George
Emerson kreeg.
De stilte duurde voort. Alino wist
mets te zoggen. In deze stemming
was het gevaarlijk om te -spreken.
„Wo kennen elkaar al zoo lang"
zei Emerson, „en ik heb je zoo vaak
verteld dat ik verliefd op je ben. dat
we er een soort grap van gemaakt
hebben', alsof hot een spelletje was.
Zoo zijn we nu eenmaal, we lachen
om alles, Maar ik wil hef, nog eens
zeggen, ook al is het een soort stop
woord geworden. Ik hou van je. Ik
heb me neergelegd bij het idee, dat het
uit is voor mo en dat jo met iemand
andej-s trouwt; maar ik zal doorgaan
met van jo te houden. liet is niet de
kwestie of ik niet, gelukkiger zou zijn
als ik je vergat. Ik kan het niet. Het
is mo onmogelijk en er is niets aan te
doen. Wat ik ook voor jou ben. jij
bent een deel van mij en dat zul je
altijd zijn. Ik zou even goed kunnen
.probeereh om te leven zonder adem te
halen dan te leven zonder van jou te
houden"
Hij zweeg en ging rechtop staart,
(Wordt yeryolgd).
