Paardenkracht of Paarden-
vleesch
DE SCHIJNVERL0V1NG
Toen Ik mijn vrouwtje Greta voor
stelde om met onzen nieuwen auto een
flinien tocht te gaan maken, sprong
ie verrukt op en omhelsde mij innig.
„O, hoe heerlijk, Wfca", riep ze uit.
»,Dan gaan we naar vader! l>an moet
hij maar eens overtuigd worden hoe
goed jij een auto kunt besturen. Hij
beweert altijd, dat er in jou geen auto
mobilist steekt
Het denkbeeld lachte mij toe. Gre
ta's vader is zoo'n ouderwetsche con
servatief. Hij zweert bij zijn paardje,
en hij haat auto's en scheldt er altijd
op. Ik zou hein nu kunnen imponee-
ren -»tc een door mij bestuurde.
Ik poetste mijn wagen op, totdait
hij glom als een spiegel, nam een vol
doende hoeveelheid benzine mee, en op
een heerlijken morgen in Juni deden
we onze autojassen aan en gingen op
Jtreg.
Alles was even heerlijk; de weg was
goed. we hadden een prachtig vaartje
en behalve benzine in de motor, had
ik nog twee volle bussen meegenomen.
Ik had vrede met de heele wereld.
„Nu ondervind je wat de poëzie
van de beweging is. Greepje", zei ik
tegen mijn vrouw, terwijl we een heu
vel af gingen en in een dorpje
kwamen.
antwcordde Greetje, „maar
pas op. let op dien veldwachter. Hij
steekt zijn hand op. dat je moet stop
pen. Er is zeker iets om den hoek".
Het luisteren naar het zingen van
mijn machine had zoo al mijn aan
dacht in beslag genomen, dat ik ver
zuimd had op den weg te letten en
Greetje's waarschuwing kwam te laat.
In mijn schrik grijp ik naar de ver
snelling in plaats van de machine te
stoppen.
Jawel, de poëzie van de beweging
Die veldwachter zei een heel gedicht
op in de drie seconden, dat hij door
den auto opgenomen en neergekwakt
werd. Toen hij weex on ziin beenen
stond, ging hij door met zija gedicht;
hij schreef mijn naam en mi in woon
plaats op en wilde mij. geloof Ht, mee
nemen naar de politiepost. Een rijks
daalder. die ik heen in de hand kon
stoppen, verrichtte wonderen; zijn
dichtader hield 09 vloeien, en ik
mocht verder rijden
Het was een Tervtfeade geschiedenis
èn een tijdlang praatte Greta grcoten
onzin tegen mij. Ze vond mij zorge
loos, onoplettend, suf. en zij dacht,
dat het maar beter was. om onzen
Ford in te ruilen voor een roerenwa
gen met paard, voordat wij gedood
werden of iemand anders zouden doo-
den.
Doe niert zoo belachelijk. Greta",
zei rk op kalmen, waardigen toon. Het
is nu eenmaal zoo in de wereld.' dat
de langzame plaats moet maken voor
den vlugge. Als er iemand te beschul
digen is, dan is het de veldwachter en
niet ik".
Of ze mijn gezichtspunt deelde of
niet. kan rk niet zeggen, maar toen
we kilometer na kilometer aflegden
en uur na uur verstreek, en we "den
weg beelemaal voor ons zelf hadden,
en het landschap zich in al zijn
schoonheid aan ons oog voordeed,
kwam haar vriendelijke stemming
weer langzamerhand terug en begon ze
gelukkig te glimlachen.
„Wat zal vader opkijken als wij in
iclen auto voor het huis komen rij
den!" zei ze vrooliik.
„Nou, en of", gaf ik toe. .,en ik
Vind het leuk, dat ik een flinken har
den hoorn heb, waarmee ik den ouden
baas naar buiten zal roepen. Hij zal
zijn meening, dat paardenvleesch be
ter is dan paardenkracht wel moeten
gaan herzien."
Ik eindigde mijn opmerking een bee
tje afgetrokken, want. door een oor
zaak die mij niet duidelijk was, be
gon de auto wat gek te doen: hij liep
niet meer regelmatig, hij ging hoe
langer hoe langzamer en plots wei
gerde dat verdraaide ding heelemaal
en stood stil Met angst en beven
klauterde ik er uit. en vreesde alle
mogelijke ongelukken, maar na een
blik op bet benzinereservoir, lachte ik
verheugd
„Greetje, lieveling, het is in orde,
hoor, het is niets", zei ik. ,,de ben
zine is op. Maar ook daar was ik op
bedacht daarom heb ik nog twee volle
bussen meegenomen. Even geduld,
schat, £k zal even bijvullen en we
gaan weer verder. We kunnen niet
meer dan een tien kilometer van je
vaders huis af zijn".
„Neen", antwoordde Greta. ..het is
aan dezen kant van het dorp!"
Opgewekt ging ik mijn voorraad ha
len. Ik zou dien ooden stijfkop,
Greetjes vader, wel eens toonen. of er
een automobilist in mij stak of niet;
en of paarden te verkiezen waren bo
ven motoren
Een volle bus benzine heeft een aar
dig gewicht, ik verzamelde mijn
kracht, dan ook om er een op te til
len. Jlaar het ding was licht als
een veertje en zoo leeg als het maar
kon zijn. Haastig gooide ik bet weg et
greep haar "de anders bus: toen zei
ik een heeleboel dingen, die ik maar
liever niet neer zal schrijven.
In de verrukking van de voorberei
dingen voor onzen tocht bad ik ver
zuimd de twee leege bussen te verrui
len met de twee volle, die ik had
klaargezet!
„Wat is er. Wimvroeg Greet.
Een paar seconden lang probeerde
ik in mijn hersenen om een geschikt
antwoord aan mijn vrouw te vinden,
dat geen op- en aanmerkingen van
haar zou ten gevolge hebben, toen
vertelde ik haar maar in een vloed
van woorden, precies wat er aan de
hand was.
,,0", riep Greet wanhopig uit, „wttfc
moeten we nu doen. in het heele dorp
is geen enkele garage! We zijn er tien
kilometer van ai".
„Misschien kan een voorbijgaande
autobegon ik. En toen drong
het geluid van een regelmatig hoefge
trappel tot ons door.
Toen we opkeken zagen wij een
hoog tweewielig karretje met een
mooi flink paard bespannen onzen
kant uitkomen. Met. één oogopslag
zag Greta de vreeselijke, onontkoom
bare waarheid.
.,0, Wim, o Wim. hoe verschrikke
lijk hoe ellendigHerken jo hem
Zie je wel wie daar in het rijtuigje
zit?.,. Het is vaderl O!., o!
o! wat zal hij een pleizief hebben
wat zal hy lachen, dat hij ons zoo
moet vinden
Vóórdat ik nog goed en wel met mij
zelf uitgemaakt had, hoe ik de zaken
zoo gunstig en zoo weinig lachwek
kend mogelijk zou voorstellen, was
het rijtuigje al hij den auto en hield
Greta's vader met een. mij aller-on-
aangenaamst in de ooren klinkend boe
nend lachje, de teugels in.
„Dag mijn beste kinderen!" riep hij.
„Hoe maken Jullie het T Gaat het
goed? Of liever, dat behoef ik niet
te vragen, jullie gaan heelemaal niet,
Jullie staan stil. naar ik rie. Wat
mankeert er aan je rrachtwagen,
Wim. mijn jongen? Hebben loliie een
ongeluk gehad en kom :k nu niet
prachtig op tijd oen Jullie overblijfse
len op te pikken? Toe. waarom zeg
gen jullie niets. Zijn Jullie niet erg
blij, dat ik jullie met mijn ouder-
wetseh wagentje en paard van dienst
kan zijn?"
Ik wensebte den ouden plaaggeest
mijlen uit de richting, maar wilde
hem, uit eerbied voor zijn grijze ha
ren, geen hatelijk antwoord geven. De
onuitgesproken woorden moeten onge
twijfeld op mijn gezicht te lezen zijn
geweest.
Als uit één mond zeiden Greta en ik
te gelijk:
„We hebben geen benzine meer".
„Ha, ha, ha!" lachte onze kwel-
geeec uitbundig. „Wat is het toch een
prachtige uitvinding, die automobie
ler.! Ik houd het toch maar liever bij
mijn ouderwetsch paardje. Voordat
ik op weg ga. gaaf ik den knol te
eten. en dan heeft hij daar genoeg
aan, totdat we weer thuiskomenKom
maar bij mij in het rijtuig Greta,
dan gaan wij vast terug. Ik zal je on
volprezen automobilist een paar flin
ke. echte boerenpaarden sturen om
zijn speelgoed naar het don> te trek
ken. Tegen dat het heelemaal donker
is, zal hij dan wel bij ons thuis zijn!"
Greta deed, zooals haar vader haar
verzocht en hoewel ik. toen zij goed
en wel uit het gezicht verdwenen wa
ren; mijn oogen uitkeek naar een auto
mobilist of motorrijder, hadden do on
kelen, die voorbijkwamen, alïljct not
genoeg bij rich om zelf thuis te ko
men. In dat vermaledijde, achterlijke
dorp was niet eens een garage, en kon
je nauwelijks benzine krijgen.
's Avonds om elf uur kwam ik ein
delijk pas bij mijn lierven schoonva
der aan, en toen ik de eetkamer bin
nentrad. was de oude heer nog aan
het lachen I
Sjort en Wedstriiden
Cricket
OVERZICHT.
De nederlaag van H. D. V. S. tegen
V. 0. C. en de revanche van Haarlem
op Ajax vormden het resultaat van
het overigens magere Pinksterpro
gramma.
Zondaz a.s. wordt in 4e eerste klas
se ontmoetingen strijd geleverd. De
belangrijkste is wel die :e Amsterdam
tusschen de huidige leiders en de
Schoterwegbewcners. Afgaande op de
prestaties, welke deze club» dit sei
zoen al behaald hebben, zouden wij
zonder aarzelen een Amsterdamsrlie
victorie moeten progncsticeeren. Daar
Haarlem echter de tegenpartij is,
lijkt een verrassing niet uitgesloten en
konden Rincker c.s. wel eens aan het
kortste eind trekljen-
Aan de Spanjaardslaan wordt de
klassieke wedstrijd teren de Haag-
sche gespeeld. Wel h*»ft d* nnimm-
tine veel van haar aanfrekkelPkheid
verloren, omdat de Hagenaars de laat
ste jaren overwegend sterker waren,
maar ditmaal verwachten wit toch
een spannenden strijd. Yerschünt
Rood en Wit volledig, dwz. met
Wackwitz, Van Manen an J. J. Swer.s,
cTan hebben 3e flaarlemmers een klein
kansje.
In Hilversum komen' de Schiedam
mers op be2oek. Dit kan een spannen
de ontmoeting worden iusschen twee
vrij gelijkwaardige elftallen. We hou
den het tenslotte op Van Booven c.*
AjaxV. 0. C. moet een Rotter-
damsche overwinning opleveren. De-
halve Eigeman en Cramer is geen eu-
kele Leidenaar in staat, op Eau en
Chambers runs te maken. Aan den
anderen kant moeten de Rotterdam
mers het bowlen van Rice zeer voor
zichtig bespelen, daar deze laatste
vooral op eigen pitch bijzonder lastig
ia.
Voor de tweede klasse is alleen Rood
en Wit II in het veld en wel te Bus-
sum tegen de Vleermuizen. Een over
winning zou de Haarlemmers veel dich
ter bij het kampioenschap brengen.
Korfbal.
LUSTRUMFIETSTOCHT H. K. C.
„HAARLEM".
Tot besluit van de feestelijkheden
ter viering van haar tweede Lustrum
maakt „Haarlem" morgen een fiets
tocht naar Noordwijkarhout, waar in
den omtrek de dag doorgebracht zal
worden met pic-nic, en de onmisbare
verrassingen, waarvan we ditmaal
geen enkele mogen verklappen.
Er wordt 's morgens nalf negen van
het Houtplein vertrokken. De tocht
gaat over Aerdenhou; an Vogelen
zang.
WEDSTRIJDEN.
H. K. C. „Advendo" is uitgenoo-
digd door het Haagsche II. S. V.. om
de-el te nemen aan haar seriewed
strijden.
Het Haarlem&ch Twaalftal heeft
verleden week in Amsterdam niet veel
succes gehad. Tegen het Amsterdara-
sche team ging het nog: er werd ver
loren met 40. Maar tegen het Noord
Holland'ch Twaalftal was het mis.
Met 110 werd verloren.
Van verschillende kanten zi!n over
de samenstelling van de Haa-lemsche
ploeg nog al aanmerkingen gemankt
De uitslagen hebben in elk geval be
wezen. dat er nog wat aan hsDerde
Al doencje leert men! H«t bTTjkt al
weer. dat het gemakkelijk is. kritiek
uit te oefenen, maar dat zelf orga-
nisecren ook niet meevalt!
Waterpolo.
HET PROCRAMMA VOOR
ZONDAG.
Tweede klasse A.I
Rotterdam: S. V. H.L. Z. C.
Tweede klasse B.
Amersfoort: A. Z. P. C.Dolfijn 11
Tweede k'use C.
Utrecht: U. Z. C. II—D. J. K. II.
Tweede klasse D-
Apeldoorn: A. Z. C.IJsel.
Derde klasee B.
Amersfoort: A. Z. P. C. IINereus.
Zaandam: Neptunus JIA. Z. III
Derde klasse C.:
Den Haag: H. Z. P. C. IIMaas II
Derde klasse E
Dordrecht: D. Z. C.Juliana.
Derde klaas* F.:
Apeldoorn: A. Z. C. II—D. J. K.
(Z.l.
Derde klasse G:
Da A a—IJsel II.
Dames tweede klasse B:
Rotterdam: S. V. H.—0. D. Z. II.
Lawntennls.
HET PROCRAMMA VOOR
ZONDAG.
Tweede klasse a.
Schiedam: SchiedamO ran ja T. C.
Tweede klasse B.
Rotterdam: De MaasBaan 14.
Tweeds i-asse C.
Leiden: LeidenTuinst. w. Hout-
rust I«
Tweede klasse D.
Den Haag: Tuinst. w. Houtruat II
Ad na
Gouda: T.I.O.D. II—Ready (P.) II.
Tweede klasse E.:
Rotterdam: Baan 14 IIHoutrust.
Twcede klasse F.
Amsterdam: D. D. V. IlaKoog
Zaandijk I.
StadivoSmash Ila.
Hoorn: Juliana ITeddy.
Tweede klasse G. t
Enschedé: Be Quick0. 0. II
gest. wegens slecht weer}.
Lyceum0. O. I (gest, wegens
slecht weer).
Tweede klasse P:
Breda: B. V.Allround-
Ia verband met de nationale kam
pioenschappen is het programma be
perkt.
Ingezonden
Van Ingezonden itnkken, geplaatst ot
niet geplaatst, wordt de kopie den Insender
niet teratrgegeven.
Voor den lnhond dezer rnbrlek «telt de
Bedaoüe zich niet aansprakelijk.
Mee schrijft sa» de Arr-h. Crt.:
Het Gemeentemuseum te Arnhem heeft
in de eerste week ven Juni een heuvel la-
ten afgraven, die naar 't onderzoek uit
wees, omstreeks het midden van het bron
zen tijdperk is opgeworpen. Tot dusver
waren dergelijke grafheuvel* uit den
bronstijd ia Gelderland nog niet ajs zoo
danig bekend. Het onderzoek geschiedde
met wei-willende toestemming van den
eigenaar van het onder Doorwertb gelogen
terrein, den heer J. J. A. A. baron van
Pallandt, met behulp van een voorgrater
en een fotograaf teelcenaar van het Kijks
Biol. Archaeologiech Instituut te Gro
ningen.
De groots, lage heuYel lag verscholen in
eiken hakhout, op een breed plateau, dat
ongeveer 60 M. boren N.A.P. verheven,
aan zijn randen door het overvloedig*
houtgewas verrukkelijke vergezichten biedt
op Ve'.uwe en Betuwe.
Jhr. mr. Lam an Trip, deatljds burge
meester vam de verleden jaar met Rcokum
versmolten gemeente Doorwenh ontdekte
den heuvel en het geluk diende hem wel
bijzonder toen zijn pellljzer ln het mld
dengedeeke toevallig stuitte op sen fraai
geconserveerde bronzen bijl, cMe vooral
merkwaardig is, omdat vrij zeker van geen
enkels bronzen bijl in Nederland de vind
plzats zoo nauwkeurg bekend werd.
De directie van het museum achtte na-
der onderzoek gewentoht. dot plaat» had
coder toewicht van gemeld commissielid
en van den beer Trip. Dr. van Giffen,
directeur van bet Instituut te Gronmgen
werd af en toe geraadpleegd en kwam
een dag over. Ook werd de opgravbig bs
tocht door dr. Evelekn, directeur vsn het
R:;tsmuseum Kam te Nijmegen.
In het centrum van dsn heuvel vertoon
s zich een dikke laag verbrand hout, de
reeten van een gr00ten brandj!ap«k waartn
vrijwel in het ui.dden. «en kuil was gegTa
ven. Over dien brandstapel i* de grsfhen
rel opgeworpen, die met een middellijn
van 14 a 15 M. zich in hst midden 10:
ratm éór. M. boven den vaatsn grond ver
heft.
x het verwijderen vin de dekking
Irwam het door voormelden kuil gevorm
de hoofdgraf prachtig voor dsn dig. Het
was rechthoekig en O. W. geor-.fnteerd.
M. de R.,
Na lezing van het verslag van de
Vrijdagmiddag te Schoten gehouden
Gemeenteraadsvergadering, gevoel ik
mij beleedigd door eenige opmerkin
gen van den heer Krijnders betref
fende het enoeien der boomen in
Schoten. Is bet niet vreemd, dat er
gedurende de tien jaar dat ik als voor
werker-snoeier by do Ned. Heide
maatschappij ben werkzaam geweest
en ook voor verschillende gemeenten
in Nederland heb gesnoeid, nooit een
deskundige is geweest die mijn werk
afkeurde I Integendeel, mijn wijze
van snoeien werd steeds aanbevolen.
Daarom vraag ik den heer Krijn
ders noem uw deskundige en laat
hij mij de fouten aanwijzen.
Dit kan ik al vast we! zeggen, dat
als ik op deze manier het groen in
Schoten voorgoed bederf, het groen
in Haarlem allang bedorven had moe
ten zijn, daar in Haarlem bij de nieu
we aanplantingen precies dezelfde
snoeiwiize wordt toegepast. Om dat te
zien behoeft men toch werkelijk geen
vakman te zijn alleen gebeurt het in
Schoten wal goedkooper.
Of is bedoelde deskundige misschien
in de war met do weinige boomen,
waarvan bet snoeien wegens verge
vorderd seizoen is uitgesteld tot het
najaar?
Ik twijfel er niet aan. of die des
kundige is mijn concurrent, die, zoo
als meer gebeurt in 8ehoten, met on
juiste argumenten raadsleden trachten
n te warmen.
Intusschen zal ik rustig hri oordee!
var. den heer Bouwer afwachten het
oordee!en van andere deskundigen zal
mii verd«r volkomen koud laten.
Met dank voor de plaatsing.
N. BEUK,
Rijksstraatweg 160, Schoten.
De redactie gaf mij inzage van bo
venstaand ingezonden s'.ux van den
heer N. lieun, da: n-y aanleiding geeft
eenige korte opmerkingen to maken;
Do heer Beun behoeft zich niet be
leedigd te achten door de vragen die
door my zyn gesteld aan F. en W.
over het snoeien der boomen in Scho
len. Toen door my die vraag gesteld
werd was mij absoluut niet bekend dat
bet werk was verricht door den heer
Beun. Ik twijfel geen oogenblik aan
de bekwaamheid van den neer B. ais
snoeier. Doch ik wil den heer B. doen
opmerken, dat door mij in -ien raad
alleen is gevraagd om een onderzoek
in te stellen naar de saoeiing der boo*
men. omdat mij was verzekerd door
eenige deskundigen, géén concurren
ten van den heer B., dat veel groen
werd bedorven. Mocht het mij door
den burgemeester toegezegd.; onder
zoek uitwijzen, dat het snoeien goed
is verricht, dan zal ik mij daarover vrtn"v;ln T. Dit gebeurde met toestem-
verheugen. rniug van of in opdracht van anderen.
Verder verwtjetde tawRmy naar |ldta d-ei-grelijJcs g.-bcurde met de
scheepsladingen steenco. Ook hoeft
t«kl. ecu Bantnl atrigerdelcn gebracht
naar hef huis vfln den oppermctsclnar.
Men hal hem gevraagd dit to doen.
President: li mocht toch niets van
het terrein afvoeren?
Raki.: Dat wist ik niet. Men ver
zocht m'j hot.
President: U wiet toch dat. een en
ander toebehoorde aan het Rijk I
Bekl.: Neen. dar wist is ni<*'. D*
aannemer v. Stolk kon evengoed d"
cis -mar zlln
President: Maar in ieder geval wa
ren de goederen toch niet van u?
Rekl.: Dat to zoo
Ten slofte gaf bekl. toe. dat hij' ook
verf van het terrein heeft doen weg
voeren.
Het O.M. reguireerdo 8 maanden go
vangenisstrvf met aftrek van de pre
ventieve hechtenis.
Mr Pauwels. de verdediger, concln-
deerde lot vrijspraak en verzócht, in
dien de rechtbank van ander oordeel
mocht zijn. een straf 00 te legg-n.
niet zwaarder dan het voorarrest. Ten
slotte vroeg pl. den bekl. thans
vrijheid t© stellen.
Na raadkamer deelde de president
m«d«. dat het verzoek van den verde
diger werd ingewilligd.
MALVERSATIES BIJ DEN VOUW
VAN HET ACADEMISCH ZIEKEN
HUIS TE LEIOEN.
Vrijdag heeft d» Haagaehe Recht
bank de zaken betrekking hebbende
op bovenvermelde malversaties, voort-
getet-
Tbans stond terecht C. C„ 43 Jaar,
aannemer en expediteur te Leiden, ge-
deiineerd, terzake van wederrechte
lijke toeëigening van aan den Staat
der Nederlanden toebehoorende stee-
nen, AteigfTwerk en verf.
Bekl. a. zoo deelde "hij mede. in 1017
gekomen bij den bouw van het Aca
demisch Ziekenhuis sla uitvoerder in
dienst van den aannemer r. T. Wan
neer er schepen met zand aankwamen
werd het grootste gedeelte uitgeladen
cn de r«t ging naar do opslagplaats
Haarlem, waar bij do beplanting do-
zelfde snoei wij ze wordt toegepast. Ik
kan dnt als leek niet goed broordec-
len en verwijs den heer B. naar een
artikel in dit blad over „Haarknippe-
rij", waar ieder natuurliefhebber het
mede eens znl zijn maar ik vind de
snoeiïng ir. Haarlem, zooah o.a. op
den Koudcnhorn, afschuwelijk leelyk,
evenals die verricht zijn door den heer
B. op den Middenweg en (led. Echalk-
burgergracht. Op den Middenweg lijkt
het mij alsof de schooljongens er hier
en daar een tak hebben uitgetrokken
en op de Schalkburgergracht is de
helft van wat gesnoeid had moeten
worden blijven zitten.
Verder kan do heer B. genist, zyn
rer de opwarming van raadsleden m
Schoten, dat is in dit geval niet ge
beurd. Doch ik *cht mij als raadslid
en natuurliefhebber verplicht te on
derzoeken of de gedane beweringen
grond van waarheid bevatten.
J. A. KRIJNDERS.
Binnenland
HOC STEEDS VOORUITGANG.
Het is v«rt>!ijden<l t* kurx^n c-nrl*.
feeren da» oadanks dra dmk der tijden
js uitzending vsn zwskk® kinderen, al
thans dcor de sfd«®lingi-n vsn hei Oen
irsat Genootschap, nog gast in stlj
gende lijn.
Het aantal reed» ustgexondan kinderen
met het aantal, waarvoor reeds plaats Ia
besproken, bedraigt reeds 12 meer dan
het totaal aanta! uitgezonden kinderen
Sn 1S2J.
Tr* orereveer eind Augustus zijn a'.le
3 kolom ieh ui zen voor de g-vont verple
ging geheel beset. Alleen de F^piem
bereroep»n 1«. voor zoover de afdeelingen
er kuniddel* geen b*slsg op leggen, rog
plaats voor Groene Krui»- en andere ver-
eenigingen. d!e van de gelegenheid om
kinderen uit te eenden willen profiteeren.
Inlichtingen zijn !e verkrijgen bij der.
administrateur: A. C. Bol
Onze LacMoek
ENFANT TERRIBLE
J au', j Waarom heeft vader
zoo weinig haar?
Moeder: Omdat hij zooveel
denkt.
Jantje: Maar waarom hebt U
zoovéél liuar. moeder I
Moeder: (streng)Kom, Jantje,
eet nu door!
MODERN.
Eerste moeder: Ik herken
baby die daar voorbijgaat.
Tweede moedor: Hoe weet
je dat I
Eerste moeder: 'k herken
de het kindermeisje!
VERSTROOID.
„Heb ik u vroeger niet eens te Gro
ningen ontmoet?" vroeg een professor
aan een heer, aan wien hij juist was
voorgesteld.
„Ik ben nooit te Groningen geweest,
professor," was het antwoord.
„Hé, wat kan men zich toch vergis
sen I" tnerkte de hooggeleerde op. „Dat
moeten dan twee andere mcnschen zijn
geweest!"
ONDER VRIENDINNEN.
Mary: „Ik heb Tqm vandaag ge
sproken."
Kitty; Zoo. Zei hij r.og dat het hem
speet dat ik getrouwd ben?"
-Mary: „Ja. hij zei dat het hem speet,
ofschoon Ljj je man niet persoonlijk
kenL"
INCEZONOEN MEOEOEELINCEN
k «0 Cis. psr regal.
I z««.
Door den heer Suring L» aan den
Minister van Onderwija. Kunsten en
Wetenschappen da volgende vraag ge
steld:
Is de Minister bereid, tot een be'.erc
uitvoering van artikel 51. zesde lid,
en artikel 125. tweede lid der Lager
onderwijswet 1920 ziin medewerking te
verieonen, door aan het Rijksschool-
loerirtrt en aan de besturen van tij-
rondere lagere scholen geregeld lijs
ten te verstrekken, bevattende de na
men en adressen van <1® onderwijzers
en onderwijzeressen, die bi) het open-
I«ar onderwijs en liet bijzonder on-
Egmond derwijs van onderscheidene richting
op wachtgeld zijn gesteld?
ONZE HANDELSBETREKKINGEN
MET SOVJET-RUSLAND.
Een der Rotterdamochs be richt-
gevors van het Hbld. meldt
Vanwege de Russiscb» Handelscen
trale te Berlijn ziin to Rotterdam
nieuwo zaken afgesloten in ruwe ka
toen.
RoL'-.-lamache firma's hebben niet
*!]<«-□ katoen verhandeld, die hier ligt
opgeslagen, maar hei-ben ook voorra
den verkocht, die te Bramen liggen
opgeslagen en uit laatstgenoemde ha
ven naar Moermnnsk zullen worden
versol teemt.
Het Ituwsche stoomschip „Spar-
tak" r.reait frit Rotterdam een lading
ruwo katoen, ter waarde /van 21 12
millioen guld'-n mes. die hier te lande
contant betaald is.
De heer Boris Plawnig, die de op
perste leiding lieoft van d« Russische
kftroeri-iiikoop-ore.vri* itie. vertoeft
deze week in ons land.
Over den verkoop van Ru-««sche ta
bak. bestemd voor de fabricage van
sigaretten, welke hier in de vemen i»
opgeslagen, ziin thans in ons land he
sp roklngen eaan'ae.'
De verteconwoordiger vto tic ta-
hnksafdeeling der H^ndsIsi'enM0le te
Berl-in onderhandelt met NVderland-
«die en Belgische firma's uit.... Rcr-
liin, De Russen hebben ook voor den
verkoop van ertsen iemand naar oi-.s
land p-cjondeo.
SPOORWECREIZICERS.
Van ic tot en met 21 dezer zal een
•ejling van de reizigers in do treinen
der Neder!. Spoorwegen worden ge
houden.
BECRAFENIS JHR. MR. DE
SAVORNIN LOHMAN.
II M. de Koningin-Moeder zal zich
bij de begrafenis vsn den Minister van
Staat. Jhr. Mr. de Savomin Lobman
dio helen. Zaterdag, te den Haag
plant* heeft, doen vertegenwoordigen
door den Groot-officier ter bra*-hik-
kinjj v;in Hare Majesteit Jhr. Mr. A.
Schimmelpcnninck.
INCEZONOEN MEOEOEELINCEN
k 60 Cts. per regel. l
/iüïl
Niemeyers
rSifstffEHuninafiM
r.*V?/.CSCtf£ ÜF,M
Feuilleton
Naar het Engelsch van
BERTA RUCK.
HOOFDSTUK IV.
„En wanneer denkt u. dat het en
gagement" bekend gemaakt moet wor
den? Dadelijk?"
Dit was het eerste, wat de Baas
mij vroeg, vanmorgen nadat ik op be-
dee:den toon hem gezegd had, dat Ik
zijn voorstel aannam. Na dien wan-
hop igen brief van Jack Lad ik geen
andere keus gehad.
„Dadelijk?" bracht ik verschrikt
uit. „0, maar dat gaat niet! De men-
schen zouden het zoo zoo gek vin
den".
Ik had moeite, om niet in een ze
nuwachtig lachen uit te barsten.
„Gek? Wat is e/ voor geks aan?"
zei do Baas zoo scherp, als of hij niets
vreemds zag in het heele geval. Maar
hij weet wel beter. Hij moet wel we
ten, dat het een beetje wonderlijk
Zon zijn.
Wat kunnen 'da mannen foch een
onzin beweren en doen, alsof het niet
zoo gek was, terwijl wij onmogelijk
kunnen bewijzen, dat hun beweren
onzin is.
Het zeggen L3 nog al, dat wij, vrou
wen, moeilijk te doorgronden zijn,
maar wij zijn Juist eenvoudig en eer
lijk. Wat moest ik van den Baas den
ken, toen hij mij bepaald op knorri-
gen toon vrooz:
„Is het, denkt u. nooit eer gebeurd
juffrouw Trant, dat het hoofd van een
kantoor zich engageerde met een van
zijn employés#?"
„Ja, natuurlijk" hij deed nu net,
alsof het een gewoon engagement was
„maar niet als
„Wat niet als'"
„Wel, niet als hij nog nooit met
haar gesproken had", legde ik bevend
uit. ,,U begrijpt, meneer Waters, de
drie andere typisten".
„0, die!" zei meneer Waters bijna
minachtend, en ik hield den adem in.
Uit den toon, waarop het hoofd
van ons kantoor die twee woorden uit
sprak, begreep ik, wat hii verder be
doelde. „Als zij het gek vinden als
zij mij iets in den weg liggen, kun
nen ze dadelijk vertrekken
Ik zag, dat, wat m:i zelf bedreigd
had, nu boven het hoofd hing van de
drie meisjes, die met mij samenwerk
ten en die altijd heel geschikt ge
weest waren. Als zi: maar be* rains*
den jongen tiran in den weg zouden
staan, zouden zij de bons krijgen.
„Het zijn niet alleen de meisjes",
ging ik voort, terwijl ik mijn han
den samenkneep, omdat zij zoo beef
den, en een gevoel van haat in mij
opkwam tegen den man, die mii zoo
zenuwachtig maakte. „Het fs ieder
een. Meneer Dundonald en maneer
Alexander weten ook, dat 11 bijna
nooit nog een woord met mij gewis
seld heeft, totdat 11 mij gisteren hii 11
liet roepen, toen wij toen zii allen
dachten, dat u mij de betrekking od
wilde zeggen".
„Zoo?" zei de Baas koeltjes.
„Ja. Ik kan hnn dus niet. zoo maar
in eens zeggen, dat wij geëngageerd
zijn. Ze moeten eerst op de een of an
dere manier een beetje geprepareerd
worden".
„Ik zie daar anders de noodzake
lijkheid niet van in", zei Still Wa
ters, terwijl hij zijn grijze oogen op
mij vestigde, alsof ik een lias of een
presse-papier of een g ander levenloos
voorwerp was, waar zij toevallig op
gevallen waren, terwijl hij over wat
anders dacht. Ik was benieuwd, of
hij misschien niet liever, Ln plaats van
er iets op te bedenken, meneer Dun
donald. meneer Alexander en de heele
staf gedaan zou geven. Toen vervolg
de hij:
„Als u echter liever xoudt willen, I
dat er een poosje overheen ging, dat
ik u afzonderlijk iets opdroeg bij
voorbeeld. u meer ontmoette en zoo.
dan is mij dat ook goed".
„Het was akelig, om aan te hoo-
ren, hoe koel hii over de dingen sprak
die altijd beschouwd worden als het
tegenovergestelde van koel. Ons en
gagement wa* da imitatie van ie's
heel verschillends: toch had ik mij
niet kunnen voorstellen, dat hii alles
zoo precies kon afmeten nis bij een
patroon op de kniple».
„Hoe zal ik het nu moeten schik
ken, om meer van u te zien?" ging
hii voort op denzelfden toon. waarop
hii ook had kunnen vrniren, onder
welk hoofd zullen wij dit, brengen?
„0. ik weet het al. U moet hier
's middags in plaats van meneer
Alexander mijn brieven komen schrij
ven".
„Heel goed", zei ik. uiterlijk be
deesd, maar inwendig in opstand.
Wat afschuwelijk, om verbannen te
worden naar het Siberië van de ka-
van den Raas in plaats van ge
zellig den heelen middng met de drie
andere meisjes te zijn!
Een paar jaar geleden zou Ik die
zelfde mcisj-n bestempeld hebben als
verschrikkelijk! Onmogelijk' Ik zou
niets van hen gezien hebben dan hnn
goedkoope confectiepakjes. op niets
dan hun Londensch accent gelet heb
ben. Ik zou geen ondersoheid ge
maakt hebben tuszehen do sentimen-
teele „Smithie" en juffrouw Robin
son, die knapper is in haar pink
de moeste meisjes, dio met mij op
Wycombe Abbey waren in hun heele
hoofd. Ik zou hen ternauwerno< d be
schouwd hebben als tot hetzelfde ros
te behooren als ik, en om vriend
schappelijk met. hen om te gaftn. of
een praatje met hen te houden! Se
dert ik mijn eigen brood moest ver
dienen, had ik echter veel van mijn
vroegere dwaasheden laten varen. Ik
was nu zelf? knorrie bij het vooruit
zicht, dat ik het gezelschap van do
drie anderen voor het vervolg 's mid
dags moest opgeven.
Het voordeel, dat het mii aan zou
brengen, woog er echter wel tegen op.
Mijn chef zou zijn woord betreffende
de vijf honderd pond zeker houden.
Hij zou een rekening voor mii openen
heeft hij gezegd en om een uur zal ik
dus de honderd pond telegrafisch aan
Jack kunnen overmaken.
Eerst word ik nu particuliere se
cretaresse voor een levende machine.
,Ja, dat zal het beste wezen", ging
hij voort. „Dat is een goede voorbe
reiding". Ziin toon werd. als dnt mo
gelijk is, nog meer afgesneden, to-n 1
hij zei: „Vandaag is het 14 Mei. La
ten we eens zien. Hoe lang denkt u.
dat het durer moet, -roor het gewoon I
zal lijken, dat ik verliefd op u gewor
den ben?'
Gewoon? Ik had het op miin tong,
om te zeggen, hoe kan bet ooit ge
woon schim-m. dnt u verliefd zou
worden op wie dan ook? L'. die
denkt, dat je zoo iots maar bepalen
kunt op een zeker aantal dagen.
Ik antwoordde echter: ,U zoudt dat
naar uw eigen goedvinden kunnen
regelen, meneer Waters".
„Goeddat komt dus in orde", zei
mijn chef cn wendde zich om naar
zijn le3:enaar. „En nu nebben we nog
dit"
(Ik dacht, dat wo nu eindelijk klaar
waren gekomen, tnaur neen, er kwam
nog meer).
Hij opende een lade, haaldo ar een
papier uit en overhandigde het mij.
„Ik heb zorg gedragen onze geiieele
overeenkomst in zwart op wit neer te
laten zetten; als 11 nu zoo vriendelijk
zoudt willen zijn. het stuk even te tee
kenen --
.In zwart op wit!" „teekenent"
Ik kleurde van booahtid en ik was
nog meer woedend, omdat ik niet durf
de te toonen, hoe groot die woede
was.
(Wordt vervolgd).
