Haarlem's Dagblad | 1924 | 5 juli 1924 | pagina 9

DE SCHIINVERLOVING

HAARLEM'S

DAGBLAD

ENGELSCH ALLERLEI

Een toekomstbeeld

ZATERDAG 5 JULI 1924

- DERDE BLAD

C» zevende nederlaag.

Aant tekeningen van Wembley.
Tourism© en de Tentoonstelling.
De Impcrl&iletlscho Thomas.
Van tar.nlo en luchtvaart.
Het w-r.dor Lenglcn.

Hoe lang za! de regcering het r.og
/iuioudcn 1 Jdet us een vraag welke
telkens weer van pan E/.o week
bezorgt 't kabinet MacLonakl een of
meer nederlagen, En deze week niet
achtergebleven. De Maande beiioor-
da nog nirt tot de geschiedenis... en
daar bad de rceeering recde hur ze
vend© nederlaag te boeken. Do kan
selier vpn ce tduikwt, Snowden,
deed bji die gelegenheid geen raoei'.o
r.jn verontwaardiging en zijn gram
schap te verbergen. Hij spuwde bij
wijze van spreken vuur on vlam. Wie
eea goea oor had boorde hem uitroe
pen ..They will do it once too often".
(Zii zullen het eenmaal te veel doen).
Waarmede hij wilde zeggen, dat de
re Koe ring spoedig haar geduld zou
verliezen en op nieuwe verkiezingen
zou aansturen. Maar ik twijfel er aan
of ru zoo een oia;. ie te za.! komen
voordat de begrooting door ie.
Daarentegen ia men meer m meer ge
neigd arm nemen dat daarna de
Kroot© Ixxtüecdng spoedig zal vallen.

Het t overigens niet te verba

zen dat do lifwaar'i.r var. 't rijks
financiën boos was. Hii had zijn finan
cieel® plannen coo precies berekend.
Iki de nederlaag op de kwestie vttn de
afschaffing van belasting op openbare
vermakelijkheden. w r zover het
liefdadigheidsvoorsieiling'-n betrof,
beroofde ?K<*n ni«i alleen i honderd
duizend pond sterling, r, ar cok van
ziin m*tbiernntist-?:e gerncedarmit. lr.-
ttaechezi koci hjj zich gotrocet voelen
door het hit. dat niet minder dan
ruftten clauc-.lca van zijn begrooting
d:en zelfden dig worden aangenomen.
Dat was een onverwacht paella afwik
keling.

Er lipt humor in deze nederlaag.
Tom Labour verleden jaar in opposi
tie was. diende het cp de conservatie
ve hoerooting e?n «elijksoonig amen
dement in. dat door te-er.werking van
Je regeering niet werd Overgenomen.
En daarom map Labour nu eigenlijk
n:e*. klagen. Het werdt slechts me*.
rente in zijn eigen ntuct :eru-- betaald.
En het :e misschien met zoo'n slecht
ding voor de huidige. n:ct a! te voor
zichtige regeering, dat ze on deze
wijze hot onvororceklijk verband leert
tusschen oorzaak en gevolg.

J. H. Thomas, de BriUche minister
van Koloniën. is en van de merk
waardigste figuren van het huidige
kabinet. Voordat hij minister werd.
wesa hit de voornaamste leider van
een der machtigste vakvereenigingen
van 'nc: land. de National Union of
Railway men. Hij is eon man met een
opgewekt humeur en blijkbaar begun-
«tigd met een grootc dosis levens-
kracht en levensdurf. Sedert hij dco!
uitmaakt van df rc«r©*ring heeft hij
naar zijn hwte vermogen het doel en
het wezen van do Brit «die Ilijka Ten
toonstelling aangewen. Hi? beeft zic'n
moderne imperialist getoond en
dat den volke in woord en o-hrift op
ovortuigondo wiize medegedeeld. Het
roodst'- element endor de socialisten
en vin Labour 'de onderscheiding be
gint weg te vallen) noemt Item, Tho
mas. a! lang geen brooder meer. En
wie de begir.eelen der uitersto socia
listen kent. behoeft zich daarover ook
niet to verbazen. Thomas heoite een
pa.vr dagen ge>«'":t meer dan twee
honderd afgevaardigden van liet tien
de congres van Kamer* van Koop
handel van het Britsche R ik officieel
welkom. II"* welkom had plaats in de
Guildhall, het hi»for'oche g-*ld -huif»
tn de City. n brzicnswnviigheid
v.an London. De minister van Koloniën
heeft er slag van blijkbare waarheden
op «ïiggêefievo eu nterlre manier te
rerrcn..Een van de gevolgen van
den oorlog was geweest". reide hij
o a. ..dat eon he<-le boe! menschen pa
pier voor rilkdom wnren gaan aan
zien." Hii legde er den nadruk op.
dat alleen a'l 'L'l r jkdom kon voort
brengen. O.'er gaande op li i n geliefd
onderwerp The Empire, gaf h;J ziin
hoord'n» te verstaan. dat de oude
leerstelling, nis zou The Empire tot
een speciale k!««.«o van het rap behoo-
rc-.n, nl» gevaarlijk <-n ongerijmd mow*
worden verworpen W'ar.t niets reide
hii. is zoo vervaarlijk als de theorie
van het kla^e-onderseheid en den
klasse-haat. Kapitaal, ze-ie Thomna,
was noodzakelijk voor de ontwikke
ling en den voorv-iH van hot zaken
leven.... maar arbeid '-n de arbeiders
-.varen er even nood m kei k voor. In
dien men gezamenlijk erne opbou
wen, kanitaal en arbeid, in plaats van
elkaar in de haren te vliegen, dan
zouden do moeilijkheden en de proble
men van het Rijk spoedig zijn opge
lost.

Lord Derby, de groote landeigenaar

en „kapitalist", antwoordde op de
rede van Tr.omas en zei de dat hij al
tijd had gedacht tnlYiomae een po.itie
ken tegenstander te moeten zion,
maar dat h.j nu g 'oord, dat de
minister naar zijn kant wae overge
komen.

En inderdaadThornus is altijd veel
meer v a'k v< r <v <n i r.' in v am ao geweust dan
locialist. al li id voel meer Brit dar. in
ternationalist. En nu h.j ten deele
veranwoorde''ik is geworden voor de
regeer.ng van h« land ie -"in geeetes-
gesteldheid behoudend genoeg <«n te
passen in die van oen verlicht conser-
•auef als Lord Derby.

Indien «ze het Paleie van Industrie
binnentreedt op do tentoonstelling te
Wemhly on meer in hot bijzonder
door d« „poort dor harmonie" !de
didüerliiko namen van buurten, la
non en poorten op «ie tentoonstelling
zijn ontsproten «nn het brein van Ru-
dvard Kipling) dan ruit ge in do vee-
tibulo eest lloin vertrek zien dat de
aandacht vraagt «>r d-m luister van
iff, eiland Man. Dit eiiland is in dezen
tiid van het jaar in de Bedachte van
i'.le üefhelzbcns van het motorrijwiel
omdat er tlan do groote wcdatriiden
voor do .Tt*rrist Tropftdcs" wordt»
geliou *cn. Maar rifgi-zicn van deze
wedeirii<lefc heeft het eiland Man recr
ïiekoorl-jkc aan te S-.« !cn. En bij
dew po>"»rt der harmonie ie dat cuidc-
liik te zien. Dc bekoorlijke perspectie
ven in d" pancrazns-raincn zijn a!»
r'-wri /inren in Wembley bestemd
den b's-l.ouwer „de «prekende fivlii-
ker.iV te «rjven van bet origineel. Eu
do gedaohte zat natuurlijk wor dut
deze reclame voor de natuurlijkheden
yan Man en het eiland Wight cti Gs-
tuda m Afrika en Auetraltö en welke
stroken niot sr.eer. reizigers zou lok
keet. II't schijnt dat m*n in die rich
ting veel (rtcre*. heeft. De voetlichter*
op d-> /ttand» hebben h.e< ree- druk
reet het beantwoorden van inlichtin
gen en wat meer zoden aan den
duk ret met het -eye'^r. van reizen
Zen ie dere Britwche Rijks TeRtoen-
'•ellsfip ook no.™ een enorm reiriiureau,
een -oort IJndem*n in het gn>M,.

,'ii wten allen hof verscheiden het
gebruik is d»t van nsbber kan worden
-remaakt. Het Palais van Industrie
illustreert het duideljk: «*n ffn ma-
ni'-r. waarop he' er wordt getoemd ie
hoewel wat kinderlijk zeer in-
ï-uV wekkend.

Men riet er e*-i tuin. met pra»
blciemcn. afraeteringer: en zoogenaamd
.crazy pavement" (plaveisel v.an
latte', .-«-broken on-egelmatig gele
de platen het«n\ Maar het i» alle*
maar «-hiin- want de gansc.ho tuin
me-, zi»n hebben en houen is van rub
ber. Er se geen twijfel aan dat het
cehniik van ruhW voor allerlei doel
einden en vc-or het vervaardigen van
dc me.—' onceliikroorti go art'kelen
doc-r deze inter«*jnte inzending in
hef Pa'e s V3n Industry zal wordm
bevorderd.

Wie thans in- Tymden is met hel
doe] er mee re "frieten vnn alle*; wat
he'. srizoen bio'ton oen week van ziin
vacant ie wet*cht to besteden
aan het najagen van do
«ei/oenshc' ri 'jkheden in de groot-
«te ad v.-.n de wereld, die zal vaak
z.i-h verteld zi« n vc«v «ie veriegen-
he d der keuze. Men doet hior allee t«-
Bcliik ;r. -ieze maanden. I> feestelijk-
hfden de sociale gebeurtenie»«m. _de
wede tri idee op nllerlei gebied zouden
beter tot hun recht kemon en door
mcor helangtteHendtn kunnen worden
gcvo'gd. indie.n ze werden verspreid
c-.v«r hof lieele jaar. Maar de men
schen, die deze gebeurtenissen rege-
En. kiezen allen het frissen, dat al
dus wordt volgepropt met attracties.
Dmr ie n de e-*r«fe plaats nu de ten
toonstelling. En dan heeft men do
tuinpartiien van hot hof. de groote
piarde.nrenr.'n. de t en nis-: ara pioen -
schapeen le Wimbledon, he Haotfec-st
v->n Henley, hot reneours hippiatio in
Olvmnh. het militaire tournoni in hot
-elfde crebouw m allerlei andero se.
c.iale functiee. Dat is z*lfe voor de
meest goocfonde «eizoonsmenschen niei
af te boenen of af to tuffen. Ook do
Dneelocho vliegers eischen c«ri doel
van de neizoonsbel angst oiling voor hun
vorrichtincen op. Mot do mooie dagen
waarvan wij nu genieten vliegen do
inonscbvogcü uit naar de hooee, blau
we luchten en mon Z'W hen graag
voor leeuwcrikken aanzien, ot**t_.Jgond
naar de r-an. indien hot geluid der
motoren slechte in do vorste verie kon
vergeleken worden met het heerlijke,
hartstochtelijke en sterke lied van
verlangen, dat de vogel laat boor en.

Aangez-ien dit niet zoo is zookon wij

naar ander bekoorlijks in de ver-1
schijning der vliegtuigen boven de
noordelijke heuvels van de metropolis.
En wij vinden het. Zij doen de vogels
wel na. stijgen zeer lioog en vliegen te
gader in V-vorm over de witte
schaapjeswolken heen. Dn sommigen
wenaciien overtuigend hun menscli-z.ijn
te handhaven en schrijven met witte
rook croote letters op de lichtend© en
lichtblauwe lei van de lucht. liet is
al een paar jaar geleden dat de Daily
Mail en de firma, die de Sunlighr-
zeep maakt, de vliegtuigen ©n het
heelal in dierst ringen stollen van de
reclame. En den hatsten tijd ziet men
dit niet te veel. Maar aangezien het
beschrijven van a« luolit geen eenvou
dig werk is en er toch nog wel eens
vraag kan komen bij de vliegers van
Hondon naar een paar regels adver
tentie in de avond- of ochtendlucht,
oefenen dezen zich bii mooi weer in
dir bodriif en schrijven zii DAI... of

SUboven de noordelijke hoogten

van de 6tac. in de lucht-omgeving van
hun Hendon-nest. Iniuaschen dit zijn
maar bijkomstigheden. De vliegers
hebben ook hun officieeflo eoizconsge-
heurtonis. wolk© juist don afg<'':<*>
pen Zaïordag heeft plaatsgehad. Men
moemt hot de „air pageont1'. En elk
jaar i» de vertooning spannender en
aantrekkol jker. Deze „pageant" zou
men kunnen verdeolen in twee afdee-
"lititrii de eene in* "t van belang
voor hen. die de ontwikkeling der
B-iteche lucjcrva rt »*".''gen en die er dc
nieuwe typen van machine® aan het
werk kunnen zien. welke in den loop
van hert jaar door Britsche vliegtuigfs-
brik&nten ziin gftnaakt: do andere
a-wi"-ekk©l-iker voor het groot© pu-
blfok, dat er enorme fomtnenworpors
rjiu zimi. w xo en of ander dool op
don grenid bombardeeron en volledig
vernielen.

Vorlcdcn jaar was voor dit. doel een
dorp eoatic.nt, in olkaar gozet van
bordpnnior. oud roeot cn waardeloos
hout. Dit i'.ar bad men op hot grse
van het vliegveld con nxxlrf van coo
eroot koopvaordlihmhtechip cgigcricht
:n hot d:ng maakte zeer uit zijn
.U-ment een belacbtelijken indruk.
Niottomin vormde het eon goed doe!
roor de bombardeeronde vliegtuig®®,
volke hot dan ook npoedig in vlammon
en rook enden on»aan.Hot is duidelijk
dn dit sllec-n is geschied om het pn-
blink dat rncor en meer deze
„pageant" bezoekt i'-ts to «reven
oen naar te kijken, iets dat do ver
beelding aan den gang zet cn dat die
merkwaardige inr'incten van onzen
wild*en evolutie-tijd. welke genoe
gen vinden in verniet ig:ng en dto la-
rent in ons Wijven, bekoort» Fran-
mhe odII^Bs's van de Britsche R.A.F-
waren dit jaar ovwcekwnen om aan
hot luchtfoest door hun knap vliegen
luister bij te zetten. Het vliegen in
formatie was voor mijn gevoel wel 't
schoonste van de "ansche vertoonmg
Het is ©cn nieuw aapocz van het vlie
gen dat meer beheereehine van de
lucht verraadt dan de acrobatische
toeren, welke uiteraard ook iiiot op
bet program ontbraken.

Mademoiselle Lenglcn is al Jaren
lang «-n geregelde soizoensbrzockstor
en sWxIk dc gtorke magneet van de
tenniswedstrijden t© Wimbledon. In
den loop der laatst" jaren is or op
Wimbledon maar 66n figuur geweest,
die in aan trekkingskracht voor het-
publiek <n als st«-r, wier verrichtin
gen mon moest volgen, met haar kon
worden vergeleken dat was do "roote
Ameriknnnjr-h© tonr.-eeer Tilden. Til
den ia <1© laatste Jaren niet te Wim
bledon geweest... en nu heeft de tern-
peramontvolle cn zeer nerveuze Leng
lcn het riik er alleen. Dat wil ze"gcn,
van all© vaardige hanteerders van het
rnrket. die 05 d© bcroamdo bonen van
Wimbledon verschijnen, is er geen
een, die rich zelfs ir. Ja verte mot
haar kan meten. Dat was vier jaar ge-
Wen al zooen lmt is nu nog zoo
I.anglen is een wonder op de tennis
baan. ni©t alleen in het «pel maar ook
in haar verschijning. Zij is ©en van
de weinige vrouwen, die haar gratie
bchoi:d<«ti. ook in do spannends'"
oogenNikkcn van ©en spel. M<-n heeft
haar vaak een driftkop genoemd, die
bovendien haai zolfbeheersrhine ver
loer wanneer de kansen van het spel
zich tegen haar ketfden. Maar dit
maal heeft zij oventugond laten blij
ken dot zii in haar sportievt opvat
tingen voor d«*Britten ni"t behoeft on
der to doen. In een match met dc Ca-
liforniso.he mins Rvar. verloor zii een
set., dc «vrat*. sedert de vief of vijf
•aar. dat zii te Wimbledon uitkomt.
TT aar ovcrwinnin© was geen oo-enhlik
in gevaar. Maar bot moet toeb hard
voor baar ziin gewerr-t, zelfs oen ,*et tc
verliezen. In een volgende «ot. gaf de
seheidsnechler oen 1 oslirring tegen
baar tegenstandster, welke haar on-
iuir-t voorkwam. En I.englen n.-m de
oomte do h»y;f© gelegenheid te haat de
fout te redrossoeren door een bal ver
buiten de baan te slaan en aldus een
notitie leven zich tc kri?gen. TTof was
cn sportief gebaar, dat luid werd
o©goits-oilt en dat te meer indruk
maakto daar zii juist haar eerste set
on Wimbledon had verloren.

(Vurhaal uit omstreeks 1960.)

door
8IMON MOS.

Londen, 3 Juli 1924.

Op verzoek van een mijner kleinkinderen
'as ik bij hem komen logeeren, Cn toen ik
,en eerden morgen ontwaakt©, verbaasde
mij, dat alles zoo «til bij den weg was,
Geen geschreeuw, geen geratel van aller
lei karren, geen geschetter van autohoorns
geen tramgebei. En toen ik daarover aan
het ontbijt mijn verwondering te ken-
gaf. aan de vrouw vam mijn klein-
moest zij hartelijk lachen.

Maar opa, vroeg r.r, rijden bij TJ in
de stad dan nog die ouderwetscho voer-
lulgen langs d-» straalt. Die zijn hier
sinds Jsren afgesohaft.Do «traat is
nog alleen beBtemd voor enkele voetgan
gers, die hier In do buurt moeten zijn bij
of over hen wonenden. Maar
bet groot© verkeer van vroeger, met trams
auto'© of fietsen, heef', afgedaan.dat
gaat allemaal door d© lucht.

Dat ligt ook voor de hand, viel mijn
kleinzoon in, door de lucht boven de hui-

ia ruimte, daar hindert men elkaar
niet.Maar opa -knn zich daar altijd oog
indenken. Hij vergelijkt nog
steeds bij 25, 50 Jaar geleden.Doch wo
ganin steed© vooruit. vergeet, voegde
hij mij toe. dal u zonder de verjongings
kuur ondergaan t© hebben, op het oogen-
bhk &5 jaar zou tellen

Dat is «oogaf tk gereedelijk toe.
ik het. me indertijd £0 jaar laten verjongen

Wil ik uw eiert-nkoker «ren stellen,
oreroptf vroeg ml)n achterkleindochter.

Ga Je gang. kind. was mijn antwoord,
hoewel ik nog i.iet beigreep, wat ze «tgen
lijk bedoelde.

WenaCht n zacht, half of hnrdf

Graag zaclit. antwoordde ik.

Dat is vier minuten, zu«.

Z« plaatste een ei in een instrumentje,
dat aan pen draad bevestigd, voor mij
stond en «elde de wijzer op v'.er. Zonder
er verder naar om te rien. was hot ©i na
minuten, op de joist© hardheid ge
ct. H©t instrument sloot na vier mi-
>n, automatisch den stroom af. Onge-
in dezelfde geest werd hst brood ge
terd en de !he© gezet- Tijdens bet ont
bijt werd liet vnonionms'e nieuws uil bin-
buitenland radiografisch bekend
gemaakt. Kr wersehonen nog wel ,;.y;b'..-..'.-n
doch daarin werden alken zeer uitgebreide
artikelen opgenomen, uitsluitend voor be
langhebbenden. welk© artikelen voor radio-
ieews t© uitvoerig zouden worden voor
et algemeen. Ofschoon overal in huis
eetrisch© k!okk«>n waren aangebracht,
kondigde de loud speaker (d© luid-spreker

iden ze ia Nederland,'omdat ©r nooit
beter woord voor was gevonden) toch de
voornaamste tijdseinen aan, wanneer vele
personen gelijk gewaarschuwd moesten
worden (school-, bureau- en kantoor-aan
vangxuroo). Plot* hoorde ik dan ook. zor.
dor dat ik bemerkte van welko richting het
geluid kwam: „Half negen!"

Hel was het i'jJaoin om «ïoh gereed te
maken tot vertrek naar de schooi. Naui
lijk* had het geluid geklonken, of Jantje,
mijn achterkleinzoon, zei tegen zijn vader:
Pa. ik heb vergeten te zeggen, dat gis
teren van mijn eilltiderkeep van den mo
tor var. mijn helicopière. een moer ia afge
sprongen. ik kou zód niet meer op
stijgen.

Ja, dat in nu te laat! bromde zijn va
der. do eleetricioiwnnnteur heeft r.o goor
Mjd meer tot herstellen.Is cr geen he-
licop'«vre meer oTert

Nee. ri©p moeder, wel een baby-vlieg
tuig.

D.\n moei tlenr! maar daarmede gaan
en dan Jantje in do heücoptir© van Hcnn
besloot vad©r.

Alle huizen hadden platte raken, ook de
mrhouwen, die allen ingericht waren voo:
vliegtuig-vlakken, geschikt zoowel tol op-
njgi-n als lot dalen.

Elk kind ging met eigen helicopière
laar school, dis meest onder een groot
fdftk, doch in elk geval in d« open lucht
rerd gehouden: door een vernuftige vin
dmg. was de helicopière snel en gcitiakkc
lijk tot schoolbank in te richten. De kinde
ren «treken naast en achter elkander in
een bepaalde volgorde neer. En pweics op
tijd negen uur *- nam het onderwijs
■vn aanvang. Hot werd gegeven door n
do', van de luid-spreker on voor elk
gedurende een uur. Klneac-onderwij:
cn hoofden bestonden niet meer. Enkele
professors in elke plaats hielden een rode.
of doceerden, radiografisch. Toezicht
lïinoodig, daar elk kind wel verplicht
tot luisteren, aangezien elke maand de
derir.gcp. door een commissie werden be
oordeeld. Het spreekt ran zelf, dat schrij
ven. rekenen, boekhouden, enz. hetwelk
sinds jaren ahocn met machines plaat
had, alleen dienstig was om elke machine
naar behooren t© kunnen bedienen. W
neer d« leerlingen daarin ©en zekere va
ditrheid hadden, werd daaraan geen tijd
meer beeteed. Was er tijdona de lessen
toch iels, dat geïnformeerd moest
dan dienden daartoe de telefoons (spreek-
en hoorbuis) waarvan ieder, zoo groot ale
klein, voorzien was (hangend© aan
riem om «Jen hals) cn waarmede ieder
draadloos kon spreken met ©en willekeu
rig andere, mits do telefoon gesteld op
juiste golflengte. Ouders bleven due steedi
op de hoogt© met do kinderen en nimmor
behoefden zij, als vroeger, gehaald en ge
bracht l© worden. Trouwens dionstbodur,
als voor dertig jaar, waren or niet meer,

waren overbodig geworden. De elecfriciteh
bad de gedienstigen vervangen, tot in de
kleinet© details, door allerlei maohinej,
n ingevoerd, zooals kachels, stof
zuigers, luchiververschere, scl) uier in rich
tingen enz. Er was alleen eenig technisch
personeel, tot hel doen van kleine en de
noodzakelijkste herstellingen aan een an
der, een electricien monteur en mechani-
Im de hall bevonden zich de Meer- en
echoenstolzuigertjes, wasrmed© ieder, oud
jong, klecding en sohoeisel in een mi-
aurn van tijd, stofvrij maakte. Daarna
ging elk met de lift naar het platte dak.

verder per belicoptère of vliegtuig
kantoor en school op te zoeken.

Opa kon zich vermaken zoo hij wilde,
tijdens de afwezigheid van den kleinzoon,
Wanneer hij thuis bleef, kon hij
omrstreek© 11 en 12 <!ur genieten van het
radionieuws. Er was dien morgen «en heel
1001 concert in Amerika (3000 M. golf
lengte), een lid van de labonrparty in
Australië zou een openingsrede in de Ka
houden (25Ö3 M. golflengte) en 12 uur
minuten hadden plaste weemoedige
krijgszangen, gezongen door een opper-
hoofd van een Indianenstam in Engelsch
Indie (golflengte nog op «e geven).

En als opa ©en vliegertje wilde maker,
en den omtrek eens verkennen, dan was eT
wel op het achterdak oog een reserve-
eenpersoons-vliegtuig, dat hij nemen kon.
Wilde hij verder gaan en de omliggende
plaatsen bezoeken, dan deed een luoht-
schip de Zeppelin III ongeveer ©1'
vHeghaven V aan, dan moest de me-
ehooicion Opa daar bijtijds brengen met
tn twee-persooas Fokker.

De tijd vloog echter oen. ik had absoluut
geen gelegenheid dat alles mee te maken.
Óc w.is zelfs niet in «toat cr een behoorlijk
deel uit te kiezen. Daartoe moe»: vee:
lugger gedacht on beslist worden, ik
;on er nog niet bij, 't was me alles le
reerad. Er. eerlijk gezegd werd ik. toen
ilt alleen was, ©enigszins angstig ock, van
dal bizarre om mij heen. In de radio-
zaal, doch ook in andere kamers, ja eigen
lijk overal, hoorde je steeds onrustbarende
geluiden: dof gezoem, knerpend gestriem,
met.\a"..kra.«cn, cn da3r doorheen men
scheiijke steramen. zoodat je meende in
een spookhui© vctzeüd te zijn.

Bent u daar opa!" hoorde ik

plots roeprai.

Ja, ja! antwoordde ik zenuwachtig,
er. ja, m de radiozaal. Iemand

ij spreken fIn Canada?.., lïoe

mogelijkf Héééèdl... Ja, dat is ook

0!Bent u de barbier Berg, die nsar

Canada' is vertrokken... Tjonge! TjongeL..

Hoe wlsi u, dat ik hier bentWat

u?.Hè?.... RrrrrrrlBom!—
G'-cic genade, wat da: J
De vrouw van mijn kleinzoon kwam bin

Luister maar niet meer. opa, Amerika
is plotseling uitgeschakeld, zei r<

En terwijl zc mij een pracht-foto liet
zien van tw#e allerliefste kinderen, vroeg
3 mij, hoe ik 'iic vond?

Schitterend! was mijn antwoord, zijn
dat k

De kinderen vam mijn zuster in To
kio, antwoordde ze.

Met de poet gekomen? informeerde ik.
Ze lachte onbedaarlijk om die vraag.

Wel nee, opa, zei ze, ze zijn daarnet
draadloos over gemaakt uit Tokio.

Foto'© ook al draadloos. Ik stond
'n oogenbiik paf! In den mamiddog kwam
mijn kleinzoon terug van eijn kantoor,
center met minder aangename tijding.
De beurs bleek sterk geinQjiencc&rd door
het bericht, volgens hetwelk twee mogend
heden. ergens heel ver weg, die mog niet
aangesloten waren bij desa Volkenbond,
het zoodanig oneens waren geworden, dat
ernr.ige omstandigheden het gevolg
den zijn. ja wellicht een oorlog zou uitbre
kon.

Oorlog? merkte ik -lachende op. dat
zou toch al heel ouderwetsch eijn. Na
1914 is er immers, ondanks de uitvinding
toentertijd eonigc jaren later, van de stra
len des doods, in 't geheel geen oorlog
meer geweest. giflgassen en
kera hebben zelfs don strijd moeten opge-

Jawel, jawel I- zei mijn kleit
maar de stralen des doods zijn tegenwoor
dig vcy intenser geworden dan een 25—30
jaar geleden.toen waren ze nog in de
geboorte.Maar thans is hel mogelijk
e'eclro-magnctische golven met een
groote energie voort te brengen, dat
len van korte golflengte zóó sterk zijn, dat
zij op grooten afstand door voorwarpen
v.tm metaal heendringen. Terwijl de
vroegere uitvinding juist geschikt
voor huishoudelijk gebruik.

Voor huishoudelijk gebruik? herhaal
de ik verbaasd.

2k?ker!.Al© pijnverdrijver, bij
voorbeeld.

Hij haalde een klein instrument in zak
formaat te voorschijn.

Kijk eens! zei hij. deze stralen uil dit
Instrument eijn uitstekend geschikt tegpn
kiespijn, rhcoraatiek, spierpijnen,
rnleio, enz... Als de straldn een ietsje
sterker zijn, is de stroom in staat muizen,
kikkers cn zoo (0 dooden.en nog
wat sterker, en «e zijn zeer doeltreffend
bonden en Vatton af te maken,
zijn de zoogenaamde «tralen voor huis
houdelijk gebruik. Bovendien is de
zwakste stroom van het instrument nog
In etaat je sigaar of sigaret aan te 6teken
Kijk maar! zei hij, de daad bij het woord

voegend Nee, vervolgde hij, zijn

sigaret aantrekkend, wat die stralen be
treft, zijn wij nog lang niet aan het eind.

Er moeten al geleerden bezig zijn aan str:

len, welke niet alleen het lichaam, doch
ook de geest kunnen beïnvloeden.

Dat wil zeggen bracht ik in het mid
den.

Dat wil zeggen I herhaalde hij, dat
iet oulke stralen iemands gedochte niet
alleen gekend, maar ook beïnvloed kunnen
worden, dus, met andere woorden zal ik
iemand kunnen doen en laten wat ik
wil.

HM Daar donderde weer zoo'n zware
vrachtauto voorbij, ais vroeger,Dat
was toch niet meer mogelijk?Ja
wel 1. Want ik was op een dezer warme
middagen ingedut over mijn kranren,
waarin allerlei uitvind ingen waren ver
meld. In mijn droom had ik er een-ige
meegemaakt, maar die rumoerige auto
bracht me tol de werkelijkheid terug.

incezonden meoeoeelincen
a 60 Cts. per regel.

Uitslag

Ëjij spoedig en zeker gei

le aangetaste plekken iederen
I te behandelen met AKKER'i

Kloosterbalsem

Letteren en Knnst

Aan den Amsterdamschen Gemeen
teraad is een adres gericht van den
navolgenden inhoud

Ondergeteekenden, allen musici te
Amsterdam, nemen de vrijheid het na
volgende onder uwe welwillende aan
dacht te brengen

Zij zijn van meenin^ dat

Je. waar de acsthetischo ontwikke
ling der individuen een der voornaam
ste voorwaarden is, om tot ee„ hoo-
gere kuituur te geraken en van alle
kunsten dc muziek 't inees: geëigend
om tot een hoogere kuituur te ge
raken de muzikale ontwikkeling
'an allen een dringende eisch des tij cis
genoemd moet worden

2e. het organi6eeren van volkscon
certen en lezingen over onderwerpen
de muziek betreffende, hot onderhou
den van zangkoren, harmoniekorp-
enz. zooals thans met overheids
steun geschiedt, slechts betrekkelijke
waarde hebben en alleen dan waarlijk
kunnen bijdragen tot verhooging van
't peil onzer volkscultuur, wanneer de
deelhebbenden de grondslagen der
muziek geleerd hebben

3e. de plaats, die op ae lagere scho
len voor de muzikale ontwikkeling
wordt ingeruimd onvoldoende is geble
ken, terwijl de gevestigde instellingen
voor muziekonderwijs haar kultureele
taak niet zuiver kunnen vervullen,
daar zij uit den aard der omstandig
heden op eoramercieelen leest zijn
gesclioeia

4e. ouders, die hun kinderen mu
zieklessen willen doen geven, aange
wezen zijn eenerzijde op de dure
privaatlessen der goed gereputeerde,
anderzijds op de goedkoope lessen aer
oncontroleerbare en al te vaak onbe
voegde leerkrachten, die een gezond
muziekleven zwaar onderin ij uen

5c hierdoor de groote meerderheid
van het, volk, die dure lessen niet be
talen kan, doch waaronder velen zijn
met aanleg voor muziek, uitgesloten is
van de mogelijkheden eener grondige
muzikale ontwikkeling, terwijl een
kleine minderheid, die deze lessen wel
knn betalen, geenerlei waarborgen
biedt, juist dio muzikale individuen,
die onze volkscultuur zouden kunnen
noruitbrengen, te bevatten.

Op grond van een en ander zijn on
dergeteekenden overtuigd van de
noodzakelijkheid tot instelling van een
instituut voor volksmnzickonderwijs,
waarbij de jeugd van af het eerste
schooljaar gelegenheid wordt gegeven
door stelselmatig vakkundig onder
wijs zich de grondslagen, die voor elk
goed muziekbegrip onontbeerlijk zijn
'ontwikkeling van gehoor en trefver
mogen. van het rythmiseh gevoel, enz.)
eigen te maken, waardoor een ieder
nader gebracht sou kunnen worden
tot dc meester-werken der toonkunst,
on zij. die van zekeren aanleg blijk
geven., in staat worden gesteld, vol
gens beproefde leergangen een in
strument te leeren bespelen of hun
stem te ontwikkelen, waarbij naar
vanzelf snreekt dc vakopleiding
volledig blijft overgelaten aan dc
vakscholen als conservatorium en
lycea.

Ondergeteekenden zijn voorts van
meening. dat een instelling als boven
bedoeld het doeltreffendst zal kunnen
worden opgezet in samenwerking
met, of uitgaande van do bestaande
jeugdorganisaties en dat Amsterdam
als hoofdstad des rijks en centrum van
het muziekleven in Nederland, in de
zen een voorbeeld dient te geven.
Om al deze redenen verzoeken onder
geteekenden u beleefd doch met aan
drang het streven om tot het boven
omschreven doel te geraken, te willen
bevorderen en steunen.

Feuilleton

Naaf hei Enaelscb
BF.RTA RUCK.

23J

_j niet mijn onde denlg ze
ker iter a 1 i I.-a 'f-nhnl!
Street Ik zei le? op t'enzeKden t -on.
waarop ik het tegen Sydn v o' ma
joor Montrósor, of de Somer-ill s zou
pezevd hebben of tegen een vnn Va
ders vrienden in den ouden tiid. nis ik
her «crompagreerdc.

„Wacht even", ging ik voort, deze
hinden mij bij liet spelen. !Iij tikte
op de toefen en ik troV: den flonke
renden ring van mijn vinger en legde
hem achteloos boven op de piano.

Hii ha«r ond©rtu.«8chen ..Still wie
die Nacht" van Schubert op de piano
gezet.

l'.-wnd genoeg v>-or S'ill Waters.
„Stil nis de nacht. di*p als de zee".

Ik sloeg do eerste acco'/rden nnn.

Toen kwam er een tweede verrns-
jing.

Ik hnd verwacht, dat hii bos xou
zingen, zonder eenig gevoel hoege
naamd. maar tot mijn verbazing zong
hij tenor en zoo'n prachtige fonor,

daf, als je de oogen sloot, je je zou
kunnen voorstellen, dat het do aar
digs!©. meest sympathieke man ter
wereld was, die zong, in plaats van
den Bam.

Zouden er nog mow verrassingen
a©n zijn jie-snn- vrr1' riin1

Ik vlei raii echter, dat ik van mijn
k»nt hem ook verscheid:ne bezorgd
heb.

De bedeesde, onderdanige typiste
in de stoffen, confectie, blouse en met
paarse vingers, dio beefde van ze
nuwachtigheid. als hij bezi was haar
op zijn veel Je vlngg manier te dic-
teeren. verschilde veel van do goed-
goklcodo jonge vrouw, die nu dort,
waf. yii wil en hem laat zien. dat zii in
haar vuistjo lacht.

Nu is het zijn beurt om onderda
nig <0 zijn.

„Dank je zeer, Nancy". Dit laat
ste woord kwam er vastbesloten uit
..Mot is oen waar genot, om geac
compagneerd te worden door lemfind.
die 't. zoo bijzonder goed kan: hel is,
zon iels alsof jo walst met iemand, dio
gelijken tred met jo houdt.

Goede hemel! Waar en wanneer had
die man leeren dansen?

Maar zingen kan hij, dat is zeker.
Ik genoot echt van mijn accompag-
neeren.

Ik denk, dat wo zoo wat een stuk
of vijf, zes liedje samen door waren.

toen ik bedacht, dal ik mijn genot in
heel wat anders had willen zo ken.

Toen hij dus nog een ander te
voorschijn haalde eu zei: „Zullen we
dit ook eens probeeren?" antwoord
de ik aarzelend:

„Denkt u niet, dat we tegenover
mevrouw Waters liet nu lang genoeg
gemaakt hebben? Ik bedoel, zou zij
het niet net goedvinden nu? Mag
mag ik misschien nu weer naar bin
nen?"

,.0, het 6pijt me, als ik ju soms
vermoeid heb", zei de Baas be
daard.

Hij stak de kamor door, om de
dour voor mij open to maken.

Daar, met den knop in de hand,
bleef mijn chef even staan cn keek
mij aan, alsof hij mij vopr hot eerst
zag. Met duurde zeker wel vijf tel
len, Zou er een bedreiging in op-
geeloten zijn?

Ja, ik geloof dat zijn bedoeling was,
dat hij niote meer hebben moest van
mijn bedekte impertinenties, dat luj
van plan was, dc bovenhand te hou
den, dat hij mij wel outzag zou
leeren op de een of andero manier.
Maar het zal hem niet gelukken.

Natuurlijk zou het, een beetje ver-
bijstorend kunnen zijn, om zoo stijf
aangekekon te worden, vooral daar
het. zoo onverwacht gebeurde.... Toch
waa ik niet bepaald verschrikt, al-

leem wel een heel klein beetje blij,
toen hij de deur open deed, goeden
nacht zei en de deur weer achter
mij sloot.

Ik haastte mij naar de veilige ha
ven, de zitkamer, toen ik, eer ik
half weg de hall was, zijn deur weer
hoorde opengaan, en hij achter mij
aankwam.

Ik geloof, dat u dit vergeten hebt",
zei hij en hield mij den ring toe,
dien ik boven op de piano had laten
liggrn.

.,0, dank u". zei ik. Hij ging terug
naar zijn heiligdom. Ik schoof mijn
engagementsring weer aan mijn vin
ger.

Eigenlijk had ik hem niet verge
ten.

En hij behoeft zich niet te verbeel
den, dat ik hem ooit weer de baas
overdue laat spelen. Ik za lhct hem
wel bctnald zetten, zoolang ik hier
ben!

HOOFDSTUK XIV.

Tot dus ver heb ik alles naar mijn
eigen zin kunnen regelen. Gedurende
do drie dagen, die ik nu op The
Lawn gelogeerd bon, heb ik twee
absoluut verschillende wijzen van op
treden volgehouden.

De eerste, ,.A", is mijn optreden
ter eore van zijn familie, ik ben dan*

eon beetje verlegen, maar bekoorlijk
en lief.

Als ik ,,B" in praktijk breng, ben
ik eerlijk gezegd een klein© kat. Ik
zou mij schamen over mijn optreden
„A" als het niet de eenige manier
was, om hem den baas te blijven.
Zijn moeder en zusters zijn meer dan
lief voor mij. te lief eigenlijk, om
hen zoo te bedriegen.

In den goeden, ouden tijd, toen de
Franks nog in vollen fleur waren,
hen ik zelfs nooit zoo verwond ge
worden, en heeft nooit iemand zulke
echt lieve dingen tegen mij gezegd,
als die goede, niets kwaads vermoe
dende moeder van den Baas nu doet.

Gisteren zei ze: „Toen Billy tien
jaar oud was, was ik al benieuwd, of
er hier of daar ook een moeder gebo
gen stond voor eon rose wiegje, met
een klein meisje er in, dat, later heel
dierbaar voor ntijn zoontje zou zijn..
En jij bent een en twintig. Het is
dus juist uitgekomen, wat ik toen
dacht.. Ik ben toch zoo blij, dat j
zijn keuze bent!

Tien jaar is zoo'n mooi verschil in
leeftijd, vind ik; ik was een en twin
tig

En haar zachte grijze oogen keken
mij aan, alsof zii zoodoende weer het
verleden voor zich zag.

Als Blanche mij aankijkt, is hot in
tegendeel, als of zii zoodoende in de
1 toekomst kan tien.

Ik voel, alsof ik naar hun meening
naast een tnuur sta, en dezen eenen
keer lang genoeg ben, om er overheen
ie kunnen zien.

„Zuster Anna. ziet ge nog niets
komen?" maar in die wooren zegt zij
het niet.

Nancy, je voelde zeker dadelijk
wie Billy was. is 't niet?"

„O, ja". (Volmondig).

„Je wist, mei een. dal hij het was,
en niemand anders!

Wat heerlijk toch! Een pauze. ,,Tk
denk. dat je, om dat zeker te weten,
je eigenlijk moet voorstellen, dat er
nog zeventien anderen waren, allen
even knap en aardig en troed en met.
een prettige stem en die ie allemaal
even graag wilden trouwen. Als je
dan nog voelde, dat je hem toch uit
die uilen koos

„Maar Blanche, het had niet an
ders gekund", zei ik en. ik sprak de
waarheid, want ik dacht aan de
vijf honderd pond. ,,lk kon niet an
ders, of ik wilde of niet".

„Ja, dat begrijp ik", zuchtte Blan
che. „Wat heerlijk toch voor jul
lie!"

En de dertienjarige Theo roept
telkens uit:

(Wordt vervolgd).