Pers-Overzicht Letteren en Knnst KoloniL GEMENGD NIEUWS' Wskslpsche Postzegel rubriek De Hongaarscha postadministratie gaf Oeu drie xegeis uit, die tegen bet dub bele Komuiaie bedrag worden verkocht. Deze extra-heffing komt ton goede «au een fonds tot bestrijding der tuberculose ©ndor de kinderen. De zegels zijn verschenen in de waar den 3ÖJ, £C0 en 1000 kronen. De een>*e ver: ont een biriderfiguurtje, gaande door arn bloemenweide, m de «ene hand dragende een korenaar, op de andere uit- gestrekt a hand Kit ©en vogeltje. De kleur van dit zege! is blauw. De SCO kronen, gedrukt in bruin, geeft een moe der w-er, gore Vu aan een houten wieg, vreariq een kindje, terwijl de hoogste waar de in zwartblauw, ons een bogechu'.ter laat zi-n, die zijn handwerk ook aan een Jónger© ieert. Behalv© met done weldatiigfaeidszegela scheept© genoemde postadministratie one op jue'. v er vliegpostzege'©. dia o.l. verre van geslaagd zijn te noemen. Een vlieg TUenech, dat in zijn vleugels de ©enige, hi >gü«iodjge bedekking vbidt, glijdt over Verrrheisen zijn de waard» 100, 600, IPX) en 2CCO kronen, alle in deze prir/ii- tieTe ttokening en nog primitiever kleu ren. Het pleit niet voor den kunstenaar, dto dit ontwerp rrhiep, dat hij op het ter rein van lucbtpoetfegels, dal nog lal van ntogclijkheden opent, ztiei iets beters te vooriclsijn wist te brengen. De Ruisen. die het tot dusverre in hun pcjtial bedrijf zonder postzegels konden ©tellen, gaven deser dagen de eerstelingen van deze nuttige zegeltjes uit. Op de Iwi'le zeg''!», <ie 35 «n 70 kope ken, verschenen Sn 1018 in bet beeld ge wapende vui-t. die een ketting klieft, welke «egels bekend zijn als de KeririsVi uitgave, werd e*-n desbetreffende opdruk met nieuwe waard geplaatst, heide In rooi. De 55 kopSken werd op deze wijze Yeraridord in de portzegels: 1, 3, 5, 10, 32 en <0 kopekend. Voorts verschijnen nu lzngzamertiand alle frankeerzegel» getand inplaato van «■cfctand, zoo als toe dusverre geschied de. Ook de vier 'Lenir.-rouwzege's kwa men getand uit. België overdrukte het pakket postzegel van 2 franks 40 centimes mee de waarde 2 fr. 30 tn groen. Voorts zal dit land, ter gel-genheid van d© International© Portie geltenlocm«telling, die de volgende maand to Brastel wordt gehouden, ccnige spe ciale zozels uitgeven. De Manconi serio van ItaliS, in een der vorige WMkkroafetceu uitvoerig be schreven, ia thans vereobeaen met als opdruk den naam der Ituiiaanwdie kolo- nitln, te vreten Cirenalca, Rrftrea, Tripoli tenia en Somalia Italians. Voor deze laat ste werd bcrrendi«n de landsmunt be sa en nip:« ri.ode op het zegel ge plaat»-. De Franv-be porierijen hebben haar ta rieven vertinogd, met hot gevolg, dat de behoefte ia ontstaan aan de volgende fran- fceenrsarb-n: 76 en 65 centüaee. 1 fr. 0.6, 1 fr. 35. 1 fr. 50 en 3 fr. 90, die dan ook vermoedelijk wel niet lang op zich laien wachten. Do 45 en 80 centime*, thar.a gedrukt In bet bekends groot formaat, worden zoo veelvuldig gebruikt, dat men overweegt, deze in het gewone Serr.euee-typo to druk ken. Do volk»«temming In Griekenland, die n eind heeft gemaakt aan het koning schap, val ook in onze verzamelingen zjc>, manifci'.ecri'ii. Ilrt minioterln van ver- koernrtcon, waaronder de Gri«-!;icho poit ressorteert, gaf reeila order, alle ze^el» te vqprzien van den opdruk Helleens/rite V'.» deze krn ieV ouder krljgbaa: zul'c -."ds her 1 Byron reed» ver tnija tienobt^'vrr worden wivrl.a uitgegeven; do 60 leptv. lirl.tblauw vertoont het portret van den dichter; do t Drachmen dien» san- kom»! ie Marfigordaio. Do zegels zijn ge drukt bij ©en baken ie tcO*Juj«cho firma, die op dit gebied haar eporen heef! ver diend. Do oplaag w zeer groot, terwijl ge- durend© vier maanden alle Gnekirbo pcH kantoren z© «ulleu wrkoopw. De vrrxamelaare van de Nederlsndechc en Koloniale zegels zal het wel inter:' •eerm t« vernemen, dat '1© jubilcur.uegeia T*n Ned. Ooat-Xadié, Suriname <n Curasao einde dezer maand, buiten omloop worden gereld. IV!» dus nog wat te complete#- ren heeft in deze eegela naante eloh. Hij kan zijn heitelling do©n aan do postkari- toren te Amsterdam, Haarlem en Grit veoliage. Naar voorts verluid:, zullen de brandkr.-'xoge'.s van Nederland worden overdrukt wel een nieuwe waardn en op doz.. wijze ah fr-inkccrregeh wowlcn op,*e bruürt. DE NIEUWE TARIEFWET. „Dc Werkgever*", orjriaa van do Vciccniging van Nedcrlnadscbo werk gevers rn liet Centraal Industrieel Ver bond, schrijft naar aanleiding van het vcorgestcldc tarief o.m. „Het ontwerp-Taricfwet Coüia moge geen protectionisme riin, minister Colijn mogo even grooto vrijhandelaar zijn als Cobdcn of evea ernstige protectionist nH Kor'.cnhorit ca Kolkman het is on» eenerleimits het ontwerp slechts geen bezwaren, overwegende bezwaren voor 's lands welvaart en 's lands nij verheid oplevert. Ea dat doet dit ontwerp zeker. Want dit ontwerp, werd het wet, zoude het leven in Nederland duurder maken, zou om een geleerd woord te gebruiken den arbeicsprijs in Nederland doen stijgen. Dat in een tijd nu onze nijverheid zich op de buitcnlandschc markt in scherpe concurrentie een debiet moet verove ren! Dat in een tijd nu allen er op be dacht moeten zijn zoo goedkoop mo gelijk te produeceren! Voorts zal bet ontwerp, tot wet verheven, den invoer doen afnemen. Ongetwijfeld voor veie marginale artikelen zal het nu goedkooper worden ze van Nedcr- landsch fabrikaat te koopea. Een voor deel voor die Nedcrlandsche nijverheid, maar een nadeel, een ernstig nadeel voor andere takken van bedrijf. Komt een afneming van den invoer, dau bc- teekent dit een vermindering van uit- Zoo is dus dit ontwerp een bescher ming van den ccnen tak van nijverheid ten koste van den anderen. Een be scherming van de over het algemeen kleine voor de binncnlandsche markt werkende industrie ten koste van de grote op export aangewezen pijver- hcid. Zullende te ver gedreven sociale wetgeving leiden tot protectionisme. Waarom clit alles? Omdat tic Staats uitgaven de laatste jaren tot in net be lachelijke zijn opgevoerd. Tn 1910 be droegen zij ruim 203 miliiocn "sjaars, i» I954 rond 850 mfTfioeu. Omdat 's Rijks werkelijke schuld opliep van ƒ1.159 millioen ia 1913 tot ƒ3.371 mil- lioen in 1924. Een vermeerdering aan schuld van rond a milliard.. Omdat het onzen Staat beliefde ettelijke honder den miltioenen aan woningbouw te ver kwisten, omdat nu nog op de begroe ting voor 1924 11 millioen stoqd uitge- rokken voor bevordering van woning bouw. Nog 1 millioen meer dan die het nieuwe tarief moet opbrengen. N'u bestaat naar ons oordeel slechts één eg om dien toestand te verbeteren. Die weg is niet het opleggen van nieuwe belastingen en zeker niet het verhoogen invoerrechten, hetwelk altijd den arbeidsprijs doet stijgen en op dubbele wijze den expo# benadeelt. Neen, naar ons oordeel behoort ingrijpend te wor den bezuinigd, behoort men zich de fi nancieels politiek van Engeland voor oog-en te houden. Daar konden door drastische bezuiniging de belastingen •orden verlaagd en te kwader ure ver hoogde invoerrechten worden afge schaft. Neen, net is niet de manier, Ne derland uit het financieel moeras te beuren door het lpven duurder te ma ken, door voor onze exportnijverfieid de concurrentie moeilijker te maken. Neen, de smalle weg naar voorspoed ea welvaart doet slechts bezuiniging aan en ontwijkt den poe] van belastingi- vermeerdering en tariefsverhooging." EEN SCHATKAMER VAN ONZE TAAL. Uit d» „Dietscbe K&n'.teelteningen in „Neerland!»", orgaan van het Algemeen Nederlaadsoh Verbond, het volgende: „Leuven belooft een philologisch Mekka t« worden. De ceiderzoeWngen fat de ©oogenaamdc 'linlectgeographteohe richting hebben in da naburige landen tot zulk© verbazende ui te lagen geleld, dat thans meer dan ooit de dringende behoefte wordt gevoeld aan ©cn Zuidnederlandeohen taalatlas. Donk zij den *:eun vwn de Lcuvensch© Oniverti- teit heeft bet Phonetisoh Laboratorium aldaar een begin kunnen maken met deze ondememiag. Het beeft een uitvoerige woordenlijst opgesteld en de voor «enige iaron gevormde lijat van do heeren Van Glnneken, Schrijnen en Verbeeten, voor hot onderzoek der Hollandsch-Limburg sche dialecten omgewerkt en aangevuld, vooral met Brabantuche, Ooat- en West- vlaamaeb© eigiuiaanilgbeden. Hot nintorlaal wordt te I^uven aoigvul- dig bewaard en nagegaan, zegt de hoer L. Grootaere in ©en rundoendbriof, waaruit blijkt welk ©en moeilijk werk het dikwiji6 do dialectklanken op to vangen en Jniet «00 weer to geren; Vlaameohe stu denten ia do philologie helpen don h© «tuurder van bet Labor.itorium bij dazen arbeid. Wc! epoedlg aal blijken, welke dia- teclen en welke woorden on vormen tn deso dialecten een plan:* zullen krijgen In den taalatlas; het overige materiaal ea! het begin vormen van don reunaelitigen oog»*., di© oog moot iageschuurd worden met het oog op een niouw algemeen Zuid- n*derlandach dialectwoordenboek. Leuven zsl <jus oen ©clia&Amer worden voor onze vorxrmal, vele geslaotiten vaei aankomende philologea rullen hier een onuHputtolijko bron vonden voor de stu dio van orr© taal- en cultuurgeschiedenis, want de taal weerspiegelt immers alle rij den van het rijke volksleven. Do beschaafd© omgangstaal bedreigt overal do echiidersclitlgo dialecten dor Vlaams cite markten cn kermis-en, der buurtlreinen en trams. Het langzaam uil- stervoo der volkstaal kan niet worden te gengehouden, maar wel kan men, zooala het PhoncU'ch (Lalxiratorlura te Leuven 'loon rwil, de volkstaal in haar duizenden tcli aks ©ringen van klank en rhythmo, vorm cn zinswending phonetisch vastleg gen m Leuven tot een Mokka tnnken voor allo philologcn. LEO T0LST0J CEV0NNIS0. D© „Votrw^rU" vornoemt uit Moe- kou. <j:it <Jo Lcuin-clul) vonnis heeft gewezen over do werkon van Lc? Toletoj. Do weduwe van Lenin had daartegen bezwaren geopperd; Ix>e- naisiarski, commissaris voor kunsten on wctoiischappen, nam het voor To!- stoj op. In het, vorjiie wordt Low Nicolaje- witi.i Tolstoi, in leven oud-officier van hot leger dc-r Tsaren, edelman en grooUrrond bezitter. acnnldig ver klaard aan hot verspreiden van ge- sohriften met kleinburger luie opvat tinnen. waarbij alles wi^tog.-u is, wat op een of andere wijze verband houdt mof do dictatuur van liet. pro- lotariaat. Do lxisjcwistische rechters narn'ti echter .verzachtende omstan digheden" in aanmerking: Toletoj heeft geleefd in een tijdperk van bur gerlijke cultuur en was onbekend mot dc grooto zienswijzen van don onver- getoliikcn Lcnin! Besloton is. de schadelijke werken van Tolstoi (Anna Karenina cn Op standing) wit alle bibliotheken van ■Sovjet-Rusland te verwijderen. do Loekc-n na,-,r den papiermolen te ver wijzen en het nieuw verkregen papier te gebruiken voor het. uitgeven van werken van Lenin. Boecharin. Sinof- ief cn andere leiders der revolutie. Van het vonnis bestaat geen hooger beroep. HERINNERING AAN DIJSSEL- HOF. Naar aanleiding van Dijsselhof's overlijden schrijft zijn vriend Hein Brieken do volgende herinnering in „De Nieuwe Gids" „Dat ik en met mij andere Amsler- damsche vrienden omtrent. 1800 liet voorrecht hadden met Dijsselhof in kennis te komen, dat danken wij aan Maurits van der Valk, den man, die steeds nieuwe talenten ontdekte, tot wicn alle jonge krachten zich aange trokken gevoelden. Dijsselhof was toen juist terug van ecne studiereis. te zanten met den beeldhouwer T. Nieu- wonbuia door Europa gemaakt. Bei den waren rijk aan plannen cn aspira ties, arm aan aardschp middelen. Dijs selhof moest voorloopig in zijn onder houd voorzien als „teeknnmeester". Maar hij w.-._ in het bezit van een por- tefeuilie. een dagelijks dikker worden de portefeuille. Deze bevatte proe ven van zijn zich toen reeds zoo krachtig en fijn openbarenden aanleg. Het waren meest in waterverf aange zette illustraties van spreekwoorden en kinderrijmpjesbloemfestoenen om initialen voor praeht-drukken cn ook meer afgewerkte tockcninwn van wat hii tlaeelijks om zich zag. Die por- cfeuilie, die nu zc'ter duizenden zon opbrengen. werd aan een bekend kunstverzamelaar voor ion aangebo den. Deze som zou den altijd zoo so- bcr levenden D. voor ccnige weken, zoo niet maanden kunnen onderhon den. Aon Willam Wrilsen die, juist uit Londen voor een paar dagen over, D. nooit had ontmoet, ontlokte die por tefeuille de woorden: „Een Japan- sche Breitnor!" Maar de voornoem de kunstvriend bleek zijn beurs slechts te openen voor gevestigde reputatiesvoor D.'s werk hield hij haar dicht. D. troostte zich over de ze teleurstelling door het schoonste wat de portefeuille bevatte, aan een vriend, den dichter Willem Kloos, dien hij boven allen waardeerde, ten ge schenke te geven. Het zijn de drie aquarellen, later tot een niet open klappend drieluik verbonden, die ta- fereelen uit hot sprookje van „Kalief Ooievaar" te zien geven. „Arabisch-fantastiscb zijn de kleu rige tapijten en wand-behangselen, op en te midden van welke de Arabische personen zitten en zich bewegen Arn- bisch-fantastisoh^ is de geheimzinnige schemerschijn die uit de gesluierde luchters daalt. Toch is deze Arabische fantasie tevens eene herinnering aan het Amsterdamsehp kunstenaarsleven van die dagen, daar zij ook geeft het licht en de stemming van een Aruster- (lainsch „centrum van beschaving" van die dagen, het café „Mille Colon nes", ook wel „Mast" genoemd, waai de oneindige vergezichten weerkaat sende spiegelwanden de zilver-grijs haugende sigarenrook, het zoo ge dempt, uit witte ballonnen dalende electrisch licht do nge kunstenaars hielp oin uit de enge grenzen van hun beperkt aldaags-leven in gedach te naar de ruimere, j, onbegrensde rij ken van herinnering en verbeelding uit te vliegen". RADIUM. W© leren in het Bat. Nwbl. va» Mei „Naar wij vernemen heeft dr. Gisolf, de bekende petrograaf, die ten behoeve van tien dienst van het mijnwezen on derzoekingen van ertsen verricht, een voor Idië van zeer groot belang ge achte vondst gedaan. Bij het onder zoeken van ertsen, uit de verzameling van bedoelden "dienst, welk© reeds se dert vele jaren in een schier vergeten hoekje waren ondergebracht, heeft dr. Gisolf in een voor ijzer-erts gehouden mineraal belangrijk© radio-activiteit aangetoond. Een door prof. Clay tc Bandoen nader ingesteld onderzoek heeft de bevindingen vaa dr. Gisolf bevestigd. Dit erts is afkomstig van Sumatra's Westkust, maar het is nog niet met juistheid te reggea waar dc vind plaats er van ligt. Do dienst van den mijnbouw zal nu trachten, hetzij in de oude archieven, hetzij door hel instel len van een nieuw geologisch onder zoek, dez© vindplaatsen op te sporen, waarna van deze vondst nader profijt zal kunnen worden getrokken. Een andere vondst van grooter be lang werd eveneens dezer dagen door dr. Gisolf gedaan. Reeds gemimen tijd was het bekend geworden, dat de handelaavs in stof goud in West Borneo voor de verval- schïng hiervan dikwijls gebruik maak ten van een mineraal van. een mooie goud-gele kleur. Dit was gebleken bij het voortgezet onderzoek naar het voorkomen van goud in die streken. Nu is dit mineraal door dr. Gisolf na der onderzocht en het bleek in hoofd zaak te bestaan uit monazict, vroeger van grootc waarde bij de bereiding van gloeikousjes cn thans een be langrijke grondstof voor de radiunifa- bricage. Ook hiervan moet de vindplaats nog nader worden bepaald. Monazict is cca zeer gezocht mineraal voor dc bereiding van mesothorium, dat eveneens radioactief is cn de belang rijkheid van de gedane vondst laat zich het best door dc volgende cijfers ken schetsen Ia Brazilië, waar dit mineraal tvordt aangetroffen, wordt bet door den Ante- rifcaanschcn gcologischen dienst reeds exploitabel beschouwd, bij een voorko men van een kwart procent, terwijl het in West-Borneo gevonden wasschings- product ccn gehalte van 99 procent heeft. De onderzoekingen duren voort en het lijdt geen twijfel of de resultaten er van kunnen van zeer groot belang blijken tc zijn voor Indië niet alleen, maar ook voor het gclicelc Verre Oosten." In aansluiting hieraan publiceerde het Bat. Nwbl. den volgenden dog ccn on derhoud met dr. Gisolf „Kijk, hier hebt u het." En dr. Gisolf toonde ons in een reageerbuisje wat zv.-artachtigo korcligc kristallen. Ik heb er nog maar weinig van. De buis was voor de helft gevuld en daarvan heb ik een gedeelte noodig ge had voor mijn proeven, zoodat ik met dit restje al zeer zuinig moe! zijn. Daar om heb ik het ook niet durven opzen den naar Holland, hetgeen ik van plan was, om dr. Buchner de quanlitaticve bepaling van dc radio-nciivitcit te doen verrichten. Want als het zoek raakt, heb je niet het badwater het kind weggegooid! Wat voor een mineraal het fcitcli.ik isU hebt er toch niets aan den naain er tan te weten, ik heb er een week op zitten werken, voordat ik tot mijn conclusies kwam en tenslotte ben ik gekomen tot vier namen, maar die zijn zoo geleerd, da: u ze uw lezers maar moet sparenVan belang voor u is te melden, dat het mineraal ook voorkomt in Noorwegen ca in Zuid- Carolina. Op het mijnwezen ging het door voor ntagncniet, of te wei magncct- ijzer-stcen. Hoe bent u er eigenlijk toe geko men een nader onderzoek in te stellen naar den aard van dit mineraal, dat al zoo lang in de verzameling van den dienst van den mijnbouw bewaard lag, zonder dat feitelijk iemand er aandacht aan besteed had....? Wel, dat kwam zoo Een mijn- bouwkundige opzichter, die voor een examen zal tc blokken, kreeg het buisje met het mineraal in handen en was van mecning, dal het geen raagnenict kon zijn, waarvoor het steeds was door gegaan. Dc dienst van den mijnbouw onderzocht het daarop ca kwam ten slotte bij mij om raad. Dat is nogal een voudig, zooals u ziet, al was lir.h nok het onderzoek niet zoo gemakkelijk. Di: hoeft mij hce) wat hoofdbreken* gek liet mineraal I? inderdaad radio actief Dc qualitalieve bcplaing van deze radio activiteit is te Bandoeng geschied dooj j, prof. Clay met behulp van fotograf! sche platen, welke bij ontvikkelhig eea .zwarting vertoonden van h©t iü ver bro mide, als gevolg van d© inwerking van de radium-uitstraling. Maar ik moet er direct bijvoegen, dat het niet zoo radio-actief is all da: an dere mineraal van West-Borneo, het raonaziet. De eerste vondst kan wel wel degelijk van belang blijken te zijn, zoodra de vindplaats er van nader bepaald is. A] zou het alleen maar we zen, dat daaruit de conclusie te trekken valt i: zake de aanwezigheid van meer dere mineralen in de Padangsche Bo venlanden waar het eerste moet ge vonden zijn, naar u weet welke even eens radio-actief zijn. Er bestaat al thans de kans dat zij er zijn. Wetenschappelijk is de vondst heel aardig, maar of zij technisch eenige waarde zal hebben, moet nog blijken, omdat nog niet bekend is in hoe gioote hoeveelheden dat minerail in genoemde streek ligt opgestapeld. Het monaziet zal ook technisch wel tea zeer belangrijke vondst blijkec zijn. Juist vanwege de groote hoeveel heid waarin het gevonden is. Dr. Gisolf toonde ons in een and:il reageerbuisje het monaziet, dat een ge lige kleur heeft en op het oog wel wat stofgoud heeft, ook al omdat het uit mooi-blinkende kxistallefjes is san gesteld. Een inland-sche bediende dr. Gisolf, wien het buisje getoond werd en wien gevraagd werd wat volgons zijn meening de inhoud wel zou kunnen zijn, antwoordde dan ook zonder dralen „Mas...." De groote gelijkenis met stofgoud verklaart de reden waarom de handela ren in Borneo het mineraal als verval- sching van het handelsproduct bezigen. Onder de microscoop bezien is het monaziet samengesteld uit regelmatige langwerpige en veelhoekige kristallen van een groote helderheid en doorzich tigheid liet monaziet is de eigenlijke bron van de zoogenaamde zeldzame aarde, namelijk scrum, thorium enzoovooits. Het thoriumgehalte bepaalt de waarde van dit erts en dit is bijna honderd procent Wat ik hier in dit buisje heb is mooi gekristalliseerd en toch is dit maar het eenvoudige wasschingsproduct van in landers. Zooals het hier ligt, zou het reeds een aanwinst zijn voor do collec ties in Europa, maar u begrijpt dal regecring daar weinig' aan heeft Ook van. dit mineraal staal de we schappelijke waarde vast. De technische waarde zal eveneens nog nader moeten blijken, maar hiervan heb ik een bete ren dunk dan van het eerste. Het eerste mineraal is door de» beer Verbeek nu ruim dertig jaren geleden na een tocht door Sumatra's Westkust meegenomen. Het zal piel zoo ge makkelijk zijn nader uit te make» in welk gedeelte van dat gebied de vondst gedaan werd. Sumatra's Westkust is zoo grooten bovendien als men u zou afvragen waar u dertig jaar geleden op een zeker tijdstip bent geweest, zou u dat ook zoo gemakkelijk en zeket niet zoo precies meer weten op te geven. Daarbij komt, dat men dc vondst in het geheel niet zoo belangrijk vond, cn er vrijwel geen waardo aan toekende, ontdat men den aard van het materiaal niet heeft kunnen vaststellen. Men heeft intusschen reeds nage gaan, wie den heer Verbeek op zijn tocht hebben vergezeld en men is lot dc ont dekking gekomen, dat onder riteer de 'heer Do Korte, thans tc Meester Cor- nclis wonend, eventueel nadere inlich tingen zou kunnen verstrekken. En ale dit niet het geval is, zal er niets an ders op zitten, dan opnieuw na.tr het mineraal te laten zoeken. Het is in allen gevalle de moeite overwaard. Over de belangrijkheid van de vond sten wilde dr. Gisolf zich liever niet nader uitlaten. Zij kan zeer groot rijn." EEN VERMOORDE, DIE NIET VER MOORD WAS. Een merkwaardig staaltje van mentaliteit van den des- sa-Javaan, dat tevens leert, hoe voor zichtig men in lndië met de recht spraak moet zijn, is een gecompliceerd geval van een gelieurtenis, welk© eeni- gen tijd geleden in de buurt van Kla- knh plaats had, schrijft het „Bat. N.- bïad". In de betreffende dessa ging een hardnekkig gehucht, dat een zekere persoon, dien het blad A. noemt, ver moord was. Deze A. was in elk geval verdwenen. Hij had gewerkt bij een persoon B. en nu daagden getuigen op, die beweerden en volhielden, dat A. door B. vennoord was. Zij hadden angstkreten gehoord en hadden ande re aanwijzingen. De wedono meende zich met de zaak te moeten bemoeien en droeg aan een man tri-poli tie het onderzoek op. Deze hoorde de getuigen bracht de getuigenissen voor den ver dachte die-. bekende vermoord te hebben. Ook zou hij do plaats aanwij- wttar het lijk van A. begraven Men vond op die plaats veel beenderen, doch -die waren niet van een mensch. B. werd in verzekerde bewaring op gesloten. Niet waar, do zaak was Li ning, want H. had bekend en er wa ren vele getuigen. A. was vermoord en was de moordenaar. Tot êen'paar dagen daarna A. zidh ine dc dessa vertoonde en vertelde heelemaal niet vermoord te zijn. Waa-rop B. onmiddellijk op vrije voe len word gesteld. Hij werd voor den assistent-resident vqn Lpemadjang gebracht, die hem vroeg, waarom hij vertelde den moord bedreven te hebben, terwijl hij toon nipt3 misdaan had. Hierop-antwoordde de man, dat er zooveel getuigen tegen hem waren, dat hij het, maar beter vond, ze gelijk if- geveu. Hij zon anders toch ook in zijn dessa geboycot zijn. Doch hij ont kende op een desbetreffende vraag met stelligheid, dat de mantripolitie hem door mishandeling of anderszins tot de bekentenis zou gedwongen hebben. Toen de assistent-resident hem daar op voorhield, dat als A niet gevonden was, hij misschien icr dood was ver: oordeeld op zijn eigen bekentenis, ant woordde de man: „Djoega trima sad ja" (dat had ik er ook wel bij genomen). Tegenover een dergelijke mentali teit zal een Europeaan wel altijd 'cemd blijven. Aanvankelijk luidde het verhaal dat zich na zijn heken!mis opgehangen had on 'driit zon hel geval zeer tragisch zijn geweésl. Inderdaad heeft in be doelde dessa eeu man. die getuige in deze zaak was, zich opgehangen, maar dit etaat buiten de zaak zelf.' 1 Japan en Amerika Een Japansch minister over de immigratiewet De Japajisclio minister van Buitenland- soht. Zaken, baron Sjidebara, heeft bij de openim# van de buitengewone zitting van hst parlement een rede gehouden, waarin hij voornamelijk sprak over de 'kwestie van de immigratie dcc Japanners in Amerika. Hij zeide o.a. De leidende beginselen onzer buiten- l&ndsche politiek bc-staan daarin, dat wij onze wettige rechten beschermen en vorderen, evenals onze belangen, terwijl wij die van andere naties met d schuldigden eerbied behandelen. Wij wil len den vrede handhaven in bet Verre Oosten en op den Pacific, en tevens do al- gemeeno veiligheid in de wereld. Wij wor den door geenorlci agressieve neiging of landhonger behcorseht. „Leven en laten leven" is ons beginsel. Ik ben er zeker van, dat wanneer alle natiee eenvoudig aan datzelfde fundamenteele principe ge hoor zouden geven, zij niet veel moeite zouden hebben om basis te vinden oplossing van iedere internationale kwestie. De oorsprong van de irnmigratiowet in! Amerika is te zoeken in de sterke toene ming der iminigTatie, speciaal uil Zuid- Oost-Europa. Algemeen wordt gemeend, dat bc-t prac- tiecb moeilijk zou zijn, die vtreemde ele menten te doen opgaan in de homogene gemeenschap vam Amerlkaansche burgers Men achtte het noodig, a3n de immigratie daarom paal cn perk te stellen. D© toe neming van Japansche immigranten in Amerika onder do „gentlemen's agree, ment" is evenwel niet noemenswaard ge weest. De nieuwe wet is een scherpe beper king van de immigratie in het algemeen. Er waa geen aanleiding in de wet een be paling op te nemen, speciaal bedoeld tot u;ts|piting van de Japansche immigranten. Drie' punten trekken onze aandacht. 1. De voorstanders der uitsluiting zeggen dat do Japanners niet te assimileeren zijn met hel Araerikaanscba 'even en dat bet binnenkomen van zulke vreemde elemen ten een gevaar kan blijken voor de Ver- eenigde Staten. Daaruit kwam het eigen lijke streven voort om de Japanners te weren; en geenszins uit de meenimg, als zouden de Japanners inferieur zijn 'aan andere nationaliteiten. 2. Do Veroenigde Staten hebben altijd staande gehouden, dat do (Vrijheid om de immigratie te beperken en te eontrolccren een souveTein recht is van iederen staat. Het belang, dat do Vereenigde Staten hier in heohten, spruit voort uit de speciale condities in de land. We zijn niet voor nemen® over deze 'eerstelling te duscus- sieeren. De erkenning vam een dergelijk principe leidt nog niet tot de conclusie, dat de uitsluitingsclausule geenszins strij. dig is met bet handels- en scheepvaart verdrag tusschon Japa/n en de Vereenigde Staten. 3. Het motst naar waarde worden ge schat, dat de prtjSSSént der VercerilgdV Stalen cn do minister van Buitenlandschc Zaken van het begiir*«f ®icb 'verzet hebben >1'Euforie©' tegen de uitsluitingselausule. De publieke opïni© in de Ver. Staten weerspiegeld in een groot deel dor pers, schijnt tegenover Japan gunstig gezind. Ons protest tegen do uitsluit ingsclausule is gebaseerd op de overtuiging, dat de bijzondere bejege r.ing, daarin jegens ons neergelegd, in strijd is root do wetten vam rechtvaardig heid en billijkheid en een veronachtzaming beleokent van de gobruike'ijke regels van internationale hoffelijkheid. De wet is nu inmiddels een voldongen feit, maar toch kuntnen wij geenszins toe geven, dat de kwestie is afgedaan. Tenzij onzo rechtmatige aanspraken worden be vredigd. zullen v.-ij ons protest handhaven en al het mogelijke doen om op vriend schappelijke wijze te komen tot een goede oplossing der kwestie en tot blijvende ver zekering van de tiradttiomeele vriendschap tusschen beide landen. Omtrent de door president Coolidge aan gegeven quota voor de verschillende lan den volgens dc nieuwe wet op de immi gratie, geeft de „Times" <nog de volgende bijzonderheden. Behalve do reeds vermelde percentage- voor Duitschlnnd, Groot-Brittanni5, Noord- Ierland en den Ierschen Vrijstaat, zijn nog t© vcrmcldon, Italië met 3345, en Euro- peeseh en Aziatisch Rusland met 6.248. In tegenstelling met de wet van 1921 be naait de «ilenwo wet, dal personen, die( geboren ziin in do kolonies of wingewes ten ran Europeescho landen, gelegen in Centraal Amerika, Zuid-Amerika of de eilanden langs do Amerikaansche kusten, met uitzondering van New-Poundltind en de eilanden beboerende tot New-Pound- Labrador en Canada, zullen worden gere kend to vallen onder de quota van hel land. waarloe die kolonies of wingewesten belmoren. Voor Ncw-Poundlamd en Canada bestaan geen beperkingen. Gevat *De ErtRelsclic bladen vertellen hel ■olgonde vermakelijke verhaal over de vovatilieid van den nieuwen president der Fransche republiek, Doamerguc. Deze bracllfc Zondag een bezoek r-an de renbaan Lonchnmp. om daar den Grand Prix te zien. Bij zijn aankomst begonnen enkel© personen te roe pen ..Leve MiUeraudl", Leve Poin- caré I" Glimlachend tvendde Donmer- prue zich tot zijn eezeisohap en zei de ..Er zijn toch no? altijd menachen, die peen krant lezen." Een gevaarlijk individu De te Hannover gearresteerde koop man Fritz Haarmanu, oud-politie beambte. heeft reeds bekend. Hij schat -liet aantal jongens in zijn wo ning gedood sinds 1918. 00 ongeveer zeven. Slechts van twee slachtoffers wist hii nog de namen. Hij vermoord de de knapen in een toestand van overspanning, ontkleedde do lijken en wierp de onderdooien in de rivier of begroef zo. Hoewel hij dit nadrukke lijk tegenspreekt, blijft, hardnekkig het gerucht loop en, dot hij handel dreef in roeuschenvlcepch. Vermoedt wordt, dal hii mégr moorden op zijn "cwcioti heeft dan hij tliavis bolrond heeft. Volgens den draadloozon dienst, zou men reeds tot een dozijn zijn geko men. 1 Het feest der Engelsclie Red- dingraaatschapplj. Ter gelegenheid van de viering van liet honderd-jarig bestaan der „Roval National Lifeboat Instirion" werd te Londen een groot feestmaal gegeven, waarbij behalve de afgevaardigden van vele rc-ddingsmaat- schappijen van verschillende landen ook aanzaten eenige gezanten, o.a. do Neder- landsclie, Jhr. tur. de Marnes van Swinde, ren. De tafel werd gepresideerd door den Prins va© Wales, Er worden allereerst toasten uitgebracht dooT minister Itam- say MacDonald en oud-minister Winston Churchill op de buitenlandschc en Brii- sche redding-maatschappijen en zoomede werden sympathieke woorden gesproken jegens de aanwezige zeven reddingsboot- manschappen, die ji. Maandag gedecoreerd De Prins van Wales antwoordde nog óp een heildronk, op hem ingesteld door den Ncrlerlandscben gezant. Hij herinnerde er voorts aan dat het laatste in 1893 het In stituut een groot feestmaal gaf en toen zijin grootvader. Koning Edward de tafel presideerde. Voorts memoreerde de prins talrijke bijzonderheden, die wel aantoon den, dat steeds de Encelsche koninklijke familie in nauwe relatie gestaan heeft tot de historie en ontwikkeling van de Engelsehe Red dingsma at schappij. De prins legde nog den nadruk op den uit gesproken wensch. dat alle zeevarende volken het zeereddingswezen krachtiger zullen gaan organtsecten. De Mount Everest-expeditle Blijkens een meddeeünpf uit Rong- buk aan de Tel. is de Mount Everest- expeditie aan den ochtend van den 1-ien Juni naar het Rongshardal ver trokken, waar zij korten tijd zal blij ven voor herstel van gezondheid, waarna zij verder den terugtocht zal aanvaarden. Het weder is uitmun tend geworden en alle voorteekenen van den passant zijn voor het oogen- blik weer verdwenen. Er is evenwel geen sprake meer van, dat wij den aanval op den berg thans nogmaals kunnen heiwatten, aldus ten telegram van Norton. Wij hebben onze krach ten teveel uitgeput Het medisch onderzoek heeft aan- gstoond, dat wij allen lijden aan een hartvergrooting en andere, minder ernstige gevolgen van onze pogineen den hoogsten 1op te bereiken. Deze stoornissen zullen in de lagere sferen wel weer herstellen maar zij zouden zeker van duurzamen aard worden, wanneer thans een nieuwe nocin^ tot beklimming zou worden ondernomen. Dit verzekerde de medicus ons na drukkelijk. Sen theater voer kinderen De Pa-rijsche kiiuieren, <lie.de ge meente scholen- bezoek en, zullen voorlaan op hun vrije Donderdagen naar de comedie kunnen gaan. Een jonge tooneekpeler van het •ttïéat&r'de!»-- ClUïnps Jriyeéeedieeït c-eu gezelschap gevormd, liet „ThóStre- de 1 PEa f an co" -beslaat uit .xiec..groqg>§pf die elk op verschillende gedeelten van de *?lad zullen optreden. Naar „Comoedia" verneemt, zbI het repertoire stukken bevatten van Molière tot Sabiche. De scholen cn de autoriteiten zijn her- kindertheater zeer-sympahie-k gezind. Een subsidie zal worden verleend. De tooneeistukken. die opgevoerd Worden, zullen op de scholen bospo-o- ken en verklaard worden ter- wel na de vooretellingen op stellen over het vertoonde of een onderdeel 'daarvan gemaakt wórden. Radio uit sneltreinen Uii Londen - wordt ons gemeld Dezc-r dagen zullen er nieuwe proef nemingen worden gedaan om de toe passing van draadlooze telegrafie op spoorwegen te demonstreeren en de mogelijkheid van uitzending uit rij dende treinen te bewijzen, liet opvan gen van radio-programma's is 111 ex press-treinen mot vrij veel succes toe gepast, maar met zal de proeven nu bc-perken tot- het uitzenden en opvan gen van draadlooza telegrafie. Om de mogelijkheid van voortdurende ver binding tusscben den trein en een aan tal vaste stations te onderzoeken, laat de Radio Society een wagon ia rich tea die aan den trein van Londen naar New-Castle zal worden gekoppeld. Men za! een zeftr korte golflengte gé bruiken. Uit resultaten der proeven zal men conclusies trekken over de moge!'ikheid van een telegraaf verkeer in sneltreinen of van hot gebruik van draadlooze voor de regeling van den rci'ïoijlppD. Een ksnaalfrinnelp'an Een parlementair onderzoek? Volgons de ..Tim heeft het Brit- sehe kabinet zich verecnigd met de mecning. uitgesproken door de Rijks- verd-sdigirgseonimisrie, dat. aanleg van een tunnel onder hel Kanaal op grond van strategische overwegingen moet worden ontraden. De leden van d© Kanaal tunnel commissie, die de zaak aan de ord© hebben gesteld, ziin intusschen. ofschoon teleurgesteld, over de beslissing van her Kabinet, niet voornemens biï dc pakken te aaan nederzitt.cn. Zij zullen nu een pc ring doen om de benoeming te verkrijgen van een commissie, bestaande uit le den van d© beide huizen van het r>;ir- loment om publiekelijk materiaal te verzamelen over do voor- en nadeelen van het plan. Deze commhesie zou dan hot werk voortzótten van'ecu scortge- "j\c Kommissie, die in 1883 onder lord l.ansaowne een onderzoek imi0'T- en waarvan zes leden tegen en vier vóór den aanleg van een Kanaaltunnel ble ken. Ernstig ongeluk Uit Udine wordt aan de Messaj*- trci'o gemeld, dat aldaar een ernstig on tel sik heeft ptente gevonden. Hel dak van een hariger vooi be stuurbare luchtschepen stortte in. Vier werklieden' werden, gedood ter wijl twintig anderen werden ge wond.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1924 | | pagina 7