dT schijSlövïg
HAARLEM'S DAGBLAD
ENGELSCH ALLERLEI
FLITSEN
De roofmoord te Deo Haag
4?>
MAANDAG 28 JULI 1924-TWEEDE BLAD
Da kleine dingen van het parlement.
Het verdwijnende zeilschip.
Byron en Westminster Abbey.
„Ge kunt er naar fluiten".
Wij koesteren allemaal de leven
dige hoop dat mem nu eindelijk eene
zal slagen in het oplossen van de
groote, brandende, internationale
vraagstukken. Wel niet alles wat wij
■uit den boezem der Londensche Con
ferentie vernemen. is hoopvol en
schoon. Maar de begeerte scinjut. toch
wel zeer eterk hij de deelnemers om
tot overeenstemming te komen. Eu de
behoefte aan overeenstemming wordt
met den dag noodzakelijker. De over
weging dat Europa snel terug zou val
len in een onherstelbaren chaos in
dien de primussen der mogendheden
wederom onverrichterzake naar hun
haar.-steden zouden terugkeeren.
prikkelt hen tot ijver voor de goede
zaak.
Dit is een zaak van groote kwesties.
Maar als in het gewone leven beheer-
achen kleine dingen het politieke le
ven van dit land. Het roode maar
rondborstige Lagerhuislid Jack Jones
behoeft slechts het woord „bier" uit
te spreken.... en hij kan verzekerd
rin van de belangstelling en de hila
riteit van het Huis. Lord Haldaue.
voorzitter van liet Hoogerhuis 'Lord
Chancellor) houdt er een van zijn
slecht verstaanbare redevoeringen <ie
journalisten geven tegenstrijdige le
zingen van de gesproken woorden en
de Lords in hun plechtige hallen gaan
over hef feit plechtig de li beroeren.
Het Uritsche Lagerhuis is kinder
lijk. zoo niet kinderachtig. Het doei
soms denken aan een rumoerige
schoolklas. Een van de "R-.iders van
hot Uritsche Ruk (ren ..sir") deed in
dertijd zijn intree in het Parlemc-nt
onder zeer gunstige omstandigheden;
een groote politieke loophaan scheen
voor hein wopgelegd. Maar hii liad de
gewoonte om in eiken zin, welke bij
uitsprak, de woorden in te visegen
in e'.k geval meneer de voorzitter. Het
Huis bc«on er om te lachen en hoeft
hem Sftjcrt nimmer ernsttg opgeno
men. I-ady Astor verloor voor altijd
de belangstelling van de landsvergade
ring toen zij ver eat op te merken, dat
de vergadering er «set van hield de let
te worden gelezen. Maar de grootste
tragedie vail hot aedzcun was the van
een jong, conservatief lid. die een
wetsontwerp indiende over den ver-
kooD van roomijs op straat. !n het
vuur van zijn peroratie voor dit wets
ontwerp. op het kritieke oogenblik,
klonk van de banken der oppsW.io de
vermaarde roep van de ijsmannen der
Londensctu} vtraten, Hokey-pokey I En
daarmee wan liet wetsontwerp wegge
lachen. De kleine dingen tellen in de
politiek al* in het leven.
Een studie van liet nieuwe d« l va"
Lloyds ScheetAtiartregist'-r vormt
droevige lectuur voor allen, 'die de
oude geschiedenis van de zee liefheb
benen vooral voor Nederlanders
en F.ngeUrhen. wier zeevaart-roem
verbonden is aan de geschiedenis van
lier zeilwhip. Ook in ander opzicht je
het register nier vriendelijk.
Er is op het oogenblik een millioen
ton minder rrhecpsruimte :n de we
reld dan verleden jaar om dezen tijd.
liet Britsohe totaal is 161000 ton min
der. In 1914 bezat Engeland bijna
44 1 2 pet. van d« scheepsmimte in
iizer en staal van de wereld. Het hui
dige percentage i* mindor d»n 33.
Maar de erootste teruggang_l- be
speuren in de zeilschepen. Slechts 4
procent van de meer dan 100 ton
groote schepen der wereld bestaat uit
zeilschepen. En van die 4 procent ia
de helft n<ig AmerikaanKh. Dertig
jaar geleden had Engeland nog een
zeil vloot, van meer dan 2 1.2 milüocn
ton. Thans l-ez.it liet land nog slechts
een kleine dertig zeilschepen voor de
70"vaart. Met de verdwijning van het
zeilschip, het fregat, den drie- of
jniyriiiaster, verdwijnt geleidelijk ook
de romonti-k van de zeo. De stoffe
lijke ontwikkeling in de wereld gaat
snol. Wat een verschil tuesrhen liet
zeelandschap van luttele eenwen gele
den. van een Van der Velde, en ne
moderne reclameplaten van de stooni-
vaartniaaoschatvoijeji voir t.rans-at-
lAntisch of ander wereldverkeer! Of
neem maar een enkel® eeuw en verge-
liik de zeclar.dwhappen van den
Engelsi-hman Turner (was hii niet de
eerste, die stoom booten op zee schil
derde') met. de platen van de nei
land-AmerikaÜjn. Intuwchen. met de
ftoffeliike evolutie s.-liijn» c«n verar
ming aan romantiek en ideeën samen
te gain Wit kennen geen zeevaarders
meer die bijna een jaar lang op zee
zwalken, die per zeil Amsterdam en
Japan om de Kaap «verbroeden. De
moderne zeevaarder is rauwelijks een
zeebonk meer. Ziin schip is als een
stad me; alle geriefelijkheden. alle
verfijning van de etnd. Hii is langer
land- dan zeerot. En zelfs zijn zoorot-
F-haP laat zich betwisten in de *tm-
geving, waarin hij zijn zeer zeker
knap zeemanschap uitoefent.
Llyods Scheepvaart register met zijn
4 procent aan zeilschepen (de visschers
tellen niet mee) is verantwoordelijk
voor deze ontboezeming.
Lord Byron, de groo'o Lngehche
dichter van een eeiw geleden, wient
eeuwfeest on'angs is gevieru biijfr de
EngeLch-j gemoederen nog bezigroi
den. Zijn vere-«rdets hulden hit rit
opgevat etn geaenktcekeu v.ior Je m
te plaatsen in de cuue, hot..tocht
abdy van Westminster, waar de nage
daclitenis van vele groote en ook van
paar minder groote Britten in graf
of gedenkplaat wordt geëerd. biet
plan had het land iu twee kampen
verdeeld, bestrijders en voorstanders
„Byron in the Abbey". De kwes
tie is een paar dagen geleden aan haar
de gekomen door een niededee-
ling vat. den deken van Westminster
Abbey in het aanzienlijkste blad ven
Engeland, waarin hij weigert verlof
te geven voor het plaatsen van By-
rons gedenkteeken. De weigering
wordt ongeveer als volgt gemotiveerd)
De Abdy is geen nationaal pantheon,
want het doel is in de eerste plaats
er den Christeliiken godsdienst te
eeren. Oorspronkelijk was Westmin
ster Abbey de begraafplaats van de
mensehen, die binnen een zeker ge
bied van de metropolis stierven. Het
resultaat is geweest dat de kerk vol
obscure monumenten is. De laatste
twee eeuwen is het de gewoonte ge-
ordon er mannen te begraven, die
de natie met groote onderscheiding
hebben gediend. Maar het voornaam
ste karakter is alsnog dat van een
Christelijke kerk en niet dat van een
nationaal museum. Onder die omstan
digheden kunnen de kerkvoogden, die
in hun kerk reeds weinig ruimte
hebben, zich niet inspannen om een
memoriaal toe te laten voor een man,
die wat ook zijn gaven geweest mo-
zijn zijn niet van het type was, dat
de kerk verplicht is te eeren.
Het argument van den deken laat
blijkbaar geen bestrijding toe. Indien
men de Abdy ging beschouwen als een
soort nationaal Walhalla, zouden ve
le monumenten van onbeduidende
rnensehen. welke er zijn, moeten wor
den opgeruimd. Dat zou misschien
wenschelijk zijn. Maar zoo lang een
beslissing in dien zin niet is genomen
heeft het argument van den deken
van Westminster Abbey beslissende
kracht. Lord Byron krijgt dus geen
gedenkplaat in de oude abdy.
Op de Britsche Rijkstentoonstelling
demonstreert men merkwaardige me
thoden van bericht-overbrenging, zoo
als die worden toegepast op de Ka
narische Eilanden. Het is een kwes
tie van fluiten in allerlei vonnen en
toonhoogten en sterkten. Op deze wij
ze zenden do inboorlingen vaak zeer
ingewikkelde berichten uit. Het fluit-
geluid dat zij maken vertegenwoordigt
werkelijk de woorden, welke de mede-
deeling zouden aanduiden. Toen ik
,r „as werd aan een inboorling ge
vraagd aan een van zijn vrienden de
instructie t® fluiten honderd meter
den weg op te wandelen. De man in
kwestie deed het terstond. Daarop
werd hem toegeflotcn terug te kce-
ren en een hondje op den rug te
kloppen. Van een bezoeker aan de
Kanarisch® Eilanden vernam ik, dat
het gefluit eens practisch werd toe-
genast ten behoeve van bezoekers, die
wilden gaan zwemmen. Een bericht
werd „uitgefloten" naar een huis,
wnar het gezelschap vertoefde, ver
zoekend om een blauw hndpak, dat
in een koffer onder een bed lag. De
berichten werden juist overgebracht
rn uitgevoerd. Het. is goed dat de
methode in Londen niet bekend is.
Dc cacophonic van do Londensche
straat, reeds zoo verbijsterend, zou
aanzienlijk door verergeren.
Londen, 24 Juli 1924.
Binnenland
DOOR EEN STIER AANGEVALLEN
Nabij Glnnorbnig, even over de
grens, werd een boerenknecht, loon
hij over een weide liep, aangevallen
door eon Mier. De man is aan de be
komen verwonding overleden.
ZILVERGELD SMOKKELEN
Den laatfiten tijd begint de smok
kelhandel in Belgisch zilvergeld weer
welig te tieren, schrijft de Maasbode.
Dc recherche te Antwerpen heelt een
partij van 17 kilo en een van 25 kilo
in beslaggenomen, dat naar ons land
zou vervoerd worden.
De moord te Culemborg
De taak der politie
Zoo ooit een polilie-autoriteit een
ondankbare taak heeft geliad, zoo
schrijft de Tel., dan is het do ciief
■an het Culemborgsclie corps. Ouge-
wijfc-ld zijn er personen in het plaats
je, die méér van do zaak af weten,
doch die de politie hun medewerking
onthouden.
Over 't algemeen kan ook gezegd
worden dat misdaden op het, platte
land, als deze, soms moeilijker op te
lossen zijn dan die in groote steden.
Bovendien en hierop mag wel eens
de nadruk gelegd worden is in dit
geval geen enkele geiuige gevonden,
geen bruikbare vingerafdruk bespeurd
en geen stuk, dat den moordenaar be
hoort, achtergelaten.
Toch wanhoopt de politie niet. Dc
"estatie van llaveman zal niet- den
•loed hebben op het onder
zoek, dat, hoe ondankbaar het ook is,
met kracht zal worden voortgezet. Die
kracht kan er echter alleen zijn, wan
neer de rijkspolitie, die het onderzoek
instelt, de plaatselijke niet- tegenwerkt
een verschijnsel dat bij landelijke mis
drijven menigmaal te const ateeren
valt en dat 'dan ook in politiekringen
stemmen heeft doen opgaan, die aan
dringen op een kleine, doch goed ont
wikkelde en geschoolde brigade, die
een gedeelte van het land bestrijkt.
lntueschen kan, wat de Culemborg-
6che zaak betreft, verwacht worden,
dat binnen niet al te korten tijd lla
veman op vrije voeten zal worden ge-|
6teld.
DIRECTE TREINVERBINDING
VAN AMSTERDAM NAAR ANTWER
PEN EN BRUSSEL.
Om 'den trein te ontlasten, die van
Amsterdam vertrekt te 1.-19 n.m. is op
do Zaterdagen in Juli en Augustus in
gelegd een directe treinverbinding van
Amsterdam naur Antwerpen en Brus-.
sol.
Amsterdam C.S. vertrek 12.40 n.m.,
Haarlem vertrek 1.03 n.m.. Leiden
■ertrek 1.35 n.m., den Haag vertrek
1.53 n.m., Rotterdam D.P., vertrek
2.28 n.m., Roosendaal vertrek 3.35
n.m., Brussel Noord aank. 5,14 n.m.
In dezen trein loopen doorgaande
rijtuigen le. 2e er. 3c klasse voor Ant
werpen en Brussel Noord en een door
gaand rijtuig le en 2de klasse naar
Bazel via Brussel1 N.-Luxemburg.
De brand te Vlissingen
Het ergste voorbij
De brand in de tanks van de Neder-
andsche Petroleum en Asphalt fabriek
e Vlissingen had Vrijdag zoo'n om-
ang aangenomen, dat men het ergste
Teii-de. Groote rookwolken hulden de
tad Vrijdagavond in het halfduister.
Ook des nachts, toen de wind kwam
opzetten, duurde de brand onvermin
derd voort.
Zaterdagmorgen, toen dc wind ging
liggen, was het. gevaar voor uitbrei
ding van den brand zeer verminderd.
Een later bericht van de Tel. zegt,
dat de brand op het terrein ,,Ndd-
pam" als afgeloopen kan worden be
schouwd.
Heilige rook steeg nog op, die, in
vargel liking met Vrijdag, meer op
damp leek. Van liet terrein in de rioli-
ting der sluizen liet. zich een enkel ve
nijnig vlammetje zien.
Hoe groot de ramp ook moge zijn,
twee groot© en enkele kleinere tanks
bloven voor vunj gespaard; ook een
der gebouwen alsmede d© fabrieks
schoorsteen staan geheel overeind.
Een der woningen op het terrein,
welke werd ontruimd, is weer gemeu
beld en voor bewoning in gereedheid
gebracht. Hot. blusseben met. de beide
aangebrachte vloeistoffen heeft het ge-
wenschte resultaat gehad cn den
brand in 'de benzinetank tot staan ge
bracht al rookte ook deze nog.
De motorspuiten der gemeente- wor
den nog gereed gehouden om, zoo
noodig, dienst te doeri.
Wij zijn in de gelegenheid, een ver
klaring weer te geven, zegt dc Tel.
vertier afgelegd door den stoker
Evert Sink© Ie Souburg, den man, die
Willeboordse het laatst lieefr. gespro
ken. Deze verklaring is van belang in
\crband met het ontstaan van den
brand.
„Ik was", aldus Evort Sinke,
den nacht, van Donderdag op Vrijdag
om ongeveer twee uur bezig kolen op
een lorrie-wagen tc laden voor
stookplaat.-..
Toen Willeboordse op de tand klom
riepen wij elkaar nog een aardigheid
toe. Ik zag, dat Wdlleboordse het man
gat, open maakte en zijn peillat in de
tank liet zakken. Willeboordse had
geen lamp bij zich, daar de omringen
de booglampen op het terrein vol
doende licht verspreidden. Ook weet, ik
pertinent dat. Willeboordse geen bran
dende pijp of sigaar had.
Is hij al vol? vroeg ik hem. Ma a
VAN HAARLEM'S DAGBLAD
DE BESTE PLAATS
.Te bent vroeg en hebt
dus de gelegenheid om
een goede plaats uit te
zoeken
je ziet verschillende bin
nenplaatóen en loopt
door, omdat je aan een
raam wilt zitten
ha, daar is een
dubbele bank en niet in
de zon, dat is een bui
tenkansje
jv ontdekt, dat. de leeg
heid van die bank al
leen maar schijn was
en beseft dat je beter
doet maa,r te gaan zit
ten, want de wagen
loopt al aardig vol
je merkt, dat je juist
naast Jansen bent ko
men te zitten, die altijd
over zijn tuin zeurt
hé, waarom zit hier
niemand en ontdekt
dat die bank kapot is
dan blijft er tenslotte
alleen de voorste bank
over en daar tocht het
zoo, ellendig
'dan liever maar een
„plaatsje in de zon"
maa.r de wagen is nu
geheel vol en het gevolg
is dat je moet staan.
(Nadruk verboden.!
plaats van te antwoorden, schreeuwde
Willeboordse plotseling: „Help!
Moord! Brand! Ik verbrand".
Een vuurkolom kwam uit. het man
gat en werd hoe langer hoe grooter.
Toen zajj ik hem op den bovenkant
in de lank vallen.
Ik klom de ladder op, maar wegens
de. groote hitte was het mij onmoge
lijk verder ie gaan. Ik klom 'daarom
de ladder af en ging alarm maken".
Tot zoover het verhaal van Evert
Sinke, dat. het moeilijk maakt voor
den brand een aannemelijke oorzaak
te vinden.
Een kleine aanwijzing?
In verband met. den moord, Don
derdagochtend gepleegd op den heer
v. d. S. in de De Riemeret.raat ge
pleegd. wordt nog gemeld, dat toen de
politie Donderdag de woning van den
verslagenc binnenkwam, zij op de
gangmat hii de voordeur een tram
kaartje vond. Dit biljet werd aan
stonds opgezonden aan de directie der
Ilaagsche Tram Maatschappij en deze
heeft, nu haar rapport dienaangaande
uitgebracht
Daaruit i« gebleken, dat het tram
kaart ie is gekocht Woensdög 23 Juli,
des avonds om 9 minuten over half-
tien op lijn 8 komende uit de richting
Plein.
Dit trambiljet kan onmogelijk van
den hoer v. d. R. geweest zijn. daar
men beeft kunnen nagaan, dat de trein
waarmee v. d. S. Woen6dag uit
Utrecht in Den ITaag is teruggekeerd,
na elf uur is aangekomen en v. d. S.
met eonige kennissen, die met hem
van de Utrecht sche vergadering kwa
men, met, lijn 3 naar huis is gereden
cn toen oan het PietHein-plein uit de
tram is gestapt.
Het is nu maar de vraag voor de
politie, hoe het tramkaartje op de
mat terecht is gekomen. Uit het feit,
dat v. d. R. Donderdagochtend geen
ander bezoek lieefi, gehad dan van den
dader van den moord, moet men wel
tot de conclusie komen, dat hel
tramkaartje door den dader is verlo
ren.
De commissaris van politic, de heor
Kramer, verzoekt daarom aan ieder,
die Woensdagavond dén tramrit_ met
lijn 8 op het aangegeven uur en in de
aangegeven richting heeft meege
maakt, zich aan te melden, teneinde
wellicht eeuigo inlichtingen te kunnen
versohaffen.
De begrafenis van het, slachtoffer zal
Dinsdag a.s. plaats hebben.
De ramp op de Schelde
Teraardobestelling van enkele
slachtoffers
Zaterdagmorgen zijn op de algemee-
ne begraafplaats te Vlissmgsn ter aai
de besteld vier siachtoriers van de
visschersramp van 18 Juli n.l. de
schipper Jasperse en zijn beide zoor.s
en A. de Mooyer. Op de begraaf
plaats waren, niet vele belangstellen
den, aanwezig de burgemeester en
twee wethouders, de heeren Sumon en
Laernoes, en de commissaris van poli-
Nadat de vier lijken in een graf wa-
ren neergelaten, trad burgemeester
C'. A. van Woelderen naar voren en
schetste 'noe boVen Vlissingen zware
wolken hangen, de natuurlijke, die
van den grooten brand, en de figuur
lijke. De deelneming welke spr. be
tuigt, geldt niet alleen deze vier, maar
11e slachtoffers, de 15 dappere, bra-
e mannen. Spr. zegt, dat hij niet al
leen als hoofd van de gemeente
preekt, maar ook namens den Com-
oissaris der Koningin deelneming be
tuigt ook de Koningin en de Koning
in-Moeder gaven blijk van deelne
ming en alom in den lande wordt ge
werkt aan de directe materieele hulp.
Treffend noemt spreker het, dat juist
schipper Jasperse en zijn zoons het
eerst hier zijn ter aarde besteld, en
na lief en leed gedeeld te hebben,
samen in den dood zijn gegaan. Spr
zeide, dat gezorgd zal worden, dat
zij, die het graf bezoeken, zullen her
innerd worden aan het gebeurde, wat
een symbool zal zijn van het wankel
bestaan der visschers cn tevens een
bewijs van trouw, die bindt tot in den
dood. Spr. hoopt, dat de nagelatenen
kracht zullen vinden den zwaren slag
te boven te komen en dat de visschers-
vloot gesnaard moge blijven voor ram
pen als die van 1903 en de veel ergere
van 18 Juli.
Vervolgens sprak ds. Talma, her
vormd predikant, die schetste hoe het
gebeurde ons leert meer medegevoel
t® hebben en den dood in het aange
zicht te zien. Spr. hoopte, dat allen
dit zullen beseffen en ook /an hen zal
kunnen worden getuigd „Wij zijn
tbuis."
Ds. Voorhoeve, eveneens Hervormd
predikant, ging voor in gebed, waar
een zoon van schipper Jasperse en
een van De Mooy dank brachten.
NOC EEN LIJK AANGESPOELD.
Onder Oostkapelle is nog een lijk
van één der slachtoffers van de lamp
op de Schelde aangespoeld. De identi
teit kon nog niet worden vastgesteld.
Thans zijn tien lijken gevonden.
VER. „STEUN BIJ OVERLIJDEN'5
NED. SPOORWEGEN.
In een te Amsterdam gehouden al-
gemeene ledenvergadering^ van de
Ver. tot „Steun bij Overlijden" aan
Weduwen of naaste bloedverwanten
van het Personeel der Ned. Spoorwe
gen werden het jaarverslag, balans,
benevens winst- en verliesrekening
over 1923 goedgekeurd. Uit het jaar
verslag blijkt dat het ledental op 31'
Dec. 1922 bedroeg 4454 en op 31 Dec.'
1923 4554. Gedurende 1923 overleden
35 leden aan wier nagelaten betrek
kingen telkens f 3G0 kon worden uit
gekeerd. Ten slotte werd in het ver
slag kenbaar gemaakt, dat ook dit
fonds valt onder de wet op het levens-
verzekeringsbedrijf waarvan de ge-
volgens thans nog niet zijn te over
zien. De voorzitter de heer Th. Jan-
tpen uit Haarlem die periodiek af
trad werd met alg, stemmen her
kozen evenals de aan de beurt van
aftreden zijnde bestuurs-leden J. C.-
J. Scholto uit Haarlem en W. F. J.-
de Vries uit Utrecht. In de Verifica
tie-commissie pro 192-4 werden geko
zen do 'heeren L. Kater uit Amster
dam, L. W. Raveling uit Apeldoorn
en J. Schuyl uit Utrecht.
DE NE DERL'ANDSfiHE SPOOR
WEGEN.
Naar gemeld wordt heeft 'de direc
tie der Ned. Spoorwegen aan het per
soneel medegedeeld, dat in art. lil'
van het Reglement Dienstverordening
bepaald wordt, dat het vrouwelijk per
soneel dat vóór 1 Augustus a.s. ge
huwd is, bij dienstopzegging voor elka
volle maand 'dienst c-en twaalfde
maandbezoldiging zal ontvangen, ter
wijl zij die na dien datum in het hu
welijk treden, voor elke volle maand
dienst een twaalfde weekbezoldiging
zullen ontvangen.
De uitkeering wordt over ten hoog
ste 120 maanden verleend, hetgeen be-
teekent, dat de thans reeds gehuwde
ambtenaren ten hoogste tien maanden
bezoldiging nis uitkeering kunnen
krijgen, terwijl zij, die na 1 Augustus
in liet huwelijk treden, ten hoogste
zeventig dagen bezoldiging kunnen
ontvangen.
ONTROUW AMBTENAAR. Een
ambtenaar van de belastingen te Am
sterdam, die op een der kantoren be
last is met her. in ontvangst nemen
van belastingpenningen, lieeft een
bedrag van ongeveer 400, hetwelk hij
van een belastingbetaler heeft ontvan
gen, niet verantwoord. De politie heeft
den ambtenaar aangehouden. Een on
derzoek wordt ingesteld of de aange
houdene meer knoeierijen op zijn ge
weten heeft
Feuilleton
Naar betEngelsch van
BERTA RUCK.
_,Dat meent u niet? Wat vermake
lijk ik bedoel, kun je daar logies
vinden?" en Sydney Vandeleur lichtts
zijn hoofd wat op. zoodnt wij zijn das
konden zien, die. tot nog toe door zijn
van Dijck-boord bedekt was gewe st.
Lieve hemel, wat een das! ,,lk dacht,
dat Anglesey niets dan een rechte
strook land was", ging hij voort.
„H'm", zei de Baas, die, nadat hij
een verstelden blik op de das gewor
pen had. zijn best deed, zijn «Ogen er
af te houden.
Hoe kon ik ooit gedacht hebben,
dat zelfs een verblijf op Ballvcool
Ca tie dragelijk was met een man, die
zulke dassen droeg! Ik zou binnen een
week al weggeloopen zijn! Neen, ik
zou het niet eens met hem aangedurfd
hd bsn! Onmogelijk
Svdney stak weer een sisarett.e op
en liet gesprek begon te kwijnen. Nie
mand sprak.
Midden in die akelige pauze had ik
een ingeving.
Ik dacht, daar beide jonge mannen
zongen en een van hen zelfs compo
neerde, dat muziek een geschikt on
derworp van gesprek zou zijn.
O, waarom deed ik het?
Hef was het laatste, waarover ik
had moeten beginnen!
Sydney Vandeleur stak onmiddel
lijk van wal met de liedjes uit de elf
de eeuw, cn meneer Waters vroeg, of
bij 7.o niet te teer vond; dat hii vrees-
do. dat hü f.enmin*te ze niet tot hun
recht zon laten komen.
Daarop neuriede Sydney een paar
C.eltisihe deuntjes, niet veel moderner
dan de andere een er van was over
..Liefelijke bloemen, te ras verwelkt".
Meneer Waters beweerd© daarop,
dat hij-meer van frissche dan van ver
welkte bloemen hield, en voegde er
ronduit bij, dat hij zich aan d© zijde
van Koningin Elizabeth schaarde, die
ook niet van het gejammer hield en
de Ierache barden, in haar tijd ver
bood, op straffe des doods, verzen te
maken over iets anders dan over haar
zelf.
Toen verviel Sydney weer in zijn
eerste pose. Ilij glimlachte pijnlijk,
daarop droeg zijn gelaat de uitdruk
king, die ook in de oogon van een
hond te lozen h, die zijn meester door
den dood verloren heeft en vroeg mij
of ik die muziek nog had, die hii voor
mij gemaakt had op dat versje: ,,Ik
drukte een kus op haar lokken en zot
ten me aan haar voeten neer".
Ik voelde, dat ik tot, achter de ooren
bloosde. Er was werkelijk een kus op
mijn haar gedrukt, wat hij gelukkig
niet wist, en die ik zoo heel graag
wilde, dat in het vergeetboek zou ge
raken
Wel wat kortaf, antwoordde ik:
,.0. dat liedje ja. dat moet hier
of daar in een lade liggen".
„Als het u niet te veel moeite is,
juffrouw Trant, zon ik het orang nog
eens van u leenen. Ik heb er geen af
schrift: van", zei Sydney zacht en vol
uitdrukking,
Ik zal er dadelijk even naar kij
ken", antwoordde ik en voegde er aan
toe, „Cicely, kom jij dan even mee,
otn mij te helpen zoeken".
Cicely volgde mij en de twee moes
ten elkaar nu maar zien Lezig to hou
den. Jloo zij daarin slangden, zal ik
wel nooit te weten komen.
„Wel, Cis, en hoe maak je het?"
vroeg ik, zoodra ik de deur achter ons
gesloten had. „Je voet is weer in orde"
zie ik, „en je bent zoo -weer aan liet
werk gegaan?"
,,.Jn, maar niet bij Chérisette, weet
je; daar tegenover in Bond Street bij
Madame Lamaire. Meneer Vandeleur
bezorgde mij een introductie van ziin
getrouwd© zuster, die haar kent. Tk
heb er een beter salaris en ze zijn veel
geschikter dan Chérisette. Hij is erg
vriendelijk voor me geweest. Tots!"
„Zoo? Heb je licm don nog al e°ns
ontmoet,?"
..Hij is hier verscheidene malen ge
weest. maar" met een verwijten
den blik „alleen om over jou te
praten".
„Dat is lief van hem", zei ik.
Cicelv keek nog meer verwijlend.
Ilij zegt, dat, je alle kleur uit zijn
leven hebt weggenomen".
„I.aat hij naar dc pomp loopen en
zijn kleuren er bij. Ilij heeft er an
ders nog genoeg in zijn das!"
„Ik ben bang", zei Cicely afgeme
ten, dat je meneer Vandeleur niet
naar waarde geschat hebt".
„Zou je denken van niet? Nu, een
man, die als hij door een meisje be
dankt, is, dadelijk zijn nood gaat kla
gen in het mooie, doorzichtige oortje
van ecu ancler meisje
Hier brak ik mijn woorden af. Ik
bedacht opeens, dat ik op liet punt
was, zonder noodzaak met Cicely te
gaan kibbelen, en veranderde dus
haastig van onderwerp. Ik besprak
met haar, hoeveel huur we te betalen
hadden en hoelang ik waarschijnlijk
nog weg zou blijven, haalde het ge
bate liedje van Sydney 'e voorschijn,
vertelde Cicelv. dat, ik niet voor het
najaar dacht te trouwen of misschien
nog wel later en zei, dat ik blij was.
dat ze weer beter was.
„Als meneer Vandeleur een beetje
opgevroolijkt moet worden, laat bij
je dan naar dat beroemde stuk van
hem meenemen", raadde ik haar bij
het afscheid nemen.
Ik vreesde, dat, als ik heb gesprek
niet begon, er geen woord zou gespro
ken worden op onzen autorit naar Se-
venoaks.
Ilc begon dus maar dadelijk en
vroeg hem of hij Cicely Ilarrefl&ae
niet heel mooi vond.
„Ze heeft prachtig haar", zei hij.
„Ja, beeldig".
Stilte.
Ik bemerkte, dat meneer Waters
nog niet besefte, wat ik vermoedde,
namelijk, dat Sydney Cicely bewon
derde en dat liet niet meer was, om
zijn verdriet uit te storten, dat hij
haar telkens bezocht had, sedert mijn
vertrek.
Eindelijk vroeg ik maar eens rond
uit:
„Wat dacht je van meneer Vande
leur?"
„Kom, wat een vraag", zei hij.
„Hoe kan ik dal zeggen, als ik
iemand maar een half uurtje heb bij
gewoond. Hij schijnt wel ontwikkeld
te zijn, maar ik ontmoet weinig rnen
sehen van zijn soort in do City. Wat
voert hij uit?" i
„Hij behoeft niets uit te voeren".
„Wat een gelukskind", merkte me
neer Waters op, op een toon dien ik
niet vatte.
„Maar hij teekent en maakt ont
werpen voor allerlei en hij schrijft cri-
tieken en hij componeert".
„Dus nog al begaafd", zei meneer
Waters kalm. „Ik veronderstel
Toen hield liij op.
„Wat veronderstel je?" drong ik
aan. „Neen, je moet het mii vertellen
je moei, Billy!" want hij keek koppig
voor zich uit cn kneep zijn lippen
stijf toe.
Toen schoot ik in den lach en bloos
de, want het was de eerste maal, dat
ik hem zoo noemde, terwijl ik hem
aansprak. Dat had ik tot no? toe
steeds vermeden en hem alleen tegen
de anderen zoo genoemd.
Hij keerde zich om, keek mij aan
en glimlachte weer vroolijk, maar h i
beantwoordde mijn vraag niet. Hy
deed in plaat-s daarvan een andere
vraag.
Nancy, je begrijpt dat. ik nu en
dan een brief van je verwacht. Ik be
doel, terwijl je in Port Cariad bent
met mijn moeder en zusters Het
zou ie gek staan, als je het niet
deed",
((Wordt vervolgd.jj
